Ερυθρός Σταυρός: Ταγμένος στη διεθνή αλληλεγγύη

*Η γνωστή διεθνώς σημαία του Ερυθρού Σταυρού

*Και στην Ελλάδα από το 1877

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Ο Ερυθρός Σταυρός, είναι ένας πασίγνωστος διεθνής οργανισμός αλληλεγγύης σε ανθρώπους που πάσχουν, είτε σε περιόδους πολέμου είτε σε περιόδους ειρήνης. Γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες και τα αίματα ενός πολέμου και είναι δημιούργημα του Ελβετού ακτιβιστή Ερρίκου Ντυνάν (Henry Dunant) από τη Γενεύη.

                Η ιδέα για την δημιουργία του Ερυθρού Σταυρού ξεκίνησε από τον πόλεμο που διεξάγονταν στην Ιταλία στις 24 Ιουνίου 1859. Η μάχη αυτή υπήρξε σημαντική, κοντά στην κωμόπολη Σολφερίνο της Λομβαρδίας, και διεξήχθη μεταξύ του Αυστριακού στρατού υπό τον Κάιζερ Φραγκίσκο- Ιωσήφ Α' και των συνασπισμένων δυνάμεων Γαλλίας και Πεδεμοντίου, υπό τους βασιλείς των δύο χωρών Ναπολέοντα Γ' και Βίκτωρα- Εμμανουήλ Β', αντίστοιχα.

Θάνατος από "φίλια" πυρά στον Εμφύλιο...

*Τμήμα χάρτη της ΔΙΣ/ΓΕΣ με τις περιοχές Γκρίμπομαν, Προφήτης Ηλίας Φλιάμας κ.λπ.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Πολλές φορές σ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο, τονίσαμε ότι ο Εμφύλιος Πόλεμος, είναι κατάρα. Άδικα χυμένο αίμα, από το μίσος των αντιμαχόμενων. Πόσο όμως πιο άδικο είναι, όταν το αίμα χύνεται από «φίλια πυρά». Κάτι, που δυστυχώς συμβαίνει όταν τον πρώτο  λόγο έχουν τα όπλα…

                Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μου έδωσαν κάποια μετεμφυλιακά πειράγματα, που ακούγονταν στο Διδυμότειχο κατά τη δεκαετία του ’50 μεταξύ αριστερών και δεξιών για τα «φίλια πυρά». Υπήρχε λοιπόν ένας συμπολίτης μου, που είχε τραυματιστεί στο πρόσωπο και μέχρι το θάνατό του είχε μια έντονη ουλή στο ένα μάγουλό του. Πολλές φορές περηφανεύονταν για τη συμμετοχή του στις μάχες και συχνά επεκαλείτο την ουλή, σαν επιβεβαίωση του ηρωισμού του. Όμως άλλοι συμπατριώτες μου αριστεροί, του απαντούσαν ότι την ουλή δεν του την προκάλεσαν οι αντάρτες, αλλά ο «δικός του» στρατός. Υποστήριζαν μάλιστα ονομαστικά, ότι ένα φίλος του έφεδρος αξιωματικός, που είχε μεθύσει εκείνο το βράδυ, έδινε λανθασμένα στοιχεία βολής στους ολμιστές του λόχου του και μια βολή είχε τραυματίσει σοβαρά τον φίλο του!!! Τραγικό να αλληλοσκοτώνονται… Τραγικότερο να κινδυνεύουν από τους δικούς τους….

Ο σκληρός διευθυντής και το λαχείο του στόλου

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=765692

*Στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών 

στο σπίτι του Μυριβήλη στην Αθήνα, 1967.

*Ένα ανέκδοτο εφηβικό 

«Πρωτοχρονιάτικον διήγημα» 

του Στράτη Μυριβήλη

                 

 Γράφει η Λαμπρινή Κουζέλη 

                «- Λοιπόν, μητέρα, τι λέγει; δέχεται; Την ερώτησιν αυτήν απέτεινε νέος δεκαοκτώ περίπου ετών καθώς θα συνεπέραινε κανείς από το παρόν του πρόσωπον εις το οποίο αμυδρώς διακρίνονται της πρώτης νεότητος οι ίουλοι. Ητο ωχρός, πολύ ωχρός εξαιτίας της κατηραμένης ασθενείας, η οποία τρεις εβδομάδες τώρα τον εκράτει κατάκοιτον επάνω εις την πτωχικήν του κλίνην.

                Τον έλεγαν Ανδρόνικο κι' ήτο υπάλληλος εις ένα εμπορικόν κατάστημα· ήτο νέος φιλότιμος, τίμιος κι' εξωτερικού συμπαθούς. Μάλλον υψηλός, εύρωστος, εφαίνετο μεγαλύτερος κατά την ηλικίαν αφ' ότι πράγματι ήτο. Όλοι οι σύντροφοί του εις το κατάστημα τον ηγάπων, ιδιαιτέραν όμως φιλίαν έτρεφε προς αυτόν ο συνομήλικός του γραμματεύς του καταστήματος Νίκος. Αυτός τον επεσκέπτετο κι' τώρα που ήτο ασθενής τακτικά καθ' όσον του επέτρεπεν η εργασία του. Ο Ανδρόνικος είχε πολλάς υποχρεώσεις τας οποίας φιλοτίμως εξεπλήρου κατά δύναμιν. Ο πατήρ του είχεν αποθάνει προ τεσσάρων περίπου ετών κι έκτοτε εκείνος διετήρει την μητέρα του, και έστελλε τα τρία μικρότερά του αδέλφια εις το σχολείον...».

Το «αυτόνομο» Μικρασιατικό Κράτος, που… δεν πρόλαβε να γίνει!!!

*Ο αντιστράτηγος Αναστάσιος Παπούλας στο Μικρασιατικό Μέτωπο (Αρχείο ΕΛΙΑ)

Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α.  Κωνσταντίνος  Πατιαλιάκας

                Από τον Ιούνιο του 1921 σημειώθηκαν οι πρώτες εκδηλώσεις σύστασης μυστικής οργάνωσης, για την άμυνα της Μικράς Ασίας και τη δημιουργία αυτόνομου κράτους. Οι εκδηλώσεις αυτές προέρχονταν από κύκλους της αντιπολίτευσης (Βενιζελικοί) με τη συνεργασία της οργάνωσης «Άμυνα», την οποία είχαν συστήσει οι Αξιωματικοί, που είχαν καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη, μετά την ήττα του Ελευθέριου Βενιζέλου στις βουλευτικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920.

                Το Δεκέμβριο του 1921 ο αντιπρόσωπος της «Άμυνας», ιατρός Γιάγκος Σιώτης, συναντήθηκε επανειλημμένα με το Διοικητή της Στρατιάς Αντιστράτηγο Αναστάσιο Παπούλα, στον οποίο ανέπτυξε σχέδιο αυτονομίας της κατεχόμενης μικρασιατικής περιοχής και του πρόσφερε την αρχηγία του νέου κράτους. Ο Αντιστράτηγος Αν. Παπούλας απάντησε ότι πιθανόν το σχέδιο αυτό να είχε επιτυχία, αλλά έπρεπε να υποστηριχθεί από την Ελληνική Κυβέρνηση. Ο ίδιος αντιπρόσωπος επισκέφθηκε και τον Ύπατο Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη, ο οποίος αντιτάχθηκε απόλυτα στη σχεδιαζόμενη κίνηση. Προς το τέλος του Δεκεμβρίου ο Αντιστράτηγος Παπούλας μετέβη στην Αθήνα, όπου ανέφερε στον Υπουργό Στρατιωτικών τα γεγονότα.

Οι εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/843697/article/epikairothta/ellada/oi-ekloges-ths-29hs-oktwvrioy-1961

*Βάρκες και καΐκια προϋπαντούν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κατά την προεκλογική περιοδεία του στην Κέρκυρα.

Γράφει ο κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ*

                Ο πολιτικός χρόνος το φθινόπωρο του 1961 αποδείχθηκε εξαιρετικά πυκνός. Με αφετηρία τη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου στα τέλη Σεπτεμβρίου και κατάληξη την καταγγελία του αποτελέσματος των εκλογών του Οκτωβρίου ως προϊόντος «βίας και νοθείας» από σύσσωμη την αντιπολίτευση στα μέσα Νοεμβρίου, η εν λόγω περίοδος συνιστά καίρια τομή για τις εξελίξεις των επόμενων μηνών και ετών.

                Ο ευρύτερα μεταβατικός χαρακτήρας των αρχών της νέας δεκαετίας σε επίπεδο κοινωνικό και οικονομικό εκφράστηκε κατά τρόπο δυναμικό με αφορμή τις εκλογές του 1961, συντελώντας στη δημιουργία νέων δεδομένων για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Κατά τούτο οι εκλογές του 1961 συνιστούν μείζονα καμπή στην ιστορία του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

1920-1922: Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

*Αδριανούπολη του 1921. Ο εορτασμός των Θεοφανίων στον ποταμό Έβρο

 Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος  Πατιαλιάκας

                Μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Νεϋγύ, στις 27 Νοεμβρίου 1919, μεταξύ των Συμμάχων και της Βουλγαρίας, τον Μάιο του 1920, απελευθερώθηκε η Δυτική Θράκη, η σημερινή Ελληνική Θράκη, μέχρι τον ποταμό Έβρο.

                Ο Στρατιωτικός Διοικητής της Αδριανούπολης και Διοικητής του Α΄ Οσμανικού Σώματος Στρατού Συνταγματάρχης Τζαφέρ Ταγιάρ, οπαδός των ιδεών των Νεοτούρκων, βρισκόταν σε τακτική επικοινωνία με τον Μουσταφά Κεμάλ και άλλα στελέχη των εθνικιστικών κύκλων στη Θράκη και στη Μικρά Ασία. Στις 3 Μαρτίου 1920, μετά από συμφωνία με τους παράγοντες του εθνικιστικού κινήματος στη Θράκη «Trakya- Pasaeli Mudafaa Heyet- i Osmaniyye», κατάγγειλε την ανακωχή, που είχε υπογράψει η επίσημη Οσμανική Κυβέρνηση, δήλωσε ότι δεν υπακούει πλέον στις εντολές του Σουλτάνου, του δέσμιου των Συμμάχων, διακήρυξε την ανεξαρτησία της Θράκης, της οποίας αυτοχαρακτηρίσθηκε Γενικός Διοικητής, και εξέδωσε σειρά διαταγών με σκοπό την οργάνωση της αντίστασης του μουσουλμανικού πληθυσμού της απέναντι στους εισβολείς. Η απάντηση της Κυβέρνησης της Κωνσταντινούπολης ήταν άμεση. Ο Ταγιάρ καθαιρέθηκε και αποτάχθηκε από τις τάξεις του Οσμανικού Στρατού.

Ένα αξιόλογο ημερολόγιο ιστορίας...

 

*To Ημερολόγιο του Συλλόγου Εβριτών Νομού Ροδόπης 

                Η έκδοση ημερολογίων στην αρχή κάθε έτους, είναι μια συνήθεια, που έχει γενικευθεί και υπηρετεί ποικίλους στόχους, πέραν της απαρίθμησης ημερών, μηνών και εορτών. Στόχους, που υπηρετούν τη διαφήμιση, την ανάκληση στη μνήμη ιστορικών γεγονότων του παρελθόντος, τη σύσφιγξη κοινωνικών σχέσεων κ.λπ. Ημερολόγια εκδίδουν υπηρεσίες, επιχειρήσεις, δραστήριοι σύλλογοι και διάφοροι κοινωνικοί φορείς.

                Ένα σημαντικό ημερολόγιο, που αξίζει να διατηρηθεί σαν αρχειακό υλικό και μετά την παρέλευση του έτους 2016, εξέδωσε ο Σύλλογος Εβριτών του νομού Ροδόπης.

Από το Βασιλίτσι... στο Χόλιγουντ!!!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/843492/article/politismos/vivlio/apo-to-vasilitsi-sto-xoligoynt

*O Θανάσης Λυμπέρης μαζί με τον επίσης Έλληνα ηθοποιό Τζορτζ Ρήγας, σε σκηνή από μια ταινία για τη Λεγεώνα των Ξένων.

*Μέσα από την ιστορία 

ενός Έλληνα της Διασποράς

έρχονται στο φως οι ζωές 

και άλλων που κυνήγησαν το όνειρο

Γράφει ο ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ

          Τι θα σκεφτόσασταν αν σας μιλούσε κάποιος για τους «'Έλληνες του Χόλιγουντ»; Κάποιον σύγχρονο εγχώριο σταρ ίσως ή ακόμα πιο συχνά έναν φιλόδοξο νεαρό, ο οποίος αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα κυνηγώντας το όνειρο στη μεγαλύτερη κινηματογραφική βιομηχανία του κόσμου. Αυτά σήμερα. 

          Σχεδόν έναν αιώνα πριν ωστόσο, όταν οι Ελληνες έφευγαν για την «Αμέρικα» σε αναζήτηση απλώς του επιούσιου, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Ξωμάχοι, ώς τότε, των αγρών ή απλοί τυχοδιώκτες, οι μετανάστες των δεκαετιών του ’10, του ’20 και του ’30 βρέθηκαν να κάνουν όλων των ειδών τις δουλειές και –αναπόφευκτα– κάποιοι από αυτούς πέρασαν κι από τη νεοϊδρυθείσα τότε «Εδέμ» του σινεμά. 

          Ο ποιητής, συγγραφέας και ερευνητής Φώντας Λάδης, αξιοποιώντας το αρχείο ενός από αυτούς, είναι έτοιμος να παρουσιάσει τη μέχρι τώρα άγνωστη ιστορία εκείνων των ανθρώπων.

Οι εθνικοποιήσεις στην Αίγυπτο και ο εκεί Ελληνισμός

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/843126/article/epikairothta/kosmos/oi-e8nikopoihseis-sthn-aigypto 

*Η αυλή στο Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας. Ιδρύθηκε το 1878 και αναγνωρίστηκε ως ισότιμο από την ελληνική πολιτεία.

 Γράφει ο κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΚΚΑΣ*

                Όταν ο Νάσερ πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1970, ο ελληνισμός της Αιγύπτου είχε σχεδόν σβήσει. Ένας κύκλος είχε κλείσει με τον πιο τραγικό τρόπο. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι πρώτοι Ελληνες πήγαν στην Αίγυπτο του μεταρρυθμιστή Μεχμέτ Αλή και πήραν το εμπόριο και τη ναυτιλία στα χέρια τους. Το 1843 ίδρυσαν στην Αλεξάνδρεια, την πρώτη ελληνική κοινότητα της Αιγύπτου, και ο Μιχαήλ Τοσίτσας ανέλαβε το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας. Στα τέλη του 19ου αιώνα η κοινότητα έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή της, με ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας να ελέγχεται απ’ αυτή.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΕΣ

Χρόνια Πολλά σε όλους τους φίλους και τις φίλες. Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα με χαρά στον κόσμο, ευτυχία, ειρήνη και αγάπη (που δεν τα βλέπω εσχάτως…). Το αστέρι της Βηθλεέμ ας φέγγει την πορεία σας προς το καλό. Καλή να είναι η καινούργια χρονιά 2016, ελπιδοφόρα και παραγωγική (ούτε αυτό το διακρίνω στην άκρη του τούνελ, αλλά το εύχομαι…). Υγεία να έχετε. Η αγάπη ας επικρατήσει ανάμεσά μας….