*Ο Αθανάσιος Τυπάλδος- Μπασιάς
Γράφει
η κ. Χριστίνα Φίλιππα,
Συγγραφέας
- ερευνήτρια
Το
τέλος του 19ου αιώνα και οι αρχές
20ου είναι εποχή όπου
αρχίζουν κάποιες γυναίκες να διεκδικούν την πρόσβασή τους στην ανώτατη εκπαίδευση ώστε να έχουν τη δυνατότητα πανεπιστημιακής
μόρφωσης, με σκοπό να διευρύνουν τα πλαίσια της επαγγελματικής τους
απασχόλησης, να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους και την κοινωνική τους
θέση.
Στις παραπάνω
διεκδικήσεις προσετέθη ως αναγκαίο, κυρίως από
νεοσύστατες γυναικείες οργανώσεις, το αίτημα της χορήγησης του
δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Ένα αίτημα που φαινόταν εξαιρετικά δύσκολο να
υλοποιηθεί καθώς εύρισκε αρνητικές αντιδράσεις όχι μόνο από άνδρες αλλά και από
γυναίκες καθώς οι περισσότερες είχαν αποδεχτεί ως μοναδικό προορισμό της
γυναικείας φύσης τους, αυτόν της μητέρας και της οικοδέσποινας και δεν αξιολογούσαν
ορθά την αναγκαιότητα αυτού του αιτήματος.
Το έτος 1919 οι προσδοκίες των γυναικών για απόκτηση πολιτικών
δικαιωμάτων θα εκφραστούν με τον καλύτερο και
επισημότερο κυρίως τρόπο από έναν άντρα, τον βουλευτή Κεφαλληνίας και Ιθάκης Αθανάσιο
Τυπάλδο-Μπασιά. Οι γυναίκες στο πρόσωπο του Μπασιά θα βρουν ένα μεγάλο σύμμαχο,
ο οποίος αν και αντιμέτωπος με κοινωνικές προκαταλήψεις όχι μόνο ανδρών αλλά και πολλών γυναικών, θα είναι ο πρώτος
βουλευτής ο οποίος θα υψώσει τη φωνή του και
θα καταθέσει στη Βουλή πρόταση νόμου «περί ισοπολιτείας των δύο φύλων».
