ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΣΛΑΒΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ- ΑΡΘΡΟ 1ο

«Αν τους Σλάβους προτιμήσω

παρά την συνείδησίν μου

εύχομαι στην κεφαλήν μου

κεραυνός να πέσει ευθύς»

Άσμα στα σχολεία της Θράκης, το 1890

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Μοιραία, όποιος μελετά την ιστορία της Θράκης των τελών του περασμένου αιώνα, συναντά τον έντονο ελληνοβουλγαρικό ανταγωνισμό, εξαιτίας της πολιτικής που άσκησε η Βουλγαρία, ιδιαίτερα μετά το συνέδριο του Βερολίνου, όταν υποχρεώθηκε να χάσει, αυτά που τόσο απλόχερα, αλλά και τόσο άδικα, της πρόσφερε εις βάρος των άλλων σύνοικων εθνοτήτων η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. 

          Τότε η Ρωσία, νικήτρια του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1877-78 είχε επιβάλει ουσιαστικά την δημιουργία του κράτους της Μεγάλης Βουλγαρίας με διέξοδο προς το Αιγαίο και κατοχή μεγάλου μέρους της Μακεδονίας.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2011- WISHES FOR 2011!!!

        *Φίλοι και φίλες μου, εύχομαι από τα βάθη 

της καρδιάς μου, η καινούργια χρονιά 

να μην είναι βαρειά όπως αυτή που έφυγε 

και σε κάθε περίπτωση, μέσα από τα συντρίμια 

που μας κληροδοτεί, να μας εξασφαλίζει 

ακτίνες ελπίδας. 

Χρόνια Πολλά σε όλους!!!

        *Friends, I wish you Happy New Year!!!

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΦΟΡΕΪΝ ΟΦΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 1980

*Ο Ανδρέας Παπανδρέου

Όπως εθιμικά συμβαίνει κάθε χρόνο, αποδεσμεύθηκαν και εφέτος οι  προ τριακονταετίας αναφορές των Βρετανών διπλωματών. Στα βρετανικά αρχεία καταγράφονται οι εκτιμήσεις  των διπλωματών για τα συμβαίνοντα  στην Ελλάδα το 1980. Επίκεντρο των αναφορών  της εποχής  εκείνης είναι  ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, καθώς εμφανίζονταν τότε ως ανερχόμενος πολιτικός με μεγάλες όμως ιδεολογικές  διαφορές με τη Δύση και το ΝΑΤΟ. Οι διπλωμάτες της Βρετανίας μιλούσαν τότε για  την «διφορούμενη αλλά χαρισματική», προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου. Στο πρόσωπό του διέκριναν  την ραγδαία πολιτική άνοδο του ΠΑΣΟΚ και την απήχηση που είχε στις λαϊκές μάζες.  Αλλά και για τους αξιωματούχους του βρετανικού υπουργείου των Εξωτερικών στο Λονδίνο, το ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν όπως προκύπτει, η ανερχόμενη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.

Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΒΡΑΒΕΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ

*Ο Αλή πασάς, σε σχέδιο του Ντυπρέ

Κατά την πανηγυρική συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010 η Ακαδημία Αθηνών τίμησε, με το βραβείο ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, το οποίο απονέμεται αυτεπαγγέλτως, το τετράτομο έργο του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

ΑΡΧΕΙΟ ΑΛΗ ΠΑΣΑ

Γενναδείου Βιβλιοθήκης

'Εκδοση- Σχολιασμός- Ευρετήρια

Βασίλης Παναγιωτόπουλος

με τη συνεργασία των

Δημήτρη Δημητρόπουλου & Παναγιώτη Μιχαηλάρη

Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Ε.Ι.Ε.-95,

Τόμοι 4, σετ 100 ευρώ, τόμος 30 ευρώ

το οποίο εκδόθηκε υπο την επιστημονική εποπτεία του ομότιμου Διευθυντή Ερευνών κ. Βασίλη Παναγιωτόπουλου, με τη συνεργασία του Διευθυντή Ερευνών κ. Π. Μιχαηλάρη και του κύριου Ερευνητή κ. Δ. Δημητρόπουλου.

Ο Αλή Πασάς Τεπελενλής, πασάς των Ιωαννίνων (1750-1822), αποτελεί μια αμφιλεγόμενη αλλά αναμφισβήτητα κυρίαρχη φυσιογνωμία της Νέας Ελληνικής Ιστορίας. 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ: ΕΝΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΧΑΡIΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ

Από το blog Μπλε Μήλο

http://networkedblogs.com/ciewB

Αναρτήθηκε από τον Τηλέμαχο Χορμοβίτη

       "Αυτό που δεν πάει καλά με τον καπιταλισμό, είναι το ότι το τραπεζικό σύστημα είναι σοσιαλιστικό", δήλωσε, πριν λίγους μήνες, ο βουλευτής του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος Steve Baker και φαίνεται να απηχεί τις απόψεις όλο και περισσότερων φιλελεύθερων, που υποστηρίζουν την υιοθέτηση ενός "ελεύθερου τραπεζικού συστήματος" (free banking) που θα καταργήσει το μονοπώλιο των κρατικών κεντρικών τραπεζών στην έκδοση χρήματος. Με τον πιο συνεπή επικριτή της FED ,τον Ron Paul, να αναλαμβάνει πρόεδρος της επιτροπής του Κογκρέσσου που θα επιβλέπει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα , οι ιδέες του "free banking" φαίνεται να αποκτούν πια μια νέα δυναμική.

ΦΙΛΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑI ΑΛΛΟΙ... ΣΠΕΥΣΑΤΕ!!!

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ- ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

   

    *Το βιβλίο του Χρήστου Κοζαρίδη

         ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ δημοσίευσε την ακόλουθη παρουσίαση και κριτική του βιβλίου του ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤ. ΚΟΖΑΡΙΔΗ, "Εμείς οι Γκαγκαβούζηδες. Ταυτότητες - ιστορικές πηγέςκαι η πορεία μας μέσα στο χρόνο" των Εκδόσεων "Παρατηρητής της Θράκης", Κομοτηνή 2009, σχ. 8ο, σελ. 415, χάρτες, φωτογραφίες, βιβλιογραφία, ευρετήριο ονομάτων:

          "Η συγγραφική/εκδοτική δραστηριότητα με θέματα που άπτονται εθνικής ή εθνοτικής σημασίας παρουσιάζεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πολύ ακμαία. Επίκεντρο συνήθως είναι ετερόγλωσσες ή ετερόθρησκες ομάδες. Θα έλεγε κανείς ότι ξεκινώντας από μια ανθρωπολογία των ομοιοτήτων έχουμε φτάσει σε μια ανθρω πολογία των διαφορών, μια εθνολογία, όπως είχε προτείνει πολύ παλιά ο Βρετανός κοινωνικός ανθρωπολόγος Εvans Pritchard. Το θέμα αποκτά ιδιαίτερο εν διαφέρον, όταν παρατηρείται διαπραγμά τευση των συλλογικών ταυτοτήτων ή όταν οι ομάδες αυτές βρίσκονται σε μια διαδικασία οριστικής αφομοίωσης από την κυρίαρχη ομάδα.

ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΘΡΑΚΗ

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Έχουμε συνηθίσει σε αφηγήσεις για βίαιους εξισλαμισμούς γυναικών στην εποχή της Τουρκοκρατίας, ακόμα και στα μετά την Επανάσταση του 1821, χρόνια.

          Ωστόσο ένας εκούσιος εξισλαμισμός μια παντρεμένης γυναίκας για χάρη... ενός Αλβανού, ήταν για την εποχή εκείνη μέγα σκάνδαλο. Πόσο μοιάζουν καμιά φορά οι εποχές...

          Στα έγγραφα της Βιβλιοθήκης της Βουλής έχει περισωθεί μια σελίδα της εφημερίδας «Αυγή» της Κωνσταντινούπολης με ημερομηνία 9 Απριλίου 1884.

          Σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό, στο περιθώριο φυσικά της Ιστορίας, που δεν αναφέρει επώνυμα, αλλά μόνο μικρά ονόματα, στη Μπολούστρα της Ξάνθης , τα Άβδηρα, μια  γυναίκα ονόματι Ρωξάνη, σύζυγος Θεοδώρου, συνήψε ερωτικές σχέσεις με ένα  Αλβανό που ονομάζονταν Βελής «εκ Δεβρών της άνω Αλβανίας» και στις αρχές του Μαρτίου 1884 έφυγε κρυφά από την Ξάνθη και κατέφυγε στη Γκιουμουλτζίνα, όπου έμεινε στο σπίτι ενός φίλου του εραστή της.

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΑΣ!!!

Καλά Χριστούγεννα, φίλοι μου!

Merry Christmas, my friends!

Καλά Χριστούγεννα, φίλοι μου!

Merry Christmas, my friends!

Καλά Χριστούγεννα, φίλοι μου!

Merry Christmas, my friends!

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ?

*Αρχαία ελληνικά ερείπια στην Αίνο

*Οι αγώνες του Θρακικού Ελληνισμού 

και ο ρόλος του Νικόλαου Χατζόπουλου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

'Όπως έχουμε αναφέρει και άλλη φορά σ' αυτό το ιστολόγιο, στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, εναπόκειται ένας φάκελος με ποικίλα ντοκουμέντα για τη Θράκη. Τα περισσότερα από αυτά είναι αναφορές και εκθέσεις του Ν. Γ. Χατζόπουλου. Ακάματος εργάτης του πνεύματος, περιέτρεχε ως εθναπόστολος τη Θράκη και με τα γραπτά του, αφύπνιζε συνειδήσεις μεταξύ των πατριωτών της Κωνσταντινούπολης, που διέθεταν τον πλούτο τους για την Παιδεία των υπόδουλων.

Λεπτομερή βιογραφικά του, δεν είναι γνωστά. Η καταγωγή του ήταν από την Ήπειρο. Ωστόσο από μια αναφορά του ίδιου, του έτους 1882, προκύπτει ότι ήταν εκπαιδευτικός, διετέλεσε διπλωματικός, αλλά και εμποροϋπάλληλος.

Τάγματα Ασφαλείας: Το φαινόμενο πέρα από τον μύθο

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_17/12/2010_426085

*Ταγματασφαλίτες. Φωτογραφία από τα γερμανικά αρχεία

 Η σχέση τους  με τους Γερμανούς κατακτητές  ήταν αμφίδρομη
Του Στάθη Ν. Καλύβα*

'Ολοι ξέρουν τις Σπέτσες, το πανέμορφο αυτό νησί του Αργοσαρωνικού. Πόσοι όμως γνωρίζουν πως το περίφημο «Ποσειδώνιο» που θαυμάζουν οι επισκέπτες μόλις φθάσουν στο λιμάνι και η εξίσου γνωστή πλατεία της, η Ντάπια, υπήρξαν, μόλις εξήντα έξι χρόνια πριν, το τραγικό σκηνικό ενός απίστευτου δράματος με δημόσιους απαγχονισμούς, τουφεκισμούς και λιντσαρίσματα;
Ο Στέλιος Περράκης, στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα («Φαντάσματα του Εμφυλίου»), ερεύνησε και περιγράφει λεπτομερώς τον απαγχονισμό από γερμανικό απόσπασμα επτά ανθρώπων την Παρασκευή 9 Ιουνίου 1944 στην Ντάπια και τον τουφεκισμό έξι άλλων μπροστά στο Ποσειδώνιο. Τα θύματα είχαν κατηγορηθεί για συμμετοχή στο ΕΑΜ. Αλλη μια βάρβαρη ενέργεια των κατακτητών, άλλη μια θυσία αντιστασιακών, σκέφτεται αυτόματα κανείς.

1876: ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

*Γραμματόσημα της Οθωμανικής εποχής με σφραγίδα Διδυμοτείχου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Θυμάμαι, έως τις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο  τηλεγραφείο της πόλης μας, αλλά και στον σιδηροδρομικό σταθμό, υπήρχαν ακόμα εν χρήσει τηλέγραφοι με σήματα Μορς. Άλλωστε ο τηλέγραφος αυτός, αποτελούσε και ιδιαίτερο μάθημα στη Φυσική. Εμείς πάλι σαν παιδιά κατασκευάζαμε αυτοσχέδιους τηλέγραφους με μπαταρίες, οι οποίοι αντί να στέλνουν σήματα Μορς, αναβόσβηναν ένα λαμπάκι μικρό δίκην τηλεγραφικών σημάτων. 

ΡΟΥΠΕΛ: ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

*Το μνημείο στο οχυρό Ρούπελ

Γράφει ο ιστορικός Αθανάσιος Γκαρίπης

               

          Το οχυρό Ρούπελ είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα της οχυρωμένης τοποθεσία κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ονόματι γραμμή Μεταξά, με συνολικό ανάπτυγμα καταφυγίων 1.849 μέτρα και μήκος στοών 4.251 μέτρα. Βρίσκεται βόρεια του Σιδηροκάστρου(πρωτεύουσα της επαρχίας Σιντικής, του Ν. Σερρών) και σε απόσταση 17 χιλιομέτρων  περίπου. Το Ρούπελ κατασκευασμένο στις Δυτικές αντηρίδες του όρους Τσιγκέλι στο ποταμό Στρυμόνα, μαζί με το οχυρό Παλιουριώνες  εξασφάλιζαν τη στενωπό Ρούπελ.

   Το Ρούπελ είναι το ίδιο το Ρουπέλιον των αρχαίων, εκεί που σταμάτησαν  οι Μακεδόνες τους Σκύθες, είναι η ίδια θέση που αναφέρεται και από τους βυζαντινούς χρονογράφους όπου ο Θεόδωρος  Β` Λάσκαρης νίκησε το 1256 τον βουλγαρικής καταγωγής στρατηγό Δραγωτά, ο οποίος είχε στασιάσει. Η στενωπός του Ρούπελ είναι υψίστης στρατιωτικής σημασίας γιατί από εκεί περνάει ο ποταμός Στρυμόνας και  αποτελεί την μοναδική διάβαση προς την πεδιάδα του Ν. Σερρών και από εκεί προς Θεσσαλονίκη.

Α)  Η κατασκευή του οχυρού

Η οχύρωση πρίν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

   Η οχύρωση ξεκίνησε την περίοδο 1913- 14 έπειτα από εισήγηση του Ιωάννη Μεταξά Αντισυνταγματάρχη τότε του Μηχανικού και διευθυντή της Β` Επιτελικής Διευθύνσεως, για τη δημιουργία μιας οχυρωματικής γραμμής. Τα οχυρά που κατασκευάστηκαν ήταν εννέα: Ρούπελ, Φαιά Πέτρα, Περιθώρι, Λίσσε, Τούλουμπαρ, Παρανέστιο, Παράδεισος, Δόβα Τεπέ. Τέλος οχυρώθηκε η Καβάλα ως δεύτερη τοποθεσία άμυνας.

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΓΚΑΓΚΑΒΟΥΖΗΔΩΝ

Ο φίλος Γκαγκαβούζης-Gagavouzis (Χρήστος Κοζαρίδης) μου έστειλε μια απάντηση σε ένα νέο σχόλιο που διατύπωσε Ανώνυμος Φίλος, σχετικά με την εθνική καταγωγή των Γκαγκαβούζηδων. Η δική μου απάντηση ήταν πως δεν το συζητώ, ότι οι Γκαγκαβούζηδες παρά το ότι τουρκοφώνησαν, έχουν ελληνική καταγωγή. Ο Χρήστος Κοζαρίδης συγγραφέας του εξαίρετου βιβλίου "Εμείς οι Γκαγκαβούζηδες" δίνει μια πληρέστερη απάντηση την οποία πιστεύω θα διαβάσει με προσοχή ο Ανώνυμος Φίλος και θα λύσει όλες τις απορίες του.

Ευχαριστώ πάντως και τους δύο για τη συμμετοχή τους στο διάλογο. Και όποιο; άλλος επιθυμεί μπορεί να εκφράσει την άποψή του.

Ιδού η απάντηση του Χρήστου Κοζαρίδη:

50.000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ!!! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ!!!

Θέλω να ευχαριστήσω 

όλους τους φίλους και τις φίλες, 

που επισκέπτονται το ιστολόγιό μου 

και το διαβάζουν. 

Σήμερα, συμπλήρωσα 50.000 επισκέψεις. 

Η επιτυχία οφείλεται σε όλους εσάς. 

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!!!

******************************

I want to thank all friends, 

who visit my blog and read it. 

Today, filling 50,000 visits. 

The success is due to all of you. 

Merry Christmas and Happy New Year!!! 

Όταν ναυάγησε το σχέδιο Άτσεσον

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=372659&dt=12/12/2010

*Γ. Παπανδρέου- Λ. Τζόνσον- Στ. Κωστόπουλος

*Η «πύρρειος νίκη» του Γ. Παπανδρέου 

και της ελληνικής διπλωματίας 

με τον πρόεδρο Τζόνσον στην Ουάσιγκτον

Της κ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΜΑΗ*

ΤΟ ΚΟΙΝΟ ανακοινωθέν που εκδόθηκε στην Ουάσιγκτον μετά τη λήξη των συνομιλιών 
Παπανδρέου- Τζόνσον μπορεί να μιλούσε για κλίμα «φιλίας και ενθέρμου εγκαρδιότητος», μακράν όμως απείχε από την πραγματικότητα. Η ελληνοαμερικανική συνεννόηση άλλωστε ελάχιστες φορές κινήθηκε σε αυτό το μήκος κύματος. Αντίθετα, θύμιζε διάλογοόμοιο με αυτούς που αποδίδονται στο χάσμα γενεών:η μικρή Ελλάς είχε ορθοποδήσει μετά τον πόλεμο και επεδίωκε στη δεκαετία του 1960 να διαθέτει τη δική της αυτονομία στην εξωτερική πολιτική της. Αυτό δεν μπορούσαν να το ανεχθούν οι ΗΠΑ που είχαν την κηδεμονία της,όχι μόνο γιατί η πρόοδος της μικρής αυτής χώρας είχε συντελεσθεί με αμερικανική οικονομική βοήθειααλλά επειδή η γεωστρατηγική θέση της ήταν τέτοια που λειτουργούσε ως ανάχωμα στον από Βορράν κίνδυνο.Η φράση «Αντέστητε και ενικήσατε» στην απόρρητη έκθεση του έλληνα πρεσβευτή Αλ.Μάτσα μετά το πέρας της επίσκεψης Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον θα αποδεικνυόταν προφητική,προαναγγέλλοντας την πύρρειο νίκη του έλληνα πρωθυπουργού που γνώριζε ότι οι μεγάλοι δεν συγχωρούν στους μικρούς τέτοιες νίκες. 

Η Διάσκεψη της Τεχεράνης το 1943

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_12/12/2010_425437

 *Τσώρτσιλ, Στάλιν και Ρούσβελτ 

αποφάσισαν την απόβαση στη Νορμανδία 

και χάραξαν με αδρές γραμμές 

τον μεταπολεμικό κόσμο 67 χρόνια πριν
Επιμέλεια: Νίκος Xρυσολωράς


Στα μέσα του 1943, η ροή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε πλέον αλλάξει υπέρ των Συμμάχων. Ωστόσο, τίποτε δεν είχε ακόμη κριθεί οριστικά. Στο Ανατολικό μέτωπο, ο Σοβιετικός Στρατός αναζητούσε ακόμη εναγωνίως στηρίγματα, υπό τη μορφή αντιπερισπασμού από την πλευρά της Δύσης. Ταυτόχρονα, καθώς διαφαινόταν ότι η πλάστιγγα θα γείρει αργά ή γρήγορα εις βάρος των ναζιστικών δυνάμεων, ξεκίνησαν και οι πρώτες ζυμώσεις για τη μορφή που θα ελάμβανε ο μεταπολεμικός κόσμος. Στις 28 Νοεμβρίου 1943, ξεκίνησε στην Τεχεράνη του Ιράν η πρώτη διάσκεψη «κορυφής» ανάμεσα στους ηγέτες των τριών μεγάλων δυνάμεων που πρωταγωνίστησαν στον πόλεμο εναντίον του Γ΄ Ράιχ. Στόχος της ιστορικής αυτής συνάντησης μεταξύ του Φραγκλίνου Ρούσβελτ, του Ιωσήφ Στάλιν και του Ουίνστον Τσώρτσιλ ήταν να οριστικοποιηθεί η στρατηγική των Συμμάχων για την τελική φάση του Πολέμου και ιδιαίτερα ο χρόνος της απόβασης στο Δυτικό μέτωπο, η οποία θα ελάφρυνε το βάρος του Κόκκινου Στρατού και θα σήμαινε την έναρξη της πορείας προς το Βερολίνο. Οι «τρεις μεγάλοι», όπως έμειναν γνωστοί στην ιστορία, αποφάσισαν τελικά ότι η απόβαση στη Νορμανδία θα πραγματοποιείτο τον ερχόμενο Μάιο. Με τη συμφωνία αυτή, επιβεβαίωσαν ότι στο εξής θα συνεργάζονταν στενά με σκοπό την οριστική και αποφασιστική ήττα της Γερμανίας. Συμβολικό επισφράγισμα της συμφωνίας τους ήταν και το «ξίφος του Στάλινγκραντ» το οποίο δώρισε ο Τσώρτσιλ στον Σοβιετικό ηγέτη, σε ένδειξη αναγνώρισης και σεβασμού του βρετανικού λαού για τη γενναιότητα που επέδειξαν οι κάτοικοι και οι στρατιώτες που υπερασπίστηκαν τη μαρτυρική ρωσική πόλη. Το σημαντικότερο ίσως όλων, όμως, ήταν ότι οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη άρχισαν να σχεδιάζουν σε αδρές γραμμές την εικόνα που θα ελάμβανε ο κόσμος μετά την ήττα των ναζί.

Οι «τρεις μεγάλοι» συζητούν μαζί 

για πρώτη φορά

Του Θάνου Bερέμη*


Η εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ενωση και η ταχεία προέλαση των γερμανικών δυνάμεων έκανε απαραίτητο τον ανεφοδιασμό του Ερυθρού Στρατού από την Ανατολή. Οι εξελίξεις αυτές έφεραν τους συμμάχους στο Ιράν, τον Αύγουστο του 1941. 
Η διπλή κατοχή του Ιράν εξασφάλισε στους Ρώσους τον έλεγχο των πέντε βόρειων επαρχιών και στους Βρετανούς την υπόλοιπη χώρα. Ο Ιρανός μονάρχης Ρέζα Σαχ αναγκάστηκε σε παραίτηση και τον θρόνο του σάχη ανέλαβε ο γιος του, Μοχάμεντ Ρέζα. Ο νέος σάχης υπέγραψε το 1942 συνθήκη συμμαχίας με τις κατοχικές δυνάμεις και το 1943 κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Οι Σοβιετικοί, έτσι, απέκτησαν σίγουρη οδό ανεφοδιασμού από την Ανατολή και οι Βρετανοί εγγύηση προστασίας των ιρανικών πετρελαιοπηγών σε περίπτωση κατάρρευσης του ρωσικού μετώπου.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ: ΤΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ!!!

*Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής

Η Βουλή σχεδόν καθημερινά ψηφίζει νόμους. Μερικές φορές όμως ψηφίζει και πράγματα που είτε έχουν ιστορικό ενδιαφέρον, είτε μας φαίνονται περίεργα και ασυνήθιστα. 

Ας αρχίσουμε τους συμπαθείς κυρ- Μέντιους. Στις 31 Ιανουαρίου 1857 η Βουλή ψήφισε νόμο, ο οποίος όριζε μεταξύ άλλων, ότι τα γαϊδούρια φορολογούνται 0,50 λεπτά της δραχμής, έκαστον!!! Σήμερα κανένα γαϊδούρι δίποδο ή τεράποδο δεν φορολογείται... Τα δίποδα ειδικά φοροδιαφεύγουν!!!

ΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ "ΠΛΗΡΩΝΑΝ" ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ- ΑΡΘΡΟ 3ο

 *Τούρκοι αξιωματικοί

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Μια από τις μεγαλύτερες και αιματηρότερες επιθέσεις Κιρκασίων σημειώθηκε στη Βιζύη, μόλις υποχώρησαν οι Τούρκοι υπό τον στρατηγό Μεχμέτ Αλή Πασά, προ των προελαυνόντων Ρώσων. Έχουν καταγραφεί φόνοι, βιασμοί γυναικών, διαρπαγές, βεβηλώσεις ναών, και πυρπόληση της Μητρόπολης.

          Οι ορδές των Κιρκασίων μετά τη Βιζύη πήγαν στα χωριά Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ιωάννης, Πινακά, Τζακλί, Καβάκι, Σεράγι, Γιοβαλί, Μαγκριώτισσα, Άσβουγα κλπ. όπου συνέχισαν το ληστρικό τους έργο.

          Όμως ένα πραγματικό ολοκαύτωμα συνέβη με τους ατυχείς κατοίκους του χωριού Άγιος Γεώργιος. Περίπου 1.000 άτομα κατέφυγαν σε μια σπηλιά στην τοποθεσία Καρά Ντερέ. Οι Κιρκάσιοι ανακάλυψαν το κρησφύγετό τους, αλλά δεν μπορούσαν να συλλάβουν τους έγκλειστους Χριστιανούς επειδή εκείνοι αντιστέκονταν σθεναρά. Η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» των Αθηνών τη 1 Φεβρουαρίου 1878, δημοσιεύει μια συνταρακτική ανταπόκριση, σύμφωνα με την οποία οι Κιρκάσιοι κατέφυγαν σε ένα πανούργο και βάρβαρο τέχνασμα. Άνοιξαν με μοχλούς τρύπες στο θόλο της σπηλιάς και έριξαν μέσα θειάφι και πίσσα. Μετά άρχισαν να πυροβολούν. Το μίγμα πήρε φωτιά και οι ατυχείς Χριστιανοί πέθαναν από ασφυξία. Γλίτωσαν μόνο 18 άτομα.