Ο μητροπολίτης Ιωακείμ από το Μοναστήρι και την Κερασούντα στο Διδυμότειχο

*Ο Ιωακείμ κατά κόσμον Σιγάλας

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

               

                Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Ιωακείμ κατά κόσμον Σιγάλας, που εποίμανε την περιοχή αυτή επί σχεδόν 30 χρόνια, υπήρξε μια σπάνια δυναμική και πατριωτική μορφή. Νέος ακόμα, έδρασε στην περιοχή του Μοναστηρίου και αναμίχθηκε ενεργά στο Μακεδονικό Αγώνα, έζησε το μαρτύριο των σφαγών της Γενοκτονίας του Πόντου, γλίτωσε από εκτέλεση που διέταξε ο σφαγέας του Πόντου Τοπάλ Οσμάν, οργάνωσε την περιοχή του Διδυμοτείχου αυτοδιορισθείς ανώτατη αρχή, όταν τα πάντα διαλύθηκαν ενώπιον των Γερμανών, που κατέλαβαν την Ελλάδα και πρωταγωνίστησε την ημέρα, που το Διδυμότειχο απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στις 29 Αυγούστου 1944.     

                Ο Σιγάλας, γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1881, ως Γεώργιος, όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα. Στη συνέχεια φοίτησε στο Γυμνάσιο των Κυδωνιών (Αϊβαλί). Αποφοίτησε το 1898. Επόμενο βήμα του ήταν να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και να φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Μετά την αποφοίτησή του αμέσως εστάλη το 1902 ως καθηγητής στο Μοναστήρι (τα βυζαντινά Βιτώλια, σήμερα Μπίτολα). Την εποχή εκείνη είχε αρχίσει να φουντώνει ο βουλγαρικός εθνικισμός, ειδικά με την επανάσταση των Βουλγάρων, γνωστή με την ονομασία του Ήλιντεν,  το 1903.

                Στο Μοναστήρι, κόχλαζε η βουλγαρική προπαγάνδα, αλλά και η φοβερή τρομοκρατία, που στόχευε να προσελκύσει χριστιανούς στη σχισματική Εξαρχία των Βουλγάρων. Αυτό οδήγησε τους Έλληνες να αντιστέκονται και να αμύνονται. Είναι η εποχή που έχει καταγραφεί στην Ιστορία ως Μακεδονικός Αγώνας και ο Σιγάλας καταγράφηκε στην Ιστορία ως Μακεδονομάχος.

                Τα Χριστούγεννα του 1903 χειροτονήθηκε διάκονος στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου στο Μοναστήρι, από τον μητροπολίτη Πελαγονίας Ιωακείμ Φορόπουλο.

Σελίδες από τα βάσανα της Θράκης, το 1919

*O Μητροπολίτης Αίνου Ιωακείμ Γεωργιάδης, σε φωτογραφία του 1913

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Η μοίρα της Θράκης και των κατοίκων της, ήταν τα ατελείωτα βάσανα, σε κάθε περίοδο της ιστορίας. Όπως συνέβαινε ακόμα και στις μέρες που  έδειχναν ότι έρχεται η μέρα της λευτεριάς, μετά από ζυγό για τη Θράκη, περίπου 600 ετών.

                Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1919. Ο Α’  Παγκόσμιος Πόλεμος με τις φονικές συνέπειές του έχει τελειώσει. Η Γερμανία και οι γύρω μας σύμμαχοί της Βουλγαρία και Τουρκία, επίσης ηττημένες.

Σημαίνοντα γεγονότα, η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Συμμάχους που ήλεγχαν και την Ανατολική Θράκη και της Σμύρνης το Μάιο του 1919 από τα ελληνικά στρατεύματα, στον απόηχο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Ιωακείμ Κοζάνης, ζητούσε όπλα για τον ΕΛΑΣ

*Απόσπασμα του άρθρου του Μητροπολίτη Ιωακείμ στην εφημερίδα "Αντάρτης"

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

            Ο μητροπολίτης Κοζάνης και Σερβίων Ιωακείμ, υπήρξε μια ιδιάζουσα προσωπικότητα της Κατοχής, όταν προσχώρησε στο ΕΑΜ και ανακηρύχθηκε πνευματικός ηγέτης της Αντίστασης. Δυναμική και παρορμητική προσωπικότητα, έδειξε τις επαναστατικές τάσεις του πολύ πριν από την Κατοχή.

            Ο Ιωακείμ (κατά κόσμον Απόστολος Αποστολίδης) γεννήθηκε στo Ορτάκιοϊ της Βιθυνίας το 1883. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι. Χειροτονήθηκε κληρικός όταν περάτωσε τις σπουδές του και το 1914 αναδείχθηκε μητροπολίτης Μετρών και Αθύρων στην Ανατολική Θράκη. Το 1923 κατέφυγε στην Ελλάδα, όπου και διορίστηκε μητροπολίτης Κοζάνης και Σερβίων. Τον Απρίλιο του 1926 διορίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο μητροπολίτης Αυστραλίας, θέση από την οποία παραιτήθηκε μετά από δύο μήνες και επέστρεψε στην Ελλάδα. Τον Μάρτιο του 1927 αποκαταστάθηκε και πάλι στη Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.