ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ: ΤΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ!!!

*Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής

Η Βουλή σχεδόν καθημερινά ψηφίζει νόμους. Μερικές φορές όμως ψηφίζει και πράγματα που είτε έχουν ιστορικό ενδιαφέρον, είτε μας φαίνονται περίεργα και ασυνήθιστα. 

Ας αρχίσουμε τους συμπαθείς κυρ- Μέντιους. Στις 31 Ιανουαρίου 1857 η Βουλή ψήφισε νόμο, ο οποίος όριζε μεταξύ άλλων, ότι τα γαϊδούρια φορολογούνται 0,50 λεπτά της δραχμής, έκαστον!!! Σήμερα κανένα γαϊδούρι δίποδο ή τεράποδο δεν φορολογείται... Τα δίποδα ειδικά φοροδιαφεύγουν!!!

ΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ "ΠΛΗΡΩΝΑΝ" ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ- ΑΡΘΡΟ 3ο

 *Τούρκοι αξιωματικοί

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Μια από τις μεγαλύτερες και αιματηρότερες επιθέσεις Κιρκασίων σημειώθηκε στη Βιζύη, μόλις υποχώρησαν οι Τούρκοι υπό τον στρατηγό Μεχμέτ Αλή Πασά, προ των προελαυνόντων Ρώσων. Έχουν καταγραφεί φόνοι, βιασμοί γυναικών, διαρπαγές, βεβηλώσεις ναών, και πυρπόληση της Μητρόπολης.

          Οι ορδές των Κιρκασίων μετά τη Βιζύη πήγαν στα χωριά Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ιωάννης, Πινακά, Τζακλί, Καβάκι, Σεράγι, Γιοβαλί, Μαγκριώτισσα, Άσβουγα κλπ. όπου συνέχισαν το ληστρικό τους έργο.

          Όμως ένα πραγματικό ολοκαύτωμα συνέβη με τους ατυχείς κατοίκους του χωριού Άγιος Γεώργιος. Περίπου 1.000 άτομα κατέφυγαν σε μια σπηλιά στην τοποθεσία Καρά Ντερέ. Οι Κιρκάσιοι ανακάλυψαν το κρησφύγετό τους, αλλά δεν μπορούσαν να συλλάβουν τους έγκλειστους Χριστιανούς επειδή εκείνοι αντιστέκονταν σθεναρά. Η εφημερίδα «Παλιγγενεσία» των Αθηνών τη 1 Φεβρουαρίου 1878, δημοσιεύει μια συνταρακτική ανταπόκριση, σύμφωνα με την οποία οι Κιρκάσιοι κατέφυγαν σε ένα πανούργο και βάρβαρο τέχνασμα. Άνοιξαν με μοχλούς τρύπες στο θόλο της σπηλιάς και έριξαν μέσα θειάφι και πίσσα. Μετά άρχισαν να πυροβολούν. Το μίγμα πήρε φωτιά και οι ατυχείς Χριστιανοί πέθαναν από ασφυξία. Γλίτωσαν μόνο 18 άτομα.

Η Ιταλική Εκστρατεία των Συμμάχων και η ελληνική συμμετοχή

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_05/12/2010_424618

*Στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Ριτσιόνε ο διοικητής της ΙΙΙ Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος και τιμητικό άγημα, 

αποδίδουν τιμές σε Έλληνες μαχητές, που έπεσαν στη μάχη του Ρίμινι

 *Λαμπρή η δράση της ΙΙΙ Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας 

στη μάχη του Ρίμινι 67 χρόνια πριν
Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης


Μετά την επικράτησή τους στη Β. Αφρική, οι Σύμμαχοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις ακτές της ως εφαλτήριο για μια εισβολή στην Ιταλία. Αυτό ήθελε από την αρχή ο Τσόρτσιλ, όχι όμως και οι Αμερικανοί οι οποίοι, ωστόσο, τελικά συμφώνησαν να πλήξουν τον Αξονα στο μαλακό του υπογάστριο -όπως αποκαλούσε ο Βρετανός πρωθυπουργός την Ιταλία- πριν από τη μεγάλη εισβολή στη ΒΔ Ευρώπη που σχεδίαζαν, αλλά για την οποία δεν ήταν έτοιμοι το 1943. 
Η εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία άρχισε στις 10 Ιουλίου 1943. Στις 17 Αυγούστου έφυγαν από τη νήσο και οι τελευταίοι Γερμανοί και Ιταλοί στρατιώτες. Ακολούθησε η εισβολή στον Νότο της ιταλικής χερσονήσου. Η προέλαση στον Βορρά δεν θα αποδεικνυόταν εύκολη υπόθεση. Οι γερμανικές δυνάμεις στην Ιταλία συνθηκολόγησαν στις 29 Απριλίου 1945. Στην Ιταλική Εκστρατεία συνέδραμε και η Ελλάς, με την ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, η οποία έκτοτε θα έμενε γνωστή ως Ταξιαρχία Ρίμινι.

*Οι μάχες

Η πρώτη απόβαση κατά του Άξονα 

σε ευρωπαϊκό έδαφος

Της Αρετής Tούντα -Φεργάδη*


Στις υποσημειώσεις ή στα κενά των άπειρων σελίδων που συνθέτουν την ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου περιλαμβάνεται και μια μάχη η οποία συνέβαλε αποφασιστικά στην τελική νίκη των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων του Αξονα. 
Πρόκειται για τη μάχη του Ρίμινι, η οποία έλαβε χώρα στις 21 Σεπτεμβρίου του 1944 και η νικηφόρα έκβασή της οφείλεται, εν πολλοίς, στη συμμετοχή της Ελληνικής ΙΙΙ Ορεινής Ταξιαρχίας. 

ΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ "ΠΛΗΡΩΝΑΝ" ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ- ΑΡΘΡΟ 2ο !

*Οθωμανοί στρατιώτες της εποχής εκείνης

Γράφει  ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

            Ο βαρόνος Χιρς ήταν ο ξένος μεγαλοεπενδυτής, που είχε αναλάβει την κατασκευή των σιδηροδρόμων και άλλων έργων στην Ευρωπαϊκή Τουρκία. 

Πρόσφυγες στην Καλλίπολη περιέθαλψε και ο Αντωνάκης Σιδερίδης πρόξενος της Αυστρίας και πράκτορας του Λόυδ.

          Αξίζει να σημειωθεί, ότι εξ αιτίας των κακών συνθηκών που επικρατούσαν στις πόλεις και την ύπαιθρο, στις αρχές Μαρτίου 1878 ενέσκηψε στην Αδριανούπολη επιδημία τυφοειδούς πυρετού, από τον οποία πέθαιναν κάθε μέρα 10-15 άτομα. Στο Ορτάκιοϊ έπεσε δυσεντερία, εξανθηματικός πυρετός και τύφος. Επιδημία τύφου έπεσε και στη Ραιδεστό.

ΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ "ΠΛΗΡΩΝΑΝ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ!! ΑΡΘΡΟ 1ο!

«Αρχίνισε ο πόλεμος, έρχονται και οι Ρώσοι,

φεύγει ο τούρκικος στρατός, χαλάει η Ρωμυλία

κι ο κόσμος πήρε είδηση, φεύγουνε στα μπαλκάνια».

Δημοτικό τραγούδι της Βόρειας Θράκης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι Θρακιώτες υπήρξαν μεγάλα εξιλαστήρια θύματα των πολέμων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όχι μόνο εξαιτίας των αιματηρών συγκρούσεων, αλλά και εξαιτίας των έμμεσων συνεπειών, που είχε μια κινητοποίηση της τουρκικής πολεμικής μηχανής. 

          Οι Τούρκοι μαζί με τα τακτικά στρατεύματα κινητοποιούσαν και στίφη άτακτων, οι οποίοι κατά τη διάβασή τους ή τη διαμονή τους καταλήστευαν και κατατυραννούσαν τους Χριστιανικούς πληθυσμούς.

*Τουρκική μονάδα Πυροβολικού στην περιοχή της Αδριανούπολης

ΝΙΚΟΥ ΓΚΟΤΣΗ: "ΒΗΡΑ- ΦΕΡΕΤΖΙΚ- ΦΕΡΡΕ, ΕΡΩΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΥΤΗΣ"

*Η φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο της εκλεκτής έκδοσης

       Ο Νίκος Γκότσης είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση της περιφέρειας. Εξ ιδίων έστησε ένα ολόκληρο Λαογραφικό Μουσείο στις Φέρρες του Έβρου και τώρα παρουσίασε ένα ογκώδες λεύκωμα 680 σελίδων με σπάνιο ιστορικό υλικό. Πρόκειται για το "ΒΗΡΑ- ΦΕΡΕΤΖΙΚ- ΦΕΡΡΕ, ΕΡΩΣ  ΠΟΛΕΩΣ ΑΥΤΗΣ". Η παρουσίασή του έγινε στην κατάμεστη αίθουσα της Παλαιάς Βουλής. 

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ: ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

*Ο Αρχιστράτηγος Εμμανοήλ Παπάς

 Γράφει ο ιστορικός Αθανάσιος Γκαρίπης

   Ο Εμμανουήλ Παπάς γεννήθηκε στο χωριό Δοβίστα το 1773,ένα  χωριό κοντά στις Σέρρες που σήμερα έχει το όνομα του. Ο πατέρας του Δημήτριος πλούσιος προύχοντας της περιοχής, νεότατος χειροτονήθηκε ιερέας και τιμήθηκε με το εκκλησιαστικό αξίωμα του Οικονόμου. Με την γυναίκα του Φαίδρα απέκτησε 11 παιδιά, 8 αγόρια και 3 θυγατέρες. 

   Ο γιός του Ιωάννης σκοτώθηκε με τον Παπαφλέσα στο Μανιάκι, ο Νικόλαος σκοτώθηκε στο Καματερό πολεμώντας με τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, ο  Αναστάσιος αγωνίσθηκε στην άμυνα του Μεσολογγίου, ενώ  ο Αθανάσιος, ο μεγαλύτερος υιός του, αποκεφαλίσθηκε στη Χαλκίδα.

  Ξεκίνησε με πολύ λίγες γραμματικές γνώσεις, όπως φαίνεται από τις ιδιόχειρες σημειώσεις του καθώς και με λίγα χρηματικά μέσα, όπως γενικά όλοι οι Έλληνες της εποχής. Ίσως η πρώτη αρχή να ήταν το μπακάλικο της Δοβίστας που είχε αγοράσει ο αδερφός του Γιωργάκης Οικονόμου. Ευφυής και τολμηρός γρήγορα εξελίχθηκε σε μεγαλέμπορος των Σερρών με καταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και στη Βιέννη, κατάφερε να αποκτήσει σημαντική περιουσία, κινητή και ακίνητη, να γίνει δανειστής των τούρκων αγάδων και μπέηδων της περιοχής, να συνάψει στενές σχέσεις μαζί τους  και να τους επηρεάζει πολύ, προ πάντων τον πανίσχυρο τοπάρχη Ισμαήλ Μπέη, που ήταν στη Μακεδονία ο αντίποδας του Αλή-Πασά της Ηπείρου.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η ΒΙΖΥΗ ΠΕΡΙ ΤΟ 1886

*Τα τείχη της Βιζύης σήμερα

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ανάμεσα στα πολύτιμα έγγραφα της Βιβλιοθήκης της Βουλής για τη Θράκη, υπάρχει και μια άγνωστη μελέτη του 1886, για τη Βιζύη.

          Συντάκτης της μελέτης αυτής, είναι ο Σάββας Ιωαννίδης δάσκαλος, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος γράφοντας:

          «Από ενός ήδη και επέκεινα έτους λαχών διδάσκαλος της εν Βιζύη Ελλ. Σχολής εύρισκον  παρηγορίαν εις την περιήγησιν και την έρευναν ταύτης τε και της περί αυτήν χώρας».

          Πρόκειται για μια εργασία 21 πυκνογραμμένων χειρόγραφων σελίδων.

          Ο Ιωαννίδης, που η εργασία του έχει ημερομηνία 16 Φεβρουαρίου 1886 περιγράφει την ευρύτερη περιοχή της Βιζύης αναφέροντας, ότι ουσιαστικά αποτελείται «από τρεις αυχένας ων ο εις από ετέρου απέχουσιν αλλήλων 20 λεπτά της ώρας και ο μεν ύπερθεν και ΒΑ καλείται Κιοζ- Τεπές ο δε διάμεσος Δάματα, ο δε τρίτος αυτή αύτη η Βιζύη, επικρεμάμενοι ουτωσίν άπαντες επί της προς την Προποντίδα πεδιάδος».

Αμερικανοί... τουρίστες του ΄60!

*Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις 

στην πέτρινη δεκαετία 

με φόντο τις σπίθες του Κυπριακού, 

τους φόβους και τις προεκλογικές επισκέψεις

Της κ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΜΑΗ*

Oι ελληνοαμερικανικές σχέσεις δεν υπήρξαν ποτέ εύκολες ή ανέφελες. Αιτία, η γεωστρατηγική θέση του δίδυμου Ελλάδας Τουρκίας στον χάρτη του μεταπολεμικού κόσμου. Οι δύο χώρες, ανάχωμα στην κομμουνιστική διείσδυση στον χώρο της Μεσογείου και των πετρελαιοπηγών της Μέσης Ανατολής,βρέθηκαν στο επίκεντρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανάσχεση αυτής της απειλής, γνωστής ως containment,στάθηκε θεμελιώδης αρχή επάνω στην οποία βασίστηκε η χάραξη της στρατηγικής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και, βεβαίως, από την εφαρμογή της δεν μπορούσε να εξαιρεθεί ούτε η Κύπρος. 
Στα σχέδια «νατοποίησης» της νήσου και μετατροπής του Κυπριακού από διεθνές ζήτημα σε μία ακόμη ελληνοτουρκική διαφορά, αντέδρασαν δυναμικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα θα σταθούμε στα γεγονότα του 1964 που προηγήθηκαν της επίσκεψης του Γεωργίου Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον τον Ιούνιο του ιδίου έτους για κατ΄ ιδίαν συνομιλίες του με τον πρόεδρο Τζόνσον προς αποφυγήν μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης, που οσημέραι διαφαινόταν περισσότερο ορατή από ποτέ. 
Αναμφίβολα η δεκαετία του 1960 υπήρξε η δραματικότερη όλων όσες βίωσε στη νεότερη Ιστορία του ο τόπος που, σημειωτέον, διατηρούσε ακόμη νωπές τις σκληρές αναμνήσεις ενός αδυσώπητου εμφυλίου πολέμου. Με την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων λόγω αδυναμίας της Βρετανίας- η οικονομία της οποίας επίσης παρέπαιε- να τα συντηρήσει, η κηδεμονία της χώρας πέρασε στις ΗΠΑ.

Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ ΤΟ 1943

*Μπροστά στον τάφο του Παλαμά ο Άγγελος Σικελιανός

 και αριστερά η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη

 *Η νεκρώσιμος ακολουθία για τον μεγάλο ποιητή 

έλαβε χαρακτήρα πάνδημης εκδήλωσης διαμαρτυρίας  για τα δεινά της κατοχής 67 χρόνια πριν

Επιμέλεια: Νίκος Xρυσολωράς

Αμέσως, σχεδόν, μετά την ήττα των ελληνικών και συμμαχικών δυνάμεων από τον γερμανικό στρατό και την επιβολή τριπλής κατοχής στη χώρα μας, άρχισαν και οι πρώτες εκδηλώσεις αντίστασης. Ξεκινώντας από παράτολμες συμβολικές πράξεις, όπως η καταβίβαση της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη, στις 31 Μαΐου 1941, από τους Γλέζο και Σάντα, η αντίσταση πήρε σύντομα ένοπλη μορφή. Ωστόσο, το αντάρτικο δεν ήταν μεταξύ των διαθέσιμων επιλογών για τους περισσότερους κατοίκους της δοκιμαζόμενης από την πείνα και τις κακουχίες πρωτεύουσας. Πολλοί από αυτούς, όμως, άρπαζαν τις ελάχιστες ευκαιρίες που τους δίνονταν, για να εκδηλώσουν την οργή τους απέναντι στους κατακτητές. Μία από αυτές, ίσως η συγκλονιστικότερη, ήταν η κηδεία του μεγάλου ποιητή, Κωστή Παλαμά, στις 28 Φεβρουαρίου 1943. Η πάνδημη συμμετοχή στη νεκρώσιμο ακολουθία και ο χαρακτήρας αντιστασιακής εκδήλωσης που της δόθηκε, ήταν άλλωστε το πιο ταιριαστό τέλος για τον επιφανέστερο εκπρόσωπο της γενιάς του 1880, στην ποίηση του οποίου συνδιαλέγονται η αρχαία και η βυζαντινή γραμματεία, τα εκκλησιαστικά κείμενα, η δημοτική παράδοση, ο νεοελληνικός διαφωτισμός και τα πρωτοποριακά ευρωπαϊκά ρεύματα του 19ου αιώνα. Με το έργο του, ο Παλαμάς προσπάθησε να θεμελιώσει το ιδεολογικό αφήγημα της αδιάλειπτης ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού. Με τον θάνατό του, ένωσε τους Ελληνες υπό το αίτημα της απελευθέρωσης από τον φασισμό. Στις φωτογραφίες, το βουβό πλήθος φαίνεται να συλλογίζεται τους στίχους από τον Τέταρτο Λόγο, στον Δωδεκάλογο του Γύφτου: «Ω το υπέρτατο τανάσασμα, ω, το ανάκρασμα της νίκης, ύστερ' από κάτεργα σκλαβιάς κι από χρόνια καταδίκης!»

*Η σορός του Παλαμά

Ηχήστε οι σάλπιγγες - Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!

Του Μανόλη Kούμα*

«Χτες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» – γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο η Ιωάννα Τσάτσου...

Ποιος θυμάται την Πολίτισσα Αικατερίνη Δοσίου;

*Η Αικατερίνη Δοσίου

*190 χρόνια από την γέννησή της.

*Σύζυγος υπουργού Παιδείας.

*Μητέρα του αντιεξουσιαστή Αρ. Δόσιου, 

που αποπειράθηκε να δολοφονήσει 

την βασίλισσα Αμαλία.

Γράφει ο συγγραφέας Γιώργος Λεκάκης, www.lekakis.com (*)

Η Αικατερίνη Δοσίου, που εφέτος συμπληρώνονται 190 χρόνια από την γέννησή της, αφού εγεννήθη στην Κωνσταντινούπολη, στο Φανάρι, το 1820, ήταν μια σπουδαία Ελληνίδα λογία.

Η λογία προερχόταν από περιφανή οίκο του Βυζαντίου: Πατέρας της ήταν ο Αλέξανδρος Γ. Μαυροκορδάτος και μητέρα της η Σμαράγδα Μουρούζη! Αυτοί φρόντισαν και έδωσαν στην θυγατέρα τους τέλεια εκπαίδευση: Σπούδασε όχι μόνον την αρχαία ελληνική φιλολογία, αλλά γνωρίζοντας άριστα την γαλλική, την γερμανική και την αγγλική, έγινε «κυρία και των ευρωπαϊκών φιλολογιών»!

Το 1837 κατέρχεται με την μητέρα της εν Αθήναις. Τότε αρχίζει την ιδαίτερη σχέση της με την φιλολογία και δη με την αγάπη της, την ποίηση. 

Τα άγνωστα βάσανα, του Αλεποχωρίου Έβρου

*Τουρκικός στρατός, των αρχών του 20ου αιώνα, στην Αδριανούπολη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Το Αλεποχώρι στον νομό Έβρου, είναι ένα παλαιό και μικρό χωριό στα δυτικά του Διδυμοτείχου και εγγύτατα στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Ελληνικό χωριό, παλαιόθεν. Ας πάμε τώρα στα 1875. Υπάρχει για τη χρονιά αυτή στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, μια «Επίτομος Έκθεσις» που συνετάγη στην Αδριανούπολη στις 20 Οκτωβρίου 1875, από τον Ιάκωβο Κωνσταντινίδη και αναφέρεται σε πόλεις και χωριά της Θράκης. 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Την Δευτέρα 22 Νοεμβρίου στις 19.00 ο συγγραφέας Γιώργος Λεκάκης θα παρουσιάσει έναν φωτογραφικό ταξείδι με σχόλια στην Θράκη, με τίτλο"Ένα οδοιπορικό στην Θράκη μας" στην Ένωση Ελλήνων Ανατ. Ρωμυλίας (Ιπποκράτους 34, 5ος όρ., Αθήναι).

Ο Γ. Λεκάκης είναι γνωστός για το έργο του για την Θράκη, και με το βιβλίο του «Σαμοθράκη Ιερά Νήσος», και από την αρθρογραφία του στον «Χρόνο» Κομοτηνής και στο θρακικού ενδιαφέροντος περιοδικό «Αέροπος».

Εβδομήντα χρόνια από την επέτειο του Οχι

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100003_14/11/2010_422176 

*Ο μεγάλος πρωταγωνιστής των μαχών. Ο Έλλην στρατιώτης

*Κείμενα για τη στάση του Ιωάννη Μεταξά 

και για μια αθέατη πλευρά του Επους του ’40 με αφορμή το σχετικό Αφιέρωμα της «Κ»

Το αφιέρωμα της «Κ» στην εποποιία του 1940 έγινε αφορμή για έντονες συζητήσεις μεταξύ των αναγνωστών της εφημερίδας, γεγονός που φυσικά, δημιουργεί ιδιαίτερη ικανοποίηση στους εμπνευστές και τους επιμελητές της έκδοσης. Οπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξαν και αντιδράσεις, αφού τα θέματα, στα οποία επικεντρώθηκαν οι συγγραφείς των κειμένων, αγγίζουν ευαίσθητες πτυχές της -όχι και πολύ μακρινής- ιστορίας της χώρας μας. Στη σημερινή σελίδα της «Ιστορίας», λοιπόν, επιλέγουμε δύο ενδιαφέροντα κείμενα που μας εστάλησαν και αναφέρονται στο θέμα της 70ής επετείου του Οχι. Στο πρώτο, η ιστορικός, αρχαιολόγος και συγγραφέας Ιωάννα Φωκά - Μεταξά, εγγονή του Ιω. Μεταξά, ασκεί κριτική στις θέσεις που διατύπωσε ο ακαδημαϊκός Ι. Κ. Δεσποτόπουλος για τη στάση που τήρησε ο παππούς της στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Στο δεύτερο, ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, Γ. Σούρλας, αναφέρεται σε ένα μάλλον άγνωστο στο ευρύ κοινό ζήτημα, στους προσωρινούς ή ομαδικούς τάφους των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν μαχόμενοι σε αλβανικό έδαφος.

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος και ο Ιωάννης Μεταξάς

Της Ιωάννας Φωκά - Μεταξά

Το άρθρο του ακαδημαϊκού και φιλοσόφου κ. Κ. Ι. Δεσποτόπουλου, στην «Καθημερινή», την 28η Οκτωβρίου 2010, με τίτλο «Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος και ο Ιωάννης Μεταξάς», δημιούργησε εύλογες απορίες στο κοινό, ως προς τη στάση που τήρησε τελικά ο Ιωάννης Μεταξάς στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Η αποστολή του Γεωργίου Πεσμαζόγλου, «για να πετύχει σύναψη ανακωχής με κεκτημένα τη δόξα του ελληνικού στρατού και τα κατεχόμενα εδάφη της Βορείου Ηπείρου», όπως αναφέρει ο κ. Δεσποτόπουλος, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα και τις σημειώσεις του Ιωάννη Μεταξά στο Ημερολόγιό του, όπως και με τα απομνημονεύματα του Γεωργίου Πεσμαζόγλου.

Η Φρειδερίκη στις ΗΠΑ - 1964

Από το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=365450&dt=07/11/2010

«Ήρθαμε για ψώνια και για ΤV!»

Της κ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΜΑΗ*

Εν όψει των βουλευτικών εκλογών της 16ης Φεβρουαρίου 1964, με την Ελλάδα κυριολεκτικά στα πρόθυρα ενός πολέμου με την Τουρκία εξαιτίας του Κυπριακού και της προσφυγής του Μακαρίου στον ΟΗΕ προκειμένου να αποτρέψει σχέδιο εφαρμογής νατοϊκού ελέγχου στο νησί, μερικούς μόνο μήνες μετά τη δολοφονία Λαμπράκη, με τον Ανένδοτο να βράζει και τον βασιλιά Παύλο να ασθενεί, τον Οκτώβριο του 1963 η «σεπτή άνασσα», η «άνασσα Εργάνη» (Working Queen), όπως την αποκάλεσαν στις ΗΠΑ, αποδέχεται την πρόσκληση του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης να παρευρεθεί στους εορτασμούς επί τη επετείω 75 ετών από της ιδρύσεως του Κολεγίου Θηλέων Μπάρναρντ για τις Τέχνες και να λάβει τον τίτλο της επιτίμου διδάκτορος των Νομικών Επιστημών. Την επίσκεψη εκείνη, όπως και τα γεγονότα της εποχής, θα φωτίσει το συγκεκριμένο άρθρο μέσα από τη διπλωματική αλληλογραφία Αθήνας- Ουάσιγκτον. 

Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΚΑΙ Η ΘΡΑΚΗ

*Αναμνηστικό μετάλιο με την μορφή του Χαρίλαου Τρικούπη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Ο μεγάλος πολιτικός Χαρίλαος Τρικούπης, που πολύ νωρίτερα από τους πολιτικούς του 20ου αιώνα είχε διαβλέψει την ανάγκη της Βαλκανικής συνεννόησης, είχε δώσει βάρος μέσω της εξωτερικής του πολιτικής στη σημασία για τον Ελληνισμό, της Μακεδονίας και της Θράκης, που τότε ήταν υπόδουλες στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Είχε δε την άποψη, ότι πρέπει να είναι συνεχής και αδιάσπαστη η ελληνική κυριαρχία στα παράλια του Αιγαίου.

          Μια σφαιρική επισκόπηση της πολιτικής του αυτής, διατυπωμένη με λιτότητα, σαφήνεια  και ακρίβεια, υπάρχει στην εφημερίδα «Εμπρός» της Αθήνας με ημερομηνία 17 Νοεμβρίου 1913.

Οι Έλληνες Εβραίοι στην Κατοχή

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_07/11/2010_421307

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

Οταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, στην Ελλάδα υπήρχαν μικρές κοινότητες αφομοιωμένων Ρωμανιωτών Εβραίων, οι οποίοι είχαν μητρική γλώσσα τα ελληνικά και ζούσαν στα Ιόνια νησιά, στην Αθήνα και στην κεντρική Ελλάδα. 
Αυτοί συγκαταλέγονταν στις αρχαιότερες εβραϊκές παροικίες στην Ευρώπη. 

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

 *Η Αλεξανδρούπολη σήμερα, με το φάρο της, που αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης

         Μια ιδιαίτερη σημαντική έκδοση είδε το φως της δημοσιότητας, από τον Πολιτιστικό και Ψυχαγωγικό Σύλλογο Αλεξανδρουπολιτών της Αθήνας.

          Πρόκειται για τον τόμο «Σελίδες από την ιστορία της Αλεξανδρούπολης και της γύρω περιοχής». 

ΓΕΥΣΗ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ

*Οι φυλακές "Σουκρί Πασά" της Αδριανούπολης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Σήμερα όταν μιλάμε για τουρκικές φυλακές, στο νου μας φέρνουμε τη γνωστή αμερικάνικη ταινία «Το εξπρές του μεσονυκτίου». Ωστόσο οι τουρκικές φυλακές ήταν διαχρονικά, πάντα ένα πρόβλημα, τόσο για τους φυλακισμένους τους, όσο και για το ίδιο το Οθωμανικό κράτος.

Στην εργασία αυτή, δεν υπάρχουν περιγραφές από πρώτο χέρι για τις συνθήκες που επικρατούσαν εκεί. Είναι απολύτως βέβαιο, πως ήταν άκρως τραγικές. 

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΕΡΡΟΙΑ

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΕΡΟΙΑ. Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΕΧΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ, 
ΤΗΛ. 23310 78100

ΟΠΟΙΟΣ  ΘΕΛΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ. ΑΝ ΤΑΞΙΔΕΥΕΤΕ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΕΡΡΟΙΑ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ Κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΘΕΟΧΑΡΙΔΗ, ΣΤΟ FACEBOOC,
ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ.

http://el-gr.facebook.com/pages/BEROIA/ISTORIKO-PANORAMA/221897908563

ΤΟ ΑΣΜΑ ΗΡΩΪΚΟ ΚΑΙ ΠΕΝΘΙΜΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ, ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΓΙΑ ΘΡΑΚΑ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ

*Οι βραβευθέντες μαθητές των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών 

          Η Ένωση Γυναικών Θράκης "Δόμνα Χατζή Αντώνη Βιζβίζη", σε ειδική εκδήλωση στο Ευγενίδειο Ίδρυμα (Πλανητάριο), τίμησε το Έπος του 1940-41. 

         Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης απονεμήθηκε αναμνηστικό μετάλιο με την μορφή της ηρωίδας του 1821 Δόμνας Βιζβίζη στους μαθητές των παραγωγικών στρατιωτικών σχολών, με καταγωγή από τη Θράκη. Επίσης τους προσφέρθηκε το βιβλίο του Απόστολου Ευθυμιάδη "Η συμβολή της Θράκης στους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους 1361-1920". Χορωδία γυναικών υπό τη διεύθυνση της κ. Ελένης Τσαγκαράκη τραγούδησε επίκαιρα τραγούδια για την ελληνική εποποιία στα Αλβανικά και Ηπειρωτικά βουνά. Προβλήθηκε ακόμα ταινία παραγωγής του Πολεμικού Μουσείου με αφήγηση της Θρακιώτισας στην καταγωγή Σοφίας Βέμπο για τον πόλεμο του Σαράντα.

          Παρέστη και προσφώνησε την εκδήλωση η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Άννα Νταλάρα.

*Η υφυπουργός κ. Άννα Νταλάρα

          Το πρόγραμμα παρουσίασε ο Θρακιώτης ηθοποιός Κώστας Χατζούδης.

          Κεντρικός ομιλητής, ήταν ο δημοσιογράφος Παντελής Αθανασιάδης με θέμα "Το άσμα ηρωικό και πένθιμο του Οδυσσέα Ελύτη, γράφτηκε για Θράκη ανθυπολοχαγό". Το κείμενο του λόγου ήταν το ακόλουθο: