ΚΟΥΚΟΥΛΙ ΚΑΙ ΣΟΥΦΛΙ ΕΝΑ ΛΕΥΚΩΜΑ ΣΥΝ-ΥΦΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΤΕΛΗ!!!

*Το πολύτιμο βιβλίο του Μιχάλη Πατέλη

               Ο Μιχάλης Πατέλης, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συλλέκτες της χώρας μας, με το σπάνιο υλικό που περιέχουν οι καταπληκτικές συλλογές του. Καρποφόρο αποτέλεσμα αυτού του συλλεκτικού πάθους του Πατέλη, είναι οι διάφορες εκδόσεις βιβλίων, που θα τις χαρακτήριζα μνημειώδεις για την ιστορία της Θράκης και ειδικώτερα της γενέτειράς του, του Σουφλίου.

Θα θυμίσω μόνο μερικά από τα πολύτιμα παλαιότερα βιβλία του «Αλεξανδρούπολη: Οικονομίας πανόραμα 1870-1970», «Ιερά Μητρόπολις Σουφλίου», «Σουφλίου εγκώμιον», «Χώροι λατρείας των Ελληνορθόδοξων της Ανατολικής Θράκης πριν τη μεγάλη Έξοδο», «Ο Τύπος του Έβρου» κ.ά.

               Αυτή φορά, ο Μιχάλης Πατέλης έσκυψε με πραγματική αγάπη στο προϊόν, που εμβληματικά χαρακτηρίζει το Σουφλί, στα κουκούλια και στο μετάξι, που για πολλά χρόνια, στήριξαν την ανάπτυξη της πόλης, η οποία υπήρξε για την εποχή της υποδειγματική. Το Σουφλί, την εποχή ανάπτυξης της σηροτροφίας, κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρείται υπόδειγμα της λεγόμενης περιφερειακής ανάπτυξης.

Πρόκειται για το λεύκωμα που παρουσίασε τελευταία, με τίτλο «Κουκούλι & Σουφλί- Δρόμοι Συνυφασμένοι», το οποίο καταγράφει αναλυτικά και τεκμηριωμένα τα πρόσωπα και τα γεγονότα, που εξελίχθηκαν στο Σουφλί, γύρω από τον άξονα της σηροτροφίας και τις ευεργετικές επιπτώσεις που είχαν στην τοπική κοινωνία και οικονομία.

Το βράδυ που άλλαξε η πορεία της Ελλάδας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

https://www.kathimerini.gr/world/562082779/to-vrady-poy-allaxe-i-poreia-tis-elladas/

*Ο Κων. Καραμανλής συνυπογράφει τη συμφωνία προσχώρησης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες μαζί με τον υπ. Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη (αριστερά) και τον υπουργό αρμόδιο για θέματα ΕΟΚ, Γεώργιο Κοντογεώργη. Φωτ. ΜΙΧΑΛΗΣ Γ. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ «ΕΛΛΑΔΑ, 20ός ΑΙΩΝΑΣ, ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ»

*Η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης

στην ΕΟΚ επισημοποίησε

την ένταξη της χώρας στη Δύση

και θωράκισε τη δημοκρατία

 

Γράφει ο κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου*         

   

    Στην ιστορία των εθνών υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες στιγμές που ορίζουν μια μεγάλης σημασίας εξέλιξη. Η Ελλάδα της δεκαετίας του 1970, η οποία έκανε το μεγάλο άλμα προς την πλήρη ένταξη στον ανεπτυγμένο κόσμο, έζησε περισσότερες από μία τέτοιες στιγμές. Η πρώτη ήταν η επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Αθήνα, το βράδυ της 23ης προς 24η Ιουλίου 1974, με την οποία ξεκινούσε η αποκατάσταση της δημοκρατίας και η οργάνωσή της σε εντελώς νέες βάσεις. Η δεύτερη ήταν το βράδυ της 28ης Μαΐου 1979, όταν υπεγράφη στο Ζάππειο η Συνθήκη Προσχωρήσεως της χώρας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, που επισημοποιούσε την ένταξη στο ευρωπαϊκό υποσύστημα της Δύσης.

    Όπως τόνιζε η «Καθημερινή» της 29ης Μαΐου, «Η χθεσινή ημέρα σημείωσε καμπή στην ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού».

            Το 1974 και το 1979 συνδέονταν οργανικά. Ήταν σαφές– το είχε έντονα τονίσει και στις διεθνείς επαφές της η κυβέρνηση Καραμανλή– ότι η εδραίωση της δημοκρατίας, όσο και εάν αποτελούσε εσωτερική διαδικασία, δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί και να θωρακιστεί παρά μόνον με την ένταξη στην οικογένεια των μεγάλων ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Και αντίστοιχα, η ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες ήταν αδιανόητη χωρίς την εδραίωση της δημοκρατίας στο εσωτερικό. Υπό αυτή την έννοια, οι δύο στιγμές– Μεταπολίτευση και προσχώρηση στις Κοινότητες– με χρονική απόσταση μόλις πέντε ετών μεταξύ τους, εκπροσωπούσαν έναν πυκνό ιστορικό χρόνο που άλλαξε ριζικά το ιστορικό μονοπάτι της Ελλάδας.