tag:blogger.com,1999:blog-78441356315915634082024-03-18T08:01:34.397+02:00ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣΚΟΡΠΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣSITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.comBlogger1767125tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-14386443928196189502024-03-16T11:07:00.006+02:002024-03-16T11:07:59.072+02:00Ο Χαρίλαος Τρικούπης προς τον Αλέξανδρο Μπάτενμπεργκ, για τη Θράκη<p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="background-color: red; line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: large;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2d7-xwyxF0CXs_jY8y1NK02VTuKt-yAFKzMrHg6qZkSPwjPVhIjwV1COH03HHq7m3-5bkOX2NxQjqYUFJhLw7U168Ez8XJJ5dLIftYB7Km01kvU4uyrOhBOfIGkNEckvbqT_raJP9_AU-zO2JvL114gWHBm7R7vFtB_8Qx-H_kV4sx80iQRKquwpyRdoG/s342/Trik%20Mpat.png" style="background-color: white; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="174" data-original-width="342" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2d7-xwyxF0CXs_jY8y1NK02VTuKt-yAFKzMrHg6qZkSPwjPVhIjwV1COH03HHq7m3-5bkOX2NxQjqYUFJhLw7U168Ez8XJJ5dLIftYB7Km01kvU4uyrOhBOfIGkNEckvbqT_raJP9_AU-zO2JvL114gWHBm7R7vFtB_8Qx-H_kV4sx80iQRKquwpyRdoG/w865-h422/Trik%20Mpat.png" width="865" /></a></span></span></div><span style="line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Αριστερά ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης και δεξιά ο Ηγεμών της Βουλγαρίας πρίγκιπας Αλέξανδρος Μπάτεμπεργκ</span></i></b></div><span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: white;"><br /></span></div></span></span><p></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><b style="background-color: white;"><br /></b></span></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><b style="background-color: white;"><br /></b></span></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><br /></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="background-color: red; line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: large;"><b><br /></b></span></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><b><span style="background-color: #f1c232; color: #990000; font-size: x-large;">*Ο Ελληνισμός, δεν θα δεχτεί </span></b></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><b><span style="background-color: #f1c232; color: #990000; font-size: x-large;">να διακόψει </span></b></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><b><span style="background-color: #f1c232; color: #990000; font-size: x-large;">την εδαφική συνέχεια </span></b></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="line-height: 115%;"><b><span style="background-color: #f1c232; color: #990000; font-size: x-large;">με τη Θράκη</span></b><span style="background-color: #660000; font-size: 14pt; font-weight: bold;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p style="background-color: #660000;"> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #fcff01; color: #38761d;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Βαθειά στη σκέψη του Χαρίλαου Τρικούπη και
όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και όταν ήταν πρωθυπουργός, ήταν ριζωμένη η
μέριμνα για τον αλύτρωτο Ελληνισμό, που ζούσε στη σκλαβιά, κάτω από την εξουσία
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά από τις άλλες ανιστόρητες βλέψεις των
Βουλγάρων. Η Χερσόνησος του Αίμου, στα τέλη του 19<sup>ου</sup> αιώνα ζούσε
τόσο με τις συνέπειες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, όσο και με τις
προσδοκίες των λαών που ασφυκτιούσαν κάτω από την σουλτανική επιβολή. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
στρατηγική αντίληψη του Χαρίλαου Τρικούπη για το μέλλον της Θράκης, αφορούσε
την αναγκαία ύπαρξη της εδαφικής συνέχειας με τη Μακεδονία. Και αυτήν άποψη την
είπε ξεκάθαρα και κοφτά στον ηγεμόνα της Βουλγαρίας πρίγκιπα Αλέξανδρο Μπάτενμπεργκ,
που επισκέφθηκε την Αθήνα το 1883. Επρόκειτο για τον πρώτος ηγεμόνα της
Βουλγαρίας (1879 - 1886). </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αλέξανδρος, που γεννήθηκε στη
Βερόνα της Ιταλίας, γνωστός και με το χαϊδευτικό «Σάντρο» ήταν ο δευτερότοκος
γιος του Αλέξανδρου της Έσσης και της Ιουλίας φον Χάουκε. Η μητέρα του ήταν
κυρία των τιμών της Τσαρίνας και εκεί τη γνώρισε ο πατέρας του, Αλέξανδρος. Ο
γάμος του πατέρα του ήταν μοργανατικός. Στην Ιουλία και στα παιδιά της
απονεμήθηκε ο τίτλος των πριγκίπων του Μπάτενμπεργκ, από τη ονομασία μιας παραδοσιακής κατοικίας των μεγάλων δουκών
της Έσσης. Ο πατέρας του ανήκε στον Οίκο
της Έσσης-Ντάρμστατ και έγινε ιδρυτής του κλάδου του Μπάτενμπεργκ, που αργότερα
μετονομάστηκε σε Οίκο των Μαουντμπάτεν. Το 1878, μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο
και τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, ακολούθησε το συνέδριο του Βερολίνου. Τότε
οριστικοποιήθηκε η δημιουργία αυτόνομης Βουλγαρικής Ηγεμονίας που περιλάμβανε
τη χώρα μεταξύ του ποταμού Δούναβη και της οροσειράς του Αίμου. Στη Βουλγαρική
Ηγεμονία τοποθετήθηκε τον Απρίλιο του 1879, Ηγεμόνας ο Αλέξανδρος Μπάτενμπεργκ,
ηλικίας 22 ετών, Αυστριακός, συγγενής της τσαρικής οικογένειας, προσκείμενος
προς την ρωσική πανσλαβιστική πολιτική.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η περιοχή στα νότια της οροσειράς
του Αίμου έως την οροσειρά της Ροδόπης αποτέλεσε αυτόνομη επαρχία με την
ονομασία «Ανατολική Ρωμυλία» με την πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του
Σουλτάνου. Το 1885 έγινε η βίαιη προσάρτησή της στην Βουλγαρική επικράτεια, την
οποία αποδέχθηκε ο Αλέξανδρος Μπάτεμπεργκ. Έτσι ενοποιήθηκε με το Πριγκιπάτο
της Βουλγαρίας επίσης υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας και συνέχισε να είναι de jure Οθωμανική επαρχία, μέχρι το 1908,
οπότε η Βουλγαρία ανακηρύχτηκε ανεξάρτητη. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ηγεμονία του Αλέξανδρου δεν
είχε ευτυχές τέλος. Στις 21 Αυγούστου 1886, αξιωματικοί του Βουλγαρικού στρατού
οργάνωσαν συνωμοσία με γνώση γνώσει των Ρώσων και συνέλαβαν τον πρίγκιπα
Αλέξανδρο, τον ανάγκασαν να υπογράψει την παραίτησή του από τον θρόνο και τον
συνόδευσαν έξω από την χώρα. Έτσι έγινε βασιλιάς της Βουλγαρίας ο Φερδινάνδος
Σακ- Κόμπουργκ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το Βουλγαρικό εκκλησιαστικό
σχίσμα, η βίαιη προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στην Βουλγαρική Ηγεμονία, ο
Πανσλαβισμός και η αναρρίπιση εθνικών βλέψεων, η καταπίεση των αλύτρωτων
εθνικών ομάδων έκαναν την Χερσόνησο του Αίμου να κοχλάζει, έτοιμη να εκραγεί.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRLRzT6A3fgYYYxZboowSNX-jkFvi30c2fjzhZQv33RZ2nVOtozkPfJFc9M7azC2RWFTETfsEjosRimea8rX7UadfDb7HNXTMrY4no0JJ0NvSQGIv7DOKttw4NRWT4elITPamXkU8IcXvfiDYJZiY9JtyQMJuZr4ODkAIcBEV-PlvAp5iiKMcJDhGMp903/s220/%CE%A3%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9_%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%85_%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B7.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="220" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRLRzT6A3fgYYYxZboowSNX-jkFvi30c2fjzhZQv33RZ2nVOtozkPfJFc9M7azC2RWFTETfsEjosRimea8rX7UadfDb7HNXTMrY4no0JJ0NvSQGIv7DOKttw4NRWT4elITPamXkU8IcXvfiDYJZiY9JtyQMJuZr4ODkAIcBEV-PlvAp5iiKMcJDhGMp903/w677-h462/%CE%A3%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9_%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%85_%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B7.JPG" width="677" /></a></span></div><p></p><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01; text-indent: 36pt;"><b><i style="background-color: red;">*Η οικία του Χαρίλαου Τρικούπη στη γωνία των οδών Ακαδημίας και Μαυρομιχάλη</i></b></span></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p style="background-color: red;"><span style="color: #fcff01; font-size: large;"></span></o:p></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><div><br /></div></span></div>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η επίσκεψη του Βούλγαρου ηγεμόνα στην Αθήνα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η επίσκεψη του Βούλγαρου Ηγεμόνα
πρίγκιπα Αλέξανδρου Μπάτενμπεργκ, θεωρήθηκε σημαντικό γεγονός και προκάλεσε μια
σχετική αναστάτωση. Αρχικά στο διπλωματικό σώμα. Και μετά στους κόλπους της
ελληνικής κυβέρνησης. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αλέξανδρος Μπάτεμπεργκ τότε
είχε πραγματοποιήσει μεγάλη περιοδεία με σταθμούς την Κωνσταντινούπολη, τους
Αγίου Τόπους, τη Σύρο και την Αθήνα. Συνοδευόμενος από τον αδελφό του. Στην
Κωνσταντινούπολη οι πρεσβευτές των ευρωπαϊκών χωρών δεν παρέστησαν στην υποδοχή
και έστειλαν τους διερμηνείς των πρεσβειών τους, θεωρώντας ότι Ηγεμών της
Βουλγαρίας, δεν ηγείτο ανεξάρτητου κράτους. Στην Αθήνα πάντως κατέβηκε στο
λιμάνι του Πειραιά ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄ ως συγγενής του επισκέπτη και
ιδιωτικά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το πλοίο που μετέφερε τον
Μπάτεμπεργκ στάθμευσε στη Σύρο και εκεί ο Αλέξανδρος περπάτησε στους δρόμους
στης Ερμούπολης και αγόρασε πολλά λουκούμια από το Συριανό κατάστημα του
Σταματελάκη («Ώρα» 21 Απριλίου 1883).</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην Πειραιά έφθασε την επομένη
21 Απριλίου 1883. Τον υποδέχθηκε ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ συνοδευόμενος από τους υπασπιστές του Χατζή
Πέτρο και Τιμολέοντα Βάσσο και άλλοι επίσημοι. Ο πρώτος που ανέβηκε στο πλοίο
για να χαιρετίσει τον Βούλγαρο πρίγκιπα. Ήταν ο Ρώσος πρέσβης Σίσκιν. Από εκεί
με βασιλικές άμαξες οι επίσημοι ανέβηκαν στην Αθήνα και από την Ομόνοια και την
Πανεπιστημίου έφτασαν στα Ανάκτορα (τη σημερινή Βουλή).</span></p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μια από τις υποχρεώσεις του
Αλέξανδρου ήταν να επισκεφθεί τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη. Σύμφωνα με την «Νέαν
Εφημερίδα» και τον «Αιώνα» πήγε στο σπίτι του, αλλά δεν τον βρήκε εκεί Πήγε στο
υπουργείο Εσωτερικών αλλά και εκεί δεν τον βρήκε. Τελικά τον βρήκε στο
υπουργείο Στρατιωτικών, όπου του απένειμε τον Μεγαλόσταυρο του Βουλγαρικού
Τάγματος του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος φορούσε στρατιωτική στολή και τον
ελληνικό Μεγαλόσταυρο, που του είχε απονεμηθεί. Στις εφημερίδες της εποχής, δεν
υπήρχε υπαινιγμός για την περίεργη στάση του πρωθυπουργού. Η εφημερίδα «Αιών»
σχολίασε ότι η ίδρυση του Τάγματος του Αλεξάνδρου για την απονομή Μεγαλόσταυρων
συνδέεται μεν με το όνομα του Ηγεμονεύοντος, αλλά η ονομασία δεν είναι ξένη
προς τη Μακεδονική ιδέα και τον Μέγα Αλέξανδρο, όπως ήθελαν να τα
αντιλαμβάνονται οι Βούλγαροι. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib_ieAT_0zWJQV8lSQvTM2A_X0O93Y2RSlLvmfzD8XFl57ySSnWg50kB0xTcWYxHUfh_nUTWWaKAWwhE2B2JBxoz3mtMPm_i5i0vLPyd5MirU3ISzmBYhfiyf30HxdA4YK-vFUHkz_v0aQiCwtxrU_RHkK1RLU69sPwaB8o_0cgB5dv4nLZ9pKVOVFyUlI/s733/%CE%91%CE%99%CE%A9%CE%9D.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="376" data-original-width="733" height="347" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib_ieAT_0zWJQV8lSQvTM2A_X0O93Y2RSlLvmfzD8XFl57ySSnWg50kB0xTcWYxHUfh_nUTWWaKAWwhE2B2JBxoz3mtMPm_i5i0vLPyd5MirU3ISzmBYhfiyf30HxdA4YK-vFUHkz_v0aQiCwtxrU_RHkK1RLU69sPwaB8o_0cgB5dv4nLZ9pKVOVFyUlI/w736-h347/%CE%91%CE%99%CE%A9%CE%9D.jpg" width="736" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Απόσπασμα από την χαρακτηριστική αρθρογραφία εκείνων των ημερών</span></i></b></span></div><span><span style="font-size: large;"> </span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Η Βουλγαρία κυρίως υπέρ εαυτής διεκδικεί την Μακεδονίαν. Κατά τους
Βουλγάρους, ο Αλέξανδρος ήν Βούλγαρος και των Βουλγάρων ηγεμόνευσεν»!!! </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και κατέληγε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Εάν οι σήμερον εφ’ αμαξών καθήμενοι και τας βουλγαρικάς ερυθράς
ταινίας φέροντες Υπουργοί και άλλοι, ήκουον τους καγχασμούς και τα σχόλια,
άτινα το θεώμενον αυτούς πλήθος εξήνεγκεν, αντί να κομπάζωσι, θα ησθάνοντο άλλο τι αίσθημα συγκινούν αυτούς». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα βράδυ παρατέθηκε προ τιμήν του
μεγαλοπρεπές δείπνο, στην αίθουσα χορού των Ανακτόρων. Εκτός του βασιλικού
ζεύγους Γεωργίου Α΄ και Όλγας παρέστη ο Τρικούπης που φορούσε το Βουλγαρικό
παράσημο και όλο το υπουργικό συμβούλιο. Συνολικά είχαν προσκληθεί 120 άτομα,
και παρέστησαν 93. Στο δείπνο εκείνο, ένας από τους επίσημους ο βασιλικός
επίτροπος στην Εθνική Τράπεζα Λεωνίδας Πετιμεζάς εμφανίσθηκε με φουστανέλα!!!
Φουστανέλα φορούσαν εκείνη τη βραδιά και κάποιοι από το υπηρετικό προσωπικό.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1t0AtKeSzHsh7q6VzJOVuYvvdytezuxcAoSMXNZ7741TJ5Pe9neWUI-pRxwTg_8tVWOD3lDUuVsK3Guas4r3yol3JkWtiHP1wJsxCTELX7fp_jT-iA54K938lpnNPtndim8f4fDiC4tfxmpeRHQ_LD_YQQEmyM_6Jc-kjVfc0p6Z39UxQWF7Xtw7MYoLx/s413/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%20%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%205%20%CE%A6%CE%B5%CE%B2%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="413" data-original-width="318" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1t0AtKeSzHsh7q6VzJOVuYvvdytezuxcAoSMXNZ7741TJ5Pe9neWUI-pRxwTg_8tVWOD3lDUuVsK3Guas4r3yol3JkWtiHP1wJsxCTELX7fp_jT-iA54K938lpnNPtndim8f4fDiC4tfxmpeRHQ_LD_YQQEmyM_6Jc-kjVfc0p6Z39UxQWF7Xtw7MYoLx/w378-h452/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%20%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%205%20%CE%A6%CE%B5%CE%B2%201919.jpg" width="378" /></a></span></div><span style="color: #fcff01;"><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i style="background-color: red;">*Η αποφασιστική απάντηση του Τρικούπη προς τον Μπάτεμπεργκ</i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Αυτά που είπε για τη Θράκη</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
συνάντηση των Μπάτεμπεργκ και Τρικούπη είχε σπουδαίο παρασκήνιο, το οποίο δεν
έγινε γνωστό τότε, αλλά πολλά χρόνια αργότερα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συγκεκριμένα η εφημερίδα «Εμπρός»
στις 5 Φεβρουαρίου 1919, είχε γράψει ένα σχόλιο στο οποίο ανέφερε:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Όταν προ τριάντα πέντε ετών αφίκετο εν
Αθήναις ο ηγεμών της Βουλγαρίας Αλέξανδρος Βάτεμβεργ, μετέβη εις το υπουργείον
Στρατιωτικών και επιδίδων εις τον αείμνηστον Τρικούπην τον Βουλγαρικόν
μεγαλόσταυρον, ήρχισε να ομιλή περί Ελληνο-Βουλγαρικής συμπράξεως, επί τη βάσει
της διανομής της Μακεδονίας, λαμβανούσης της Βουλγαρίας τον λιμένα της Καβάλας.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Είμαι έτοιμος να συζητήσω τα ζητήματα ταύτα μαζί σας, απήντησεν ο
Τρικούπης, εν πάση λεπτομερεία.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Δυστυχώς δεν είμαι παρεσκευασμένος, εψιθύρισεν ο Βάτεμβεργ.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>-Παρασκευασθήτε λοιπόν, τω είπεν ο Τρικούπης. Αλλά μάθετε από τούδε ότι
ουδέποτε ο Ελληνισμός θα δεχθή να διακόψη την εδαφικήν συνέχειαν μετά της Θράκης».</i> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στάση εθνική και απολύτως σαφής.
Φαίνεται όμως πως η κυβέρνηση Τρικούπη ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο,
να θέσει θέμα Μακεδονίας αλλά και άλλα ζητήματα ο πρίγκιπας Αλέξανδρος. Όμως ο
Τρικούπης το ξέκοψε από την αρχή…</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6fSnr43wy55-OoHBTQQvZxYIepkDwo3oDc4-okkOPE_qWQhaU2Ts2WujHLItAAPxS2_SeRZCcGlHZW9AJFHXT89-9dwIVGtnW79zwwqY4vavLMna7SUNLKh-SPWGGbt6RabuJ-Xf_uro6RIvf5EwIrxGPbwxTa4l2Gr9rhVUyHEkI9vnPYEcGVE_OjnRT/s960/trikoupismain.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6fSnr43wy55-OoHBTQQvZxYIepkDwo3oDc4-okkOPE_qWQhaU2Ts2WujHLItAAPxS2_SeRZCcGlHZW9AJFHXT89-9dwIVGtnW79zwwqY4vavLMna7SUNLKh-SPWGGbt6RabuJ-Xf_uro6RIvf5EwIrxGPbwxTa4l2Gr9rhVUyHEkI9vnPYEcGVE_OjnRT/w716-h422/trikoupismain.jpg" width="716" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Λαϊκή λιθογραφία με τον Χαρίλαο Τρικούπη στο βήμα της Βουλής</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η εφημερίδα «Αιών» (16 Απριλίου
1883) στο κύριο άρθρο της υπενθύμιζε τη σημασία της ενότητας των
απελευθερωθέντων εθνών, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ομοσπονδία της
Χερσονήσου του Αίμου, όπως την είχε εκφράσει ο Ρήγας Φεραίος και υπενθύμιζε
ότι:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ατυχώς η πολιτική, ήν μέχρι τούδε προυτίμησαν οι Βούλγαροι και εις ήν φαίνονται
μέχρι τούδε προσηλωμένοι, διασείει την ποθητήν προσδοκίαν της συνεννοήσεως, επί
της βάσει της ειλικρινείας. Διότι αι αξιώσεις των Βουλγάρων και η διαγωγή αυτών
προς τον όλον Ελληνισμό μάλλον συνετέλεσαν εις την απομάκρυνσιν των δύο εθνών
και εις την διαψύχρανσιν των σχέσεων των, ή και εις τον μείζονα σύνδεσμον ,
προς την κοινήν και σώτειραν αμφοτέρων εργασίαν».</i> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η εφημερίδα ξεκάθαρα αναφέρονταν
στις αξιώσεις των Βουλγάρων επί της Μακεδονίας και στις βλέψεις τους να
υποκαταστήσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τη σχισματική τους Εκκλησία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Λίγο αργότερο στις 25 Απριλίου
1883 ο «Αιών» έγραψε ότι στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πίστευαν, ότι η μετάβαση
του Αλέξανδρου στην Αθήνα, είχε μυστικό σκοπό την επίτευξη μυστικής συνεννόησης
των κυβερνήσεων Ελλάδας και Βουλγαρίας, για κοινή αντίσταση ενάντια στην
επέκταση της Αυστριακής επιρροής στη Μακεδονία και οι εφημερίδες της Ευρώπης
έγραφαν ότι είχαν προηγηθεί εμπιστευτικές διαπραγματεύσεις με την ελληνική
κυβέρνηση, με γνώση και καθοδήγηση της Ρωσίας.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGX6_8N8lrqxenExiIb9eJA0fJKldJ9OblXemCbj1jhBjdJsKa8s-V5ybaF53G9BgvaX80O1lEgl-gJGsZGEGjPPsc_lFjwlheGrGW2xDcFtGhec4tIoTva30q3T2EwqTYkDKHwh0XkPoRm4NwUBOaKwG_KCQezfvGkY6lDPK3JJSy1qkFVvwcNiKRnRzw/s939/%CE%99%CE%B3%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%86.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="939" height="415" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGX6_8N8lrqxenExiIb9eJA0fJKldJ9OblXemCbj1jhBjdJsKa8s-V5ybaF53G9BgvaX80O1lEgl-gJGsZGEGjPPsc_lFjwlheGrGW2xDcFtGhec4tIoTva30q3T2EwqTYkDKHwh0XkPoRm4NwUBOaKwG_KCQezfvGkY6lDPK3JJSy1qkFVvwcNiKRnRzw/w757-h415/%CE%99%CE%B3%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%86.jpg" width="757" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Σκίτσο με την υπογραφή της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, το 1878</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ίδια εφημερίδα σε ανάλυσή της
αναφέρονταν στην συνθήκη του Αγίου Στεφάνου του 1878, που έδωσε τη Μακεδονία
στη Βουλγαρία <i>«και απέκοψε την προς την
Θράκην και την Κωνσταντινούπολιν κοινωνίαν της Ελλάδος, χαράξασα τα όρια των
ελληνικών συνόρων επέκεινα του Ολύμπου» </i>μιλούσε για την εναντίωση της
Αγγλικής πολιτικής και πρόσθετε με νόημα:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Υπό τας εμπνεύσεις εντεύθεν της Ρωσίας, διαπραγματεύσεις προς την
Βουλγαρίαν περί της Μακεδονίας εισίν εμπαιγμός και παγίς, προς εξυπηρέτησιν των
πανσλαυιστικών σκοπών, ούς τόσον εμφρόνως και σταθερώς εξυπηρετεί η ευρυτάτη
αυτοκρατορία του Μεγάλου Πέτρου. Αι διαπραγματεύσεις εισί περιτταί, περί
εθνικών τάσεων προκειμένου».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και λίγο παρακάτω διευκρίνιζε με
απόλυτη σαφήνεια:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Αλλ’ η αναγνώρισις εκ μέρους της Ελλάδος αξιώσεων της Βουλγαρίας και
επί σπιθαμήν ακτής μακεδονικής, δεν είναι θυσία τις πρόσκαιρος και επί
προσδοκία κρείττονος μέλλοντος γινομένη πλέον, αλλ’ αυτοκτονία του Ελληνισμού».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όμως ο Τρικούπης ήταν
προετοιμασμένος. Μια χαρακτηριστική και σφαιρική επισκόπηση της πολιτικής του
αυτής για Θράκη και Μακεδονία, διατυπωμένη με λιτότητα, σαφήνεια και ακρίβεια, υπάρχει στην εφημερίδα «Εμπρός»
της Αθήνας με ημερομηνία 17 Νοεμβρίου 1913.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Έγραψε συγκεκριμένα η εφημερίδα:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Άπασα
η παραλία η Μακεδονική και η Θρακική μέχρι Ελλησπόντου και εντεύθεν μέχρι
Βοσπόρου εν συνεχή και αδιακόπω σειρά μετά ακτίνος μεσογειακής ικανής να
περιφρουρήσει την παραλίαν ήσαν και είναι να μένωσιν διά παντός Ελληνικά. Αυτό
ήν το αναλλοίωτον πρόγραμμα του Χ. Τρικούπη…».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpIx5aFNQ6DlSb3NRdazi7P3CM4Nwp2xiEpeOsHULOwq-MPRotLbnSdLkclfsyAhGMZ6hoNNlRoKI_uSdthVmrERNMTdeFTj9ZxanVaEZyfWLHgX09m9fok7HlqriURTUyVl_9ku7pXEnar4kv-m7iCxrTi7ZHipiDrsodZPeQiOk1fmO8MpqMADsRi-e_/s305/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="285" data-original-width="305" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpIx5aFNQ6DlSb3NRdazi7P3CM4Nwp2xiEpeOsHULOwq-MPRotLbnSdLkclfsyAhGMZ6hoNNlRoKI_uSdthVmrERNMTdeFTj9ZxanVaEZyfWLHgX09m9fok7HlqriURTUyVl_9ku7pXEnar4kv-m7iCxrTi7ZHipiDrsodZPeQiOk1fmO8MpqMADsRi-e_/w429-h389/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CF%82.jpg" width="429" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Χάρτης με την εδαφική συνέχεια του Ελληνισμού </span></i></b></div></b><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Απλή μελέτη του χάρτη της περιοχής, δείχνει
ότι κατά ένα μεγάλο μέρος, εκπληρώθηκε εκείνη η πολιτική ενόραση του Τρικούπη
πολύ αργότερα. Αν μάλιστα δεν επήρχετο η καταστροφή του 1922 και η κατάρα της
ανακωχής των Μουδανιών, η παραλία όλη μέχρι το Βόσπορο, θα ήταν ελληνική…</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
υποχρεωτική αποχώρηση των νικητών Ρώσων από τα εδάφη της τουρκοκρατούμενης Θράκης,
δημιούργησε μια ρευστότητα στην περιοχή. Διότι οι Βούλγαροι ενθαρρυμένοι από τη
συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και από την ύπαρξη της σχισματικής Εκκλησίας τους, δημιουργούσαν
τεράστια προβλήματα στους Θράκες. Ενώ οι Τούρκοι συνέχισαν τις καταπιέσεις
ακόμα και στους Πομάκους. Απελπισμένοι από τις συνεχεία καταπιέσεις, την άνοιξη
του 1883 οι κάτοικοι 18 χωριών του ορεινού όγκου της Ροδόπης, που δεν ανήκαν
στην Ανατολική Ρωμυλία, ζήτησαν να προσαρτηθούν σ’ αυτήν, μη αντέχοντας τις
ποικίλες κακοποιήσεις από τους Τούρκους. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Πάντως οι
Θρακιώτες, που ζούσαν στην ελεύθερη Ελλάδα, φαίνεται πως ήταν σχεδόν μαζικά
οπαδοί του Τρικούπη. Η «Νέα Εφημερίς» με ημερομηνία 27 Απριλίου 1892, που ήταν
προεκλογική περίοδος, με τον Τρικούπη αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
έγραφε ότι <i>«Οι Θράκες Αθηνών και
Πειραιώς» </i>συγκεντρώθηκαν στο δημαρχιακό κατάστημα και μετέβησαν εν σώματι
στην οικία του Χαρίλαου Τρικούπη, που ήταν στη σημερινή οδό Ακαδημίας και τον
προσφώνησε ο ιατρός Κυριακίδης, αναγγέλλοντας ότι οι Θρακιώτες θα ψηφίσουν το
συνδυασμό του στις εκλογές της 3ης Μαΐου 1892.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
στρατηγική αντίληψη του Χαρίλαου Τρικούπη για τη Θράκη, ήταν σαφής. Η Θράκη
πρέπει να έχει εδαφική συνέχεια με τη Μακεδονία, αλλά και στρατηγικό βάθος
ικανό να αμύνεται και να υπερασπίζει τα παράλια, που βρέχονται από το Αιγαίο.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #fcff01; font-size: large;"><span style="color: #38761d;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><span style="color: #274e13;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p style="background-color: white;"><span style="color: white; font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #f4cccc; color: red; font-size: large;">Υστερόγραφο<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #f4cccc; color: red;">*Ευχαριστώ την κ.
Κάτια Φλεριανού συγγραφέα του δίτομου έργου «Χαρίλαος Τρικούπης: Η ζωή και το
έργο του» Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων. Αθήνα, 1999, για την αποτελεσματική βοήθειά
της στη σύνταξη του άρθρο αυτού.</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #01ffff; color: #073763; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ</span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #01ffff; color: #073763; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδων
«ΑΙΩΝ», «ΩΡΑ», «ΝΕΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ» και «ΕΜΠΡΟΣ», Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.</span><o:p></o:p></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-60053605938186395192024-03-07T12:38:00.006+02:002024-03-16T00:29:17.742+02:00Μια λαιμητόμος, που δεν λειτούργησε κανονικά το 1865 και αναστάτωσε την Αθήνα!!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD2TqY6hIYKNRLu_DWrqnhTaSg6q06hlDub-Vk0WrzyUT5T_NIQhVYMExJCGAXdhyiAoLPTRKZHC8d-kTiAaRydOIgza-39xoG7eUTNGZ-toAzE0YiCE7b4JaCgBlzrfxMQQl7gm2fT0R86agH6tizRn9kuIbh8iJZrBV8-U50Hg9gyFX6HhXLmCgjp7dY/s720/8ca540e4f51a2d2fecf5892f854b8e0d.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="463" data-original-width="720" height="435" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD2TqY6hIYKNRLu_DWrqnhTaSg6q06hlDub-Vk0WrzyUT5T_NIQhVYMExJCGAXdhyiAoLPTRKZHC8d-kTiAaRydOIgza-39xoG7eUTNGZ-toAzE0YiCE7b4JaCgBlzrfxMQQl7gm2fT0R86agH6tizRn9kuIbh8iJZrBV8-U50Hg9gyFX6HhXLmCgjp7dY/w758-h435/8ca540e4f51a2d2fecf5892f854b8e0d.jpg" width="758" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #783f04; color: #ffe599;">*Ο Λόφος των Νυμφών, συνήθης τόπος εκτελέσεων</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Δραματική εκτέλεση καταδίκου,<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: x-large;">δίπλα στο Αστεροσκοπείο Αθηνών<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Αναζήτηση κατσίβελων στη Θράκη <o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: x-large;">για να τους κάνουν δήμιους, το 1843</span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: white; font-size: large;"> <b>Μια καρατόμηση ενός καταδίκου του 1865 με
λαιμητόμο, στην οποία σημειώθηκαν αλλεπάλληλες αστοχίες, με κορυφαία την
αποτυχία της αποκοπής της κεφαλής του δολοφόνου, αναστάτωσαν τότε την Αθήνα και
έγειραν, διάφορα ηθικά διλήμματα.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: white; font-size: large;"> Επρόκειτο
για την εκτέλεση του Θωμά Ρω… ο οποίος είχε καταδικασθεί, γιατί δύο χρόνια νωρίτερα,
είχε δολοφονήσει με ειδεχθή τρόπο τον Εμμανουήλ Λύτρο, γραμματέα της διοικητικής
αστυνομίας Αθηνών και Πειραιώς. Ο Θωμάς Ρω… με καταγωγή από την Ιθάκη, είχε
καταδικασθεί από το Κακουργιοδικείο της Χαλκίδας εις θάνατον. Την εποχή εκείνη,
ίσχυε η χρήση λαιμητόμου για την εκτέλεση των λεγόμενων κεφαλικών ποινών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Η λαιμητόμος ή γκιλοτίνα ή γκιγιοτίνα
πήρε το όνοµά της από τον γάλλο γιατρό και βουλευτή Ζοζέφ Γκιγιοτέν, ο οποίος
στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης θέλησε να ανακαλύψει έναν λιγότερο οδυνηρό τρόπο
για την τιμωρία των πολιτικών αντιπάλων από εκείνον της αγχόνης ή τον αποκεφαλισµό
με ξίφος.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Στην Ελλάδα, η λαιμητόμος είχε
συνδυασθεί με το καθεστώς της Βαυαροκρατίας και είχε καταστεί μισητό όργανο της
εξουσίας. Χρησιμοποιήθηκε, ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Υπήρχε λαιμητόμος και
στις φυλακές του Παλαμηδιού, στο Ναύπλιο. Με γκιλοτίνα εκτελέστηκε ο δολοφόνος
του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη, ο Κώστας Γερακάρης, το 1906.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Μία λαιμητόμος σώζεται σήμερα στο
Εγκληματολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="background-color: white;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="background-color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAjHiDqJCI05LPO4X1eH5HYFCvDusrdu38sXITC1nhdWudlMPVCq-zMlZKx_KmfPkX2qo7_8L5qpc07fCiJr2FrWhEYR4bBeL28J67X2CNjqtNutCAczuAmiD4Yii-vHoIf5JI2gTqVUFcN-ifFDGHRBrBx8C2hUHXz-W4LPX5mYfhAgqi6cEydiBhYJrh/s377/%CE%91%CE%A5%CE%93%CE%97%201865.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="343" data-original-width="377" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAjHiDqJCI05LPO4X1eH5HYFCvDusrdu38sXITC1nhdWudlMPVCq-zMlZKx_KmfPkX2qo7_8L5qpc07fCiJr2FrWhEYR4bBeL28J67X2CNjqtNutCAczuAmiD4Yii-vHoIf5JI2gTqVUFcN-ifFDGHRBrBx8C2hUHXz-W4LPX5mYfhAgqi6cEydiBhYJrh/w461-h440/%CE%91%CE%A5%CE%93%CE%97%201865.jpg" width="461" /></a></span></div><span style="color: #ffe599;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #783f04;">*Η είδηση της καρατόμησης στην "Αυγή" του 1865</i></b></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: white;"><span></span></span></b></p><a name='more'></a><b><span style="background-color: white;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: white;"><span style="font-size: x-large;">Οι αλλεπάλληλες ατυχίες κάτω από την λαιμητόμο</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Ας επανέλθουμε όμως στη φρικτή
εμπειρία, που έζησε τα τελευταία λεπτά της άχαρης ζωής του, ο δολοφόνος του
Λύτρου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Το πρωί, της 17<sup>ης</sup>
Απριλίου 1865, με την ανατολή του ήλιου, πραγματοποιήθηκε αυτή η περιπετειώδης
εκτέλεση. Για την προγραμματισμένη αυτή εκτέλεση, είχαν μαζευτεί πολλοί
άνθρωποι από τις 4 τα ξημερώματα στον συνήθη τόπο των εκτελέσεων στο πλάι του
λόφου των Νυμφών. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Αυτός ο βραχώδης λόφος βρίσκεται
απέναντι από τον Ναό του Ηφαίστου, δηλαδή απέναντι από το Θησείο, εκεί ακριβώς,
που υπάρχει και σήμερα το κτήριο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, έργο του
Θεόφιλου Χάνσεν, το οποίο χτίστηκε μεταξύ των ετών 1842-1846 και χρηματοδοτήθηκε
από το Γεώργιο Σίνα. Στα δυτικά του
λόφου, βρισκόταν από την αρχαιότητα μια χαράδρα, όπου εικάζεται από τους αρχαιολόγους
ότι εκτελούνταν κακούργοι ή ρίχνονταν τα πτώματα εκτελεσμένων καταδίκων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Η χαροκαμένη μάνα του κατάδικου
Θωμά, από τα χαράματα περίμενε στην πόρτα των φυλακών <i>«κλαίουσα, οδυρομένη και καταρωμένη τους εξωθήσαντας τον δύστηνον υιόν
της εις την βδελυράν δολοφονίαν του Εμμ. Λύτρου» </i>κατά τον χρονογράφο της
εποχής. Όταν εμφανίσθηκε ο γιος της, η δυστυχισμένη μάνα, έπεσε στην αγκαλιά
του, τον φιλούσε ασταμάτητα και δεν ξεκολλούσε από αυτόν, έως ότου κάποια
στιγμή έπεσε κάτω λιπόθυμη!!! Οι αξιωματικοί των φυλακών της πρόσφεραν τις
πρώτες βοήθειες για να συνέλθει.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgudwFuHumixRB_RWdGMPAZb-UHHmK1L8QYBerSCyxGHUl3G6Yatxv2IpsT0iN5EiVIuY5SsQuQ9AeXPi7kPUr7d8w1kj5hQ3bOR6jTXlcOEFcbcfLTrxWQORH72dfg-5dLikCqkKe7oS7OCL5Hy0e09aaoyjQXFhfhe_7MmvnokS7nQmC9D6cyhS-tuKSA/s1091/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="695" data-original-width="1091" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgudwFuHumixRB_RWdGMPAZb-UHHmK1L8QYBerSCyxGHUl3G6Yatxv2IpsT0iN5EiVIuY5SsQuQ9AeXPi7kPUr7d8w1kj5hQ3bOR6jTXlcOEFcbcfLTrxWQORH72dfg-5dLikCqkKe7oS7OCL5Hy0e09aaoyjQXFhfhe_7MmvnokS7nQmC9D6cyhS-tuKSA/w622-h380/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1.jpg" width="622" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #783f04; color: #ffe599;">*Η "Παλιγγενεσία" για την εκτέλεση της κεφαλικής ποινής</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Κοντά στις 6 το πρωί, μεταφέρθηκε
ο κατάδικος με άμαξα και παραδόθηκε στα χέρια των δημίων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Τότε συνέβη το απροσδόκητο… Με
σκηνές ασυνήθιστες… Σκληρές… Αποτρόπαιες…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Ο καταδικασμένος Θωμάς Ρω…
αρνήθηκε να ανεβεί στο ικρίωμα, όπου υπήρχε η λαιμητόμος. Στύλωσε τα πόδια του
και όταν ένας δήμιος τον έσπρωξε να προχωρήσει στα σκαλοπάτια, αυτός όρμησε με
γροθιές εναντίον του. Μια εφημερίδα είχε γράψει ότι είχε δαγκώσει και το μεγάλο
δάχτυλο του χεριού του δημίου. Ο άλλος δήμιος όταν είδε τι συμβαίνει, έβγαλε
μαχαίρι (ή και λόγχη ενδεχομένως) και το κάρφωσε στο στήθος του κατάδικου. Ο
κόσμος που είχε συγκεντρωθεί για να δει την εκτέλεση του κατάδικου με
λαιμητόμο, αιφνιδιασμένος, άρχισε να φωνάζει. Σύμφωνα με δημοσιογραφική
περιγραφή της εποχής <i>«Το πλήθος φρικιών
κατέναντι του θεάματος τούτου, συμπαθούν προς τον νεαρόν επιθανάτιον, εξέβαλεν
αποδοκιμασίας κραυγήν εις πάντα κτύπον και η σύγχισις εκορυφούτο».</i> Και δεν
ήταν κραυγές τρόμου, αλλά φωνές προς τους δημίους να σταματήσουν το μαχαίρωμα του
κατάδικου, να τον ανεβάσουν στο ικρίωμα και να τον εκτελέσουν σύμφωνα με τις
διαδικασίες που πρόβλεπε ο Ποινικός Κώδικας της εποχής. Παρ’ όλα αυτά και ένας
αστυνομικός, που βρέθηκε εκεί έβγαλε το υπηρεσιακό του ρόπαλο και άρχισε να
χτυπάει με αυτό τον κατάδικο. Προσέτρεξε όμως ο αστυνομικός διευθυντής και με
ένα μαστίγιο άρχισε να χτυπάει τον αστυνομικό… για να απομακρυνθεί!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Τελικά με δυσκολία και μέσα σε
αναστάτωση του πλήθους, οι δύο δήμιοι ανέβασαν τον κατάδικο στο ικρίωμα σχεδόν
ημιθανή. Τον ξάπλωσαν και τον έδεσαν επάνω στην οριζόντια σανίδα, κάτω από τη
λεπίδα της λαιμητόμου. Ένας από τους δήμιους τράβηξε ένα σχοινί και ελευθέρωσε το
μηχανισμό με το φοβερό μαχαίρι… Ακούσθηκε ένας απαίσιος θόρυβος και η λεπίδα
έπεσε με ταχύτητα, αλλά… δεν έκοψε το κεφάλι του Θωμά Ρω…!!! Φαίνεται πως μέσα
στη γενική αναταραχή δεν τοποθέτησαν τον κατάδικο στη σωστή θέση και <i>«το φάσγανον της λαιμητόμου»</i> όταν έπεσε,
αντί να κόψει το κεφάλι του καρφώθηκε στους ώμους του. Το αίμα έτρεχε, το θύμα
σπάραζε, ο κόσμος αποδοκίμαζε. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Έκπληκτοι οι θεατές, που δεν
περίμεναν τέτοια εξέλιξη, ξέσπασαν σε φωνές και ύβρεις κατά των δημίων. Άλλοι
τους έβριζαν και τους ελεεινολογούσαν και μερικοί άρχισαν να πετάνε πέτρες!!!
Κάποιοι άλλοι πάλι, αηδιασμένοι, άρχισαν να αποχωρούν με τις άμαξες με τις
οποίες ήρθαν. Η κατάσταση είχε εκτραχυνθεί και μπορεί να συνέβαιναν και
χειρότερα. Την κατάσταση έσωσαν κάποιοι ένοπλοι της φρουράς, που άρχισαν να
πυροβολούν στον αέρα και να διαλύουν όσους ήταν έτοιμοι να επιτεθούν κατά των
δημίων. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2q2uab_djbYbwoPs8v-W24_lhsnOh6j35IrUiSor0-48gqP4NVQEPV7qsGRewgoyR3IYjlBmE1rkKCU-ac4D63-t92FiLtWqxLzNIrf855ghPk_MZEGHAXbz_GjpVOXLuxO_i8SMzQDLVG6_-UYnIOWTEo3179TuE-MiWHyTOpvILdCc2ZzGsfHQ8PsAy/s404/%CE%95%CE%9B%CE%A0%CE%99%CE%A3%2020%20%CE%91%CF%80%CF%81%201968%20%CF%83%CE%B5%CE%BB.%20343.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="342" data-original-width="404" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2q2uab_djbYbwoPs8v-W24_lhsnOh6j35IrUiSor0-48gqP4NVQEPV7qsGRewgoyR3IYjlBmE1rkKCU-ac4D63-t92FiLtWqxLzNIrf855ghPk_MZEGHAXbz_GjpVOXLuxO_i8SMzQDLVG6_-UYnIOWTEo3179TuE-MiWHyTOpvILdCc2ZzGsfHQ8PsAy/w451-h368/%CE%95%CE%9B%CE%A0%CE%99%CE%A3%2020%20%CE%91%CF%80%CF%81%201968%20%CF%83%CE%B5%CE%BB.%20343.jpg" width="451" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #783f04; color: #ffe599;">*Η εκτέλεση του 1865 από την εφημερίδα "Ελπίς"</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Η δεύτερη προσπάθεια των δημίων
έφερε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Οι δήμιοι μπόρεσαν με κόπο να τοποθετήσουν
τον κατάδικο στη σωστή θέση. Η λεπίδα έπεσε βαριά στον λαιμό του κατάδικου και
επήλθε το μοιραίο τέλος… </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Η εφημερίδα «Μέλλον» έγραψε: <i>«Κατά την κεφαλικήν εκτέλεσιν του
δολοφονήσαντος τον μακαρίτην Λύτρον, γενομένην όπισθεν του αστεροσκοπείου, οικτρόν
παρέστη εις τους οφθαλμούς του συρρεύσαντος πλήθους θέαμα».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Οι ανωμαλίες που σημειώθηκαν κατά
την εκτέλεση του κατάδικου, προκάλεσαν κύμα αποδοκιμασιών από την κοινή γνώμη
και έντονη κριτική.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Ο νόμος που ίσχυε την εποχή
εκείνη-κατά την «Παλιγγενεσία» όριζε ρητώς ότι όσοι καταδικάζονται στην ποινή
του θανάτου, καρατομούνται με λαιμητόμο και ουδέποτε εκτελούνται με μαχαίρι από
τους δήμιους. Γι’ αυτό- έλεγαν όσοι ασκούσαν κριτική- έπρεπε οι αρμόδιοι να
προβλέψουν και να απαγορεύσουν τη χρήση μαχαιριών, όπως συνέβη αρχικά εκείνη
την ημέρα. Οι δήμιοι είχαν καθήκον να ανεβάζουν τον κατάδικο στο ικρίωμα και να
αποκόπτουν το κεφάλι του καταδικασμένου μόνο με την κανονική λεπίδα της
λαιμητόμου. Κριτική ασκήθηκε για το γεγονός ότι οι δήμιοι δεν είχαν φορέσει
στον κατάδικο τον ειδικό <i>«επιθανάτιον
μανδύαν».</i> Ειδικά η εφημερίδα «Ελπίς» έγραψε ότι ο Γαλλικός Κώδιξ όριζε ότι
ο καταδικασθείς σε θάνατο, έπρεπε να φοράει μεταλλικό χιτώνα (<span lang="EN-US">la</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">camisole</span>) προ της αναχωρήσεώς
από το δεσμωτήριο, που καθιστούσε αδύνατη κάθε απόπειρα αντίστασης. Αντίθετα ο
Ελληνικός Κώδιξ όριζε ότι ο κατάδικος πρέπει να ανεβαίνει στο ικρίωμα της
λαιμητόμου χωρίς δεσμά. Ο νόμος επέτρεπε στους δήμιους να χρησιμοποιήσουν
διάφορα νόμιμα μέσα, κάτι που δεν έκαναν εκείνη τη μέρα και προκάλεσαν τη
γενική αποδοκιμασία και αγανάκτηση. Το περιστατικό εκείνο χαρακτηρίσθηκε από
τον Τύπο <i>«ηθικώς αποτυχούσα ποινή».</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Το πτώμα του Ιθακήσιου στην
καταγωγή Θωμά Ρω… καταδικασθέντος και εκτελεσθέντος, παρέλαβαν οι συγγενείς του
και το έθαψαν <i>«εις το παρά την
πυριταποθήκην εκκλησίδιον του Αγίου Ιωάννου».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="background-color: white;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="background-color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj0jWxiy42Sbn5ECL9yFo3MFQUPN5SOrbGj1jVWjUUsY6W81cL1d1i35ARR8vNLb4mRWyARl6G5jZQx2f9eIlxg9XmmNeVrn5gkvc3UI2a45faFEQIYCuCvn1NTQPb9aYySa02DncbcSLZIg1Ygv-5K3-tOJoH7jfgX8SVCVclHMg4GYHpFx626BMRotC_/s640/%CE%9B%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="480" height="447" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj0jWxiy42Sbn5ECL9yFo3MFQUPN5SOrbGj1jVWjUUsY6W81cL1d1i35ARR8vNLb4mRWyARl6G5jZQx2f9eIlxg9XmmNeVrn5gkvc3UI2a45faFEQIYCuCvn1NTQPb9aYySa02DncbcSLZIg1Ygv-5K3-tOJoH7jfgX8SVCVclHMg4GYHpFx626BMRotC_/w340-h447/%CE%9B%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg" width="340" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #ffe599;"><b><i style="background-color: #783f04;">*Η σωζώμενη λαιμητόμος στο Εγκληματολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών</i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="background-color: white;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="background-color: white;"><span style="font-size: x-large;">Έψαχναν για δήμιους… στους κατσίβελους</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Σύμφωνα με δημοσίευμα της κ.
Φωτεινής Τομαή στις 22 Ιανουαρίου 2012 στο «Βήμα της Κυριακής» το ελληνικό
κράτος από το 1834, με πρωτεύουσα ακόμα το Ναύπλιο, έψαχνε να βρει δήμιους για
να λειτουργεί η λαιμητόμος που είχε εγκατασταθεί στο Παλαμήδι. Ο τότε υπουργός
Εξωτερικών Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός απευθύνθηκε στον έλληνα πρεσβευτή, διαπιστευμένο
στην Υψηλή Πύλη Κωνσταντίνο Ζωγράφο, αναζητώντας δήμιους μεταξύ των <i>«Κατζιβέλων Τούρκων»</i> εκτός των ορίων του
ελληνικού κράτους. Και όπως παρατηρούσε η κ. Τομαή <i>«παρά τη χρήση της τουρκικής γλώσσας, κακώς οι Κατσίβελοι εθεωρούντο
Τούρκοι. Πρόκειται για αθίγγανους µουσουλµάνους, που µετανάστευσαν από την
Ινδία στον µικρασιατικό χώρο και αρκετοί ζουν ακόµη στη Θράκη».</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-size: large;">Ας θυμηθούμε επίσης, ότι με
λαιμητόμο έχασε τη ζωή του και ο Γάλλος ποιητής Αντρέ Σενιέ, (με μητέρα
Ελληνίδα) που είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη και όπως είναι γνωστό, ένιωθε
Θραξ!!! (Βλέπετε στο <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2019/02/blog-post_71.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2019/02/blog-post_71.html</a>).</span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: white; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #0c343d; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ</span></b></p><p class="MsoNormal"><span style="background-color: #0c343d; color: #01ffff; font-size: large;"><b>*Αρχείο εφημερίδων</b>
</span><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #0c343d; color: #01ffff;">«Παλιγγενεσία», «Αυγή», «Ελπίς»,
«Μέλλον» Αθηνών, έτους 1865 και «Βήμα της Κυριακή</span><span><span style="background-color: #0c343d; color: #01ffff;">ς».</span><span style="background-color: white;"> </span></span></span><o:p></o:p></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-20349138369409074202024-03-04T10:23:00.001+02:002024-03-09T12:14:29.203+02:00Οι Έλληνες πένθησαν τον δολοφονηθέντα πρόεδρο των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMk8DzSKQAk5ZpDNfTborCHB3X_84IEROnUhtIaIpSTAi-4HHS4nWirkE32Ceai6JjgLJyg-5Ef22DeqQ2CIRxbOpczvcrAo4C1Vf8r1BoIsGDS-H8LJxbQzFgNIUujUC_xTnos930ag_w3-HeYGv-vRx3MZfMM_-pNwUsLI1YQ56DNyoGpIfszNSPZtFe/s799/Jack-Lincoln-assassination.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="799" height="518" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMk8DzSKQAk5ZpDNfTborCHB3X_84IEROnUhtIaIpSTAi-4HHS4nWirkE32Ceai6JjgLJyg-5Ef22DeqQ2CIRxbOpczvcrAo4C1Vf8r1BoIsGDS-H8LJxbQzFgNIUujUC_xTnos930ag_w3-HeYGv-vRx3MZfMM_-pNwUsLI1YQ56DNyoGpIfszNSPZtFe/w795-h518/Jack-Lincoln-assassination.jpg" width="795" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Η δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν σε αμερικανική λαϊκή λιθογραφία εποχής</span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;"><b><span style="line-height: 115%;">Γράφει ο</span></b><span style="line-height: 115%;"> </span></span><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> <b>Οι Έλληνες πένθησαν ειλικρινά τον
δολοφονηθέντα Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβραάμ Λίνκολν, στις 14 Απριλίου
1865. Η είδηση της δολοφονίας του έγινε γνωστή στην Αθήνα, από τις εφημερίδες
της εποχής, τρείς μέρες αργότερα.<o:p></o:p></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Ο Αβραάμ Λίνκολν γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου σε ένα χωριό
του Κεντάκι. Σπούδασε νομικά και ήταν δικηγόρος. Εξελέγη ως ο 16ος Πρόεδρος των
ΗΠΑ από το 1861 έως την δολοφονία του τον Απρίλιο του 1865. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος,
που προέρχονταν από το κόμμα των ρεπουμπλικανών. Άσκησε μετριοπαθή πολιτική σε
καιρούς δύσκολους για τους Αμερικανούς, που είχαν επιδοθεί σε εμφύλιο πόλεμο
από το 1861 έως το 186. Οι Νότιοι κατά των Βορείων. Με την πολιτική του επέτυχε
να διατηρήσει την Ένωση με δικαιοσύνη νικώντας τους εξεγερμένους του
Αμερικανικού Νότου, που ήθελαν να διατηρηθεί η σκλαβιά των μαύρων, ενώ μέγιστης
σημασίας πολιτική του πράξη, υπήρξε η
περίφημη Διακήρυξη Χειραφέτησης του 1865 με την οποία καταπολέμησε τη δουλεία
στις ΗΠΑ, που αφορούσε τους μαύρους των ΗΠΑ. Επρόκειτο για την ψήφιση της 13ης
τροπολογίας του Αμερικανικού Συντάγματος (1 Φεβρουαρίου 1865), με την οποία
καταργήθηκε και επίσημα η δουλεία.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Η δολοφονία του έγινε τη Μεγάλη Παρασκευή, στις 14 Απριλίου 1865, ενώ βρισκόταν στο
θεωρείο του Θεάτρου Φορντ της Ουάσιγκτον. Ο δολοφόνος του, Τζον Γουίλκς Μπουθ,
ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων, τον πυροβόλησε στο κεφάλι,
αναφωνώντας στα λατινικά «Sic semper tyrannis!», δηλαδή «Έτσι πάντα στους
τυράννους!». Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση,
όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της επόμενη μέρας 15ης Απριλίου. Ο δολοφόνος
του κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές αστυνομικές υπηρεσίες και
εγκλωβίστηκε σε έναν αχυρώνα στη
Βιρτζίνια όπου πολιορκήθηκε και μετά από 12 μέρες, τραυματίστηκε από τους
διώκτες του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα. Όπως αποδείχθηκε, ήταν μέλος κάποιας
σπείρας φανατικών.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Κατά την ελληνική εφημερίδα «Κλειώ» που εξεδίδετο στην
Τεργέστη (αρ, φύλλου 202) <i>«ο δολοφόνος
του δυστυχούς Λίνκολν έλαβε τα επίχειρα της βδελυράς κακουργίας του, ουχί μεν
υποστάς τον δι’ αγχόνης αισχρόν θάνατον, αλλά φονευθείς εν τινι συμπλοκή προς
τους καταδιώκοντας αυτόν χωροφύλακας».<span></span></i></span></span></p><a name='more'></a><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><i> <o:p></o:p></i></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Η δολοφονία σημειώθηκε πέντε ημέρες μετά την παράδοση του
στρατηγού των Νοτίων Ρόμπερτ Λι, που ουσιαστικά τερμάτιζε τον Αμερικανικό
Εμφύλιο.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Ο Αβραάμ Λίνκολν ήταν παντρεμένος με τη Μαίρη Τοντ και είχαν
αποκτήσει τέσσερα παιδιά.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGyQWwzo6dWjlTggbMnIpC5Qqi-NNrfiXrL1EwZ7eNYeHn8mDvpYAYTN7vHx4SRdioMFZXQaSB_M0qkvSYrZAff-m9ZfGwI2d-POJeOVDEvhZ_D86V7jktYzBM3M4Dsnaa5odwOeoK4wYtzJXQSV9FBjM6MyjmN6vdTA697A4sUFrhXXNz9ipjm8RPi49/s970/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%2017%20%CE%A6%CE%B5%CE%B2%CF%81%201869.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="333" data-original-width="970" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGyQWwzo6dWjlTggbMnIpC5Qqi-NNrfiXrL1EwZ7eNYeHn8mDvpYAYTN7vHx4SRdioMFZXQaSB_M0qkvSYrZAff-m9ZfGwI2d-POJeOVDEvhZ_D86V7jktYzBM3M4Dsnaa5odwOeoK4wYtzJXQSV9FBjM6MyjmN6vdTA697A4sUFrhXXNz9ipjm8RPi49/w832-h272/%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%2017%20%CE%A6%CE%B5%CE%B2%CF%81%201869.jpg" width="832" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Η είδηση της δολοφονίας στην "Παλιγγενεσία" των Αθηνών</span></i></b></span></span></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: x-large;">Η είδηση φτάνει στην
Αθήνα<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: x-large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Η είδηση
της δολοφονίας του Αβραάμ Λίνκολν, κατασυγκίνησε τους Έλληνες, οι οποίοι τον
θαύμαζαν γιατί είχε προχωρήσει στην κατάργηση της δουλειάς στη χώρα του. Το
1865 ζούσαν ακόμα πολλοί αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η οποία
με το Σύνταγμα της Επιδαύρου ήταν η πρώτη που προχώρησε σε θεσμική κατάργηση της
δουλείας τον Ιανουάριο του 1822.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Το
υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, με έγγραφό του στις 9 Μαΐου 1865, που
διασώζεται στα Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία, έσπευσε να εκφράσει τον αποτροπιασμό
όλων των Ελλήνων για την φρικτή δολοφονία.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών
Βράιλας, έδωσε οδηγίες στον πρόξενο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη Δ. Ν. Μπόταση, να
εκφράσει στην αμερικανική κυβέρνηση τη βαθειά συμπάθεια του ελληνικού έθνους
για το έγκλημα αυτό. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTehDJpJ-Dsziu4dXaV5B4h8OySn6LOOQ6tOyKhVQhXXg3tMn35A5njoh07H5hpju6VlG-nkWOD5LiXtfi_Vu4a8x130wEXMdXCVaFuAbvCWWTBPCpJdt9vYA8SHo4HShnmjqZo6MFnD5lxv29tq3HG1McuLLel2ZXw7miNxIhO8xi7FXqVLcwTmlJORIW/s722/%CE%92%CF%81%CE%AC%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="722" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTehDJpJ-Dsziu4dXaV5B4h8OySn6LOOQ6tOyKhVQhXXg3tMn35A5njoh07H5hpju6VlG-nkWOD5LiXtfi_Vu4a8x130wEXMdXCVaFuAbvCWWTBPCpJdt9vYA8SHo4HShnmjqZo6MFnD5lxv29tq3HG1McuLLel2ZXw7miNxIhO8xi7FXqVLcwTmlJORIW/w662-h295/%CE%92%CF%81%CE%AC%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CF%82.jpg" width="662" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Οι οδηγίες του Βράιλα, στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ</span></i></b></span></div><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Η συγκλονιστική δολοφονία του προσώπου του Αβραάμ Λίνκολν,
Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, καθώς και κατά του Υπουργού
Εξωτερικών Ουίλιαμ Σιούαρντ (που έγινε λίγο αργότερα), έχει γεμίσει με φρίκη
και αγανάκτηση ολόκληρο το ελληνικό έθνος γιατί διαπράχθηκε το έγκλημα αυτό, τη
στιγμή που, εγκαινιαζόταν το τέλος του αιματηρού πολέμου, ο οποίος για τόσα
χρόνια συγκλόνισε μια ελεύθερη και δημιουργική χώρα, για την οποία η Ελλάδα δεν
έπαψε ποτέ να αισθάνεται τη μεγαλύτερη συμπάθεια, έγραφε ο Βράιλας.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i><span style="line-height: 115%;">«Σας παρακαλούμε, κύριε
Μπόταση- τόνιζε ο Βράιλας- να εκφράσετε και επίσημα στην κυβέρνηση των Ηνωμένων
Πολιτειών τη βαθιά συμπάθεια του ελληνικού έθνους και τα συλλυπητήρια για την απώλεια
που σημειώθηκε και να προσθέσετε στην αποστολή σας ότι θα προσευχηθούμε στην
Ελλάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες να περάσουν ακλόνητες από αυτή τη δοκιμασία». </span></i><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» (24 Απριλίου 1865) σε βασική
ανάλυση για τα γεγονότα του διαστήματος από 6 έως 18 Απριλίου δημοσίευε
ανταπόκριση από το Παρίσι, τονίζοντας ότι <i>«τρία
συμβάντα, διαφόρου μεν φύσεως, αλλά μεγίστης σπουδαιότητος, διήγειραν
αλλεπαλλήλως το κοινόν ενδιαφέρον».</i><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyXhVGNIUjeARTgG7ibvPMpThC9XbBRM3bteh824zv0hm_rjhCbtgx8fMCxUsSNhn2CIy8LcQyUePibg4lGwpLaLBVJrPLaUM8DdbSizQ8MH_7xKQy8BGI-Xso0qRMsId_qRGRiH4vGGuJ0BAgi2qY2EORZnZT5NrJybzD3TTm3Xsk0idXpWtAW6zk8DgA/s690/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="609" data-original-width="690" height="477" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyXhVGNIUjeARTgG7ibvPMpThC9XbBRM3bteh824zv0hm_rjhCbtgx8fMCxUsSNhn2CIy8LcQyUePibg4lGwpLaLBVJrPLaUM8DdbSizQ8MH_7xKQy8BGI-Xso0qRMsId_qRGRiH4vGGuJ0BAgi2qY2EORZnZT5NrJybzD3TTm3Xsk0idXpWtAW6zk8DgA/w540-h477/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E.jpg" width="540" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Η είδηση στην ελληνική εφημερίδα της Τεργέστης "Κλειώ"</span></i></b></span></span></div><span style="line-height: 115%;"><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Τα γεγονότα αυτά κατά την εφημερίδα ήταν… ο θάνατος του
πρωτότοκου γιου και διαδόχου του αυτοκράτορα της Ρωσίας, οι δολοφονίες στις ΗΠΑ
του Λίνκολν και του Σιούαρντ και τέλος… η αυτόγραφη επιστολή του Πάπα προς τον
βασιλέα της Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ, που τον αφόρισε!!! <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Η εφημερίδα περιέγραφε τα
γεγονότα των ΗΠΑ με τις δύο δολοφονίες
και τόνιζε: <i>«Η Νέα Υόρκη διατελεί υπό
πανικόν φόβων μετά τα τρομερά ταύτα κακουργήματα, ώ αγνοεί τις το πέρας».</i>
Και συμπέραινε:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> <i>«Μέγισται άρα δυσχέρειαι και περιπλοκαί επίκεινται εις την Αμερικήν, ών
της διέξοδον ουδείς ήδη δύναται να προϋπολογίση».</i><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaINtmYslPkifflgdHSMBlSRpxVTi7Thz8E1F8M0EeBR0bBEqcJE-mCnZYeFSoG2XNYVb9syVQ5ATkcsIwMxCPqJN_fWqK6yX81zehOFthdWfENwrhoe6eVUTMtqjN8t1T3dPUGF-7qQIYUDWNVOUcttrTVJhEigSCLS4Ex3-vFE8guHEtX3lcnxmjaqG/s673/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="463" data-original-width="673" height="349" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLaINtmYslPkifflgdHSMBlSRpxVTi7Thz8E1F8M0EeBR0bBEqcJE-mCnZYeFSoG2XNYVb9syVQ5ATkcsIwMxCPqJN_fWqK6yX81zehOFthdWfENwrhoe6eVUTMtqjN8t1T3dPUGF-7qQIYUDWNVOUcttrTVJhEigSCLS4Ex3-vFE8guHEtX3lcnxmjaqG/w662-h349/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B7.jpg" width="662" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης τίμησαν τη μνήμη του Αβραάμ Λίνκολν</span></i></b></span></span></div><span style="line-height: 115%;"><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="line-height: 115%;"><span><span style="font-size: x-large;">Οι Έλληνες της
Κωνσταντινούπολης</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Απριλίου 1865, οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης εξέφρασαν
τα συλλυπητήριά τους με πορεία προς την Αμερικανική πρεσβεία. Είχαν εκλέξει μια
οργανωτική επιτροπή. Επικεφαλής της πορείας είχαν μια εικόνα του δολοφονηθέντος
Αμερικανού Προέδρου, διακοσμημένη με δάφνες και σύμβολα Αμερικανικά και
Ελληνικά.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">Όταν η πορεία έφτασε στην Αμερικανική πρεσβεία υψώθηκε στον
ιστό της πρεσβείας η γαλανόλευκη ελληνική σημαία, δίπλα στην αστερόεσσα. Η
επιτροπή που είχε εκλεγεί επισκέφθηκε τον Αμερικανό πρεσβευτή Έντουαρντ Μάρρεϋ.
Τον προσφώνησε ο δικηγόρος Ε. Ιωαννίδης, τονίζοντας μεταξύ άλλων σε άψογη λογία
γλώσσα:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> <i>«…Κατηφείς και περίλυποι και συνοφρυωμένοι δια την απώλειαν του
μεγαλουργού και μεγαλεπηβόλου ανδρός, συνήλθομεν, Έλληνες ημείς, φέροντες
αείποτε ζωηρά εις την μνήμην ημών τα προς την Ελλάδα του 1821 ευεργετήματα του
μεγάλου λαού της Αμερικής, συνήλθομεν υπό τον δεδοξασμένο αετόν των Ηνωμένων
πολιτειών, να συλλυπηθώμεν και συγκλαύσωμεν μετά του πρεσβευτού του μεγάλου
λαού, την μεγάλην συμπάθειαν του Ελληνισμού υπέρ των Αμερικανών , εν τω προσώπω
του δολοφονηθέντος αυτής Προέδρου, διαδηλούντες του Προέδρου εκείνου, όστις επί
τετραετίαν όλην εργασθείς μετ’ ανενδότου
επιμονής και θαυμαστής τω όντι καρτερικότητος προς κατάργησιν της επονειδίστου
δουλείας…».</i></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><i></i></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguxHVyHPp14-7UDTZqOkV9zKu4_FvTKefdbnAEQb7eaqxDf6jT3lvu5f6t-ZwRCD1_trsz8-6rUIuR06yh0EB-CT1OaEWenvZP_Ba35TMuvVcg3tO5FLMdbjQT7M693CRGJmmDbo7sgBhUaReC90xb74bECfH7xOlVvt-RvpFG8P28jS-lqrL1erE1iiOM/s640/Lincoln-by_Gardnerjpg.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="509" height="541" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguxHVyHPp14-7UDTZqOkV9zKu4_FvTKefdbnAEQb7eaqxDf6jT3lvu5f6t-ZwRCD1_trsz8-6rUIuR06yh0EB-CT1OaEWenvZP_Ba35TMuvVcg3tO5FLMdbjQT7M693CRGJmmDbo7sgBhUaReC90xb74bECfH7xOlVvt-RvpFG8P28jS-lqrL1erE1iiOM/w419-h541/Lincoln-by_Gardnerjpg.jpg" width="419" /></a></i></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="line-height: 115%;"><span><i><b><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Ο Πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν</span></b></i></span></span></div><span style="line-height: 115%;"><span><i><span style="font-size: large;"> </span></i><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Ανταπάντησε ο πρεσβευτής Έντουαρντ Μάρρεϊ υπογραμμίζοντας ότι δέχεται
αυτή την σεμνοπρεπή εκδήλωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, που δείχνει ότι
εκτιμήθηκαν ο χαρακτήρας και οι πράξεις του δολοφονηθέντος Προέδρου και
προσέλκυσαν την αγάπη και το σεβασμό των Ελλήνων.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> <i>«Και τούτο- </i>συνέχισε-<i> είναι
νέα τις απόδειξις της πίστεως του Ελληνικού λαού εις τας ενδόξους παραδόσεις
της ιστορίας του, πρόδηλον καθιστώσα , ότι ο αυτός έρως της ελευθερίας, όστις
διέκρινεν αυτόν εν τη αρχαιότητι ενυπάρχει εισέτι και ότι οπουδήποτε υφίσταται
αγών μεταξύ του πνεύματος της ελευθερίας και του δεσποτισμού, αι συνθήκαι αυτού
εισίν υπέρ των προμάχων των φυσικών δικαίων της ανθρωπότητος. Παρά των προγόνων
Υμών, ώ Έλληνες, εκληρονομήσαμεν ημείς
τον προς την ελευθερίαν έρωτα!». </i><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Οι Έλληνες της Αγγλίας με αντιπροσωπεία τους,
επισκέφθηκαν τον πρεσβευτή των ΗΠΑ Άνταμ και του εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους
και τη βαθειά συγκίνησή τους για τη δολοφονία του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> Ο δολοφονηθείς Πρόεδρος των
Ηνωμένων Πολιτειών, συνεπής δημοκράτης
και αληθινός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άφησε βαθύ αποτύπωμα και
σημαντικές παρακαταθήκες στην αμερικανική ιστορία. Ο Αβραάμ Λίνκολν θυσιάστηκε
για υψιπετή ανθρώπινα ιδανικά.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ.
Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: large;">Υστερόγραφο<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Για τα πολύτιμα περίστροφα, δώρο του
Αβραάμ Λίνκολν στην Αδριανούπολη, το 1864, διαβάστε στο</span> <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2021/05/1864.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2021/05/1864.html</a><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">*Αρχείο
εφημερίδων «Ελπίς», «Παλιγγενεσία» ,«Κλειώ» και «Αυγή» Αθηνών, 1865, Βιβλιοθήκη
της Βουλής των Ελλήνων<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;"> *Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1865p4/d687">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1865p4/d687</a>)</span><span style="font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></span></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-21536850938480362192024-02-21T15:21:00.003+02:002024-03-03T00:02:10.562+02:00Η εθελοντική δράση του καπετάν Κρομμύδα στους Βαλκανικούς Πολέμους <p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTUQZpxRFw6QvjV3VQ2kHBej4o4w8H_XY4yNteLvgZENzN8woOjuBqAvonDQS1wARDd61sCkQjnX2DEORJRkSfnRRBjljO6A6L-pQA9bhYL5Y8K50dYDjdNRsZZMeSmmvP2oMrO7_zL7Vqh90nLigWoesqh8O8l2iccvwtd3dKDU8Jqg4noskfqjE7xPoC/s715/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%82%2012%20%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%201913.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="715" data-original-width="474" height="627" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTUQZpxRFw6QvjV3VQ2kHBej4o4w8H_XY4yNteLvgZENzN8woOjuBqAvonDQS1wARDd61sCkQjnX2DEORJRkSfnRRBjljO6A6L-pQA9bhYL5Y8K50dYDjdNRsZZMeSmmvP2oMrO7_zL7Vqh90nLigWoesqh8O8l2iccvwtd3dKDU8Jqg4noskfqjE7xPoC/w472-h627/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%82%2012%20%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%201913.jpg" width="472" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Σπύρος Μήτσης ή καπετάν Κρομμύδας</span></i></b></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους,
πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν η γενναιότητα και η μαχητικότητα των στρατευμένων, η
διοικητική ικανότητα των αξιωματικών όλων των βαθμών και ο ασίγαστος
πατριωτισμός όλων και η πίστη στον αγώνα τους, που οδήγησαν την Ελλάδα, στο
διπλασιασμό του εδάφους της και στο διπλασιασμό του πληθυσμού της. Μέσα σ’
αυτές τις αρετές, αναδείχθηκε και το πνεύμα του πατριωτικού εθελοντισμού, ο
οποίος πρόσφερε στο αγωνιζόμενο έθνος σημαντικές δυνάμεις.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το
φαινόμενο του πατριωτικού εθελοντισμού, συνήθως παραβλέπεται, αν και η προσφορά
του υπήρξε μεγίστη για την κατάκτηση της τελικής νίκης. Εθελοντές τότε, από όλα
τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπου ανθούσε Ελληνισμός, όπως από την Αμερική,
από τη σκλαβωμένη Κύπρο, από την Αίγυπτο κ.λπ. αλλά και από τα μέρη του
αλύτρωτου Ελληνισμού, που προσδοκούσε εναγωνίως να απελευθερωθεί, έσπευσαν να
παράσχουν κάθε είδους βοήθεια στην αγωνιζόμενη Ελλάδα. Μια πτυχή αυτού
φαινομένου ήταν και τα εθελοντικά ανταρτικά σώματα, που σχηματίσθηκαν επιτόπου
και στήριξαν τις ένοπλες δυνάμεις.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ειδικά
στην Ήπειρο ήταν τόσο μεγάλη η βοήθεια των εθελοντών, που ο στρατός δημιούργησε
το Μικτό Στράτευμα Ηπείρου (ΜΣΗ) στο οποίο υπήγαγε όλες τις εθελοντικές ομάδες
ιδιωτών που προσήλθαν αυτοβούλως να πολεμήσουν, κατά την εφημερίδα «Εμπρός» (28
Νοεμβρίου 1912). Επικεφαλής τους είχε τοποθετηθεί ο απόγονος των Μποτσαραίων
του Σουλίου μόνιμος αξιωματικός Δημήτριος Νώτη Μπότσαρης. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το ΜΣΗ
κάτω από δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες πήρε μέρος σε διάφορες μάχες και
συνετέλεσε στην εκκαθάριση της Ηπείρου από σώματα Αλβανοτσάμηδων, που
καταδυνάστευαν τον εγχώριο πληθυσμό. Ο Μπότσαρης είχε την ατυχία να
τραυματισθεί σοβαρά στη φτέρνα, να κακοφορμίσει το τραύμα του από τις συνεχείας
πορείες και να αναγκασθεί να μεταβεί στην Άρτα για να χειρουργηθεί. Στη θέση
του τοποθετήθηκε ο αντισυνταγματάρχης Μηχανικού Χρήστος (ή Κίτσος) Μαλάμος και
αυτός απόγονος Σουλιωτών.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1JsX2zgpywip41FoymmOYEvIWTZPK9XUK8q5Pj54yuM-LNUu-UcPpYec9MYN7Lg2SX7wyjWZYeRjPbqwmU0xCA1SCGBqAIV721DbfdePeyBH5m5eu2NLSrbPQOpiZcGLiLcNnDHN8FRTtg8bsOyQsAVQVvi2YFvrUc87RmpqZDsQHe1sB-nr5Y3Q-tLiR/s478/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%2011%20%CE%99%CE%B1%CE%BD1913.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="478" data-original-width="352" height="529" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1JsX2zgpywip41FoymmOYEvIWTZPK9XUK8q5Pj54yuM-LNUu-UcPpYec9MYN7Lg2SX7wyjWZYeRjPbqwmU0xCA1SCGBqAIV721DbfdePeyBH5m5eu2NLSrbPQOpiZcGLiLcNnDHN8FRTtg8bsOyQsAVQVvi2YFvrUc87RmpqZDsQHe1sB-nr5Y3Q-tLiR/w405-h529/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%2011%20%CE%99%CE%B1%CE%BD1913.jpg" width="405" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η Κωστακίτσαινα</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Και δύο καπετάνισσες</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ουσιαστικά,
το ΜΣΗ με απόφαση του Στρατηγείου Ηπείρου συγκρότησε δύο ανεξάρτητα αποσπάσματα
για την υποστήριξη της κύριας ενέργειας του στρατού </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Κατά την
εφημερίδα «Πατρίς» (25 Νοεμβρίου 1912) το ένα απόσπασμα τέθηκε κάτω από τις
διαταγές του Σουλιωτικής καταγωγής αντισυνταγματάρχη Μηχανικού Χρήστου Μαλάμου (που
τον αποκαλούσαν Κίτσο). Αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ ότι είχαν τεθεί υπό τις
διαταγές εκτός των άλλων και άλλα δύο εθελοντικά σώματα, που είχαν επικεφαλής
τους… γυναίκες καπετάνισσες. Το ένα ήταν το σώμα της Μαρίας Κωστακίτσαινας με
20 άνδρες και το άλλο της Ευθυμίας Κωσταγιάννη!!! Το άλλο απόσπασμα
συγκροτήθηκε ανατολικά του ποταμού Άραχθου στην περιοχή των Πραμάντων υπό τον
συνταγματάρχη Πυροβολικού Αριστοτέλη Κόρακα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Υπήρχαν
επίσης στην Ήπειρο, εθελοντικά σώματα
Κρητών υπό τους οπλαρχηγούς Μάνο, Μάντακα, Οικονομόπουλο, Δεληγιαννάκη, Μπιριδάκη,
Κριάρη, Πολουδάκη, Σκουλά κ.ά.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD1-WHiADAHCv3i1dUDe4k4yYysow3rYttOU8zP0mf6yTpD6oXq_AE2yMwF6O0mPhGiASct8IsWkB5pbxFnIEkncWwM_-JXNZ2-tb327L1-DArOEfKdebZRPilcZB-mzpzYanympdGRUcr-fKsknYWaARQBk3iAi0Zp8VVqKEWYXgmW7Ye2xvHyQghYCfb/s563/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%20%CE%9A%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="563" data-original-width="403" height="513" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD1-WHiADAHCv3i1dUDe4k4yYysow3rYttOU8zP0mf6yTpD6oXq_AE2yMwF6O0mPhGiASct8IsWkB5pbxFnIEkncWwM_-JXNZ2-tb327L1-DArOEfKdebZRPilcZB-mzpzYanympdGRUcr-fKsknYWaARQBk3iAi0Zp8VVqKEWYXgmW7Ye2xvHyQghYCfb/w369-h513/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%20%CE%9A%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82.jpg" width="369" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο καπετάν Κρομμύδας</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η περίπτωση του καπετάν Κρομμύδα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ένας από
τους οπλαρχηγούς, που διακρίθηκαν τότε, ήταν και ο περίφημος καπετάν Κρομμύδας
ή Σπύρος Μήτσης. Ο Καπετάν Κρομμύδας, γεννήθηκε το 1868 στο χωριό Γερολίμνη
Ιωαννίνων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το 1892, σε ηλικία 24 ετών, βγήκε
στο βουνό, έχοντας προβλήματα με τους Τούρκους δυνάστες. Γύριζε στα βουνά και
ακολούθως βρέθηκε στο Βουκουρέστι. Το 1902 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε
κατά διαστήματα να δημιουργεί μικρές κλέφτικες ομάδες. Η φήμη του από διάφορα
κατορθώματα κατά των Τούρκων που καταδυνάστευαν τον κόσμο, εξαπλώθηκε γρήγορα
και στα λαϊκά πανηγύρια ο κόσμος τραγουδούσε ««…Γεια σου Σπύρο και λεβέντη, τράβα
στο βουνό το γλέντι». </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Είχε συνδεθεί φιλικά με τον Ηπειρώτη
αντισυνταγματάρχη τότε Παναγιώτη Δαγκλή, που έγινε Πρόεδρος της Ηπειρωτικής
Εθνικής Εταιρίας, και ενίσχυε μυστικά τους Ηπειρώτες αγωνιστές. Η ίδρυσή της συνέβαλε
στη δημιουργία πολλών εθελοντικών ανταρτικών σωμάτων. Ο καπετάν Κρομμύδας, στη Μονή της Αγίας
Αικατερίνης στα Ιωάννινα, έδωσε όρκο για να ενταχθεί στην Ηπειρωτική Εθνική
Εταιρία ενώπιον του ηγούμενου Άνθιμου
Κτενιάδη το 1908. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα σώματα αυτά αργότερα τον
Οκτώβριο του 1912, τέθηκαν αρχικά κάτω από τις διαταγές του υπολοχαγού
Δημητρίου Νώτη Μπότσαρη, διοικητή του
Μικτού Στρατεύματος Ηπείρου (ΜΣΗ). Τέτοια εθελοντικά σώματα Ηπειρωτών στην
περιοχή της Παραμυθιάς ήταν του Κώστα Ζορκάδη και μετά τη δολοφονία του, του
Νικολάου Κουτούπη με καταγωγή και των
δύο από το Πόποβο (σήμερα Αγία Κυριακή) με 80 Ποποβίτες, των αδελφών Γεωργίου και
Αθανασίου Καρά από το Ζωτικό (Λιβίκιστα) με 150 άνδρες, του Σπύρου Μήτση ή Κρομμύδα
από τη Γερολίμνη Ιωαννίνων με 50 άνδρες, του Βάρφη από την Κέρκυρα με 10 οπλίτες, του Δημητρίου
Λιόντου ή Παπατρομάρα με 30 άνδρες, του Κοσυβάκη, του παπά Πάντη, του καπετάν
Ζάλογγου, του Δρόσου κ.λπ. Τα εθελοντικά αυτά σώματα, συνέβαλαν αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Ηπείρου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μήτσης όταν δημιούργησε το
εθελοντικό σώμα του, έφτιαξε δική του σημαία και δική του σφραγίδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το εθελοντικό σώμα του καπετάν
Κρομμύδα, κάτω από τις διαταγές του αντισυνταγματάρχη του Ελληνικού στρατού
Χρήστου Μαλάμου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάληψη της Σκάλας Παραμυθιάς και σε
άλλη περίπτωση στην καταστροφή των νερόμυλων της Βελτσίστας, που οδήγησαν στη
διακοπή του επισιτισμού του Οθωμανικού στρατού των Ιωαννίνων. Για την
ολοκλήρωση του αποκλεισμού των Ιωαννίνων, ο στρατηγός Κωνσταντίνος Σαπουντζάκης
έδωσε εντολή, να καταληφθεί η Σκάλα της Παραμυθιάς, ώστε να αποκοπεί όχι μόνο η
μετακίνηση τουρκικών στρατευμάτων και πολεμοφοδίων από την Παραμυθιά προς τα Ιωάννινα αλλά και ειδών διατροφής.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center; text-indent: 36pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZa1vpCBlCesoqXDnUqgGnqHRu7qI4mZQBD03Xr4djOlVJUTnu1etVWcG4esITqGPfehPtiqC0cqZdlQu-BDOuVff8mC00rMMC6gqIMc0OPmUdW8OVHz8ZfPs-X6NSRFb3pwFtIEeclS8ct2DDPDAaEfXsEiEPjYFJSCENl4LpI7belgLrwVKvkji60Q3d/s1110/%CE%A3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B1%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CE%AC%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="238" data-original-width="1110" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZa1vpCBlCesoqXDnUqgGnqHRu7qI4mZQBD03Xr4djOlVJUTnu1etVWcG4esITqGPfehPtiqC0cqZdlQu-BDOuVff8mC00rMMC6gqIMc0OPmUdW8OVHz8ZfPs-X6NSRFb3pwFtIEeclS8ct2DDPDAaEfXsEiEPjYFJSCENl4LpI7belgLrwVKvkji60Q3d/w757-h205/%CE%A3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B1%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CE%AC%CF%82.jpg" width="757" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η κατάληψη της Σκάλας στον Τύπο</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Το φοβερό φαράγγι της Σκάλας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Σκάλα της Παραμυθιάς ή Κακιά Σκάλα, όπως ήταν τότε γνωστή, είναι ένα βαθύ και στενό φαράγγι, το οποίο διασχίζει
την όρος Κορύλα της Παραμυθιάς, σχηματίζοντας απότομες πλαγιές, με πολλές
σπηλιές. Μέσα από το φαράγγι αυτό περνάει ένα ρέμα και αριστερά
του υπήρχε μονοπάτι, στρωμένο με πέτρες. Το συγκεκριμένο και μοναδικό μονοπάτι,
χρησιμοποιούσαν πεζοί και καραβάνια από και προς τα Γιάννενα. Για το λόγο αυτό,
η Σκάλα της Παραμυθιάς από στρατιωτική και εμπορική άποψη, είχε εξαιρετική σημασία,
επειδή από εκεί περνούσαν οι απαραίτητες στρατιωτικές δυνάμεις, τα πυρομαχικά
και τα άλλα εφόδια, αλλά και παντός είδους εμπορεύματα, που πήγαιναν στα
Γιάννενα, την Παραμυθιά, το Μαργαρίτι και την Πάργα και αντίστροφα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 25 και 26 Νοεμβρίου 1912, οι
ελληνικές στρατιωτικές που τις διοικούσε ο υπολοχαγός Βασίλειος Τεριακίδης (που είχε μαζί του 100
ευζώνους), εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση εναντίον των Τούρκων, που υπεράσπιζαν το κάστρο και το χωριό του Ελευθεροχωρίου,
της περιοχής Σκάλας της Παραμυθιάς. Μετά από
σκληρή μάχη, που κράτησε όλη την ημέρα, και τη νύχτα, οι Έλληνες ως το
άλλο πρωί αναδείχθηκαν νικητές. Στη μάχη της Σκάλας το Νοέμβριο του 1912 έχασε
τη ζωή και ο σημαιοφόρος της ομάδας του καπετάν Κρομμύδα, ονόματι Μακαρόνας, που
είχε το ψευδώνυμο Λαχτάρας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η μαχητικότητα και ο ηρωισμός των
ανδρών του εθελοντικού σώματος του καπετάν Κρομμύδα έγιναν γνωστά και η φήμη
του εξαπλώθηκε σε όλη την Ήπειρο.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9P6TPGqQteYbU8zo6JA2wkxRGnFBux2neQChR2Esey4Iy_eQMOtmZ3GrevR0T7JtxunBTkJxT0cR2bbc5A85Z9K71gvhUiB1ioFNpGJHdPpZZLAYlxVHOA8TOi9W80LWQK7P5G0yclcOFBX2454fUYdODTEOwIawVVHnLE7sIAuLwxvxK49urNKUF50bv/s909/%CE%95%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%83%CF%8E%CE%BC%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="909" height="371" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9P6TPGqQteYbU8zo6JA2wkxRGnFBux2neQChR2Esey4Iy_eQMOtmZ3GrevR0T7JtxunBTkJxT0cR2bbc5A85Z9K71gvhUiB1ioFNpGJHdPpZZLAYlxVHOA8TOi9W80LWQK7P5G0yclcOFBX2454fUYdODTEOwIawVVHnLE7sIAuLwxvxK49urNKUF50bv/w667-h371/%CE%95%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%83%CF%8E%CE%BC%CE%B1.jpg" width="667" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Εθελοντικό σώμα στην περιοχή της Παραμυθιάς</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το 1913, ο Γιάννης Μητσιώνης, ο
οποίος το 1943 εκτελέσθηκε μαζί με τους 49 πρόκριτους της Παραμυθιάς, από τα
στρατεύματα κατοχής και τους συνεργάτες τους Αλβανοτσάμηδες έγραψε ποίημα, που
ομοιάζει με δημοτικό τραγούδι. Το ποίημα διέσωσε ο δάσκαλος και λαογράφος
Σπύρος Μουσελίμης από την Παραμυθιά.
Μερικοί στίχοι του ενδεικτικοί είναι οι ακόλουθοι:</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">«Λάλησε κούκε λάλησε,
λάλα καημένο αηδόνι, </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Λάλησε στα ψηλά βουνά
και στα πυκνά λαγκάδια, </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Λάλα και στην Παραμυθιά
ψηλά μεσ’ τον Κορύλα, </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Ρωτάτε για το Σπύρο
μας τον Καπετάν Κρομμύδα, </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Πούχε σημαία γαλανή
με όμορφο κοντάρι, </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Είχε σταυρό, είχε
Χριστό, είχε την Παναγία…».</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
εθελοντές του καπετάν Κρομμύδα πήραν μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις και μάχες,
όπως για παράδειγμα, στην πυρπόληση των τουρκικών στρατιωτικών αποθηκών
Παρακαλάμου, στη μάχη στα Πενταλώνια Τσαρκοβίστας, στη Σκάλα Κεραμίτσας</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgalwP0igcftgumOrzYekV9PV9GwD_TA9341CvdoWyR8s6hUGJ3CCpnB5-szfDH0BVIVT1uh6qqMYa-ncIk8x3ZMRlFv0OH_SqfWaA7CtntwQ7_GM62Oub8-HgvRPKnohkSntFD4-xw3h6LjAv8SbPYonQtx2t0095vSeb0n8lzx02seL5sJ_IFNP-eNk63/s675/%CE%A3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B1%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CE%AC%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="355" height="511" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgalwP0igcftgumOrzYekV9PV9GwD_TA9341CvdoWyR8s6hUGJ3CCpnB5-szfDH0BVIVT1uh6qqMYa-ncIk8x3ZMRlFv0OH_SqfWaA7CtntwQ7_GM62Oub8-HgvRPKnohkSntFD4-xw3h6LjAv8SbPYonQtx2t0095vSeb0n8lzx02seL5sJ_IFNP-eNk63/w316-h511/%CE%A3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B1%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CE%AC%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7.jpg" width="316" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: red; font-weight: 700;"><i><span style="color: #fcff01;">*Η κατάληψη της Σκάλας Παραμυθιάς στις αθηναΪκές εφημερίδες</span></i></span></div><span><div style="font-size: x-large; font-weight: 700; text-align: right;"><br /></div></span><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Αναγνωρίσθηκε η προσφορά του</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η δράση του εθελοντικού σώματος
του καπετάν Κρομμύδα, απέσπασε τα συγχαρητήρια του Χ. Μαλάμου και του
ανθυπολοχαγού και γνωστού συγγραφέα Στέφανου Γρανίτσα, ο οποίος σε υπηρεσιακά
έγγραφα, αλλά και σε προσωπικές του επιστολές είχε εξάρει τον ηρωισμό του
Ηπειρώτη οπλαρχηγού. Ο Γρανίτσας υπήρξε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και κατετάγη
εθελοντικά και αυτός στο στρατό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τη μεγάλη προσφορά του καπετάν
Κρομμύδα και των ανδρών του, διαπίστωσε και εκτίμησε ο Διάδοχος Κωνσταντίνος, ο οποίος, εν τω
μεταξύ αντικατέστησε τον στρατηγό Σαπουντζάκη στο μέτωπο της Ηπείρου και
ανέλαβε ο ίδιος. Και ενώ διέταξε μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο τη διάλυση όλων
των ανταρτικών εθελοντικών στρατιωτικών σωμάτων στην Ελλάδα, γιατί είχαμε μόνο
νίκες το 1912, ειδικά στην Ήπειρο, επέτρεψε
τη διατήρηση των υπαρχόντων σωμάτων και
με τη Διαταγή του στις 27 Ιανουαρίου 1913
ενέκρινε την στρατολογία και συγκρότηση και νέων, καθώς και την παροχή
στους άντρες τους οπλισμού και διατροφής.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglQkDt875vJN7T-G3MZsrhCR-GHN2VCUkcf0c_OygIIPpFkHmW2pvxUlXJ4-p_biBJrQaSAUrmH4F30WuPgK6gHc_hIIYiwkaWzj1dBLh1SnsGBpMyS4zUMke64JF7GWZ6p2mvoYCakgREGlQ7bxGSRGxE6RWRTkMSK19BNFAWsW7slg6_I-l2ABnmPXbM/s367/%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="253" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglQkDt875vJN7T-G3MZsrhCR-GHN2VCUkcf0c_OygIIPpFkHmW2pvxUlXJ4-p_biBJrQaSAUrmH4F30WuPgK6gHc_hIIYiwkaWzj1dBLh1SnsGBpMyS4zUMke64JF7GWZ6p2mvoYCakgREGlQ7bxGSRGxE6RWRTkMSK19BNFAWsW7slg6_I-l2ABnmPXbM/w331-h482/%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" width="331" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Το βιβλίο του Γ. Μάνου για τον καπετάν Κρομμύδα</span></i></b></span></div><span><span style="font-size: large;">
</span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μετά την λήξη των Βαλκανικών
Πολέμων ο καπετάν Κρομμύδας ή Σπύρος Μήτσης, εντάχθηκε στον Ελληνικό στρατό με
το βαθμό του ανθυπασπιστή. Πολέμησε στη Μακεδονία το 1918-1919 και επανήλθε με
μετάθεση στο Καλπάκι. Είχε την ατυχία να
χάσει την μονάκριβη κόρη του και είδε να
αρρωσταίνει βαριά η γυναίκα του, εξέπνευσε στο Καλπάκι (1922) από καρδιακή
προσβολή.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Όταν
καταλήφθηκαν τα Ιωάννινα και μπήκε μέσα στην πόλη ο στρατός, ανάμεσα στις
δυνάμεις που παρέλασαν, ήταν και το εθελοντικό σώμα του καπετάν Κρομμύδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μετά την κατάληψη των Ιωαννίνων,
ο φρούραρχος της πόλης, διέταξε να συνενωθεί το σώμα του καπετάν Κρομμύδα με
τις δυνάμεις του συνταγματάρχη Αντώνιου Ηπίτη, για να καταλάβουν την Παραμυθιά,
πράγμα που έγινε στις 23 Φεβρουαρίου 1913. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο συγγραφέας Γεώργιος Μάνος
εξέδωσε το 1965 το βιβλίο «Ο Ηπειρώτης εθνικός αγωνιστής Καπετάν Κρομμύδας
(1868-1922)- Μια ζωντανή ιστορία βγαλμένη απ’ την αφάνεια», 169 σελίδων, σήμερα δυσεύρετο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δεν πρέπει να λησμονούμε τους
πατριώτες, που πρόσφεραν τα πάντα εθελοντικά. Δεν τους πρέπει η αφάνεια...</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><o:p style="background-color: #274e13;"><span style="color: #fcff01; font-size: large;"><b>Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</b></span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδων
«Πατρίς» και «Εμπρός» Αθηνών, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Επίτομη Ιστορία των
Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913» Έκδοση Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, 1992 </b><b><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="line-height: 115%;">*</span></b><b><span lang="EN-US" style="line-height: 115%;">Paramythianews</span></b><b><span style="line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-74984581035175285372024-02-14T10:28:00.002+02:002024-02-20T12:13:21.770+02:001913: Όταν οι Βούλγαροι πήραν την Αδριανούπολη. Μαρτυρίες αυτοπτών<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQCD6rnGB0OMMOE5YNjfzysWVUXzj2AlTneMSGwMH544I2ODTB3dZkfXHAAdMhughubtUAy-_Cdk_7AyKu7x6Way1_zjnUCVKtl1aCaOLFpPNKFw1QDDOa5_1DpP5Z9byf1xTNUOCi7bHXX2ORly0jXK7pBO4bxxJOtYTq6rqr_VF6oojiOMtzmhgUqLAE/s627/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%92%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B91913.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="627" data-original-width="444" height="654" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQCD6rnGB0OMMOE5YNjfzysWVUXzj2AlTneMSGwMH544I2ODTB3dZkfXHAAdMhughubtUAy-_Cdk_7AyKu7x6Way1_zjnUCVKtl1aCaOLFpPNKFw1QDDOa5_1DpP5Z9byf1xTNUOCi7bHXX2ORly0jXK7pBO4bxxJOtYTq6rqr_VF6oojiOMtzmhgUqLAE/w424-h654/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%92%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B91913.jpg" width="424" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Το Σερβικό Ιππικό εισέρχεται στον Αδριανούπολη, από τα δυτικά.</span></i></b></div></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;"><b>Γράφει ο</b> </span><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ.
Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b><span style="font-size: large;"> Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913
υπήρξαν μέγιστο πολιτικοστρατιωτικό γεγονός, που οδήγησε σε μεγάλες
γεωστρατηγικές ανακατατάξεις στη Χερσόνησο του Αίμου. Η σημασία έγκειται στο
γεγονός ότι Χριστιανικά νεόκοπα κράτη συνασπίσθηκαν εναντίον της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας και απέσπασαν εδάφη της. Η Θράκη και η Μακεδονία βρέθηκαν τότε
στο επίκεντρο των πολεμικών γεγονότων.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Μια από
τις σημαντικότερες μάχες, έγινε για την κατάληψη της Αδριανούπολης μετά από
πολιορκία πέντε μηνών και έθρεψε τα όνειρα των Βουλγάρων ότι μπορεί να μπούνε
και στην Κωνσταντινούπολη!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι Βούλγαροι κήρυξαν τον πόλεμο
κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις 4 Οκτωβρίου 1912. Σύμμαχοί τους ήταν οι
Έλληνες, οι Σέρβοι και οι Μαυροβούνιοι. Η πρώτη εύκολη επιτυχία για τα
βουλγαρικά στρατεύματα, ήταν η κατάληψη του Μουσταφά Πασά (σήμερα Σβίλεγκραντ),
γιατί οι Τούρκοι το εγκατέλειψαν, μετά από μάχη, υποχωρώντας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών έγιναν πολύνεκρες
μάχες. Επικεφαλής των Βουλγαρικών δυνάμεων ήταν ο στρατηγός Δημήτριεφ. Οι
Σαράντα Εκκλησίες καταλήφθηκαν μετά από πείσμονες μάχες στις 11 Οκτωβρίου 1912,
ενώ ο τουρκικός στρατός υποχωρούσε προς τη Βιζύη. Οι Βούλγαροι απωθώντας τους
Τούρκους, προέλασαν κατά μήκος των δύο οχθών του Έβρου και μαχόμενοι ακόμα και
σώμα με σώμα με τις εφ’ όπλου λόγχες τους έφτασαν μπροστά στις πρώτες οχυρώσεις της
Αδριανούπολης. Από τις πρώτες περιμετρικές οχυρές τοποθεσίες, που κατέλαβαν οι
Βούλγαροι, ήταν το Τσιρμέν (σήμερα Ορμένιο) και έτσι προωθήθηκαν ως τις όχθες
του ποταμού Άρδα. Μαζί τους πολεμούσαν και συμμαχικά Σερβικά στρατεύματα υπό
τον στρατηγό Στεπάν Στεπάνοβιτς. Οι Βούλγαροι προωθούσαν τις θέσεις τους
πιέζοντας προς την κατεύθυνση της Αδριανούπολης. Έτσι κατόρθωσαν να καταλάβουν
και τα υψώματα των Μαρασίων. Σύντομα μπόρεσαν να καταλάβουν και το Καραγάτς.
Απέβλεπαν να απομονώσουν την Αδριανούπολη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στα πρόθυρα της Αδριανούπολης
γίνονταν σφοδρές μάχες από τα μέσα του Οκτωβρίου. Η συνολική εξωτερική οχύρωση
της Αδριανούπολης είχε κυκλικό σχήμα.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbyvzExS59tVAJZGcqlnIHgTH57AK96fX3c3DykonuqA3fMuhfCMeMKaej4dg5QChTaCHrAGii_u0gan5qxBdzqLH_9-mgERnSArhqHGukFvvwHzQFbfhSqKDo8k7FzsktJWEEG9g_H1QsHFZu3BV2vM3w8Liw6rP8WgO3bGmORVvuk-VTob0MFMW9dmZD/s534/440px-Bulgarian_siege_gun_during_the_siege_of_Adrianople.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="440" height="470" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbyvzExS59tVAJZGcqlnIHgTH57AK96fX3c3DykonuqA3fMuhfCMeMKaej4dg5QChTaCHrAGii_u0gan5qxBdzqLH_9-mgERnSArhqHGukFvvwHzQFbfhSqKDo8k7FzsktJWEEG9g_H1QsHFZu3BV2vM3w8Liw6rP8WgO3bGmORVvuk-VTob0MFMW9dmZD/w374-h470/440px-Bulgarian_siege_gun_during_the_siege_of_Adrianople.png" width="374" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Βουλγαρικό πυρολόγο βομβαρδίζει την Αδριανούπολη</span></i></b></div></b><div style="text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο σφοδρός βομβαρδισμός της
Αδριανούπολης άρχισε από τις 12 Οκτωβρίου. Τελικά η Αδριανούπολη έπεσε στα
χέρια των Βουλγάρων στις 13 Μαρτίου του 1913 με το παλαιό ημερολόγιο, μετά από
πολιορκία σχεδόν πέντε μηνών. Η τύχη της όμως κρίθηκε σ’ εκείνη την μεγάλη
διήμερη Βουλγαρική αντεπίθεση. Την ιστορική πόλη ανακατέλαβαν οι Τούρκοι λίγους
μήνες αργότερα, κατά τη διάρκεια του Β΄ Βαλκανικού πολέμου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι εφημερίδες έγραψαν τότε ότι
στην Αδριανούπολη αιχμαλωτίσθηκαν 51.000 Τούρκοι. Μεταξύ τους υπήρχαν 17
πασάδες, 12 ταξίαρχοι και 1220 αξιωματικοί. Οι Βούλγαροι πήραν ως λάφυρα 54.000
όπλα και 620 τηλεβόλα. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους υπήρχαν 64 Γερμανοί
αξιωματικοί, 18 Ρουμάνοι και 6 Βέλγοι.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μια πτυχή εκείνης της μεγάλης
πολιορκίας είναι η αφηγήσεις αυτοπτών, που έχουν διασωθεί. Η μία είναι από Έλληνα
επιστρατευμένο από τους Τούρκους και η
άλλη είναι από Τούρκο αξιωματικό, που αιχμαλωτίσθηκε από τους Βουλγάρους.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6XPFR_B3Ev-GfjoLOxFJsr-xnusbzYvaXK2WssJNl_Zc9HoESANVXUdw1OzUdUVvnhBcRRvC4_BnT1zp56Y5ZA3iyeTVtfnvpdtdpopoP7W60LhYUs9Wio7V2UjoYDoS49XWSagnpdQ3yGxNavD3OYTJO6d0bLQfyObgOokDsc8itOzeV3Bp7qHMfi8u/s1363/%CE%91%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%9D%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="438" data-original-width="1363" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6XPFR_B3Ev-GfjoLOxFJsr-xnusbzYvaXK2WssJNl_Zc9HoESANVXUdw1OzUdUVvnhBcRRvC4_BnT1zp56Y5ZA3iyeTVtfnvpdtdpopoP7W60LhYUs9Wio7V2UjoYDoS49XWSagnpdQ3yGxNavD3OYTJO6d0bLQfyObgOokDsc8itOzeV3Bp7qHMfi8u/w705-h264/%CE%91%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%9D%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%B1.jpg" width="705" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Έτσι καταλήφθηκε η Αδριανούπολη κατά τον Ευάγγελο Ντόκα</span></i></b></div></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η μαρτυρία του Ευάγγελου Ντόκα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Ένας
Έλληνας, με καταγωγή από την Ήπειρο, ο Ευάγγελος Ντόκας, που είχε επιστρατευθεί
και υπηρετούσε στον Οθωμανικό στρατό, έζησε από πρώτο χέρι τη φοβερή πολιορκία
της Αδριανούπολης. Όταν την κατέλαβαν οι Βούλγαροι το 1913 και διέλυσαν τις
Τουρκικές δυνάμεις, κατόρθωσε να ταξιδέψει και να φτάσει στην Αθήνα, όπου
αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του. Ο λόγος του αναλυτικός και αφηγηματικός, μας
δίνει μια ανάγλυφη εικόνα των τραγικών στιγμών που έζησε η μεγάλη Θρακική πόλη.
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Η γενική
εικόνα ήταν ότι οι περιμετρικές οχυρώσεις δεν προστάτευαν επαρκώς τη μεγάλη
πόλη και την περιφέρειά της. Πολλά τηλεβόλα των Τούρκων ήταν προφυλαγμένα σε
πρόχειρες οχυρώσεις. Το Πυροβολικό των Βουλγάρων είχε σημαντική
αποτελεσματικότητα και προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις πόλη και στα
οχυρωματικά έργα. Οι Βούλγαροι είχαν στην υπηρεσία τους και ένα νέο όπλο.
Αεροπλάνα που κατόπτευαν την περιοχή και έκαναν επιτυχή κατάδειξη στόχων επί
των εδάφους, που τους έπλητταν αποτελεσματικά τα πυροβόλα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Η
πολιορκία, είχα σαν αποτέλεσμα να πέσει μεγάλη πείνα στην πόλη, αφού είχαν κοπεί όλοι οι δρόμοι του ανεφοδιασμού. Κατά
την αφήγηση του Ντόκα, τους δύο τελευταίους μήνες, οι στρατιώτες έτρωγαν 50
δράμια ψωμί και ελάχιστο τυρί για το πρόγευμά τους και λίγο αλογίσιο κρέας για
το γεύμα. Η ποιότητα του ψωμιού δεν ήταν καθόλου καλή. Επειδή δεν είχαν μείνει
άλευρα, έκαναν αλεύρι, από… φουκαλόσπορο, δηλαδή από τους σπόρους του
σκουπόχορτου, που αφθονούσε στην περιοχή!!! Στην αγορά δεν εύρισκες ζάχαρη και
αλάτι και… καπνό για τους καπνιστές!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Οι
πολιορκητές Βούλγαροι, κατόρθωσαν να διακόψουν την ύδρευση της πόλης και οι Αδριανουπολίτες έπαιρναν νερό από τα
τρία ποτάμια της περιοχής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Για τους
Χριστιανούς κατοίκους της πόλης οι Οθωμανοί στρατιώτες και οι ανώτεροί τους, συνέχισαν
τους ποικίλους εξευτελισμούς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Σε ό,τι
αφορά τη διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων, οι ανώτεροι άφηναν να κυκλοφορούν
μεταξύ των στρατιωτών τους διάφορες φήμες για να τονώνεται τη ηθικό τους, μετά
τις αλλεπάλληλες ήττες σε όλα τα μέτωπα. Έτσι- κατά τον Ντόκα- οι Οθωμανοί
στρατιώτες πίστευαν ότι στην άμυνα της Αδριανούπολης είχαν διατεθεί 380
τηλεβόλα. 60.000 Τούρκοι και 30.000 Χριστιανοί στρατιώτες και ότι υπάρχουν
διαθέσιμες τροφές για μια διετία!!! Μια άλλη φήμη που είχε τεθεί σε κυκλοφορία
ήταν πως ο Ισραηλίτης Αρχιρραβίνος θα έθετε στη διάθεση του Τούρκου
στρατιωτικού διοικητή Σουκρή Πασά 4 εκ. Τουρκικές λίρες (ισότιμες τότε με 50
εκ. δρχ.) εκ μέρους της Εβραϊκής παροικίας, αν κατόρθωνε να κρατήσει την
Αδριανούπολη ώστε να μην πέσει στα χέρια των Βουλγάρων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Τελικά
όμως η Αδριανούπολη έπεσε στα χέρια των Βουλγάρων. Ο Ντόκας αφηγήθηκε όταν
έφτασε στην Αθήνα, ότι πρώτοι κατόρθωσαν να εισέλθουν στη Θρακική μεγαλούπολη
οι Σέρβοι στρατιώτες, στις 6 το πρωί, παρά τις μεγάλες απώλειες που είχαν από τα τουρκικά μυδραλιοβόλα κατά
τη διάρκεια της πολιορκίας. Εισήλθαν από την πλευρά των Μαρασίων. Η τοποθεσία
εκείνη δεν καλύπτονταν καλά από τις οχυρώσεις που υπήρχαν. Οι Σέρβοι με το
Πεζικό τους προέλασαν με ταχύτητα. Οι στρατιώτες τους κρατούσαν μεγάλα ψαλίδια
φτυάρια και σκαπάνες για να διανοίγουν
τα συρματοπλέγματα. Οι απώλειές τους από τους αμυνόμενους Τούρκους ήταν
μεγάλες, αλλά κατόρθωσαν να εισχωρήσουν στην Αδριανούπολη.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ms0wXbmW62HL40ZVRx8aiS1CeBQCqyVfNCB8F-kiURUoDEOMzkx1pR0wDu2PjPVErhb6o1FqY27CYUqqi_z0eO8qg8CSxnqDOx26tY1OsPdVqlykLTSrQXCmWJASNwBM1YEUgNeHRVT8_3bzjJwyvR3qYXZ4g2Zxwb-ek5UmYIUjV_gvgnEzrFlILaZS/s706/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CF%85%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%BF%20%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="539" data-original-width="706" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ms0wXbmW62HL40ZVRx8aiS1CeBQCqyVfNCB8F-kiURUoDEOMzkx1pR0wDu2PjPVErhb6o1FqY27CYUqqi_z0eO8qg8CSxnqDOx26tY1OsPdVqlykLTSrQXCmWJASNwBM1YEUgNeHRVT8_3bzjJwyvR3qYXZ4g2Zxwb-ek5UmYIUjV_gvgnEzrFlILaZS/w534-h360/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CF%85%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%BF%20%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%AF.jpg" width="534" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Από το Διδυμότειχο οι πληροφορίες για τις διατεταγμένες πυρκαγιές της Αδριανούπολης</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Ο Σουκρή
πασάς βρίσκονταν στην οχυρωμένη θέση στη Κιγίκιο. Ειδοποιήθηκε αμέσως ότι
μπήκαν οι Σέρβοι και αμέσως διέταξε τηλεφωνικά να πυρποληθούν οι στρατώνες και
οι αποθήκες υλικού, πράγμα που έγινε και γέμισε η περιοχή καπνούς. Η αναστάτωση
που προκλήθηκε στην Αδριανούπολη ήταν μεγάλη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Οι
Τούρκοι όταν είδαν τους Σέρβους να εισέρχονται στην Αδριανούπολη θέλησαν να
τους καθυστερήσουν υψώνοντας κάποιες λευκές σημαίες. Οι Σέρβοι έχοντας πικρή
πείρα από τις παρασπονδίες που έκαναν συνήθως οι Τούρκοι, αδιαφόρησαν και
προχώρησαν έως ότου κατέλαβαν τις Τουρκικές θέσεις. Τότε οι Τούρκοι στρατιώτες
άρχισαν να πετούν τα όπλα τους και να σπεύδουν προς το Κιγίκιο, όπου ήταν το
αρχηγείο του Σουκρή Πασά. Οι Χριστιανοί στρατιώτες, Έλληνες και Αρμένιοι έμεινα
στις θέσεις τους και απλώς δήλωναν την εθνικότητά τους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Μισή ώρα
αργότερα, δηλαδή στις 6,30 π.μ. άρχισε να εισέρχεται στην Αδριανούπολη και ο
Βουλγαρικός στρατός. Ο Σουκρή πασάς, τύλιξε στα χέρια του μια λευκή σημαία, όπως αφηγήθηκε ο Ντόκας,
επιβιβάσθηκε στην αυτοκίνητό του και πήγε να παραδώσει στους νικητές, τα
κλειδιά της πόλης. Οι Βούλγαροι αρνήθηκα να δεχθούν την παράδοση και έστειλαν
τον Σουκρή πασά πίσω στο Αρχηγείο του. Αργότερα πήγαν οι ίδιοι και τον
παρέλαβαν ως αιχμάλωτο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με δημοσιογραφικές
πληροφορίες, μετά την πτώση των ανατολικών φρουρίων ο Σουκρή πασάς ζήτησε να
παύσει το πυρ και να παραδώσει την πόλη. Με αυτό το σκοπό, έστειλε τον
υπασπιστή του στο 20ο Σερβικό σύνταγμα και στον διοικητή του Στεπάν Στεπάνοβιτς,
αλλά αυτός δηλώνοντας ότι δεν είναι αρμόδιος, παρέπεμψε του Σουκρή πασά, στον
στρατηγό Ιβανώφ. Ο Στεπάνοβιτς με τις δυνάμεις του είχε καταλάβει το Τουρκικά
οχυρώματα του Καραγάτς. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"> Οι
Βούλγαροι απέλυσαν τους αιχμαλώτους τους Έλληνες, Αρμένιους και Ισραηλίτες και
έτσι μπόρεσε ο Ντόκας να ταξιδέψει στην Αθήνα. Κράτησαν μόνο τους Τούρκους. Οι
Σέρβοι στρατιώτες δεν πείραξαν τίποτε, ούτε ανθρώπους ούτε πράγματα. Οι
Βούλγαροι σιγά- σιγά άρχισαν λεηλασίες.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvrVVIyVLXP1o8u5n7cDUzGRf1n3oED8WchJE-hQzbWsBuakMyYNfVrEyr21LjNnJsAg7dhsn81_T-WTOLcdlELbjKloCxJQ3FeeYNyLuwmoy6QxrMM1pLmPPvcJydBi5VQNuLCSKcIgci3O8n6TEV0paZDKOSRL4pxxFjKzK9aG149tLk-Fh78QdMaXH7/s1347/%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="376" data-original-width="1347" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvrVVIyVLXP1o8u5n7cDUzGRf1n3oED8WchJE-hQzbWsBuakMyYNfVrEyr21LjNnJsAg7dhsn81_T-WTOLcdlELbjKloCxJQ3FeeYNyLuwmoy6QxrMM1pLmPPvcJydBi5VQNuLCSKcIgci3O8n6TEV0paZDKOSRL4pxxFjKzK9aG149tLk-Fh78QdMaXH7/w723-h217/%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82.jpg" width="723" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Η Τουρκική εκδοχή για την πτώση της Αδριανούπολης</span></i></b></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η Τουρκική ματιά</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ, λίγες μέρες
αργότερα, Τούρκος αξιωματικός, που δεν κατονομάζονταν, συνελήφθη αιχμάλωτος από
τους Βουλγάρους και μεταφέρθηκε στη Σόφια. Προφανώς ανήκε στο επιτελείο του
Σουκρή Πασά. Εκεί έδωσε συνέντευξη σε ξένο δημοσιογράφο, όπου διηγήθηκε
λεπτομέρειες της πολιορκίας και της πτώσης της Αδριανούπολης. Οι διηγήσεις του
επιχειρούν να δικαιολογήσουν τις τουρκικές απόψεις και να περιορίσουν την
εικόνα των απωλειών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Τούρκος αξιωματικός θεωρούσε
ότι η Αδριανούπολη υπέστη ασήμαντες ζημίες από τις εχθροπραξίες. Μόνο-έλεγε- το
τζαμί Ουτς Σερεφελί και ένα μέρος από το τζαμί του Σουλτάν Σελήμ καταστράφηκαν.
Μερικές από τις βουλγαρικές οβίδες
προκάλεσαν πυρκαγιά σε σπίτια με ξύλινες επενδύσεις.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>-Μια οβίδα</i>- ισχυρίζονταν-<i>
σκότωσε δύο Ελληνίδες, που βρέθηκε σε δρόμο και μια άλλη σκότωσε δύο Εβραίους
και ένα παιδί. Ο ολικός αριθμός των νεκρών από οβίδες στην πόλη δεν υπερβαίνει
τους 30-40.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τον ίδιο Τούρκο αξιωματικό,
η πόλη κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της δεν υπέφερε από στερήσεις. Υπήρχε
πληθώρα τροφίμων και ο Βουλγαρικός στρατός βρήκε 5.000 σακιά αλεύρων και τις
στρατιωτικές αποθήκες γεμάτες από σιτάρι, τυρί και παστά ψάρια. Ούτε όμως και
οι πολίτες της Αδριανούπολης υπέφεραν από πείνα. Ο στρατός μοίραζε καθημερινά
συσσίτιο σε φτωχούς όπως και στους στρατιώτες. Η υγεία στην πόλη ήταν σε καλή
κατάσταση και δεν παρατηρήθηκε καμιά επιδημία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και επιχειρώντας να δικαιολογήσει
τη στάση των Τούρκων προς τις μειονότητες ισχυρίσθηκε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Η δυστυχία μας έδωσε δύναμη να διατηρήσουμε το θάρρος και την ελπίδα
μας και η ομόνοια μεταξύ πολιτών υπήρξε παραδειγματική. Λησμονήσαμε ποιοι ήσαν
Τούρκοι και ποιοι Χριστιανοί. Οι ανησυχίες μας ένωναν και αν ζούσαμε κατ’
αυτό το τρόπο προ πολλού, σας βεβαιώνω
ότι ο σημερινός πόλεμος δεν θα γίνονταν ή τουλάχιστον θα είχε διαφορετικά
αποτελέσματα.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCl4bbcyS73RR0UNDtkovgViMNgxbhvvLV5h8ohdgyHtvO8c1PSIP7OvEB9VzftqoOt65HQyjp2Knzn68MBjBsHdPdXPxHduUvlNhW8Nl8RWBb6D_J3evSGvaliedFahTbdHKzpukQwjKoAOhlvrSMryKzqhEDTSbfXbW0XtKmn6TVSrYrHqbCvmvg-CFP/s640/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%9F%CF%87%CF%8D%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="640" height="403" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCl4bbcyS73RR0UNDtkovgViMNgxbhvvLV5h8ohdgyHtvO8c1PSIP7OvEB9VzftqoOt65HQyjp2Knzn68MBjBsHdPdXPxHduUvlNhW8Nl8RWBb6D_J3evSGvaliedFahTbdHKzpukQwjKoAOhlvrSMryKzqhEDTSbfXbW0XtKmn6TVSrYrHqbCvmvg-CFP/w683-h403/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%9F%CF%87%CF%8D%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82.jpg" width="683" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Εικόνα από τις περιμετρικές οχυρώσεις της Αδριανούπολης</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας την αφήγησή του
ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της πολιορκίας έπαιρναν πληροφορίες μέσω ασυρμάτου
από την Κωνσταντινούπολη και από τις ενέργειες των πολιορκητών είχαν φτάσει στο
συμπέρασμα, ότι οι Βούλγαροι δεν θα επιχειρούσαν έφοδο κατά του φρουρίου της
Αδριανούπολης και ότι η πόλη αυτή θα μπορούσε να σώσει την τιμή της Τουρκίας. Η
Αδριανούπολη ήταν καλά οχυρωμένη και ουδέποτε είχαν φαντασθεί οι Τούρκοι
υπερασπιστές της ότι ήταν δυνατόν να κυριευθεί με μια επίθεση, που κράτησε δυο
μέρες. Και όμως οι Βούλγαροι- κατά τον Τούρκο αφηγητή- κυρίευσαν την
Αδριανούπολη, τόσο γρήγορα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>-Θλιβόμαστε για τα παθήματά μας- </i>συνέχισε ο Τούρκος αξιωματικός-<i> αλλά θαυμάζουμε και τον ηρωισμό των
Βουλγάρων. Είμαστε πολεμικό έθνος και οφείλαμε να αναγνωρίσουμε την ανδρεία.
Την Κυριακή, παραμονή της πτώσης της Αδριανούπολης, η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και
μελαγχολική. Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε ελεύθερα. Αισθανόμασταν μεγάλη
κούραση. Ήμασταν καταβεβλημένοι. Είχαμε την προαίσθηση ότι κάτι σπουδαίο και
αποφασιστικό επρόκειτο να συμβεί. <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 11 Μαρτίου (π.η.) έγινε
γενικός βομβαρδισμός από όλες τις κατευθύνσεις. Ήταν εντονότερος στο ανατολικό
μέτωπο. Ο Σουκρή πασάς έδωσε τις πρώτες διαταγές για ενίσχυση της άμυνας των
ανατολικών περιοχών. Το πρωί της 12<sup>ης</sup> Μαρτίου, ύστερα από νυκτερινή
πεισματώδη επίθεση- συνέχισε ο αιχμάλωτος Τούρκος αξιωματικός- χάσαμε τις εξωτερικές
θέσεις και οχυρώσεις και αναγκασθήκαμε να αποσυρθούμε πίσω στο φρούριο. Ο
βομβαρδισμός συνεχίσθηκε αν και χαλαρότερος. Οι Βούλγαροι προχώρησαν από την
κοιλάδα προς τα υψώματα του Αρναούτ Τάπια και του Κιγίκιου. Οι Βούλγαροι
προχωρούσαν με ανδρεία και θάρρος, είπε ο Τούρκος αξιωματικός. Εγώ ήμουνα στο
Κιγίκιο. Χρησιμοποιήσαμε πυροβόλα και είδα ότι θερίζαμε τις γραμμές τους, αλλά
νέα προθυμότερα συντάγματα εμφανίζονταν και αντικαθιστούσαν τις απώλειες. Ζητωκραύγαζαν
και προχωρούσαν μέσα στη νύχτα. Αλλά κατόρθωσαν να περάσουν από τη γραμμή του
πυρός. Άφησαν όμως τέσσερις παράλληλες γραμμές πτωμάτων!!!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNBtodKuSjkr7zixvwhH5ZdmFeJAI59XyHQIth1rSf27ukPL7xloVjYSaBhmXM4VWeMMV7Ra3pOHklVLfPIDVoxmbUfPXkHTxGhwbIQORJ6m4Gf7YE5DETg4Rn0sYDbaioIXsrhJZljhb42QV_A2l0MwefppyaFPXqc3-Kgqv4CSn9sH7EQvzbVWtOeuqm/s640/%CE%92%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CF%861913.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="419" height="612" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNBtodKuSjkr7zixvwhH5ZdmFeJAI59XyHQIth1rSf27ukPL7xloVjYSaBhmXM4VWeMMV7Ra3pOHklVLfPIDVoxmbUfPXkHTxGhwbIQORJ6m4Gf7YE5DETg4Rn0sYDbaioIXsrhJZljhb42QV_A2l0MwefppyaFPXqc3-Kgqv4CSn9sH7EQvzbVWtOeuqm/w383-h612/%CE%92%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CF%861913.jpg" width="383" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Ο Βούλγαρος στρατηγός Βαζώφ, στο αυτοκίνητο του αιχμαλωτισθέντος Σουκρή πασά</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>-Στις 13 Μαρτίου, πρωί Τετάρτης, αναγγείλαμε στον Σουκρή πασά ότι τα
φρούρια Αρναούτ και Κιγίκιο περιήλθαν στα χέρια του εχθρού και οι υπερασπιστές
τους πέθαναν μέχρι ενός. Στις 3 τα ξημερώματα, είχαμε μια ελάχιστη ελπίδα και
πήγα να δώσω αναφορά στο στρατηγείο του Σουκρή πασά. Ήταν σηκωμένος ο ίδιος και
είχε μεταβεί να επιθεωρήσει για τελευταία φορά τα διάφορα οχυρώματα. Όταν έμαθε
ότι τα ανατολικά οχυρά έπεσαν, δάκρυσε. Συντετριμμένος από την είδηση αυτή είπε
στους αξιωματικούς «Απωλέσθη το παν»! Στις 8 το πρωί έστειλε την τελευταία
αναφορά του στην Κωνσταντινούπολη, αναγγέλλοντας ότι δεν μπορεί πλέον να
συνεχίσει να αντιστέκεται. Διέταξε να καταστρέψουν τον ασύρματο, τις αποθήκες
και τα πυρομαχικά. Ταυτόχρονα διέταξε τα δυτικά φρούρια να παύσουν πυρ. Στις 10
περίπου ο Σουκρή πασάς ειδοποιήθηκε ότι ο Βουλγαρικός στρατός άνοιξε δίοδο και
προχώρησε μέσα στην πόλη. Η είσοδος του Βουλγαρικού στρατού αύξησε τον πανικό
του πληθυσμού που φοβόταν ότι θα γίνουν σφαγές. Αλλά ευτυχώς δεν έγιναν.</i><i><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 2 το μεσημέρι πλέον ο Σουκρή
πασάς παραδόθηκε στον στρατηγό Ιβανώφ και μαζί με 7 στρατηγούς του και το
επιτελείο του, οδηγήθηκαν με έκτακτο τρένο στη Βουλγαρία, όπου παρέμειναν
αιχμάλωτοι μέχρι και τη λήξη του πολέμου. Το πυροβόλα των φρουρίων σίγησαν. Ο
Βουλγαρικός στρατός με σημαίες και φιλαρμονικές έμπαινε στην Αδριανούπολη. Ο
αιχμάλωτος Σουκρή πασάς μεταφέρθηκε στη Σόφια, όπου του έγινε σχετική υποδοχή.
Ο φρούραρχος της Σόφιας συνταγματάρχης Κάντσεφ τον καλωσόρισε μιλώντας Γαλλικά.
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για τη Βουλγαρία ήταν μια νίκη. Μια
νίκη, που έτρεφε μεγάλα όνειρα ακόμα και της κατάληψης της Κωνσταντινούπολης!!!
Χαρακτηριστικά ο στρατηγός Χετζαπτσήεφ, διοικητής της φιλοξενούμενης στην απελευθερωμένη
από τους Έλληνες Θεσσαλονίκη στρατιωτικής βουλγαρικής δύναμης, μετά την
κατάληψη της Αδριανούπολης, δήλωσε στον ανταποκριτή του «Αιώνα» του Μιλάνου:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Έχουμε ήδη διαθέσιμο στρατιωτικό σώμα με 200 πυροβόλα. Που μπορούμε να
το οδηγήσουμε στη γραμμή της Τσατάλτζας και να εισέλθουμε στην Κωνσταντινούπολη.
Γνωρίζουμε καλά ότι η Ευρώπη δεν θα συγκατανεύσει να προσαρτήσουμε την
Κωνσταντινούπολη, αλλά προς το παρόν μπορεί να εμποδίσει την προέλασή μας και
την κατάληψη της πόλης την οποία από παλιά ονειρευόμαστε. Γνωρίζουμε ότι η
Κωνσταντινούπολη είναι «κομμάτι» πάρα πολύ μεγάλο για μας. Γι’ αυτό θα
αρκεσθούμε σε προσωρινή κατοχή της πόλης. Είναι ζήτημα φιλοτιμία και ευνόητης
φιλοδοξίας. Θα μείνουμε στην Κωνσταντινούπολη μόνο δεκαπέντε μέρες ή ένα μήνα; Αδιάφορο! Από
κανέναν δεν διαφεύγει η ηθική σημασία του ιστορικού γεγονότος της κατάληψης της
Κωνσταντινούπολης από τα Βουλγαρικά στρατεύματα. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την Τουρκία άρχιζε μια νέα
προσπάθεια ανακατάληψης της σημαντικής πόλης, της Αδριανούπολης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την πόλη την ανακατέλαβαν οι
Οθωμανοί λίγους μήνες μετά, στον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο, όταν η Βουλγαρία έχανε σε
όλα τα μέτωπα, ηττημένη από τους πρώην συμμάχους της, Έλληνες και Σέρβους.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13; font-size: large;">Υστερόγραφο<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">*Για το ίδιο θέμα
διαβάστε και στο</span></b> <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2017/11/1913.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2017/11/1913.html</a></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδων
«Πατρίς» και «Καιροί» Αθηνών και «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης, Βιβλιοθήκη της
Βουλής των Ελλήνων.</span><o:p></o:p></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-88058346930657968362024-02-08T00:05:00.001+02:002024-02-14T10:29:37.673+02:00Τα Στενά των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου, στο μύθο, στην ιστορία και στη διεθνή διπλωματία<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDV6hoP8b7nvvYNqdmu1py34IkJR7wjLxDLhj3KlXuW9VdK4oHyqmsKO2NVRJSto4jQYioXDBUW-tPf13GkjAOPDKNS3mGp_WRVOPBuDsAZxK5bcPI0j7J-3bZe4FshKlU5PAlR7SS2v9optWUMf3gr9iLTsrwmf4cPSvTvEEbTSDoRwr8qcQQuSZ89kBr/s2406/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="663" data-original-width="2406" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDV6hoP8b7nvvYNqdmu1py34IkJR7wjLxDLhj3KlXuW9VdK4oHyqmsKO2NVRJSto4jQYioXDBUW-tPf13GkjAOPDKNS3mGp_WRVOPBuDsAZxK5bcPI0j7J-3bZe4FshKlU5PAlR7SS2v9optWUMf3gr9iLTsrwmf4cPSvTvEEbTSDoRwr8qcQQuSZ89kBr/w959-h324/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82.jpg" width="959" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Αριστερά τα Στενά των Δαρδανελίων και δεξιά ο Βόσπορος.</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Τα Στενά των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου,
είναι ένα από τα στρατηγικότερα σημεία της Ανατολικής Μεσογείου και αποτελούν
μείζονος σημασίας πλεονέκτημα για την χώρα που τα κατέχει και εν προκειμένω την
Τουρκία, που της επιτρέπουν να κάνει τα γνωστά «Ανατολίτικα παζάρια» και να
επιτυγχάνει, όταν διατυπώνει απαιτήσεις ή διενεργεί εκβιασμούς, σε διεθνές
επίπεδο. Τα Στενά έχουν παίξει πρωτεύοντα στρατηγικό ρόλο στην ιστορία και για
μακρό διάστημα. Η ιστορία αυτών των Στενών χάνεται στα βάθη της ιστορίας,
εμπλέκεται σε πολέμους και πρωταγωνιστεί στα αέναα παιχνίδια της διπλωματίας.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
απαρχές της ιστορίας των Στενών, βρίσκονται στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία με
τους μύθους του Φρίξου και της Έλλης, του Τρωικού Πολέμου και της Αργοναυτικής
Εκστρατείας του Ιάσονα. Μέσα από τα περιβλήματα των μύθων, βρίσκεται πάντα η
ουσία, που στην περίπτωσή μας, είναι η αναζήτηση των πλούσιων αγαθών, τα οποία
παράγουν οι χώρες του Ευξείνου Πόντου, που είναι γνωστός ως Μαύρη Θάλασσα. Αλλά
πέραν της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, τα Στενά δεν έπαψαν ποτέ να προκαλούν
το ενδιαφέρον όλων και κατά τους ιστορικούς χρόνους. Το 608-606 π.Χ. οι
Αθηναίοι πολέμησαν με τους Μυτιληναίους για τον έλεγχο των Στενών, προκειμένου
να μεταφέρουν σιτηρά από τα λιμάνια του Πόντου. Οι ίδιοι κατά τη διάρκεια της
γνωστής κραταιάς Αθηναϊκής Ηγεμονίας, είχαν επιβάλει τον λεγόμενο «Ελλησπόντιο
φόρο» κατά τον 5<sup>ο</sup> π.Χ. αιώνα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την άνοιξη του 341 π.Χ. ο Φίλιππος
απειλούσε το Βυζάντιο και επειδή οι βόρειες ακτές του Ευξείνου ήταν οι σιτοβολώνες της Ελλάδας, οι Αθηναίοι
παρά το γεγονός ότι δεν συμπαθούσαν τους Βυζάντιους, επινοούσαν τρόπους για να
εμποδίσουν το Φίλιππο θα δεσπόσει στον είσπλουν του Ευξείνου, δηλαδή στο
Βόσπορο.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3hnFer2v_0IaHgY-GGesKLOcbYKGAcLJp9UIdswbsTFgZ_CuLnMGRrXKoIue6tkVgbtdAAqlOBvsfGfc666rDRT9Zk_Me_EBc3x6KpzCqG6_dYdrHKr7KCghXOpWM9Df_Yh6jxEp7bFXwDWUqbf5kbAf_I1zLkpKpgIkmel5T5tulnvHe2iQuomrn6Fdm/s906/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="412" data-original-width="906" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3hnFer2v_0IaHgY-GGesKLOcbYKGAcLJp9UIdswbsTFgZ_CuLnMGRrXKoIue6tkVgbtdAAqlOBvsfGfc666rDRT9Zk_Me_EBc3x6KpzCqG6_dYdrHKr7KCghXOpWM9Df_Yh6jxEp7bFXwDWUqbf5kbAf_I1zLkpKpgIkmel5T5tulnvHe2iQuomrn6Fdm/w706-h284/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" width="706" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Απόσπασμα από τους "φιλιππικούς" του Δημοσθένη για τοβ Φίλιπποτης Μακεδονία</span>ς</i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Δημοσθένης αγόρευε με πάθος στην Αθήνα εναντίον των Μακεδόνων και
προσπαθούσε να αφυπνίσει τους Αθηναίους.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Νυνί δύναμιν μεγάλην ο Φίλιππος έχων εν
Θράκη διατρίβει και μεταπέμπεται πολλήν από Μακεδονίας και Θετταλίας. Εάν ουν
περιμείνας τας ετησίας επί Βυζάντιον ελθείν πολιορκή, πρώτον με οίεσθε τους
Βυζαντίους μενείν επί της ανοίας της αυτής ως περ νυν και ούτε παρακαλέσειν
υμάς ούτε βοηθείν αυτοίς αξιώσειν»</i> κραύγαζε ο Δημοσθένης αντιλαμβανόμενος
τους σκοπούς του Φιλίππου. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τέλη διέλευσης στα πλοία, είχαν
επιβάλλει και οι Βυζαντινοί, όταν ήθελαν να διασχίσουν τον Ελλήσποντο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνήθως βλέπουμε σήμερα αυτές τις θαλάσσιες διόδους και με την
ονομασία Στενά των Δαρδανελίων. Η ονομασία αυτή οφείλεται στην αρχαία πόλη της
Δαρδάνου, που είχαν χτίσει οι Αιολείς, στην ασιατική ακτή. Σήμερα η περιοχή αυτή
είναι γνωστότερη με τη τουρκική ονομασία Τσανάκκαλε. </span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Συνθήκες από το 1535</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><span lang="EN-US">H</span><span lang="EN-US"> </span>τοποθεσία αυτής
της θαλάσσιας διόδου, έγινε πολλές φορές αντικείμενο πολλών Συνθηκών. Η
παλαιότερη Συνθήκη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δυτικού κράτους
φαίνεται ότι συνήφθη με τη Γαλλία το 1535. Με τη Συνθήκη αυτή επεκτάθηκε η
πλήρης ελευθερία ναυσιπλοΐας στους υπηκόους της Γαλλίας σε όλες τις θάλασσες της
Αυτοκρατορίας και πρόβλεπε ότι τα πλοία που έρχονταν στην Κωνσταντινούπολη, και
επιθυμώντας να επιστρέψουν, θα έπρεπε να σταματήσουν μόνο στα Στενά των
Δαρδανελίων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τον επόμενο αιώνα , το έτος 1675,
τα πλεονεκτήματα της ισχύουσας Συνθήκης
δόθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, αναγνωρίζοντας την ίδια απόλυτη ελευθερία
ναυσιπλοΐας που εξασφάλιζε η Συνθήκη με τη Γαλλία και διεύρυνε σημαντικά τα
προνόμια των ξένων εμπόρων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η επόμενη σημαντική Συνθήκη
υπογράφηκε το 1747 με το Βασίλειο της Τοσκάνης. Επέτρεψε στους εμπόρους της να
εισέρχονται με τα πλοία τους σε οποιοδήποτε από τα Τουρκικά λιμάνια και να
εκθέτουν τα προϊόντα τους προς πώληση. Υπήρχε αναφορά για την είσοδό τους στα
Στενά του Ελλήσποντου, όπου έπρεπε να υποβληθούν σε υγειονομική εξέταση για
θανατηφόρους νόσους και για να παραδώσουν την άδεια ή το φιρμάνι και τα σχετικά
πιστοποιητικά τους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι τρεις αυτές Συνθήκες ήταν
μέρος άλλων πολυάριθμων και μακροχρόνιων εμπορικών συμβάσεων που είχε αρχίσει
να συνάπτει η Οθωμανική Αυτοκρατορία όταν πλέον είχε αρχίσει να αποκτά ομαλές
σχέσεις με τις χριστιανικές δυνάμεις, έως την περίοδο που οι Ρώσοι κατόρθωσαν
να αποσπάσουν εδάφη της, που είχαν διέξοδο στον Εύξεινο Πόντο και να κυριαρχούν
και αυτοί σε ένα μεγάλο τμήμα της βόρειας ακτής της <span lang="EN-US">A</span>υτοκρατορίας.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVm0BF8TihrWS9B37LCux526KI1z8x3i86X_OJpLZBO11Lz28dqWlQQh5-xPJ7vqEstVTCbStqDnTV8IdI9VnHc5Wn1VRYUSCnnTroX5eoAI4tX6bs6CO2s955neWeBn7MnD6Kltit9ieOg5dH2ithml7boTMLU0PLjmZg2QS7olNI3kslUa8prPclFnWx/s500/500px-K%C3%BC%C3%A7%C3%BCk_Kaynarca.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="500" height="385" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVm0BF8TihrWS9B37LCux526KI1z8x3i86X_OJpLZBO11Lz28dqWlQQh5-xPJ7vqEstVTCbStqDnTV8IdI9VnHc5Wn1VRYUSCnnTroX5eoAI4tX6bs6CO2s955neWeBn7MnD6Kltit9ieOg5dH2ithml7boTMLU0PLjmZg2QS7olNI3kslUa8prPclFnWx/w725-h385/500px-K%C3%BC%C3%A7%C3%BCk_Kaynarca.jpg" width="725" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο χώρος όπου υπεγράφη η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή</span></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Έως το 1774, η Ρωσική Αυτοκρατορία-
μεγάλη δύναμη στην ευρύτερη περιοχή- δεν έδειχνε ενδιαφέρον για τα Στενά, γιατί
δεν είχε στόλο στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία ήταν κατά κυριολεξία μια Οθωμανική
λίμνη, αφού η Τουρκία κυριαρχούσε σε όλες τις ακτές της. Δηλαδή δεν υπήρχε θέμα
διέλευσης ρωσικών πλοίων μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Μεσογείου. Μέχρι
τότε, η διέλευση ξένων εμπορικών σκαφών πέρα από την Κωνσταντινούπολη, δεν
φαίνεται να είχε εξεταστεί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το έτος αυτό, η Ρωσία υπό την
αυτοκράτειρα Μεγάλη Αικατερίνη κατέκτησε εδάφη στη βόρεια όχθη της Μαύρης
Θάλασσας, στην Κριμαία, την Αζοφική και την Βεσσαραβία και απέκτησε ενδιαφέρον
για το δικαίωμα της διέλευσης από τα Στενά, των πλοίων της. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η πρώτη αναφορά της διέλευσης
Ρωσικών πλοίων από τα Στενά του Ελλησπόντου και του Βοσπόρου και της
συνακόλουθης ναυσιπλοΐας μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Ελληνικού Αρχιπελάγους,
γίνεται στην ιστορική Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή του 1774. Με αυτήν η
Ρωσία εξασφάλισε τη ναυσιπλοΐα στη νότια ακτή της θάλασσας, που τόσο καιρό
επιθυμούσε. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8v9lxNaHUDkNUxrYnZeFwVlbwPehrvBsvhECO8SYWQjNwRpY1UlSrtGymY6EEBQgRe81yWatKgjw-BPyU7UOqxJeJqu37H1B3ZV2BhOmdmBebwjStuS42H6w_nuy4IoFvfeXijZnNTnbiHLmP-HlAWO3nwdpjgsb-rtyZitDNvpYHHR_XPTv5nhw0d-0/s442/Ahmed_Resmi_Greek.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="330" height="417" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8v9lxNaHUDkNUxrYnZeFwVlbwPehrvBsvhECO8SYWQjNwRpY1UlSrtGymY6EEBQgRe81yWatKgjw-BPyU7UOqxJeJqu37H1B3ZV2BhOmdmBebwjStuS42H6w_nuy4IoFvfeXijZnNTnbiHLmP-HlAWO3nwdpjgsb-rtyZitDNvpYHHR_XPTv5nhw0d-0/w311-h417/Ahmed_Resmi_Greek.JPG" width="311" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Αχμέτ Ρεσμί Εφέντης, που διαπραγνατεύθηκε τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζ</span>ή</i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή
(τουρκικά: Küçük Kaynarca Antlaşması) πήρε το όνομά της από το βουλγαρικό χωριό
με το όνομα αυτό, κοντά στη Σιλιστρία, στη νότια όχθη του Δούναβη. Εκεί υπογράφηκε
το 1774, η Συνθήκη αυτή, που ήταν το αποτέλεσμα του ρωσοτουρκικού πολέμου των
ετών 1768-74. Τότε η νικήτρια Ρωσία κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη
Βεσσαραβία. Οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να ζητήσουν ειρήνη και στις 21 Ιουλίου
1774 υπογράφτηκε η ομώνυμη Συνθήκη ειρήνης, η οποία περιείχε ποικίλους όρους.
Με αυτήν κατοχυρώθηκε το δικαίωμα της χρήσης της ρωσικής σημαίας από Ελληνικά
εμπορικά, όπως και η ναυπήγηση πλοίων μεγάλου εκτοπίσματος. Με τη ρωσική σημαία,
ο εμπορικός στόλος των Ελλήνων πλοιοκτητών αναπτύχθηκε θεαματικά και βρέθηκαν
τα ελληνικά καράβια ετοιμοπόλεμα, όταν αργότερα ξέσπασε η Επανάσταση του 1821.
Η Ρωσία τότε ενδιαφέρονταν άμεσα για την
ανάπτυξη της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, γιατί η ίδια δεν διέθετε ρωσικά εμπορικά
πλοία για τη μεταφορά εμπορευμάτων και γιατί ήταν πασίγνωστη η ναυτική επιδεξιότητα
των Ελλήνων ναυτών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε μια σύμβαση που συνήφθη το
1779 και ήταν επεξηγηματική της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, επετράπη η
χωρητικότητα των ρωσικών σκαφών να είναι ίδια με τη χωρητικότητα των σκαφών
άλλων εθνών. που έρχονταν από τη θάλασσα του Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη και
πέρα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη Συνθήκη εμπορίου του 1783
μεταξύ Ρωσίας και Υψηλής Πύλης, η ελευθερία ναυσιπλοΐας που είχε παραχωρηθεί
μέχρι τότε, εκφράσθηκε με ακόμη ευρύτερους όρους και η Πύλη υποχρεώθηκε να
εκδώσει φιρμάνια ή άδειες σε όλα τα ρωσικά εμπορικά πλοία, που θα περνούσαν
είτε μέσω του Βοσπόρου είτε μέσω των Δαρδανελίων, ώστε να εξασφαλίσουν την
ανεμπόδιστη διέλευση τους από τα Στενά αυτά αντίστοιχα. Η ναυσιπλοΐα του
Βοσπόρου και της Μαύρης Θάλασσας που παραχωρήθηκε στα εμπορικά πλοία της Ρωσίας
επεκτάθηκε σε εκείνα της Αυστρίας το 1784, σε εκείνα της Αγγλίας το 1799, σε
εκείνα της Γαλλίας το 1802 και σε εκείνα της Πρωσίας το 1806. ενώ, το 1826, σε
μια επεξηγηματική σύμβαση με τη Ρωσία για τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, η Υψηλή
Πύλη συμφώνησε να δεχτεί τις καλές υπηρεσίες της Ρωσίας για να εξασφαλίσει
άδεια εισόδου στη Μαύρη Θάλασσα για πλοία φιλικών δυνάμεων, που δεν είχαν ακόμη
αποκτήσει αυτό το προνόμιο για το εμπόριο τους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Ρωσία προσπάθησε τότε να
διασφαλίσει το δικαίωμά της στη διέλευση, ενώ εμφανιζόταν να είναι αντίθετη σε
παρόμοια δικαιώματα για άλλες θαλάσσιες δυνάμεις. Η Βρετανία, ειδικότερα, με τα
μεγάλα συμφέροντα στη θάλασσα, ήθελε να περιορίσει την πρόσβαση της Ρωσίας στη
Μεσόγειο. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία θεωρούσε το δικαίωμα ελέγχου στα Στενά αυτονόητο
γιατί το θεωρούσε κυριαρχικό δικαίωμα της και απαραίτητη εγγύηση για την
ασφάλεια και την ανεξαρτησία της.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τη διάρκεια των
Ναπολεόντειων Πολέμων η Ρωσία ευρισκόμενη σε συμμαχία με τη Μεγάλη Βρετανία απέκλεισε
τα Στενά των Δαρδανελίων το 1807 και το 1809 υπεγράφη Συνθήκη για τον έλεγχο
των Στενών μεταξύ της Βρετανίας και των Οθωμανών.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjODQ6v_GjXWWlSRXICt5gFumxrm2LN8AyXsJ2U5Wr3z4fvfTnmj3RBCGOzUkPWZG1tvbb4lqIRr5W6Jt_9xg6L1ZRuk8Gy_zUzcYlEHyREp46PaMARbTJ6z2QIN-c4tHVwMbeaYKa5I4GYPyYseJkY3yN-6YYcmHnX7__Gk54G6u12eF30NHSEeYbDCZLb/s619/%CE%A3%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="545" data-original-width="619" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjODQ6v_GjXWWlSRXICt5gFumxrm2LN8AyXsJ2U5Wr3z4fvfTnmj3RBCGOzUkPWZG1tvbb4lqIRr5W6Jt_9xg6L1ZRuk8Gy_zUzcYlEHyREp46PaMARbTJ6z2QIN-c4tHVwMbeaYKa5I4GYPyYseJkY3yN-6YYcmHnX7__Gk54G6u12eF30NHSEeYbDCZLb/w541-h446/%CE%A3%CF%84%CE%B5%CE%BD%CE%AC.jpg" width="541" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Γκραβούρα που απεικονίζει τα Στενά των Δαρδανελίων</span></i></b></span></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η Συνθήκη Χιουνκιάρ Ισκελεσί</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Αργότερα, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε
στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-1829 (σ.σ. τότε που υπογράφηκε στην
Αδριανούπολη το πρωτόκολλο της οριστικής ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους) η
Ρωσία ανάγκασε τους Τούρκους να υπογράψουν τη Συνθήκη Χιουνκιάρ Ισκελεσί (<span face="Arial, "sans-serif"" style="background: white; color: #202124; line-height: 115%;">Hünkâr İskeles)</span>, που προέβλεπε τον
αποκλεισμό των Στενών για πολεμικά πλοία δυνάμεων εκτός της Μαύρης Θάλασσας, αν
το ζητούσε η Ρωσία. Αυτό σήμαινε ότι οι Ρώσοι θα είχαν ελευθερία κινήσεων στη
Μαύρη Θάλασσα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Συνθήκη η λεγόμενη Χιουνκιάρ Ισκελεσί
(Hünkâr İskelesi) υπογράφηκε το 1833. Με αυτήν
η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξασφάλιζε την αποκλειστική χρήση των Στενών των
Δαρδανελίων και του Βοσπόρου στα οθωμανικά και τα τσαρικά ρωσικά πολεμικά πλοία
σε περίπτωση γενικού πολέμου, απαγορεύοντας σε ξένα πολεμικά πλοία να εισέλθουν
σε αυτά για οποιονδήποτε λόγο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το 1831, η Αίγυπτος, υπό την
ηγεσία του Μωχάμετ Άλι (γεννημένου στην
Καβάλα), εξεγέρθηκε ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα τον
Αιγύπτιο-Οθωμανικό Πόλεμο (1831–33) . Ο Ρώσος Τσάρος, ο Νικόλαος Α΄, υποστήριξε
τους Οθωμανούς. Με ναυτική δύναμη και στρατεύματα. Αλλά και η Βρετανία υποστήριζε
την Οθωμανική Αυτοκρατορία, γιατί δεν ήθελε να ισχυροποιήσει τη Γαλλία στην
Αίγυπτο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ωστόσο, η Ρωσία ήταν τότε ο
κύριος σύμμαχος των Οθωμανών. Οι δύο χώρες υπέγραψαν τη Συνθήκη του Hünkâr
İskelesi, το 1833, η οποία εκφράζει το πνεύμα αυτής της συμμαχίας. Η Συνθήκη
εξασφάλιζε ότι οι Οθωμανοί θα έκλειναν τα Στενά σε ξένα πολεμικά πλοία εάν και
όταν απειλούνταν η Ρωσία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Επειδή όμως διατηρήθηκε επί
χρόνια η αντιπαλότητα μεταξύ των Οθωμανών και των Αιγυπτίων έως το 1839, οδήγησε
σε νέο πόλεμο τις δύο χώρες (1839-1841). Ο Λόρδος Πάλμερστον υπουργός
Εξωτερικών της Βρετανίας, ζήτησε συνομιλίες με τη Ρωσία, την Αυστρία και την
Πρωσία στο Λονδίνο το 1840. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη Σύμβαση του Λονδίνου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πάλμερστον υποστήριξε με πάθος τα
βρετανικά συμφέροντα που ταυτίζονταν με τη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας
της Οθωμανικής <span lang="EN-US">A</span>υτοκρατορίας
γιατί φοβόταν τον έλεγχο των Στενών από τους Ρώσους και την εγκατάσταση των
Γάλλων στην Αίγυπτο. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που επεδίωξε και πέτυχε την
υπογραφή της Συνθήκης του 1839 με τις υπόλοιπες Μεγάλες Δυνάμεις, μέσω της
οποίας προστατευόταν πλέον η ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
κυριάρχου των Στενών. Ο Πάλμερστον κυριάρχησε στην εξωτερική πολιτική της
Βρετανίας κατά την περίοδο 1830-1865, όταν η Βρετανία βρισκόταν στο απόγειο της
αυτοκρατορικής της δύναμης, όπως γράφει η <span lang="EN-US">Wikipedia</span>.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι γενικότερες εξελίξεις οδήγησαν
στην υπογραφή της Σύμβασης των Στενών του 1841, η οποία περιελάμβανε εγγυήσεις
παρόμοιες με προηγούμενες Συνθήκες.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η ισορροπία των συμφερόντων</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι Βρετανοί, που πάντα ήθελαν να
κυριαρχούν στις θαλάσσιες επικοινωνίες, εξέφραζαν παγίως την άποψη ότι ο έλεγχος
των Στενών, με τις διάφορες Συνθήκες, συνέβαλε στη διατήρηση της ευρωπαϊκής
ισορροπίας δυνάμεων, παρεμποδίζοντας το νέο ισχυρό ναυτικό της Ρωσίας να
κυριαρχήσει στη Μεσόγειο. Οι Ρώσοι είχαν την άποψη, ότι οι Συνθήκες στήριζαν τις
επιθετικές πολιτικές της Βρετανίας στην περιοχή. Πάντως μετά το 1840 και την
παγίωση ορισμένων καταστάσεων φάνηκε ένας διαμοιρασμός της ισχύος ανάμεσα στην
Αγγλική και στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το Ρωσικό ναυτικό δεν θα κυριαρχούσε στη
Μεσόγειο και το Βρετανικό ναυτικό δεν θα έκανε κουμάντο στη Μαύρη Θάλασσα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη Σύμβαση των Στενών του
Λονδίνου, η οποία υπογράφηκε στις 13 Ιουλίου 1841 από τη Ρωσία, τη Βρετανία, τη
Γαλλία, την Αυστρία και την Πρωσία εξασφαλίσθηκε το κλείσιμο του Βοσπόρου και των Στενών των Δαρδανελλίων, σε όλα τα
πολεμικά σκάφη, αποκλείοντας ακόμα και αυτά των συμμάχων του Σουλτάνου, κατά τη
διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi01p5eZKh4JRVkUzwMhW3ufFjySA0t57f4Ccb0aaoWZMUmYMmef6MCZ55Qa07zgCSd6u_Xsq_8l9nQ7ksIE1opKRGEslfNHOFavzNKwzxXiAligmc0ahoyN9EJFEC-TDzYAOnsCtaxchAgnwbnUaNiP43Svv-HspMhdwNw_PdEJ6UFLvNsUuMbf9BjNdDU/s688/An-elevated-view-of-the-beach-crowded-with-Australian-and-New-Zealand-troops-the-day.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="688" data-original-width="522" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi01p5eZKh4JRVkUzwMhW3ufFjySA0t57f4Ccb0aaoWZMUmYMmef6MCZ55Qa07zgCSd6u_Xsq_8l9nQ7ksIE1opKRGEslfNHOFavzNKwzxXiAligmc0ahoyN9EJFEC-TDzYAOnsCtaxchAgnwbnUaNiP43Svv-HspMhdwNw_PdEJ6UFLvNsUuMbf9BjNdDU/w428-h464/An-elevated-view-of-the-beach-crowded-with-Australian-and-New-Zealand-troops-the-day.jpeg" width="428" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Καλλίπολη 1915: Η ημέρα της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων</span></i></b></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Το φιάσκο της Καλλίπολης</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις αρχές του 20<sup>ου</sup>
αιώνα και συγκεκριμένα το 1915, οι Δυτικοί Σύμμαχοι έστειλαν μια τεράστια
εκστρατευτική δύναμη Βρετανικών, Ινδικών, Αυστραλιανών και Νεοζηλανδικών στρατευμάτων
να προσπαθήσει να ανοίξει τα Στενά των Δαρδανελίων. Είχε αρχίσει ο Α΄
Παγκόσμιος Πόλεμος και οι Τούρκοι ήταν σύμμαχοι των Γερμανών. Στην εκστρατεία
της Καλλίπολης τα Τουρκικά στρατεύματα, με οργανωτική συμμετοχή και Γερμανών
αξιωματικών αντιμετώπισαν με επιτυχία τους Συμμάχους στα παράλια της Χερσονήσου
της Καλλίπολης. Τα αποτελέσματα της εκστρατείας εκείνης θεωρήθηκαν μεγάλη
αποτυχία του Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, τότε Πρώτου Λόρδου του Αγγλικού Ναυαρχείου,
που είχε στηρίξει με μεγάλο πάθος τη χρησιμοποίηση των δυνάμεων του Βρετανικού
Ναυτικού για να καταληφθούν τα Στενά.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc92JFlxZ1_oJq-XizEMTAqLtIG61nAY1iPokuE4RUknYEJLGyPOOaDvjRRMzo_2GyI57Yz-C_80cX3QggmdFXZTLX_zaU_B5lafxPcIKqykBE3wydJQi9nH73h1J2ngbJN0sZJaIiizSV1WzAzcTKgQ8mNze1sSJCSKouX1Tm2JYriUOMYziW4iUpnIVj/s700/montre.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="700" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc92JFlxZ1_oJq-XizEMTAqLtIG61nAY1iPokuE4RUknYEJLGyPOOaDvjRRMzo_2GyI57Yz-C_80cX3QggmdFXZTLX_zaU_B5lafxPcIKqykBE3wydJQi9nH73h1J2ngbJN0sZJaIiizSV1WzAzcTKgQ8mNze1sSJCSKouX1Tm2JYriUOMYziW4iUpnIVj/w661-h372/montre.jpeg" width="661" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Από τις εργασίες για την υπογραφή της Συνθήκης του Μοντρέ</span></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η σύμβαση του Μοντρέ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σήμερα ο τελευταίος κρίκος στην
ιστορική πορεία των Στενών είναι η σύμβαση του Μοντρέ που αφορά το καθεστώς των
Στενών. Υπογράφηκε το 1936, παραχωρεί τον κυριαρχικό έλεγχο των Στενών του
Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στην Τουρκία και ρυθμίζει την στρατιωτική
δραστηριότητα στην περιοχή. Η σύμβαση εγγυάται την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στα μη
στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Είχε υπογραφεί στις 20 Ιουλίου
1936 στην ελβετική πόλη Μοντρέ. Τέθηκε σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου, 1936 και έγινε επίσημα αποδεκτή από την Κοινωνία των
Εθνών στις 11 Δεκεμβρίου 1936. Ισχύει μέχρι σήμερα, με ορισμένες επιμέρους τροποποιήσεις
που έγιναν από τότε..</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα Στενά των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου
χαρακτηρίζονται ως σημαντικότατος γεωστρατηγικός και ζωτικός χώρος της Χερσονήσου
του Αίμου, γιατί από αυτά διέρχονται δύο
στρατηγικής σημασίας αρτηρίες, σταυροειδώς, που επηρεάζουν Ευρώπη και Ασία.
Υπάρχει κατ’ αρχήν η χερσαία αρτηρία, που συνδέει την Ευρώπη με τη Μικρά Ασία
και τη Μέση Ανατολή, και ακολούθως, η θαλάσσια δίοδος, που συνδέει τη Μαύρη
Θάλασσα με τη Μεσόγειο.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδας
«Ώρα» Αθηνών, Ιανουάριος 1878<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="color: #fcff01; font-size: large;"><span style="background-color: #274e13;">*Αμερικανικά Εθνικά
Αρχεία</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1871/d426">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1871/d426</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*</span></b><b><span lang="EN-US" style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Wikipedia</span><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-36965510174790494972024-02-02T09:39:00.001+02:002024-02-08T00:05:17.367+02:00 Ξεχασμένες κρίσιμες στιγμές της Αθήνας- Λιθοβολούσαν τα σπίτια πολιτικών αρχηγών<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2P1KRciG4IsGFBgt0qF3QCTpGOANa1J3WBiN2GHrrd2C672MD39OgiLiADCc_QmojSHyqD1u6IEeAfcoO3JR76bgYZfLk93RInHsLZsVrV4y34GDIQJ5tDBeDFdlSsxYgqeoTEwieET6BKldeAWFAt7eV4zGk0MdvKQojM_YlP-Ptr4p-OO1B5Xm8iAJA/s844/MergedImages.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="306" data-original-width="844" height="323" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2P1KRciG4IsGFBgt0qF3QCTpGOANa1J3WBiN2GHrrd2C672MD39OgiLiADCc_QmojSHyqD1u6IEeAfcoO3JR76bgYZfLk93RInHsLZsVrV4y34GDIQJ5tDBeDFdlSsxYgqeoTEwieET6BKldeAWFAt7eV4zGk0MdvKQojM_YlP-Ptr4p-OO1B5Xm8iAJA/w856-h323/MergedImages.png" width="856" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01; font-weight: 700;"><i style="background-color: red;">*Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κουμουνδούρος και οι υπουργοί του Χαρίλαος Τρικούπης και Θεόδωρος Δηλιγιάννης, το 1878 </i></span></div><span style="font-weight: bold;"><div style="text-align: right;"> </div></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><o:p style="background-color: #274e13;"><span style="color: #fcff01; font-size: large;"> <b>Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</b></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Δραματικά διλήμματα αντιμετώπισε η Ελλάδα
κατά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878 και ειδικά όταν φάνηκε ότι οι Ρώσοι
υπερίσχυαν σε όλα τα μέτωπα και οι Τούρκοι υποχωρούσαν. Στην Ελλάδα της
Μελούνας, σχηματίσθηκαν δύο τάσεις. Η μία υπέρ της συμμετοχής μας στον πόλεμο
στο πλευρό των Ρώσων και η άλλη υπέρ της αυτοσυγκράτησης γιατί θεωρούσαν ότι η
χώρα δεν ήταν έτοιμη να πάρει μέρος σε ένα πόλεμο.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Μεγαλύτερες
ελπίδες όμως έτρεφαν οι Έλληνες των αλύτρωτων περιοχών, που έβλεπαν να ηττάται
η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι ίδιοι πίστευαν ότι θα τους δοθεί η πολυπόθητη
ελευθερία από ένα χριστιανικό έθνος, όπως οι Ρώσοι. Τελικά και αυτοί
διαψεύσθηκαν οικτρά, ειδικά οι Έλληνες γιατί οι Ρώσοι προώθησαν τους
Βουλγάρους, δημιούργησαν μια Μεγάλη Βουλγαρία από τον Εύξεινο Πόντο έως την
Αδριατική. Το τερατούργημα των Ρώσων δεν κράτησε πολύ γιατί το Συνέδριο του
Βερολίνου το καλοκαίρι του 1878 ανέτρεψε τις αποφάσεις των Ρώσων. Αυτά όμως
είναι μια άλλη ιστορία.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Σήμερα
θα δούμε την άγρια κατάσταση που επικράτησε στην Αθήνα, όταν έφτασαν τα άσχημα
μαντάτα, μετά την ανακωχή που δέχθηκαν οι Τούρκοι με τους όρους που επέβαλαν οι
Ρώσοι και κυρίως μετά την κατάληψη και της Αδριανούπολης, που άνοιγε το δρόμο
για να μπουν οι Ρώσοι ενδεχομένως και μέσα στην Κωνσταντινούπολη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην Αθήνα, υπήρχε συναντίληψη
όλων των κομμάτων, ότι η Ελλάδα είχε δική της εθνική αποστολή <i>«ως πυρήν και πρόδρομος της εν τω πληρώματι
του χρόνου συμπήξεως άπαντος του Ελληνισμού εν κράτει ελευθέρω» </i>όπως είχε
γράψει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα «Ώρα» ο Χαρίλαος Τρικούπης από τις 2
Ιουλίου 1876.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Υπήρχαν
όμως οι εγγενείς δυσχέρειες που αντιμετώπιζε το μικρό Ελληνικό βασίλειο. Όπως
είχε αποδείξει από το 1866 και η Επανάσταση της Κρήτης, οι οργανωτικές,
οικονομικές και στρατιωτικές δυνατότητες της Ελλάδας, επέβαλαν μεγάλη
αυτοσυγκράτηση, γιατί η χώρα δεν ήταν ετοιμοπόλεμη. Έτσι, πολλοί πολιτικοί της
εποχής εκείνης θεωρούσαν ότι έπρεπε να αξιοποιηθούν υπέρ της Ελλάδας, πρωτίστως
οι υπολογισμοί τους οποίους έκαναν οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες έβλεπαν την
Οθωμανική Αυτοκρατορία ως τον «Μεγάλο Ασθενή», που ήθελαν να «διαμοιράσουν τα
ιμάτιά του» χωρίς όμως καμιά Μεγάλη Δύναμη να επιχειρήσει να καταλάβει για
λογαριασμό της τα Στενά των Δαρδανελίων και την ίδια Κωνσταντινούπολη. Άσχετα
από τις σκέψεις που έκαναν οι ηγεσίες των ελληνικών κομμάτων, με αφορμή των
Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877, η κοινή γνώμη παρουσίαζε μια διαρκώς αυξανόμενη
εθνικιστική διέγερση, για κήρυξη πολέμου κατά της Τουρκίας. Για το λόγο αυτό
σημειώθηκαν πολλά και μεγάλα συλλαλητήρια με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου,
της Εκκλησίας και την ανοχή των κυβερνήσεων και το 1877 και το 1878.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZTomBNtlm0Fz39rGNGe1BeqfIOWG60-uDHRnofmK0qJU17VW30d6vBNEVRTLXhrUmX8eZoUbJEJ-XHuJLr2op97baDdSX7-UcnBtX3vjWnNDjhxGrLBapip40d4oBHD8nnp-OldgNC4EdrVTSYdEa9k_bgzdFyrQDKM7HS-xpaR8MHyMulxjXPlizRFbq/s2051/Boj_u_Ivanovo-Chiflik.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1250" data-original-width="2051" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZTomBNtlm0Fz39rGNGe1BeqfIOWG60-uDHRnofmK0qJU17VW30d6vBNEVRTLXhrUmX8eZoUbJEJ-XHuJLr2op97baDdSX7-UcnBtX3vjWnNDjhxGrLBapip40d4oBHD8nnp-OldgNC4EdrVTSYdEa9k_bgzdFyrQDKM7HS-xpaR8MHyMulxjXPlizRFbq/w685-h404/Boj_u_Ivanovo-Chiflik.jpg" width="685" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ζωγραφικός πίνακας για τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878</span></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Τι πίστευαν οι πολιτικοί αρχηγοί</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Γενικά υπήρχαν διαφορές
αντιλήψεων μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, που
διεξάγονταν στην χερσόνησο του Αίμου.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η γραμμή
που ακολουθούσε ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος με τον Θρασύβουλο Ζαΐμη ήταν να
προετοιμασθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις, αναμένοντας να διαμορφωθούν ευνοϊκότερες
συνθήκες για επέμβαση, παράλληλα με την προετοιμασία των αλύτρωτων Ελλήνων, που
ζούσαν στην Ευρωπαϊκή Τουρκία, δηλαδή στην Ανατολική Θράκη, τη Βόρεια Θράκη,
Μακεδονία κ.λπ. για εξέγερση. Αντίθετα ο Χαρίλαος Τρικούπης με τον Επαμεινώνδα
Δεληγεώργη, υποστήριζαν κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να βοηθήσει τη
Ρωσία. Ο Τρικούπης όμως πιο υποχωρητικός, πίστευε ότι η Ελλάδα μπορούσε να
καταλάβει γειτονικό τουρκικό έδαφος (Θεσσαλία, Ήπειρος).</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
βασιλιάς Γεώργιος Α΄ εγκατέλειψε την πολιτική ουδετερότητα έναντι των κομμάτων
και διέταξε ο ίδιος να κινηθούν στρατεύματα, προς τη Θεσσαλία στις 21
Ιανουαρίου 1878, όταν είδε ότι η Αδριανούπολη είχε καταληφθεί από τους Ρώσους,
οι οποίοι βάδιζαν κατά της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με τον Σπύρο Μαρκεζίνη,
του το ζήτησε ο Τσάρος κατά τη διάρκεια της δύσκολης πολιορκίας της Πλέβνας, ως
αντιπερισπασμό εναντίον των
Τούρκων. Ήταν όμως πολύ αργά. Η ευκαιρία
της Ελλάδας χάθηκε όταν οι Τούρκοι νικημένοι σε όλα τα μέτωπα, δέχτηκαν τους
ρωσικούς όρους για εκεχειρία στις 27 Δεκεμβρίου 1877. Οι Μεγάλες Δυνάμεις
επέβαλαν και υποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizngtNGtvdgyrve8pUOj0A08txOM5tHDGE1w8QMN1VtzWAkVMsITtNEBGi3Ur3z_zvvJ3zstvh1FudBhzGUeJy-qbA1x76EtereabiIOGSa9KXUPH8M0qpDa-Fn6nvWZ7HgNStuLXWQwA4eoQ7-Y5wrqR17qi8l84ikPus_IpmGafTsmq29HUapzRYKCoh/s288/%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="288" data-original-width="272" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizngtNGtvdgyrve8pUOj0A08txOM5tHDGE1w8QMN1VtzWAkVMsITtNEBGi3Ur3z_zvvJ3zstvh1FudBhzGUeJy-qbA1x76EtereabiIOGSa9KXUPH8M0qpDa-Fn6nvWZ7HgNStuLXWQwA4eoQ7-Y5wrqR17qi8l84ikPus_IpmGafTsmq29HUapzRYKCoh/w403-h472/%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" width="403" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Κωνσταντίνος Κανάρης</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Δυστυχώς
στις 14 Σεπτεμβρίου 1877 απεβίωσε ο ήρωας της Επανάστασης του 1821 Κωνσταντίνος
Κανάρης, ο οποίος ηγείτο της λεγόμενης Οικουμενικής κυβέρνησης . Το θάνατο του
Κανάρη ακολούθησε ένα παράδοξο φαινόμενο. Επειδή κανένας από τους
συνεργαζόμενους πολιτικούς αρχηγούς δεν αναγνώριζε ανωτερότητα σε άλλον,
διατηρήθηκε το φαινόμενο να κυβερνάται η χώρα χωρίς πρωθυπουργό. Κάθε αρχηγός,
που ήταν και υπουργός, έκανε κουμάντο στο υπουργείο του και με άγραφη μεταξύ
τους συμφωνία όταν προέκυπτε σοβαρό κρατικό ζήτημα… προέκυπτε και προεδρία στο
υπουργικό συμβούλιο, εναλλάξ!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τελικά η
ανώμαλη αυτή πολιτική κατάσταση, που δυσαρεστούσε και την κοινή γνώμη, κράτησε
ως τον Ιανουάριο του 1878, οπότε σχημάτισε κυβέρνηση ο Αλέξανδρος
Κουμουνδούρος.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Τύπος,
διερμηνεύοντας τα αισθήματα της κοινής γνώμης ήταν συνήθως επικριτικός για τους
πολιτικούς και κυρίως γι’ αυτούς που ασκούσαν υπουργικά καθήκοντα. Και
χρησιμοποιούσε σκληρούς χαρακτηρισμούς. Ενδεικτικά η εφημερία «Νέα Ημέρα»
αναφερόμενη στις εξελίξεις στην Ελλάδα, έγραφε στις 26 Ιανουαρίου 1878:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Εκ τοιούτων αντιθέσεων, εκ τοιούτων
πανούργων υστεροβουλιών εμορφούντο αι υπουργικαί αποφάσεις, άς προσεκύνουν
μετέπειτα οι κέπφοι της Βουλής ως ρήματα του Δεκαλόγου. Ουδέποτε εξητάσθησαν τα
ζητήματα κατά βάθος, ουδέποτε αντηλλάγησαν ειλικρινείς εξηγήσεις».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>(Εδώ οφείλω μια προσωπική εξήγηση στους
αναγνώστες. Όταν είδα τη λέξη «κέπφοι» στην αρχή νόμισα ότι πρόκειται για
τυπογραφικό λάθος. Όταν όμως σκέφθηκα να το ψάξω είδα, πόσο πολύ δεν γνωρίζουμε
την ελληνική γλώσσα. Ψάχνοντας βρήκα ότι σημαίνει θαλασσινό πουλί της
οικογένειας των Αλκιδών και μεταφορικά έφτασε να σημαίνει το κουτορνίθι, τον
χαζό, τον γκαφατζή, τον ελαφρόμυαλο, τον ανόητο άνθρωπο. Η λέξη αναφέρεται από
τον Αριστοφάνη <i>«οὐ γὰρ προσήκει τὴν ἐμαυτοῦ
μοι πόλιν εὐεργετεῖν, ὦ κέπφε». </i>Στο «Μυθολογικὸν τοῦ Συντίπα τοῦ Φιλοσόφου,
αναφέρεται επίσης η λέξη «Κέπφος» στο μύθο για τη νυχτερίδα, το βάτο και τον
γλάρο, που τάχα συνεταιρίσθηκαν <i>«Νυκτερίς,
κέπφος καὶ βάτος πρὸς ἀλλήλους κοινωνίαν ἔθεντο, τοῦ ἐπί τινα δῆθεν ἐμπορίαν ἀπελθεῖν».</i>
Και τώρα που το έμαθα, συνεχίζω με την αφήγηση των γεγονότων του 1978).</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkxOIuKxcOjoj9XFR8Vq0FWPrAYFHUUIfXkwzCY6ozcsLxKZBwMI0RaYjiz4NDisFblCrBFckmycnBzFKLOo_PHyZPyQdcJTIGYTPO2E0f4_iQqKKCM3URHmPM1N08JSCbn_8Wa9W2e39vA6iN3yD-l288GhggVgiAIIZPk6EMJPOuzx4V6F4o0lYvPy2N/s960/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB1878%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%AD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="666" data-original-width="960" height="437" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkxOIuKxcOjoj9XFR8Vq0FWPrAYFHUUIfXkwzCY6ozcsLxKZBwMI0RaYjiz4NDisFblCrBFckmycnBzFKLOo_PHyZPyQdcJTIGYTPO2E0f4_iQqKKCM3URHmPM1N08JSCbn_8Wa9W2e39vA6iN3yD-l288GhggVgiAIIZPk6EMJPOuzx4V6F4o0lYvPy2N/w700-h437/%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB1878%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%AD.jpg" width="700" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Ρώσοι αξιωματικοί στο ιστορικό τέμενος Σουλτάν Σελήμ της Αδριανούπολης, το 1878</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Οι Ρώσοι νικούσαν, οι Αθηναίοι εξεγείρονταν</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η Ρωσία
εν τω μεταξύ συνέχισε να νικάει τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που
υποχωρούσαν. Στην Αθήνα επικρατούσε ατμόσφαιρα πολιτικής αβεβαιότητας. Ο Αλέξανδρος
Κουμουνδούρος και ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης ήταν οι φιλοπόλεμοι, οι υποστηρικτές
των επαναστατικών κινημάτων στην Θεσσαλία και στην Ήπειρο. Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης
ήταν αντίθετος, απειλώντας ακόμα και με παραίτηση. Ο Χαρίλαος Τρικούπης
εξαρτούσε κάθε δράση από τη συναίνεση της Αγγλίας, γιατί συνέπιπταν τα
συμφέροντά μας και θεωρούσε αυτοκτονική την ενδεχόμενη πολεμική εμπλοκή μας.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Κύριο χαρακτηριστικό
εκείνων των κρίσιμων ημερών, ήταν ο ερεθισμός της κοινής γνώμης και τα
συλλαλητήρια, που εξελίχθηκαν σε οχλαγωγία. Η Αθήνα και ο Πειραιάς, έζησαν
άσχημες μέρες, τις οποίες περιγράφει με δημοσιογραφική ευσυνειδησία και
αξιοσημείωτη παραστατικότητα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζων Μέρεντιθ
Ρηντ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Προνοητικά
ο υπουργός Στρατιωτικών Σωτήριος Πετμεζάς, βλέποντας ότι τα πράγματα
εξελίσσονται άσχημα στις 15 Ιανουαρίου κοινοποίησε τα άρθρα του Κανονισμού για
τον τρόπο χρήσης των όπλων για τη διάλυση συγκεντρώσεων και οχλαγωγία.
Ουσιαστικά μπορούσαν τα όργανα της τάξης να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους <i>«όταν
ενεργήται βία ή εναντίωσις κατ’ αυτών»</i> και στην περίπτωση που <i>«δεν δύνανται άλλως να υπερασπισθώσι τον
τόπον τον οποίον κατέχουν, την θέσιν ή τα άτομα τα οποία παρεδόθησαν υπό
φύλαξίν των ή τελευταίον, όταν η αντίστασις είναι τοιαύτη, ώστε δεν ημπορεί
άλλως να κατατροπωθεί, ειμή δια της αναπτύξεως
της δυνάμεως των όπλων».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQWyz8oCA6MBk1atCygJFQYxrEYHPUox5VGLt6LlYYU9ckRbTRYbvGmJETjX19tQM3PvW9IYB_nfluQaY-Z3JwTodDGH9_UkmeX-fuZMlor28fKc7Qil_1tb-KCAymWWqIfSm01KuWuNCrqCqYhBz0BMlywJHtHp0fPZv4O_JnCl4z77iu2pna1WMVUzpL/s212/John_Meredith_Read,_Jr._(1837%E2%80%931896).png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="212" data-original-width="189" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQWyz8oCA6MBk1atCygJFQYxrEYHPUox5VGLt6LlYYU9ckRbTRYbvGmJETjX19tQM3PvW9IYB_nfluQaY-Z3JwTodDGH9_UkmeX-fuZMlor28fKc7Qil_1tb-KCAymWWqIfSm01KuWuNCrqCqYhBz0BMlywJHtHp0fPZv4O_JnCl4z77iu2pna1WMVUzpL/w310-h344/John_Meredith_Read,_Jr._(1837%E2%80%931896).png" width="310" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Ο Αμερικανός πρέσβης Τζων Μέρεντιθ Ρηντ, που έζησε τα γεγονότα της Αθήνας</span></i></b></div><i style="font-size: x-large;"><br /></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 25 Ιανουαρίου 1878,
ειδοποίησε ο Αμερικανός πρέσβης την Ουάσιγκτον, ότι η κυβέρνηση συνασπισμού της
Ελλάδας, αποτελούμενη από διάφορους πολιτικούς αρχηγούς, υπέβαλε την παραίτησή της
προ ολίγων ημερών. Αυτό- έλεγε- προέκυψε από μια διάσταση απόψεων σε σχέση με
την πολεμική ή ειρηνική στάση της Ελλάδας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄ κάλεσε τον
Αλέξανδρο Κουμουνδούρο να σχηματίσει νέο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο
συμμετείχαν οι ακόλουθοι:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, πρόεδρος του
υπουργικού συμβουλίου και υπουργός Εσωτερικών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Ο Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος,
Υπουργός Οικονομικών και προσωρινά Δικαιοσύνης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Υπουργός Πολέμου ο Σωτήριος
Πετμεζάς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Ο Γεώργιος Μπούμπουλης, υπουργός
Ναυτιλίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Ο Θεόδωρος Π. Δηλιγιάννης, υπουργός
Εξωτερικών και προσωρινά των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Παιδείας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κουμουνδούρος εμφανίστηκε στη
Βουλή και ανακοίνωσε την παραίτηση της
προηγούμενης κυβέρνησης και τη δική του έλευση στην εξουσία. Αυτός
πρόσθεσε, κατά τον Αμερικανό διπλωμάτη μεταξύ άλλων και τα εξής:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Μετά την παραίτηση, της οικουμενικής κυβέρνησης για τη διατήρηση της
οποίας εργάστηκα ένθερμα, η Αυτού Μεγαλειότης, μου ανέθεσε το σχηματισμό της
νέας κυβέρνησης. Ένιωσα, κύριοι, όλο το βάρος της αποστολής, γιατί ήξερα, όπως
ξέρετε, ποιες συνθήκες και κίνδυνοι μας περιβάλλουν. Εγώ, όμως, όπως και οι
αξιότιμοι συνάδελφοί μου, σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να διστάσουμε να υποστούμε μια
τέτοια θυσία, γιατί πραγματικά είναι θυσία να αναλαμβάνουμε τον τρόπο
διεύθυνσης των δημοσίων υποθέσεων. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δεχθούμε το αξίωμα,
και εδώ είμαστε ενώπιόν σας ως υπουργοί.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Το πρόγραμμά μας περιγράφεται με λίγα λόγια: Ενεργητική και πραγματική
προστασία και υπεράσπιση του Ελληνισμού και των καταπιεσμένων και τυραννισμένων
αδελφών μας. [Ζωηρά χειροκροτήματα και παρατεταμένες επευφημίες.]<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι ελληνικές εφημερίδες- εξηγούσε
ο Αμερικανός διπλωμάτης- εγκρίνουν πλήρως το πρόγραμμα του νέου υπουργικού
συμβουλίου, λέγοντας ότι εκφράζει την κοινή γνώμη της χώρας. Δηλώνουν ότι το
έθνος είναι έτοιμο να θυσιάσει τα πάντα για να απελευθερώσει τους αδελφούς του
από τη δουλεία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 26 Ιανουαρίου, έγιναν
γνωστοί επισήμως στην Αθήνα οι όροι της ανακωχής του Ρωσοτουρκικού πολέμου, οι
οποίοι δεν περιείχαν καμία αναφορά στην Ελλάδα και στον αλύτρωτο Ελληνισμό.
Δημιούργησαν άκρως δυσάρεστη αίσθηση στην πόλη της Αθήνας. Το κλίμα είχε αλλάξει
δραματικά πολύ νωρίτερα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG4G7FRLEASvvfjsSamYxu-0hoqr5huN5glmhfv3JnBZTzAwfjjy8AyIpGoNLmdkvPuTMtAgl5hE35mWu8C0EKh6UWf_3LWxR_jTMv1QyOKYtFyVRJ1HT0YmMcibZr7wfYaGalSxt3Vv5W1DAewy3kUYrwHvldByHnvo6FjubBW_p-_OU3PnAgxHOn3lqZ/s1052/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="871" data-original-width="1052" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG4G7FRLEASvvfjsSamYxu-0hoqr5huN5glmhfv3JnBZTzAwfjjy8AyIpGoNLmdkvPuTMtAgl5hE35mWu8C0EKh6UWf_3LWxR_jTMv1QyOKYtFyVRJ1HT0YmMcibZr7wfYaGalSxt3Vv5W1DAewy3kUYrwHvldByHnvo6FjubBW_p-_OU3PnAgxHOn3lqZ/w662-h410/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91.jpg" width="662" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η περιγραφική έκθεση του Αμερικανού πρέσβη για τα επεισόδια της Αθήνας</span></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Αρχίζουν τα επεισόδια</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μικρά πλήθη είχαν αρχίσει να
μαζεύονται στους δρόμους, ειδικά στις 14 Ιανουαρίου 1878, συζητώντας με
ενδιαφέρον την ατυχή εξέλιξη των πραγμάτων. Καθώς προχωρούσε η μέρα, οι
συγκεντρώσεις αυξάνονταν σε μέγεθος και σημασία, και εκφράσεις περιφρόνησης
άρχισαν να ακούγονται δυνατά εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης, που δεν είχε
κηρύξει πόλεμο εναντίον της Τουρκίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω
από την Βουλή, στην οδό Σταδίου, καθώς αναμένονταν συνεδρίαση στις 2 μ.μ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με τις περιγραφές του
Τζων Μέρεντιθ Ρηντ, οι οποίες εστάλησαν στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών
Ουίλιαμ Έβαρτς, που υπάρχουν στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, καθώς ο Κουμουνδούρος
και ο Ζαΐμης περνούσαν με άμαξα, ο κόσμος συνθηματολογούσε έντονα υπέρ της
κήρυξης πολέμου και στη συνέχεια άρχισε να εξαπολύει ύβρεις κατά των προσώπων
αυτών, ακολουθώντας την άμαξα ακόμη και στο υπουργείο Εσωτερικών, όπου, ωστόσο,
εμποδίστηκαν οι διαδηλωτές να εισέλθουν, από αστυνομικούς που παρατάχθηκαν στην
είσοδό του. Στη συνέχεια οι διαδηλωτές προχώρησαν προς την πλατεία Ομονοίας,
όπου πήραν μια σημαία και πήραν πάλι το δρόμο αντίστροφα για την πλατεία
Συντάγματος. Οι κραυγές τους συγκέντρωσαν ακόμη περισσότερο κόσμο, στον οποίο
τελικά απευθύνθηκε ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου, ονόματι Αντωνόπουλος, ο
οποίος τους μίλησε ως εξής: </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi40IC8UhGuj7WPLRE69HXj-D9SaRofV0fmRE_hhw5VOCuoT7A5WCBobRHUsky-dubH9nFhYW-EBq-BPu_gxpbMW4DdRQpV7DbBlHqq4e4hgXKEKSQ3Ujb1JkiWYF1WY99A79ptEAZOABsCnpPHXK6UbTWnU5fxLd_4V7yRYXqtWfDwpxIKrHjdHXobMzDR/s1600/%CE%88%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%82%20%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%AF%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1208" height="483" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi40IC8UhGuj7WPLRE69HXj-D9SaRofV0fmRE_hhw5VOCuoT7A5WCBobRHUsky-dubH9nFhYW-EBq-BPu_gxpbMW4DdRQpV7DbBlHqq4e4hgXKEKSQ3Ujb1JkiWYF1WY99A79ptEAZOABsCnpPHXK6UbTWnU5fxLd_4V7yRYXqtWfDwpxIKrHjdHXobMzDR/w355-h483/%CE%88%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%82%20%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%AF%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BC.jpg" width="355" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ουίλλιαμ Έβαρτς, αποδέκτης των αναφορών του Ρηντ</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Συμπατριώτες μου, η ελεύθερη Ελλάδα οφείλει να δώσει ελευθερία στην
Ανατολή. Ο Ελληνισμός, από το έτος 1862, εμπιστεύτηκε στους προδότες της
σημερινής κατάστασης την ευθύνη για την προστασία της γης, η οποία αποκτήθηκε
με το αίμα των πατέρων μας. Αυτοί οι άνδρες, από τότε, έχουν φορτώσει στους
ώμους του άτυχου λαού 150 εκατομμύρια. Πρέπει να δημεύσουμε την περιουσία τους
ως ελάχιστη αποζημίωση του έθνους. Πριν από οκτώ μήνες τους ενώσαμε για να
προστατεύσουμε τα απαράγραπτα δικαιώματα του Ελληνισμού, αλλά αντί να
ενεργήσουν μαζί για την ολοκλήρωση του έργου που τους ζητήθηκε να εκτελέσουν,
έκρυψαν την ιερή παρακαταθήκη που τους είχαν εμπιστευτεί. </i>[Φωνές από όλες
τις πλευρές, «Θάνατος στους προδότες!»]<i>
Τώρα, ένα μόνο πράγμα μένει να κάνουμε: Ή να ζήσουμε με την ατιμία ή να
πεθάνουμε με τιμή. </i>[Φωνές, «Πρέπει να πεθάνουμε με τιμή και δόξα!»]<i> Εμπρός, λοιπόν, να τιμωρήσουμε τους
εγκληματίες προδότες! </i>[Πολλές φωνές, «Πρέπει απόψε να τους σκοτώσουμε και
να κηρύξουμε πόλεμο!»] <i>Πρέπει τώρα να
πάμε στον Βασιλέα και να πούμε ότι δεν έχουμε κυβέρνηση και ότι έχουμε μόνο το
Βασιλέα και τη σημαία μας».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span lang="EN-US"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCbf8Z-ZFHQlJAdamzok95WF3gTpJhKCksXyMNlZNZNx0YQauQicNbB_YcVE40NL6286ImSos8XX7xASY4cHRmOJ47DJR0xrNpslfHoG3smHFWyWO7bMRRB5h4dkAWcRcgANMhyphenhyphenf8WDB2LP_bdkQesBNaHkUW37kqEL2crduU2p-9EA928-DxTssDVcZuB/s315/250px-George_of_Greece_A.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="250" height="431" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCbf8Z-ZFHQlJAdamzok95WF3gTpJhKCksXyMNlZNZNx0YQauQicNbB_YcVE40NL6286ImSos8XX7xASY4cHRmOJ47DJR0xrNpslfHoG3smHFWyWO7bMRRB5h4dkAWcRcgANMhyphenhyphenf8WDB2LP_bdkQesBNaHkUW37kqEL2crduU2p-9EA928-DxTssDVcZuB/w328-h431/250px-George_of_Greece_A.jpg" width="328" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: red;">*Ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄</i></b></span></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Γεώργιος Α΄: Να μείνετε ήσυχοι</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια, ο κόσμος προχώρησε
προς το παλάτι, πετώντας πέτρες στους χωροφύλακες, οι οποίοι προσπάθησαν να
τους αποτρέψουν. Συνέχισαν να φωνάζουν περίπου μισή ώρα για πόλεμο και για
τιμωρία των υπεύθυνων υπουργών. Ο Βασιλεύς τελικά βγήκε στον εξώστη των
Ανακτόρων, με την παρουσία της Βασίλισσας Όλγας, του Διαδόχου Κωνσταντίνου και
του αυλάρχη του, και είπε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Αγαπώ αυτή τη χώρα. Λατρεύω το σπίτι μου όπως εσείς. </i>[Φωνές, «Ζήτω
ο Βασιλιάς! Πόλεμος! πόλεμος!»] <i>Σας
συμβουλεύω να είστε ήσυχοι, γιατί απαιτείται η μεγαλύτερη σύνεση στις παρούσες
συνθήκες».</i> <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βασιλεύς, μετά από αυτό,
αποσύρθηκε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το πλήθος στη συνέχεια επέστρεψε
προς το Πανεπιστήμιο, όπου οι φοιτητές περίμεναν να πάρουν τα όπλα της
Πανεπιστημιακής Φάλαγγας. Διαπίστωσαν όμως ότι δεν ήταν εκεί τα όπλα και
προχώρησαν ξανά προς την πλατεία Ομονοίας. Τους ακολουθούσε ένα μεγάλο σώμα
έφιππων χωροφυλάκων.</span></p><p class="MsoNormal" style="tab-stops: 169.1pt; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMQXe-ZIzauyTTVBBjXyBM6srZawokP_yZAcX3pUSGRTOqgjgbxRyWBEbdLNqBeY-3X6SWItt5YWReBPho7tlZ7BqsHKBDFyaBWxBxT1kjTmKKAOE04V1h-CCF1JSpohHEPVPtco6e19tcpp2WS1jgu6S8Vewn2yZLNeIyEK3SkvphNpHKibDazt_kfNt/s868/%CE%92%CE%84%CE%94%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE%20%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="868" height="327" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMQXe-ZIzauyTTVBBjXyBM6srZawokP_yZAcX3pUSGRTOqgjgbxRyWBEbdLNqBeY-3X6SWItt5YWReBPho7tlZ7BqsHKBDFyaBWxBxT1kjTmKKAOE04V1h-CCF1JSpohHEPVPtco6e19tcpp2WS1jgu6S8Vewn2yZLNeIyEK3SkvphNpHKibDazt_kfNt/w718-h327/%CE%92%CE%84%CE%94%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE%20%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1.jpg" width="718" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: red;">*Ο Τύπος έγραφε για δεινή μέρα</i></b></span></div><span style="background-color: red; color: #fcff01;"> <span lang="EN-US" style="font-size: x-large;"><o:p></o:p></span></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 169.1pt; text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="tab-stops: 169.1pt; text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η δεινή ημέρα!!!</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="tab-stops: 169.1pt; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ήταν πλέον 4.30 μ.μ. όταν το
πλήθος των διαδηλωτών σταμάτησε κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Τρικούπη στην οδό
Ακαδημίας και άρχισε να το λιθοβολεί!!! Τους ακολουθούσε από κοντά ο Τζων
Μέρεντιθ Ρηντ. Όταν έφτασε στην κατοικία του υπουργού Εξωτερικών βρήκε το
πεζοδρόμιο καλυμμένο με πέτρες και τις πόρτες και τα παράθυρα, σπασμένα και
παραμορφωμένα από τις πέτρες. Και ενώ ο ίδιος παρακολουθούσε τη διαδήλωση ένας
άντρας έτρεξε προς την σύζυγό του, φωνάζοντας <i>«Φύγε από το δρόμο. Οι στρατιώτες έρχονται!».</i> Τότε ακριβώς, έπεσαν
πίσω τους πέτρες. Ο ίδιος αμέσως βρήκε μια άμαξα και έβαλα τη γυναίκα του μέσα
σε αυτήν. Ο οδηγός μαστίγωσε τα ήδη φοβισμένα άλογά του και όρμησε κατοικία
τους, ενώ ο όχλος, άρχισε να υποχωρεί αντιμετωπίζοντας μια επίθεση του Ιππικού.
Καθώς τα άλογα έτρεχαν, ακούστηκαν και πυροβολισμοί, αλλά ήταν αδύνατο να
καταλάβει κανείς αν προερχόταν από το πλήθος ή από τους στρατιώτες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά την «Εφημερίδα» του
Δημητρίου Κορομηλά: <i>«Υπό την οικίαν του
κ. Τρικούπη η οργή εβόα. Οι λίθοι οι αναρριφθέντες ογκωδέστατοι και πάλιν πεσόντες επί του πεζοδρομίου απετέλεσαν
τείχος. Η θύρα εβόα κατακτυπωμένη. Αι ύβρεις και αι αραί δεν είχον όρια.
Πυροβολισμοί ηκούσθησαν τινές. Ίσως επυροβόλησε τις και κατά του οίκου.»<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τον Τζων Μέρεντιθ Ρηντ, το
πλήθος, παρά την προσπάθεια να διαλυθεί, συνέχισε να αυξάνεται και πήρε το
δρόμο για το σπίτι του Ζαΐμη, το οποίο υπέστη επίθεση παρόμοια με αυτή που
έγινε στην οικία του Τρικούπη. Εδώ έγινε άλλη μια προσπάθεια από την
κυβερνητική δύναμη να διαλύσει το πλήθος. αλλά οι στρατιώτες απωθήθηκαν.
Τραυματίστηκε σοβαρά ο υποδιευθυντής της Αστυνομίας, που είχε δράσει με μεγάλη
ενέργεια και θάρρος. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifeaVzZhUxnzM7i4ugdRrT62mywwoKkGGP8FP6fPxaJBptmV_d0ocYZQh8uomWD-75AaxDh_PaVzRMRHqyD7dlP15vkmhR_zuABWnAfz0Or8m4GWVKDf8miXz0Js2zvLKI_OO7bbmcT3nadRGyG-TpRYmizATbLxQ0TXWcCKt9QMg0v7Jor2R5O5alVyHp/s288/%CE%96%CE%B1%CE%90%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="288" data-original-width="175" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifeaVzZhUxnzM7i4ugdRrT62mywwoKkGGP8FP6fPxaJBptmV_d0ocYZQh8uomWD-75AaxDh_PaVzRMRHqyD7dlP15vkmhR_zuABWnAfz0Or8m4GWVKDf8miXz0Js2zvLKI_OO7bbmcT3nadRGyG-TpRYmizATbLxQ0TXWcCKt9QMg0v7Jor2R5O5alVyHp/w270-h372/%CE%96%CE%B1%CE%90%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" width="270" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01; text-indent: 36pt;"><b><i style="background-color: red;">*Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης</i></b></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η «Εφημερίς» από την πλευρά της
είχε γράψει: <i>«Προ της οικίας του κ. Ζαΐμη
το πλήθος εξερράγη εις δύσφημον βοήν. Έφιππος χωροφυλακή κακώς ποιούσα
παρουσιάσθη αλλ’ εξεδιώχθη. Λίθοι βαρείς
τα παράθυρα της οικίας, άνδρες δε δυνατοί προσεπάθουν να θραύσωσι την
σιδηράν θύραν [….]. Τα παράθυρα της οικίας κατέπεσαν, θόρυβος, κρότος, απειλή
φρικτή».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ας επανέλθουμε όμως στην περιγραφή
των γεγονότων από τον Αμερικανό πρέσβη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η κατοικία του πρωθυπουργού
Κουμουνδούρου ήταν ο επόμενος στόχος της μανίας των διαδηλωτών. Αλλά όταν οι
εισβολείς προσπάθησαν να εισέλθουν με τη βία, αντιμετώπισαν μια αποφασιστική
αντίσταση. Και στο σημείο εκείνο ακούστηκαν πυροβολισμοί, και ένα άτομο από το
πλήθος σκοτώθηκε και τέσσερις τραυματίστηκαν. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η εικόνα της επίθεσης κατά την
«Εφημερίδα» ήταν η ακόλουθη για την οικία Κουμουνδούρου:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ήρχισαν κ’ εδώ λιθοβολισμοί, κραυγαί αγανακτήσεως, κτύποι κατά της πύλης.
Ο κόσμος ήθελε να συλλάβει τους ενόχους και ως τοιούτους είχε τους πρωτεργάτας
πολιτικούς. Εκείνοι την στιγμήν άνδρες τινές αφωσιωμένοι τω οίκω έσωθεν και
ωπλισμένοι απεφάσισαν να πυροβολήσωσν προς αναχαίτισιν του πλήθους. Ως
εμάθομεν, η σύζυγος και ο υιός του κ. Κουμουνδούρου έσωθεν έσπευσαν να
προλάβωσι τοιαύτην ρήξιν, αλλά δυστυχώς δεν επρόφθασαν εις τούτο και οι πυροβολισμοί επλήγωσαν τρεις
τέσσερις έξωθεν προυκάλεσαν δε αντιπυροβολισμούς. Εσύριξαν δε σφαίραι πολλαί.
Ενώ ο λόχος των νοσοκόμων του Ερυθρού Σταυρού και έφιππος χωροφυλακή έσπευσαν
να διαλύσωσι το πλήθος. Είς πολίτης με πιστόλιον έτρεχε διώκων τους
χωροφύλακας. Οι πεζοί επυροβόλησαν εις τον αέρα». <br />
</i> Ας
επανέλθουμε όμως και πάλι στην αφήγηση του Τζων Μέρεντιθ Ρηντ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ηττημένο σε αυτή την προσπάθεια,
το πλήθος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Πάνο Κορωναίος, βουλευτή από τα
Κύθηρα, προχώρησε στη συνέχεια στα σπίτια του Δηλιγιάννη, του συνταγματάρχη Ζυμπρακάκη
και του Δεληγεώργη, όπου δεν βρήκαν κανέναν και αρκέστηκαν στο σπάσιμο των
τζαμιών. Στη συνέχεια επέστρεψαν στα Ανάκτορα και έστειλαν τον συνταγματάρχη Κορωναίο
να εξηγήσει στον Βασιλέα ότι επιθυμούσαν την κήρυξη του πολέμου και την τιμωρία
της κυβέρνησης. Αλλά ο Γεώργιος Α’, που είχε πιο σημαντική δουλειά εκείνη τη
στιγμή, δεν δέχτηκε τον συνταγματάρχη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο μεταξύ, ένας μεγάλος φόβος άρχισε
να πέφτει στην πόλη και όλα τα καταστήματα άρχισαν να κλείνουν, γιατί πολλοί
νόμιζαν ότι η οχλαγωγία θα συνεχίζονταν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αλλά τα
πλήθη τελικά διαλύθηκαν. Οι αρχές επέδειξαν μεγάλη δραστηριότητα για την αποκατάσταση της τάξης. Συγκέντρωσαν
όλα τα στρατεύματα του κέντρου της πόλης και των συνοικιών και έστειλαν
περιπολίες σε κάθε δρόμο όλη τη νύχτα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την επόμενη μέρα 15 Ιανουαρίου
1878 ο ενθουσιασμός συνεχίστηκε και πλήθος μαζεύτηκε στους κεντρικούς δρόμους
και τις πλατείες. Ο αριθμός ήταν μεγαλύτερος λόγω του ότι ήταν Κυριακή. Περίπου
στις 1.30 μ.μ. πολλοί φοιτητές και άλλοι συγκεντρώθηκαν μπροστά στο
Πανεπιστήμιο, όπου τους προσφώνησαν δύο ομιλητές, οι οποίοι κατέληξαν λέγοντας
ότι οι υπεύθυνοι υπουργοί πρέπει να τιμωρηθούν επειδή δεν έκαναν το καθήκον
τους. Ενώ ένας από τους διαδηλωτές εξακολουθούσε να παρενοχλεί, μια ομάδα
στρατιωτών η οποία όμως προχώρησε με εφ’ όπλου λόγχη, κατάφερε να διαλύσει το
πλήθος. Ο κόσμος όμως συγκεντρώθηκε στην
πλατεία Ομονοίας με επικεφαλής ένα σημαιοφόρο. Η δημόσια δύναμη όμως τους
καταδίωξε, και πέτυχε να τους διαλύσει.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ταραχές και στον Πειραιά</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ταραχές όμως σημειώθηκαν και στον
Πειραιά, όπως έγραφε προς την Ουάσιγκτον ο Τζων Μέρεντιθ Ρήντ. Ένας ομιλητής στον Πειραιά είχε συγκεντρώσει
μεγάλο αριθμό λαού και μετά από μια σύντομη ομιλία, στην οποία… κήρυξε πόλεμο
και έβριζε τους πρώην υπουργούς, είπε ότι ο κόσμος που τον άκουγε έπρεπε να
πάει με τα πόδια στην Αθήνα και να εκφράσει τη γνώμη του στον Βασιλέα. Καθώς
όμως πλησίασαν στην Αθήνα, τους συνάντησαν τα κυβερνητικά στρατεύματα και τους
ζήτησαν να επιστρέψουν. Οι Πειραιώτες επέμειναν και απείλησαν ότι θα
προχωρήσουν. Τότε ο επικεφαλής αξιωματικός διέταξε τους άνδρες του να πυροβολήσουν!!!
Τέσσερις τραυματίστηκαν και δύο σκοτώθηκαν. Ο κόσμος, βλέποντας ότι οι
στρατιώτες ήταν διατεθειμένοι να επαναλάβουν τους πυροβολισμούς, διαλύθηκαν.
Κάποιοι από αυτούς, ωστόσο, παρέλαβαν τα δύο πτώματα και ξεφεύγοντας από άλλο
δρόμο, μετέφεραν τους νεκρούς προς την
πλατεία Συντάγματος, όπου τους ακολουθούσε άλλο πλήθος. Προσπάθησαν
μάλιστα να κατευθυνθούν προς τα Ανάκτορα
για να παρουσιάσουν τους δύο νεκρούς στον Βασιλέα Γεώργιο Α΄. Όμως τα
στρατεύματα που στάθμευαν στην πλατεία δεν τους επέτρεψαν να περάσουν και
έφυγαν αφήνοντας τα πτώματα εκεί. Περίπου στις 5.30΄ μ.μ. επήλθε μια σχετική
ηρεμία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τη διάρκεια της νύχτας
δόθηκε μεγάλη προσοχή στη φύλαξη των διαφόρων οδών και των χώρων, όπου ήταν
αποθηκευμένα τα κυβερνητικά όπλα, γιατί ο όχλος απειλούσε ότι θα άρπαζε αυτά τα
όπλα για να εκδικηθεί για τις επιθέσεις των στρατιωτών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όταν ξημέρωσε η Δευτέρα, έγιναν
στην Αθήνα πιο απειλητικές διαδηλώσεις στη 1 το μεσημέρι, που άρχισε η συνεδρίαση της Βουλής, και
θεωρήθηκε αρχικά ότι οι νυν υπουργοί και οι πρώην υπουργοί δεν θα ήταν
παρόντες, αλλά αυτοί έφτασαν περικυκλωμένοι από ισχυρή φρουρά, και πέρασαν
χωρίς πρόβλημα με την προστασία των 300 στρατιωτών που στάθμευαν γύρω από το
κτίριο της Βουλής. Αυτή η επίδειξη θάρρους και αποφασιστικότητας έβαλε
ουσιαστικά τέλος σε περαιτέρω επιθέσεις εναντίον τους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μετά τον τερματισμό της
οχλαγωγίας, ο Τζων Μέρεντιθ Ρηντ, εκτιμούσε ότι
ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αυτής της οδυνηρής κρίσης,
ήταν η ομόφωνη εμπιστοσύνη και ο σεβασμός που εκδηλώθηκε προς το πρόσωπο του
Βασιλέως. Καθ' όλη τη διάρκεια των διαδηλώσεων αυτών, δεν ακούστηκε λέξη ενάντια
στον χαρακτήρα του Γεωργίου Α΄. Πρέπει-θεωρούσε ο Αμερικανός διπλωμάτης- να
είναι μεγάλη πηγή ικανοποίησης για τον Βασιλέα να αισθάνεται ότι οι αδιάκοποι και
ευσυνείδητοι κόποι του για λογαριασμό της Ελλάδας, εκτιμώνται από τους υπηκόους
του.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhibC-yRzZEiMKpatobCGSvCn0YEWgkFDiq-JuQrrFSoloPMWrLZubX2_44KATdTVdL4oxjAI45JcjjPWFORDr7lMDNigcIVwoBhD18BRurrWi7To5EWStP_gRc2mi-3LaAoCA7D6x2c1b5SlglrCzcohSBWY29o3dEzd_A_vp4O9OoZTC2tRKhBtSewa8v/s317/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="234" data-original-width="317" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhibC-yRzZEiMKpatobCGSvCn0YEWgkFDiq-JuQrrFSoloPMWrLZubX2_44KATdTVdL4oxjAI45JcjjPWFORDr7lMDNigcIVwoBhD18BRurrWi7To5EWStP_gRc2mi-3LaAoCA7D6x2c1b5SlglrCzcohSBWY29o3dEzd_A_vp4O9OoZTC2tRKhBtSewa8v/w716-h418/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE.jpg" width="716" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><i><b style="background-color: red;">*Ζωγραφικός πίνακας με τη Βουλή του 19ου αιώνα. Στο βήμα ο Χαρ. Τρικούπης</b></i></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Τα επεισόδια απασχολούν τη Βουλή</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος
Κουμουνδούρος έδωσε τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα στη Βουλή στις 16
Ιανουαρίου 1878, ζητώντας να καταδικασθεί η οχλαγωγία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΑΛ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ: Κύριοι, λυπηρά και δυστυχή συμβεβηκότα έλαβον χώραν
κατά τας τελευταίας ημέρας. Εξελθόντες προχθές από το βουλευτήριον μετά του κ.
Ζαΐμη μας ηκολούθησαν διάφοροι πολίται. Ο κ. Ζαΐμης ανεχώρησε αλλού, εγώ
εξηκολούθησα την πορείαν μου μέχρι του υπουργείου Εσωτερικών. Εκεί άμα έφθασα,
διάφοροι φωναί ηκούσθησαν από τους ακολουθούντες «ζήτω ο πόλεμος». Αι φωναί
αύται, συνεκίνησαν και εμέ και ησθάνθην ότι
εξήρχοντο από καταλυπημένας καρδίας και μέχρι του σημείου αυτού εκτιμώ
την συγκίνησιν και τας φωνάς υπέρ του πολέμου. Εισήλθον εις το υπουργείον. Οι
παρακολουθούντες διηυθύνθησαν προς το Πανεπιστήμιον. Φοβηθείς μήπως λάβη χώραν
άτοπόν τι κατά της Οθωμανικής πρεσβείας, παρήγγειλα να ληφθώσιν μέτρα προς
προφύλαξιν. Μετά ταύτα μετέβην εις τα ανάκτορα μετά των εντίμων συναδέλφων μου
υπουργού Εξωτερικών και υπουργού Στρατιωτικών. Εμείναμεν εκεί μέχρις ότου
ήρχισεν η συνάθροισις προσεγγίζουσα. Τότε η θέσις μας δεν ήτο εκεί πλέον εκεί,
ώφειλε να μεταβή έκαστος εις την θέσιν του και να φροντίσει περί της ησυχίας
και της τάξεως.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας ο πρωθυπουργός
ανέφερε ότι ξαφνικά η διαδήλωση στράφηκε προς την κατοικία του Χαρίλαου
Τρικούπη <i>«και ήρχισεν έργα εγκλήματος και
βανδαλισμού, λιθοβολούσα πυρσοκροτούσα και υβρίζουσα την οικία και τους εν αυτή
και ενεργούσα παν ό,τι απρεπές και βάρβαρον».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBNngbJyMYy8lQLuF51j0vGpdcQLKvS4eySiJtqDA9VDnWDFX5RonXlHSxGAgghyEU3tgHGQ7nfDkDJpx8hyP4M5bRrk_tXy5wOHSPwudMsQlxt6QdvUL3wDswSZGN5nvpG1XB80H85kI4gkUdcGw0qeiP_zL2QzsA-hhYdj45p3oUFgfsoqPZvM__WSVe/s1009/%CE%96%CF%8E%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="152" data-original-width="1009" height="122" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBNngbJyMYy8lQLuF51j0vGpdcQLKvS4eySiJtqDA9VDnWDFX5RonXlHSxGAgghyEU3tgHGQ7nfDkDJpx8hyP4M5bRrk_tXy5wOHSPwudMsQlxt6QdvUL3wDswSZGN5nvpG1XB80H85kI4gkUdcGw0qeiP_zL2QzsA-hhYdj45p3oUFgfsoqPZvM__WSVe/w729-h122/%CE%96%CF%8E%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" width="729" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: red;">*Ο τραυματισμός του υπαστυνόμου Ζώη</i></b></span></div><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> <i>ΑΛ.
ΚΟΥΜΟΥΝΔΡΟΥΡΟΣ: Μετά ταύτα διηυθύνθη εις την οικίαν του κ. Ζαΐμη και εκεί
επανέλαβε τα αυτά και χείρονα έτι, εκεί δε επλήγωσαν τον υπαστυνόμον Ζώην </i>(Κατά
την «Εφημερίδα» του Κορομηλά ο Ζώης τραυματίσθηκε <i>«δια πολλών πετρών επικινδύνως») επιχειρήσαντα να τους αποτρέψη από τα
βάρβαρα και βανδαλικά αυτών έργα και η ζωή του πληγωθέντος κινδυνεύει. Ομολογώ
κύριοι, ότι την στιγμήν εκείνην ησθάνθην λύπην και αγανάκτησιν, διότι διευθύνων
την κυβέρνησιν επλανήθην και δεν ευρέθην έτοιμος να εμποδίσω τα κακουργήματα
ταύτα. Μετά ταύτα η συνάθροισις διευθύνθη εις την οικίαν μου. Εκεί επανέλαβε τα
ίδια. Αλλά δεν ηρκέσθη εις λιθοβολισμούς μόνον και ύβρεις, αλλά διέρρηξαν την
θύραν και εισώρμησεν εις τον περίβολον. Τότε κύριοι, οι εντός της οικίας μου
επυροβόλησαν ίνα προφυλάξωσι την ζωήν των, ίνα ασφαλισθώσιν.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΑΙ: Πολύ καλά, πολύ καλά.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΑΛ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ: Δεν ήτο εκεί, κύριοι, άνθρωποι του λαού, διότι ο
λαός απεποιήθη να ακολουθήσει, αφού ήρχισαν τοιαύτα εγκλήματα. Οι μείναντες
ήσαν οι προσβλέποντες προς το ταμείον, την εξουσίαν και τας περιουσίας των
πολιτών και δια τούτο εις τον πρώτον πυροβολισμόν ετράπησαν εις φυγήν. Εκείθεν
μετέβησαν εις απροφύλακτον οικίαν, του κ. Δεληγεώργη όπου χείρονα έπραξαν και
εγκλήματα εξετέλεσαν. Μετά ταύτα μετέβησαν εις την οικίαν του κ. Δηλιγιάννη και
αφού εκεί κατέστρεψαν όλας τας υέλους των αθώων και ανυπεράσπιστων παραθύρων,
αφού ηπείλησαν αθώα νήπια και γυναίκας, επανήλθον ήσυχοι και γαυριώντες εις τα
οικίας των. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας την αγόρευσή ο
Κουμουνδούρος αναφέρθηκε στα γεγονότα της επόμενης μέρας με τις συγκεντρώσεις
μπροστά στο Πανεπιστήμιο, αλλά και στην απόπειρα των διαδηλωτών του Πειραιά,
που ήθελαν να μπούνε μέσα στην Αθήνα, αλλά εμποδίσθηκαν από την Αστυνομία και
υπήρξαν νεκροί. <i>«Ατυχώς έπεσαν θύματα, τα
οποία θρηνώ, αυτοί πταίουσιν»</i> είπε ο πρωθυπουργός, ο οποίος κατέληξε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>ΑΛ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ: Ταύτα εν ολίγοις και άνευ περιστροφών υποβάλλω
ενώπιον της Βουλής, ίνα αποφασίση αν καλώς έπραξεν η κυβέρνησις όπως έπραξε και
όπως εις το εξής , εν όσω έχομεν την τιμήν να μένωμεν υπουργοί, θέλομεν πράξη ή
όχι. Θέλομεν κτυπήσει την αταξίαν </i>(επιδοκιμασίες από όλη τη Βουλή).<i><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΘΡ. ΖΑΪΜΗΣ: Κύριοι μετά την σύντομον αφήγησιν την γενομένη υπό του
πρωθυπουργού, περί των βαρβάρων και βανδαλικών γεγονότων, τα οποία έλαβον χώραν
κατά το παρελθόν Σάββατον και τα οποία εις τον οίκον μου εις τον οίκον μου
έφθασαν με την μεγαλειτέραν αγριότητα, διότι ολίγον έλειψε ν’ αφαιρέσωσι την
ζωή της συζύγου μου, δεν έχω να προσθέσω τι. Οφείλω όμως , όπως ήδη το
εξεδηλώσατε δια των επιδοκιμασιών σας, οφείλω να ομολογήσω, ότι κατά ταύτας τας
δύω ημέρας, το υπουργείον εξεπλήρωσε το καθήκον του μετά φρονήσεως, μετά
γενναιότητος και μετ’ αποφάσεως. Ανεφάνη υπουργείον του καθήκοντος και της
τιμής.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijXSbrW9a4mnVY3Teni0ZbuIL15fUhz-lgDxGgZLlwmNKDYDXQQsYdnU466GgGU1BTVIhwDjgHULS1xWyRF9pX3lZcE-HKPYpCjIbEo1wWKHQ-9paRI_oHB3D1X-4IUJKbj53WMmm67m_4LtUaE5iph9PTALh0O94pc_glrzYEflEAZajdEgjIu2B8xd29/s1331/%CE%95%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="1331" height="399" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijXSbrW9a4mnVY3Teni0ZbuIL15fUhz-lgDxGgZLlwmNKDYDXQQsYdnU466GgGU1BTVIhwDjgHULS1xWyRF9pX3lZcE-HKPYpCjIbEo1wWKHQ-9paRI_oHB3D1X-4IUJKbj53WMmm67m_4LtUaE5iph9PTALh0O94pc_glrzYEflEAZajdEgjIu2B8xd29/w831-h399/%CE%95%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" width="831" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής για την κρίσιμη συνεδρίαση</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τελικά Ζαΐμης και Τρικούπης,
κατέθεσαν την ακόλουθη πρόταση:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Η Βουλή επιδοκιμάζουσα την κατά τα τελευταία λυπηρά γεγονότα ενέργειαν
του υπουργείου, πέποιθεν, ότι δια των δραστηρίων αυτού μέτρων θέλει προασπίσει
το καθεστώς και την δημόσιαν τάξιν».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΑΛ. ΠΕΤΣΑΛΗΣ: Ουδείς κατηγόρησε την Κυβέρνησιν. Επομένως δεν εννοώ, πώς
αύτη θέλει την επιδοκιμασίαν της Βουλής. Δεν επιδοκιμάζω τα λαβόντα χώραν
θλιβερά γεγονότα, επεθύμουν την
εκδήλωσιν της αγανακτήσεως του λαού, αλλά ήρεμον και ησύχως, όπως μην
υπονοηθή ότι η Ελλάς δεν συνησθάνθη τα πραχθέντα εις τον Ελληνισμόν. Ο λαός δεν
έπραξε τας αταξίας, αλλ’ άλλοι τον ώθησαν εις τούτο, έχοντες ίδια συμφέροντα. Εάν
οι υπουργοί έσφαλον, θα τιμωρηθώσιν υπό των δικαστηρίων του τόπου και όχι από
τους εγκληματίας. Ποίοι ήσαν κύριοι, οι πρωταίτιοι οίτινες επετέθησαν κατά των
οικιών; Είς χασάπης και είς πλαστογράφος! <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Α. ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ: Εγώ κύριοι, είμαι σύμφωνος με τον κ. Πετσάλην.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΤΙΜ. ΦΙΛΗΜΩΝ: Ως αντιπρόσωπος
της πρωτευούσης διακηρύσσω , επικαλούμαι δ’ επί τούτου την μαρτυρίαν
όλων των συναδέλφων μου, ότι δεν ήταν ο λαός, όστις εξετέλεσε τας πράξεις
αίτινες εκηλίδωσαν την φήμην της πόλεως, ήτις είδεν μυρίας μεταβολάς και
αιματηράς σκηνάς, αλλ’ ουδέποτε εξετράπη εναντίον αθώων, εναντίον γυναικών,
εναντίον των οίκων και κατά της ιδιοκτησίας.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHOODidDzbDjlVxKwOiJ7UJ8xgH0TU2APGJc7ZS4qmK2YBTIhCWWqbK6WwiHLyifnXg5DojvxHToMOeTTNcntEjCqtDaeWuPw8EcEZ5bK65HbbLzjsywb-VANQhKiHNf7GO9eB_B67uYEfEmrxi6-C0fRaptvmspOy4yBj2s4POho9BZj7cKjg1QUtLkl_/s300/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="231" height="343" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHOODidDzbDjlVxKwOiJ7UJ8xgH0TU2APGJc7ZS4qmK2YBTIhCWWqbK6WwiHLyifnXg5DojvxHToMOeTTNcntEjCqtDaeWuPw8EcEZ5bK65HbbLzjsywb-VANQhKiHNf7GO9eB_B67uYEfEmrxi6-C0fRaptvmspOy4yBj2s4POho9BZj7cKjg1QUtLkl_/w301-h343/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82.jpg" width="301" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Πάνος Κορωναίος</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη συζήτηση πήρε μέρος και ο
στρατηγός Πάνος Κορωναίος, ο οποίος είχε κάποια συμμετοχή στα γεγονότα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Π. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ: Ύστερον από την
απώλειαν των ελπίδων μας πώς να μην αγανακτήση τις , κύριοι, και να μην εκφέρει
λέξεις τινάς αγανακτήσεως; Και επειδή έτυχε να ήμαι αυτόπτης συμβάντων τινών εκ
των λυπηρών προχθές, θέλω σας αφηγηθώ ταύτα. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κορωναίος είπε ότι βρίσκονταν
στα γραφεία της «Εφημερίδος» όταν άκουσε τις φωνές των διαδηλωτών και γι’ αυτό
πήγε αμέσως το σπίτι του για να μην βρίσκεται στο δρόμο. Εκεί πήγαν οι
διαδηλωτές που απαιτούσαν να βγει έξω και να βαδίσει μαζί τους για να υποβάλει
τα αιτήματά τους στο Βασιλέα. Ο Κορωναίος κατάλαβε ότι όλα ήταν αθώα και <i>«εφάνη πειθηνιώτατος ο λαός και
φιλοφρονέστατος».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΑΝΤ. ΜΗΤΣΑΣ: Με συγχωρείτε κύριε πρόεδρε και πρώην αρχηγέ της Κρήτης.
Είπατε ότι ο λαός σου έδωκε πλήρη εμπιστοσύνην. Όταν σου ζήτησαν εις τα Σφακιά
να μουτίσης, διατί δεν εμούτισες και συ με δαύτους; Ήσαν οι 30 Κουλουργιώται…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">(Άλλη μια άγνωστη λέξη για μένα, λέξη της Κρητικής ντοπιολαλιάς. Έμαθα
ότι «μουτίζω» σημαίνει «υποκύπτω στη βία, σκύβω το κεφάλι, υποτάσσομαι στον
αντίπαλο, συνθηκολογώ, παραδίνομαι»).<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ: Απαξιώ να απαντήσω.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας αφηγήθηκε πώς
δέχτηκε να μεταβεί με τους διαδηλωτές στα Ανάκτορα, όπου εισήλθε και μίλησε με
τον υπασπιστή του Βασιλέως. Εξήγησε στη
συνέχεια ότι έμεινε αρκετά εκεί αλλά δεν συνάντησε τον Βασιλέα, που ήταν
απασχολημένος. Και έτσι έφυγε για το σπίτι του χωρίς να γνωρίζει τι έγινε μετά.
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ: Ηκούσατε εντεύθεν, ότι ευγενής αγανάκτησις του λαού
εξεδηλώθη δια του τρόπου, του οποίου παρέστημεν μάρτυρες. Όχι κύριοι! Η ευγενής
αγανάκτησις των λαών δεν εκδηλούται δια κακουργημάτων. Η ευγενής αυτών
αγανάκτησις εκδηλούται δι’ εθνικών έργων. Οποία δε είναι είναι η παράστασις, ήν
οφείλει η Ελλάς σήμερον να δίδη εις τον κόσμον; Η Ελλάς κύριοι, διατρέχει κατά
την στιγμήν ταύτην τον κίνδυνον να υποστή την μεγίστην εθνικήν αδικίαν,
αδικίαν, ήτις απειλεί και αυτήν την καταστροφήν αυτής εν τω μέλλοντι.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Τ. ΦΙΛΗΜΩΝ: Ούτε δημόται των Αθηνών, ούτε εκλογείς ήσαν.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Χ. ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ: Ποτέ, ποτέ μην απελπίζεσθε περί του μέλλοντος, όταν έχητε
απόφασιν να ενεργήσητε ως άνδρες, Αλλ’ όταν ενεργείτε ως γραΐδια
μεμψιμοιρούντες και καταδικάζοντες τους άλλους και ποτέ μη φροντίζοντες να
πράξητε υμείς αυτοί το καθήκον σας , είναι μάταιον να ελπίζητε εις σπουδαία
αποτελέσματα, ουδέποτε το μέλλον θα είναι υπέρ ημών.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τελικά έγινε ονομαστική ψηφοφορία
υπό την επίβλεψη των ψηφολεκτών Αθανάσιου Ροντήρη και Αλέξανδρου Πετσάλη.
Ψήφισαν 97 παρόντες πλην των υπουργών, 91 υπέρ της πρότασης και 6 κατά (Δ.
Καλλιφρονάς, Περ. Μαυρομιχάλης, Αγαμ. Μεταξάς, Π. Κορωναίος, Αλεξ. Πετσάλης,
Αντ. Α. Μαυρομιχάλης). </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">ΑΝΤ. ΡΙΚΑΚΗΣ: Λυπούμαι, ότι κατά τας κρισιμωτέρας στιγμάς θλιβερόν
επεισόδιον απησχόλησεν την συνεδρίασιν. Σήμερον κατά την στιγμήν ταύτην έπρεπε
ν’ απασχολή και το Κοινοβούλιον και ολόκληρον τον Ελληνικόν λαόν έτερον ζήτημα,
το ζήτημα των υπό δουλείαν αδελφών ημών,
ζήτημα περί του οποίου αποφασίζει ολόκληρος η Ευρώπη.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τελικά όπως είναι γνωστό, η Ρωσία
παρά την νικηφόρα προέλασή της προς την Κωνσταντινούπολη, έχασε το 1878, μετά
το συνέδριο του Βερολίνου την ευκαιρία να δει να υλοποιείται το προαιώνιο
όνειρο της που ήταν και είναι ο έλεγχος των Στενών των Δαρδανελίων, η κυριαρχία
επί της Κωνσταντινούπολης και η έξοδός της στο Αιγαίο..</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: #04ff00; font-size: large;"><b style="background-color: #7f6000;">ΠΗΓΕΣ</b></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #7f6000; color: #04ff00; font-size: large;">*Επίσημα Πρακτικά της
Βουλής. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #7f6000; color: #04ff00; font-size: large;">*Αρχείο Εφημερίδων
«Ώρα», «Εφημερίς», «Νέα Ημέρα», Ιανουαρίου 1878, Βιβλιοθήκη της Βουλής των
Ελλήνων.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #7f6000; color: #04ff00; font-size: large;">*Σπύρου Μαρκεζίνη
«Πολιτική Ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος» Εκδόσεις Πάπυρος.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: #7f6000; color: #04ff00; font-size: large;"><b>*</b><b><span lang="EN-US">Gunnar</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Hering</span> «Τα
πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936», Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης,</b><b><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #7f6000;"><span style="color: #04ff00;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span></span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1878/d231">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1878/d231</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-49876178939513184212024-01-26T14:24:00.001+02:002024-02-02T09:39:30.904+02:00Οι αντάρτες στα βουνά και οι διεθνείς μετωπικές επιτροπές βοήθειας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhKtzz1Dr6zKXkBAfWc8hITzIlolPiYz3oNY3Orhwtj1S2oQ26k-HFHsEpWaoBNILzbORFEEwnj978FjgWeXoWQhpFkquDoou38pLUd29rlq6Gzkr-fLz9IhYQOrpvhmibBjCS2Hh_TVMTS65RbeAqZPKsMNOQLQphfuSeuL_ZvEzNoSXPJ_AqJcKpol6w/s639/%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%91%2013%20%CE%91%CF%80%CF%81%201948.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="632" height="511" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhKtzz1Dr6zKXkBAfWc8hITzIlolPiYz3oNY3Orhwtj1S2oQ26k-HFHsEpWaoBNILzbORFEEwnj978FjgWeXoWQhpFkquDoou38pLUd29rlq6Gzkr-fLz9IhYQOrpvhmibBjCS2Hh_TVMTS65RbeAqZPKsMNOQLQphfuSeuL_ZvEzNoSXPJ_AqJcKpol6w/w634-h511/%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%91%2013%20%CE%91%CF%80%CF%81%201948.jpg" width="634" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η εφημερίδα "Ελευθερία" των Αθηνών για το συνέδριο των Παρισίων για βοήθεια στους αντάρτες</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"> </span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Η απροθυμία της ΕΣΣΔ και των κρατών-
δορυφόρων της να αναγνωρίσουν την λεγόμενη Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, που
δημιούργησαν οι αντάρτες στα βουνά, μαχόμενοι εναντίον της νόμιμης κυβέρνηση
της Αθήνας, οδήγησε το ΚΚΕ να στραφεί προς τις διάφορες μετωπικές
κομμουνιστικές ή φιλοκομμουνιστικές οργανώσεις διαφόρων χωρών.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b> </b>Σχετική επιτυχία σημείωσε η
προσπάθεια των ανταρτών στη Γαλλία, όπου υπήρχαν πολλοί διανοούμενοι,
διατεθειμένοι να δώσουν βοήθεια. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μια Διεθνής Επιτροπή Συντονισμού
για τη βοήθεια στους κομμουνιστές αντάρτες της Ελλάδας, δημιουργήθηκε το 1948 με
έδρα το Παρίσι, για να παρέχει ένα οργανωτικό κέντρο για τις ομάδες που
εκπροσωπούνταν στην Επιτροπή και ασχολούνταν με την προώθηση παντός είδους
βοήθειας όπως χρήματα, τρόφιμα, ιματισμός, φάρμακα κ.ά. προφανώς πλην πολεμικού
υλικού, που το είχαν αναλάβει κράτη, που ανήκαν στο λεγόμενο Παραπέτασμα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την άνοιξη του 1948 διάφορες επιμέρους
«Επιτροπές Βοήθειας» που είχαν οργανωθεί στην Ανατολική και Δυτική Ευρώπη, τους
τελευταίους μήνες, συσσωματώθηκαν μέσω μιας Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής,
που είχε δημιουργηθεί στο Παρίσι. Η επιτροπή αυτή οργάνωσε Συνέδριο για την
«Βοήθεια στη Δημοκρατική Ελλάδα» στις 10 και
11 Απριλίου 1948. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αυτές οι οργανώσεις υποτίθεται
ότι είχαν κύρια αποστολή μόνο, την παροχή ανακούφισης (φαγητό, ρουχισμό,
ιατρικές προμήθειες) στους Έλληνες αντάρτες, και παρόλο που είναι ξεκάθαρο ότι
το κύριο έργο τους βρίσκονταν στα συμβατικά πεδία της παροχής δημόσιας βοήθειας
και άσκησης προπαγάνδας, υπέκρυπταν και πολιτικούς σκοπούς, περίπου όπως και στην
περίπτωση των οργανώσεων που ιδρύθηκαν το 1936, για να βοηθήσουν τους Ισπανούς
Δημοκρατικούς, στον Ισπανικό Εμφύλιο, εναντίον
του δικτάτορα Φράνκο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στους σκοπούς τους περιλαμβάνονταν
επίσης στόχοι, όπως η στρατολόγηση εθελοντών και η διοχέτευση χρηματικών κεφαλαίων
προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Πριν από το Διεθνές Συνέδριο για τους
αντάρτες, σχηματίστηκε μια σειρά επιτροπών- σφραγίδων στην Ανατολική και Δυτική
Ευρώπη, όπως εκτιμούσαν οι μυστικές υπηρεσίες δημοκρατικών χωρών και κυρίως οι
αμερικανικές.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τεράστια πάντως υπήρξε και η
βοήθεια που δόθηκε στους αντάρτες του ΚΚΕ, η οποία δεν είχε επίσημο διακρατικό χαρακτήρα
γιατί απευθύνονταν σε μη κρατική οντότητα. Ήδη από το 1946 το Κομμουνιστικό Κόμμα
της Τσεχοσλοβακίας απέστειλε οικονομική, αλλά και σημαντική στρατιωτική βοήθεια
(όπλα και πυρομαχικά).</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtTvdFq2sDEjVQN39hVhsq4EXwyid3xK8Y55kBIffOs7ZaphSiOG2SpELOJDN2ckwV4BEFRbzT4m3ULh8Bwex3IEn3l_8sM9W8KGEfrSZFw8cvjR_-Vo1XKNpeWn0eiKETFK1pJ5ld4RQLgPbAVXCk9sTR0yvcf-WXE4_BmipC-Py6y3XExXqakvF04_DS/s340/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%BF%CF%82%201.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="155" height="493" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtTvdFq2sDEjVQN39hVhsq4EXwyid3xK8Y55kBIffOs7ZaphSiOG2SpELOJDN2ckwV4BEFRbzT4m3ULh8Bwex3IEn3l_8sM9W8KGEfrSZFw8cvjR_-Vo1XKNpeWn0eiKETFK1pJ5ld4RQLgPbAVXCk9sTR0yvcf-WXE4_BmipC-Py6y3XExXqakvF04_DS/w289-h493/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%BF%CF%82%201.jpg" width="289" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Πέτρος Ρούσος</span></i></b></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Η έκθεση Πέτρου Ρούσου<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Άλλωστε, ο Πέτρος Ρούσος, που
εμφανίζονταν ως «υπουργός» Εξωτερικών της κυβέρνησης των βουνών, σε έκθεσή του
είχε αναφέρει, ότι το ΚΚΕ είχε δουλέψει στο εξωτερικό, σε τρείς τομείς, που
ήταν:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η εκλαΐκευση και η διαφώτιση για
τον αγώνα των ανταρτών. Η οργάνωση παροχής βοήθειας προς τους αντάρτες. Η
περίθαλψη των προσφύγων και των παιδιών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για τους λόγους αυτούς
πραγματοποίησαν σειρά επαφών με τα μεγαλύτερα κομμουνιστικά και εργατικά
κόμματα. Ειδικά ο Ρούσος ανέφερε ότι:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στο Λονδίνο υπήρχε πρακτορείο με
επικεφαλής τον Σ. Δογάνη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στη Βουδαπέστη υπήρχε ελληνική
αντιπροσωπεία σε επιτροπή βοήθειας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στο Βουκουρέστι οργανώθηκε πρακτορείο
με επικεφαλής τον Αποστόλου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στη Σόφια υπήρχε πρακτορείο με
επικεφαλής το δημοσιογράφο Λευτέρη Μαυροειδή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στην Πράγα λειτουργούσε
πρακτορείο με επικεφαλής τον Μάξιμο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στη Βαρσοβία οργανώθηκε
πρακτορείο με επικεφαλής τον δημοσιογράφο Βάσο Γεωργίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στο Παρίσι υπήρχε πρακτορείο,
αλλά η Γαλλική κυβέρνηση είχε περιορίσει τη δράση του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στο Βερολίνο επρόκειτο να σταλεί
ο δημοσιογράφος Θανάσης Γεωργίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Στη Νέα Υόρκη το
Ελληνοαμερικανικό Συμβούλιο εξέδιδε σχετικό δελτίο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε άλλες χώρες υπήρχαν επιτροπές
βοήθειας ή σύλλογοι, αλλά και μεμονωμένα πρόσωπα, προσκείμενα προς το ΚΚΕ, που
βοηθούσαν τους αντάρτες.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWrfD_CibB4K0PTKB5t_EPwOS2Cuhwq8CqcoZcv90m9zRLvWim44LTEkt2s6dcFyaDtWZ3kZyxwPY_Utmkl-6Nxn9k6FY-EM-edHl5BdTGklyuQ1tNv0qw5lvJrC6s16qIRwNhyNZOtrlY8PTgUJCwPgNLaYMcRqFhN0HvXkWfoV4rtx4qBvLynCL64Ujb/s1837/Vladina_edinica,_Gradjanska_vojna_vo_Grcija.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1005" data-original-width="1837" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWrfD_CibB4K0PTKB5t_EPwOS2Cuhwq8CqcoZcv90m9zRLvWim44LTEkt2s6dcFyaDtWZ3kZyxwPY_Utmkl-6Nxn9k6FY-EM-edHl5BdTGklyuQ1tNv0qw5lvJrC6s16qIRwNhyNZOtrlY8PTgUJCwPgNLaYMcRqFhN0HvXkWfoV4rtx4qBvLynCL64Ujb/w664-h388/Vladina_edinica,_Gradjanska_vojna_vo_Grcija.jpg" width="664" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Το ελληνικό Πυροβολικό κανονιοβολεί θέσεις των ανταρτών</span></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Άλλες πληροφορίες<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ας επανέλθουμε στις πληροφορίες
των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τις δραστηριότητες, των ανά την Ευρώπη
επιτροπών βοήθειας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μια Επιτροπή βοήθειας προς τους
αντάρτες για τη συλλογή τροφίμων και ρούχων, δημιουργήθηκε στο Βελιγράδι τον
Ιανουάριο του 1948. Πρόεδρος ήταν ο Ντζούρο Σάλαϊ, εκπαιδευμένος στη Ρωσία.
Συμμετείχαν επίσης ο πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Εργατών
και γραμματέας της ο πρόεδρος των Σέρβων Ποιητών Τ. Μπογντάνοβιτς. Πριν από τον
Ιανουάριο του 1948, είχε περιήλθε εις γνώσιν των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, ότι
υπήρχε και ένα «Γραφείο για τη Βοήθεια στις Δημοκρατίες» στο Βελιγράδι, και ότι
ο καθηγητής Πέτρος Κόκκαλης διορίστηκε από τον επικεφαλής των ανταρτών Μάρκο
Βαφειάδη ως ο Έλληνας εκπρόσωπος στο γραφείο. (σ.σ. Είναι η περίπτωση που
ανέφερε στην έκθεσή του ο Πέτρος Ρούσος).</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την Πολωνία είχε αναφερθεί η
ύπαρξη μιας «Κοινωνίας των Φίλων της Δημοκρατικής Ελλάδας», υπό την προεδρία
του Βλαντισλάβ Μπρονέφσκι και με χορηγίες, σύμφωνα με το περιοδικό της Κομινφόρμ,
από <i>«δημοκρατικά κόμματα, δημόσιους
φορείς και πολιτιστικούς οργανισμούς». </i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την Ουγγαρία αναφέρθηκε η
ύπαρξη της «Εθνικής Επιτροπής Βοήθειας στον Λαό της Ελλάδας». Σε επίσημη έκθεση
είχε αναφερθεί, ότι μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου 1948 είχαν συνεισφέρει 482
εκατομμύρια φιορίνια. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την Ρουμανία, τονίζονταν σε
διάφορα πληροφοριακά δελτία των μυστικών υπηρεσιών, ότι μια παρόμοια επιτροπή ενδέχεται να υπήρχε
και στη Ρουμανία, καθώς οι επίσημες αναφορές της Κομινφόρμ έκαναν λόγο για
ποικίλες μορφές βοήθειας προς τους αντάρτες. Όπως για παράδειγμα το προσωπικό της
βιομηχανίας πετρελαίου, συνεισέφερε ημερομίσθιο μισής ημέρας στο ελληνικό
ταμείο. Οι εργαζόμενοι σε ένα άλλο εργοστάσιο στο Βουκουρέστι, έδωσαν πάνω από
1.000 μέτρα υφάσματος και το προσωπικό σε ένα εργοστάσιο ατμομηχανών, δούλεψε
75.000 ώρες υπερωρίας, συνεισφέροντας τα
χρήματα αυτά στο ελληνικό ταμείο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο Βέλγιο, δημιουργήθηκε με έδρα
τις Βρυξέλλες μια επιτροπή με κύρια ενασχόληση, τη συγκέντρωση χρηματικών κεφαλαίων
και τη συλλογή ρούχων και τροφίμων. Αυτή η επιτροπή έστειλε επίσης δύο
αντιπροσώπους στο «Διεθνές Συνέδριο για τη Βοήθεια στη Δημοκρατική Ελλάδα» στο
Παρίσι. Μια άλλη άγνωστη επιτροπή είχε πραγματοποιήσει τέσσερις συνεδριάσεις
στις Βρυξέλλες και κατά τις πληροφορίες των Αμερικανών διαμόρφωνε σχέδια για
στρατολόγηση προσωπικού, που θα μετέβαινε στην Ελλάδα. Ο Σαμ Χέρσενς (Βέλγος κομμουνιστής
βουλευτής) προήδρευσε σε τρεις από τις τέσσερις συνεδριάσεις, στις οποίες
συζητήθηκαν τα ακόλουθα: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">1. Όλη η βοήθεια προς την Ελλάδα
πρέπει να διοχετεύεται μέσω του κεντρικού γραφείου του Γαλλικού Κομμουνιστικού
Κόμματος στο Παρίσι. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">2. Ο Antoine Pernandes (Ισπανός
εκπρόσωπος) ισχυρίστηκε ότι τα πρώην μέλη της Ισπανικής Διεθνούς Ταξιαρχίας, θα
ανταποκρινόταν στις προσπάθειες στρατολόγησης για την Ελλάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">3. Ο Jean d<span lang="EN-US">e</span> Guent αποφασίστηκε να πάει στη Γαλλία
ως σύνδεσμος με την αντίστοιχη γαλλική ομάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">4. Οι Βέλγοι κομμουνιστές Pierre
Massin, Jean de Guent και Leonard Hainolryck εξελέγησαν ως υπεύθυνοι για τα
ταμεία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">5. Λήφθηκαν ονόματα εθελοντών για
στρατολόγηση για «Διεθνείς Ταξιαρχίες» στην Ελλάδα. Η βελγική επιτροπή εφέρετο
να διατηρεί σχέσεις με παρόμοια επιτροπή στην Ιταλία. Στις 4 Μαΐου 1948,
αναφέρθηκαν τα ακόλουθα άτομα ότι στάλθηκαν στην Ιταλία για να συντονίσουν τις
εργασίες της βελγικής και ιταλικής επιτροπής: Antoine Laurent (Κομμουνιστικό Κόμμα
Βελγίου) Philippe Dekeyser (μάλλον μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Βελγίου) Verschueren. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην Γαλλία, η «Co<span lang="EN-US">m</span>mit<span lang="EN-US">t</span>e<span lang="EN-US">e</span> Francais D' Aide a la Greco Democratique», με έδρα στην Rue
Lafayette, στο Παρίσι, διευθύνεται από τον Jean Guinebert, πρόεδρο και κομμουνιστή
και την Madeleine Braun, Γενική
Γραμματέα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε επιστολή που απευθυνόταν στον
Χουάν Σάντος Ριβέρα, Γενικό Γραμματέα του ΚΚ/Πουέρτο Ρίκο, τον καλούσαν να
στείλει το κόμμα εκπροσώπους στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Βοήθεια στην Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Οι ακόλουθοι αναφέρονται ως επίτιμοι πρόεδροι
της Επιτροπής: Bloncourt, Elie Bure, Emile Cachin, Marcel (μέλος του Πολιτικού
Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας), Pierre Cotton, Aime
D'Aragon, Charles de la Vigerie, D' Astier, Duchene, Gabrielle Eluard, Paul
Joliot-Curie, F. Jourdain, Francis Martin-Chauffio, L. Prenant. Η γραμματεία
της επιτροπής αναφέρθηκε ότι περιλάμβανε και τους Bassis, Henri Monmousseau,
Gaston (του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος) Patinaud, Marius (του
Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας). </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ένα παράρτημα της επιτροπής για
τη βοήθεια στους αντάρτες, πιθανότατα λειτουργούσε στην Ιταλία καθώς και τρία παραρτήματα
στο Βέλγιο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τέτοιες επιτροπές βοήθειας προς
τους αντάρτες, λειτουργούσαν στην Αυστραλία και τη Μεγάλη Βρετανία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις ΗΠΑ, το «Αμερικανικό
Συμβούλιο για μια Δημοκρατική Ελλάδα» έστειλε δύο αντιπροσώπους στη διεθνή
διάσκεψη στο Παρίσι και έδειχνε να αυξάνει τη δραστηριότητά του στις ΗΠΑ. Δραστηριοποιήθηκαν
για την αθώωση μιας Ελληνίδας που είχε συλληφθεί και παραπέμφθηκε σε έκτακτο
στρατοδικείο επειδή απηύθυνε έκκληση στον αμερικανικό λαό μέσω με ένα άρθρο σε
εφημερίδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αυτές οι αναφορές δείχνουν ότι το
κίνημα «Βοήθεια στη Δημοκρατική Ελλάδα» δεν περιορίζονταν στην Ευρώπη αλλά επεκτείνονταν
παγκοσμίως και γίνονταν αυτό το κίνημα πιο ενεργό.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjOH2rMg9F2Zx46aV7AQW70YxIEd9wmiVJ9ZCn6c6-ZVaFOVfOlOpDZpyTvXVLbMlKrGWemsMFeCNV8eRxPqFPmlNYKz9VJGI28D3yyT6ovo1wYhOQ74z0givBhuIRdN-y5rzF8qt8NMNEqwNDBs79ychAfJ1iTk2PaAL2VIOL80PVChyphenhypheneA84vLN8Fslet/s1024/112-1022x1024.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1022" height="465" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjOH2rMg9F2Zx46aV7AQW70YxIEd9wmiVJ9ZCn6c6-ZVaFOVfOlOpDZpyTvXVLbMlKrGWemsMFeCNV8eRxPqFPmlNYKz9VJGI28D3yyT6ovo1wYhOQ74z0givBhuIRdN-y5rzF8qt8NMNEqwNDBs79ychAfJ1iTk2PaAL2VIOL80PVChyphenhypheneA84vLN8Fslet/w474-h465/112-1022x1024.jpg" width="474" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Οχυρωμένες θέσεις των ανταρτών</span></i></b></div></b><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Το Διεθνές Συνέδριο στο Παρίσι το 1948<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Τελικά πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, 10-11
Απριλίου 1948, το Διεθνές Συνέδριο για την Βοήθεια στην λεγόμενη «Δημοκρατική
Ελλάδα» εννοώντας τους εξεγερμένους κομμουνιστές αντάρτες. Το Συνέδριο
διοργανώθηκε από τη Γαλλική Συντονιστική Επιτροπή για Βοήθεια στην Ελλάδα, με
ενεργό συμμετέχοντα τον <span lang="EN-US">A</span>ndre
Marty, μέλος του Γαλλικού Πολιτικού Γραφείου. Ο Πωλ Ελυάρ, Γάλλος ποιητής,
άνοιξε την πρώτη συνεδρίαση και εξέφρασε την ελπίδα ότι <i>«η δημοκρατική Ελλάδα θα θριάμβευε επί των εχθρών της» </i>και
υποσχέθηκε ότι <i>«θα παράσχει στους
ηρωικούς στρατιώτες του Μάρκου κάθε υποστήριξη».</i> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Zilliacus (Βρετανός βουλευτής,
που εκπροσωπούσε την αριστερή πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος) ζήτησε να
σταματήσει η πολιτική της ανάμειξης στις ελληνικές εσωτερικές υποθέσεις και
δήλωσε ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν το μόνο έθνος, που εκτέλεσε τη συμφωνία της
Γιάλτας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Connelly (από το Συμβούλιο της
Νέας Υόρκης) προήδρευσε στην τρίτη σύνοδο όπως και ένας πιθανόν Πολωνός εκπρόσωπος)
έκανε μια μακροσκελή ομιλία δίνοντας την ιστορία του ΕΑΜ, ακολουθώντας όμως την
απόλυτη κομμουνιστική γραμμή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για οργανωτικά ζητήματα μίλησε η
Γενική Γραμματέας της Γαλλικής Επιτροπής Βοήθειας στην Ελλάδα, Madeleine Braun,
η οποία ανέφερε ότι στο συνέδριο ήταν παρόντες 65 εκπρόσωποι από 22 ξένες χώρες
και 115 Γάλλοι εκπρόσωποι. Η γαλλική επιτροπή, υποστηριζόμενη από διάφορες
οργανώσεις και ολόκληρος ο γαλλικός λαός, είχε συγκεντρώσει δύο εκατομμύρια
φράγκα και είχε στείλει μεγάλο αριθμό δεμάτων με τρόφιμα, υποδήματα και
ιατρικές προμήθειες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά την ολοκλήρωση της
συνεδρίασης διαβάστηκε ένα ευχαριστήριο τηλεγράφημα από την «Προσωρινή Κυβέρνηση
της Ελλάδας», υπογεγραμμένο από τον «υπουργό» Εξωτερικών της, Πέτρο Ρούσο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια, η διάσκεψη
υιοθέτησε ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας κατά της Ελληνικής κυβέρνησης και έντονα
κατά της υποστήριξης <i>«της κυβέρνησης της
Ουάσιγκτον προς τους μοναρχοφασίστες της Αθήνας και κατά της παρουσίας στην
Ελλάδα Βρετανικών στρατευμάτων κατοχής». </i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ακόλουθος κατάλογος ξένων εκπροσώπων
στο συνέδριο, είχε συνταχθεί ουσιαστικά από δημοσιεύματα του Γαλλικού Τύπου αλλά
και από μια δημοσίευση, που εκδόθηκε από τη Γαλλική Επιτροπή Βοήθειας στην
Ελλάδα: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αλβανία Kocani, Drino, <span lang="EN-US">L</span>iudra, L<span lang="EN-US">i</span>ambi, Αλγερία Ανώνυμος εκπρόσωπος της
Δημοκρατικής Νεολαίας της Αλγερίας Αυστραλία Fidler, Bernie («Επιτροπή Βοήθειας
στη Δημοκρατική Ελλάδα») Murray, Steven (Εκπρόσωπος Νέων) Williams , Bert, Βέλγι Demany, Fernand (κομμουνιστής βουλευτής)
Marteaux, (Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου), Βολιβία Arze, Jose (Πρώην Πρόεδρος του
Επιμελητηρίου των Αντιπροσώπων, αρχηγός του Partido Izquierda Revolucionario,
που ζούσε στη Γαλλία), Βουλγαρία Ανώνυμος εκπρόσωπος πιθανόν ο καθηγητής
Tachev, ο οποίος ήταν κάτοχος υποτροφίας σε Γαλλικό Πανεπιστήμιο. Καναδάς
Storrie, Jessie, Κίνα Lu Tsui, (Κομμουνίστρια, εκπρόσωπος γυναικείας οργάνωσης).
Τσεχοσλοβακία Belcoborsκi, δόκτωρ Benesova, Lida (Εκπρόσωπος των γυναικείων
οργανώσεων) Bouceit, Jaroslav (εκπρόσωπος της νεολαίας) Drtina, (Κομμουνίστρια
στο Παρίσι) Kralove, μία ανώνυμη εκπρόσωπος γυναικείων οργανώσεων, Lang, δόκτωρ
Jaromir <span lang="EN-US">L</span>iloslava-Vivegova,
Franticek (Ποιητής) Δόκτωρ, <span lang="EN-US">Kerk</span>,
μία ανώνυμη κομμουνίστρια δημοσιογράφος, Olson, Albert (Καθηγητής στο
Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης) Veibel, Stig (Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της
Κοπεγχάγης), Vasses (Επιτροπή Βρετανικής Βοήθειας στη «Δημοκρατική Ελλάδα» κομμουνιστής)
Haldane, J. B. Haxell, Jones, Miss Gladys (Επιτροπή Βρετανικής Βοήθειας στη «Δημοκρατική
Ελλάδα») Martin, F. R. (Ένωση Μηχανικών), Hayall, Sloan, Pat (Σύνδεσμος για τη
Δημοκρατία στην Ελλάδα) Stevens, Zilliacus, K. (βουλευτής).</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvncrxAIUQRo19wwKrA73PoIR4M7_9aElS9mphCmQMYjpl8rJjNMkMJz2Zqq4jgOR-S044SUBg_1lZitrhZ19F8udizle7VhbeNGGkE6cVU9RMZAub31IWJEQ_DQoCuHnC4fBsFJNIBE39_yHH6r3gJMipxDECLk1YEtlu-YbOyYK8iRGcAent-g94lxEc/s1024/elyar-2-1024x576-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvncrxAIUQRo19wwKrA73PoIR4M7_9aElS9mphCmQMYjpl8rJjNMkMJz2Zqq4jgOR-S044SUBg_1lZitrhZ19F8udizle7VhbeNGGkE6cVU9RMZAub31IWJEQ_DQoCuHnC4fBsFJNIBE39_yHH6r3gJMipxDECLk1YEtlu-YbOyYK8iRGcAent-g94lxEc/w644-h346/elyar-2-1024x576-1.jpg" width="644" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Γάλλος ποιητής Πωλ Ελυάρ με ανταρτίνες στο Γράμμο</span></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Ο ποιητής Πωλ Ελυάρ στο βουνό με τους αντάρτες<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αποκορύφωμα της προσπάθειας των
κομμουνιστών ανταρτών να διεθνοποιήσουν την προσπάθεια ανατροπής της νόμιμης
κυβέρνησης της Αθήνας, μέσω των ποικιλώνυμων επιτροπών βοήθειας, ήταν τον
επόμενο χρόνο, η επίσκεψη στα ανταρτοκρατούμενα βουνά του Γάλλου αριστερού
ποιητή Πωλ Ελυάρ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ήταν η 1η Ιουνίου του 1949, όταν
το υποτυπώδες Πρακτορείο Ειδήσεων των
ανταρτών, που του είχαν δώσει το όνομα «Ελεύθερη Ελλάδα» κυκλοφόρησε μια
ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονταν, ότι μια Γαλλική αντιπροσωπεία που την
αποτελούνταν από τους Πωλ Ελυάρ, ποιητή, Υβ Φαρζ, τέως υπουργό, μέλος της
μόνιμης επιτροπής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, Ζαν Μορίς Ερμάν, ηγετικό
στέλεχος του αριστερού σοσιαλιστικού κινήματος της Γαλλίας και Ανρύ Μπασίς,
Γραμματέα της Επιτροπής Βοήθειας για την Ελλάδα, είχε φτάσει από την
προηγούμενη ημέρα <i>«στην περιοχή της
Ελεύθερης Ελλάδας»</i> κατά την έκφραση του πρακτορείου, δηλαδή στα βουνά!!! Η
αντιπροσωπεία έγινε δεκτή στην έδρα του Γενικού Αρχηγείου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Γαλλική
αντιπροσωπεία, σύμφωνα με μαρτυρίες, ήρθε στο Γράμμο μέσω της Αλβανίας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ήταν εκείνα,
τα χρόνια της φωτιάς, που δοκιμάστηκε σκληρά η Ελλάδα, πολέμησε με γενναιότητα,
και με τη βοήθεια των συμμάχων, παρέμεινε στον κόσμο των δημοκρατιών της Ευρώπης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> <span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">(</span></b><a href="https://www.cia.gov/readingroom/print/1351363">https://www.cia.gov/readingroom/print/1351363</a><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">)</span><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">*Εφημερίδα «Ελευθερία» Αθηνών, έτους 1948,
Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-34993547237886848092024-01-21T13:56:00.002+02:002024-01-26T14:23:31.178+02:00Ο ανταρτοπόλεμος με αμερικανική θεώρηση<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3oULes_W4Du6U7U0frnBtLtAfjlYAR_0Vh19DWrhwwQkZsjkEKh8U3leabOuqOjRO6Jf5IO03Vo3q7ferU1DgCoAWlbuvZeo0APaRGHaa2MH2PfCclKrKRRhyoaX-nCpx_aFfZesKP8WgUMzIl13p_nkk7q-iPJK2EqKfn3VV0IW3E_UXQkBZ_9BZrl1s/s513/54-10.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="513" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3oULes_W4Du6U7U0frnBtLtAfjlYAR_0Vh19DWrhwwQkZsjkEKh8U3leabOuqOjRO6Jf5IO03Vo3q7ferU1DgCoAWlbuvZeo0APaRGHaa2MH2PfCclKrKRRhyoaX-nCpx_aFfZesKP8WgUMzIl13p_nkk7q-iPJK2EqKfn3VV0IW3E_UXQkBZ_9BZrl1s/w700-h410/54-10.jpg" width="700" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος και ο Αμερικανός στρατηγός Βαν Φλήτ</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Ο ανταρτοπόλεμος των ετών 1946-1949, υπήρξε
ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα στην πορεία της Ελλάδας προς την ανάπτυξη, την
ευημερία και την πρόοδο στον μεταπολεμικό κόσμο, που τον ακολουθούσαν
ανεμπόδιστα τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Τελικά στα κρίσιμα εκείνα χρόνια,
σημαντικά στηρίγματα της Ελλάδας- έστω και με ορισμένες υποχωρήσεις- αποδείχτηκαν
το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ.<o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το Δόγμα
Τρούμαν, όπως παρέμεινε γνωστό, ήταν η πολιτική που διατύπωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ
Χάρυ Τρούμαν στην ιστορική ομιλία του, που εκφώνησε στις 12 Μαρτίου 1947, στο
Κογκρέσσο, διακηρύσσοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα υποστήριζαν Ελλάδα και Τουρκία
με οικονομικά προγράμματα και στρατιωτικά, για να αποτραπεί η υπαγωγή τους στη
Σοβιετική σφαίρα επιρροής.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το σχέδιο
Μάρσαλ ήταν η απόφαση της οικονομικής ενίσχυσης κρατών της Ευρώπης, μετά τη
λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της αντίληψης των Αμερικανών, ότι η
επικράτηση του κομμουνισμού θα αποτελούσε κίνδυνο για τα στρατηγικά συμφέροντα
και των Ηνωμένων Πολιτειών. Πήρε το όνομά του από τον τότε υπουργό εξωτερικών των
ΗΠΑ Τζορτζ Μάρσαλ, που είχε αναλάβει την υλοποίησή του.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δόγμα Τρούμαν και σχέδιο Μάρσαλ,
επέτρεπαν τις αμερικανικές παρεμβατικές κινήσεις στα ελληνικά πολιτικά,
οικονομικά και στρατιωτικά πράγματα. Τον Νοέμβριο του 1948 επανεξελέγη Πρόεδρος
των ΗΠΑ, ο Χάρυ Τρούμαν, γεγονός που επιβεβαίωνε ότι η υπερδύναμη, δεν θα
εγκατέλειπε την Ελλάδα.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
παρουσία των Αμερικανών στα ελληνικά πράγματα, έγινε δυνατή, όταν οι Βρετανοί,
αντιμετωπίζοντας τεράστια οικονομικά προβλήματα λόγω του μεγάλου Πολέμου,
αποφάσισαν να αποσυρθούν από την Ελλάδα, την οποία στήριζαν αποφασιστικά, επί
αρκετά χρόνια. </span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ήρθαν
τότε στην Ελλάδα στρατιωτικοί και οικονομικοί σύμβουλοι, που άρχισαν αμέσως να
μελετούν την κατάσταση, ενώ η χώρα μας έδινε σκληρό αγώνα πολεμώντας τους κομμουνιστές
αντάρτες.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Πώς
έβλεπαν οι Αμερικανοί την καθημαγμένη Ελλάδα, που συνέχισε να πολεμά, όταν τα
άλλα κράτη της Ευρώπης απολάμβαναν τα αγαθά της ελευθερίας;</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στα
Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, έχουν διασωθεί αναφορές διπλωματών, οικονομικών, και
στρατιωτικών συμβούλων, αλλά και μυστικών πρακτόρων, που δίνουν ανάγλυφη εικόνα
μιας Ελλάδας, που αντιμετώπιζε πολεμική εσωτερική απειλή με τους αντάρτες του
ΚΚΕ, που τους στήριζαν άμεσα τρία γειτονικά κράτη τουλάχιστον και έδινε εικόνα
οικονομικής επιβίωσης. Φτώχεια και τρόμος επικρατούσαν παντού.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWA2hvEPmL08x0sS7_O-UV2bz77V2R0uFcLr1dIhwRHX697ZS_M8snUzpvoRzPhHOlinyyQR9Uj-wCkPaWekAhF94xx-EijGIs-ZgOlf4PDaJrs8FmNZvKYiRW6ndI_a2PU3kAu-5zLpJAcZp7N4R8rbxMtlmV6VZnysr0uL-DL7j9nrKdpfa1cA3UMk8z/s1280/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="861" data-original-width="1280" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWA2hvEPmL08x0sS7_O-UV2bz77V2R0uFcLr1dIhwRHX697ZS_M8snUzpvoRzPhHOlinyyQR9Uj-wCkPaWekAhF94xx-EijGIs-ZgOlf4PDaJrs8FmNZvKYiRW6ndI_a2PU3kAu-5zLpJAcZp7N4R8rbxMtlmV6VZnysr0uL-DL7j9nrKdpfa1cA3UMk8z/w649-h462/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1.png" width="649" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Οργάνωση και βάσεις των ανταρτών σε γειτονικές χώρες. Πηγή: Wikipedia</span></i></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η στρατηγική σημασία της Ελλάδας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Ελλάδα ήταν κατά τους Αμερικανούς,
το τελευταίο βαλκανικό κράτος, που αντιστέκονταν εκείνη τη δεκαετία 1940-1950 στη
σοβιετική κυριαρχία. Εάν η ΕΣΣΔ αποκτούσε τον έλεγχο της Ελλάδας απευθείας ή
μέσω κρατών- δορυφόρων, εκτιμούσαν οι Αμερικανοί των μυστικών υπηρεσιών ότι:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(α) Θα ολοκλήρωνε την κυριαρχία
της στα Βαλκάνια. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(β) Θα μπορούσε να επεκτείνει και
να εδραιώσει τη θέση της στο Αιγαίο, που θα έδινε στη Σοβιετική Ένωση ο έλεγχος
της Μακεδονίας και της Θράκης. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(γ) Θα χρησιμοποιούσε τη Θεσσαλονίκη,
δηλαδή το ιστορικό νότιο τέρμα της χερσαίας διαδρομής από τη λεκάνη του Δούναβη
προς τη λεκάνη του Αξιού και προς τα νότια, έως το Θερμαϊκό. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(δ) Θα αποκτούσε στρατηγική θέση
στην Ανατολική Μεσόγειο, παρακάμπτοντας έτσι την Τουρκία και τα Δαρδανέλια,
απειλώντας το Σουέζ και θέτοντας σε κίνδυνο τις συμμαχικές πολιτικές στην Εγγύς
Ανατολής. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε αντιμετώπιση αυτών των ενδεχομένων
διατυπώθηκε το νομοσχέδιο περί της ελληνοτουρκικής βοήθειας. Η επέκταση της
βοήθειας προς την Ελλάδα και την Τουρκία ήταν η πρώτη σαφής ανακοίνωση προς τον
κόσμο γενικότερα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σκόπευαν να βοηθήσουν και να
στηρίξουν εκείνες τις χώρες, που αντιστάθηκαν στη σοβιετική παρέμβαση. Η
συνεχιζόμενη ικανότητα της Ελλάδας να αντιστέκεται, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, θα
παρακολουθείται όπως είναι επόμενο, στενά, τόσο από το ανατολικό όσο και από το
δυτικό μπλοκ και θα έχει σημαντική επιρροή στη μελλοντική επιτυχία της
εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, στην Ευρώπη και την Εγγύς Ανατολή. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ενώ η Ελλάδα είχε δοκιμάσει στο
παρελθόν πολλές μορφές διακυβέρνησης, η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων εξακολουθούσε
να έχει ισχυρή αίσθηση πολιτικής ελευθερίας, θεωρούσαν οι Αμερικανοί ειδικοί.
Σήμερα- υπογράμμιζαν- μεταξύ των ηγετών τόσο της Δεξιάς όσο και της Αριστεράς
υπάρχει μια έντονη τάση, γεννημένη από φόβο, προς την ακραία πολιτική. Εάν στην
Ελλάδα δινόταν εγγύηση εθνικής ανεξαρτησίας, τα κόμματα θα μπορούσαν και πάλι
να διεκδικήσουν τις δημοκρατικές τους αρχές και θα μπορούσαν να υποστηρίξουν
εποικοδομητικά τις δυτικές δημοκρατίες και τα Ηνωμένα Έθνη.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στρατιωτικά η Ελλάδα ,δεν
μπορούσε να αντέξει επίθεση από μια μεγάλη δύναμη όπως η ΕΣΣΔ ή από έναν
συνδυασμό βαλκανικών κρατών- δορυφόρων της. Η ανεξαρτησία της και η συνεχής
ασφάλεια των σημαντικών στρατηγικών σημείων της μπορούσαν σε εκείνη τη φάση να
είναι εγγυημένες μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Κινδύνευαν Θράκη και Μακεδονία</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στα γενικά στρατηγικά σχέδια για
την Εγγύς Ανατολή, πρωταρχικός στόχος της ΕΣΣΔ ήταν να πάρει τον έλεγχο της Ελλάδας, μέσω των
βαλκανικών δορυφόρων της, των Ελλήνων κομμουνιστών ή και των δύο, υποστήριζαν
οι Αμερικανοί ειδικοί. Εάν η πλήρης υλοποίηση του στόχου αποτύγχανε, η
Γιουγκοσλαβία μπορούσε να επιχειρήσει να αποσπάσει την ελληνική Μακεδονία ή
όπως την έλεγαν «Μακεδονία του Αιγαίου» για ενσωμάτωση, μαζί με τη
Γιουγκοσλαβική Μακεδονία, ως κράτος σε μια ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία. Η απόσπαση
της Μακεδονίας θα είχε όμως και άλλη συνέπεια εις βάρος της Ελλάδας, θα
συνοδευόταν από απόσπαση της Θράκης από τη Βουλγαρία. Για να επιτύχει τους
σκοπούς της στην Ελλάδα, πρόβλεπαν, ότι η ΕΣΣΔ θα συνεχίσει: </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(α) Να διαδίδει και να εντείνει
την προπαγάνδα, για να δυσφημήσει την ελληνική κυβέρνηση. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(β) Να προσπαθεί να εμποδίσει
κάθε προσπάθεια του ΟΗΕ για επίλυση του ελληνικού προβλήματος. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(γ) Να αποπειραθεί, μέσω των δολιοφθορών
που προκαλούσαν οι αντάρτες, να ακρωτηριάσει την ελληνική εθνική οικονομία και
να ακυρώσει το Πρόγραμμα Αμερικανικής Βοήθειας. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(δ) Να παρέχει κρυφά, βοήθεια
στους αντάρτες μέσω των κρατών- δορυφόρων. Η ΕΣΣΔ μπορεί ακόμη και να επεκτείνει
την αναγνώριση του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρατού» των ανταρτών και τελικά της
λεγόμενης Ελεύθερης Ελληνικής κυβέρνησης σε αντίθεση με την κυβέρνηση της
Αθήνας. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Παραλυτικός τρόμος στη χώρα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο βαθμός στον οποίο η Ελλάδα
μπορούσε να αντιμετωπίσει τις τακτικές των δορυφόρων και της ΕΣΣΔ, εξαρτιόταν
άμεσα από την ικανότητα του Ελληνικού Στρατού να υποτάξει τους αντάρτες.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1946-47, η δημιουργία μιας γενικά
αντιπροσωπευτικής και ειλικρινούς κυβέρνησης στην Αθήνα, δημιούργησε την ελπίδα
ότι θα μπορούσε να είχε κάνει πολλά, για να σταματήσει την εσωτερική διαμάχη.
Τώρα, όμως, η γενική κατάσταση έχει επιδεινωθεί τόσο πολύ και οι κομμουνιστές
έχουν γίνει τόσο αποφασισμένοι που, αν και έχει σχηματιστεί πλειοψηφικός
συνασπισμός Λαϊκής και Φιλελεύθερης Κυβέρνησης (7 Σεπτεμβρίου 1947), δεν είναι
πιθανή μια καθαρά πολιτική λύση των προβλημάτων της Ελλάδας</i>» υπογράμμιζαν
οι Αμερικανοί πολιτικοί αναλυτές. Όσο ο πόλεμος συνεχίζεται- πρόσθεταν- με τη
μεγάλη καταστροφή και τον παραλυτικό φόβο που δημιουργεί, δεν μπορεί να υπάρξει
πραγματική κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αρχικά, περίπου 149 εκατομμύρια
δολάρια από τα 300 εκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν από τις ΗΠΑ για να
βοηθήσουν την Ελλάδα προορίζονταν για στρατιωτικούς σκοπούς. Είναι πλέον
απαραίτητο να μεταφερθούν εννέα εκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικές ανάγκες από
τα κονδύλια που διατίθενται για την οικονομική ανασυγκρότηση. Με αυξημένο
εξοπλισμό των ΗΠΑ και πιο δυναμική ηγεσία, ο Ελληνικός Στρατός θα έπρεπε να
μπορέσει να υποτάξει τους αντάρτες. Ωστόσο, θεωρούσαν οι ΗΠΑ ότι η ηγεσία του Στρατού
εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής για το έργο που εκκρεμεί, και οι αντάρτες εξακολουθούν
να λαμβάνουν βοήθεια σε αυξανόμενη κλίμακα από τους δορυφόρους της ΕΣΣΔ. Υπό
αυτές τις συνθήκες, ο Ελληνικός Στρατός, όπως συγκροτείται και απασχολείται
σήμερα, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή του και ο ελληνικός λαός,
κουρασμένος, τρομοκρατημένος και χωρίς αποτελεσματική ηγεσία, δεν μπορεί να
κάνει έστω και λίγα για να βοηθήσει τον εαυτό του. Έτσι, το μέλλον της Ελλάδας
ανήκει είτε στην ΕΣΣΔ είτε στις ΗΠΑ,
τονίζονταν. Δεν είναι πιθανό η ΕΣΣΔ και οι δορυφόροι ότι θα χαλαρώσουν την
τεράστια πίεση που ασκούν στην Ελλάδα ή ότι το Πρόγραμμα Αμερικανικής Βοήθειας
θα έχει αναζωογονήσει αρκετά το ηθικό και την οικονομία της χώρας μέχρι τον
Ιούνιο του 1948 ώστε η Ελλάδα να σταθεί μόνη της, πρόβλεπαν οι ειδικοί των ΗΠΑ.
Ο Νοέμβριος όμως εκείνης της χρονιάς είχε γεγονότα, που δημιουργούσαν κλίμα
μιας σχετικής πολιτικής αστάθειες στην μαχόμενη Ελλάδα. Στις 12 του μηνός ο
πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του.
Τελικά μετά από σειρά διεργασιών και διαβουλεύσεων στις 19/11/48 ορκίσθηκε η
νέα κυβέρνηση πάλι υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη των Φιλελευθέρων με αντιπρόεδρο
τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη, ηγέτη του Λαϊκού Κόμματος.</span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizoVSawBenM8Uz56El5Fo2TxELTvn6oD-rL5fwC5ojf3mJotVvM4QDP3Xrffs8ynf8yuoL1niUTGQjHd0sFIl9DY1TFzKIhaIHRVZTLib9mQoCHGaVo4_45YqpdAHqB0UU1Kz9ttAztpV80nvjqX29UXqqsYGfdzVSixdqB1bevDfKR4CL3WG2W_E2yd3M/s715/%CE%9A%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="715" height="479" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizoVSawBenM8Uz56El5Fo2TxELTvn6oD-rL5fwC5ojf3mJotVvM4QDP3Xrffs8ynf8yuoL1niUTGQjHd0sFIl9DY1TFzKIhaIHRVZTLib9mQoCHGaVo4_45YqpdAHqB0UU1Kz9ttAztpV80nvjqX29UXqqsYGfdzVSixdqB1bevDfKR4CL3WG2W_E2yd3M/w679-h479/%CE%9A%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7.jpg" width="679" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Η κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη</span></i></b></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Το κομματικά και προσωπικά συμφέροντα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την πολιτική σταθερότητα όμως
στην Ελλάδα, που αντιμετώπιζε ένοπλη ανταρσία, οι Αμερικανικές υπηρεσίες είχαν
τη δική τους άποψη προς το τέλος του 1947.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε αναφορές τους προς την
Ουάσιγκτον τόνιζαν, ότι η χρόνια πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα, από την
απελευθέρωση και μετά, επιδεινώθηκε από τις εκτεταμένες κομμουνιστικές
δραστηριότητες. Επιπλέον, ακόμη και ενώπιον μιας εθνικής καταστροφής, πολλοί
πολιτικοί στην Αθήνα, δεν ήταν πρόθυμοι να αγνοήσουν τα προσωπικά και κομματικά
τους συμφέροντα για το κοινό καλό. Είναι αμφίβολο- υπογράμμιζαν- εάν η παρούσα
κυβέρνηση, αν και συνασπισμός των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, Φιλελεύθερων και
Λαϊκών, έχει την πλήρη εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του λαού. Χωρίς σταθερή
καθοδήγηση των ΗΠΑ, η σύγκρουση ιδεών και προσωπικοτήτων εντός του υπουργικού
συμβουλίου, μπορεί να καταστήσει την κυβέρνηση αναποτελεσματική. Ενώ η
κυβέρνηση λειτουργεί υπό ένα φιλελεύθερο και πεφωτισμένο σύνταγμα, οι χαοτικές
συνθήκες και ο τρόμος από την ανταρσία, έχουν οδηγήσει σε πολλά ακραία μέτρα
και ασυνέπειες στην κρατική διοίκηση. Έτσι, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα
επιτράπηκε η νόμιμη λειτουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος και του κομματικού Τύπου,
η κυβέρνηση έχει φυλακίσει ή εξορίσει εκατοντάδες μη κομμουνιστές, απλώς και
μόνο επειδή ήταν μέλη της πολιτικής αντιπολίτευσης.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας οι Αμερικανοί
διπλωμάτες αναφέρονταν και με πολλές αιχμές στους πολιτικούς της εποχής
εκείνης.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι περισσότεροι πολιτικοί-
ισχυρίζονταν στις εκθέσεις τους- συνειδητοποιώντας τη ζωτική αναγκαιότητα της
αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα, αποδέχονται τις προτάσεις των ΗΠΑ για
ανάκαμψη. Άλλοι όπως, εξακολουθούν να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την
κατάσταση και το Πρόγραμμα Αμερικανικής Βοήθειας για τους δικούς τους
πολιτικούς σκοπούς. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι δημοκρατική
και φιλοαγγλοαμερικανική. Οι άνθρωποι φοβούνται την ΕΣΣΔ και μισούν τους
Έλληνες κομμουνιστές, που έχουν κάνει μια ανελέητη εκστρατεία τρόμου στην
ύπαιθρο. Δεδομένης της διαβεβαίωσης, της ελπίδας και της σταθερότητας που
εξασφάλιζε η Αμερικανική βοήθεια, οι άνθρωποι θα πρέπει τελικά να είναι σε θέση
να επιβεβαιώσουν εκ νέου τις δημοκρατικές τους αρχές. Δεδομένου του συνεχούς
φόβου και της απελπισίας, υπάρχει κίνδυνος να υποκύψουν, έστω και απρόθυμα,
στην επίμονη πίεση των αποφασιστικών, μαχητών κομμουνιστών, πίστευαν οι
Αμερικανοί.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 12 Νοεμβρίου 1948, ο Θεμιστοκλής
Σοφούλης υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του. Στις 19 του μηνός ορκίσθηκε
η νέα κυβέρνηση υπό τον Σοφούλη πάλι με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpAll41a7n6tN1N6EdDlMtDUnwOBpEjWLIiFX39PEmMkMi1__RUbZbhmgZqVU3T-ib1U1miBu7neJAh_g_FIYJsb3rERDfpRFNHDNQsJ8K7HevAMhq5NtwBCmZbMd-8zkfGd1hEan95ZaEWRjcLRalnLsCq_PIvQZkIFg9xY6yn-KfNnzMvLClAGGb0Xi6/s312/kke-n-509_0.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="153" data-original-width="312" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpAll41a7n6tN1N6EdDlMtDUnwOBpEjWLIiFX39PEmMkMi1__RUbZbhmgZqVU3T-ib1U1miBu7neJAh_g_FIYJsb3rERDfpRFNHDNQsJ8K7HevAMhq5NtwBCmZbMd-8zkfGd1hEan95ZaEWRjcLRalnLsCq_PIvQZkIFg9xY6yn-KfNnzMvLClAGGb0Xi6/w617-h298/kke-n-509_0.jpg" width="617" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απαγόρευση του ΚΚΕ</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όπως είναι γνωστό εξ άλλου, στις
27 Δεκεμβρίου 1947 είχαν κηρυχθεί παράνομα το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και η Εθνική
Αλληλεγγύη, με έκδοση Αναγκαστικού Νόμου. Νωρίτερα από τις 18 Οκτωβρίου 1947
είχε απαγορευθεί η έκδοση και κυκλοφορία του δημοσιογραφικού οργάνου του ΚΚΕ η
εφημερίδα «Ριζοσπάστης» με το Ψηφίσμα περί Τύπου, που κατά την ηγεσία του
κόμματος σήμαινε ουσιαστικά <i>«το κλείσιμο
των μη υποταγμένων στην αμερικανοκρατία εφημερίδων του λαού και ειδικώτερα του
“Ριζοσπάστη”, του “Ρίζου της Δευτέρας”, της “Ελεύθερης Ελλάδας”, της
“Κομμουνιστικής Επιθεώρησης”. <o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο κομμουνιστικός τύπος είχε πλέον
κλείσει. Οι πολιτικές αδικίες κατά της μη κομμουνιστικής αντιπολίτευσης
συνεχίζονταν, αν και σε ραγδαία φθίνουσα κλίμακα. Το 1946- κατά την άποψη των
Αμερικανών διπλωματών- ο κόσμος τάχθηκε πίσω από το δεξιό Λαϊκό Κόμμα, που ήταν
φιλοβασιλικό, από φόβο για τους κομμουνιστές. Οι γκάφες των αντιδραστικών,
ωστόσο, κλόνισαν την πίστη του λαού στην ικανότητα των δεξιών να αντιμετωπίσουν
το κομμουνιστικό πρόβλημα. Οι Αμερικανοί εκπρόσωποι στην Ελλάδα, αναγνωρίζοντας
αυτή την κατάσταση, κατά καιρούς μπόρεσαν να επιφέρουν με επεμβάσεις τους, διεύρυνση
της κυβέρνησης. Ωστόσο- φρονούσαν- ότι δεν είχε ακόμη σχηματιστεί ένας
πραγματικά αποτελεσματικός συνασπισμός. Οι Κεντρώοι, που συνήθως αντιπροσώπευαν
το κυρίαρχο πολιτικό συναίσθημα της χώρας, είχαν απογοητευτεί πολιτικά, μέσω
ενός συνδυασμού και εξωτερικών πιέσεων. Κατά συνέπεια, παρά το γεγονός ότι η τότε
κυβέρνηση διευθύνονταν από έναν Φιλελεύθερο πρωθυπουργό, οι επίμονοι, αιώνιοι
πολιτικοί της Δεξιάς, εξακολουθούσαν να έχουν έναν έλεγχο στην πολιτική
κατάσταση της χώρας. Οι περισσότεροι μη κομμουνιστές ηγέτες συμφωνούσαν ότι το
κύριο καθήκον της κυβέρνησης είναι να εξαλείψει την κομμουνιστική απειλή, αλλά
πολλοί αμφισβητούσαν έντονα, τη μέθοδο με την οποία μπορούσαν να νικηθούν οι
αντάρτες και η χώρα να μπει στον δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη και πρόοδο.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1i6zh3kFzKbEDhIGw-pVGBMV72kFN1HAZ6e_JwYW1_n05ZsXwu8oVDJFYMo3BhgBheEEFgmX8v1ioAFpd5YJ8IHqIihfGSziZHR4XGXDXcRilj9DTgoilS0CtEr8zhxn80vSewrSD2_6WlXlWpSft_NltNIQCUpd9M48tycFdESuN55WKaLn-aO9oLfvR/s750/emfylios-1111-750x400.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="750" height="401" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1i6zh3kFzKbEDhIGw-pVGBMV72kFN1HAZ6e_JwYW1_n05ZsXwu8oVDJFYMo3BhgBheEEFgmX8v1ioAFpd5YJ8IHqIihfGSziZHR4XGXDXcRilj9DTgoilS0CtEr8zhxn80vSewrSD2_6WlXlWpSft_NltNIQCUpd9M48tycFdESuN55WKaLn-aO9oLfvR/w710-h401/emfylios-1111-750x400.jpg" width="710" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Εικόνα από τις μάχες του Στρατού</span></i></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η στρατιωτική κατάσταση</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ανταρτοπόλεμος άρχισε τυπικά,
τον Απρίλιο του 1946, με την επίθεση ανταρτών στο σταθμό Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο
Πιερίας. Πράγματι ως αντάρτικος στρατός, στην αρχή του ανταρτοπολέμου απέφευγε
τις μάχες παρατάξεως με τα υπέρτερα σε αριθμό και οπλισμό τμήματα του εθνικού Στρατού,
που και αυτός είχε σοβαρές ελλείψεις σε άνδρες, υλικό και εκπαίδευση, ενώ ως
στρατηγική μετά το δεύτερο μισό του διαστήματος της αναρχίας, επιλέχθηκε η
μετατροπή του αντάρτικου σε τακτικό στρατό και επιδιώχθηκε η κατάληψη μια
μεγάλης πόλης ή κωμόπολης, που θα χρησίμευε ως πρωτεύουσα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αρχικά η δράση των αντάρτικων
ομάδων συντονιζόταν από το Γενικό Αρχηγείο Ανταρτών, το οποίο δημιουργήθηκε
στις 28 Οκτωβρίου 1946. Στις 13 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε επίθεση στο χωριό
Σκρα κοντά στα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα με βαριές απώλειες των ανταρτών και
του Στρατού. Ακολουθούν και αλλού επιθέσεις σε τοπικές φρουρές και σταθμούς
χωροφυλακής στη δυτική Μακεδονία, τον Έβρο και τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Με τη διαταγή του
Γενικού Αρχηγείου των ανταρτών στις 27 Δεκεμβρίου του 1946 οι αντάρτικες
δυνάμεις μετονομάσθηκαν σε Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ). Τρεις μέρες μετά
την ίδρυση του ΔΣΕ κατελήφθη προσωρινά η Υπάτη. Η πιο σημαντική επιτυχία του
ΔΣΕ στις αρχές του 1947 είναι στις 14 Φεβρουαρίου 1947 η προσωρινή κατάληψη της
Σπάρτης και η απελευθέρωση αριστερών φυλακισμένων. Πολύ αργότερα ακολούθησαν
μεγάλες επιθέσεις και πρόσκαιρη κατάληψη της Καρδίτσας, του Καρπενησίου και της
Νάουσας. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί
σύμβουλοι εκτιμούσαν ότι η αποτελεσματική ανοικοδόμηση της Ελλάδας εξαρτάται
άμεσα από την ικανότητα του Στρατού να εξοντώσει τις αντάρτικες δυνάμεις.
Ωστόσο, μετά από επτά μήνες της εκστρατείας κατά των ανταρτών που ξεκίνησε τον
Απρίλιο του 1946, οι αντάρτες ήταν αριθμητικά πιο δυνατοί από ποτέ και η
κατάσταση είχε φτάσει σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «επιδεινούμενο
αδιέξοδο». Στις αρχές του 1947 οι αναζωπυρωμένοι αντάρτες, αναγκάζοντας τους
χωρικούς να φύγουν σε μεγάλες πόλεις, καταστρέφοντας χωριά και κόβοντας τις
γραμμές επικοινωνίας, παρέλυαν την εθνική ανάκαμψη. Ως εκ τούτου, ένας ελάχιστα
εκπαιδευμένος στρατός αναγκάστηκε να ξεκινήσει επιχειρήσεις εναντίον των
συγκροτημάτων, που λάμβαναν συγκεκριμένη υποστήριξη από τα κράτη- δορυφόρους της
ΕΣΣΔ με ποικίλες μορφές.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στα τέλη Οκτωβρίου 1948 μετά από
επίσκεψη στην Αθήνα του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζωρτζ Μάρσαλ, είχαν
αναζωπυρωθεί οι φήμες για αλλαγές στην ηγεσία του στρατεύματος. Και επανήλθε
στο προσκήνιο το όνομα του στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου. Η επιλογή του όμως
αντιμετώπιζε σειρά προβλημάτων γιατί όλοι γνώριζαν ότι ο Παπάγος για να
αναλάβει την αρχιστρατηγία έθετε όρους, δηλαδή ότι θα είναι αδέσμευτος από
οποιαδήποτε άλλη αρχή ή συμβούλιο. Και αντιδρούσαν. Με άλλα λόγια θα είχε
ελευθερία δράσεως προς όλες τις κατευθύνσεις. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Παπάγος τελικά ανέλαβε την
αρχιστρατηγία στις 20 Ιανουαρίου 1949</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrDo5JP7-8Kk3un6FSXSzYNlPN7XbykhSkYW8s6TOIDpxFqsTGYwNVqksV0vbm0kXS87hvYgBJOlNGQV5UrkPmUxlA46KStKssMP9ISlC3_Sk6mFNBO7h4ffvGLD9j3ZdJ8ojoghK5-Oh-nXHs9JQKG7i7F7wYtYMJWsCaBSLcq1DKBBRg8JKR21x05tTK/s1098/%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9C%CE%AC%CF%81%CF%83%CE%B1%CE%BB.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="818" data-original-width="1098" height="524" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrDo5JP7-8Kk3un6FSXSzYNlPN7XbykhSkYW8s6TOIDpxFqsTGYwNVqksV0vbm0kXS87hvYgBJOlNGQV5UrkPmUxlA46KStKssMP9ISlC3_Sk6mFNBO7h4ffvGLD9j3ZdJ8ojoghK5-Oh-nXHs9JQKG7i7F7wYtYMJWsCaBSLcq1DKBBRg8JKR21x05tTK/w744-h524/%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9C%CE%AC%CF%81%CF%83%CE%B1%CE%BB.jpg" width="744" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Από την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζωρτζ Μάρσαλ στην Αθήνα το 1948 και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Θεμιστοκλή Σοφούλη. Πίσω διακρίνεται ο νεαρός υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών Κωνσταντίνος Καραμανλής </span></i></b></span></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><span><br /></span></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: x-large;">Η παραπαίουσα οικονομία της Ελλάδας</span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Ελλάδα υπήρξε πάντα ένα φτωχό
έθνος με ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα διαβίωσης στην Ευρώπη. Ο Δεύτερος
Παγκόσμιος Πόλεμος, η εχθρική κατοχή και οι συνεχιζόμενες αντάρτικες διαμάχες
είχαν βλάψει περαιτέρω την χρόνια επισφαλή οικονομία της Ελλάδας και από την
απελευθέρωση, ένα φτωχό επίπεδο επιβίωσης διατηρήθηκε μόνο μέσω ξένων αποστολών
βοήθειας. Οι φυσικοί πόροι και η βιομηχανία ήταν υποανάπτυκτες και οι γεωργικές
μέθοδοι είναι απαρχαιωμένες. Τα τρόφιμα και τα καταναλωτικά αγαθά σπάνιζαν, οι
τιμές ήταν υψηλές, το νόμισμα ήταν πληθωρικό, η ανεργία εκτεταμένη και το
επιχειρηματικό ηθικό χαμηλό. Αυτή τη δραματική διαπίστωση, για την οικονομία
της χώρας είχαν οι οικονομικοί σύμβουλοι. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Μια ακμάζουσα εμπορική ναυτιλία συνεισφέρει ελάχιστα σήμερα στην
ελληνική οικονομία λόγω της πρακτικής της νηολόγησης πλοίων με ξένες σημαίες
και της επένδυσης των κερδών στο εξωτερικό»</i> διαπίστωναν οι Αμερικανοί, που
εξέταζαν την οικονομία της χώρας. Η ανεπάρκεια των μεταφορών είχε σαν συνέπεια
να εμποδίζονται οι εσωτερικές επικοινωνίες και η διανομή των τροφίμων σε όλες
τις περιοχές της χώρας. Τα ποτάμια της Ελλάδας, ένα άλλο πλουτοπαραγωγικό
στοιχείο ήταν δυνητικά επικερδές, αν γίνονταν κατάλληλη αξιοποίηση. Η ανάπτυξη στην
Ελλάδα, θα απαιτούσε μεγάλες επενδύσεις κεφαλαίου και σημαντικό χρονικό
διάστημα. Κεφάλαια για στρατιωτικές προμήθειες και για ανοικοδόμηση είχαν ήδη ληφθεί
από ξένες πηγές. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το Πρόγραμμα Αμερικανικής
Βοήθειας, το οποίο ανέλαβε να καλύψει τις ανάγκες για την περίοδο Μαΐου 1947-
Ιουνίου 1948, εξαρτούσε για την επιτυχία του, την αποκατάσταση της οικονομικής
σταθερότητας στον προσεκτικά σχεδιασμένο έλεγχο όλων των σημαντικών φάσεων της
ελληνικής οικονομικής ζωής και στην ταχεία αποκατάσταση του εσωτερικού, με την
εμπέδωση της ασφάλειας από τον Ελληνικό Στρατό. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Μέχρι στιγμής, η αποτυχία του στρατού όχι μόνο καθυστέρησε την ανάκαμψη,
αλλά κατέστησε επίσης αναγκαία τη μεταφορά χρημάτων που διατέθηκαν για
ανασυγκρότηση σε στρατιωτικές ανάγκες»</i> διαπίστωναν οι Αμερικανοί ειδικοί.
Επιπλέον, η ζημιά στην καλλιέργεια σιτηρών εκείνης της χρονιάς, δηλαδή του
1947, που προκλήθηκε από την ξηρασία και την αντάρτικη δράση, που δεν επέτρεψε
τις γεωργικές εργασίες στο ύπαιθρο, κατέστησε επίσης αναγκαία τη μεταφορά
κεφαλαίων από την ανοικοδόμηση στην ανακούφιση των πληγέντων καλλιεργητών.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGO2Q1mmRAZIRFSRk33oHzRpPOekS88pwI7y-_niUeNTgDrxv2gHbDc0Rt6TF3zrh5Xz-2HPXbr3YhQm56ba0JaUTt-Xz4_n6dNVeqy6xUBLr8P3vY3UynZV3CkTQH5gLptvdbNW0zOtL-IJhjR9Gip2IfwnviOUUnrJnbguc_KebskYCrqyKJHZnqTE5/s383/Harry_S._Truman.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="300" height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGO2Q1mmRAZIRFSRk33oHzRpPOekS88pwI7y-_niUeNTgDrxv2gHbDc0Rt6TF3zrh5Xz-2HPXbr3YhQm56ba0JaUTt-Xz4_n6dNVeqy6xUBLr8P3vY3UynZV3CkTQH5gLptvdbNW0zOtL-IJhjR9Gip2IfwnviOUUnrJnbguc_KebskYCrqyKJHZnqTE5/w353-h433/Harry_S._Truman.jpg" width="353" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">* Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρυ Τρούμαν</span></i></b></div></b></span><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Οι σχεδιασμοί των Αμερικανών</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ποιοι ήταν οι σχεδιασμοί των Αυριανών
για να αρθούν τα αδιέξοδα της Ελλάδας στο θέμα της ασφάλειας και της οικονομίας;
Τι εισηγούνταν οι Αμερικανοί ειδικοί; </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πρώτον και κύριον, η εκκαθάριση των
επιμέρους περιοχών από αντάρτες και στη συνέχεια να σφραγισθούν τα βόρεια
σύνορα της Ελλάδας, για να αποτραπεί η εκ νέου διείσδυση ανταρτών από τις
χώρες-δορυφόρους. Επί του πεδίου σχεδιάστηκε να περικυκλωθούν μεμονωμένες
περιοχές, αποτρέποντας έτσι τη διαφυγή ανταρτών από περιοχή σε περιοχή εντός της
Ελληνικής επικράτειας, και στη συνέχεια να συντριβούν τυχόν παγιδευμένοι
αντάρτες μέσα στις κυκλωμένες περιοχές. Τόσο στη στρατηγική όσο και στην
τακτική, ο στρατός είχε αποτύχει, θεωρούσαν οι Αμερικανοί. Μέρος αυτής της
αποτυχίας οφείλονταν στον ίδιο τον Στρατό, που είχε καλλιεργήσει ένα αμυντικό
και όχι επιθετικό πνεύμα. Ο κακός συγχρονισμός, η χρήση μεθόδων πολέμου πεδίου σε
πόλεμο που διεξάγονταν στα βουνά. Αλλά οι κύριες αιτίες της αποτυχίας, ήταν τα
ανεπαρκή στρατεύματα, το έδαφος που ευνοεί τις ομάδες υψηλής κινητικότητας οι
οποίες μάλιστα δεν είναι υποχρεωμένες να
υπερασπιστούν συγκεκριμένα σημεία. Επίσης στις συνοριακές περιοχές, η ικανότητα
των ανταρτών να γλιστρήσουν προς την ασφάλεια στις χώρες-δορυφόρους ήταν
σημαντικό πλεονέκτημα γι’ αυτούς. Μέχρι τον Ιούλιο του 1947, οι αντάρτες
αρκούνταν στη δράση υπεκφυγής, αλλά έκτοτε υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες
προσπάθησαν να σταθούν και να υπερασπιστούν ορισμένες περιοχές, πιθανώς ως
δοκιμή της σκοπιμότητας της προστασίας μιας «ελεύθερης» περιοχής πιθανής
εγκατάστασης κυβέρνησης ανταρτών, που θα έπρεπε να εδραιωθεί σε Ελληνικό
έδαφος. Οι αντάρτες ήταν το 1947 περίπου 18.500 άνδρες. Πάνω από τους μισούς
από αυτούς ήταν αναγκαστικά στρατολογημένοι,
και στην πραγματικότητα τους κρατούσαν με απειλή θανάτου ή αντίποινα στις
οικογένειές τους. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο σκληρός πυρήνας των ανταρτών, πιθανώς
περίπου το 20%, είναι αποφασισμένος, καθοδηγείται αποτελεσματικά από
αξιωματικούς που είναι καλά εξοικειωμένοι με το τοπικό έδαφος και
ενθαρρύνονται, συμβουλεύονται και βοηθούνται από τους δορυφόρους. Η αρχή
λειτουργίας τους είναι αυτή της καταστροφής και του τρόμου, για να δημιουργηθεί
το μεγαλύτερο δυνατό χάος. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ενάντια στους αντάρτες λειτουργεί
ένας στρατός 120.000 ατόμων, ο οποίος αυξήθηκε προσωρινά κατά 20.000
νεοσύλλεκτους, που στρατεύθηκαν για να επιτρέψουν την αποστράτευση παρόμοιου
αριθμού βετεράνων. Η αποτελεσματικότητα της ανώτατης διοίκησης του στρατού
μειώνεται από την εμπλοκή στην πολιτική, έβλεπαν οι Αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι.
Τα κατώτερα κλιμάκια επηρεάζονται από την έλλειψη εκπαίδευσης και πρωτοβουλίας
και από την υπερβολική διασπορά, που εμποδίζει τη συγκέντρωση μιας επαρκούς
συγκεντρωμένης δύναμης κρούσης. Ο στρατός αρχικά είχε ένα προσωρινό πλεονέκτημα
έναντι των ανταρτών λόγω της αεροπορικής υποστήριξης. Αυτό το πλεονέκτημα έχει
πλέον μειωθεί σημαντικά από την ολοένα και πιο αποτελεσματική αεράμυνα από την
πλευρά των ανταρτών και από την κούραση των πιλότων και το χαμηλό ηθικό στην
αεροπορία.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου
να αποσύρει τα εναπομείναντα στρατεύματά του από την Ελλάδα πριν από το τέλος
του 1947 θα είχε δυσμενή επίδραση στο ελληνικό ηθικό, γιατί παρόλο που τα Βρετανικά
στρατεύματα δεν συμμετείχαν στις μάχες των ανταρτών, η παρουσία τους ήταν
καθησυχαστική για τον Ελληνικό Στρατό και την κυβέρνηση. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το στρατιωτικό αδιέξοδο μπορεί να
αρθεί με διάφορους τρόπους, όπως: </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(α) Ανατροπή στο Γενικό Επιτελείο
που, σε συνδυασμό με την υλική βοήθεια των ΗΠΑ και τις συμβουλές των ΗΠΑ σε
τακτικές, θα μπορεί να επιτρέψει στον στρατό να αναλάβει μια αποτελεσματική
επίθεση. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(β) Περισσότερη απροκάλυπτη
βοήθεια από τους δορυφόρους με τη μορφή βαρύτερων όπλων και διεθνών ταξιαρχιών
που θα νικούσαν τον Στρατό και τουλάχιστον θα ανάγκαζαν το ελληνικό ηθικό και την
οικονομία να αναστηθούν. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(γ) Φανερή συμμετοχή από
πραγματικές δορυφορικές μονάδες, που θα οδηγούσε σε ήττα του στρατού και
απώλεια της βόρειας Ελλάδας. <i>«Η τελευταία
από αυτές τις πιθανότητες δεν είναι πιθανή αυτή τη στιγμή» </i>τόνιζαν οι
Αμερικανοί. Το Κρεμλίνο εμφανίζονταν ικανοποιημένο με την παρούσα ανατρεπτική
προσπάθεια στην Ελλάδα και μάλλον δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσει περαιτέρω
παγκόσμια μομφή εναντίον του. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Πιθανότατα το καταστροφικό αδιέξοδο θα συνεχιστεί. Εάν ναι, το
Πρόγραμμα Αμερικανικής Βοήθειας θα καταστεί αναποτελεσματικό, αλλά δεν θα έχει
επιτευχθεί αξιόλογη ανάκαμψη μέχρι τον Ιούνιο του 1948, όταν λήγει το
πρόγραμμα. Στις 23 Οκτωβρίου, ο Πρωθυπουργός ενέκρινε ορισμένες αλλαγές στο
Γενικό Επιτελείο, το αποτέλεσμα των οποίων δεν μπορεί ακόμη να καθοριστεί»</i>
σημείωνε η Αμερικανική πλευρά».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivcAfW36tbPLiXBi6fh83ZC8fjJTm2E4tp0tZYmy0I8VA_pDC6XjsF8Go5GY9Mq-lQiY72ziDLxRKBJf6DIbtP-i1OxVZCd2irGJp0byDDcdq3pmTkfnfs3uf4bgQCwAtPgQzy1ri66MZpVvcTXT-wzdU5iNb3_4YVuOwM6SjqJD9eI9tyXrFf7Es220DE/s631/Elefteria.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="631" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivcAfW36tbPLiXBi6fh83ZC8fjJTm2E4tp0tZYmy0I8VA_pDC6XjsF8Go5GY9Mq-lQiY72ziDLxRKBJf6DIbtP-i1OxVZCd2irGJp0byDDcdq3pmTkfnfs3uf4bgQCwAtPgQzy1ri66MZpVvcTXT-wzdU5iNb3_4YVuOwM6SjqJD9eI9tyXrFf7Es220DE/w645-h438/Elefteria.jpg" width="645" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Από την εφημερίδα "Ελευθερία" 8/10/1948</span></i></b></span></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="background-color: white;"><span><i><br /></i></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="background-color: white;"><span style="font-size: x-large;">Η εξωτερική πολιτική</span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p style="background-color: white;"><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ελληνική εξωτερική πολιτική,
που ξεκίνησε λίγο μετά την απελευθέρωση, ήταν αναγκαστικά μια αμυντική πολιτική
ενάντια στον επεκτατισμό των βαλκανικών δορυφόρων και της ΕΣΣΔ. Με την αύξηση
των ελληνικών εσωτερικών ταραχών το 1946: </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι δορυφόροι (που παραδοσιακά
αναζητούσαν διέξοδο στο Αιγαίο) υιοθέτησαν μια επιθετική πολιτική προς την
Ελλάδα. Ο Τύπος και το ραδιόφωνο σε αυτές τις χώρες και στην ΕΣΣΔ
πραγματοποίησαν επιθέσεις επανειλημμένα στην ελληνική κυβέρνηση και τελικά ο
Τίτο ανακοίνωσε απειλητικά ότι οι Γιουγκοσλάβοι <i>«δεν μπορούσαν να μείνουν αδιάφοροι»</i> για τη μοίρα των αδελφών τους
στη «Μακεδονία του Αιγαίου». Μέχρι τα τέλη του 1946, οι δορυφόροι, αν και
ακολουθούσαν τις εξωτερικές μορφές κανονικών διπλωματικών σχέσεων με την
Ελληνική Κυβέρνηση, βοηθούσαν κατάφωρα τους Έλληνες εξεγερμένους υλικά αλλά και
ηθικά. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Ελλάδα παραδοσιακά εξαρτιόταν
από τη Μεγάλη Βρετανία ως τη μεγάλη θαλάσσια δύναμη στη Μεσόγειο για να διατηρήσει
την ανεξαρτησία της και να ενισχύσει την οικονομία της με εθνικά δάνεια και
επενδύσεις κεφαλαίων. Ωστόσο, με την αναγκαστική περιστολή των Βρετανών στην
Εγγύς Ανατολή, οι ΗΠΑ είχαν αναλάβει σημαντικές δεσμεύσεις στην Ελλάδα. Οι
Έλληνες είχαν έτσι εξαρτηθεί οικονομικά από τις ΗΠΑ, στις οποίες είχαν από
καιρό προσανατολιστεί συναισθηματικά. Ένα βίαιο σοβιετικό προπαγανδιστικό
πρόγραμμα κατά της αμερικανικής παρέμβασης στις ελληνικές υποθέσεις δεν
επηρέαζε ευρέως τις αμερικανοελληνικές σχέσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα,
καθώς υφίστατο η σοβιετική απειλή. Η Ελλάδα ήταν βέβαιο ότι θα συνεργαστεί και
θα ακολουθήσει τις ΗΠΑ. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις αρχές Δεκεμβρίου 1948 ο
πρόεδρος Χάρυ Τρούμαν υπέβαλε στο Κογκρέσο έκθεση για την πορεία της εφαρμογής
του αμερικανικού προγράμματος βοήθειας στην Ελλάδα και την Τουρκία,
υποστηρίζοντας ότι η προσπάθεια της συντριβής των ανταρτών είχε αποτελματωθεί
λόγω της βοήθειας που τους πρόσφερε η Κομινφόρμ, παρά τις νίκες του Στρατού στο
Γράμμο τον Ιούλιο.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα
διεξήχθη ο αγώνας εναντίον της κομμουνιστικής ανταρσίας και το επόμενο έτος, το
1949, αποδείχθηκε νικηφόρος. Χρειάστηκε όπως η Ελλάδα να θρηνήσει το θάνατο
154.000 ατόμων. Οι απώλειες του Ελληνικού Στρατού, όπως αναφέρονται στις
στατιστικές του ΓΕΣ, έφτασαν στις 15.969 νεκρούς, τις 37.557 τραυματίες και τις
2.001 αγνοούμενους, δηλαδή συνολικά 55.527 άνδρες. Από την άλλη πλευρά οι απώλειες
των ανταρτών ήταν 38.839 νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι και 20.128
αιχμάλωτοι. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, καταστράφηκαν 47.000 κατοικίες, 240
βιομηχανικές επιχειρήσεις και νοσοκομεία, 930 γέφυρες, 1.650 σχολεία.
Εξοντώθηκαν 1.500.000 ζώα. Ήταν δυσβάστακτο το φορτίο του εντελώς άχρηστου και
αχρείαστου ανταρτοπολέμου. Και τον πλήρωσε πολύ ακριβά η Ελλάδα…</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ</span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδας «Εμπρός» Αθηνών, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (<a href="https://www.cia.gov/readingroom/document/cia-rdp78-01617a003000140001-2">https://www.cia.gov/readingroom/document/cia-rdp78-01617a003000140001-2</a>).<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
</p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-31959993178505774382024-01-15T09:51:00.002+02:002024-01-21T13:55:53.062+02:00«Η Σμύρνη μάννα, καίγεται…» οι άμαχοι σφάζονται και οι διπλωμάτες ενημερώνουν!!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW03hmhjyE6Nsv8S73aZQoem0KQTnyPMgUN5JK_nz19PJ5unVPYuaxykakk2NZ1D30BC0nHRmC8r8zxc8CjEvhBvBRc7hyWscJAyeOMZxZyrF67szdld3iOnZZhoQhrIHocMFRFaD53xWsD2k7z5qCisE7L0FrW9woVf3tXDIaUU7-D6mVrFt7ZN161WUD/s598/%CE%A3%CE%BC%CF%8D%CF%84%CE%BD%CE%B7%20%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="598" height="421" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW03hmhjyE6Nsv8S73aZQoem0KQTnyPMgUN5JK_nz19PJ5unVPYuaxykakk2NZ1D30BC0nHRmC8r8zxc8CjEvhBvBRc7hyWscJAyeOMZxZyrF67szdld3iOnZZhoQhrIHocMFRFaD53xWsD2k7z5qCisE7L0FrW9woVf3tXDIaUU7-D6mVrFt7ZN161WUD/w724-h421/%CE%A3%CE%BC%CF%8D%CF%84%CE%BD%CE%B7%20%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC.jpg" width="724" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η πυρκαγιά της Σμύρνης</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Η Μικρασιατική Καταστροφή, η μεγαλύτερη
καταστροφή της χώρας μας από την εποχή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, έχει
καταγραφεί με επάρκεια, έχουν καταλογισθεί ευθύνες πολιτικές και στρατιωτικές,
έχει αναλυθεί και συνεχίζει να αναλύεται από ιστορικούς και άλλους μελετητές
και δεν θα πάψει ποτέ να αποτελεί ανοιχτή πληγή στη συλλογική μνήμη του έθνους.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Κορυφαία
γεγονότα, παραμένουν η κατακρεούργηση του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου, η
πυρπόληση της Σμύρνης και η αντίδραση του στρατού. Μαζί μ’ αυτά υπάρχει η
τραγωδία της προσφυγιάς, οι σφαγές αμάχων, τα βάσανα των αιχμαλώτων, οι βιασμοί
γυναικών, η εγκατάλειψη περιουσιών και τόσα άλλα περιστατικά, ατομικά,
οικογενειακά ή συλλογικά.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Σήμερα,
όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη στη Σμύρνη και στα πέριξ τον Αύγουστο και το
Σεπτέμβριο του 1922. Η αντεπίθεση των Τούρκων είχε αρχίσει από τις 13 Αυγούστου
και οδήγησε στη διάσπαση και τελικώς στην κατάρρευση του μετώπου. Στις 27
Αυγούστου η πόλη Σμύρνης παραδόθηκε στο καταστροφικό μένος των Τούρκων και οι
άμαχοι κάτοικοί της υπέστησαν τρομερές σφαγές. Η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν μια
απίστευτη εθνική τραγωδία, που εκτός των άλλων οδήγησε στον οριστικό ξεριζωμό
του ελληνικού πληθυσμού της Ιωνίας.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το άρθρο
αυτό δεν φιλοδοξεί να περιγράψει το σύνολο εκείνης της τραγωδίας. Επιχειρεί
όμως να ρίξει μια διαφορετική ματιά σε εκείνο το δράμα του Ελληνισμού, με βάση
άγνωστες αναφορές αμερικανών διπλωματών, οι οποίες βρίσκονται σήμερα στα Εθνικά
Αρχεία των ΗΠΑ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ιδιαίτερο
ενδιαφέρον έχουν οι αναφορές των διπλωματών εκείνες τις τραγικές μέρες, γιατί
και αυτές με τον τρόπο τους μας δίνουν μια εικόνα της μεγάλης περιπέτειας
κυρίως των αμάχων, που ουσιαστικά εγκαταλείφθηκαν ανυπεράσπιστοι στην Τουρκική
εκδικητικότητα. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Θα
επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα, ημερολογιακά. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 24 Αυγούστου ο πρέσβης των
ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη Χένρυ Μοργκεντάου προειδοποίησε με την ακόλουθη
ξεκάθαρη δήλωση, η οποία δημοσιεύθηκε και σε εφημερίδες της Αθήνας:<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Οι Τούρκοι επικρατούν ήδη εν Μικρά Ασία. Αλλά εάν η Μεγάλη Βρετανία
και μετ’ αυτής και άλλη τι δύναμις δεν δείξουν ότι ενδιαφέρονται δια την τύχην
των εν Μικρά Ασία Χριστιανών εννοούσαι να τους προστατεύσουν, οι Τούρκοι θα
φανούν προς αυτούς εξ ίσου σκληροί και αμείλικτοι ως εφάνησαν προς τους
Αρμενίους. Αι Χριστιανικαί μειονότητες τραγικώς απειλώνται υπό συνεχούς
τρομοκρατίας και απηνών διωγμών εκ μέρους των Τούρκων».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ήταν σαφής η προειδοποίηση του
Αμερικανού πρέσβη για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ήδη από τις 25 Αυγούστου είχε
γίνει γνωστό, ότι συνελήφθη αιχμάλωτος στο Ουσάκ ο στρατηγός Νικόλαος Τρικούπης
με άλλους ανώτατους αξιωματικούς.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYbemm-YaKlIbVhGYYhRDsvtTD_BrYfftgx5KmsV1zrPFYqqKDIRmKiMKdqD8Xv1YEEDWA5vf4w-v6PVXiDbPFuFDGb0JGUr1OmoaTGu_dfsAKji5h9eGmKQByGpmUbihkizOFGZl3_bEEHK60jD0vQhGf82Si6EAkuRSdRrSS0fOgvE5M_Dih-UIPGsx_/s597/Dimitrios_Gounaris,_Georgios_Baltatzis,_1921.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="409" height="449" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYbemm-YaKlIbVhGYYhRDsvtTD_BrYfftgx5KmsV1zrPFYqqKDIRmKiMKdqD8Xv1YEEDWA5vf4w-v6PVXiDbPFuFDGb0JGUr1OmoaTGu_dfsAKji5h9eGmKQByGpmUbihkizOFGZl3_bEEHK60jD0vQhGf82Si6EAkuRSdRrSS0fOgvE5M_Dih-UIPGsx_/w331-h449/Dimitrios_Gounaris,_Georgios_Baltatzis,_1921.jpg" width="331" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="color: red; text-indent: 36pt;"><b><i style="background-color: #fcff01;">*Δημήτριος Γούναρης και Γεώργιος Μπαλτατζής</i></b></span></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι
διπλωματικοί αντιπρόσωποι Γαλλίας, Αγγλίας και Ιταλίας πήγαν στον υπουργό
Εξωτερικών Γεώργιο Μπαλτατζή και… συνέστησαν στην Ελληνική κυβέρνηση να πάρει
μέτρα για να μην υπάρξουν έκτροπα, από τον συγκεντρωμένο και υποχωρούντα Ελληνικό
στρατό στη Σμύρνη, γιατί αυτό θα προκαλούσε… αντίποινα και αντεκδικήσεις από
τους Τούρκους!!! </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη,
υπέβαλε την παραίτησή της η οποία έγινε αποδεκτή από τον βασιλέα Κωνσταντίνο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 26 Αυγούστου ο Νικόλαος
Καλογερόπουλος αποδέχθηκε την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης, αλλά την
κατέθεσε την επομένη, γιατί δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Τελικά
σχημάτισε κυβέρνηση ο Νικόλαος Τριανταφυλλάκος. Η Ελλάς ακυβέρνητη στο χείλος
της αβύσσου…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εκείνη τη μέρα η Σμύρνη κατελήφθη
από τουρκικές δυνάμεις υπό τον Ζεκή Μπέη. Η πόλη είχε πλημμυρίσει. Περισσότεροι
από 200.000 πρόσφυγες. Στα μικρασιατική παράλια, οι πρόσφυγες υπερέβαιναν συνολικά
τις 500.000.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 29 Αυγούστου μπήκε
θριαμβευτικά στη Σμύρνη ο Μουσταφά Κεμάλ, χωρίς όπως να σταματήσει το κλίμα του
τρόμου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το διπλωματικό κλίμα στην Ευρώπη
είχε αρχίζει να αλλάζει απειλητικά, κυρίως εξαιτίας της στάσης της Γαλλίας και
της Ιταλίας, που είχαν σπεύσει να κάνουν εμπορικές συμφωνίες με τον Κεμάλ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Χαρακτηριστικά η αγγλική εφημερίδα
«Σάντεϊ Τάιμς» έγραφε στα τέλη Αυγούστου περιγράφοντας την αλλαγή κλίματος: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ημείς εδώσαμεν εις τους Έλληνας τας ευλογίας μας μόνον, ενώ οι Γάλλοι
έδωσαν εις τους Τούρκους τηλεβόλα και τανκς».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η κυβέρνηση της Αθήνας, προέβαινε
σε διαβήματα προς τους συμμάχους για τη σωτηρία των χιλιάδων προσφύγων, που
είχαν φτάσει στα μικρασιατικά παράλια. Το κύριο σώμα των στρατιωτικών δυνάμεων
είχε επιβιβασθεί στα πλοία από την χερσόνησο της Ερυθραίας. Τελευταία είχαν
μείνει τα τμήματα των συνταγματαρχών Πλαστήρα και Ζήρα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNwQ0JJ1_ejLvX0soOI6LpC8FokvCZrgaZp4cH68z2HIyXwCsHHa9hTXmxY2ThSuLtp4hUDNMT1xZEbfnfMhCSlJobaGtkvtsHy19OPCLA3kqPbGdWQO4a-YLeNYE7Takim_LsnHumjye6eRfuVhsiESISCpal93WpsQ41XQWwm6WQvY_2e4uTYwzqOU3m/s1243/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82%20%CE%96%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="1243" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNwQ0JJ1_ejLvX0soOI6LpC8FokvCZrgaZp4cH68z2HIyXwCsHHa9hTXmxY2ThSuLtp4hUDNMT1xZEbfnfMhCSlJobaGtkvtsHy19OPCLA3kqPbGdWQO4a-YLeNYE7Takim_LsnHumjye6eRfuVhsiESISCpal93WpsQ41XQWwm6WQvY_2e4uTYwzqOU3m/w770-h212/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82%20%CE%96%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" width="770" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Από την ειδησεογραφία εκείνων των ημερών</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στη
Σμύρνη μέσα, μια από τις πρώτες διαταγές ήταν να παραδοθούν στις τουρκικές
αρχές οι τυχόν κρυπτόμενοι Έλληνες
στρατιώτες. Όσοι παρέβαιναν αυτή την εντολή θα τουφεκίζονταν, όπως και οι
συλλαμβανόμενοι στρατιώτες, είτε κατάγονταν από την Παλαιά Ελλάδα είτε από την
Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. </span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">«Το κύμα, δεν ήτο πλέον κυανούν…»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η Σμύρνη
ζούσε τον μεγαλύτερο όλεθρο της ιστορίας της. Φωτιά και θάνατος στους δρόμους
και στην παραλία της.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
«Εστία» σε κύριο άρθρο της στις 3 Σεπτεμβρίου με τίτλο «Αίσχος εις την Χριστιανοσύνην!»
έγραφε μεταξύ άλλων:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Αίσχος δια την Χριστιανοσύνην και δια το
πνεύμα της και δια την αλληλεγγύην της και δια την οικτράν αξιοπρέπειάν της!
Τριάντα δύο Χριστιανικά πλοία Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Αμερικανικά
ευρίσκονται εις τον λιμένα της μαρτυρικής πόλεως. Και το κύμα που εκτυπούσε τα
πλευρά των δεν ήτο πλέον κυανούν. Ήτο κόκκινον από αίμα Χριστιανών γυναικών και
παιδίων. Ναύαρχοι και κυβερνήται και πλοίαρχοι παρηκολούθουν από της γεφύρας
των πλοίων με το τηλεσκόπιον. Αξιωματικοί του ναυτικού έπαιρναν φωτογραφίας ως
να επρόκειτο περί εορτής ανθέων».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpsEh1ar-sHQyTEPEDyEbHAGqZX2D0kSkSVl2cddm-VhCEIL837hCF6AFph-MsfVZDtFw_pD-lMAtutZfo2PLBhQsRd2C7M2g4Jy5jaYHr-P6-qw3sH5nbMiuPk3HZSAcjZeJVU4GOTPIu_u4U3qnVAlpxHpz2M11U18NEAoIquHkrq0OBdlhWY4WhYNl4/s344/Horton.exoteriki-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="344" data-original-width="250" height="504" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpsEh1ar-sHQyTEPEDyEbHAGqZX2D0kSkSVl2cddm-VhCEIL837hCF6AFph-MsfVZDtFw_pD-lMAtutZfo2PLBhQsRd2C7M2g4Jy5jaYHr-P6-qw3sH5nbMiuPk3HZSAcjZeJVU4GOTPIu_u4U3qnVAlpxHpz2M11U18NEAoIquHkrq0OBdlhWY4WhYNl4/w368-h504/Horton.exoteriki-1.jpg" width="368" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Τζωρτζ Χόρτον</span></b></i></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η αγωνία του Τζωρτζ Χόρτον</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη
Σμύρνη Τζωρτζ Χόρτον στέλνει στον
Υπουργό Εξωτερικών της χώρας του στις 4 Σεπτεμβρίου 1922 το μεσημέρι ένα αγωνιώδες τηλεγράφημα, που το κοινοποιεί
και στον Αμερικανό αρμοστή στον ναύαρχο Μπρίστολ στην Κωνσταντινούπολη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Οι πρόσφυγες ξεχύνονται στη Σμύρνη και ο πανικός αυξάνεται. Για το
συμφέρον της ανθρωπότητας και για την ασφάλεια των αμερικανικών συμφερόντων σας
εκλιπαρώ να μεσολαβήσετε στην κυβέρνηση της Άγκυρας για αμνηστία ικανή να
επιτρέψει στις ελληνικές δυνάμεις να ολοκληρώσουν την εκκένωση. Η αμνηστία θα
αποφύγει πιθανή ολοκληρωτική καταστροφή της Σμύρνης, αν ανατιναχθούν οι
χωματερές αποθηκευμένων πυρομαχικών από
ενέργειες ανταρτών η απελπισμένων Ελλήνων στρατιωτών. Ο Έλληνας Ύπατος Αρμοστής
με εξουσιοδότησε προφορικά χθες το βράδυ να κάνω βήματα προς τη διαμεσολάβηση.
Επανέλαβα το αίτημά μου για μία ή περισσότερες ναυτικές μονάδες. Ο Γενικός
Πρόξενος της Βρετανίας με πληροφορεί ότι τηλεγράφησε με την ίδια έννοια στον
Ύπατο Αρμοστή του. Χόρτον».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span lang="EN-US"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiqMOIG28O9kNxl7OrdS5i-f2CTDuUtdMOnfSEFVDmCYykVjcsanTXHfg36AVTiFYibbnIjWeXoiJ5pqkShmWFxDV7SdIqqR3d0USCiYjsvnQht-9sh7IcnsZOoQYlmpR2JZeuJcpMV9GdeQixsMfKD-DY3sKkhM8Sf5KNvJxBwNicKSxhVB8083RvXj-2/s1920/Malkidis.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1134" data-original-width="1920" height="361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiqMOIG28O9kNxl7OrdS5i-f2CTDuUtdMOnfSEFVDmCYykVjcsanTXHfg36AVTiFYibbnIjWeXoiJ5pqkShmWFxDV7SdIqqR3d0USCiYjsvnQht-9sh7IcnsZOoQYlmpR2JZeuJcpMV9GdeQixsMfKD-DY3sKkhM8Sf5KNvJxBwNicKSxhVB8083RvXj-2/w671-h361/Malkidis.webp" width="671" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><span style="color: red;"><b><i style="background-color: #fcff01;">*Το δράμα των προσφύγων της Σμύρνης</i></b></span></span></div><span lang="EN-US"><span><span style="font-size: large;"> </span></span></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Το πρόβλημα των προσφύγων</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αμερικανός Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη ναύαρχος
Μπρίστολ τηλεγραφεί δύο μέρες αργότερα στις 6 Σεπτεμβρίου στον Αναπληρωτή
Υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον και ενημερώνει:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Οι συνθήκες στη Σμύρνη λόγω στρατιωτικής κατάστασης μπορεί να δημιουργήσουν
σοβαρή καταστροφή. Έχω λάβει αίτημα της Ύπατης Αρμοστείας της Βρετανίας για
βοήθεια στους πρόσφυγες. Είχα συνάντηση με εκπροσώπους των αμερικανικών
ιδρυμάτων αρωγής και φιλανθρωπίας στην Κωνσταντινούπολη και οργανώσαμε επιτροπή
αρωγής για την κατάσταση της Σμύρνης με μέλη αυτών των ιδρυμάτων και εκπροσώπων
εμπορικών συμφερόντων. Ο ταγματάρχης Ντέιβις ως ειδικό μέλος της επιτροπής
βοήθειας σε καταστροφές, με ιατρική μονάδα θα μεταβεί με αντιτορπιλικό στη
Σμύρνη και θα μελετήσει την κατάσταση και θα κάνει προτάσεις. Σε τοπικό επίπεδο
δεν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια για έργα ανακούφισης της Σμύρνης». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και κατέληγε: <i>«Θα χρησιμοποιήσω όλη μου την επιρροή για να
συνεισφέρουν οι Σύμμαχοι πλήρως για οποιαδήποτε αναγκαία ανακούφιση στη Σμύρνη.
Θα σας κρατάω ενήμερους για οποιαδήποτε προτεινόμενη δαπάνη».</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Παρά τις ευγενείς προτάσεις, των
διπλωματών, στην παραλία της Σμύρνης γράφονταν η μεγάλη τραγωδία του
Μικρασιατικού Ελληνισμού. Δεν έφτανε καμιά βοήθεια. Δεν σταματούσε η σφαγή
αμάχων…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Στείλτε πλοία, τρόφιμα και σκηνές!!!</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην
Ελλάδα Κάφφερυ, γνωστοποιούσε στον
Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών στην αμερικανική πρωτεύουσα ότι στις 8
Σεπτεμβρίου κλήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών και του ζητήθηκε να κάνει επείγουσα
έκκληση στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να βοηθήσει για να σωθούν 500.000
πρόσφυγες που ήταν συγκεντρωμένοι στα λιμάνια της Μικράς Ασίας. Του δηλώθηκε
ότι η Ελληνική Κυβέρνηση είναι πρόθυμη να δεχτεί αυτούς τους πρόσφυγες, αλλά τα
ελληνικά πλοία εκείνες τις μέρες απασχολούνταν με την εκκένωση ελληνικών στρατευμάτων από τη Μικρά
Ασία και η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει πλεούμενα για να φέρει πρόσφυγες στην
Ελλάδα. Επίσης δεν είχε φαγητό ή σκηνές γι' αυτούς. Γι' αυτό η ελληνική
κυβέρνηση έκανε επειγόντως έκκληση για πλοία, τρόφιμα και σκηνές. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ίδια έκκληση έγινε και στους
αντιπροσώπους των Συμμάχων στην Αθήνα. Γάλλοι και Ιταλοί εκπρόσωποι πίστευαν
ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια από τους Συμμάχους να οργανώσουν την προστασία
και ανακούφιση των προσφύγων στα λιμάνια της Μικράς Ασίας, καθώς θεωρούσαν ότι
η μεταφορά τους στην Ελλάδα είναι ανέφικτη. Ο Βρετανός εκπρόσωπος διαβίβαζε
ανάλογη έκκληση στο Λονδίνο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι μέρες περνούσαν και η
κατάσταση στη Σμύρνη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή συνεχώς εκτραχύνονταν.
Σκηνικό φόβου επικρατούσε παντού. Σε πόλεις και χωριά. Παντού απελπισία, φωτιές
και σφαγές.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuTatR2RetV1QFkJthDYiAKE2yIl7bIJPVSdcj7rklJzCABiLVrJf5C5gVnXYbAXL8u8OkAiSkIvsdxe5ZuicAni0jODRlydml9B-_7KqLshB6he37bz3wbE8OWM6EszVRP963GpdELsmEBkzaE0T_b-OHAGH-nESaR-89TkKB57fYagMDEFLsUqerh7En/s1280/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1028" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuTatR2RetV1QFkJthDYiAKE2yIl7bIJPVSdcj7rklJzCABiLVrJf5C5gVnXYbAXL8u8OkAiSkIvsdxe5ZuicAni0jODRlydml9B-_7KqLshB6he37bz3wbE8OWM6EszVRP963GpdELsmEBkzaE0T_b-OHAGH-nESaR-89TkKB57fYagMDEFLsUqerh7En/w415-h498/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB.jpg" width="415" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Αμερικανός Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη ναύαρχος Μπρίστολ</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Κατάσταση ανησυχητική, βία παντού</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αμερικανός Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη ναύαρχος
Μπρίστολ ειδοποιούσε την Ουάσιγκτον στις 9 Σεπτεμβρίου ότι η κατάσταση στη
Σμύρνη ήταν πιο ανησυχητική. Τα ελληνικά στρατεύματα, που υποχωρούσαν σε
πανικό, ξεχύνονταν στην πόλη. Ο πληθυσμός φοβούνταν τη βία στο χρονικό διάστημα
που μεσολαβούσε από την εκκένωση των ελληνικών στρατευμάτων και τις προσωρινές
ρυθμίσεις και διαβεβαιώσεις των Τούρκων, που προχωρούσαν απειλητικά. Όλοι
απειλούσαν να κάψουν τη Σμύρνη. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το Αϊδίνι και το Ναζλή είχαν ήδη
καεί. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 6 Σεπτεμβρίου κατά τον
Μπρίστολ, Αμερικανοί, Άγγλοι, Γάλλοι και Ιταλοί πρόξενοι, τηλεγράφησαν στον
Έλληνα Υπουργό Πολέμου Νικόλαο Θεοτόκη, ζητώντας διαβεβαιώσεις ότι η Σμύρνη δεν
θα καεί ή θα λεηλατηθεί. Ο Θεοτόκης- κατά την αμερικανική διπλωματική υπηρεσία-
απάντησε ότι δεν μπορούσε να δώσει τέτοιες διαβεβαιώσεις. Ο ελληνικός στόλος
αναχώρησε από τη Σμύρνη το απόγευμα της Παρασκευής. Η ελληνική διοίκηση της
πόλης σταμάτησε στις 10 το βράδυ της Παρασκευής και οι Σύμμαχοι κατέλαβαν την
πόλη. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι πρόξενοι των συμμαχικών χωρών
θα συναντούσαν τον Μουσταφά Κεμάλ στον Κασαμπά αυθημερόν για να κανονίσουν την
παράδοση της Σμύρνης. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Έλληνας Ύπατος Αρμοστής Αριστείδης
Στεργιάδης επιβιβάστηκε στο αγγλικό αντιτορπιλικό «<span lang="EN-US">Iron</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Duke</span>» και αναχώρησε. Το
ελληνικό γενικό αρχηγείο αποσύρθηκε στον Τσεσμέ (Κρήνη), απέναντι από τη Χίο.
Τρία αντιτορπιλικά των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν στη Σμύρνη. Ο αρχηγός του
επιτελείου του Μπρίστολ, ο λοχαγός Χέπμπορν, ήταν υπεύθυνος. Πληροφορίες από τα
Μουδανιά ανέφεραν ότι είναι εξαιρετικά πιθανή η πυρπόληση της Προύσας. Από
παντού οι ειδήσεις ήταν ανησυχητικές.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εκείνες τις κρίσιμες μέρες, όπως
είχαν έρθει τα πράγματα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν αναγνώριζε το καθεστώς του
στρατιωτικού πραξικοπήματος που προέκυψε στην Ελλάδα, ούτε το καθεστώς που είχε
επιβάλει από την Άγκυρα ο Μουσταφά Κεμάλ. Οι διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ με
την Υψηλή Πύλη στην Κωνσταντινούπολη δεν είχαν επαναληφθεί ακόμα. Ωστόσο, για
πρακτικούς λόγους, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ συνιστούσε στον Τζωρτζ Χόρτον στις 9
Σεπτεμβρίου να παραμείνει ανεπίσημα στη θέση του ως Αμερικανός Πρόξενος στη
Σμύρνη και ως εκπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή της Κωνσταντινούπολης ναυάρχου
Μπρίστολ. Η αντιπρόξενος <span lang="EN-US">Imbrie</span>
είχε παρόμοιο καθεστώς στην Άγκυρα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix_2ynLQIoRctcYip50EwNPJ6KVuRKUWfPhBJNNfy2uQWgpgm-GgeYvs_W3wym8wc0r7SneL53ryXdlYyT0XIqnLcW97mPyqhy1eE7qSn61w4qcsqgYwT1_JlsbOb_kWWGibwFj_TXja0dSXXzHqJs32ph1wJEdN1IduEDshSC-o8OUPTWeDIHDHEVf8z0/s727/%CE%93%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%82%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="727" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix_2ynLQIoRctcYip50EwNPJ6KVuRKUWfPhBJNNfy2uQWgpgm-GgeYvs_W3wym8wc0r7SneL53ryXdlYyT0XIqnLcW97mPyqhy1eE7qSn61w4qcsqgYwT1_JlsbOb_kWWGibwFj_TXja0dSXXzHqJs32ph1wJEdN1IduEDshSC-o8OUPTWeDIHDHEVf8z0/w683-h420/%CE%93%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%82%20%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" width="683" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Γονατάς και Πλαστήρας εισέρχονται στην Αθήνα</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Αντιδρά ο στρατός με επικεφαλής τους Γονατά- Πλαστήρα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Εν τω
μεταξύ η τραγωδία στην προκυμαία της Σμύρνης, συνεχίζονταν. Μετά την πυρπόληση
της πόλης, οι ατυχείς πρόσφυγες συνέχισαν να παραμένουν νύχτα και μέρα δίπλα
στη θάλασσα, σε νεκροταφεία και στα χωράφια του Μερσινλή, πεινασμένοι και διψασμένοι,
περιμένοντας τα πλοία της σωτηρίας, που αργούσαν, ενώ οι Τούρκοι έσφαζαν,
λεηλατούσαν και ατίμαζαν… </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Καίριο
γεγονός εκείνων των δραματικών ημερών, ήταν η αντίδραση στο στρατεύμα, με το
πραξικόπημα των Πλαστήρα και Γονατά, που εκκολάφθηκε και εκδηλώθηκε στη
Μυτιλήνη και στη Χίο στις 11 Σεπτεμβρίου. Αυτό που ζητούσαν άμεσα οι
στρατιωτικοί, ήταν η παραίτηση του βασιλέως Κωνσταντίνου υπέρ του διαδόχου του,
η άμεση διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, <i>«ο
σχηματισμός Κυβερνήσεως αχρόου και εμπνεούσης εμπιστοσύνην εις την Αντάντ» </i>και
η άμεση ενίσχυση του Θρακικού μετώπου».</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Άμεση
συνέπεια ήταν η παραίτηση του βασιλέως Κωνσταντίνου και της κυβέρνησης Νικολάου
Τριανταφυλλάκου. Ο νέος βασιλεύς Γεώργιος Β’ ορκίσθηκε ενώπιον του ιερέως της
συνοικίας Βαθρακονησίου παπά- Αντώνη και ανέλαβε τα καθήκοντά του. Βαθρακονήσι
ονομάζονταν η περιοχή πάνω από τον ποταμό Ιλισό, στην αρχή του Παγκρατίου γύρω
από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ειδήσεις από τη Σμύρνη, μέσω
ασυρμάτου ανέφεραν ότι στην πόλη συνεχίζονταν οι πυρκαγιές και ότι όλοι οι
Αμερικανοί πολιτογραφημένοι πολίτες και οι γυναίκες των Αμερικανών έχουν απομακρυνθεί
στην Αθήνα με το αντιτορπιλικό <span lang="EN-US">Simpson</span>.
</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η πυρκαγιά ξεκίνησε από την Αρμενική συνοικία</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ύπατος Αρμοστής στην
Κωνσταντινούπολη ναύαρχος Μπρίστολ με έκθεσή του ενημέρωσε τον Αναπληρωτή
Υπουργό Εξωτερικών στις 14 Σεπτεμβρίου 1922 για τα δραματικά συμβάντα στη
Σμύρνη:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Η πυρκαγιά ξέσπασε στις 13:00 στην αρμενική συνοικία, η πόλη του
ευρωπαϊκού τμήματος σχεδόν ολοσχερώς καταστράφηκε. Το προξενείο καταστράφηκε
ολοσχερώς. Αποθηκεύτηκαν, κεφάλαια και σημαντικά έγγραφα. Πρόξενος ψάχνει για
προσωρινά καταλύματα. Η φωτιά εξακολουθεί να μαίνεται, όλοι οι γεννημένοι στην
Αμερική υπολογίζονται, 10 στο </i><i><span lang="EN-US">Paradise</span> με Αμερικανό και
Τούρκο φρουρό, 14 πολιτογραφημένοι Αμερικανοί αγνοούνται. Όλα τα πλοία
φορτωμένα με πρόσφυγες. Το «</i><i><span lang="EN-US">Edsall</span>» απέπλευσε στις 8 το
πρωί για τη Θεσσαλονίκη με 600, η «</i><i><span lang="EN-US">Winona</span>» απέπλευσε σήμερα στις
4 το απόγευμα για τον Πειραιά μεταφέροντας περίπου 400 πρόσφυγες αποτελούμενους
από μελετητές, υπαλλήλους και συνοδούς αμερικανικών φιλανθρωπικών,
επιχειρηματικών και προξενικών οργανισμών».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKg5_h_7x5y1vHdzITL5NQ9u1VD07avg4Sqqz8Yd0kAO5xGhFxIc0smQb9op8LEcAQoRdtzBRgsfj7OBwqiKwY_1mRGmXzq8NM9phcajHVVqqX8GbgKD3H9E039Pov1UCblak1vjg9CbsKCsS6LMXWluE8k3grDX5hYYMD7IA4G2Nl01GmQyYR9aRSFRu/s650/kalamaria5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="366" data-original-width="650" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKg5_h_7x5y1vHdzITL5NQ9u1VD07avg4Sqqz8Yd0kAO5xGhFxIc0smQb9op8LEcAQoRdtzBRgsfj7OBwqiKwY_1mRGmXzq8NM9phcajHVVqqX8GbgKD3H9E039Pov1UCblak1vjg9CbsKCsS6LMXWluE8k3grDX5hYYMD7IA4G2Nl01GmQyYR9aRSFRu/w711-h374/kalamaria5.jpg" width="711" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Χιλιάδες πρόσφυγες αποβιβάζονται στη Θεσσαλονίκη</span></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Το προσφυγικό πρόβλημα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην
κυρίως Ελλάδα, άρχισε να γίνεται φανερό το τραγικό και πιεστικό πρόβλημα της
αποκατάστασης των χιλιάδων προσφύγων, που συνέρρεαν στα ελληνικά λιμάνια.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ στην
Κωνσταντινούπολη ναύαρχος Μπρίστολ τηλεγραφούσε στον Αναπληρωτή Υπουργό
Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον στις 15 Σεπτεμβρίου 1922:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Προτείνετε προς τους Συμμάχους να ασκήσουν ισχυρή πίεση στην Ελλάδα
αναγκάζοντάς την να δεχτεί πρόσφυγες στη Θράκη ή τη Μακεδονία. Η συμπεριφορά
των ελληνικών στρατευμάτων κατά την υποχώρηση έχει καταστήσει αδύνατο τον
εντοπισμό τους στη Μικρά Ασία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ζητηθεί άμεση απόφαση
σχετικά με τη μεταφορά μέσω συμμαχικών πολεμικών πλοίων και φορτηγών, που
υπολογίζονται σε 300.000».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την ίδια μέρα ο Αναπληρωτής
Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ειδοποιούσε τον Πρέσβη στη Μεγάλη Βρετανία, <span lang="EN-US">Harvey</span>:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Αναφορές από τον Ναύαρχο Μπρίστολ με ημερομηνία 13 και 14 Σεπτεμβρίου
δείχνουν ότι η κατάσταση των προσφύγων στη Σμύρνη και στα λιμάνια της Θάλασσας
του Μαρμαρά είναι πιο κρίσιμη, με 300.000 άπορους πρόσφυγες στη Σμύρνη και
40.000 χωρίς φαγητό, στέγη ή ακόμα και νερό στα Μουδανιά. Παρόμοιες είναι οι
συνθήκες στη Ραιδεστό. Τηλεγράφησε ότι ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής και του είχε
ζητήσει να φροντίσει για την κατάσταση της Σμύρνης μέσω αμερικανικών οργανώσεων
αρωγής και απαντώντας στην έκκληση, δεν έδωσε ένδειξη ότι θα ληφθούν μέτρα
ανακούφισης από την Ελλάδα ή τους Συμμάχους. Ο Βρετανός στρατηγός Χάρινγκτον,
ρώτησε επίσης εάν η αμερικανική βοήθεια θα φροντίσει τους πρόσφυγες στη
Ραιδεστό.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ο ναύαρχος Μπρίστολ ενημέρωσε τον Χάρινγκτον, και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ συμφωνεί πλήρως με τις απόψεις του, ότι
θεωρούσε καθήκον των Συμμάχων και της Ελλάδας, να αναλάβουν το μερίδιο που τους
αναλογεί στο έργο αυτό.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>Ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός και η </i><i><span lang="EN-US">Near</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">East</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">Relief</span> έχουν διαθέσει 25.000 δολάρια έκαστος με προμήθειες και
εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης, που τα διαχειρίζονται στη Σμύρνη μέσω εκπροσώπων
αυτών των οργανώσεων».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxQsOjMPTGd4qqpLHks7XP5lnMJWzDjoaX9HWqJWoYHDTWWQgZt2R8Gcwc5c0iZVo9m4ELaVkSY7YeULc0uuO2cqtwuJxjMXCceArrIjt77gK0HG4w-kLC6M0lRQ8eQmL-HsCgIdu2qkx8Uku23CcBI17x40Uph_jUEM8NP8Lk49WhrP6Dv7jBvbVF0OI/s715/%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3-%CE%A3%CE%9C%CE%A5%CE%A1%CE%9D%CE%97%CE%A3-%CE%A7%CE%A1%CE%A5%CE%A3%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A3.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="490" data-original-width="715" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxQsOjMPTGd4qqpLHks7XP5lnMJWzDjoaX9HWqJWoYHDTWWQgZt2R8Gcwc5c0iZVo9m4ELaVkSY7YeULc0uuO2cqtwuJxjMXCceArrIjt77gK0HG4w-kLC6M0lRQ8eQmL-HsCgIdu2qkx8Uku23CcBI17x40Uph_jUEM8NP8Lk49WhrP6Dv7jBvbVF0OI/w785-h438/%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3-%CE%A3%CE%9C%CE%A5%CE%A1%CE%9D%CE%97%CE%A3-%CE%A7%CE%A1%CE%A5%CE%A3%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A3.png" width="785" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><span style="background-color: #fcff01; text-indent: 36pt;"><b><i><span style="color: red;">*Η κατακρεούργηση του μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου στον Τύπο</span></i></b></span></span></div><span><i style="font-size: x-large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στον ναύαρχο Μπρίστολ, απεστάλη από
την Ουάσιγκτον, το ακόλουθο τηλεγράφημα με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Μετά από πλήρη διαβούλευση με τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό είναι
ξεκάθαρη η άποψη ότι αυτή η κατάσταση υπερβαίνει το πεδίο οποιασδήποτε ιδιωτικής
φιλανθρωπικής οργάνωσης. Μόνο η κυβερνητική δράση των Συμμάχων με τη βοήθεια
μεταφοράς προσφύγων μπορεί να επιφέρει επαρκή ανακούφιση. Αμερικανικές
ιδιωτικές οργανώσεις αρωγής έτοιμες να συνεργαστούν για να βοηθήσουν στην
αντιμετώπιση της άμεσης έκτακτης ανάγκης, εάν αναπτυχθεί και τεθεί αμέσως σε
λειτουργία κάποιο σχέδιο για επαρκή ανακούφιση. Η ιδιωτική ανακούφιση πιστεύει
ότι θα ήταν αναποτελεσματική, ακόμη και να επιχειρήσει προσωρινή βελτίωση της
κατάστασης εκτός και αν υπάρχει σχέδιο μόνιμης θεραπείας. Όλα τα διαθέσιμα
χρήματα θα μπορούσαν να εξαντληθούν στις πρώτες 2 ή 3 εβδομάδες. Η Αμερική
ανυπομονεί να βοηθήσει, αλλά αισθάνεται ξεκάθαρα ότι την ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις,
που διαθέτουν εξοπλισμό, στρατιωτικές και ναυτικές εγκαταστάσεις στο έδαφος,
που μπορούν να τεθούν σε λειτουργία.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Χωρίς να αναλάβετε καμία δέσμευση, σε συνεννόηση με τους Συμμάχους συναδέλφους
σας και τους στρατιωτικούς και ναυτικούς εκπροσώπους τους, να καταρτίσετε και
να υποβάλετε αμέσως ένα κοινό και ολοκληρωμένο σχέδιο για την έκτακτη ανάγκη
της Σμύρνης».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Αμερικανική κυβέρνηση δεν ήθελε
να αναλάβει ευθύνες περίθαλψης προσφύγων, πέραν του σημαντικού ρόλου που
έπαιξαν στον τομέα αυτό διάφορες Αμερικανικές φιλανθρωπικές οργανώσεις. Σε
επίπεδο κυβερνητικό προτιμούσε το βάρος αυτό να το αναλάβει η κυβέρνηση της
Ελλάδας και οι κυβερνήσεις των Ευρωπαίων συμμάχων της. Χαρακτηριστικά ο Αμερικανός
επιτετραμμένος Κάφφερυ, τηλεγραφούσε στο
Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις 20 Σεπτεμβρίου: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Αδύνατη η μονάδα αποστολής ανακούφισης της Εγγύς Ανατολής, καθώς όλοι
οι πόροι της είναι αφιερωμένοι στην κατάσταση της Σμύρνης επί του παρόντος.
Θεωρώ ότι η ευθύνη για τη φροντίδα των προσφύγων μετά την έξοδό τους από τη
Μικρά Ασία βαρύνει αποκλειστικά την Ελληνική Κυβέρνηση και τους Συμμάχους.
Αυτοί οι άποροι πρόσφυγες αποβιβάζονται καθημερινά στην ελληνική επικράτεια. Η
ελληνική κυβέρνηση και οι οργανισμοί τους βοηθούν, αλλά το έργο είναι πολύ
μεγάλο. Χρήματα και τρόφιμα χρειάζονται πολλά. Συνιστώ επειγόντως αμερικανικές
ανθρωπιστικές οργανώσεις να στείλουν βοήθεια στην Ελλάδα».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgre2ojCs-NAJPDMy7xvthPUcdJuvT-VSGKRMjfEVtnG7axNVgsCKykl4uH-z0on-A_bHo0Gy2Is14o0mcyZAVJa4kp8_ejC-5etwBPcVjqvf1n5Cux5TjoHY_Dm8zJDZU-eC5Uv9PJxoS9fGb6g13VNUdD6M3Gpui_xnq2W4Y4cv2zp6f5uIU01SShiu1P/s708/%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%A3%206%20%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%201922.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="708" height="473" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgre2ojCs-NAJPDMy7xvthPUcdJuvT-VSGKRMjfEVtnG7axNVgsCKykl4uH-z0on-A_bHo0Gy2Is14o0mcyZAVJa4kp8_ejC-5etwBPcVjqvf1n5Cux5TjoHY_Dm8zJDZU-eC5Uv9PJxoS9fGb6g13VNUdD6M3Gpui_xnq2W4Y4cv2zp6f5uIU01SShiu1P/w794-h473/%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%A3%206%20%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%201922.jpg" width="794" /></a></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span><i style="text-indent: 36pt;"><span style="color: red;"><b style="background-color: #fcff01;">*Πρόσφυγες από το Εσκή Σεχίρ, έτοιμοι για αναχώρηση</b></span></i></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span><i style="text-indent: 36pt;"><span><b><br /></b></span></i></span></i></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Απροθυμία των συμμάχων για τους πρόσφυγες</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;"> </span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
απροθυμία των συμμαχικών κυβερνήσεων φάνηκε και σε άλλο επίπεδο. Στην
Κωνσταντινούπολη μια μέρα νωρίτερα, συναντήθηκαν οι Ύπατοι Αρμοστές των ΗΠΑ
ναύαρχος Μπρίστολ, της Αγγλίας σερ Οράτιος Ράμπολντ και της Ιταλίας μαρκήσιος
Γκαρόνι. Ο Γάλλος αρμοστής στρατηγός Πελέ, απουσίαζε στη Σμύρνη. Ο ναύαρχος
Μπρίστολ ανέφερε σχετικά:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Δεν συνάντησα καμία ενθάρρυνση για την κατάρτιση κοινού σχεδίου για
την έκτακτη ανάγκη της Σμύρνης. Ως εκ τούτου, εν τω μεταξύ, έχοντας λάβει
πληροφορίες ότι οι πρόσφυγες θα μπορούσαν να εκκενωθούν από τη Σμύρνη, ζήτησα
από τα αντιτορπιλικά μας να συνδράμουν με κάθε τρόπο και ένα επιπλέον αντιτορπιλικό,
θα αποσταλεί το συντομότερο δυνατό για να βοηθήσει σε αυτό το έργο.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Στην Ύπατη Αρμοστεία της Ιταλίας, με διαβεβαίωσαν ότι οι Ύπατοι
Αρμοστές θα συζητούσαν το ζήτημα της έκτακτης ανάγκης της Σμύρνης στη συνάντησή
τους το απόγευμα και εξουσιοδοτήθηκα να μεταφέρω αυτές τις πληροφορίες στον
Βρετανό Ύπατο Αρμοστή και όταν τον είδα, είπε ότι δεν γνώριζε πως επρόκειτο να
γίνει συνάντηση το απόγευμα. Ο Ιταλός Ύπατος Αρμοστής δήλωσε ότι μόλις έλαβε
ένα τηλεγράφημα από την κυβέρνησή του αλλά δεν υπήρχαν οδηγίες και έτσι θα
έπρεπε να περιμένει για περαιτέρω οδηγίες. Επισήμανα ότι η ανάγκη για άμεση
δράση ήταν επιτακτική και ζήτησα από τους Συμμαχικούς Ύπατους Αρμοστές να
ενημερώσουν το συντομότερο δυνατό την απόφασή τους σχετικά με την εκκένωση
αυτών των προσφύγων και τον τόπο στον οποίο θα έπρεπε να εκκενωθούν, καθώς αυτά
ήταν τα πολιτικά ζητήματα, που μόνο οι Σύμμαχοι μπορούσαν να αποφασίσουν. Μου
ζητήθηκε να κάνω μια πρόταση και επεσήμανα ότι δεν μπορούσα να υποσχεθώ ότι θα
το κάνω. Με τον ίδιο τρόπο ρώτησα ποια μέτρα θα λάμβαναν οι Σύμμαχοι για την
ανακούφιση αυτών των προσφύγων και πληροφορήθηκα ότι έλπιζαν πως οι Ηνωμένες
Πολιτείες θα προχωρήσουν με τον συνηθισμένο γενναιόδωρο τρόπο τους και θα
παρείχαν την απαραίτητη ανακούφιση. Παρατήρησα ότι είχαμε ήδη δαπανήσει
70.000.000 δολάρια εδώ για τους πρόσφυγες και η κατάσταση χειροτέρευε σταθερά
με περισσότερους πρόσφυγες και δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε
τέτοιες υποχρεώσεις χωρίς να υπάρχει τέλος. Ωστόσο, ήμουν σίγουρος ότι θα
συνεργαζόμασταν με τους Συμμάχους για να φροντίσουμε αυτή την κατάσταση.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Στη βρετανική Ύπατη Αρμοστεία ενημερώθηκα ότι δεν είχαν ληφθεί οδηγίες
και χωρίς τέτοιες οδηγίες δεν θα μπορούσαν να γίνουν ενέργειες. Σημείωσα την
ουσία της προαναφερθείσας αποστολής και συζήτησα την κατάσταση. Σε αυτή τη
συζήτηση και απλώς ως πληροφορία, έμαθα ότι ο Έλληνας Πατριάρχης είχε κάνει
αίτηση στον Βρετανό Ύπατο Αρμοστή σερ Οράτιο Ράμπολντ, για να ταΐσει 50.000
πρόσφυγες στη Ραιδεστό για δέκα ημέρες μέχρι να παρασχεθούν άλλα μέσα
ανακούφισης. Ο Ράμπολντ είχε συζητήσει με τους στρατιωτικούς και ναυτικούς
διοικητές που δεν είχαν προβλέψει για αυτή τη σίτιση και έτσι ενημέρωσε τον Πατριάρχη
ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτούς τους πρόσφυγες στη Ραιδεστό. Είχε
ενημερώσει την κυβέρνησή του για τα μέτρα που έλαβε και είχαν εγκριθεί.
Συνέχισε εξηγώντας ότι λόγω της μεγάλης οικονομικής επιβάρυνσης που απαιτούνταν
από την κυβέρνησή του δεν μπορούσαν να ασχοληθούν με κανένα τέτοιο ζήτημα
παροχής βοήθειας όπου επρόκειτο για χρήματα.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxjiIVyocL2hjFabGPcsJxK9UY6aiYcnaKmjxYgYQp_YeAToeGCApcwtMkLeZLqHdN_NGk1Ue2b23xhXO-tRtSDVDJGOvL7ObzBXbk2RT70tP9shO6HPDuwUCJ8L8KWu1Opxm6I8RdtXwCcN1b-Y6t0wBf2zY1wwJ026Ifc37QMCEhO2Se-G-SGWmXENnv/s750/smirni_prokimaia_varkes-750x479.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="750" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxjiIVyocL2hjFabGPcsJxK9UY6aiYcnaKmjxYgYQp_YeAToeGCApcwtMkLeZLqHdN_NGk1Ue2b23xhXO-tRtSDVDJGOvL7ObzBXbk2RT70tP9shO6HPDuwUCJ8L8KWu1Opxm6I8RdtXwCcN1b-Y6t0wBf2zY1wwJ026Ifc37QMCEhO2Se-G-SGWmXENnv/w714-h322/smirni_prokimaia_varkes-750x479.jpg" width="714" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Εικόνα από την τραγωδία της Σμύρνης</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>Η επιτροπή αρωγής του παραρτήματός μας συναντήθηκε μαζί μου σήμερα και
αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το έργο έκτακτης ανακούφισης στη Σμύρνη και να στείλουμε
μια μονάδα ανακούφισης στη Ραιδεστό για άμεση ανακούφιση και να αναφέρουμε για
περαιτέρω βοήθεια. Ο Αρμένιος και ο Έλληνας Πατριάρχης θα κληθούν να στείλουν
πλοία το συντομότερο δυνατό για την απομάκρυνση των προσφύγων από τη Σμύρνη.
Πρέπει επίσης να ενημερωθούν ότι τα μέτρα ανακούφισής μας είναι μόνο για να
καλύψουν την παρούσα έκτακτη ανάγκη και θα περιμένουμε να προσφέρουν πέρα από
αυτό για τους Έλληνες και τους Αρμένιους πρόσφυγες. Έτσι τα ελληνικά πλοία που
δεν μπορούν να μπουν στη Σμύρνη θα φορτωθούν από τη Μυτιλήνη ή κάποιο άλλο
κοντινό νησί. Αναλαμβάνουμε το ζήτημα της χρήσης του πλοίου ShipBoard ή άλλων
σκαφών, που μπορεί να είναι διαθέσιμα. Όλοι οι πρόσφυγες έχουν εκκενωθεί από τα
Μουδανιά και έχουμε επαρκή εφόδια για τις άμεσες ανάγκες στη Σμύρνη. Οι Τούρκοι
μεταφέρουν τους πρόσφυγες από τη Σμύρνη στο εσωτερικό </i>(σ.σ. στα
καταναγκαστικά έργα, τα απαίσια αμελέ ταμπουρού)<i>. Δεν έχουμε πληροφορίες για το τι γίνεται με αυτούς τους πρόσφυγες. Θα
προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε αυτούς τους πρόσφυγες και να παράσχουμε
βοήθεια εάν χρειαστεί. Αργότερα θα υπάρξει αναμφίβολα απαραίτητο έργο ανακούφισης
μεταξύ των Συμμάχων σε κατοίκους των
περιοχών, που καταστράφηκαν από τον Ελληνικό Στρατό κατά την υποχώρησή του. Η
επιτροπή μας, της οποίας τα μέλη είναι εκπρόσωποι όλων των αμερικανικών θεσμών,
συμφωνούν ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα ανακούφισης για την αντιμετώπιση
της παρούσας κατάστασης, αλλά με την κατανόηση ότι η Ελλάδα και οι Σύμμαχοι θα
πρέπει να αναλάβουν όλη τη μελλοντική ευθύνη για την ανακούφιση αυτών των
προσφύγων. Πιστεύουμε ότι ο αμερικανικός λαός μας δεν πρέπει να παρακινηθεί να
συνεισφέρει χρήματα για να απαλλάξει την Ελλάδα και τους Συμμάχους από τις
ευθύνες τους. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε πλήρη υποστήριξη για την έκτακτη
ανακούφιση που πραγματοποιούμε τώρα. Χωρίς να περιμένουμε να δράσουν οι
Σύμμαχοι και ενόψει της απροσδόκητης εκκένωσης των προσφύγων στο εσωτερικό από
τη Σμύρνη, θα λάβουμε όλα τα δυνατά μέτρα για να αντιμετωπίσουμε την παρούσα
έκτακτη ανάγκη και τα τελευταία γεγονότα με οδήγησαν να δώσω εντολή να
χρησιμοποιήσω τον περιορισμένο αριθμό αντιτορπιλικών για να βοηθήσουν στην
εκκένωση».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIYkRdgSd6g30oXDTZGmzlSdw0TA7jpDqdbuv0B8g6Z7aLceWaoqEO6Dg2VOCJxhyphenhyphenOV4tdmRaDzWjLyWnAagbA9JZOCuUXtHMmtUqXaH-7ZsOvgq2wh2_fzznUYIqOiS3DSlxlBqxukPz-zOawm_hI3WaHDAqk6qzzyLFyiyQynbL1xYFK4qP1MhmX5gW7/s1161/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="858" data-original-width="1161" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIYkRdgSd6g30oXDTZGmzlSdw0TA7jpDqdbuv0B8g6Z7aLceWaoqEO6Dg2VOCJxhyphenhyphenOV4tdmRaDzWjLyWnAagbA9JZOCuUXtHMmtUqXaH-7ZsOvgq2wh2_fzznUYIqOiS3DSlxlBqxukPz-zOawm_hI3WaHDAqk6qzzyLFyiyQynbL1xYFK4qP1MhmX5gW7/w670-h372/%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB.jpg" width="670" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Μία από τις αναφορές του Μπρίστολ προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ</span></i></b></span></div><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών
των ΗΠΑ έστειλε στις 22 Σεπτεμβρίου στο επιτετραμμένο της Αμερικανικής
πρεσβείας στην Αθήνα Κάφφερυ, τηλεγράφημα. Του έλεγε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ο Μπρίστολ συνιστά οι άμεσες αμερικανικές δραστηριότητες βοήθειας να
επικεντρωθούν στην εκκένωση των προσφύγων και στη φροντίδα αυτών των προσφύγων
πριν και κατά τη διάρκεια της εκκένωσης. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ συμφωνεί με αυτές
τις συστάσεις, αλλά ενημερώνει τόσο την </i><i><span lang="EN-US">Near</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">East</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">Relief</span> όσο και
τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό σχετικά με τις συνθήκες των προσφύγων μετά την
απομάκρυνσή τους στην Ελλάδα και επιθυμεί να αναφέρετε πλήρως σχετικά. Εν τω
μεταξύ, κατανοούμε ότι ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός έχει λάβει έκκληση
απευθείας από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό η οποία εξετάζεται και ότι η </i><i><span lang="EN-US">Near</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">East</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">Relief</span> εξετάζει πιθανή επέκταση του
έργου της στην Ελλάδα.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Θα εκτιμήσετε εύκολα ότι το Υπουργείο δεν μπορεί να παροτρύνει τις
αμερικανικές εταιρείες αρωγής να αναλάβουν μια αόριστη υποχρέωση φροντίδας για
τους πρόσφυγες μετά την εκκένωση τους από την Ανατολία και τείνει να συμφωνήσει
με τον ναύαρχο Μπρίστολ ότι η ευθύνη σε αυτό το θέμα βαρύνει πρωτίστως την
Ελλάδα και τις Συμμαχικές Κυβερνήσεις».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 25 Σεπτεμβρίου, ο Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη ναύαρχος
Μπρίστολ, πληροφορούσε τον προϊστάμενό του Υπουργό Εξωτερικών</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Είχα μια συνομιλία με τους Συμμάχους συναδέλφους μου σήμερα το πρωί, Ράμπολντ,
Γκαρόνι και Πελλέ. Ο Ράμπολντ με πληροφόρησε ότι οι Βρετανοί έστελναν αμέσως 15
πλοία στη Σμύρνη για να βοηθήσουν στην εκκένωση. Η κυβέρνησή του προσφέρθηκε να
εγγραφούν 50.000 λίρες στερλίνες, υπό τον όρο ότι και άλλα έθνη θα
συνεισφέρουν. Επίσης δόθηκαν αμέσως 100.000 φράγκα για να χρησιμοποιηθούν από
τον Ύπατο Αρμοστή της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες Νορβηγό Νάνσεν,
για άμεση ανακούφισή τους. Οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί δεν έχουν
κεφάλαια εδώ στη διάθεσή τους για άμεση ανακούφιση. Ο Γκαρόνι και ο Πελλέ,
θεώρησαν ότι είχαν παρασχεθεί αρκετά πλοία για λόγους εκκένωσης και δεν
σκέφτονται να στείλουν κανένα πλοίο. Οι ίδιοι δήλωσαν επίσης ότι θα ζητούσαν
από τις κυβερνήσεις τους κεφάλαια για την παροχή τροφών έκτακτης ανάγκης για
λόγους εκκένωσης. Ενημέρωσα τους συναδέλφους μου ότι οι ανθρωπιστικές
οργανώσεις μας είχαν ναυλώσει δύο πλοία για να βοηθήσουν στην εκκένωση και
αμερικανικά εμπορικά πλοία εκτρέπονταν στη Σμύρνη για τον ίδιο σκοπό και θα
σκεφτόμασταν να αποκτήσουμε άλλα πλοία για να βοηθήσουν στην εκκένωση. Τους
ενημέρωσα ότι είχαμε μια Επιτροπή Αρωγής για Καταστροφές στη Σμύρνη, που
αντιπροσώπευε όλες τις αμερικανικές οργανώσεις αρωγής σε αυτό το μέρος του
κόσμου και παρείχαν άμεση βοήθεια με τη μορφή σιτηρεσίων έκτακτης ανάγκης και
την εξασφάλιση πλοίων για εκκένωση. Και ότι αυτή τη στιγμή παραχωρούσαμε 20.000
σιτηρέσια την ημέρα στη Σμύρνη. Δήλωσα ότι είχαμε κεφάλαια από τις ιδιωτικές
οργανώσεις παροχής βοήθειας για να βοηθήσουμε σε αυτό το έργο, αλλά δεν θεώρησα
απαραίτητο να τους δώσουμε λεπτομερείς πληροφορίες των διαθέσιμων κεφαλαίων. Ωστόσο,
ενημέρωσα τον σερ Ράμπολντ ότι είχα λάβει ένα τηλεγράφημα που έδειχνε ότι η
κυβέρνησή μας είχε διαθέσει κεφάλαια για λόγους ανακούφισης. Τον ενημέρωσα
επίσης ότι μέσω της επιρροής μας 10 ελληνικά σκάφη βρίσκονταν στη Σμύρνη με
άδεια των τουρκικών αρχών και ασχολούνταν με την εκκένωση των προσφύγων όσο το
δυνατόν γρηγορότερα. Προκειμένου να επισπευσθεί η εκκένωση, αυτοί οι πρόσφυγες
μεταφέρονταν στη Μυτιλήνη, καθώς και τα αντιτορπιλικά μας βοηθούσαν σε αυτή την
εκκένωση. Επισημαίνω την αναγκαιότητα για άμεση δράση για την εκκένωση αυτών
των προσφύγων από τη Σμύρνη πριν από το χρονικό όριο, την 1η Οκτωβρίου, που
έθεσαν οι Τουρκικές εθνικιστικές αρχές, μετά από τις οποίες κανένας πρόσφυγας
δεν θα μπορούσε να εκκενωθεί. Δήλωσα ότι είχαμε λάβει ανεπίσημες πληροφορίες ότι
η ελληνική κυβέρνηση θα πάρει πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα χωρίς
όριο και περιορισμένους αριθμούς σε διάφορα νησιά του Αιγαίου. Και επί του
παρόντος υπήρχαν 80.000 πρόσφυγες στο νησί Μυτιλήνη που θα έπρεπε να εκκενωθούν
σε Θεσσαλονίκη και Καβάλα ή σε άλλα ελληνικά λιμάνια.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Αποφασίσαμε ομόφωνα, να δοθεί εντολή στους ναυτικούς μας εκπροσώπους
στη Σμύρνη να προσεγγίσουν τις εθνικιστικές αρχές της Τουρκίας και να λάβουν
άδεια για παράταση του χρόνου εκκένωσης των προσφύγων πέραν της 1ης Οκτωβρίου.
Να επισπευσθούν όλα τα μέτρα εκκένωσης και για το σκοπό αυτό να εκκενωθεί η
Μυτιλήνη και αργότερα άλλα ελληνικά λιμάνια. Είναι απαραίτητο να προβλεφθούν
πλοία για τη σίτιση των προσφύγων κατά τη διάρκεια της εκκένωσης και ο Ράμπολντ
ανέλαβε να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες στα βρετανικά πλοία. Δήλωσα ότι
στέλναμε ψωμί και αλεύρι στη Σμύρνη, τη Ραιδεστό και τη Μυτιλήνη και επεσήμανα
τη δυσκολία ψησίματος ψωμιού σε αυτά τα μέρη και άρα την αναγκαιότητα αποστολής
ψωμιού. Αποφασίστηκε να δοθεί εντολή στον ναυτικό μας αντιπρόσωπο στη Σμύρνη να
συνεργαστεί για την εκκένωση από τη Σμύρνη και αργότερα με την εκκένωση από τη
Μυτιλήνη στην ενδοχώρα και να μας ενημερώσουν για τα μέτρα που λήφθηκαν και την
ανάγκη για άμεση ανακούφιση αυτών των προσφύγων έως ότου αποβιβαστούν στην
Ελλάδα. Συμφωνήθηκε ότι, με βάση την πιθανότητα που υπήρχε, η Ανατολική Θράκη
θα μπορούσε να επιστραφεί στην Τουρκία, να εκκενωθούν αργότερα και οι Έλληνες
πρόσφυγες από τη Σηλυβρία, την Ηράκλεια και τη Ραιδεστό.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Συμφωνήθηκε ότι το ζήτημα της αναγκαίας ανακούφισης και διάθεσης των
προσφύγων στην Ελλάδα θα πρέπει να διεκπεραιωθεί από την ελληνική κυβέρνηση και
άλλα ενδιαφερόμενα έθνη. Ο Ράμπολντ με ενημέρωσε από την πλευρά του ότι τα
κεφάλαια για τις εργασίες ανακούφισης θα έπρεπε πιθανώς να παρασχεθούν από την
Αγγλία και την Αμερική, δηλώνοντας ότι δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε καμία
βοήθεια από την Ιταλία και τη Γαλλία. Ωστόσο, καθώς εξελίσσεται η κατάσταση
εδώ, θα πιέσω τους συναδέλφους μου να ζητήσουν και να λάβουν κεφάλαια για το
άμεσο έργο ανακούφισης εδώ».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZanCVdeZxKD-8ju8RgfSAhemj63OdNGRldEIhK_qtqJ1pXcsy9C_xlS98dc20VAtblr9tsuGhN5XHPlY8od1LYDL5NayGJwEAbV44TOjpWFg4xjP0jJRo63_-fQgqHNYQ0l562rLaSxr0aNayvBRRNOxSa8KniW_F3bjuxE4gTsEZlRvhoZjkMhqTLVzH/s535/i-megali-diki-ton-exi-kai-i-ektelesi-toys_cover-535x336.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="535" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZanCVdeZxKD-8ju8RgfSAhemj63OdNGRldEIhK_qtqJ1pXcsy9C_xlS98dc20VAtblr9tsuGhN5XHPlY8od1LYDL5NayGJwEAbV44TOjpWFg4xjP0jJRo63_-fQgqHNYQ0l562rLaSxr0aNayvBRRNOxSa8KniW_F3bjuxE4gTsEZlRvhoZjkMhqTLVzH/w726-h396/i-megali-diki-ton-exi-kai-i-ektelesi-toys_cover-535x336.jpg" width="726" /></a></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span><b><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Το έκτακτο στρατοδικείο, που αποφάσισε την εκτέλεση των Έξ.</span></b></span></i></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Στην Αθήνα ετοιμάζονταν εκτελέσεις</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;"> </span></i></p>
<h3 style="background: white; margin-bottom: 3.25pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.5pt; margin: 6.5pt 0cm 3.25pt; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><span class="tei-hi1"><span face="Calibri, "sans-serif"" style="color: #333333; font-weight: normal;">Στις 2
Νοεμβρίου ο Αμερικανός επιτετραμμένος Κάφφερυ</span></span><span face="Calibri, "sans-serif"" style="color: #333333; font-weight: normal;">, δέχθηκε πρόσκληση από τα μέλη
της λεγόμενης επαναστατικής επιτροπής, τα οποία απηύθυναν τις ευχαριστίες των ελληνικών
αρχών για τη βοήθεια που δόθηκε στους πρόσφυγες από τις αμερικανικές οργανώσεις
αρωγής. <o:p></o:p></span></span></h3>
<h3 style="background: white; margin-bottom: 3.25pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.5pt; margin: 6.5pt 0cm 3.25pt; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i><span face="Calibri, "sans-serif"" style="color: #333333; font-weight: normal;">«Αναφέρθηκαν επίσης στη σύλληψη
και δίκη πολιτικών κρατουμένων, και ζήτησαν τη γνώμη μου. Απαντώντας
εξήγησα, ότι θα δημιουργηθεί δυσάρεστη εντύπωση στις Ηνωμένες Πολιτείες εάν
προχωρούσαν σε αυθαίρετα μέτρα. Τότε μου δόθηκε η διαβεβαίωση ότι θα
εκδοθεί διαταγή για την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων, που δεν
εμπλέκονται στην πραγματικότητα στην καταστροφή στη Μικρά Ασία και ότι θα
ληφθούν μέτρα για την εξασφάλιση δίκαιης δίκης για όσους κατηγορούνται για
ανάρμοστη συμπεριφορά».</span></i><i><span style="color: #333333; font-weight: normal; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-weight: bold;"><o:p></o:p></span></i></span></h3>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Εν τω μεταξύ είχε ολοκληρωθεί
στην Ανατολική Θράκη ο αναγκαστικός διωγμός όλων των Ελλήνων, με βάση της
αποφάσεις των στρατηγών των συμμαχικών χωρών, που λήφθηκαν από κοινού με την
Τουρκία στα Μουδανιά. Η θυσία της Θράκης είχε ολοκληρωθεί.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ύπατος Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη ναύαρχος Μπρίστολ ειδοποιούσε τον
Υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον με έκθεσή του στις 2 Νοεμβρίου 1922, ότι ο Άγγλος
στρατηγός Χάριγκτον, αρχιστράτηγος των Συμμαχικών δυνάμεων, είχε βεβαιώσει ότι
ελέγχει άμεσα την Ανατολική Θράκη. Σχεδόν όλοι οι Έλληνες άμαχοι είχαν
αποσυρθεί <i>«και μάλιστα με τον πιο εύτακτο
τρόπο»</i> (σ.σ. αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές). Η συμμαχική εποπτεία- έλεγε-
έχει διατηρήσει, στο μέτρο του δυνατού, αυστηρή αμεροληψία προς ολόκληρο τον
άμαχο πληθυσμό. Δεν υπήρξε καμία παρέμβαση στον άμαχο πληθυσμό στο να πάρουν
μαζί τους τα αγαθά τους και τις προμήθειες τροφίμων τους. Μόνο μια μικρή
ποσότητα τροφής έχει αφαιρεθεί από τους πρόσφυγες, αλλά σχεδόν όλα τα ζώα και
τα μεταφορικά μέσα έχουν φύγει προς την Ελλάδα και ο υπόλοιπος πληθυσμός,
δηλαδή οι Τούρκοι, έχουν απογυμνωθεί από βοοειδή, που είναι χρήσιμα στις
μεταφορές ή τις καλλιέργειες. Ενώ, λοιπόν, οι προμήθειες τροφίμων έχουν
εγκαταλειφθεί οικειοθελώς (σ.σ. άλλη ανακρίβεια, αφού τα βοϊδάμαξα δεν χωρούσαν
μεγάλες ποσότητες και εγκαταλείφθηκαν τεράστιες ποσότητες δημητριακών) από τους
αναχωρούντες Έλληνες και Αρμένιους. Θα γίνει-έλεγε- προσπάθεια από τις
συμμαχικές επιτροπές να αποκατασταθεί το απόθεμα στην <span lang="EN-US">A</span>νατολική Θράκη, όπου ανήκει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Πιστεύω ότι οι παραπάνω
πληροφορίες είναι απολύτως αξιόπιστες καθώς τις έλαβα από τον στρατηγό Χάρινγκτον</i>» υποστήριζε ο Μπρίστολ και πρόσθετε: <i>«Οι πληροφορίες από τοπικές πηγές μπορεί να
είναι λιγότερο αξιόπιστες και να δίνονται για προπαγάνδα. Προτείνω, λοιπόν, να
προειδοποιηθούν οι αμερικανικές υπηρεσίες αρωγής στην Ελλάδα να μην της δώσουν
πλήρη αξιοπιστία. Καταλαβαίνω ότι οι αναφορές από την Ελλάδα υπολογίζουν σε 800.000
τους πρόσφυγες που απομακρύνθηκαν από την Ανατολία. Αυτό δεν συμφωνεί με την
καταγραφή των αριθμών που πραγματικά εκκενώσαμε. Ο δικός μας αριθμός είναι
περίπου 300.000 άνθρωποι, που εκκενώθηκαν από όλα τα λιμάνια από τα Μουδανιά
έως την Αλάυα, και δεν είναι αξιόπιστο ότι μισό εκατομμύριο άλλοι είχαν ήδη
εκκενωθεί πριν τα αντιτορπιλικά μας αναλάβουν τις επιχειρήσεις στις 14
Σεπτεμβρίου».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι κατεστραμμένες περιοχές της Ανατολίας έχουν μεγάλη ανάγκη
ανακούφισης, έλεγε ο Μπρίστολ…. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Αυτή ήταν η ατμόσφαιρα που
επικρατούσε στη Σμύρνη και την Ανατολική Θράκη. Το εθνικό τραύμα από τον
Καταστροφή εκείνη, παρέμεινε για πολλά χρόνια αγιάτρευτο. Γιατί δεν ήταν μόνο
οι άμεσες συνέπειες στα πεδία των μαχών. Ήταν και η αποκατάσταση των προσφύγων,
που άργησε για πολλά χρόνια και οι πρόσφυγες δεν ικανοποιήθηκαν ποτέ με
δικαιοσύνη, για το ύψος των περιουσιών που εγκατέλειψαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">*Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1922v02/d345">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1922v02/d345</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">*Τύπος εποχής</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-20710657553600270132024-01-01T11:26:00.003+02:002024-01-15T09:50:06.195+02:00Μια διπλωματική κριτική ματιά για το κίνημα των Νεοτούρκων<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAwG3OTalBBwIpkspumnB2g3XcBu-DesjiyirNkxslZNs3UmPbDVMRPwEeD3D6AuDkGajbubyH82sqYth3hXBZ0Abb4o01RxXdUuxzJTu1oN84hTjRWiV1w_904-TxmszctmErwrS-bI9G8jW1p8rv7G7TwEXICwiaqWMTKSj1P0mCaIKfDgkEcOoE9pT8/s1200/Greek_lithograph_celebrating_the_Ottoman_Constitution.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="903" data-original-width="1200" height="403" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAwG3OTalBBwIpkspumnB2g3XcBu-DesjiyirNkxslZNs3UmPbDVMRPwEeD3D6AuDkGajbubyH82sqYth3hXBZ0Abb4o01RxXdUuxzJTu1oN84hTjRWiV1w_904-TxmszctmErwrS-bI9G8jW1p8rv7G7TwEXICwiaqWMTKSj1P0mCaIKfDgkEcOoE9pT8/w690-h403/Greek_lithograph_celebrating_the_Ottoman_Constitution.jpg" width="690" /></a></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ελληνική λαϊκή λιθογραφία. Η Τουρκία σπάει τα δεσμά της και... απελευθερώνεται!!! Όλοι είχαν εξαπατηθεί για τις πραγματικές προθέσεις των Νεοτούρκων!!!! </span></b></i></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span> <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Το κίνημα των Νεοτούρκων, υπήρξε μια
πολιτικοστρατιωτική κίνηση, που κυβέρνησε τη Τουρκία με σιδηρά πυγμή και
διακρίθηκε για την οργάνωση πρωτοφανών διωγμών και γενοκτονιών κατά των
αλλοθρήσκων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με βάση τον τρόπο διοίκησης
της χώρας, αλλά και την μισαλλοδοξία που τους διέκρινε, με τα σημερινά πολιτικά
και νομικά δεδομένα, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί εγκληματική οργάνωση.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η επιτροπή για την Ένωση και την
Πρόοδο, όπως ονομάζονταν το κίνημα, με την απήχηση που είχε στα στράτευμα,
κατόρθωσε να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία με κίνημα, που οργανώθηκε
στη Μακεδονία τον Ιούνιο του 1908, επέβαλε την εφαρμογή του Συντάγματος,
εκθρόνισε το σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ, τον οποίο κρατούσε έγκλειστο στη
Θεσσαλονίκη και επέβαλε ως νέο σουλτάνο τον Μωάμεθ Ε΄.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
Νεότουρκοι εμφανίσθηκαν αρχικά ως θιασώτες της ειρηνικής συμβίωσης των
εθνοτήτων και υποστηρικτές της ισονομίας και της ισοπολιτείας, όλων των υπηκόων
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εξαπατώντας τους πάντες. Όλες οι εθνότητες της
Αυτοκρατορίας χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την άνοδο στην εξουσία των Νεοτούρκων,
γιατί είχαν προηγηθεί σκληρά χρόνια επί Αβδούλ Χαμίτ. Γρήγορα όμως οι
προσδοκίες όλων διαψεύσθηκαν γιατί το νέο καθεστώς άρχισε να δείχνει
απροκάλυπτα το σκληρό και αδυσώπητο πρόσωπο του τουρκικού σωβινισμού, ο οποίος
ταυτίσθηκε με τους φοβερούς διωγμούς των Χριστιανών στην Ανατολική Θράκη και
Μικρά Ασία. Ακολούθησαν οι αδικαίωτες μέχρι σήμερα Γενοκτονίες των Ποντίων, των
Αρμενίων και των Ασσυρίων.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ήταν
όμως εγκληματική οργάνωση το Κίνημα των Νεοτούρκων; Μια σημαντική προσωπική
επιστολή του Αμερικανού πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Χένρυ Μοργκεντάου προς τον
προϊστάμενό του υπουργό Εξωτερικών Ρόμπερτ Λάνσιγκ, μας δίνει μια αδρή εικόνα
της ποιότητας της εξουσιαστικής ομάδας των Νεοτούρκων. Η επιστολή αυτή, που
βρίσκεται σήμερα στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, είχε γραφεί στις 4 Νοεμβρίου 1915. Δηλαδή όταν είχαν κορυφωθεί
οι διωγμοί στην Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία και είχαν αρχίσει να
εφαρμόζονται οι γενοκτονίες των άλλων εθνοτήτων. Ο Μοργκεντάου εξηγεί ότι συμμορφούμενος με
προηγούμενη εντολή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ
θα ενημερώνει τον υπουργό Εξωτερικών με συχνές εμπιστευτικές και προσωπικές
επιστολές για όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη <i>«πολύ ειλικρινά και ανεπιφύλακτα».<span></span></i></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKVbmRt0lDEUWY1T7WQzyx4i73f-nathn-cTbCEPWW2EaKNyzUwkZR7uzWRNINal9xavZ8lZmiSYPspiaQw06m9gDim4bnPFZvDleKnpXYcGBIMzEK2_YkWxA5uh4vbF0EPVUk9pSXOZD5Fv8c3SdludBWJ2KpaqJEZ2MkvS_nbt1YyVOHT2uG1yL5h7Lq/s395/Henry_Morgenthau.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="300" height="476" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKVbmRt0lDEUWY1T7WQzyx4i73f-nathn-cTbCEPWW2EaKNyzUwkZR7uzWRNINal9xavZ8lZmiSYPspiaQw06m9gDim4bnPFZvDleKnpXYcGBIMzEK2_YkWxA5uh4vbF0EPVUk9pSXOZD5Fv8c3SdludBWJ2KpaqJEZ2MkvS_nbt1YyVOHT2uG1yL5h7Lq/w396-h476/Henry_Morgenthau.jpg" width="396" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Χένρυ Μοργκεντάου</span></i></b></div></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η αποκαλυπτική επιστολή του Μοργκεντάου</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Επί του παρόντος, οι συνθήκες εδώ, είναι εξαιρετικά επισφαλείς»</i>
προειδοποιούσε ο πρέσβης των ΗΠΑ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> <i>«Ο
Σουλτάνος είναι απολύτως ανίσχυρος. Πρέπει απλώς να βάλει την υπογραφή του σε
όποιον ιραδέ (σ.σ. σουλτανικό διάταγμα) του υποβάλλονταν. Ο Μεγάλος Βεζίρης δεν
άσκησε ποτέ μεγάλη εξουσία και τώρα που παρέδωσε το χαρτοφυλάκιο του υπουργού
Εξωτερικών στον Χαλίλ, έγινε απλώς διακοσμητικός. Η πραγματική κυβερνητική
δύναμη σε αυτή τη χώρα βρίσκεται στα χέρια της Επιτροπής του Κόμματος της
Ένωσης και της Προόδου, που αποτελείται από περίπου σαράντα μέλη, από τα οποία
τα ακόλουθα εννέα είναι οι ηγετικές μορφές: Δρ. Ναζίμ, πρόεδρος της Επιτροπής, Μιντάτ
Σουκρί, γενικός γραμματέας, Ταλαάτ, υπουργός Εσωτερικών, Ενβέρ, υπουργός
Πολέμου, Τζεμάλ, υπουργός Ναυτιλίας και ανώτατος διοικητής της 4ης Στρατιάς, Αγιούπ
Σαμπίρ (τώρα αιχμάλωτος πολέμου στη Μάλτα) Χαλίλ, υπουργός Εξωτερικών, Χατζή
Αντίλ Μπέης, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Μπεχαεντίν Τσακίρ», </i>πληροφορούσε
ο Μοργκεντάου.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggrG2w7dWUUQFMxruu4Whj6uQPx9TyQ6XGT5S7jXTCWaZNyUwc98Mh4MyAq3cG0UNP1KOvtaiNRFF1noxQ5KoOr7seBtJS8ilrOHCKGSP-vJGhdtLPhaN8We9gTCgRKwhx-yJgtrex3itO137QrT4vVlSxD9_TnrTAnnKROlxkO-SBUanZZh3oA2ttu-Ew/s1148/Morgkentaou%20Arxeia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="860" data-original-width="1148" height="447" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggrG2w7dWUUQFMxruu4Whj6uQPx9TyQ6XGT5S7jXTCWaZNyUwc98Mh4MyAq3cG0UNP1KOvtaiNRFF1noxQ5KoOr7seBtJS8ilrOHCKGSP-vJGhdtLPhaN8We9gTCgRKwhx-yJgtrex3itO137QrT4vVlSxD9_TnrTAnnKROlxkO-SBUanZZh3oA2ttu-Ew/w833-h447/Morgkentaou%20Arxeia.jpg" width="833" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η αποκαλυπτική επιστολή του Μοργκεντάου στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Για τον
τρόπο με τον οποίο ασκούσαν την εξουσία οι Νεότουρκοι, ο Αμερικανός διπλωμάτης
έγραφε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Η πραγματική εξουσία ασκείται από το σύνολο των σαράντα ή την πλειονότητά
τους, η οποία είναι μεταβλητή και επομένως ποτέ οριστικά σταθερή. Κάθε φορά που
κάποιος από τους άνδρες αναλαμβάνει υπερβολική εξουσία, όπως έχει συμβεί πολλές
φορές πρόσφατα, η πλειοψηφία συνενώνεται εναντίον του και όσο σημαντική και αν
είναι η θέση του, αναγκάζεται να υπακούσει στις εντολές της Επιτροπής και να
εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια για να γίνει ο ανώτατος κυβερνήτης. Αυτό είναι, που
η κυβέρνησή τους διαφέρει σαφώς από τον κανόνα των αφεντικών (</i><i><span lang="EN-US">Boss</span><span lang="EN-US"> </span></i><i><span lang="EN-US">Rule</span>), που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες
και είναι έντονο το ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε την εξέλιξή του.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Όλα τα σημαντικά αλλά ακόμη και μερικά ασήμαντα ερωτήματα, υποβάλλονται
σε αυτήν την Επιτροπή για εξέταση. Η Επιτροπή έχει επί του παρόντος τον απόλυτο
έλεγχο του στρατού, του ναυτικού και της πολιτικής κυβέρνησης της χώρας.
Απομάκρυναν πολλούς κυβερνήτες των εσωτερικών βιλαετιών, που δεν υπάκουαν στις
εντολές τους. Ελέγχουν πλήρως και την Βουλή, της οποίας τα μέλη είναι απολύτως
επιλεγμένα από αυτούς και ο κόσμος δεν έχει άλλη επιλογή από το να ψηφίσει
τυπικά την εκλογή των υποψηφίων της Επιτροπής.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwYkw_ALrf1lcciXVBdwB63uGcz9t_W4XKUkZN4GDvRlQCV24TGL7FFkL8NQoyMccYAG5AU0sPH2J5UdkwiFrlQcVvMmusnOy7N_X8fjD1GQzlyBUeRfzVMwPmLvamzQOhmqjsn4OJl50-O6YXwpyBK3_Off4c05hPciFTbTR6ovl7-RWjRc4OdMK-J-Pb/s225/%CE%91%CF%87%CE%BC%CE%AD%CF%84%20%CE%A1%CE%B9%CE%B6%CE%AC.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="189" height="361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwYkw_ALrf1lcciXVBdwB63uGcz9t_W4XKUkZN4GDvRlQCV24TGL7FFkL8NQoyMccYAG5AU0sPH2J5UdkwiFrlQcVvMmusnOy7N_X8fjD1GQzlyBUeRfzVMwPmLvamzQOhmqjsn4OJl50-O6YXwpyBK3_Off4c05hPciFTbTR6ovl7-RWjRc4OdMK-J-Pb/w337-h361/%CE%91%CF%87%CE%BC%CE%AD%CF%84%20%CE%A1%CE%B9%CE%B6%CE%AC.png" width="337" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Αχμέτ Ριζά Μπέης</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Στη Γερουσία η πλειοψηφία είναι ανεξάρτητη από αυτούς, καθώς η Γερουσία
είναι μια ισόβια θέση και οι περισσότεροι γερουσιαστές εκλέχτηκαν από τον
Κιαμίλ Πασά και διορίστηκαν από τον Αμπντούλ Χαμίτ το 1908. Πρόσφατα, όταν ο
γερουσιαστής Αχμέτ Ριζά Μπέης, πρώην άνθρωπος της Ένωσης και της Προόδου, ήθελε
να υπερασπιστεί την υπόθεση των Αρμενίων αλλά αμφισβήτησαν τη μεταχείριση τους
και ήθελαν επίσης να κάνουν παρέμβαση στο Υπουργικό Συμβούλιο, σχετικά με το
ζήτημα του ελέγχου της πώλησης και της διανομής της προμήθειας τροφίμων και για
την απονομή του τίτλου του «Πορθητή» που απονεμήθηκε στον Σουλτάνο. Πληροφορήθηκα
ότι ο Ταλαάτ του διαμήνυσε ότι αν ήθελε πραγματικά να ωφελήσει τους Αρμένιους,
καλύτερα να σταματήσει την αναστάτωση που προκαλούσε. Γιατί, αν το συνέχιζε, ο ίδιος
ο Ταλαάτ, θα δημοσίευε δηλώσεις για τους Αρμένιους, που θα υποκινούσαν τον
τουρκικό πληθυσμό εναντίον τους και θα πήγαιναν τα πράγματα χειρότερα από πριν.
Από άλλες πηγές αναφέρεται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο υποσχέθηκε να
τροποποιήσει τη στάση του απέναντι στους Αρμένιους, εάν ο Αχμέτ Ριζά και οι
φίλοι του συμφωνούσαν να μην προβούν σε επερώτηση προς την κυβέρνηση. Τελικά αυτό
το έκαναν ο Αχμέτ Ριζά και οι φίλοι του».</span></i><span style="font-size: x-large; text-align: center; text-indent: 36pt;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBwFgeYwsfcYmp-AB3fXtv8il03BTAg2NeqHZXQYbQZ4JpqfY4WBDpM2sqSDoXk8oIfYzWs4T_HPrjRXGeVWVesoi4jf03AWe1YSDFWIJNFzFG4kUulxVATl9K_klLSVFaMzsPrKgzWLuUlXjqpcW_I3HBtpE0_BIjRqYr7IeWcg68XZ-nLVjXl1O2goe/s194/Robert_Lansing,_U.S._Secretary_of_State.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="150" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBwFgeYwsfcYmp-AB3fXtv8il03BTAg2NeqHZXQYbQZ4JpqfY4WBDpM2sqSDoXk8oIfYzWs4T_HPrjRXGeVWVesoi4jf03AWe1YSDFWIJNFzFG4kUulxVATl9K_klLSVFaMzsPrKgzWLuUlXjqpcW_I3HBtpE0_BIjRqYr7IeWcg68XZ-nLVjXl1O2goe/w284-h326/Robert_Lansing,_U.S._Secretary_of_State.jpg" width="284" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Ρόμπερτ Λάνσινγκ, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ</span></i></b></div></b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Έχουν τρομάξει σχεδόν όλους…</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πραγματική εικόνα δικτατορίας
έδινε ο οξυδερκής Αμερικανός πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη. Έδινε όμως και
εικόνα της αποδοχής τους από το τον Τουρκικό λαό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Η Επιτροπή της Ένωσης και της Προόδου</i>- έγραφε προς τον Λάνσινγκ-<i> έχει πολύ λίγους πραγματικούς οπαδούς
μεταξύ των ανθρώπων της Αυτοκρατορίας. Έχουν κάποιους οπαδούς στην
Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη και μερικά άλλα κέντρα. Κυβερνούν μέσω του
γεγονότος, ότι έχουν στην κατοχή τους τα περισσότερα αξιώματα και τον στρατό,
και ασκούν τη δύναμή τους, που έχουν τρομάξει σχεδόν όλους και τους ανάγκασαν
να υποταχθούν. Αναδιοργάνωσαν το σύστημα παρακολούθησης και κατασκοπείες, που
ήταν τόσο διαδεδομένο υπό τον Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ. Με τη μεταχείρισή τους
προς τους Αρμένιους, έχουν αποθαρρύνει τόσο πολύ τον λαό, ώστε επέτυχαν προς το
παρόν να καταστείλουν κάθε αντιπολίτευση εναντίον τους, και είναι τόσο
αποφασισμένοι να διατηρήσουν την κυριαρχία της κυβέρνησης, που δεν θα διστάσουν
να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο θα τους επιτρέψει να το κάνουν». <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Χένρυ Μοργκεντάου, παρουσίαζε
προς την αμερικανική ηγεσία για να γνωρίζει, ποιοι έκαναν κουμάντο στην
Τουρκία, όπου είχαν περιορισθεί δραστικά και οι αρμοδιότητες του νέου
Σουλτάνου. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Τα μόνα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, και πιστεύω της εσωτερικής
επιτροπής, που είχαν αξιοπρεπή υπόσταση ή είχαν περιουσία πριν από την
Επανάσταση, ήταν ο Μεγάλος Βεζίρης και ίσως ο Χαλίλ Μπέης. Όταν έφτασα εδώ πριν
από δύο χρόνια, μόνο ένας από αυτούς τους εννέα ήταν μέλος του υπουργικού συμβουλίου:
αυτός ήταν ο Ταλαάτ. Το υπουργικό συμβούλιο είχε τότε μεταξύ των μελών του τον
Τζαβίντ Μπέη, έναν Ντονμέ </i>(σ.σ. εξισλαμισμένο Εβραίο)<i> ως Υπουργό Οικονομικών. Ο Οσκάν Εφέντι, Αρμένιος, ως υπουργός
Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων. Ο Μαχμούντ Πασάς, Κιρκάσιος, ως υπουργός
Ναυτιλίας, ο Μπουστάνι Εφέντι, χριστιανός Άραβας, ως υπουργός Εμπορίου και
Γεωργίας.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Αλλά τη στιγμή που η Τουρκία μπήκε στον πόλεμο πριν από ένα χρόνο, όλοι
αυτοί οι άνδρες παραιτήθηκαν επειδή δεν μπορούσαν να συναινέσουν στον πόλεμο,
και οι ίδιοι οι άνδρες της Ένωσης και της Προόδου δεν ήθελαν κανέναν στο
Υπουργικό Συμβούλιο εκτός από τους περισσότερους πιστούς οπαδούς της Επιτροπής
. Δεν υπάρχει κόμμα της αντιπολίτευσης. Ο Τύπος λογοκρίνεται προσεκτικά και
πρέπει να υπακούει στις επιθυμίες του Κόμματος Ένωση και Πρόοδος. Ο λαός δεν
έχει κανένα απολύτως μέρος στην κυβέρνηση και ως εκ τούτου οι απόψεις και οι
επιθυμίες του αγνοούνται παντελώς και λαμβάνεται υπόψη μόνο το καλό του
κόμματος. Έχουν καλύψει σταδιακά τις διάφορες θέσεις με τα έμπιστα και ηγετικά
μέλη της Επιτροπής Ένωσης και Προόδου και ενισχύονται συνεχώς. Πέρυσι ο Ενβέρ
έγινε υπουργός Πολέμου και λίγο αργότερα ο Τζεμάλ υπουργός Ναυτικών. Ο Ταλαάτ,
εκτός από υπουργός Εσωτερικών, ενήργησε και εξακολουθεί να ενεργεί ως υπουργός
Οικονομικών. Ο Σουκρί, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ανέλαβε επίσης το Υπουργείο
Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων μετά την παραίτηση του Οσκάν Εφέντη. Μόλις την
περασμένη εβδομάδα ο Χαλίλ ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών και ο Χατζή Αντίλ
Μπέης, πρώην γενικός γραμματέας της Επιτροπής και πρώην γενικός κυβερνήτης της
Αδριανούπολης, έγινε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Αναμένεται εδώ, ότι
σύντομα είτε ο Ενβέρ είτε ο Ταλαάτ θα γίνει Μεγάλος Βεζίρης. Είναι μια
προσωπική κυβέρνηση και όχι πολιτική, αλλά δυστυχώς κανένας από αυτούς δεν έχει
πλήρη εξουσία, και καθώς υπάρχουν τόσοι πολλοί από αυτούς που προσπαθούν να
ασκήσουν εξουσία, από αυτό προκύπτει απόλυτη σύγχυση και αναρχία. Το πιο
κραυγαλέο παράδειγμα αυτού του γεγονότος είναι ο Τζεμάλ Πασάς, ο οποίος στην
αρχή του πολέμου ήταν υπουργός Ναυτιλίας και τώρα είναι διοικητής της 4ης
Στρατιάς και έχει καθιερωθεί ως απόλυτος δικτάτορας στην Παλαιστίνη και τη
Συρία».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και μια αξιοσημείωτη παρατήρηση
του Μοργκεντάου: Επανειλημμένα, όταν ζήτησε- όπως γράφει- από τον Ενβέρ να
κάνει κάτι για τον ίδιο, στην περιοχή της Παλαιστίνης και της Συρίας, του απαντούσε
ότι θα μεταβίβαζε το αίτημα στον Τζεμάλ Πασά και αν δεν είχε αντίρρηση, το
αίτημά του θα γινόταν δεκτό. Παρακάλεσε τον Ενβέρ πολλές φορές να διατάξει να
γίνει κάτι, και απαντούσε ότι δεν μπορούσε να το κάνει, γιατί μπορεί να
υπάρχουν στρατιωτικοί λόγοι που θα δικαιολογούσαν τον Τζεμάλ να αντιταχθεί σε
αυτό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι Νεότουρκοι με την ανοχή των
Μεγάλων Δυνάμεων αισθάνονταν πανίσχυροι και αυτό τους επέτρεπε να συνεχίζουν
την εγκληματική τους δραστηριότητα εναντίον των αλλόθρησκων υπηκόων τους.
Έγραφε χαρακτηριστικά ο πρέσβης Μοργκεντάου:
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Επί του παρόντος, η κλίκα στην εξουσία αισθάνεται ότι πέτυχε να
καταργήσει, χωρίς αιματοχυσία ή μάχες, τις Συνθηκολογήσεις και έτσι
απελευθερώθηκε η Τουρκία από τον έλεγχο των έξι Δυνάμεων. Ότι μπόρεσαν με
δικούς τους πόρους (εκτός από πέντε εκατομμύρια λίρες που δανείστηκαν από τη
Γερμανία) να βάλουν ένα στρατό άνω του ενός εκατομμυρίου ανδρών στο πεδίο και
να αμυνθούν επιτυχώς ενάντια στα τέσσερα μεγάλα έθνη που είχαν παραταχθεί
εναντίον τους. Ισχυρίζονται με περηφάνια ότι είναι το έθνος που έδειξε ότι ο
αγγλικός στόλος δεν ήταν ακαταμάχητος και ότι οι Ρώσοι, που κρατούσαν για
γενιές το μεγάλο ραβδί πάνω τους, δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν την απειλή
τους να τους τιμωρήσουν. Έχουν επινοήσει μια μέθοδο, με την οποία θα μπορούσαν
να βάλουν αυτόν τον τεράστιο στρατό στο πεδίο χωρίς σχεδόν καμία χρηματική
δαπάνη. Πληρώνουν σε κάποιους από τους στρατιώτες τους το γελοίο ποσό των 20
λεπτών το μήνα, και μάλιστα από αυτό αφαιρούν μερίδιο για φόρους κ.λπ., ενώ
άλλοι δεν παίρνουν ούτε αμοιβή ούτε φαγητό. Έχουν επιτάξει, χωρίς να πληρώσουν
γι' αυτό αποζημιώσεις, μεγάλο μέρος των υλικών και των ειδών που χρειάζονταν
(ακόμα και πράγματα που δεν χρειάζονταν) για να ντύνουν και να ταΐζουν μέρος
του στρατού τους, και έτσι έδειξαν πώς να διεξάγουν έναν πόλεμο σχεδόν χωρίς
κόστος από την κυβέρνηση».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSsufbaciJXy5GbPmo5sjqKOXKfYjJmF3ripQtncOvw9xJFKv4j-sAokQ0bUHflBm5gfcQ6y1hWkm2CUx2oQwtfAwKcs8dWTWT1gEqW0Ax3lPeJr-YDeo-suXYMPpT26op5RIkgAIwF-80IfVeqHb2v5zqU93cE2Pfud773WWXGOUSjqJqlwKJR6oMLnMO/s618/%CE%9D%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="308" data-original-width="618" height="286" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSsufbaciJXy5GbPmo5sjqKOXKfYjJmF3ripQtncOvw9xJFKv4j-sAokQ0bUHflBm5gfcQ6y1hWkm2CUx2oQwtfAwKcs8dWTWT1gEqW0Ax3lPeJr-YDeo-suXYMPpT26op5RIkgAIwF-80IfVeqHb2v5zqU93cE2Pfud773WWXGOUSjqJqlwKJR6oMLnMO/w704-h286/%CE%9D%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA.webp" width="704" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η ηγετική τριανδρία των Νεοτούρκων. Ταλαάτ, Ενβέρ και Τζεμάλ </span></i></b></span></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><span><br /></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Ανεύθυνοι και τυχοδιώκτες</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span lang="EN-US"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μοργκεντάου δεν μασάει τα λόγια
του και είναι διεισδυτικός και αποκαλυπτικός για το ποιόν των Νεοτούρκων, ώστε
να αντιληφθούν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με ποιους έχουν να κάνουν. Συγκεκριμένα
υπογραμμίζει:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Αυτοί οι άντρες πριν από επτά χρόνια, θεωρούνταν ως ένα σύνολο
ανεύθυνων επαναστατών και τυχοδιωκτών, και τώρα έχουν σφετεριστεί και διατηρούν
αυτήν την τεράστια δύναμη. Μπορείτε λοιπόν εύκολα να καταλάβετε, ότι έχουν
ζαλιστεί από την επιτυχία. Από ένα απελπισμένο συγκρότημα που παίζει ένα
απελπισμένο παιχνίδι, έχουν γίνει σύμμαχοι και φίλοι δύο από τα σημαντικά έθνη
του κόσμου και είναι πεπεισμένοι ότι υπηρέτησαν περισσότερο τους συμμάχους τους
απ' ό,τι οι σύμμαχοί τους σε αυτούς. Ισχυρίζονται, και δικαίως, ότι ανάγκασαν
την Αγγλία και τη Γαλλία να χρησιμοποιήσουν 500.000 στρατιώτες για να
προσπαθήσουν να καταλάβουν τα Δαρδανέλια και να χρησιμοποιήσουν έναν τεράστιο
στόλο, να θυσιάσουν πολλά πλοία και να ξοδέψουν πυρομαχικά αξίας εκατομμυρίων
λιρών, τα οποία μείωσαν σημαντικά τη δύναμή τους να νικήσουν τους Γερμανούς.
Αισθάνονται επί του παρόντος ότι κράτησαν με επιτυχία τις μεγάλες Δυνάμεις
μακριά και είναι πολύ περήφανοι για το επίτευγμα».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg48I7f1VAbjbYNkhOUwHDgTIm7dsICOXfC8KbFup9YWA35xVjGyvKxEPzVg4_FTsLhD_6H4U_uEV5MszILIW9yMPuCAx7YHZk2c2uyn6Rq0jtULcOJt6FlGqmfu_aAw5vre1aDVOq_d-65ITJeK4d2iSv7xrA-cb9R8J_u2lXJrDA1KSDxe2QuWw0pt7es/s1250/%CE%9D%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="761" data-original-width="1250" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg48I7f1VAbjbYNkhOUwHDgTIm7dsICOXfC8KbFup9YWA35xVjGyvKxEPzVg4_FTsLhD_6H4U_uEV5MszILIW9yMPuCAx7YHZk2c2uyn6Rq0jtULcOJt6FlGqmfu_aAw5vre1aDVOq_d-65ITJeK4d2iSv7xrA-cb9R8J_u2lXJrDA1KSDxe2QuWw0pt7es/w818-h390/%CE%9D%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9.jpg" width="818" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Προπαγανδιστική καρτ ποστάλ των Νεοτούρκων</span></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Και η γερμανική συμβολή</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αμερικανός πρέσβης επισημαίνει
τη σχέση Τούρκων και Γερμανών. Ήταν γνωστή άλλωστε η σχέση των δύο χωρών και η
παρουσία Γερμανών αξιωματικών στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού, τόσο για την
οργάνωση όσο και για την παροχή συμβουλών για το τεράστιο απεχθές εγχείρημα των
εθνοκαθάρσεων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Έχουν επηρεαστεί πάρα πολύ από τους Γερμανούς που τους χρησιμοποίησαν
για να δημιουργήσουν αυτή την τεράστια εκτροπή ενάντια στους Άγγλους και τους
Γάλλους, και που ακόμα σκέφτονται και σχεδιάζουν να δημιουργήσουν εξεγέρσεις
των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Αίγυπτο, την Ινδία και την Περσία».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τον Μοργκεντάου, πολλοί στην
Τουρκία θα ήταν ευτυχείς να τελειώσει αυτός ο πόλεμος. Είχαν αρχίσει να
συνειδητοποιούν ότι οικονομικά έχουν τραυματίσει τη χώρα τους τρομερά με την
κακή διαχείριση της εξουσίας. Είχαν καταστρέψει την παραγωγική και κερδοσκοπική
δυναμική της χώρας τους. Χιλιάδες αγρότες, στερήθηκαν όλα τα ζώα τους, που επιτάχθηκαν για τις ανάγκες του πολέμου.
Οι αρχές, εντελώς ανόητα, δεν τους άφησαν επαρκή ζευγάρια βοοειδών για να έχουν
οι αγρότες την δυνατότητα να δημιουργήσουν νέα κοπάδια ζώων. Είχαν αντλήσει από
τα χωράφια τον ανδρικό πληθυσμό λόγω στράτευσης και έτσι κατέστρεψαν τις
αγροτικές τους κοινότητες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο καίριο θέμα της Αρμενικής
Γενοκτονίας, ο Μοργκεντάου παρατηρούσε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Έχουν εκμηδενίσει ή εκτοπίσει τουλάχιστον τα δύο τρίτα του Αρμενικού
πληθυσμού και έτσι έχουν στερήσει τον εαυτό τους από μια πολύ έξυπνη και
χρήσιμη φυλή. Έχουν χρησιμοποιήσει τους σιδηροδρόμους σχεδόν αποκλειστικά για
στρατιωτικούς σκοπούς και οι συνηθισμένοι δρόμοι, έχουν γίνει τόσο επισφαλείς,
που τα λίγα προϊόντα που έχουν παραχθεί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στις
αγορές. Όλα τα προϊόντα που εξάγονταν στο παρελθόν βρίσκονται στους τόπους
παραγωγής τους και πωλούνται σε πολύ χαμηλότερες τιμές από τις συνήθεις τιμές
τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον καπνό, το όπιο, το μετάξι και τα σύκα».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Απτόητος ο Μοργκεντάου, κλείνει
μεν την συγκεκριμένη επιστολή του προς τον υπουργό Εξωτερικών Ρόμπερτ Λάνσινγκ,
αλλά προαναγγέλλει ότι θα συνεχίσει με άλλες επιστολές να ενημερώνει την ηγεσία
της χώρας του με άλλες επιστολές για επιμέρους θέματα, που αφορούσαν την
Τουρκία της εποχής του. Συγκεκριμένα γράφει: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Σας έδωσα πρώτα τα συμπεράσματα, και θα σας γράψω ειδικές επιστολές
για ορισμένα από τα διαφορετικά θέματα, όπως είναι τα αποτελέσματα της
κατάργησης των Συνθηκολογήσεων, η παρούσα συμπεριφορά των δικαστηρίων τους και
η διαχείριση των φυλακών, το δημόσιο χρέος και εσωτερικές οικονομικές συνθήκες,
τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και οι νέοι κανονισμοί βάσει των οποίων πιθανότατα θα
υποχρεωθούν να τα διαχειρίζονται, οι θηριωδίες κατά των Αρμενίων, η διαχείριση
της πώλησης τροφίμων, ψωμιού, κρέατος και άλλων τροφίμων, οι διπλωματικοί
αντιπρόσωποι εδώ, η επιρροή τους ή η έλλειψη επιρροής στις αρχές, τα κακά που
προκύπτουν από μια αόρατη και ανεύθυνη κυβέρνηση, όπως συμβαίνει τώρα εδώ, κλπ.
κ.λπ.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Με τους πιο ευγενικούς προσωπικούς χαιρετισμούς μου, <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><i><span style="font-size: large;">H. Morgenthau»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Έχει καταγραφεί πλέον στην
Ιστορία, ότι η στάση των Νεότουρκων έναντι των αλλόθρησκων πληθυσμών, έγινε
τελικά πολύ σκληρότερη από αυτή της σουλτανικής εξουσίας, στην εφαρμογή της σωβινιστικής
πολιτικής που επεδίωκε την εξαφάνιση ή την αφομοίωση στο νέο ομοιογενή εθνικό
τουρκικό κορμό, των διάφορων υποταγμένων εθνοτήτων, γεγονός που πολύ γρήγορα μετέτρεψε
τη συναίνεση την οποία αρχικά είχαν εξασφαλίσει στο κίνημά τους, σε οδύνη και
απελπισία, που επέφεραν οι διωγμοί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε,
ότι στους κόλπους του Νεοτουρκικού Κομιτάτου στη Θεσσαλονίκη εκκολάφθηκε ο Μουσταφά
Κεμάλ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Χένρυ Μοργκεντάου στα κατοπινά
χρόνια, διακρίθηκε για την ανάμιξή του στην περίθαλψη και αποκατάσταση των
προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span> <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Εθνικά Αρχεία των
ΗΠΑ</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1914-20v01/d699">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1914-20v01/d699</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">*Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους. Εκδοτική Αθηνών.</span><o:p></o:p></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-7069415437172136262023-12-11T13:48:00.002+02:002024-01-01T11:26:52.728+02:00Μια σπάνια καραμανλήδικη εφημερίδα του 1872 στην βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF5oAMWDQiZI81PvB9_v0uYtDjey776BUS3hSZ5Jhjce3r9Vcw5AVcT9KFwIEJ9Dqdix5zSOFlBTmvkfy6WPr4Ej3uWxNGGmtBwwhXeQGTo5koaWRJNz6euG5KIMu3lXoL15HAetclZv9ERQiUPkf9EZWgXvsiPN-8pO8Pn36c4V44pw1D6ecZB6xgJxOb/s1170/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1170" data-original-width="860" height="562" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF5oAMWDQiZI81PvB9_v0uYtDjey776BUS3hSZ5Jhjce3r9Vcw5AVcT9KFwIEJ9Dqdix5zSOFlBTmvkfy6WPr4Ej3uWxNGGmtBwwhXeQGTo5koaWRJNz6euG5KIMu3lXoL15HAetclZv9ERQiUPkf9EZWgXvsiPN-8pO8Pn36c4V44pw1D6ecZB6xgJxOb/w446-h562/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" width="446" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Η σπάνια καραμανλήδικη έκδοση της Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: red; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: large;">Καλά νέα για τους μελετητές και τους ερευνητές της ιστορίας και
ειδικότερα της Καππαδοκικής ιστορίας, από το Μορφωτικό<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων
Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συγκεκριμένα ανακοινώθηκε, ότι η
καραμανλίδικη και ιδιαίτερα σπάνια εφημερίδα «Αγγελιαφόρος» βρίσκεται μεταξύ
των εφημερίδων της Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ «Δημήτρης Ι. Πουρνάρας» που ξεκίνησαν
να καταλογογραφούνται από τις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο «Αγγελιαφόρος» κυκλοφόρησε για
πρώτη φορά το 1872 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γραμμένος στα καραμανλήδικα‒
γραφική απόδοση της τουρκικής γλώσσας αλλά με το ελληνικό αλφάβητο. Δηλαδή όλες
οι λέξεις είναι τουρκικές, αλλά γράφονται με ελληνικά γράμματα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στη Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ υπάρχουν δύο τόμοι
με φύλλα του, που χρονολογούνται κατά την περίοδο 1875, ο πρώτος, και
1891-1896, ο δεύτερος. Ειδικότερα τα φύλλα του 1875 δεν εντοπίστηκαν, ούτε σε
φυσική ούτε σε ψηφιοποιημένη μορφή, σε κάποια άλλη ελληνική βιβλιοθήκη.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αναφορικά με την καταλογογράφηση
των εφημερίδων και περιοδικών της Βιβλιοθήκης, το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ
ανακοίνωσε ότι οι πρώτες 100 εγγραφές, ήδη έχουν αναρτηθεί στην ενότητα
«Εφημερίδες και Περιοδικά» (<a href="https://www.vivliothikiesiea.gr/efimerides/">https://www.vivliothikiesiea.gr/efimerides/</a>)
της ιστοσελίδας της Βιβλιοθήκης. Τα εν λόγω έντυπα, του 19ου αιώνα,
κατανέμονται σχηματικά σε τρεις χρονικές περιόδους: την προεπαναστατική (μέχρι
και το 1820), την επαναστατική (1821-1828) και την μετεπαναστατική (μετά το
1831).<span></span></span></p><!--more--><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj1_6lo3_R-oYnaZWApAFDQOvszwgyC9WvbvfWehQqkcsfqfZ80UXZ0YKCEFI-uMyAjgzdkV_6_XbB6QI0mI2v0kUwj_HedyDwGbG7lDpz7Mfkxl3vELPAUZ4IpZWBgtm-ZeMIjiijRR1vuNE8sY63acAqexoAqViEEqUuwY3scDWhsDht8TcwXM7LP4xq/s500/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%A7%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="400" height="502" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj1_6lo3_R-oYnaZWApAFDQOvszwgyC9WvbvfWehQqkcsfqfZ80UXZ0YKCEFI-uMyAjgzdkV_6_XbB6QI0mI2v0kUwj_HedyDwGbG7lDpz7Mfkxl3vELPAUZ4IpZWBgtm-ZeMIjiijRR1vuNE8sY63acAqexoAqViEEqUuwY3scDWhsDht8TcwXM7LP4xq/w365-h502/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%A7%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC.jpg" width="365" /></span></a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: #274e13;">*Τα "Ελληνικά Χρονικά" της Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ</i></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Φύλλα του «Ελληνικού Τηλέγραφου»
(1815-16) και του περιοδικού «Λόγιος Ερμής» (1816-1820) βρίσκονται ανάμεσα στα
έντυπα της πρώτης περιόδου. Τα «Ελληνικά Χρονικά» των ετών 1824-1826 και η
«Γενική Εφημερίς» της Ελλάδος του 1828 καταχωρίζονται στη δεύτερη, ενώ στην
τρίτη συναντά κανείς εφημερίδες και περιοδικά, όπως η «Αθηνά» (1832-1854), η
«Αλήθεια» (1872-1874), «Εφημερίς» του Δημήτρη Κορομηλά (1873-1900), το «Εθνικόν
Πνεύμα» (1877-1882), η «Κλειώ» (1887-1892) κ.ά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο κατάλογος με τις εφημερίδες και
τα περιοδικά (<a href="https://www.vivliothikiesiea.gr/efimerides/">https://www.vivliothikiesiea.gr/efimerides/</a>)
είναι αναρτημένος στη ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ και θα ενημερώνεται
τακτικά, περιλαμβάνοντας όλες τις νέες εγγραφές. Για το σύνολο του
καταλογογραφημένου υλικού, συμπεριλαμβανομένων των βιβλίων της Βιβλιοθήκης, οι
ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν αναζήτηση στον ηλεκτρονικό κατάλογο (<a href="https://esiealibrary.openabekt.gr/">https://esiealibrary.openabekt.gr/</a>).</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNmifa6D4pySQNpMcF-1KSogqzn614e82_agYne9FuMdLqIzJXiow0ryeczlctHNmhisMHCxoM-PWd7WKhcehTq2TI7cai5tdssfohi-VHbDm8QD4H_ZdKg9L7pFy3Ivy6fdBAPeAdgCn4OPmUNdrfnUgl1emOe-0h3qf9ybJHsXSCeDix8S2CirXI-29z/s323/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%20%CE%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="323" data-original-width="200" height="506" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNmifa6D4pySQNpMcF-1KSogqzn614e82_agYne9FuMdLqIzJXiow0ryeczlctHNmhisMHCxoM-PWd7WKhcehTq2TI7cai5tdssfohi-VHbDm8QD4H_ZdKg9L7pFy3Ivy6fdBAPeAdgCn4OPmUNdrfnUgl1emOe-0h3qf9ybJHsXSCeDix8S2CirXI-29z/w341-h506/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%20%CE%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" width="341" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Καραμανλήδικο βιβλίο για το Άγιον Όρος από το Ψηφιακό Αποθετήριο της Ακαδημίας Αθηνών</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: x-large;">Τι είναι τα Καραμανλήδικα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πολλές φορές διερωτώνται κυρίως
άτομα της νέας γενιάς, τι είναι αυτά τα καραμανλίδικα;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Βασικά πρόκειται για γραφή της
τουρκικής γλώσσας με ελληνικούς χαρακτήρες την εποχή μάλιστα που δεν είχε
διαμορφωθεί η νέα τουρκική γραφή με λατινικούς χαρακτήρες. Οι Τούρκοι ως
γνωστόν προ του Μουσταφά Κεμάλ, χρησιμοποιούσαν την αραβική γραφή.. Τα καραμανλήδικα
τα χρησιμοποιούσαν τουρκόφωνοι ορθόδοξοι χριστιανοί στην Οθωμανική
Αυτοκρατορία, κυρίως στις ανατολικές επαρχίες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι
αποκαλούνταν Καραμανλήδες, εξ ού και η ονομασία αυτής της διαλέκτου και γραφής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εξαιτίας των βίαιων εξισλαμισμών
που σημειώνονταν ακόμα και ως τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα στη Μικρά
Ασία, ένα μέρος των Ελλήνων, λησμόνησαν τη μητρική τους γλώσσα και
χρησιμοποιούσαν την Τουρκική. Ένας περιορισμένος αριθμός Ελλήνων που βρίσκονταν
σε περιοχές μακριά από τα παράλια και από μεγάλα αστικά κέντρα
Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Σμύρνη κ.λπ.), αφομοιώθηκαν γλωσσικά από τους
Οθωμανούς, αλλά κατάφεραν να διατηρήσουν τη συνείδηση της θρησκευτικής και
φυλετικής τους ελληνικής αυτοτέλειας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η λέξη καραμανλήδικα ετυμολογείται
από την περιοχή της Καραμανίας, η οποία στην υστεροβυζαντινή εποχή, αποτελούσε
ανεξάρτητο κράτος, το λεγόμενο εμιράτο του Καραμάν (Karaman benlik) που ιδρύθηκε
στα μέσα του 13ου αιώνα και εξελίχθηκε σε ένα από τα ισχυρότερα μεταξύ των
ανεξάρτητων κρατιδίων της Μικράς Ασίας. Ιδρυτής του φέρεται ο Τουρκομάνος
φύλαρχος Καραμάν Ιμπν Μουσά Σούφι.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCs6MylJmqGTsxcyoIQV9_z51I6E5iS4NdydDMA4HMP4RGjUOmwQ-YSDpN77KuoOi-0MYideJK8j53ImaDCT6eQuNZCf6gycnpyZJ3YgMGWDnH_WP8q3dKZISumMailcnSOkOLDlvSRBR2RZ3ETqJ2BRhItWSQeKf682yos9WyGuVfyc2y7N1Rg2w13oi6/s735/th_49850_0_big.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="735" data-original-width="461" height="488" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCs6MylJmqGTsxcyoIQV9_z51I6E5iS4NdydDMA4HMP4RGjUOmwQ-YSDpN77KuoOi-0MYideJK8j53ImaDCT6eQuNZCf6gycnpyZJ3YgMGWDnH_WP8q3dKZISumMailcnSOkOLDlvSRBR2RZ3ETqJ2BRhItWSQeKf682yos9WyGuVfyc2y7N1Rg2w13oi6/w324-h488/th_49850_0_big.jpg" width="324" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: #274e13;">*Η έκδοση του "Γεροστάθη" στα καραμανλήδικα </i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: #274e13;">από το Ψηφιακό Αποθετήριο της Ακαδημίας Αθηνών</i></b></span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: x-large;">Από το 1718 έως το 1929</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η καραμανλίδικη γραφή εμφανίσθηκε
το 1718 και είχε ευρεία αποδοχή από τους κατοίκους της περιοχής, ώστε να
διατηρηθεί επί δύο αιώνες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ιδιότυπη αυτή γραφή ονομάσθηκε
καραμανλήδικη γραφή. Την αναγνώρισε το Οθωμανικό κράτος στα πλαίσια των
μεταρρυθμίσεων των λεγόμενων Τανζιμάτ και έδωσε την άδεια αρχικά να
κυκλοφορήσει το Τουρκοελληνικό Λεξικό από τον Ι. Χλωρό την 28η Σαφέρ 1313 Έτος
Εγίρας- (1895 μ.Χ.). Η παραγωγή εκδόσεων στα καραμανλήδικα σταμάτησε το 1925,
με την ανταλλαγή πληθυσμών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ιστορικά το πρώτο γνωστό έντυπο
καραμανλήδικο κείμενο εκδόθηκε το 1718 και το τελευταίο το 1929, ενώ στα
καραμανλήδικα γράφτηκε ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα σε τουρκική γλώσσα, το
1871-72, από τον δάσκαλο και δημοσιογράφο Ευαγγελινό Μισαηλίδη. Στα
Καραμανλήδικα εκδόθηκαν πολλές φορές και τα Ευαγγέλια.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αξιόλογη συλλογή καραμανλήδικων
βιβλίων διαθέτει το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας μας, η Ακαδημία Αθηνών.
Βιβλία ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος όπως π.χ. ο περίφημος Αγαθάγγελος, του
Αδριανουπολίτη μοναχού Αγαθάγγελου Πολυείδη, ο οποίος διατύπωνε προφητείες οι
οποίες θέρμαιναν τις ελπίδες του αλύτρωτου ελληνικού γένους, με τίτλο «Άγκυρα
Μητροπολουτού Αζίζ Πεδεριμίζ Κλημέντος βε Αζίζ Ρεφικί Αγαθάγγελος».<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπάρχει επίσης ο Γεροστάθης του Λέοντος Μελά.
Σημαντικό βιβλίο για την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων με τίτλο «Γεροστάθης:
γιάνι τζοτζουκλούκ κεμαλετιμίν βουκουατλερί». Υπάρχουν επίσης πολλά θρησκευτικά
βιβλία όπως το «Αμαρτωλών Σωτηρία: γιάνε κιουναχκιαρλαρήν Χελάς ληγή ταπίρ
όλουνμους Κιτάπτιρ κι», το «Αι Κυριακαί του Έτους : γιάνι Σενενίν χερ
Κυριακησινδέ Οκουνάν Ευαγγέλιονουν Ιζαχατή Ιτζούν : φυλλάδιον 1» και πολλά
άλλα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Καραμανλήδικα έντυπα, υπάρχουν
και σε πολλές άλλες βιβλιοθήκες της Ελλάδας και του εξωτερικού.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: red; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">*Ανακοίνωση του
Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ, 8/12/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">*</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">Wikipedia</span><o:p></o:p></span></b></span></p><br />SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-91414456627313969332023-12-09T11:43:00.001+02:002023-12-11T13:48:58.202+02:00Ελληνικός ανταρτοπόλεμος και Γιουγκοσλαβία του Τίτο<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDpnRvd96ZFAjEpG22YEsYKGuhWwy1Q5sC3dymdzyMVegxYBdStdtiLlOP_N1qaL_OC46iJZsT5Lb9PYqsJPTbRtGPvEeBYF0eez4ic_5NUjGpmf50ZklIT1_qf7lAfqFX4LPXrbSzDpY6CCZyqgZ1atVK9pYaY-viyjBkq3gfDbDy4lfS0QPM_MkygLyC/s552/%CE%94%CE%A3%CE%95%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="425" data-original-width="552" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDpnRvd96ZFAjEpG22YEsYKGuhWwy1Q5sC3dymdzyMVegxYBdStdtiLlOP_N1qaL_OC46iJZsT5Lb9PYqsJPTbRtGPvEeBYF0eez4ic_5NUjGpmf50ZklIT1_qf7lAfqFX4LPXrbSzDpY6CCZyqgZ1atVK9pYaY-viyjBkq3gfDbDy4lfS0QPM_MkygLyC/w753-h498/%CE%94%CE%A3%CE%95%CE%9A%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1.jpg" width="753" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Τμήμα ανταρτών έτοιμο για την επίθεση κατά της Κόνιτσας</span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Η στάση της Γιουγκοσλαβίας κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφύλιου πολέμου κατά
τα έτη 1946-1949, υπήρξε ένας σημαντικός εξωγενής παράγων, που επηρέασε
αρνητικά και θετικά τις εξελίξεις της εθνικής τραγωδίας μας, κατά ένα μέρος.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το 1948 σημειώθηκε σειρά
γεγονότων, που ουσιαστικά άρχισαν να κρίνουν την τελική έκβαση της ανταρσίας
στην Ελλάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Βασικό γεγονός ήταν η ευρεία κρίση
στο κομμουνιστικό στρατόπεδο, από τις διαφωνίες Στάλιν- Τίτο. Ο Στάλιν δεν έβλεπε
με καλό μάτι τις φιλοδοξίες του Τίτο να μετατρέψει τη χώρα του σε σημαντική
περιφερειακή δύναμη και το στρατό του να είναι απεξαρτημένος από την επιρροή
του Κόκκινου Στρατού της Μόσχας. Η ΕΣΣΔ αρνήθηκε να υπογράψει οικονομική
συμφωνία, με το Βελιγράδι, ανακάλεσε τους πολιτικούς και στρατιωτικούς
συμβούλους της και στις 28 Ιουνίου 1948 η Κομινφόρμ (σ.σ. η μεγάλη κεντρική
οργάνωση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος από το 1947 έως το 1956) κάλεσε
με ψήφισμά της τα στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας να
απομακρύνουν τους ηγέτες τους και να τους αντικαταστήσουν με νέα ηγεσία. Η
πλειοψηφία όμως των Γιουγκοσλάβων κομμουνιστών παρέμεινε πιστή στην Τιτοϊκή
ηγεσία.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwpUrw4xFhTYM0yhVm1i0bPV5YikStZCueR5pN8VYW5wEJVdDzwOdhrbgVrWpzRqHegwfWRhR6yEUcZI_02ibnSzKE7IKlPXKNzRm4EwLnRVXyg3U4yfAonIISiqqpF1GGqINd_YADEfolAPNPtLnfe-G3LlaebgZEW71U6hRCalC5ISaqijJmqgPpMzet/s1370/Tito%20Stalin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="799" data-original-width="1370" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwpUrw4xFhTYM0yhVm1i0bPV5YikStZCueR5pN8VYW5wEJVdDzwOdhrbgVrWpzRqHegwfWRhR6yEUcZI_02ibnSzKE7IKlPXKNzRm4EwLnRVXyg3U4yfAonIISiqqpF1GGqINd_YADEfolAPNPtLnfe-G3LlaebgZEW71U6hRCalC5ISaqijJmqgPpMzet/w682-h352/Tito%20Stalin.jpg" width="682" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;"><i>*Ο Τίτο και ο Στάλιν</i></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι επιπτώσεις από τη ρήξη Στάλιν-
Τίτο επηρέασαν άμεσα και τους αντάρτες της Ελλάδας, που η ηγεσία τους (Ζαχαριάδης)
τάχθηκε με το μέρος του Στάλιν. <span style="font-family: times;">Συγκλήθηκε μάλιστα στο Γράμμα η 4<sup>η</sup> Ολομέλεια του ΚΚΕ και
αποφάσισε να καταγγείλει τον Τίτο, αλλά η απόφαση αυτή, δεν ανακοινώθηκε για
ευνόητους λόγους. Ο Τίτο όμως στις 10 Ιουλίου 1949, ανακοίνωσε επίσημα το κλείσιμο
των συνόρων και το μπες- βγές των ανταρτών στα δικά του εδάφη. </span></span><span style="font-size: large;"><span style="text-indent: 36pt;">Σημαντική ήταν η διαφωνία του Μάρκου Βαφειάδη
με τον Νίκο Ζαχαριάδη, που οδήγησε σε απομάκρυνση του πρώτου τον Ιανουάριο του
1949. Σημαντικότερη όμως ήταν η απόφαση του Τίτο να διακόψει την παροχή
βοήθειας προς τους αντάρτες. Ένα άλλο γεγονός- εκτός από το σταδιακό κλείσιμο
των συνόρων, ήταν η άρνηση των Γιουγκοσλάβων να επιτρέψουν τη διέλευση </span><span style="text-indent: 36pt;"> </span><span style="text-indent: 36pt;">τρένων με πολεμικό υλικό για τους αντάρτες από
τη Βουλγαρία προς το Μοναστήρι λόγω της στάσης του ΚΚΕ στη διένεξη Στάλιν-Τίτο.
Σύμφωνα με έκθεση του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Πέτρου Ρούσου, η γιουγκοσλαβική
στρατιωτική βοήθεια είχε μειωθεί από το καλοκαίρι του 1948, έκλεισαν τα κέντρα
εκπαίδευσης των ανταρτών στο Μπούλκες και την Μπέλα Τσέρκβα, επιβλήθηκαν
περιορισμοί στη διέλευση των συνόρων </span><span style="text-indent: 36pt;"> </span><span style="text-indent: 36pt;">κ.λπ.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Άλλο βασικό γεγονός ήταν η εκδήλωση
της δυσαρέσκειας του Στάλιν για την εξέλιξη του ανταρτοπόλεμου στην Ελλάδα, που
την εξέφρασε στο Κρεμλίνο στις 10 Φεβρουαρίου 1948, σε συνάντηση ηγετικών
στελεχών της Σοβιετικής Ένωσης, της Βουλγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας. Η ηγεσία
του ΚΚΕ (Ζαχαριάδης και Ιωαννίδης) ενημερώθηκαν στις αρχές Μαρτίου 1948 στο
Βελιγράδι από τους Τίτο, Καρντέλι και Ράνκοβιτς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα γεγονότα της Γιουγκοσλαβίας οδήγησαν σε νέα φάση τον ανταρτοπόλεμο
στην Ελλάδα, δεδομένου ότι οι αντάρτες ήθελαν να δείξουν δυναμισμό με την νέα
ηγεσία τους και παράλληλα ο ελληνικός στρατός υπό την ηγεσία του Παπάγου, και
την αμερικανική βοήθεια, θα έπρεπε να παρουσιάσει νίκες. Ήδη είχε αποκρουσθεί η
επίθεση κατά την Φλώρινας, είχε καταληφθεί από τον στρατό ο ορεινός όγκος της
Μουργκάνας, και η ανταρσία είχε κατασταλεί στην Πελοπόννησο. Ο κλοιός στένευε
γύρω από το Γράμμο.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWthwaDTRkOdX9-qHvNX3QTEKhWilzymPazm5LZJ3HJbe_UCA4CAXNRDROP5oWrNGOW38OyLh78s9ySDleYDdemBlFndgqSbf98FzyYL-vF9GmjrCHUFoKm0p56oddxanArA1vBIOwKSp70Y7cJiFB-o6s3XX36Qm_qrIquSLmzGokR9_rHHGHMol_qA0H/s1162/%CE%92%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%A7%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="889" data-original-width="1162" height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWthwaDTRkOdX9-qHvNX3QTEKhWilzymPazm5LZJ3HJbe_UCA4CAXNRDROP5oWrNGOW38OyLh78s9ySDleYDdemBlFndgqSbf98FzyYL-vF9GmjrCHUFoKm0p56oddxanArA1vBIOwKSp70Y7cJiFB-o6s3XX36Qm_qrIquSLmzGokR9_rHHGHMol_qA0H/w830-h433/%CE%92%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%A7%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1.jpg" width="830" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i>*Το τηλεγράφημα του Κάβεντις Κάννον, που κάνει λόγο για "χούντα" του Μάρκου</i></b></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Η βοήθεια του Τίτο προς τους αντάρτες</span></b><b style="font-size: x-large;"><span style="font-family: "Cambria Math","serif"; mso-bidi-font-family: "Cambria Math";"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την μορφή της στήριξης που παρείχαν
οι Γιουγκοσλάβοι περιέγραψε το 1948 ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, με αναφορά
του , που σώζεται στα Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συγκεκριμένα ο πρέσβης των ΗΠΑ
στο Βελιγράδι Κάβεντις Κάννον με προσωπική επιστολή του προς το υπουργό
Εξωτερικών Τζωρτζ Μάρσαλ, στις 22 Μαρτίου 1948, παρουσίασε μια ανάλυση του
Γιουγκοσλαβικού Προγράμματος Βοήθειας για τους Έλληνες αντάρτες, όπως αυτό είχε
αναπτυχθεί τους τελευταίους τρεις μήνες, από την δημιουργία στις 24 Δεκεμβρίου
1947, της λεγόμενης «Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας»
μαζί με τις απόψεις της Πρεσβείας, σχετικά με τη σημασία της παρεχόμενης
βοήθειας και τη σημασία του προγράμματος στον καθορισμό της τρέχουσας τότε πολιτικής
σχέσης μεταξύ της Γιουγκοσλαβικής Κυβέρνησης και της «χούντας» του Μάρκου (σ.σ.
έτσι ακριβώς την αποκαλούσε).</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η μελέτη της Πρεσβείας για αυτό
το Πρόγραμμα την έπεισε ότι τα ακόλουθα συμπεράσματα δικαιολογούνται πλήρως από
τέτοια στοιχεία, που ήταν τότε διαθέσιμα:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>(1)</b> Ότι η Γιουγκοσλαβική Κυβέρνηση παρέχει οικονομική βοήθεια και στήριξη
στους Έλληνες αντάρτες αυτή τη στιγμή οικονομικά μεν, μέσω της Επιτροπής
Βοήθειας, διπλωματικά δε, με την ημιεπίσημη υποστήριξη σε διάφορους ανθρώπους του
Μάρκου. Δηλαδή εκτός της στρατιωτικής βοήθειας, μέσω υλικοτεχνικής και άλλης
υποστήριξης· παρέχεται βοήθεια και στον τομέα του επηρεασμού της κοινής γνώμης, με την επέκταση και ενίσχυση των
προπαγανδιστικών της δομών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>(2)</b> Ότι αυτές οι πράξεις συνολικά πλησιάζουν σε μια <span lang="EN-US">de</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">facto</span> αναγνώριση της «Προσωρινής
Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας».</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnijyfilPQyxu6XWpt1wINC5UERbhuSp7JMfhenBEo899mULtibn02D_ueSuYCBQVOV-S2ASZX88Rm9bepcAA2i4EtlEPTbpgH-ZDl8xSl8Aibt1WbCNyR3eG1UkOYcXNZTKsJDETlyzjjtZ14mSXTSN4nZfbwjUTVqwLeYmMv93pVq0EBbz82u5itKDE/s1600/maxhrtes-dse-grammos-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnijyfilPQyxu6XWpt1wINC5UERbhuSp7JMfhenBEo899mULtibn02D_ueSuYCBQVOV-S2ASZX88Rm9bepcAA2i4EtlEPTbpgH-ZDl8xSl8Aibt1WbCNyR3eG1UkOYcXNZTKsJDETlyzjjtZ14mSXTSN4nZfbwjUTVqwLeYmMv93pVq0EBbz82u5itKDE/w684-h389/maxhrtes-dse-grammos-1.jpg" width="684" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Αντάρτες στο Γράμμο</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>(3)</b> Ότι αυτή η οικονομική βοήθεια και η στήριξη στους Έλληνες
αντάρτες ισοδυναμούν με κατάφωρη παραβίαση του Ψηφίσματος της Γενικής
Συνέλευσης της 21ης Οκτωβρίου 1947, το οποίο καλούσε τη Γιουγκοσλαβία (και
την Αλβανία και τη Βουλγαρία) <i>«... να μην
κάνουν τίποτα που θα μπορούσε να παράσχει οικονομική βοήθεια και στήριξη στους
εν λόγω αντάρτες»</i> και <i>«… να
συνεργαστούν για την επίλυση των διαφορών τους με ειρηνικά μέσα . . . .».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>(4)</b> Ότι τόσο ο σημερινός όγκος αυτής της, της οικονομικής βοήθειας
και στήριξης στους Έλληνες αντάρτες όσο και οι εγγενείς δυνατότητες επέκτασής
τους, απαιτούν διεθνή γνώση και διορθωτική δράση ως απαραίτητα συμπληρώματα στη
στρατιωτική εκστρατεία της ελληνικής κυβέρνησης κατά των ανταρτών και στη
συνολική διευθέτηση των απειλών κατά της πολιτικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής
ακεραιότητας της Ελλάδας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5303H6clmu-LgalU7Z8BWSkKCVFr-btIDPhGeU4ohwrzdCpN4QKJUi6-nU5JDyPUolCOz__a1SBjWKR05DuaTjisJyDuUsNPT-HLl_c6bTUz61zmDDrQvsETCe95tqE8Er_Z96z4zhp6TiBd4bbipXqgTvSS8WHVfqkn32Yf6HdIMWujtlPwZvcdJMWHM/s934/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9%20%CE%A4%CE%AF%CF%84%CE%BF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="934" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5303H6clmu-LgalU7Z8BWSkKCVFr-btIDPhGeU4ohwrzdCpN4QKJUi6-nU5JDyPUolCOz__a1SBjWKR05DuaTjisJyDuUsNPT-HLl_c6bTUz61zmDDrQvsETCe95tqE8Er_Z96z4zhp6TiBd4bbipXqgTvSS8WHVfqkn32Yf6HdIMWujtlPwZvcdJMWHM/w653-h352/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B9%20%CE%A4%CE%AF%CF%84%CE%BF.jpg" width="653" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Από αριστερά Καρντέλι, Ράνκοβιτς και Τίτο, σε φωτογραφία του 1958</span></i></b></span></div><span><span style="font-size: large;"> </span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η προσέγγιση των Γιουγκοσλάβων προς την Ελλάδα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η μεγάλη
διένεξη Στάλιν-Τίτο επέφερε αλλαγές στη στάση της Γιουγκοσλαβίας έναντι της Ελλάδας
και αυτό φάνηκε από το 1949. Η Γιουγκοσλαβία επεδίωκε να αποκαταστήσει τις σχέσεις
με την Ελλάδα, γιατί βρέθηκε απομονωμένη από τα άλλα κομμουνιστικά καθεστώτα. Διαφωτιστικά
και πάλι είναι τα Αμερικανικά Εθνική Αρχεία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Χένρυ
Γκρέιντυ, με άκρως απόρρητη έκθεσή του προς τον Υπουργό Εξωτερικών Ντιν Άτσεσον
στις 18 Μαρτίου 1949, μετέδιδε άγνωστες πληροφορίες, που έδειχναν απόλυτη
αλλαγή της στάσης της Γιουγκοσλαβίας. Οι πληροφορίες που μετέδιδε προέρχονταν
από τον Έλληνα διπλωμάτη Παναγιώτη Πιπινέλη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πιπινέλης, συζητώντας την
οικονομική πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Γιουγκοσλαβίας με τον Γκρέιντυ, είχε την
αισιοδοξία και την τόλμη, να περιγράψει και να προτείνει ότι η ελπίδα της
υπερδύναμης να επιφέρει σταδιακή και διαρκή αλλαγή στη γιουγκοσλαβική πολιτική
απέναντι στην Ελλάδα, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πιο γρήγορα από ό,τι
αναμενόταν. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Είχε στο μυαλό του, ιδιαίτερα δύο
εξελίξεις, τις οποίες θεωρούσε σημαντικές και αυτές ήταν σχετικά άγνωστες,
γιατί δεν είχαν δοθεί τότε λεπτομέρειες στη δημοσιότητα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9Mxd3C3fb1Uq5tZMn1z5FWTE7b12szkPAbe38t9rWcv2MYc_siRYwHWuQr2kZFxAkpiNhxYX4BCJToNSBHycQB-_x1GC-AhxWb58-Ws5eXS3_oY1-85r9AA9bUHq9S0QiJNeavxVG3AnDUjhavYXtTk_RaF0P61oGK9HVqzd8hKTZwgxIHq2l0fzJ26wN/s480/%CE%A0%CE%B9%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="341" height="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9Mxd3C3fb1Uq5tZMn1z5FWTE7b12szkPAbe38t9rWcv2MYc_siRYwHWuQr2kZFxAkpiNhxYX4BCJToNSBHycQB-_x1GC-AhxWb58-Ws5eXS3_oY1-85r9AA9bUHq9S0QiJNeavxVG3AnDUjhavYXtTk_RaF0P61oGK9HVqzd8hKTZwgxIHq2l0fzJ26wN/w337-h419/%CE%A0%CE%B9%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" width="337" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Παναγιώτης Πιπινέλης</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b> Πρώτον,</b> ο Γιουγκοσλάβος
Πρόξενος της Θεσσαλονίκης είχε περαιτέρω συνομιλία με τον Έλληνα επίσημο που
ήταν υπεύθυνος για την ελεύθερη ζώνη του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Η συνάντηση
των δύο αρμοδίων έγινε τυχαία και περπάτησαν μαζί στην ελεύθερη ζώνη του
λιμανιού. Σε ερώτηση του Έλληνα γιατί οι Γιουγκοσλάβοι δεν επισκευάζουν το τμήμα
του ελεύθερου λιμανιού τους, ο Γιουγκοσλάβος Πρόξενος απάντησε ότι αυτό δεν
τους ανησυχεί αφού μπορεί να γίνει εύκολα και γρήγορα. Αυτό που προκαλεί
ανησυχία στους Γιουγκοσλάβους, είπε, είναι λίγα χιλιόμετρα σιδηροδρόμου μέσα σε
ελληνικό έδαφος έως έξω στα γιουγκοσλαβικά σύνορα, που καταστράφηκαν εν μέρει
και συνεχώς βρίσκονται υπό συνεχή απειλή από τους αντάρτες. (σ.σ. Υπενθυμίζεται
ότι οι αντάρτες συνήθιζαν να κάνουν ανατινάξεις τμημάτων σιδηροδρομικών γραμμών
και να εκτροχιάζονται τα τρένα). Οι Γιουγκοσλάβοι θα έπρεπε να επιτύχουν κάποια
αλλαγή σε αυτή την κατάσταση, εφόσον τα εμπορεύματά τους αποστέλλονταν μέσω της
Θεσσαλονίκης. Πρόσθεσε, χαρακτηριστικά, ότι τα ορυκτά από τα ορυχεία της Τρέπκα,
που πήγαιναν απευθείας στην Τσεχοσλοβακία, μπορούσαν σύντομα να στερηθούν την
τελευταία διέξοδο στο εξωτερικό (σ.σ. Λόγω τηςαπομόνωσης της Γιουγκοσλαβίας από
τα άλλα κομμουνιστικά κράτη) και στη συνέχεια θα πρέπει πλέον να εξάγονται μόνο
μέσω της Θεσσαλονίκης. Ο Πρόξενος άφησε να εννοηθεί ότι σύντομα θα υπήρχε επίσημη γιουγκοσλαβική
προσέγγιση προς τους Έλληνες για την ελεύθερη ζώνη του λιμανιού της
Θεσσαλονίκης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>Δεύτερον </b>και πιο σημαντικό γεγονός ήταν η αίσθηση που υπήρχε στην
ελληνική πλευρά, για πιθανή «σύγκρουση» μεταξύ δύο χωρών. Ένας γιουγκοσλάβος
κομμουνιστής πράκτορας προσέγγισε έναν αξιωματικό πληροφοριών για να ρωτήσει
εάν οι Έλληνες θα ενδιαφέρονταν να συζητήσουν με τους Γιουγκοσλάβους το γενικό
ερώτημα για τη βελτίωση των σχέσεων δύο χωρών. Ο Έλληνας αξιωματικός (τον οποίο
οι Γιουγκοσλάβοι θεωρούσαν αξιόπιστο και δεν τον γνώριζαν ως Έλληνα αξιωματικό
πληροφοριών) αφού έλαβε οδηγίες από τον Πιπινέλη, απάντησε καταφατικά και στη
συνέχεια έγινε δεκτός στη Γιουγκοσλαβική Πρεσβεία από τον γραμματέα της Βέζελιν
Μαρτίνοβιτς, ο οποίος είχε φτάσει
πρόσφατα από το Βελιγράδι. Του παρέδωσε ένα δακτυλογραφημένο χαρτί γραμμένο στα
γαλλικά, το οποίο είχε στην κατοχή του ο Πιπινέλης, που το διάβασε σε δύο
αξιωματικούς της Πρεσβείας. Το έγγραφο πρότεινε, οι Έλληνες και οι Γιουγκοσλάβοι, να ορίσουν
εκπροσώπους για να συναντηθούν σε ουδέτερο έδαφος για να συζητήσουν το
ενδεχόμενο μιας καθορισμένης «ατζέντας» θεμάτων μεταξύ δύο χωρών. Δεν
προτάθηκαν τελικά όροι ή κάποια ατζέντα. Το έγγραφο, τόνιζε την ανάγκη
διατήρησης του περιεχομένου του ως άκρως απορρήτου. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg75Q4Hzk9DJu5O8ZbT8RneoCS144tVBrfezmpu-ho2C3DyjP_lH1odky0IOMeP36brg5-b5aPPORrTxmlTz5KvuPYOyxEDVPa4wd-UD0DSsg3dqlod_G8U8lWfwXYkOAe0ehvPFBcG29SnR76TIm-1LtcDwG_VuXQyMEvWEMIDDCgFsEkExiVp4gPPfwwQ/s575/Hellenic_Army_leadership_in_Grammos-A-SS-street.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="575" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg75Q4Hzk9DJu5O8ZbT8RneoCS144tVBrfezmpu-ho2C3DyjP_lH1odky0IOMeP36brg5-b5aPPORrTxmlTz5KvuPYOyxEDVPa4wd-UD0DSsg3dqlod_G8U8lWfwXYkOAe0ehvPFBcG29SnR76TIm-1LtcDwG_VuXQyMEvWEMIDDCgFsEkExiVp4gPPfwwQ/w699-h389/Hellenic_Army_leadership_in_Grammos-A-SS-street.jpg" width="699" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Το τέλος του πολύνεκρου ανταρτοπόλεμου...</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πιπινέλης δήλωνε προς την
αμερικανική πλευρά ότι οι κομμουνιστικές οργανώσεις πληροφοριών, είναι μετά
βεβαιότητος, χωρισμένες σε δύο ομάδες, μία υπέρ του Τίτο και άλλη μία υπέρ της
Κομινφόρμ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά την άποψη των Αμερικανών, ο
Πιπινέλης, σκόπευε να επιστήσει την προσοχή για την εξέλιξη αυτή, μόνο στον υπουργό
Εξωτερικών Κωνσταντίνο Τσαλδάρη, τον αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο και τον
Βρετανό Πρέσβη, αναμένοντας να δοθεί καταφατική απάντηση μέσω του ίδιου
καναλιού, ώστε να προσπαθήσει να επισπεύσει την προτεινόμενη συνάντηση. Είχε
πρόθεσή μάλιστα να ορίσει Έλληνα εκπρόσωπο, που δεν θα ήταν αρχικά γνωστός.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ίδιος ο Τίτο τον Απρίλιο του
1950 πλέον σε συνέντευξή Τύπου αναφέρθηκε στην ανάγκη της αποκατάστασης των
σχέσεων της χώρας του με την Ελλάδα, υπογραμμίζοντας ότι με την κίνηση αυτή θα
επιλυθεί και το ζήτημα των συγκοινωνιών και της επικοινωνία της χώρας του με το
έξω κόσμο. Υπενθύμισε επίσης ότι η χώρα του θα έχει σημαντικά οικονομικά
ωφελήματα από την χρήση της Ελεύθερης ζώνης στον λιμένα της Θεσσαλονίκης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3nrkp3w_ZRrXoTTTi4BiISmFnIJWmGOttCJ3PHkxnfiCTagBXYFglkgtrdJbtoGZ6nZ5yqD5kuOyt1IM42rYWFON6x6rXN0H41e6ATVev0vf988z_tn-GdtEh21hGTZaBRHnHn6rBGDz3y2-KUug1lTzwFxu7lzU_vXSJ3Tx4vYDAdNDxvgNVLpo6wS-3/s1837/Vladina_edinica,_Gradjanska_vojna_vo_Grcija.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1005" data-original-width="1837" height="381" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3nrkp3w_ZRrXoTTTi4BiISmFnIJWmGOttCJ3PHkxnfiCTagBXYFglkgtrdJbtoGZ6nZ5yqD5kuOyt1IM42rYWFON6x6rXN0H41e6ATVev0vf988z_tn-GdtEh21hGTZaBRHnHn6rBGDz3y2-KUug1lTzwFxu7lzU_vXSJ3Tx4vYDAdNDxvgNVLpo6wS-3/w730-h381/Vladina_edinica,_Gradjanska_vojna_vo_Grcija.jpg" width="730" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><span style="background-color: red; text-indent: 36pt;"><b><i><span style="color: #fcff01;">*Το ελληνικό Πυροβολικό σε δράση κάπου στο Γράμμο...</span></i></b></span></span></div><span><span style="font-size: large;"><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span><span style="font-size: large;"><br /></span></span></o:p></p> </span></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Και οι Βούλγαροι…</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πιπινέλης ανέφερε ένα περαιτέρω
περιστατικό στον Αμερικανό πρέσβη Γκρέιντυ, το οποίο θεώρησε ότι υποδήλωνε
επικείμενη δράση της Κομινφόρμ εναντίον του Τίτο. Είπε ότι ο Έλληνας εκπρόσωπος
στο Βερολίνο προσεγγίστηκε από άτομο, που ήθελε να φέρει σε επαφή μέλος του Βουλγαρικού
υπουργικού συμβουλίου με Έλληνα εκπρόσωπο. Ο Έλληνας εκπρόσωπος όρισε
ανεπισήμως Έλληνα για να συν<span lang="EN-US">o</span>μιλήσει με Βούλγαρο
αξιωματούχο, που υποστήριζε την επικείμενη καταστροφή του Τίτο και πρότεινε να
συναντηθούν Έλληνες και Βούλγαροι… για αμοιβαίο όφελος! </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο τέλος της συνομιλίας
έδωσε χάρτη, που υποδήλωνε διχοτόμηση
της Νότιας Γιουγκοσλαβίας δίνοντας στους Βούλγαρους ευρύ διάδρομο προς… την Αδριατική, συμπεριλαμβανομένου του Δυρραχίου
στις Αλβανικές ακτές. Μέρος της Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας κάτω από αυτόν
τον διάδρομο, θα δινόταν… στην Ελλάδα, ενώ η ελληνική Θράκη θα έμενε ανέπαφη!!!
Αυτός ο χάρτης προωθήθηκε στην Αθήνα και ο Πιπινέλης επρόκειτο να τον δείξει σε
αξιωματούχο της Πρεσβείας των ΗΠΑ, όταν θα ερχόταν στην κατοχή του. Δεν είχε,
φυσικά, καμία πρόθεση να απαντήσει στη Βουλγαρία, τόνιζε ο Γκρέιντυ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πάντως ο πρέσβης Γκρέιντυ είχε
μεταφέρει στον μόνιμο υφυπουργό Παναγιώτη Πιπινέλη τα κυριότερα χαρακτηριστικά
της αμερικανικής οικονομικής πολιτικής έναντι της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να είναι
ενήμερος. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε τηλεγράφημά του αργότερα, στις
4 Απριλίου 1949, από την Αθήνα, ανέφερε ότι οι γιουγκοσλαβικές αρχές είχαν
ανταποκριθεί θετικά στην ελληνική πρόταση και είχαν εξουσιοδοτήσει τον Βέζελιν
Μαρτίνοβιτς, Γραμματέα της Γιουγκοσλαβικής Αντιπροσωπείας στην Αθήνα, να
συναντηθεί με υψηλόβαθμο αξιωματούχο, που επρόκειτο να οριστεί από την Ελληνική
Κυβέρνηση για τον καθορισμό του τόπου, των συνθηκών και των προσωπικοτήτων για
συνομιλίες των δύο κυβερνήσεων. <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μεταγενέστερα μηνύματα από την
Αθήνα και το Βελιγράδι αναφέρονταν σε διαψεύσεις του γιουγκοσλαβικού Τύπου για
φήμες σχετικά με ελληνογιουγκοσλαβικές διαπραγματεύσεις και τη συνεχιζόμενη
καθυστέρηση στην προγραμματισμένη συνάντηση Ελλήνων και Γιουγκοσλάβων
εκπροσώπων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε τηλεγράφημα όμως της 21<sup>ης</sup> Απριλίου 1949 από την Αθήνα, ο Πιπινέλης
ενημέρωνε τον Γκρέιντυ ότι διατηρούνταν ακόμη κάποιες επαφές μεταξύ Ελλήνων και
Γιουγκοσλάβων πρακτόρων, αλλά ότι δεν είχε σημειωθεί καμία πρόοδος. Ο Πιπινέλης
υποστήριξε ότι οι Γιουγκοσλάβοι ισχυρίστηκαν ότι δυσκολεύονται να συνεχίσουν
τις διαπραγματεύσεις ως αποτέλεσμα των δηλώσεων του Υπουργού Εξωτερικών
Τσαλδάρη για πιθανή βελτίωση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Βέβαια, μπορεί η πολιτική του
Τίτο, να ωφέλησε κατά ένα μέρος την Ελλάδα, γιατί η διαφωνία του με τον Στάλιν,
οδήγησε στη διακοπή της στήριξής του προς τους αντάρτες. Όμως η συνολική
πολιτική του προς τη χώρα μας, δεν υπήρξε ποτέ επωφελής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Εθνικά Αρχεία των
ΗΠΑ</span> (</b><span lang="EN-US"><a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1949v06/d132">https<span lang="EL">://</span>history<span lang="EL">.</span>state<span lang="EL">.</span>gov<span lang="EL">/</span>historicaldocuments<span lang="EL">/</span>frus<span lang="EL">1949</span>v<span lang="EL">06/</span>d<span lang="EL">132</span></a></span><b>)<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-49988601398721934982023-12-03T10:06:00.002+02:002023-12-09T11:42:03.945+02:00Η ιδέα για Βαλκανική Ομοσπονδία, μοχλός του Πανσλαβισμού διαχρονικά, εναντίον της Ελλάδας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsw0evZKrgSXEQB-N5gVzYRjTrAJCduhqS9UfO5lsne91p8GUW2BotlFRHouKF482bGsb5nxNuE1FlZMlH9YoV-z3iVUhiIQFOCyasuw9kU1Oy3S0MhzaRpueGWKZo0A8ewi6PlzeaPnrDy2xKw0XnZNn6FRb8bu39ipEddyVCgJ_8O0LVv-AxOPYFzAGC/s1200/i-xarta-tou-riga-ston-psifiako-kosmo.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1166" data-original-width="1200" height="645" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsw0evZKrgSXEQB-N5gVzYRjTrAJCduhqS9UfO5lsne91p8GUW2BotlFRHouKF482bGsb5nxNuE1FlZMlH9YoV-z3iVUhiIQFOCyasuw9kU1Oy3S0MhzaRpueGWKZo0A8ewi6PlzeaPnrDy2xKw0XnZNn6FRb8bu39ipEddyVCgJ_8O0LVv-AxOPYFzAGC/w645-h645/i-xarta-tou-riga-ston-psifiako-kosmo.jpg" width="645" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η Χάρτα του Ρήγα με την ουτοπική Βαλκανική Ομοσπονδία</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: large;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Η δημιουργία Βαλκανικής Ομοσπονδίας κρατών, ήταν πολιτική πρόταση, που
αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός ομόσπονδου ή πιθανόν συνομόσπονδου κράτους,
αποτελούμενου από κράτη της Βαλκανικής Χερσονήσου. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ιστορικά η ιδέα αυτή, αναφέρεται,
ότι διατυπώθηκε περί τα τέλη του 19ου αιώνα από τις αριστερές πολιτικές
δυνάμεις της εποχής και πολλοί θεωρούν ότι την ιδέα γέννησε αρχικά ο Ρήγας Φεραίος.
Βέβαια οι συνθήκες τότε ήταν διαφορετικές και οι προσδοκίες των αλύτρωτων λαών,
ήταν η απελευθέρωση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο Θούριό του μάλιστα ο Ρήγας
Φεραίος απευθύνεται στον πασά του Βιδινίου Οσμάν Πασβάνογλου (1758-1807) ο
οποίος στασίασε κατά του σουλτάνου Σελήμ Γ΄. Ο Πασβάνογλου, λέγεται πώς είχε
φιλία με το Ρήγα Φεραίο, ο οποίος του μεταλαμπάδευσε τις ιδέες του για
Βαλκανική Ομοσπονδία εκτός της Οθωμανικής εξουσίας. Ο καίριος στίχος που
προέτρεπε τον Πασβάνογλου σε γενικό ξεσηκωμό κατά του σουλτάνου ήταν ο
ακόλουθος: </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και
Ρωμιοί,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.<span></span></span></i></p><a name='more'></a><i><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></i><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">--<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">"Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας
πονεί,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ζητά την συνδρομήν σας, με μητρική φωνή.<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Τι στέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Τινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός».<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και σε άλλο σημείο του Θούριου προσθέτει
ο Ρήγας Βελεστινλής:</span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν
βαστούν,<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;">
</p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους
τυραννούν.</span><o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Βαλκανική Ομοσπονδία, η οποία
δεν πραγματώθηκε ποτέ, είχε ως βάση τις αρχές του σοσιαλισμού, της οικονομικής
ισότητας καθώς και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Οραματισμός της ήταν να συνενώσει
τους λαούς των Βαλκανίων, παρακάμπτοντας τις όποιες διαφορές μεταξύ τους
(φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές κλπ), προσβλέποντας έτσι στην ουσιαστική
απελευθέρωσή τους από τους δυνάστες της εποχής. Αυτό σε θεωρητικό επίπεδο.
Γιατί εμπράκτως μεταβλήθηκε σε πιθανό όργανο άσκησης κομμουνιστικής κυριαρχίας
στα Βαλκάνια. Η δημιουργία κρατών έως τον Μεσοπόλεμο, αποτελούσε κεντρικό άξονα
τηε πολιτικής, κυρίως, των κομμουνιστικών κομμάτων των βαλκανικών χωρών. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μετά από σειρά ζυμώσεων και
διεργασιών κυρίως μεταξύ Γιουγκοσλάβων και Βουλγάρων, το 1924, στο 5ο Συνέδριο
του ΚΚΕ, αναγνωρίσθηκε ύπαρξη <i>«μακεδονικού
λαού»</i>. Λίγο αργότερα εγκρίθηκε η κίνηση για <i>«μία ενωμένη και ανεξάρτητη Μακεδονία και μία ενωμένη και ανεξάρτητη
Θράκη». </i>Σκοπός των εμπνευστών ήταν να υπάρξει μια ένωση στα πλαίσια μιας
Βαλκανικής Ομοσπονδίας, η οποία έτσι θα αποτινάξει τον <i>«ελληνικό και βουλγαρικό ζυγό της μπουρζουαζίας». </i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι αντιδράσεις, οι διαξιφισμοί,
οι εσωτερικές αναστατώσεις και οι
αποσχίσεις από το ΚΚΕ κατέστησαν την πρόταση αυτή κενή περιεχομένου, ενώ στο επόμενό
του συνέδριο τον Μάρτιο του 1927, το ΚΚΕ βλέποντας και τις λαϊκές αντιδράσεις
άρχισε να μιλάει για αυτοδιάθεση των σλαβομακεδόνων, έως ότου όμως συνενωθούν
σε μια <i>«Βαλκανική Σοβιετική Σοσιαλιστική
Ομοσπονδία»,</i> η οποία θα αφορούσε μόνο τους σλαβομακεδόνες της περιοχής της
Φλώρινας. Μέχρι το 1935 το ΚΚΕ δήλωνε <i>«ίσα
δικαιώματα για όλους»,</i> γιατί <i>«έχει
αλλάξει η εθνική σύσταση της ελληνικής επικράτειας της Μακεδονίας»</i>
εννοώντας την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού προσφύγων και διότι <i>«η αρχή του Λενινισμού-Σταλινισμού περί
αυτοδιάθεσης επιβάλει την αλλαγή του παλιού συνθήματος».</i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"> </span>Το ζήτημα της Βαλκανικής
Ομοσπονδίας αναζωπυρώθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κυρίως από τους ηγέτες
της Γιουγκοσλαβίας Γιόζιπ Μπρόζ Τίτο και της Βουλγαρίας Γκεόργκι Δημητρώφ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στον
ελληνικό χώρο, η αναζωπύρωση έγινε κατά την Κατοχή, αλλά και κατά τη διάρκεια του ανταρτοπολέμου. Το ΚΚΕ έχοντας
ανάγκη από έμψυχο υλικό ενθάρρυνε τις αποσχιστικές τάσεις των σλαβόφωνων, που
τους συσπείρωνε, παρά το γεγονός ότι η οργάνωσή τους <span lang="EN-US">NOF</span><span lang="EN-US"> </span>(Narodno
Osloboditelen Front ή στα Ελληνικά Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) είχε
διακηρυγμένο τελικό στόχο την απόσχιση της ελληνικής Μακεδονίας, αφού πρώτα
πέρασε από την πολιτική που ακολουθούσε τότε το ΚΚΕ, δηλαδή της ισοτιμίας των
μειονοτήτων. </span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"></span></p><p class="MsoNormal"><span> <span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span></span><span style="font-size: large;"><span style="text-indent: 36pt;">Κατά τη διάρκεια της γερμανικής
κατοχής οι Βούλγαροι προσπάθησαν να επιβάλουν στη Μακεδονία την ποθητή γι'
αυτούς λύση: την προσάρτηση ολόκληρης της Μακεδονίας στη «Μεγάλη Βουλγαρία» ή
την ανακήρυξη αυτόνομου βουλγαρομακεδονικού κράτους. Το ΕΑΜ, ανήσυχο για τις
δραστηριότητες της βουλγαρικής προπαγάνδας στις επαρχίες Καστοριάς και
Φλώρινας, αποφάσισε να προσεταιρισθεί τους σλαβόφωνους κατοίκους της περιοχής
δημιουργώντας μια νέα οργάνωση με κομμουνιστική καθοδήγηση που θα πολεμούσε τον
κατακτητή. Η οργάνωση αυτή ήταν το ΣΝΟΦ. Από την πρώτη στιγμή το ΣΝΟΦ πλαισιώθηκε από γνωστούς κομιτατζήδες και αυτονομιστές της περιοχής, οι οποίοι
απέβλεπαν στην απόσχιση της Μακεδονίας από την Ελλάδα και στην ένωσή της με το
γιουγκοσλαβικό τμήμα της Μακεδονίας και τη βουλγαρική «Μακεδονία του Πιρίν»,
στο πλαίσιο μιας ευρύτερης Βαλκανικής Ομοσπονδίας, στην οποία θα κυριαρχούσαν
οι κομμουνιστές.</span> </span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><span> </span><span> </span><span> </span>Αποτέλεσμα της σύμπλευσης του ΚΚΕ και των σλαβόφωνων, είναι ότι
από τα τέλη του Νοεμβρίου 1946 το ΝΟΦ (ή το ΣΝΟΦ) διέθεσε τις δυνάμεις που είχε στα βουνά
στον υπό διαμόρφωση λεγόμενο Δημοκρατικό Στρατό της Ελλάδας, δηλαδή τις
δυνάμεις των ανταρτών. </span><span style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Άλλωστε τους είχε ανάγκη, γιατί
εκτός από αντάρτες που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή, στηρίζονταν και στο
πληθυσμό των μετόπισθεν, για προμήθεια τροφίμων, ειδών ένδυσης, πληροφορίες
κ.λπ.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><span> </span>Και όταν το Δεκέμβριο του 1947
σχηματίσθηκε η λεγόμενη Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση στα βουνά του Γράμμου
με πρωθυπουργό τον Μάρκο Βαφειάδη,
υιοθετήθηκε απέναντι στις μειονότητες και ειδικότερα απέναντι στους
Τσάμηδες, τους Σλαβόφωνους και τους Πομάκους, μια στάση προστατευτική. Η στάση
αυτή, σχετίζονταν φυσικά με τη σημασία που είχαν αυτοί οι πληθυσμοί στη
στελέχωση του αντάρτικου, το οποίο είχε απώλειες και μηδαμινές δυνατότητες να
αντικαθιστά το χαμένο προσωπικό του.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Διπλωματικές απόψεις για τη Βαλκανική Ομοσπονδία</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το
εφεύρημα της διεθνούς αριστεράς για δημιουργία Βαλκανικής Ομοσπονδία, την εποχή
του μεσοπολέμου, που ταλαιπώρησε την Ελλάδα, που ουσιαστικά αντιμετώπιζε την
απόσπαση βορείων εδαφών της, απασχόλησε και τη διεθνή διπλωματία.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Χαρακτηριστικό
είναι ένα τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη Σμιθ στη Μόσχα τον Φεβρουάριο του
1948, ο οποίος με λιτή διατύπωση εξηγεί τους στόχους αυτής πρότασης.
Συγκεκριμένα, ενημέρωνε τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, ότι η πρεσβεία
συμφωνούσε ότι η ιδέα περί Βαλκανικής
Ομοσπονδίας, που θα τελούσε υπό κομμουνιστική κυριαρχία ήταν από καιρό διεθνής
κομμουνιστική αντίληψη της πολιτικής οργάνωσης αυτής της περιοχής, ιδιαίτερα
μετά τη συγκεκριμένη διατύπωση αυτής της έννοιας, στο 5<sup>ο</sup> Συνέδριο
της Κομιντέρν το 1924.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ωστόσο,
κατά την άποψη του πρέσβη Σμιθ, αυτή η ιδέα ήταν σύγχρονη με την συνακόλουθη
λενινιστική αντίληψη για την ΕΣΣΔ ως όργανο της παγκόσμιας επανάστασης, παρά με
την αντίληψη του Στάλιν για την παγκόσμια επανάσταση ως όργανο του σοβιετικού
κράτους. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η αύξηση της σοβιετικής δύναμης
κατά τη διάρκεια και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις δυνατότητες άμεσης
κυριαρχίας, που άνοιξε και αξιοποιήθηκε χάρη στην παρουσία του Κόκκινου
Στρατού, και ιδιαίτερα στις εξελίξεις του δεύτερου εξαμήνου του 1948, είχαν
κάνει πιθανώς οποιαδήποτε πλήρης βαλκανική πολιτική ομοσπονδία να φαίνεται πολύ
λιγότερο ελκυστική. Κατά τη γνώμη του Σμιθ, ο Σοβιετικός έλεγχος, πρέπει να
θεωρείται ως <i>«τελικός στόχος» </i>ή <i>«απώτερος στόχος»,</i> και οι πολιτικοί
συνδυασμοί στην Ανατολική Ευρώπη θα σταθμιστούν, θα υιοθετηθούν ή θα
απορριφθούν από το Κρεμλίνο με βάση την αποτελεσματικότητα για την επίτευξη
αυτού του σκοπού. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε μεταγενέστερο στάδιο, η
Βαλκανοπαραδουνάβια Ομοσπονδία, μπορεί να φανεί τόνιζε ο Σμιθ, χρήσιμο εργαλείο
για τη διευκόλυνση του ελέγχου, ιδιαίτερα ως πιθανή μέθοδος επίλυσης ιστορικών
εδαφικών συγκρούσεων στην περιοχή, παρέχοντας καθεστώς «αυτονομίας» για τέτοιες
περιοχές όπως η Μακεδονία, η Τρανσυλβανία, η Δοβρουτσά κ.λπ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σχολιάζοντας τις εξελίξεις των
ημερών, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υποστήριζε, ότι η απλούστερη και ασφαλέστερη
φόρμουλα, διοικητικά, φαίνονταν να είναι η ενσωμάτωση των κρατών της Ανατολικής
Ευρώπης στην ΕΣΣΔ. Αυτό το πιθανώς <i>«ενδεχόμενο
σχέδιο οργάνωσης που προβλέπει η Μόσχα για την περιοχή»</i> αλλά και για
ολόκληρο τον κόσμο, η εφαρμογή αυτού του σχεδίου, προβλέπονταν μόνο για ένα μακρινό
μέλλον. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αμφιβάλλουμε, υπογράμμιζαν οι
Αμερικανοί διπλωμάτες, ότι το Κρεμλίνο θα εμπιστευόταν ποτέ <i>«ακόμη και τον πιο υποτελή κολλητό»</i> (would
ever trust even the most subservient henchman στο κείμενο) να οργανώσει την
Ομοσπονδία στο Αιγαίο, που προφανώς είχε σκεφθεί ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αναμφίβολα, κατά την άποψη των
Αμερικανών, είχε γίνει συζήτηση για ομοσπονδία μεταξύ της Κομμουνιστικής
Διεθνούς και του Κρεμλίνου τους τελευταίους μήνες, και τα δοκιμαστικά σχέδια
για μια μικρή ή μεγαλύτερη ομοσπονδία μπορεί κάλλιστα να έχουν εκπονηθεί. Είναι
δύσκολο να πιστέψουμε, στην πραγματικότητα, ότι ο Ντιμιτρόφ θα είχε κάνει
παρατηρήσεις που έκανε, εκτός αν μια τέτοια συζήτηση ήταν στον αέρα και την θεωρούσε
αποδεκτή από τη Μόσχα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 17 Ιανουαρίου 1948, κατά την
επιστροφή του στη Σόφια από το Βουκουρέστι, όπου συμμετείχε στην υπογραφή της
Συνθήκης Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας μεταξύ Βουλγαρίας και
Ρουμανίας, ο Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Γκεόργκι Ντιμιτρόφ έκανε μια δήλωση
στον Τύπο, στην οποία υποστήριξε μια πιθανή ομοσπονδία χωρών της Ανατολικής
Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Γιουγκοσλαβίας,
της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Πολωνίας και πιθανώς της
Ελλάδας.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ιδέα της Βαλκανικής Ομοσπονδίας
ήταν ένας ακόμα μοχλός πίεσης κατά της Ελλάδας επί πολλά χρόνια. Υπήρξε μοχλός
πίεσης κατά της χώρας μας στα χέρια του πανσλαβισμού και της προσπάθεια της Ρωσίας
να αποκτήσει διέξοδο στο Αιγαίο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;"><b>*</b><b><span lang="EN-US">WIKIPEDIA<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (</b><span lang="EN-US"><a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1948v04/d210">https<span lang="EL">://</span>history<span lang="EL">.</span>state<span lang="EL">.</span>gov<span lang="EL">/</span>historicaldocuments<span lang="EL">/</span>frus<span lang="EL">1948</span>v<span lang="EL">04/</span>d<span lang="EL">210</span></a></span>)</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-73402095719962491002023-11-27T09:56:00.001+02:002023-12-18T20:40:57.890+02:00Μεταξάς και Κορυζής: Τα δύο ΟΧΙ της Ελλάδας, σε φασισμό και ναζισμό<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Q0ANZnrlHUnnKIIW2yugXQWU9cPbMjMFOhrzgx08zxHRriQf-AlyhbsHROwfS2Z3gNa9tytvxMTAn_H-HYP76ycIk2_ZTOruYDn0OUdEfjCKQGv-DUyRvzBfis5Y1aLnJBJ5jJr0oueLxR3iCvUUrnvD9T-EVqo0S5qQgfJGaxjFg-EwitFD0XMkcNqD/s317/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CE%99%CF%89%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="317" data-original-width="153" height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5Q0ANZnrlHUnnKIIW2yugXQWU9cPbMjMFOhrzgx08zxHRriQf-AlyhbsHROwfS2Z3gNa9tytvxMTAn_H-HYP76ycIk2_ZTOruYDn0OUdEfjCKQGv-DUyRvzBfis5Y1aLnJBJ5jJr0oueLxR3iCvUUrnvD9T-EVqo0S5qQgfJGaxjFg-EwitFD0XMkcNqD/w248-h433/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CE%99%CF%89%CE%AC.jpg" width="248" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhseoYeJM2BF1Y7k9Ko7SGwZ0TB9ULig5S6_gN_hmLK1l7Qtu5oUKvJfQwS2e7ZiEIOHZjKA9FQN7jsrFr11xprCKAdkJsI5HbT1-v4mXuUMwMUv2153EmAUJIpbt-AF0luO8EHvQgRNc_EyqN8ffFkfvQQk9AHTPGs09elJzikO-_l4-Dt0wxZQ-HH32zp/s554/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="293" height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhseoYeJM2BF1Y7k9Ko7SGwZ0TB9ULig5S6_gN_hmLK1l7Qtu5oUKvJfQwS2e7ZiEIOHZjKA9FQN7jsrFr11xprCKAdkJsI5HbT1-v4mXuUMwMUv2153EmAUJIpbt-AF0luO8EHvQgRNc_EyqN8ffFkfvQQk9AHTPGs09elJzikO-_l4-Dt0wxZQ-HH32zp/w264-h433/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82.jpg" width="264" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Αριστερά ο Ιωάννης Μεταξάς, δεξιά ο Αλέξανδρος Κορυζής</span></i></b></div></div><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Τα δύο μεγάλα και ιστορικά ΟΧΙ, που
ειπώθηκαν από την Ελλάδα κατά του φασισμού και του ναζισμού, το 1940 και το
1941, είναι αυτά που δόξασαν τα ελληνικά όπλα. Ειπώθηκαν από δύο πρωθυπουργούς,
που έφυγαν από ζωή, ενώ τα γεγονότα ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Την πρώτη αντίδραση κατά
του φασισμού, που συμπυκνώθηκε στη λέξη ΟΧΙ, το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς τα
ξημερώματα της 28<sup>ης</sup> Οκτωβρίου 1941. Η δεύτερη αντίδραση που
ισοδυναμούσε με ένα νέο ΟΧΙ, ενάντιο στο ναζισμό, διατυπώθηκε από τον Αλέξανδρο
Κορυζή, πάλι τα ξημερώματα της 6<sup>ης</sup> Απριλίου 1941.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το κλίμα
που διαμορφώθηκε μεταξύ των δύο υπερήφανων ΟΧΙ περιέγραψε στα υπηρεσιακά του
τηλεγραφήματα προς την Ουάσιγκτον ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Λίνκολν Μακβή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Αμερικανός πρέσβης, σε μια
αναλυτική αναφορά του προς τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στις 3 Φεβρουαρίου
1941, έδωσε μια αδρή εικόνα της κατάστασης, που επικρατούσε στην Ελλάδα, κατά
τις δύσκολες εκείνες ημέρες. Η Ελλάδα, που έδινε στα μέτωπα του πολέμου την
μεγάλη μάχη και κατανικούσε την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι, ξαφνικά βρέθηκε
χωρίς ηγεσία λόγω του αιφνίδιου θανάτου του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, με νέο
πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Αλέξανδρο Κορυζή.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> </span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4gqHk5ewEBY9QgtX0GSYyx1__20lhanlb3e2o-TcA0uvFunDId_J0HgxbRFIjz1KwHN-uR-lPCj928tUFBi9MzJe0QGK5Pq4kuoBrZxoj2qtMkgYIDLd8x_oIvejnQaFAQugCyCNnhkjtoROOFFgHzQFagFAh-135BJ7ZBvQjCR540lwR1pxstHQsXrwb/s1191/%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1191" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4gqHk5ewEBY9QgtX0GSYyx1__20lhanlb3e2o-TcA0uvFunDId_J0HgxbRFIjz1KwHN-uR-lPCj928tUFBi9MzJe0QGK5Pq4kuoBrZxoj2qtMkgYIDLd8x_oIvejnQaFAQugCyCNnhkjtoROOFFgHzQFagFAh-135BJ7ZBvQjCR540lwR1pxstHQsXrwb/w737-h333/%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82.jpg" width="737" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966; text-indent: 36pt;"><b><i style="background-color: #660000;">*Τραυματίες στρατιώτες στο δρόμο για να παρακολουθήσουν την κηδεία του Ι. Μεταξά</i></b></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο θάνατος του Ιωάννη Μεταξά
σημειώθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1941 ήταν επόμενο να προκαλέσει πανελλήνια
συγκίνηση, αλλά και αγωνία για την εξέλιξη των πολεμικών επιχειρήσεων.
Επρόκειτο για οδυνηρή έκπληξη. Είχε προηγηθεί ολιγοήμερη ασθένεια την ημέρα της
ονομαστικής εορτής του στις 7 Ιανουαρίου. Μετά από σύντομη ξεκούραση επανήλθε
στα καθήκοντά του, αλλά προ το τέλος του μηνός αισθάνθηκε νέα αδιαθεσία. Η
διάγνωση του καθηγητή Γεωργόπουλου ήταν ότι επρόκειτο για πολτώδη αμυγδαλίτιδα.
Ακολούθησε ιατρικό συμβούλιο και οι γιατροί κατέληξαν να αποκλείσουν την
αφαίρεση των αμυγδαλών λόγω της υπέρμετρης φλεγμονής και του προχωρημένου της
ηλικίας του πρωθυπουργού. Αντί της αμυγδαλεκτομής αποφασίσθηκε η διάνοιξη της
αμυγδαλής, η οποία προκάλεσε αυτό ακριβώς που ήθελαν να αποφύγουν, την
εκτεταμένη αιμορραγία, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε άλλες επιπλοκές.
Αργότερα κυκλοφόρησαν και διάφορες άλλες αναπόδεικτες όμως συνομωσιολογικές
ερμηνείες, για τα αίτια του θανάτου του Μεταξά. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η εμπόλεμη κατάσταση της χώρας,
επέβαλε την άμεση αναπλήρωση του κενού που δημιουργήθηκε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αμέσως συνεκλήθη το υπουργικό
συμβούλιο στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών παρουσία του βασιλέως Γεωργίου
Β’ ο οποίος ζήτησε από τους υπουργούς να παραμείνουν στις θέσεις τους και
ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναθέσει την πρωθυπουργία στο διοικητή της Εθνικής
Τράπεζας Αλέξανδρο Κορυζή. Αμέσως εκλήθη ο Κορυζής, ο οποίος συμφώνησε να
αναλάβει πρωθυπουργός και υπουργός Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, ενώ
ειδοποιήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος και πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία του
πρωθυπουργού και των υπουργών του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο θάνατος του Μεταξά, παρά το
γεγονός της ύπαρξης της δικτατορίας, προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στους πολίτες
αλλά και στους στρατευμένους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutcpIzTwRQMSa9TNsdi1FJjjT7mp57tYd0Y4d0GrlmhJdNDYNPiPopfUgQMGLplLcyPDUvXqtGMLt1yCwCfmOh69foswU7hyphenhyphenoMZVPLZBi7UOqt_OnShccs72ljkd3sSCpqNMINaoQoR0LLpeRmslK_GSVQdCUomEpe9KCVP8H-ZFnDakHOxxPBlBV0-b5/s960/1940%20%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutcpIzTwRQMSa9TNsdi1FJjjT7mp57tYd0Y4d0GrlmhJdNDYNPiPopfUgQMGLplLcyPDUvXqtGMLt1yCwCfmOh69foswU7hyphenhyphenoMZVPLZBi7UOqt_OnShccs72ljkd3sSCpqNMINaoQoR0LLpeRmslK_GSVQdCUomEpe9KCVP8H-ZFnDakHOxxPBlBV0-b5/w727-h342/1940%20%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AC.jpg" width="727" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Το ελληνικό ηθικό ανέκαμψε γρήγορα...</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"> </span><div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Το ηθικό ανέκαμψε γρήγορα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Το ελληνικό ηθικό έχει ανακάμψει γρήγορα από το σοκ του θανάτου του
Στρατηγού Μεταξά. Το πνεύμα του ενωμένου και αποφασιστικού πατριωτισμού τον
οποίο εξέφρασε είναι ακόμα πολύ ζωντανό» </i>διαπίστωνε ο Αμερικανός διπλωμάτης
στην αναφορά του και πρόσθετε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Κηδεύτηκε την περασμένη Παρασκευή με τη συνοδεία τεράστιου πλήθους
αλλά με ελάχιστα σημάδια θλίψης, τιμήθηκε ως ένας σπουδαίος άνθρωπος, που άξιζε
πολλά για τη χώρα του, αλλά με την ιδιότητά του ως δικτάτορα υπήρξε αμετανόητος.
Η απογοήτευση για την απώλεια των στρατιωτικών του ταλέντων και ικανοτήτων, έχει
αντικατασταθεί με μια περίεργη βεβαιότητα, ότι τα ελληνικά στρατεύματα που
σημειώνουν ακόμη επιτυχίες δεν θα σταματήσουν, ενώ ο βασιλεύς και ο στρατηγός
Παπάγος είναι επί του παρόντος οι κύριοι ωφελούμενοι αυτού του αισθήματος».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Είναι γνωστό, ότι η κηδεία του
Μεταξά, έγινε στις 31 Ιανουαρίου 1941, πάνδημη και με τις προβλεπόμενες τιμές.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με την επικρατούσα
ψυχολογία, ο απροσδόκητος διορισμός του Κορυζή έγινε αποδεκτός από τους
πολιτικούς αρχηγούς προς το παρόν και έτσι ο βασιλεύς γλίτωσε- κατά τον Μακβή- από
ορισμένες δυσκολίες που προβλεπόταν ως αναπόφευκτες. Η επιλογή ενός ανθρώπου
χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες ή με κομματική υποστήριξη, μπορεί να βοηθήσει στην
περαιτέρω αναβολή της πολιτικής διαμάχης. Αλλά η πιο σημαντική πτυχή του
διορισμού, φαίνεται να σηματοδοτεί το πέρασμα της δικτατορίας στα χέρια του
μονάρχη, ο οποίος σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει καμία χρησιμότητα για τις
φασιστικές της παγίδες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Εάν ο πόλεμος το επιτρέψει</i>- αισιοδοξούσε ο Μακβή-<i> αυτή η νέα κατάσταση μπορεί αργότερα να
εξελιχθεί προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης της κοινοβουλευτικής κυβέρνησης,
όπως προτιμά προσωπικά ο βασιλεύς. Εν τω μεταξύ, μεγάλο μέρος της ανελευθερίας
του πρόσφατου καθεστώτος, αν και ίσως μέρος της αποτελεσματικότητάς του, καθώς και
πρώιμες αλλαγές στο κυβερνητικό προσωπικό και την πολιτική, αναμφίβολα θα
αποφευχθούν».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiXlnByu38bAp5FIi2bH9ytAr6NZa8NcUoNENbYbb-k0uXRKcG_dshvD8CCqxSGNbM2gDRotHkNQO4mvl1my76T8z9s7tuB3hLZCySqiMidpg0sXmReHWjp_Qy5E8SXKUBJqj-PmHFkldNzCan74Dlvk6wK3sRSR1s8JCENUw12z7f_GGqewgWSWpQBlbO/s226/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%84.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="226" data-original-width="223" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiXlnByu38bAp5FIi2bH9ytAr6NZa8NcUoNENbYbb-k0uXRKcG_dshvD8CCqxSGNbM2gDRotHkNQO4mvl1my76T8z9s7tuB3hLZCySqiMidpg0sXmReHWjp_Qy5E8SXKUBJqj-PmHFkldNzCan74Dlvk6wK3sRSR1s8JCENUw12z7f_GGqewgWSWpQBlbO/w316-h317/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%84.jpg" width="316" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Ο βασιλεύς Γεώργιος Β΄</span></i></b></div><i style="font-size: x-large;"><br /></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε ό,τι αφορά τον Κορυζή, ο
βασιλεύς είχε δηλώσει κατ' ιδίαν- ανέφερε ο Αμερικανός πρέσβης- ότι ο διορισμός
ήταν δική του ιδέα, αφού ο Μεταξάς, αρνούνταν πάντα να συζητήσει το θέμα του
διαδόχου του και ότι χρειάστηκε σημαντική άσκηση πειθούς από την πλευρά του για
να εξασφαλιστεί η αποδοχή του νέου πρωθυπουργού. Επιπλέον, ο Γεώργιος Β΄ είχε
διαβεβαιώσει πληροφοριοδότη του Μακβή, ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν θα
επηρεαστεί από καμία γερμανική επιρροή, που μπορεί να επιχειρήσει να
εκμεταλλευτεί την παρούσα κατάσταση. Στο πλαίσιο αυτό, η παλαιότερη φήμη του Κορυζή
ως γερμανόφιλου δεν είναι, παρά ισοδύναμη με αυτήν του Μεταξά και της ίδιας της
Βασιλικής Οικογένειας. Όσον αφορά θέματα όπως το κίνημα της νεολαίας, η
εκπαίδευση γενικά και η φιλανθρωπία, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, ο
Μακβή γνώριζε ότι οι ιδέες του Κορυζή ήταν πολύ πιο κοντά στις ιδέες του
βασιλέως, από αυτές του προκατόχου του Μεταξά. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Από την άλλη πλευρά- τόνιζε ο Μακβή- ο Κορυζής είναι ένας θαυμάσιος
εργάτης και ένας ικανός και σεβαστός διαχειριστής. Αριθμεί φίλους τόσο στους
Βενιζελικούς όσο και στους Βασιλικούς. Οι επιχειρηματίες τον εμπιστεύονται. Οι
γνώσεις του για τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στην Ελλάδα είναι
ασυναγώνιστες».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1qfSK5_ArUK5fiEcHeqO8A1P8CwDxIFbZd-tmmFcqIZLDw_1Gb-S6QtyviSzGr3IIATdMSkunW5QKh_BJ6mlayh4omnMGxqZkywH0P6uYUgAKeVEy-M0o79HE7oToxmNTbtPdljAt7GW2lNc5cIO5o51b5DLaXtNFdO5x9Ktw59vzX11EWJH9s_bDdYtj/s256/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CE%9B%CE%AF%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="256" data-original-width="200" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1qfSK5_ArUK5fiEcHeqO8A1P8CwDxIFbZd-tmmFcqIZLDw_1Gb-S6QtyviSzGr3IIATdMSkunW5QKh_BJ6mlayh4omnMGxqZkywH0P6uYUgAKeVEy-M0o79HE7oToxmNTbtPdljAt7GW2lNc5cIO5o51b5DLaXtNFdO5x9Ktw59vzX11EWJH9s_bDdYtj/w322-h362/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CE%9B%CE%AF%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BD.jpg" width="322" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><i style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Ο Πρέσβης των ΗΠΑ Λίνκολν Μακβή</span></b></i></i></div><i><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i> </i>Τέλος, ο Αμερικανός πρέσβης,
θεωρούσε σημαντικό γεγονός για τον νέο πρωθυπουργό ότι δεν έχει διορίσει
κανέναν, για να καλύψει την προηγούμενη θέση του ως διοικητή της Εθνικής
Τράπεζας. Ο Ζαβιτσιάνος, πρώην υπουργός Οικονομικών, έγινε κυβερνητικός
επίτροπος, αλλά η θέση του διοικητή παρέμεινε ανοιχτή για να επιστρέψει ο Κορυζής
σε εύθετο χρόνο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ, στο μέτωπο
συνεχίζονταν οι πολεμικές επιχειρήσεις, χωρίς παύση. Εκείνες τις μέρες, οι
ελληνικές δυνάμεις με ορμητικές προωθήσεις των θέσεων τους, εκτόπιζαν τους
Ιταλούς εισβολείς, από τις χιονοσκεπείς πλαγιές του κεντρικού τομέα του
μετώπου. Το ελληνικό Πυροβολικό έκανε θραύση με τις επιτυχείς βολές του. Ο ραδιοσταθμός των Αθηνών μετέδωσε ότι η τελευταία
μεγάλη προσπάθεια των Ιταλών που είχε αποτύχει παταγωδώς, είχε διαταχθεί
προφανώς με στόχο την εκμετάλλευση του γεγονότος του θανάτου του Ιωάννη Μεταξά.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά τον Ελληνικό Τύπο, που
τελούσε σε καθεστώς λογοκρισίας, <i>«η
επιθετική δράσις και ορμητικότης των στρατιωτών μας, ιδίως από της προχθές
ηυξήθη, διότι ο θάνατος του Αρχηγού επέδρασεν ερεθιστικώς εις το μέτωπον και η
μανία των στρατιωτών μας είναι αφάνταστος».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η μοίρα της Ελλάδας είχε
προδιαγραφεί. Έπρεπε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής της, που
αντιπροσώπευαν το φασισμό και το ναζισμό. Ο Κορυζής συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά
του με συνέπεια.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb0ubXriVIAtszoLrlU7dmamy2ZcjBYF6ClaEkjtbIDVNZdiZO3jRLIXLZwB03ft4TcD6ZbaFqr-PwO_nwEbtVB8dupx7l85CZyW0kiPDBdtaEcrVwaxk1lkerthHUIA6fg8hoW16iqSXpVEoZG33kvxCBYFx5CN5_z1WmOLti7S_DPx13rOGiaF4FetuD/s1276/%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="862" data-original-width="1276" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb0ubXriVIAtszoLrlU7dmamy2ZcjBYF6ClaEkjtbIDVNZdiZO3jRLIXLZwB03ft4TcD6ZbaFqr-PwO_nwEbtVB8dupx7l85CZyW0kiPDBdtaEcrVwaxk1lkerthHUIA6fg8hoW16iqSXpVEoZG33kvxCBYFx5CN5_z1WmOLti7S_DPx13rOGiaF4FetuD/w688-h333/%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1.jpg" width="688" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Εικόνα από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 11 Φεβρουαρίου 1941 το
βράδυ, ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής κάλεσε στο γραφείο του το Αμερικανό
πρέσβη Λίνκολν Μακβή και του επέδωσε μια περαιτέρω έκκληση, για προμήθειες
αμερικανικού πολεμικού υλικού από την Ελλάδα. Κύριο αίτημα που δεν
ικανοποιήθηκε ποτέ ήταν η παροχή μαχητικών αεροσκαφών. Ο Κορυζής υπογράμμισε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Η ανάγκη για υλικό γίνεται πιο σκληρά αισθητή κάθε μέρα. Ειδικότερα, η
αναγκαιότητα ενίσχυσης της ελληνικής αεροπορίας είναι η πιο επιτακτική από
όλες. Δεν επιθυμώ να αναλύσω αυτό το τελευταίο ερώτημα που είναι γνωστό στην
Εξοχότητά σας με όλες του τις λεπτομέρειες. Περιορίζομαι στην παρατήρηση ότι
επί του παρόντος, 3½ μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο μετά την
αδικαιολόγητη επίθεση μιας μεγάλης δύναμης, η προμήθεια αυτού του απελπιστικά
απαραίτητου αεροπορικού υλικού δεν έχει ολοκληρωθεί. Όπως γνωρίζετε, η ακραία
και επείγουσα ανάγκη αυτής της προμήθειας δεν επέτρεψε στην ελληνική κυβέρνηση
να περιμένει διευθετήσεις για την προμήθεια αμερικανικού πολεμικού υλικού με
πίστωση. Είχε εξασφαλίσει από τους λιγοστούς πόρους της σε δολάρια το ποσό που
ήταν απαραίτητο για την αγορά των αεροπλάνων, η μεταφορά των οποίων επιπλέον
έπρεπε να γίνει με ελληνικά μέσα. Κατά συνέπεια, δεν υπήρξε κανένα εμπόδιο στην
απόκτηση του εν λόγω υλικού εκτός από την εκτροπή από την αμερικανική παραγωγή
του μικρού αριθμού αεροπλάνων που είχε υποσχεθεί στην Ελλάδα από τις 20 του
περασμένου Νοεμβρίου η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Εν τω μεταξύ, η
Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που καλείται να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που
κατείχε συντριπτικά ανώτερα μέσα, στερήθηκε την ενίσχυση που ήταν επαρκής ακόμη
και για να αντικαταστήσει τη φθορά 3½ μηνών πολέμου».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κορυζής προειδοποίησε ότι η
κατάσταση φαίνονταν να παίρνει κρίσιμη τροπή στα Βαλκάνια. Κανείς δεν μπορούσε
να προβλέπει ποιους κινδύνους θα είχε να αντιμετωπίσει η Ελλάδα στο εγγύς
μέλλον, ακόμη πιο σοβαρούς από αυτούς που είχε αντιμετωπίσει έως τότε.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi8fx1mWnRmSJ6MEKhLAkRbOzZNzSxlbCEOMrCIXwe8a5ITeENkIeQgcrnbJX-I-1TmoDL9HgGgrQD2Dg0yFKq2NIa3gfuqs2T64ZlbOBZCeCf_PPpftl-wNBoxBGsU_GnefBJbKhd9aqjXIvkxXN3khlYsQVrbhsA1eKgW-KdE8saGW2uuC1QXnBtebDw/s1054/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%91%CE%98%CE%AE%CE%BD%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="530" data-original-width="1054" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi8fx1mWnRmSJ6MEKhLAkRbOzZNzSxlbCEOMrCIXwe8a5ITeENkIeQgcrnbJX-I-1TmoDL9HgGgrQD2Dg0yFKq2NIa3gfuqs2T64ZlbOBZCeCf_PPpftl-wNBoxBGsU_GnefBJbKhd9aqjXIvkxXN3khlYsQVrbhsA1eKgW-KdE8saGW2uuC1QXnBtebDw/w621-h394/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%91%CE%98%CE%AE%CE%BD%CE%B1.jpg" width="621" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #ffd966;"><b><i style="background-color: #660000;">*Οι Γερμανοί εισέρχονται στην Αθήνα</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στον
Αλέξανδρο Κορυζή, έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα της
ναζιστικής Γερμανίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πώς κήρυξε η ναζιστική Γερμανία
τον πόλεμο κατά της Ελλάδας, δεν είναι κάτι άγνωστο. Ωστόσο ο Αμερικανός
πρέσβης στην Ελλάδα Λίνκολν Μακβή με αναφορά του προς τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών
μας δίνει μια χαρακτηριστική εικόνα των γεγονότων της 6<sup>ης</sup> Απριλίου
1941.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όλοι γνωρίζουμε ότι η επίθεση της
ναζιστικής Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15΄ το πρωί της 6ης
Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας και μάλιστα 45
λεπτά πριν από την προσδιορισμένη ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που
είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό
πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Βίκτωρ φον
Έρμπαχ- Σόνμπεργκ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο εκπρόσωπος της
Γερμανίας, τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας,
αλλά κατά της Αγγλίας, που στήριζε τότε την Ελλάδα με 62.000 άνδρες και μεγάλη
αεροπορική δύναμη της <span lang="EN-US">RAF</span>.
</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κορυζής, είπε εκείνη την ημέρα
το δεύτερο Ελληνικό ΟΧΙ, αυτή τη φορά στην ιταμή ναζιστική πρόκληση. Η
γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία «Μαρίτα» και η εντολή για τη
σχεδίασή της, είχε δοθεί από τον Χίτλερ νωρίτερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1940.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ας
επανέλθουμε όμως στην αναφορά του Μακβή, η οποία διασώζεται στο Αμερικανικά
Εθνικά Αρχεία.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxeWkN1InE9RouxOFTfsW6IQyb5Rcuq8I1AWD0A3piesR1K9fWhohIZKBwMpdEirMQw4FrUomDtgfYUnQOkAhxE8kxDBEEwoFaluPECgDCDnyQ5FtHF3vHgQwwjhPm22nwK1QDM8WiQ1aYhyCZh9Nb8B7a4UOFGV9M-QM3OBA4yFc91WHF-jaJG5ga8Jr/s1205/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="1205" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqxeWkN1InE9RouxOFTfsW6IQyb5Rcuq8I1AWD0A3piesR1K9fWhohIZKBwMpdEirMQw4FrUomDtgfYUnQOkAhxE8kxDBEEwoFaluPECgDCDnyQ5FtHF3vHgQwwjhPm22nwK1QDM8WiQ1aYhyCZh9Nb8B7a4UOFGV9M-QM3OBA4yFc91WHF-jaJG5ga8Jr/w685-h376/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7.jpg" width="685" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Εθνική οδύνη: Η σβάστικα με τη γαλανόλευκη στην Ακρόπολη</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά την αναφορά αυτή ο Γερμανός πρεσβευτής
στην Αθήνα Βίκτωρ φον Έρμπαχ- Σόνμπεργκ, τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο
Κορυζή λίγο μετά τις 5 η ώρα το πρωί και συνομίλησαν περίπου στις 6 παρά
τέταρτο, όταν του διάβασε μια σύντομη δήλωση με τα εξής, κατά την διατύπωση του
Μακβή: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Η Γερμανία θεωρεί, ότι η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μια μη ουδέτερη
πορεία από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος και ιδιαίτερα, αφού επέτρεψε την
αποβίβαση στο έδαφός της βρετανικών στρατευμάτων σε σημαντικό αριθμό. Για το
λόγο αυτό η Γερμανία είναι τώρα υποχρεωμένη να παραμερίσει τις ελληνικές
δυνάμεις στα σύνορα και να εισέλθει στη χώρα. Αυτό, δεν σημαίνει ότι η Γερμανία
είναι εχθρική προς την Ελλάδα ή τον ελληνικό λαό, αλλά μόνο ότι σκοπεύει να
επιτεθεί στους Βρετανούς».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γερμανός πρέσβης έλαβε εντολή από
το Βερολίνο, να παραλάβει τα διαβατήριά του και να παραδώσει την εκπροσώπηση
των γερμανικών συμφερόντων στην Ελλάδα, στον Σουηδό επιτετραμμένο Σβεν Άλαρντ
από τον οποίο έλαβε τις παραπάνω πληροφορίες ο Μακβή. Ο Σουηδός επιτετραμμένος μάλιστα
του είπε, πως πιστεύει ότι οι εχθροπραξίες ξεκίνησαν περίπου στις 5 η ώρα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μέσα στην Αθήνα κατά τον
Αμερικανό διπλωμάτη, ξεκίνησαν ήδη λαϊκές διαδηλώσεις όπως αυτές, που είχαν
σημαδέψει την έναρξη του πολέμου με την Ιταλία, τον Οκτώβριο του 1940.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgay4PrqDTOgtGCnZrg6xAqTGh_B6p_gLVL5vqjIIqmPLG_BJk1Y6FOBo77NFM0pJZ-ywT5eaKk8sRT8ExowUg0lkgSNiP3XFJM7bvNZCHHnJcNDBc5OXjyGu-6aOLCpi_MjERq2bBoqypYDiWLGXfDLpxImMiKW3tmh8lg_C3wgDyAuxiA_nBD0RgIHfhw/s400/Ulrich-Friedrich-Willy-Joachim-von-Ribbentrop.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="317" height="463" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgay4PrqDTOgtGCnZrg6xAqTGh_B6p_gLVL5vqjIIqmPLG_BJk1Y6FOBo77NFM0pJZ-ywT5eaKk8sRT8ExowUg0lkgSNiP3XFJM7bvNZCHHnJcNDBc5OXjyGu-6aOLCpi_MjERq2bBoqypYDiWLGXfDLpxImMiKW3tmh8lg_C3wgDyAuxiA_nBD0RgIHfhw/w349-h463/Ulrich-Friedrich-Willy-Joachim-von-Ribbentrop.jpg" width="349" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ</span></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η ίδια κυνικότητα και στο
Βερολίνο</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Cambria Math","serif"; mso-bidi-font-family: "Cambria Math";"><span style="font-size: large;"> </span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο Βερολίνο έγιναν περίπου τα
ίδια, για τα οποία έχει διασωθεί στα Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία μια αναφορά προς
το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του επιτετραμμένου των ΗΠΑ στη Γερμανία <span lang="EN-US">Morris</span><span lang="EN-US"> </span> με ημερομηνία 6 Απριλίου 1941.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Είχα μόλις συνομιλία μιας ώρας με τον κ. Ραγκαβή, τον Έλληνα πρέσβη.
Στις 5:20΄ το πρωί τον ξύπνησε ένας υπάλληλος του Γραφείου Πρωτοκόλλου του
Υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος είπε ότι είχε σταλεί να συνοδεύσει τον πρέσβη για
να δει τον φον Ρίμπεντροπ στο Υπουργείο. Ο Ραγκαβής έγινε δεκτός στις 6:15΄ από
τον Ρίμπεντροπ ο οποίος του επέδωσε ένα σημείωμα προς ανάγνωση, απευθυνόμενο
στην Ελληνική Πρεσβεία. Αυτό ήταν πιο σωστά, μνημόνιο παρά σημείωμα, καθώς ήταν
ανυπόγραφο. Απήγγειλε διαβάζοντας επτά σελίδες με τα λάθη της Ελλάδας στο να
συσχετισθεί με τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία πριν από τον πόλεμο και ότι η
Ελλάδα δεν έλαβε υπόψη τις φιλικές προοπτικές της Γερμανίας και της Ιταλίας,
στη συνέχεια. Κατηγόρησε το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο ότι ήρθε στην εξουσία
με αγγλική βοήθεια και κατέληξε λέγοντας ότι η Γερμανία δεν είχε καμία διαμάχη
με τον ελληνικό λαό και θα τον «ελευθερώσει» γρήγορα οδηγώντας τον Άγγλο
«εισβολέα» στη θάλασσα».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ υπενθύμισε ότι στις
26 του περασμένου Αύγουστου είχε γνωστοποιήσει όλα αυτά στον πρέσβη με έγγραφα που
βρίσκονταν σε γερμανικά χέρια τα οποία αποδεικνύουν τη συνενοχή της ελληνικής
κυβέρνησης στη βοήθεια των πολεμικών προσπαθειών της Αγγλίας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ραγκαβής απάντησε στον
Ρίμπεντροπ ότι είχε ζητήσει σε εκείνη τη συνομιλία να δει εκείνα τα έγγραφα,
που δεν του παρουσιάσθηκαν ποτέ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η συνέντευξη έληξε χωρίς
περαιτέρω συζήτηση. Η Πρεσβεία της Αργεντινής ανέλαβε την εκπροσώπηση των
ελληνικών συμφερόντων. Τα ελληνικά προξενικά γραφεία κλήθηκαν να ενταχθούν στο
επιτελείο της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στα ελβετικά σύνορα, προς τα οποία είχε
διαταχθεί το προσωπικό της πρεσβείας να μεταβεί με ειδικό τρένο, που αναχωρούσε
την επόμενη μέρα το μεσημέρι. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Έλληνας πρεσβευτής και η
οικογένειά του θα αναχωρούσαν για την Ελβετία επίσης την επόμενη μέρα με απλό
τρένο. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο <span lang="EN-US">Morris</span><span lang="EN-US"> </span>πληροφορούσε
επίσης την Ουάσιγκτον ότι στο Βερολίνο ελήφθη τηλεγράφημα του Έλληνα πρωθυπουργού
Αλέξανδρου Κορυζή από τον πρέσβη Ραγκαβή, ο οποίος μάλιστα το διάβασε στον
Αμερικανό επιτετραμμένο. Ήταν γραμμένο στα
γαλλικά, και γνωστοποιούσε ότι στις 5.30΄
π.μ. ώρα Αθήνας ο Γερμανός πρέσβης παρέδωσε στον Κορυζή αντίγραφο του
σημειώματος ή του υπομνήματος, που έδωσε ο Ρίμπεντροπ στον Ραγκαβή.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL4lVL4tNSrZW280B_QDtlUJ_6jDFfKZCp-PpT1BU_YHNh-Zi5Iwi-VBNkuPYh6aBoga2Ys9DlcuFOFmI6OEk5XDnVxqgrDYtnW0w-fwsyiRk9C3ObuCesrBFAuCQAMXaIulD3n7nzZE4OvaBuf8izcslWk3K3wT-DjQ7c7vynsbjFQYFg0P6wZRJMagC6/s1214/%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B7%20%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="1214" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL4lVL4tNSrZW280B_QDtlUJ_6jDFfKZCp-PpT1BU_YHNh-Zi5Iwi-VBNkuPYh6aBoga2Ys9DlcuFOFmI6OEk5XDnVxqgrDYtnW0w-fwsyiRk9C3ObuCesrBFAuCQAMXaIulD3n7nzZE4OvaBuf8izcslWk3K3wT-DjQ7c7vynsbjFQYFg0P6wZRJMagC6/w771-h328/%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B7%20%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D.jpg" width="771" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Πλήθη λαού έξω από την Αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας, </span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">διαμαρτύρονται για τη Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κορυζής έδινε εντολή στον πρέσβη
Ραγκαβή να ζητήσει τα διαβατήριά του, και έλεγε ότι <i>«καθώς το Ράιχ είχε διαπράξει μια πολεμική πράξη χτυπώντας την Ελλάδα
πισώπλατα τη στιγμή που υπερασπιζόταν τον εαυτό της ενάντια στην ιταλική
επιθετικότητα και ότι η ιστορία θα έκρινε αυτή την πράξη». <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πρόσθεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός
ότι η Ελλάδα είχε τηρήσει ουδετερότητα και αρνήθηκε όλους τους ισχυρισμούς των
Γερμανών περί του αντιθέτου. Έλεγε επίσης ότι τα βρετανικά στρατεύματα δεν
είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα, παρά μόνο αφού οι Γερμανοί είχαν εισέλθει στη
Βουλγαρία και συγκέντρωσαν στρατεύματα στα ελληνικά σύνορα. Ο πρέσβης Ραγκαβής
εντέλλονταν να παραδώσει την ελληνική ανακοίνωση στην κυβέρνηση του Ράιχ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις,
επικράτησε πνεύμα αποφασιστικότητας για την νέα επίθεση που δέχτηκε η Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ραδιοσταθμός των Αθηνών μετέδωσε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Τα συγκεντρωμένα εις την εθελουσίως υποδουλωθείσαν Βουλγαρίαν
γερμανικά στρατεύματα ανέλαβον επίθεσιν κατά των φυλακίων μας, καθ’ όλον το
μήκος των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ήτοι τόσον εις την Ανατολικήν
Μακεδονίαν και εις την Θράκην. Ο ηρωικός
Στρατός μας, ακλόνητος εις τας θέσεις του, αποκρούει και τον νέον
εισβολέα». </span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7J5Z9S1WFo0fj1_B9imlp8kKwBmeABW4BdRR9Fyav6nsF6_DUv4CEmeT8aENhwMar3CFsd4mEvViYpOPImPkIQk9o8GEQxbC8tR0kLuyQd2qNOLNwHOyFPd5-8vDOGlYt_mQtkT4QY5jGZWTtRMOwGdzqz8uZPtToCdSe-JHLy1v8pwuK1ukwjBkjB6bT/s1529/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="642" data-original-width="1529" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7J5Z9S1WFo0fj1_B9imlp8kKwBmeABW4BdRR9Fyav6nsF6_DUv4CEmeT8aENhwMar3CFsd4mEvViYpOPImPkIQk9o8GEQxbC8tR0kLuyQd2qNOLNwHOyFPd5-8vDOGlYt_mQtkT4QY5jGZWTtRMOwGdzqz8uZPtToCdSe-JHLy1v8pwuK1ukwjBkjB6bT/w756-h303/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%AF.jpg" width="756" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η αυτοκτονία του Κορυζή</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Απριλίου, δώδεκα ημέρες
μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες, τα
πράγματα πήραν την πιο απρόβλεπτη και δυσμενή τροπή. Ο Κορυζής εκείνη την
ημέρα, συμμετείχε σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Ακολούθησε συνομιλία
με τον βασιλιά Γεώργιο, πρόσωπο με πρόσωπο. Τι ειπώθηκε σ' αυτή τη συνομιλία,
δεν το έμαθε ποτέ κανένας. Εικασίες διατυπώθηκαν ότι οι δύο άνδρες μπορεί να
διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα και την ανάγκη μετακίνησης της
ελληνικής κυβέρνησης στην Κρήτη ή στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Πάντως, ο Κορυζής,
όπως ελέχθη τότε, βγήκε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον βασιλέα, και
κατευθύνθηκε προς την οικία του στη
λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γεώργιος Β΄ ανησυχώντας για τον
Κορυζή, που πιστεύεται ότι είναι πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στη συνομιλία
τους, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας εκεί ο Παύλος και ενώ
μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή,
Ελισάβετ Τσιτσάρα, ακούστηκαν πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο Κορυζής είχε
αυτοκτονήσει με το ατομικό του περίστροφο με δύο σφαίρες στην καρδιά, κατά μία
εκδοχή, ή με μία σφαίρα στο κεφάλι κατ’ άλλη εκδοχή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δύο ημέρες αργότερα στο Βοτονόσι
Μετσόβου ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου,
υπέγραψε τη συνθηκολόγηση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην Ελλάδα άρχιζε η μακρά και
επώδυνη νύχτα της Γερμανικής Κατοχής… Η πρωθυπουργία ανατέθηκε στις 21 Απριλίου
1941, στον τραπεζίτη Εμμανουήλ Τσουδερό. Ο βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και η νέα
κυβέρνηση έφυγαν αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο Κάιρο για να συνεχίσουν
τον αγώνα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μαζί τους έφυγαν και οι
βρετανικές δυνάμεις, ενώ στην Αθήνα, μετά από επίσημο αίτημα του Βρετανού
πρέσβη Πάλαιρετ η Αμερικανική Αντιπροσωπεία
ανέλαβε την ευθύνη των βρετανικών διπλωματικών και προξενικών συμφερόντων στην
ηπειρωτική Ελλάδα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbp8KDGCPgyESRBzRMlq-WaeVnvFSI2IqQLzf_atafa50zcjUnDjYigmuZvt7bCwaY7lh1pn1-cTrydoyZ-hkIhIKLKVB7xZXVBH-w5g9uG07KcH4_P_YnCysHLfE5UFrC6dKKYxebxjybAdw79wVUrDg8hSPDovGOS0Tjlsir837zK1i_CHwTjv4XDQwX/s914/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="648" data-original-width="914" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbp8KDGCPgyESRBzRMlq-WaeVnvFSI2IqQLzf_atafa50zcjUnDjYigmuZvt7bCwaY7lh1pn1-cTrydoyZ-hkIhIKLKVB7xZXVBH-w5g9uG07KcH4_P_YnCysHLfE5UFrC6dKKYxebxjybAdw79wVUrDg8hSPDovGOS0Tjlsir837zK1i_CHwTjv4XDQwX/w750-h382/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7.jpg" width="750" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #660000; color: #ffd966;">*Η δύσκολη στιγμή της συνθηκολόγησης...</span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο ελληνικός Στρατός έπαψε να πολεμά στην Αλβανία</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Βρισκόμασταν ήδη στις 22 Απριλίου
1941. Ο πρέσβης των ΗΠΑ Λίνκολν Μακβή έσπευσε να συναντήσει το βασιλέα Γεώργιο
Β΄ και αμέσως ενημέρωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο βασιλεύς μου επιβεβαίωσε σήμερα το πρωί, ότι ο Ελληνικός Στρατός
στην Αλβανία έπαψε να πολεμά. Οι ακριβείς όροι της ανακωχής δεν είναι ακόμη
γνωστοί εδώ, αλλά πιστεύεται ότι είναι αποκλειστικά στρατιωτικού χαρακτήρα». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γεώργιος Β΄ είπε επίσης ότι τα
γερμανικά στρατεύματα κινούνταν τώρα νότια από τα Ιωάννινα. Οι κυρίες της
βασιλικής οικογένειας αναχώρησαν με αεροπλάνο για την Κρήτη και ο βασιλεύς θα
αναχωρήσει στις 23 Απριλίου με παρόμοιο τρόπο παίρνοντας μαζί του τον
πρωθυπουργό Τσουδερό. Οι Υπουργοί Ναυτιλίας, Πολέμου και Δημόσιας Ασφάλειας . δηλαδή ο αντιναύαρχος Αλέξανδρος
Σακελλαρίου, ο στρατηγός Παναγιώτης Παναγάκος, και ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης,
αντίστοιχα, θα παρέμεναν στην Αθήνα για να συνεργαστούν με τον Στρατηγό Ουίλσον
τις επόμενες ημέρες. Μερικά μέλη της κυβέρνησης θα έφευγαν αυθημερόν με πολεμικό
σκάφος, ενώ οι Βρετανοί σχεδίαζαν να μεταφέρουν άλλους, μαζί με Συμμάχους διπλωμάτες
σε φορτηγά ή γιοτ όσο καλύτερα και γρηγορότερα μπορούσαν, ειδοποιούσε την
Ουάσιγκτον ο Μακβή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι γερμανικές αεροπορικές
επιθέσεις σε δρόμους, αεροδρόμια και λιμάνια συνεχίζονταν. Η Αθήνα περνούσε ήδη
μαύρες μέρες. Η κόλαση της Κατοχής άρχιζε…</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;"><b>ΠΗΓΕΣ</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (</b><a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v02/d606">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v02/d606</a><b>)</b></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">*Αρχείο εφημερίδας «Ακρόπολις»
Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span></div>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-38283509805325108292023-11-22T10:43:00.002+02:002023-11-27T09:55:51.994+02:00Μια απόρρητη συνομιλία του βασιλέως Γεωργίου Β’ με τον Αμερικανό πρέσβη, το 1946<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglHliaZz_sV0YFHW66FXjp9EPx1lWdM3oBMhbWElgUD15My_hohzyyZkGo7d-tUcWdz5KVUKF1mJRkUl8uJrMZyXfVTrH-2yURiCoAfBVLB-pmby5O0KWVEm80F27WbkfccNyLFOwFlHbWkQjSlGJUahKM3f4t2ECItcP1C3pGtC8Gh2XkOjeKsNFrKiLL/s676/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82%20%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="557" data-original-width="676" height="589" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglHliaZz_sV0YFHW66FXjp9EPx1lWdM3oBMhbWElgUD15My_hohzyyZkGo7d-tUcWdz5KVUKF1mJRkUl8uJrMZyXfVTrH-2yURiCoAfBVLB-pmby5O0KWVEm80F27WbkfccNyLFOwFlHbWkQjSlGJUahKM3f4t2ECItcP1C3pGtC8Gh2XkOjeKsNFrKiLL/w743-h589/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82%20%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="743" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο βασιλεύς Γεώργιος Β΄ (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο )</span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"> </p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><i><span style="color: #cc0000;">«Δεν έχω γράψει ποίηματα,<o:p></o:p></span></i></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><i><span style="color: #cc0000;">δεν έχω γράψει ποιήματα<o:p></o:p></span></i></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><i><span style="color: #cc0000;">μόνο σταυρούς <o:p></o:p></span></i></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><i><span style="color: #cc0000;">σε μνήματα<o:p></o:p></span></i></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><i><span style="color: #cc0000;">καρφώνω»<o:p></o:p></span></i></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span><span style="color: #cc0000;">Ποιητής Μίλτος Σαχτούρης</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Το 1946 ήταν μια κρίσιμη πορεία για την
πορεία της Ελλάδας, καθώς τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 31<sup>ης</sup>
Μαρτίου, σημάδεψε ανεξίτηλα, μια επίθεση ανταρτών του ΚΚΕ στο σταθμό
Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας. Η επίθεση αυτή θεωρήθηκε ως έναρξη του
πολέμου, που κήρυξαν οι αντάρτες. Ο πόλεμος αυτός κράτησε έως τον Αύγουστο του
1949. Οι ελπίδες της απελευθέρωσης από την τριπλή κατοχής Ελλάδας,
εξανεμίστηκαν. Η πατρίδα μας έζησε τον όλεθρο και την καταστροφή, όταν οι άλλοι
λαοί μέσα σε κλίμα ειρήνης ανασυγκροτούσαν τις χώρες τους. <o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η Ελλάδα
αντιμετώπισε αρχικά την ανταρσία με την έμπρακτη στήριξη της Βρετανίας, η οποία
όμως γρήγορα βρέθηκε σε αντικειμενική αδυναμία να συνεχίσει την παροχή
οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας. Την ενίσχυση της Ελλάδας σε όλα τα
επίπεδα συνέχισαν οι ΗΠΑ με το γνωστό «δόγμα Τρούμαν» από το 1947. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εκτός από τις επιμέρους μάχες, με
τον ανείπωτο πόνο υπήρξαν ορισμένα σημαντικά γεγονότα, που δείχνουν τη
σοβαρότητας της κατάστασης, ανάμεσα στα οποία ήταν η ίδρυση αρχικά στις 28
Οκτωβρίου 1946 στην Τσούκα Αντιχασίων, του
Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών. Στις 27 Δεκέμβρη 1946 ακολούθησε η μετονομασία του
σε Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας(ΔΣΕ). Αυτά τα περιστατικά, δείχνουν την ένταση
των προσπαθειών των ανταρτών να επικρατήσουν στρατιωτικά στον ελλαδικό χώρο. <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 24 Δεκεμβρίου 1947 ο
ραδιοφωνικός σταθμός των ανταρτών, μετέδωσε ανακοίνωση του Πρακτορείου
«Ελεύθερη Ελλάδα» ότι την προηγούμενη μέρα, 23 του μηνός, στις περιοχές, που
έλεγχαν οι αντάρτες, δηλαδή στα βουνά, σχηματίστηκε η πρώτη λεγόμενη Προσωρινή
Δημοκρατική Κυβέρνηση.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Άλλωστε ο ανταρτοπόλεμος στην
Ελλάδα, χαρακτηρίσθηκε ως η πρώτη πολεμική σύγκρουση στον μεταπολεμικό κόσμο. Ήταν
η εποχή εκείνη, που είχε πάρει την χαρακτηριστική ονομασία Ψυχρός Πόλεμος. Στην
πραγματικότητα, το έτος 1946, στο οποίο αναφερόμαστε, η χώρα μπήκε σε έσχατη
δοκιμασία από τις ανεδαφικές επιδιώξεις του ΚΚΕ, αλλά και με τις προσδοκίες της
Δεξιάς για ταχεία συντριβή της ανταρσίας. Η τραγωδία της Ελλάδας, δυστυχώς
κράτησε τριάμισι χρόνια. Είναι γεγονός ότι ο ελληνικός στρατός, στην αρχή δεν
είχε εντυπωσιακές επιτυχίες κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Πριν επέλθει
η ήττα της ανταρσίας στο Γράμμο, αύξησε το διεθνές ενδιαφέρον του ελεύθερου
κόσμου για τις εξελίξεις στην Ελλάδα.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmAD22-oSzlx7QeiILQn3usxMjWxJ7BSFEagYSjisMeF8HCGrrx3voTohqqiiEETQ4z527lscL_WQrG1asBM0wbP7A9VkqfjuTG0N01DXinAo3aVKaBn0TDqblQzDh72aER6d7C-X_tiaB5Kci3F86jb1Ca4utr05auSZ5zRjDl2E1Gd9E1VS2a2_WGqzf/s708/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%201946.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="412" data-original-width="708" height="351" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmAD22-oSzlx7QeiILQn3usxMjWxJ7BSFEagYSjisMeF8HCGrrx3voTohqqiiEETQ4z527lscL_WQrG1asBM0wbP7A9VkqfjuTG0N01DXinAo3aVKaBn0TDqblQzDh72aER6d7C-X_tiaB5Kci3F86jb1Ca4utr05auSZ5zRjDl2E1Gd9E1VS2a2_WGqzf/w658-h351/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%201946.jpg" width="658" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Αμερικανός πρέσβης Λίνκολν Μακβή σε εερταστική εκδήλωση της Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης, το 1946</span></i></b></div></b></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Προσωπικά, ανεπίσημα, αλλά και υβριστικά!!!</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, ο
Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Λίνκολν Μακβή συνάντησε το βασιλιά Γεώργιο Β΄
στις 11 Οκτωβρίου 1946, το απόγευμα και
είχε μαζί του μακρά συνομιλία. Στη συνέχεια συνέταξε μια άκρως απόρρητη αναφορά
και την υπέβαλε αυθημερόν στον προϊστάμενό του υπουργό των Εξωτερικών στην
Ουάσιγκτον Τζέιμς Φ. Μπερνς. Η αναφορά αυτή, άγνωστη και θαμμένη για χρόνια στα
αρχεία, παρέχει μια ενδιαφέρουσα εικόνα για την κατάσταση στην Ελλάδα. Υπάρχει
στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εντύπωση προκαλεί η εκτός
πρωτοκόλλου διπλωματικών ηθών, αποδοκιμασία, στην ανεπίσημη αυτή συνομιλία,
προσωπικά του υπουργού Στρατιωτικών Πέτρου Κ. Μαυρομιχάλη, για τον οποίο ο Αμερικανός πρέσβης θεωρεί ότι τείνει προς τον «φασισμό» και ο βασιλεύς Γεώργιος Β΄ τον
αποκαλεί «ηλίθιο»!!!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όπως ομολογούσε ο Μακβή, η
συνομιλία ήταν μακρά, έγινε σε ανεπίσημη βάση και ήταν καθαρά προσωπική μεταξύ
των δύο συνομιλητών. Έγραψε μάλιστα στο υπόμνημά του, ότι αυτή η συνομιλία
φάνηκε να εκτιμήθηκε από τον Γεώργιο. Ο Μακβή μπόρεσε να κάνει μια σειρά
παρατηρήσεων και προτάσεων, που τις συνόψισε προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στα
ακόλουθα σημεία:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Βασικά ο Μακβή επισήμανε, ότι ο
Βασιλιάς θα πρέπει να επιμείνει και να απαιτεί από τους πολιτικούς ηγέτες, να
συγκεντρωθούν για να σχηματίσουν μια αντιπροσωπευτική κυβέρνηση και να έχει ο
ίδιος τη δυνατότητα να απευθύνεται προσωπικά στο λαό για οποιαδήποτε αντίθεση
στην έκκλησή του, ώστε έτσι να μπορεί να είναι αυτό αρκετό για να συμβιβάσει όσους διαφωνούν. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Είπε επίσης στο Γεώργιο Β΄, ότι η
ενότητα μεταξύ όλων των Ελλήνων που έχουν εθνική αντίληψη, ήταν τόσο σημαντική
εκείνη τη στιγμή, όσο και η συνεργασία μεταξύ των πολιτικών και ότι η ηγεσία
του στέμματος, μπορεί να το πετύχει αυτό.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Κατά την Μακβή, το μόνο
εφαρμόσιμο θεραπευτικό πρόγραμμα για αυτή τη χώρα μετά από όσα πέρασε, ήταν ένα
πρόγραμμα ευρείας ανεκτικότητας, δικαιοσύνης και βοήθειας, παρόμοιο με το
πρόγραμμα του Αβραάμ Λίνκολν μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Στο πλαίσιο
ενός τέτοιου προγράμματος, θα πρέπει να επιτραπεί σε όλους τους ανθρώπους που <i>«πήγαν στα βουνά»</i> εκτός από αυτούς που
υπόκεινται σε συγκεκριμένες παραβάσεις βάσει του ελληνικού ποινικού κώδικα, να
επιστρέψουν ελεύθερα στα σπίτια τους. Οι γυναίκες και τα παιδιά των φυγόδικων,
δεν θα έπρεπε πλέον να φυλακίζονται και να εξορίζονται ως όμηροι.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxhoKoEt0Lzw1jvhB3CbLJdHg2Wxg4GyANQYjKPqGrn0xmla4WzuiMYsUQ7O9LrMI2Dbz7iAYMd1vz0AAS93vFXvVCX3xw8lgyyxp0CEjvuZxu1VSU1s79GTBHqDrVTvlmmRGQjNFy7snnw5t-fMSC5rUemYnlQAKwAeLO2TpH6ob92SsgMmq2bX739R83/s868/Mavromi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="260" data-original-width="868" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxhoKoEt0Lzw1jvhB3CbLJdHg2Wxg4GyANQYjKPqGrn0xmla4WzuiMYsUQ7O9LrMI2Dbz7iAYMd1vz0AAS93vFXvVCX3xw8lgyyxp0CEjvuZxu1VSU1s79GTBHqDrVTvlmmRGQjNFy7snnw5t-fMSC5rUemYnlQAKwAeLO2TpH6ob92SsgMmq2bX739R83/w680-h232/Mavromi.jpg" width="680" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #fcff01; text-indent: 36pt;"><b><i><span style="color: red;">*Απόσπασμα των Αμερικανικών Εθνικών Αρχείων με την κριτική του Μακβή </span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #fcff01; text-indent: 36pt;"><b><i><span style="color: red;">κατά του υπουργού Στρατιωτικών Μαυρομιχάλη</span></i></b></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Συνεχίζοντας ο αμερικανός πρέσβης, είπε στο
βασιλέα Γεώργιο Β΄ ότι σε κάθε Έλληνα, πρέπει να επιτρέπεται να έχει τις δικές
του πολιτικές του απόψεις και κανείς να μην διώκεται, παρά μόνο για
συγκεκριμένη διάπραξη εγκλήματος. Τόνισε την πεποίθησή του ότι αν τεθεί σε
εφαρμογή ένα τέτοιο πρόγραμμα, τουλάχιστον το 70% της υπάρχουσας ανταρσίας στην
Ελλάδα θα εξαφανιζόταν. Μίλησε ακόμα για την πεποίθησή του ότι ορισμένες
πολιτικές του υπουργού Άμυνας, Μαυρομιχάλη, (σ.σ. πρόκειται για τον Πέτρο Κ.
Μαυρομιχάλη) <i>«μπορεί να</i> <i>τείνουν προς τον φασισμό, τον οποίο ένιωθα
ότι δεν θα μπορούσα να τον ανεχτώ ξανά, αφού τα Συμμαχικά Έθνη έκαναν έναν
πόλεμο για την εξάλειψή του»</i> κατά την έκφρασή του και πρόσθεσε στην αναφορά
του προς την Ουάσιγκτον, ότι είτε η πολιτική που πρότεινε στο βασιλέα είναι
σωστή λύση είτε όχι για τα σημερινά προβλήματα, ο ίδιος ένιωθε σίγουρος ότι αν
την ακολουθήσει ο βασιλεύς θα είχε την ικανοποίηση ότι θα έκανε το καθήκον του
όπως το επέτασσε η συνείδησή του.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τελικά ο Μακβή, όπως γράφει στην
αναφορά του, ένιωσε ευχάριστη έκπληξη, γιατί ο βασιλεύς, εξέφρασε πλήρη
συμφωνία με κάθε μια από τις προαναφερθείσες προτάσεις. Όσον αφορούσε την πρώτη
πρόταση, ο Γεώργιος Β΄ είπε ότι έχει ήδη καλέσει σε ακρόαση τους πολιτικούς και
τους βρήκε όλους σύμφωνους με την ιδέα της συνεργασίας σε μια διευρυμένη
κυβέρνηση, εκτός από τον Σοφούλη που επιμένει ως στις απόψεις του. Είπε, ότι
ενέκρινε να πάνε οι πολιτικοί στο Παρίσι, στη Διάσκεψη για την Ειρήνη, γιατί
μπορεί να μάθουν εκεί κάποια πράγματα, που θα τους πείσουν για την αναγκαιότητα
να μπορούν να συνυπάρχουν, καθώς και για το γεγονός ότι οι ελληνικές <i>«εθνικές διεκδικήσεις»</i> πρέπει να
θεωρηθούν μέρος του μεγάλου προβλήματος για παγκόσμια ειρήνη. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όσον αφορά τη γνώμη του Μακβή για
συνεργασία των πολιτικών, την αποδέχτηκε και δεν έδειξε καμία τάση να αποφεύγει
την ευθύνη του Στέμματος. Σε σχέση με τα υπόλοιπα ζητήματα έδειξε, ότι είχε ήδη σκεφτεί να επιχειρήσει να
ακολουθήσει το παράδειγμα του Λίνκολν. Σχετικά με τις απόψεις του Αμερικανού
διπλωμάτη για το πρόγραμμα ευρείας ανεκτικότητας, δικαιοσύνης και βοήθειας, ο
Γεώργιος Β΄ ήταν κατηγορηματικός
δηλώνοντας την πεποίθησή του ότι η παρούσα πολιτική, τείνει μόνο να αυξήσει την
πικρία με την προσθήκη μνησικακίας. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για το θέμα των πολιτικών
ελευθεριών, ο βασιλεύς της Ελλάδας συμφώνησε θερμά και πλήρως, λέγοντας ότι
αυτό είναι η γενική ανάγκη της εποχής. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBcQXV1L23IwW4JHb1mD64nVvM1u-3ewhw99eewK5O7iE5qMt8ruaHsIOUQ4Lgz5wsXzPaLWcl-tUBz-agxwK501tph6P3B6ZH8x3u4McpULA3pfjlP_kkJqhzSrbbKTjCBMiq0ieOg24OSBrXCTYd9WJl6aIZFs7CGrFhXPHIqAXkTDwOe34aViEMzzcL/s866/Hl;iuiow.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="260" data-original-width="866" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBcQXV1L23IwW4JHb1mD64nVvM1u-3ewhw99eewK5O7iE5qMt8ruaHsIOUQ4Lgz5wsXzPaLWcl-tUBz-agxwK501tph6P3B6ZH8x3u4McpULA3pfjlP_kkJqhzSrbbKTjCBMiq0ieOg24OSBrXCTYd9WJl6aIZFs7CGrFhXPHIqAXkTDwOe34aViEMzzcL/w687-h306/Hl;iuiow.jpg" width="687" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Απόσπασμα από τα Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία με τον ασυνήθιστο για βασιλέα χαρακτηρισμό υπουργού ως ηλίθιου</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο σημείο αυτό ο αμερικανός
πρέσβης μετέφερε στην αναφορά του και μια ακριτομυθία του Γεωργίου Β΄
ξεφεύγοντας από τα συνήθη αυστηρά διπλωματικά πλαίσια έκφρασης. Συγκεκριμένα
είπε για τον Πέτρο Κ. Μαυρομιχάλη (σ.σ. υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση
Κωνσταντίνου Τσαλδάρη):</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;"> -Είναι ένας παλιός συμπαίκτης
στα νιάτα μου, αλλά τον θεωρώ ηλίθιο.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη γνώμη του Αμερικανού
συνομιλητής του για τον φασισμό, ο βασιλεύς συμφώνησε και είπε δεν είναι πλέον
μια πιθανή λύση προσθέτοντας: </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>-Η δικτατορία, δεν συμφώνησε ποτέ με τις ιδέες μου και έκανα λάθος, που
ταυτίστηκα μαζί της.</i><i><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μακβή επισήμανε, ότι ο βασιλεύς
μίλησε όπως και ο ίδιος, εντελώς προσωπικά, ότι ο Γεώργιος Β΄ ήταν μια μοναχική
και αποσπασματική φιγούρα και ότι οι ευτυχώς καλές του προθέσεις, δεν είναι
πιθανό να βρουν μεγάλη υποστήριξη από τις επιρροές των ανθρώπων που τον
περιβάλλουν. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsTPL6qwNaGnhU0cFFg84Oen5sAhcYbpCgY17nVWSCH_PlrElrzv37gZFiiFl6CDEG_Tlo3FFWwnjqavlHtKQ3eUHaOag9u7jMB4lU-wqAE4q9GEl1KGXPF5DRkSrfM8entGD7RtzdAYyzv4Hi9Y3R4BcicOuRG0L4zq0aqnMNs6V5UZdm-jKnJ67U2Mhx/s346/%CE%9C%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9A.%20%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="346" data-original-width="184" height="411" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsTPL6qwNaGnhU0cFFg84Oen5sAhcYbpCgY17nVWSCH_PlrElrzv37gZFiiFl6CDEG_Tlo3FFWwnjqavlHtKQ3eUHaOag9u7jMB4lU-wqAE4q9GEl1KGXPF5DRkSrfM8entGD7RtzdAYyzv4Hi9Y3R4BcicOuRG0L4zq0aqnMNs6V5UZdm-jKnJ67U2Mhx/w268-h411/%CE%9C%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%9A.%20%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" width="268" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο υπουργός Στρατιωτικών Πέτρος Κ. Μαυρομιχάλης (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ύστερα από τη συνομιλία αυτή ο
Αμερικανός πρέσβης ανήγγειλε στην κυβέρνησή του ότι σκόπευε να ενημερώσει για
την ουσία της συνομιλίας του, τον Βρετανό συνάδελφό του, ο οποίος στην πρώτη
του ακρόασή του, έλαβε μόνο την επίσημη διαβεβαίωση ότι ο βασιλεύς <i>«θα ενεργήσει συνταγματικά»</i> και την
εντύπωση ότι ο Γεώργιος Β΄ ήταν αγανακτισμένος με τους Βρετανούς, που τον
κράτησαν εκτός Ελλάδας τα τελευταία 2 χρόνια (σ.σ. είναι η περίπτωση της
Αντιβασιλείας που είχε δοθεί στον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, με προσπάθειες του
Τσώρτσιλ). </span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Αυτό το τελευταίο- έγραφε ο Μακβή- είναι μάλλον αλήθεια, αλλά οι
Βρετανοί έχουν την πολυτέλεια να το αγνοήσουν και πιστεύω ότι αν
χρησιμοποιήσουν πλήρως τώρα τη θέση τους εδώ, θα ενισχύσουν το χέρι του
βασιλέως σε μια συνολική προσπάθεια για την ενότητα της κυβέρνησής του πίσω από
το καθεστώς. Όλα τα εγκληματικά και ανατρεπτικά στοιχεία στη χώρα, υπάρχει η
ευκαιρία να μειωθούν κατά πολύ, όπως και οι κίνδυνοι της σλαβικής διείσδυσης
και της κομμουνιστικής δραστηριότητας και κατά συνέπεια να ευνοηθεί η
οικονομική ανασυγκρότηση, που τώρα παρεμποδίζεται τόσο πολύ από την εκτεταμένη διχόνοια
και τον φόβο. Ωστόσο, είναι τώρα ο καιρός να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες του
βασιλέως ως ενωτικού και εποικοδομητικού παράγοντα, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί
κάποια τυχαία δημοτικότητα ως αποτέλεσμα της επιστροφής του με δημοψήφισμα. Αν τον
δουν οι Έλληνες για λίγο να μην κάνει τίποτα ή νιώσουν ότι πέφτει κάτω από την
επιρροή κάποιας κλειστής ομάδας, θα είναι πολύ αργά.</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj86Zms1XY1hV4lu2jDgsjIbwABvVqwxteS6cDbY9SNVkFgjkSaEDytrKhbuY0OcteyvChb7wgy2kYrQXaa5sp30Vw4Oj42xjLXspBs5gh2atq_ShAnOtWhGTSRKdr0J1tEjY_qqjevyLeSFwq3z2gY4eojMbT5d0cF-KQb5DeX0yp2HMhbnB8kXAMyKTNH/s399/%CE%91%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="300" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj86Zms1XY1hV4lu2jDgsjIbwABvVqwxteS6cDbY9SNVkFgjkSaEDytrKhbuY0OcteyvChb7wgy2kYrQXaa5sp30Vw4Oj42xjLXspBs5gh2atq_ShAnOtWhGTSRKdr0J1tEjY_qqjevyLeSFwq3z2gY4eojMbT5d0cF-KQb5DeX0yp2HMhbnB8kXAMyKTNH/w348-h426/%CE%91%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BD.jpg" width="348" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Ντιν Άτσεσον</span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;"><br /></span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;"><br /></span></i></b></span></div><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Έπαινος από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;"> </span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πολύ σύντομα, ο Μακβή επαινέθηκε
από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την
πρωτοβουλία του να συναντήσει το βασιλέα Γεώργιο Β΄ και να συνομιλήσει μαζί του
ανεπίσημα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών
Ντιν Άτσεσον, απάντησε στον πρέσβη Μακβή με το ακόλουθο τηλεγράφημα, στις 16
Οκτωβρίου 1946:</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Θέλω να σας επαινέσω θερμά για την προσέγγισή σας στον βασιλέα. Οι
ιδέες σας που του εκφράσατε, δείχνουν βαθιά κατανόηση της περίπλοκης ελληνικής
κατάστασης και αντιπροσωπεύουν την καλύτερη ευγενική συμβουλή των ΗΠΑ προς τον
αρχηγό του φιλικού συμμαχικού κράτους, του οποίου το μέλλον είναι εξαιρετικά
ανησυχητικό. Θα πρέπει να αναζητήσετε έγκαιρα την ευκαιρία να ενημερώσετε τον βασιλέα
ότι έχετε αναφέρει τη συνομιλία σας στην Κυβέρνησή σας, η οποία συμφωνεί πλήρως
με τις ιδέες που εκφράζονται και πληροφορείται με ικανοποίηση τη στάση του βασιλέως
απέναντι σε συγκεκριμένα προβλήματα που συζητήθηκαν».</i><i><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι μαύρες
εκείνες εποχές, μας κληροδότησαν μνήμες δυσάρεστες, γεμάτες πόνο και απόγνωση,
μνήμες δυσβάστακτες με τρομερές εμπειρίες, μνήμες φορτωμένες με φόβο και
δυστυχία, μνήμες με άδικους νεκρούς σε ένα ποτάμι στο οποίο έτρεχε αίμα…
Επρόκειτο για άκρως τραυματική περίοδο για την Ελλάδα.</span></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span></b>
(<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1946v07/d164">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1946v07/d164</a>)</span></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;">
</span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-78926459872675797812023-11-21T20:02:00.001+02:002023-11-22T10:42:57.658+02:00Οι Πόντιοι Αθανασιάδης Χρήστος και Δέσποινα © (Μνημόσυνο για δυο άγνωστους ήρωες των διωγμών και της Κατοχής)<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7g95Nn73H31Uonbi-GEsNDjpBFf9VTCRwxZ6PZV_FInNnB_wq6mDf08kwmrc3_oI6p0fdGC3h8Yxm6xXsu00hiIRBt6RibXOsa6xf6keCoCsKLkHM1b1btKZVGl9bq9czhjKmzn2WqYLkOlZoVFBlil_1okBCq5KeQamRgc_qvDFlYl4CzSwT5oX-SQgH/s660/%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="456" data-original-width="660" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7g95Nn73H31Uonbi-GEsNDjpBFf9VTCRwxZ6PZV_FInNnB_wq6mDf08kwmrc3_oI6p0fdGC3h8Yxm6xXsu00hiIRBt6RibXOsa6xf6keCoCsKLkHM1b1btKZVGl9bq9czhjKmzn2WqYLkOlZoVFBlil_1okBCq5KeQamRgc_qvDFlYl4CzSwT5oX-SQgH/w615-h386/%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" width="615" /></a></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUZ0ISojP5YlFFWlTOQzddwrDzdJ6SnsEAoO0e0ufP2c19wPX-FdWLZWyqp2T7zwezGDK2jXVD6W-r8_7ZZ31lJ6YMWZcOyqWlxNQZbVqV4a2IgyI1GmyrLGeACndB_pb0Y_ooDKVLhzq4fLhFbeJvLEi78mP0GftyiC6Imyz0vblzj4sTnXOoVg6_xeTI/s1317/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="243" data-original-width="1317" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUZ0ISojP5YlFFWlTOQzddwrDzdJ6SnsEAoO0e0ufP2c19wPX-FdWLZWyqp2T7zwezGDK2jXVD6W-r8_7ZZ31lJ6YMWZcOyqWlxNQZbVqV4a2IgyI1GmyrLGeACndB_pb0Y_ooDKVLhzq4fLhFbeJvLEi78mP0GftyiC6Imyz0vblzj4sTnXOoVg6_xeTI/w776-h160/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg" width="776" /></a></div><br /><o:p><br /></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;"> Γράφει ο Νίκος Παπαδιονυσίου</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Κυνηγημένος ο Χρήστος από τους Τούρκους πριν ακόμα από το ΄22, κατέφυγε
από τον Πόντο στην τότε Σοβιετική Ένωση, στο Βατούμ. Εκεί, νυμφεύεται και
αποκτούν ένα παιδί. Χάνει σύζυγο και παιδί , άγνωστο πως, κι έρχεται στην
Ελλάδα όπου είχαν καταφτάσει κι οι συμπατριώτες του πρόσφυγες του ΄22 και η
αδελφή του.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Νυμφεύεται την Δέσποινα
Ιγνατιάδου που έχασε τον πρώτο σύζυγό της που τον επιστράτευσαν οι Τούρκοι με
τα, για εξόντωση με πορείες, ειδικά σπάσιμο πέτρας, πείνα, βασανισμούς κι
εξευτελισμούς Ελλήνων και άλλων αλλοεθνών χριστιανών, τάγματα Amele Taburlari
(Τάγματα Εργασίας- Αμελέ Ταμπουρού). Έχασε και το κοριτσάκι της με την
ταλαιπωρία και την πείνα από τις συνεχείς εξοντωτικές μετακινήσεις τους από
περιοχή σε περιοχή του Πόντου με διαταγές των Πασάδων, με στόχο την εξόντωση
των Ελλήνων πριν της πορείας της προς
Ελλάδα. Ήλθε με τα πόδια από την περιοχή της Τραπεζούντας επικεφαλής των
συγχωριανών της, όσων εγκατέλειψαν σπίτια και υπάρχοντα για την μεγάλη αυτή
πορεία. Η Δέσποινα ήταν γιαγιά της συζύγου μου Δέσποινας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Χρήστος κάνει διάφορες δουλειές
για τα προς το ζην, μέχρι την παραλαβή του παρόντος Δελτίου Ασκήσεως
Επαγγέλματος Καπνοπώλου το 1938 στην Νέα Κοκκινιά (Νίκαια). «Έφυγε» το 1941.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με τον θάνατό του συμβαίνει κάτι
φρικτό λόγω των ελλείψεων της εποχής της Κατοχικής Πείνας. Με φυματίωση σε
τελευταίο στάδιο, μεταβαίνει και εισέρχεται για νοσηλεία στην τότε ΣΩΤΗΡΙΑ. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Όταν η Δέσποινα με την κόρη τους,
πεθερά μου +Ευαγγελία, πηγαίνουν να τον επισκεφτούν, βρίσκουν το κρεβάτι του
άδειο. Είχε πεθάνει χωρίς να τις ειδοποιήσουν. Τον έθαψε το νοσοκομείο χωρίς να
έχουν καταγράψει πού, με αποτέλεσμα οι δικοί του να μην γνωρίσουν ποτέ τον τάφο
του.<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η γιαγιά Δέσποινα, μια υπέροχη
γριά γυναίκα που την έζησα, την υπεραγαπούσα και με λάτρευε, διέμενε στα
πεθερικά μου στη Παλιά Κοκκινιά. «Έφυγε» το 1993 σε ηλικία 106 χρόνων. Πολλές
φορές την φιλοξενούσαμε στο τότε Μαντούδι Ευβοίας όπου εργαζόμουν σε μεγάλη
μεταλλευτική επιχείρηση και σε εξοχικό στη Κινέττα. Λίαν εργατική καθώς ήταν,
ακόμη και σε ηλικία 90 τότε χρόνων, μαθημένη από τους τόπους της, προσπαθούσε
με κάθε τρόπο να ανταποδώσει. Βοηθούσε στην καθαριότητα του διαμερίσματός μας,
έβγαινε χειμώνα και με τις παγωνιές να μαζέψει χόρτα για να μ΄ ευχαριστήσει
γνωρίζοντας πως μ΄ αρέσουν,
χρησιμοποιούσε Ποντιακές συνταγές για πρωτότυπα πιάτα για μένα τον
ντόπιο και γλυκά, φρόντιζε την κόρη μου Εύα (Ευαγγελία), δισέγγονη της, όταν
ήταν βρέφος, νήπιο και κοριτσάκι..<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Παρά τις συνεχείς παρακλήσεις
μου, δεν θέλησε ποτέ να μου διηγηθεί και καταγράψω οτιδήποτε από τα δύσκολα
χρόνια της ζωή της στον Πόντο και ειδικά για την τραγική πορεία προς την Ελλάδα
το ΄22 και στη ναζιστική Κατοχή, σαν αρχηγός με τις ηγετικές της ικανότητες,
καθώς η ίδια ήταν αγράμματη να τα καταγράψει και δεν ήθελε να τα θυμάται.
Παράδειγμα, για να τραφούν τα γυναικόπαιδα που λιμοκτονούσαν στη πορεία, έφτασε
να αφαιρεί τα χρυσά δόντια όσων γηραιών έθνησκαν από τις ταλαιπωρίες, πριν τους
θάψουν, για ν΄ αγοράζει ψωμί από τα χωριά διέλευσης για τους συντοπίτες
της. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Παράκληση, να μην ανατυπωθεί και
κοινοποιηθεί το παρόν και το Δελτίο Ασκήσεως Επαγγέλματος που καλύπτονται με ©
copyright…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> <o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">Νίκος Δ. Παπαδιονυσίου/18.01.2023</span><o:p></o:p></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-59164241551352659572023-11-09T09:22:00.005+02:002023-11-21T20:02:28.165+02:00Τα Δεκεμβριανά του 1944 με διπλωματική ματιά<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<p class="MsoNormal"><br /></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;"><b>Γράφει ο</b> </span><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">
<b>Τα Δεκεμβριανά του 1944,
αποτελούν άκρως μελανές σελίδες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Γιατί, όταν οι
λαοί της Ευρώπης έβλεπαν την πτώση του Ναζισμού, που έρχονταν ραγδαία σε όλα τα
μέτωπα, στην Ελλάδα ξεσπούσε ένας ανωφελής, αλλά αιματηρός εμφύλιος πόλεμος. Τα
γεγονότα εκείνων των ημερών δεν είναι άγνωστα. Ενδιαφέρον όμως είναι να μην τα
ξεχνάμε, αλλά και να βλέπουμε πώς η Ελλάδα με τη βοήθεια των συμμάχων απέφυγε
ένα θανάσιμο κίνδυνο, να βρεθεί ξαφνικά στο Ανατολικό μπλοκ, αν επικρατούσε η
ανταρσία των ημερών εκείνων. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Βασικά
γνωρίζουμε σήμερα, ότι η μεγάλη σύγκρουση ήταν μεταξύ του ΚΚΕ, που θέλησε
αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Ναζί, βασισμένο στον ΕΛΑΣ, που
αριθμούσε δύναμη 50.000 ανδρών σε όλη την Ελλάδα, να επιβληθεί καταλαμβάνοντας
ουσιαστικά την εξουσία. Ο αστικός κόσμος, δηλαδή η λεγόμενη Δεξιά και το
Κέντρο, ήταν πρακτικά εκμηδενισμένος.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τα
αιματηρά γεγονότα άρχισαν στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, με πυροβολισμούς των
αστυνομικών δυνάμεων μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ενάντια στη
διαδήλωση του ΕΑΜ, που είχε οργανωθεί ως δυναμική απάντηση στο τελεσίγραφο της
κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου την 1η Δεκεμβρίου 1944 για τον αφοπλισμό όλων
των ένοπλων ομάδων της Αριστεράς. Η αντίδραση του ΚΚΕ συνδυάστηκε με μεγάλη
απεργία στις δημόσιες υπηρεσίες. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ξαφνικά
η Ελλάδα, βρέθηκε στο κέντρο του ενδιαφέροντος των διπλωματικών αντιπροσωπειών
της Αθήνας. Ειδικά οι Βρετανοί, που διέθεσαν στρατεύματα και είχαν άμεση
ανάμιξη στις μάχες, που μαίνονταν στους δρόμους της πρωτεύουσας. Ο πληθυσμός
της Αθήνας βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, αλλά και σε ελλείψεις
βασικών αγαθών. Πείνα και φόβος συμπλήρωναν το εφιαλτικό σκηνικό, των
επιλεκτικών δολοφονιών και πολυάριθμων απαγωγών ομήρων.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ταυτόχρονα
με τις άγριες μάχες στους δρόμους της Αθήνας, η χώρα αντιμετώπιζε και πολιτική
αστάθεια.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsTPSpc10LitL5y28S5URG_LhamzfJQqF2TvXgaxPk3Ob4U8zd44bUwm4CCQU0SrbWlWewe17aVtPnp-E6qHgG3GC6KeRRQSklLeia3ci0uiMoBGpmVn-3fRBmLn8RPU8uTooWS8V1INKH-tMYK-rAuh_vjje-5sWuw_besKIRNW3Zhbe3pJYkGDUaJPFm/s986/%CE%9B%CE%AF%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BD%20%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="986" data-original-width="791" height="445" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsTPSpc10LitL5y28S5URG_LhamzfJQqF2TvXgaxPk3Ob4U8zd44bUwm4CCQU0SrbWlWewe17aVtPnp-E6qHgG3GC6KeRRQSklLeia3ci0uiMoBGpmVn-3fRBmLn8RPU8uTooWS8V1INKH-tMYK-rAuh_vjje-5sWuw_besKIRNW3Zhbe3pJYkGDUaJPFm/w388-h445/%CE%9B%CE%AF%CE%BD%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BD%20%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%82.jpg" width="388" /></a></span></div><span style="color: #cc0000;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #ffe599;">*Ο ελληνομαθής πρέσβης Λίνκολν Μακβή</i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η Αμερικανική ματιά για την έναρξη των γεγονότων</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Όταν
ξέσπασε η γενική απεργία, παρέλυσαν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες. Η κηδεία των
θυμάτων της πρώτης μέρας, ήταν το κορυφαίο γεγονός, γιατί με αφορμή των εκφορά
των σορών, με τα φέρετρα να διασχίζουν το κέντρο της Αθήνας, ξέσπασαν τα ένοπλα
επεισόδια. Από τα πρώτα επεισόδια που έχουν καταγραφεί ήταν και η επίθεση
ενόπλων εναντίον της κατοικίας του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου στην
πλατεία Ρηγίλλης. Οι αντάρτες πέταξαν χειροβομβίδα, ενώ έπεσαν και πολλοί
πυροβολισμοί. Την κατάσταση έσωσε ο επικεφαλής της φρουράς του, αστυνομικός
Κανελλάκης. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Μια ενδιαφέρουσα εικόνα, υπάρχει
στο τηλεγράφημα που έστειλε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Λίνκολν Μακβή στο
Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στις 4 Δεκεμβρίου 1944, για άμεση ενημέρωση της κυβέρνησης
των ΗΠΑ. Το κείμενό του, που υπάρχει στα Εθνικά Αρχεία των Ηνωμένων Πολιτειών,
είναι το ακόλουθο:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Η γενική απεργία τέθηκε σε ισχύ σήμερα και επηρεάζονται όλες οι
δημόσιες υπηρεσίες. Μεγάλη κηδεία διοργάνωσε σήμερα το πρωί το ΕΑΜ για τα
θύματα των χθεσινών γεγονότων και σημειώνονται πυροβολισμοί σε πολλά σημεία της
Αθήνας όλη την ημέρα, ενώ η σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά που
περιλαμβάνει και σημεία ενδιαφέροντος του Ναυτικού πολιορκήθηκε για αρκετές ώρες
από τον ΕΛΑΣ, που επίσης περικύκλωσε και κατέλαβε αρκετά αστυνομικά τμήματα στην
ίδια πόλη. Το της σχολής απελευθερώθηκε από τους Βρετανούς, αλλά όχι πριν
σκοτωθεί ένας Έλληνας υπολοχαγός και τραυματιστούν τρεις Βρετανοί. Στα χέρια
του ΕΛΑΣ βρίσκεται και το Φάληρο. Τις πρώτες πρωινές ώρες μια φάλαγγα του ΕΛΑΣ
που βάδιζε από τη Θήβα, αναχαιτίστηκε από μια βρετανική τεθωρακισμένη μονάδα,
αφοπλίστηκε ειρηνικά, δόθηκε καφές στους άνδρες και εστάλησαν στα σπίτια τους.
Όμως ο ΕΛΑΣ φαίνεται αποφασισμένος να καταλάβει την πόλη της Αθήνας και οι
Βρετανοί φοβούνται ότι με διείσδυση από τα προάστια που ελέγχουν οι δυνάμεις
του, μπορεί να επιτύχει να συγκεντρώσει σημαντικές δυνάμεις εδώ.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ, ο στρατηγός Σκόμπι, του οποίου η στάση σύμφωνα με τον
Βρετανό πρέσβη ήταν διαχρονικά σύμφωνη με τις επιθυμίες του πρωθυπουργού
Τσώρτσιλ, εξέδωσε σήμερα το απόγευμα μια προκήρυξη δηλώνοντας ότι θα
υποστηρίξει τη συνταγματική κυβέρνηση με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του
μέχρι να διεξαχθούν ελεύθερες εκλογές.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ο Βρετανός πρέσβης μου ανέφερε ότι έχει ενημερώσει το Φόρεϊν Όφις, πως
ο Παπανδρέου δεν πρέπει πλέον να ηγείται της κυβέρνησης και ότι ο συνασπισμός
που έχει αποτύχει θα πρέπει να αντικατασταθεί από μια νέα πολιτική κυβέρνηση, η
οποία θα πρέπει να συσταθεί το συντομότερο δυνατό. Οι διαπραγματεύσεις όπως
είπε, τώρα τείνουν προς ένα υπουργικό συμβούλιο υπό τον Σοφούλη με τον
Παπανδρέου ως υπουργό χωρίς χαρτοφυλάκιο».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εκείνη τη μέρα ανακοινώθηκε από
τις ελληνικές αρχές, ονομαστικός κατάλογος με θύματα του ΕΛΑΣ, νεκρούς και
τραυματίες. Επρόκειτο κυρίως για άνδρες της οργάνωσης Χ του Γεωργίου Γρίβα, που
μάχονταν στη Θησείο. Σημειώνονταν συνεχώς επιθέσεις σε πολλές συνοικίες των
Αθηνών και ιδιαίτερα σε αστυνομικά τμήματα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfBbSRSoJRTQAVzHIUwSjGluOCb-8KBT1OJDzfuME1PyLPDNipMsj8dL3wmfcwnam5sMDdkFLK6NDZfnujhzhBsKzjuQech7uqX6KAUQ_78srUkzdhpAH8t2Wm1Cr5ybzwNVX-aUlM01-P8nbfuCnS8woxnXA9-qQJfTL8zho0tLXBT6_WCIaeLZyLXqwW/s452/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%20%CE%A1%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%BD%CF%84.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="300" height="439" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfBbSRSoJRTQAVzHIUwSjGluOCb-8KBT1OJDzfuME1PyLPDNipMsj8dL3wmfcwnam5sMDdkFLK6NDZfnujhzhBsKzjuQech7uqX6KAUQ_78srUkzdhpAH8t2Wm1Cr5ybzwNVX-aUlM01-P8nbfuCnS8woxnXA9-qQJfTL8zho0tLXBT6_WCIaeLZyLXqwW/w303-h439/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%20%CE%A1%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%BD%CF%84.jpg" width="303" /></a></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="color: #cc0000;"><b style="background-color: #ffe599;">*Ο Βρετανός στρατηγός Ρόναλντ Σκόμπι</b></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span><b><br /></b></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span><b><br /></b></span></i></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Οι σκληρές εντολές του Τσώρτσιλ προς το Σκόμπι</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι δρόμοι
και οι γειτονιές της Αθήνας, είχαν γίνει από την πρώτη μέρα, πεδία μαχών. Η
απόφαση του Τσώρτσιλ να μην επικρατήσει στις μάχες της Αθήνας ο ΕΛΑΣ, ακόμα και
με αιματοχυσία αν χρειαστεί, έγινε γνωστή στην Καζέρτα, όπου έδρευε τα Ανώτατο
Συμμαχικό Στρατηγείο και από εκεί στην Ουάσιγκτον, με τηλεγράφημα του
αντιπροσώπου των ΗΠΑ στο Συμβουλευτικό Όργανο για την Ιταλία, πρέσβη Αλεξάντερ
Κερκ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 5 Δεκεμβρίου, ενώ στην Αθήνα
μαίνονταν οι μάχες μεταξύ του ΕΛΑΣ, και των Βρετανών καθώς και των ισχνών
ελληνικών δυνάμεων, όπως έγινε γνωστό στην Καζέρτα, όπου ο Άγγλος αρχιστράτηγος
Χάρολντ Αλεξάντερ είχε το αρχηγείο του ελέγχοντας τη Μεσόγειο, ο πρωθυπουργός
της Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, έστειλε μήνυμα στον στρατηγό Ρόναλντ Σκόμπι
στην Αθήνα, δηλώνοντας ότι έδωσε οδηγίες ώστε να βεβαιωθεί, ότι όλες οι
βρετανικές δυνάμεις στην Ελλάδα θα μείνουν εκεί και θα πρέπει να σταλούν όσες
ενισχύσεις απαιτηθούν. Ενημέρωσε τον Σκόμπι ότι θα τον θεωρούσε υπεύθυνο για τη
διατήρηση της τάξης στην Αθήνα και για την εξουδετέρωση ή την καταστροφή όλων
των ομάδων του ΕΑΜ–ΕΛΑΣ, που έρχονται κοντά στην πρωτεύουσα. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguvXGVwXmUMeJSmdIt_Zq745cjf0URbpGxUXPMkyJWdho7PKd91lPOHhSpQEmhke1sJGwaI7cnYDbt4io1zOxPBdXt_935YOQg95pkaDJd9haXEoQyMIYTP54PWD7b26WJI3i9PqAo-D7qCs_wH1pKNcimDpKO6ONJHR2SNRyopgsV9jOXGDRGECRNMIWb/s268/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%AE.jfif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="188" data-original-width="268" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguvXGVwXmUMeJSmdIt_Zq745cjf0URbpGxUXPMkyJWdho7PKd91lPOHhSpQEmhke1sJGwaI7cnYDbt4io1zOxPBdXt_935YOQg95pkaDJd9haXEoQyMIYTP54PWD7b26WJI3i9PqAo-D7qCs_wH1pKNcimDpKO6ONJHR2SNRyopgsV9jOXGDRGECRNMIWb/w754-h414/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%AE.jfif" width="754" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Από την εκκένωση των γραφειων του ΕΑΜ στην οδό Κοραή</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εκείνη τη μέρα μάλιστα, το
απόγευμα, Βρετανικές δυνάμεις και αποσπάσματα της Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας,
κατέλαβαν τα γραφεία της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ επί της οδού Κοραή, στο
κέντρο της Αθήνας. Λίγοι ένοπλοι που βρίσκονταν μέσα παρέδωσαν τα όπλα και
παραδόθηκαν. Άλλα ελληνικά τμήματα κατέλαβαν τα γραφεία του στρατηγείου του
Α΄ Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ στη γωνία
των οδών Σίνα και Βησσαρίωνος, όπου αφόπλισαν 30 άνδρες, οι οποίοι δεν
αντιστάθηκαν.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixyOIpf1BipoIUajUljBjW9Mt7SqQjP0kHtQ58LCvr6eUl97ENxaw00F8t2W-fkZLFlmPfBmbviGCIe6yjQoQaP0w4iHNTmNxVdG3ZadNOar9qS9ipg5J9mHBixS9l6Gwde8PokNpTFHdAnXvh41YADV5-UXl6VBOoNp2ixA0G4CU6lWxU68NBQTI_dxJe/s583/ceb4ceb5cebaceb5cebcceb2cf81ceb7cf83.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="583" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixyOIpf1BipoIUajUljBjW9Mt7SqQjP0kHtQ58LCvr6eUl97ENxaw00F8t2W-fkZLFlmPfBmbviGCIe6yjQoQaP0w4iHNTmNxVdG3ZadNOar9qS9ipg5J9mHBixS9l6Gwde8PokNpTFHdAnXvh41YADV5-UXl6VBOoNp2ixA0G4CU6lWxU68NBQTI_dxJe/w678-h420/ceb4ceb5cebaceb5cebcceb2cf81ceb7cf83.jpg" width="678" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;"><b><i style="background-color: #ffe599;">*Οι γειτονιές της Αθήνας έγιναν πεδία μαχών</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Με αιματοχυσία αν χρειαστεί…</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Τσώρτσιλ εν τω μεταξύ,
εξουσιοδότησε τον Σκόμπι να εκδίδει όλους τους κανονισμούς και τις διαταγές που
επιθυμεί για ισχυρό έλεγχο των δρόμων ή για περιορισμό οποιουδήποτε αριθμού
ακραίων στοιχείων. Επισήμανε ότι περίμενε πως ο ΕΛΑΣ, θα έβαζε γυναίκες και
παιδιά στην πρώτη γραμμή κατά την έναρξη των πυροβολισμών και ότι ο ίδιος, ο
Σκόμπι, πρέπει να συμπεριφερθεί έξυπνα
σε αυτό το ζήτημα και να αποφύγει τα λάθη. Ο Τσώρτσιλ πρόσθεσε ότι ο Σκόμπι δεν
πρέπει να διστάσει να πυροβολήσει εναντίον οποιουδήποτε ένοπλου άνδρα στην
Αθήνα, που θα επιτεθεί στις βρετανικές αρχές ή σε ελληνικές αρχές με τις οποίες
συνεργάζονται οι Βρετανοί. Ο Βρετανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα ήταν καλό, αν
η διοίκηση του Σκόμπι μπορούσε να ενισχυθεί με κάποιες εξουσίες της ελληνικής
κυβέρνησης και πρόσθεσε ότι ο πρέσβης της χώρας του στον Γεώργιο Παπανδρέου θα έλεγε
να μην διστάσει...</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Επιπλέον, ο Τσώρτσιλ δήλωσε ότι ο
Σκόμπι δεν θα έπρεπε να διστάσει να ενεργήσει σαν να βρισκόταν σε μια
κατακτημένη πόλη, όπου εξελίσσονταν μια τοπική εξέγερση και πρότεινε ότι με τις
δυνάμεις που είχε υπό τις διαταγές του, θα μπορούσε να δώσει στις ομάδες του
ΕΛΑΣ που πλησίαζαν από έξω από την Αθήνα ένα μάθημα, που θα κάνει τους άλλους να
μην συμπεριφέρονται παρόμοια. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το μήνυμα του Τσώρτσιλ στον
Σκόμπι ολοκληρώθηκε με τη δήλωση ότι θα έδινε όλη την υποστήριξή του στον
Σκόμπι σε όλες τις ενέργειες που θα αναλάμβανε σε αυτή τη βάση και πρόσθεσε,
ότι οι Βρετανοί πρέπει να κρατήσουν και να κυριαρχήσουν στην ελληνική
πρωτεύουσα. Σχολίασε μάλιστα, ότι θα ήταν υπέροχο εάν ο Σκόμπι μπορούσε να το
κάνει αυτό χωρίς αιματοχυσία, αν ήταν δυνατόν, αλλά ότι δεν θα έπρεπε να
διστάσει να επικρατήσει με αιματοχυσία εάν χρειαστεί!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το τηλεγράφημα του Κερκ προς το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ, έδινε σαφή εικόνα της κόλασης που επικρατούσε στην Αθήνα, αλλά και
της αδυσώπητης αποφασιστικότητας του Τσώρτσιλ να μην επιτρέψει την επικράτηση
του ΕΛΑΣ, που θα άλλαζε το ρου της ιστορίας στον ελληνικό χώρο, αλλά και στα
Βαλκάνια.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimi3KkWRVhDJDxElAsRfo0pBzGGn0y5OXf-t280TBiqtCF0IZpABEZ2vVBV5wpz-VGtDTOOCRTupRwyzbOfHhgYYz4ENkGc4AebpvVLUN6stg4EQEJNyH_UyXvePfhyphenhyphen6MaehJucVVdW3AS2Io6hLiAMiixxfC2W57CiRkx6OUTy6jnNCQFlWOmZy-wT2Yi/s640/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%91%CF%83%CF%86%CE%86%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%91.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="607" height="564" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimi3KkWRVhDJDxElAsRfo0pBzGGn0y5OXf-t280TBiqtCF0IZpABEZ2vVBV5wpz-VGtDTOOCRTupRwyzbOfHhgYYz4ENkGc4AebpvVLUN6stg4EQEJNyH_UyXvePfhyphenhyphen6MaehJucVVdW3AS2Io6hLiAMiixxfC2W57CiRkx6OUTy6jnNCQFlWOmZy-wT2Yi/w488-h564/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%91%CF%83%CF%86%CE%86%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%91.jpg" width="488" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><span style="color: #cc0000; text-indent: 36pt;"><b><i style="background-color: #ffe599;">*Η ανατίναξη του κτιρίου της Γενικής Ασφάλειας</i></b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span><span style="text-indent: 36pt;"><b><i><br /></i></b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span><span style="text-indent: 36pt;"><b><i><br /></i></b></span></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η επίθεση στη Γενική Ασφάλεια στην Πατησίων</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 5 Δεκεμβρίου, έγινε και η
μεγάλη επίθεση από ένοπλους που κρύβονταν μέσα στο θέατρο Παπαϊωάννου και από
ένοπλους φοιτητές που κρύβονταν στο Πολυτεχνείο, εναντίο του κτιρίου της
Γενικής Ασφάλειας της Αστυνομίας Πόλεων στην οδό Πατησίων. Επικεφαλής των
δυνάμεων του ΕΛΑΣ, χειριζόμενος οπλοπολυβόλο, ήταν ο Γερμανός αξιωματικός, Όττο
Βέρνερ, ο οποίος είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ. Προσέτρεξαν στην περιοχή
Βρετανικές δυνάμεις. Μάλιστα αγγλικά τεθωρακισμένα, παραβίασαν την εξωτερική
πύλη του Πολυτεχνείου και μπήκαν μέσα για να εκδιώξουν τους εξεγερμένους. Συνελήφθησαν
90 Ελασίτες ο Βέρνερ και δύο άλλοι Γερμανοί αξιωματικοί.</span><span style="background-color: white; color: #1b2942; letter-spacing: -0.12px;"><span style="font-family: times; font-size: large;"> Αναμεσα στους Ελασίτες ήταν ο μετέπειτα γνωστός φιλόσοφος Κώστας Αξελός και ο Ιάννης Ξενάκης, μέλος της ΕΠΟΝ, φοιτητής του Πολυτεχνείου και μετέπειτα διάσημος συνθέτης και αρχιτέκτονας. Μετά την εισβολή του βρετανικού άρματος μάχης και τη ρίψη οβίδων από τους Άγγλους προς τους φοιτητές, ο Ξενάκης τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να χάσει το αριστερό του μάτι και να αλλοιωθεί η αριστερή πλευρά του προσώπου</span></span><span face=""Graphik LCG", Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #1b2942; font-size: 17px; letter-spacing: -0.12px;"> του.</span><span style="font-size: large; text-indent: 36pt;"> </span><span style="font-size: large; text-indent: 36pt;">Το κτίριο της Γενικής
Ασφάλειας καταστράφηκε. Σε άλλες μάχες συνελήφθησαν ηγετικά στελέχη του ΕΛΑΣ.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_51MJAgqXncIPNRiWI4qQjmk3McwAhnd_Gy8MPoKdT3h_22dYkP9OGt1nIUPcjyF87zqM4HFqOaKuBa6aObJnLXB0Wy7HW2r_tWOu2QmUtVsBq3kE5-CbkR4W-jbuXf41bKqxe6jWtH4D8gn7M1vRm2s8-pl6BZD3LPMszlt3oBGKh-JMmXZmMOJ3dmy6/s1021/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1021" height="485" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_51MJAgqXncIPNRiWI4qQjmk3McwAhnd_Gy8MPoKdT3h_22dYkP9OGt1nIUPcjyF87zqM4HFqOaKuBa6aObJnLXB0Wy7HW2r_tWOu2QmUtVsBq3kE5-CbkR4W-jbuXf41bKqxe6jWtH4D8gn7M1vRm2s8-pl6BZD3LPMszlt3oBGKh-JMmXZmMOJ3dmy6/w785-h485/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC.jpg" width="785" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Παντού μάχες....</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 6 Δεκεμβρίου, συνεχίζονταν
οι συμπλοκές. Οι ελληνικές δυνάμεις άρχισαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και
στις 11 το πρωί, κατέλαβαν τα γραφεία του ΚΚΕ στην οδό Όθωνος στο Σύνταγμα,
μέσα στα οποία αμύνονταν περίπου 400 κομμουνιστές. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 7 του μηνός, οι κομμουνιστές
προχώρησαν και πίεζαν ασφυκτικά την περιοχή του κέντρου της Αθήνας, όπου
βρίσκονταν η έδρα της κυβέρνησης στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» που την
φρουρούσαν Βρετανοί στρατιώτες. Ο Σκόμπι με ανακοίνωσή του απέτρεψε τους
πολίτες που ζητούσαν να πάρουν τα όπλα για να αμύνονται. Η Αθήνα ζούσε μέρες
κόλασης, με δολοφονίες πολιτών, απαγωγές, βασανισμούς, λεηλασίες σπιτιών και
καταστημάτων. Εκείνη τη μέρα ορκίσθηκε ως υφυπουργός Στρατιωτικών ο στρατηγός
Λεωνίδας Σπαής.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3oQFPKWV-LkUgUBKhSH3XJ18f7i8H6PXLcsNagtl9WwvPJqy6yOb1t5xVNOZa8GbmXzQHwvYIWvXeDcNZcr6OdBo49LS3XuI7HyJ8Gn6ErY-oErExdf3C3IiEub230-fjnFHnP-lzHTy6CmYmQYu_eT0PTaaeKvg_uK6Qc-5JdSD416uTZm7kvk6rHza/s640/%CE%A0%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%9F%CE%A5%20%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%9C%CE%99%CE%9A%CE%97%20%CE%9A%CE%A5%CE%92%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%97%CE%A3%CE%97.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="640" height="449" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3oQFPKWV-LkUgUBKhSH3XJ18f7i8H6PXLcsNagtl9WwvPJqy6yOb1t5xVNOZa8GbmXzQHwvYIWvXeDcNZcr6OdBo49LS3XuI7HyJ8Gn6ErY-oErExdf3C3IiEub230-fjnFHnP-lzHTy6CmYmQYu_eT0PTaaeKvg_uK6Qc-5JdSD416uTZm7kvk6rHza/w807-h449/%CE%A0%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%9F%CE%A5%20%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%9C%CE%99%CE%9A%CE%97%20%CE%9A%CE%A5%CE%92%CE%95%CE%A1%CE%9D%CE%97%CE%A3%CE%97.JPG" width="807" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου με τη συμμετοχή των Εαμικών υπουργών</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου
σε δηλώσεις του σε ξένους δημοσιογράφους είχε τονίσει ότι η παρουσία των
Βρετανών στην Ελλάδα, δεν είναι επέμβαση και εξήγησε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Όταν ένα λαός δεν έχει αποκτήσει τας πολιτικάς του ελευθερίας διότι
κατέχεται από μίαν ένοπλον μειονότητα, τότε η βοήθεια δεν λέγεται επέμβασις,
αλλά απελευθέρωσις».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjds4hEc5xUH_dKc0fvmt18DuejhJDZC0a9vKoiU0Zr4tjynj7u-THeYtZj1U1Hud5KRoaVWIwxhhljK7CHllKQ7scC2B3JAoPGs7SdcTPWSX7qKZbJdKZHz_yGTKjtmqgAVnJHXEp8RJggXkKjwCjBHO6iw_RfJIA1LoD1n8UTcvaAXEUcJuhY8-KLKd2/s640/life_norton_46.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="563" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjds4hEc5xUH_dKc0fvmt18DuejhJDZC0a9vKoiU0Zr4tjynj7u-THeYtZj1U1Hud5KRoaVWIwxhhljK7CHllKQ7scC2B3JAoPGs7SdcTPWSX7qKZbJdKZHz_yGTKjtmqgAVnJHXEp8RJggXkKjwCjBHO6iw_RfJIA1LoD1n8UTcvaAXEUcJuhY8-KLKd2/w362-h370/life_norton_46.jpg" width="362" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Βρετανός πρέσβης Ρέτζιναλντ Λήπερ</span></b></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα,
εξακολουθούσε να είναι περιπλεγμένη. Ο Βρετανός Πρέσβης Ρέτζιναλντ Λήπερ το
απόγευμα της 8<sup>ης</sup> Δεκεμβρίου, είπε στον Αμερικανό συνάδελφό του
Λίνκολν Μακβή, ότι ενώ οι διαπραγματεύσεις ήταν σε εξέλιξη μεταξύ των Ελλήνων
πολιτικών από το πρωί για ανασχηματισμό της κυβέρνησης, έλαβε οδηγίες από το
Λονδίνο ότι δεν πρέπει να υπάρξει πολιτική αλλαγή αυτή τη στιγμή. Οι Βρετανοί
είχαν αναλάβει να προστατέψουν την Αθήνα από τις ένοπλες επιθέσεις των
κομμουνιστών και θα πρέπει να συνεχίσουν τη δουλειά τους, ενώ οι Έλληνες, θα
πρέπει να αναβάλουν τα παιχνίδια της πολιτικής, για να τελειώσει η κρίση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ως αποτέλεσμα, όλων αυτών, ο
Παπανδρέου μετά την παραίτησή του που ανακοίνωσε, ανέλαβε να συνεχίσει ως
πρωθυπουργός. Ο στρατηγός Σκόμπι- πληροφορούνταν οι Αμερικανοί διπλωμάτες-
συγκέντρωνε στρατεύματα συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας
στο κέντρο της Αθήνας. Το βρετανικό καταδρομικό «<span lang="EN-US">Orion</span>» βρίσκονταν σε κατάσταση ετοιμότητας
για να βοηθήσει εάν χρειαστεί στην περαιτέρω υπεράσπιση της Σχολής Ναυτικών
Δοκίμων στον Πειραιά. Η κατάσταση έδειχνε να εξελίσσεται ραγδαία προς μια
σύγκρουση μεταξύ Βρετανών και Ελλήνων. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH7KMeOdNZBRD5oKePJksHV3D2XqiQjLRoCv4iNpCSWsC0-cuVuM2nNC8Fd1_sLLmHZ7Dn_TzyfRiy7XMPrf5z6PEhAn4uIeE8Wb2ETin00oU0ye9tvUkH3D3k30K53zgLaM8En3T-5NDxBBk4vwjmTREnFrozQmSCMPyGK5j076BWg1h72pWMvgsnBIIH/s1042/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CF%85%20%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="1042" height="381" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH7KMeOdNZBRD5oKePJksHV3D2XqiQjLRoCv4iNpCSWsC0-cuVuM2nNC8Fd1_sLLmHZ7Dn_TzyfRiy7XMPrf5z6PEhAn4uIeE8Wb2ETin00oU0ye9tvUkH3D3k30K53zgLaM8En3T-5NDxBBk4vwjmTREnFrozQmSCMPyGK5j076BWg1h72pWMvgsnBIIH/w771-h381/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CF%85%20%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF.jpg" width="771" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Σκόμπι με Βρετανούς στρατιώτες</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Σκόμπι δήλωσε στους
ανταποκριτές το πρωί της 8<sup>ης</sup> Δεκεμβρίου: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι αν τα βρετανικά στρατεύματα πυροβοληθούν δεν
θα πυροβολήσουν»</i> και πρόσθεσε ότι άλλες φάλαγγες του ΕΛΑΣ, κινούνταν προς
την πόλη των Αθηνών. Εν τω μεταξύ οι ελληνικές πολιτικές φατρίες συνέχιζαν τον <i>«σπασμωδικό εμφύλιό τους» </i>σε διάφορα
σημεία της αστικής περιοχής των Αθηνών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Οι τελευταίες αναφορές που έφτασαν στον
Βρετανό πρέσβη από τη Θεσσαλονίκη, ανέφεραν ότι ο ΕΛΑΣ έχει αποκηρύξει την
κυβέρνηση και έχει αρχίσει να λεηλατεί καταστήματα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ανασκοπώντας την όλη κατάσταση, ο
Σκόμπι είπε: <i>«Βασικά το πρόβλημα είναι
ότι δεν έχουμε αρκετά στρατεύματα. Πρέπει να έχουμε αρκετά στρατεύματα για να
γίνει σωστά αυτή η δουλειά».</i> <i>Υπό τις
παραπάνω συνθήκες, έχω διατάξει όλα τα μέλη της Αποστολής Βοήθειας, που ζουν
στο κέντρο της πόλης ή γύρω από αυτήν να μετακομίσουν είτε στο κτίριο της
Πρεσβείας είτε στην Αμερικανική Σχολή προς το παρόν». </i>(σ.σ. υπονοούσε το
κτίριο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, όπου έδρευε η Αμερικανική Αρχαιολογική
Σχολή). </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl09guLADkFm63mpdiNiRNWN5TrBiLbMB_32BoFB3xcZJRmV4l7yC2Dg29cqK1-LZuvdkO8ZJ-s_wOc4MJgQIfX8iUj0jZPkVXQ_nEF3NbRqM8ZKe-DHSG8todkEcCdL_rewwZBnKTLJCaU1L1kygGdKe5gfAdvZKlE4Pf8K-n168u56_P-56EE3lCRwBR/s225/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1%20%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%82.jfif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="224" height="515" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjl09guLADkFm63mpdiNiRNWN5TrBiLbMB_32BoFB3xcZJRmV4l7yC2Dg29cqK1-LZuvdkO8ZJ-s_wOc4MJgQIfX8iUj0jZPkVXQ_nEF3NbRqM8ZKe-DHSG8todkEcCdL_rewwZBnKTLJCaU1L1kygGdKe5gfAdvZKlE4Pf8K-n168u56_P-56EE3lCRwBR/w742-h515/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1%20%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B5%CF%82.jfif" width="742" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Βρετανοί στρατιώτες στη γωνία Πλατείας Ομονοίας και οδού Αθηνάς</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 9 Δεκεμβρίου σημειώθηκε
μεγάλος αριθμός απαγωγών αστυνομικών. Ανακοινώθηκε επίσης ότι μέχρι εκείνη την
ημέρα οι νεκροί, οι τραυματίες και οι αιχμάλωτοι των κομμουνιστών, είχαν φτάσει
τις 4.000.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι Βρετανοί ανησυχούσαν για τις
εξελίξεις στην Αθήνα. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Κερκ προς την Αμερικανική
κυβέρνηση, στις 11 Δεκεμβρίου, ο Μόνιμος Υπουργός για τη Μεσόγειο Χάρολντ Μακμίλαν
και ο Στρατάρχης σερ Χάρολντ Αλεξάντερ αναχώρησαν το πρωί για την Αθήνα. Ο
Μακμίλαν πριν από την αναχώρησή του δήλωσε ότι ο Τσώρτσιλ του είχε ζητήσει να
πάει αμέσως στην Ελλάδα και <i>«να προσπαθήσει
να βάλει τέλος στις μάχες με κάποιου είδους συμβιβασμό».</i> Πρόσθεσε, ότι ο
Τσώρτσιλ του είχε δώσει ευρεία εξουσία να κάνει κάποιου είδους συμφωνία εάν
κάτι τέτοιο ήταν δυνατό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Όταν ρωτήθηκε τι σήμαινε αυτό, ο Μακμίλαν είπε
ότι ήταν απολύτως σαφές ότι ο Παπανδρέου θα έπρεπε πιθανότατα να θυσιαστεί,
αλλά πριν αποφασίσουν οι Βρετανοί να το κάνουν αυτό, θα έπρεπε να ερευνηθεί η
κατάσταση στην Αθήνα για πλήρη ενημέρωση του Βρετανού πρωθυπουργού. Εξήγησε, ότι
δεν είναι καθόλου αισιόδοξος για τις προοπτικές, αλλά δήλωσε ότι πιστεύει πως
οι μάχες στην Ελλάδα πρέπει να τερματιστούν στο άμεσο μέλλον με τον ένα ή τον
άλλο τρόπο. Ο Βρετανός μόνιμος υπουργός δήλωσε ότι περίμενε να επιστρέψει με
τον Αλεξάντερ στην Καζέρτα στις 13 Δεκεμβρίου. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την ίδια ημέρα ο Σκόμπι
ανακοίνωσε ότι οι στασιαστικές δυνάμεις αύξησαν την επιθετική τους δράση, ενώ
γίνονταν αποφασιστικές επιθέσεις εναντίον των στρατώνων της Χωροφυλακής, στην
περιοχή Μακρυγιάννη. Εξίσου αποφασιστική και ηρωική ήταν και η στάση των
υπερασπιστών των στρατώνων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ είχαν καταφτάσει έξι
εμπορικά πλοία φορτωμένα με τρόφιμα και παρέμεναν έξω από τη Σαλαμίνα, γιατί
δεν μπορούσαν να ξεφορτώσουν στο λιμάνι των Πειραιά λόγω των συνεχιζόμενων
συγκρούσεων, αλλά και λόγω της απεργίας των λιμενεργατών, που είχε κηρύξει το
ΚΚΕ. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 12
Δεκεμβρίου, σημειώθηκε διακοπή υδροδότησης σε αρκετές περιοχές της πρωτεύουσας.
Άσχετα με τον δράστη, ο πληθυσμός εκτός από την έλλειψη τροφίμων είχε να
αντιμετωπίσει και την έλλειψη νερού.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnB7gfng4qauyS60L_6jliFRa6_6_MCp9r4IQcT43PRLmsL3r3caZx5aU8tUTAIU2wkDLdO-84_I6ayGhVAjXPHr0Iu45eqhw1pEaL8J43s-4SDWqeeq1ZTocZHmM9BWlls17MJjPhi9BfNNFJTavFPsGZLCMHSICvOKlxc5RcIb-TjfSV_Hwgsbkn4Bod/s800/The_Archbishop_Regent_Damaskinos_of_Greece,_15_February_1945_TR2759.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="531" data-original-width="800" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnB7gfng4qauyS60L_6jliFRa6_6_MCp9r4IQcT43PRLmsL3r3caZx5aU8tUTAIU2wkDLdO-84_I6ayGhVAjXPHr0Iu45eqhw1pEaL8J43s-4SDWqeeq1ZTocZHmM9BWlls17MJjPhi9BfNNFJTavFPsGZLCMHSICvOKlxc5RcIb-TjfSV_Hwgsbkn4Bod/w694-h427/The_Archbishop_Regent_Damaskinos_of_Greece,_15_February_1945_TR2759.jpg" width="694" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Αντιβασιλεύς Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός με τους στρατιωτικούς συμβούλους του</span></i></b></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Προκύπτει Αντιβασιλεύς</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην
Καζέρτα όπου περίμεναν την επιστροφή του Μακμίλαν πληροφορήθηκαν στις 13
Δεκεμβρίου από κάποιον πράκτορα με την κωδική ονομασία <span lang="EN-US">Broad</span>51 ότι ο Βρετανός υπουργός έλαβε
οδηγίες από τον Τσώρτσιλ να παραμείνει στην Αθήνα για να βρει μια λύση για το
ελληνικό πρόβλημα. Τους δήλωσε ότι ο Παπανδρέου «τελείωσε» και ο Τσώρτσιλ
ευχόταν τώρα στον Μακμίλαν να αφιερώσει τις προσπάθειές του, για να κάνει
πρωθυπουργό τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Δαμασκηνό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Πληροφορούμαι- τηλεγραφούσε ο πρέσβης Κέρκ προς την αμερικανική
πρωτεύουσα- ότι ο Στρατάρχης Αλεξάντερ
εξετάζει το ενδεχόμενο να καταλήξει σε μια συμβιβαστική διευθέτηση στην Ελλάδα
σχετικά με κάποια «πρόταση σωτηρίας» βασισμένη στον πλήρη αφοπλισμό όλων των
ομάδων τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς μετά τον οποίο, θα διεξαχθούν
αμέσως εκλογές υπό την επίβλεψη Βρετανών και Αμερικανών παρατηρητών για να διαπιστωθεί
ότι η δικαιοσύνη απονέμεται σε όλους. Αυτή η ιδέα βρίσκεται ακόμη σε
προκαταρκτική φάση, αλλά οι σύμβουλοι του Αλεξάντερ του ζητούν να την
παρουσιάσει στον πρωθυπουργό </i>(σ.σ. Τσώρτσιλ)<i> προκειμένου ο τελευταίος να την συζητήσει με τον Πρόεδρο </i>(σ.σ.
Ρούζβελτ)<i>».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEy6TFxq16ZyCgGzTxUxvdqpu4ndm6snywJnZpAEyMJR-hy_6FnXJB1pl6ZqZeoO8XTwFRq4sFAOeLYfwNI7J0WIzwefD1apOwpoT7sCELCD1QuV1eu40IO7khz2EN2q4KBULSnzEcvAUIrRAFS3xPAsbJI9IhfQdEL97yOI_mmC7J69qsgC2-d4R3cXd7/s630/porfyrogennis-sarafis_0.jpg.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEy6TFxq16ZyCgGzTxUxvdqpu4ndm6snywJnZpAEyMJR-hy_6FnXJB1pl6ZqZeoO8XTwFRq4sFAOeLYfwNI7J0WIzwefD1apOwpoT7sCELCD1QuV1eu40IO7khz2EN2q4KBULSnzEcvAUIrRAFS3xPAsbJI9IhfQdEL97yOI_mmC7J69qsgC2-d4R3cXd7/w714-h377/porfyrogennis-sarafis_0.jpg.webp" width="714" /></a></span></div><span style="color: #cc0000;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #ffe599;">*Ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης με τον Στέφανο Σαράφη (Αρχείο Εφημεριδας των Συντακτών)</i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο Πορφυρογένης στον Σκόμπι</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Αμερικανός πρέσβης Μακβή στις 13 Δεκεμβρίου τηλεγραφούσε προς τον υπουργό
Εξωτερικών των ΗΠΑ ότι οι αντάρτες έχουν πλέον σχηματίσει ένα δακτύλιο γύρω από
τους Βρετανούς στο κέντρο της Αθήνας, διακόπτοντας ουσιαστικά κάθε επικοινωνία
με τον Πειραιά καθώς και με το Αεροδρόμιο των Καλαμών εκτός αν χρησιμοποιούσε
κάποιος για την μετακίνησή του από τεθωρακισμένα αυτοκίνητα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 12 και 13 Δεκεμβρίου κατά
τον Μακβή έγιναν <i>«ανεπίσημες συναντήσεις»</i>
μεταξύ του Πορφυρογένη που εκπροσωπούσε το ΕΑΜ και του στρατηγού Σκόμπι, αλλά
δεν είχε γίνει τίποτα γνωστό στους ξένους διπλωμάτες .</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Στρατάρχης Αλεξάντερ, αφού
εξέτασε τη στρατιωτική κατάσταση επέστρεψε την προηγούμενη μέρα στην Ιταλία
αφήνοντας τον Μακμίλαν στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον Βρετανό Πρέσβη, μια ταξιαρχία
ενισχύσεων έφτασε στις 12 του μηνός στον Πειραιά και επιχειρήθηκε η εκκαθάριση της
πόλης και η αποκατάσταση των επικοινωνιών με την Αθήνα. Είπε ακόμα, ότι οι συνολικές
ενισχύσεις που θα έρθουν, τελικά θα ξεπεράσουν τις δύο μεραρχίες, αλλά ότι εν τω μεταξύ πρόεκυψε ενδεχόμενος κίνδυνος
χολέρας και τύφου. Ο Βρετανός πρέσβης είπε στον Αμερικανό συνάδελφό του ότι
αισθάνεται πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης
στην Αθήνα με κάποια εξουσία. Επιβεβαίωσε ότι άσκησε πιέσεις στο Λονδίνο για να
επιτραπεί η δημιουργία Αντιβασιλείας υπό τον Αρχιεπίσκοπο και είπε ότι έλαβε
την πλήρη και κατανοητή υποστήριξη του Μακμίλαν ως προς αυτό, αλλά ότι μέχρι
στιγμής δεν έχει λάβει καμία απάντηση από το Λονδίνο, όπου όχι μόνο πρέπει να
κερδηθεί ο Τσώρτσιλ αλλά να πειστεί ο Βασιλιάς της Ελλάδας Γεώργιος Β’ να δώσει
τη συγκατάθεσή του.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center; text-indent: 36pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2In0BErQlTO287cuP4T9Q2YbZRt20_cKCUWEiCjT9e4m4YWY_MQ31DeY3E_F9dVKLGct9wjgoIPWu97B2LOvGnQUN2ou0vG2_42YtZPpY_jO4af5Hy2vgn3JBUQROM5ynYduujxXD3YZ6B85yrokMhchpQP9M-ScjM6kKcPjZRGjvV3V2FEr4qG5-9chA/s589/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82%20%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BD%20%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="589" height="497" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2In0BErQlTO287cuP4T9Q2YbZRt20_cKCUWEiCjT9e4m4YWY_MQ31DeY3E_F9dVKLGct9wjgoIPWu97B2LOvGnQUN2ou0vG2_42YtZPpY_jO4af5Hy2vgn3JBUQROM5ynYduujxXD3YZ6B85yrokMhchpQP9M-ScjM6kKcPjZRGjvV3V2FEr4qG5-9chA/w772-h497/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82%20%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BD%20%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" width="772" /></a></span></div><span style="color: #cc0000;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #ffe599;">*Ο Νικόλαος Πλαστήρας</i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η επιστροφή του Πλαστήρα ύστερα από 12
χρόνια</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 13 Δεκεμβρίου 1944 επέστρεψε
στην Αθήνα ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, μετά από απουσία 12 ετών και
συναντήθηκε αμέσως με τον υφυπουργό Στρατιωτικών Λεωνίδα Σπαή. Η κατάσταση είχε
εκτραχυνθεί. Πολλές ανατινάξεις κτιρίων στις οδούς Αθηνάς, Ευαγγελιστρίας,
Μιλτιάδου, Αθηναΐδος και Ευρυπίδου και λεηλασίες καταστημάτων. Πολλοί όλμοι
έπεσαν σε κτίρια των οδών Ακαδημίας, αλλά και Θεμιστοκλέους. Το κτίριο της
Τροχαίας Κινήσεως, πυρπολήθηκε. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 14 Δεκεμβρίου και ενώ ήρθαν
νέες Βρετανικές ενισχύσεις, ένα τμήμα του ΕΛΑΣ παραδόθηκε στους Βρετανούς, στην
περιοχή των στρατώνων στα Παραπήγματα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMKIoeFi0sHidmlp97hU6UEcg_siVOu48aehdiPsGMY2Rb0hMQTEOQBgxw3wFxsTgWKKDyOPBldtsx5TVCN04G_fKqo8kiB5di47geXvo_oNjXlGE6IqyZ0OosHJ3Wxu0N5KKzVI4vC00ouBEu_abn3f1FXWaGxtIMcgAuvy9Q9kX4IwOctu4qJe3SmS2O/s183/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="122" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMKIoeFi0sHidmlp97hU6UEcg_siVOu48aehdiPsGMY2Rb0hMQTEOQBgxw3wFxsTgWKKDyOPBldtsx5TVCN04G_fKqo8kiB5di47geXvo_oNjXlGE6IqyZ0OosHJ3Wxu0N5KKzVI4vC00ouBEu_abn3f1FXWaGxtIMcgAuvy9Q9kX4IwOctu4qJe3SmS2O/w328-h428/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg" width="328" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Παυσανίας Κατσώτας</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο στρατιωτικός διοικητής Αττικής
συνταγματάρχης Παυσανίας Κατσώτας, ανακοίνωσε επέκταση των περιορισμών της
κίνησης πολιτών στους δρόμους από τις 12 το μεσημέρι έως τις 2 μ.μ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Παν άτομον ευρισκόμενον εκτός των θυρών […] θα συλλαμβάνεται, εν
περιπτώσει δε αντιστάσεως ενδέχεται να πυροβοληθεί»</i> προειδοποιούσε η
ανακοίνωση του Κατσώτα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 15 Δεκεμβρίου ο Βρετανός πρέσβης
είχε συνομιλία με τον Αμερικανό πρέσβη και τον πληροφόρησε, ότι ο Βασιλιάς
απάντησε από το Λονδίνο ότι πρέπει να έχει τη συμβουλή των υπουργών του πριν
συμφωνήσει με την προτεινόμενη Αντιβασιλεία. Ο Παπανδρέου συμφωνούσε ήδη με την
πρόταση και οι Βρετανοί ανέμεναν ότι την ίδια μέρα μπορεί να ληφθεί και η
συναίνεση των υπολοίπων αρχηγών. Θεωρούσαν οι δύο πρέσβεις των μεγάλων δυνάμεων
ότι η λύση που προτάθηκε ήταν πολύ ελπιδοφόρα για επιτυχία στην αναχαίτιση του
εμφυλίου, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος είναι βέβαιος ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τον
ΕΛΑΣ. Το πρόγραμμά του, εάν ονομαστεί Αντιβασιλέας, ήταν να διακηρύξει αμέσως
ότι εάν κατατεθούν τα όπλα (1) θα υπάρξει γενική αμνηστία (2) ο Βρετανικός
Στρατός θα φροντίσει να μην υπάρξουν αντίποινα κατά του ΕΛΑΣ και (3) θα
σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση όλων των κομμάτων και των κινημάτων αντίστασης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ρώτησα τον κ. Λήπερ- </i>γνωστοποιούσε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο Μακβή-<i> εάν υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να
κάνουμε για να βοηθήσουμε να τερματιστούν οι παρούσες τρομερές συνθήκες στην
Αθήνα και είπε: «Ελπίζω ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα υποστηρίξει αυτή την
προσπάθεια καθώς αποτελεί τη μόνη λογική ελπίδα για τη διάσωση των Άγγλο-
Αμερικανικών θέσεων εδώ». Προσωπικά αισθάνομαι ότι η προσπάθεια είναι τόσο καλά
σχεδιασμένη, όσο θα μπορούσε να γίνει κάτω από τις παρούσες συνθήκες, όπου ο
συμβιβασμός και η μετριοπάθεια φαίνονται απαραίτητα, αν και η αμνηστία για την
οποία αναφέρεται ότι ο ΕΛΑΣ, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και η αποδοχή του
Κομμουνιστικού Κόμματος στην κυβέρνηση την υποχρεώνει να είναι αντιδημοφιλής στην
ακροδεξιά. Εν τω μεταξύ, οι Βρετανοί συνεχίζουν να φέρνουν ενισχύσεις και θα
πρέπει να έχουν και τις δύο νέες μεραρχίες τους εδώ σήμερα ή αύριο. Το σχέδιό
τους σύμφωνα με τον Βρετανό πρέσβη είναι να φανούν αρκετά δυνατοί για να
αντιμετωπίσουν κάθε ενδεχόμενο, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να επιτύχουν συνεννόηση
και θέτουν τη διευθέτηση των εσωτερικών πολιτικών ζητημάτων στα χέρια των
Ελλήνων».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdbKz-aBRbnmzZHbGd3mERVoCmsLzYuIdpKiYc1xQUaRD-DpjzYmM5D6IPJGnI0mOrghl89QCmEoZxodwEXpQCDL_xR3DRAWSunje8lKX3B43GiFst16m1mYoMCXSMFTMR3pGEeO6qLQUXz-iFFQN0sWmK-nbdbvJ1Og_0otgqrzgm6SPkmM6AR5CEXCR/s1560/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85%20%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="878" data-original-width="1560" height="393" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdbKz-aBRbnmzZHbGd3mERVoCmsLzYuIdpKiYc1xQUaRD-DpjzYmM5D6IPJGnI0mOrghl89QCmEoZxodwEXpQCDL_xR3DRAWSunje8lKX3B43GiFst16m1mYoMCXSMFTMR3pGEeO6qLQUXz-iFFQN0sWmK-nbdbvJ1Og_0otgqrzgm6SPkmM6AR5CEXCR/w762-h393/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85%20%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9.jpg" width="762" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: #cc0000;">*Ο Γεώργιος Παπανδρέου με τον στρατηγό Σκόμπι</span></i></b></div></b></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Πολιτικοί ελιγμοί του Γ. Παπανδρέου</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 16 Δεκεμβρίου Λήπερ και
Μακβή είχαν νέα συνομιλία. Ο Μακβή τηλεγραφούσε στον υπουργό του: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο Βρετανός Πρέσβης μόλις μου είπε, ότι ενώ ο Σοφούλης ως επικεφαλής
του Κόμματος των Φιλελευθέρων τηλεγράφησε χθες στον Βασιλιά υποστηρίζοντας την
πρόταση να ονομαστεί ο Αρχιεπίσκοπος ως Αντιβασιλέας (15 Δεκεμβρίου, μεσημέρι) ο Παπανδρέου
απροσδόκητα απέτυχε να συμφωνήσει και έπεισε το Υπουργικό Συμβούλιο ότι μια
καλύτερη ιδέα θα ήταν να υπάρχει ένα τριμελές συμβούλιο αντιβασιλείας, αποτελούμενο
από τον Αρχιεπίσκοπο και τους Νικόλαο Πλαστήρα και Φίλιππο Δραγούμη υφυπουργό
Εξωτερικών. Ένα τηλεγράφημα που περιείχε αυτή την πρόταση έχει πάει επομένως
και στον Βασιλιά. Είναι προφανές ότι εάν αυτό το συμβούλιο των τριών
συγκροτούνταν θα ενίσχυε τις πιθανότητες του Παπανδρέου να διατηρήσει την πρωθυπουργία
καθώς θα αφαιρούσε το ενδεχόμενο ανταγωνισμού από τον Πλαστήρα και η ονομασία
του βασιλόφρονα Δραγούμη, θα φαινόταν ότι είχε συμπεριληφθεί ως δόλωμα για
εξασφαλιστεί η αποδοχή του Βασιλιά. Ωστόσο, οι Άγγλοι είναι πολύ ανήσυχοι καθώς
και αηδιασμένοι με αυτή την αναζωπύρωση των πολιτικών ελιγμών σε αυτήν την
κρίσιμη στιγμή και θεωρούν -όπως πιστεύω σωστά- ότι τα πάθη μπορούν τώρα να
ηρεμήσουν, μόνο με τον διορισμό ενός μόνο αρχηγού κράτους που απολαμβάνει την
εμπιστοσύνη του λαού και με μια πράξη που θα αφαιρέσει εντελώς και ξεκάθαρα το
ζήτημα του Βασιλιά από την παρούσα εικόνα. Έχουν, λοιπόν, τηλεγραφήσει στον Τσώρτσιλ
ότι έπρεπε πάση θυσία και σήμερα, αν είναι δυνατόν, να πείσει τον Βασιλιά να
διορίσει τον Αρχιεπίσκοπο ως μοναδικό Αντιβασιλέα. Εν τω μεταξύ η μάχη της
Αθήνας συνεχίζεται με τις βρετανικές δυνάμεις να εδραιώνουν τις νέες ενισχύσεις
τους στον Πειραιά και να προετοιμάζουν μια μετακίνηση προς την Αθήνα όπου προς
το παρόν παραμένουν σε άμυνα».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJBElhfjssA7th1SgGByi-tos1UX4hLWlcTSlQSMDAv4nbYNBaW_byqL6Hxc43nVDElh6s2w2khkKY4npr17O9N7ar35XkTLr52PWy4S_TLOcGUKHnurkeA6cSf8H9LM7z0PGFz2qaIJyPaIRfFgupZkRIhY0-5SEgzmd2DBOvetR7yCC40acZ6iuTAYXr/s696/Georgios%20%CE%92.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="696" height="341" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJBElhfjssA7th1SgGByi-tos1UX4hLWlcTSlQSMDAv4nbYNBaW_byqL6Hxc43nVDElh6s2w2khkKY4npr17O9N7ar35XkTLr52PWy4S_TLOcGUKHnurkeA6cSf8H9LM7z0PGFz2qaIJyPaIRfFgupZkRIhY0-5SEgzmd2DBOvetR7yCC40acZ6iuTAYXr/w720-h341/Georgios%20%CE%92.jpg" width="720" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Γεώργιος Β΄ στο Λονδίνο</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο Γεώργιος Β’ δεν ήθελε την </span></span></b><b><span><span style="font-size: x-large;">Αντιβασιλεία</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η απάντηση του Γεώργιου Β΄ στην
κυβέρνησή του, που ελήφθη στις 16 Δεκεμβρίου έδειχνε ότι δεν είναι πεπεισμένος
πως είναι απαραίτητη μια Αντιβασιλεία. Αυτή η απάντηση φαίνεται ότι οφείλεται,
τουλάχιστον εν μέρει, στο γεγονός ότι το τηλεγράφημα του Υπουργικού Συμβουλίου
περιλάμβανε, μαζί με την πρόταση τριμελούς συμβουλίου, μια δήλωση- άγνωστη στον
Βρετανό Πρέσβη- ότι οι ίδιοι οι υπουργοί δεν ήταν υπέρ μιας αντιβασιλείας και
έκαναν την πρότασή τους μόνο επειδή οι Βρετανοί επιθυμούσαν μια τέτοια λύση,
συμπέρανε ο Μακβή. Μόλις έλαβαν την απάντηση του Βασιλιά, ο Λήπερ και ο
Μακμίλαν συζήτησαν το βράδυ με τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και τον Γεώργιο Παπανδρέου,
ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα τηλεγραφούσε ξανά στον Βασιλιά αυθημερόν δηλώνοντας αυτή τη φορά, ότι είναι η
επιθυμία της Ελληνικής Κυβέρνησης να ανατεθεί η Αντιβασιλεία στον Αρχιεπίσκοπο.
Ο Λήπερ έλπιζε ότι αυτό θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά τα τηλεγραφήματα (που
καταλάβαινε καλά ο Μακβή) ότι ο Βασιλιάς είχε στείλει σε άλλα πρόσωπα στην
Αθήνα, συμπεριλαμβανομένου του Καφαντάρη ακόμη και του στρατηγού Πλαστήρα,
φαίνεται να δείχνουν ότι βρίσκεται ο ίδιος για άλλη μια φορά σε μια από τις
χαρακτηριστικές του διαθέσεις μοιραίας αναποφασιστικότητας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ, ο στρατηγός Σκόμπι,
είπε στον ΕΛΑΣ, ότι μπορεί να υπάρξει παύση των εχθροπραξιών μόνο εάν οι
«τακτικές» δυνάμεις του τελευταίου από τις επαρχίες αποσυρθούν εκτός των ορίων
της Αττικής, περίπου 10.000, καταθέτοντας τα όπλα. Έως εκείνη τη στιγμή, οι
Αμερικανοί διπλωμάτες θεωρούσαν ότι ο ΕΛΑΣ έχει δηλώσει προθυμία να αποδεχτεί
τον πρώτο από αυτούς τους όρους, αλλά ο ΕΛΑΣ δεν έκανε καμία αναφορά στον
δεύτερο, ενώ κοινοποίησε μια μακρά λίστα με παράπονα και δικές του
αντιπροτάσεις. Η Βρετανική πρεσβεία πίστευε ότι το ηθικό του ΕΛΑΣ μπορεί να
εξασθενούσε, αν και αυτό δεν φαίνονταν στις μάχες. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο
Αρχιεπίσκοπος τείνει τώρα, σε περίπτωση που γίνει αντιβασιλέας να μην κάνει
καμία αλλαγή στην κυβέρνηση μέχρι να γίνουν δεκτοί οι όροι του Σκόμπι και στη
συνέχεια να καλέσει τον στρατηγό Πλαστήρα στην πρωθυπουργία με τον Σοφούλη και
τον Παπανδρέου ως αντιπροέδρους. Οι πρωθυπουργοί- έλεγε ο Μακβή- σχηματίζουν το
υπόλοιπο υπουργικό συμβούλιο αφού λάβουν συστάσεις από ένα συμβούλιο όλων των
πολιτικών αρχηγών και ηγετών της αντίστασης. Ο Λήπερ λέει ότι με την εμφάνιση
βρετανικών ενισχύσεων οι ηγέτες της Δεξιάς φαίνονταν να ελπίζουν ότι οι
Βρετανοί θα συνεχίσουν τη μάχη για αυτούς, σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά τόνιζε
ότι οι Βρετανοί σκοπεύουν μόνο να προστατεύσουν την Αθήνα και στη συνέχεια με
κάθε δυνατό μέσο να επιτύχουν την πραγματοποίηση συνδιαλλαγής. Επιβεβαίωσε τις
πληροφορίες του Μακβή, ότι τα προβλήματα εξακολουθούσαν να απειλούν σοβαρά τη
Θεσσαλονίκη και την Πάτρα, αλλά ότι είχε την ελπίδα και αναμένει ότι δεν θα
εξελιχθούν έτσι τα πράγματα ώστε να μπορέσουν να ρυθμιστούν σύντομα, σύμφωνα με
τις τρέχουσες προσπάθειες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Ωστόσο, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν επιτεθεί σε
ινδικές μονάδες βόρεια του Πατραϊκού Κόλπου και αυτές οι μονάδες είχαν απομακρυνθεί
από τα στρατόπεδά τους, αφού υπέστησαν κάποιες απώλειες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 16 Δεκεμβρίου, έγινε γνωστό
ότι ο ΕΛΑΣ, ανατίναξε την οικία του στρατηγού Μαζαράκη, στην οποία φυλάσσονταν
πολύτιμα ιστορικά έγγραφα και αρχεία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821,
οικογενειακά κειμήλια των Μαζαράκη- Αινιάν.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0LBDgvh1nwe_oxDuMuFvKVxUwasNjde5eioq21GTtpJk04ctJVB6rPcmYDMvK0kCkwSUj9sJkq6KmZtRrm8bnSQW-Gp9NQJAqGuu7mkVocWb2VjN9NjXbS5K1NNQlHuNImOXfhuqnU9y5w5InWVTubanH6mxEM7assFeV6yCLiTzk5iyELMWfoOaFW_AB/s1165/Athens%201944.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="814" data-original-width="1165" height="407" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0LBDgvh1nwe_oxDuMuFvKVxUwasNjde5eioq21GTtpJk04ctJVB6rPcmYDMvK0kCkwSUj9sJkq6KmZtRrm8bnSQW-Gp9NQJAqGuu7mkVocWb2VjN9NjXbS5K1NNQlHuNImOXfhuqnU9y5w5InWVTubanH6mxEM7assFeV6yCLiTzk5iyELMWfoOaFW_AB/w663-h407/Athens%201944.jpg" width="663" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Στις 18 Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ ήλεγχε τα 4/5 της χώρας (Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ)</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><span style="font-size: large;"> </span></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Τσώρτσιλ και Ρούζβελτ για την Αθήνα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 17 Δεκεμβρίου ο Τσώρτσιλ από
το Λονδίνο, έστειλε τηλεγράφημα στον Αμερικανό πρόεδρο Ρούζβελτ. Με αυτό του
εξηγούσε ότι η κατάσταση στην Αθήνα είναι πως οι εκπρόσωποί των χωρών τους επί
τόπου, ο Μακμίλαν και ο Λήπερ, συνέστησαν σθεναρά τον διορισμό του
Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού ως αντιβασιλέα. Αυτό- έλεγε- δεν είναι συμπαθές για
την Κυβέρνηση Παπανδρέου, αν και μπορεί να πειστεί να υποστηρίξει μια Αντιβασιλεία
τριών, δηλαδή με τον Αρχιεπίσκοπο, τον στρατηγό Πλαστήρα και τον Δραγούμη. Και
πρόσθετε, διατυπώνοντας ένα παράπονο κατά της αμερικανικής κυβέρνησης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Υπάρχει υποψία, έλεγε ο Τσώρτσιλ- ότι ο Αρχιεπίσκοπος φιλοδοξεί να
αποκτήσει την κυρίαρχη πολιτική εξουσία και υποστηριζόμενος από το ΕΑΜ, θα τη
χρησιμοποιήσει ανελέητα εναντίον των υπαρχόντων υπουργών. Αν αυτό είναι αλήθεια
ή όχι, δεν μπορώ να το πω. Τα δεδομένα αλλάζουν από ώρα σε ώρα. Δεν αισθάνομαι
καθόλου σίγουρος ότι με τη σύσταση μιας μονοπρόσωπης Αντιβασιλείας μπορεί να
μην επιβάλλουμε δικτατορία στην Ελλάδα. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το
γεγονός, ότι ο Βασιλιάς αρνείται, νομίζω άκαμπτα, να διορίσει μια Αντιβασιλεία,
οπωσδήποτε όχι μια μονοπρόσωπη Αντιβασιλεία του Αρχιεπισκόπου, τον οποίο δεν
εμπιστεύεται και φοβάται. Σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα, ο διάδοχος είναι
Αντιβασιλέας σε απουσία του Βασιλιά. Ο Βασιλιάς δηλώνει επίσης ότι όλοι οι υπουργοί
του επί Παπανδρέου τον συμβουλεύουν να μην κάνει τέτοιο βήμα και ότι γνωρίζοντας
τη Συνταγματική Μοναρχία δεν μπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Το Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να περιμένει για 3 ή 4 ημέρες
την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι ενισχύσεις μας φτάνουν γρήγορα και
οι πληροφορίες του Βρετανικού Γενικού Επιτελείου λένε ότι δεν υπάρχουν
περισσότεροι από 12.000 άνδρες του ΕΛΑΣ σε Αθήνα και Πειραιά. Η εκτίμηση του
Έλληνα Βασιλιά είναι 15 με 22.000 άνδρες. Όπως και να έχει, μέχρι τα μέσα της
επόμενης εβδομάδας θα είμαστε πολύ ανώτεροι σε αριθμούς. Δεν είμαι
διατεθειμένος, να υποχωρήσω σε αντισυνταγματική βία υπό τέτοιες συνθήκες. Άμεσο
καθήκον μας είναι να εξασφαλίσουμε τον έλεγχο της Αθήνας και του Πειραιά. Σύμφωνα
με τελευταίες πληροφορίες, ο ΕΛΑΣ μπορεί να συμφωνήσει να αναχωρήσει. Αυτό θα
μας δώσει μια σταθερή βάση για να διαπραγματευτούμε την καλύτερη δυνατή
διευθέτηση μεταξύ των αντιμαχόμενων ελληνικών φατριών. Σίγουρα θα πρέπει να
προβλεφτεί ο αφοπλισμός των ανταρτικών δυνάμεων. Ο αφοπλισμός της Ελληνικής
Ορεινής Ταξιαρχίας, που κατέλαβε το Ρίμινι και του Ιερού Λόχου, που έχουν
πολεμήσει τόσο καλά στο πλευρό των βρετανικών και αμερικανικών στρατευμάτων θα
αποδυνάμωνε σοβαρά τις δυνάμεις μας και σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να
τις εγκαταλείψουμε για σφαγή. Ωστόσο, μπορούν να διατεθούν αλλού ως μέρος μιας
γενικής διευθέτησης. Είμαι βέβαιος ότι δεν θα επιθυμούσατε να εγκαταλείψουμε το
επίπονο και άχαρο έργο μας αυτή τη στιγμή. Το ξεκινήσαμε με την πλήρη
συγκατάθεσή σας. Δεν επιθυμούμε τίποτα από την Ελλάδα παρά να κάνουμε το
καθήκον μας για τον κοινό σκοπό. Εν μέσω του καθήκοντός μας να φέρουμε τροφή
και ανακούφιση και να διατηρήσουμε τα βασικά στοιχεία της τάξης για μια
κυβέρνηση που δεν έχει ένοπλες δυνάμεις. Έχουμε εμπλακεί σε έναν έξαλλο αλλά
όχι ακόμη πολύ αιματηρό αγώνα. Έχω καταλάβει πολύ καλά γιατί δεν μπόρεσες να
δώσεις μια λέξη εξήγησης για τη δράση μας, αλλά καταλαβαίνω τις δυσκολίες σου».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH5XOE_T1Lic9EhZJZnUevvWwp0cw51jgw9HHWyr0lHrCZVQ1so6xizSG_c_MoSBkKNsBqmg_Mq9KCU_w1cA6vorq4ymISFDvLi5qtTTM_pKFjW3sBiqeoSAByJYNCzGUiMy8eZcxv7yqVG72pgNRuS3o6A0pdTxQxC0bsmzviPZo9z6WCv39rca6MOwSW/s960/plastiras.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="775" data-original-width="960" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH5XOE_T1Lic9EhZJZnUevvWwp0cw51jgw9HHWyr0lHrCZVQ1so6xizSG_c_MoSBkKNsBqmg_Mq9KCU_w1cA6vorq4ymISFDvLi5qtTTM_pKFjW3sBiqeoSAByJYNCzGUiMy8eZcxv7yqVG72pgNRuS3o6A0pdTxQxC0bsmzviPZo9z6WCv39rca6MOwSW/w699-h464/plastiras.jpg" width="699" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Νικόλαος Πλαστήρας</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div></b></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Πλαστήρας: «Σπείρα κακοποιός αναρχικών στοιχείων»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 19 Δεκεμβρίου είχαν αρχίσει
να φαίνονται κάποια σημάδια για παύση των εχθροπραξιών. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρέσβης Μακβή ειδοποιούσε την
κυβέρνησή του στην Ουάσιγκτον για το γεγονός αυτό και παρατηρούσε ταυτόχρονα
ότι ο Βασιλιάς προφανώς εξακολουθούσε να διστάζει να συμφωνήσει με τις
βρετανικές προτάσεις σχετικά με την Αντιβασιλεία. Οι ελπίδες για παύση των
εχθροπραξιών βασίζονταν στο γεγονός ότι ο <i>«σύντροφος»</i>
(σ.σ. έτσι το γράφει στο τηλεγράφημα) Πορφυρογένης, ο κομμουνιστής απεσταλμένος
του ΕΑΜ, συνομίλησε την προηγούμενη μέρα με τον Πλαστήρα και σύμφωνα με έγκυρες
πληροφορίες ανέφερε ότι επιθυμία της Αριστεράς ήταν, ο Πλαστήρας να είναι είτε
Αντιβασιλέας είτε πρωθυπουργός, αφού η Αριστερά έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτόν, ότι
εκπροσωπεί τις δημοκρατικές αρχές για τις οποίες αγωνίζεται. Όταν ο Πλαστήρας
απάντησε ότι επιθυμεί να μείνει έξω από την πολιτική, ο Πορφυρογένης είπε- κατά
τον Μακβή- ότι το ΕΑΜ θα δεχόταν τον Σοφούλη για πρωθυπουργό. Από στρατιωτικής
πλευράς παρουσίασε στη συνέχεια μια νέα σειρά όρων με τους οποίους ο ΕΛΑΣ θα
ήταν διατεθειμένος να εκκενώσει την Αττική. Ενώ όμως κανένα από αυτά δεν
φαινόταν αδύνατο από τη βρετανική σκοπιά, δεν έκανε καμία αναφορά σε αμνηστία. Οι
όροι αυτοί παρουσιάστηκαν ως εξαρτώμενοι από τον Πλαστήρα, που έδειχνε να εγγυάται
την επιθυμητή δημοκρατική πολιτική λύση. Δεν κάνουν όμως καμιά αναφορά στην
κατάθεση των όπλων από την πλευρά των «πολιτικών εφεδρειών» του ΕΛΑΣ στην Αθήνα,
κάτι στο οποίο ο στρατηγός Σκόμπι επέμενε. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNdXlUJM_V5QsfiYW9eT14-H1k4ClVtOShNDze-mRB8yx4575P8kHZ5KXZJGRwM0-CgE1NC3JJkHSLh0Etf11EiK-TXgINw_hKdQcBNi3ULyYVXX72PJmX2lbBR8dKWh5xQZsqZL7LsXzOhrildbBLn3LWNgVIbemzI5bMJ7DhGgxxVg2P08iyoj31mlbb/s1141/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%20%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="1141" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNdXlUJM_V5QsfiYW9eT14-H1k4ClVtOShNDze-mRB8yx4575P8kHZ5KXZJGRwM0-CgE1NC3JJkHSLh0Etf11EiK-TXgINw_hKdQcBNi3ULyYVXX72PJmX2lbBR8dKWh5xQZsqZL7LsXzOhrildbBLn3LWNgVIbemzI5bMJ7DhGgxxVg2P08iyoj31mlbb/w729-h263/%CE%A3%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%20%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" width="729" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Η συνάντηση του Πορφυρογένη με τον Σκόμπι</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πορφυρογένης αναμενόταν να δει
τον Στρατηγό Σκόμπι για περαιτέρω συζητήσεις, αλλά έστειλε μήνυμα ότι οι μάχες
καθιστούν την είσοδό του στο κέντρο της Αθήνας πολύ επικίνδυνη. Αυτό μπορεί να
ίσχυε, αλλά από την άλλη μετά τη συνομιλία του με τον Πλαστήρα ο τελευταίος
βγήκε με δήλωση στην φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ελλάς» καταδικάζοντας, σύμφωνα με τις απόψεις του,
που είχε εκφράσει και στον Μακβή <i>«τα αναρχικά στοιχεία και τους άτακτους γκάνγκστερ»
</i>για την προετοιμασία και την επιτάχυνση εμφυλίου πολέμου <i>«αφού παρέσυραν ορισμένους Έλληνες πατριώτες
με δόλο ή βία» </i>και είναι πιθανό η απόφαση του Πορφυρογένη να μην έρθει να
δει τον Σκόμπι να προκλήθηκε από αυτή τη δήλωση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πράγματι, στην εφημερίδα «Ελλάς»
δημοσιεύθηκε έκκληση του Πλαστήρα, στην οποία μεταξύ άλλων υπογράμμιζε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Μία ολιγάριθμος κακοποιός σπείρα εξ αναρχικών στοιχείων παρεσκεύασεν
από μακρού χρόνου και εξαπέλυσε κατά του Έθνους άγριον εμφύλιον, αφού παρέσυρεν
ένα αριθμόν πατριωτών Ελλήνων είτε δια δόλου είτε δια βίας. Θλίβομαι βαθύτατα
όταν αναλογίζομαι ότι άνευ δικαιολογημένης αιτίας χύνεται αφειδώς τόσον
πολύτιμον ελληνικόν αίμα και επισωρεύονται ερείπια επί ερειπίων».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Βυζαντινολογούσαν, ενώ οι μάχες δεν σταματούσαν</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε σχέση με το γεγονός ότι δεν είχε
ληφθεί ακόμη η αναμενόμενη απάντηση από τον Βασιλιά Γεώργιο Β΄, ο Βρετανός πρέσβης Λήπερ, είπε στο Αμερικανό πρέσβη Μακβή
ότι ο πρωθυπουργός Παπανδρέου, ενώ τηλεγράφησε τη σύστασή του, επέτρεψε στα
μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου να τηλεγραφούν και μεμονωμένα στο Βασιλιά και
ότι μια σειρά από πολιτικές προσωπικότητες, σημαντικές ή ασήμαντες εκτός της
παρούσας κυβέρνησης, έχουν επίσης στείλει προσωπικά μηνύματα, ώστε ο Γεώργιος,
ως συνήθως, να κατακλυστεί από συμβουλές. Ο Λήπερ είπε ότι «ξέρει» πως εκτός
από αυτό το γεγονός, ο Σοσιαλδημοκράτης Γεώργιος Παπανδρέου, οι Φιλελεύθεροι Θεμιστοκλής
Σοφούλης, Γεώργιος Καφαντάρης και Ιωάννης Σοφιανόπουλος, ο Αγροτικός Αλέξανδρος
Μυλωνάς και ο ανεξάρτητος Θεμιστοκλής Τσάτσος, συνέστησαν όλοι τον διορισμό
Αρχιεπισκόπου και ότι επιπλέον ο Αλέξανδρος Σβώλος του ΕΑΜ είναι προσωπικά υπέρ
αυτού. Ο Πορφυρογένης, του ΚΚΕ, υπέδειξε τον Βενιζελικό Πλαστήρα και ότι η
Αριστερά θα το καλωσόριζε. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ως εκ τούτου</i>- τηλεγραφούσε ο Μακβή στις 20 Δεκεμβρίου-<i> οι συμβουλές που έχει λάβει ο Βασιλιάς
εναντίον του προσώπου του Αντιβασιλέα, θα μπορούσαν να προέρχονται μόνο από το
Λαϊκό Κόμμα, που τώρα προφανώς επανενώνεται για να υποστηρίξει τη βασιλεία.
Αυτή η ομάδα και η πεισματική προτίμηση του Βασιλιά για τα συμφέροντα της δυναστείας
του έναντι όλων των άλλων εκτιμήσεων σε αυτή τη χώρα, φαίνεται να απειλεί τώρα
να επεκτείνει επ' αόριστον τον παρόντα αξιοθρήνητο αγώνα. Ο Λήπερ πιστεύει, ότι
ανά πάσα στιγμή ο ΕΛΑΣ μπορεί να συμφωνήσει με τους όρους του στρατηγού Σκόμπι
μετά τον οποίο θα πρέπει αμέσως να συγκληθεί μια πολιτική διάσκεψη και
επισημαίνει ότι η Αριστερά σίγουρα δεν θα συμφωνήσει να προσέλθει σε μια
διάσκεψη που θα γίνει υπό οποιαδήποτε αιγίδα εκτός από αυτές που αισθάνονται
ότι μπορούν να εμπιστευτούν. Ο Μακμίλαν πήγε στην Ιταλία για να διαβουλευτεί με
τον Αλεξάντερ και ο Λήπερ θέτει επειγόντως στο Φόρεϊν Όφις αυτόν τον κίνδυνο
κατάρρευσης μιας πιθανής στρατιωτικής διευθέτησης λόγω της στάσης και από τις
δύο πλευρές για την εξεύρεση πολιτικής λύσης».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι μέρες περνούσαν, αλλά οι
συμπλοκές στις γειτονιές της Αθήνας συνεχίζονταν, όπως και οι δολοφονίες και οι
λεηλασίες κατοικιών. Στις 18 Δεκεμβρίου είχε γίνει γνωστό ότι η Αστυνομία
Πόλεων και η Χωροφυλακή πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος. Μεταξύ των κατοικιών που
λεηλατήθηκαν ήταν και του Αρχηγού της Αστυνομία Πόλεων και του Αστυνομικού
Διευθυντού Αθηνών και του διοικητή της Ορεινής Ταξιαρχίας συνταγματάρχη
Θρασύβουλου Τσακαλώτου κοντά στο Άλσος Παγκρατίου.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center; text-indent: 36pt;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_g7BNTtV_XgwOZLT4zc35UEessO6FGR_uOAt32t3TTqIZfJ6DaQSNA7NXzMVPiqTPYcpbHrlQL7B1O8BfmH1kkyEOikv1Ph9nULg3NY8qTEcwZaiSqYfq4rHm_qDX6P3Z2YYQhHLoTUsTfKk25f599-OEHU6TRTmrobTiP0n6QSYp7lQywc26jzrtTF3z/s1593/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1593" data-original-width="1202" height="486" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_g7BNTtV_XgwOZLT4zc35UEessO6FGR_uOAt32t3TTqIZfJ6DaQSNA7NXzMVPiqTPYcpbHrlQL7B1O8BfmH1kkyEOikv1Ph9nULg3NY8qTEcwZaiSqYfq4rHm_qDX6P3Z2YYQhHLoTUsTfKk25f599-OEHU6TRTmrobTiP0n6QSYp7lQywc26jzrtTF3z/w392-h486/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82.jpg" width="392" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Βρετανών</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Από τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου
άρχισαν ευρείες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από τα Βρετανικά στρατεύματα με
στόχο να εκκαθαριστεί η οδός Φαλήρου- Αθηνών και να εξασφαλισθεί η γραμμή επικοινωνίας από Πειραιά στην Αθήνα. Ένας από
τους αντικειμενικούς σκοπούς ήταν ο λόφος Σικελίας, που ήταν χώρος συγκέντρωσης
των Ελασιτών και το εργοστάσιο Φιξ, που ήταν ένα από τα οχυρά του ΕΛΑΣ. Στη
συνέχεια κατελήφθη ο λόφος Αρδηττού. Με σφοδρή μάχη κατελήφθη και ο λόφος
Φιλοπάππου. Στις επιχειρήσεις αυτές έπαιρναν μέρος και αεροσκάφη της <span lang="EN-US">RAF</span>που πολυβολούσαν θέσεις
των στασιαστών. Προηγουμένως οι Ελασίτες πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον των
φυλακών «Αβέρωφ» με σκοπό να απελευθερώσουν τους κρατούμενους κατάδικους και
υπόδικους. Μπόρεσαν να καταλάβουν ένα τμήμα των γυναικείων φυλακών αλλά τελικά
αποκρούσθηκαν. Στο επεισόδιο εκείνο και μέσα στην γενική αναταραχή, κατόρθωσε
να δραπετεύσει ο κρατούμενος ως δοσίλογος κατοχικός πρωθυπουργός Ιωάννης
Ράλλης, ο οποίος συνελήφθη τελικά στις 20 του μηνός.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOzHzN-UwRfLf7956nNfsOHHRgDKohfwt6Xdv-x4a0GqPemq0BNxPaikf7CzZtB2kgkkihhFEuIXjUVf4vuSMrZB7LCbLoZ1TzYRr64jGWX_20cylScU0fyQiQl_uDqdgJoayIy9qOdyv_ljSk3CujTy8roxzPSUZTS2xl82dzqNoQx5D1JGYuAlMuKHWP/s525/%CE%A4%CF%83%CF%8E%CF%81%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BB%201944.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="500" height="470" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOzHzN-UwRfLf7956nNfsOHHRgDKohfwt6Xdv-x4a0GqPemq0BNxPaikf7CzZtB2kgkkihhFEuIXjUVf4vuSMrZB7LCbLoZ1TzYRr64jGWX_20cylScU0fyQiQl_uDqdgJoayIy9qOdyv_ljSk3CujTy8roxzPSUZTS2xl82dzqNoQx5D1JGYuAlMuKHWP/w480-h470/%CE%A4%CF%83%CF%8E%CF%81%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BB%201944.jpg" width="480" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Τσώρτσιλ στην Αθήνα</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Τραγικά Χριστούγεννα. Στην Αθήνα ο Τσώρτσιλ.</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τα
Χριστούγεννα ήρθαν στην Αθήνα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και ο
υπουργός Εξωτερικών Άντονυ Ήντεν. Προσγειώθηκε το αεροπλάνο τους στο αεροδρόμιο
Χασανίου και οι ίδιοι έφτασαν στο κέντρο της Αθήνας μέσα σε τεθωρακισμένο
όχημα, λόγω των συνεχιζόμενων εχθροπραξιών και της ύπαρξης ακροβολιστών, παρά
τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αμέσως άρχισαν τις διαβουλεύσεις
διατυπώνοντας πρόσκληση και προς το ΕΑΜ να στείλει εκπροσώπους του για να
βρεθεί λύση.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
οργάνωση της Εθνοφυλακής συνεχίζονταν και έως τα Χριστούγεννα είχαν καταταχτεί
10.000 άνδρες και είχαν σχηματιστεί 20 τάγματα με 500 οπλίτες και 30
αξιωματικούς το καθένα. Έως τις 30 Δεκεμβρίου είχαν συλληφθεί 7.500 Ελασίτες.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
βελτίωση της κατάστασης οδήγησε στην επέκταση των ωρών της ελεύθερης
κυκλοφορίας των πολιτών. Έτσι επετράπη η κυκλοφορία από τις 9 π.μ. έως το 5
μ.μ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Παρ’ όλα
αυτά τη νύχτα της 26ης Δεκεμβρίου οι στασιαστές ανατίναξαν το εργοστάσιο των
κλωστών «Κιθάρα» στην οδό Ερμού.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2KrJnQlsqzxdbaNgA1JCYCVX8ocOT8dRdHDDewCDq4koteu_UO3YQ93EOhAyFgoFQCdEtNbEOLtuqJdYrNxNtkyNC2yfH4yfOJKNnURhi5lsoVMYlhqMUaR6N1g_vfakc3L2y6OOLb0hcqpdJZCKt6ldhyphenhyphenjXbZUOnMg_K-mImwi97Egqq5uFaR57bTpNa/s483/%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3%20%CE%BF%20%CE%92.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="483" data-original-width="349" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2KrJnQlsqzxdbaNgA1JCYCVX8ocOT8dRdHDDewCDq4koteu_UO3YQ93EOhAyFgoFQCdEtNbEOLtuqJdYrNxNtkyNC2yfH4yfOJKNnURhi5lsoVMYlhqMUaR6N1g_vfakc3L2y6OOLb0hcqpdJZCKt6ldhyphenhyphenjXbZUOnMg_K-mImwi97Egqq5uFaR57bTpNa/w324-h434/%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3%20%CE%BF%20%CE%92.jpg" width="324" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο Γεώργιος Β΄</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Τα συμφέροντα της δυναστείας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Εν τω
μεταξύ στην Καζέρτα, τη μέρα των Χριστουγέννων 1944 επικρατούσε άλλη
ατμόσφαιρα. Από τις αναφορές του πρέσβη Κερκ προς τον Αμερικανό υπουργό
Εξωτερικών, προκύπτει ότι ο Μακμίλαν ενημέρωσε τον Τσώρτσιλ πως έχουν περάσει
δύο εβδομάδες από τότε που του πρότεινε
να διοριστεί Αντιβασιλέας ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών από τον Βασιλιά. Δήλωνε ότι αν
ο Βασιλιάς είχε δεχτεί τη συμβουλή που του είχαν προσφέρει ο Τσόρτσιλ και
ο Ήντεν, πιθανότατα θα υπήρχε ειρήνη και
λιγότερες ζωές Βρετανών θα είχαν θυσιαστεί (σ.σ. για τους Έλληνες δεν φαίνονταν
τα νοιάζονταν κανένας…) Ο Μακμίλαν είπε ότι πίστευε ότι ο Βασιλιάς δεν κατάλαβε
ποτέ αυτή την πρόταση και θεωρούσε το ελληνικό ζήτημα υπερβολικό από την άποψη
των συμφερόντων της δυναστείας του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μακμίλαν πρόσθεσε ότι δεν
χρειαζόταν να υπενθυμίσει στον Τσώρτσιλ ότι ο Βασιλιάς είχε μια πολύ δύσκολη
και διαφωτιστική εμπειρία με Έλληνες πολιτικούς, προτού επιτρέψει τον έλεγχο
της χώρας να αναλάβει ο Μεταξάς. Αυτή η εμπειρία επαναλήφθηκε τις κρίσιμες
μέρες μετά το θάνατο του Μεταξά όταν οι Ναζί πλησίασαν την Αθήνα. Ο Μακμίλαν
δήλωσε ότι ο Βασιλιάς πρέπει να γνωρίζει επομένως ότι ακόμη και σε μια σοβαρή
κρίση οι συμβουλές αυτών των πολιτικών είναι πιθανό να είναι αβέβαιες.
Επεσήμανε ότι στην παρούσα κατάσταση οι Υπουργοί που συμβούλευσαν τον Βασιλιά
να μην συμφωνήσει με την <span lang="EN-US">A</span>ντιβασιλεία
ένιωθαν τόσο ασφαλείς πίσω από τις βρετανικές ξιφολόγχες, που προτίμησαν να
παραμείνουν στην εξουσία και να διατηρήσουν την τρέχουσα πορεία τους, παρά να
διακινδυνεύσουν τον διορισμό ενός ανθρώπου που θα μπορούσε να ακολουθήσει
ευρύτερη οπτική και εργασία για τη συμφιλίωση, ίσως αποκαθιστώντας τους στη διαδικασία.
Ο Μακμίλαν δήλωσε επίσης στους συμμάχους στην Καζέρτα, ότι αυτά τα κίνητρα
έπαιξαν ίσως τον κύριο ρόλο στις συμβουλές που έδωσαν αυτοί οι πολιτικοί στον
Βασιλιά. Είπε ακόμα ότι είχε αναφερθεί χωριστά για τις οικονομικές και
χρηματοοικονομικές προοπτικές που ήταν αρκετά κακές, αλλά δήλωσε ότι εάν ο
εμφύλιος συνεχιστεί περισσότερο, οι Έλληνες μπορεί να δυσκολευτούν πολύ να
κερδίσουν πίσω τη Μακεδονία, που είναι το <i>«χαρούμενο
κυνήγι»</i> όπως είπε, διαφόρων ειδών Σλάβων, για τους αντάρτες των οποίων το Κρεμλίνο
δεν δείχνει καμία προφανή επιθυμία να ελέγξει. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πρόσθεσε ότι η διατήρηση της
Μακεδονίας είναι ζωτικής σημασίας για το ελληνικό κράτος με τον σημερινό
πληθυσμό του και δεδομένου ότι υπήρξε αύξηση του πληθυσμού μετά την εισροή
προσφύγων από την Τουρκία, η Ελλάδα εντούτοις δεν μπορεί να ανακάμψει χωρίς τη
Μακεδονία. Ο Τσώρτσιλ ενημερώθηκε επίσης από τον Μακμίλαν ότι ο λόγος που
πίστευε ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ειρήνη ήταν επειδή
όχι μόνο είχε την εμπιστοσύνη ενός μεγάλου κύκλου μεταξύ των πολιτικών, αλλά
τον εμπιστεύονταν οι άνθρωποι σε πολλούς τομείς της ζωής, εκτός από τους
πολιτικούς. Αυτό ισχύει-έλεγε- ιδιαίτερα για άτομα με αριστερές συμπάθειες, που
δεν έχουν καμία σχέση με τους κομμουνιστές και ανησυχούν από την παρούσα διαμάχη
στην Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μακμίλαν δήλωσε ότι εάν ο
Αρχιεπίσκοπος διοριστεί Αντιβασιλέας, σκόπευε να προσκαλέσει τον στρατηγό
Πλαστήρα για πρωθυπουργό και να σχηματίσει κυβέρνηση προσωπικοτήτων εκτός
κομματικών σχηματισμών, που θα αντιπροσώπευαν πολλές αποχρώσεις πολιτικών
απόψεων και θα τους σέβονταν. Κατά τη γνώμη του Μακμίλαν, αυτή η διαδικασία θα
έδινε μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μακμίλαν εξήγησε ότι ένιωθε ότι
διακυβεύονταν τόσα πολλά για τους Βρετανούς καθώς και για τους Έλληνες και ότι
η ανάγκη ήταν τόσο επιτακτική, που παρακάλεσε τον Τσώρτσιλ να κάνει ό,τι
περνάει από το χέρι του για να πείσει τον Βασιλιά να λάβει ευνοϊκή απόφαση
χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. .</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχίζοντας δήλωσε ότι ο θόρυβος
της μάχης στην Αθήνα μέρα με τη μέρα για σχεδόν τρεις εβδομάδες είναι μια πολύ
ισχυρή υπενθύμιση του ολέθρου που προκαλείται ηθικά και υλικά στον δυστυχισμένο
και διχασμένο ελληνικό λαό. Είπε ότι αν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να σώσει
τον ελληνικό λαό από όλα αυτά, θα πρέπει να του δοθεί αμέσως μια ευκαιρία. Πρόσθεσε
ότι ο ίδιος ο Δαμασκηνός είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να τα καταφέρει.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Στρατάρχης Αλεξάντερ, που
βρίσκονταν ακόμα στην Αθήνα, πριν από δύο ημέρες είχε στείλει μήνυμα στο
Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο δηλώνοντας ότι η ειρηνική διευθέτηση της ελληνικής
υπόθεσης πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό με τις δυνάμεις που υπήρχαν στη
διάθεσή του για επιχειρήσεις στο Ελλάδα, γιατί δεν θα μπορούσε να αναλάβει κάτι
περισσότερο από την ειρήνευση της περιοχής Αθηνών-Πειραιώς και θα ήταν
παράλειψη καθήκοντος αν δεν έλεγε στο Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο ότι θα ήταν
μάταιο για τους Βρετανούς να επιχειρήσουν να ελέγξουν την Ελλάδα με ένοπλη
δύναμη. Επανέλαβε ξανά την παρατήρηση που είχε κάνει σε αρκετές περιπτώσεις
ότι, τελικά, οι Ναζί δεν μπόρεσαν να το κάνουν με απείρως περισσότερες δυνάμεις
από αυτές που είχαν στη διάθεσή τους οι Βρετανοί και ότι ακόμα και οι Ναζί
έπρεπε να κάνουν πολιτικές συμφωνίες με τους Έλληνες, στην Κατοχή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στρατιωτικές αναφορές που
λήφθηκαν στις 25 Δεκεμβρίου 1944,
έδειχναν ότι ενώ τα βρετανικά στρατεύματα συνεχίζουν να σημειώνουν
πρόοδο στην περιοχή Αθηνών-Πειραιώς, υπήρχαν σκληρές μάχες στην Ήπειρο, όπου οι
δυνάμεις του Ζέρβα συνέχιζαν να αποσύρονται προς την ακτή.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQFWH7cB3vQlE9atdmW4Smclb-59rhx7E4N8a5-JwbS7AzKN-95uqfmqFUqxTChCn3IWoKKDOCca3XPQDWGSPaulEBoxKeah4Jl6tjyhjG8oyIGLPiKPJgsu68MRU4cxwOen1o4rLPSNXV-rSAfnSfnGXo8GP0VLc2Lw1GXhE9RlfbxTRNCnh4x4rgVQCZ/s547/damaskinos2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="446" data-original-width="547" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQFWH7cB3vQlE9atdmW4Smclb-59rhx7E4N8a5-JwbS7AzKN-95uqfmqFUqxTChCn3IWoKKDOCca3XPQDWGSPaulEBoxKeah4Jl6tjyhjG8oyIGLPiKPJgsu68MRU4cxwOen1o4rLPSNXV-rSAfnSfnGXo8GP0VLc2Lw1GXhE9RlfbxTRNCnh4x4rgVQCZ/w644-h460/damaskinos2.jpg" width="644" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Τσώρτσιλ και Δαμασκηνός</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Οι συνεδριάσεις με τον Τσώρτσιλ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 26 Δεκεμβρίου ο Τσώρτσιλ συγκέντρωσε
ορισμένες κορυφαίες ελληνικές προσωπικότητες και ηγέτες των εξεγερμένων και όταν
οι ξένοι αποχώρησαν από την αίθουσα του Συμβουλίου, οι συζητήσεις που
ακολούθησαν υπήρξαν σκληρές κατά τις πληροφορίες του Αμερικανού πρέσβη Λίνκολν
Μακβή. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε τηλεγράφημά του προς την
Αμερικανική κυβέρνηση ο Μακβή έγραφε χαρακτηριστικά :</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Σχεδόν βίαιη στροφή εξαιτίας μιας πύρινης ομιλίας του Σιάντου, ο
οποίος ισχυρίστηκε ότι μιλούσε εξ ονόματος του λαού της Ελλάδας και δήλωσε ότι
ο ΕΛΑΣ θα πολεμούσε για την ελευθερία και 40 χρόνια αν χρειαστεί. Ωστόσο, όπως
ανέφερε στους Βρετανούς σήμερα το πρωί, ο Αρχιεπίσκοπος κατάφερε τελικά να
κάνει τους διαφωνούντες να στραφούν στην εξέταση εποικοδομητικών μέτρων και
τώρα «δεν αποκλείει» την πιθανότητα συμφωνίας για μια κυβέρνηση γενικά
αποδεκτών αλλά μη πολιτικών προσωπικοτήτων, πιθανόν με επικεφαλής τον Πλαστήρα.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια αυστηρά πολιτική κυβέρνηση δεν ήταν ενδεδειγμένη, καθώς
μπορεί να ήταν αδύνατο να αποκλειστεί το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο πιστεύει
ότι θα χρησιμοποιούσε τη συμμετοχή του μόνο για να σαμποτάρει εποικοδομητικές
προσπάθειες όπως μέχρι τώρα. Από την άλλη πλευρά, είναι βέβαιος ότι η
εξασφάλιση συμφωνίας για μια μη πολιτική κυβέρνηση θα είναι σίγουρα πολύ
δύσκολη και πιστεύει ότι ο διορισμός του ως Αντιβασιλέα θα ήταν πολύ χρήσιμος
αν όχι απολύτως προαπαιτούμενος. Οι εκπρόσωποι της Αριστεράς δήλωσαν οπωσδήποτε
ότι είναι υπέρ μιας Αντιβασιλείας και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι που ήταν παρόντες
συμφώνησαν όλοι. Αυτοί ήταν, εκτός από τον Παπανδρέου για την Κυβέρνηση, οι
«πρεσβύτεροι πολιτευτές», ο Σοφούλης, ο Καφαντάρης και ο Μάξιμος, που
εκπροσωπούσαν τη φιλελεύθερη και μετριοπαθή λαϊκή άποψη, ο Πλαστήρας,
παρευρισκόμενος ως πρώην αρχηγός του Κράτους, ο Αρχιεπίσκοπος και ο Σιάντος,
επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο στρατηγός Μάντακας, διοικητής του
ΕΛΑΣ, και ο Παρτσαλίδης, Γενικός Γραμματέας του ΕΑΜ. Συνεχίζονται σήμερα το
πρωί οι διαβουλεύσεις με την προσθήκη στις παραπάνω ομάδες του ηγέτη των
Αγροτικών Μυλωνά, των Σοσιαλιστών Σοφιανόπουλου και των Βασιλικών Κωνσταντίνου Τσαλδάρη,
Πέτρου Ράλλη και Σπύρου Θεοτόκη. Ο Τσαλδάρης και ο Ράλλης είναι ιδιαίτερα
ένθερμοι βασιλικοί και μάλλον δεν θα συμφωνήσουν με την ιδέα της Αντιβασιλείας.
Ωστόσο, τόσο ο κ. Τσώρτσιλ όσο και ο κ. Ήντεν εντυπωσιάστηκαν από τον
Αρχιεπίσκοπο και τώρα συζητείται στη βρετανική πρεσβεία εάν δεν πρέπει να
ασκηθεί περαιτέρω πίεση στον Βασιλιά για να λάβει μια απόφαση που όλοι, εκτός
από μια μικρή ομάδα. Πριν ο Τσώρτσιλ φύγει από το Λονδίνο, προσπάθησε να πείσει
τον Βασιλιά με αυτή την έννοια, αλλά ο τελευταίος αρνήθηκε απολύτως.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει παύση των εχθροπραξιών, οι αντιπρόσωποι
των ανταρτών προχωρούν από και προς το Υπουργείο Εξωτερικών από ασφαλείς διαδρομές
που κανόνισαν οι Βρετανοί στρατιώτες, ενώ ο Τσώρτσιλ μένει σε καταδρομικό
ανοιχτά του Πειραιά και προχωρά από και προς τη Βρετανική Πρεσβεία με
θωρακισμένο αυτοκίνητο».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 28 Δεκεμβρίου, Τσώρτσιλ
αναχώρησε για το Λονδίνο συνοδευόμενος από τον
Ήντεν αφού είπε στους συμβούλους του ότι είχε καταλήξει στο συμπέρασμα
πως έχουν απόλυτο δίκιο στην εκτίμηση της κατάστασης και ότι σκοπεύει να πει
στον Έλληνα Βασιλιά, ότι πρέπει να διορισθεί ο Αρχιεπίσκοπος ως Αντιβασιλέας
χωρίς άλλη καθυστέρηση. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Επιπλέον, κατά την Αμερικανική
πρεσβεία, ο Παπανδρέου υποσχέθηκε στους Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ, ότι θα
τηλεγραφούσε αμέσως στον Γεώργιο για τα εξής:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">1. Η πολιτική διάσκεψη που
ξεκίνησε από τον Τσώρτσιλ) ψήφισε ομόφωνα το απόγευμα, για την δημιουργία
Αντιβασιλείας υπό τον Αρχιεπίσκοπο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">2. Όλοι, εκτός από τους εκπροσώπους
του Λαϊκού Κόμματος ψήφισαν ότι η Αντιβασιλεία έπρεπε να συσταθεί αμέσως. Τα
μέλη του Λαϊκού Κόμματος ψήφισαν ότι θα έπρεπε να συσταθεί, μόνο μετά την παύση
των εχθροπραξιών για να μην εμφανιστεί ως παραχώρηση στους εξεγερμένους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">3. Ο ίδιος ο Παπανδρέου, ψήφισε
για άμεσο διορισμό Αρχιεπισκόπου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Όπως έχει τώρα η κατάσταση, </i>τηλεγραφούσε ο Μακβή,<i> η πολιτική διάσκεψη έχει διακοπεί και δεν
θα γίνει τίποτα άλλο μέχρι να διευθετηθεί το θέμα της Αντιβασιλείας. Ο
Αρχιεπίσκοπος δεν θα συζητήσει προς το παρόν αυτό που έχει στο μυαλό του για το
σχηματισμό μιας μη πολιτικής ή αυτού που ο Βρετανός πρέσβης αποκαλεί
«υπηρεσιακή κυβέρνηση», αλλά προφανώς πιστεύει ότι μπορεί να συγκεντρώσει μια
αντιπροσωπευτική ομάδα που θα έχει την εμπιστοσύνη του ΕΑΜ ενώ κανένας από τους
επαγγελματίες πολιτικούς δεν θα διατηρεί επαρκή επιρροή στη χώρα γενικά ώστε να
κάνει τις αντιρρήσεις του επικίνδυνες».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6mpGiwvda2WbVGWwjpqZw7yFOeyAfAR78djgE6u8Q0IKwZps87V3pf2hh44NsEW4HN2hkKHhOVsyNh8i1BCqpDO6lsT9OT1jMujR-3SqWSOieSfe9h4V_pO8Gx1DlEbeqX6IC12SG9emGGi6UDX5di-H06OHq81-tIHDd2LPtyNWFKaovmskgfxNaxSCB/s640/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC%20%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="639" height="539" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6mpGiwvda2WbVGWwjpqZw7yFOeyAfAR78djgE6u8Q0IKwZps87V3pf2hh44NsEW4HN2hkKHhOVsyNh8i1BCqpDO6lsT9OT1jMujR-3SqWSOieSfe9h4V_pO8Gx1DlEbeqX6IC12SG9emGGi6UDX5di-H06OHq81-tIHDd2LPtyNWFKaovmskgfxNaxSCB/w815-h539/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC%20%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82.jpg" width="815" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Από τις μάχες στους δρόμους της Αθήνας</span></i></b></span></div><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την ίδια μέρα 28 Δεκεμβρίου, ο
Μακβή ενημέρωνε τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, ότι οι δυσκολίες που θα
αντιμετωπίσει ο Αρχιεπίσκοπος σε περίπτωση που διοριστεί Αντιβασιλέας μπορεί να
κριθούν από ορισμένα αιτήματα, η αποδοχή των οποίων τέθηκε από τους
αριστεριστές στη συνεδρίαση της διάσκεψης ως προϋπόθεση για τη διάλυση του
ΕΛΑΣ. Αυτοί οι όροι, όπως αναφέρθηκε από τη Γραμματεία της διάσκεψης σε
ανακοινωθέν που δημοσιεύθηκε από το Αρχηγείο του στρατηγού Σκόμπι, είναι οι
εξής:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">1. Συμμετοχή της «Ακροαριστεράς»
στην Κυβέρνηση σε ποσοστό 40 με 50 τοις εκατό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">2. Στην «Ακραία Αριστερά» να δοθούν τα Υπουργεία
Εσωτερικών και Δικαιοσύνης και Υπουργείων Πολέμου και Εξωτερικών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">3. Αποστράτευση Χωροφυλακής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">4. Αποστράτευση της Ορεινής Ταξιαρχίας, του Ιερού Λόχου και των νέων
ταγμάτων της Εθνοφυλακής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">5. Δημοψήφισμα την πρώτη Κυριακή
του Φεβρουαρίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">6. Εκλογές για Συντακτική
Συνέλευση τον Απρίλιο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το ανακοινωθέν συνέχιζε λέγοντας
ότι δεν έγινε συζήτηση για αυτά τα αιτήματα αλλά ότι τόσο ο στρατηγός Πλαστήρας
όσο και εκπρόσωποι του Λαϊκού Κόμματος βρήκαν την ευκαιρία να τα χαρακτηρίσουν
ως απαράδεκτα αποχώρησαν από τη συνεδρίαση πριν από την αναβολή, σε ένδειξη
διαμαρτυρίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Δεν είναι γνωστό- </i>απορούσε ο Μακβή-<i> γιατί κρίθηκε σκόπιμο να
δημοσιευτούν οι παραπάνω λεπτομέρειες όλη αυτή τη στιγμή ή τουλάχιστον να γίνει
χωρίς εξήγηση ότι δεν αποτελούν θέματα προς συζήτηση εκτός και μέχρις ότου
συσταθεί η Αντιβασιλεία. Σίγουρα η δημοσίευση δημιούργησε μια ατυχή εντύπωση
στην Αθήνα ότι η διάσκεψη που είχε μόλις αναβληθεί έχει ήδη καταλήξει σε
αποτυχία τη στιγμή που ο κ. Τσώρτσιλ και οι σύμβουλοί του αισθάνονται αισιόδοξοι
για την τελική επιτυχία της».</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpS-d2F_LbP7cShG9FL-Tc7xxTLoBKm6e0-KyInrupMjkoJXv5POBYROHBKi_eSGsVzlW9Dgd43Xde1tRvlY1rpRAsuMUY2CUiOhOEDX8AflUCm7v-8P1fCqJIhU-8-lgtkqkIMMGMexNLuToKCDg1HGQUL7XVj3woIESLChOOKvWxLg0rBIQB0R-9EHt4/s606/suskepsh.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="398" data-original-width="606" height="365" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpS-d2F_LbP7cShG9FL-Tc7xxTLoBKm6e0-KyInrupMjkoJXv5POBYROHBKi_eSGsVzlW9Dgd43Xde1tRvlY1rpRAsuMUY2CUiOhOEDX8AflUCm7v-8P1fCqJIhU-8-lgtkqkIMMGMexNLuToKCDg1HGQUL7XVj3woIESLChOOKvWxLg0rBIQB0R-9EHt4/w687-h365/suskepsh.webp" width="687" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Η σύσκεψη του Τσώρτσιλ στις 26 Δεκεμβρίου, χωρίς ηλεκτρικό φως</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Σχόλια Τσώρτσιλ για Παπανδρέου και
Δαμασκηνό</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η 28<sup>η</sup> Δεκεμβρίου 1944,
είχε και άλλη μία εξέλιξη. Μήνυμα του Τσώρτσιλ προς τον πρόεδρο Ρούζβελτ, τον
οποίο αρχικά ευχαριστούσε πολύ για την ενθάρρυνση που του παρέσχε σε πολλές άλλες
δυσκολίες. Πληροφορούσε επίσης τον Αμερικανό πρόεδρο ότι είχε μια ακόμη
τηλεφωνική επικοινωνία με τον Μακβή. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">« Όπως όλοι οι άλλοι εδώ, είναι πεπεισμένος ότι μια Αντιβασιλεία υπό
τον Αρχιεπίσκοπο είναι ανοιχτή αυτή τη στιγμή. Έχω δει τον Αρχιεπίσκοπο πολλές
φορές και μου έκανε πολύ καλή εντύπωση με την αίσθηση δύναμης και την απόφαση
που μετέφερε καθώς και από τις οξυδερκείς πολιτικές του κρίσεις. Δεν θα
περιμένετε να μιλήσω εδώ για τις πνευματικές-θρησκευτικές του ιδιότητες, γιατί
πραγματικά δεν είχα επαρκή ευκαιρία να τις μετρήσω, συνέχισε ο Τσώρτσιλ στα
μήνυμα του.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Η διάσκεψη για την οποία θα έχετε πλήρη αναφορά από άλλες πηγές,
εισηγήθηκε ομόφωνα μια Αντιβασιλεία. Αυτό υποστηρίχθηκε σθεναρά από το ΕΑΜ.
Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι καθόλου Αριστερή Πτέρυγα με την
κομμουνιστική έννοια. Αντίθετα, φαίνεται λίγο-πολύ εξαιρετικά αποφασιστικός
άνθρωπος, που θέλει να δημιουργήσει ένα μικρό ισχυρό στέλεχος στην Ελλάδα για
να αποτρέψει τη συνέχιση του εμφυλίου πολέμου.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Επομένως, επιστρέφω με τον Άντονυ στην Αγγλία για να πιέσουμε τον
Βασιλιά της Ελλάδας να διορίσει τον Αρχιεπίσκοπο, Αντιβασιλέα. Το αποτέλεσμα
αυτού, εάν συμφωνήσει ο Βασιλιάς, θα σημαίνει φυσικά ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα
σχηματίσει κυβέρνηση με 10 ή λιγότερους «καλύτερης θέλησης» υπουργούς.
Σημειώνω, ότι θα έκανε πρωθυπουργό τον Πλαστήρα και ότι δεν θα περιλαμβανόταν ο
Παπανδρέου. Φυσικά δεν μπορούσα να ψάξω πολύ, ενώ όλα αυτά τα θέματα είναι ακόμα
υποθετικά.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Κατά την επιστροφή μας θα συμβουλεύσουμε τους συναδέλφους μας που έχουν
ήδη την τάση να ακολουθήσουν αυτή την πορεία ότι πρέπει να ασκήσουμε ισχυρότερη
πίεση στον Έλληνα Βασιλιά να αποδεχθεί τη συμβουλή του πρωθυπουργού του κ.
Παπανδρέου, που άλλαζε γνώμη περίπου τρεις φορές την ημέρα, αλλά τώρα
υποσχέθηκε να στείλει τηλεγράφημα με τα δικά του λόγια αλλά με την έννοια του
αμέσως επόμενου μηνύματός μου.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Εάν η έκθεση του Πρέσβη Μακβή για αυτά τα θέματα ανταποκρίνεται στη
δική μου άποψη, ελπίζω πολύ να αισθάνεστε ότι μπορείτε να στείλετε ένα
προσωπικό μήνυμα στον Βασιλιά της Ελλάδας τις επόμενες ημέρες υποστηρίζοντας
την εκπροσώπηση που θα του κάνουμε για την οποία θα σας κρατάμε ενήμερους . Η
ιδέα μου είναι ότι η Αντιβασιλεία θα πρέπει να είναι μόνο για ένα χρόνο ή έως
ότου ένα δημοψήφισμα μπορεί να διεξαχθεί υπό συνθήκες που κυριολεκτικά
ονομάζονται «κανονική ηρεμία».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ο Αρχιεπίσκοπος άφησε αυτό το θέμα εξ ολοκλήρου στα χέρια μου για να
μπορέσω να θέσω την υπόθεση αυτή με τον πιο ευνοϊκό τρόπο στον Βασιλιά. Φυσικά,
εάν και αφού ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες και ο Αρχιεπίσκοπος είναι
Αντιβασιλέας, αισθάνεστε ότι μπορείτε να του στείλετε ένα τηλεγράφημα υποστήριξης,
θα διευκόλυνε το έργο μας. Κύριε Πρόεδρε, χάσαμε πάνω από 1.000 άνδρες και
παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της Αθήνας είναι πλέον ξεκάθαρο, είναι οδυνηρό
θέαμα να βλέπεις αυτή την πόλη με τις οδομαχίες να μαίνονται και φτωχούς
ανθρώπους που είναι όλοι αποστεωμένοι και διατηρούνται ζωντανοί σε πολλές
περιπτώσεις με σιτηρέσια που τους μεταφέρουμε, συχνά με απώλεια ζωής, στις
διάφορες αποθήκες. Οτιδήποτε μπορείτε να πείτε για την ενίσχυση αυτής της προσπάθειας,
καθώς έρχεται η ώρα, θα είναι πολύτιμο και μπορεί να επιφέρει την αποδοχή από
τον ΕΛΑΣ των όρων ανακωχής τους οποίους διατύπωσε ο στρατηγός Σκόμπι. Για αυτό
εμείς, ενισχύουμε όσο χρειάζεται. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού λαχταρά μια
διευθέτηση που θα τον απαλλάξει από τον κομμουνιστικό τρόμο. Πρέπει να
σκεφτούμε μια ενδιάμεση συμφωνία που θα μπορεί να επανεξεταστεί όταν
πραγματοποιηθεί η πολυπόθητη συνάντησή μας. Αυτή η ημερομηνία δεν πρέπει τώρα
να είναι πολύ μακρινή. Τότε θα είναι δυνατό να συσχετίσουμε τις απόψεις και τις
πράξεις μας. Εν τω μεταξύ δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προτείνουμε τη
δημιουργία μιας νέας και πιο ικανής εκτελεστικής κυβέρνησης υπό την
Αντιβασιλεία του Αρχιεπισκόπου και να συνεχίσουμε το βαρύ και άχαρο έργο μας να
καθαρίσουμε την Αθήνα από πολύ επικίνδυνα, ισχυρά, καλά οργανωμένα και καλά
κατευθυνόμενα στοιχεία, που τώρα πιέζουν στην περιοχή». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο Γεώργιος Β΄ είπε το «Ναι»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο πολιτικό επίπεδο όμως η
κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου υπέβαλε παραίτηση στις 30 Δεκεμβρίου ενώ υπήρξε
και η δήλωση του Γεωργίου Β’ ότι διορίζει τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό Αντιβασιλέα
<i>«δια την περίοδον της παρούσης εκρύθμου
καταστάσεως» </i>και τον εξουσιοδοτεί να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την
αποκατάσταση της τάξης και της γαλήνης. Η ορκωμοσία του Δαμασκηνού ως
Αντιβασιλέως έγινε στις 31 Δεκεμβρίου στο υπουργείο Εξωτερικών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η τρομακτική εκείνη χρονιά,
έκλεισε με συνέχιση μαχών σε διάφορες περιοχές της Αθήνα και μαζικές απαγωγές
γυναικοπαίδων. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Σκόμπι σημειώθηκε πρόοδος στις
εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Καισαριανή και στο Παγκράτι και στις περιοχές
Κυνοσάργους και Κατσιποδίου. Σίγησαν τα όπλα στην πλατεία Ομονοίας και στη
συνοικία Ρουφ.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgICbrmlIvGezW1Ucl0_oCNiU6oP1iMdy0SK0NHZEesH13kc_Wfv9z1rHwbLyHqbZ447n4RVwpeUwfEvuWIhCZBTi-fRcOOA5yrsDb_xqCASDGgNI-LnHIRTu1s84BdzpKMS9mXdaUoB9J_jVGHlD-x9ZsxoMSKyit_OysSMviPu-N0TWWKHTCTCc2T5YAX/s791/%CE%86%CF%80%CF%89%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="263" data-original-width="791" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgICbrmlIvGezW1Ucl0_oCNiU6oP1iMdy0SK0NHZEesH13kc_Wfv9z1rHwbLyHqbZ447n4RVwpeUwfEvuWIhCZBTi-fRcOOA5yrsDb_xqCASDGgNI-LnHIRTu1s84BdzpKMS9mXdaUoB9J_jVGHlD-x9ZsxoMSKyit_OysSMviPu-N0TWWKHTCTCc2T5YAX/w705-h235/%CE%86%CF%80%CF%89%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE.jpg" width="705" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Απόσπασμα της δήλωσης Πλαστήρα,που υπόσχονταν στους Αμερικανούς, ελληνικά στρατεύματα για τα μέτωπα της Άπω Ανατολής!!! </span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;"><br /></span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;"><br /></span></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο Πλαστήρας πρωθυπουργός</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Την
Πρωτοχρονιά του 1945, συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις για επίτευξη ανακωχής
και αποχώρηση των στασιαστών εκτός της Αττικής, αλλά χωρίς σημαντικά
αποτελέσματα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με το νέο έτος 1945, ο Πλαστήρας δέχτηκε
στις 2 Ιανουαρίου να σχηματίσει κυβέρνηση. Την επομένη έγινε η ορκωμοσία της
κυβέρνησής του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Οι διπλωματικοί κύκλοι έλπιζαν ότι ο Βασιλιάς
θα απομακρυνθεί από την άμεση εικόνα των γεγονότων και ο Αρχιεπίσκοπος με τον
Πλαστήρα στην κεφαλή των υποθέσεων του κράτους θα παράσχουν κάποιες πρακτικές
αποδείξεις, εκτός από τις επαναλαμβανόμενες προφορικές διαβεβαιώσεις του
Τσώρτσιλ, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος αναγκαστικής επιστροφής των βασιλικών και
πιθανής αποκατάστασης μιας φασιστικής δικτατορίας. Ανέμεναν όλοι ότι θα φανεί
εάν η δημοκρατική Ελλάδα: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(1) Θα είναι ικανοποιημένη και
ότι η συνέχιση των εχθροπραξιών μπορεί να ωφελήσει μόνο τους κομμουνιστές και </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(2) Μπορεί να εκφράσει
ικανοποίηση, ανάλογα με το πόσο μακριά είναι η κομμουνιστική ηγεσία της εξέγερσης που προσπάθησε να δημιουργήσει
ένα γνήσιο Κόκκινο Στρατό από τον ΕΛΑΣ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το σχέδιο του Αρχιεπισκόπου- κατά
τους διπλωμάτες των συμμαχικών χωρών- ήταν να διαχειρίζεται την εκκαθαρισμένη περιοχή και
τα νησιά που παρέμειναν πιστά στην κυβέρνηση, ενώ οι δημοκρατικοί Έλληνες
πολεμούσαν μέχρι τώρα ενάντια στους εξεγερμένους. Η πλευρά της ελληνικής
ελευθερίας και ανεξαρτησίας θα έλκεται σταδιακά στην κυβέρνηση αφήνοντας μόνο
τους σχετικά λίγους κομμουνιστές που υποτίθεται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα για να
φτάσουν με τέτοιους ανεύθυνους ληστές που αναπόφευκτα παρήγαγαν οι καιροί, να
συνεχίσουν τον αγώνα για την κατάρρευση του κοινωνικού συστήματος της χώρας και
της οικονομικής ζωής. Σε αυτό το σχέδιο ο Βρετανός Πρέσβης Λήπερ είπε στο Μακβή
ότι ο Αρχιεπίσκοπος θα έχει την πλήρη υποστήριξη των Βρετανών καθώς φαίνεται η
μόνη εναλλακτική λύση σε μια δέσμευση εκ μέρους των τελευταίων να εκκαθαρίσουν
ολόκληρη τη χώρα, μετά τα όσα συνέβησαν τώρα στην Αθήνα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πάντως από τις 5 Ιανουαρίου είχαν
αρχίσει να σταματούν σταδιακά οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας. Μεγάλες
περιοχές της πρωτεύουσας είχαν εκκαθαρισθεί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 6 Ιανουαρίου έφθασε στην
Αθήνα ο Στρατάρχης Αλεξάντερ και συναντήθηκε συνοδευόμενος από τον στρατηγό
Σκόμπι, με τον πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο λιμάνι του Πειραιά συνέχισαν
να καταφτάνουν εμπορικά πλοία με τρόφιμα, για διανομή προς τον πληθυσμό.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyQgTPesZ9Rv42KfGy4OZ_nneYGWxZo8ULLbY8JVqohMyHEDpiLOOnmol7u1oUexaLucK8nJ5LvZcc6i-ZtPKNT86bPlEMKpLRmgS0KYjC7yfhMXMkbz2RDTSCkheogxXlVDllHIa8YzuhjX7fM1ddGQXo_97YEh_OQWlWz2L8eReK3WbIwDJ7DL_uGHnF/s1140/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BD%CF%84.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1140" data-original-width="800" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyQgTPesZ9Rv42KfGy4OZ_nneYGWxZo8ULLbY8JVqohMyHEDpiLOOnmol7u1oUexaLucK8nJ5LvZcc6i-ZtPKNT86bPlEMKpLRmgS0KYjC7yfhMXMkbz2RDTSCkheogxXlVDllHIa8YzuhjX7fM1ddGQXo_97YEh_OQWlWz2L8eReK3WbIwDJ7DL_uGHnF/w329-h448/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BD%CF%84.jpg" width="329" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Ο στρατάρχης σερ Χάρολντ Αλεξάντερ</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η διπλωματική άποψη</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Πώς
έβλεπαν την κατάσταση στην Ελλάδα, οι διπλωμάτες;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 6 Ιανουαρίου 1945, ο
διευθυντής του Γραφείου Υποθέσεων Εγγύς Ανατολής και Αφρικής Γουάλας Μάρεϋ
έστειλε στον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον
υπόμνημα για την κατάσταση στην Ελλάδα, διευκρινίζοντας ότι: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">1. Το πρόβλημα κατ’ αυτό ήταν: Ο άμεσος
τερματισμός των εχθροπραξιών και ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης επαρκώς
αντιπροσωπευτικής όλων των φατριών για να διασφαλιστεί σταθερότητα στη διανομή των προμηθειών βοήθειας στον
πληθυσμό. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν τη διεξαγωγή, υπό δίκαιες και
ελεύθερες συνθήκες, δημοψηφίσματος και εκλογών για την επιστροφή του Βασιλιά
και της μελλοντικής κυβέρνησης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">2. Βασικοί παράγοντες: Η παρούσα
κρίση φαίνεται να έχει προκύψει από τη βαθιά δυσπιστία μεταξύ διαφόρων
ελληνικών παρατάξεων. Οι αντιστασιακές ομάδες υποψιάζονταν ότι η κυβέρνηση
Παπανδρέου, με τη βρετανική υποστήριξη, επιθυμούσε να αποκαταστήσει τον Βασιλιά
και ένα συντηρητικό καθεστώς. Αυτή η δυσπιστία έφτασε στο τέλος με την απαίτηση
για τον αφοπλισμό των δυνάμεων της αντίστασης, χωρίς παρόμοια μεταχείριση για
τις κυβερνητικές δυνάμεις, οι οποίες είχαν εκκαθαριστεί από τους υποστηρικτές
του ΕΑΜ στην Αίγυπτο την περασμένη άνοιξη. Οι εμφύλιες διαμάχες επισπεύδονταν
μετά την παραίτηση έξι αριστερών υπουργών και παρά την απόφαση των Βρετανών να
στηρίξουν τον Παπανδρέου και να προσπαθήσουν να ελέγξουν την περιοχή
Αθηνών-Πειραιώς μέχρι να εξουδετερωθεί ο ΕΛΑΣ και να γίνουν ελεύθερες εκλογές.
Παρά τη δημιουργία Αντιβασιλείας υπό τον Δαμασκηνό και την ανακοίνωση του
σχηματισμού Κυβέρνησης Πλαστήρα, δεν είχε ακόμη επιτευχθεί εκεχειρία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">3. Ενέργειες που έχουν γίνει
μέχρι σήμερα: Αυτή η κυβέρνηση κατέστησε ολοένα και πιο σαφή, την πολιτική της,
ότι η μορφή διακυβέρνησης που θα εγκατασταθεί στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση
θα πρέπει να επιλέγεται ελεύθερα από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, εκπροσωπώντας
δημοκρατικά τις επιθυμίες του η πλειοψηφία του έθνους. Στις 13 Δεκεμβρίου ένα
τηλεγράφημα του Προέδρου προς τον Τσώρτσιλ, συνιστούσε στον Βασιλιά να
συναινέσει σε μια Αντιβασιλεία, να οριστούν εκλογές για μια συγκεκριμένη
ημερομηνία, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά στο μέλλον, και να αφοπλιστούν όλες
οι ένοπλες ομάδες στην Ελλάδα με έναν νέο συνασπισμό κυβερνητικό. Η τάξη θα διατηρείται
εν τω μεταξύ από τα βρετανικά στρατεύματα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">4. Πιθανή μελλοντική δράση: Η
ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών,
με τη βρετανική υποστήριξη, να συμμετάσχει σε μια αγγλο-αμερικανική-ρωσική
επιτροπή για την επίβλεψη ενός ελεύθερου και μυστικού δημοψηφίσματος στην
Ελλάδα για το ζήτημα του καθεστώτος (μοναρχία ή δημοκρατία) και τις επακόλουθες
εκλογές για μια συντακτική συνέλευση. Η επιτροπή θα πρέπει να διαθέτει επαρκές
στρατιωτικό προσωπικό και προσωπικό πολιτικών υποθέσεων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το υπόμνημα εξέφραζε την άποψη
ότι τέτοιο προσωπικό θα χρειαζόταν στην Ελλάδα πιθανώς όχι περισσότερο από έξι
εβδομάδες και θα μπορούσε πιθανώς να ληφθεί από την Ιταλία ή τη Γερμανία. Το
υπόμνημα ανέφερε επίσης ότι εάν το ΕΑΜ–ΕΛΑΣ αντιταχθεί με όπλα στις προσπάθειες
του Αρχιεπισκόπου-Αντιβασιλέα να βρει μια λογική πολιτική λύση στην Ελλάδα,
τότε θα ήταν σαφές ότι η ακροαριστερή μειοψηφία επιδίωκε να πάρει την εξουσία
με τη βία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ οι στασιαστές είχαν
αρχίσει να υποχωρούν προς τη Θήβα, όπου διαλύονταν σιγά- σιγά, χωρίς να
απελευθερώσουν τον ομήρους, που τους κατεύθυναν με δραματικές πορείες προς την
Ευρυτανία.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6CAfoWgWKPZDIP4QVAhN55iXdN-TJZ89Nusc91ulZTMehH-tjsG34n8GYdcsWTODVpEsb49Nv6vgl49arXK2U7puvVKShz4ERNqwuu2u7OsQrbh_CjTSauzu2-2l5PghpFu5IYu1wtQRP_HKLmXxTjbsP-sERSlohgsdZZNg3mc-aazl3kU7kpXAoCsZ4/s350/Symfonia_Varkizas-ypografi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="350" height="474" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6CAfoWgWKPZDIP4QVAhN55iXdN-TJZ89Nusc91ulZTMehH-tjsG34n8GYdcsWTODVpEsb49Nv6vgl49arXK2U7puvVKShz4ERNqwuu2u7OsQrbh_CjTSauzu2-2l5PghpFu5IYu1wtQRP_HKLmXxTjbsP-sERSlohgsdZZNg3mc-aazl3kU7kpXAoCsZ4/w813-h474/Symfonia_Varkizas-ypografi.jpg" width="813" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Η υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας</span></i></b></span></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><span><br /></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Εκπρόσωποι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Αθήνα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 9
Ιανουαρίου επισκέφθηκαν τον στρατηγό Σκόμπι οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μήτσος
Παρτσαλίδης και ο ταγματάρχης Θεόδωρος Μακρίδης, για να συζητήσουν τους όρους
της ανακωχής. Διανυκτέρευσαν στο ξενοδοχείο της «Μεγάλης Βρετανίας». </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Ιανουαρίου 1945, ο
πρέσβης Μακβή είχε μια συνομιλία το απόγευμα με τον Πλαστήρα, ο οποίος του είπε
ότι δεν έχει γίνει καμία προσέγγιση προς την κυβέρνηση από τους ηγέτες των
εξεγερμένων και ότι η στάση της κυβέρνησης παραμένει ως τώρα ίδια, δηλαδή ότι
οι αντάρτες πρέπει να καταθέσουν τα όπλα ως πρώτη προϋπόθεση για τυχόν
περαιτέρω συνομιλίες. Αν δεν το κάνουν, είπε, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να τους
καταδιώκει έως ότου απελευθερωθεί όλη η Ελλάδα από αυτό που περιέγραψε ως <i>«διεθνή απειλή»</i> η οποία δεν περιορίζεται
μόνο στην Ελλάδα αλλά απειλεί όλες τις χώρες και πρόσθεσε ότι αυτό θα πρέπει να
είναι και προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα κράτη, καθώς και άλλες
δυνάμεις πρέπει να βοηθήσουν να αποτραπεί αυτή η απειλή εδώ στην Ελλάδα όπου <i>«για πρώτη φορά εμφανίζεται».</i> Τόνισε
επανειλημμένα, ότι το κίνημα εδώ δεν έχει ελληνικό χαρακτήρα, και έχει λάβει
μέχρι τώρα διαβεβαιώσεις από πολλούς ενθουσιώδεις νέους Έλληνες οι οποίοι
παραπλανήθηκαν από ψεύτικη προπαγάνδα και μίλησε με πικρία για τους ομήρους των
κομμουνιστών, που προφανώς τον απασχολούν και αποτελούν το κύριο άγχος του αυτή
τη στιγμή. Είπε ότι θεωρεί την παρούσα εξέγερση <i>«τελειωμένη στα εννέα δέκατα»,</i> ότι η σοβαρή στρατιωτική αντίσταση
του ΕΛΑΣ δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από <i>«μία εβδομάδα ή δέκα ημέρες»</i> ενόψει μάλιστα των πολλών αποστασιών
που λαμβάνουν χώρα τώρα στις τάξεις τους και του ελέγχου, που έχει πλέον
καθιερωθεί από την Κυβέρνηση για τα κύρια κέντρα πληθυσμού. Αν οι κομμουνιστές
συνεχίσουν να πολεμούν όσο και αν αντέχουν, τώρα η κυβέρνηση έχει αρκετές
ελληνικές δυνάμεις υπό τις διαταγές της για να αντιμετωπίσει τον μικρό αριθμό
τους είτε οι Βρετανοί αποσυρθούν είτε όχι. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δήλωσε ότι δεν γνωρίζει τις
προθέσεις των Βρετανών σε αυτό το θέμα, αν και προφανώς θα ήταν ευκολότερο για αυτόν
εάν συνεχίσουν να προσφέρουν τη βοήθειά τους εδώ, αλλά η ξένη βοήθεια που
επιθυμεί περισσότερο, έχει να κάνει με εξοπλισμό ιδιαίτερα μηχανοποιημένο
εξοπλισμό για το δικό του στρατό. Σχετικά με το μέγεθος του τελευταίου είπε ότι
50.000 ή 60.000 άνδρες θα ήταν αρκετοί για την τοπική ασφάλεια της Ελλάδας,
αλλά μίλησε επίσης για συγκέντρωση έως και 300.000 με την ιδέα ότι αυτοί θα
μπορούσαν να βοηθήσουν τους Συμμάχους σε ενεργά θέατρα όπως η Άπω Ανατολή!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πλαστήρας, όπως τηλεγραφούσε ο
Μακβή, έδειξε πολύ ανήσυχος για τις ξένες αντιδράσεις στην κυβέρνησή του και
μπερδεμένος, πώς να προχωρήσει ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό στο εξωτερικό
ότι οι σκοποί του είναι καθαρά δημοκρατικοί και όχι δικτατορικοί. Είπε ότι
σκέφτηκε ότι εάν οι ξένοι ανταποκριτές συμβουλεύουν τα έντυπά τους για τα
γεγονότα όπως πραγματικά συμβαίνουν, αυτό θα έκανε τα πράγματα καλύτερα και
μίλησε εκτενώς για τις προθέσεις του να δώσει στην Ελλάδα το καθεστώς που θέλει
με τη μέθοδο των ελεύθερων λαϊκών εκλογών. Συγκεκριμένα, όσον αφορά την Αμερική
σε αυτό το θέμα, είπε ότι ήταν καθήκον της <i>«ελληνικής
πρεσβείας του»</i> στην Ουάσιγκτον είναι
να καταστήσει σαφή την πολιτική της κυβέρνησής του, αλλά ότι δεν είχε
ακόμη προλάβει να σχηματίσει μια εκτίμηση της ικανότητας αυτής της Πρεσβείας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Ο Βρετανός Πρέσβης εξάλλου είπε στον Μακβή ότι
ο στρατηγός Πλαστήρας από τότε που ανέλαβε τη θέση του πρωθυπουργού, έδειξε την
επιθυμία να φέρει τον παλιό του φίλο και συνεργάτη στρατηγό Γονατά στην
κυβέρνηση ενάντια στις βρετανικές συμβουλές, που επισήμαιναν την ακραία
αντιπάθεια και δυσπιστία που είχε ο Γονατάς μεταξύ των Φιλελευθέρων, καθώς και
αριστερών στοιχείων, μέσω της υποστήριξής του στα τάγματα ασφαλείας κατά τη
γερμανική κατοχή. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Τύπος το ίδιο πρωί έγραψε για
τον πιθανό διορισμό του Γονατά ως Γενικού Διοικητή της Μακεδονίας και εάν αυτός
ο διορισμός πραγματοποιηθεί μπορεί να θεωρηθεί ότι δείχνει πως ο Πρωθυπουργός
είναι αποφασισμένος να επιβάλει τη δική του άποψη, αλλά και ότι είναι έτοιμος
να αντιμετωπίσει σημαντικές αντιρρήσεις της κοινής γνώμης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Υπενθυμίζεται ότι ο Γονατάς είχε
συμμετάσχει μαζί με τον Πλαστήρα στις αντιβασιλικές εξεγέρσεις το 1922 και το
1935.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Από τις 15 Ιανουαρίου άρχιζε να
επικρατεί μια ιδιότυπη κατάπαυση των πυρών εκατέρωθεν αν και οι Βρετανικές
δυνάμεις συνέχισαν τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Φυλή και τη Θήβα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 17
Ιανουαρίου έφτασαν πάλι στην Αθήνα ο Βρετανός υπουργός για τη Μεσόγειο Μακμίλαν
και ο στρατάρχης Αλεξάντερ. Αυτή ήταν η τέταρτη επίσκεψη του Αλεξάντερ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ σε συγχαρητήριο τηλεγράφημά του προς τον
πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα το διαβεβαίωνε ότι οι ΗΠΑ σε συνεργασία με τους
συμμάχους είναι έτοιμες να βοηθήσουν στην αναδιοργάνωση της Ελλάδας.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht7asoup1goQo_BheWum0UVjxLkE1M7-OJ3IVKJ0iBEya-GBf3HCzZPTuLUa1C8TJ5nNPPU_SoAop4vPFS6JGQHqjzZFWLUBfldaRvxEIBSlP0_sPy2MpZKZF8yjaeyq5CrRmD3KXd_2LZjjjZc80_8oHoLB9xAdscJiYg0noaA_qGfNg4qDw_JCPQ2l70/s799/%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="404" data-original-width="799" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht7asoup1goQo_BheWum0UVjxLkE1M7-OJ3IVKJ0iBEya-GBf3HCzZPTuLUa1C8TJ5nNPPU_SoAop4vPFS6JGQHqjzZFWLUBfldaRvxEIBSlP0_sPy2MpZKZF8yjaeyq5CrRmD3KXd_2LZjjjZc80_8oHoLB9xAdscJiYg0noaA_qGfNg4qDw_JCPQ2l70/w638-h346/%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B9.jpg" width="638" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Το τηλεγράφημα για τις προσπάθειες απελευθέρωσης των ομήρων</span></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span><b><i><br /></i></b></span></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Προσπάθειες απελευθέρωσης των ομήρων</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δυο μέρες αργότερα στις 20
Ιανουαρίου 1945 ο Μακβή επανήλθε στην συνάντηση που είχε με τον Πλαστήρα και
συνέχισε να ενημερώνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με τον στρατηγό Πλαστήρα δεν είχε ληφθεί κάποια ειδοποίηση από το αρχηγείο
των εξεγερμένων, ότι οι όμηροι θα απελευθερωθούν και ότι οι διεθνείς
φιλανθρωπικές οργανώσεις όπως η <span lang="EN-US">IRC</span>,
η <span lang="EN-US">ML</span>36 και η <span lang="EN-US">UNRRA</span><span lang="EN-US"> </span>έστειλαν
φορτηγά αμέσως με ανθρωπιστική βοήθεια για τους ομήρους. Ο συνολικός αριθμός
των ομήρων που συγκεντρώθηκαν σε σημεία στην Κεντρική Ελλάδα όπως στη Λαμία και
τη Λιβαδειά ανέρχονταν συνολικά σε
12.000 και υπολογίζεται ότι 1.000 την ημέρα μπορούσαν να επιστρέφονται με
μεταφορικό μέσα που ήταν διαθέσιμα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αυτή η εξέλιξη- εκτιμούσε ο
Αμερικανός πρέσβης- θα πρέπει να διευκολύνει σημαντικά τις επερχόμενες
ειρηνευτικές συνομιλίες, για τις οποίες
ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι πρόκειται να ξεκινήσουν προσωρινά στις 25
Ιανουαρίου. Πρόσθεσε, ότι το μεγάλο ζήτημα που απόμενε ήταν να διευθετηθεί η
κατάθεση των όπλων από τον ΕΛΑΣ και σε αυτό το θέμα εξέφρασε ξανά την πεποίθηση
ότι το αντάρτικο κίνημα καταρρέει. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Θεωρούσε την τελευταία ομιλία του
Τσώρτσιλ ως μεγάλη συμβολή στην απόφαση για τους ομήρους και μίλησε με
ενθουσιασμό το μήνυμα του Προέδρου Ρούσβελτ προς αυτόν Είναι ίσως η αισιόδοξη
πεποίθησή του- συμπέραινε ο Μακβή- ότι όλη η Ελλάδα θα ειρηνεύσει γρήγορα,
μόλις ο ΕΛΑΣ συμφωνήσει να καταθέσει τα όπλα αφού ο λαός, είπε, έχει βαρεθεί να
πολεμά και θέλει την ειρήνη πάνω απ' όλα. Ωστόσο, για την επανέναρξη των
κανονικών συνθηκών, τόνισε ότι η Ελλάδα χρειάζεται άμεση οικονομική και υλική
βοήθεια. Δεν είπε πλέον για τη συγκέντρωση στρατού 300.000 για να πολεμήσει στο
πλευρό των Συμμάχων στην Άπω Ανατολή πιθανώς επειδή, όπως είχε πει, ο
Στρατάρχης Αλεξάντερ στον Μακβή, του εξήγησε τις τελευταίες ημέρες, ότι η
αποστολή επαρκούς συμμαχικού εξοπλισμού ακόμη και για τον στρατό που είναι
απαραίτητος για την εσωτερική ασφάλεια της Ελλάδας, θα χρειασθεί χρόνος.
Αναμφίβολα, τα όσα έλεγε ο Πλαστήρας στους ξένους διπλωμάτες για τη στρατιωτική
βοήθεια των Συμμάχων, οφείλονταν στην αίσθηση από την πλευρά του, ότι μπορεί να
επιτύχει ευνοϊκό αποτέλεσμα και η παρατήρησή του, ότι αυτό που ήθελαν περισσότερο
οι Έλληνες ήταν η ειρήνη. Αυτό άλλωστε, αντιπροσώπευε την πραγματική του άποψη
για την κατάσταση.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtKL7JKzqBOcg6vMOUo3n4nwqc843ujfXLq_TbelDUROJ171wZ3Jjcnwrn3iNMayPnjE9z56P5xkK-Mygt0zmj8HyDQs-EzjYRX070D1N6wqXhSPSL4PUY7SoHxhuIuw01lqO61MIJxXIU6ljObIVPhQT1PCLSVq-5JYZtfR3k-RUfDC86-XEJlc0hsvfG/s1592/%CE%92%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B6%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="476" data-original-width="1592" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtKL7JKzqBOcg6vMOUo3n4nwqc843ujfXLq_TbelDUROJ171wZ3Jjcnwrn3iNMayPnjE9z56P5xkK-Mygt0zmj8HyDQs-EzjYRX070D1N6wqXhSPSL4PUY7SoHxhuIuw01lqO61MIJxXIU6ljObIVPhQT1PCLSVq-5JYZtfR3k-RUfDC86-XEJlc0hsvfG/w682-h261/%CE%92%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B6%CE%B1.jpg" width="682" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffe599; color: #cc0000;">*Άρχισαν οι συνομιλίες για τη συμφωνία της Βάρκιζας</span></i></b></div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span><b><i><br /></i></b></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Η συμφωνία της Βάρκιζας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι συζητήσεις που είχαν οι
εκπρόσωποι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχαν προχωρήσει εν τω μεταξύ και οδήγησαν σε κάποια
προσέγγιση με την κυβέρνηση και τους Άγγλους. Οι ουσιαστικές συναντήσεις μεταξύ
εκπροσώπων της Ελληνικής Κυβέρνησης και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ άρχισαν στις 3 Φεβρουαρίου
και επρόκειτο να διαρκέσουν έως τις 12 Φεβρουαρίου. Οι κρίσιμες συνομιλίες
πραγματοποιήθηκαν στη βίλα του βιομήχανου
Πέτρου Κανελλόπουλου στη Βάρκιζα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η συμφωνία της Βάρκιζας, που
έβαλε τέλος σε μια ολέθρια εποχή αλληλοσπαραγμού, είναι μια άλλη σελίδα στην
ιστορία της Ελλάδας…</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><b>Υστερόγραφο:</b> Πολλές από τις φωτογραφίες εδώ, είναι του φωτογράφου του περιοδικού Life, Ντμίτρι Κέσσελ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/">https://history.state.gov/historicaldocuments/</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">*Αθηναϊκός Τύπος εποχής </span></b><b><o:p></o:p></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;"><br /></span></b></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-7296923275414737412023-10-28T10:31:00.002+03:002023-11-09T09:21:22.815+02:00Μια ενδιαφέρουσα επετειακή έκδοση από την ΕΣΗΕΑ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia9G_lf31JisueModI3_ZLApKmJ5nQzRqevUyf6KnA-LrOp5xIbdQgK8UAWrVipCPQahPvzaSEfXQJi7qzi0SrsY45Oto2Ft0YWnVSPrjzBFDDPPNBGUYbtwJVhyphenhyphenX50x2rfg4_gVCt2Cr_xzZ2Entkoj71QJiqJtI_IPlUwQuW9hkKTT0PJO1JHM42itq4/s3614/1940.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3614" data-original-width="3070" height="617" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia9G_lf31JisueModI3_ZLApKmJ5nQzRqevUyf6KnA-LrOp5xIbdQgK8UAWrVipCPQahPvzaSEfXQJi7qzi0SrsY45Oto2Ft0YWnVSPrjzBFDDPPNBGUYbtwJVhyphenhyphenX50x2rfg4_gVCt2Cr_xzZ2Entkoj71QJiqJtI_IPlUwQuW9hkKTT0PJO1JHM42itq4/w518-h617/1940.jpg" width="518" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Η επετειακή έκδοση</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, παρουσίασε την επετειακή έκδοση «1940-
1944. Η Αντίσταση και ο αγώνας των δημοσιογράφων για την ελευθερία», σε
συνεργασία με την Ελληνογερμανική Αγωγή.
Ταυτόχρονα εγκαινιάστηκε η έκθεση «Δελτίο Απόντων» της Χριστίνας Κάλμπαρη. Πρόκειται
για μια έκθεση ζωγραφικής και για ένα βιβλίο, που έχουν κοινή αφετηρία: Τα ντοκουμέντα του Ελληνοϊταλικού
πολέμου, της Κατοχής και του Ολοκαυτώματος, όπως προκύπτουν μέσα από τα αρχεία
της Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ «Δημήτρης Ι. Πουρνάρας», όπου και παρουσιάστηκαν.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Είναι μεγάλη μου χαρά που εγκαινιάζω μια ξεχωριστή έκθεση τέχνης στην
Βιβλιοθήκη της ΕΣΗΕΑ, όπου φιλοξενείται πολύτιμο υλικό, εφημερίδες, βιβλία και
το σημαντικότερο, χειρόγραφα»,</i> είπε η Υπουργός Πολιτισμού, δρ. Λίνα
Μενδώνη, για το «Δελτίο Απόντων» κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο πλούτο της
Βιβλιοθήκης της ΕΣΗΕΑ «Δημήτρης Ι. Πουρνάρας» και στο έργο του Μορφωτικού
Ιδρύματος για την ανάδειξή του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στον χαιρετισμό της η πρόεδρος
του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και του Μορφωτικού της Ιδρύματος, Μαρία Αντωνιάδου, αναφέρθηκε
στη σπουδαιότητα εκδηλώσεων που τιμούν το παρελθόν μας αναδεικνύοντας τη δράση
δημοσιογράφων κατά την περίοδο της Κατοχής που με την γραφίδα τους στήριξαν
τους Έλληνες. Η ίδια σημείωσε παράλληλα ότι η έκδοση του Μορφωτικού Ιδρύματος
της ΕΣΗΕΑ και της Ελληνογερμανικής Αγωγής είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Κωστή
Μ. Παπαδάκη, πρώτου νεκρού δημοσιογράφου στο αλβανικό μέτωπο και σε όλους τους
δημοσιογράφους, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με τη σειρά του ο Γενικός
Διευθυντής της Ελληνογερμανικής Αγωγής, δρ. Σταύρος Σάββας ευχαρίστησε τους
δημοσιογράφους που τίμησαν την έκδοση με σύγχρονα κείμενα και τόνισε τη σημασία
της ιστορικής γνώσης αλλά και της δημοσιογραφικής καταγραφής ως ιστορικής πηγής
στο μέλλον. <i>«Η επιθυμία μας να
καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας την αγάπη και τον σεβασμό για την ιστορία τους
έγινε πραγματικότητα μέσα από την συνεργασία μας με την ΕΣΗΕΑ»,</i> κατέληξε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Δεν υπάρχει τίποτα πιο αυθεντικό από τον ημερήσιο τύπο»,</i> είπε ο
δρ. Μάνος Αλχανάτης, πρώτος Αντιπρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου
Ελλάδας, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στην επιστολή διαμαρτυρίας του Αρχιεπισκόπου
Δαμασκηνού για τον διωγμό των Εβραίων της κατοχικής Αθήνας, ένα από τα πολύτιμα
ντοκουμέντα που περιλαμβάνει η έκδοση. Ευχήθηκε το βιβλίο να είναι πηγή
έμπνευσης και κυρίως αναστοχασμού.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZpB916RWbCoLZdBA2LKCksQWDvJxOkOoOqifrIAHNUqTcE5ctxHQb5WipeCt6qEYtJ-4FBkQdjCqN1Oj5-FHCpy8WLZ6V-wRFuwIJ-Na3SBZrCzSqL-6FSsqSA9LGVJG8V9UF03qa3j829oIWs9uqoQpmaeN32oJ_QsG6vDn_X3pbIC-EWSKnHyCUusux/s3499/%CE%95%CE%A3%CE%97%CE%95%CE%91.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3499" data-original-width="3120" height="566" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZpB916RWbCoLZdBA2LKCksQWDvJxOkOoOqifrIAHNUqTcE5ctxHQb5WipeCt6qEYtJ-4FBkQdjCqN1Oj5-FHCpy8WLZ6V-wRFuwIJ-Na3SBZrCzSqL-6FSsqSA9LGVJG8V9UF03qa3j829oIWs9uqoQpmaeN32oJ_QsG6vDn_X3pbIC-EWSKnHyCUusux/w475-h566/%CE%95%CE%A3%CE%97%CE%95%CE%91.jpg" width="475" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Εικόνα από την παρουσίαση του τόμου</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η προαναφερθείσα επιστολή
συνοδεύει το κείμενο της δημοσιογράφου, πολεμικής ανταποκρίτριας Μαρίας
Καρχιλάκη για τους γενναίους της Κατοχής, που εφοδίαζαν με σωτήριες πλαστές
ταυτότητες τους Εβραίους της Αθήνας<i>.
«Πέρασα το καλύτερό μου καλοκαίρι μελετώντας εφημερίδες της Βιβλιοθήκης και του
ιστορικού αρχείου της ΕΣΗΕΑ»,</i> είπε η ίδια, ευχόμενη το βιβλίο να πάρει τη
μορφή ενός ντοκιμαντέρ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με τη σειρά της, η δημοσιογράφος
και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Γιώτα Αντωνοπούλου, αναφέρθηκε
στα σχολεία της Κατοχής<i>. «Κάθε φορά που
μελετώ μια συγκεκριμένη περίοδο μέσα από τον Τύπο σκέφτομαι ότι κάποιοι
συνάδελφοι στο μέλλον θα επιδιώξουν να μελετήσουν και να αναλύσουν τη δική μας
εποχή μέσα από τα κείμενά μας»</i>, ανέφερε και θύμισε ότι κατά τη διάρκεια της
Κατοχής γίνονταν μαθήματα, ακόμα και σε εκκλησίες ή πάρκα».</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Τι συγκλονιστικότερο μπορεί να γράψει ένας δημοσιογράφος παρά ένα
άρθρο για την Απελευθέρωση της πατρίδας του»,</i> είπε ο Αντώνης Σρόιτερ
κάνοντας μια προσωπική αναφορά στον παλιό διευθυντή του, Χρήστο Πασαλάρη, ο
οποίος μιλούσε στους νεότερους για τον Τύπο της εποχής και τους δημοσιογράφους,
που τότε προσπαθούσαν με μέσα που δεν είχαν να κυκλοφορήσουν παράνομα έντυπα
στην Κατοχή και τις μέρες της Απελευθέρωσης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τη συζήτηση διηύθυνε η Κατερίνα
Λυμπεροπούλου, υπεύθυνη συντονισμού της έκδοσης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Παράλληλα, μαθητές και μαθήτριες
της Ελληνογερμανικής Αγωγής παρουσίασαν με τον δικό τους τρόπο επιλεγμένα
αποσπάσματα από εφημερίδες της περιόδου του ελληνοϊταλικού πολέμου και της
Κατοχής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην εκδήλωση παρέστησαν
διακεκριμένες προσωπικότητες από τον χώρο του πολιτισμού, της πολιτικής, της
δημοσιογραφίας και της εκπαίδευσης.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η έκδοση</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για την έκδοση του συλλεκτικού
ιστορικού τόμου, αντλήθηκε υλικό από εφημερίδες της εποχής του ελληνοϊταλικού
πολέμου και της Κατοχής. Η έρευνα κι η τεκμηρίωση έγινε από τον ιστορικό
Δημήτρη Σκλαβενίτη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στόχος της έκδοσης είναι να δοθεί
στον σύγχρονο αναγνώστη μία διαφορετική οπτική των γεγονότων μιας, κρίσιμης για
την πατρίδα μας, εποχής, να συνδεθεί το παρόν με το παρελθόν του τόπου μας,
καταδεικνύοντας την αξία της Ιστορίας
μας ως εθνικής μας μνήμης και τη σύνδεσή της με το σήμερα. Και να αποτελέσει
χρήσιμο εργαλείο σε ερευνητές, σπουδαστές, δημοσιογράφους κ.α.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το πρώτο μέρος της έκδοσης
περιλαμβάνει κείμενα σύγχρονων δημοσιογράφων σχετικά με την περίοδο 1940-1944.
Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται αναλυτικά οι εφημερίδες της περιόδου, πολλές
από τις οποίες επειδή τότε ήταν παράνομες, βλέπουν για πρώτη φορά το φως της
δημοσιότητας και βοήθησαν να διατηρηθεί αναμμένη η φλόγα της Αντίστασης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην έκδοση περιλαμβάνονται
κείμενα επτά δημοσιογράφων ως εξής:</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoKjBmeOa7oUYuphhlMTxNoHmQDJUIwdNQKjaXSyY8-Et4jJ8GfP78n9A7LLSYmUfnJLgANokY5krOJgzPLXzglmtZbWiQbNDQtN6sw1Hzs2T1zcNgZFnvbVkGrT3lNqfkp_ziZC4UtLE8eOfbrAZQHVVu1ti_Jy2_RCRDLb-JSNL9qVMJQctGiGvp1Qx3/s816/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="816" data-original-width="567" height="451" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoKjBmeOa7oUYuphhlMTxNoHmQDJUIwdNQKjaXSyY8-Et4jJ8GfP78n9A7LLSYmUfnJLgANokY5krOJgzPLXzglmtZbWiQbNDQtN6sw1Hzs2T1zcNgZFnvbVkGrT3lNqfkp_ziZC4UtLE8eOfbrAZQHVVu1ti_Jy2_RCRDLb-JSNL9qVMJQctGiGvp1Qx3/w364-h451/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82.jpg" width="364" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Από τις επετειακές εφημερίδες</span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Αλέξης Παπαχελάς</b> – «Κοινό μέτωπο κατά του εχθρού». Τονίζεται στο κείμενό του ότι <i>«τα ιστορικά φύλλα του Ελληνικού Αγώνα και της Ελεύθερης Ελλάδας δείχνουν
πως η δημοσιογραφία συνέχισε να λειτουργεί μέσα στο σκοτάδι της γερμανικής
κατοχής. Δείχνουν επίσης πως, ακόμη και σε περιόδους εξαιρετικών εθνικών κρίσεων, η δημοσιογραφία, από εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές σκοπιές, όπως ισχύει για τις δύο αυτές εφημερίδες, υπηρετεί τον πατριωτισμό των Ελλήνων».</i></span></p><p class="MsoNormal"></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyOpFGE3DbB7ZdE9E0xlVE8_iSrdmyb0cmcVXd9Fk-kJdqHqInQ7nUsvxsKKNJ8IA5a1BcgWIglT0C_9sMVhn-dJ6Ls7-4po-yaYh8QQ0uFKbXYlcHHXPO2uW1sx1yFYwakONvY7TvL2ulavySksO6Pc5YiQs5FwJ9jRLHVegwPznHPsZ0LCbRm-ATp9DC/s829/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="829" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyOpFGE3DbB7ZdE9E0xlVE8_iSrdmyb0cmcVXd9Fk-kJdqHqInQ7nUsvxsKKNJ8IA5a1BcgWIglT0C_9sMVhn-dJ6Ls7-4po-yaYh8QQ0uFKbXYlcHHXPO2uW1sx1yFYwakONvY7TvL2ulavySksO6Pc5YiQs5FwJ9jRLHVegwPznHPsZ0LCbRm-ATp9DC/w464-h308/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7.jpg" width="464" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Τέτοιες πλαστές ταυτότητες, έσωσαν τις ζωές πολλών Εβραίων της Ελλάδας</span></i></b></div><i style="font-size: x-large;"><br /></i><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Μαρία Καρχιλάκη</b> – «Οι γενναίοι της κατοχικής Αθήνας».
Αναφέρεται στην λεγόμενη «βιομηχανία» πλαστών ταυτοτήτων, που έσωσαν τη ζωή
πολλών διωκόμενων Εβραίων. Ήταν ένα δίκτυο ανθρώπων, από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, από τον διευθυντή της Αστυνομίας
Άγγελο Έβερτ, τον διευθυντή Μητρώου του Δήμου Αθηναίων Παναγιώτη Χαλδέζο έως τον διευθυντή της εφημερίδας «Πρωία» Γιώργο Καράντζα. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMlBvzdRhVy6vOWwqdMNPAuXpQQQJ8A-zTCrKNgE9LsHlGtF7qfC8sUDNuVQU2vPyz9Frc3Kkw7zpsEt6WK8m91hhRVf-_0XdMrs7eQqV7pY3BrhvPu91Jq0LN369_uS710WV37Tiu-pnjjONo-LbacLg_74ILSr8Hjy15AVld27aAgk-fxhjE7QFdcRmH/s401/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="353" data-original-width="401" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMlBvzdRhVy6vOWwqdMNPAuXpQQQJ8A-zTCrKNgE9LsHlGtF7qfC8sUDNuVQU2vPyz9Frc3Kkw7zpsEt6WK8m91hhRVf-_0XdMrs7eQqV7pY3BrhvPu91Jq0LN369_uS710WV37Tiu-pnjjONo-LbacLg_74ILSr8Hjy15AVld27aAgk-fxhjE7QFdcRmH/w526-h282/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85.jpg" width="526" /></a></div><span style="color: #fcff01;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #274e13;">*Εικόνα από τα σωτήρια σχολικά συσσίτια της Κατοχής</i></b></div></span><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Γιώτα Αντωνοπούλου</b> – «Σχολεία στη δίνη του πολέμου και ο
ρόλος του Τύπου». Περιγράφει την κατάσταση των σχολικών κτιρίων, που είχαν
βομβαρδισθεί, ενώ άλλα είχαν γίνει νοσοκομεία, τις δυσκολίες διδασκαλίας και τα
περίφημα συσσίτια για τα παιδιά που πεινούσαν. Μέσα στις πολλές δυσκολίες για τη λειτουργία των σχολείων ήταν και η έλλειψη εκπαιδευτικών, γιατί πολλοί από αυτούς είχαν διαφύγει στη Μέση Ανατολή για να συνεχίσουν τον αγώνα,\.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjDRCD_cdzJwwjo7ycTRDjlS0lepARHWe7O2G3yi81bIgRWtoqE7wpfl1GrnlBgu0QoKG0ZeO9NH-Cxb2EKnyVIe9OZGQ8ucqKEhygPecCq1zRhhSUA4wbr9a9euWwLilkHnLlYFBV33QUIXlyY5yliB2vGvBvCRe5rseylp7h8GgkleqU_AK-0kdjlkT9/s670/%CE%A3%CF%81%CF%8C%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="670" data-original-width="386" height="544" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjDRCD_cdzJwwjo7ycTRDjlS0lepARHWe7O2G3yi81bIgRWtoqE7wpfl1GrnlBgu0QoKG0ZeO9NH-Cxb2EKnyVIe9OZGQ8ucqKEhygPecCq1zRhhSUA4wbr9a9euWwLilkHnLlYFBV33QUIXlyY5yliB2vGvBvCRe5rseylp7h8GgkleqU_AK-0kdjlkT9/w374-h544/%CE%A3%CF%81%CF%8C%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" width="374" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Τίτλοι εφημερίδων της κατοχής</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Αντώνης Σρόιτερ </b>– «Η Απελευθέρωση μέσα από τις σελίδες του
Τύπου». Αναφέρεται στις δραματικές συνθήκες, που επικρατούσαν για τον Τύπο με
την κατοχική λογοκρισία, αλλά στον ενθουσιασμό του Τύπου, κατά τη φάση της απελευθέρωσης.<i> "Η γενιά των δημοσιογράφων που πρωταγωνίστησε την εποχή εκείνη στην ουσία καθόρισε την έντυπη δημοσιογραφία έως τις μέρες μας". </i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipeeuKuJQpLoC3UExVSjs6N6oVfDyzySpTPbwxlTM_4GN56d0IZZou8sdI81NNYM535Ys_jMHrbGJ2wBTZLgG8ZZSwsdObULnddHAoSCpD6Md8FMl2mRHR3X5lHq5KPJoZnLaCuaEBPsUDqe8ollCQBEQUeoemQDzu3Kmz1LuCD2M7W4U74l1t0J51PuSZ/s3013/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%90%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3013" data-original-width="2256" height="535" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipeeuKuJQpLoC3UExVSjs6N6oVfDyzySpTPbwxlTM_4GN56d0IZZou8sdI81NNYM535Ys_jMHrbGJ2wBTZLgG8ZZSwsdObULnddHAoSCpD6Md8FMl2mRHR3X5lHq5KPJoZnLaCuaEBPsUDqe8ollCQBEQUeoemQDzu3Kmz1LuCD2M7W4U74l1t0J51PuSZ/w388-h535/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%90%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" width="388" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Κλεισούρα: Η δακτυλογραφημένη εφημερίδα του μετώπου</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Χρήστος Νικολαΐδης</b> – « Η Κλεισούρα του μετώπου». Περιγράφει
τις συνθήκες έκδοσης μιας εφημερίδας του μετώπου, της «Κλεισούρας» που είχε
κυκλοφορήσει με πρωτεργάτη τον Λουκή Ακρίτα, Κύπριο δάσκαλο και δημοσιογράφο και συνεργάτες το Γεώργιο Μαύρο υφηγητή τότε της Νομικής και
τον παιδίατρο τότε Σπύρο Μπαρτζώκα. Ήταν δακτυλογραφημένη. Ο Μπαρτζώκας διέσωσε το αρχείο της εφημερίδας και ο γιός του καθηγητή Ιατρικής Χρήστος Μπαρτζώκας, το δώρισε αργότερα στην ΕΣΗΕΑ.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWv3A-4xR6T8AdAjQyQ9Hzsexinub_jRw2bCMRCjHubvUW02xjsP_iO_3vEVJgDowhpt2FjWVyMVVgoDldiS5w5-aa-eqlCxjSVTPWY8gvO_ydn2WeZn_63rYAfSZQs_JwAHlqKAxF6rPxfcoQfZ0MaMAoYATRos9cgugR7D-4ajK8LpX2ZFQT9vrcFDX/s672/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="672" data-original-width="379" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYWv3A-4xR6T8AdAjQyQ9Hzsexinub_jRw2bCMRCjHubvUW02xjsP_iO_3vEVJgDowhpt2FjWVyMVVgoDldiS5w5-aa-eqlCxjSVTPWY8gvO_ydn2WeZn_63rYAfSZQs_JwAHlqKAxF6rPxfcoQfZ0MaMAoYATRos9cgugR7D-4ajK8LpX2ZFQT9vrcFDX/w327-h464/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82.jpg" width="327" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Από τις επισιτιστικές προσπάθειες της ΕΣΗΕΑ</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Στρατής Αγγελής </b>– «Η επισιτιστική δράση της ΕΣΗΕΑ στην
Κατοχή». Το επισιτιστικό, ήταν το μέγιστο πρόβλημα της Κατοχής, Στο κείμενο
αυτό γίνεται μνεία της ίδρυσης Προμηθευτικού και Καταναλωτικού Συνεταιρισμού
από την ΕΣΗΕΑ τον Αύγουστο του 1941 με σκοπό την προμήθεια και διανομή τροφίμων
σε δημοσιογράφους και υπαλλήλους των αθηναϊκών εφημερίδων. <i>"Η πρόσβαση σε τρόφιμα και η οργάνωση συσσιτίων ήταν δύο από τις τεράστιες συνεισφορές της ΕΣΗΕΑ προς τους συναδέλφους και τις οικογένειές τους στα μαύρα χρόνια της Κατοχής".</i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKQt6maJ0EzUcL7bauGMaX3XhE9FIfT9NJH9uwg3TiLI95FLVEPP1X5pzCUcmJwLEj2iDuPIElK7HUQMVFyRQKukurMK8miJkjP7dOtaWxgy_KGGIlDDY7nchyjeL5aJETtvwU9coOLmZ5EOTUGQGRrqgY7wfDUgHtoaojW7WMaJx-eN1Pkn5amjhPIBTl/s3392/%CE%9A%CE%B9%CE%AC%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3392" data-original-width="2352" height="537" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKQt6maJ0EzUcL7bauGMaX3XhE9FIfT9NJH9uwg3TiLI95FLVEPP1X5pzCUcmJwLEj2iDuPIElK7HUQMVFyRQKukurMK8miJkjP7dOtaWxgy_KGGIlDDY7nchyjeL5aJETtvwU9coOLmZ5EOTUGQGRrqgY7wfDUgHtoaojW7WMaJx-eN1Pkn5amjhPIBTl/w389-h537/%CE%9A%CE%B9%CE%AC%CE%BF%CF%82.jpg" width="389" /></a></div><span style="color: #fcff01;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #274e13;">*Για τον ήρωα Κωστή Παπαδάκη</i></b></div></span><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b>*Νίκος Κιάος </b>– «Ο πρώτος νεκρός δημοσιογράφος του μετώπου
και η διαιώνιση των ιδανικών της Αντίστασης από τους δημοσιογράφους». Η ιστορία
του πρώτου νεκρού δημοσιογράφου Κωστή Παπαδάκη και η ιστορία της βραχύβιας Ένωσης των
Αντιστασιακών Δημοσιογράφων που είχε ιδρυθεί το 1945. "Για τη δράση των δημοσιογράφων στην Κατοχή, αξίζει να αναφερθεί ότι στις 5 Μαρτίου 1943 η ΕΣΗΕΑ με πρόεδρο τον Γεώργιο Καράντζα, κήρυξε απεργία στις εφημερίδες, στη οποία συμμετείχαν και οι οργανώσεις του προσωπικού των εφημερίδων, οι εργάτες Τύπου και οι εφημεριδοπώλες". </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVP0i2LJZVyeQXkIQFnVEDljvvevVoxhr8Gh-249LXctkZZPxUerAyE4Eiw21vlGT-EQ-CUD7HgP4i_aeyHasqbYx-lBExPJS2KYpvLr7kjyxKeLzIM8FWsx6ryuCUviDv0odfy0OTqjcByQ9raFPyv2OBVVSHhqtQTh-DzYrFT4mu4H8sX2fk34Uuh5QC/s728/%CE%9A%CE%AC%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="728" data-original-width="564" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVP0i2LJZVyeQXkIQFnVEDljvvevVoxhr8Gh-249LXctkZZPxUerAyE4Eiw21vlGT-EQ-CUD7HgP4i_aeyHasqbYx-lBExPJS2KYpvLr7kjyxKeLzIM8FWsx6ryuCUviDv0odfy0OTqjcByQ9raFPyv2OBVVSHhqtQTh-DzYrFT4mu4H8sX2fk34Uuh5QC/w392-h480/%CE%9A%CE%AC%CE%BB%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B7.jpg" width="392" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">*Έργο της Χριστίνας Κάλμπαρη</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η έκθεση της Χριστίνας Κάλμπαρη</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η έκθεση της Χριστίνας Κάλμπαρη, αποτελείται
από έργα ζωγραφικής και σχέδια σε χαρτί, που δημιουργήθηκαν ειδικά για τον χώρο
της Βιβλιοθήκης, με αφετηρία φωτογραφίες και κινηματογραφικά ντοκουμέντα από
την Κατοχή και το Ολοκαύτωμα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πρόκειται για την πρώτη εικαστική
έκθεση που φιλοξενείται στους χώρους της Βιβλιοθήκης «Δημήτρης Ι. Πουρνάρας» με
αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Η έκθεση διαρκεί ως τις 14
Νοεμβρίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι ζωγραφικές συνθέσεις, που
προέκυψαν από την ελεύθερη εικαστική απόδοση του αρχειακού υλικού, έχουν ως
σκοπό να προσεγγίσουν το συγκλονιστικό αυτό θέμα, καθώς και την τραγική αίσθηση
της απώλειας, κυρίως μέσα από μια συμβολική και υπαρξιακή ματιά. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η έκδοση και η έκθεση
πραγματοποιήθηκαν με τις ευγενικές χορηγίες του Υπουργείου Πολιτισμού, της
Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και του Αθηναϊκού – Μακεδονικού
Πρακτορείου Ειδήσεων, χωρίς τη συμβολή των οποίων δεν θα ήταν εφικτές.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: x-large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Υστερόγραφο</span><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: x-large;">
<span face="Calibri, "sans-serif"" style="line-height: 115%;"><span style="color: #073763;">*Για τις
συνθήκες εφοδιασμού με τρόφιμα σε δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους τις δύσκολες
μέρες της Κατοχής με την μεγάλη πείνα και τους θανάτους από ασιτία, και εκτός της επετειακής έκδοση της ΕΣΗΕΑ, διαβάστε στο</span> <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2017/05/blog-post_26.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2017/05/blog-post_26.html</a></span></span></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-30000072415272051412023-10-26T10:21:00.001+03:002023-10-28T10:32:07.215+03:00Τα διπλωματικά παρασκήνια για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMQ5kgwphFVTUKgalsEoZ_XhG2FQRrEf4weVfGeo9nZtmA5v5xScRIvhNWM0_sOkeRWGtXu0sKapG3hJoAkq5n2PrRrrUETANRX8T8VxkJ96VwMRcNtw6ygQmoa23BVpFnDf776eUdRlQ-ZEgioaUTWoRXChmzB2-8mfzvzWhiaFi3QojtYwSzcv2d_rm6/s640/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2029%20%CE%9F%CE%BA%CF%84%201940.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="485" height="550" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMQ5kgwphFVTUKgalsEoZ_XhG2FQRrEf4weVfGeo9nZtmA5v5xScRIvhNWM0_sOkeRWGtXu0sKapG3hJoAkq5n2PrRrrUETANRX8T8VxkJ96VwMRcNtw6ygQmoa23BVpFnDf776eUdRlQ-ZEgioaUTWoRXChmzB2-8mfzvzWhiaFi3QojtYwSzcv2d_rm6/w402-h550/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2029%20%CE%9F%CE%BA%CF%84%201940.jpg" width="402" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η μεγάλη στιγμή της Ελλάδας, στις 28 Οκτωβρίου 1940</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: x-large;"><span style="background-color: #2b00fe;">*Τότε που όλοι
αγωνιούσαν για τον πόλεμο<o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: x-large;"><span style="background-color: #2b00fe;">*«Η Ελλάδα δεν είναι
ζητιάνος!!!»<o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Η βύθιση της «Έλλης»</span><span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #fcff01; font-size: x-large;"><b><span style="line-height: 115%;">*Το μεγαλειώδες ΟΧΙ</span></b><b><span style="line-height: 115%;"> </span></b></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Ο ελληνοϊταλικός πόλεμο του 1940, υπήρξε
μια ελληνική εποποιία, η οποία προκάλεσε τον παγκόσμιο θαυμασμό, για την
ανδρεία του Ελληνικού στρατού, ο οποίος στα Ηπειρωτικά βουνά κατατρόπωσε τους
φασίστες εισβολείς του Μουσολίνι, ενώ ο λαός στις πόλεις και τα χωριά επέδειξε αξιοθαύμαστη υπομονή και
καρτερικότητα. Η Ελλάδα, με ανεπαρκή εξωτερική βοήθεια αντιμετώπισε,
αντιστάθηκε και νίκησε τους Ιταλούς, με αποτέλεσμα να χρειασθεί στη συνέχεια η
επέμβαση της Χιτλερικής Γερμανίας για καθυποτάξουν οι φασίστες και οι ναζιστές
μια μικρή χώρα, που βροντοφώναξε από την αρχή ΟΧΙ.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η στάση
της Ελλάδας, από την έναρξη του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε κεντρικό σημείο των διπλωματικών ζυμώσεων,
γιατί προσπάθησε να αποφύγει τον πόλεμο επιχειρώντας να τηρήσει μια
αξιοθαύμαστη ουδετερότητα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Βρισκόμαστε
πλέον στο κρίσιμο έτος 1940, όταν φούντωνε ο πόλεμος σε γη, θάλασσα και αέρα. Η
Ευρώπη φλέγονταν. Η Γαλλία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη είχαν καταρρεύσει. Η Αγγλία
αντιμετώπιζε τους σφοδρούς γερμανικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Στη θάλασσα
τα υποβρύχια τορπίλιζαν και βύθιζαν πλοία… Ο πόλεμος έδειχνε σ’ ολόκληρη την
Ευρώπη, το σκληρό και απεχθές πρόσωπό του…
</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ήταν
ακόμα η εποχή, που μάχονταν η Ευρώπη κατά του Γερμανικού ιμπεριαλισμού, ενώ οι
ΗΠΑ προσπαθούσαν να οχυρωθούν πίσω από το πνεύμα του λεγόμενου «Δόγματος
Μονρόε», το οποίο ουσιαστικά πρέσβευε τον αμερικανικό απομονωτισμό στη δική του
ήπειρο. Χαρακτηριστικά στις αρχές Ιουλίου 1940, ο προεδρικός γραμματέας Έρλυ κατ’ εντολή του προέδρου Ρούζβελτ, είχε
δηλώσει πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ <i>«πιστεύων
απολύτως εις το δόγμα του Μονρόε, δεν τρέφει ουδεμίαν διάθεσιν να επέμβη εις
εδαφικά ζητήματα, αφορώντα την Ευρώπην και την Ασίαν».</i> Το ίδιο διάστημα ο
υπουργός Στρατιωτικών των ΗΠΑ Στίμσον, μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής
Στρατιωτικών της Γερουσίας, είχε τονίσει:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Ουδείς επιθυμεί να αποστείλει αμερικανικά
στρατεύματα πέραν των ορίων μας. Εκτός αν η προστασία αυτών τούτων των Ηνωμένων
Πολιτειών καταστήση την ενέργειαν αυτήν απαραίτητον».</i> Η πανωλεθρία του Περλ
Χάρμπορ, αργούσε ακόμα…</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το
Λονδίνο και ολόκληρη η Αγγλία ζούσαν με τον εφιάλτη των έντονων, συνεχών και καταστρεπτικών γερμανικών αεροπορικών
βομβαρδισμών, ενώ η Γαλλία είχε καταρρεύσει πολύ σύντομα. Το κύριο βάρος της
αντιμετώπισης του ναζιστικού ολέθρου στην Ευρώπη, έφερε η Αγγλία με πρωθυπουργό
τον Ουίνστον Τσώρτσιλ.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η προσπάθεια για ουδετερότητα της Ελλάδας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η Ελλάδα
προσπαθούσε να μην προκαλέσει τη Γερμανία και την Ιταλία. Στις 27 Ιουνίου
μάλιστα, υπέγραψε με τη Γερμανία σειρά οικονομικών συμφωνιών, τρεις από τις
οποίες είχαν δασμολογικό ενδιαφέρον. Η κύρια μέριμνα της κυβέρνησης, ήταν η
εξασφάλιση ουδετερότητας, μέσα σε μια Ευρώπη, την οποία συγκλόνιζε ο πόλεμος,
που ξεκίνησε ο Χίτλερ.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ενδεικτικά
ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς, σε διάγγελμά του για την τέταρτη επέτειο του
καθεστώτος της 4<sup>ης</sup> Αυγούστου, είχε τονίσει μεταξύ άλλων:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Κατά την τρομεράν αυτήν σύγκρουσιν η οποία
συγκλονίζει τα θεμέλια της Ευρώπης, η Ελλάς, πάντοτε ετοίμη εις πάσαν θυσίαν,
προς εξασφάλισιν της ακεραιότητος του εδάφους της, της ανεξαρτησίας της και της
τιμής της, εάν τα υπέρτατα αυτά αγαθά ήθελον κινδυνεύσει, έμεινε και μένει
ουδετέρα».</i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Μεταξάς γνώριζε την πραγματικότητα και προετοίμαζε τη χώρα με μερική και
μυστική επιστράτευση για την εκπαίδευση στρατευσίμων και εφέδρων και την
ετοιμασία τους, για κάθε ενδεχόμενο. Παράλληλα ενέτεινε τις προσπάθειες για
προμήθεια και εκσυγχρονισμό του πολεμικού υλικού που διέθετε. Ο κίνδυνος
εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο ήταν εμφανής, παρά τις προσπάθειες για τήρηση
ουδετερότητας. Οι Ιταλοί είχαν πατήσει πόδι στη γειτονική Αλβανία, την είχαν
καταστήσει προτεκτοράτο τους και συγκέντρωναν εκεί στρατεύματα. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAeCVX7ogoylCSIGYmfPHHj5dawV49ZwntOCKDoFfSAZgqiwSsIViypYVPAfFmg2mzjmnct3R4qBGpSUaZYYlOLMT-Acb7jatqE9mDMiXc8WOXJ-RA8-VV5tLTZQkz2RJ0tk8NPy-wVUVtnr2DWhpWxcj_Rm7jYCHj441-sinbp81PS1jt4qBB4gNeZqst/s730/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1%20%CE%99%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="730" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAeCVX7ogoylCSIGYmfPHHj5dawV49ZwntOCKDoFfSAZgqiwSsIViypYVPAfFmg2mzjmnct3R4qBGpSUaZYYlOLMT-Acb7jatqE9mDMiXc8WOXJ-RA8-VV5tLTZQkz2RJ0tk8NPy-wVUVtnr2DWhpWxcj_Rm7jYCHj441-sinbp81PS1jt4qBB4gNeZqst/w617-h450/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1%20%CE%99%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.jpg" width="617" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η ολοκληρωτική κατάληψη της Γαλλίας. Η λεζάντα της φωτογραφίας εξηγεί...</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η αθόρυβη πρόοδος στο ενδεχόμενο επιστράτευσης</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις
αρχές του καλοκαιριού του 1940, δεν υπήρχαν μεταξύ των διπλωματικών κύκλων
ενδείξεις, ότι η Ιταλία θα επιτεθεί στην Ελλάδα. Στην Αθήνα ο εντεταλμένος της
Αμερικανικής πρεσβείας λοχαγός Τζόνσον συναντήθηκε με τον αρχιστράτηγο
Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος του ανέφερε, σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρέσβη
Λίνκολν Μακβή προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> (1) Ότι η Ελλάδα θα επιδιώξει να
διατηρήσει την ουδετερότητά της αρνούμενη αμερόληπτα όλες τις ξένες απαιτήσεις
για χρήση των εγκαταστάσεων της, αναφέροντας συγκεκριμένα τη Διώρυγα της
Κορίνθου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(2) Ότι πιστεύει πως η Τουρκία θα
προσπαθήσει να παραμείνει ουδέτερη στις παρούσες συνθήκες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(3) Ότι οι εκτιμήσεις των
πληροφοριών του, δείχνουν πως στην Αλβανία υπάρχουν 120.000 Ιταλοί, μόνο 1
βουλγαρική μεραρχία στα ελληνικά σύνορα , 3 μεραρχίες στα τουρκικά καθώς και 43
ρωσικές μεραρχίες Πεζικού, 12 μεραρχίες Ιππικού συν 5 ταξιαρχίες Μηχανικού
απέναντι από τη Ρουμανία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(4) Ότι η ελληνική βοήθεια προς
την Τουρκία ή άλλα βαλκανικά κράτη είναι υποχρεωτική, μόνο κατά της βουλγαρικής
επιθετικότητας και τέλος</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(5) Ότι δεν λαμβάνονται πρόσθετα
μέτρα για την ελληνική κινητοποίηση, που έχει πλέον ολοκληρωθεί μόλις κατά το
ένα τρίτο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σχετικά με τις υποχρεώσεις της
Ελλάδας, η δήλωση του στρατηγού Παπάγου κατά τους Αμερικανούς, ήταν αυστηρά
στρατιωτική και δεν γίνονταν αναφορές για τις ναυτικές επιπτώσεις του ελληνοτουρκικού
Συμφώνου του 1938. Επιπλέον, όσον αφορά την κινητοποίηση, υπήρχαν ενδείξεις ότι
στην πραγματικότητα σημειώνεται αθόρυβη πρόοδος με τις προκαταρκτικές
διαδικασίες, ώστε να είναι δυνατή η ολοκλήρωση μιας επιστράτευσης ίσως σε 3
ημέρες. Η απόλυση της κλάσης του 1935 στις 29 Ιουνίου μετά από 1 μήνα
επανεκπαίδευσης ανακοινώθηκε στις 11 Ιουνίου μαζί με πρόσκληση για την κλάση
του 1934 για κατάταξη από τις 25 Ιουνίου. Πρόσθετοι έφεδροι αξιωματικοί
κλήθηκαν επίσης για τις 15 Ιουνίου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γιουγκοσλάβος στρατιωτικός
ακόλουθος δήλωνε κατηγορηματικά ότι ένα ιταλικό σώμα απέπλευσε από την Τεργέστη
πριν από μια εβδομάδα για άγνωστο προορισμό και ότι ένα άλλο από την ίδια
περιοχή ετοιμάζονταν για αναχώρηση. Επιβεβαίωνε επίσης τις πληροφορίες του
Ελληνικού Επιτελείου ότι από τους Ιταλούς που βρίσκονταν στην Αλβανία μόνο μία
μεραρχία είχε αναπτυχθεί προς την πλευρά της Ελλάδας.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Ιούλιος πέρασε με αγωνία, αλλά και με ψυχραιμία από την πλευρά της Ελλάδας, η
οποία προετοίμαζε τις ένοπλες δυνάμεις αλλά και τον άμαχο πληθυσμό, για το
ενδεχόμενο να υποστεί μια αιφνιδιαστική επίθεση από την Ιταλία. Δεν ήταν
τυχαίο, ότι στις εφημερίδες δημοσιεύθηκαν ακόμα και οδηγίες, σε όσους θα
πήγαιναν διακοπές… να μην ξεχάσουν να πάρουν μαζί τους τα δελτία τροφίμων!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfBjljnb7VS4dP4DrTz2UQV_eD0bcsHqOdZRQzb5OQm3L_898sXcnAQ2MQ-f9yKBovE0LOzGCRUuZUxg4Xx4ZXbrg9p7z9Z9R7FYegeFJaUQPFMl8NnWGAwlCvUViknjQd6wvqKdhxJNa9-zm0FJfDheM-M5B6-v1thiqbmDnhw2gq8IN8DF56EpUpWGn7/s1131/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="699" data-original-width="1131" height="499" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfBjljnb7VS4dP4DrTz2UQV_eD0bcsHqOdZRQzb5OQm3L_898sXcnAQ2MQ-f9yKBovE0LOzGCRUuZUxg4Xx4ZXbrg9p7z9Z9R7FYegeFJaUQPFMl8NnWGAwlCvUViknjQd6wvqKdhxJNa9-zm0FJfDheM-M5B6-v1thiqbmDnhw2gq8IN8DF56EpUpWGn7/w783-h499/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7.jpg" width="783" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Το θρυλικό εύδρομο "'Ελλη"</span></i></b></div></b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Ο κρίσιμος Αύγουστος και η βύθιση της «Έλλης»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Κρίσιμος
αποδείχθηκε ο Αύγουστος του 1940.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 14
του μηνός ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Μακβή τηλεγραφούσε στην Ουάσιγκτον
ότι <i>«η εντύπωση που είχαν στην Αθήνα τόσο
οι επίσημοι όσο και οι ανεπίσημοι κύκλοι που παραμένουν αρκετά μπερδεμένοι ως
προς το τι κρύβεται πίσω από τη συνεχιζόμενη εκστρατεία του Ιταλικού Τύπου και
του ραδιοφώνου κατά της Ελλάδας, αλλά και εν όψει της γενικής ευρωπαϊκής
κατάστασης πιστεύεται, ότι αναμένεται σύντομα να διευκρινισθεί η κατάσταση. Εν
τω μεταξύ, οι Ιταλοί δεν φαίνεται να έχουν ενισχύσει τα στρατεύματά τους στην
Αλβανία και η σχετικά ασήμαντη Κέρκυρα και τα αλβανικά σύνορα σε αυτή τη
συγκυρία, υποδηλώνουν ότι η πραγματική επιθυμία της Ιταλίας επί του παρόντος
μπορεί να είναι να εξαναγκάσει σε παραχωρήσεις την Ελλάδα».</i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι ξένοι
διπλωμάτες πίστευαν ότι η Ελλάδα θα λυγίσει και θα δεχθεί να κάνει παραχωρήσεις
στον Μουσολίνι.<i> <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Γιουγκοσλάβος πρέσβης στην
Αθήνα έστρεφε την προσοχή του στο Αιγαίο και τη σημασία του, ενώ ο στρατιωτικός
ακόλουθός του, που άκουσε μια εκπομπή της Ρώμης στις 13 Αυγούστου το βράδυ, η οποία
κατηγορούσε την Ελλάδα ότι επέτρεψε τη χρήση των Κρητικών λιμανιών στα
βρετανικά πολεμικά πλοία, άλλαξε τη γνώμη του και περίμενε να υπάρξει τελεσίγραφο
της Ιταλίας, που θα απαιτούσε τουλάχιστον τη χρήση της Κρήτης για τις ιταλικές
δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η Μεσόγειος ήδη είχε πάρει φωτιά.
Οι Ιταλοί επιχειρούσαν στα εδάφη της σημερινής Λιβύης, που παρασυρμένοι από τα
Ρωμαϊκά μεγαλεία της ιστορίας τους την ονόμαζαν Κυρηναϊκή. Στην Αλγερία, που
τότε ήταν Γαλλική αποικία, είχε καταφύγει ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκωλ, αρχίζοντας
τη δική του αντίσταση κατά των Γερμανών, που είχαν καταλάβει τη Γαλλία. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Αύγουστος του 1940, σημαδεύτηκε από την άνανδρη βύθιση της «Έλλης» στο λιμάνι
της Τήνου, από ιταλικό υποβρύχιο. Ο λαός της Ελλάδας γιόρταζε το
Δεκαπενταύγουστο και στην Τήνο είχαν συρρεύσει πιστοί από όλη την Ελλάδα,
τιμώντας την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η κυβέρνηση αν και γνώριζε ποιος ήταν ο
δράστης, κράτησε ως επτασφράγιστο μυστικό, τον ένοχο του τορπιλισμού, θέλοντας
να μην προκαλέσει την Ιταλία του Μουσολίνι.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfv2Rns2baU-WA8DSdOaLFU-P3CDxeX7iCZ7nMSS7truB0YOimvX2XgZjgc6RHzFZ6BaQQjpU8AK-0KlCF9Xv2x__N17FHP7a4Nop8qHVwhqKVG830K74yOHmeYDvD-Bg3bmO5FwbxRzCWT1alTD6Hwdmljy8XdSVAimm940yGrJrtetPT94dipaMH7OoX/s1280/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%20%CE%92%CF%8D%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%B7.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="874" data-original-width="1280" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfv2Rns2baU-WA8DSdOaLFU-P3CDxeX7iCZ7nMSS7truB0YOimvX2XgZjgc6RHzFZ6BaQQjpU8AK-0KlCF9Xv2x__N17FHP7a4Nop8qHVwhqKVG830K74yOHmeYDvD-Bg3bmO5FwbxRzCWT1alTD6Hwdmljy8XdSVAimm940yGrJrtetPT94dipaMH7OoX/w720-h448/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%20%CE%92%CF%8D%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%B7.png" width="720" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Το ιστορικό τηλεγράφημα για τη βύθιση της "Έλλης" στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Αμερικανός πρέσβης Μακβή έστειλε αμέσως στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το ακόλουθο
τηλεγράφημα:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Κάθε χρόνο την ημέρα αυτή οι Έλληνες γιορτάζουν την Κοίμηση της
Θεοτόκου με ειδικές ιεροτελεστίες στην πόλη της Τήνου των Κυκλάδων. Πολλοί
πιστοί συγκεντρώνονται εκεί ενόψει ιδιαίτερα των θαυματουργών θεραπειών που
λέγεται ότι θα σημειωθούν εκεί. Σήμερα το πρωί το ελληνικό καταδρομικό «Έλλη»,
αγκυροβόλησε στην προκυμαία, αφού έφερε πολλούς αξιωματούχους στην τελετή και
ενώ ήταν στολισμένο με σημαίες, τορπιλίστηκε χωρίς προειδοποίηση από αγνώστου
ταυτότητας υποβρύχιο και βυθίστηκε σχεδόν αμέσως με την απώλεια ενός
αξιωματικού και περίπου 30 ανδρών. Πληροφορούμαι επίσης ότι το υποβρύχιο
κατέστρεψε την αποβάθρα με μία ή δύο τορπίλες που δεν πέτυχαν το καταδρομικό και
ότι υπήρξαν θύματα αμάχων. Ο πρωθυπουργός απηύθυνε παράκληση μέσω ασυρμάτου στους Τήνιους να διατηρήσουν
την ψυχραιμία τους και εγγυήθηκε την ασφαλή επιστροφή όλων των εκδρομέων. Έχει
επίσης διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς των στρατιωτικών και ναυτικών δυνάμεων,
αλλά κανένα αποτέλεσμα αυτής της διάσκεψης δεν έχει αποκαλυφθεί.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-size: large;"> Η κυνική βαρβαρότητα αυτής της
επίθεσης θυμίζει το περιστατικό της Κέρκυρας του 1924, καθώς και την παραβίαση
της Αλβανικής κυριαρχίας τη Μεγάλη Παρασκευή του περασμένου έτους και οι
Έλληνες δεν έχουν καμία αμφιβολία ως προς τον δράστη της, ιδίως ενόψει των
Ιταλών. Η ανθελληνική εκστρατεία του Τύπου και του ραδιοφώνου με τις πλαστές
κατηγορίες της, που αναφέρθηκε στο τηλεγράφημά μου, (13 Αυγούστου, 3 μ.μ.)
συνεχίζεται ακόμη. Οι απαιτήσεις που συνήθως ακολουθούν τον εκφοβισμό σε αυτό
το είδος διπλωματίας αναμένονται σύντομα.<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><i><span style="font-size: large;">MacVeagh»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
εφημερίδες μιλούσαν για τορπιλισμό της «Έλλης» από υποβρύχιο άγνωστης εθνικότητας.
Το πρακτορείο ειδήσεων Στέφανι μετέδωσε από τη
Ρώμη ότι οι Ιταλοί ισχυρίσθηκαν ότι κανένα ιταλικό υποβρύχιο… δεν είχε
αναφέρει ότι τορπίλισε ελληνικό πολεμικό πλοίο και ότι επιπλέον κανένα ιταλικό
υποβρύχιο δεν βρίσκονταν τις τελευταίες εκείνες μέρες κοντά στη σημείο όπου
βυθίστηκε η «Έλλη»!!!</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqAJU9kdxNShKTdSb1M1b09Wj3qxOuvSqAFdarQo9Qo3FJlY62PPR-fqO5k65pVBuP92vE73d-hn1xIn1A8KzBTtjTscLXjnmug7voPWwReygngxgSXeTYuYQBZYhWX9jTmf9KHbIFGVOkySZEeSwx_7_jaBeUZjwbNW498IZssaTm-CVh1tNVj3mszYcR/s445/%CE%95%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B5_%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="319" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqAJU9kdxNShKTdSb1M1b09Wj3qxOuvSqAFdarQo9Qo3FJlY62PPR-fqO5k65pVBuP92vE73d-hn1xIn1A8KzBTtjTscLXjnmug7voPWwReygngxgSXeTYuYQBZYhWX9jTmf9KHbIFGVOkySZEeSwx_7_jaBeUZjwbNW498IZssaTm-CVh1tNVj3mszYcR/w338-h466/%CE%95%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B5_%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9.jpg" width="338" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι</span></i></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><b><i><br /></i></b></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Ονειρεύονταν ελληνικό αντάρτικο στην Αλβανία</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Έξι
μέρες αργότερα ο Ιταλός πρέσβης
Εμμανουέλε Γκράτσι, επισκέφθηκε το Υπουργείο Εξωτερικών διαμαρτυρήθηκε για τη
στάση του Ελληνικού Τύπου σχετικά με τα ιταλικά δημοσιεύματα και τις
ραδιοφωνικές εκπομπές ότι οι ελληνικές αρχές προετοιμάζουν ένοπλες συμμορίες
επί αρκετούς μήνες με σκοπό να δράσουν κατά των Αλβανών στη Δυτική Ήπειρο. Η
ελληνική κυβέρνηση εξέδωσε ανακοίνωση μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου Τύπου, που
διέψευδε κατηγορηματικά αυτό το γεγονός. Ο Γενικός Διευθυντής του υπουργείου
Εξωτερικών αντέτεινε ότι η συγκέντρωση των ιταλικών δυνάμεων στα ελληνικά
σύνορα συνεχίζονταν.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τη συγκέντρωση των ιταλικών δυνάμεων στα
ελληνικά σύνορα επιβεβαίωσε ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος, ο οποίος
εκτίμησε, ωστόσο, ότι η συνολική ιταλική δύναμη στην Αλβανία εξακολουθούσε να
παραμένει κάπου γύρω στις 140.000 άνδρες.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Εν τω
μεταξύ ο Τούρκος στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία της Αθήνας, που
ανακλήθηκε, επέστρεφε στην υπηρεσία του
στο στράτευμα και τον αντικαθιστούσε ο πρώην στρατιωτικός ακόλουθος στο Παρίσι.
Πριν φύγει από την Αθήνα επικοινώνησε με τον Αμερικανό πρέσβη και του έδωσε τις
προσωπικές του απόψεις για την κατάσταση, θεωρώντας ότι οι Ιταλοί σκοπεύουν να αναλάβουν δράση
χωρίς μεγάλη καθυστέρηση και ότι οι Έλληνες θα αντισταθούν. Όσον αφορά την πιθανή
τουρκική βοήθεια στην Ελλάδα σε ένα τέτοιο γεγονός, ο τόνος του ήταν πολύ πιο
θετικός από ό,τι την τελευταία φορά που τον συνάντησε ο πρέσβης Μακβή. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το
διπλωματικό ενδιαφέρον για τον πόλεμο, ήταν στην πρώτη θέση του ενδιαφέροντος
όλων και φυσικά η τύχη της Ελλάδας ενόψει των κινήσεων της Ιταλίας στην
Αλβανία, την οποία είχε καταστήσει δικό της προτεκτοράτο.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο πρέσβης
Μακβή στις 26 Αυγούστου 1940, έλαβε από τον Πολιτικό Διευθυντή του Φόρεϊν Όφις το αντίγραφο ενός τηλεγραφήματος που είχε
στείλει ο ‘Έλληνας πρέσβης στην Ιταλία, στο οποίο ανέφερε ότι ο Γερμανός πρέσβης
στη Ρώμη είχε μεσολαβήσει στον Υπουργό Εξωτερικών προς το συμφέρον της
διατήρησης της ειρήνης στην περιοχή αυτή. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Συμπτωματικά,
ο Μακβή πληροφορήθηκε ιδιωτικά από έγκυρη
πηγή, ότι ο Έλληνας πρέσβης στο Βερολίνο έλαβε εντολή την περασμένη εβδομάδα να
ζητήσει μεσολάβηση.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><i> -Εάν αυτό είναι αλήθεια, έλεγε, φαίνεται
ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει υποχρεώσεις έναντι της γερμανικής
κυβέρνησης, τις οποίες μπορεί να δυσκολευτεί αργότερα να αγνοήσει.</i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Όλα όμως
τελικά ήταν υποθέσεις και φήμες...</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
ραδιοφωνική εκπομπή του Βερολίνου στην
ελληνική γλώσσα, διέψευσε το προηγούμενο βράδυ <i>«κατόπιν αιτήματος του πρακτορείου ειδήσεων Stefani Agence»<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i> </i>(1) ότι η Ιταλία επέδωσε τελεσίγραφο
στην Ελλάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(2) ότι υπάρχουν συγκεντρώσεις
ιταλικών στρατευμάτων στα ελληνοαλβανικά σύνορα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(3) ότι η Ιταλία σκοπεύει να
αναλάβει στρατιωτική δράση ή να καταλάβει την Κέρκυρα ή την Κρήτη και </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">(4) ότι η Ιταλία έχει υιοθετήσει
γενικά μια εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η ένταση
φάνηκε να μειώνεται στην Αθήνα. Έτσι
φάνηκε τόσο σε επίσημους, όσο και σε ανεπίσημους κύκλους. Ωστόσο, η ελληνική
κυβέρνηση παρέμενε σε εγρήγορση. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Σχετικά
όμως με το σημείο Νο. 3, ο Πολιτικός διευθυντής του Φόρεϊν Όφις επιβεβαίωσε στον
Μακβή, ότι υπάρχουν συγκεντρώσεις ιταλικών στρατευμάτων στα ελληνοαλβανικά σύνορα, του είπε ότι συνεχίζονται να αυξάνονται
ακόμη και πρόσθεσε ότι τις τελευταίες ημέρες 6.000 Ιταλοί στρατιώτες είχαν
αποβιβαστεί στην Αλβανία, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν σταλεί στο
νότιο τμήμα της χώρας. Δηλαδή στα ελληνοαλβανικά σύνορα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Γιουγκοσλάβος στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία της Αθήνας εξακολουθούσε να
ανεβάζει τη δύναμη των Ιταλών στην Αλβανία σε 150.000 άνδρες. Για τους Έλληνες
έλεγε ότι χωρίς εμφανή κινητοποίηση είχαν διαθέσιμους από 300.000 έως 320.000
άνδρες υπό τα όπλα, σε όλες τις υπηρεσίες των ενόπλων δυνάμεων. Πλήρης
κινητοποίηση αποτελούμενη από 12 κλάσεις είχε επιτευχθεί- κατά τον ίδιο- σε
Κρήτη, Ιόνια Νησιά και Ήπειρο ενώ στη Μακεδονία είχαν κληθεί 5 κλάσεις
στρατευσίμων. Υπάρχουν τρία συντάγματα
στην Ήπειρο που υπεράσπιζαν το μέτωπο προς την Αλβανία. Ένα από αυτά
ήταν μηχανοκίνητο. Στη Μακεδονία υπήρχαν 6 μεραρχίες . Οι πλήρως
κινητοποιημένες υπηρεσίες περιλάμβαναν το Ναυτικό, την Ακτοφυλακή, το βαρύ Πυροβολικό,
το Μηχανικό, την Αντιαεροπορική Άμυνα και την Αεροπορία.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Προς Γερμανούς: «Η Ελλάδα δεν είναι ζητιάνος!!!»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην
ατμόσφαιρα επικρατούσε αγωνία για τις προθέσεις της Ιταλίας, που είχε μεταφέρει
μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην Αλβανία, προσανατολισμένες προς τα ελληνικά
σύνορα. Κυκλοφορούσαν και ανυπόστατες φήμες ότι η Ελλάδα δήθεν ζήτησε τη
μεσολάβηση της Γερμανίας. Η στάση όμως του Μεταξά, ήταν σταθερή. Η Ελλάδα δεν
ζητιανεύει!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 29
Αυγούστου 1940 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς δέχτηκε τον αμερικανό πρέσβη
Λίνκολν Μακβή. Στη μακρά συζήτηση που είχαν, ο Μεταξάς επιβεβαίωσε, ότι η Ιταλία
δεν είχε υποβάλει επίσημες απαιτήσεις προς την Ελλάδα και ότι υπήρχε μείωση της
έντασης μεταξύ των δύο χωρών. Αρνήθηκε να παρασυρθεί σε οποιεσδήποτε προβλέψεις
για τις μελλοντικές εξελίξεις σε αυτό το θέμα, λέγοντας απλώς ότι η Ελλάδα δεν
πιστεύει πλέον στις ιταλικές διαβεβαιώσεις και παραμένει έτοιμη να υπερασπιστεί
τον εαυτό της μέχρις εσχάτων. Χρησιμοποίησε μάλιστα, όπως φαίνεται και στην
αναφορά του Μακβή, τη φράση για την επικείμενη θυσία αν χρειασθεί <i>«έως τον τελευταίο άνδρα, την τελευταία
γυναίκα, το τελευταίο παιδί».</i> Σε ό,τι είχε ήδη συμβεί, είπε ότι νόμιζε, πως
η Ιταλία ξεκίνησε την εκστρατεία της περιφρονώντας εσφαλμένα το υψηλό ηθικό και
τις ικανότητες της Ελλάδα. Οι Γερμανοί- πρόσθεσε- τα έχουν καταλάβει καλύτερα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μεταξάς απέφυγε έντεχνα πιθανή
ερώτηση σχετικά με αναφερόμενο αίτημα της Ελλάδας για μεσολάβηση στο Βερολίνο, μιλώντας
για τις σχέσεις του με τον Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα, προς τον οποίο είχε πει ότι
<i>«η Ελλάδα δεν είναι ζητιάνος»</i>!!! Όταν ο Μακβή του υπενθύμισε ότι θα μπορούσε
σύντομα να προσκληθεί στη Βιέννη για να διευθετήσει τις αλβανικές διεκδικήσεις,
είπε ότι φυσικά θα προέκυπταν αντεγκλήσεις σε μια τέτοια διάσκεψη και ρώτησε αν
πίστευε ο συνομιλητής του, ότι οι Ιταλοί θα ήθελαν να συζητήσουν για τον πολύ μεγάλο αριθμό Ελλήνων στην Αλβανία
και το ζήτημα των Δωδεκανήσων, που τα κατείχαν.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaDTDfPV3Dw69NXeY2OlEAEfbI_nbVMdvEPH2wb2vdjhyphenhyphenqEhYVrgNV3icbXKBeRM4Ml_NgFimPMrTvi0pulU0UvCxmJfxsKatE-k9dXopPuq3JcV6LXDXwNplBKS6P20PAKaPxK_4hDBwzFmwqrEi7GEn02P-Pj0AVqShP9co2lk6AsQDg9XsTh0wq6pZy/s1158/%CE%A4%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%9F%CE%A7%CE%99.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="871" data-original-width="1158" height="457" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaDTDfPV3Dw69NXeY2OlEAEfbI_nbVMdvEPH2wb2vdjhyphenhyphenqEhYVrgNV3icbXKBeRM4Ml_NgFimPMrTvi0pulU0UvCxmJfxsKatE-k9dXopPuq3JcV6LXDXwNplBKS6P20PAKaPxK_4hDBwzFmwqrEi7GEn02P-Pj0AVqShP9co2lk6AsQDg9XsTh0wq6pZy/w713-h457/%CE%A4%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%9F%CE%A7%CE%99.jpg" width="713" /></a></i></div><i><div style="text-align: center;"><i><b><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Το ιστορικό τηλεγράφημα για το Ελληνικό "ΟΧΙ" όπως το πληροφορήθηκαν στις ΗΠΑ, εκείνο το ξημέρωμα</span></b></i></div></i><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><b><br /></b></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Ξημέρωσε η μεγάλη ημέρα του ΟΧΙ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η μεγάλη
στιγμή για την Ελλάδα, έφτασε όταν ξημέρωνε η 28<sup>η</sup> Οκτωβρίου. Τότε
επισκέφθηκε αιφνιδιαστικά το Μεταξά ο Ιταλός πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι και του
επέδωσε τη διακοίνωση της κυβέρνησής του
απαιτώντας να εισέλθουν στην Ελλάδα ιταλικά στρατεύματα, που στάθμευαν στην
Αλβανία. Η απάντησή του Μεταξά είναι γνωστή. Για την Ελλάδα ήταν η ώρα του
ιστορικού ΟΧΙ, που πολύ γρήγορα έγινε αποφασιστική ιαχή του λαού.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο ίδιος
ο Γκράτσι στα Απομνημονεύματά του, που δημοσίευσε πολλά χρόνια μετά, έγραψε για
εκείνη την κρίσιμη στιγμή, στο σπίτι του Μεταξά στην Κηφισιά και για τη
συνάντησή τους. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i> «Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί
έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως
συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος»</i>
έγραψε χαρακτηριστικά, ο Ιταλός πρέσβης.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Μεταξάς ενημέρωσε αμέσως το Βρετανό πρέσβη Μίκαελ Πάλαιρετ, ο οποίος με τη
σειρά του ενημέρωσε τον Αμερικανό συνάδελφό του Λίνκολν Μακβή.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 5
τα ξημερώματα, ο Μακβή έστειλε το πρώτο τηλεγράφημα προς τον προϊστάμενό του
υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον. Το ιστορικό αυτό τηλεγράφημα, διασώζεται
στα αμερικανικά Εθνικά Αρχεία και είναι το ακόλουθο: </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Μετά από κάποιες άκρως παράλογες κατηγορίες
του ιταλικού πρακτορείου ειδήσεων για ελληνική ένοπλη δράση στην Αλβανία, τις
οποίες αρνήθηκε πλήρως η ελληνική κυβέρνηση χθες, ο Ιταλός πρέσβης παρέδωσε
στον Πρωθυπουργό τελεσίγραφο στις 3 η ώρα σήμερα το πρωί με λήξη στις 6,
ζητώντας άδεια να καταλάβει η Ιταλία ορισμένα στρατηγικά σημεία. Όταν ο Πρωθυπουργός
ρώτησε ποια σημεία, ο πρέσβης είπε ότι δεν γνωρίζει. Αυτό το τελευταίο έχω από
τον Βρετανό πρέσβη που κλήθηκε αμέσως σε διαβούλευση. Οι ενδείξεις δείχνουν ότι
η Ελλάδα δεν θα συμμορφωθεί. Η Αθήνα έχει ήδη συσκότιση».</i><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><span lang="EN-US"> </span>Στα ελληνοαλβανικά σύνορα
άρχιζαν οι συγκρούσεις. Ήταν η αρχή ενός
τιτάνιου αγώνα, στη διάρκεια του οποίου τα ελληνικά στρατεύματα μέσα σε
δραματικές καιρικές συνθήκες, σε παγωνιά, σε χιόνια και βροχές, απωθούσαν
συνεχώς τους Ιταλούς, προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το
ενδιαφέρον μεταξύ των διπλωματών για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, παρέμενε
αμείωτο τις επόμενες μέρες και μήνες. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Αμερικανός
επιτετραμμένος στην Ιταλία Ρήντ τηλεγραφούσε στον Υπουργό Εξωτερικών στην
Ουάσιγκτον στις 3 Δεκεμβρίου 1940, το μεσημέρι.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Από πληροφορημένη πηγή μαθαίνω ότι το
αρχικό σχέδιο για την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα, απαιτούσε απόβαση στην
Κέρκυρα και την Κεφαλονιά, για υποστήριξη των επιχειρήσεων μέσω των περασμάτων
από την Αλβανία και αναμενόταν να ξεπεραστεί όλη η ελληνική αντίσταση σε 8
ημέρες. Το σχέδιο επιχειρήσεων είχε την έγκριση του στρατηγού Μπαντόλιο, ο
οποίος όμως ήταν αντίθετος στην εκστρατεία.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span style="font-size: large;"> Οι καταιγίδες κατά μήκος των ελληνικών
ακτών λέγεται ότι απέτρεψαν τις επιχειρήσεις απόβασης και έτσι οδήγησαν στις
μεγάλες ανατροπές που υπέστησαν οι ιταλικές δυνάμεις. Οι ιταλικές απώλειες
περιγράφονται ως πολύ βαριές και παρόλο που οι ενισχύσεις φτάνουν στην Αλβανία
με ρυθμό ικανοποιητικό και σε μεγάλο
βαθμό αεροπορικώς, δεν πιστεύεται ότι μπορεί να ξεκινήσει μια ισχυρή αντεπίθεση
για άλλες 3 ή 4 εβδομάδες. Η Ανώτατη Ιταλική Διοίκηση θεωρεί πλέον ότι θα απαιτηθούν 4 ή 5
μήνες για την επιτυχή ολοκλήρωση της εκστρατείας».</span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ήταν
σαφές πλέον ότι η υπεροπτική φασιστική Ιταλία είχε αποτύχει σε όλους τους
στρατιωτικούς στόχους που είχε θέσει. Οι κακές καιρικές συνθήκες στο Ιόνιο
Πέλαγος, αν αλήθευαν οι πληροφορίες του Αμερικανού επιτετραμμένου στη Ρώμη,
είχαν απαλλάξει από μια μεγάλη δοκιμασία την Κέρκυρα και την Κεφαλονιά, γιατί
όχι και την Ιθάκη και τη Λευκάδα… </span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Οι Αλβανοί ήθελαν να απαλλαγούν από τους Ιταλούς;</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
διπλωμάτες, όπου και αν βρίσκονταν εξακολουθούσαν να συγκεντρώνουν πληροφορίες,
όχι μόνο του μετώπου, αλλά και των παρασκηνίων.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Χαρακτηριστικά
ο Αμερικανός πρέσβης στη Γιουγκοσλαβία Λέιν, πληροφορούσε την κυβέρνησή του
στις 19 Δεκεμβρίου 1940, ότι το απόγευμα
της προηγούμενης μέρας, ένας αρμόδιος αξιωματούχος του Φόρεϊν Όφις, ενημέρωσε
εμπιστευτικά τους διπλωμάτες στο Βελιγράδι για τα εξής:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Υπήρχαν
αναφορές για δυσαρέσκεια στην Αλβανία γιατί η Μεγάλη Βρετανία και η Ελλάδα, απέφυγαν να ανακοινώσουν
κατηγορηματικά, ότι πρόθεσή τους είναι να αποκαταστήσουν την αλβανική
ανεξαρτησία. Οι Αλβανοί θα καλωσόριζαν την άμεση σύσταση προσωρινής κυβέρνησης
στην Κορυτσά, προκειμένου να καθησυχάσουν τις υποψίες τους ότι οι Έλληνες είχαν
σχέδια για κάποια από τα Αλβανικά εδάφη, που είχαν απελευθερώσει. Μια τέτοια
κίνηση θα παρακινούσε επίσης τους Αλβανούς σε μεγαλύτερη δραστηριότητα πίσω από
τις γραμμές κατά των Ιταλών.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Δίνοντας την προσωπική του άποψη, ο
πληροφοριοδότης μας, πρόσθεσε, ότι θα ήταν πολύ καλύτερα για την Ελλάδα καθώς
και για όλα τα βαλκανικά κράτη αν είχε μια ικανοποιημένη Αλβανία ως γείτονα
παρά αν προσπαθούσε να διευθετήσει παλιές εθνικές αξιώσεις παίρνοντας και
κρατώντας «λίγες αλβανικές πόλεις». Στην τελευταία περίπτωση, η Αλβανία θα
γινόταν και πάλι κέντρο ίντριγκας από κάθε ευρωπαϊκή δύναμη, που επιθυμούσε να
ανακατευτεί στις βαλκανικές υποθέσεις» </i>κατέληγε ο Λέιν.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
σαρωτική προώθηση των ελληνικών δυνάμεων μέσα στα εδάφη της Βόρειας Ηπείρου,
είχε προκαλέσει τεράστιες ανησυχίες σε μια μερίδα των Αλβανών, οι οποίοι
προσπαθούσαν να αποκτήσουν προσβάσεις στην Αγγλική κυβέρνηση, μήπως και
γλιτώσουν πιθανολογούμενη κατάρρευση του αλβανικού κράτους. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe7YndY_KD7JjUrfbaWfhq3PWwZPVhoje14R0_8PFo4ZS_vs2-GVERrzigpp1rlZofG9ajggxjykYd2oXC-VRopmVwju_yNIHgUuLz2q5kGAldOrZG-O7uubjt6eLKJCWKRLd9xJ6EeSQ6bAWsl3zpPcm8ZGMnHcchOlsY8BqiOm9x1ewQaLEmh-iseQV8/s742/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%BF.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="742" height="465" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe7YndY_KD7JjUrfbaWfhq3PWwZPVhoje14R0_8PFo4ZS_vs2-GVERrzigpp1rlZofG9ajggxjykYd2oXC-VRopmVwju_yNIHgUuLz2q5kGAldOrZG-O7uubjt6eLKJCWKRLd9xJ6EeSQ6bAWsl3zpPcm8ZGMnHcchOlsY8BqiOm9x1ewQaLEmh-iseQV8/w706-h465/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%BF.png" width="706" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Ο Ιωάννης Μεταξάς</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><br /></i></b></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Μεταξάς: Παλεύουμε για όλους τους λαούς!</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
ελληνική κυβέρνηση αντιλήφθηκε αμέσως, ότι υπήρχαν δυνάμεις στην Ευρώπη, χωρίς
να εξαιρείται και η σύμμαχος Αγγλία, που βλέποντας τις ιταλικές ήττες στη
Βόρεια Ήπειρο, είχαν αρχίσει να κινούνται για να διατηρηθεί το προπολεμικό <span lang="EN-US">status</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">quo</span> στα Βαλκάνια. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο δραστήριος
Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Μακβή ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας
του στις 21 Δεκεμβρίου 1940, ότι η αναφορά στο τηλεγράφημα της 19<sup>ης</sup> Δεκεμβρίου, από το Βελιγράδι, για τις
αλβανικές υποψίες σχετικά με τις ελληνικές προθέσεις έδειχναν αδικαιολόγητες,
εν όψει της δήλωσης του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά στο ραδιόφωνο μετά την απελευθέρωση
της Κορυτσάς στις 23 Νοεμβρίου: <i>«Παλεύουμε
όχι μόνο για την ύπαρξή μας αλλά και για τους άλλους βαλκανικούς λαούς και για
την απελευθέρωση της Αλβανίας».</i> Ο Γενικός διευθυντής του Υπουργείου
Εξωτερικών με τον οποίο ο Μακβή είχε αρκετές συνομιλίες, καθώς και με τον υφυπουργό
Εξωτερικών και άλλους αξιωματούχους για αυτό το θέμα, του εξέφρασαν την άποψη
ότι η ιταλική προπαγάνδα μπορεί να εργάζεται σε αυτό το θέμα. Οι ελληνικοί
στόχοι, είπαν, είναι ξεκάθαροι μέχρι στιγμής. Από την άλλη, ο Γενικός διευθυντής
ισχυρίστηκε ότι θεωρούσε την αλβανική βοήθεια προς κάθε πλευρά στην παρούσα
σύγκρουση, ως σχετικά ασήμαντη. Τι θα γίνει εάν και πότε θα απελευθερωθεί η
Αλβανία είναι ένα άλλο ζήτημα που οι Έλληνες φαίνεται να αισθάνονται καλύτερα
να λυθεί όταν έρθει η ώρα. Επιπλέον, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η λύση του Αλβανικού
δεν θα εξαρτηθεί μόνο από αυτούς. Αναμφίβολα ελπίζουν να ανακτήσουν τη Νότια
Αλβανία (σ.σ. εννοούσε τη Βόρεια Ήπειρο) όπου κυριαρχεί ο ελληνικός πληθυσμός
και αδιαφορούν για την τύχη της υπόλοιπης χώρας. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τον
Γενικό διευθυντή, η συγκρότηση μιας προσωρινής αλβανικής κυβέρνησης στα
μετόπισθεν του Ιταλικού στρατού δεν είναι πρακτική λόγω των αναγκών της
πολεμικής κατάστασης και λόγω της ύπαρξης φατριαστικών διαφωνιών, μεταξύ των
ίδιων των Αλβανών.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η γερμανική προπαγάνδα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Εν
μεταξύ η γερμανική προπαγάνδα, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να δημιουργήσει κλίμα
ηττοπάθειας στην Ελλάδα, που μεγαλουργούσε στα Ηπειρωτικά βουνά.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Αμερικανός
επιτετραμμένος στο Βερολίνο Μόρρις, στις 22 Δεκεμβρίου 1940, ενημέρωνε το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ ότι τον Έλληνα πρέσβη στη
γερμανική πρωτεύουσα, είχε προσεγγίσει πρόσφατα ένας ανεπίσημος μεν, αλλά
εξουσιοδοτημένος Γερμανός, για να συζητήσουν σχετικά με την ιταλοελληνική σύγκρουση.
Επισημάνθηκε στον πρέσβη, ότι η ήττα της Αγγλίας ήταν σίγουρη μέσα στους
επόμενους μήνες. Κατόπιν τούτου η Ελλάδα θα έπρεπε να αποδεχτεί τους όρους που
θα επιβάλει η Ιταλία. Επί του παρόντος, μια γερμανική μεσολάβηση που ζητούσε η
Ελλάδα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τιμητική και ακόμη και συμφέρουσα ειρήνη
για την Ελλάδα. Η Γερμανία, ισχυρίζονταν ο ανεπίσημος ναζί, δεν θα παρέλειπε να
ζυγίσει ευνοϊκά για την Ελλάδα τα εξαιρετικά στρατιωτικά της επιτεύγματα. Ως
προς τη διαδικασία, προτάθηκε στον πρέσβη να συστήσει στην κυβέρνησή του να
ζητήσει από έναν από τους γείτονές της, είτε τη Γιουγκοσλαβία, είτε την
Τουρκία, να υποβάλει στη γερμανική κυβέρνηση ένα ελληνικό αίτημα για γερμανική
μεσολάβηση. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Έλληνας πρέσβης, απέρριψε αυτή την πρόταση παρατηρώντας ότι ένα νικηφόρο έθνος
δεν ζητά μεσολάβηση και δηλώνοντας την πεποίθησή του ότι η επιτυχής αντίσταση
της Ελλάδας στην ιταλική επίθεση είχε εξυπηρετήσει το συμφέρον της ίδιας της
Γερμανίας εξαλείφοντας τις ιταλικές αξιώσεις για πολιτική κυριαρχία στα
Βαλκάνια, που τελικά θα ντρόπιαζαν τα σχέδια της Γερμανίας σε αυτό το μέρος της
Ευρώπης. Σε περίπτωση ήττας της Αγγλίας, ο πρέσβης ένιωθε σίγουρος ότι ο Φύρερ
θα λάμβανε υπόψη αυτό το γεγονός μαζί με τον θαυμασμό του για το ελληνικό
πνεύμα και τον πολιτισμό για να απαγορεύσει στην Ιταλία να επιβάλει σκληρούς
όρους. Ο πρέσβης θεώρησε πράγματι ότι η Ελλάδα θα επιτρεπόταν να διατηρήσει τις
ελληνικές κατοικημένες περιοχές της Νότιας Αλβανίας στις οποίες έχει «εθνολογικό»
ενδιαφέρον και τις οποίες τα στρατεύματά της κατακτούν ανεξάρτητα από το ποια
πλευρά κερδίζει τον μεγάλο πόλεμο.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
Ελληνική εξωτερική πολιτική στη λήξη του έτους 1940 είχε αποκτήσει τεράστια
αυτοπεποίθηση εξαιτίας των νικών του στρατού της, που κατατρόπωνε συνεχώς του
υπερφίαλους Ιταλούς φασίστες. Και φυσικά απέκτησε αμέτρητους υποστηρικτές σε
όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. </span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #ffe599; color: #274e13; font-size: large;">Υστερόγραφο<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #ffe599; color: #274e13;">*Για το ίδιο θέμα
διαβάστε και στο</span> <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2023/07/blog-post.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2023/07/blog-post.html</a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #cc0000; color: #fcff01; font-size: large;"> ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #cc0000; color: #fcff01;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span> (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1940v03/d409">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1940v03/d409</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #cc0000; color: #fcff01;">* Αρχείο εφημερίδων
«Εστία» και «Ακρόπολις» Αθηνών, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-60977773966409994852023-10-13T09:22:00.002+03:002023-10-23T12:17:28.472+03:001940-41: Πόλεμος και αγωνία της Ελλάδας να αποκτήσει περισσότερα αεροπλάνα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYyBMiLw0x7eSTmJ7g35ztJuVZQpRZScCyDkZGPtqsM-sOMCCSLQ1vJhxo4N72TZ4IG-kfj2rkcfQ0h3fJQEz0roNTA6RS6ZmsguXTZiR7gn7g69uIbwnkir44aEDQ8SfwxiFRO1DToqdhaertZKyZiHfQ-wOZJplxu_RBaoJeOS1iroFjwABM2J1WouGE/s766/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A0%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%2020%20%CE%91%CF%80%CF%81%201941.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="609" data-original-width="766" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYyBMiLw0x7eSTmJ7g35ztJuVZQpRZScCyDkZGPtqsM-sOMCCSLQ1vJhxo4N72TZ4IG-kfj2rkcfQ0h3fJQEz0roNTA6RS6ZmsguXTZiR7gn7g69uIbwnkir44aEDQ8SfwxiFRO1DToqdhaertZKyZiHfQ-wOZJplxu_RBaoJeOS1iroFjwABM2J1WouGE/w745-h478/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B2%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A0%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%2020%20%CE%91%CF%80%CF%81%201941.jpg" width="745" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Οι δύο πρέσβεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον πόλεμο του 1940-41, προσερχόμενοι στο Γενικό Στρατηγείο. Αριστερά ο Λίνκολν Μακβή (ΗΠΑ)</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;"> και δεξιά ο Μίκαελ Πάλαιρετ (Αγγλία) </span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: x-large;"><span style="background-color: #274e13;">*Ανέκδοτη διπλωματική
αλληλογραφία.<o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #fcff01; font-size: x-large;"><span style="background-color: #274e13;">*Τα αεροπλάνα των ΗΠΑ, που
δεν δόθηκαν </span></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Το υπόμνημα του Μεταξά
προς τον Ρούζβελτ.</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: large;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"> </span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Ο πόλεμος του 1940 εναντίον της Ιταλίας και
του 1941 εναντίον της Γερμανίας, ήταν ένας τιτάνιος αγώνας εναντίον του
φασισμού και του Ναζισμού. Η Ελλάδα πολέμησε με γενναιότητα και χωρίς μεγάλη
και ουσιαστική βοήθεια, πλην της Βρετανίας, που έστειλε ανεπαρκείς δυνάμεις και
περιορισμένο αριθμό αεροπλάνων. Η Ελλάδα απευθύνθηκε στις συμμαχικές χώρες
ζητώντας αποφασιστική βοήθεια, που δεν την πήρε ποτέ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση
των ΗΠΑ, που υποσχόταν αεροπλάνα τα οποία δεν δόθηκαν ποτέ. Διαφωτιστική εικόνα
της κατάστασης που επικρατούσε τότε μας δίνει η διπλωματική αλληλογραφία, που
διασώθηκε στα αμερικανικά Εθνικά Αρχεία. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
νικηφόρος πόλεμος κατά των Ιταλών, στα Ηπειρωτικά βουνά, παρά τις επιμέρους
ελλείψεις, δεν επηρεάσθηκε και συνέχισε να είναι νικηφόρος. Το πνεύμα του ΟΧΙ ήταν
ισχυρό. Η μεγάλη έλλειψη που γίνονταν αισθητή, ήταν οι ελλείψεις ιδίως στην
πολεμική αεροπορία. Η βοήθεια που παρείχαν οι Άγγλοι, δεν ήταν επαρκής. Είναι
γνωστό ότι χάρη στις συνεχείς πιέσεις και του ίδιου του πρωθυπουργού Ουίνστον Τσώρτσιλ,
το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου του 1940 διατέθηκαν στην Ελλάδα τρεις
μοίρες καταδιωκτικών και βομβαρδιστικών αεροπλάνων, ενώ άλλη μοίρα αεροσκαφών
που είχε έδρα στην Αίγυπτο άρχισε να δρα εναντίον εχθρικών στόχων στο μέτωπο. Ήταν σαφής όμως η
ανεπάρκεια από αεροπορικής πλευράς, όταν μάλιστα δεν μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν στην Ελλάδα τα νεώτερου τύπου βομβαρδιστικά, για λόγους
τεχνικούς. Πάντως ο Τσώρτσιλ έβλεπε τη σημασία την αντίστασης της Ελλάδας στις
δυνάμεις του Άξονα και στις 4 Νοεμβρίου τηλεγραφούσε στον υπουργό Πολέμου Άντονι Ήντεν:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Από στρατηγική άποψη η απώλεια της Αθήνας
θα αποτελούσε πλήγμα εξίσου σοβαρό με την απώλεια του Χαρτούμ, πλήγμα μάλιστα
ανεπανόρθωτο».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο πρωθυπουργός
Ιωάννης Μεταξάς στις 16 Νοεμβρίου ζήτησε μεταξύ άλλων από τους Άγγλους την
αποστολή και άλλων αεροπλάνων, προειδοποιώντας ότι αναμένει γερμανική επίθεση
εναντίον της Ελλάδας. Ταυτόχρονα διαβεβαίωνε ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν
αποφασισμένη να αντισταθεί και κατά της Γερμανίας.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η αγωνία
πάντως της Ελλάδας για ενίσχυση της αεροπορικής άμυνας ήταν συνεχής. Όπως και η
φροντίδα για ποικίλο πολεμικό υλικό. Γι’ αυτό, εκτός της Αγγλίας στράφηκε και
στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η ιταλική αεροπορία μπορούσε να
βομβαρδίζει ελληνικές πόλεις. Στις 30 Οκτωβρίου η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε
την Πάτρα. Οι άμαχοι νεκροί εκείνη τη μέρα, ήταν 100 και οι τραυματίες 250.
Αργότερα βομβαρδίστηκαν η Θεσσαλονίκη, η Κέρκυρα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά και
διάφορες κωμοπόλεις και χωριά, χωρίς να πληγούν στρατιωτικοί στόχοι, παρά μόνο
πολιτικοί. Τα ελληνικά αεροσκάφη στο διάστημα του πολέμου κατέρριψαν στο μέτωπο
πολλά ιταλικά αεροπλάνα. Είχαμε όμως απώλεια ελληνικών αεροσκαφών, που δεν ήταν
εύκολο να αντικατασταθούν από νέα. Από τις αρχές Νοεμβρίου η αγγλική αεροπορία
εγκατέστησε βάσεις στην Ελλάδα και άρχισε να συμμετέχει από κοινού με την
ελληνική αεροπορία σε επιχειρήσεις. Συνήθως επιτυχείς με καταρρίψεις ιταλικών
πολεμικών αεροσκαφών.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις
αρχές Νοεμβρίου 1940 στις ΗΠΑ εξελέγη
πρόεδρος ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ επικεφαλής των Δημοκρατικών.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0e-uIkErBggvb5Gb3d4hwkKeT73CIE7HgtfbEdPbh-aGK-gEpqogq2CP5KjlPwL5v-8vzyZk_Vp0BEwmr5zGdB_2T_muNrvsoGdpAd3kJAhp0sTEtBCPez-DlJFWYf7mhNjBA5BRlbRpnszG7nHf0ACY_CVD5aZ2YOVAzqQ_NL3a8Vv2PAJVffgcnaFs7/s574/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82%20%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="574" height="467" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0e-uIkErBggvb5Gb3d4hwkKeT73CIE7HgtfbEdPbh-aGK-gEpqogq2CP5KjlPwL5v-8vzyZk_Vp0BEwmr5zGdB_2T_muNrvsoGdpAd3kJAhp0sTEtBCPez-DlJFWYf7mhNjBA5BRlbRpnszG7nHf0ACY_CVD5aZ2YOVAzqQ_NL3a8Vv2PAJVffgcnaFs7/w652-h467/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82%20%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C%CF%82.jpg" width="652" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Ιωάννης Μεταξάς</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Υπόμνημα του Μεταξά προς τις ΗΠΑ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Λίνκολν
Μακβή, τηλεγραφούσε στις 7 Δεκεμβρίου 1940 στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην
Ουάσιγκτον, ότι τον κάλεσε εκείνο το πρωί ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς στο
Υπουργείο Εξωτερικών και του παρέδωσε γραπτό υπόμνημα αναφερόμενο στην ανάγκη
που είχε η Ελλάδα να καλύψει την επέκταση των πιστώσεων σε δολάρια με κάποια
μορφή <i>«για τις απελπιστικά απαραίτητες
αγορές πολεμικού υλικού».</i> Επιπλέον, ζήτησε να ενημερωθεί προσωπικά ο
Πρόεδρος Ρούσβελτ, εάν είναι δυνατόν, για τις ελληνικές απόψεις, σχετικά με τον
επείγοντα χαρακτήρα αυτού του θέματος, που απασχολούσε την Ελλάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ο στρατηγός Μεταξάς- </i>έγραφε ο Μακβή-<i> είπε ότι οι επιχειρήσεις προχωρούν ικανοποιητικά κατά των Ιταλών αλλά
είναι απολύτως απαραίτητο να τελειώσει ο πόλεμος στην Αλβανία αυτόν τον χειμώνα
γιατί, χωρίς καμία αμφιβολία, η Γερμανία θα επιτεθεί στην περιοχή αυτή την
ερχόμενη άνοιξη. Αυτό εξηγεί γιατί ο Ελληνικός Στρατός προς το παρόν δεν
εδραιώνεται αλλά προωθεί τις θέσεις του με όλες τις δυνάμεις παρά τις καιρικές
συνθήκες και το δύσκολο έδαφος. Εάν η Ελλάδα μπορέσει να διώξει τους Ιταλούς
από την Αλβανία μέσα στους επόμενους μήνες, θα εξασφαλιστεί η γιουγκοσλαβική, η
τουρκική και ίσως και η βουλγαρική αντίσταση στη Γερμανία. Έτσι θεωρεί τον
ελληνικό πόλεμο σήμερα ως σημείο καμπής στη μάχη για την ελευθερία όλης αυτής
της περιοχής και ίσως και σε ολόκληρο τον πόλεμο. Αλλά τόνισε και τόνισε ξανά,
ότι τα πυρομαχικά της Ελλάδας και όσα μπορούν να διαθέσουν οι Βρετανοί για
χρήση αυτό το χειμώνα, δεν επαρκούν για αδιάκοπες επιχειρήσεις στην παρούσα
κλίμακα για διάστημα μηνών. Κατανοεί τους περιορισμούς που επιβάλλονται από την
αμερικανική νομοθεσία, αλλά προέτρεψε ότι είναι προς το συμφέρον όλων αυτών που
πρεσβεύει η Αμερική καθώς και προς το συμφέρον αυτού του ηρωικού μικρού έθνους
να επινοηθούν κάποια μέσα το συντομότερο δυνατό για να διασφαλιστεί η επαρκής
ροή πυρομαχικών ώστε να διασφαλισθεί η συνέχιση και η επιτυχία της παρούσας
προσπάθειας της Ελλάδας».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο πρωθυπουργός
Ιωάννης Μεταξάς παρέδωσε στον πρέσβη Μακβή και ένα μνημόνιο, για την
αμερικανική κυβέρνηση, στο οποίο τονίζονταν:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Στις 13 Νοεμβρίου, ο υπουργός Οικονομικών απηύθυνε στον πρέσβη των
Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα μια μακρά επιστολή, που περιγράφει τις
ανυπέρβλητες δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουμε λόγω έλλειψης επαρκούς
πίστωσης σε δολάρια για τις ζωτικές μας ανάγκες σε προμήθειες, εκφράζοντας
έκκληση για αμερικανική οικονομική στήριξη ώστε οι επείγουσες απαιτήσεις της
στιγμής να μπορούν να ικανοποιηθούν αποτελεσματικά. Με την εξέλιξη της
πολεμικής κατάστασης οι οικονομικές μας ανάγκες γίνονται πιο πιεστικές και η
αντιμετώπισή τους γίνεται συντριπτικό πρόβλημα. Αν και η Μεγάλη Βρετανία έχει
ανοίξει πιστώσεις υπέρ ημών, το πρόβλημα παραμένει κρίσιμο καθώς οι τελευταίες
περιορίζονται στην περιοχή της στερλίνας και μεγάλος αριθμός αγαθών ουσιαστικής
σημασίας μπορεί να αγοραστεί μόνο στην Αμερική και σε χώρες που απαιτούν
πληρωμή σε δολάρια. Λόγω της μείωσης των εξαγωγών προς την Αμερική, η προμήθεια
δολαρίων γίνεται εξαιρετικά δύσκολη και το απόθεμα των δολαρίων μας εξαντλείται
τη στιγμή που πρέπει να υποβάλουμε αίτηση στην αμερικανική αγορά για προμήθειες
πολεμικού υλικού, που η Μεγάλη Βρετανία δεν μπορεί να εξασφαλίσει. Καθώς οι
δυσκολίες γίνονται συντριπτικές, θέτοντας σε κίνδυνο την επιτυχή έκβαση του
πολέμου, θεωρούμε ότι είναι επίκαιρο να απευθύνουμε έκκληση στην κυβέρνηση των
Ηνωμένων Πολιτειών για οικονομική βοήθεια.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ως εκ τούτου, σας ζητάμε να κάνετε τα απαραίτητα βήματα στο όνομα της
Ελληνικής Κυβέρνησης και πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν
θα αρνηθεί τη βοήθειά της στην Ελλάδα, ώστε να μπορέσει να δώσει αποτελεσματικά
τον αγώνα της για την ελευθερία και τα κοινά ιδανικά των δύο εθνών μας». <o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnOhOyxKjujbU3Wr44BB4bFiIQhGztgOLkjmcHh2S-ElmofNVNcn6NmqPhvIvQEuLxarWphQIqnkEguMEcsTGEofZldui7_SYGCO0ksIJvbwVbnYNaA1LodJfaapIspuzet-Tdb9r3CuGDh9c9TwCbEi72mLHmeVC4djboZtJeCOVEDgBSPQKVe6H0Jh-/s708/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%B6%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CF%84.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="483" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYnOhOyxKjujbU3Wr44BB4bFiIQhGztgOLkjmcHh2S-ElmofNVNcn6NmqPhvIvQEuLxarWphQIqnkEguMEcsTGEofZldui7_SYGCO0ksIJvbwVbnYNaA1LodJfaapIspuzet-Tdb9r3CuGDh9c9TwCbEi72mLHmeVC4djboZtJeCOVEDgBSPQKVe6H0Jh-/w305-h420/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%B6%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CF%84.jpg" width="305" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><i style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Αμερικανός πρόεδρος Ρούζβελτ</span></b></i></i></div><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Την
επομένη 8 Δεκεμβρίου, στις εφημερίδες της Αθήνας δημοσιεύθηκε ότι ο πρόεδρος
τον ΗΠΑ Ρούζβελτ, απαντώντας στο ευχαριστήριο τηλεγράφημα του βασιλιά Γεώργιου
Β΄, διαβεβαίωνε ότι οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν την Ελλάδα στον αγώνα της.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 9 Δεκεμβρίου 1940, ο Ιωάννης
Μεταξάς κάλεσε τον πρέσβη Μακβή και του επέδωσε το ακόλουθο προσωπικό δραματικό
μήνυμα που απηύθυνε στον πρόεδρο Ρούζβελτ, ο οποίος έδινε ελπίδες ότι οι
Αμερικανοί θα δώσουν αεροπλάνα στην Ελλάδα. Το κείμενο ήταν γραμμένο στα
γαλλικά. Σήμερα υπάρχει μεταφρασμένο στα αγγλικά στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ και
είναι το ακόλουθο:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Κύριε Πρόεδρε, αυτή τη στιγμή που η Ελλάδα, θύμα αδικαιολόγητης
επιθετικότητας από την πλευρά μιας μεγάλης δύναμης, αγωνίζεται εδώ και 40 μέρες
με όλα της τα μέσα για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της και των υψηλών αρχών
που από την αρχή ήταν το θεμέλιο της στην εθνική της ύπαρξη, έρχεται αντιμέτωπη
με προβλήματα, των οποίων η λύση εξαρτάται από την παροχή της κατάλληλης
βοήθειας. Το ζήτημα των απαραίτητων προμηθειών πολεμικού υλικού και του
συναλλάγματος που απαιτείται για την προμήθεια του αποτελούν δύο από τα οξύτερα
προβλήματα, απέναντι στην αυστηρή πραγματικότητα των οποίων, το πνεύμα θυσίας
και το ακλόνητο θάρρος αυτού του έθνους κινδυνεύουν να διαρραγούν.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Έτσι, ενώ η ελληνική Πολεμική Αεροπορία καταδιώκει τον εχθρό στο μέτωπο
με τους μικρούς πόρους που έχει στη διάθεσή της, ο άμαχος πληθυσμός, γυναίκες
και παιδιά εκτίθενται σε ύπουλη επίθεση από την εχθρική αεροπορία, η οποία
προτιμά να επιτίθεται σε πόλεις, των οποίων η έλλειψη άμυνας τις αφήνει ανοιχτές
στις επιθέσεις.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Επιπλέον, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει εξαιρετικά σοβαρές δυσκολίες στις
προσπάθειές της να προμηθευτεί τα απαραίτητα εφόδια για τον στρατό και να
εξασφαλίσει την τροφοδοσία του άμαχου πληθυσμού με τρόφιμα, λόγω της έλλειψης
συναλλάγματος, που οφείλεται στις αυξημένες ανάγκες του και του περιορισμού των
πόρων του.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Σε κάθε κρίσιμη συγκυρία της εθνικής της ύπαρξης, η Ελλάδα βρήκε πάντα
στη χώρα σας τη συμπάθεια και τη βοήθεια που απαιτούσε. Είναι φυσικό, λοιπόν,
σε τέτοιες στιγμές που ζει σήμερα να στραφεί με σιγουριά προς αυτή την
κατεύθυνση.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Εκπροσωπώντας αυτή την εμπιστοσύνη, για άλλη μια φορά, κύριε Πρόεδρε,
απευθύνομαι αυτοπροσώπως σε εσάς ως ο εξουσιοδοτημένος αρχηγός του μεγάλου
αμερικανικού έθνους καθώς και ως κληρονόμος των ευγενέστερων παραδόσεων του,
για να σας παρακαλέσω να ασκήσετε το υψηλό σας κύρος για να διαβεβαιώσετε τη χώρα
μου για τη βοήθεια της οποίας έχει ανάγκη.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Μόλις χθες παρενέβητε μεγαλόψυχα για να διασφαλίσετε τη μεταφορά στην
Ελληνική Πολεμική Αεροπορία των 30 από τα 60 αεροπλάνα καταδίωξης που είχαμε
ζητήσει και τα οποία επρόκειτο να παραδοθούν στον Αμερικανικό Στρατό.
Ενθαρρυμένοι από αυτή τη χειρονομία και αναμένοντας την άρση των εμποδίων στην
εκπλήρωσή της που έχουν προκύψει, σας παρακαλώ να είστε αρκετά μεγαλόψυχοι για
να μεσολαβήσετε για την ικανοποίηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες των πιεστικών
αναγκών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Πολλές άλλες προμήθειες είναι επίσης απαραίτητες για τον στρατό μας για
να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο που έχει μπροστά του. Δυστυχώς, οι
διαθέσιμοι πόροι της χώρας σε συνάλλαγμα κάθε άλλο παρά επαρκούν για να
καλύψουν τις ανάγκες. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα εξεταστεί η δυνατότητα συμφωνίας
με την Ελλάδα, με τέτοιους όρους πληρωμής, που θα της επιτρέψουν να κάνει στις
Ηνωμένες Πολιτείες επείγουσες παραγγελίες για υλικό, που δεν μπορεί να
προμηθευτεί από την Αγγλία παρά τη γενναιόδωρη βοήθεια που της παρείχε η χώρα
αυτή.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Η βοήθεια που θα μπορούσε να μας δώσει αυτή τη στιγμή η μεγάλη χώρα σας
μπορεί να είναι αποφασιστική στον αγώνα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και τον
οποίο διεξάγει τώρα στο πλευρό του βρετανικού έθνους για τη διασφάλιση της
ελευθερίας και της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας την
αφοσίωσή σας σε αυτό το ιδανικό και στην υπεροχή των πνευματικών και ηθικών
δυνάμεων έναντι εκείνων της βίας και της καταπίεσης, το ιδανικό που ήταν πάντα
η κοινή κληρονομιά των δύο λαών μας, τολμώ να ελπίζω ότι αυτή η περαιτέρω
έκκληση που τολμώ να απευθύνω σε εσάς θα συναντήσει μια συμπαθητική υποδοχή.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Με αυτήν την ελπίδα, ικετεύω, κύριε Πρόεδρε, να δεχτείτε τη διαβεβαίωση
της βαθιάς αφοσίωσής μου. <o:p></o:p></span></i></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ιωάννης Μεταξάς.»<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Πάντως
στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, υπάρχει σήμερα ένα υπηρεσιακό σημείωμα που έκοβε τις
ελπίδες της Ελλάδας να πάρει αεροπλάνα, τα οποία είχε τόση ανάγκη. Σύμφωνα με
το σημείωμα αυτό το αρμόδιο τμήμα εξέτασε το ζήτημα της εξαγωγής αεροπλάνων
στην Ελλάδα σε σχέση με καθεμία από τις τρεις ομάδες αεροπλάνων (Vultee,
Columbia και Seversky) και εκφράζονταν η γνώμη ότι <i>«δεν θα ήταν συνετό να παρεμποδίσουμε τις δικές μας αμυντικές ανάγκες,
επιμένοντας στην εξαγωγή αυτών των στρατιωτικών αεροπλάνων στην Ελλάδα».<o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFGOARWo3c0M9a1s0Ywtur8_MIsxQS_k5UmQ0cZ9RRR8hyphenhyphenaWfiqHPBAWDcZDOccyZbknLdJ3ena1iVbqP_Trusk03yIalX1vdB12tmGQg72wbk7YHzCo_Lh7IeJbaTo14TfCJgzOYNUBGZQS4kAqfctluDlhK501IAz5R3qvQ97DA9q34HT0BcibSzBYMH/s909/%CE%A3%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%86%CE%AC%CE%B9%CF%81.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="529" data-original-width="909" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFGOARWo3c0M9a1s0Ywtur8_MIsxQS_k5UmQ0cZ9RRR8hyphenhyphenaWfiqHPBAWDcZDOccyZbknLdJ3ena1iVbqP_Trusk03yIalX1vdB12tmGQg72wbk7YHzCo_Lh7IeJbaTo14TfCJgzOYNUBGZQS4kAqfctluDlhK501IAz5R3qvQ97DA9q34HT0BcibSzBYMH/w639-h432/%CE%A3%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%86%CE%AC%CE%B9%CF%81.jpg" width="639" /></a></span></div><span><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Αεροπλάνο τύπου "Σπιτφάιρ" στους ελληνικούς ουρανούς</span></i></b></div><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το έγγραφο υπέγραφε ο Γουώλτερ
Μάρρεϋ, ο οποίος εξηγούσε ότι οδηγείται σε αυτό το συμπέρασμα από τις ακόλουθες
σκέψεις, με βάση τις καλύτερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στην
Ελλάδα: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«(1) Ο κ. Μακβή, πρέσβης μας στην Αθήνα, ανέφερε ότι αν και υπάρχει εντεινόμενη
ελληνική κοινή γνώμη υπέρ της αντίστασης στην επιθετικότητα και ότι η κυβέρνηση
Μεταξά έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει «μέχρις εσχάτων», ο
κ. ΜακΒή εξακολουθεί να βλέπει την πιθανότητα, η Ελλάδα να υποταχθεί, χωρίς να
πολεμήσει, στις αποφασιστικές απαιτήσεις του Άξονα. Εν όψει της βασικής μας
επιθυμίας να αποφύγουμε να πέσουν αεροπλάνα στα χέρια του Άξονα, ο κίνδυνος που
ενέχει η αποστολή πολύτιμων αεροπλάνων στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι
σημαντικός παράγοντας. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">(2) Δεδομένου ότι η Ελλάδα μπορεί να αντισταθεί, ο Ελληνικός Στρατός
δεν είναι ούτε καλά εκπαιδευμένος ούτε καλά εξοπλισμένος και πιθανότατα θα
πρόσφερε δυσκολία για μια καλά μηχανοποιημένη επιθετική δύναμη. Στην Ελλάδα
λείπουν οι ιδιαίτερα εκπαιδευμένοι αεροπόροι και μηχανικοί, όπως θα απαιτούνταν
για τη λειτουργία σύγχρονων αεροπλάνων αμερικανικής κατασκευής. Επομένως, ακόμη
κι αν τα αμερικανικά αεροπλάνα που αποστέλλονται στην Ελλάδα αποφύγουν τη
σύλληψη από την Ιταλία, πιθανότατα δεν θα επιτύγχαναν κανένα σημαντικό
στρατιωτικό αποτέλεσμα όταν επανδρώνονταν από Έλληνες πιλότους. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">(3) Εφόσον η Μεγάλη Βρετανία έχει εγγυηθεί την ελληνική ανεξαρτησία και
είναι πρωτίστως υπεύθυνη για την άμυνα αυτής της χώρας, τα αεροπλάνα που
μπορούμε να διαθέσουμε για εξαγωγή θα αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα εάν
προμηθεύονταν στη Βρετανία παρά στην Ελλάδα».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι αμερικανοί υπηρεσιακοί
παράγοντες δεν καταλάβαιναν το πρόβλημα των μαχόμενων Ελλήνων. Η ελληνική
κυβέρνηση, που λογικά δεν γνώριζε τις εσωτερικές αντιρρήσεις των αμερικανών
υπηρεσιακών παραγόντων, εξακολουθούσε να ελπίζει και να αποζητεί την
αμερικανική βοήθεια σε αεροπλάνα και άλλο πολεμικό υλικό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ελπίδα αναζωπυρώθηκε όταν στις
αρχές Δεκεμβρίου 1940 ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον ενημερώθηκε ότι ο πρέσβης
των ΗΠΑ στην Ελλάδα Λίνκολν Μακβή, ανέφερε υπηρεσιακά ότι η Ελλάδα θα μπορούσε
να αγοράσει 30 αεροπλάνα καταδίωξης. Μετά από αναφορά στην κυβέρνηση της Αθήνας,
ο πρέσβης δήλωσε ότι η κυβέρνησή του επιθυμούσε να αγοράσει 30 αεροπλάνα
καταδίωξης Curtiss- Wright P-40. Καθώς όλα τα αεροπλάνα P-40 που παράγονταν τότε
προορίζονταν για τη Μεγάλη Βρετανία, η βρετανική κυβέρνηση πρότεινε στον
Μεταξά, μέσω Βρετανών αξιωματούχων στην Αθήνα, ότι η Βρετανία θα προμήθευε αμέσως
στην Ελλάδα 30 αεροπλάνα Defiant, με αντάλλαγμα τη συμφωνία της Ελλάδας, να
παραιτηθεί από τα 30 αεροπλάνα Curtiss- Wright, που είχαν υποσχεθεί οι
Αμερικανοί. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnVKKSN82oM7FvTToUivIFiLnJZAROlVOvjdm-k45sqKS6hGTnRTzANMMvdEGY6rBEgk4wQMvwPwYnqZqccDtvyiODGIbLCKWwPoXwGbLdi3HZRgOhb5xeDDe4jzI5UcmRQ5rdHKRHVA1FLwCCL438pNRDda4GBfh1yUAvqFwFmssTQrkcXTzD_w1NBFBZ/s704/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="704" data-original-width="355" height="503" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnVKKSN82oM7FvTToUivIFiLnJZAROlVOvjdm-k45sqKS6hGTnRTzANMMvdEGY6rBEgk4wQMvwPwYnqZqccDtvyiODGIbLCKWwPoXwGbLdi3HZRgOhb5xeDDe4jzI5UcmRQ5rdHKRHVA1FLwCCL438pNRDda4GBfh1yUAvqFwFmssTQrkcXTzD_w1NBFBZ/w257-h503/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" width="257" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 16 Δεκεμβρίου, ο Βρετανός επιτετραμμένος
στην Ουάσιγκτον ενημέρωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι είχε λάβει ένα τηλεγράφημα
από την κυβέρνησή του, που ανέφερε ότι ο στρατηγός Μεταξάς είχε ενημερώσει τη
βρετανική κυβέρνηση πως η Ελλάδα θα ήταν αρκετά ικανοποιημένη να παραλάβει 30
αεροπλάνα από τις βρετανικές δυνάμεις αεροπορίας, που έδρευαν στην Αίγυπτο για
αντικατάσταση των 30 αεροπλάνων P–40 που προσφέρονταν από την κυβέρνηση των
Ηνωμένων Πολιτειών. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η κατάσταση όμως δεν
ομαλοποιήθηκε και η Ελλάδα πολεμούσε διατηρώντας ελπίδες ότι θα πάρει
αεροπλάνα, αλλά αεροπλάνα κατάλληλα για τις επιχειρησιακές ανάγκες της. Στις 17
Δεκεμβρίου, ο Έλληνας πρέσβης υπέβαλε γραπτό υπόμνημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ,
δηλώνοντας ότι <i>«μετά από προσεκτική
εξέταση της προσφοράς που έγινε για τα αεροπλάνα Defiant, η ελληνική κυβέρνηση
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αεροπλάνα αυτά είναι ακατάλληλα και ότι τα Curtiss
P-40 είναι τα κατάλληλα. Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση θέλει να ανανεώσει
την επείγουσα έκκλησή της προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Στις 18 Δεκεμβρίου, ο σύμβουλος της Ελληνικής
Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον συμφώνησε να τηλεγραφήσει στην κυβέρνησή του στην
Αθήνα ζητώντας την αποδοχή των αεροπλάνων Defiant. Οι Αμερικανοί δεν έδιναν τα
αεροπλάνα που ζητούσε η Ελλάδα. Διπλωματικός μύλος… </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην
υπόθεση παρενέβη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ, ο οποίος σε
έγγραφό του υποστήριζε ότι τυχόν παρεξήγηση σε αυτό το θέμα θα πρέπει να
αποσαφηνιστεί από τις βρετανικές και τις ελληνικές αρχές. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Προς ενημέρωσή σας, ωστόσο, </i>συνέχιζε,<i> θα πρέπει να επισημανθεί ότι ενώ η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει
καμία πρόθεση να αποσύρει την προσφορά που έγινε στην Ελλάδα, οι ενημερωμένες υπηρεσίες
αυτής της κυβέρνησης, θεωρούν ότι η Ελλάδα καλό θα ήταν να αποδεχτεί τη
βρετανική προσφορά για διάφορους λόγους: <o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">(1) Ο χρόνος παράδοσης και αποστολής των P-40 στην Ελλάδα είναι
αβέβαιος. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">(2) Το αεροπλάνο P-40 λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο στον
χειρισμό, και εν μέρει για αυτόν τον λόγο ο στρατός μας δεν δέχεται άλλα
αεροπλάνα αυτού του τύπου. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">(3) Χωρίς ανταλλακτικά ή μηχανικούς στην Ελλάδα που να είναι
εξοικειωμένοι με αυτό το αεροπλάνο, το P-40 μπορεί σύντομα να είναι περισσότερο
βάρος έναντι της Ελλάδας, παρά περιουσιακό στοιχείο».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και κατέληγε με την διπλωματική
διατύπωση:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Επιθυμούμε να αποφύγουμε κάθε υπονοούμενο ότι η αμερικανική κυβέρνηση
επιχειρεί να αποσύρει την προσφορά της προς την Ελλάδα. Είμαστε πεπεισμένοι,
ωστόσο, ότι η βρετανική προσφορά είναι αναμφισβήτητα συμφέρουσα για την Ελλάδα».</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWasGj5GWb4umNWgK-IxQgx4pb0afIa2Qm-BNw8WAWSbDXbr_o5_vvSC2-Wz1ODjOPvbdGMfVdKiHHDa0qvgEstOhbA1MnfyNArkdjGAaVJs-PQ90zbPmUrZ3xz3zZG5cSZex2fKLZnUkXT3ojMNepfaIFeboXVJm9BsT0ymdGV4DPgGvm98UhpX7CL4o0/s1133/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="1133" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWasGj5GWb4umNWgK-IxQgx4pb0afIa2Qm-BNw8WAWSbDXbr_o5_vvSC2-Wz1ODjOPvbdGMfVdKiHHDa0qvgEstOhbA1MnfyNArkdjGAaVJs-PQ90zbPmUrZ3xz3zZG5cSZex2fKLZnUkXT3ojMNepfaIFeboXVJm9BsT0ymdGV4DPgGvm98UhpX7CL4o0/w682-h404/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" width="682" /></a></span></div><span style="color: #fcff01;"><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: red;">*Συνεργασία με τους συμμάχους αλλά και αγωνία...</i></b></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Αντί για αεροπλάνα, βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Δεκεμβρίου 1940 και ενώ η
Ελλάδα μάχονταν στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο
ο υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ ειδοποίησε τον πρέσβη Μακβή στην
Ελλάδα να ενημερώσει τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, ότι η έκκλησή του για
οικονομική βοήθεια έχει υποβληθεί στον πρόεδρο Φρανκλίνο Ρούζβελτ, ο οποίος την
εξέφρασε με τη μεγαλύτερη συμπαράστασή του. Και πρόσθετε: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο πρόεδρος ζητά τώρα να ενημερώσετε τον στρατηγό Μεταξά ότι ενόψει της
ξεκάθαρης πρόθεσης του Κογκρέσου, όπως εκφράζεται στην υφιστάμενη νομοθεσία,
δεν είναι πρακτικό να ενεργήσουμε ευνοϊκά επί της έκκλησης του πρωθυπουργού
αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, η οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα επεκτείνεται σε
σημαντικά ποσά μέσω του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και άλλων οργανισμών και
αυτή η βοήθεια αναμφίβολα θα συνεχιστεί και θα αυξηθεί. Επιπλέον, ο
Πρωθυπουργός μπορεί να βεβαιωθεί ότι θα συνεχίσει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή
στη διευκόλυνση της απόκτησης από την Ελλάδα στρατιωτικών προμηθειών.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Πρόσφεραν ελπίδες, αλλά μόνο ελπίδες…</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με συνεχή αγώνα, έκλεισε το έτος
1940. Το 1941 ανέτειλε, με μήνυμα του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Αρχίζουμε το 1941, γνωρίζοντας, ότι ο αγώνας μας θα είμαι μακρός και
σκληρός και ότι θα υποφέρωμεν. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να υποφέρουμε τα
πάντα για να φέρωμεν τον αγώνα μας σε τέρμα αντάξιο της Ελλάδος μας»</i> τόνιζε
ο πρωθυπουργός της χώρας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 10 Ιανουαρίου οι εφημερίδες
της Αθήνας και την προηγουμένη οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης έγραφαν με
πανηγυρικούς τίτλους, ότι η Αμερική παραχωρεί στην Ελλάδα 100 αεροπλάνα, ως
εκπλήρωση της υπόσχεσης του προέδρου Ρούζβελτ. Καλλιεργούσαν ελπίδες, αλλά
αεροπλάνα δεν μας έδιναν… Βάσιζαν τους πανηγυρισμούς τους, στο λόγο του
προέδρου Φρανκλίνου Ρούζβελτ στο Κογκρέσο στις 6 Ιανουαρίου, όπου τόνισε ότι οι
ΗΠΑ θα στέλνουν συνεχώς πλοία, αεροπλάνα, τανκς και κανόνια στην Αγγλία και
τους συμμάχους της. Στο σημαντικό αυτό λόγο του υπήρχε και μια αποστροφή, που
ενδιέφερε ιδιαίτερα την Ελλάδα χωρίς να την κατονομάζει, αφού ενδιέφερε το ίδιο
και άλλες μικρές χώρες. Συγκεκριμένα τόνιζε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Δεν συνιστώ να τους δανείσωμεν δολάρια, με τα οποία να μας πληρώσουν
τα όπλα αυτά, ούτε δάνεια δια να μας εξοφλήσουν με δολάρια. Συνιστώ όπως
καταστήσωμεν δυνατόν εις τα έθνη ταύτα να εξακολουθήσουν να λαμβάνουν πολεμικό
υλικό από τας ΗΠΑ κανονίζοντα τας παραγγελίας των επί τη βάσει του ιδίου ημών
προγράμματος(… ) Δια παν ό,τι θα στείλωμεν έξω, θα πληρωθώμεν μετά την παύσιν
των εχθροπραξιών».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ένα έγγραφο των Εθνικών Αρχείων
των ΗΠΑ, με ημερομηνία<i> </i>17 Ιανουαρίου
1941, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Προέρχεται από τον Αμερικανό
συνταγματάρχη Ντόνοβαν και είχε σταλεί από την αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας
στον υπουργό Ναυτικών. Δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία. Ίσως να πρόκειται για τον
Ντόνοβαν ο οποίος το 1942 οργάνωσε την μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ γνωστή ως <span lang="EN-US">OSS</span>, η οποία μεταπολεμικά εξελίχθηκε
στη γνωστή μας <span lang="EN-US">CIA</span>.
Πρόκειται για συμπεράσματα μετά από συζητήσεις που έγιναν με το βασιλιά Γεώργιο
Β΄, τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά και τον αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Μεταξάς, φοβάται να τονίσει την
ενίσχυση της θέσης της Βρετανίας στον ελληνικό χώρο, επειδή η Γερμανία μπορεί
να επιχειρήσει να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη, έγραφε ο Ντόνοβαν και πρόσθετε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο στρατηγός Ουέιβελ, ζήτησε να ενημερώσω ότι έχει αντλήσει και αντλεί
πολλά από τους πόρους που έχει στη διάθεσή τους για να βοηθήσει την Ελλάδα,
αλλά λόγω των ναυτιλιακών δυσκολιών και των υφιστάμενων δεσμεύσεών του αυτή τη
στιγμή, δεν μπορεί να κάνει περισσότερα.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Ο Μεταξάς λέει ότι το όνομα του προέδρου Ρούζβελτ ασκεί μεγάλη επιρροή
σε όλα τα Βαλκάνια και πως οτιδήποτε θα τονίσει το ενδιαφέρον και τη
διαβεβαίωση της υποστήριξής του στη διατήρηση της θέσης της Ελλάδας, που θα
ζωογονούσε την αντίσταση της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας και πιθανότατα
θα απέτρεπε τη γερμανική απόπειρα.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>Πιο συγκεκριμένα χρειάζονται τώρα για τον Ελληνικό Στρατό, παπούτσια,
κάλτσες, στολές, φορτηγά </i><i><span lang="EN-US">Ford</span>, γαϊδούρια ψηλά, ορεινά
όπλα με πυρομαχικά και αεροσκάφη.<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Όλοι εδώ συμφωνούν ότι εάν αυτές οι προμήθειες ή οποιοδήποτε μέρος τους
μπορούσαν να σταλούν στην Ελλάδα απευθείας από τον Πρόεδρο, θα έδινε ανανεωμένη
εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και θα συνέβαλε σημαντικά στη διατήρηση της θέσης της
όχι μόνο ως γραμμή αντίστασης αλλά και ως γραμμή προώθησης». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο συνταγματάρχης Ντόνοβαν είχε
μείνει στην Αθήνα τρεις μέρες. Συναντήθηκε με τον Βρετανό πρέσβη, ενώ ο
Αμερικανός πρέσβης τον παρουσίασε στον βασιλιά και τον πρωθυπουργό. Σε σύντομο
χρονικό διάστημα απέκτησε μια αξιοσημείωτα πλήρη και σαφή αντίληψη της
κατάστασης, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της μελλοντικής αγγλοελληνικής
συνεργασίας. Ο Μακβή έγραφε, ότι βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να αναφέρει ότι ο
Ντόνοβαν εντυπωσίασε με επιτυχία τους Έλληνες ηγέτες με τη σοβαρότητα για την
πρόθεση της Αμερικής να υποστηρίξει τις δημοκρατίες, αλλά και για τη
συντριπτική υποστήριξη που παρέχεται από τον πρόεδρο Ρούσβελτ σε αυτό το θέμα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ντόνοβαν αναχώρησε για τη Σόφια
και θα μετέβαινε από εκεί στο Βελιγράδι λόγω της πεποίθησης του βρετανού πρέσβη
και των στρατιωτικών αρχών στην Αθήνα, στην οποία συμφωνούσε και ο Μακβή, ότι η
επίσκεψή του σε αυτές τις πρωτεύουσες, δεν έπρεπε να καθυστερήσει. Σχεδίαζε να
επιστρέψει στην Αθήνα για να κάνει στη συνέχεια ένα ταξίδι στο αλβανικό μέτωπο
πριν πάει στην Τουρκία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με άλλο τηλεγράφημά του ο Μακβή
πληροφορούσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι ο Μεταξάς ενημέρωσε τον συνταγματάρχη Ντόνοβαν
ότι είναι πλέον «σίγουρος» ότι οι Γερμανοί θα έρθουν νότια και αναμένει
εξελίξεις έως την 1η Μαρτίου σύμφωνα με τις τρέχουσες ενδείξεις. Ο στρατηγός
Μεταξάς είχε συναινέσει όχι μόνο να επιτρέψει τη βρετανική παρουσία στη Βόρεια
Ελλάδα, αλλά συμφώνησε και μάλιστα συμβούλεψε την προετοιμασία μιας βρετανικής
αποστολής στη Θεσσαλονίκη, που θα τεθεί σε ετοιμότητα, τη στιγμή που οι
Γερμανοί θα περάσουν τον Δούναβη. Σε σχέση με αυτό, ο Βρετανός πρέσβης στη
Μόσχα ανέφερε στην κυβέρνησή του σύμφωνα με πληροφορίες που έλαβε η βρετανική
αντιπροσωπεία της Αθήνας, ότι γίνεται όλο και λιγότερο πιθανό η Ρωσία να
παρέμβει σε μια τέτοια γερμανική κίνηση με την πεποίθηση, ότι θα στόχευε μάλλον
εναντίον των Βρετανών. Και δεν θα εξυπηρετούσε τα σοβιετικά συμφέροντα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt7YBzUb3VnEFSz-xptwsnKI7kGjdacacpgKcCQ064fzIeA0XtsCY2VTTjLQm21ggCeVABHlFR3DJ8QfoMviAobyMK9Vo6zP3FzeEnI4rSdsh6reZS_YDGImlnDHmxX3G8T0aGHprSQgMZB4KaaNJOjDAOcJ9L2gNuhZh0sU3A2CH_Ko52NvohW1naaElY/s1639/%CE%9A%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="483" data-original-width="1639" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt7YBzUb3VnEFSz-xptwsnKI7kGjdacacpgKcCQ064fzIeA0XtsCY2VTTjLQm21ggCeVABHlFR3DJ8QfoMviAobyMK9Vo6zP3FzeEnI4rSdsh6reZS_YDGImlnDHmxX3G8T0aGHprSQgMZB4KaaNJOjDAOcJ9L2gNuhZh0sU3A2CH_Ko52NvohW1naaElY/w719-h278/%CE%9A%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC.jpg" width="719" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Από την κηδεία του Ιωάννη Μεταξά</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"> </span></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Ο θάνατος του Ιωάννη Μεταξά</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 29 Ιανουαρίου 1941 απεβίωσε
ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς. Αυθημερόν ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ όρισε ως νέο
πρόεδρο της κυβέρνησης τον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Αλέξανδρο Κορυζή, ο
οποίος ορκίσθηκε ενώπιον του αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Σε
διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό ο Κορυζής τόνισε μεταξύ άλλων:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Με την πεποίθησιν ότι το Έθνος θα φέρη εις
νικηφόρον τέρμα τον αναληφθέντα αγών και η Ελλάς θα συνεχίση τα μεγάλα της
πεπρωμένα, βαδίζομεν υπό την ευλογίαν του Θεού, με θάρρος και πίστιν, προς την
εκτέλεσιν του καθήκοντος».<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Λόγω του θανάτου του Ιωάννη
Μεταξά στις 31 Ιανουαρίου 1941, ο διπλωματικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο Βερολίνο
Μόρρις, επισκέφθηκε τον Έλληνα ομόλογό του για υποβολή συλλυπητηρίων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε τηλεγράφημά του προς το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της συλλυπητήριας επίσκεψης του για τον
θάνατο του στρατηγού Μεταξά, ο Έλληνας πρέσβης τον πληροφόρησε ότι Γερμανοί
αξιωματούχοι, στρατιωτικοί και πολιτικοί, χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία και επαφή
για να του επιβεβαιώσουν την επισφαλή κατάσταση της Ελλάδας, συγκεκριμένα με
τον ισχυρισμό ότι η αμερικανική βοήθεια δεν θα ερχόταν εγκαίρως για να είναι
αποτελεσματική και ότι τα αμερικανικά αεροπλάνα και ο άλλος οπλισμός ήταν
κατώτερα από τα γερμανικά!!!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και κατέληγε ο Μόρρις:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Οι Γερμανοί αξιωματούχοι, καταλαβαίνω, δεν είχαν φτάσει τόσο μακριά
στις παραστάσεις τους προς αυτόν ώστε να προτείνουν στην ελληνική κυβέρνηση να
προσπαθήσει να συνάψει ειρήνη με την Ιταλία, αλλά ήταν προφανές ότι ήλπιζαν ότι
θα τους πίστευε και θα επαναλάμβανε στην Αθήνα αυτές τις ηττοπαθείς ιδέες».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αλλά όπως αποδείχθηκε εκ των
πραγμάτων οι Ναζί του Βερολίνου δεν εύρισκαν «ευήκοα ώτα» και οι Έλληνες συνέχιζαν
να μάχονται με απόλυτη επιτυχία στα Ηπειρωτικά βουνά, κατατροπώνοντας τους
Ιταλούς φασίστες. Χαρακτηριστικά στις 31 Ιανουαρίου το πολεμικό ανακοινωθέν του
Γενικού Στρατηγείου, γνωστοποιούσε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Κατά την σημερινή ημέραν τα στρατεύματά μας διεξήγαγον επιτυχείς
αγώνας επί ορεινών περιοχών ύψους 1900 μέτρων και άνω. Κατελήφθησαν μεγάλης
σημασίας εδαφικά σημεία κατεχόμενα υπό του εχθρού και συνελήφθησαν περί τους
150 αιχμαλώτους. Εις έτερον σημείον του μετώπου προσπάθεια του εχθρού να
επιτεθή δι’ αρμάτων συνετρίβη εν τη γενέσει της». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου
ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επισκέφθηκε το μέτωπο όπου επιθεώρησε αρκετές μονάδες
του μαχόμενου στρατού, συνεργάσθηκε με τον αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο και
διοικητές μεγάλων σχηματισμών και επέδωσε παράσημα σε ανδραγαθήσαντες
υπαξιωματικούς και οπλίτες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ η αμερικανική Βουλή
των αντιπροσώπων, επί έξι μέρες συζητούσε το νομοσχέδιο για την παροχή βοήθειας
στην Αγγλία. Τελικά το νομοσχέδιο ψηφίσθηκε με 260 ψήφους υπέρ και 165 κατά. Στην
Αγγλία ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ σε νυχτερινή ραδιοφωνική ομιλία του
πρόβλεψε ότι ο πόλεμος σύντομα θα εισέλθει σε φάση μεγάλης σφοδρότητας. Ειδικά
για τον αγώνα της Ελλάδα είπε:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο Μουσολίνι επετέθη κατά της Ελλάδος και εισέβαλεν εις αυτήν, χωρίς να
κατορθώση άλλο τι, παρά να απωθηθή κατά τον εξευτελιστικώτερον τρόπον υπό του
ηρωικού Ελληνικού Στρατού, ο οποίος έκαμε να αναλάμψη προ των ομμάτων μας η
αίγλη της κλασσικής εποχής, η οποία περιβάλλει την χώραν του». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1injtEv9JeLvoA9AsV-gtVRMs61sld7hWahBamN775_-BPynnFpe2wOdBc1zPEhdvqEPtItCAds8C_34HG1hCLgC-pleEKrqaZhLq7-r2bsf1cEx3uNePaZB0kZAVHK1EUR3qFFNmDdku3xuhW5CBdqNU0DeHdpH_p6fKfATNxSS0-wSJHAQ74vATJl1D/s1261/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="867" data-original-width="1261" height="447" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1injtEv9JeLvoA9AsV-gtVRMs61sld7hWahBamN775_-BPynnFpe2wOdBc1zPEhdvqEPtItCAds8C_34HG1hCLgC-pleEKrqaZhLq7-r2bsf1cEx3uNePaZB0kZAVHK1EUR3qFFNmDdku3xuhW5CBdqNU0DeHdpH_p6fKfATNxSS0-wSJHAQ74vATJl1D/w802-h447/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91.jpg" width="802" /></a></span></i></div><i><div style="text-align: center;"><i><span style="color: #fcff01;"><b style="background-color: red;">*Η αρχή του τηλεγραφήματος για τη συνομιλία του βασιλιά Γεωργίου Β΄ και του Αμερικανού πρέσβη Λίνκολν Μακβή μέσα σε αντιαεροπορικό καταφύγιο</b></span></i></div><span><span style="font-size: large;"> </span></span></i><div><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Βασιλιάς και Μακβή σε αντιαεροπορικό
καταφύγιο</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;"> </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η ανησυχία όμως για επικείμενη
γερμανική επίθεση κυριαρχούσε στην ηγεσία της Ελλάδας. Ο αμερικανός πρέσβης
Μακβή, συνάντησε το βασιλιά Γεώργιο Β΄ μέσα σε ένα αντιαεροπορικό καταφύγιο και
εκεί προστατευμένοι και οι δύο από τις ιταλικές αεροπορικές επιθέσεις, είχαν
μακρά συνομιλία. Αυτό συνέβη τη νύχτα της 11<sup>ης</sup> Φεβρουαρίου 1941. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Σε έκθεση του προς την Ουάσιγκτον
ο Μακβή τόνιζε ότι ο βασιλιάς του είπε πως θεωρεί συντριπτικά πιθανή μια πρώιμη
γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας και για να αντιταχθεί σε ένα τέτοιο μαχαίρι
πισώπλατο, έχει πλέον διαθέσιμες μόνο τρεις μεραρχίες. Σε σχέση με τη
διευθέτηση που είχε κάνει ο Μεταξάς πριν πεθάνει, ο Γεώργιος είπε, ότι οι
Βρετανοί προφανώς δεν έχουν κάνει συγκεκριμένα σχέδια και απαντώντας στις
επανειλημμένες τηλεγραφικές εκκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης τις τελευταίες
ημέρες πρότειναν την αποστολή μόνο ενός συντάγματος πυροβολικού στη
Θεσσαλονίκη. Η στάση της Τουρκίας παραμένει απροσδιόριστη και η Γιουγκοσλαβία
δείχνει <i>«τον λήθαργο ενός κουνελιού που
αντιμετωπίζει το φίδι που θα το καταβροχθίσει»</i>. Ωστόσο, είπε, ότι η Ελλάδα
θα αντισταθεί σε όποιες πιθανότητες υπάρχουν γιατί αυτό είναι σύμφωνο με την
τιμή, την πίστη και το πνεύμα της χώρας. Εάν η Γερμανία προτού επιτεθεί
προτείνει να συνάψει ειρήνη η Ελλάδα με την Ιταλία, η απάντηση θα είναι ότι η
Ελλάδα πρέπει να συμβουλευτεί τον σύμμαχό της. Εάν η Γερμανία προσφέρει
οποιονδήποτε άλλο συμβιβασμό, η απάντηση θα είναι άρνηση, καθώς η αποδοχή θα
σήμαινε μόνο ενδεχόμενη υποδούλωση, όπως στην περίπτωση της Ρουμανίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ είπε ότι
το ελληνικό σχέδιο τώρα είναι να προχωρήσουμε εναντίον των Ιταλών σε μια πιο
σύντομη και πιο αμυντική γραμμή που μπορεί να κρατηθεί με μόνο ένα μέρος των
δυνάμεων στην Αλβανία, απελευθερώνοντας έτσι τις υπόλοιπες δυνάμεις για να
αντιταχθούν στους Γερμανούς. Η γραμμή που εξετάζεται είναι αυτή του ποταμού
Σκούμπη και η τεράστια προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να φτάσει σε αυτόν ο
στρατός μας θα γίνει τις επόμενες μέρες και θα είναι <i>«η πιο κρίσιμη ενέργεια του πολέμου για την Ελλάδα».</i> Θεωρώ- έλεγε ο
Μακβή- ότι αυτό το σχέδιο αντιπροσωπεύει μια πολύ πρόσφατη απόφαση καθώς ο
Γεώργιος Β΄ ζήτησε την απόλυτη μυστικότητα και πρόσθεσε ότι εκτός του
επιτελείου είχε μιλήσει γι' αυτό μέχρι στιγμής, μόνο με τον Πρωθυπουργό Κορυζή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αυτή η χώρα-συνέχισε ο Μακβή την
αναφορά του- μάχεται στην πρώτη γραμμή του πολιτισμού και αντιμετωπίζει ακόμη
πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες σήμερα από αυτές που συνάντησε τόσο συγκλονιστικά
τον περασμένο Οκτώβριο. Επιπλέον, το κάνει χωρίς καμία διασφάλιση αποτελεσματικής
βοήθειας. Πιστεύω ότι οι αρχές μας δεν θα είναι αναίσθητες από μια τέτοια
ηρωική λύση. Η αποτυχία της Ελλάδας να αποκτήσει οποιοδήποτε αεροπλάνο από τις
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μετά από 3 μήνες προσπάθειας ήταν
αποκαρδιωτική. Η δήλωση της βρετανικής επιτροπής αγορών στις 12 Δεκεμβρίου ότι
οι Βρετανοί είχαν ήδη 400 αεροπλάνα που βοηθούσαν την Ελλάδα όταν στην
πραγματικότητα δεν είχε περισσότερα από 32 είναι συγκλονιστικό. Η άμμος στην
κλεψύδρα της Ελλάδας τελειώνει όσο αυτό το πράγμα συνεχίζεται, συμπέρανε ο
βασιλιάς Γεώργιος Β΄. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Και κατέληγε ο Αμερικανός
διπλωμάτης: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">«Ο βασιλιάς μου είπε με αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση: «Συνειδητοποιώ την
απελπισμένη ανάγκη της Αγγλίας για προμήθειες, αλλά τα 30 ή 60 αεροπλάνα που
χρειαζόμαστε τόσο απελπισμένα, δεν θα λυγίσουν τη Βρετανική Αυτοκρατορία».<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><i><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqTec6jCSDtE1XmbZheFgfUbJIvPY79g6GSLluk_drnnuGOLNcLccT8T1vA9tBrB2nGzontgpxkN7WHqF1lKkfdYSrqGqMQbDgMYOTe-j-rIEH33M-039sjl920yPhyjRNw9bEZ3e_LZurAqd5L-4HDSWrcoly9GR6R_L-2WmgOLpbJIP3WuH2yyHMjvfv/s573/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="573" data-original-width="303" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqTec6jCSDtE1XmbZheFgfUbJIvPY79g6GSLluk_drnnuGOLNcLccT8T1vA9tBrB2nGzontgpxkN7WHqF1lKkfdYSrqGqMQbDgMYOTe-j-rIEH33M-039sjl920yPhyjRNw9bEZ3e_LZurAqd5L-4HDSWrcoly9GR6R_L-2WmgOLpbJIP3WuH2yyHMjvfv/w316-h482/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%82.jpg" width="316" /></a></span></i></div><i><span><b><div style="text-align: center;"><i style="text-indent: 36pt;"><span style="color: #fcff01;"><b style="background-color: red;">*Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής</b></span></i></div></b><span style="font-size: large;"> </span></span></i></div><div><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Μια ακόμα έκκληση από τον Κορυζή</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η 12<sup>η</sup>
Φεβρουαρίου, ήταν μια σημαντική μέρα. Πριν από τη βραδινή συνάντηση με το
βασιλιά στο αντιαεροπορικό καταφύγιο,
του ο Μακβή είχε κληθεί στο γραφείο του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή.
Όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός του παρέδωσε μια ακόμη έκκληση, για προμήθειες
αμερικανικού πολεμικού υλικού στην Ελλάδα. Μετά από αναφορά στις προσπάθειες
του προκατόχου του Ιωάννη Μεταξά, καθώς και στα τηλεγραφήματα του Έλληνα πρέσβη
στην Ουάσιγκτον, που όλα απέβησαν άκαρπα, ο Κορυζής του επέδωσε τα ακόλουθο
υπόμνημα:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Η ανάγκη για υλικό γίνεται πιο σκληρά αισθητή κάθε μέρα. Ειδικότερα, η
αναγκαιότητα ενίσχυσης της ελληνικής αεροπορίας είναι η πιο επιτακτική από
όλες. Δεν επιθυμώ να αναλύσω αυτό το τελευταίο ερώτημα που είναι γνωστό στην
Εξοχότητά σας με όλες του τις λεπτομέρειες. Περιορίζομαι στην παρατήρηση ότι
επί του παρόντος, 3½ μήνες μετά την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο μετά την
αδικαιολόγητη επίθεση μιας μεγάλης δύναμης, η προμήθεια αυτού του απελπιστικά
απαραίτητου αεροπορικού υλικού δεν έχει ολοκληρωθεί. Όπως γνωρίζετε, δεδομένου
ότι η ακραίως επείγουσα ανάγκη δεν επέτρεψε στην ελληνική κυβέρνηση να
περιμένει διευθετήσεις για την προμήθεια αμερικανικού πολεμικού υλικού με
πίστωση. Είχε διαφυλάξει από τους λιγοστούς πόρους της σε δολάρια το ποσό που
ήταν απαραίτητο για την αγορά των αεροπλάνων. Κατά συνέπεια, δεν υπήρξε κανένα
εμπόδιο στην απόκτηση του εν λόγω υλικού εκτός από την εκτροπή από την
αμερικανική παραγωγή του μικρού αριθμού αεροπλάνων που είχε υποσχεθεί στην
Ελλάδα από τις 20 περασμένου Νοεμβρίου η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Εν
τω μεταξύ, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που καλείται να αντιμετωπίσει έναν
εχθρό που κατείχε συντριπτικά ανώτερα μέσα, στερήθηκε την ενίσχυση που ήταν
επαρκής ακόμη και για να αντικαταστήσει τη φθορά 3½ μηνών πολέμου.</i><i><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRmTaZkh12eFDWcgWn_Wv42Tyw_dEgELgB6X5EORou-h6KZ7mZ_HjWkI1uAIaFGNwyfZBggp5oid0_ANfTr3qEXPem_-17amGMIPelQ0x73ncfiSV518fBW6M7cOi_SguL_HJc0GS3UNRL5WLXgRo3Ytwe_j-ljYnXPpaniTJwct8MCHwdpOzEDjJdjUcR/s623/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%2022%20%CE%91%CF%80%CF%81%201941.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="556" data-original-width="623" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRmTaZkh12eFDWcgWn_Wv42Tyw_dEgELgB6X5EORou-h6KZ7mZ_HjWkI1uAIaFGNwyfZBggp5oid0_ANfTr3qEXPem_-17amGMIPelQ0x73ncfiSV518fBW6M7cOi_SguL_HJc0GS3UNRL5WLXgRo3Ytwe_j-ljYnXPpaniTJwct8MCHwdpOzEDjJdjUcR/w672-h498/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%2022%20%CE%91%CF%80%CF%81%201941.jpg" width="672" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><b><i style="background-color: red;">*Η αμοιβή του Χίτλερ προς τη Βουλγαρία (Ακρόπολις 22 Απριλίου 1941)</i></b></span></div><span><i style="font-size: x-large;"><br /></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Όσον αφορά την προμήθεια άλλου υλικού, έχουμε λάβει μέχρι στιγμής μόνο
2.000 οβίδες των 57 χιλιοστών από παλιά αποθέματα του Αμερικανικού Ναυτικού.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Εν τω μεταξύ, η κατάσταση φαίνεται να παίρνει κρίσιμη τροπή στα
Βαλκάνια. Κανείς δεν μπορεί να πει ποιους κινδύνους θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε
στο εγγύς μέλλον, ακόμη πιο σοβαρούς από αυτούς που συναντούσαμε μέχρι τώρα.
Εάν υπό αυτές τις συνθήκες δεν βοηθηθούμε αποτελεσματικά όσο υπάρχει ακόμη
χρόνος, οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές και οι επακόλουθες εξελίξεις
απρόβλεπτες».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Την 1<sup>η</sup> Μαρτίου η
Βουλγαρία προσχώρησε στο τριμερές σύμφωνο των δυνάμεων του Άξονα. Η συμφωνίας
υπεγράφη στο ανάκτορο Μπελβεντέρε της Βιέννης. Γερμανία- Ιταλία- Βουλγαρία
επισημοποίησαν τη σχέση τους. Η αμοιβή της Βουλγαρίας, δεν θα αργούσε να έρθει.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span><span style="font-size: x-large;">Αυτοκτονία Κορυζή και γερμανική επίθεση</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τα
γεγονότα εξελίσσονταν με γρήγορους ρυθμούς. Αυτό που πρόβλεπε η ελληνική
ηγεσία, συνέβη στις 6 Απριλίου 1941. Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις με την
υποστήριξη αεροπλάνων, αρμάτων και βαρέος Πυροβολικού άρχισαν να προσβάλουν
ελληνικές θέσεις στις κυριότερες ζώνες της ελληνοβουλγαρικής παραμεθορίου και
ιδιαίτερα στις περιοχές του Μπέλλες και της κοιλάδας του Στρυμόνα. Στις 11
Απριλίου άρχισαν να κατέρχονται από την περιοχή του Μοναστηρίου οι εχθρικές
φάλαγγες των Γερμανών προς Φλώρινα και προς την κοιλάδα του ποταμού Αξιού.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Απριλίου αυτοκτόνησε ο
πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής. Ήταν Μεγάλη Παρασκευή…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ακολούθησε η ανάθεση της
πρωθυπουργίας στον Εμμανουήλ Τσουδερό. Η συνθηκολόγηση που υπέγραψε στο
Βοτονόσι της Ηπείρου ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, σήμαινε το τέλος της
μεγάλης και ηρωικής προσπάθειας της Ελλάδας ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό.
Η αναχώρηση του βασιλιά και της κυβέρνησης στο Κάιρο έδειχνε την ελληνική
αποφασιστικότητα για συνέχιση του αγώνα. Η μαρτυρική Κατοχή της Ελλάδας από
τους Χιτλερικούς άρχιζε… </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Αμερικανικά αεροπλάνα δεν ήρθαν…</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #ffd966; color: red; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #ffd966; color: red; font-size: large;">*Εθνικά Αμερικανικά
Αρχεία ΗΠΑ (<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v02/d609">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v02/d609</a>)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #ffd966; color: red; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδας
«Ακρόπολις» Αθηνών. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*«Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους» τόμος ΙΕ΄, Εκδοτική Αθηνών ΑΕ </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><span class="fullpost">
</span></div>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-53577746236052253972023-10-04T12:23:00.001+03:002023-10-13T09:23:23.570+03:00Η φοβερή πείνα του 1917, αποτέλεσμα του Εθνικού Διχασμού<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY6GZMawosXnbbM2E_dJnXSOGsY8lNyvr__D2nhFh9YMStBqnYr8evJyAIvyKSCJnDYTHLY06dX8RRkk7_idtgaLjYOb9U-nybpGXfAu64uLc2dH1-x1LqStnt67skCjWbwqJ_vYGJTSeaJiXA3SJQ9L5aTaek6Me4WrEtzGjhaLRL2SlFrAsayC86DDqO/s728/%CE%9A%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF%20%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="514" data-original-width="728" height="439" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY6GZMawosXnbbM2E_dJnXSOGsY8lNyvr__D2nhFh9YMStBqnYr8evJyAIvyKSCJnDYTHLY06dX8RRkk7_idtgaLjYOb9U-nybpGXfAu64uLc2dH1-x1LqStnt67skCjWbwqJ_vYGJTSeaJiXA3SJQ9L5aTaek6Me4WrEtzGjhaLRL2SlFrAsayC86DDqO/w726-h439/%CE%9A%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF%20%CF%88%CF%89%CE%BC%CE%AF.jpg" width="726" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Ψωμί κριθαρένιο στον κόσμο, και μάλιστα με δελτίο. </span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Η αθέατη οδυνηρή πλευρά<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: x-large;">μιας εθνικής τραγωδίας</span><o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><o:p><span style="color: #f1c232; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</b></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"> <span style="font-size: large;"> <b>Οι χρονιές 1916 και 1917, ήταν από τις πιο
ντροπιαστικές της ελληνικής πολιτικής ιστορίες, καθώς συνέβησαν γεγονότα, που
αποτελούν μελανές σελίδες. Ήταν το αποκορύφωμα του Εθνικού Διχασμού, όταν στην
Ευρώπη εξελίσσονταν ο πολύνεκρος Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Και ενώ στην κεντρική
πολιτική σκηνή η Ελλάδα σπαρασσόταν από τη σύγκρουση ανάμεσα στο βασιλιά
Κωνσταντίνο Α' και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, παρέμενε αθέατη η οδυνηρή τραγωδία
του λαού, που υπέφερε από φοβερή πείνα και ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης,
εξαιτίας του αποκλεισμού της χώρας, από τους συμμάχους της Αντάντ. </b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην αθέατη
τραγωδία της πείνας του λαού θα εστιάσουμε, γιατί τα γεγονότα που αφορούν τους
πρωταγωνιστές του Εθνικού Διχασμού είναι γνωστά και έχουν φωτισθεί επαρκώς από
τους ιστορικούς.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Μερικά
από τα πιο γνωστά γεγονότα εκείνης της δραματικής διετίας, ήταν το χωριστικό
κίνημα και η δημιουργία του κράτους της Θεσσαλονίκης από τον Ελευθέριο Βενιζέλο
το 1916. Τα φοβερά «Νοεμβριανά» το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, δηλαδή τα
γεγονότα αντεκδίκησης των φιλοβασιλικών εναντίον των βενιζελικών, μέσα σε κλίμα
φοβερής τρομοκρατίας. Ο βομβαρδισμός του κέντρου της Αθήνας από συμμαχικά
στρατεύματα κυρίως γαλλικά. Η κατάληψη ελληνικών εδαφών από συμμαχικά
στρατεύματα. Ο αποκλεισμός των ελληνικών λιμανιών. Η Ελλάδα βρέθηκε με δύο
κυβερνήσεις αντιμαχόμενες. Εκτός από την κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης, υπήρχε
στην Αθήνα η κυβέρνηση η κυβέρνηση του Σπυρίδωνος Λάμπρου, η οποία
αντικαταστάθηκε στις 21 Απριλίου 1917 με την κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 24
Μαΐου 1917 ο ύπατος αρμοστής των συμμάχων ο Γάλλος Ζοννάρ, έφτασε στην Ελλάδα.
Με τελεσίγραφο προς τον Ζαΐμη απαίτησε την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου .
Το απόγευμα της ίδια μέρας έγινε Συμβούλιο του Στέμματος. Ο Ζαΐμης συμβούλευσε
τον Κωνσταντίνο να παραιτηθεί υπέρ του δευτερότοκου γιου του Αλέξανδρου.
Κάποιοι άλλοι τον συμβούλευσαν να αντισταθεί.
Ήταν μάταιο. Τελικά ο
Κωνσταντίνος αποδέχθηκε τη συμβουλή του Ζαΐμη και αποφάσισε να αποσυρθεί, αλλά
χωρίς να παραιτηθεί από τα δικαιώματά του επί του θρόνου της Ελλάδας. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 11
Ιουνίου παραιτήθηκε και η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη και η εντολή
σχηματισμού νέας κυβέρνηση δόθηκε στον Ελευθέριο Βενιζέλο, που τον είχαν φέρει
οι σύμμαχοι από τις 7 του μηνός στην Πειραιά και παρέμενε φιλοξενούμενος στο
γαλλικό καταδρομικό «<span lang="EN-US">Jurien</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">de</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">la</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Graviere</span>».
Ο Βενιζέλος περίμενε να έρθουν από τη Θεσσαλονίκη και οι άλλοι συνεργάτες του
και τελικά η κυβέρνησή του ορκίσθηκε στις 13 Ιουνίου.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBsQGpcumfZfCySMx3y3CjiUAlj64okYBjylJ3icmXm9o6wRZ2VBncuSECX-uOqW61RImBfv08gBpqRRzyAwu_ZBOz0Xlc5AIppNDMH7bph_0ok2sOesD-3WDCWkF3JxTnRGlsuUnrM0XVrAJAt9M8E9RLQ2yE21i7JbwAaIt698Np-Um5kzCj7A9-EHUd/s1139/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2016%20%CE%99%CE%B1%CE%BD%201917.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="686" data-original-width="1139" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBsQGpcumfZfCySMx3y3CjiUAlj64okYBjylJ3icmXm9o6wRZ2VBncuSECX-uOqW61RImBfv08gBpqRRzyAwu_ZBOz0Xlc5AIppNDMH7bph_0ok2sOesD-3WDCWkF3JxTnRGlsuUnrM0XVrAJAt9M8E9RLQ2yE21i7JbwAaIt698Np-Um5kzCj7A9-EHUd/w687-h346/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2016%20%CE%99%CE%B1%CE%BD%201917.jpg" width="687" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Ανεπάρκεια στο ψωμί, ουρές και επεισόδια</span></i></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Μεγάλες ελλείψεις αγαθών</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Μέσα σε
ένα τέτοιο περιβάλλον, οι συνέπειες για τις ευρύτερες λαϊκές μάζες ήταν
δραματικές. Η πρώτη και βασική συνέπεια ήταν οι μεγάλες ελλείψεις διαφόρων
αγαθών με πρώτο το ψωμί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Έλειπε όμως και το κρέας. Και η
έλλειψη αυτή, σε συνδυασμό και με τον πολύνεκρο ευρωπαϊκό πόλεμο έδωσε στον
Γεώργιο Σουρή την αποτρόπαια έμπνευση να γράψει στο «Ρωμηό» του τους ακόλουθους
στίχους.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Σήμερα μόνο για φαγί, νιώθω πολύ μεράκι…<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Αν ήμουνα, βρε Φασουλή, τουλάχιστον κοράκι<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Νάπεφτα μέσα σε τομείς πολεμικών μετώπων<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Και νάτρωγα νυχθημερόν το κρέας των
ανθρώπων.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1AhIuc4VBjOO9bAT6cypc-VCl0rrc3ny4AF2OWTBkR7Z7_0yEG_voP-ObqkYIauOS-L7QdLcAbPd6O6SWb01Q63ooNyUb65peuYj8l3tV-PbupyJKyPEcGTLRspdhLZ-6UfsXlZ-gAD65obd5zxod_OW1QX6-L7gv0zdExozTnRucuv5boUt6D_WfMchyphenhyphen/s451/Garrett_Droppers.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="330" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1AhIuc4VBjOO9bAT6cypc-VCl0rrc3ny4AF2OWTBkR7Z7_0yEG_voP-ObqkYIauOS-L7QdLcAbPd6O6SWb01Q63ooNyUb65peuYj8l3tV-PbupyJKyPEcGTLRspdhLZ-6UfsXlZ-gAD65obd5zxod_OW1QX6-L7gv0zdExozTnRucuv5boUt6D_WfMchyphenhyphen/w351-h452/Garrett_Droppers.jpg" width="351" /></a></i></div><div style="text-align: center;"><i><i style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Γκάρρετ Ντρόππερς</span></b></i></i></div><i><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι διπλωματικές αντιπροσωπείες
όλων των χωρών ήταν σε εγρήγορση. Για παράδειγμα ο πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα
Γκάρρετ Ντρόππερς, με τηλεγράφημά του προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις 8.15΄ το
πρωί της 7<sup>ης</sup> Δεκεμβρίου 1916 είχε αναγγείλει ότι ο αποκλεισμός της
Ελλάδας είχε κηρυχθεί αν και όπως φάνηκε ανεπίσημα ίσχυε μερικές μέρες
νωρίτερα. Οι πληροφορίες για τα ανταλλάγματα που θα ζητούνταν από την Ελλάδα
ήταν ακόμη ασαφείς. Τον πρώτο λόγο είχαν οι Γάλλοι. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Ντρόππερς πάντως είχε την
πληροφορία ότι η απόκλιση απόψεων μεταξύ Ιταλίας και Ρωσίας από τη Μεγάλη
Βρετανία και τη Γαλλία, που ήταν από αρκετό καιρό αισθητή, ευθύνεται για την
αβεβαιότητα που επικρατούσε. Η Ιταλία θεωρούσε το βενιζελικό κίνημα πιθανό
εμπόδιο στις εδαφικές της φιλοδοξίες και η τσαρική Ρωσία ήταν επιεικής προς
τους Βασιλείς της Ελλάδας..</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDTxEwlygv-oSK9ntSMw5bErF_oSq71Yj404x14_4iBTn9gFe0dANKDByi2w6Qijf9AulBrpQrNCTWNjjLEKQ2BeiRI3xkWxTo-5s-62x_LeHTEV3PBfien5y5JdRvt1z6qkr_Phm0cyuHlMLRWvL2otSBwVVTGtPIiKQuGqsZcA0a9FSwo1h-8VRvXjnB/s707/%CE%A3%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="676" data-original-width="707" height="487" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDTxEwlygv-oSK9ntSMw5bErF_oSq71Yj404x14_4iBTn9gFe0dANKDByi2w6Qijf9AulBrpQrNCTWNjjLEKQ2BeiRI3xkWxTo-5s-62x_LeHTEV3PBfien5y5JdRvt1z6qkr_Phm0cyuHlMLRWvL2otSBwVVTGtPIiKQuGqsZcA0a9FSwo1h-8VRvXjnB/w460-h487/%CE%A3%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" width="460" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Απόσπασμα από το φοβερό ποίημα του Άγγελου Σικελιανού</span></i></b></div></b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Το ψωμί ήταν από κριθάρι</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Από τις αρχές Ιανουαρίου άρχισε η
παρασκευή κρίθινου ψωμιού, έως ότου καταστεί δυνατή η μεταφορά καλαμποκιού από
την περιοχή της Κωπαΐδας. Λίγες μέρες αργότερα, απαγορεύθηκε η παρασκευή
γλυκισμάτων, που είχε επιτραπεί λόγω των εορτών των Χριστουγέννων. Διατάχθηκαν
απογραφές τυχόν αποθεμάτων ρυζιού, καφέ, οσπρίων και ελαιολάδου.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 10 Ιανουαρίου οι Γάλλοι
έστειλαν από τα πλοία τους στη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή 20 Σενεγαλέζους
στρατιώτες από τις αποικίες τους, για να φυλάξουν ίσως και τη Γαλλική πρεσβεία.
Το μαύρο χρώμα των στρατιωτών, εντυπωσίασε τους Αθηναίους, που παρά τις
δυσχέρειες δεν είχαν χάσει το χιούμορ τους. Και ο σατυρικός ποιητής έγραψε στην
«Ακρόπολι»:</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Δεν φθάναν όλα τα κακά<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">Και του ψωμιού οι μπελάδες<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">δεν έφθαναν κ’ οι Σύμμαχοι<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">όπου μας τεμαχίσανε,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">μονάχα μας εστείλανε<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">και είκοσι αραπάδες,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">που από την ώρα πούρθανε<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">στο σβέρκο μας καθίσανε.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Πέντε μέρες αργότερα, στην ίδια
εφημερίδα, ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός, δημοσίευσε πρωτοσέλιδο μεγάλο ποίημα
με τον ασυνήθιστο τίτλο «Της Κόπρου το ψωμί». </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Η καινούργια χρονιά άρχισε με
βαρύ χειμώνα στην Αθήνα. Παγωνιά και πείνα συντρόφευαν τους Έλληνες. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρόμπερτ
Λάνσινγκ ανησυχούσε και στις 20 Φεβρουαρίου ζητούσε πληροφορίες για την Ελλάδα,
από τον πρεσβευτή του, που ήταν διαπιστευμένος στη Βρετανία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Έλληνας επιτετραμμένος στην
Ουάσιγκτον, είχε επισκεφθεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και παρέδωσε
μεταφράσεις τηλεγραφημάτων από την κυβέρνησή του, για το γεγονός ότι οι
φτωχές τάξεις στην Ελλάδα είχαν αρχίσει να τρέφονται με αγριόχορτα και ότι οι
επιδημίες εντερίτιδας και δυσεντερίας εξαπλώνονταν γρήγορα στη χώρα, και ότι
έχουν σημειωθεί θάνατοι, ως αποτέλεσμα της πείνας. Η Ελληνική κυβέρνηση είχε
γνωστοποιήσει ότι <i>«παρά την πλήρη
εκτέλεση του τελεσίγραφου των Συμμάχων, καμία χαλάρωση δεν επήλθε στον
αποκλεισμό».</i> Τα τρόφιμα που η ελληνική κυβέρνηση ήθελε να εισαγάγει στην
Ελλάδα προέρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Παρακαλώ αναφέρετε το θέμα προφορικά και ανεπίσημα και να προσπαθήσετε
να εξακριβώσετε την πρόθεση των Συμμάχων κυβερνήσεων, σχετικά με τη μελλοντική
εισαγωγή τροφίμων στην Ελλάδα»</i> παράγγειλαν από την Ουάσιγκτον. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στα μέσα Μαρτίου επιβλήθηκε
διανομή της πατάτας με δελτίο και καθορισμός ορισμένης τιμής για να
αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα μαύρης αγοράς, από μαυραγορίτες που έκρυβαν
μεγάλες ποσότητες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Συνεχής αγωνία για την πιθανή έλευση
πλοίων, που ήταν φορτωμένα με σιτάρι, αλλά δεν έφταναν στα ελληνικά λιμάνια.
Όλοι έψαχναν στις εφημερίδες τα δρομολόγια των εμπορικών πλοίων, ελπίζοντας… </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Το Φεβρουάριο οι προοπτικές για
άρση του αποκλεισμού δεν ήταν ευνοϊκές. Ο Γκάρρετ Ντρόππερς τηλεγραφούσε στις
15 του μηνός προς τον προϊστάμενό του στον Υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον,
ότι οι πρεσβευτές των χωρών της, Αντάντ τον διαβεβαίωσαν ότι η Ελληνική
Κυβέρνηση δεν είναι καλής πίστης ως προς την εκτέλεση των όρων του
τελεσίγραφου. Κατά συνέπεια οι προοπτικές έντασης του αποκλεισμού είναι
μεγαλύτερες από την προηγούμενη εβδομάδα.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLbSxkim7Nf1hhxlGrJWoQkkHXuwlLCibzTLijYdiPzHT104RNnoaaifbXcm5Yoy6YcGXXowcfqov8WMpBCj9Ps-xkniig0DC2gS1VPkNICHiTmLlFunNPSlYg3dG9ecu-CqbD89DFNqX1rHn2PhKB-gwbkbaeyh7brsUzF2ZiMLyAt1ERThwOE7CpQ5m0/s1387/%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%208%20%CE%9C%CE%B1%CE%90%CE%BF%CF%85%201917.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="1387" height="281" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLbSxkim7Nf1hhxlGrJWoQkkHXuwlLCibzTLijYdiPzHT104RNnoaaifbXcm5Yoy6YcGXXowcfqov8WMpBCj9Ps-xkniig0DC2gS1VPkNICHiTmLlFunNPSlYg3dG9ecu-CqbD89DFNqX1rHn2PhKB-gwbkbaeyh7brsUzF2ZiMLyAt1ERThwOE7CpQ5m0/w774-h281/%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%208%20%CE%9C%CE%B1%CE%90%CE%BF%CF%85%201917.jpg" width="774" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Θα εξακολουθήσει το κρίθινο ψωμί...</span></i></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><b><i><br /></i></b></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Ούτε σιτάρι, ούτε αλεύρι, ούτε ψωμί</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις 17 Μαΐου, η κατάσταση στην αγορά είχε
γίνει δραματική. Ο πρέσβης των ΗΠΑ Ντρόππερς τηλεγραφούσε χαρακτηριστικά προς
τον προϊστάμενό του υπουργό Εξωτερικών: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Ούτε σιτάρι, ούτε αλεύρι, ούτε ψωμί στην
Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Πολλή πείνα. Περίπου χίλιοι τόνοι διαθέσιμο σιτάρι, Η
κατάσταση είναι σοβαρή και λίγο ανησυχητική. Η διπλωματική αντιπροσωπεία μας,
παίρνει προμήθειες από τον Γάλλο ναύαρχο. Τολμώ να προτείνω στην κυβέρνησή μας
να παροτρύνει τους Συμμάχους να επισπεύσουν τις προμήθειες στην Ελλάδα. Επίσης
η άρση του αποκλεισμού θα έκανε εξαιρετική εντύπωση. Αυτές οι προτάσεις είναι
πρωτίστως προς το συμφέρον της Αντάντ, όχι τόσο της Ελλάδας. Το εμπόδιο είναι ο
στρατηγός Σαράιγ, που δεν μπορεί όμως να μας προστατεύσει στην Αθήνα».</i> Οι
Γάλλοι τάιζαν τους Αμερικάνους στην Αθήνα.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
σύμμαχοι προχώρησαν σε μερική άρση του αποκλεισμού στις 2 Ιουνίου και άρχισαν
να διανέμουν τρόφιμα στον κόσμο, από τα κρατικά αποθέματα. Όμως οι διανομές
αυτές δεν ήταν επαρκείς. Οι ελλείψεις αγαθών, ήταν τεράστιες.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
Αμερικανοί φαίνεται πως δεν είχαν καλές και άμεσες πληροφορίες. Δεν είναι
τυχαίο ότι ό υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρόμπερτ Λάνσινγκ, με τηλεγράφημά προς
τον πρεσβευτή Ντρόππερς στις 9 Ιουνίου, ζητούσε ενημέρωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ
επί των λεπτομερειών της συμφωνίας μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, σχετικά με
τις ελληνικές υποθέσεις. <i>«Ενημερώστε το
Τμήμα συχνότερα και πληρέστερα για τις συνθήκες στην Ελλάδα» </i>του έλεγε.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeUITJlpeJAMr7-MkDRTy3XY0FfToyBtw5wzd_TcufI2f0FZzvr26SjBdW9E5ATJt-qw_Fy0dn87MepBOgtY_h4CW-_gGuSvCNjfMIW3wXGYx70wZAOwkJCSXS9c_ZRyj9C9dByvO-uzizEi-R104I_-FSMRvBFCYOzE-fUKxoU9Yps5Kc9VTaA-0xRR3L/s1417/%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%20%2031%20%CE%9C%CE%B1%CE%90%CE%BF%CF%85%201917.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="1417" height="311" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeUITJlpeJAMr7-MkDRTy3XY0FfToyBtw5wzd_TcufI2f0FZzvr26SjBdW9E5ATJt-qw_Fy0dn87MepBOgtY_h4CW-_gGuSvCNjfMIW3wXGYx70wZAOwkJCSXS9c_ZRyj9C9dByvO-uzizEi-R104I_-FSMRvBFCYOzE-fUKxoU9Yps5Kc9VTaA-0xRR3L/w726-h311/%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%A1%CE%9F%CE%99%20%2031%20%CE%9C%CE%B1%CE%90%CE%BF%CF%85%201917.jpg" width="726" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #351c75; color: #ffe599;">*Η εκθρόνιση του Κωνσταντίνου Α΄</span></i></b></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Η απομάκρυνση του βασιλιά Κωνσταντίνου</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Τα
γεγονότα ήταν πυκνά και οι πολιτικές εξελίξεις έτρεχαν με μεγάλη ταχύτητα. Η
χώρα ζούσε στον αστερισμό του διχασμού και των συγκρούσεων. Μόνιμος εφιάλτης η έλλειψη
ψωμιού και άλλων αγαθών. Υπήρχε πείνα και στέρηση σε ευρείες λαϊκές μάζες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Δεν ήταν μόνο η πείνα. Ήταν και
τα άδεια ταμεία του κράτους. Η Ελλάδα πολεμούσε από το 1912… Και ο Ζοννάρ, ο
εκπρόσωπος των συμμάχων δηλαδή, που ήρθε και απαίτησε την παραίτηση του
Κωνσταντίνου σε δηλώσεις του παραδέχονταν η Ελλάδα για να ζήσει, αλλά και να
εξοπλισθεί είχε ανάγκη χρημάτων. Η κυβέρνηση Βενιζέλου ήταν έτοιμη να αναλάβει
ένα μέρος των σχετικών δαπανών, αλλά ο αποκλεισμός την οδήγησε σε απόλυτη
φτώχεια. Υπολόγιζε μάλιστα να εξασφαλίσει από τις ΗΠΑ τις αναγκαίες πιστώσεις
για την πολιτική διοίκηση του κράτους, ενώ ζητούσε από τη Γαλλία και τη
Βρετανία να την βοηθήσουν με πιστώσεις για την στρατιωτική προσπάθεια, που
αναλάμβανε.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ένα κρίσιμο τηλεγράφημα από την
Αθήνα προς την Ουάσιγκτον στις 24 Ιουνίου 1917 το βράδυ, έδειχνε πόσο σοβαρή
ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρεσβευτής Ντρόππερς
ειδοποιούσε ότι ο Βενιζέλος και μερικά μέλη του υπουργικού του συμβουλίου
βρίσκονται στο λιμάνι του Πειραιά και διεξάγονται συνομιλίες μεταξύ αυτών και
της Κυβέρνησης Ζαΐμη, για τους όρους συμφιλίωσης για την ένωση της Ελλάδας, που
είχε χωριστεί στα δύο. Ανέφερε μάλιστα,
ότι ο Ζαΐμης θα παραιτηθεί καθώς θεωρεί απαράδεκτους ορισμένους όρους, ιδίως
ότι πρέπει να συγκληθεί η Βενιζελική Βουλή του Ιουνίου 1915. Ο Βενιζέλος
υποστήριζε ότι η σημερινή Βουλή που εξελέγη τον Ιανουάριο του 1916 είναι
παράνομη. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι τελικά, με συνταγματικά αμφιλεγόμενη απόφαση,
είχε ανασυσταθεί τελικά η Βουλή του 1915 που είχε φιλοβενιζελική πλειοψηφία.
Είναι η Βουλή, που έμεινε στην ιστορία με την ονομασία «Βουλή των Λαζάρων».</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
απαιτήσεις της Αντάντ τελικά έγιναν δεκτές και ο Κωνσταντίνος Α΄, αποδέχθηκε να
εγκαταλείψει το θρόνο στις 30 Ιουνίου, χωρίς όμως να παραιτηθεί των δικαιωμάτων
του. Στη θέση του ενθρονίσθηκε ο νεώτερος γιος του Αλέξανδρος. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Ντρόππερς την ίδια μέρα, γνωστοποιούσε με τηλεγράφημά του στον υπουργό
Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον ότι η κατάσταση των σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και
των Κεντρικών Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Τουρκία, Βουλγαρία), δεν είχε
ακόμη διατυπωθεί δημόσια. Ωστόσο, η επανενωμένη Ελλάδα γενικά αναλαμβάνει τις
πολιτικές ευθύνες της Προσωρινής Κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης (που όπως είναι
γνωστό) είχε κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας και της Βουλγαρίας. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Ο Βενιζέλος μου λέει, ότι περιμένει να έχει έτοιμες δύο νέες μεραρχίες
στρατού σε τρεις μήνες»</i> τηλεγραφούσε ο Ντρόππερς. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
ελλείψεις όμως στα είδη της καθημερινής διαβίωσης και στο ψωμί, συνεχίζονταν
βασανιστικά. Εννοείται ότι ελλείψεις, σημειώνονταν σε όλη την Ελλάδα. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Βενιζέλος , στις αρχές Ιουλίου συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση των αρμοδίων
υπουργών και αποφασίσθηκε, ο υπουργός Επισιτισμού Εμπειρίκος να διατυπώσει
αντιρρήσεις προς τους συμμάχους για τις αποφάσεις που είχαν λάβει σχετικά με
τις ποσότητες διανομής μηνιαίως στην Ελλάδα σίτου, ζάχαρης, καφέ και
ξυλοκάρβουνων και να υποδείξει αναθεώρηση των αποφάσεών τους και αύξηση των
ποσοτήτων που είχαν καθορισθεί. Το επόμενο βήμα ήταν να ζητηθεί από τους
Άγγλους να επιτάξουν πλοία για να μεταφέρουν τρόφιμα προς την Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Χαρακτηριστικά
η εφημερίδα «Νέα Ημέρα» σε σχόλιό της έγραφε στα μέσα Ιουλίου:</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <i>«Θα διανεμηθεί σήμερον όρυζα εις το κοινόν;
Δεν θα διανεμηθεί; Ιδού το πρόβλημα της ημέρας. Εννοείται ότι, παρ’ όλην την
αβεβαιότητα των επαγγελιών του υπουργείου Επισιτισμού, το κοινόν δεν θα λείψη
και σήμερον να συνωστισθή προ των καταστημάτων
τα οποία υποτίθεται θα κάμουν την διανομή».</i></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Καφές 15 δράμια, με δελτίο</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στα μέσα
Ιουλίου διανεμήθηκε καφές στα παντοπωλεία, τα οποία άρχισαν να διαθέτουν καφέ…
με το δελτίο!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Και το
ρύζι, είχε γίνει σπάνιο είδος. Αναγκαστικά τα παντοπωλεία έδιναν με δελτίο κάθε
τρείς μέρες μόνο 15 δράμια… Ούτε για σούπα έφτανε… Αλλά και τα σπίρτα; Όταν
υπήρχαν, έδιναν μόνο δύο κουτιά κατ’ άτομο. Όταν υπήρχαν ρεβίθια, έπαιρναν οι
πολίτες 50 δράμια το άτομο, ακόμα και τον Οκτώβριο του 1917!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Όσο για
τη ζάχαρη, που ήταν σπάνιο είδος, χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι, που
δημοσίευσε «Ακρόπολις»:</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">Κυρά γλυκειά, κυρά λευκή,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">Ώ Ζαχαρούλα λατρευτή<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">που σε ζητούμ’ εδώ κ’ εκεί.<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">Του κάκου σε γυρεύουμε<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">εις τα παντοπωλεία,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">και τον καϋμό μας σβύνουμε<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">εις τα οινοπωλεία!!!<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στις
αρχές Αυγούστου ο υπουργός Επισιτισμού και… Αυτάρκειας (όπως ήταν ο πλήρης
τίτλος του υπουργείου) Εμπειρίκος, συναντήθηκε με τον Βρετανό εμπορικό ακόλουθο
και συζήτησαν το θέμα της αύξησης της μεταφοράς σίτου για τις ανάγκες της
χώρας. Ο Εμπειρίκος ζήτησε να αυξηθεί η μερίδα του ψωμιού, τουλάχιστον στα
επίπεδα της ποσότητας, που μοιράζονταν στους κατοίκους των άλλων συμμαχικών
κρατών. Όσο για τη ζάχαρη, όταν υπήρχε, έπαιρνε κάθε άτομο 75 δράμια ανά
δεκαπενθήμερο… </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η
ελληνική κυβέρνηση έκανε συνεχή διαβήματα προς τους συμμάχους ζητώντας να
αρθούν οι συνέπειες του αποκλεισμού για να αντιμετωπισθεί η έλλειψη τροφίμων.
Έγιναν κάποιες προσπάθειες να μεταφερθεί σίτος και άλλα τρόφιμα από την Ινδία,
αλλά αυτή η προσπάθεια απέτυχε. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στις 18 Αυγούστου 1917, ο
πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κάλεσε στο γραφείο του τον πρεσβευτή των ΗΠΑ
Ντρόππερς και του δήλωσε ότι επιθυμούσε να συμμετάσχει η Ελλάδα το συντομότερο
δυνατόν στον αγώνα εναντίον των
Κεντρικών Αυτοκρατοριών, αλλά δεν είχε τα μέσα. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις-
είπε- είχαν αφήσει άδεια ταμεία. Η Αγγλία και η Γαλλία θα προωθούσαν ενα δάνειο
προς την Ελλάδα. Και υπέβαλε το ερώτημα προς τον αμερικανό διπλωμάτη:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-size: large;">-Θα ερχόταν η αμερικανική κυβέρνηση σε βοήθεια με στρατιωτικό δάνειο; <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Ντρόππερς υποσχέθηκε
τηλεγραφήσει στην Ουάσιγκτον το αίτημά
του και πρόσθεσε ότι αυτό το ζήτημα κατά τη γνώμη του θα μπορούσε να
διευθετηθεί σε συνεργασία με την Αγγλία και τη Γαλλία. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i>«Η στρατιωτική υποστήριξη της Ελλάδας μπορεί να είναι εν καιρώ μεγάλης
σημασίας»</i> κατέληγε στο τηλεγράφημά του ο πρεσβευτής.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στα τέλη Αυγούστου οι σύμμαχοι
επέτρεψαν να γίνει προμήθεια σε τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη από την Αμερική.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXDYqdw2X0OzwkfWJH_lu1th3-tejXjeo5tFIM8jBdAYc1RF08UOyTMGBMzjYoGRQgi_vYHcik2HqxkJpV0QPV7yXK4v6CB6DEGQQaj9s1fBd2TlChRwICsTSWUoN23l-kUn24N4dJELbCgL_LIVMIbEiYQlPmTz5hAKPFsSdsEbQd95HH1XFLcCDoL-k/s610/%CE%A8%CF%89%CE%BC%CE%AF.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="610" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXDYqdw2X0OzwkfWJH_lu1th3-tejXjeo5tFIM8jBdAYc1RF08UOyTMGBMzjYoGRQgi_vYHcik2HqxkJpV0QPV7yXK4v6CB6DEGQQaj9s1fBd2TlChRwICsTSWUoN23l-kUn24N4dJELbCgL_LIVMIbEiYQlPmTz5hAKPFsSdsEbQd95HH1XFLcCDoL-k/w500-h427/%CE%A8%CF%89%CE%BC%CE%AF.jpg" width="500" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i style="background-color: #351c75;"><span style="color: #ffe599;">*Έληγε το 1917 και ήταν έτοιμο να ανατείλει το 1917. Η κατάσταση συνέχισε να είναι δραματική. Διαβάστε λεπτομέρειες από την εφημερίδα "Νέα Ελλάς" 29 Δεκεμβρίου </span></i></b></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Φιδές για τα άρρωστα παιδάκια</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Το δράμα
της έλλειψης τροφίμων συνεχίζονταν. Στις 2 Σεπτεμβρίου το υπουργείο Επισιτισμού
διέθεσε από τα κρατικά αποθέματα 100 σάκους αλεύρου για να παρασκευασθεί… φιδές
για άρρωστα παιδιά των νοσοκομείων!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Για να
αντιληφθεί κανείς τη στενότητα στην παροχή τροφίμων θα αναφέρουμε μόνο, ότι
περί τις 20 Νοεμβρίου, είχε αποφασισθεί η διανομή μακαρονιών στον κόσμο. Την
ημέρα όμως της διανομής, όσοι έπαιρναν μακαρόνια, δεν θα έπαιρναν το ψωμί
εκείνης της ημέρας…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα πράγματα στην Αθήνα δεν
πήγαιναν καλά. Τα Χριστούγεννα που πλησίαζαν φάνηκε ότι θα είναι μαύρα. Στις 21
Δεκεμβρίου 1917, ο Ντρόππερς ειδοποιούσε την κυβέρνησή του ότι <i>«λόγω
της ακραίας σπανιότητας των προμηθειών τροφίμων και της κακής διοίκησης, η
Ελλάδα χάνει γρήγορα ηθικό και μαχητική ικανότητα. Οι βασιλικοί γίνονται πιο
ενεργοί και διεκδικητικοί. Αν η επιστροφή του Βενιζέλου δεν φέρει
αποτελεσματική ανακούφιση, είναι άχρηστη για την Αντάντ. Σημάδια αποθάρρυνσης
παρατηρούνται παντού».</i> Ο Αμερικανός διπλωμάτης έβλεπε παντού αδιέξοδα….</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">… και ο σατιρικός ποιητής
Γεώργιος Σουρής, διαπίστωνε έμμετρα στο «Ρωμηό»:</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">Χριστός γεννάται, βρε παιδιά,<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">πλην Χριστοψώμου μυρωδιά<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">δεν μούρχεται στη μύτη<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">από κανένα σπήτι!<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, μα φούρνος δεν μυρίζει<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">κι ο πόλεμος θερίζει<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">και κόσμο ξεκληρίζει.</span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Έπρεπε
να περάσει και το οδυνηρό 1918 για να οριστικοποιηθεί η νίκη των συμμάχων κατά
των Γερμανών. Η Ελλάδα, με πείνα, με κακουχίες, με στρατιωτική υπερπροσπάθεια,
σταθερή στο πλευρό των συμμάχων πλέον, πορεύονταν στις λεωφόρους των πεπρωμένων
της. Επεδίωκε να απελευθερώσει περιοχές με αλύτρωτους ελληνικούς πληθυσμούς. Να
ολοκληρώσει το εθνικό όνειρο. Στην αρχή φάνηκε να πετυχαίνει τους μεγάλους
στόχους της, αλλά το ολέθριο 1922, δεν άργησε να έρθει. </span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">*«Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους» τόμος ΙΕ΄, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Αρχείο εφημερίδων «Ακρόπολις»,
«Εστία», «Καιροί», «Νέα Ημέρα» Βιβλιοθήκη της Βουλής</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-57788776863460269482023-09-27T11:26:00.002+03:002023-10-04T12:23:22.570+03:00Στη βίλα «Ματζέστικ» στο Παρίσι, συζητήθηκαν λεπτομέρειες για την ελληνική απόβαση στη Σμύρνη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAEAFTOv2Z02tyEmg69LzenWtyHWImerTyDKeNpr-jvOYuoCZ5nVqbTLMmS85Eez_d68HV9iXB6p0_vWdUcUFwZSOaNxNpr-m5DQQqfO45VZ7Qt-KXzuL7BGEIJE99FB-F-owwIvI32mdjpsYA7R-5Sf4ItxPL0wUdBo18eiIaONTnUNaEn-g_AZ3eSM8z/s1000/SMYRNA-2MAY-1919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="819" data-original-width="1000" height="465" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAEAFTOv2Z02tyEmg69LzenWtyHWImerTyDKeNpr-jvOYuoCZ5nVqbTLMmS85Eez_d68HV9iXB6p0_vWdUcUFwZSOaNxNpr-m5DQQqfO45VZ7Qt-KXzuL7BGEIJE99FB-F-owwIvI32mdjpsYA7R-5Sf4ItxPL0wUdBo18eiIaONTnUNaEn-g_AZ3eSM8z/w755-h465/SMYRNA-2MAY-1919.jpg" width="755" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Τα ελληνικά πολεμικά πλοία, εισέρχονται στο λιμάνι τη Σμύρνης.</span></i></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b></p><p class="MsoNormal"><b><br /></b></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: x-large;">*Οι αθέατες πλευρές </span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="background-color: #660000; color: #f1c232; font-size: x-large;">της σύγχρονης Ιστορίας </span><o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><br /></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> <b>Η απόβαση των ελληνικών στρατευμάτων στη
Σμύρνη το Μάιο του 1919, υπήρξε ένα γεγονός μείζονος ιστορικής σημασίας, άσχετα
με τη δυσμενή εξέλιξη του 1922, που σφραγίσθηκε με την ολέθρια για τον
Ελληνισμό Μικρασιατική Καταστροφή. Η απόβαση εκείνη ήταν αποτέλεσμα απόφασης
του Ανωτάτου Συμβουλίου της Αντάντ. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Τα γεγονότα είχαν αρχίσει να
εξελίσσονται από τον Απρίλιο του 1919. Στις συνεδριάσεις του «Συμβουλίου των
Τεσσάρων» το οποίο απάρτιζαν ο πρωθυπουργό της Βρετανίας Λόυδ Τζωρτζ, ο πρόεδρος
των Η.Π.Α Γούντροου Ουίλσον, ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζωρζ Κλεμανσώ και ο Ιταλός
πρωθυπουργός Βιττόριο Ορλάντο, η Ιταλία συγκρούσθηκε με τους υπόλοιπους
συμμάχους διεκδικώντας κυρίως εδάφη στη Ριέκα αλλά και στη Μικρά Ασία. Με
ιταλικές δυνάμεις από την ιταλοκρατούμενη τότε Ρόδο, κατέλαβαν την περιοχή της
Αττάλειας. Οι Ιταλοί επέμεναν με ανένδοτο τρόπο, επιδιώκοντας να επιτύχουν στις
εδαφικές αξιώσεις τους. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι τάσσονταν υπέρ της παραχώρησης της
Σμύρνης και των Κυδωνιών (Αϊβαλί) με ένα τμήμα της ενδοχώρας τους στην Ελλάδα.
Σε κάποια φάση, οι Ιταλοί εγκατέλειψαν τις συνομιλίες. Αυτό οδήγησε τους Γάλλους
και τους Άγγλους να καλέσουν το Βενιζέλο και να τον ρωτήσουν αν η Ελλάδα
διέθετε τις αναγκαίες δυνάμεις για κατάληψη της Σμύρνης. Ο Βενιζέλος δεν δίστασε
και απάντησε αμέσως καταφατικά. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Λόυδ Τζωρτζ στην συνεδρίαση της
6ης Μαΐου για να αποφύγει την επέκταση του ιταλικού στρατού στη Μικρά Ασία, που
απειλούσε να βαδίσει ακόμα και προς την Σμύρνη, ύστερα από προσωπικές συνεννοήσεις
με τον Ελευθέριο Βενιζέλο πρότεινε στους συμμάχους, την αποστολή ελληνικού
σώματος στρατού για την κατοχή της Σμύρνης και την ειρήνευση στην περιοχή. Ο
Βενιζέλος ήταν ανήσυχος. Η ελληνική δύναμη που είχε σταλεί στην Ουκρανία για να
ενισχύσει τους Γάλλους να αντιμετωπίσουν τους μπολσεβίκους, έπρεπε να
επιστρέψει στην Ελλάδα. Αυτό όμως σήμαινε ότι προέκυπτε για την Ελλάδα θέμα υποδοχής
προσφύγων, που εκπατρίζονταν αναγκαστικά. Η παράταση των εκκρεμοτήτων αναθάρρυνε
τα εξτρεμιστικά στοιχεία της Τουρκίας με αποτέλεσμα τον άμεσο κίνδυνο διωγμών
του χριστιανικού πληθυσμού με τις αγριότητες που ήδη είχαν γνωρίσει οι Έλληνες
τα χρόνια 1914-1919.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Οι
Ιταλοί, που κατάλαβαν το σφάλμα τους επανήλθαν στη Διάσκεψη αλλά ήταν αργά.
Γιατί ακόμα και ο Αμερικανός πρόεδρος που αρχικά στήριζε τις Ιταλικές αξιώσεις,
τελικά είχε συμφωνήσει για την ελληνική απόβαση στη Σμύρνη.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η κατάληψη
της Σμύρνης ανατέθηκε στην 1<sup>η</sup> Μεραρχία του Α’ Σώματος Στρατού με διοικητή το συνταγματάρχη Πυροβολικού
Νικόλαο Ζαφειρίου. Η διαταγή δόθηκε στις 8 Μαΐου 1919 και η αναχώρηση της Μεραρχίας
από το λιμάνι των Ελευθερών της Καβάλας έγινε στις 13 Μαΐου. Τα ελληνικά πλοία
άρχισαν να μπαίνουν το λιμάνι της Σμύρνης στις 15 Μαΐου το πρωί…<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJh7xfayK_48_ZkBd9nppvZAnE_krePKbiJdo09c2qa1hPzrWziTtFwMHY9H571ZKEoq1hCcklFUNU7hzjreSfkse-hOdcDhtZejcjI75k_fB7792FSzy81kjBN9yybNVI3b11JPGilQJfRXe0MymuTjPfbIzmo3bpe6Q0VwT7Z2HWVqwx_1ZF2fWFqCM3/s787/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="762" data-original-width="787" height="547" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJh7xfayK_48_ZkBd9nppvZAnE_krePKbiJdo09c2qa1hPzrWziTtFwMHY9H571ZKEoq1hCcklFUNU7hzjreSfkse-hOdcDhtZejcjI75k_fB7792FSzy81kjBN9yybNVI3b11JPGilQJfRXe0MymuTjPfbIzmo3bpe6Q0VwT7Z2HWVqwx_1ZF2fWFqCM3/w642-h547/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%97%CE%A0%CE%91%201919.jpg" width="642" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Η κεφαλίδα του εγγράφου για τη σύσκεψη στη βίλλα "Ματζέστικ"</span></i></b></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><div style="font-size: x-large; text-align: center;"><br /></div><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Αμερικανικά ιστορικά ντοκουμέντα</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στα
Αμερικανικά Εθνικά Αρχεία, έχουν διασωθεί ιστορικά ντοκουμέντα από τις συζητήσεις
που έγιναν, ενόψει της ελληνικής απόβασης στη Σμύρνης. Τα αρχεία αυτά μας μεταφέρουν
στην ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Για τη
συνεδρίαση της 6ης Μαΐου 1919 βάσει ενός αμερικανικού εγγράφου πληροφορούμαστε
ότι μεταξύ άλλων και εκτός του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου, παρέστησαν
ο ναύαρχος Χόουπ, και οι στρατηγοί Μπελίν, Μπλις και σερ Χένρυ Ουίλσον. Με βάση
την απόφαση του Ανώτατου Συμβουλίου της Αντάντ, αποφασίσθηκε επιπλέον: </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να ειδοποιηθεί ο στρατηγός
Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να διαταχθεί μια ελληνική
μεραρχία να ετοιμαστεί για να επιβιβαστεί στα πλοία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να διαταχθεί μια δεύτερη
Ελληνική μεραρχία να ετοιμαστεί.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να συγκεντρωθούν πλοία για τη
μεταφορά για την κίνηση μιας μεραρχίας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να εξεταστούν ποια βήματα μπορεί
να είναι απαραίτητα για την προστασία του ταξιδιού.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Να ληφθούν μέτρα για τη
διατήρηση της απαραίτητης επικοινωνίας Ελλάδας-Σμύρνης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Διευκρινίσθηκε ότι αυτά τα
στρατεύματα που θα σταλούν στη Σμύρνη θα τελούν υπό Ελληνική διοίκηση και σε
καμία περίπτωση υπό Διεθνή διοίκηση, παρά μόνο κατά τη θαλάσσια διέλευση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Εξέφρασαν επίσης την άποψη ότι αν
οι Τούρκοι ή οι Ιταλοί ή και οι δύο αντιταχθούν στην απόβαση, οι σύμμαχοι της
Αντάντ θα βρεθούν μπροστά σε ένα δύσκολο πρόβλημα και εφιστούσαν την προσοχή σε
αυτό το ενδεχόμενο.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Υποθέτουμε, έλεγαν, ότι η ιταλική
και η τουρκική κυβέρνηση θα ενημερωθούν καθώς δεν ήταν βέβαιοι οι ίδιοι, εάν
μια τέτοια ενέργεια καλύπτεται από τους Όρους ανακωχής.</span><span style="font-size: x-large; text-align: center; text-indent: 36pt;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg174nN3gCZHC-QL55hBE2fkG8z9RZjSfifWA__9jVQWFf0DlkvZDW7g-ddMM9UrVAEnvmC0WPBNNV3MG4ZPU-Rta0hZg0a7UGBr9IQZ-aRNq3cn9v3pnSQSpkJfbURViEiNzHxZR8M1Uev8ixXJfXZ6l9Hbdk8387wy4k91yjI-xz5bI53UmlRop1yRHW1/s1024/%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="786" data-original-width="1024" height="488" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg174nN3gCZHC-QL55hBE2fkG8z9RZjSfifWA__9jVQWFf0DlkvZDW7g-ddMM9UrVAEnvmC0WPBNNV3MG4ZPU-Rta0hZg0a7UGBr9IQZ-aRNq3cn9v3pnSQSpkJfbURViEiNzHxZR8M1Uev8ixXJfXZ6l9Hbdk8387wy4k91yjI-xz5bI53UmlRop1yRHW1/w751-h488/%CE%94%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%88%CE%B7%20%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD%201919.jpg" width="751" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Παρίσι: Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις μοίραζαν τον κόσμο... Αριστερά οι πρωθυπουργοί </span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">της Ιταλίας Βιττόριο Ορλάντο, της Βρετανίας Λόυδ Τζωρτζ, της Γαλλίας Ζωρζ Κλεμανσώ</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον</span></i></b></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Στη βίλα «Ματζέστικ»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Για το θέμα της απόβασης
ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη, πραγματοποιήθηκε την επομένη 7 Μαΐου νέα
σύσκεψη, αλλά αυτή τη φορά στον τόπο διαμονής του Λόυδ Τζωρτζ στη Παρίσι,
δηλαδή στη βίλα Ματζέστικ στον αριθμό στον αριθμό 23 της Rue Nitot. Ήταν μεσημέρι. Για τη σύσκεψη
αυτή κρατήθηκαν σημειώσεις από Αμερικανούς διπλωμάτες. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Με βάση αυτές τις σημειώσεις, παρόντες
ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζωρζ
Κλεμανσώ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Λόυδ Τζωρτζ, ο στρατηγός σερ Χένρυ
Ουίλσον, αρχηγός του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου, ο αντιναύαρχος Χόουπ , διευθυντής
του Πολεμικού Επιτελείου της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του Ναυαρχείου, ο πρωθυπουργός
της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος, ο σερ Μώρις Χάνκεϋ, γραμματέας και ο
καθηγητής Π. Μαντού, διερμηνέας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Οι συμμετέχοντες είχαν μπροστά
τους τα συμπεράσματα της διάσκεψης που είχε πραγματοποιηθεί στο ξενοδοχείο «Αστόρια»
των Παρισίων, στις 6 Μαΐου 1919. Το θέμα τους ήταν η αποστολή Ελληνικών στρατευμάτων
στη Σμύρνη.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9TQNEoylQ7xkURvcl9ve8JeOay5m2T599s6eJy7PyKYTW3dz5NG1FcLdSQEXqW2G6E3GG6_zWedIooJEXoWOc36BwpNjJ5lEv4wxwHcJoIQc1LA4CYqGM4quV8cgIIE7-L9VkI_fArt5FzAJ_UjUaYAMmE4-ctzEdCXBRu8YqJGF-uP1hQ-MtEhsRQm6V/s658/%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="489" data-original-width="658" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9TQNEoylQ7xkURvcl9ve8JeOay5m2T599s6eJy7PyKYTW3dz5NG1FcLdSQEXqW2G6E3GG6_zWedIooJEXoWOc36BwpNjJ5lEv4wxwHcJoIQc1LA4CYqGM4quV8cgIIE7-L9VkI_fArt5FzAJ_UjUaYAMmE4-ctzEdCXBRu8YqJGF-uP1hQ-MtEhsRQm6V/w697-h500/%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82%201919.jpg" width="697" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο Ελευθέριος Βενιζέλος</span></i></b></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"> Ο Βενιζέλος άρχισε τη συζήτηση λέγοντας ότι
μια ελληνική μεραρχία θα μπορούσε κάλλιστα να σταλεί από τη Μακεδονία. Ο αρχηγός
των συμμαχικών δυνάμεων της Ανατολής στρατηγός Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί, είχε ήδη ανακοινώσει
ότι η Ελληνική Μεραρχία, δεν απαιτείται πλέον στη Βόρεια Ελλάδα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΛΟΫΔ ΤΖΩΡΤΖ: Πόσα στρατεύματα
έχει άμεσα διαθέσιμα η Ελλάδα για να τα στείλει στη Σμύρνη;</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η Ελλάδα
διαθέτει δύο Μεραρχίες χωρίς να αποδυναμωθεί η θέση των συμμάχων στη Μακεδονία,
αλλά δεν μπορεί να απαγκιστρώσει στρατεύματα διατεθειμένα για τη Θράκη, έως
ότου επιστρέψουν ελληνικά στρατεύματα που έχουν σταλεί στη Ρωσία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΛΟΫΔ ΤΖΩΡΤΖ: Πόσο σύντομα θα
μπορούσαν να μεταφερθούν δύο μεραρχίες στη Σμύρνη;</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhFZV50579dQxU65pDr9_aCZneztZtiRq9QACnskd6XNYOdCgonHAxdHlrk4oYEIvUko96Wjtjnpreb8Tc8HKi41LG-TXwHKoz2huMiZY-r1fRBnebmb9SerA3jjCwIEVGX-ZuAJ7dumfWn7axq00j70XP7luUUM6y9hdpUBwR6rgx8C3vgqTSSu-KU1D/s640/hope-admiral.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="463" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhFZV50579dQxU65pDr9_aCZneztZtiRq9QACnskd6XNYOdCgonHAxdHlrk4oYEIvUko96Wjtjnpreb8Tc8HKi41LG-TXwHKoz2huMiZY-r1fRBnebmb9SerA3jjCwIEVGX-ZuAJ7dumfWn7axq00j70XP7luUUM6y9hdpUBwR6rgx8C3vgqTSSu-KU1D/w375-h480/hope-admiral.jpg" width="375" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο ναύαρχος Χόουπ</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;"><br /></span></i></b></div>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ναύαρχος Χόουπ στο σημείο αυτό είπε,
ότι είχε διαταχθεί η μεταφορά μιας μεραρχίας το συντομότερο δυνατό από τη
Θεσσαλονίκη και την Καβάλα στη Σμύρνη. Προς το παρόν, ωστόσο, τα πλοία ήταν
πολύ διασκορπισμένα και δεν μπορούσε να πει ποια πλοία θα μπορούσαν να
διατεθούν στην Ανατολική Μεσόγειο ή πόσο σύντομα. Μόλις συγκεντρωθούν τα πλοία,
θα χρειαζόταν μόνο μια μέρα για να μεταφέρουν τα στρατεύματα από τη Θεσσαλονίκη
στη Σμύρνη. Απαντώντας σε ερώτηση του Πρόεδρου των ΗΠΑ Ουίλσον, είπε ότι δεν
είχε κανένα τρόπο να μαντέψει πόσο χρόνο θα χρειαζόταν για τη συγκέντρωση των πλοίων.
Απαντώντας κατόπιν στον πρωθυπουργό Λόυδ Τζορτζ, είπε ότι θα επέστρεφε στο
Λονδίνο την επομένη και σε μια ή δύο μέρες θα μπορούσε να τον ενημερώσει για
την ακριβή θέση των πλοίων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρόεδρος Ουίλσον πρότεινε στο
μεταξύ να ετοιμαστούν τα στρατιωτικά τμήματα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος είπε ότι μια μεραρχία
ήταν ήδη έτοιμη και προτάθηκε η επιβίβασή της στο λιμάνι των Ελευθερών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ναύαρχος Χόουπ διευκρίνισε, ότι
κατανοούσε πως δεν υπήρχε βαρύ πυροβολικό σε αυτή τη μεραρχία, παρά μόνο ορεινό
πυροβολικό. Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να επιβιβαστεί η μεραρχία στον
κόλπο της Καβάλας, αλλά το βαρύ πυροβολικό μπορούσε να επιβιβαστεί μόνο από τη
Θεσσαλονίκη.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJdPmx-Kyu5yJ9HERRIG-_wnDt2llh1ydDnKutXpXQCsUTnG-6i8SzDcExDuilQpYWazbw-VrRc3W3otc1YJ8CJom5J-T8cyHmlt8TRI-GM2qQU9KvF35D8-wr98EUCBuTlORBLa0s_UHLNFeaZwuMX-jv-ck4Upj4-cbtsMk4nrXq7kCI7UX9lhZ87y7r/s473/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CE%AF%CE%BB%CF%83%CE%BF%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="473" data-original-width="330" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJdPmx-Kyu5yJ9HERRIG-_wnDt2llh1ydDnKutXpXQCsUTnG-6i8SzDcExDuilQpYWazbw-VrRc3W3otc1YJ8CJom5J-T8cyHmlt8TRI-GM2qQU9KvF35D8-wr98EUCBuTlORBLa0s_UHLNFeaZwuMX-jv-ck4Upj4-cbtsMk4nrXq7kCI7UX9lhZ87y7r/w317-h462/%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CE%AF%CE%BB%CF%83%CE%BF%CE%BD.jpg" width="317" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="text-indent: 36pt;"><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Ο στρατηγός σερ Χένρυ Ουίλσον</span></i></b></div></b><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο στρατηγός Ουίλσον, απαντώντας
στον Λόυδ Τζωρτζ, είπε ότι, μεταξύ Θεσσαλονίκης και Δαρδανελίων, οι Τούρκοι
είχαν μόνο τρεις μεραρχίες. Κατά τη διάρκεια του πολέμου-εξήγησε- η ισχύς κάθε τουρκικής
μεραρχίας είχε υπολογιστεί σε περίπου 6.000 άνδρες, αλλά προς το τέλος του
πολέμου είχαν σχεδόν μηδενιστεί. Φυσικά, όμως, θα μπορούσε να συμπληρωθεί. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μια Ελληνική Μεραρχία αποτελούνταν από 9.000
τουφέκια και άλλα 16.000 όπλων όλων των βαθμών. Καταλαβαίνω ότι πολλές από τις
Τουρκικές Μεραρχίες είχαν συρρικνωθεί σε μέγεθος συντάγματος.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Πιθανότατα δεν
υπάρχει τρομερή τουρκική δύναμη στην περιοχή αυτή.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΛΟΫΔ ΤΖΩΡΤΖ: Τα βρετανικά πλοία
στη Σμύρνη, θα μπορούσαν να μας παρέχουν κάποιες πληροφορίες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΧΟΟΥΠ: Αμφιβάλλω αν
διαθέτουν εγκαταστάσεις για να παίρνουν πληροφορίες σχετικά με τις στρατιωτικές
δυνάμεις.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Οι πληροφορίες
μου, προέρχονται όλες από την Κωνσταντινούπολη.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Υποθέτω πως η
ανακωχή έδωσε στους Συμμάχους το δικαίωμα να στείλουν στρατεύματα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Περισσότεροι
από 30.000 Έλληνες πολίτες στην πόλη της Σμύρνης κινδυνεύουν από τους Τούρκους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Αυτό παρέχει
έναν πολύ ισχυρό λόγο για την προστασία τους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Είναι αλήθεια
πως οι Σύμμαχοι έχουν τη δύναμη να αποβιβάσουν στρατεύματα, αλλά και οι Ιταλοί
έχουν επίσης το δικαίωμα αυτό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Οι Ιταλοί
έχουν ήδη αποβιβαστεί στην Αττάλεια χωρίς να συμβουλευτούν τους Συμμάχους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΥΙΛΣΟΝ: Αν υπάρχουν
ελληνικά στρατεύματα, οι Ιταλοί δύσκολα θα μπορούσαν να αποβιβάσουν άλλα στρατεύματα
εκτός και αν σκοπεύουν να τα σπάσουν με τους Συμμάχους.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο στρατηγός Ουίλσον έθεσε το
ζήτημα της διοίκησης των στρατευμάτων. Είχε αντιληφθεί ότι οι ελληνικές μεραρχίες επρόκειτο να αποσπασθούν
από τη διοίκηση του αρχιστράτηγου Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί χωρίς μάλιστα να τεθούν
υπό τη διοίκηση του στρατηγού Μιλν ή οποιουδήποτε άλλου συμμαχικού διοικητή. Θα
αποτελούσαν δηλαδή συμμαχική δύναμη υπό ελληνική διοίκηση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζωρζ
Κλεμανσώ , ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ουίλσον και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Λόυδ
Τζωρτζ, συμφώνησαν σε αυτό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρόεδρος Ουίλσον έθεσε το
ερώτημα εάν η τουρκική κυβέρνηση θα έπρεπε να προειδοποιηθεί για την πρόθεση των
συμμάχων να αποβιβάσουν στρατεύματα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος θεώρησε ότι έπρεπε,
αλλά μόνο λίγο πριν γίνει η απόβαση. Ο ίδιος γνώριζε καλά τους Τούρκους- όπως
είπε- και νόμιζε ότι αν δεν λάμβαναν καμία προειδοποίηση, παρά μόνο λίγο πριν
το συμβάν, δεν θα προέβαλαν αντίσταση. Ωστόσο, υπήρχαν κάποιοι κίνδυνοι, αν και
όλες οι εγκαταστάσεις για απόβαση, ήταν διαθέσιμες.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Λόυδ Τζωρτζ ρώτησε αν δεν
υπάρχει κίνδυνος ο διοικητής της Σμύρνης να πλήξει τα ελληνικά πλοία όταν
αρχίσει η απόβαση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος απάντησε ότι ο
κίνδυνος θα ήταν να πυροβολήσουν από τα οχυρά των ακτών όταν τα πλοία θα έμπαιναν
στον κόλπο της Σμύρνης.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρόεδρος Ουίλσον θεώρησε ότι
δεν θα πυροβολούσαν τα μέσα μεταφοράς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος συμφώνησε ότι μάλλον
δεν θα πυροβολούσαν, αν τα μεταγωγικά ήταν σε κομβόι.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κλεμανσώ πρότεινε ότι θα ήταν
ασφαλέστερο να προειδοποιηθούν οι Τούρκοι.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidLe8tZ0h_768tfJ1oEPeASNf_d-3IoiA3-MybpK3ZH2RnQvhlvvjNOA1du6DpPlQvSx3CAzvJUoKRjrEECn1Ljg7nZ-kaISWHdM5heR8Bh2_hDH29Qa3rV-wj1fJS-Zxiky7-EnguOykoQEDeFzQuB4lah8or_VBRmJnyS9N4LbHFApsPUCcLKIRYTISF/s960/gkka_22_05052019_cmyk_page_1_image_0001.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="369" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidLe8tZ0h_768tfJ1oEPeASNf_d-3IoiA3-MybpK3ZH2RnQvhlvvjNOA1du6DpPlQvSx3CAzvJUoKRjrEECn1Ljg7nZ-kaISWHdM5heR8Bh2_hDH29Qa3rV-wj1fJS-Zxiky7-EnguOykoQEDeFzQuB4lah8or_VBRmJnyS9N4LbHFApsPUCcLKIRYTISF/w695-h369/gkka_22_05052019_cmyk_page_1_image_0001.jpg" width="695" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: red; color: #fcff01;">*Τα ελληνικά στρατεύματα στους δρόμους της Σμύρνης</span></i></b></div></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρόεδρος Ουίλσον συμφώνησε ότι
αυτή θα ήταν αναμφίβολα η σωστή διαδικασία. Αν όμως οι Τούρκοι είχαν
προειδοποιηθεί πολύ νωρίτερα, θα έκαναν προετοιμασίες. Πρότεινε να μην γίνει
καμία επικοινωνία με τους Τούρκους μέχρι να επιβιβαστούν τα στρατεύματα στα
πλοία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΛΟΥΔ ΤΖΩΡΤΖ: Κύριε Βενιζέλε,
έχετε προειδοποιήσει τους Έλληνες να αποσιωπήσουν το θέμα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έχω λάβει
όλα τα δυνατά μέτρα για το ζήτημα αυτό. Όλα τα διαθέσιμα ελληνικά πλοία
συγκεντρώνονταν, αλλά είναι ως επί το πλείστον πολύ μικρά. Θα είναι απαραίτητο
να συνωστιστούν στα πλοία πολύ, αλλά οι Έλληνες στρατιώτες δεν θα έχουν
αντίρρηση. Τα πλοία πρέπει να αποσταλούν το συντομότερο δυνατό.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Λόυδ Τζωρτζ, συνοψίζοντας τα
συμπεράσματα της συνάντησης, είπε ότι:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Πρώτον: Ο ναύαρχος Χόουπ θα μεταβεί
στην Αγγλία για να εξακριβώσει όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό των
διαθέσιμων πλοίων για τη μεταφορά και τον απαιτούμενο χρόνο. Θα εκδώσει
διαταγές για τη συγκέντρωση αυτών των πλοίων στη Θεσσαλονίκη και θα με
ενημερώσει το συντομότερο δυνατό για τα αποτελέσματα της αποστολής του.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">*Δεύτερον: Ο πρωθυπουργός της
Ελλάδας πρόκειται να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερα ελληνικά μεταφορικά
μέσα στην Καβάλα και θα φροντίσει ώστε τα στρατεύματα να είναι έτοιμα για
επιβίβαση.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος συμπλήρωσε ότι για
αρχή, αρκούσε μια μεραρχία.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Κλεμανσώ, απαντώντας στον Λόυδ
Τζωρτζ, είπε ότι ο στρατηγός Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί, γνώριζε ήδη για την αποστολή
αυτή. Ρώτησε όμως αν έπρεπε να ειπωθεί κάτι στους Ιταλούς.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο σερ Μώρις Χάνκεϋ υπενθύμισε
στον Λόυδ Τζωρτζ ότι ο ναύαρχος Κάλθορπ, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα Γενικός
Διοικητής του Βρετανικού Ναυτικού στη Μεσόγειο και διπλωματικός αντιπρόσωπος
στην Κωνσταντινούπολη, είχε επανειλημμένα επιμείνει στη σημασία της ενημέρωσής
του, κάθε φορά που τυχόν αποφασίζονταν αναδιάταξη των στρατευμάτων στην
Ανατολική Μεσόγειο. Είχε παραπονεθεί, για παράδειγμα, ότι δεν ενημερώθηκε όταν ένα
ιταλικό τάγμα στάλθηκε στο Ικόνιο. Ο λόγος για αυτό, ήταν ότι ήθελε μα γνωρίζει
για να μπορεί να κάνει τέτοιες διαθέσεις δυνάμεων, που θα ήταν απαραίτητες για
να προστατευτούν οι σύμμαχοι από την αντίδραση των κινηματιών σε διάφορα μέρη
της Τουρκίας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Λόυδ Τζωρτζ επισήμανε, ότι όσο
λιγότεροι άνθρωποι ενημερωθούν, τόσο καλύτερα.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο ναύαρχος Χόουπ είπε ότι πρέπει
να το πουν στον ναύαρχο Κάλθορπ, καθώς ήταν Αρχιστράτηγος του Στόλου της
Μεσογείου. Πρότεινε να γίνει αυτό, από τον Υπουργό Εξωτερικών.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ουίλσον πρότεινε
ότι ο ναύαρχος Κάλθορπ θα πρέπει να προειδοποιηθεί σχετικά με τη μεγάλη σημασία
της μυστικότητας.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Ο Βενιζέλος είπε ότι θα ήταν
εξαιρετικά δύσκολο να κρατηθεί μυστικό το θέμα καθώς σύντομα θα γίνει γνωστή η
συγκέντρωση των πλοίων. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στο σημείο αυτό διακόπηκε η
συνεδρίαση στη βίλα Ματζέστικ.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Άρχιζε η μεγάλη περιπέτεια του
Ελληνισμού…</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #fcff01; color: #274e13;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #ffe599; color: #351c75; font-size: large;">*Σπ. Μαρκεζίνη
«Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος 1828-1964», Εκδόσεις Πάπυρος<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #ffe599; color: #351c75;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span></b>
(<a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1919Parisv05/d49">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1919Parisv05/d49</a>)</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><b> <span style="background-color: #ffe599; color: #351c75;">*Wikipaedia</span></b></span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-12338067348479108332023-09-23T11:42:00.003+03:002023-09-26T10:10:18.977+03:00Σελίδα από τις καταπιέσεις των Βουλγάρων στους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης το 1913-1919<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBXXIvqiRzc-pkfoReHidARCVu8YQO479Xe0Xju6FCpKNSLCk_-FWFnlVfY66C7mf8ZKQm3XujUYdGMUAvUlu_8EmWRQzV4UcvvHiS_KotvJDtGmRigdACRFlqr4sAlei45SDtDQBc-0-W3Ol_qcstZiDEtNLW_jv_Z15yuAY68qfDkEE5hpbaMeh5WYld/s1422/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1422" height="431" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBXXIvqiRzc-pkfoReHidARCVu8YQO479Xe0Xju6FCpKNSLCk_-FWFnlVfY66C7mf8ZKQm3XujUYdGMUAvUlu_8EmWRQzV4UcvvHiS_KotvJDtGmRigdACRFlqr4sAlei45SDtDQBc-0-W3Ol_qcstZiDEtNLW_jv_Z15yuAY68qfDkEE5hpbaMeh5WYld/w755-h431/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7.jpg" width="755" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η αίθουσα συνεδριάσεων της Σοβράνιε (από το site LostBulgaria)</span></i></b></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: x-large;">*Η αποκάλυψη μιας συνεδρίασης<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01; font-size: x-large;">της Βουλγαρικής Βουλής, που έγινε</span></b></p><p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #274e13; font-size: x-large;"><span style="color: #fcff01;">«κεκλεισμένων των θυρών</span><span style="color: #fcff01;">»</span></span><o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p> </o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: large;">Με άρθρο στη σελίδα αυτή, στις 27 Αυγούστου, αναφερθήκαμε με
λεπτομέρειες στις επιστολές των Μουσουλμάνων βουλευτών της Βουλγαρικής Βουλής
Σοβράνιε, οι οποίοι ζητούσαν από το
Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων το 1919 να απαλλάξει τους ομοδόξους τους, από την
τυραννία των Βουλγάρων.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Υπενθυμίζουμε, ότι οι
Μουσουλμάνοι βουλευτές της Βουλγαρίας, προερχόμενοι από τη Δυτική Θράκη,
αντέδρασαν μεταφέροντας το πρόβλημά τους στην Ευρώπη με μια αποστολή επιστολής
για το θέμα των άγριων διωγμών τους από τους Βουλγάρους, στον αρχηγό της
Ελληνικής Στρατιωτικής Αποστολής στη Σόφια, συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Μαζαράκη.
Επίσης ενημέρωσαν με επιστολή από τη Σόφια στις 31 Δεκεμβρίου 1918 και τον
στρατηγό Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί, αρχιστράτηγο των συμμαχικών στρατευμάτων της
Ανατολής. Επόμενο βήμα τους ήταν να καταφύγουν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας
Ελευθέριο Βενιζέλο, βλέποντας ότι έχει σημαντική αποδοχή και συμπαράσταση από
τους ηγέτες των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, που συνεδρίαζαν στο Παρίσι μετά τη
λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ιστορική επιστολή, υπέγραφαν οι βουλευτές
Μεχμέτ Τζελάλ Μπέης, Ισμαήλ Χακκί, Καλίμ Νουρί, Τεβφήκ, Ετέμ Ρουχί, Σαφέτ,
Χατσίμ και Κεμάλ.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στη Γαλλική πρωτεύουσα
επιχειρήθηκε από την πλευρά των Αμερικανών να διαστρεβλωθεί η ουσία του
διαβήματος αυτού και να αποδοθούν ευθύνες στον Βενιζέλο, προκαλώντας την
αντίδρασή του (Λεπτομέρειες για την υπόθεση αυτή μπορείτε να βρείτε στη θέση <a href="https://sitalkisking.blogspot.com/2023/08/1919_27.html">https://sitalkisking.blogspot.com/2023/08/1919_27.html</a>). Οι Αμερικανοί, υπονοούσαν ότι ο Βενιζέλος
είχε κάνει χρήση… πλαστού εγγράφου για να επηρεάσει τη Συνδιάσκεψη των
Παρισίων, σχετικά με τις διαθέσεις των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, έναντι
του ενδεχομένου να υπαχθούν υπό την ελληνική διοίκηση. Ότι δηλαδή επιθυμούσαν
να ενταχθούν στην Ελλάδα. Κάτι που δεν ήταν ακριβές, σε ό,τι αφορούσε τον
Έλληνα πρωθυπουργό.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"></p><div style="text-align: center;"><span style="text-indent: 36pt;"><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwOA_y9X5SUqiPh-DqfbvToQ5HHilRDlnKmeHEOG7X32tUZHTDDiG74MiVXEs_IziboKx9UgLVbiDbq8gYgtSP5QtWhjJ5WUHtYLoRwI6BhSDrH-Nh5AUm6UhRulJSvwA3Nwpm9JqfzD-rPCe3iOGdfW3AGEwi-E1S9ha7G5qnIcC9_unWGermP2u7XSzV/s364/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%82%2018%20%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%201919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="297" data-original-width="364" height="474" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwOA_y9X5SUqiPh-DqfbvToQ5HHilRDlnKmeHEOG7X32tUZHTDDiG74MiVXEs_IziboKx9UgLVbiDbq8gYgtSP5QtWhjJ5WUHtYLoRwI6BhSDrH-Nh5AUm6UhRulJSvwA3Nwpm9JqfzD-rPCe3iOGdfW3AGEwi-E1S9ha7G5qnIcC9_unWGermP2u7XSzV/w661-h474/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%82%2018%20%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%201919.jpg" width="661" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #fcff01; color: red;">*Η αποκάλυψη του Γεώργιου Δεσποτόπουλου στην εφημερίδα "Πατρίς"</span> </i></b></div></span></div><o:p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></o:p><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><b><span style="font-size: x-large;">Η συζήτηση στη Βουλγαρική Βουλή «κεκλεισμένων
των θυρών»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><span> </span><span> </span>Η ιστορία του διαβήματος αυτού,
είχε ξεκινήσει νωρίτερα από τη Σόφια.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Δεκαέξι
Μουσουλμάνοι βουλευτές της Βουλγαρικής Βουλής Σοβράνιε, είχαν καταθέσει αρχικά επερώτηση
για τα όργια βίας τα οποία είχαν διαπραχθεί από το Βουλγαρικό στρατό στη
Μακεδονία και τη Θράκη από το 1913 έως το 1918 εναντίον των πληθυσμών που δεν είχαν
βουλγαρική καταγωγή. Δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί της Βουλγαρικής κυβέρνησης… </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
Μουσουλμάνος βουλευτής της Γκιουμουλτζίνας, ο Αχμέτ Τζελάλ Μπέης, επανήλθε και
κατέθεσε νέα επερώτηση. Ο πρόεδρος της Βουλής ζήτησε αμέσως να συζητηθεί μεν σύντομα
η επερώτηση, αλλά «κεκλεισμένων των θυρών»! Πράγμα που έγινε.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ένας
Έλληνας δημοσιογράφος της εφημερίδας «Πατρίς» των Αθηνών, ανταποκριτής στη
Σόφια, ο Γεώργιος Δεσποτόπουλος,
κατόρθωσε, άγνωστο με ποιο τρόπο, να προμηθευτεί αντίγραφο της επερώτησης του
Τζελάλ Μπέη, που είχε πάρει αριθμό κατάθεσης 32, καθώς και τα πρακτικά της
συζήτησης, που τα δημοσίευσε στην εφημερίδα του στις 18 Μαρτίου 1919.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;">Στην πραγματικότητα, όπως είχε
γράψει ο Δεσποτόπουλος, η επερώτηση αυτή ήταν ένας κατάλογος εγκλημάτων, φόνων,
ληστειών και αρπαγών, που είχαν διαπράξει οι Βουλγαρικές στρατιωτικές αρχές
εναντίον των μη Βουλγαρικών πληθυσμών της Μακεδονίας και της Θράκης. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Χαρακτηριστικά
στη 12<sup>η</sup> παράγραφο της επερώτησης αναφέρονταν επακριβώς ότι οι μη
Βουλγαρικοί πληθυσμοί των νομών Δράμας και Σερρών αναγκάζονταν να τρέφονται με
φλούδες δέντρων, αφού η Βουλγαρική κυβέρνηση είχε επιτάξει το μεγαλύτερο μέρος
της γεωργικής εσοδείας, χωρίς μάλιστα να πληρώσει ούτε ένα στοτίνι (σ.σ.
υποδιαίρεση του λέβα) για αποζημίωση!!! Πλείστοι θάνατοι από πείνα είχαν
επιβεβαιωθεί!!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην 22<sup>η</sup>
παράγραφο κατηγορείτο η Βουλγαρική κυβέρνηση ότι διέταξε να γκρεμίσουν σπίτια
που δεν ανήκαν σε Βούλγαρους, στις περιοχές Ξάνθης, Δεδέαγατς και Καβάλας.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Μεθοδικός
ο Τζελάλ Μπέης, είχε κατορθώσει να συγκεντρώσει αντίγραφα διαταγών των
στρατιωτικών αρχών, ακόμα και τους αριθμούς των πρωτοκόλλων τους, παρά την
μυστικοπάθεια των Βουλγάρων μεράρχων.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Τα φρικτά τμήματα «των εκτελέσεων»</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
επίλογος της επερώτησης του Τζελάλ Μπέη ήταν συγκλονιστικός. Αποκάλυπτε ότι σε
κάθε μονάδα στρατού στη Μακεδονία και τη Θράκη υπήρχε και ένα ειδικό τμήμα
ονομαζόμενο «των εκτελέσεων». Δεν ήταν μάχιμη μονάδα. Αυτά τα ειδικά τμήματα τα
στελέχωναν γνωστοί κομιτατζήδες. Σκοπός τους ήταν οι φόνοι, οι ληστείες και οι
εξοντώσεις, που υπεδείκνυαν συνήθως οι μεραρχίες.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στην
κλειστή συζήτηση που έγινε στη Σοβράνιε, απαντώντας ο υπουργός Εσωτερικών
Πεσσέφ, είπε ότι με την επερώτηση αυτή κατηγορούνται ολόκληρος ο Βουλγαρικός στρατός και ανώτατοι
αξιωματικοί του για φρικώδη εγκλήματα, γεγονός που σημαίνει ότι οι αρμόδιοι
υπουργοί πρέπει να διατάξουν διερεύνηση για να εξακριβωθεί αν αληθεύουν αυτές οι κατηγορίες. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Τζελάλ
Μπέης τον διέκοψε λέγοντας ότι είναι περιττή η εξακρίβωση αφού ο ίδιος είχε
καταθέσει αυτούσιες ή και αντίγραφα των διαταγών, ενώ όλες οι Μουσουλμανικές κοινότητες
έχουν αντίγραφα αυτών των διαταγών.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Πεσσέφ
επέμενε ότι δεν είναι δυνατόν να κατηγορείται ολόκληρος ο Βουλγαρικός στρατός
για παρόμοια κακουργήματα.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο Τζελάλ
Μπέης ζητούσε πλήρεις εξηγήσεις από την κυβέρνηση της Σόφιας, για όσα
φοβερά είχαν καταγγελθεί.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Στη
συζήτηση παρενέβη ο Βούλγαρος βουλευτής Τοσκώφ και απείλησε τον Τζελάλ Μπέη με
ανάρμοστες εκφράσεις. Δημιουργήθηκε
ένταση στην αίθουσα και οχλαγωγία.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Ο
πρόεδρος μη μπορώντας να επιβάλει την τάξη αναγκάσθηκε να διακόψει τη
συνεδρίαση.</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Έτσι,
μπροστά στη φίμωση που επιχειρούσε η βουλγαρική κυβέρνηση, οι Μουσουλμάνοι
βουλευτές, κατέφυγαν στον συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Μαζαράκη και στη συνέχεια
στο Γάλλο στρατηγό Φρανσαί Ντ’ Εσπεραί και στον Έλληνα πρωθυπουργό Ελευθέριο
Βενιζέλο. </span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"> Η Ευρώπη
το 1919, μετά τον ολέθριο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επιχειρούσε να εισέλθει στην
κανονικότητα. Τα επιμέρους προβλήματα που παρουσίαζαν οι ευρωπαϊκές χώρες,
μονοπώλησαν τις συζητήσεις των επιτροπών στο Συνέδριο της Ειρήνης στο Παρίσι. Η
Ελλάδα έφυγε από εκεί με σημαντικά κέρδη, αλλά η χαρά δεν κράτησε πολύ. Το
μοιραίο έτος 1922 ήταν πολύ κοντά.</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #660000; color: #f1c232;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-size: large;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background-color: #fcff01; color: red; font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδας «Πατρίς»
Αθηνών, 1919<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="background-color: white; color: red; font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal"> </p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7844135631591563408.post-29076349383671665062023-09-14T10:35:00.004+03:002023-09-23T11:42:24.737+03:00Η προσπάθεια του βίαιου εκβουλγαρισμού της Δυτικής Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας το 1941, μέσα από διπλωματικά έγραφα<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio9WHg-7e7Qp7Dkvp6l6LiSRrzyh-7ybHOz1WoJOMZ5rjLAH96QycZYumSIE_ht4u84rujhrSMjKkPpsP_YIPuSAJgiozvxGxCniigYChnZuqkn-e1DgVA0DdNgYkfk16tuU3ICJB2lmMmskLTBwxJK-HaH2J6KHwprPwuPVXCPK4KZoHjqMUoW2UZt3vC/s294/%CE%91%CE%B4%CF%8C%CE%BB%CF%86%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B9%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="257" data-original-width="294" height="415" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio9WHg-7e7Qp7Dkvp6l6LiSRrzyh-7ybHOz1WoJOMZ5rjLAH96QycZYumSIE_ht4u84rujhrSMjKkPpsP_YIPuSAJgiozvxGxCniigYChnZuqkn-e1DgVA0DdNgYkfk16tuU3ICJB2lmMmskLTBwxJK-HaH2J6KHwprPwuPVXCPK4KZoHjqMUoW2UZt3vC/w696-h415/%CE%91%CE%B4%CF%8C%CE%BB%CF%86%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B9%CF%82.jpg" width="696" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Χίτλερ και Μπόρις, τα συνεταιράκια...</span></i></b></div><p></p><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Γράφει ο Παντελής Στεφ.
Αθανασιάδης</span><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> <b>Η Βουλγαρία, κάθε φορά που η τύχη την έφερνε να κατέχει εδάφη της
Θράκης και της Μακεδονίας, το πρώτο πράγμα που εφάρμοζε ήταν ο βίαιος
εκβουλγαρισμός. Αυτό συνέβη και στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο το 1912, όταν οι
Βούλγαροι νικώντας τους Τούρκους κατέλαβαν εδάφη της Δυτικής Θράκης. Το ίδιο
συνέβη και το 1913 όταν η άδικη συνθήκη του Βουκουρεστίου επιδίκασε τη Δυτική
Θράκη το 1913 στην ηττημένη Βουλγαρία. Τα ίδια ακριβώς συνέβησαν όταν το 1941
οι Χιτλερικοί παρέδωσαν εδάφη της Δυτικής Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας
στη Βουλγαρία, χωρίς καν να είχε κηρυχθεί πόλεμος με την Ελλάδα, η οποία
γονάτισε μετά την Ιταλική επίθεση και τη Γερμανική εισβολή.<o:p></o:p></b></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Η
ιστορία της τελευταίας ιστορικής φάσης του βίαιου εκβουλγαρισμού ελληνικών
περιοχών αρχίζει ουσιαστικά την 1η Μαρτίου 1941, γιατί τότε η Βουλγαρία
προσχώρησε στο Τριμερές Σύμφωνο του Άξονα που είχε σαν αποτέλεσμα να της παραχωρηθούν
περιοχές από τις οποίες εκδιώχθηκαν οι Βούλγαροι κατακτητές με τη Συνθήκη του Νεϊγύ το 1919.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Το
1941 οι Βούλγαροι με το «δώρο» που της έκαναν οι Γερμανοί, ικανοποιούσαν την
πάγια πολιτική τους για έξοδο στο Αιγαίο. Ελλάδα και Βουλγαρία δεν βρίσκονταν
μεταξύ τους σε εμπόλεμη κατάσταση, όταν έγινε η επίθεση των Γερμανών στην
Ελλάδα. Η Ελλάδα είχε ήδη κατακτηθεί από Γερμανούς και Ιταλούς όταν η Βουλγαρία
άρχισε να καταλαμβάνει τα ελληνικά εδάφη. Η ελληνική κυβέρνηση του Εμμανουήλ
Τσουδερού κατέφυγε στο Κάιρο και αναγκάσθηκε πολύ γρήγορα να διακόψει τις
διπλωματικές σχέσεις με τη Βουλγαρία στις 23 Απριλίου 1941 και στις 11 Ιουνίου
1941 να κηρύξει τυπικά τον πόλεμο εναντίον της γειτονικής χώρας.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Η
εφημερίδα «Πρωία» των Αθηνών έγραφε χαρακτηριστικά στις 20 Απριλίου 1941 ότι
σημειώνεται ζωηρή διπλωματική δραστηριότητα μεταξύ των κυβερνήσεων του Άξονα.
Οι πληροφορίες που υπήρχαν ανέφεραν ότι συζητούν τον επικείμενο διαμελισμό της
Γιουγκοσλαβίας και τις νέες διαρρυθμίσεις των συνόρων στην περιοχή του Δούναβη.
Οι ίδιες πληροφορίες ανέφεραν ότι όταν τα ζητήματα των νέων συνόρων θα έχουν
ρυθμιστεί, θα συγκληθεί σε κάποια γερμανική πόλη συνδιάσκεψη των ενδιαφερομένων
χωρών. Στη συνδιάσκεψη αυτή θα ανακοινωθούν και οι τελικές αποφάσεις του Άξονα.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Στις
19 Απριλίου 1941, πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο καθοριστική συνάντηση του
Αδόλφου Χίτλερ με τον Βούλγαρο βασιλιά Μπόρις.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> Οι
Βούλγαροι από την πρώτη μέρα της εγκατάστασής του το 1941 έδειξαν πως πρόθεσή
τους ήταν να αλλοιώσουν το δημογραφικό χαρακτήρα των περιοχών, ώστε να μπορούν
να προσαρτηθούν στο δικό τους κράτος, όταν μελλοντικά γίνει ο τελικός
διακανονισμός, με προσδοκώμενη φυσικά την τελική νίκη των δυνάμεων του άξονα.
Πίστευαν και έλπιζαν στη νίκη του Ναζισμού.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2o64kqb7MYO3mZkv8VQaPLTmkcx_Q8hqY30I_RsjFPEnCFJPh0Uwjc3kOogjRWjRE7BRfiO5QjkHDeNzl3igDe2s5ahfgigCnK1kNwrMrkEe8rjw2wcp6DEHC6BOgYQ26Y7Y8xtjaXOFZP5fB3SwfHlTPrWiil1-yoO7BQiJr8D8yIXt_c0yTJDNKM_-O/s1035/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2022%20%CE%91%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85%201941.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1035" height="339" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2o64kqb7MYO3mZkv8VQaPLTmkcx_Q8hqY30I_RsjFPEnCFJPh0Uwjc3kOogjRWjRE7BRfiO5QjkHDeNzl3igDe2s5ahfgigCnK1kNwrMrkEe8rjw2wcp6DEHC6BOgYQ26Y7Y8xtjaXOFZP5fB3SwfHlTPrWiil1-yoO7BQiJr8D8yIXt_c0yTJDNKM_-O/w656-h339/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%82%2022%20%CE%91%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85%201941.jpg" width="656" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Από την εφημερίδα "Ακρόπολις" 22 Απριλίου 1941</span></i></b></span></div><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><div style="text-align: center;"><br /></div></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> Η εξόριστη κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού
είχε συνειδητοποιήσει τους κινδύνους από την πλευρά της Βουλγαρίας και έπαιρνε
μέτρα.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> Χαρακτηριστικά, ο πρεσβευτής της Ελλάδας
στο Λονδίνο Χ.Ι. Σιμόπουλος, σε επιστολή του προς τον Τσουδερό στις 7 Μαΐου
1941 γνωστοποιούσε μεταξύ άλλων:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> <i>«Ήρχισα μίαν εκστρατείαν κατά της Βουλγαρίας, διότι, με την
δραματικότητα καθ’ ήν τα γεγονότα διαδέχονται άλληλα, δεν πρέπει να λησμονηθή η
Βουλγαρική ατιμία και συνεχώς να υπομιμνήσκεται, ίνα άπαξ διαπαντός αποστομωθούν οι αδιόρθωτοι της
Βουλγαρίας φίλοι, οι οποίοι δυνατόν να εμφανισθούν και πάλιν όταν με την
βοήθειαν του Θεού έλθη η ποθητή ημέρα της νίκης και ο τελικός διακανονισμό των
λογαριασμών».</i> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9I9gNVozkkdZ9Ih38N7lyRibvBWEb6j3juDEfqznmqTfHw5N3KfWhs0QcwOlbxzLXuPJ87zGciFfhIMRFSuRceJC1F3cvRohsxV_0YH-ffkU8MaU5qNxNbvcU8ikElZoIFsr2JFcqe9Sguoo8nYX7Pd54iNJsrexbqAIfPxue4jZqyix-RveKGR8T7eRV/s741/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B7%CE%BD%CE%AE%201941.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="741" height="545" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9I9gNVozkkdZ9Ih38N7lyRibvBWEb6j3juDEfqznmqTfHw5N3KfWhs0QcwOlbxzLXuPJ87zGciFfhIMRFSuRceJC1F3cvRohsxV_0YH-ffkU8MaU5qNxNbvcU8ikElZoIFsr2JFcqe9Sguoo8nYX7Pd54iNJsrexbqAIfPxue4jZqyix-RveKGR8T7eRV/w766-h545/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B7%CE%BD%CE%AE%201941.jpg" width="766" /></a></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Οι πρώτοι Κομοτηναίοι που εξορίσθηκαν από τις Βουλγαρικές αρχές κατοχής στην πόλη Βράτσα της Βουλγαρίας. Η φωτογραφία εκτίθεται στο δημαρχείο της Κομοτηνής (Από το βιβλίο της Μαρίας Νικολάου "Όψεις του δωσιλογισμού στη Θράκη", έκδοση 2012)</span></i></b></span></span></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: x-large;">Γερμανικές εγγυήσεις για
«μόνιμες κτήσεις» της Βουλγαρίας</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> Στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, έχουν
διασωθεί ορισμένα διπλωματικά έγγραφα,
που περιγράφουν την κατάσταση η οποία είχε διαμορφωθεί στην περιοχή, γιατί οι
Βούλγαροι έδειξαν από την αρχή τις πραγματικές προθέσεις τους.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Ο
Αμερικανός επιτετραμμένος στο Βερολίνο Μόρρις, ανέφερε τηλεγραφικά στον
πολιτικό προϊστάμενό του Υπουργό των Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ στις 25
Απριλίου 1941, ότι μετά την επίσκεψη του βασιλιά Μπόρις στον Χίτλερ, ο
Βούλγαρος Πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλωφ, λίγες μέρες αργότερα έστειλε στον Γερμανό
καγκελάριο τις ευχαριστίες της χώρας του για <i>«την πανίσχυρη βοήθεια της συμμαχικής Γερμανίας»</i> στην επίτευξη της
βουλγαρικής εθνικής ενοποίησης(!). Ο υπουργός
Εξωτερικών της Γερμανίας φον Ρίμπεντροπ, απαντώντας σε παρόμοιο τηλεγράφημα του
Υπουργού Εξωτερικών της Βουλγαρίας, μιλούσε για την <i>«ανανεωμένη αδελφότητα στα όπλα»</i> και τόνιζε την <i>«κοινή μοίρα»</i> των δύο λαών που <i>«με βάση το Σύμφωνο των Τριών Δυνάμεων
αποτελούν τα θεμέλια για την εγκαθίδρυση ενός δίκαιου νέας τάξης στη Νοτιοανατολική
Ευρώπη».</i> Πληροφορίες που υπήρχαν στο Βερολίνο ανέφεραν ότι οι γερμανικές
δυνάμεις έχουν παραδώσει στον Βουλγαρικό στρατό για κατάληψη, ολόκληρη την
περιοχή ανατολικά του ποταμού Στρυμόνα και την ελληνική Θράκη, καθώς και όλη τη
Νότια Σερβία μέχρι τα αλβανικά σύνορα, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Πρίλεπ, Πρίζρεν
Μοναστήρι (Μπίτολα) και τα Σκόπια. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Το
βόρειο όριο της βουλγαρικής κατοχής, εξηγούσε ο Μόρρις, αν και δεν έχει ακόμη
αποκαλυφθεί, μπορεί να προσεγγίζει τη γραμμή που καθορίστηκε από τη συνθήκη του
Αγίου Στεφάνου το 1878. Σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που τώρα κατέχουν το
γιουγκοσλαβικό έδαφος, φαίνεται πιθανό, ότι η Βουλγαρία έχει πάρει εγγυήσεις
από τη Γερμανία για <i>«μόνιμες κτήσεις»</i>
των περιοχών που καταλαμβάνονται από τα στρατεύματά της. Την επόμενη εβδομάδα
επρόκειτο να πραγματοποιηθούν γερμανοβουλγαρικές εμπορικές συζητήσεις για την
αύξηση των ποσοστώσεων και των τιμών στις εξαγωγές και προς τις δύο
κατευθύνσεις.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT7Tui0pBcuWgWhmb3uSv6daMlE6-Z3pr4TnNRg89LfvAJz8WUIG_nYItBGOQNkaU9fGq4V1Kc9TTQ9w-leMPHTFIwEGzrH74F8V4R5Sl9y8ARQANgXXh-g_dB3henNlpCkHps1ort4_c6G_eoX4dsGE993_n6512tXPSNbmB63TbPXjMTwbgE1pEkKIqr/s448/%CE%A4%CE%B6%CF%89%CF%81%CF%84%CE%B6%20%CE%95%CF%81%CE%BB.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="330" height="465" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT7Tui0pBcuWgWhmb3uSv6daMlE6-Z3pr4TnNRg89LfvAJz8WUIG_nYItBGOQNkaU9fGq4V1Kc9TTQ9w-leMPHTFIwEGzrH74F8V4R5Sl9y8ARQANgXXh-g_dB3henNlpCkHps1ort4_c6G_eoX4dsGE993_n6512tXPSNbmB63TbPXjMTwbgE1pEkKIqr/w313-h465/%CE%A4%CE%B6%CF%89%CF%81%CF%84%CE%B6%20%CE%95%CF%81%CE%BB.jpg" width="313" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Σόφια Τζωρτζ Ερλ</span></i></b></span></div><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Στις
27 Απριλίου 1941, ο Αμερικανός πρεσβευτής
στη Βουλγαρία Τζωρτζ Ερλ έστειλε τηλεγράφημα στον υπουργό Εξωτερικών
Κορντέλ Χαλ, ζητώντας μάλιστα να κοινοποιηθεί στον πρόεδρο των ΗΠΑ Φράνκλιν
Ρούζβελτ. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Στο
τηλεγράφημα αυτό τόνιζε με έμφαση ότι αποτελεί ισχυρή πεποίθηση όλων των
αξιόπιστων πηγών στη Σόφια, ότι μετά την κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας και της
Ελλάδας, η Τουρκία θα κάνει αυτό που θέλει η Γερμανία.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEVnGSY7T6E_8QUCuNqZrPB_JtSx_WN7I61XS7Eb96XFqT-k6t8sbsTunYPRHWn_pbiR-U6re61WnxILtFPkZ0fg6c53xrFgC60YS932ASpqBvd-Wu68QSdENh4J6eM0BGACXaNg-eDsMbWI_Iq9qaA4oshW6crTPgmFaA1tbaMkMOAn25kOud31m4tUbe/s658/%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B9%CF%83%20%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CF%89%CF%86%20%CE%A0%CE%BF%CF%80%CF%8E%CF%86.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="434" data-original-width="658" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEVnGSY7T6E_8QUCuNqZrPB_JtSx_WN7I61XS7Eb96XFqT-k6t8sbsTunYPRHWn_pbiR-U6re61WnxILtFPkZ0fg6c53xrFgC60YS932ASpqBvd-Wu68QSdENh4J6eM0BGACXaNg-eDsMbWI_Iq9qaA4oshW6crTPgmFaA1tbaMkMOAn25kOud31m4tUbe/w785-h430/%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B9%CF%83%20%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CF%89%CF%86%20%CE%A0%CE%BF%CF%80%CF%8E%CF%86.jpg" width="785" /></a></span></div><span style="font-family: "Georgia","serif";"><i><div style="text-align: center;"><i style="text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Ο Βούλγαρος βασιλιάς Μπόρις με τον πρωθυπουργό Μπογκντάν Φίλωφ </span></b></i></div></i></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><i style="font-family: Georgia, "serif"; text-indent: 36pt;"><b><span style="background-color: #ffd966; color: red;">και τον υπουργό Εξωτερικών Ιβάν Ποπώφ </span></b></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Οι
Βούλγαροι- κατά τον Ερλ- είναι λαός έντονα πρακτικός. Η γερμανική προπαγάνδα
έχει μεγεθύνει στα μάτια τους τη νέα περιοχή που τους δόθηκε, και τους έκανε να
είναι πλέον ολόψυχα με τη Γερμανία. Σκέφτονται τώρα, μια αναγεννημένη Βουλγαρία
όπως ήταν πριν από χίλια χρόνια. Σχηματίζω-έγραφε στο τηλεγράφημά του ο Ερλ-
την εντύπωση, ότι η Γερμανία θα πάρει αυτόν τον <i>«δυνατά δαγκωμένο»</i> (στο πρωτότυπο κείμενο that Germany will take this
hard-bitten and grateful Bulgarian people) και ευγνώμονα βουλγαρικό λαό και θα
τον χρησιμοποιήσει ως πυρήνα για να οικοδομήσει ένα ισχυρό έθνος, ισχυρά
εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα και μηχανοποιημένα όπλα στα οποία μπορεί να
βασιστεί η Γερμανία για να φυλάξει τη νοτιοανατολική Ευρώπη, που κατέκτησε.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">Οι
μέρες περνούσαν. Ο κόσμος αγωνιούσε από την επιθετικότητα της Χιτλερικής
Γερμανίας. Τα Βαλκάνια είχαν ήδη κατακτηθεί και είχε αρχίσει η μεγάλη επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Η Βουλγαρία προσπαθούσε να μην
χάσει την εύνοια των Ηνωμένων Πολιτειών και των άλλων συμμαχικών χωρών. Χαρακτηριστικά,
στις 26 Ιουνίου 1941, ο πρεσβευτής των
ΗΠΑ στη Σόφια Τζωρτζ Ερλ, είχε μακρά συνομιλία με τον Βούλγαρος υπουργό
Εξωτερικών, ο οποίος του δήλωσε <i>«ξανά και ξανά»</i> την έντονη επιθυμία του
βασιλιά Μπόρις και της κυβέρνησης, να
διατηρήσουν εγκάρδιες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ό,τι κι αν συμβεί. Και
κατέληγε:<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">
</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"><i>«Με
εντυπωσίασε με την ειλικρίνειά του, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει τη
γνώμη μου, ότι η Βουλγαρία θα κάνει ακριβώς αυτό που διατάζει η Γερμανία».</i></span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"> <span style="font-size: large;"> Η ειλικρίνεια όμως που επεδείκνυε
ο Ποπώφ προς τον πρεσβευτή Τζώρτζ Ερλ γρήγορα άρχισε να μεταστρέφεται και ο Ερλ
στις 18 Ιουλίου 1941 γνωστοποιούσε στον υπουργό Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ, ότι ολόκληρος
ο βουλγαρικός Τύπος που ελέγχονταν και λογοκρίνονταν από την Βουλγαρική κυβέρνηση
<i>«είναι λυσσασμένος φιλογερμανικός»</i> (is
rabidly pro-German στο πρωτότυπο κείμενο του τηλεγραφήματος). Παρά τα όλο και
πιο πικρόχολα άρθρα κατά της χώρας μας, παρατηρούσε ο Ερλ, δεν υπάρχουν ακόμη
ορατά στοιχεία κακής θέλησης προς την Αμερική από την πλευρά του λαού και
υπενθύμιζε πως «παραμένει ακόμα μια
δυνατή μνήμη όλων των καλών πράξεων της Αμερικής και των Αμερικανών για τη
Βουλγαρία». Ασφαλώς και υπονοούσε τη φιλοβουλγαρική στάση του προέδρου των ΗΠΑ
Γούντροου Ουίλσον στο Συνέδριο της Ειρήνης το 1919, στο Παρίσι, όταν εκνεύρισε τους
πάντες επιχειρώντας να δώσει διέξοδο στο Αιγαίο, στην ηττημένη Βουλγαρία. Και
κατέληγε με απαισιοδοξία:<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;">
</p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><i><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;">«Ωστόσο, με μια σταθερή
αύξηση του αριθμού και της έντασης αυτών των επιθέσεων στον Τύπο εναντίον μας,
θα πρέπει τελικά να προκύψουν επιπτώσεις στους πολίτες».</span><o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p><span></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOKjw8hfDE-24soYtlQQm4TviZuUtfgmmPIpKItU_8AvbJHhuE6k6B42-3USmj7KN6RPy9uw_97LCnE0Y-xv9_iXFFAQznTMtYPgLZyn_3X1os67oX2tl6Dvcw3Pq2D2barsxL-68NvtOAgpXNxdS6tDntOZhKPAgAEAQzZsVdCM5ZnpzF-svQ_CCbNCsy/s527/Cordel%20Hull.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="400" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOKjw8hfDE-24soYtlQQm4TviZuUtfgmmPIpKItU_8AvbJHhuE6k6B42-3USmj7KN6RPy9uw_97LCnE0Y-xv9_iXFFAQznTMtYPgLZyn_3X1os67oX2tl6Dvcw3Pq2D2barsxL-68NvtOAgpXNxdS6tDntOZhKPAgAEAQzZsVdCM5ZnpzF-svQ_CCbNCsy/w366-h444/Cordel%20Hull.jpg" width="366" /></a></span></div><span><b><div style="text-align: center;"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ</span></i></b></div></b></span><p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: x-large;">Αγωνιώδεις προειδοποιήσεις
από το Κάιρο</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-size: large;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Η εξόριστη ελληνική
κυβέρνηση, προσπαθούσε από το Κάιρο να αφυπνίσει συνειδήσεις στις συμμαχικές
χώρες και να κινητοποιήσεις όσους παράγοντες μπορούσε γιατί μάθαινε τι
συμβαίνει στην κατεχόμενη Δυτική Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Στις 8 Δεκεμβρίου 1941
ο Έλληνας πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον, Κίμων Διαμαντόπουλος υπέβαλε προς τον
Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών αναφορά, για όσα είχαν αρχίσει να συμβαίνουν στη
Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία, δηλαδή στις περιοχές που είχαν παραχωρηθεί
από τους Χιτλερικούς, στους συμμάχους τους Βουλγάρους από το Μάιο του 1941.
Τέτοιες αναφορές προς όλες τις συμμαχικές κυβερνήσεις είχαν υποβληθεί και
νωρίτερα. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> Με
την αναφορά του ο Διαμαντόπουλος γνωστοποιούσε ότι οι πληροφορίες που είχαν
φτάσει πρόσφατα στην Ελληνική Κυβέρνηση στο Κάιρο επιβεβαίωναν ότι η Βουλγαρία είχε την άποψη
ότι ορισμένα ελληνικά και γιουγκοσλαβικά εδάφη, πρέπει να θεωρούνται πλέον ως αναπόσπαστο τμήμα του
Βουλγαρικού κράτους, γιατί έχουν ουσιαστικά προσαρτηθεί σε αυτό. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Ο Έλληνας πρεσβευτής
θύμιζε ότι ο βασιλιάς της Βουλγαρίας Μπόρις στην ομιλία του στην εναρκτήρια
συνεδρίαση της Σοβράνιε στις 28 Οκτωβρίου 1941, εξέφρασε την ικανοποίησή του, που η εξωτερική πολιτική
την οποία ακολουθούσε η Βουλγαρία είχε αποφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα γι'
αυτήν, και πρόσθετε: <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><i><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">«Χάρη στη συνεργασία μας με τον Άξονα οι
δύο Επαρχίες της Μακεδονίας και της Θράκης, έχουν πλέον επιστρέψει εντός των
συνόρων της βουλγαρικής πατρίδας. Σε αυτόν τον τομέα της ευρωπαϊκής συνεργασίας
υπό την καθοδήγηση των δυνάμεων του Άξονα και των δύο μεγάλων ηγετών τους, η
αλήθεια στέφθηκε με νίκη». <o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Αυτές οι δηλώσεις του
Βούλγαρου βασιλιά που από μόνες τους δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τις
βουλγαρικές προθέσεις, συμπληρώνονται από αναφορές που περιέχονταν σε δημοσιογραφικά
τηλεγραφήματα από τη Σόφια και δημοσιεύθηκαν εκτεταμένα από τον Τουρκικό Τύπο
χωρίς να διαψευσθούν από τη Βουλγαρική πρεσβεία στην Άγκυρα, παρατηρούσε στην
αναφορά του ο Έλληνας πρεσβευτής. Αυτές οι εκθέσεις ανέφεραν ότι η βουλγαρική
κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην αλλαγή του πληθυσμιακού χαρακτήρα των
εδαφών που προσαρτήθηκαν πρόσφατα στη Βουλγαρία και ότι ειδικότερα, σκοπεύει να
μεριμνήσει για την εγκατάσταση βουλγαρικών πληθυσμών σε αυτές τις περιοχές. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Ο Κίμων Διαμαντόπουλος
πρόσθετε ότι τελευταία, ελήφθη απόφαση από το Βουλγαρικό υπουργικό συμβούλιο
για το θέμα και σχετικό διάταγμα όριζε ότι όλη η ακίνητη περιουσία είτε αστική,
είτε αγροτική, καθώς και όλη η κινητή περιουσία που ανήκει είτε σε Βούλγαρους
που μετανάστευσαν ως αποτέλεσμα του τελευταίου πολέμου, είτε σε Έλληνες που
έφυγαν από τη Θράκη κατά τις πρόσφατες πολεμικές επιχειρήσεις θα τεθούν στη
διάθεση Βούλγαρων υπηκόων που θα εγκατασταθούν στη Θράκη!!!<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"></span></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZszqQbEyIO8lWr4avd1Ce7d-R-amKsBet60olp9JLyQJKk3RjuqMG87LQxowFAczf-NHk7taElxuCDST0ICDOmRaPs_0KNkLQkf8iEt_Sr4TE_RVUVs_OD5w1j-jzYl6InTBm-Nf5xcEccUh9UhNa6Dr8pDjnoC5gJkm2GXM-FkteAU2O0dYc083lDsaq/s400/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CF%89%CF%86%20%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="300" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZszqQbEyIO8lWr4avd1Ce7d-R-amKsBet60olp9JLyQJKk3RjuqMG87LQxowFAczf-NHk7taElxuCDST0ICDOmRaPs_0KNkLQkf8iEt_Sr4TE_RVUVs_OD5w1j-jzYl6InTBm-Nf5xcEccUh9UhNa6Dr8pDjnoC5gJkm2GXM-FkteAU2O0dYc083lDsaq/w320-h444/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CF%89%CF%86%20%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BD.jpg" width="320" /></a></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><b><i><span style="background-color: #ffd966; color: red;">*Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλωφ</span></i></b></span></div><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: large;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> Το διάταγμα πρόβλεπε επίσης ότι οι Βούλγαροι
αγρότες που θα εγκατασταθούν εκεί θα απολαμβάνουν πολλά προνόμια και ότι οι
κατοικίες και τα γεωργικά τους εργαλεία θα τους παραχωρούνται δωρεάν. Ο ίδιος ο
πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπογκντάν Φίλωφ, σε συνέντευξή του στον
ανταποκριτή της Borser Zeitung δήλωσε: <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: large;"><i><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Ένα μεγάλο σχέδιο εποικισμού των
επαρχιών του Αιγαίου είναι υπό εξέταση. Χίλιες Βουλγαρικές οικογένειες
πρόκειται σύντομα να εγκατασταθούν εκεί. Σε αυτούς τους εποίκους θα παραχωρηθούν
όλες οι χρήσιμες διευκολύνσεις, απαλλαγή από φόρους και δάνεια για την απόκτηση
αγροτικών μηχανημάτων. Με την επιτυχή επίλυση αυτού του προβλήματος του εποικισμού
θα γίνει το πρώτο βήμα προς την αφομοίωση αυτών των Επαρχιών από τη Μητέρα
Πατρίδα». </span></i><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Όλα τα παραπάνω, που
αποτελούν πραγματικές ομολογίες των, κυρίως στη Βουλγαρία, δίνουν μια ματιά
στον κυνικό χαρακτήρα των μέτρων, που έλαβε η Βουλγαρική κυβέρνηση, τόνιζε ο
Έλληνας πρεσβευτής. Αυτά στοχεύουν σε
έναν βίαιο εκβουλγαρισμό αυτών των προσφάτως προσαρτημένων ελληνικών επαρχιών
που κατοικούνταν από έναν ελληνικό πληθυσμό, που τώρα υφίσταται τις πιο απάνθρωπες
και εξοντωτικές πολιτικές στα χέρια των αρπακτικών βουλγαρικών ορδών, κατέληγαν
οι ελληνικές καταγγελίες.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-align: center;"><b><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: x-large;">Η απάντηση των ΗΠΑ</span><span style="font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-align: center;"><b><span lang="EN-US" style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Στις 20 Δεκεμβρίου
1941 ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων
Πολιτειών Κορντέλ Χαλ απάντησε εγγράφως στον Έλληνα πρεσβευτή Κίμωνα
Διαμαντόπουλο.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><i><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">«Έχω την τιμή να γνωστοποιήσω τη λήψη
του σημείωσής σας με αρ. 3571 της 8ης Δεκεμβρίου 1941, σχετικά με τις δραστηριότητες
της Βουλγαρικής κυβέρνησης και τις δηλώσεις των αρχών της χώρας αυτής, που
υποδηλώνουν πρόθεση να ενσωματωθούν η Μακεδονία και η Θράκη, ως αναπόσπαστα
μέρη της Βουλγαρίας».<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια
υπενθύμιζε, ότι στις ανακοινώσεις του στις 26 Νοεμβρίου 1941 και στις 5
Δεκεμβρίου 1941, διαβεβαίωνε, ότι η στάση της αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι
στις εντελώς αδικαιολόγητες ενέργειες της Βουλγαρίας στην Ελλάδα και στην
εκδίωξη των Ελλήνων κατοίκων από τη Μακεδονία και τη Θράκης, θα γινόταν γνωστή
στις βουλγαρικές αρχές. Για το λόγο αυτό, ζητήθηκε από τον Βούλγαρο πρεσβευτή στην
Ουάσιγκτον να ενημερώσει την κυβέρνησή του ότι η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούσε
ότι οι ενέργειες της Βουλγαρίας κατά της Ελλάδας ήταν αδικαιολόγητες. Ότι τα
βασιλικά διατάγματα που ανοίγουν το δρόμο προς εποικισμό από Βούλγαρους σε εδάφη
που αποτελούν μέρος της Ελλάδας <i>«πρέπει
να ερμηνεύονται σε αυτή τη χώρα ως απόδειξη μιας νοοτροπίας σε πλήρη αρμονία με
τα δόγματα και τις πρακτικές του ναζιστικού καθεστώτος».</i> Και ότι ο
αμερικανικός λαός πρέπει να θέσει κάτω από το ίδιο πρίσμα και τα άλλα μέτρα που
υιοθετήθηκαν από τις Βουλγαρικές αρχές, στα εδάφη που κατέλαβαν οι Βουλγαρικές
ένοπλες δυνάμεις. Και κατέληγε στην απάντησή του προς τον Κίμωνα Διαμαντόπουλο:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-indent: 36pt;"><i><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">«Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι προσπάθειες
της Βουλγαρίας, τις οποίες τώρα αναφέρετε, να επιτύχει την προσάρτηση του
ελληνικού εδάφους, θεωρούνται από αυτήν την κυβέρνηση αδικαιολόγητες».<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> Η
Βουλγαρική κατοχή της Δυτικής Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, υπήρξε
δραματική για τον ελληνικό πληθυσμό. Οι μνήμες όσων έζησαν εκείνα τα χρόνια,
υπήρξαν απολύτως τραυματικές. Οι επί μέρους αφηγήσεις των κατοίκων αυτών των
περιοχών, συνθέτουν ένα μωσαϊκό βίας, αίματος, καταληστεύσεων, βιασμών, πόνου…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt; text-align: right;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #274e13; color: #fcff01;">Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης </span><span style="background-color: white; color: #333333;"><o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><span style="color: #333333; font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">ΠΗΓΕΣ<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 3.35pt;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-size: large;">*Εμμανουήλ Ι. Τσουδερού «Ιστορικό Αρχείο 1941-1944» Εκδόσεις Φυτράκη<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff;">*Εθνικά Αρχεία ΗΠΑ</span><span style="background-color: white;"> (</span></span></b></span><span style="font-size: large;"><a href="https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v01/d325">https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v01/d325</a><b style="background-color: white;"><span style="font-family: "Georgia","serif";">)</span></b></span></p><p class="MsoNormal"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-family: georgia;"><b><span><span style="font-size: large;">*Αρχείο εφημερίδας «Πρωία» και </span></span></b><b><span style="font-size: large;">«Ακρόπολις»</span></b></span></p><p class="MsoNormal"><b><span style="color: #01ffff; font-family: georgia;"><o:p style="background-color: #2b00fe;"></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span><span style="font-size: large;"><span style="background-color: #2b00fe; color: #01ffff; font-family: georgia;"> Αθηνών</span><span style="font-family: Georgia, serif;"><o:p></o:p></span></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia","serif";"><span style="font-size: large;"> </span></span></p><span class="fullpost">
</span>SITALKIShttp://www.blogger.com/profile/08819043200704021307noreply@blogger.com0