Οι διαφωνίες Βενιζέλου- Μεταξά

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=278281

*Στιγμές θριάμβου για τον Βενιζέλο

*Ένα αξιόλογο άρθρο του κ. Ευάνθη Χατζηβασιλείου, που δημοσιεύθηκε παλιότερα στο ΒΗΜΑ και θεωρώ, πως αντιμετωπίζει ένα κρίσιμο ζήτημα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας (από τότε άρχισε ο Διχασμός) με την πρέπουσα νηφαλιότητα.  
-Να θυμίσω επίσης ότι σαν σήμερα το 1936 πέθανε στο Παρίσι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Για τους θανάτους  του 1936 βλέπε στο  http://sitalkisking.blogspot.com/2011/01/1936.html

Του κ. Ευάνθη Χατζηβασιλείου*

Ένας από τους ενδιαφέροντες «διαλόγους» στη νεότερη ελληνική ιστορία αφορά τη διαφωνία του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ιωάννη Μεταξά το 1915 (για την επιχείρηση των Δαρδανελίων και την έξοδο της Ελλάδας στον Μεγάλο Πόλεμο), στην οποία ενεπλάκη και το ζήτημα της Μικράς Ασίας.

Οι θέσεις του Βενιζέλου ενσωματώθηκαν στα τρία υπομνήματά του προς τον βασιλιά· του Μεταξά, στα δύο υπομνήματά του τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1915. Τα έγγραφα αυτά αναδεικνύουν την υψηλής ποιότητας ανάλυση και των δύο ανδρών, στις θέσεις των οποίων όμως ενσωματώνονταν διαφορετικές οπτικές.

55)ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΣΤΡΑΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Πορτρέτο του Νικόλαου Στράτου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Ο Νικόλαος Στράτος, πολιτικός με ευρυμάθεια, πολυετή κοινοβουλευτική παρουσία, αλλά και δραματικό τέλος, αφού εκτελέσθηκε ως ένας από τους Έξι το 1922, είχε αναδειχθεί Πρόεδρος της Δεύτερης Αναθεωρητικής Βουλής του 1911, η οποία ψήφισε το νέο Σύνταγμα της χώρας.

Γεννήθηκε  στην Αθήνα, στις 15 Μαΐου 1872. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Νομικής. Ασχολήθηκε με τη δικηγορία, αλλά νωρίς εισήλθε στην πολιτική.

Εξελέγη βουλευτής Βάλτου, από το 1902 έως το 1910 σε τρεις συνεχείς θητείες και από την Πρώτη Διπλή Αναθεωρητική Βουλή του 1910 έως το έτος 1922 βουλευτής Αιτωλίας και Ακαρνανίας σε έξι συνεχείς θητείες. 

Οι κρίσιμες εκλογές του 1920, του 1946 και του 2012

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_11/03/2012_475501

*Ελευθέριος Βενιζέλος: Ο μεγάλος χαμένος των εκλογών του 1920

Tου κ. Θεόδωρου Kουλουμπή*

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων ότι η δημοκρατία είναι ένα προβληματικό πολίτευμα. Εσπευσε όμως να προσθέσει ότι «δεν έχουμε μέχρι στιγμής εφεύρει κάτι καλύτερο». Συγκεκριμένα, όποτε ένας λαός σαγηνεύεται από τις κολακείες ποικιλώνυμων λαϊκιστών μπορεί εύκολα να παρασυρθεί και να στηρίξει με φανατισμό μοιραία ιστορικά λάθη. 

Καθώς πλησιάζουμε τις κρίσιμες εθνικές εκλογές στα τέλη Απριλίου ή στις αρχές Μαΐου 2012, μπορούμε να ευχηθούμε ότι δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη που ο λαός και οι πολιτικοί μας διέπραξαν το 1920 και (με κάποια επιφύλαξη) το 1946.

54) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΕΣΛΙΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

*Πορτρέτο του Κωνσταντίνου Έσλιν

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Νομικός με σπουδές σε Ελλάδα και Δυτική Ευρώπη, πολιτικός, με ανάμιξη στα γεγονότα του Διχασμού, ο Κωνσταντίνος Έσλιν, που είχε ρίζες βαυαρικές και ελληνικές, αναδείχθηκε Πρόεδρος της Διπλής Αναθεωρητικής Βουλής το 1910.

          Ο νομομαθής και πολιτικός Κωνσταντίνος Έσλιν, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1844. Ο πατέρας του είχε Βαυαρική καταγωγή και με την έλευση του βασιλέως  Όθωνος, εγκαταστάθηκε και αυτός στην Ελλάδα. Η μητέρα του ήταν Ελληνίδα με καταγωγή από τη Σύρο.

Έξι θύματα «μοιραία και αναγκαία»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=444170&h1=true

*Το βιβλίο του κ. Νίκου Τσάγγα

*Η «δίκη των έξι»

και η ακύρωση της

θανατικής ποινής

90 χρόνια μετά

Του Γιάννη Ν. Μπασκόζου

 «Αυτή η ιστορία μάς γυρίζει πίσω στην κλασική εποχή. Είναι αληθινή αρχαία τραγωδία, με την τύχη πρόθυμη θεραπαινίδα της μοίρας... Τα χαρακτηριστικά της τα βρίσκουμε απαράλλακτα από τον καιρό του Αλκιβιάδη... στη θέση του οποίου τώρα ήταν ο Βενιζέλος».

Τα λόγια αυτά του Γουίνστον Τσόρτσιλ αντικαθρεφτίζουν με τον καλύτερο τρόπο την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής που επιστεγάστηκε με την καταδίκη σε θάνατο πέντε πολιτικών και ενός αρχιστρατήγου (Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Νικόλαος Θεοτόκης, Γεώργιος Μπαλτατζής, Γεώργιος Χατζηανέστης και Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης) και άλλων δύο σε ισόβια (Μιχαήλ Γούδας, Ξενοφών Στρατηγός), οι οποίοι κρίθηκαν υπαίτιοι της καταστροφής.

Το αιματοβαμμένο 1948 του Εμφυλίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_26/02/2012_474007

 *Στιγμιότυπο από τον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο 

*Οι συγκρούσεις μεταξύ

του υπό αναδιοργάνωση

Εθνικού Στρατού και του ΔΣΕ

εξαπλώθηκαν σχεδόν

σε όλη την επικράτεια 64 χρόνια πριν

Του Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη*

Το τέλος του 1947 βρήκε την Ελλάδα στο μέσον του Εμφυλίου Πολέμου. Είχαν προηγηθεί στη διάρκεια της άνοιξης του ίδιου έτους η «μεταβίβαση» της Ελλάδας από τη βρετανική στην αμερικανική σφαίρα επιρροής μετά την εξαγγελία του δόγματος του Αμερικανού προέδρου Χάρι Τρούμαν για την παραχώρηση οικονομικής βοήθειας σε Ελλάδα και Τουρκία, αλλά και οι σκληρές ένοπλες αναμετρήσεις ανάμεσα στη νόμιμη κυβέρνηση και τον στρατό των ανταρτών.

Οι τελευταίοι, μάλιστα, είχαν αποφασίσει στις 12 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο της 3ης Ολομέλειας, την υλοποίηση του στρατιωτικού επιχειρησιακού σχεδίου «Λίμνες», που προέβλεπε τη δημιουργία τακτικού στρατού προσδοκώμενης δύναμης 50.000-60.000 ανδρών σε μια προσπάθεια ολοκληρωτικής αντιπαράθεσης με τους αντιπάλους τους. Μπαίνοντας στο 1948, ήταν δεδομένο ότι το σχέδιο αυτό επρόκειτο να δοκιμαστεί και να κριθεί στην πράξη.

Γεώργιος Παπανικολάου: Πενήντα χρόνια από τον θάνατό του.

Από το ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=444459&wordsinarticle=τομαή

*Ο Γεώργιος Παπανικολάου σε φωτογραφία του 1950.

*Ένας μεγάλος 'Ελληνας. 

Η πρόσκληση Βενιζέλου 

για επιστροφή στην Ελλάδα

και η άρνηση των Αμερικανών 

για τον επαναπατρισμό του

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Μπορεί να στερήθηκε την τιμή ενός βραβείου Νομπέλ για το οποίο είχε από πολλούς σημαίνοντες της εποχής του προταθεί, και μάλιστα δύο φορές, ωστόσο το όνομά του συνδέθηκε με εκείνο της ίδιας της ζωής, αφού με το ερευνητικό έργο του χάρισε στις γυναίκες του πλανήτη μας το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία με μια απλή εξέταση για την πρόγνωση του καρκίνου της μήτρας, παρατείνοντας τη ζωή εκατομμυρίων ασθενών προτού καν προλάβουν να νοσήσουν. 

Ο Γεώργιος Παπανικολάου, γιος γιατρού από την Κύμη της Ευβοίας, υπήρξε από τους σημαντικότερους Ελληνες που διέπρεψαν στο εξωτερικό, τίμησε με το έργο του τη χώρα μας και στις 19 Φεβρουαρίου 1962 πέρασε διά παντός στην αθανασία.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΠΑΣΔΕΚΗ: ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΗΡΩΙΔΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

*Η Μαργαρίτα Μπασδέκη, σε φωτογραφία στο Εθνικό Ημερολόγιο του Σκόκου, το 1897.

*Πέθανε παράλυτη,

Ζώντας με ένα βοήθημα

τριάντα δραχμών.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Η επανάσταση του Πηλίου, ήταν μια ακόμη απόπειρα των αλύτρωτων Ελλήνων, να απελευθερωθούν από τον Τουρκικό ζυγό.

Όταν ξέσπασε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος τον Απρίλιο του 1877, πολλοί πίστεψαν, πως ήρθε η πολυπόθητη στιγμή της απελευθέρωσης. Έτσι, άρχισαν να σχηματίζονται από τους κατοίκους του Πηλίου, αλλά και εθελοντές που έρχονταν από την κυρίως Ελλάδα (της Μελούνας τότε…) ένοπλα σώματα.

53) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

*Πορτρέτο του Κωνσταντίνου Κουμουνδούρου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Δεκατρείς βουλευτικές θητείες είχε ο Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος. Σταδιοδρόμησε στο Στρατό Ξηράς και αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής κατά τα έτη 1908-1909 

     Γιος του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου ο οποίος διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός, και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής, ο Κωνσταντίνος Κουμουνδούρος γεννήθηκε στην Αβία Οιτύλου το 1846. Προέρχονταν από τον πρώτο γάμο του πατέρα του με την Αικατερίνη Κωνσταντή Μπέη Μαυρομιχάλη.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_19/02/2012_473099 *Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ *Η υπογραφή του Συμφώνου το 1949  αποτέλεσε κομβικό σημείο  για την εξέλιξη του Ψυχρού Πολέμου Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης Πριν από εξήντα χρόνια ακριβώς, η Ελλάδα μαζί με την Τουρκία προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ.  Η ένταξή τους στις 18 Φεβρουαρίου 1952 σηματοδοτούσε την πρώτη διεύρυνση του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, ο οποίος είχε ιδρυθεί από δώδεκα κράτη στις 4 Απριλίου 1949 προκειμένου η Δυτική Ευρώπη να αποκτήσει μία αίσθηση ασφάλειας έναντι της σοβιετικής απειλής, επικυρώνοντας έτσι και στο στρατιωτικό πεδίο τη διαίρεση της Γηραιάς Ηπείρου. Ηταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα μετείχε σε μία μεγάλη συμμαχία, σε συνθήκες τυπικής ισότητας, μαζί με τις Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης. Εκτοτε, η ελληνική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ αποτέλεσε ένα από τα μεγάλα θέματα της δημόσιας συζήτησης στη χώρα μας. Ακολούθησε η ένταξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, το 1955, η οποία προκάλεσε ως αντίδραση τη σύναψη του Συμφώνου της Βαρσοβίας από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Η τρόικα που έφαγε τα δάνεια

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/editors/editor/?edid=2390

*Λιθογραφία (1830) βασισμένη σε γελοιογραφία της εποχής του Βρετανού Χιθ. Η ταμπέλα αριστερά γράφει «Το κατάστημα θα ανοίξει προσεχώς υπό νέα διεύθυνση». Δίπλα, η αγγλική, η ρωσική και η γαλλική σημαία και από κάτω η λέξη «δάνειον». Το «κατάστημα» δεν είναι παρά η Ελλάδα, στην είσοδο της οποίας προβάλλει η κεφαλή του πρίγκιπα Λεοπόλδου (που αρνήθηκε το ελληνικό στέμμα) κι απ’ έξω ο Τούρκος, πρώην ιδιοκτήτης, που τον ρωτά: «Ώστε εσύ πήρες το μαγαζί;» και τον συμβουλεύει: «Μη δώσεις μεγάλη πίστωση στους πελάτες σου. Είναι παράξενη παρέα για συναλλαγές. Εμένα παραλίγο να με καταστρέψουν...»

*Αυθαιρεσίες, κατασπατάληση 

των πρώτων δανείων 

από τις Μεγάλες Δυνάμεις, 

πολυτελής βίος και σιδηρά πυγμή

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Η συνταγή των επιτρόπων αποδεικνύεται παλαιά και δοκιμασμένη από την εποχή που το νεοσύστατο ελληνικό κράτος έκανε τα πρώτα του βήματα. 
Και πάλι, οι επίτροποι ήσαν τρεις, γνωστοί μας πλέον: ο κόμης Άρμανσμπεργκ, ο νομομαθής Μάουρερ και ο υποστράτηγος Χέυντεκ, κάτι σαν την τρόικα της εποχής, υποβοηθούμενοι από τους Γκραίνερ και Αμπελ που με πρόσχημα τον ανήλικο μονάρχη εκ Βαυαρίας Οθωνα εισήγαγαν νόμους και επέβλεπαν τη λειτουργία του κράτους και της διοίκησης σε όλους τους τομείς, πρωτίστως όμως στον οικονομικό.

«Κινητό μνημείο» οι φωτογραφίες του Μπουασονά

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=444372&h1=true

 *Μια από τις φωτογραφίες του Μπουασονά

*Ο Γαλλοελβετός φωτογράφος

αποτύπωσε με μοναδικό τρόπο

όψεις της Ελλάδας

των αρχών του 20ου αιώνα

Αποτύπωσε με το φωτογραφικό φακό του όψεις της Ελλάδας των αρχών του 20ού αιώνα, αρχαία μνημεία της Αθήνας, τις εντυπώσεις του από το Άγιο Όρος, αλλά και ίχνη του ταξιδιού του ομηρικού Οδυσσέα.

Το ελληνικό τμήμα του αρχείου του Γαλλοελβετού φωτογράφου Φρεντ Μπουασονά, που αποτέλεσε την πρώτη συστηματική οπτική αποτύπωση της σύγχρονης Ελλάδας, χαρακτηρίστηκε ομόφωνα «κινητό μνημείο» από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων.

52) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΛΕΒΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Πορτρέτο του Νικόλαου Λεβίδη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Διανοούμενος και πολιτικός, ο Νικόλαος Λεβίδης αναδείχθηκε δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής κατά τα έτη 1906 και 1907.

          Ο  Νικόλαος Λεβίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1848 και σπούδασε νομικά και φιλοσοφία. Το 1878 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Νομικής. Εργάσθηκε για ένα διάστημα στην Εθνική Τράπεζα, από όπου, όμως, σύντομα παραιτήθηκε ώστε να έχει τη δυνατότητα να δημοσιογραφεί. Παράλληλα, άσκησε τη δικηγορία. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και επί προεδρίας του το 1872 ιδρύθηκε η Σχολή Απόρων Παίδων, όπου δίδαξε και ο ίδιος.

Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ- ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ, ΥΠΗΡΞΕ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ... Ο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ ΤΟΥ ΕΚΕΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. 

ΕΔΩ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1938. 

Προέρχεται από τον ιστότοπο NO DIFTERI (http://wn.com/no_Difteri)

Η ιστορία της Ελλάδας, είναι ιστορία δανείων

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=441840&h1=true

*Ο Χαρίλαος Τρικούπης

*Η επικαιρότητα της πρότασης Μέρκελ 

για την οικονομική επιτροπεία 

μέσα από την αναδρομή στην πτώχευση του 1893 

και στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.

*Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο του Γιώργου Ρωμαίου

Αμέσως μετά τη χρεοκοπία του 1893, η κυβέρνηση Τρικούπη ξεκίνησε τις δύσκολες, δίχως αμφιβολία, διαπραγματεύσεις με τους αντιπροσώπους των χωρών που είχαν επηρεαστεί στον μεγαλύτερο βαθμό από την αδυναμία πληρωμής των ελληνικών εξωτερικών δανείων. 

Ομως τον Αύγουστο του 1894, όταν ο συμβιβασμός που είχε συνάψει η κυβέρνηση Τρικούπη με τους ξένους αντιπροσώπους τέθηκε στο συμβούλιο των άγγλων ομολογιούχων, αυτοί τον απέρριψαν, με την αιτιολογία ότι η Ελλάδα ήταν σε θέση να προσφέρει καλύτερες εγγυήσεις και όρους, καθώς και ότι η πτώχευσή της ήταν «δόλια», άποψη που αναπαραγόταν συνεχώς από μεγάλης κυκλοφορίας βρετανικές εφημερίδες και περιοδικά, όπως οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και ο Εκόνομιστ.

ΣΟΥΛΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΥΝΩΜΟΤΩΝ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ

*Πανοραμική άποψη του Διδυμοτείχου, σε παλαιά φωτογραφία

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

            Είναι γνωστό, ότι το Διδυμότειχο από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, υπήρξε τόπος ειρκτής και εκτελέσεων,  για όσους συνωμοτούσαν κατά της κεντρικής εξουσίας.

          Η παράδοση αυτή, φαίνεται πως συνεχίσθηκε και επί Τουρκοκρατίας. Γνωρίζουμε σήμερα, πως οι εκτελέσεις συνωμοτών συνεχίσθηκαν από τους Οθωμανούς κατακτητές. Στο Διδυμότειχο διασώζεται ως τις μέρες μας η τουρκική λέξη «Ζιντάν» που υποδηλώνει την σκοτεινή, την ανήλιαγη τρομερή φυλακή.

          Θα αναφερθούμε σήμερα, σε δύο τρανταχτές περιπτώσεις, αιματοβαμμένων πασάδων, που μεθυσμένοι από πρόσκαιρες νίκες τους κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, συνωμότησαν αργότερα κατά του Σουλτάνου.   

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ

 

*Ο ομιλητής ενώ αναπτύσσει το θέμα του

*Διάλεξη στην Πανελλήνια Ομοσπονδία 

Θρακικών Σωματείων στη Θεσσαλονίκη

στις 4 Φεβρουαρίου 2012, 

με την ευκαιρία της κοπής της πίττας

Ομιλητής ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

               Το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων (ΠΟΘΣ), οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη την κοπή της πίττας της. Στο πλαίσιο αυτής της εκδήλωσης, η διοίκηση της ΠΟΘΣ τίμησε με επίδοση σχετικής πλακέττας τον καθηγητή Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο για το σύνολο του επιστημονικού έργου του αναφορικά με τη Θράκη. 

               Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Θρακιώτης δημοσιογράφος Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα "Το Θέατρο στη Θράκη κατά τον 19ο αιώνα".

*Επίδοση τιμητικής πλακέτας στον ομιλητή 

από τον πρόεδρο της ΠΟΘΣ κ. Ελευθέριο Χατζόπουλο. 

Κάτω αριστερά ο καθηγητής Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος

                Στην εκδήλωση παρέστησαν μεταξύ άλλων, εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο υφυπουργός Δημοσίων Έργων Ιωάννης Μαγκριώτης (με θρακική ρίζα εκ πατρός) ο βουλευτής της ΝΔ Σταύρος Καλαφάτης, πρόεδροι θρακικών σωματείων, Θρακιώτες και Θρακιώτισες, αλλά και φίλοι και φίλες της Θράκης.

51) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΧΑΤΖΙΣΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Ο Νικόλαος Δ. Χατζίσκος

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

  

          Διπλωμάτης, πολιτικός αλλά και λογοτέχνης, υπήρξε ο Νικόλαος Χατζίσκος, που αναδείχθηκε δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής το 1903 και το 1904. Ο Νικόλαος Χατζίσκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1850. Ήταν γιος του πρώην Πρόεδρου της Βουλής Δημητρίου Χατζίσκου.

Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και εισήλθε στο διπλωματικό σώμα. Διετέλεσε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Μασσαλία.

Όταν παραιτήθηκε από το διπλωματικό σώμα, εισήλθε στην πολιτική. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Έκανε λάθη, αλλά όχι αυτά που του καταλογίζουν

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=440705

*Το εξώφυλλο του βιβλίου, με πορτρέτο που ζωγράφισε ο Παναγιώτης Τέτσης 

*Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Σβολόπουλος 

σκιαγραφεί την πορεία του δημοφιλέστερου ηγέτη 

της συντηρητικής παράταξης στην Ελλάδα, 

επιχειρώντας να φωτίσει τον τρόπο σκέψης και δράσης του

Του Γιάννη Ν. Μπασκόζου

Σχεδόν δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο ομότιμος καθηγητής Κωνσταντίνος Σβολόπουλος επιχειρεί Μια πολιτική βιογραφία του δημοφιλέστερου ηγέτη της συντηρητικής παράταξης στην Ελλάδα. Το «Μια» στον τίτλο είναι δηλωτικό της «μιας άποψης», αυτή του συνεργάτη, ο οποίος δεν παύει όμως να είναι ιστορικός.

Ο Κωνσταντίνος Σβολόπουλος στη μελέτη αυτή θα δώσει βάρος κυρίως στη σκιαγράφηση της πορείας διαμόρφωσης της πολιτικής του προσωπικότητας, στηριζόμενος πιστά σε αρχειακά ντοκουμέντα του αρχείου Καραμανλή. 

Η Διασκεπτική Συνέλευση στην Κύπρο το 1946-47

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_29/01/2012_470605

Από την απελευθερωτική δράση της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων το 1956

                                                                          *Η προσπάθεια των Άγγλων 

                                                          για εισαγωγή μεταρρυθμίσεων 

σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση 

του νησιού 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Χριστοδουλίδη*

Την επαύριον του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου και με δεδομένη την απροθυμία των Βρετανών να ικανοποιήσουν το αίτημα των κατοίκων της Κύπρου για Ενωση με την Ελλάδα, αφού εκτιμάτο ότι κάτι τέτοιο δεν συμβιβαζόταν με την εξυπηρέτηση των στρατηγικών τους συμφερόντων στη Μέση Ανατολή, το Λονδίνο αποφάσισε την εισαγωγή στο νησί μεταρρυθμίσεων σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση του τόπου.

Το Λονδίνο αποφάσισε να αναθέσει την εκπόνηση του Συντάγματος σε μια Συνέλευση, στην οποία θα συμμετείχαν εκπρόσωποι του πληθυσμού του νησιού. Η βρετανική πρόθεση έγινε δημόσια γνωστή στις 23 Οκτωβρίου 1946 με δήλωση του Βρετανού υπουργού Αποικιών Κριτζ Τζόουνς στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στις 9 Ιουλίου 1947, ο Βρετανός Κυβερνήτης της Κύπρου λόρδος Γουίνστερ με διάγγελμά του προς τους κατοίκους του νησιού τούς ενημέρωσε για τα σχέδια της βρετανικής κυβέρνησης να καλέσει σε Συμβουλευτική Συνέλευση περίπου 30 άτομα. 

50) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Φωτογραφία του Νικόλαου Λεωνίδα

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Στη σειρά παρουσίασης των πορτρέτων των Πρόεδρων της Βουλής, θα γνωρίσουμε σήμερα τον πεντηκοστό κατά σειρά πολιτικό, που ανέλαβε το ανώτατο αυτό αξίωμα. Πρόκειται για τον Νικόλαο Λεωνίδα, απόγονο μεγάλης ναυτικής οικογένειας των Σπετσών, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1903. 

          Ο Νικόλαος Λεωνίδας, ήταν γόνος παλαιάς και μεγάλης οικογένειας Σπετσιωτών καραβοκυραίων. Η οικογένεια αυτή έως τις παραμονές της Επανάστασης του 1821 ήταν γνωστή με το πραγματικό της επώνυμο Λάμπρος. Είχε μάλιστα και μεγάλη συμμετοχή στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα, από την εποχή των Ορλωφικών και μετά.

          Τελικά όμως, πήραν το επώνυμο Λεωνίδας από τη φημισμένη ομώνυμη γολέτα τους.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ... ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ

   *ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΔΡΑΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΖΑΡΕΙΦΟΠΟΥΛΟΥ, 
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΙΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ 
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ.
Από το αρχείο Πουλίδη, που εναπόκειται στην ΕΡΤ.
        

          Η ανάρτηση για την λαιμητόμο που υπήρχε στο Μπούρτζι και τον δήμιο που αναζητούσαν επειγόντως μεταξύ "Κατσιβέλων" προκάλεσε το ενδιαφέρον των αναγνωστών. 
         Ο κ. Κρίτων Κοκκινάκης, έστειλε το ακόλουθο κείμενο με ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

Συνήθως ο δήμιος δεν ήταν δημόσιος υπάλληλος, αλλά αμοίβονταν με το κομμάτι. Ο τελευταίος Έλληνας πρέπει να ήταν ένας Κωροναράς, ο οποίος κρέμασε τους Δρακάτο και Ζαριφόπουλο, αξιωματικούς καταδικασμένους για διαφθορά επί δικτατορίας Παγκάλου.