*Οι Θράκες βουλευτές αγωνιούν
και δραστηριοποιούνται
* Σκαιότατη συμπεριφορά
του πρωθυπουργού Ν. Τριανταφυλλάκου
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης το 1922,
είναι ένα δραματικό γεγονός, που θα παραμείνει ανεξίτηλο στη μνήμη των Ελλήνων,
αφού στην ουσία πρόκειται για «γονάτισμα» των… συμμάχων μας προς την Τουρκία
και εκδικητική πράξη προς το ελληνικό εκλογικά σώμα, για το αποτέλεσμα των
εκλογών της 1ης Νοεμβρίου 1920. Μαζί μ’ αυτά θα πρέπει να
συνυπολογίσουμε και τα γεωγραφικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, που
αναδιατάσσονται ερήμην των λαών.
Η
περίοδος που προηγήθηκε, ήταν τότε που η Ελλάδα, υπό το κράτος της κατάρρευσης
του Μικρασιατικού Μετώπου, αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα, ενώ τα συμμαχικά
κράτη της Αντάντ, ενίσχυαν τον Κεμάλ Ατατούρκ και υπέκυπταν στις απαιτήσεις
του.
Η
νικημένη Ελλάδα, ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Στη Σμύρνη, που έπεσε στα χέρια
των Τούρκων, κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Χρυσόστομος! Στην λοιπή Μικρά Ασία, υπήρχαν ερείπια,
αποκαΐδια και σφαγμένοι πολλοί… Στην Αθήνα αναπτύσσονταν ένα επικίνδυνο πνεύμα
φυγοστρατίας, από πολλούς νέους. Η βενιζελική εφημερίδα «Πατρίς» με πρωτοσέλιδο
σχόλιό της ζητούσε από τον πρωθυπουργό και υπουργό Στρατιωτικών Νικ. Τριανταφυλλάκο «να εξαποστείλει εις την Θράκην όλους τους
οπλίτας και υπαξιωματικούς των τεσσάρων μικροτέρων ηλικιών, οι οποίοι
αναπαύονται εις τα διάφορα γραφεία από καιρού, ενώ οι συνάδελφοί των επολεμούσαν
και εταλαιπωρούντο». Ζητούσε ακόμα όλους αυτούς «τους ζακχαρόπηκτους κουραμπιέδες, τους θαλερούς αυτούς βλαστούς
των διαφόρων, τυρρανομάχων, ο κ. Τριανταφυλλάκος οφείλει να τους αποστείλει
εις την Θράκην, διότι τούτο υπαγορεύει και η δικαιοσύνη και η ανάγκη και η
στοιχειώδης ευπρέπεια».
