ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821- Μέρος Δ'

Κωνσταντινούπολη: Ο Πύργος στο Γαλατά

                                       Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                    Μέρος Τέταρτο

Πριν μπούμε στο Σαράϊ, γιατί εκεί μέσα, η όποια επίδραση της Ρωμιοσύνης έφτανε κατ’ ευθείαν στον Σουλτάνο, να πούμε δυο παράγοντες, που μέχρι σήμερα επηρεάζουν την Τούρκικη στάση, γενικά.

Ο ένας είναι ισόβιος με τους Οθωμανούς, γιατί σχετίζεται με την γη που πατάνε. Η γη, κατά έναν περίεργο τρόπο, μιλά. Μέσα της ζει το παρελθόν και πάνω της, οι αμέτρητες μαρτυρίες, ομολογούν την ιστορία. Όπου κι αν πάτε στην σημερινή Τουρκία …και να πάτε… όποιο χώμα κι αν πατάτε, είναι Ρωμιοσύνη. 

Πανάρχαιη, αρχαία, βυζαντινή, προκεμαλική κλπ. Όσο κι αν βανδαλίστηκε η ελληνική διαδρομή ανά τους αιώνες, έμειναν πεντακάθαρες αποδείξεις της άλλοτε ιδιοκτησίας μας. Και θα ’λεγα, πως ο γκασμάς και η τσάπα των άξεστων Οθωμανών, λιγότερη ζημιά έκανε, μπροστά σ’ αυτήν που τώρα κάνουν οι σχετικές με το θέμα μας, επιστήμες των Τούρκων. Διαστρέβλωση, αποσιώπηση, παραπλάνηση, ψέματα χοντρά. Θάβουν την αλήθεια. Από παλιά την θάβουν. Μα τώρα, από Κεμάλ και μετά, την θάβουν με τρόπο "επιστημονικό". 

Στην Πέργαμο, που πήγαινα συχνά, το ενημερωτικό φυλλάδιο για τους τουρίστες, με υπογραφή γνωστού τούρκου αρχαιολόγου, έλεγε: Στα παλιά τα χρόνια, χτίστηκε η Πέργαμος, ως ακρόπολη αρχικά και μετά σαν πόλη. Στους ρωμαϊκούς χρόνους κ.λπ. κ.λπ. Δηλαδή, κάποια πόλη, η Πέργαμος, ξεπήδησε στην κοιλάδα του Κάϊκου, χωρίς παρελθόν, έτσι στα ξαφνικά. Στην συνέχεια, πηδάμε ξαφνικά στην ρωμαϊκή περίοδο, χωρίς τίποτε ενδιάμεσο, κανείς δεν μεσολαβεί. Πού; Στην Πέργαμο! Την ελληνικότατη Πέργαμο του Λυσιμαχου, του Σέλευκου, του Αντίοχου και λοιπών και λοιπών! Που και σήμερα να πάτε, θα δείτε τα ελληνικά τα σπίτια, τα μαγαζιά και τα ιδρύματά της Ρωμιοσύνης, να στέκουν ακόμη ξεψυχισμένα. Την Πέργαμο, απ’ όπου οι Ρωμιοί ξεσπιτώθηκαν μόλις 90 χρόνια πριν. Μέσα δε, στον αρχαιολογικό χώρο, χαραγμένα στα μάρμαρα, υπάρχουν μόνο ελληνικά. Δεν είδα τίποτα στα λατινικά. Δεν θα είδα καλά, φαίνεται...

Αυτή η εσκεμμένη απόκρυψη της ιστορικής πραγματικότητας, συμβαίνει σε όλη την Τουρκία. Γιατί; Διότι, απλούστατα, ποτέ τους δεν μπόρεσαν να κληρονομήσουν την πλουσιότερη ιστορική κληρονομιά της παγκόσμιας ιστορίας, από πολιτιστική ανεπάρκεια και από φόβο. Τι να λέγανε, δηλαδή; Πως η Κωνσταντινούπολη είναι η μάνα της Ρωμιοσύνης; Αν πέστε, έλεγαν κάτι τέτοιο, γιατί θα παρέλειπαν την Σμύρνη, την Αδριανούπολη, την Τραπεζούντα και ό,τι άλλο είναι Ρωμαίϊκο;

Ένα δεύτερο, είναι οι φυλές των Οθωμανών. Όχι οι διάλεκτοι. Οι φυλές. Δεκάδες!

Τουρκομάνοι, Τσερκέζοι, Λαζοί, Κούρδοι, Ρωμιοί, Εβραίοι, Αρμένηδες, Ταχτατζήδες, Ρομά, Κιζιλμπασήδες, Γιουρούκοι, Πόντιοι μουσουλμάνοι, Καππαδόκες μουσουλμάνοι, Συρορθόδοξοι, Κρήτες μουσουλμάνοι, Κύπριοι μουσουλμάνοι και άλλοι και άλλοι. Απ’ όλους αυτούς και κυρίως από τους εξισλαμισμούς χριστιανικών συνόλων, εν μια νυκτί, προέκυψε ένας μιγάς κόσμος και κυρίως η Οθωμανική κάστα, που βάσταξε 600 χρόνια και στη συνέχεια, η Τούρκικη κάστα από τον Κεμάλ και μέχρι σήμερα. Είπαμε. Τούρκοι- Τούρκοι με φυλετική καθαρότητα, πρέπει να είναι πολύ λίγοι. Οι πιο πολλοί είναι μιγαδικής Οθωμανικής προέλευσης.

Ας κάνουμε μια στάση ανακεφαλαίωσης.

Οι Τουρκομάνοι δεν είχαν διοικητικές ικανότητες ούτε ασκούσαν επαγγέλματα. Ελάχιστοι ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν το Κοράνι.

Με το που εμφανίστηκαν οι Τουρκομάνοι στην Μικρασία, εξισλάμισαν μεγάλους πληθυσμούς, πολύ πιο προηγμένων σε πολιτισμό, οι οποίοι και συνέχισαν να ζουν, σαν τεχνίτες, έμποροι, ναυτικοί κλπ

Στη διαμόρφωση της νέας τάξης των από κει πέρα ονομαζόμενων "Οθωμανών", συμβάλλει η αναγκαστική είσοδος χριστιανών κοριτσιών (και όχι σπάνια και αγοριών), στα χαρέμια και έτσι με τον καιρό μορφοποιείται η τούρκικη κάστα.

Στο Οθωμανικό Ισλάμ, πολύ γρήγορα, εισέδυσαν Νεοπλατωνικές θέσεις, που κατά καιρούς, απάλυναν τις επιταγές του Κορανίου και δημιούργησαν πυρήνες έντονης θρησκευτικής, αλλά και πολιτικής αμφισβήτησης.

Ποτέ τους δεν αποδέχτηκαν την ιστορική αλήθεια κι αυτό το κόμπλεξ το κουβαλάνε μέχρι και σήμερα, επικρινόμενοι από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Ακόμη και ο ίδιος, ο Κεμάλ, αναγκάστηκε να επιβάλει την έννοια του Τούρκου με το στανιό, με την γνωστή πια, ρήση/διαταγή του, "ο κάτοικος της Τουρκίας είναι Τούρκος".

Τι έκαναν οι Ρωμιοί στα 600 αυτά, χρόνια;

Να τα πούμε στο μέρος πέμπτο; Τι λέτε;

Ευχαριστώ.

Γιώργος Ψύλλας