Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Γράμματα από το μέτωπο- Αρχείο Αδελφών Δεσποτοπούλου

ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΘΕΤΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ «ΕΛΛΑΔΑ, 20ος  αιώνας 1920-1930, Α΄ Τόμος»
*Γράμμα από το μέτωπο. Με το όπλο στα χέρια




Γράφει η κ. Δέσποινα Λαμπαδά*



«Αδελφή μου,
Βυθισμένος κάτω από το αμπρί και σε ένα θαμπερό καντίλι φτιασμένο από κουτό κονσέρβας, που το έχουμε να φωτίζει τη σκοτεινή εκείνην τρύπα, γράφω στην αδελφή μου και την παρακαλώ, ας μου γράψει δύο λόγια παρηγορίας και ανακουφίσεως εδώ στην ερημιά. Είμαι ολάρφανος και δεν έχω κανέναν σ’ αυτόν τον κόσμο να με παρηγορήσει, και εάν και η αδελφή μου δεν γράψει, τότες θα με σκεπάσει το ελαφρό χώμα της Ιωνίας».
                Ο λοχίας Εμμανουήλ Μάλαμας, ο οποίος έγραφε τις παραπάνω γραμμές τον Νοέμβριο του 1921, δεν απευθυνόταν σε κάποιο συγγενικό του πρόσωπο, αλλά σε μία από τις Σμυρνιές αδελφές Δεσποτοπούλου, μέλη του συνδέσμου «Η αδελφή του Στρατιώτου».

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Η κατάλυση της ελευθερίας του Τύπου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ   http://www.kathimerini.gr/914411/article/epikairothta/ellada/h-katalysh-ths-eley8erias-toy-typoy 

*21 Απριλίου 1967. Το τελευταίο φύλλο της «Κ». Η Ελένη Βλάχου έκλεισε τις εφημερίδες της την ημέρα του πραξικοπήματος.




Γράφει ο κ. ΓΙΑΝΝΗΣ Π. ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΟΣ*



Στοιχειώδες καθήκον και αναγκαία πρόνοια κάθε έμφρονος και νουνεχούς δικτάτορα είναι να άρει την ελευθερία του Τύπου. Να επιβάλει δε αυθωρεί και παραχρήμα μόλις καταλάβει την εξουσία, απόλυτη και καθολική λογοκρισία. Η χούντα των απριλιανών τηρεί δεόντως τα ανωτέρω. Ακολουθεί τους κανόνες του συνετού συνωμότη. Και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση προτού καν επιχειρήσει να ενδυθεί τον έστω διάτρητο μανδύα σχετικής νομιμότητας: της κηρύξεως δηλ. της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας.
 Ήδη, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 20/21 Απριλίου ουλαμοί από στρατιώτες και υπαξιωματικούς εισβάλλουν στα τυπογραφεία των εφημερίδων. Κραδαίνουν περίστροφα. Διακόπτουν βιαίως την εκτύπωση των φύλλων. Μερικά από αυτά έχουν προλάβει και περιλαμβάνουν στην ύλη τους έστω μονόστηλα, τα οποία αναφέρουν πληροφορίες ότι σημειώνονται νυκτερινές κινήσεις αρμάτων και μονάδων. Διατυπώνουν φόβους περί εκτροπής. Ελάχιστα από αυτά τα φύλλα δεν καταστρέφονται. Και πάντως δεν κυκλοφορούν. Τα τυπογραφεία, μάλιστα, των δύο εφημερίδων της Αριστεράς, της «Αυγής» και της «Δημοκρατικής Αλλαγής» υφίστανται βανδαλισμούς. Τα αρχεία κατάσχονται. Οι υπεύθυνοι της έκδοσης συλλαμβάνονται.

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Θράκη, η εριβώλαξ- Βίντεο


*Γκραβούρα Διδυμοτείχου από το άλμπουμ των SAYGER, S & DESARNOD, " Album d'un voyage en Turquie fait par ordre de sa majesté l'empereur Nicolas 1er en 1829 et 1830", par C. Sayger & A. Desarnod, Παρίσι, Imprimérie de Firmin Didot Frères, 1834 (επιχρωματισμένη)




*Ένα βίντεο με παλαιές εικόνες πόλεων και χωριών της Θράκης. Ένα βίντεο νοσταλγίας...



*Ακούγεται ο μεγάλος Χρόνης Αηδονίδης στο τραγούδι  για τον καπετάν Βαγγέλη Ματσιάνη των Λαβάρων, που βγήκε στο βουνό εναντίον των Τούρκων το 1872


Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Η Εκκλησία της Ελλάδος και η χούντα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/913375/article/epikairothta/ellada/h-ekklhsia-ths-ellados-kai-h-xoynta
*17 Μαΐου 1967. Η τελετή ενθρόνισης του πρωθιερέα των ανακτόρων και καθηγητή Πανεπιστημίου Ιερωνύμου Κοτσώνη ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών.




Γράφει ο Μητροπολίτης ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΑΝΑΚΗΣ*


     Η δικτατορία του 1967 δεν ήλεγχε την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αρχής γενομένης από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσόστομο Β΄. Το 1967 συνεχίστηκε η προσπάθεια του Μεταξά για τη χειραγώγηση της Ιεραρχίας, με την επιβολή ως Αθηνών του από Τραπεζούντος Χρυσάνθου, το 1938. Τότε, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την εκλογή του κανονικώς εκλεγέντος, υπό του Σώματος της Ιεραρχίας, Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Η ηρωική έξοδος του Χρυσάνθου, που αρνήθηκε να ορκίσει τη γερμανόφιλη κυβέρνηση της Κατοχής (1941), όταν χωρίς να παραιτηθεί αποχώρησε από την Αρχιεπισκοπή, επανέφερε στον Θρόνο τον από την Ιεραρχία εκλεγέντα, Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό.
     Η δικτατορία του 1967 αναζήτησε έναν ιδεολογικό σύμμαχο και θεωρητικό καθοδηγητή του ελληνικού λαού, διότι βεβαίως η ίδια από μόνη της δεν μπορούσε να πείσει. Η εκκλησιαστική δομή που βρήκε στην Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και στην υπό την κανονική αναφορά της στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Εκκλησία της Κρήτης, με Αρχιεπίσκοπο τον Ευγένιο και την Επαρχιακή του Σύνοδο, δεν εξυπηρετούσε τους ιδεολογικούς της στόχους. Συνεπώς, η δικτατορία αποφασίζει την κατάλυση της κανονικής εκκλησιαστικής τάξης στην Εκκλησία της Ελλάδος. Παύει τον Αθηνών Χρυσόστομο Β΄, διορίζει Αριστίνδην Σύνοδο από αρχιερείς και επιβάλλει ως Αρχιεπίσκοπο τον αρχιμανδρίτη Ιερώνυμο Κοτσώνη.

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

Η Αγία Σοφία πριν από 170 χρόνια

*Άποψη του κεντρικού χώρου του ναού μέσα από το βόρειο πλευρικό κλίτος. Οπως γίνεται σαφές, η κατασκευή των παράπλευρων χώρων εξυπηρετούσε πλήρως την ανάδειξη του ενιαίου κεντρικού χώρου.





Γράφει η ΓΙΩΤΑ ΜΥΡΤΣΙΩΤΗ



Έχει διατυπωθεί πολλές φορές. Χωρίς τους αδελφούς Γκασπάρε και Τζιουζέπε Φοσάτι (Gaspare και Giuseppe Fossati) η Αγία Σοφία δεν θα είχε παραμείνει το αρχιτεκτονικό αριστούργημα που γνωρίζουμε σήμερα. Οι Ιταλοελβετοί αρχιτέκτονες έσωσαν στην κυριολεξία από την κατάρρευση το μεγαλειώδες σύμβολο της βυζαντινής ναοδομίας.
Την ιστορική αυτή καμπή φωτίζουν οι έγχρωμες λιθογραφίες του Γκασπάρε Φοσάτι που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Απεικονίζουν τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Πόλη, την εσωτερική αρχιτεκτονική του σύνθεση, τον περιβάλλοντα χώρο, με πανοραμικές λήψεις της Πόλης, όπως ήταν πριν από 170 χρόνια, αμέσως μετά τη ριζική ανακαίνισή του. Τα μοναδικά λιθογραφικά έργα τέχνης φιλοτεχνήθηκαν στο Λονδίνο το 1852 με βάση τα σχέδια του Γκασπάρε Φοσάτι κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης (1847-1849).
Επί 43 χρόνια ήταν «θαμμένες» στα ράφια της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 22 από τις 25 λιθογραφίες του Φοσάτι, ανάμεσα σε περίπου 3.500 έργα τέχνης και άλλους θησαυρούς του Ελληνισμού που διέσωσε ο ομογενής Αιγύπτιος Ιωάννης Τρικόγλου. Ανασύρθηκαν πρόσφατα για την έκθεση «Η Αγία Σοφία των αδελφών Fossati, μέσα από την Τρικόγλειο βιβλιοθήκη του ΑΠΘ» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης για να μας αποκαλύψουν λεπτομέρειες του μνημείου, τη θέση του στη χερσόνησο αλλά και την ουσιαστική συνδρομή των αδελφών Φοσάτι που κέρδισαν την εμπιστοσύνη του νεαρού σουλτάνου Αβδουλμετζίτ για να τους αναθέσει την αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας υπερνικώντας αντιδράσεις κύκλων της οθωμανικής κοινωνίας.

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Πώς δεν έγινε βουλγαρικό λιμάνι στην Αλεξανδρούπολη, το 1923

*Η ανταπόκριση του Γεώργιου Βεντήρη για το βουλγαρικό λιμάνι στην Αλεξανδρούπολη




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Η τύχη της ελληνικότητας του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, το 1923, στο διάστημα που στη Λωζάνη συζητούσαν την υπογραφή της ομώνυμης Συνθήκης, πέρασε από τεντωμένο σχοινί και τελικά παρέμεινε οριστικά στην Ελλάδα, ενώ αυτό διεκδικούσε η Βουλγαρία.
                Είναι μια ιστορία, που δεν πρέπει να ξεχνάμε, γιατί οι γείτονες Βούλγαροι, αν και ηττημένοι συνεχώς από το 1913, δεν έπαψαν ποτέ να διεκδικούν εδάφη της Δυτικής Θράκης για να έχουν διέξοδο στη «ζεστή θάλασσα» δηλαδή στο Αιγαίο.
Η Βουλγαρία δεν έπαψε να δραστηριοποιείται σε όλα τα διεθνή fora και κυρίως στο διπλωματικό τομέα, διεκδικώντας τη Δυτική Θράκη. Στις συνομιλίες που διεξήχθησαν στη Γένοβα το 1922 και στη Διάσκεψη της Λωζάνης κατά τα έτη 1922-1923, επεδίωξε την εδαφική της διέξοδο στο Αιγαίο και χρησιμοποιώντας διαστρεβλωτικά επιχειρήματα ζητούσε  την αναθεώρηση του άρθρου 48 της συνθήκης του Νεϊγύ.

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

Η Δικαιοσύνη έχει «ανάγκην ελαίου ίνα κινηθή»


*Πολλά από τα επισημαινόμενα προβλήματα της ελληνικής Δικαιοσύνης που παρουσιάζονται στον τόμο «Ο ασάλευτος χρόνος της Ελληνικής Δικαιοσύνης» δεν είναι δυστυχώς καθόλου σημερινά, μερικά μάλιστα είναι υπεραιωνόβια. Ανεξίτηλα τεκμήρια του συντηρητισμού μας.





Γράφει ο κ. Χ.Ε. ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ*



Η φράση είναι κοινότοπη, αλλά παραπλανητική: «Αν νομίζετε ότι αδικείσθε, να προσφύγετε στη Δικαιοσύνη». Με την αφηρημένη λέξη εννοείται απλά ο κρατικός μηχανισμός των δικαστηρίων. Ο Γ. Φιλάρετος (στα 1885) μιλάει για τη μηχανική της εν Ελλάδι Δικαιοσύνης που έχει «ανάγκην ελαίου ίνα κινηθή». Δισσός ο λόγος. Διότι, όπως κάθε θεσμός του νεοελληνικού κράτους, κουβαλάει κι αυτός αμαρτίες κολοκοτρωνέικες.
Ένας Σύμβουλος της Επικρατείας, ήτοι μέλος του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας του θεσπισμένου για να ελέγχει τη νομιμότητα των πράξεων (και παραλείψεων) του ελληνικού Κράτους, ο επιμελητής του τόμου κ. Π. Κ. Τσούκας, είχε τη λαμπρή ιδέα να συλλέξει και συνεκδώσει μία σειρά από κείμενα που ασχολούνται με τα προβλήματα της Δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Η ανθούσα ναυτιλία της Επτανήσου Πολιτείας

*Από το εικαστικό υλικό της έκδοσης. Ο λιμένας του Αργοστολίου κατά το τέλος του 18ου αιώνα. Ελαιογραφία αγνώστου. Μουσείο Μπενάκη.




Γράφει ο κ. ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ



Κάποτε στα χρόνια της Κατοχής, ένας έφηβος στο Αργοστόλι, αναδιφώντας την οικογενειακή βιβλιοθήκη έπεσε πάνω στο βιβλίο του Εμμανουήλ Ροδοκανάκη «Bonaparte et les IIes ioniennes» [O Βοναπάρτης και τα Επτάνησα] που είχε εκδοθεί στο Παρίσι το 1899.
 Εκεί λοιπόν διάβασε, μεταξύ άλλων, ότι ο Καποδίστριας, ως υπουργός της Ρωσίας σε ένα υπόμνημά του ανέφερε ότι: «Η [Επτάνησος] Πολιτεία διέθετε ανθούσα εμπορική ναυτιλία. Μέσα στο μικρό διάστημα των επτά ετών [της ύπαρξής της], η κυβέρνησή της είχε αδειοδοτήσει πάνω από 400 ιστιοφόρα ναυπηγημένα στα νησιά [της]». Αυτή η αναφορά του Καποδίστρια στα 400 πλοία ήταν το εμπύρευμα που ενεργοποίησε το έκτοτε συνεχές ενδιαφέρον του έφηβου εκείνου, του Γεράσιμου Μ. Βλάχου, για τη ναυτιλία της Επτανήσου Πολιτείας. Νομικός και ιστορικός εξειδικευμένος στα θέματα ναυτιλίας ο συγγραφέας, μετά μία σειρά επιμέρους μελετών, μας προσφέρει σήμερα ένα εξαιρετικό και ογκώδες έργο (590 σελίδες 4ου σχήματος και εικόνες hors texte) με τίτλο «Η ναυτιλία της Επτανήσου Πολιτείας (1800-1807) με τα 400 καράβια του Καποδίστρια», το οποίο διατίθεται από το ιστορικό και φιλολογικό βιβλιοπωλείο του Διονυσίου Νότη Καραβία.

Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Ο κατοχικός πληθωρισμός στον Έβρο και οι… «μοκαβάδες»!!!

 *Η ηγεσία των ανταρτών του Έβρου, περί το 1943 κάπου στα βουνά του Έβρου. Από αριστερά Φλέσσας (Ευάγγελος Κατμερίδης από το Πύθιο) Μπάμπης (Σταύρος Σαμουρίδης από τη Νέα Ορεστιάδα), καπετάν Οδυσσέας (Ιωάννης Γαλέαδης από την Καβάλα) Μίμης (Διαμαντής Παγιώτας από την Αλεξανδρούπολη) Τηλέμαχος (Βαΐτσης Καραπαναγιώτης από το Πύθιο) 





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Μαύρες, κατάμαυρες μέρες, πέρασε ο ελληνικός λαός κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν η χώρα βρέθηκε κάτω από γερμανική, ιταλική και βουλγαρική κατοχή. Δεκάδες χιλιάδες είναι οι νεκροί, κυρίως από την πείνα. Σοκάρουν οι φωτογραφίες των σκελετωμένων παιδιών.
                Ο νομός Έβρου είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, γιατί βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή (πλην ελαχίστων τμημάτων του που δόθηκαν στη Βουλγαρία), αλλά όντας απομακρυσμένος  δοκιμάστηκε σκληρά και αυτός, από τις ελλείψεις ειδών που δεν παράγονταν επιτοπίως.
                Είναι γεγονός, ότι ο νομός Έβρου επλήγη λιγότερο, συγκριτικά με άλλες περιοχές της Ελλάδας από επισιτιστικής πλευράς, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης δεν έπαψαν να είναι χαλεπές. Οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές δεδομένου ότι υπήρχαν δραματικές ελλείψεις σε διάφορα προϊόντα και άλλα καταναλωτικά είδη.

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Ο Καραμανλής και η δικτατορία

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
*Στο διαμέρισμά του στο Παρίσι. Τα έντεκα χρόνια αυτοεξορίας και αναγκαστικής απραξίας ήταν μια κατ’ εξοχήν δύσκολη περίοδος για έναν δυναμικό πολιτικό.





Γράφει ο κ. ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ*



Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε, το 1963, αποχωρήσει από την πολιτική και από την Ελλάδα επειδή δεν μπορούσε να επιφέρει τη συνταγματική αναθεώρηση, την οποία θεωρούσε θεμελιώδη προϋπόθεση για τη συνέχιση της ανοδικής πορείας της χώρας. Σε εκείνα τα χρόνια, ο Καραμανλής και οι στενοί πολιτικοί του φίλοι έβλεπαν ως πρότυπο την ορμητική μεταρρυθμιστική δράση του Καρόλου ντε Γκωλ στη Γαλλία το 1958, όταν διαμορφώθηκε η Πέμπτη Δημοκρατία με ταχύτητα, σθένος και κεραυνοβόλες πρωτοβουλίες, χωρίς να διακυβευθεί το δημοκρατικό πολίτευμα.
Αλλά τέτοιες προϋποθέσεις δεν υπήρχαν στην Ελλάδα των μέσων της δεκαετίας του 1960. Ήταν μια πικρή εποχή για τον Καραμανλή. Υπέστη από τους πολιτικούς του αντιπάλους χυδαίες επιθέσεις, δέχθηκε εμφανώς ασύστατες κατηγορίες, παρακολούθησε ακόμη και μια απόπειρα παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο, για ένα τεράστιο αναπτυξιακό έργο, το οποίο συνέχιζε η κυβέρνηση η οποία αποπειράθηκε να τον παραπέμψει! Ακόμη και το 1966-67, η έλλειψη της θεμελιώδους προϋπόθεσης (η δυνατότητα συνταγματικής μεταρρύθμισης) τον ώθησε να απορρίψει προτάσεις του βασιλιά Κωνσταντίνου αλλά και πολιτικών δυνάμεων (ΕΡΕ, «αποστάτες», Σπ. Μαρκεζίνης) να επανέλθει στην Ελλάδα και να αναλάβει την πρωθυπουργία: «υπό τας συνθήκας αυτάς [δηλαδή χωρίς θεσμική αναμόρφωση], και εάν εκέρδιζα τας εκλογάς, όπως με διαβεβαίουν, μετά εξάμηνον θα ευρισκόμουν εις την ανάγκην να φύγω και πάλιν από την πολιτικήν ή να καταφύγω σε κάποιο είδος εκτροπής».

Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Όταν το Διδυμότειχο, έτρεφε τους δημοσιογράφους της Αθήνας, στην Κατοχή

*Το κτίριο με τα δύο μπαλκόνια στο κέντρο, ήταν η κατοικία του νομάρχη Έβρου κατά την Κατοχή. Ο νομάρχης Ιωάννης Φραγκούλης δολοφονήθηκε στο κτίριο αυτό. Η φωτογραφία είναι από την απελευθέρωση του Διδυμοτείχου τον Αύγουστο του 1944, από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. 




*Ένα άγνωστο υπόμνημα
του δημοσιογράφου Σπ. Σέλληνα



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


                Το Διδυμότειχο κατά την περίοδο της Κατοχής τροφοδότησε με τρόφιμα την Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, σώζοντας από την φοβερή πείνα πολλούς Αθηναίους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους. Τροφοδότης ήταν ο Αθηναίος δημοσιογράφος Σπ. Σέλληνας, όπως προκύπτει από υπόμνημα του γραμμένο στο Κάιρο στις 31 Μαρτίου 1944.
                Τα γεγονότα εξελίχθηκαν από τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1942, όταν δολοφονήθηκε χωρίς ιδιαίτερο λόγο από το ΕΑΜ, ο νομάρχης Έβρου Ιωάννης Φραγκούλης. Να θυμίσουμε, ότι όταν η Ελλάδα καταλήφθηκε το 1941 από τους Γερμανούς, οι νομοί Ξάνθης και Ροδόπης, παραχωρήθηκαν στους συμμάχους τους Βουλγάρους. Ο νομός Έβρου πλην της περιοχής Αλεξανδρούπολης παρέμεινε υπό Γερμανική διοίκηση και η πρωτεύουσα του νομού μεταφέρθηκε στο Διδυμότειχο. Τον δολοφονηθέντα Φραγκούλη διαδέχθηκε ο δημοσιογράφος Σταύρος Ευταξίας, που ήρθε στο Διδυμότειχο και άσκησε τα καθήκοντα του, έως ότου και αυτός διέφυγε στη Μέση Ανατολή, για να μην συλληφθεί από τους Γερμανούς, όταν αυτοί πληροφορήθηκαν τις εθνικές δραστηριότητές του.
                Ο Σπύρος Σέλληνας βρέθηκε στο Διδυμότειχο, όταν τον Ιούλιο του 1942 έλαβε επιστολή του νομάρχη Σταύρου Ευταξία, που τον καλούσε εκεί για λόγους «εθνικούς».

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Χούντα και αστικός πολιτικός κόσμος

*Από αριστερά, ο δικηγόρος Γεώργιος Β. Μαγκάκης, Γεώργιος Μαύρος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Παναγής Παπαληγούρας 
στη δίκη της «Δημοκρατικής Αμυνας».





Γράφει ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ*



Το πραξικόπημα του 1967 αποτελεί μια ιδιαιτερότητα της μακράς ιστορίας των στρατιωτικών επεμβάσεων στην Ελλάδα. Και τούτο γιατί για πρώτη φορά, μετά τη δικτατορία του Πάγκαλου το 1925, μέρος του στρατεύματος κατέλαβε την εξουσία όχι για να την παραδώσει στη συνέχεια σε μία από τις αντιμαχόμενες πολιτικές μερίδες, αλλά προκειμένου να την ασκήσει το ίδιο. Ποιες όμως ήταν οι ρίζες και οι εκφάνσεις της στάσης που κράτησαν οι δικτάτορες έναντι του πολιτικού κόσμου της χώρας κατά την περίοδο της παντοδυναμίας τους;
Η ακριβής επιρροή της μεταξικής δικτατορίας στους Απριλιανούς παραμένει ως σήμερα ένα αντικείμενο που χρήζει μεγαλύτερης διερεύνησης. Πιθανότατα, πάντως, η επίδραση της 4ης Αυγούστου δεν ήταν ασήμαντη στην αρνητική στάση των νεαρών τότε αξιωματικών προς τα πολιτικά κόμματα, καθώς το αυταρχικό καθεστώς συνοδεύθηκε από την παύση ανάμειξης των ενόπλων δυνάμεων στην πολιτική μετά τα αλλεπάλληλα κινήματα του μεσοπολέμου.

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Στα χέρια η σημαία, το βόλι στην καρδιά…

*Σκίτσο του Εμμανουήλ Κοκκίνη από την εφημερίδα "Αστυ"







*Η περίπτωση του καπετάν Κοκκίνη,

που στα 71 του σκοτώθηκε μαχόμενος

στα τείχη της Ιεράπετρας το 1897





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης




                Η ιστορία της Κρήτης είναι γεμάτη ηρωικές πράξεις και επαναστάσεις. Ειδικά στα τέλη του 19ου οι Κρητικοί προχώρησαν σε σειρά εξεγέρσεων προσπαθώντας να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό και να ζήσουν ελεύθεροι. Μάλιστα κατά τα έτη 1869-1874 η κατάσταση στο νησί ήταν άκρως τραγική εξαιτίας των σφαγών και των βιαιοτήτων από τους κατακτητές.
Στα 1878 μπόρεσαν οι Κρητικοί με τις αλλεπάλληλες επαναστάσεις τους να υπογραφεί η σύμβαση της Χαλέπας που επικυρώθηκε με σουλτανικό φιρμάνι και αποτέλεσε το νέο πολιτικό Οργανισμό της Κρήτης. Μεταξύ άλλων ορίζονταν ότι ο Γενικός Διοικητής της Κρήτης μπορούσε να είναι χριστιανός. Η θητεία του ορίστηκε πενταετής, με δυνατότητα ανανέωσης. Η Γενική Συνέλευση θα είχε 80 μέλη, 49 χριστιανούς και 31 μουσουλμάνους. Επίσης ιδρύονταν η Κρητική Χωροφυλακή και αναγνωρίζονταν η ελληνική, ως επίσημη γλώσσα των δικαστηρίων και της Γενικής Συνέλευσης. Η σύμβαση της Χαλέπας δέσμευε την Τουρκία να δημιουργηθεί στην Κρήτη η Χωροφυλακή μόνο από Κρητικούς και οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και αξιωματικοί.

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Αντιπολίτευση, αντίσταση και διώξεις


*Χιλιάδες άτομα εκτοπίστηκαν στην ακατοίκητη Γυάρο των Κυκλάδων κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας, όπου διέμεναν υπό άθλιες συνθήκες σε παροπλισμένες εγκαταστάσεις.





*Η καταστολή των πολιτικών δυνάμεων

και οι δίκες στα στρατοδικεία

κατά τον πρώτο χρόνο της Δικτατορίας





Του κ. ΜΙΧΑΛΗ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑ*


Η Γυάρος είναι ένα μικρό ακατοίκητο νησί των Κυκλάδων. Κατά την περίοδο της ρωμαϊκής κατάκτησης χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας. Το ίδιο και κατά τη σύγχρονη εποχή, μετά τον Εμφύλιο και κατά τη συνέχειά του, δηλαδή κατά τη Δικτατορία που προέκυψε από το στρατιωτικό πραξικόπημα τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967.
Τη νύχτα εκείνη, από τις 2.05 που βγήκαν τα τανκς στους δρόμους του κέντρου των Αθηνών και μέχρι τις 5 το πρωί οι ομάδες συλλήψεων των πραξικοπηματιών, σε συνεργασία με τη Χωροφυλακή και την Αστυνομία, είχαν περίπου ολοκληρώσει τη σύλληψη των 6.135 πολιτών που προέβλεπε το σχέδιο «Ιέραξ ΙΙ», παραλλαγή και επέκταση του σχεδίου «Προμηθεύς». Η νομική βάση των ενεργειών υπήρχε τύποις και δυνάμει στη νομοθεσία της περιόδου του Εμφυλίου, τα κατάλοιπα της οποίας, παρά την- αρχής γενομένης από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή- σταδιακή άρση των συνεπειών, εξακολουθούσαν να υπάρχουν, διά παν ενδεχόμενον.

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Το Ναύπλιο, τίμησε τη Θράκη.

*Ο κεντρικός ομιλητής Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



            Το ιστορικό Ναύπλιο, η πρωτεύουσα της Ελλάδας στα κρίσιμα χρόνια της αναγέννησης της χώρας μας, η σημερινή γοητευτική πόλη, τίμησε πανηγυρικά και με εντυπωσιακή συμμετοχή κόσμου, τα 97α «Ελευθέρια» της Θράκης. Δημιουργός της τιμητικής εκδήλωσης, ήταν ο δυναμικός σύλλογος Θρακών Αργολίδας «Η Θράκη», με την ενεργό συμπαράσταση της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας.
            Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαΐου 2017 στον Δημοτικό Κινηματογράφο της πόλης. Παρέστησαν εκπρόσωποι της Μητρόπολης Αργολίδας, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Γκιόλας και της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Αδριανός (ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης, που βρίσκονταν στο εξωτερικό, με τηλεφώνημά του συνεχάρη το σύλλογο για την πρωτοβουλία του), της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας η κ. Ελένη Αποστολοπούλου, ο αντιδήμαρχος του Δήμου Ναυπλιέων Κωνσταντίνος Ρούτουλας, της Δικαιοσύνης, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Πανθρακικής Ομοσπονδίας Νότιας Ελλάδας Γιώργος Σιαλάκης και πολλοί Θρακιώτες και Θρακιώτισες, που διαμένουν στο Ναύπλιο και το Άργος, αλλά και φίλοι της Θράκης.

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Ολίγα τινά επετειακά για τη Θράκη







                Στις 14 Μαΐου ή Θράκη γιορτάζει τα «Ελευθέριά» της. Την επέτειο δηλαδή, που τερματίσθηκε σκλαβιά περίπου 600 ετών. Ήταν τότε που ξεκίνησε ο ελληνικός στρατός από την Ξάνθη και προωθούμενος ανατολικά, ύψωνε τη γαλανόλευκη στις πόλεις της Θράκης.
                Η σχετική ανακοίνωση έγινε στη Βουλή στις 18 Μαΐου από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Ιδού τι είπε, όπως το διέσωσαν τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής:

Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
*21η Απριλίου 1967: Τεθωρακισμένα έξω από τη Βουλή.





Γράφει ο κ. ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ



Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου δύο συνταγματάρχες (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Νικόλαος Μακαρέζος) και ένας ταξίαρχος (Στυλιανός Παττακός) έκαναν ένα πραξικόπημα. Έχουν από τότε περάσει πενήντα χρόνια και τα ιστορικά ερωτήματα βρίσκουν τις απαντήσεις τους.
Οι τρεις πραξικοπηματίες ήταν οι «τεχνικοί» στους οποίους είχε ανατεθεί η επεξεργασία σχεδίων πολιτικής εκτροπής για παν ενδεχόμενο. Παρόμοια σχέδια υπήρχαν στο Πεντάγωνο και στην ΚΥΠ κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Οι Παπαδόπουλος και Μακαρέζος ήταν οι επιτελικοί εγκέφαλοι του βαθέος κράτους. Ο Παττακός ήταν ο εκτελεστικός βραχίονας, καθώς ήλεγχε τα τανκς στο στρατόπεδο στο Γουδί.

Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Η θρυλική «Καρτερία» και ο τραγικός θάνατος του Άστιγξ

*Αριστερά η "Καρτερία" κατά την υποδοχή του Όθωνος (από Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Η «Καρτερία» υπήρξε ένα από τα γνωστότερα πολεμικά πλοία της Επανάστασης του 1821. Επιπλέον υπήρξε το πρώτο παγκοσμίως ατμοκίνητο πλοίο, που χρησιμοποιήθηκε για πολεμικούς σκοπούς. Οι Αμερικανοί εκείνη την εποχή είχαν κατασκευάσει ατμοκίνητο πολεμικό πλοίο, το οποίο δεν έτυχε να χρησιμοποιηθεί σε ναυμαχίες. Με το πλοίο αυτό συνέδεσε τη ζωή του ο Άγγλος Φιλέλληνας Άμπνεϋ Φραγκίσκος Άστιγξ (Frank Abney Hastings) .
Η ιστορική «Καρτερία» ήταν μικρή τροχήλατη κορβέτα. Οι τροχοί ήταν τοποθετημένοι σε πλευρικές εσοχές. Η ταχύτητά της δεν ήταν μεγάλη. Έφθανε με δυσκολία τα 6-7 μίλια την ώρα και με καλό καιρό.
Το σπουδαιότερο της όμως πλεονέκτημα έναντι των άλλων πολεμικών σκαφών της εποχής ήταν τα πυροβόλα της. Για πρώτη φορά εμφανίζονταν πλοίο εφοδιασμένο με κανόνια που έβαλαν κοίλα βλήματα γεμισμένα με εκρηκτική ύλη. Η αποτελεσματικότητά τους ήταν ακαταμάχητη. Δεν υπήρξαν πλοία που να αντέξουν τα βλήματα εκείνα.

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Το Ναύπλιο γιορτάζει τα "Ελευθέρια" της Θράκης

*Η αφίσα της εκδήλωσης του Ναυπλίου 



               Την Κυριακή 14 Μαΐου, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο όμορφο και ιστορικό Ναύπλιο! Ο δραστήριο σύλλογος Θρακών Αργολίδας «Η Θράκη», τιμά με ειδική εκδήλωση που οργανώνει την 97η επέτειο Απελευθέρωσης της Θράκης, σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας.
                Η εκδήλωση θα γίνει στις 12 το μεσημέρι στον κινηματογράφο Ναυπλίου. Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Πέτρος Νταλιάνης και οι επίσημοι που έχουν προσκληθεί. Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο δημοσιογράφος Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης. Θέμα: «Ο αγώνας των Θρακών βουλευτών για να μην χαθεί η Ανατολική Θράκη το 1922». Θα ακολουθήσουν χοροί της Θράκης και θα παρατεθεί μικρή δεξίωση. Είσοδος ελεύθερη. 
*Οι δύο όψεις της πρόσκλησης

Η κυβέρνηση Κανελλόπουλου, το 1967

*Η κυβέρνηση Κανελλόπουλου. Αποτέλεσε την ύστατη προσπάθεια να αποτραπεί η διατάραξη της δημοκρατικής ομαλότητας, αλλά ανατράπηκε από τους συνταγματάρχες το μοιραίο πρωί της 21ης Απριλίου 1967.





Γράφει ο κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΛΑΨΗΣ*



Στις 20 Δεκεμβρίου 1966 ο αρχηγός της ΕΡΕ, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ανακοίνωσε την άρση της εμπιστοσύνης του κόμματός του προς την κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου, η οποία μοιραία οδηγήθηκε άμεσα σε παραίτηση. Η πρωτοβουλία του Κανελλόπουλου προέκυψε ως αποτέλεσμα της μυστικής συμφωνίας, στην οποία είχε καταλήξει λίγες ημέρες νωρίτερα, κατόπιν μεσολάβησης του βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄, με τον ηγέτη της Ένωσης Κέντρου Γεώργιο Παπανδρέου.
Η συμφωνία προέβλεπε τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία, αφού ψήφιζε εκλογικό νόμο βασιζόμενο στην απλή αναλογική, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές το αργότερο μέχρι το τέλος Μαΐου του 1967. Επιπλέον, ο Γ. Παπανδρέου δεσμευόταν ότι εάν στις εκλογές η Ένωση Κέντρου δεν κατόρθωνε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δεν θα δεχόταν να στηριχθεί από την ΕΔΑ προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση.

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Η ιστορική διαδρομή 180 ετών του ΕΚΠΑ

*Ο καθηγητής Ορυκτολογίας και Πετρολογίας Κ. Κτενάς και στο βάθος το ηφαίστειο της Καμένης στη Σαντορίνη, την εποχή της ηφαιστειακής δραστηριότητάς του το 1925. Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του πετρολογικού εργαστηρίου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.





Γράφει ο κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ



«O Γιάννης Βλαχογιάννης στην Ιστορική Ανθολογία που εκδόθηκε το 1927, αναφέρει ένα περιστατικό του Κολοκοτρώνη με τον γιο του. Ο Κολοκοτρώνης είδε τον Κολίνο που έγραφε και τον ρώτησε ποιο νομίζει ότι είναι το εθνικό σπίτι της Ελλάδος. Στην απάντηση του παιδιού “το παλάτι του Βασιλέως”, ο Κολοκοτρώνης το διόρθωσε, λέγοντάς του πως “όχι, το Πανεπιστήμιο είναι το εθνικό σπίτι της Ελλάδος”» διηγείται στην «Κ» ο Θάνος Δημόπουλος, πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εκατόν ογδόντα χρόνια μετά την ίδρυσή του, στις 3 Μαΐου του 1837, οι αριθμοί δίνουν την ποσοτική διάσταση της προσφοράς στην Ελλάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, με τα εμβληματικά Προπύλαιά του στο κέντρο της Αθηναϊκής Τριλογίας.

Μορφές της νεοελληνικής πνευματικής ιστορίας

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ
*Πορτρέτο του Μάρουλλου Ταρχανιώτη από τον Σάντρο Μποτιτσέλι (1496)



*Ο ερευνητής Νικήτας Σινιόσογλου
επιλέγει επτά πρόσωπα,
αντιπροσωπευτικά του φαινομένου,
που ευφυώς ονομάζει αλλόκοτο Ελληνισμό



Γράφει ο Αναστάσης Βιστωνίτης


Υπάρχουν μορφές της νεοελληνικής πνευματικής ιστορίας που για τη ζωή και το έργο τους το ευρύ αναγνωστικό κοινό έχει μια πολύ συγκεχυμένη ιδέα. Επτά τέτοιες μορφές επέλεξε ο νεότερος ερευνητής Νικήτας Σινιόσογλου, αντιπροσωπευτικές του φαινομένου που ευφυώς ονομάζει αλλόκοτο Ελληνισμό: τον Κυριακό Αγκωνίτη, εκφραστή της περιπλάνησης, τον Γεώργιο Γεμιστό (Πλήθωνα) που εκφράζει την ουτοπία, τον Μάρουλλο Ταρχανιώτη τον εκτοπισμό, τον Χριστόδουλο Παμπλέκη τη βλασφημία, τον Θεόφιλο Καΐρη την αίρεση, τον Παναγιώτη Σοφιανόπουλο το αλλόκοτο και τον Κωνσταντίνο Σιμωνίδη την ψευδολογία.
Γνωστότεροι από αυτούς είναι ο Πλήθων και ο Καΐρης- εν μέρει και ο Σοφιανόπουλος- αν και ο τελευταίος είναι εκείνος που εισηγήθηκε τους όρους νεοέλληνες και νεοελληνικός. Ο Κυριακός και ο Πλήθων εμφανίζονται την περίοδο που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρίσκεται σε βαθιά παρακμή. Και οι δύο μάλιστα πεθαίνουν το 1452, έναν χρόνο πριν από την Αλωση της Κωνσταντινούπολης.

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ
*Ο πρέσβης Βασίλης Κασκαρέλης με τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο τον Ιούλιο του 2009


*Ο διπλωμάτης Βασίλης Κασκαρέλης

αναλύει τους λόγους που η Ελλάδα

δεν κατάφερε να έχει

μια αποτελεσματική εξωτερική πολιτική




Γράφει ο κ. Γιάννης  Καρτάλης


Σε μια περίοδο που η ελληνική εξωτερική πολιτική παραμένει μετέωρη (και όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης) αδυνατώντας να προβάλει τις δυνατότητες της χώρας να εμφανισθεί ως ένας παράγοντας σταθερότητας σε μια ιδιαίτερα ασταθή περιοχή και να παίξει τον ρόλο εκείνο που μπορεί να παίξει λόγω της ταυτόχρονης συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έρχεται ένα βιβλίο να ρίξει φως στις μακροχρόνιες αδυναμίες για τη χάραξη μιας συγκροτημένης πολιτικής.
Το βιβλίο αυτό με τίτλο «Η Τέλεια Καταιγίδα» υπογράφει ένας πολύ έμπειρος και δραστήριος διπλωμάτης, ο Βασίλης Κασκαρέλης, ο οποίος υπηρέτησε στα κρισιμότερα πόστα (ΝΑΤΟ, ΕE, Ουάσιγκτον, Άγκυρα κ.λπ.) τερματίζοντας την θητεία του ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Κολύμπησε... για τη λευτεριά της Θράκης, ο Γ. Κονδύλης!!!

*Η ανταπόκριση του Κώστα Αθάνατου στην "Πατρίδα". Ο Κονδύλης κολυμβών...




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


                Είναι γνωστό ότι ο Γεώργιος Κονδύλης υπήρξε ασυγκράτητος σε ό,τι έβαζε στο νου του. Παράφορος κυριολεκτικά. Ορμητικός και ασταμάτητος. Γι' αυτό του κολλήσανε το παρατσούκλι "Κεραυνός". Και παρά την ευθύνη του στην επαναφορά της βασιλείας το 1935, δεν μπορεί κανείς να του αρνηθεί ότι πολέμησε για την πατρίδα από το 1896 έως το 1923 ως στρατιωτικός και στη συνέχεια ως πολιτικός.
                Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των στρατιωτικών και πολιτικών εξελίξεων.  Δεν είναι τυχαίο ότι διετέλεσε πρωθυπουργός, αντιβασιλέας, αλλά και πολλές φορές βουλευτής και υπουργός.
                Ο Κονδύλης αγωνίσθηκε ιδιαιτέρως και για την απελευθέρωση της Θράκης.
                Η δράση του άρχισε από την ηλικία των 18 ετών όταν κατατάχθηκε εθελοντής στο στρατό  και πήρε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1896. Αργότερα έδρασε ως  οπλαρχηγός στο Μακεδονικό αγώνα κυρίως στην περιοχή Καστοριάς και Μοριχόβου.

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Δύο Έλληνες ιερείς στην «Παράγκα 26» στο Νταχάου


*Η στολή κρατουμένου του Νταχάου με τον αριθμό 57754 που φορούσε ο Δαμασκηνός Χατζόπουλος, εκτέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου, όπου και συνελήφθη από τους Ιταλούς.




Γράφει ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ



Το καμπαναριό της ελληνορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας Σαλβατορκίρχε στο κέντρο του Μονάχου έχει να αφηγηθεί μια πράξη αντίστασης κατά του ναζισμού. Στο γλωσσίδι της καμπάνας, ο τότε εφημέριος του ναού, Μελέτιος Γαλανόπουλος, από τη Μαγούλα της Σπάρτης, είχε κρύψει μια ραδιοφωνική κεραία και άκουγε καθημερινά τις εκπομπές του BBC για την υπόδουλη Ευρώπη.
Ώσπου μια μέρα, στις 23 Απριλίου του 1942, τα ραδιογωνιόμετρα της Γκεστάπο εντόπισαν την κεραία και τον συνέλαβαν. Ο τολμηρός αρχιμανδρίτης, αφού ανακρίθηκε και βασανίστηκε άγρια, οδηγήθηκε στο γειτονικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Νταχάου, με χαραγμένο στο μπράτσο τον αριθμό 58279. Εκεί, στην περιβόητη «Παράγκα 26» ή αλλιώς «Μπλοκ των ιερωμένων», θα συναντήσει και άλλους κρατούμενους κληρικούς, ρωμαιοκαθολικούς, ευαγγελικούς.

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η ευρωπαϊκή ιδέα

                                               ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

*Η 15η Σεπτεμβρίου 1983 ήταν μια σημαντική ημέρα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Για πρώτη φορά, είχε κληθεί να απευθύνει ομιλία στην Ολομέλεια ο αρχηγός ενός κράτους- μέλους. 
Και αυτός ήταν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. 




Γράφει ο κ. ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ*



Η παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν, ταυτόχρονα, μια μεγάλη στιγμή και για την Ελλάδα. Οι «πατέρες της Ευρώπης» δεν υπήρχαν πλέον και το άστρο του Ζακ Ντελόρ δεν είχε ακόμη ανατείλει. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εκλήθη στην Ολομέλεια ως ένα ευρωπαϊκό σύμβολο- ως ο ηγέτης που είχε επαναφέρει στη χώρα του τη δημοκρατία, την ασφάλεια της οποίας είχε έμπρακτα εναποθέσει στη συμμετοχή της στην Κοινότητα.
Κατά την ομιλία του, στην οποία έντονα φαίνονται οι επιρροές της σκέψης και του Κωνσταντίνου Τσάτσου, ο Καραμανλής δεν παρέλειψε, φυσικά, να αναφερθεί στην Ελλάδα, «που χάρισε στην Ευρώπη το όνομά της και πρόσφερε σ’ αυτή επί πολλούς αιώνες τον λόγο και το πνεύμα της», καθώς και στο συνεχιζόμενο τραύμα της Κύπρου. Σημείωσε όμως ότι θα ομιλούσε «περισσότερο σαν άνθρωπος που πιστεύει βαθύτατα στην Ευρωπαϊκή Ιδέα και λιγότερο σαν φορέας των σκέψεων της χώρας που εκπροσωπώ». Το κεντρικό ερώτημα που έθεσε ήταν απλό: «Θέλουμε ή δεν θέλουμε την Ένωση της Ευρώπης; […] Πρόθεσή μου είναι να ενθαρρύνω το κίνημα το ενωτικό, αποδεικνύοντας την αναγκαιότητα της Ενώσεως».

Σάββατο 8 Απριλίου 2017

Η «Συμφωνία» Τούμπα-Τσαγλαγιανγκίλ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.kathimerini.gr/903356/article/epikairothta/ellada/h-symfwnia-toympa-tsaglagiangkil
*Παρά τις θερμές χειραψίες, οι σχέσεις του πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου 
και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου παρέμεναν πάντοτε δύσκολες.


Γράφει ο κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΛΑΨΗΣ*


Το φθινόπωρο του 1965 υπήρξε περίοδος σημαντικών πολιτικών εξελίξεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Τον Σεπτέμβριο σχηματίστηκε και έλαβε- έστω οριακή- ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή η κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου, κλείνοντας έτσι τον κύκλο των αποτυχημένων προσπαθειών, οι οποίες είχαν αναληφθεί μετά την ιουλιανή κρίση διαδοχικά από τους Γεώργιο Αθανασιάδη- Νόβα και Ηλία Τσιριμώκο.
Τον Οκτώβριο το Κόμμα Δικαιοσύνης θριάμβευσε στις τουρκικές εκλογές, λαμβάνοντας σχεδόν το 53% των ψήφων και εξασφαλίζοντας συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με αποτέλεσμα την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον ηγέτη του, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Αυτές οι εσωτερικές ανακατατάξεις στις δύο γειτονικές χώρες θα γίνονταν η αφορμή για την έναρξη συνομιλιών, με αντικείμενο την προσπάθεια κατάληξης σε συμφωνία για τη διευθέτηση του Κυπριακού, η ανάφλεξη του οποίου είχε απειλήσει να οδηγήσει ακόμα και σε ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1964.

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Έτσι γίναμε ανεξάρτητο κράτος…

*Η πρώτη σελίδα του πρωτοκόλλου του 1830





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Και κάπως έτσι γίναμε ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος μετά από ένα γενικό ξεσηκωμό, που άρχισε στις 25 Μαρτίου 1821, ποτίσθηκε με άφθονο ελληνικό αίμα και κινδύνευσε να καταρρεύσει εξαιτίας εμφυλίων σπαραγμών…
                Οι βασικές πρόνοιες για την δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, περιλαμβάνονται στο πρωτόκολλο της 4ης Ιανουαρίου 1830, που συνυπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ρωσίας. Αντίγραφο αυτού πρωτοκόλλου υπάρχει στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, που εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων. Το πρωτόκολλο αυτό βασίσθηκε και στο άρθρο 10 της συνθήκης μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε συναφθεί στην Αδριανούπολη μετά την ήττα της δεύτερης στον μεταξύ τους πόλεμο, αλλά και στην απόφαση των υπουργών Εξωτερικών, που είχαν συνεδριάσει νωρίτερα στο Λονδίνο.

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Ο «νέος πατριωτισμός» και το «λόγον διδόναι»

*Το 1821 καλλιέργησε τον πατριωτισμό.



Γράφει ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ



«Μ​​​​όνοι οι υπερασπισταί της πατρίδος εμπορούν να την ονομάσουν πατρίδα! Εάν αυτή ευτυχήσει, συ μένεις άπατρις, άγνωστος, άτιμος. Αν όχι, συ συνεισέφερες εις την πτώσιν, εις την δυστυχίαν της...». Η φράση αυτή, προτρεπτική αλλά και προειδοποιητική, απαντά, όπως είδαμε την περασμένη Κυριακή, στο βιβλίο του διαφωτιστή Κωνσταντίνου Νικολόπουλου «Προτροπή πατριωτική προς το γένος των Γραικών», που εκδόθηκε στη Σπάρτη τον Απρίλιο του 1821.
Για να πείσει τους Ελληνες, λαϊκούς και κληρικούς, τσοπάνηδες και λόγιους, να αρματωθούν και να βγουν στον Αγώνα, ο μαθητής του Κοραή χρησιμοποιεί γλώσσα ευθεία, άμεση, που δεν διστάζει να προσφύγει και στον τόνο της απειλής. Σαν αρχαιόφιλος και αρχαιογνώστης, ο Νικολόπουλος υπογράφει το βιβλίο του με το ψευδώνυμο Αριστόβουλος Λακεδαιμόνιος, αλλά και ενισχύει τα επιχειρήματά του προσφεύγοντας στον αρχαιοελληνικό βίο και λόγο, για να αντλήσει οδηγητικά σημεία.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...