Η νέα Δεξιά και ο Ελληνικός Συναγερμός

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_24/02/2013_512290

*Η κεντρώα εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για τον εκλογικό θρίαμβο του Αλέξανδρου Παπάγου, 
τον Νοέμβριο του 1952

*Η κάθοδος του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου

στην πολιτική, είχε στόχο

την αναμόρφωση της συντηρητικής παράταξης

Του κ. Χρήστου Χρηστίδη*

          Αν ένα από τα κύρια αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας, κατά την πρώτη μεταπολεμική περίοδο, ήταν η αποτελεσματική διακυβέρνηση, ο συσχετισμός δυνάμεων που είχε προκύψει από τις εκλογές του Μαρτίου του 1950 σίγουρα δεν παρείχε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ικανοποίησή του.

          Η φθορά του Λαϊκού Κόμματος και του Κόμματος των Φιλελευθέρων, σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό των πολιτικών παρατάξεων, δημιούργησε εύλογους φόβους ακυβερνησίας. Πράγματι, το διάστημα που ακολούθησε τις εκλογές χαρακτηρίστηκε από συνεχείς κυβερνητικές μεταβολές, συγκροτήσεις βραχύβιων κοινοβουλευτικών συμμαχιών και έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των εκάστοτε κυβερνητικών εταίρων. Παράλληλα, το ρευστό πολιτικό κλίμα ενέτειναν και οι διαρκείς παρεμβάσεις από πλευράς τόσο των Ανακτόρων όσο και των Αμερικανών.

ΠΩΣ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ «ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ» ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ!!!

*Εμπνεόταν από την Αρχαία Ελλάδα, αλλά ρήμαξε την σύγχρονη Ελλάδα όταν την κατέκτησε.

*Θαύμαζε την αρχαία Ελλάδα, αλλά

κατέστρεψε την Ελλάδα της εποχής του

Γράφει ο Απόστολος Τσομπάνης- Νότιος

          «[…] δ) Μόνο ένας γνήσιος Γερμανός μπορεί να έχει το δικαίωμα της υπηκοότητας. Γνήσιος Γερμανός μπορεί να θεωρηθεί κάποιος που έχει γερμανική καταγωγή, ανεξαρτήτως θρησκείας. Συνεπώς, κανένας Εβραίος δε μπορεί να θεωρηθεί γνήσιος Γερμανός, ε) Όσοι δεν έχουν δικαίωμα υπηκοότητας μπορούν να θεωρούνται μόνο φιλοξενούμενοι στη Γερμανία και πρέπει να υπάγονται στους νόμους περί αλλοδαπών, στ) Μόνο οι πολίτες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν για την ηγεσία και τους νόμους του κράτους. Έτσι, απαιτούμε μόνο όσοι έχουν δικαίωμα υπηκοότητας να πρέπει να έχουν πρόσβαση στην εργασία σε οποιαδήποτε δημόσια θέση, είτε σε εθνικό είτε τοπικό επίπεδο – είμαστε αντίθετοι στο διεφθαρμένο κοινοβουλευτικό σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι εργάζονται με βάση το κόμμα στο οποίο ανήκουν και όχι σύμφωνα με τον χαρακτήρα και την ικανότητά τους […]».

          Αυτές οι προτάσεις περιέχονται αυτούσιες στο πρόγραμμα των εικοσιπέντε σημείων του Κόμματος των Γερμανών Εργατών και εκφωνήθηκαν από τον Αδόλφο Χίτλερ, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής και Υπεύθυνος του Τομέα Προπαγάνδας, σε συγκέντρωση του κόμματος στις 24 Φεβρουαρίου 1920. 

Το κίνημα της 30ής Μαΐου 1951

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_17/02/2013_511636

*Ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος,με την στραταρχική ράβδο

*Η αποτυχημένη στάση αξιωματικών του στρατού

προκειμένου να αποτρέψουν την παραίτηση Παπάγου  

από την αρχιστρατηγία,62 χρόνια πριν.

Του κ. Δημήτρη Παπαδιαμάντη*

          Το κίνημα της 30ής-31ης Μαΐου του 1951 αποτελεί έως σήμερα ένα από τα πιο σκοτεινά γεγονότα της μετεμφυλιακής ιστορίας. Την περίοδο πριν από τη δικτατορία του 1967, λησμονήθηκε σύντομα ως κάτι το ασήμαντο, ενώ μεταπολιτευτικά δημοσιογράφοι και ιστορικοί επιχείρησαν να το αναδείξουν ως βασικό σταθμό στην πορεία των γεγονότων προς το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.

          Στόχος του συγκεκριμένου άρθρου, λοιπόν, θα είναι η προσπάθεια περιγραφής και αξιολόγησης του κινήματος αυτού στις, κατά το δυνατόν, πραγματικές του διαστάσεις.

Ο αγώνας για την εξουσία στην Ελλάδα του ’40

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=497264

*Ο ταγματάρχης Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ (αριστερά) και ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ναπολέων Ζέρβας (μέσον) χαιρετούν στρατιωτικά. 

Φωτογραφία από την περίοδο της Αντίστασης

*Η μαρτυρία του μέλους και στη συνέχεια

διοικητή της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής

στην Ελλάδα Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ

για την Αντίσταση, τα Δεκεμβριανά και τον Εμφύλιο.

Για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Του Αναστάση Βιστωνίτη

          Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου και παρά την πληθώρα των βιβλίων για την Κατοχή και την αδελφοκτόνο σύρραξη που τη διαδέχτηκε εξακολουθούν να εκδίδονται και πλήθος άλλα σχετικά με το θέμα: απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών, ιδίως από την πλευρά της Αριστεράς, ιστορικές αναλύσεις, εκτιμήσεις, κρίσεις και επικρίσεις, μαρτυρίες, αξιόπιστες ή μη.

          Δεν έχουμε όμως ακόμα μια πλήρη- και απολύτως αντικειμενική- ιστορία της εποχής, αφού σημαντικά αρχεία, όπως αυτό του ΚΚΕ ή ντοκουμέντα άλλων πηγών από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες δεν είναι διαθέσιμα στους μελετητές. Έτσι, ένα βιβλίο που προέρχεται από τον Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ, εκ των πρωταγωνιστών της εποχής, είναι για πολλούς λόγους διαφωτιστικό. Κυρίως για το πώς έδρασε η εδώ Βρετανική Συμμαχική Αποστολή, μέλος και στη συνέχεια διοικητής της οποίας υπήρξε ο Γουντχάουζ. Και ακόμη, γιατί ο ίδιος αγάπησε την Ελλάδα- τον τόπο (κατ' εξοχήν τα βουνά), τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του-, με τον δικό του τρόπο φυσικά, τις ιδιαιτερότητες και τις πολιτικές του συμπάθειες.

Ξεπεράσαμε τις 300.000 επισκέψεις και συνεχίζουμε...

Σήμερα, 

το ιστολόγιό μου ξεπέρασε τις 300.000 επισκέψεις. 

Το ταξίδι στην Ιστορία ξεκίνησε 

στις 29 Οκτωβρίου 2009, παρουσίασε 597 θέματα- σταθμούς της νεώτερης ελληνικής ιστορίας 

και συνεχίζεται, 

με την συμπαράσταση όλων σας. 

Σας ευχαριστώ όλους που επισκέπτεστε 

αυτή τη γωνιά, που αγάπησα πολύ 

και συνεχίζουμε μαζί.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Γιατί δεν σώθηκαν οι εβραίοι στην Ελλάδα

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=494871&h1=true#commentForm

*Η μεγάλη συγκέντρωση των εβραίων τον Ιούλιο του 1942, κατόπιν διαταγής 
των κατοχικών δυνάμεων, στην πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη 
που σηματοδότησε την έναρξη του διωγμού

*Το βιβλίο της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή

φιλοδοξεί να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων,

που σχετίζονται με τη διάσωση των εβραίων

στην ελληνική επικράτεια, τη σχέση τους με τη χριστιανική

 κοινότητα, τον ρόλο του ΕΑΜ

και τα εσωτερικά προβλήματα της εβραϊκής κοινότητας

Του κ. Γιάννη Ν. Μπασκόζου

           

          Στις 5 Μαρτίου 1943 ο επικεφαλής του διορισμένου από τους Γερμανούς Εβραϊκού Συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη ραβίνος Τσβι Κόρετς υπέγραφε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Καλούμε τους ομόθρησκούς μας να διατηρήσουν όλη την ηρεμία των και την ψυχραιμία, να μην παρασυρθούν από τον πανικόν, να μη δίδουν πίστη εις τας ανησυχητικάς διαδόσεις, που όλες είναι δίχως βάση. Ο καθένας πρέπει να εξακολουθεί να ασχολείται ήρεμα με τις εργασίες του και να εμπιστεύεται εις τους διευθύνοντας την Κοινότητα».

          Μία εβδομάδα μετά ο ίδιος ο αρχιραβίνος εμφανίστηκε στη συναγωγή για να ανακοινώσει στους ομόθρησκούς του ότι όλος ο πληθυσμός θα εκτοπιζόταν στην Κρακοβία. Ήξερε άραγε εκ των προτέρων ο Κόρετς ότι τους περίμεναν στρατόπεδα και κρεματόρια, κάτι που συνιστά, αν το γνώριζε, εσχάτη προδοσία, ή ήταν κι αυτός παραπλανημένος; Μπορούσαν άραγε να διασωθούν οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, όπως διασώθηκε μια μεγάλη πλειοψηφία των εβραίων της Αθήνας, της Λάρισας ή του Βόλου;  Ποιος ήταν ο ρόλος των διορισμένων από τις κατοχικές δυνάμεις Εβραϊκών Συμβουλίων; Ήταν συνεργάτες των Γερμανών ή αναγκαίος θεσμός για τη βοήθεια των εβραίων που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη;

Η ανάδειξη του Μακαρίου ως ηγέτη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_10/02/2013_510854

*Ο Μακάριος

*Η εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο

σηματοδότησε το απόγειο

των ενωτικών διεκδικήσεων

και μια νέα φάση του Κυπριακού

Της κ. Αναστασίας Γιάγκου*

          Τον Ιανουάριο του 1950, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου διοργάνωσε δημοψήφισμα, το οποίο κατέδειξε την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού ελληνισμού (95,7%) για ένωση με την Ελλάδα.

          Στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος πρωτεύοντα ρόλο διαδραμάτισε ο νεαρός επίσκοπος Κιτίου και Γραμματέας του Γραφείου Εθναρχίας, Μακάριος (κατά κόσμον Μιχαήλ Μούσκος). Όταν τον Ιούνιο του 1950 ο γηραιός αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄ απεβίωσε, ο επίσκοπος Κιτίου εξελέγη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, στην ουσία χωρίς αντίπαλο υποψήφιο, εφόσον ο βασικότερος ανταγωνιστής του, ο επίσκοπος Κυρηνείας Κυπριανός, απουσίαζε στο εξωτερικό επικεφαλής εθνικής πρεσβείας, η οποία θα γνωστοποιούσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Πώς έπεσε μια κολώνα στο Ολυμπιείον, το 1852

*Το δημοσίευμα της εφημερίδας "Αιών"

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Η χθεσινή βροχόπτωση και το χαλάζι στην Αθήνα, θύμισε μια ανάλογη περίπτωση του 1852. Μια φοβερή κακοκαιρία τη νύχτα της 14ης προς την 15^η Οκτωβρίου του έτους εκείνου, που κράτησε πέραν των τριών ωρών, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στην Αττική, αλλά και μια αγιάτρευτη πληγή.

          Έπεσε μια κολώνα στον ναό του Ολυμπίου Διός!!!

          Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας «Αιών». Την φοβερή εκείνη νύχτα, μια απροσδόκητη λαίλαπα που άρχισε από τις 8 μμ. Και κράτησε πέραν  της 11^ης νυκτερινής, έπληξε την Αττική. Δυνατή βροχή αλλά και δύο μικρού μεγέθους σεισμοί, έκαναν το σκηνικό εφιαλτικό.

69) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ ΗΛΙΑΣ

*Πορτρέτο του Ηλία Τσιριμώκου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Ο Ηλίας Τσιριμώκος, Πρόεδρος του Κοινοβουλίου στην πρώτη κυβέρνηση που σχημάτισε το 1963 η Ένωση Κέντρου, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Το 1965, όταν του ανατέθηκε η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, από τον βασιλέα Κωνσταντίνο, δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.

Γεννήθηκε το 1907 στην Λαμία και ήταν γιος του διατελέσαντος Προέδρου της Βουλής Ιωάννη Τσιριμώκου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι. Άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα, από το 1931.

          Εισήλθε στην πολιτική σε νεαρή ηλικία και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδας με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή στις 26 Ιανουαρίου 1936. Η Βουλή εκείνη καταλύθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος στις 4 Αυγούστου του ιδίου έτους εγκαθίδρυσε δικτατορία.

Μη υπαρχόντων πόρων.... και το 1901!!!

*Ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα φύλλα της εφημερίδας "'Εβρος" 

του Κωνσταντίνου Βλαχόπουλου, από τη συλλογή του Μιχάλη Πατέλη (Αλεξανδρούπολη).

*Η περίπτωση της εφημερίδας "'Εβρος" της Αδριανούπολης

που έμεινε αβοήθητη το 1901 από το Εθνικό Κέντρο, 

όταν στη Θράκη μαίνονταν οι προπαγάνδες 

και ο αλυτρωτισμός των γειτόνων μας 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

           Σήμερα θα σας αφηγηθώ μια σύντομη ιστορία, που δείχνει πώς το εθνικό κέντρο το 1901, όταν υπήρχαν σημαντικές ελληνικές αλύτρωτες πληθυσμιακές ομάδες, αδυνατούσε να τις βοηθήσει λόγω ελλείψεως πόρων. Ένα φαινόμενο, που και σήμερα ενδημεί στην εθνική ζωή, με αποτέλεσμα να χάνονται ή να υποβαθμίζονται διεθνή ερείσματα της χώρας και να υποχωρούν πολλές γραμμές άμυνας του ελληνισμού, εδώ που έχουμε καταντήσει... 

          Η ιστορία είναι πάντα διδακτική, γιατί παρέχει απτά παραδείγματα, που δείχνουν, αν πράγματι κάτι αλλάζει ή αν κάποια πράγματα, παραμένουν σε τέλμα όλα τα χρόνια, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

          Δυστυχώς η παραμέληση του Τύπου της Θράκης από το Εθνικό Κέντρο, σαν φαινόμενο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό, είναι διαχρονικό.

          Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, μας δίνει ένα έγγραφο του 1901, που διασώζεται, έως και σήμερα στο Ιστορικό Αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών.

          Το 1901 ο εκδότης της εφημερίδας «Έβρος» της Αδριανούπολης Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος, αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα. 

Η φρίκη των «Κρυστάλλων»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=495113&wordsinarticle=Τομαή

*Η συναγωγή της πόλης Λούντβιχσμπουργκ, στη Βάδη- Βυρτεμβέργη, 
έχει παραδοθεί στις φλόγες στις 10 Νοεμβρίου 1938, 
ως μέρος του παγγερμανικού πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, 
που έστρωσε το χαλί στα σχέδια του Χίτλερ για την «τελική λύση»

*Φλογερά συλλαλητήρια στη Νέα Υόρκη

και διπλωματικά επεισόδια

για το αντισημιτικό πογκρόμ στη Γερμανία.
Αναφορές Ελλήνων διπλωματών

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

          Με αφορμή την καθιέρωση Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος την 27η Ιανουαρίου σε διεθνές επίπεδο, το ίδιο και στη χώρα μας, το παρόν άρθρο εξετάζει το αντισημιτικό κλίμα παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια από το οποίο επωφελήθηκε ο Χίτλερ προτού προχωρήσει στην «τελική λύση», όρο που χρησιμοποίησε η ναζιστική ιδεολογία, στην εξόντωση δηλαδή 6 εκατομμυρίων Εβραίων από την κατεχόμενη Ευρώπη.

          Οι διακρίσεις και οι διωγμοί του εβραϊκού στοιχείου από την Κεντρική Ευρώπη, τον γερμανόφωνο κυρίως χώρο, είχαν ξεκινήσει από τον Μεσοπόλεμο ήδη, δίνοντας μια καλή αφορμή στο ναζιστικό κόμμα και στον καγκελάριο Χίτλερ να προχωρήσει στην εφαρμογή του αντισημιτικού προγράμματός του λίγα μόλις χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ίδιο (30 Ιανουαρίου 1933), με αποκορύφωμα το πογκρόμ της γνωστής έκτοτε ως «Νύχτας των Κρυστάλλων», στις 9-10 Νοεμβρίου 1938, εις βάρος των Εβραίων της Γερμανίας, όταν μέσα σε μία νύχτα κάηκαν ολοσχερώς σχεδόν 267 συναγωγές, λεηλατήθηκαν 7.500 εβραϊκές επιχειρήσεις, νοσοκομεία, σχολεία και νεκροταφεία και φονεύθηκαν 91 πολίτες.

Είναι καιρός να λύσουμε τα τραύματα του Εμφυλίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_20/01/2013_508284

*Προκήρυξη της ΟΠΛΑ.

*Δύο εκπρόσωποι της νέας γενιάς ιστορικών

προσεγγίζουν την κρίσιμη δεκαετία του ’40

Του Ηλία Μαγκλίνη

          Ανήκουν και οι δύο σε μια νέα γενιά ιστορικών. Ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης είναι γεννημένος το 1970, ο Ιάσονας Χανδρινός το 1984. Και οι δύο όμως ασχολούνται με την ιστορία της ταραγμένης δεκαετίας του ’40.

          Ο πρώτος εξέδωσε πρόσφατα το βιβλίο «Η εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα» (εκδ. Αλεξάνδρεια), που εστιάζει στο εαμικό κίνημα των ανατολικών συνοικιών της Αθήνας και είναι αποτέλεσμα διδακτορικής έρευνας. Ο δεύτερος υπογράφει «Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα, 1942-1944» (εκδ. Θεμέλιο), προϊόν μεταπτυχιακής μελέτης που ερευνά ένα αποσιωπημένο για την Αριστερά θέμα: τη δράση των εκτελεστών της ΟΠΛΑ, του λεγόμενου «σιδερένιου βραχίονα» του ΚΚΕ.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

          *Ένα σύντομο ταξίδι στην ιστορία και το χρόνο της Θράκης, με οδηγό τα γραμματόσημα που εκδόθηκαν εκεί, σε σημαντικές περιόδους της ιστορίας.

Η απελευθέρωση της Αθωνικής Πολιτείας πριν από 100 χρόνια

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_13/01/2013_507485

 *Απόσπασμα στρατιωτών με επικεφαλής τον ανθυπολοχαγό Θεμιστοκλή Αιλιανό, στην Κερασιά. Είναι γύρω στις 10 Νοεμβρίου 1912 
(φωτ.: Εργαστήριο Ιωσαφαίων).

*Το ενδιαφέρον των Ρώσων,

η οικοδομική δραστηριότητα

και οι χαμένες περιουσίες

Της δημοσιογράφου Γιώτας Μυρτσιώτη

          Εκατό χρόνια πριν, στις 2 Νοεμβρίου 1912, άγημα του ελληνικού στόλου αποβιβαζόταν από τα αγκυροβολημένα στη Δάφνη ελληνικά πολεμικά πλοία, στη Χερσόνησο του Αγίου Ορους. Οι μοναχοί έκρουαν τις καμπάνες φωνάζοντας «Χριστός Ανέστη! Ζήτω η Ελευθερία! Ζήτω ο Ελληνισμός! Ζήτω η Ορθοδοξία! Ζήτω η Ελλάς!» και ύψωναν την ελληνική σημαία.

          Τις ίδιες ώρες, ένα σύντομο Δελτίο Τύπου έφτανε σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες της Ελλάδας: «Σήμερον την 10ην πρωινήν ώρα κατελήφθη η Χερσόνησος του Αθω διά ταυτοχρόνου αποβάσεως αγημάτων εις όρμον Αμμουλιανής και λιμένα Δάφνης, το επίνειον των Καρυών, της έδρας της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Ορους».

          Στις Καρυές, η Ιερά Επιστασία συγκροτεί άμεσα τριμελή επιτροπή με σκοπό την παράδοση του καϊμακάμη (Οθωμανού πολιτικού διοικητή) και των άλλων σωμάτων ασφαλείας. Το άγημα έγινε δεκτό στην πρωτεύουσα της Αθωνικής Πολιτείας με ζητωκραυγές από ένα μεγάλο πλήθος, που κατέφθασε από όλο σχεδόν το Άγιον Όρος. Στρατιώτες και πατέρες πανηγύριζαν μαζί τον τερματισμό της οθωμανικής κυριαρχίας στον Άθω μετά από μισή χιλιετία.

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ: Ντοκιμαντέρ για τα χρόνια της δόξας

*Βαλκανικοί πόλεμοι: Η δόξα της Ελλάδος

           Έχω την τιμή και τη χαρά, να σας παρουσιάσω το ντοκιμαντέρ που έγραψα και προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, σε σκηνοθεσία της Τάϊνας Γρηγοριάδου και μοντάζ του Χρήστου Παπαγεωργίου. Τα ονόματα των άλλων συντελεστών αναφέρονται στους τίτλους έναρξης. 
         Το ντοκιμαντέρ έχει διάρκεια 40 λεπτών. 
          Είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής για όσους δόξασαν την Ελλάδα πριν από 100 και πλέον χρόνια. 

Ευχαριστώ θερμά

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Η ανασυγκρότηση μετά τον Εμφύλιο

  ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_05/01/2013_506930

*Μέσα από τα ερείπια και τις καταστροφές του Εμφυλίου, άρχισε η ανασυγκρότηση της χώρας 

        

*Η ανάκαμψη στον αγροτικό τομέα,

στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία

και το θαύμα στην ελληνική ναυτιλία

Του Πάνου Καζάκου*

          Ήδη κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου οι ελληνικές κυβερνήσεις (και ο «ξένος παράγοντας») είχαν ως διακηρυγμένους στόχους, ανάμεσα σε άλλα, τη νομισματική σταθερότητα και τη στενά συνυφασμένη με αυτήν ανασυγκρότηση της παραγωγικής μηχανής και την ταχύτερη δυνατή επάνοδο στα προπολεμικά επίπεδα παραγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτά βέβαια υπό ακραία δυσμενείς συνθήκες, αφού, ελεύθερα κατά τον Εμ. Τσουδερό, «οι μισοί έχτιζαν και οι άλλοι μισοί γκρέμιζαν».

          Ανασυγκρότηση δεν σημαίνει ανάπτυξη, είναι όμως προϋπόθεσή της. Και όπως συνέβη συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις, η γρήγορη ανασυγκρότηση μετά από καταστροφές συντελέστηκε σχετικά γρήγορα. Σε αυτή συνέβαλε, στον αγροτικό τομέα, η βοήθεια στο πλαίσιο της UNRRA μέσω της οποίας εισήχθησαν ζώα και ζωοτροφές. Επίσης, η βιομηχανία και η βιοτεχνία χρηματοδοτήθηκαν από την UNRRA και την Τράπεζα της Ελλάδος. Εδώ προτεραιότητα είχαν οι επιχειρήσεις που παρήγαν καταναλωτικά αγαθά ή τροφοδοτούσαν άλλους κλάδους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η βιομηχανική παραγωγή πλησίασε το προπολεμικό επίπεδο προς τα τέλη του 1949 και το ξεπέρασε το επόμενο έτος. 

Καταδίκη σε «θάνατο εξ ασιτίας»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=490816&wordsinarticle=Τομαή

*Ο φοβερός χειμώνας του 1941, εξόντωνε τα Ελληνόπουλα...

*«Η αιμάσσουσα Ελλάς...»

στο πληροφοριακό δελτίο διπλωματών

και το «ζήτημα μέλλοντος της φυλής»

*«Αι λιποθυμίαι εξ ασιτίας είναι

καθημερινόν θέαμα εις τας οδούς των Αθηνών,

η δε κατάστασις των παιδιών είναι ανεκδιήγητος»

         

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

          Ο μέγας λιμός στον οποίο καταδικάστηκε από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής ο ελληνικός πληθυσμός, ιδιαιτέρως τις χρονιές 1941-1942, όταν επεκράτησε ένας ασυνήθιστος για τα ελληνικά δεδομένα δριμύς χειμώνας, περιγράφεται ανάγλυφα στα μηνιαία δελτία πληροφοριών που συνέτασσε η πρεσβεία μας στην Άγκυρα ως πλησιέστερη Αρχή στην κατεχόμενη Ελλάδα.

          «Τίθεται ζήτημα μέλλοντος φυλής» έγραφε ο έλληνας πρέσβης Ραφαήλ Ραφαήλ και συμπλήρωνε πως «πάσα παρερχομένη ημέρα πληγώνει βαθύτερον την αιμάσσουσαν Ελλάδα» (Δελτίο υπ’ αρ. 5, Νοέμβριος 1941).

          Η εκτίμηση ότι κινδύνευε από αφανισμό «η ελληνική φυλή», όπως αναγράφεται σε ένα από τα Δελτία Πληροφοριών της Άγκυρας, δεν είναι υπερβολική αν ενδιατρίψει κανείς στο πλήθος των στοιχείων που επιπίπτουν καταιγιστικώς στον αναγνώστη. Η εικόνα στο κέντρο της Αθήνας ζοφερή: 

ΣΚΟΠΙΑΝΟ!!!... ΟΧΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ!!!

*Το βιβλίο του Δημητρίου Ευαγγελίδη

*Ένα χρήσιμο βιβλίο, εθνικής αυτογνωσίας 

του Εδεσσαίου, Δημητρίου Ε. Ευαγγελίδη

          Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα σημαντικό βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας από τις εκδόσεις "Ινφογνώμων". Είναι το βιβλίο του Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη με τίτλο «ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ- Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία». Περιλαμβάνει στις 150 σελίδες του και 10 έγχρωμους χάρτες. Είναι γραμμένο στο πολυτονικό.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Εἶναι πολύ πιθανόν νά ἀναρωτηθεῖ κάποιος, πού θά πέσει στά χέρια του αὐτό τό ἔργο, «γιατί ἕνα ἀκόμα βιβλίο γιά τήν Μακεδονία»;

Ἀπαντῶ τηλεγραφικά:

1. Γιά νά ὑπάρχει ἕνα εὔχρηστο καί συνοπτικό βιβλίο μέ ὅλα τά νεώτερα στοιχεῖα καί πληροφορίες πού διαθέτουμε σήμερα, πού θά μπορεῖ νά ἀγοράσει ὁ καθένας, σέ ἀντίθεση μέ τά ἀξιόπιστα καί λεπτομερειακά μέν, ἀλλά δυστυχῶς ὀγκώδη, πολυσέλιδα καί ἀκριβά ἔργα, τά ὁποῖα κυκλοφοροῦν.

2. Ἐπειδή στήν πραγματικότητα πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε, ἰδιαίτερα μάλιστα οἱ νεώτερες γενιές. Τό σημερινό ἀποτυχημένο ἐκπαιδευτικό σύστημα μεταδίδει στούς μαθητές ἐλάχιστες ἱστορικές πληροφορίες γιά τήν ἀρχαία Μακεδονία καί περιορίζεται κυρίως στόν Μ. Ἀλέξανδρο.

Μνήμη και λήθη του Εμφυλίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_22/12/2012_505901

 *Σταυροί στο μέτωπο του εμφυλίου. "Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε....".

*Οι δύο πλευρές επιχείρησαν

να ξεχάσουν το παρελθόν

και να επιστρέψουν σε μια ειρηνική συμβίωση

Της Ελένης Πασχαλούδη*

          Η θεσμική μνήμη μιας κοινωνίας συνήθως συγκροτείται από ιστορικά γεγονότα και σύμβολα που προάγουν την κοινωνική και την εθνική συνοχή, αλλά και την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας στον χώρο και στον χρόνο. Γι’ αυτό, κατά κανόνα δεν θεωρούνται αξιομνημόνευτες όλες οι ιστορικές στιγμές μιας χώρας ούτε και φυσικά εορτάσιμες.

          Αντίθετα, επιλέγονται για να αναδειχθούν και να εορταστούν γεγονότα θετικής σημασίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σύμβολα εθνικής υπερηφάνειας και ως παραδείγματα προς μίμηση. Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η απόκρουση ενός παντοδύναμου ή επικίνδυνου εχθρού (28 Οκτωβρίου 1940) ή η επανάσταση με σκοπό την ίδρυση εθνικού κράτους (25 Μαρτίου 1821). 

H εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

*Ἡ γέφυρα στόν ποταμό Τούνζα πού ἑνώνει τήν Ἀδριανούπολη μέ τό Κάραγατς. Ἡ γέφυρα εἶχε ὀνομασθεῖ σέ "Γέφυρα Διαμάντη" κατά τή διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Διοίκησης πρός τιμήν τοῦ λοχαγοῦ Διαμάντη, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἐκεῖ μαχόμενος τόν Ἰούνιο τοῦ 1920. Στό βάθος δεξιά διακρίνεται τό τέμενος Σελιμιέ. Φαίνονται καθαρά στή γέφυρα τά κάρα πού ἔρχονται πρός τό Κάραγατς καί τή δυτική ὄχθη τοῦ Ἕβρου καί αὐτά πού γυρίζουν πίσω ἄδεια. (Ἀρχές Ὀκτωβρίου 1922)

Γράφει ο κ. Δημ. Α. Μαυρίδης

          Η ασύλληπτης έκτασης, τρομερή Μικρασιατική Καταστροφή έχει απωθηθεί και παραμένει σήμερα ως ανοικτό τραύμα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου του 1922. Κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν, όμως, τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922.

          Η Ανατολική Θράκη αποτελούσε την κύρια εστία του θρακικού Ελληνισμού και ήταν προαύλιο και ενδοχώρα της Κωνσταντινούπολης. Η Ανατολική Θράκη βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος από τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Σήμερα, η απώλεια της Ανατολικής Θράκης θεωρείται ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της.

          Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή, η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και ουσιαστικά αδικαιολόγητη. Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα. Και αυτό το εννοούμε με τη συναίσθηση ότι ανάλογες συνθήκες συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα. Πρόκειται για την άνιση διπλωματία που εφαρμόζεται στις ετεροβαρείς σχέσεις μας με τους ισχυρούς προστάτες, που είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητούμε.

Εμφύλιος: Μια ελληνική υπόθεση

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_16/12/2012_505231

*Άγριες μάχες μεταξύ του Εθνικού Στρατού και των ανταρτών

*Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο

και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ

να συνεργαστεί με τους αντιπάλους της

Του Θάνου Bερέμη*

          Η ένοπλη αναμέτρηση του εμφυλίου δεν ήταν προϊόν συνωμοσίας της Αριστεράς ή της Δεξιάς μολονότι ήταν αναπόφευκτο να επιδιώξουν και οι δύο πλευρές να ταυτίσουν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης με τα σχέδια των πρωταγωνιστών του Ψυχρού Πολέμου, της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ.

          Όμως τον ελληνικό εμφύλιο δεν προκάλεσαν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Σοβιετική Ένωση αλλά η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο και να εξασφαλίσει την ισονομία και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους τους οποίους περιφρονούσε. Υπήρξαν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταπολεμικές εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες χωρίς όμως να οδηγηθούν στην ένοπλη σύγκρουση.

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

          Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου στις 10.10 μ.μ. στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, μπορείτε να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ μου

          Αφιέρωμα στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912 1913 - 100 Χρόνια μετά «Τα Χρόνια της Δόξας» 

Σκηνοθεσία: Τάϊνα Γρηγοριάδου

Μοντάζ: Χρήστος Παπαγεωργίου

Ηχοληψία- Μιξάζ: Γιάννης Καμαριανός

Διεύθυνση Παραγωγής: Ελευθερία Μελενίκου

Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Κατωτάκη