Η µατωµένη Πρωτοχρονιά του 1942

Από ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436880&wordsinarticle=Τομαή

*Η πείνα της κατοχής και τα συσσίτια

*Πλήθος µηνύµατα ηγετών συµµαχικών χωρών 

εξήραν τη µαχητικότητα και το φρόνηµα 

του ελληνικού λαού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Εβδοµήντα χρόνια πριν, ακριβώς σαν σήµερα, παραµονή Πρωτοχρονιάς του 1942, δεκάδες ευχετήρια µηνύµατα ηγετών συµµαχικών κρατών προς την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αλλά και διαγγέλµατα προς τον δοκιµαζόµενο ελληνικό λαό που ζούσε έναν απ’ τους φρικτότερους χειµώνες, γεννούν αισθήµατα θαυµασµού για το µεγαλείο του φρονήµατος, την αξιοπρέπεια και τη µαχητικότητα µε την οποία στάθηκε απέναντι στους κατακτητές του. 

Σε δύσκολες εποχές όπως αυτή που διανύουµε, η συλλογική µας µνήµη µπορεί, εκτός από το να διδάσκει, ακόµη και να θεραπεύει, να γεννά ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο... 

Ο Χίτλερ αλώνιζε, αυτοί... λόρδοι!!!

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.tovima.gr/world/article/aid=428719&wordsinarticle=Τομαή

*Μόναχο, 29.9.1938, όταν η μηχανή του πολέμου είχε ήδη αρχίσει να ζεσταίνεται: αμήχανοι (από αριστερά) ο Βρετανός Τσάμπερλεν και ο Γάλλος Νταλαντιέ απέναντι στους (από δεξιά) Μουσολίνι και Χίτλερ.

*Θύελλα στη Βρετανία 

για τις στρατιωτικές ελλείψεις 

και την ολιγωρία 

λόγω πιθανής εκλογικής ήττας

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Κανένας δεν µπορεί να φανταστεί πώς θα ήταν ο κόσµος σήµερα αν δεν είχε µεσολαβήσει ο Β’ Παγκόσµιος Πόλεµος. Ολα ξεκίνησαν µε την ανάληψη της καγκελαρίας από τον Χίτλερ το 1933. 

Παρά τις απάνθρωπες θεωρίες του, γνωστές ήδη οκτώ χρόνια πριν από την άνοδό του στην εξουσία, τόσο η εξαθλιωµένη µέση τάξη των Γερµανών όσο και οι διανοούµενοι, οι καλλιτέχνες και οι κληρικοί της εποχής ηλεκτρίστηκαν από την προσωπικότητά του. ∆ύο µόλις ηµέρες µετά την πρώτη του νίκη µε την ανακατάληψη της Ρηνανίας, απευθυνόµενος µε µία µεσσιανική διάθεση στον γερµανικό λαό, είχε δηλώσει: «Το ότι µε βρήκατε ανάµεσα σε εκατοµµύρια άλλους είναι το θαύµα της εποχής µας! Και το ότι εγώ σας βρήκα, αυτή είναι η τύχη της Γερµανίας». Για την ανθρωπότητα, αναµφίβολα, επρόκειτο για ένα πραγµατικά ιστορικό ατύχηµα.