*Ομάδα βουλγάρων κομιτατζήδων
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η Θράκη, Ανατολική και Δυτική,
πλην των αρχών του 20ου αιώνα (1904-1908) δοκιμάσθηκε σκληρά από τις
ενέργειες Βουλγάρων και Τούρκων κομιτατζήδων και κατά το 1919-1920, όταν
ξεκαθάρισε η διεθνής ατμόσφαιρα και η Ελλάδα με την έγκριση και των συμμάχων
της άρχισε να απελευθερώνει την περιοχή αυτή.
Τότε οι
Τούρκοι επεδίωξαν και επέτυχαν τη συνεργασία με την βουλγαρική Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση
(ΕΜΕΟ) και αποφάσισαν τη δημιουργία συμμοριών σε Μακεδονία και Θράκη καθώς και
τη διεξαγωγή έντονης αλυτρωτικής προπαγάνδας. Σε μια προκήρυξη που είχαν ρίξει
στη Γουμένισσα, έλεγαν χαρακτηριστικά:
«Ας λησμονήσωμεν το αιματηρόν παρελθόν το
οποίον μας χωρίζει και όλοι, Τούρκοι, Βούλγαροι, ‘Ελληνες, Εβραίοι, Βλάχοι, ας
δώσωμεν χείρα δια τον γενικόν αγώνα απέναντι του κοινού εχθρού και να μην
καταθέσωμεν τα όπλα, εάν δεν απολαύσωμεν την ελευθερίαν της πατρίδος μας.
Αδιαίρετος, Ανεξάρτητος Μακεδονία, αυτή είναι η σημαία και με αυτήν θα
νικήσωμε».
Αξίζει
να σημειωθεί ότι το τουρκοβουλγαρικό κομιτάτο δραστηριοποιήθηκε έντονα κατά την
περίοδο της εκκένωσης της Ανατολική Θράκης το φθινόπωρο του 1922. Πολυάριθμες
συμμορίες διοικούμενες από τούρκους αξιωματικούς είχαν εισβάλει στην Ανατολική
Θράκη και παρενοχλούσαν τον υποχωρούντα ελληνικό στρατό και πραγματοποιούσαν
θηριωδίες εναντίον του άμαχου πληθυσμού, που εγκατέλειπε τις πατρογονικές
εστίες του, εντελώς άδικα, μετά την απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων, που ελήφθη
στα Μουδανιά.
