ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ. 

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ 

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΧΩΡΑ 

ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΤΟΜΑ. 

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ, ΣΩΜΑΤΩΝ,

ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ!!!




HAPPY EASTER!!!

ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ 

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ 

ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Υ.Γ. Και προσοχή: Το φως στην άκρη του 

τούνελ, που σας λένε πως βλέπετε, δεν είναι το 

Αναστάσιμο Φως. Αυτό δεν θα σας το 

προσφέρει κανένας. Θα το βρείτε στην ψυχή 

σας. Κρατείστε την καθαρή!!!

ΠΟΜΑΚΟΙ- ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ- Ιστορική διερεύνηση του θέματος.

            Κυκλοφόρησε στην Ξάνθη το βιβλίο του Πέτρου Α. Γεωργαντζή με τίτλο «ΠΟΜΑΚΟΙ- ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ- Ιστορική διερεύνηση του θέματος».

Ο Πέτρος Γεωργαντζής πολυγραφότατος Ξανθιώτης συγγραφέας (25 και πλέον βιβλία με σύνολο 10.000 σελίδων) που έχει τιμηθεί τρεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1975, 2003 και 2010) διακρίθηκε για την επιστημονική τεκμηρίωση και την πληρότητα των εργασιών του.

Το συγκεκριμένο βιβλίο του και αυτό τιμά τους Ξανθιώτες εκδόθηκε με χορηγίες συμπατριωτών του συγγραφέα υπό τον όρο να μην αναγραφούν τα ονόματά τους.

1945: Η Συμφωνία της Βάρκιζας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_17/04/2011_439355

*Η υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας. Καθιστοί οι τρεις εκπρόσωποι του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ

 *Η ιστοριογραφία μας υστερεί ακόμη 

στην ορθή αποτίμηση των γεγονότων 

και την ανάλυση της διεθνούς εμπειρίας

66 χρόνια πριν.

Του Στάθη Ν. Καλύβα*


Τα Δεκεμβριανά, όπως πέρασε στην ιστορία η στρατιωτική σύρραξη του ΚΚΕ με τους συνασπισμένους αντιπάλους του, ξεκίνησαν στις 3 Δεκεμβρίου 1944 και έληξαν με συντριπτική ήττα των κομμουνιστών στη μάχη της Αθήνας. 
Η λήξη των εχθροπραξιών επισφραγίστηκε με την ανακωχή της 10ης Ιανουαρίου 1945, ενώ, ένα μήνα αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου υπεγράφη η Συμφωνία της Βάρκιζας, η οποία καθόριζε τους όρους μετάβασης στο μεταπολεμικό πολιτικό καθεστώς.

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ

Σήμερα λόγω της ημέρας, επαναφέρω ένα παλαιότερο θέμα που είχα αναρτήσει για το τροπάριο της Κασσιανής. 

Καλή Μεγαλοβδομάδα φίλοι μου.

*Η Αγία Κασσιανή

          Μεγάλη Τρίτη, της Μετανοούσας Μαγδαληνής. Το τροπάριο της ημέρας, που έγραψε η μοναχή Κασσιανή κατέχει ξεχωριστή θέση, τόσο στην εκκλησιαστική ποίηση, όσο και στην Ελληνική Γραμματεία γενικότερα. 

          Η Κασσιανή ή Κασσία, ή Εικασία, ήταν βυζαντινή μοναχή και υμνογράφος. Σ' αυτήν αποδίδεται το ψαλλόμενο την Μεγάλη Τρίτη τροπάριο. Ο πρώτος βυζαντινός χρονογράφος που έγραψε για την Κασσιανή είναι ο Συμεών ο Μάγιστρος. Από το πλούσιο έργο της περίπου 50 από τους ύμνους έχουν διασωθεί και 23 από αυτούς χρησιμοποιούνται στη Ορθόδοξη λατρεία. Ο ακριβής αριθμός τους δεν έχει προσδιορισθεί. Επιπλέον, σώζονται 789 μη λειτουργικοί της στίχοι. Πρόκειται κυρίως για «γνωμικά». 

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ E' ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΥΨΗΛΑΝΤΗ: ΕΝΑΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ «ΕΝ ΟΧΕΤΟΙΣ ΔΑΚΡΥΩΝ» (Μέρος Α' )

*Ο ανδριάντας του Γρηγορίου Ε' στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών

Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Την Κυριακή 13 Μαρτίου του 1821, σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριος ο Ε’, εκφωνεί επισήμως τον αφορισμό των δύο εμφανιζόμενων πρωταγωνιστών της ελληνικής εξέγερσης στη Μολδοβλαχία: Του αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρου Υψηλάντη και του συνεργάτη του Μιχαήλ (Βόδα) Σούτσου, Ηγεμόνα της Μολδαβίας. 

Αν η επαναστατική προκήρυξη του Υψηλάντη, «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», διεκδικεί την διάκριση του πρώτου και πλέον προοδευτικού μανιφέστου της μεταναπολεόντειας εποχής, ο αφορισμός του διακινητή της και όσων των ακολουθούσαν, αποτελεί εκ πρώτης όψεως το άκρως αντίθετό του: Έναν κατάπτυστο ύμνο στο ραγιαδισμό και την εθελοδουλία.

Συντεταγμένος στις 11 Μαρτίου του ’21, ο αφορισμός εμφανίζεται έκτοτε, ως τεκμήριο του αντιδραστικού ρόλου της Εκκλησίας κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, αλλά και αργότερα. Οι κατήγοροι του Γρηγορίου ωστόσο, είτε αγνοούν, είτε ηθελημένα αποσιωπούν, πως την απόφαση για αφορισμό δεν την έλαβε κάποιος συνειδητά αντεπαναστάτης Πατριάρχης, αλλά ένα Σώμα εβδομήντα δύο εκπροσώπων της Ρωμιοσύνης της Κωνσταντινούπολης – ιερείς, πολιτικοί, αρχιτεχνίτες – αρκετοί εκ των οποίων ήσαν μυημένοι στο επαναστατικό εγχείρημα. Και σχεδόν πάντα, την ίδια ώρα που ο Γρηγόριος απαγχονίζεται εκ νέου από τους ομοφύλους του, αποσιωπείται όλο το κρίσιμο παρασκήνιο, που έκανε τον ίδιο τον Υψηλάντη να μιλά για «το άγιο αίμα του Πατριάρχη» μετά απ’ τον απαγχονισμό του.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

          Παρακολουθείστε ένα ενδιαφέρον βίντεο για την ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας. Δυστυχώς επειδή είναι αμερικανικό προπαγανδιστικό, δεν αναφέρει σχεδόν τίποτα για τις θυσίες της Ελλάδας. 
          Ευχαριστώ, την κ. Αθηνά Καραγιάννη, που μου το υπέδειξε.

20) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ Β΄ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ: ΒΑΛΒΗΣ ΖΗΝΟΒΙΟΣ

*Ο Ζηνόβιος Βάλβης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ορόσημο στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος, είναι το 1862, όταν πραγματοποιήθηκε η έξωση του βασιλιά Όθωνα και συγκροτήθηκε η Β΄ Εθνοσυνέλευση, η οποία και ψήφισε τελικά, το Σύνταγμα του 1864. Το Σύνταγμα αυτό είναι το μακροβιότερο της χώρας μας, αφού η αναθεώρησή του έγινε μόλις το 1911.

          Στη Β΄ Εθνοσυνέλευση, προέδρευσαν πέντε πολιτικές προσωπικότητες της εποχής, οι Ζηνόβιος Βάλβης, Αριστείδης Μωραϊτίνης, Διομήδης Κυριακού, Ιωάννης Μεσσηνέζης και Επαμεινώνδας Δεληγιώργης.

19) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΠΕΤΙΜΕΖΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

*Ο Λεωνίδας Πετμεζάς

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Συνεχίζοντας την παρουσίαση των πορτρέτων των διατελεσάντων Προέδρων της Βουλής από το 1843 έως σήμερα, θα αναφερθούμε στον Λεωνίδα Πετιμεζά, γόνο ιστορικής οικογένειας της ορεινής Αχαΐας. 

        Με μεγάλες οικογενειακές περγαμηνές, εισήλθε στην πολιτική ο Λεωνίδας Πετιμεζάς, ο οποίος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής το 1862.

        Γεννήθηκε στα Σουδενά των Καλαβρύτων το 1825.

Αυθεντικό Βίντεο απο την καταστροφή της Σμύρνης, το Σεπτέμβριο του 1922.!!!!!!!

*Η μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε την Σμύρνη.

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΕITE ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ  ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΤΟ 1922: ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΘΑΜΜΕΝΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΕΔΕΙΞΕ. 

 Smyrna 1922
 You are informed of a 35 mm film transferred to digital in 2008. It can be watched at:

 http://www.vimeo.com/10069165 

18) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΦΙΛΩΝ ΦΙΛΩΝΟΣ

*Ο Φίλων Φίλωνος

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Μετά τον Αντώνιο Γεωργαντά, που εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής το 1849- 1850, η Λιβαδειά, έδωσε  και δεύτερο Πρόεδρο, τον Φίλωνα Φίλωνος, γιο αγωνιστή της Επανάστασης του 1821. 

          O Φίλων Φίλωνος, που διατέλεσε Πρόεδρος της Βουλής κατά τα έτη 1861-1862, γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1813.

          Ήταν γιός του Γιαννάκη Φίλωνος, πρόκριτου της Λιβαδειάς, ο οποίος την 1^η Απριλίου 1821 κήρυξε μαζί με τους προεστούς Ιωάννη Λογοθέτη και Λάμπρο Νάκο, την Επανάσταση στην περιοχή, και σχημάτισε τοπική προσωρινή διοικητική αρχή, την λεγόμενη Αρχή των Κονσόλων της Ανατολικής Ελλάδος.

ΑΘΗΝΑ:ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ

17) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ

*Ο τάφος του Ανάργυρου και της συζύγου του Αικατερίνης στις Σπέτσες

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι Σπέτσες είχαν τεράστια συμβολή στην Επανάσταση του 1821, τόσο με τα καράβια, όσο και με τα πληρώματά τους, αλλά και με τις μεγάλες οικονομικές προσφορές των κατοίκων τους.

          Μετά την δημιουργία του νέου Ελληνικού Κράτους, οι Σπέτσες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας και το 1861 προσέφεραν στη χώρα και ένα πρόεδρο της Βουλής, τον Ανάργυρο Αναργύρου.

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821- Μέρος Δ'

Κωνσταντινούπολη: Ο Πύργος στο Γαλατά

                                       Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                    Μέρος Τέταρτο

Πριν μπούμε στο Σαράϊ, γιατί εκεί μέσα, η όποια επίδραση της Ρωμιοσύνης έφτανε κατ’ ευθείαν στον Σουλτάνο, να πούμε δυο παράγοντες, που μέχρι σήμερα επηρεάζουν την Τούρκικη στάση, γενικά.

Ο ένας είναι ισόβιος με τους Οθωμανούς, γιατί σχετίζεται με την γη που πατάνε. Η γη, κατά έναν περίεργο τρόπο, μιλά. Μέσα της ζει το παρελθόν και πάνω της, οι αμέτρητες μαρτυρίες, ομολογούν την ιστορία. Όπου κι αν πάτε στην σημερινή Τουρκία …και να πάτε… όποιο χώμα κι αν πατάτε, είναι Ρωμιοσύνη. 

Εκδήλωση στην Καβάλα, για την ημέρα μνήμης των διωγμών στην Ανατολική Θράκη 1913-15

*Αδριανούπολη: Η μητρόπολη του Θρακικού Ελληνισμού

Ομιλητής ο κ. Χρήστος Κοζαρίδης

Αγαπητοί Φίλοι και φίλες

Θρακιώτες και Θρακιώτισσες

Πριν από 3 χρόνια καθιερώθηκε από την πανελλήνια ομοσπονδία θρακικών σωματείων η 6 Απριλίου ως ημέρα μνήμης των διωγμών που υπέστησαν οι πρόγονοι μας στην Ανατολική Θράκη την περίοδο 1914-15.

  Η Θράκη αποτέλεσε για χιλιάδες χρόνια ένα ενιαίο χώρο, μέσα στον  οποίο συμβίωναν διαφορετικοί πολιτισμοί, γλώσσες και θρησκείες. Λίγες μόνο δεκαετίες, ούτε καν μισός αιώνας, χρειάστηκαν για να τριχοτομηθεί και να χάσει την φυσιογνωμία της που κατά βάση χαρακτηρίζονταν για την ελληνικότητα της, όπως παραδέχονται σήμερα η πλειοψηφία των ιστορικών επιστημόνων. 

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821- Μέρος Β'

         *Ο τάφος του Μεβλανά στο Ικόνιο                                      

   Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                  Μέρος δεύτερο

Ας συνεχίσουμε την κουβέντα, για την πορεία της Ρωμιοσύνης, μέχρι το πρώτο "μπαμ", της Επανάστασης του ’21. Στο καζάνι, εκεί όπου έβραζαν τα πριν της Επαναστάσεως γεγονότα, πρέπει να βάλουμε όλα τα συστατικά, με προσοχή. Μόνον έτσι θα βγουν συμπεράσματα, που πατάνε στα πόδια τους.

Λέγαμε για τους Οθωμανούς. Και λέγαμε, πως δεν είναι ασφαλή τα δύο πρώτα συμπεράσματα:

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821-Μέρος Γ΄

        Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                   Μέρος τρίτο

Μείναμε στους Μπεκτασήδες των Οθωμανών, τους επικρατέστερους. Κι αν πρέπει να πούμε κάτι γι αυτούς, είναι γιατί, τα τάγματα αυτά και κυρίως όσα ιδρύθηκαν στις κοιτίδες της Ρωμιοσύνης, στην Κωνσταντινούπολη για παράδειγμα, διατηρούσαν ένα κάποιο παραδεκτό επίπεδο σχετικά καλής συμπεριφοράς με τους χριστιανούς, μια σχέση που κρατήθηκε μέχρι και την δεκαετία του 1940, με την συμμετοχή, την άτυπη συμμετοχή, μερικών αξιόλογων Ρωμιών. 

Ήταν μ’ άλλα λόγια, μια άτυπη γέφυρα επαφής μεταξύ των δύο πίστεων, με βάση τα κοινά σημεία πίστης. Ας μην ξεχνάμε τους Κρυπτοχριστιανούς, που και σήμερα ακόμη είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Άρα, πολλοί Μπεκτασήδες, ήσαν πρώην χριστιανοί, ιδίως στις πρώτες δεκαετίες την Οθωμανικής παρουσίας. 

ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1944

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100003_03/04/2011_437774

*Ελασίτες στα οδοφράγματα

*Δυο διαφορετικές προσεγγίσεις 

για ένα γεγονός που καθόρισε την Ελλάδα 

67 χρόνια πριν

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

«Το αίμα φέρνει αίμα κι άλλο αίμα». Με αυτές τις λέξεις συνόψισε ο Σεφέρης την κατάσταση στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944. Δύο, μόλις, μήνες μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αεροσκάφη Σπιτφάιαρ και Μποφάιτερ της RAF σφυροκοπούσαν τα προάστια, ενώ μάχες μεταξύ βρετανικών και κυβερνητικών δυνάμεων, από τη μία πλευρά, και του ΕΛΑΣ, από την άλλη, μαίνονταν σε όλη την πόλη. 

Η σπίθα γι' αυτόν τον «δεύτερο γύρο» εμφυλίου πολέμου, που έμεινε γνωστός ως «Δεκεμβριανά», άναψε όταν στις 3 Δεκεμβρίου η Αστυνομία, η οποία αντιπροσώπευε το έσχατο ορατό κατάλοιπο του κατοχικού συστήματος, άνοιξε πυρ εναντίον των διαδηλωτών του ΕΑΜ στην πλατεία Συντάγματος. 

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

                                 Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                                Μέρος Πρώτο

Μιλώντας για την επανάσταση των Ελλήνων, το 1821 κατά των Οθωμανών, πρέπει πρώτα- πρώτα, πριν από τα γεγονότα δηλαδή, να καταγράψει κανείς με ευκρίνεια, όλους τους παράγοντες, που επικρατούσαν και επηρέαζαν, από πολύ πριν από το 1821 και μέχρι το πρώτο ΄΄μπαμ΄΄.

Ποιοί ήταν οι Οθωμανοί; Πόσο καλά τους ξέρουμε;

Οι ίδιοι ελάχιστα πράγματα κατέγραψαν για τον εαυτό τους και μάλιστα, πολύ περιορισμένα, κυρίως θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Και σήμερα ακόμη, όσο και να γράφουν και να σβήνουν οι πανεπιστημιακοί τους δάσκαλοι, δεν μας παρουσιάζεται μια πλήρης, σαφής εικόνα της Οθωμανικής ιστορίας. Τα πιο πολλά γι’  αυτούς είναι σαν τίτλοι ειδήσεων με ελάχιστο, ξερό ρεπορτάζ.

ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ... ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!

16) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΛΟΝΤΟΣ XΡ. ΑΝΔΡΕΑΣ

*Ο Ανδρέας Χ. Λόντος

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Στη σειρά της παρουσίασης των πορτρέτων των Προέδρων της Βουλής, θα αναφερθούμε σήμερα στον Ανδρέα Λόντο, βουλευτή και γερουσιαστή, ο οποίος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής το 1859- 1860 και ανέλαβε κατά καιρούς, διάφορα υπουργεία.

          Δύο μεγάλες και ευκατάστατες οικογένειες της Πελοποννήσου κατά το 18^ο και 19^ο αιώνα, έφεραν το επίθετο Λόντος. Και οι δύο οικογένειες  είχαν σαν αφετηρία το χωριό Κάλανος Νεζερών της Αχαΐας. 

Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΒΕΙ ΦΩΤΙΕΣ!!!!

           Το εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο του Ανδρέα Μακρίδη  για τη δράση του Παπαφλέσα στην Πελοπόννησο το 1821, προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο στην επισκέψιμότητα των φίλων του ιστολογίου που το διάβασαν όσο και στην κριτική που ασκείται για την δράση του Γρηγορίου Δικαίου, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως Παπαφλέσας και σφράγισε την δράση του (πατριωτική ή αμφιλεγόμενη), με την ηρωική θυσία του στο Μανιάκι, επιχειρώντας να αναχαιτίσει τις δυνάμεις του Ιμπραήμ. Το ιστολόγιο είναι ανοιχτό για να διατυπώσετε τις παρατηρήσεις σας. Πρώτος διατύπωσε τις ακόλουθες παρατηρήσεις του ο κ. Νίκος Μπαριάμης:

"Κατα τη γνωμη μου, μια απο τις πιο υπερεκτιμημενες φιγουρες της επαναστασης (μαζι με αλλους οπως γκουρας, κουντουριωταιοι και εν μερει μακρυγιαννης και καραισκακης). ανθρωπος κιβδηλος, παραδοπιστος, διπροσωπος, υπερβολικα φιλοδοξος και τρομερα αστατος... στραφηκε κατα των αρχικων συμπολεμιστων του (κολοκοτρωνη, νικηταρα, πλαπουτα, δεληγιαννη, μητροπετροβα κλπ). η απεχθεια του μοραϊτικου λαου προς το προσωπο του φαινεται και απο τα μηδαμινα τραγουδια που δημιουργησε ο λαος γι αυτον και περιοριζονται στην ιδιαιτερη πατριδα του, τη μεσσηνια. κι αυτο συνεβη διοτι αυτος μαζι με ορισμενα ακομα ανθρωπαρια οπως μαυροκορδατος, κωλεττης και κουντουριωτης ηταν οι αμεσοι υπεθυνοι, με κορυφαιο τον διαολογιατρο τον κωλεττη, για την εισβολη των ρουμελιωτων στον μορια κατα τα χρονια που εμφυλιου (1823-1825), που προκαλεσε την ερημωση και καταστροφη της πελοποννησου. αυτος ηταν κυριος υπαιτιος της φυλακισης των μοραιτων οπλαρχηγων και προεστων στην υδρα. και τελικα καταφερε να "ξελασπωσει" με ενα μανιακι, την οποια κινηση εγω κρινω ως κινηση απελπισιας και κριση υστεροφημιας. δεν θελω διολου να υποβαθμισω την σημασια της μαχης του μανιακιου αλλα θεωρω οτι ο λογος που ο παπαφλεσσας αντιμετωπισε τον ιμπραημ σε εκεινο το σημειο κατω απο τις συγκεκριμενες συνθηκες που επικρατουσαν ηταν εγωιστικος, χωρις ιχνος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ μετανοιας...".

28 Μαρτίου 2011 7:56 π.μ.