1947: Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (Σ.Σ. Η λεγόμενη του Βουνού)

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/01/2012_468468

*Αντάρτικη εφημερίδα αναγγέλει το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης των ανταρτών

*Την αποτελούσαν ανώτατα στελέχη 
του ΚΚΕ και οι συνέπειες ήταν ξεκάθαρα 

αποσχιστικές, 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Μαραντζίδη*

Στα τέλη του 1946 και τους πρώτους μήνες του 1947, το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα συνέκλινε πλέον στη δυναμική στήριξη της υπόθεσης των Ελλήνων συντρόφων.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως επιλέχθηκε το συνέδριο ενός δυτικού κομμουνιστικού κόμματος, του γαλλικού, για να ανακοινωθεί επίσημα από τον αντιπρόσωπο του ΚΚΕ, Μιλτιάδη Πορφυρογένη, τον Ιούνιο του 1947, η πρόθεση δημιουργίας ξεχωριστής κυβέρνησης με δική της κρατική υπόσταση. Επρόκειτο για τμήμα του σεναρίου που σχετιζόταν με το στρατηγικό Σχέδιο Λίμνες, γιουγκοσλαβικής κατά πάσα πιθανότητα σύλληψης, που επισήμως εγκρίθηκε λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1947.

Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία τακτικού στρατού 50.000 - 60.000 μαχητών που να ήταν ικανός να θέσει υπό τον έλεγχό του ευρείες περιοχές της βόρειας Ελλάδας με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Το Σχέδιο Λίμνες, όπως εξήγησε ο ιστορικός Φίλιππος Ηλιού, με βάση τα αρχειακά τεκμήρια του ιδίου του ΚΚΕ που έφερε στο φως, είχε εκπονηθεί τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 1947. 

1912: Οταν άλλαξε ο χάρτης της Βαλκανικής

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436891&wordsinarticle=Κουλούρη

*Ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄ και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, εισέρχονται στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη

*Εκατό χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέµους

Της κ. Χριστίνας Κουλούρη*

Στις 27 Οκτωβρίου 1912 η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε στον ελληνικό στρατό. Την επόμενη ηµέρα ο διάδοχος Κωνσταντίνος εισήλθε θριαµβευτικά στην πόλη, επικεφαλής των ελληνικών στρατευµάτων.

Ο πόλεµος εναντίον της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας από τους βαλκάνιους συµµάχους (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) είχε κηρυχθεί μόλις πριν από περίπου τρεις εβδομάδες, στις 5 Οκτωβρίου.

 Ύστερα από πολλές διακυμάνσεις, κρίσεις και διπλωματικές αμφιταλαντεύσεις, το περίφηµο «Ανατολικό Ζήτηµα» γύρω από την τύχη της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας θα λυνόταν µε τα όπλα, στα πεδία των µαχών. 

Η µατωµένη Πρωτοχρονιά του 1942

Από ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436880&wordsinarticle=Τομαή

*Η πείνα της κατοχής και τα συσσίτια

*Πλήθος µηνύµατα ηγετών συµµαχικών χωρών 

εξήραν τη µαχητικότητα και το φρόνηµα 

του ελληνικού λαού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Εβδοµήντα χρόνια πριν, ακριβώς σαν σήµερα, παραµονή Πρωτοχρονιάς του 1942, δεκάδες ευχετήρια µηνύµατα ηγετών συµµαχικών κρατών προς την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αλλά και διαγγέλµατα προς τον δοκιµαζόµενο ελληνικό λαό που ζούσε έναν απ’ τους φρικτότερους χειµώνες, γεννούν αισθήµατα θαυµασµού για το µεγαλείο του φρονήµατος, την αξιοπρέπεια και τη µαχητικότητα µε την οποία στάθηκε απέναντι στους κατακτητές του. 

Σε δύσκολες εποχές όπως αυτή που διανύουµε, η συλλογική µας µνήµη µπορεί, εκτός από το να διδάσκει, ακόµη και να θεραπεύει, να γεννά ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο... 

47)ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΜΠΟΥΦΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Το πορτρέτο του Νικόλαου Μπουφίδη

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τρίτος κατά σειρά Πρόεδρος Βουλής, που ανέδειξε η Λιβαδειά, μετά τον Αντώνιο Γεωργαντά και τον Φίλωνα Φίλωνος, είναι ο Νικόλαος Μπουφίδης, που άσκησε το ανώτατο αυτό αξίωμα πέντε φορές στη δεκαετία του 1900.

Ο Νικόλαος Μπουφίδης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε με τη δικηγορία.

Εισήλθε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Λεβαδείας το 1874-1875, το 1879-81 και το 1885-1886. 

ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ!!!

*Ο περίφημος πίνακας του Νικολάου Ορλώφ

Γράφει  ο Παντελής Στεφ, Αθανασιάδης

Οι φουστανελοφόροι βουλευτές, ήταν πάντα ένα προσφιλές θέαμα και θέμα. Ορισμένοι κατάλοιπα της Επανάστασης του 1821, δεν αποχωρίσθηκαν την εθνική ενδυμασία και δεν προσχώρησαν ποτέ στην μετεπαναστατική μόδα της λεγόμενης φράγκικης φορεσιάς.  Ωστόσο φουστανελοφόροι βουλευτές υπήρχαν στα ύστερα χρόνια, έως τα τέλη του 19ου αιώνα, αρχές του 20ου αιώνα.

Εικαστικά, ο γνωστότερος φουστανελοφόρος βουλευτής είναι ο Στριφτόμπολας, που απεικονίζεται στον περίφημο πίνακα του ζωγράφου Νικολάου Ορλώφ, ο οποίος ανήκει στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, από δωρεά του Κωνσταντίνου Ελευθερουδάκη, τη δεκαετία του 1930.

46) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΤΣΑΜΑΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Ο Νικόλαος Τσαμαδός

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Απόγονος γενιάς ναυμάχων της Ύδρας, ο Νικόλαος Τσαμαδός διακρίθηκε κατά την υπηρεσία του στο Στρατό Ξηράς και κατόπιν στην πολιτική. Αναδείχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της Βουλής και κατ’ επανάληψη υπουργός.

Ο Νικόλαος Τσαμαδός, γεννήθηκε στην Ύδρα το 1839. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων, σταδιοδρόμησε σαν αξιωματικός του Μηχανικού και έφτασε έως το βαθμό του υποστρατήγου. Διετέλεσε καθηγητής της Πολεμικής Τέχνης στη Σχολή των Ευελπίδων και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στη θέση του διευθυντή της Επιτελικής Υπηρεσίας του υπουργείου Στρατιωτικών.

Ο επισιτισμός της Ελλάδας στην Κατοχή

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/12/2011_466566

*Δραματική εικόνα από την πείνα της ναζιστικής Κατοχής


*Στοιχεία από το αρχείο του Σπύρου Σκούρα

Του Ηλία Χρυσοχοΐδη*


Η κατάρρευση της εθνικής οικονομίας και η άμεση πτώση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων Ελλήνων φέρνει στη μνήμη την Κατοχή. 
Οι νεότεροι βεβαίως δεν ενθυμούνται τον λιμό του 1941, αλλά και όσοι βίωσαν τις κακουχίες της περιόδου αγνοούν μέχρι σήμερα γεγονότα καθοριστικά για την επιβίωση της χώρας. Ενα από αυτά ήταν η σωτήρια παρέμβαση μιας ομάδας Ελληνοαμερικανών για τον επισιτισμό της κατεχόμενης Ελλάδας. 

Ελληνική τραγωδία στην Αιθιοπία

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=434234&wordsinarticle=Τομαή

*Βρετανοί στρατιώτες και μέλη του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού μετά τον βομβαρδισμό 

και τη ρίψη χημικών αερίων από ιταλικά αεροσκάφη

 *Από τους ξένους υπηκόους οι οµογενείς δέχθηκαν το ισχυρότερο πλήγµα 

από την προέλαση του ιταλικού στρατού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Η δίνη στην οποία ενεπλάκη σύσσωµη η ανθρωπότητα µε την έκρηξη του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου δεν ήταν απρόβλεπτη. 

Η προπολεµική προπαρασκευή της Γερµανίας, η ιταλική απόβαση στην Αιθιοπία, η διαµόρφωση του Αξονα Ρώµης- Βερολίνου, η ανακατάληψη της Ρηνανίας από τον Χίτλερ και η επέκταση της ναζιστικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια µε την αποτελεσµατική προσφυγή στο όπλο της οικονοµικής διείσδυσης έδωσαν στη χιτλερική Γερµανία τη δυνατότητα, προτού κατισχύσει στρατιωτικά και πολιτικά, να αλώσει κυριολεκτικά και εκ των ένδον οικονοµικά τα µικρά κράτη του ευρωπαϊκού περιγύρου της. 

1913: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α' ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μέρος από ένα παλαιότερο ντοκιμαντέρ μου 

για τη δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου Α'΄

στη Θεσσαλονίκη, το 1913


Βλέπε επίσης και το σχετικό θέμα στη θέση 
http://sitalkisking.blogspot.com/2011/12/1913_14.html

Το Σχέδιο Μάρσαλ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100001_11/12/2011_465794

 *Η παροχή βοήθειας στην κατεστραμμένη Ευρώπη μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ

 *Συνέβαλε ουσιαστικά στην οργάνωση 

και αναμόρφωσητης κατεστραμμένης 

από τον πόλεμο Δύσης64 χρόνια πριν.

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

Την επαύριον του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γηραιά Ήπειρος, με τις εξαθλιωμένες μάζες της, διαλυμένη και διαιρεμένη, μετρούσε τις πληγές της.

Η ΕΣΣΔ είχε επιβάλει τη βούλησή της στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ ως προς τη Δυτική Ευρώπη, το μέλλον παρουσιαζόταν ζοφερό: ο βαρύς χειμώνας του 1946-47 δημιουργούσε φόβους για την πορεία των οικονομιών και επιβάρυνε ένα ήδη δυσμενές ψυχολογικό κλίμα, τόσο ώστε να φοβούνται οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις μια εσωτερική αναταραχή στις χώρες τους ή και ενίσχυση των κομμουνιστών.

Δράμα 1941: Η πρώτη πράξη αντίστασης

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ 4ης Νοεμβρίου 2011

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_04/12/2011_464753

*Το εξώφυλλο του βιβλίου 

  

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Δράμα 1941: Μια παρεξηγημένη εξέγερση

Εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 480

Μαρτυρίες-  ντοκουμέντα

Του Θανάση Βασιλείου

Η μονογραφία του βετεράνου δημοσιογράφου, ερευνητή και συγγραφέα Σπύρου Κουζινόπουλου για τα γεγονότα της Δράμας, το 1941, κινητοποιεί, τουλάχιστον, δύο σκέψεις. 

Πρώτον, τα λόγια του Β. Μπένζαμιν με τα οποία έκλεινε τον «Μονοδιάστατο άνθρωπο» ο Χ. Μαρκούζε: «Αν έχουμε ακόμη μια ελπίδα, τη χρωστάμε σε αυτούς που δεν είχαν καμιά». Δεύτερον, ένα παλιό γιουγκοσλαβικό γνωμικό: «Το μόνο πράγμα που μπορεί να είναι απολύτως βέβαιο είναι το μέλλον, μια και το παρελθόν μεταβάλλεται διαρκώς».

Η ανασύνθεση της ιστορίας της «παρεξηγημένης εξέγερσης» της Δράμας, τα ντοκουμέντα και οι μαρτυρίες πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής (τους πρόλαβε εν ζωή ο Κουζινόπουλος) δείχνουν ότι επρόκειτο για μία πρόωρη μεν, πλην γνήσια ηρωική λαϊκή εξέγερση- η πρώτη που σημειώθηκε στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Επέτειος ξεχασμένη: 9 Δεκεμβρίου 1974

*Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής μετά τη δικτατορία

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τέτοιες μέρες ήταν και τότε, το Δεκέμβρη του 1974. Σχεδόν ηλιόλουστες. Με πολλή ζωντάνια, δυναμισμό και απροσμέτρητες  προσδοκίες. Ήταν 9 του Δεκέμβρη… Μια επέτειος σχεδόν ξεχασμένη σήμερα, αλλά αρκούντως σημαντική τότε. 

          Είχαν περάσει 22 μέρες από τις πρώτες μετά την επτάχρονη δικτατορία ελεύθερες βουλευτικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία που είχε ιδρύσει το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε πάρει το εκπληκτικό ποσοστό του σχεδόν 54%. Ο κόσμος αδημονούσε να ξαναδεί τη Βουλή να λειτουργεί πάνω σε νέες βάσεις, χωρίς      τις παρενέργειες του 1963-1967.

          Στις 11 το πρωί της 9^ης Δεκεμβρίου, όλοι οι νεοεκλεγμένοι βουλευτές ήταν στις θέσεις τους. 

Η κτηνώδης δράση ενός εγκληµατία πολέµου

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=433187&wordsinarticle=Μαρατζίδης

 *Το βιβλίο του Θανάση Φωτίου

*Η σταδιοδροµία του Γερµανού Φριτς Σούµπερτ,

διοικητή του ελληνικού «σώµατος κυνηγών»,

ο οποίος αιµατοκύλησε την Κρήτη και τη Μακεδόνία

την περίοδο της Κατοχής

Του κ. Νίκου Μαραντζίδη*

Συνήθως οι αφηγήσεις για τους πολέµους αφορούν ήρωες ή µάρτυρες. Για τους πρώτους ακούµε τις περιπέτειές τους, τον τρόπο µε τον οποίο διακινδύνευσαν τη ζωή τους ή και τη θυσίασαν για κάποιο ιδανικό ή για να εκπληρώσουν το καθήκον τους προς την πατρίδα. 

Για τους δεύτερους µαθαίνουµε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες υπήρξαν θύµατα των θηριωδιών µιας πολεµικής σύγκρουσης, πώς έχασαν τη ζωή τους ή δεινοπάθησαν από αυτά που φέρνουν οι πόλεµοι.

45) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΩΜΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

*Ο Αλέξανδρος Ρώμας με τη  στολή των Ερυθροχιτώνων Γαριβαλδινών

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Η οικογένεια Ρώμα είναι παλαιά οικογένεια ευγενών της Ζακύνθου με ιταλική καταγωγή, που ανέδειξε σημαντικούς πολιτικούς και λογοτέχνες. Ανάμεσά τους συγκαταλέγεται και ο Αλέξανδρος Ρώμας, που αναδείχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της Βουλής, διετέλεσε υπουργός και έχει να επιδείξει πολεμική δράση το 1897 και στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Ο Αλέξανδρος Ρώμας γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1863. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι.

Οπαδός του Δηλιγιάννη, εξελέγη βουλευτής Ζακύνθου τέσσερις φορές συνεχώς από το 1895 έως το 1906. Στις 29 Απριλίου 1909 αντικατέστησε στη Βουλή τον Δημήτριο Στεφάνου. 

ΒΟΡΕΙΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_04/12/2011_465006

*Πορεία ανταρτών στα βουνά

*Η αλλαγή τακτικής 

του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας,

από την «αυτοάμυνα» 

στην ολομέτωπη ένοπλη επίθεση

64 χρόνια πριν

Του Σπυρίδωνα Σφέτα*

«Το ΚΚΕ έλαβε φιλικές συμβουλές για συμμετοχή στις εκλογές, όμως οι συμβουλές αυτές βασίζονταν σε μια μη ολότελα ακριβή αντίληψη για την τακτική του ΚΚΕ. Την τακτική του τελευταίου την αντιλήφθηκαν με έναν απλουστευμένο τρόπο. Θεωρήθηκε δηλαδή ότι το ΚΚΕ είχε μόνο δύο διεξόδους: εμφύλιο ή συμμετοχή στις εκλογές. Σε αυτές τις συνθήκες η συμμετοχή στις εκλογές θα μπορούσε πραγματικά να φανεί περισσότερο σωστή απόφαση παρά ο εμφύλιος πόλεμος. Ωστόσο, το ΚΚΕ, στην πραγματικότητα, επέλεξε την τρίτη λύση, δηλαδή το μποϊκοτάζ των εκλογών και την περαιτέρω διεξαγωγή του αγώνα με κάθε δυνατή μέθοδο, μη φθάνοντας ωστόσο στην ένοπλη εξέγερση».

Aυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο Ζαχαριάδης στον Σοβιετικό πρέσβη στην Αθήνα, Ροντιόνοφ, κατά τη συνάντησή τους στις 4 Μαΐου 1946, όταν ο τελευταίος ρώτησε τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ για την τακτική του ΚΚΕ και την απόφασή του να απόσχει από τις εκλογές. Πράγματι, στις αρχές του 1946 ο Μολότoφ μέσω του Δημητρόφ επισήμανε στον Ζαχαριάδη ότι το ΚΚΕ έπρεπε να ακολουθήσει όχι τον δρόμο προς την ένοπλη εξέγερση, αλλά προς την ανάπτυξη του μαζικού αγώνα για δημοκρατία, συμμετέχοντας στις εκλογές, σε συνδυασμό με μαζική αυτοάμυνα. 

3η Δεκέμβρη: 1912, 1944, Ελλάδα και Δύση

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=433097

*"Αβέρωφ":Το θωρηκτό- θρύλος.

Του δημοσιογράφου Γιώργου Π. Μαλούχου

Για τον ελληνικό λαό η σημερινή ημέρα κρύβει μεγατόνους αντιφατικής μνήμης. 

Η αρνητική δύναμη της 3ης Δεκέμβρη του 1944 υπήρξε τέτοια, που, μεταξύ όλων των άλλων, έριξε στο σκοτάδι της συλλογικής μνήμης μιαν άλλη 3η Δεκέμβρη, θεμελιώδη για τον τόπο και την ιστορία του: ήταν τέτοια μέρα όταν το 1912 ο ναύαρχος Κουντουριώτης με το θωρηκτό "Αβέρωφ" νικούσε τους Οθωμανούς στη Ναυμαχία της Ελλης, τους έκλεινε στα Στενά και εξασφάλιζε έκτοτε την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

1913: Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

*Οι Κρήτες πανηγυρίζουν για την περιπόθητη λευτεριά

*Ένα ενδιαφέρον κείμενο 

για τη σημερινή επέτειο
της απελευθέρωσης της Κρήτης 

Της Ζαχαρένιας Σημανδηράκη, 
Προϊσταμένης του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης.

Συμπληρώνονται σήμερα 98 χρόνια από τότε που στο φρούριο του Φιρκά στο Χανιώτικο λιμάνι, οι Κρήτες είδαν με δακρυσμένα μάτια στους κυματισμούς της γαλανόλευκης το όνειρο αιώνων να γίνεται πραγματικότητα, γράφοντας και το τέλος τόσων αγώνων για τη Λευτεριά τους.

Σήμερα είναι μέρα ιστορικής μνήμης που μας δείχνει το δρόμο του χρέους, είναι μια μέρα ευγνωμοσύνης και τιμής για όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τη λευτεριά αυτού του τόπου κληροδοτώντας μας άφθαρτα αγαθά και διαχρονικές αξίες που εκείνοι ανέδειξαν με εκατόμβες θυσιών.

44) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΖΑΪΜΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

*Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρωθυπουργός κατ’ επανάληψη, πρόεδρος της Βουλής και της Γερουσίας, υπήρξε ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, γόνος επιφανούς οικογένειας της Πελοποννήσου.

Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1855. Ήταν γιος του Θρασύβουλου Ζαΐμη, που επίσης υπηρέτησε ως πρωθυπουργός και πρόεδρος της Βουλής. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές του στη Λειψία, το Βερολίνο και τη Χαϊδελβέργη. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Νομικής και συνέχισε στο Παρίσι, όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες.

Στο στίβο της πολιτικής κατήλθε μετά το θάνατο του πατέρα του το 1880.

Ο αδίστακτος και τραγικός Ζαχαριάδης

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100003_27/11/2011_464330

*Ο Ζαχαριάδης κατά την επιστροφή του από το Νταχάου

*Ο επιφανής, αλλά και σφόδρα

αμφισβητημένος, ηγέτης του ΚΚΕ 

αλέστηκε, όπως τα θύματά του, 

στον μύλο των Καιρών

Του Μιχάλη Ν. Κατσίγερα

«Το κουφάρι μου το κληροδοτώ στους Μπρέζνιεφ, Κολιγιάννη, Φλωράκη και Σία. Χαλάλι τους». Υπογραφή: Νίκος Ζαχαριάδης.

Μ' αυτό το δραματικό υστερόγραφο στο γράμμα της αυτοκτονίας του -την 1η Αυγούστου 1973, στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, όπου ζούσε εκτοπισμένος από τις σοβιετικές αρχές και το κόμμα του- ο άλλοτε ηγέτης του ΚΚΕ, ολοκλήρωσε την τελευταία πολιτική πράξη του και περνούσε οριστικά στην κρίση της Ιστορίας. 

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

• 
  

  

  *Αξιωματικοί του Οθωμανικού Ιππιπού

  
  
            Η ανάρτηση που έκανα στο Facebook για να αναγγείλω το άρθρο για τους φόρους της εποχής της Τουρκοκρατίας, προκάλεσε συζητήσεις. Αξίζει να τις μεταφέρω εδώ για να έχετε μια ιδέα....
  
  
  

ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΦΟΡΟΙ- ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΚΩΔΙΚΟΣ "ΝΙΚΗ": ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΗΣ Α΄ ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ

*Μνημείο πεσόντων της Α'  ΜΚ στο τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Κύπρο 

                            

    Του ιστορικού Αθανασίου Νικ. Γκαρίπη

Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην ιστορία, που αν και όλα φαίνονται χαμένα, μια ομάδα πολεμιστών κινούμενοι από το χρέος προς την πατρίδα και την τιμή, προτιμούν το θάνατο από την ταπείνωση, γράφοντας με αυτό τον τρόπο ένδοξες σελίδες ιστορίας.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφερθούμε στην Επιχείρηση "ΝΙΚΗ" καθώς  και στην αυτοθυσία και τον ηρωισμό  της Α΄ Μοίρας Καταδρομών.

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Η πρόσφατη αποκατάσταση από το ΚΚΕ του παλαιού γενικού γραμματέα του Νίκου Ζαχαριάδη, πυροδότησε την έκδοση νέων βιβλίων, για τα έργα και τις ημέρες του αμφιλεγόμενου αυτού ιστορικού προσώπου, με τις τόσες επιβαρυμένες μνήμες.

Στην νέα αυτή έκδοση, που βγαίνει στα βιβλιοπωλεία εντός των ημερών, περιλαμβάνεται το σύνολο των δημοσιευμένων κειμένων του Νίκου Ζαχαριάδη της περιόδου 1940-1945. 

Η πρώτη φάση του Εμφυλίου

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_20/11/2011_463513

*Σύλληψη ανταρτών από τον εθνικό στρατό

                 *Το ΚΚΕ στηρίχθηκε κυρίως στον εξωτερικό παράγοντα

Του Νίκου Μαραντζίδη*


Επισήμως ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας ιδρύθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1946. Στην πραγματικότητα η ημερομηνία αξιοποιήθηκε προκειμένου να αποτυπώσει τη σχέση αυτού του αντάρτικου με εκείνου της Κατοχής. 
Υπό την οπτική γωνία του ΚΚΕ, ο αγώνας των ετών 1946 - 1949 υπήρξε η συνεπής συνέχεια των όσων προηγήθηκαν κατά τα χρόνια 1943 - 1945. Ο ΔΣΕ υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής του ΚΚΕ. Μία σειρά παράγοντες ώθησαν την ηγεσία του προς τα εκεί. Από αυτούς, κρισιμότερος υπήρξε ο ρόλος των Λαϊκών Δημοκρατιών. 

43) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

*Ο Βασίλειος Βουδούρης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Τέσσερις φορές από το 1892 έως το 1895, αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής, ο Βασίλειος Βουδούρης ή Μπουντούρης, πολιτικός από την Εύβοια, με μακρά βουλευτική θητεία. 

Η οικογένεια Βουδούρη ή Μπουντούρη κατάγονταν από τη Γαράντζα της Μεσσηνίας. Αντιστάθηκε στους Ενετούς του Μοροζίνι και στους Τούρκους. Το 1715 εξαιτίας των διωγμών που είχε υποστεί, διασκορπίσθηκε. Ορισμένα μέλη της εγκαταστάθηκαν στη Χαλκίδα. Μέλη των κλάδων της οικογένειας, πήραν μέρος στην εξέγερση που υποκίνησαν στην Πελοπόννησο οι Ρώσοι ευγενείς αδελφοί Ορλώφ, αλλά αργότερα και στην Επανάσταση του 1821.