ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821-Μέρος Γ΄

        Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                   Μέρος τρίτο

Μείναμε στους Μπεκτασήδες των Οθωμανών, τους επικρατέστερους. Κι αν πρέπει να πούμε κάτι γι αυτούς, είναι γιατί, τα τάγματα αυτά και κυρίως όσα ιδρύθηκαν στις κοιτίδες της Ρωμιοσύνης, στην Κωνσταντινούπολη για παράδειγμα, διατηρούσαν ένα κάποιο παραδεκτό επίπεδο σχετικά καλής συμπεριφοράς με τους χριστιανούς, μια σχέση που κρατήθηκε μέχρι και την δεκαετία του 1940, με την συμμετοχή, την άτυπη συμμετοχή, μερικών αξιόλογων Ρωμιών. 

Ήταν μ’ άλλα λόγια, μια άτυπη γέφυρα επαφής μεταξύ των δύο πίστεων, με βάση τα κοινά σημεία πίστης. Ας μην ξεχνάμε τους Κρυπτοχριστιανούς, που και σήμερα ακόμη είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Άρα, πολλοί Μπεκτασήδες, ήσαν πρώην χριστιανοί, ιδίως στις πρώτες δεκαετίες την Οθωμανικής παρουσίας. 

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

                                 Γράφει ο Γιώργος Ψύλλας

                                                                Μέρος Πρώτο

Μιλώντας για την επανάσταση των Ελλήνων, το 1821 κατά των Οθωμανών, πρέπει πρώτα- πρώτα, πριν από τα γεγονότα δηλαδή, να καταγράψει κανείς με ευκρίνεια, όλους τους παράγοντες, που επικρατούσαν και επηρέαζαν, από πολύ πριν από το 1821 και μέχρι το πρώτο ΄΄μπαμ΄΄.

Ποιοί ήταν οι Οθωμανοί; Πόσο καλά τους ξέρουμε;

Οι ίδιοι ελάχιστα πράγματα κατέγραψαν για τον εαυτό τους και μάλιστα, πολύ περιορισμένα, κυρίως θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Και σήμερα ακόμη, όσο και να γράφουν και να σβήνουν οι πανεπιστημιακοί τους δάσκαλοι, δεν μας παρουσιάζεται μια πλήρης, σαφής εικόνα της Οθωμανικής ιστορίας. Τα πιο πολλά γι’  αυτούς είναι σαν τίτλοι ειδήσεων με ελάχιστο, ξερό ρεπορτάζ.