Η εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ https://www.kathimerini.gr/1041636/gallery/epikairothta/ellada/h-e3egersh-twn-foithtwn-sto-polytexneio

*Τανκ μπροστά στο Πολυτεχνείο. Με την αιματηρή κατάληξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων έληξε και ο «εκδημοκρατισμός» του καθεστώτος.

Γράφει ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ*

Το 1973 αποτελεί χρονιά κομβικής σημασίας για την εξέλιξη του δικτατορικού καθεστώτος που είχε επιβληθεί στη χώρα. Κομβικής, τόσο για τις εσωτερικές αντιφάσεις του όσο και για τους εξωτερικούς παράγοντες της αμφισβήτησής του που είχαν αρχίσει εφεξής να ξεπροβάλλουν πιο ευδιάκριτοι.

 Ήδη αρκετά νωρίτερα, η συλλογική καθοδήγηση της «επανάστασης» από τους απριλιανούς χουντικούς είχε υποχωρήσει έναντι της αρχής του ενός, που ήταν εκείνη του Γεώργιου Παπαδόπουλου. Φωνές ενδοκαθεστωτικής αμφισβήτησης από τους σκληροπυρηνικούς είχαν περιθωριοποιηθεί προσώρας, ενώ ο ισχυρός διοικητής της ΕΣΑ, Δ. Ιωαννίδης είχε επιλέξει να παράσχει τη στήριξή του στον επικεφαλής των πρωταιτίων, διατηρώντας πάντως αυτονομία στις κινήσεις του, χάρη στον έλεγχο ενός κρίσιμου εργαλείου καταστολής όπως η Στρατιωτική Αστυνομία. Οι ιέρακες όμως του στρατοκρατικού καθεστώτος κρατούσαν στάση αναμονής, γι’ αυτό και η περαιτέρω εδραίωση της προσωποπαγούς εξουσίας του Παπαδόπουλου, περνούσε αναγκαστικά μέσα από τη σταδιακή πολιτικοποίηση- «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος. Το καθεστώς δεν μπορούσε μεν να παραμένει στρατοκρατικό στο διηνεκές αλλά από την άλλη τα όποια ανοίγματα θα ενίσχυαν τις φωνές της αμφισβήτησης, τόσο εκείνων των καθεστωτικών που θεωρούσαν ότι έτσι νοθευόταν η καθαρότητα της «επανάστασης» όσο κι εκείνων στην κοινωνία και στο παλαιό πολιτικό σύστημα που είχαν περάσει από την ανοχή και την παθητική αναμονή, στην όλο και μεγαλύτερη δημόσια κριτική στη χούντα.

Οι αθέατες όψεις του 1821

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ https://www.tovima.gr/2018/08/31/books-ideas/oi-atheates-opseis-toy-1821/

*Εταιρεία Μελέτης νέου ελληνισμού– περιοδικό «Μνήμων»

"Όψεις της Επανάστασης του 1821"

Εκδόσεις «Μνήμων», 2018

σελ. 402, τιμή 19 ευρώ

Γράφει ο κ. Σωτηρόπουλος Α. Δημήτρης*

Kαθώς πλησιάζει η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1821-2021), αναμένεται πληθώρα εκδόσεων για μια περίοδο που πολλοί θα νόμιζαν ότι έχει ερευνηθεί επαρκώς. Τι άλλο να γράψει κανείς πια για ένα ιστορικό γεγονός για το οποίο ξέρουμε τόσο πολλά;

Ο τόμος που επιμελήθηκαν οι ιστορικοί Δημήτρης Δημητρόπουλος, Χρήστος Λούκος και Παναγιώτης Μιχαηλάρης διαψεύδει αυτή την εντύπωση. Τα δεκαπέντε κεφάλαια του συλλογικού τόμου προέρχονται από ανακοινώσεις ομότιτλου συνεδρίου το οποίο έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2015. Ωστόσο, δεν πρόκειται για συνηθισμένα «πρακτικά συνεδρίου». Ο Χρ. Λούκος, συγγραφέας του εισαγωγικού κεφαλαίου του τόμου, ενοποιεί την προβληματική των κεφαλαίων.

Η σκοτεινή περίοδος 1947-1967

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.kathimerini.gr/930549/article/politismos/vivlio/h-skoteinh--periodos--1947-1967

*Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος (τρίτος από αριστερά) περιστοιχισμένος από μέλη της δικτατορικής κυβέρνησης.

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

Ο Βιασμός της Ελληνικής

Δημοκρατίας. Ο Αμερικανικός

Παράγων, 1947-1967

πρόλογος: Λ. Β. Καραπαναγιώτης

(22η συμπλ. έκδοση)

εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2017

σελ. 524

Του κ. ΔΗΜΗΤΡΗ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Η πρώτη έκδοση της έρευνας του Αλέξη Παπαχελά για την εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα στις ελληνικές υποθέσεις είχε γίνει μόλις 30 χρόνια ύστερα από εκείνα τα κρίσιμα γεγονότα και δεν ήταν απλώς δημοσιογραφική έρευνα αλλά κάλυπτε και κενά της επιστημονικής ιστοριογραφίας. Η σχετική συζήτηση ήταν ακόμη τότε σε πρωταρχικό στάδιο, το βιβλίο ωστόσο είχε το πλεονέκτημα να κάνει χρήση μαρτυριών από όσους ήταν ακόμη εν ζωή.

Έτσι στο βιβλίο «ακούγονται» ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο Γ. Ι. Ράλλης, ο Κ. Μητσοτάκης, ο Λ. Κύρκος, ο πράκτορας της CIA Τζ. Φατσέας. Θα πρέπει, ωστόσο, να ομολογήσουμε ότι η σημερινή της επανέκδοση, η οποία μάλιστα συμπληρώνεται από εκείνες τις συνεντεύξεις, δεν βρίσκει την έρευνα σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο, σε ό,τι αφορά τις πρωτογενείς πηγές.

Δύο βιβλία του καθηγητή Θάνου Βερέμη

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/916395/article/politismos/vivlio/proswpa-kai-epiloges-kleidia-enos-kratoys

 *21 Oκτωβρίου 1981: ο νέος πρωθυπουργός της χώρας Ανδρέας Παπανδρέου ανταλλάσσει χειραψία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, αμέσως μετά την ορκωμοσία της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Γράφει ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ*

Επιτέλους, γράφονται ξανά πολιτικές βιογραφίες! Ύστερα από αρκετές δεκαετίες κυριαρχίας μιας πολύ αξιόλογης εγχώριας ιστοριογραφίας που, επηρεασμένη κατά βάση από το γαλλικό παράδειγμα, εστίασε κυρίως στην κοινωνική και οικονομική ιστορία με μια πολύ πλούσια παραγωγή, το βλέμμα μας μοιάζει να ξαναγυρίζει σε πιο παραδοσιακά πεδία στοχασμού, όπως η πολιτική ιστορία.

Δεν είναι προφανώς αυτή η εξέλιξη άσχετη με την παρούσα συγκυρία και την ανατροπή που επέφερε στα πρότυπα ηγεσίας που είχαμε στο μυαλό μας η επέλαση της διεθνούς των λαϊκιστών, παγκοσμίως. Σε μια εποχή μιντιοκρατούμενη και διασυνδεμένη μέσω εξατομικευμένων φαντασιακών κοινοτήτων του Διαδικτύου, που η πολιτική λειτουργεί ξανά όλο και περισσότερο μέσα από προσωποποιημένες ταυτίσεις, όπως περίπου στον Μεσαίωνα, χάνοντας έτσι την ταξική ή κομματική της συνισταμένη, τα πρόσωπα και οι επιλογές τους αναδεικνύονται και πάλι σε κλειδιά για την κατανόηση της πορείας ενός κράτους και την ένταξή του στα ευρύτερα ιστορικά συμφραζόμενά του.

Ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940, μια νίκη της ελληνικής κοινωνίας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/835733/article/epikairothta/ellada/ellhnoitalikos-polemos-1940-mia-nikh-ths-ellhnikhs-koinwnias

*Έλληνες στρατιώτες μεταφέρουν εξαρτήματα πυροβόλου όπλου στο μέτωπο 

κατά τον πόλεμο του 1940.

Γράφει ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ*

                Είναι λίγες μέρες μετά την πρωτοχρονιά του 1941, στην περιοχή Κάλια του αλβανικού μετώπου. Ο πυροβολητής Πεζικού, ο Πειραιώτης Βλάσης Καρατζίκας, λαϊκό παιδί μιας εξαμελούς οικογένειας, έχει μόλις φθάσει με τον ουλαμό του στο μέτωπο, μετά από εξοντωτική πορεία ημερών, υπό άθλιες καιρικές συνθήκες. Παρά ταύτα, ο ενθουσιασμός του, που βρίσκεται εκεί είναι έκδηλος.

                Γράφει μάλιστα στο ημερολόγιό του (εκ. Ερμής): «Κατά την ώρα της βολής το κρύο μάς πειρούνιαζε έως τα κόκκαλα. Ευτυχώς που εθαιρμένετο ο σωλήν του πυροβόλου και ζεσταίναμε τα χέρια μας. Το μεγάλο κατόρθωμα του ουλαμού μας ήταν το εξής: Είχαμε μείνει με λίγα βλήματα, διότι είχον ψωφήσει τα μουλάρια, διετάχθησαν λοιπόν οι άνδρες κάπου 60, να μεταφέρουν 4 βλήματα ο καθείς στον ώμο. Ήτο πραγματικό μαρτύριο αυτό διότι με το φορτίο 13 οκ (άδες) στον ώμο έφευγαν από τη Ζέη και βάδιζαν 4 1/2 ώρες μέσα σε λάσπη έως το γόνατο και ήρχοντο που είμεθα εμείς με τα πυροβόλα. Ήρχοντο κατάκοποι, μούσκεμα στον ιδρώτα και λασπωμένοι, ήσαν πραγματικοί ήρωες, τους έβλεπα και τους ελυπόμουν, αλλά χάρις όμως σε αυτούς εδοξάσθη ο ουλαμός μας. Έλεγον δε σε μας τους πυρ/τάς “ρίχνετε καλά, παιδιά, και εμείς θα σας φέρνουμε βλήματα. Καρατζίκα σκόπευε καλά, κατάστρεφέ τους αράδα τα πυροβόλα και πολυβόλα τους”».

Ένα πρότυπο ηγέτη από τη Σάμο του 1821

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ   

http://www.kathimerini.gr/808035/article/epikairothta/ellada/ena-protypo-hgeth-apo-th-samo-toy-1821

*Στις 5 Αυγούστου 1824 αναμετρήθηκαν στη θαλάσσια περιοχή της Σάμου οι συνασπισμένοι στόλοι της Ύδρας και των Σπετσών με τον στόλο των Οθωμανών (ο πίνακας είναι του Παναγιώτη Ζωγράφου).

Γράφει ο κ. Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος

 

            Σύμφωνα με ένα παλαιότερο αλλά πάντα σε ισχύ αφήγημα, η εθνική Επανάσταση του 1821- ενδεχομένως και ολόκληρη η ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους- οικοδομήθηκε πάνω στη διαμάχη δύο παρατάξεων: των φιλοδυτικών εκσυγχρονιστών, συνήθως σπουδαγμένων στην Εσπερία, και των ημεδαπών τοπικών παραδοσιακών ελίτ, που επιδίωκαν μονίμως τη διαιώνιση μιας «κλειστής», συντηρητικής Ελλάδας.

            Χονδρικά, με βάση αυτή την προσέγγιση, η αέναη σύγκρουση του εκσυγχρονισμού και του κοτζαμπασισμού είναι αυτή που, μέσω των αντιφάσεων που παράγει εξ αντικειμένου, έχει ως αποτέλεσμα όλες αυτές τις διαρκείς παλινωδίες που μας είναι τόσο οικείες στην πορεία των δύο αιώνων ζωής του νεοελληνικού κράτους. Ακόμη και σήμερα.

35) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

*Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ως πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών υπηρέτησε ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, πολιτικός της περιοχής Τριφυλίας, ο οποίος αναδείχθηκε και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής. Ο Σωτηρόπουλος έπεσε και θύμα απαγωγής από την ληστοσυμμορία του Λαφαζάνη.

        Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1831, αλλά λόγω του γάμου και της στενής σχέσης που απέκτησε με την πατρίδα της συζύγου του, πολιτεύθηκε στην Τριφυλία.

          Σπούδασε Νομικά και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα.