Μνήμη και λήθη του Εμφυλίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_22/12/2012_505901

 *Σταυροί στο μέτωπο του εμφυλίου. "Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε....".

*Οι δύο πλευρές επιχείρησαν

να ξεχάσουν το παρελθόν

και να επιστρέψουν σε μια ειρηνική συμβίωση

Της Ελένης Πασχαλούδη*

          Η θεσμική μνήμη μιας κοινωνίας συνήθως συγκροτείται από ιστορικά γεγονότα και σύμβολα που προάγουν την κοινωνική και την εθνική συνοχή, αλλά και την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας στον χώρο και στον χρόνο. Γι’ αυτό, κατά κανόνα δεν θεωρούνται αξιομνημόνευτες όλες οι ιστορικές στιγμές μιας χώρας ούτε και φυσικά εορτάσιμες.

          Αντίθετα, επιλέγονται για να αναδειχθούν και να εορταστούν γεγονότα θετικής σημασίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σύμβολα εθνικής υπερηφάνειας και ως παραδείγματα προς μίμηση. Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η απόκρουση ενός παντοδύναμου ή επικίνδυνου εχθρού (28 Οκτωβρίου 1940) ή η επανάσταση με σκοπό την ίδρυση εθνικού κράτους (25 Μαρτίου 1821). 

H εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

*Ἡ γέφυρα στόν ποταμό Τούνζα πού ἑνώνει τήν Ἀδριανούπολη μέ τό Κάραγατς. Ἡ γέφυρα εἶχε ὀνομασθεῖ σέ "Γέφυρα Διαμάντη" κατά τή διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Διοίκησης πρός τιμήν τοῦ λοχαγοῦ Διαμάντη, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἐκεῖ μαχόμενος τόν Ἰούνιο τοῦ 1920. Στό βάθος δεξιά διακρίνεται τό τέμενος Σελιμιέ. Φαίνονται καθαρά στή γέφυρα τά κάρα πού ἔρχονται πρός τό Κάραγατς καί τή δυτική ὄχθη τοῦ Ἕβρου καί αὐτά πού γυρίζουν πίσω ἄδεια. (Ἀρχές Ὀκτωβρίου 1922)

Γράφει ο κ. Δημ. Α. Μαυρίδης

          Η ασύλληπτης έκτασης, τρομερή Μικρασιατική Καταστροφή έχει απωθηθεί και παραμένει σήμερα ως ανοικτό τραύμα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου του 1922. Κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν, όμως, τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922.

          Η Ανατολική Θράκη αποτελούσε την κύρια εστία του θρακικού Ελληνισμού και ήταν προαύλιο και ενδοχώρα της Κωνσταντινούπολης. Η Ανατολική Θράκη βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος από τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Σήμερα, η απώλεια της Ανατολικής Θράκης θεωρείται ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της.

          Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή, η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και ουσιαστικά αδικαιολόγητη. Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα. Και αυτό το εννοούμε με τη συναίσθηση ότι ανάλογες συνθήκες συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα. Πρόκειται για την άνιση διπλωματία που εφαρμόζεται στις ετεροβαρείς σχέσεις μας με τους ισχυρούς προστάτες, που είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητούμε.

Εμφύλιος: Μια ελληνική υπόθεση

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_16/12/2012_505231

*Άγριες μάχες μεταξύ του Εθνικού Στρατού και των ανταρτών

*Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο

και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ

να συνεργαστεί με τους αντιπάλους της

Του Θάνου Bερέμη*

          Η ένοπλη αναμέτρηση του εμφυλίου δεν ήταν προϊόν συνωμοσίας της Αριστεράς ή της Δεξιάς μολονότι ήταν αναπόφευκτο να επιδιώξουν και οι δύο πλευρές να ταυτίσουν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης με τα σχέδια των πρωταγωνιστών του Ψυχρού Πολέμου, της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ.

          Όμως τον ελληνικό εμφύλιο δεν προκάλεσαν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Σοβιετική Ένωση αλλά η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο και να εξασφαλίσει την ισονομία και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους τους οποίους περιφρονούσε. Υπήρξαν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταπολεμικές εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες χωρίς όμως να οδηγηθούν στην ένοπλη σύγκρουση.

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

          Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου στις 10.10 μ.μ. στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, μπορείτε να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ μου

          Αφιέρωμα στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912 1913 - 100 Χρόνια μετά «Τα Χρόνια της Δόξας» 

Σκηνοθεσία: Τάϊνα Γρηγοριάδου

Μοντάζ: Χρήστος Παπαγεωργίου

Ηχοληψία- Μιξάζ: Γιάννης Καμαριανός

Διεύθυνση Παραγωγής: Ελευθερία Μελενίκου

Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Κατωτάκη

Τα γραμματόσημα αφηγούνται την πρώτη απελευθέρωση της Θράκης

*Στιγμιότυπο από την επιστημονική ημερίδα

                    Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, η επιστημονική ημερίδα, που οργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και η Πανθρακική Ομοσπονδία Νότιας Ελλάδας, σε συνεργασία με το τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το θέμα της ημερίδας ήταν: «Εκατό χρόνια από την απαρχή των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913- Διωγμοί Ελλήνων των Θράκης».

          Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στην κατάμεστη αίθουσα συνεδριάσεων του Μεγάρου της Παλαιάς Βουλής. Το Μέγαρο αυτό, όπως είναι γνωστό λειτουργεί ως Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

          Εισηγήσεις ανέπτυξαν κατά σειρά οι Παντελής Αθανασιάδης δημοσιογράφος, Βασιλική Τσακόγλου φιλόλογος- συγγραφέας, Κωνσταντίνος Χατζόπουλος καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Χρήστος Βαλσάμης Μεταπτυχιακός φοιτητής, Ελεονώρα Ναξίδου, Ελπίδα Βόγλη λέκτορες του ίδιου Πανεπιστημίου και Βασίλης Ριτζαλέος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θράκης. 

Ο Πόλεμος της Κορέας- Η συμμετοχή της Ελλάδας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100004_09/12/2012_504449

*Εικόνα από τις μάχες στην Ιντσόν

*Σηματοδότησε τη σύγκρουση

μεταξύ Δύσης και Ανατολικού συνασπισμού

σε μια κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

          Σαν σήμερα πριν από 62 χρόνια, στις 9 Δεκεμβρίου 1950, έφθασε στην Κορέα για να πολεμήσει το ελληνικό τάγμα. Το «Εκστρατευτικόν Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν» μετείχε στη δύναμη του ΟΗΕ επιφορτισμένη με τη σωτηρία της Ν. Κορέας από την επίθεση του κομμουνιστικού Βορρά. Ο Πόλεμος της Κορέας είχε ξεσπάσει στις 25 Ιουνίου 1950, σηματοδοτώντας μια κορύφωση στον Ψυχρό Πόλεμο.

          Ο πόλεμος προκάλεσε δραματική αύξηση των φόβων στη Δύση για τις προθέσεις του Ανατολικού συνασπισμού, με ευρύτερες επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό, αλλά και στο παγκόσμιο σκηνικό. Η ανακωχή ήρθε τρία χρόνια μετά την έναρξή του, στις 27 Ιουλίου 1953. Οι δύο Κορέες εξακολούθησαν έκτοτε να αποτελούν χωριστές πολιτικές οντότητες, διαχωρισμένες από τον 38ο παράλληλο, το σημείο από το οποίο είχαν ξεκινήσει οι εχθροπραξίες.

Οι «φυλές» των Αλβανών. Ας τις γνωρίσουμε...

*Χάρτης της Αλβανίας

*Γκέγκηδες, Μαλισώροι, Μιρδίτες,

Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι Αλβανοί είναι γείτονές μας, αλλά ουσιαστικά δεν αποδείχθηκαν ποτέ καλοί γείτονες και αυτό το γνωρίζουμε και από την ιστορία, αλλά και από την τρέχουσα φοβερή καθημερινότητα, εξαιτίας της παρουσίας τους στη χώρα μας, που μας κατατυραννεί όλους.

          Κράτος, κατόρθωσαν να γίνουν μόλις το 1912. Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και το οιονεί άνοιγμα των συνόρων, πολλές χιλιάδες Αλβανών κατέφυγαν στην Ελλάδα, όπου η πλειονότητά τους δημιούργησε σειρά προβλημάτων κοινωνικής μορφής (ροπή προς την εγκληματικότητα κ.λπ.) Αυτά βέβαια, δεν αφορούν την ιστορία, αλλά την κοινωνιολογία. Αξίζει πάντως να γνωρίζουμε, ποιοι είναι αυτοί οι γείτονες που έχουν αναστατώσει τη χώρας μας ποικιλοτρόπως, αφού πέραν της καθημερινότητάς τους, που συνήθως κινείται στη σφαίρα του ποινικού νόμου ή τις παρυφές του, έχουμε και επίσημες εκδηλώσεις μεγαλοϊδεατισμού, που στρέφονται ευθέως κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΚΑΙ Η ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ 
ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ 
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ 
ΜΕ ΘΕΜΑ "ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ- ΔΙΩΓΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ" 

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ, 

ΣΤΙΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012, ΩΡΑ 10.30 π.μ- 3 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη- Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!!!

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

*Ο Κωνσταντίνος στο στρατηγείο του στο Λιβούνοβο. Από εδώ απένειμε στον Βενιζέλο, που βρίσκονταν στο Βουκουρέστι, τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος

*Γιατί μας υποστήριξαν 

ξαφνικά οι Γερμανοί 

στη συνθήκη του Βουκουρεστίου. 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Εφέτος  γιορτάζονται  τα 100 χρόνια από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13. Είναι οι κατ εξοχήν ένδοξοι πόλεμοι, μετά την Επανάσταση του 1821,που διπλασίασαν την έκταση και τον πληθυσμό της Ελλάδας.

          Ο δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος του 1913, που ήταν πόλεμος της Ελλάδας εναντίον της πρώην συμμάχου της Βουλγαρίας, έληξε τελικά το φθινόπωρο εκείνου του έτους μετά από διάσκεψη, που έγινε στο Βουκουρέστι.

          Εκεί η ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, συνάντησε σφοδρή αντίδραση στο εδαφικό ζήτημα. Ήδη η Ελλάδα είχε απελευθερώσει με το στρατό ξηράς την περιοχή της Ξάνθης, ενώ με ναυτικά αγήματα είχε απελευθερώσει τον Ιούλιο το Δεδέαγατς (τη σημερινή Αλεξανδρούπολη) και στη συνέχεια την περιοχή της Γκιουμουλτζίνας (σημερινή Κομοτηνή), ενώ αγήματα είχαν φτάσει βόρεια έως το χωριό Κορνοφωλιά, 4 χιλμ. Έξω από το Σουφλί.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΠΑΫΡΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΦΥΛΙΑ ΣΥΡΡΑΞΗ 1944-1949

*O Λόρδος Μπάϋρον

Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Την 28^η Οκτωβρίου 1940, η φασιστική Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας. Ύστερα από πέντε μήνες ηρωικής αντίστασης εκ μέρους του ελληνικού στρατού, η χιτλερική Γερμανία επενέβη στο πλευρό της συμμάχου της. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό Κατοχή και υπό την διακυβέρνηση μιας κυβέρνησης Κουίσλιγκ.
 

Ένα χρόνο μετά την ιταλική επίθεση, στις 28 Οκτωβρίου 1941, χιλιάδες Αθηναίοι θα σπεύσουν παρά την κυβερνητική απαγόρευση, να προσκυνήσουν στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Δωσίλογοι υπουργοί αποδοκιμάζονται από το πλήθος στο δρόμο και τα μνημεία των ηρώων της Επανάστασης του 1821 γεμίζουν με λουλούδια. Ανάμεσά τους, το άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα στο κέντρο της Αθήνας. (Θεοτοκάς 303)

        Ο θάνατος του ποιητή στο Μεσολόγγι, τον κατέταξε στον πάνθεον των ηρώων της Επανάστασης. Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος ωστόσο, ήταν ένα κρατίδιο, οικονομικά και πολιτικά καταδικασμένο, να προσδεθεί στο άρμα κάποιων μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων για να πετύχει την ολοκλήρωσή του. Και το πρόσωπο του ποιητή αποστειρώθηκε για να χωρέσει στο στενό πλαίσιο των εθνικών δικαίων των και των εθνικιστικών αξιώσεων των Ελλήνων, ως ενός προσώπου εσαεί και άνευ όρων φιλέλληνα, και με την καρδιά του έτοιμη «για κάθε ελληνική μοίρα».

Οι δωσίλογοι έγιναν... διπλωμάτες

 ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=485535&wordsinarticle=

 *O Ιωάννης Τσολάκογλου με τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό

*Η στάση των πρεσβευτών

και της εξόριστης κυβέρνησης,

οι ομαδικές παραιτήσεις

και η απόλυση του Γ. Σεφέρη

Της κ. Φωτεινής Τομαή

Mια προσεκτική ανάγνωση της νεότερης ιστορίας του τόπου μας θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αντίδοτο σε όσους έχει αποκαρδιώσει η σημερινή κρίση.

Από την απελευθέρωσή της ως σήμερα υπέφερε όσο καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη: έζησε δύο εμφυλίους, έναν ατυχή πόλεμο το 1897, τρεις δικτατορίες, έναν εθνικό διχασμό και μια σειρά στρατιωτικά κινήματα, μία εθνική καταστροφή στη Μικρασία, δύο Βαλκανικούς και δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Και όμως άντεξε. Σ’ ένα ατελείωτο ρέκβιεμ οδύνης αλλά και εθνικής ανάτασης με αναγνωρισμένη διεθνώς τη συμμετοχή της στα πολεμικά πεδία, εισήλθε στην ΕΕ, γνώρισε ικανοποίηση από την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στη γενέτειρά τους και αρίθμησε μερικά Νομπέλ.

Σήμερα η ανάγνωσή μας θα επικεντρωθεί σ’ έναν ισχυρό πόλο της δημόσιας ζωής στη διάρκεια του τελευταίου πολέμου: εκείνο του υπουργείου των Εξωτερικών και της Διπλωματικής Υπηρεσίας.

Oι ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/11/2012_502119

*Καραμανλής- Τίτο: Προσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τις ελληνογιουγκσλαβικές σχέσεις

*Από την πρώτη προσέγγιση των Αμερικανών με τον στρατάρχη Τίτο έως την ανταλλαγή πρεσβευτών με την Αθήνα 62 χρόνια πριν

Του κ. Σπυρίδωνος Σφέτα*

Η αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ (28.6.1948) και η διαπίστωση των Αμερικανών ότι η ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν δεν ήταν τελικά ένα απλό επεισόδιο, επέφεραν, το 1949, την πρώτη προσέγγιση της Αμερικής με τη Γιουγκοσλαβία. 
Αρχικά οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν το βάθος και την ουσία της κρίσης των σοβιετογιουγκοσλαβικών σχέσεων, ωστόσο δεν είχαν καμιά αμφιβολία ότι ο Τίτο έπρεπε να στηριχθεί. Η καταδίκη από το τιτοϊκό καθεστώς σε θάνατο του Μιχαήλοβιτς (1946), του ηγέτη των Σέρβων εθνικιστών και αντιπάλου του Τίτο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τους Αγγλοαμερικανούς το 1941- 43, λησμονήθηκε γρήγορα και αμέσως μετά την απόφαση της Κομινφόρμ οι Αμερικανοί αποδέσμευσαν τα γιουγκοσλαβικά αποθέματα χρυσού στις αμερικανικές τράπεζες.

68) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΟΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

*Ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος σε νέωτερη ηλικία

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος, αναδείχθηκε χωρίς διακοπή, 14 φορές Πρόεδρος της Βουλής στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, υπηρέτησε σε διάφορα υπουργεία, και εκπροσώπησε τις περιοχές Λάρισας και Τιρνάβου, εκλεγόμενος βουλευτής από το 1932 έως την επιβολή της δικτατορίας του 1967.

Γεννήθηκε το 1896 στη Λάρισα. Ήταν γιος του πολιτικού και οικονομολόγου Γεώργιου Ροδόπουλου, ο οποίος κατάγονταν από την Πάτρα και είχε διατελέσει και διοικητής της Τράπεζας Κρήτης.

Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια της Αθήνας, του Παρισιού και της Βιέννης. Δικηγόρησε στη Λάρισα και την Αθήνα.

 Έλαβε μέρος στις εκστρατείες της Ουκρανίας και της Μικράς Ασίας.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΚΑΙ Η ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ "ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ- ΔΙΩΓΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ" 

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ, 

ΣΤΙΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012, ΩΡΑ 10.30 π.μ- 3 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη- Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!!!

Mε τριχαίς και τζικούρια το έκαμαν γης Μαδιάμ...

*Το πρωτότυπο της αναφοράς του Αδριανουπολίτη Χατζή Γεώργιου

*Η αγωνία ενός Αδριανουπολίτη αγωνιστή

και οι ανάξιες πράξεις  

τακτικών στρατιωτών

στο επαναστατημένο Ναύπλιο

Γράφει ο  Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Η Επανάσταση του 1821 δεν έπαψε ποτέ, να είναι ένα λαμπρό και ένδοξο γεγονός στην μακραίωνη ιστορία του ελληνικού Έθνους.

          Ωστόσο πέρα από τις εξαίρετες ηρωικές πράξεις που οδήγησαν στο αίσιο πέρας αυτού του μεγάλου αγώνα, δεν έπαψαν να υπάρχουν επιμέρους πράξεις, αντιηρωικές, ταπεινές και ανάξιες.

          Στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας που φυλάσσονται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, έχουν διασωθεί κάποια έγγραφα, που δείχνουν είτε το ενδιαφέρον κάποιων ταπεινών αγωνιστών να διασωθεί η εθνική περιουσία είτε την αμεριμνησία άλλων και τη διάθεσή τους για λεηλασία όχι των αντιπάλων, αλλά της εθνικής περιουσίας. Γιατί υπήρξαν και τέτοιοι. Το έγγραφο αυτό, που το συνέταξε ένας αγωνιστής από την μακρινή Αδριανούπολη στις 4 Μαΐου 1825 στο Ναύπλιο και το απηύθυνε στο υπουργείο Πολέμου, δείχνει ακριβώς αυτές τις δύο τάσεις μεταξύ των αγωνιζόμενων Ελλήνων. 

Μια αξιοσημείωτη πρωτοβουλία στη Βέροια.

*Το Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στο μέτωπο της Μακεδονίας, γιορτάζει στη Βέροια 

την 14η Ιουλίου, εθνική γιορτή των Γάλλων

          Μια αξιοσημείωτη πρωτοβουλία αναπτύσσεται στη Βέροια, αποσκοπώντας να διατηρήσει κειμήλια και να τα φέρει κοντά στο λαό, με την οργάνωση μιας έκθεσης, που οι συντελεστές της φιλοδοξούν να εξελιχθεί σε ένα μουσείο.

          Η διαρκής έκθεση με την ονομασία «Ιστορικό Πανόραμα» ξεκίνησε τη λειτουργία της στις 16 Οκτωβρίου 2009. Η ιδέα της δημιουργίας της ξεκίνησε με αφορμή τον εορτασμό από το Δήμο Βέροιας το 2009, των ενενήντα χρόνων από την ίδρυσή του. Τότε έγινε σαφές ότι πολλά από τα τεκμήρια που συνθέτουν και θεμελιώνουν την ιστορική μνήμη της πόλης, αλλά και της ιστορίας μας γενικότερα, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους νεότερους χρόνους με το πέρασμα των χρόνων εκλείπουν.

Το ρουσφέτι βαθειά ριζωμένο στους πολιτικούς!!!

*Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος

*Μια κυνική ιστορική παρότρυνση

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Το ρουσφέτι είναι διαχρονικά, μια από τις ανοιχτές πληγές της ελληνικής κοινωνίας και αυτό το ομολογούν όλοι, αλλά ποτέ δεν καταβλήθηκαν προσπάθειες για να εξαλειφθεί το φαινόμενο αυτό.

          Η λέξη ετυμολογικά έχει τουρκική προέλευση. Η λέξη ρουσφέτι, που έχει ενσωματωθεί στο νεοελληνικό λεξιλόγιο, προέρχεται από την τουρκική rüşvet η οποία βασικά σημαίνει "δωροδοκία" και αναφέρεται στην πρακτική, της συνήθως αναξιοκρατικής εύνοιας προς ορισμένους εις βάρος κάποιων άλλων, με σκοπό την εξαγορά υπηρεσιών.

          Η ιστορία έχει αποδείξει, ότι η έννοια του ρουσφετιού είναι βαθειά ριζωμένη και στις λαϊκές μάζες, αλλά και στις ιθύνουσες τάξεις. Βασικά στην τάξη των πολιτικών, που εμφανίζονται ως διαμεσολαβητές μεταξύ των πολιτών και ενός κακώς διοικούμενου κράτους. Μπορεί κανείς να πεί ότι το ρουσφέτι είναι εγκατεστημένο στο DNA των πολιτικών.

          Μια εκπληκτική ιστορία, αφηγείτο ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωάννης Τριανταφυλλόπουλος για τον πατέρα του Κωνσταντίνο Τριανταφυλλόπουλο καθηγητή του Ρωμαϊκού Δικαίου στον Πανεπιστήμιο των Αθηνών. 

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΕΚΑ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

          Τα πορτρέτα των δέκα πρώτων Προέδρων της Βουλής τών Ελλήνων, με πρώτο τον Πανούτσο Νοταρά (1843). Ακολουθούν οι Κανέλλος Δεληγιάννης, Ρήγας Παλαμήδης, Δημήτριος Καλλιφρονάς, Δημήτριος Χατζίσκος, Αντώνιος Γεωργαντάς, Λάζαρος Γιουρδής, Ευστράτιος Παρίσης, Παναγιώτης Βάρβογλης και Θρασύβουλος Ζαΐμης (1854). Πρόκειται για παλαιότερη τηλεοπτική εργασία μου, που προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής. 

Ένα σχόλιο για τον δωσιλογισμό στη Μακεδονία

1944: Εφεδροελασίτες παρελαύνουν στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Σχολιάζει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

          Είναι εξαιρετικά δύσκολο να χειριστεί κανείς ένα θέμα σαν τον δωσιλογισμό στη Μακεδονία, όταν επιχειρεί να βρει μια μέση οδό ανάμεσα στις δύο εχθρικές επιχειρηματολογίες («Υπερασπιστές του ελληνικού Βορρά» - «Προδότες, όργανα του Χίτλερ»). 

          Το ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθειά του να χαράξει κάποιες «κόκκινες γραμμές» που να κρατούν το μεγάλο όγκο της εθνικής αντίστασης ενιαίο, προσδιόρισε ως διαχωριστική γραμμή τη συνεργασία ή όχι με τον κατακτητή. Ήταν μια εύλογη πρωτοβουλία προκειμένου να επουλωθούν πληγές μισού αιώνα, η οποία δεν έφτασε μέχρι τη βάση των αντιστασιακών οργανώσεων: Οι «εθνικές» αντιστασιακές οργανώσεις, απέφυγαν και εξακολουθούν να αποφεύγουν τον συγχρωτισμό τους με τις ΕΑΜικές- και τούμπαλιν. Μάλιστα οι πρώτες, σε σχετικά πρόσφατη έκδοσή τους, δικαιώνουν και τα Τάγματα Ασφαλείας, θεωρώντας πως στην πλειοψηφία τους απαρτίστηκαν από ανθρώπους, που είχαν πληγεί από τον ΕΛΑΣ.

Δωσίλογοι και συναινούντες στη Βόρεια Ελλάδα

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=482128

*Τάγματα εργασίας, που οργάνωσαν οι Βούλγαροι στην Καβάλα

*Το παζλ των εθνικιστικών οργανώσεων στη Βόρεια Ελλάδα

στη διάρκεια της τριπλής κατοχής της (1941-1944)

και οι σχέσεις των αντιστασιακών 

και μη ομάδων με τους κατακτητές

Του κ. Γιάννη Μπασκόζου

          Το πολιτικό παζλ στη Μακεδονία την περίοδο της Κατοχής παραμένει ως σήμερα ένας δυσεπίλυτος γρίφος. Μια περιοχή υπό τριπλή κατοχή, με πολλά φαινόμενα δωσιλογισμού, συνεργασίας, παθητικής αντίστασης και ένοπλης κομμουνιστικής και αντικομμουνιστικής αντίστασης δίνει ένα εκρηκτικό υλικό στον ιστορικό.

          Ο Βάιος Καλογρηάς στο βιβλίο του «Το αντίπαλο δέος. Οι εθνικιστικές οργανώσεις αντίστασης στην κατεχόμενη Μακεδονία» (University Studio Press), που αποτελείται από το υλικό του διδακτορικού του, προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τις περίπλοκες σχέσεις πολιτικής, ιδεολογίας, γεωγραφικών και εθνικών συμφερόντων που συνδιαμόρφωσαν τον μακεδονικό χώρο και έσυραν τους κατοίκους του σε τραγικές περιπέτειες. Ο Βάιος Καλογρηάς παρουσιάζει την τριπλή κατοχή, ιταλική, γερμανική και βουλγαρική, στην περιοχή και τις επιδιώξεις κάθε δύναμης. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την εκδίωξη των οθωμανικών στρατευμάτων από τα Βαλκάνια το 1912-1913 η περιοχή της Μακεδονίας ήταν ένα μωσαϊκό εθνοτήτων, όπου ένα τμήμα της είχε προσαρτηθεί στη Σερβία και τη Βουλγαρία τροφοδοτώντας αυτονομιστικές διαθέσεις. 

Οι εκλογές του 1950 και η ΕΠΕΚ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ   http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_27/10/2012_500032

*Ο Νικόλαος Πλαστήρας 

*Η πρώτη καταγραφή της λαϊκής θέλησης

μετά τον Εμφύλιο έγινε με απλή αναλογική

και ανέδειξε το κόμμα του Ν. Πλαστήρα

Του κ. Σωτήρη Ριζά*

Οι εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 απετέλεσαν την πρώτη ευκαιρία για την καταγραφή της λαϊκής θέλησης μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου. Στη νέα εκλογική αναμέτρηση, σε αντίθεση με τις εκλογές του 1946, θα συμμετείχε και η ηττημένη κομμουνιστική Αριστερά μέσω ενός σχήματος εκλογικής συνεργασίας μικρών κομμάτων, καθώς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) παρέμενε παράνομο.

Θα συμμετείχαν επίσης κόμματα και ομάδες του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς που είχαν επίσης απόσχει από τις εκλογές του 1946 εν όψει της αναμφισβήτητης τότε κυριαρχίας της βασιλόφρονος Δεξιάς.

Ο Γεώργιος Α' και ο δολοφόνος του

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=480309&wordsinarticle=

*Κρητικοί χωροφύλακες μεταφέρουν τον Αλέξανδρο Σχινά, που δολοφόνησε 
από μικρή απόσταση τον βασιλιά Γεώργιο Α’ στη Θεσσαλονίκη

*Τι ήξεραν οι πρίγκιπες,

ποιος όπλισε το χέρι του Σχινά,

τι μετέδιδαν οι διπλωμάτες

μέσω των τηλεγραφημάτων τους

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

          Ακόμα και αν δεχθεί κανείς την απουσία σχέσεως μεταξύ αιτίου και αιτιατού στην Ιστορία, σήμερα, εκατό χρόνια μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, είναι αδύνατο να αποφύγει τον συλλογισμό ότι, εάν δεν είχε μεσολαβήσει η δολοφονία του Γεωργίου Α΄ τον Μάρτιο του 1913 στην απελευθερωμένη από τα ελληνικά στρατεύματα Θεσσαλονίκη, ίσως και να είχε αποφευχθεί ο εθνικός διχασμός όταν εξερράγη ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

          Ο μακροβιότερος όλων, επί πεντηκονταετία (1863-1913) μονάρχης και ιδρυτής της δυναστείας των Γκλύξμπουργκ που ηγεμόνευσε στην Ελλάδα, δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα και μετέπειτα βασιλιά της Δανίας Χριστιανού Θ΄, ήταν ένας εξαιρετικά συμπαθής στο εξωτερικό και, όπως απεδείχθη, συνετός για τα ελληνικά πράγματα βασιλέας.

28.000 παιδιά στο «Παραπέτασμα»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=480023

*Fehervascurgo Ουγγαρίας. Παιδιά από το Κεράσοβο. Ανάμεσά τους η Φώφη Βασιλείου (πέμπτη από αριστερά στη δεύτερη σειρά, με τα λευκά ρούχα), 
μητέρα του κύπριου προέδρου Γ. Βασιλείου, 1950

*Νέες προσεγγίσεις

για το παιδομάζωμα ή παιδοσώσιμο.

Η ιστορική έρευνα

και οι ανθρώπινες μαρτυρίες

Του Γιάννη Ν. Μπασκόζου

          «Ποιος μου δίνει εμένα τα παιδικά μου χρόνια; Ποιος; Κανένας. Μόνο η Ιστορία»αναρωτιέται μια ηλικιωμένη γυναίκα, τότε 14 χρόνων κορίτσι από το χωριό Λια, που συνόδευσε μικρότερα από εκείνη παιδιά στη αναγκαστική φυγή τους στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Η ερώτηση αυτή ίσως δεν έχει ακόμη απάντηση. Προκαλεί μόνο προβληματισμό σχετικά με την ανάγκη ή όχι, την εκμετάλλευση ή μη της μετακίνησης 28.000 περίπου παιδιών από φτωχές οικογένειες και σχεδόν έρημα χωριά προς τις χώρες του πρώην «υπαρκτού».

          Παιδομάζωμα ή παιδοσώσιμο; Αυτό ήταν το ερώτημα που έθεσε στο επίκεντρο το διεθνές συνέδριο που έγινε τον Οκτώβριο του 2003 στον πύργο Κάροϊ στο Φεχιρβαρτσούγκο της Ουγγαρίας με θέμα «Τα παιδιά- πρόσφυγες από την Ελλάδα στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».