50) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Φωτογραφία του Νικόλαου Λεωνίδα

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Στη σειρά παρουσίασης των πορτρέτων των Πρόεδρων της Βουλής, θα γνωρίσουμε σήμερα τον πεντηκοστό κατά σειρά πολιτικό, που ανέλαβε το ανώτατο αυτό αξίωμα. Πρόκειται για τον Νικόλαο Λεωνίδα, απόγονο μεγάλης ναυτικής οικογένειας των Σπετσών, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1903. 

          Ο Νικόλαος Λεωνίδας, ήταν γόνος παλαιάς και μεγάλης οικογένειας Σπετσιωτών καραβοκυραίων. Η οικογένεια αυτή έως τις παραμονές της Επανάστασης του 1821 ήταν γνωστή με το πραγματικό της επώνυμο Λάμπρος. Είχε μάλιστα και μεγάλη συμμετοχή στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα, από την εποχή των Ορλωφικών και μετά.

          Τελικά όμως, πήραν το επώνυμο Λεωνίδας από τη φημισμένη ομώνυμη γολέτα τους.

          Ο Νικόλαος Λεωνίδας γεννήθηκε στις Σπέτσες το 1866. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και ειδικεύθηκε στο Ναυτικό Δίκαιο στη Γαλλία και την Αγγλία.

*Οι προτομές του Νικόλου Λεωνίδα και της συζύγου του στο σωζόμενο σπίτι του στις Σπέτσες

Γνωστός έγινε ο στίχος του Σουρή αμέσως μετά την εκλογή του στη Βουλή το 1899.

«Ζήτω και του Λεωνίδα

που θα σώσει την πατρίδα».

Ο Νικόλαος Λεωνίδας εξελέγη βουλευτής Σπετσών από το 1899, έως το 1904. Αναδείχθηκε ακόμη βουλευτής στην Α΄ Αναθεωρητική Βουλή από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1910, το 1912 και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1915, καθώς επίσης και το 1920. Έτσι, υπηρέτησε στο Κοινοβούλιο στην ταραγμένη εποχή του Εθνικού Διχασμού, τόσο στη Βουλή των «Λαζάρων» το 1917-20 όσο και στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση μετά το Νοέμβριο του 1920, η οποία διαλύθηκε με την Επανάσταση των Γονατά-Πλαστήρα.

*Πορτρέτο του Νικόλαου Λεωνίδα

Τρεις φορές εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής. Την πρώτη φορά το 1899, με Πρόεδρο τον Νικόλαο Τσαμαδό. Τη δεύτερη φορά το 1900 με Πρόεδρο τον Νικόλαο Μπουφίδη. Την τρίτη φορά το 1902 με Πρόεδρο τον Θεόδωρο Ρετσίνα.

Στις 18 Ιουνίου 1903 αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής, όταν ο Πρόεδρος Δημήτριος Ράλλης υπέβαλε παραίτηση, ακολουθώντας την παραίτηση της κυβέρνησης Θεοδώρου Δηλιγιάννη. Είχαν ψηφίσει τότε 215 βουλευτές. Ο Νικόλαος Λεωνίδας έλαβε 129 ψήφους έναντι 83 που έλαβε ο Δημήτριος Ράλλης. Βρέθηκαν επίσης και τρία λευκά ψηφοδέλτια. Ήταν τότε, όπως παρατήρησε και η  εφημερίδα «Σκριπ» 37 ετών.

*Η σωζώμενη κατοικία του Νικόλαου Λεωνίδα στις Σπέτσες

Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη, ο Γεώργιος Σουρής παραφράζοντας τους «Χαιρετισμούς» έγραψε στο «Ρωμηό» για τον Κερκυραίο πολιτικό που τον αποκαλούσε Κόντε:

«Χαίρε διπλωμάτη Κόντε

και βατσέλο και τριπόντε

που τεντώνεις το ρουθούνι

στης Βουλής την καταιγίδα

και προσφέρεις το κουδούνι

στων Σπετσών τον Λεωνίδα».

          Την εποχή που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής, ο αδελφός του Δημήτριος, ήταν δήμαρχος των Σπετσών, ενώ ο άλλος αδελφός του ο Ιωάννης, που επίσης είχε εκλεγεί κατ’ επανάληψη βουλευτής Σπετσών διετέλεσε υπουργός στις κυβερνήσεις Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, Αθανάσιου Ευταξία και Νικόλαου Στράτου.

          Το αρχοντικό του, σώζεται σήμερα στις Σπέτσες και την είσοδό του κοσμούν ακόμη, η δική του προτομή και της συζύγου του.

Ο Νικόλαος Λεωνίδας, πέθανε στην Αθήνα. το 1926.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

*Σκίτσο του Νικόλαου Λεωνίδα απο εφημερίδα, κατά την εκλογή του ως Προέδρου Βουλής