*Στα εγκαταλειμμένα Παλαιά Ανάκτορα, τον πρώτο καιρό γίνονταν διανομή συσσιτίου στους πρόσφυγες
*Χαστούκι
στον υπερφίαλο Μπενίτο,
η
υπερήφανη και γενναία στάση
των
ρημαγμένων προσφύγων
Γράφει
ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Το ΟΧΙ, που είπε σύμπας ο
Ελληνισμός το 1940, στον υπερφίαλο ηγέτη του φασισμού Μπενίτο Μουσολίνι και
κατατρόπωσε τις δυνάμεις του στα βορειοηπειρωτικά βουνά, είναι μια από τις γνωστές
χρυσές σελίδες της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας και θα παραμένει ανεξίτηλο
σύμβολο στους αιώνες. Εκείνο όμως που παρέμεινε άγνωστο είναι το ηχηρό ΟΧΙ, που
είπαν το 1923 στον ίδιο το Μουσολίνι, οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες της Ανατολικής
Θράκης και της Μικράς Ασίας.
Τι είχε συμβεί; Στις 31
Αυγούστου 1923 ιταλικές δυνάμεις βομβάρδισαν και κατέλαβαν απροειδοποίητα την
Κέρκυρα. Αιτία, η δολοφονία του Ιταλού στρατηγού Ενρίκο Τελλίνι στα
ελληνοαλβανικά σύνορα στην Κακκαβιά, από Αλβανούς.
Το πολεμικό αυτό επεισόδιο ήρθε σε μία
εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία για την Ελλάδα. Είχε υποστεί την φοβερή
Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για την
περίθαλψη των προσφύγων και την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας. Η εκτέλεση
των Έξι από την Επανάσταση των Γονατά- Πλαστήρα, είχε απομονώσει διεθνώς τη
χώρα.
Η φασιστική κυβέρνηση του
Μπενίτο Μουσολίνι στις 29 Αυγούστου 1922, απαίτησε αποζημίωση 50 εκατομμυρίων
λιρεττών και την εκτέλεση των δολοφόνων του Τελλίνι, τους οποίους όμως δεν
μπορούσε να ανακαλύψει η ελληνική κυβέρνηση. Έτσι οι Ιταλοί βομβάρδισαν τα
στρατιωτικά φρούρια της Κέρκυρας στις 31 Αυγούστου, σκοτώνοντας δεκαπέντε
πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία (κυρίως Αρμένιους ανηλίκους και γυναίκες), και
ακολούθως αποβίβασαν στρατιωτικές δυνάμεις.
