Το ρουσφέτι βαθειά ριζωμένο στους πολιτικούς!!!

*Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος

*Μια κυνική ιστορική παρότρυνση

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Το ρουσφέτι είναι διαχρονικά, μια από τις ανοιχτές πληγές της ελληνικής κοινωνίας και αυτό το ομολογούν όλοι, αλλά ποτέ δεν καταβλήθηκαν προσπάθειες για να εξαλειφθεί το φαινόμενο αυτό.

          Η λέξη ετυμολογικά έχει τουρκική προέλευση. Η λέξη ρουσφέτι, που έχει ενσωματωθεί στο νεοελληνικό λεξιλόγιο, προέρχεται από την τουρκική rüşvet η οποία βασικά σημαίνει "δωροδοκία" και αναφέρεται στην πρακτική, της συνήθως αναξιοκρατικής εύνοιας προς ορισμένους εις βάρος κάποιων άλλων, με σκοπό την εξαγορά υπηρεσιών.

          Η ιστορία έχει αποδείξει, ότι η έννοια του ρουσφετιού είναι βαθειά ριζωμένη και στις λαϊκές μάζες, αλλά και στις ιθύνουσες τάξεις. Βασικά στην τάξη των πολιτικών, που εμφανίζονται ως διαμεσολαβητές μεταξύ των πολιτών και ενός κακώς διοικούμενου κράτους. Μπορεί κανείς να πεί ότι το ρουσφέτι είναι εγκατεστημένο στο DNA των πολιτικών.

          Μια εκπληκτική ιστορία, αφηγείτο ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωάννης Τριανταφυλλόπουλος για τον πατέρα του Κωνσταντίνο Τριανταφυλλόπουλο καθηγητή του Ρωμαϊκού Δικαίου στον Πανεπιστήμιο των Αθηνών. 


          Γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1881 και πέθανε στην Αθήνα το 1966. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Κοινωνιολογικής Εταιρείας. Το 1908 ανακηρύχθηκε υφηγητής Πανεπιστημίου. Ως στρατιώτης πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και μεταξύ άλλων μετέσχε στην απελευθέρωση της Χίου. Όταν απελευθερώθηκαν τα νησιά του Αιγαίου ο Κ. Τριανταφυλλόπουλος ορίσθηκε Γενικός Γραμματέας της Διοικήσεως των Νήσων του Αιγαίου, με διοικητή  τον Χαράλαμπο Βοζίκη.

*Ο Χαράμπος Βοζίκης

          Ο Βοζίκης είχε γεννηθεί στον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας. Εισήλθε στην  πολιτική από τον 1895. Υπήρξε μάλιστα και μέλος της λεγόμενης ομάδας των «Ιαπώνων» της Ελληνικής Βουλής. Η ομάδα αυτή, δεν είχε πολιτικά ομοιογενή σύνθεση, αλλά είχε πολλά κοινά στοιχεία: Την αγωνιστικότητα, το πάθος, το όραμα και την έντονη παρουσία και συμμετοχή της στις συνεδριάσεις της Βουλής καθημερινά. «Ιάπωνες» τους ονόμασε ο δημοσιογράφος Βλάσης Γαβριηλίδης, σε ένα άρθρο του στην «Ακρόπολη» στις 10 Φεβρουαρίου 1907, επηρεασμένος από τον πρόσφατο Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο  και τις εντυπωσιακές καταδρομικές επιχειρήσεις των Ιαπώνων στρατιωτών. Επρόκειτο δηλαδή για ομάδα νέων πρωτοποριακών πολιτικών.

*Εικόνα από τη Χίο μετά την απελευθρώσή της, όταν μεταφέρονταν εκεί Τούρκοι αιχμάλωτοι

          Για να επανέλθουμε στον καθηγητή Ιωάννη Τριανταφυλλόπουλο σύμφωνα με όσα γράφει στην «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος» ο Σπύρος Μαρκεζίνης (Τόμος 3^ος , σελ. 70-71). Συνήθιζε λοιπόν ο πατήρ Τριανταφυλλόπουλος να διηγείται, καθώς εξιστορούσε ο γιος του, μια στιχομυθία του με τον Βοζίκη.

          «Τον ηρώτησε κάποτε ο Βοζίκης περί της τύχης μιας αιτήσεως. Εκείνος του απήντησε ότι είχε διεκπεραιωθεί και ότι το ζήτημα είχε λυθεί κατ’ ευχήν. Επηκολούθησεν ο εξής διάλογος, χαρακτηριστικός της νοοτροπίας του ευφυεστάτου και διαθέτοντος παλαιοκομματικής νοοτροπίαν Χ. Βοζίκη μετά του νέου τότε Κ. Τριανταφυλλόπουλου τον οποίον ενδιέφερε η επίδειξις της ταχυτέρας δυνατής διεκπεραιώσεων των υποθέσεων.

Βοζίκης: Μα η αίτησις υπεβλήθη χθες.

Τριανταφυλλόπουλος: Και τι μ’ αυτό;

Βοζίκης: Και το έλυσες χωρίς να έλθουν να σε παρακαλέσουν;

Τριανταφυλλόπουλος: Αφού το αίτημα ήτο νόμιμον.

Βοζίκης: Ώστε έτσι θα λύσωμεν όλας τας υποθέσεις αμέσως χωρίς να φαίνεται ότι υπάρχει η παραμικρά δυσκολία! Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν πρέπει να φαινώμεθα ότι τους λύομε άλλως άλυτα προβλήματα και ότι θα τους τα παρουσιάζομεν ως ρουσφέτια;

Υπό τοιαύτας συνθήκας η συνεργασία ήτο δυσχερής και διεκόπη, παραιτηθέντος του Τριανταφυλλόπουλου».

          Μια κυνική ομολογία για το ρουσφέτι και πώς το υποστήριζε ο πολιτικός κόσμος, όλα τα χρόνια. Γιατί από τότε, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει η νοοτροπία κανενός.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Υ.Γ. Και για να ευθυμήσουμε, παρακολουθείστε ένα βίντεο που αλίευσα στο You Tube. Είναι από την ελληνική ταινία "Ζητείται ψεύτης".