ΔΣΕ: Μια κριτική επισκόπηση της συγκρότησής του.

 

 *Άνδρες του ΔΣΕ στο Γράμμο

Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

          Ο Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949, ο τρίτος γύρος του ΚΚΕ, για την κατάληψη της εξουσίας με ένοπλο αγώνα, θεωρείται ότι άρχισε την νύκτα της 30ης Μαρτίου 1946,την παραμονή των βουλευτικών εκλογών, με την επίθεση των ανταρτών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου. Βασικοί αντίπαλοι το Κομουνιστικό Κόμμα από την μία και το αντικομουνιστικό στρατόπεδο από την άλλη ,έστω διαιρεμένο και διχασμένο.

          Από τον Οκτώβριο του 1946 η ηγεσία του ΚΚΕ εισήλθε σε νέα φάση ένοπλης δράσης, μετά τις ληφθείσες αποφάσεις στις συσκέψεις της Ζιάκας και της Ανθρακιάς, χωριών της  περιοχής των Χασίων. Έτσι  την 28η  Οκτωβρίου 1946 εξαγγέλθηκε  επίσημα η ίδρυση του Γενικού Αρχηγείου των Ανταρτικών Δυνάμεων και ακολούθως την 27η Δεκεμβρίου 1946 η μετονομασία των Ανταρτικών Δυνάμεων σε Δημοκρατικό  Στρατό  Ελλάδας (ΔΣΕ), υπό τις διαταγές του Μάρκου Βαφειάδη.

           Η  συγκρότηση του  ΔΣΕ δεν αποτέλεσε μία ενστικτώδη αντίδραση στη λευκή τρομοκρατία ή μία πράξη που επιδίωκε  έναν πολιτικό  συμβιβασμό. Απεναντίας  υπήρξε ενσυνείδητη  πολιτική επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ για την κλιμάκωση του ένοπλου αγώνα της, με στόχο την κατάληψη της εξουσίας με έναν  συνδυασμό ενόπλων και πολιτικών μέσων.

Το «Νοσοκομείο του ΔΣΕ» στην Πρέσπα. Ένα Μνημείο της ‘‘αντάρτικης’’ αρχιτεκτονικής

*ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ- ΣΠΗΛΙΑ

Του κ. Γιώργη Κολιόπουλου* 

          Το 2002, η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας προκήρυξε και ανέθεσε σε ομάδα μελετητών, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, την Διαγνωστική μελέτη για την ανάδειξη και αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχής των Πρεσπών. Η έρευνα έγινε σε όλη την περιβάλλουσα τις λίμνες μικρή και μεγάλη Πρέσπα περιοχή και περιελάμβανε παραλίμνια τμήματα  της FYROM και της Αλβανίας. Η μελέτη ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε  το 2004.

          Στα πλαίσια αυτής της μελέτης για την αποτύπωση του πολιτιστικού αποθέματος, έγινε και  η πρώτη καταγραφή  και  ιστορική έρευνα   σε δύο χώρους που προέκυψαν κατά  τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.  Οι χώροι αυτοί, το σπήλαιο του νοσοκομείου (ή Σπηλιά του Κόκκαλη…) και η σπηλιά του Ζαχαριάδη, ήταν ελάχιστα γνωστοί και μόνον στους κατοίκους της περιοχής ή σε ελάχιστους φιλέρευνους ιστοριοδίφες και φυσιολάτρες. Ωστόσο, τα ιδιαίτερα ιστορικά χαρακτηριστικά της ‘’σπηλιάς του νοσοκομείου’’ και η γοητεία του ίδιου του χώρου και της εξέλιξής του, μας οδήγησαν στην πληρέστερη έρευνα και την ακριβέστερη ιστορική αποτύπωση της κατασκευής και λειτουργίας του από την άνοιξη έως το τέλος του εμφυλίου πολέμου, τον Αύγουστο του 1949.

          Το 2007 ο Δήμος Πρεσπών, στα πλαίσια του προγράμματος Interreg της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας, προχώρησε στην εκπόνηση της μελέτης με τίτλο: «Δημιουργία πολιτιστικής διαδρομής και ανάδειξης των μνημείων του Δ. Πρεσπών» που μεταξύ άλλων, προέβλεπε την οργάνωση του εσωτερικού  του σπηλαίου σε επισκέψιμο, εύκολα προσβάσιμο και αντιληπτό χώρο, σε σχέση με την ιστορική σημασία του.

1947: Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (Σ.Σ. Η λεγόμενη του Βουνού)

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/01/2012_468468

*Αντάρτικη εφημερίδα αναγγέλει το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης των ανταρτών

*Την αποτελούσαν ανώτατα στελέχη 
του ΚΚΕ και οι συνέπειες ήταν ξεκάθαρα 

αποσχιστικές, 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Μαραντζίδη*

Στα τέλη του 1946 και τους πρώτους μήνες του 1947, το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα συνέκλινε πλέον στη δυναμική στήριξη της υπόθεσης των Ελλήνων συντρόφων.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως επιλέχθηκε το συνέδριο ενός δυτικού κομμουνιστικού κόμματος, του γαλλικού, για να ανακοινωθεί επίσημα από τον αντιπρόσωπο του ΚΚΕ, Μιλτιάδη Πορφυρογένη, τον Ιούνιο του 1947, η πρόθεση δημιουργίας ξεχωριστής κυβέρνησης με δική της κρατική υπόσταση. Επρόκειτο για τμήμα του σεναρίου που σχετιζόταν με το στρατηγικό Σχέδιο Λίμνες, γιουγκοσλαβικής κατά πάσα πιθανότητα σύλληψης, που επισήμως εγκρίθηκε λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1947.

Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία τακτικού στρατού 50.000 - 60.000 μαχητών που να ήταν ικανός να θέσει υπό τον έλεγχό του ευρείες περιοχές της βόρειας Ελλάδας με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Το Σχέδιο Λίμνες, όπως εξήγησε ο ιστορικός Φίλιππος Ηλιού, με βάση τα αρχειακά τεκμήρια του ιδίου του ΚΚΕ που έφερε στο φως, είχε εκπονηθεί τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 1947.