ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

 *Η Βουλή των Ελλήνων

**Μια ιστορική αναδρομή στο θεσμό 

των δημοψηφισμάτων στην Ελλάδα

         Η Ελλάδα εισήλθε ήδη στον αστερισμό του Δημοψηφίσματος, μετά την αιφνιδιαστική εξαγγελία του από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Η εξαγγελία αυτή, προκάλεσε σύγχυση αλλά και οργή τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, εξαιτίας της αβεβαιότητας που προκάλεσε. Αξίζει λοιπόν να δούμε ιστορικά τι συνέβη με τα δημοψηφίσματα του παρελθόντος.

Αρχικά πρέπει να πούμε πως το δημοψήφισμα είναι μια πολιτική διαδικασία ψηφοφορίας ολόκληρου του εκλογικού σώματος, για να εγκριθεί  ή να απορριφθεί μια πρόταση που έχει βαρύνουσα σημασία για ένα έθνος.

Σε ορισμένες χώρες τα δημοψηφίσματα αποτελούν συνήθη πρακτική και διοργανώνονται εύκολα, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.

Ιστορικά έως σήμερα στην Ελλάδα, διοργανώθηκαν επτά δημοψηφίσματα σε μια χρονική περίοδο 54 ετών. 

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ 1940. ΤΟ ΥΨΩΜΑ 731

Υ.Γ1. Εξαιτίας των χιλιάδων οβίδων των Ιταλών, που έσκασαν στο "Ύψωμα 731", η κορυφή του "σκάφτηκε" 3 μέτρα και σήμερα είναι το "Ύψωμα 728"!

Υ.Γ2. Ευχαριστώ το φίλο Μάκη Μπούσιο, που μου το έστειλε.

Το χρέος μας στους ήρωες του ’40- Η αγωνία της Ακαδημίας Αθηνών

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011 Τιμή στους ήρωες του Σαράντα Του κ. Απόστολου Γεωργιάδη* Mεγάλα γεγονότα στην ιστορία ενός έθνους είναι εκείνα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να νοηθεί η σημερινή ύπαρξή του. Eνα τέτοιο μεγάλο γεγονός για το ελληνικό έθνος υπήρξε ο αμυντικός πόλεμος του 1940-1941 εναντίον του ιταλικού φασισμού. Aφετηριακό σημείο του ιστορικού αυτού ορόσημου υπήρξε το OXI του Eλληνα Kυβερνήτη στον Iταλό πρεσβευτή, τα ξημερώματα της 28ης Oκτωβρίου 1940. O αυθόρμητος, ο ενθουσιώδης, ο παλλαϊκός και πανεθνικός ξεσηκωμός των Eλλήνων εξανάγκασε σε ταχεία υποχώρηση και σε ταπεινωτική συντριβή τον ιταμό εισβολέα.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΕ ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ!!!

Κουράγιο Συνέλληνες... Και αυτή τη φορά θα νικήσουμε όλα τα Ράιχ, με το τραγούδι της Θρακιώτισσας Σοφίας Βέμπο!!!

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ... ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ "ΟΧΙ"!!!

Όταν ο Χίτλερ ήθελε... κούρεµα!!!

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=426415&wordsinarticle=Τομαή

*Συσσίτιο από τον γερμανικό στρατό στο Βερολίνο του 1931. 

*Η υποτίµηση του γαλλικού φράγκου, 

η απάντηση του υπουργού Ράινχαρντ 

και ο εκβιασµός του διοικητή της Reichsbank

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Επανειληµµένως έχει αποδειχθεί από τη συγκεκριµένη σειρά άρθρων η υψηλή καλλιέργεια και η δεινή ικανότης εκπροσώπων της ελληνικής διπλωµατίας στην εκτίµηση της διεθνούς κατάστασης και, συνεπώς, της πληροφόρησης που εκάστοτε λάµβαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις. 
'Ενας από αυτούς, τον οποίον µάλιστα ο γνωστός σε εµάς ιταλός πρεσβευτής Εµµανουέλε Γκράτσι χαρακτήρισε «αστέρα πρώτου µεγέθους εις τον ορίζοντα της Γενεύης», όταν συµµετείχε ως πρώτος αντιπρόσωπος της χώρας µας στην Κοινωνία των Εθνών, ήταν και ο Νικόλαος Πολίτης, πρεσβευτής στα πρόθυρα κηρύξεως του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου στο Παρίσι και τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών.

Το δημοψήφισμα του 1946

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_23/10/2011_460255

*Πρωτοσέλιδο του "Ριζοσπάστη" που καλούσε τους οπαδούς του ΚΚΕ 

να ρίξουν λευκό ψηφοδέλτιο

         *Οδήγησε στην επιστροφή του βασιλιά Γεωργίου Β΄ 

ενώ συνέβαλε στη γενίκευση του Εμφυλίου Πολέμου
Του Σωτήρη Ριζά*

Το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946 ήταν ακόμα ένας κρίκος στη μακρά αλυσίδα ανάλογων λαϊκών ψηφοφοριών που δεν απέδωσαν οριστική λύση στο πολιτειακό ζήτημα παρά μόνο τον Δεκέμβριο του 1974. Ταυτόχρονα όμως εντάσσεται και στην αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησε στη γενίκευση του Εμφυλίου Πολέμου τον χειμώνα του 1946-47.
Η παλινόρθωση της μοναρχίας το 1935 ήταν αποτέλεσμα μιας στρατιωτικής επέμβασης, η οποία επικυρώθηκε από ένα εμφανώς διαβλητό δημοψήφισμα. Η νομιμοποιητική βάση του θρόνου ήταν συνεπώς ασθενής. Στη συνέχεια, η προσφυγή του Γεωργίου Β΄ στη δικτατορία, στις 4 Αυγούστου 1936, αποστέρησε το στέμμα από την υποστήριξη των αστικών κοινοβουλευτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένου του αντιβενιζελισμού που αποτελούσε το κοινοβουλευτικό του έρεισμα.

Διδυμότειχο, το αγαπημένο...

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ ΟΓΛ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

*Ο Κάρολος Όγλ

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ο Κάρολος Όγλ (Charles Ogl) είναι μια ευγενική μορφή ενός τολμηρού δημοσιογράφου, που βρήκε οικτρό θάνατο κατά την επανάσταση της Θεσσαλίας, το 1878.

          Από το 1876 στις αλύτρωτες περιοχές της Θεσσαλίας, την Ηπείρου της Μακεδονίας και της Κρήτης, επικρατούσε επαναστατικός αναβρασμός. Όταν εξερράγη ο ρωσοτουρκικός πόλεμος τον Απρίλιο του 1877, πολλοί πίστεψαν πως ήρθε η στιγμή της απελευθέρωσης. Έτσι άρχισαν να σχηματίζονται από τους κατοίκους, αλλά και εθελοντές που έρχονταν από την κυρίως Ελλάδα (της Μελούνας τότε…) ένοπλα σώματα.

Το τέλος των ελληνικών διεκδικήσεων

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_16/10/2011_459658

*Στιγμιότυπο του LIFE από τις εργασιες της Συνδιάσκεψης της Ειρήνης του 1946 στο Παρίσι

*Στη Συνδιάσκεψη για την Ειρήνη 

η Ελλάδα πιέστηκε από τους συμμάχους
να παραιτηθεί από οικονομικές 

και εδαφικές απαιτήσεις 65 χρόνια πριν

Του Περικλή Χ. Χριστίδη*


Η βιβλιογραφική λήθη στην οποία περιέπεσε η Συνδιάσκεψη για την Ειρήνη το 1946 στο Παρίσι, αν και έντονα στην εποχή της προβεβλημένη δημοσιογραφικά, ανάγει τις αιτίες της ήδη στην εποχή της έναρξής της, σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.                                                               Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Βρετανία, ΕΣΣΔ, ΗΠΑ) δεν ήταν πεπεισμένες για τη σκοπιμότητά της, καθώς ήδη από το 1945 είχαν συστήσει το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών που περιελάμβανε τις ίδιες- κάποτε και τη Γαλλία- το οποίο προχωρούσε στη διευθέτηση των ζητημάτων που είχαν προκύψει από τον πόλεμο. Εκτεθειμένες όμως στα μάτια της κοινής γνώμης των χωρών τους, καθώς έτσι αγνοούσαν τους συμμάχους τους στα όπλα, η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ θα πιέσουν τη Σοβιετική Ενωση έτσι ώστε να συγκληθεί μια Συνδιάσκεψη έστω περιορισμένης εμβέλειας. 

40) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

*Ο Στέφανος Στεφανόπουλος με εθνική ενδυμασία

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Μακρά κοινοβουλευτική θητεία, έχει να επιδείξει ο Στέφανος Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1886. Κύριο χαρακτηριστικό του, ήταν η φουστανέλα την οποία φορούσε έως το τέλος της ζωής του.

          Ο Στέφανος Στεφανόπουλος, γεννήθηκε το 1820 στον Πύργο και προέρχεται από οικογένεια αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Η οικογένειά του, που έδωσε πολλούς πολιτικούς και στα μεταγενέστερα χρόνια, κατάγονταν από τη Δίβρη Ηλείας.

39) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΙΚΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

*Ο Αντώνιος Ρικάκης

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Ο Αντώνιος Ρικάκης βουλευτής  Πατρών με μακρά πολιτική θητεία, γεννημένος στα Κύθηρα και με ρίζες από την Κρήτη, εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων το 1885-1886, σε μια περίοδο ιδιαίτερα οδυνηρή για τον Ελληνισμό.                                                             

O Αντώνιος Ρικάκης γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1824, αλλά είχε Κρητική καταγωγή από τους γονείς του. Μεγάλωσε στην Πάτρα και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Για πολλά χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο, άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στην Πάτρα.

Ο Ηρώδης των Ναζί, πέρασε από το Κοµµένο Άρτας!!!

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/society/article/aid=422810&wordsinarticle=Τομαή

*Μνημείο στο Κομμένο Άρτας, για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας

*Το πιο στυγερό έγκληµα 

από τον µακρύ κατάλογο της φρίκης: 

318 εκτελεσθέντες, από τους οποίους 

οι 66 ήταν παιδιά

Της κ. Φωτεινής Τομαή* 

Λαός χωρίς ιστορική µνήµη δεν µπορεί ποτέ να ευελπιστεί σε ένα αξιοπρεπές µέλλον. Αντίθετα, όσο µια κοινωνία τροφοδοτείται µε µνήµες από το παρελθόν ενισχύει τον αυτοσεβασµό της, αυξάνει τον βαθµό συνοχής της και βρίσκεται πάντοτε έτοιµη να αντιµετωπίσει τις όποιες προκλήσεις, εκούσα άκουσα, κληθεί να διαχειρισθεί. Ο Β’ Παγκόσµιος Πόλεµος και οι εξαιρετικές πράξεις ηρωικήςαντίστασης που προέβαλε ο ελληνικός λαός στον Αξονα είναι οι πιο πρόσφατες, µαζί µε την περίοδο της χούντας, σελίδες µεγαλείου που κατέγραψε η νεότερη Ιστορία της χώρας. 
Στο δεύτερο άρθρο της σειράς µε θέµα τους φακέλους των δικογραφιών που συνέταξε το Ελληνικόν Εθνικόν Γραφείον Εγκληµάτων Πολέµου (Greek National War Crimes Office) συνεχίζεται η αναφορά σε πόλεις και χωριά της ελληνικής επικράτειας όπου στήθηκαν θυσιαστήρια αµάχων. Σηµειωτέον, σε όλες τις περιπτώσεις των δικαστικών εγγράφων, πλην των ονοµάτων των κατηγορουµένων, περιγράφονται τα εγκλήµατα λεπτοµερώς και παρατίθενται τα ονόµατα τόσο των θυµάτων όσο και των µαρτύρων. Τα δύο τελευταία, χάριν οικονοµίας του χώρου, παραλείπονται. 

38) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΚΑΛΛΙΓΑΣ ΠΑΥΛΟΣ

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Διακεκριμένος νομικός, ιστορικός, λογοτέχνης και πολιτικός, ήταν  ο Παύλος Καλλιγάς, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής δύο φορές, το 1883 και το 1885.

Ο Παύλος Καλλιγάς, γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1814 και ήταν γιος του Παναγή Άννινου Καλλιγά, γόνου αρχοντικής οικογένειας με καταγωγή από τα Καλλιγάτα της Κεφαλονιάς. Μεγάλωσε στη Τεργέστη, όπου κατέφυγε η οικογένεια του μετά το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821. Σπούδασε νομικά στη Γενεύη, στο Μόναχο, στο Βερολίνο και στη Χαϊδελβέργη, όπου και αναγορεύθηκε διδάκτωρ Νομικής.

Η βουλγαρική εισβολή στην Ανατολική Μακεδονία

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_25/09/2011_457269                                            

*Οικογενειακή Φωτογραφία του 1925 της οικογένειας Θεοφάνη Δεδούση. Ο Δεδούσης Θεοφάνης επέζησε 

κατά την ομηρεία 1917-18, δε γλίτωσε όμως κατά την επόμενη βουλγαρική κατοχή (1941-44). Οι Βούλγαροι έκαψαν ζωντανή τη γυναίκα του μαζί με άλλα τέσσερα μέλη της οικογένειάς του στο σπίτι του, ενώ τον ίδιο με τέσσερα από τα παιδιά του τον σκότωσαν, αφού τον βασάνισαν φρικτά (Μάρτιος 1944). (Νεοσουλιώτες Όμηροι Βουλγάρων 1917-18, Ανάτυπο από τον 15^ο τόμο των «Σερραϊκών Χρονικών», Αναστ. Μπέγκος, Αθήνα 2004). Από το blog "Ελληνικό Ιστολόγιο"

                                                                                                                                                                                                                                                                                                 *Τα τραγικά γεγονότα και οι θηριωδίες

της ζοφερής διετίας 1916–18

Του Ιάκωβου Mιχαηλίδη*

Το τέλος του 19ου και η έναρξη του 20ού αιώνα σημαδεύτηκαν από μεγάλες ανακατατάξεις στις διεθνείς πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις, οι οποίες επηρέασαν καθοριστικά την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων, ανατρέποντας παγιωμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές και επιβάλλοντας νέα δεδομένα. Οσον αφορά την ευρωπαϊκή ήπειρο, η αναζήτηση νέων αγορών, η διαμάχη για τον έλεγχο των δρόμων του πετρελαίου, οι ανοιχτοί λογαριασμοί από τις οξείες εθνικές διεκδικήσεις με μήλον της έριδος διαφιλονικούμενες περιοχές, η άνοδος νέων ιδεολογικών ρευμάτων σε συνδυασμό με την παρακμή και την ταχεία αποσύνθεση των γηραιών αυτοκρατοριών οδήγησαν στη συγκρότηση αντίπαλων συνασπισμών και τελικά στην έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι πτωχεύσεις στη νεότερη Ελλάδα

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_25/09/2011_457312

*Σκιτσογραφική απόδοση της πτώχευσης επί Χαριλάου Τρικούπη, το 1893, 
όταν η Ελλάδα "βάρεσε κανόνι"!!!

                                                         *Η στάση πληρωμών απέναντι στους δανειστές μας από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι την τελευταία, το 1932
Tου Μιχάλη Ψαλιδόπουλου*


Η σφαίρα της οικονομικής δραστηριότητας του Δημοσίου περιορίζεται από τα φορολογικά του έσοδα και μπορεί να διευρυνθεί με δημόσιο δανεισμό. 
Εξυπακούεται ότι το προϊόν του δανεισμού πρέπει να εξυπηρετεί το χρέος για να μην επέλθει αδυναμία της χώρας να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της. Όταν αυτό συμβαίνει, μιλάμε για χρεοκοπία ή πτώχευση. 
Η πτώχευση νοείται ως τελούμενη σε καθεστώς ειρήνης, μια και η αναστολή πληρωμών λόγω γενικευμένου πολέμου συνιστά διαφορετική περίπτωση. Η πτώχευση μπορεί να γίνεται μόνο ως προς το εξωτερικό χρέος, μόνο προς το εσωτερικό ή και στα δύο.

Ναζιστικές θηριωδίες στην Ελλάδα

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=420215&wordsinarticle=Τομαή

*Παντού θρήνος από τις συνεχείς εκτελέσεις

                                                                     *Οι φάκελοι του ΥΠΕΞ 

για τις σφαγές σε πάνω 

από 60 πόλεις και χωριά 

την περίοδο της Κατοχής

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Κανένας δεν µπορεί να διαφωνήσει µε τη διαπίστωση ότι όσο διαρκούν εγκλήµατα µίσους, εχθρικής αδιαλλαξίας ή εθνικής κάθαρσης η ανθρωπότητα δεν µπορεί να επαίρεται για τον πολιτισµό της. 

Και, δυστυχώς, εγκλήµατα αυτού του είδους συνεχίζονται ως τις µέρες µας- µπορεί µακράν της Ευρώπης, αλλά εν τούτοιςσυνεχίζονται. Οπως πολύ συνετά και µε σοφία σηµειώνει στο τελευταίο βιβλίο του ο Οικουµενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολοµαίος, «σ’ αυτόν τον πλανήτη που δηµιούργησε για όλους µας ο Θεός υπάρχει χώρος για όλους», κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το πόσο είναι ικανή η φαυλότητα να υποβιβάσει στο έσχατο σηµείο την ανθρώπινη φύση. 

Οι µαρτυρίες που παρατίθενται προέρχονται από φακέλους του ΥΠΕΞ µε ένδειξη «Ναζιστές εγκληµατίες πολέµου» και αφορούν αλληλογραφία του έλληνα εκπροσώπου στα Ηνωµένα Εθνη και του Ελληνικού Εθνικού Γραφείου Εγκληµάτων Πολέµου (Greek Νational War Crimes Office). 

Σαμπατάι Τσεβί: Ένας Εβραίος ψευτομεσίας, που έγινε μουσουλμάνος

*Ο Σαμπατάι Τσεβί

Γιώργος Κουτζακιώτης

"Αναμένοντας το τέλος του κόσμου τον 17ο αιώνα. Ο εβραίος μεσσίας και ο μέγας διερμηνέας"

Σειρά: Αυτοτελή Δημοσιεύματα 120, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 2011, 
260 σελ. ISBN 978-960-9538-02-2

Θέμα τoυ βιβλίου είναι η πρόσληψη του μεσσιανικού κινήματος του εβραίου

μυστικιστή από τη Σμύρνη Σαμπατάι Τσεβί (1626-1676)- ενός από τα

σημαντικότερα μεσσιανικά κινήματα στην ιστορία- από τους Έλληνες λογίους της

εποχής. 
Μελετώντας τη μέχρι σήμερα διεθνή ιστοριογραφική παραγωγή για το

κίνημα αυτό, παρατηρεί κανείς ότι οι μόνες πηγές που δεν αξιοποιήθηκαν είναι οι

ελληνικές και ότι, ενώ η πρόσληψη του κινήματος από τους προτεστάντες

χριστιανούς έχει εξεταστεί διεξοδικά, ελάχιστες αναφορές γίνονται στους

ορθόδοξους χριστιανούς, οι οποίοι αποτελούσαν και τη μεγαλύτερη χριστιανική

πληθυσμιακή ομάδα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπου και διαδραματίστηκαν τα κύρια γεγονότα. 

Παναγιώτης Kανελλόπουλος, υπόδειγμα ηθικού ανθρώπου

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_11/09/2011_455688

*Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Tου K. I. Δεσποτόπουλου*


Στην Iστορία της Eλλάδος του εικοστού αιώνος ενυπάρχει, και αποτελεί έξοχο ιστορικό μέγεθος, ο Παναγιώτης Kανελλόπουλος, είτε ως πολιτικός ηγέτης είτε ως πνευματικός ταγός.
Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Aχαΐας το 1902, την 30ή Nοεμβρίου, ημέρα εορτασμού του πολιούχου αγίου της. Eφυγε από τη ζωή στην πρωτεύουσα της Eλλάδος την 11η Σεπτεμβρίου 1986, πνευματικά βαθύπλουτος και ηθικά περίστεπτος. Eίναι, άρα, σήμερα, τέταρτο αιώνος ακριβώς από τότε, καθήκον ευλάβειας των γνωρίμων του η αναπόληση και η έξαρση του βίου του, με νηφάλια παρουσίαση των πεπραγμένων του και των πεπρωμένων του.

Οι εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/09/2011_4

*Ο αρχιεπίσκοπος και αντιβασιλεύς Δαμασκηνός διαβάζει το Λόγο του Θρόνου κατά την εναρκτήρια συνεδρίαση της Βουλής που προέκυψε από τιος εκλογές του 1946
*Η πορεία προς τις κάλπες

για πρώτη φορά από 

τον Ιανουάριο του 1936,

διεξήχθη μέσα σε κλίμα βίας 

και αποχής της Αριστεράς 65 χρόνια πριν

Του κ. Αντώνη Kλάψη*


Oταν στις 19 Ιανουαρίου 1946 ο αντιβασιλέας Δαμασκηνός υπέγραφε το διάταγμα προκήρυξης βουλευτικών εκλογών για τις 31 Μαρτίου του ίδιου έτους, έθετε την Ελλάδα, για πρώτη φορά από τον Ιανουάριο του 1936, σε προεκλογική περίοδο.              Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι εκλογές του 1946 θα σηματοδοτούσαν την επιστροφή της χώρας στην οδό της πολιτικής ομαλότητας έπειτα από μία ταραγμένη δεκαετία, η οποία είχε σφραγιστεί από τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, την κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, αλλά και την ένταση των πολιτικών παθών αμέσως μετά την απελευθέρωση, με αποκορύφωμα τα Δεκεμβριανά του 1944. Τα δεδομένα, ωστόσο, δεν άφηναν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Εμφύλιος Πόλεμος: Αίμα και μάχες στο Διδυμότειχο το 1948

*Η πολυγραφημένη εφημερίδα των ανταρτών του Έβρου "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΕΑ"

 *Άγνωστες εξιστορήσεις

από τις μάχες του Εμφυλίου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Την νύχτα της 30^ης προς 31^η Μαρτίου 1948, βλήματα πυροβολικού, έσκιζαν τη νυχτερινή ησυχία του Διδυμοτείχου και έκαναν τους κατοίκους του να τρέχουν αλλόφρονες προς τα πρόχειρα καταφύγια, που είχαν στα υπόγεια των σπιτιών τους. Οι καιροί ήταν ανήσυχοι. Ο Εμφύλιος κορυφώνονταν και το αίμα έρρεε ασταμάτητα και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

         Ήταν μια ακόμα επίθεση των αριστερών ανταρτών, στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, καθώς τα πάθη αναρρίπιζαν τις φλόγες της αδελφοκτόνας σύγκρουσης, που βαθμιαία αλλά αιματηρά, περιορίζονταν στη Βόρεια Ελλάδα. Με βάση τα στοιχεία που έχουν διασωθεί στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, γνωρίζουμε σήμερα, ότι δύναμη των ανταρτών, που είχε υπολογισθεί τότε στους σχεδόν 300, πραγματοποιούσε εκείνο το ανοιξιάτικο βραδινό, επίθεση εναντίον του Διδυμοτείχου. Ένας μάλιστα από τους αντάρτες που παραδόθηκε στις δυνάμεις του στρατού, είχε πει, πως υπολόγιζε τους επιτιθέμενους σε περισσότερους των 250.

Η Βουλή τίμησε σήμερα, την Ημέρα της Δημοκρατίας, ερήμην των πολιτών!!!

*Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος

Ποιος το γνώριζε από τους πολίτες άραγε; Η Βουλή των Ελλήνων τίμησε σήμερα σε ειδική εκδήλωση την  Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας, η οποία καθιερώθηκε με το ψήφισμα της 8^ης Νοεμβρίου 2007 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ερήμην των πολιτών. Πάντως η Βουλή έκανε το καθήκον της...

Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, σε ομιλία του στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, επισήμανε ότι «είναι εγκληματική ανευθυνότητα όσων επιχειρούν να μετατρέψουν τη μεγάλη οικονομική κρίση που περνάει η χώρα μας σε κρίση δημοκρατίας».

Από τη Βάρκιζα στην έναρξη του Εμφυλίου

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_11/09/2011_455708

*Η υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας από τους εκπροσώπους του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ 

Ηλία Τσιριμώκο, Γιώργη Σιάντο και Μήτσο Παρτσαλίδη

*Η εσωτερική διαμάχη στην Ελλάδα  συνδέθηκε με την αντιπαλότητα ΕΣΣΔ  και Δυτικών στα Βαλκάνια

Του Βασίλη Κόντη*


Η Συμφωνία της Βάρκιζας έδωσε τέλος στην εμφύλια σύρραξη του Δεκεμβρίου, αλλά δεν έλυσε τα βαθύτερα πολιτικά της προβλήματα, αυτά που κατά κύριο λόγο προκαλούσαν τη σύγκρουση.                                                                                     Στο εξής, η εσωτερική διαμάχη στην Ελλάδα συνδέθηκε με την αντιπαλότητα μεταξύ της Σοβιετικής Ενωσης και των δυτικών δυνάμεων στα Βαλκάνια, δίνοντας έτσι μεγάλη διεθνή διάσταση στον ελληνικό πολιτικό αγώνα.

Η ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟ 1922

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=417713&wordsinarticle=

 

*Μπολσεβίκοι στρατιωτικοί εμπειρογμώμονες με τον Αττατούρ

*Ο γερµανοϊταλικός άξονας καθώς και η Γαλλία

και η Ρωσία των µπολσεβίκων,

από την εποµένη της Συνθήκης των Σεβρών,

στήριξαν µε όπλα και πολεµοφόδια

τον στρατό του Κεµάλ εις βάρος της Ελλάδας.

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ της Συνθήκης των Σεβρών στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1920 σήµανε το τέλος της οθωµανικής αυτοκρατορίας και τον διαµελισµό της από τους Συµµάχους.

Στη θέση όµως του παλαιού θεοκρατικού καθεστώτος γεννήθηκε µια νέα, ακόµη πιο επικίνδυνη, πραγµατικότητα που αποτέλεσε κατά µία έννοια τη νέα θρησκεία του κράτους: ο παντουρκισµός. οι διωγµοί σε βάρος των χριστιανικών πληθυσµών, προτού ακόµη προλάβει να στεγνώσει το µελάνι στις Σέβρες, θα έπαιρναν τον χαρακτήρα γενοκτονίας ακριβώς δύο χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1922, όταν η Σµύρνη παραδινόταν στις φλόγες. Η προδοσία όµως της Ελλάδας από τους τέως συµµάχους της είχε 
αρχίσει πολύ νωρίτερα.

ΟΤΑΝ ΑΣΚΟΥΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΕΡ...ΤΣΕΠΗΣ!!!

*Στο κτίριο αυτό, στην οικία Αλέξανδρου Κοντόσταυλου, συνεδρίαζε τότε η Α΄ Εθνοσυνέλευση, όπου ακούσθηκε ο ανιδιοτελής λόγος των αγωνιστών του 1821.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τον Σπύρο Μήλιο, μια διακεκριμένη πολιτική και στρατιωτική προσωπικότητα, τον έχουμε παρουσιάσει από αυτό εδώ το ιστολόγιο*. 
          Ο Σπύρος Μήλιος από τη Χιμάρα είναι από τους πιο γνωστούς Βορειοηπειρώτες αγωνιστές, που πολέμησε σε κρίσιμες μάχες της Επανάστασης του 1821. Μετά την απελευθέρωση, διετέλεσε αξιωματούχος σε διάφορες στρατιωτικές και πολιτικές θέσεις στο ελληνικό κράτος και το 1872 αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

Σήμερα όμως, θα γνωρίσουμε μια άλλη πτυχή του βίου του, που ανάγεται στο 1843. Μιλάμε για την ανιδιοτέλειά του.