1948:Το αίμα συνέχισε να χύνεται στον Έβρο…

*Λίγο πριν χτυπηθεί το Διδυμότειχο με Πυροβολικό των ανταρτών. 

Φωτογραφία από τον   ιστότοπο των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων της Τσεχίας

*Νάρκες παντού. 

*Σκοτώνουν αδιακρίτως…

*Υποστράτηγος και ταξίαρχος νεκροί

*Μάχες και αιματοχυσία

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Το 1948 βρήκε τις δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις με σοβαρά διλήμματα. Το αστικό κατεστημένο και οι δυνάμεις ασφαλείας του κράτους επικρίνονταν, διότι δεν επέτυχαν το στόχο τους να συντρίψουν την ανταρσία, παρά την έξωθεν βοήθεια, για να ηρεμήσει ο τόπος. Ο κομμουνιστικός κόσμος επικρίνονταν γιατί απέτυχε να καταλάβει την εξουσία ή έστω να σταθεροποιηθεί εδαφικά κάπου, για να υπάρχει δυνατότητα αναγνώρισης της κυβέρνησης ανταρτών, που είχε ήδη αποκτήσει πρωθυπουργό στα βουνά, το Μάρκο Βαφειάδη. Οι αντάρτες είχαν αυξήσει μάλιστα αριθμητικά τις δυνάμεις τους και επέκτειναν τις επιθέσεις τους και σε μεγάλα αστικά κέντρα.

                Το 1948 συνεχίσθηκε η αιματοχυσία. Οι αντάρτες συνέχισαν τις επιδρομές σε χωριά και κωμοπόλεις αλλά και σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα στη Θράκη, όπως είναι η Κομοτηνή, η Ξάνθη, το Σουφλί και το Διδυμότειχο. Παράλληλα συνεχίσθηκαν οι δολιοφθορές σε τεχνικά έργα (οδικές και σιδηροδρομικές γέφυρες, σιδηροδρομικές γραμμές κ.λπ.) οι ναρκοθετήσεις, η βίαιη στρατολογία και το παιδομάζωμα (ή παιδοφύλαγμα κατά το ΚΚΕ).

Εμφύλιος Πόλεμος: Αίμα και μάχες στο Διδυμότειχο το 1948

*Η πολυγραφημένη εφημερίδα των ανταρτών του Έβρου "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΕΑ"

 *Άγνωστες εξιστορήσεις

από τις μάχες του Εμφυλίου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Την νύχτα της 30^ης προς 31^η Μαρτίου 1948, βλήματα πυροβολικού, έσκιζαν τη νυχτερινή ησυχία του Διδυμοτείχου και έκαναν τους κατοίκους του να τρέχουν αλλόφρονες προς τα πρόχειρα καταφύγια, που είχαν στα υπόγεια των σπιτιών τους. Οι καιροί ήταν ανήσυχοι. Ο Εμφύλιος κορυφώνονταν και το αίμα έρρεε ασταμάτητα και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

         Ήταν μια ακόμα επίθεση των αριστερών ανταρτών, στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, καθώς τα πάθη αναρρίπιζαν τις φλόγες της αδελφοκτόνας σύγκρουσης, που βαθμιαία αλλά αιματηρά, περιορίζονταν στη Βόρεια Ελλάδα. Με βάση τα στοιχεία που έχουν διασωθεί στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, γνωρίζουμε σήμερα, ότι δύναμη των ανταρτών, που είχε υπολογισθεί τότε στους σχεδόν 300, πραγματοποιούσε εκείνο το ανοιξιάτικο βραδινό, επίθεση εναντίον του Διδυμοτείχου. Ένας μάλιστα από τους αντάρτες που παραδόθηκε στις δυνάμεις του στρατού, είχε πει, πως υπολόγιζε τους επιτιθέμενους σε περισσότερους των 250.