13) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

*Ο Αλέξανδρος Κοντόσταυλος

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Φιλικός, τραπεζίτης, μεγαλέμπορος και πολιτικός, υπήρξε ο Χιακής καταγωγής Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, που πολιτεύονταν στην Καρυστία και το 1856 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής.

          O Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, προσωπικότητα μεγάλου κύρους γεννήθηκε στη Χίο το 1789. Η οικογένεια του με βυζαντινές ρίζες, είχε φύγει από την Κωνσταντινούπολη μετά την Άλωση και εγκαταστάθηκε στη Χίο. Οι Κοντόσταυλοι ανήκαν στην λεγόμενη «Δωδεκάδα» του Χιακού Αρχοντολογίου. 

«ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ». ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΗΓΕΜΟΝΩΝ.

*Το κείμενο της προκήρυξης.

 Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Τον βλέπει κανείς στον περίφημο πίνακα του Von Hess να διαβαίνει τον Προύθο και να υψώνει την σημαία με το ένα χέρι, ενώ το άλλο δεν φαίνεται, κρυμμένο σε μία τσέπη πάνω από το σπαθί. 

Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, οι καλλιτέχνες φροντίζουν να κρύβουν τις φυσικές αδυναμίες των ηρώων τους. Για τον ρομαντικό Von Hess ωστόσο, ο Υψηλάντης δικαιούτο να εξαιρεθεί. Γιατί η σωματική αναπηρία, με το ένα χέρι χαμένο στη μάχη της Δρέσδης, για τους ρομαντικούς δεν ήταν σκώμμα, αλλά υπερηφάνεια.

22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ (7 ΜΑΡΤΙΟΥ) 1821. Ο ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΚHΡYΣΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

*Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο

 Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Σαν χθες, πριν 190 χρόνια ακριβώς, ο εθνάρχης Αλέξανδρος Υψηλάντης, η Υπερτάτη Αρχή της Φιλικής Εταιρείας, πέρασε επικεφαλής του Ιερού Λόχου τον ποταμό Προύθο. Πρόκειται για την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, της οποίας μονάχα ο ένας κλάδος- αυτός που αφορούσε τμήμα της σημερινής Ελλάδας- κατάφερε να επιτύχει.

Είναι η 22^η Φεβρουαρίου του 1821 σύμφωνα με το παληό ημερολόγιο- η 7^η Μαρτίου σύμφωνα με το νέο. Οι ημερομηνίες ωστόσο αυτές, είναι σχεδόν απόβλητες από τα σχολικά μας βιβλία. Κανείς δεν ήθελε να θυμάται έναν χαμένο αγώνα, που διεξήχθη εν πολλοίς, με στρατεύματα απ’ όλην την Βαλκανική, με επίκεντρο μια εξωελλαδική περιοχή. 

12) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΖΑΡΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Γράφει ο Παντελής Αθανασιάδης

          Βουλευτής Καλαμών, φουστανελοφόρος, με πολυετή κοινοβουλευτική θητεία ήταν ο Ιωάννης Ζάρκος, που διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής το 1856 και το 1874. 

          Επτά βουλευτικές θητείες έχει στο ενεργητικό του ο Ιωάννης Ζάρκος, στο χρονικό διάστημα από το 1844 έως και το 1874. 

11) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ

*Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Μεγάλη μορφή στην ελληνική πολιτική ιστορία, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος μεσουράνησε στο δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα. Την προσωπικότητά του, παρουσιάζει το ιστολόγιό μας, στη σειρά των πορτρέτων των Προέδρων της Βουλής.

          Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός, δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής  και κατ’ επανάληψη υπουργός.

Η ΘΡΑΚΗ ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ- ΒΙΝΤΕΟ

Ριζοσπαστικό ρεύμα σκέψης και ο ρόλος των ηγετών του

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_27/02/2011_433836

 Εμφάνιση, εξέλιξη, ιδεολογικές

 και πολιτικές αναζητήσεις

Του Θανάση Διαμαντόπουλου

ΕYANΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

"Ελληνικός φιλελευθερισμός

Το ριζοσπαστικό ρεύμα, 1932-1979"

εκδ. Πατάκη, σελ. 604

Στη χώρα μας, όπου η παρακμή της εκπαίδευσης και της έρευνας μόνο ως η πιο ασήμαντη εκδήλωση της ευρύτερης κοινωνικής κρίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί, ασφαλώς και δεν θα συνιστούσε αποκάλυψη κρατικού μυστικού η επισήμανση του γεγονότος ότι είναι ιδιαίτερα οι κοινωνικές επιστήμες που ποιοτικά υποβαθμίζονται. 
Ισως, μεταξύ άλλων λόγων, επειδή στα πανεπιστήμια, τις σχολές και τα ερευνητικά κέντρα που τις διακονούν η αξιοκρατία υποχώρησε συχνά μπροστά στην ιδεολογική τρομοκρατία, την «παρεοκρατία» και τις επιλογές βάσει πολιτικών και κομματικών κριτηρίων (με αποτέλεσμα, μαζί με τους ευάριθμους άριστους ερευνητές, να «συστεγάζονται» και πολλοί κάτω του μετρίου, που δεν δυσκολεύτηκαν ωστόσο να εξαντλήσουν την ακαδημαϊκή ιεραρχία, διαιωνίζοντας και αναπαράγοντας την ανεπάρκειά τους).

Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής

Ένα βίντεο (ταινία) της Θεσσαλονίκης του 1915!

KAΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!! Για τους φίλους και τις φίλες από τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο  Ένα βίντεο (ταινία) της Θεσσαλονίκης του 1915!           http://www.britishpathe.com/record.php?id=80610

10) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΖΑΪΜΗΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ

*Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Γόνος πλούσιας οικογένειας με σημαντική συνεισφορά στους εθνικούς αγώνες και μεγάλη επιρροή στα πράγματα της Πελοποννήσου, ήταν ο δέκατος στη σειρά Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, o Θρασύβουλος Ζαΐμης, που πρωταγωνίστησε στην ελληνική πολιτική ζωή από το 1850 έως το 1880. 

          Το πορτρέτο του ανθρώπου που διετέλεσε τέσσερις φορές Πρόεδρος της Βουλής και δύο φορές πρωθυπουργός, παρουσιάζει σήμερα το ιστολόγιό μας.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

9) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

 

*Ο Παναγιώτης Βάρβογλης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ο Παναγιώτης Βάρβογλης, με σπουδές στην Πίζα της Ιταλίας, αλλά και με αγωνιστικές περγαμηνές κατά την Επανάσταση του 1821, υπηρέτησε μετά την απελευθέρωση της χώρας ως δικαστικός και αργότερα αναμίχθηκε στην πολιτική. Τέσσερις φορές ανέλαβε υπουργικά αξιώματα και το 1852, εξελέγη πρόεδρος της Βουλής.

          Γόνος εξέχουσας οικογένειας της Αρκαδίας ήταν ο Παναγιώτης Βάρβογλης, αγωνιστής, διανοούμενος και πολιτικός. Οι ρίζες της οικογένειάς του φτάνουν έως τις Σέρρες, την εποχή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Οι Θρακιώτες πάντα, ήθελαν Ελλάδα!

*Το Διδυμότειχο με το κάστρο του Καλέ.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Παρουσιάζει ειδικό και αξιοσημείωτο ενδιαφέρον, η ζέση με την οποία οι υπόδουλοι Θράκες, σε κάθε περίπτωση διακήρυσσαν την επιθυμία του να ελευθερωθούν και να ενσωματωθούν στον ελληνικό εθνικό κορμό. Οι εκδηλώσεις αυτής της επιθυμίας τους, εντάθηκαν κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, όταν άρχισε η διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ο σχηματισμός εθνικών κρατών. Μερικά τέτοια χαρακτηριστικά παραδείγματα, θα δούμε σήμερα, με το κείμενο, που ακολουθεί:

          Οι κάτοικοι της περιοχής του Έβρου, με συγκινητικό ζήλο, όταν επήλθε η ρωσική κατοχή μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο, του 1878, ζήτησαν με υπογραφές των προκρίτων, να μην υπαχθούν υπό Βουλγαρική διοίκηση, όταν διαπίστωσαν, ότι οι Ρώσοι με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, επιχειρούν να αποκαταστήσουν τους Βουλγάρους, ως επικυρίαρχους της περιοχής.