Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η συνθήκη του Βουκουρεστίου το
καλοκαίρι του 1913, τερμάτισε μεν μια αιματοχυσία στα Βαλκάνια, αλλά
αναντίρρητα, υπήρξε απολύτως άδικη για την σημερινή Δυτική Θράκη, αφού η
περιοχή αυτή, αν και ελευθερώθηκε από τον Ελληνικό στρατό, παραδόθηκε στους
ηττημένους του δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου, τους Βουλγάρους.
Η πρωτοφανής
ορμητική προέλαση του Ελληνικού στρατού, το 1913, όταν προκλήθηκε από τον
Βουλγαρικό στρατό, υπήρξε επική. Αν αφήνονταν οι Έλληνες στρατιώτες, θα είχαν
καταλάβει και την Σόφια. Ήδη όμως είχαν κατορθώσει να ελευθερώσουν την
Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη.
Όμως κάποιοι δεν ήθελαν την ολοκληρωτική ήττα της Βουλγαρίας.
Αρχικά
εκδηλώθηκε ρωσική παρέμβαση για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την διάσωση
της Βουλγαρίας. Η ρωσική παρέμβαση σημειώθηκε στις 27 Ιουνίου 1913, με το
παλαιό ημερολόγιο, την ίδια μέρα, που στον πόλεμο εισήρχετο εντελώς
καιροσκοπικά και η Ρουμανία, η οποία έως τότε απέφευγε να εκτεθεί περιμένοντας
να δει προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα.
