Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Η κατάρα της πολύνεκρης ευλογιάς στο κατεχόμενο Διδυμότειχο

*Οι σκηνές με τους μολυσμένους από ευλογιά



*Ο αποφασιστικός ρόλος

του γιατρού Β. Χατζηπουλίδη

*Τουλάχιστον 1250 κρούσματα

και 282 θάνατοι



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Η ναζιστική κατοχή υπήρξε αποτρόπαιη για την Ελλάδα γενικά και ειδικά για κάθε πόλη της και χωριό. Είναι γνωστό ότι συνέβησαν «ολοκαυτώματα» σε πολλές πόλεις και χωριά, εξαιτίας της βαρβαρότητας των κατακτητών, από την οποία έχασαν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι, ακόμα και αθώοι και μικρά παιδιά.
                Κοντά όμως σε όλα αυτά υπήρξαν και παράλληλες απώλειες από ποικίλες άλλες αιτίες. Μια τέτοια παράλληλη απώλεια, με πολλούς νεκρούς, στοίχειωσε το 1943 το Διδυμότειχο. Ήταν η φοβερή θανατηφόρα επιδημία ευλογιάς, η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τα χρόνια εκείνα.
                Μέσα από τις προσπάθειες καταπολέμησης αυτής της τρομερής ασθένειας, αναδείχθηκε η προσωπικότητα, αποφασιστικότητα, η αφοσίωση στο καθήκον και ο σεβασμός στον όρκο του Ιπποκράτη, ενός νέου τότε γιατρού, του Βασίλειου Δημ. Χατζηπουλίδη.
                Γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1912 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1938. Στρατεύθηκε και εισήχθη στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, όπου λόγω της ιατρικής του ιδιότητας, ειδικεύθηκε στο χημικό πόλεμο. Ο πόλεμος του 1940 τον βρίσκει στην Αλεξανδρούπολη και εν συνεχεία στο μέτωπο κοντά στον Γενικό Αρχίατρο Αργυρόπουλο. Μπήκε με τα νικηφόρα ελληνικά στρατεύματα στην Κορυτσά, και τοποθετήθηκε σε ένα πρόχειρο νοσοκομείο που στήθηκε σε μια βίλα για τους τραυματίες. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, φτάνει στην Αθήνα και παρουσιάζεται στο Γ’  Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Διάφοροι οικογενειακοί λόγοι, μεταξύ των οποίων και ο αδόκητος θάνατος της 16χρονης αδελφής του, τον αναγκάζουν το 1941 να φύγει για την πατρίδα του το Διδυμότειχο.
*Στο κέντρο ο γιατρός Βασίλειος Χατζηπουλίδης. Αριστερά στη φωτογραφία 
η μετέπειτα σύζυγός του Μαρίκα, το γένος Γρηγορίου

                Εκεί ήδη είχε εγκατασταθεί ο νέος νομάρχης Ιωάννης Φραγκούλης. Οι νομοί της Ξάνθης και της Ροδόπης και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης, είχαν παραχωρηθεί από τους Γερμανούς στους Βουλγάρους, ενώ ο υπόλοιπος νομός Έβρου παρέμεινε υπό Γερμανική κατοχή, με ελληνικές διοικητικές αρχές. Για το λόγο αυτό, έδρα της νομαρχίας Έβρου, είχε ορισθεί το Διδυμότειχο.
                Ο Φραγκούλης (που το 1942 δολοφονήθηκε από τον ΕΛΑΣ) έκανε γενικό προσκλητήριο σε όσους επιστήμονες μπορούν να τον βοηθήσουν για να στηριχθεί ο νομός στις δύσκολες εκείνες συγκυρίες.
*Σκηνή στο Διδυμότειχο με τους μολυσμένους


Πρώτα ήταν η επιδημία της λοιμώδους μηνιγγίτιδας


                Ο Βασίλειος Χατζηπουλίδης ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, παρουσιάσθηκε στον Φραγκούλη, ο οποίος τον δέχθηκε και άρχισε να του αναθέτει υγειονομικές αποστολές, κυρίως στα γύρω χωριά. Ο νεαρός γιατρός επισκέπτονταν ασθενείς και τους θεράπευε. Επειδή δεν υπήρχαν συγκοινωνίες και αυτοκίνητα, χρησιμοποιούσε το άλογο της οικογένειάς του.
                Μεγάλη δοκιμασία, ήταν η επιδημία λοιμώδους επιδημικής μηνιγγίτιδας το χειμώνα του 1941 στο χωριό Καρωτή περίπου 8 χιλιόμετρα από το Διδυμότειχο, όπου σημειώθηκαν 45-50 κρούσματα με αρκετούς θανάτους. Ο Χατζηπουλίδης, πήγαινε έφιππος σχεδόν κάθε μέρα παρακολουθώντας την εξέλιξη της επιδημίας και κάνοντας οσφυονωτιαίες παρακεντήσεις με αντιμηνιγγιτικό ορό, γιατί δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα τα αντιβιοτικά και στα φαρμακεία δεν εύρισκες ούτε σουλφαμίδες! Η επιδημία αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς… Ο Χατζηπουλίδης απέκτησε αυτοπεποίθηση και εμπειρία. Ο ίδιος για την περίπτωση αυτή, για να δώσει το μέγεθος του κινδύνου, υπενθύμιζε ότι ο Γάλλος γιατρός και συγγραφέας Colloet, είχε περιγράψει παρόμοια  επιδημία κάποτε στο Παρίσι, που την χαρακτήριζε μεγάλη, γιατί είχε περίπου 300 κρούσματα. Αν συγκρίνουμε- έλεγε- την αναλογία του πληθυσμού της γαλλικής πρωτεύουσας με τους 1200-1500 κατοίκους της Καρωτής με τα 45-50 κρούσματα, καταλαβαίνουμε πόσο επικίνδυνη και πόσο πραγματικά μεγάλη ήταν η επιδημία, στο χωριό αυτό.
 *Απόλυτη φρίκη. Γυναίκα ευλογιώσα στο Διδυμότειχο 


Ο θάνατος που λεγόταν «ευλογία»!!!


                Η δραστηριότητα του γιατρού Χατζηπουλίδη, ήταν συνεχής και ασταμάτητη. Η έλλειψη φαρμάκων, οι πρωτόγονες υγειονομικές δομές, η κατοχή, δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα.
                Ξαφνικά τον Ιούλιο του 1943 ξέσπασε μεγάλη επιδημία ευλογιάς. Η μόλυνση στο Διδυμότειχο ήρθε από λαθρέμπορους ψαράδες, που είχαν πάρε- δώσε με την Τουρκία. Τα κρούσματα στην Τουρκία ήταν πολλά. Η γερμανική πρεσβεία ειδοποίησε τις στρατιωτικές αρχές στην Ελλάδα ότι υπάρχουν 840 κρούσματα στην Ανατολική Θράκη, ακόμα και μέσα στην Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη.
                Βλέποντας την ευλογιά να θεριεύει, οι Γερμανοί διέταξαν να φτάσει στο Διδυμότειχο, ο ειδικός επιδημιολόγος υφηγητής του Πανεπιστημίου της Λειψίας ταγματάρχης δρ. Σμιτ. Ο Χατζηπουλίδης, ως νομίατρος Έβρου βρέθηκε στην ανάγκη να πάρει σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα περιστολής της νόσου, προκαλώντας ακόμα και αντιπάθειες μεταξύ των συμπολιτών του.
*Μια ασθενής στο Διδυμότειχο

                Τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν ήταν:
                *Να αποκλεισθεί με αγκαθωτό συρματόπλεγμα η γειτονιά των αθίγγανων (κατσίβελοι στην ντοπιολαλιά του Διδυμοτείχου) και η απαγόρευση της κυκλοφορίας τους μέσα στην πόλη.
                *Να μπούνε σε καραντίνα τα μέλη της οικογένειας των μολυνθέντων, σε ειδικό κτίριο, όπου θα είχαν συσσίτιο.
                *Οι ασθενήσαντες απομονώθηκαν και συγκεντρώθηκαν σε μεγάλες σκηνές στην περιοχή της Ζωαγοράς.
*Το μειονοτικό σχολείο Διδυμοτείχου, που έγινε νοσοκομείο ευλογιώντων, σε φωτογραφία εποχής

         *Με τη συμπαράσταση και του δρ. Σμιτ, που φοβούνταν την εξάπλωση της νόσου και στα γερμανικά στρατεύματα, δημιουργήθηκε ένα νοσοκομεία γι’ αυτούς τους δυστυχείς, στο μειονοτικό σχολείο, στη γωνία των οδών Ρήγα Φεραίου και Βασιλέως Γεωργίου, το κτίριο του οποίου επιτάχθηκε για το σκοπό αυτό. Ήταν κτίριο σχετικά απομονωμένο, γιατί είχε ευρύ περίγυρο και υψηλή μάνδρα, που παρείχε ασφάλεια για τυχόν αποδράσεις.
Απέναντι από το μειονοτικό σχολείο υπήρχε μουσουλμανικό νεκροταφείο. Στις παρυφές του οι Γερμανοί είχαν σκάψει λάκκους γεμάτους με σβησμένη ασβέστη, όπως άκουγα εγώ, τους παλαιοτέρους να αφηγούνται και εκεί μέσα έριχναν τους νεκρούς για λόγους απολύμανσης. Η απόλυτη φρίκη…
*Ένα από τα 1250 θύματα

Επειδή υπήρξαν κάποια κρούσματα και στην Ορεστιάδα, επιτάχθηκε το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου, και απομονώθηκαν οι μολυνθέντες γιατί η μεταδοτικότητα της ευλογιάς ήταν τρομερή και έπρεπε πάση θυσία να αναχαιτισθεί.
Επιπλέον, ο κατεχόμενος νομός Έβρου κηρύχθηκε σε διεθνή απομόνωση και διαιρέθηκε στα δύο. Η διαχωριστική γραμμή τοποθετήθηκε μεταξύ Σουφλίου και του χωριού Μάνδρα, σε μια τοποθεσία γνωστή με την ονομασία Κιόϊ Ντερέ. Εκεί υπήρχε αυστηρός υγειονομικός έλεγχος για τα προστατευθεί το νότιο κομμάτι του νομού. Ουσιαστικά είχε στηθεί ένα λοιμοκαθαρτήριο και τοποθέτησαν σκοπούς σε όλη τη διαχωριστική γραμμή ώστε να μη μπορεί να περάσει κανένας. Έτσι όποιος ήθελε να περάσει στο νότιο τμήμα ή να μετακινηθεί για την άλλη Ελλάδα, έπρεπε υποχρεωτικά να παραμείνει στο Λοιμοκαθαρτήριο για 15 μέρες για έλεγχο. Πράγματι δεν εξαπλώθηκε η νόσος. Μόνο ένα περιστατικό ευλογιάς σημειώθηκε στο χωριό Τυχερό, μεταξύ Σουφλίου και Φερών.
*Οι σκηνές της σωτηρίας...


Εμβόλια και στους αντάρτες στο βουνό!!!


Παράλληλα με τα μέτρα μέσα στην πόλη, άρχισε ο γενικός εμβολιασμός του πληθυσμού με κατάλληλα εμβόλια, δηλαδή ο γνωστός σε όλους μας δαμαλισμός. Για την επιτυχία του δαμαλισμού, ζητήθηκε από τον Χατζηπουλίδη από τη Διεύθυνση Υγιεινής Βορείου Ελλάδος  και στάλθηκαν στο Διδυμότειχο τέσσερις γιατροί. Βοήθεια στους εμβολιασμούς παρείχαν και άλλοι γιατροί του Διδυμοτείχου, όπως οι Μενέλαος Μαργαριτίδης, Δημ. Τασμαλής, Παπαπαναγιώτου, Ιωάννης Πουλιάδης και Π. Κουρτούνας.
Ο Χατζηπουλίδης ανησυχώντας πραγματικά, δεν παρέλειψε να  αφαιρεί δόσεις εμβολίων και να τις στέλνει κρυφά και με κίνδυνο της ζωής του στους αντάρτες, της Εθνικής Αντίστασης, που βρίσκονταν στα γύρω βουνά. Κρούσμα ευλογιάς μεταξύ των ανταρτών, δεν αναφέρθηκε. Βλέποντας ότι τα μέτρα εφαρμόζονταν και άρχισαν να αποδίδουν, και αντιμετωπίζοντας την κατακραυγή των συμπολιτών του για την αυστηρότητα των μέτρων, υπέβαλε δύο φορές παραίτηση από τη θέση του νομίατρου. Το υπουργείο Υγείας δεν την έκανε αποδεκτή και του ζήτησε να παραμείνει στη θέση του.
*Η ζωή στα αντίσκηνα των ευλογιώντων

Ο αγώνας κατά της επιδημίας της ευλογιάς κράτησε σχεδόν ένα χρόνο, δηλαδή έως τις αρχές του καλοκαιριού του 1944. Σ’ αυτόν τον εφιαλτικό χρόνο σημειώθηκαν στο Διδυμότειχο 1250 φανερά κρούσματα, γιατί υπήρχαν και κρούσματα που δεν δηλώθηκαν, για να μην μπουν οι μολυνθέντες σε καραντίνα, καθώς και 282 θάνατοι!!!
Είναι και αυτή μια άγνωστη εποποιία, που καταγράφηκε στην πόλη του Διδυμοτείχου στα μαύρα χρόνια της Κατοχής.
Ένας άλλος που έζησε στο Διδυμότειχο τα χρόνια της Κατοχής ο αείμνηστος Αλεξανδρουπολίτης δημοσιογράφος Στρατής Τσιρταβής, στις αναμνήσεις του για την επιδημία ευλογιάς, είχε γράψει: «Μαυροφόρεσαν οικογένειες, ταλαιπώρησε κόσμο και κοσμάκη, χτύπησαν πίσω οι σοδειές και το εμπόριο και, όταν πια πείστηκαν οι Αρχές και ιδίως οι Γερμανοί ότι η επιδημία κάλμαρε και ότι πέρασε ο κίνδυνος, τότε μόνο άρχισαν σταδιακά να χαλαρώνουν τα μέτρα και η ζωή να παίρνει τον κανονικό της ρυθμό. Έναν ρυθμό που προετοίμαζε τον κόσμο για τη λευτεριά και την Ειρήνη». Και πράγματι η λευτεριά δεν άργησε να έρθει. Το Διδυμότειχο απελευθερώθηκε στις 29 Αυγούστου 1944… Και από την ευλογιά και από το ναζισμό.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


*Υστερόγραφα: 
Το κείμενο αυτό για την θανατηφόρα επιδημία ευλογιάς στο Διδυμότειχο βασίσθηκε στις αναμνήσεις του γιατρού Βασίλειου Χατζηπουλίδη, όπως τις κατέγραψε για τον επ’ ανηψιά γαμπρό του καρδιολόγο Γρηγόριο Παπαδόπουλο.

*Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον γιό του, πλαστικό χειρουργό της Θεσσαλονίκης, Δημήτριο Β. Χατζηπουλίδη, που μου έστειλε τα στοιχεία.

*Για τις αναμνήσεις του Στρατή Τσιρταβή βλέπετε στη θέση http://voreasmagazin.blogspot.gr/search?q=%CE%A4%CF%83%CE%B9%CF%81%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AE%CF%82.

*Για την απελευθέρωση του Διδυμοτείχου βλέπετε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2011/08/29-1944.html

*Οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί από τους Γερμανούς. Μερικές υπέκλεψε με κίνδυνο της ζωής του ο Βασίλειος Χατζηπουλίδης και έτσι διασώθηκε και απεικονιστικά το δράμα του Διδυμοτείχου κατά την Γερμανική Κατοχή.

73 σχόλια:

  1. Louloudakis Dimitris
    Καλημερα! Ευχαριστουμε για τις ιστορικες καταγραφες που μας χαριζετε απλοχερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρύσα Χρυσοπούλου Ζηλιασκοπούλου
    Υπέροχο, κατατοπιστικό. Ευχαριστούμε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Αγαπητέ Παντελή ευχαριστώ για την αναφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Ευχαριστώ πολύ τον Παντελή Αθανασιάδη που έσκυψε με αγάπη σε ένα δύσκολο θέμα που αφορούσε την πατρίδα μας και παρουσίασε τα γεγονότα με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Ευχαριστώ θερμά τον Παντελή Αθανασιάδη για την υπέροχη αναφορά του στον πατέρα μου γιατρό Βασίλειο Χατζηπουλίδη . Μεγάλο ευχαριστώ Παντελή, για μιά ακόμα φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ελένη Γκαλδάνα
    Άλλη μια άγνωστη ιστορία του τόπου μας. Ευχαριστώ Παντελή μου! 😊❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νίνα Γκούδλη
    Ευχαριστώ Παντελή για τις τόσο καλοδουλεμένες, άγνωστες και ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις σου!... Να είσαι καλά!...🌷🌺🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Chryssi Baboura
    Ένα ακόμα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ για τις ανεκτίμητες πληροφορίες που συγκέντρωσες, επεξεργάστηκε και μας κοινοποίησες, Παντελή, χάρις και στους φίλους κ.κ. Γρηγόρη Παπαδόπουλο και Δημήτρη Χατζηπουλίδη. Άγνωστες πτυχές ενός πολύ σημαντικού παρελθόντος! Ανεκτίμητη η προσφορά του αείμνηστου γιατρού Βασίλη Χατζηπουλίδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ζήσης Χατζηπασχάλης
    ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ,ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ.ΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΣ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΒΑΣ.ΧΑΤΖΗΠΟΥΛΙΔΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΕΣΩΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΠΟΛΛΑ ΣΑΝ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τασίτσα Καζακίδου
    Η δεύτερη εξ αριστερών του γιατρού,φαίνεται μόνον το κεφάλι,είναι η μαία Βέττα Μπιλιουρτζή Γεωργαντά. Το λέω μετά βεβαιότητος γιατί ήταν η νονά μου .Αυτό στη μνήμη της!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Maria Chatzip
    Συγκλονιστική η δράση του παππού μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΑΛΑΚΗΣ
    Πραγματικά συγκλονιστικά αυτά τα γεγονότα Παντελής Στέφανος Αθανασιάδης αλλά και το σπάνιο φωτογραφικό υλικό!
    Σίγουρα άγνωστα όλα αυτά σε εμάς τους νεότερους και γι' αυτό σε ευχαριστούμε πολύ για όλο αυτό το υλικό που μοιράζεσαι μαζί μας!
    Ευχαριστούμε από καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Ο Παντελής Αθανασιάδης εξιστόρησε με τον γνωστό γλαφυρό του τρόπο πράγματα και καταστάσεις που συνέβησαν στην πατρίδα μας κατά την διάρκεια της κατοχής . Μια φοβερή επιδημία ευλογιάς που έπληξε την πόλη αντιμετώπισε ο πατέρας μου , νεαρός γιατρός τότε, Βασίλειος Χατζηπουλίδης. Ο τρόπος που κάλυψε το γεγονός αυτό ήταν άψογος και για τον λόγο αυτό τον ευχαριστώ πολύ. Το φωτογραφικό υλικό του άρθρου είναι από το φυλαγμένο αρχείο του πατέρα μου . Πολλές φωτογραφίες ( από τους καταυλισμούς και η εντυπωσιακή με την γυναίκα που είναι γεμάτη φλύκταινες) τα πήρε κρυφά από το αρχείο που κρατούσαν επτασφράγιστα κρυφό οι Γερμανοί , μέσα στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου , που τότε υπηρετούσε. Η φωτογραφία που φαίνεται με το προσωπικό του νοσοκομείου και την μητέρα μου είναι δική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στον ακούραστο και εμβριθή Παντελή για το κείμενό του για ένα άγνωστο στους περισσότερους θλιβερό περιστατικό στο Διδυμότειχο και στο Δημήτρη για την συνδρομή το με τις σπάνιες φωτογραφίες του. Στρατηγός Κώστας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ευγενία Μάρκου Κυριαζή
    Ευχαριστώ,Παντελή, για το άρθρο! Μία ακόμα συγκλονιστική ιστορία , που πολλοί δεν γνωρίζουμε. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι, στην δεκαετία τού 50, μάς εμβολίαζαν κι εμάς τα παιδιά στο σχολείο, κατά τού Δαμαλισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και εγώ είχα εμβολιασθεί, γιατί αλλιώς δεν επιτρεπόταν η εγγραφή στο Δημοτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μαρία Νεονάκη
    ...ΚΥΡΙΕ ΠΑΝΤΕΛΗ....θερμα σας ευχαριστω για την τιμη να μου κοινοποιησετε αυτο το αρθρο...Για την επιδημια της ευλογιας κυριως, στο Διδυμοτειχο και σε ολη τη Θρακη..το 1943..Αναδειχτηκε απο αυτη την τραγωδια η μορφη του Γιατρου Χατζηπουλιδη.που αγωνιστηκε για τη σωτηρια των ασθενων!.....ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΘΥΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΠΟΡΕΣ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χρυσούλα Ψιμούλη
    Γειά σου Παντελή. Πολύ ωραία η ανάρτηση σου, ωραία εννοώ από απόψεως γραφής και ενημέρωσης γιατί το θέμα της, κάθε άλλο παρά ωραίο είναι. Ακουγα για την ευλογιά στο Διδυμότειχο και νόμιζα ότι είχε συμβεί πολύ παλιά, σαν ένα γεγονός πολύ πολύ μακρινό..... τελικά από το κείμενο σου, διαπιστώνω ότι δεν ήταν και τόσο μακρινή εκείνη η τραγική επιδημία. ... Όσο για τον Ιατρό Β. Χατζηπουλίδη , εκτός από την ηρωϊκή του τότε δράση , γιατί έτσι ηρωϊκή μπορεί να τη χαρακτηρίσει κάποιος εκείνη την αυτοθυσία ,η προσφορά του συνεχίστηκε το ίδιο σωτήρια και για πολλά χρόνια μετά, όσο εξασκούσε το λειτούργημα του Ιπποκράτη!!! Πάντως οι ιατροί εκείνων των εποχών, ήταν πραγματικοί ήρωες εάν λάβουμε υπόψη τα υποτυπώδη έως ανύπαρκτα μέσα και με την ευσυνειδησία και την επιστημονική τους κατάρτιση άφησαν το στίγμα τους και εν καιρώ πολέμου και εν καιρώ ειρήνης στην ιστορία της περιοχής μας και όχι μόνο. Σ' ευχαριστώ..Καλό βράδυ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σπυρίδων Ζεχερλής
    Παντελη προσπαθω να υπολογισω ποσα ευχαριστω αξιζεις απ'ολους μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Παντελή,
    Στο βιβλίο μου Ιατροί & Ιατρική στη Θράκη, 2005 σελ. 48-50, αναφέρομαι κι εγώ στη δράση του Β.Χατζηπουλίδη, όπως την αποτύπωσε ο ίδιος στο πόνημά του με τίτλο "αναμνήσεις της προσωπικής διαδρομής & πληροφορίες για την ιστορία της ιατρικής στον βόρειο Έβρο", νομίζω ότι αποσπάσματα του είχαν δημοσιευτεί στην Γνώμη. Δυστυχώς το βιβλίο ειναι εξαντλημένο.
    Ευχομαι να συνεχίσεις να προσφερεις αδημοσίευτο υλικό για τη Θράκη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Elpida Varipati
    Ευχαριστούμε εσένα κυρίως κ επίσης τον ιατρό Χατζηπουλίδη. Μάθαμε Κ για την ευλογιά στον Έβρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Despoina Gourloumenou
    Εγώ γνώριζα τον γιατρό Βασίλειο Χατζηπουλίδη σαν Χειρουργό στο Νοσοκομείο μας, όπου δούλευα σαν Δ/κή υπάλληλος και τον θαύμαζα και σαν άνθρωπο και σαν επιστήμονα, δεν γνώριζα όμως ότι στο Νοσοκομείο μας υπήρχε ένας αφανής ΗΡΩΑΣ. Αψηφώντας την ίδια του τη ζωή, παρά το νεαρό της ηλικίας του με πολύ θάρρος έδωσε σκληρούς αγώνες για να αποτρέψει την εξάπλωση των επιδημιών της Λοιμώδους μηνιγγίτιδας και της Ευλογιάς τα δύσκολα εκείνα χρόνια 1941-43 σώζοντας πολλούς ασθενείς.Τιμή και Δόξα στον Χειρουργό Βασίλειο Χατζηπουλίδη. Αιωνία του η Μνήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μαίρη Υπερείδου-Χατζή
    Τη θυμάμαι την ευλογιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. H Μητέρα μου Πολυχρονία (Πόλη) Τσαγγιδου."Υιοθετήθηκε" σαν ορφανό από τους Χατζηπουλιδαιους το 1941 ηλικίας 8 ετών. Τωρα σε ενα γηροκομειο στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας' θυμάται και αφηγείται εκείνα τα δύσκολα χρόνια.Ευχαριστεί τον Θεό που την ευλογίσε να ευρει καταφυγειο σε αυτήν την οικογένεια. Την μεγάλωσαν σαν παιδί τους και έμαθε την νοσοκομειακη.Ο "Γιατρός" όπως ακόμα τον αποκαλεί,έδεινε περίθαλψη αδιάκριτα. Στην μέση της νύχτας με κυνδγνο ζωής πήγαινε στο βουνό να νοσυλευσει ανταρτες. Ακομα και στον ενφυλιο πόλεμο. Ήτανε τόσο Δήμοφειλης γιατί ακόμη και όταν άνοιξε κλινική χειρουργούσε και νοσηλεύε χωρίς να απαιτεί αμοιβή αν ο ασθενής ήτανε άπορος (το 90% του πληθυσμού πιθανών).Άνθρωποι σαν τον Γιατρό υπήρχαν και γπαρχουν λιγοστοι.Θα πρέπει να λέμε τις ιστοριες τους' όπως λέμε τις ιστορίες των Αγίων μας.Άνθρωποι σαν τον Γιατρό είναι οι σύγχρονοι άγιοι μας.Η Ιστορία τους πρέπει να λέγετε ώστε να διατηρουμε την ελπίδα και αισιοδοξία για καλύτερο κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Η μητέρα μου Πολυχρονία (Πολυ) Τσαγγιδου γιοθετηθικε το 1941 σαν ορφανό από τους Χατζηπουληδαιους. Τώρα πια στο γηροκομείο του Sydney δεν παύει να ευχαριστεί τον Θεό για αυτην την τύχη. Την μεγάλωσαν σαν παιδί τους.Αμέτρητες οι ιστορίες που ακούω από τότε..Ο "Γιατρός" όπως ακόμα τον αποκαλεί, ήταν υπόδειγμα ανθρωπιάς.Νοσηλεύεται φωτός διάκριση.Πολλές νύχτες με κίνδυνο ζωής πήγαινε στο βουνό να νοσυλευσει αντάρτες,και συνέχισε και στον εμφυλιο να το κάνει όχι λίγες φορές.Ήταν δημοφιλής γιατί όταν άνοιξε κλινικη νοσηλεύε και χειρουργούσε απόρους χωρίς αμοιβή.Λίγοι άνθρωποι γπηρξαν σαν αυτον.Τις ιστορίες τους πρεπει να λέγονται όπως οι ιστορίες των Αγίων της εκκλησίας.Μας δινουνε ελπίδα ότι ακόμα υπάρχει ανθρωπια.Αισιοδοξία για καλύτερο κόσμο.Άνθρωποι σαν τον Γιατρό είναι οι σύγχρονοι άγιοι μας.

    ωρίς αμοιβή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Stefanos Skarmintzos
    Βάσει των λίγων στοιχείων εδώ, ίσως ισχύει ότι δεν εφαρμόστηκε "τελική λύση" στους Ρομά της Ελλάδας, όπως στην κεντρική Ευρώπη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δημητρης Αλεξιου
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΠΑΝΤΕΛΉ ΓΙΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΆ ΓΕΓΟΝΌΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΑΘΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μαντας Ινδιανος
    Άτομα που τίμησαν τον όρκο του Ιπποκράτη, με το <> άγνωστη λέξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Dimitris Genopoulos
    Ευχαριστούμε για τις ιστορικές γνώσεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αναστάσιος Μαρασλής
    Σ' ευχαριστούμε Παντελή Αθανασιάδη. Για την ευλογιά έλεγαν τότε, ότι όποιος έχει προσβληθεί και κατόρθωσε να την ξεπεράσει, θα ζήσει πολλά χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Θωμη Καρακωνσταντινου
    Ελπίζω αυτήν τη φορά να προλάβουμε τα χειρότερα!! Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Θρασύβουλος Παπαστρατής
    Εξαιρετική και πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Άννα Παπαδημητροπούλου
    Σ' ευχαριστώ Παντελή για την τόσο ουσιαστική ενημέρωση. Ο Χατζηπουλίδης ήταν έξυπνος γιατρός. Είχε πάντα την τελευταία λέξη στο σπίτι μας. Ο πατέρας μου εκτός από φίλο, τον εμπιστευόταν σαν γιατρό κι ας είχε φίλους άλλους γιατρούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Σίσσυ Καζακίδου
    Παντελή για εκείνη την εποχή πολύ τολμηρές αποφάσεις και πολύ μπροστά ο γιατρός Χατζηπουλίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Όπως σήμερα ο καθηγητής Σωτ΄. Τσιόδρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Eleni Chioni
    Η απομονωση ηταν - ειναι - το βασικο μετρο,,,, Ευχαριστουμε Παντελη🥀🥀🥀🥀

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Μάρθα Σιδερά
    Για να θυμούνται οι παλιοί αν ζουν. Και να μαθαίνουν οι νέοι, τον Γιατρό (Κύριο Χατζηπουλίδη) που έσωσε τους κατοίκους του Διδυμοτείχου εκείνη την εποχή από τη θανατηφόρα ευλογιά. Να είστε καλά και να μαθαίνουμε από εσάς την Ιστορία Κύριε Αθανασιάδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Pantelis Seitanidis
    Tο ίδιο υπήρχε στην ίδια ακριβώς εποχή η κυρία Αθανασιάδη και στην Ορεστιάδα γράψτε το και αυτό και γράψτε και ποιος γιατρός ήταν εκείνη την εποχή σε αυτήν την καραντίνα που επέβαλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Προσωπικά, δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για την Ορεστιάδα και τη δράση της γιατρού κυρίας Αθανασιάδη. Εάν γνωρίζετε γράψτε εσείς, για να τα μάθουμε και εμείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Θρασύβουλος Παπαστρατής
    Παράμετροι που θέτει το δημοσίευμα, είναι η τύχη των Ρομά σε σχέση με τα ρατσιστικά αισθήματα των γερμανών (που πάντως εξ όσων γνωρίζω, δεν ασχολήθηκαν μαζί τους) και η ιστορία του Φραγκούλη και το εάν δικαίως εκτελέστηκε από τον ΕΛΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ίσως θα πρέπει να διαβάσετε στο βιβλίο του καπετάν Κρίτωνα (Βαγγέλη Κασάπη) "Στον κόρφο της Γκύμπραινας" ένα κείμενο του δάσκαλου Σούλη, πολιτικού πρόσφυγα, που δικαιώνει το ρόλο του Φραγκούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Κωνσταντίνος Γερωνυμακης
    Ο ευλογιών αθίγγανος! Μου άρεσε λεκτικά αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Stefanos Skarmintzos
    Ως "κατωτερη φυλή" νοσηλευοντα ξεχωριστά. Πάντως όλα δειχνουν ότι στη Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε "Τελική Λυση" γι΄αυτους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Χρυσάφης Συκάκης
    Πολύ καλά κάνεις και μας τα θυμίζεις.
    Κοινοποίηση δεν μπορώ να κάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Τριαδα Φωτοπουλου
    Στο τουρκικό σχολείο τους είχαν μαζεμενους ολους με ευλογιά! Και ο σχωρεμενος μπαμπάς μου!!!!επέζησε τότε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Γράψε μας Παντελή κάτι και για την πανδημία γρίπης του ΄18- ΄19 με τα εκ. θύματα. Μεταξύ αυτών της γιαγιάς μου από Καρύτσα Ευρυτανίας, των τριών αγοριών της και της κόρης της κλεισμένους από τις αρχές στο σπίτι τους στο Καρπενήσι, με μοναδική επιζήσασα την μάνα μου, 6 χρόνων..Καλησπέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Μαντας Ινδιανος
    Υπάρχει αναφορά (από συνέντευξη ντόπιας κατοίκου) στο <> της Διδώς Σωτηρίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Xrisa Mpakartzi
    Κ. Αθανασιάδη μακάρι να μην ζήσουμε, τέτοιες στιγμές....
    Ας ευχηθούμε, να έρθει γρήγορα η ζωή μας στους παλιούς ρυθμούς!
    Αλλά να είναι αναθεωρημενη για τις προτεραιότητες και τις αξίες μας!
    Καλημέρα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Lena Spyraki
    Συγκλονιστικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Βασίλης Ναζλής
    Φίλε Παντελή ο μακαρίτης συντοπίτης σου και συνονόματος εξαίρετος γιατρός Βασίλης Χατζηπουλίδης, πολλές ιστορίες μου έλεγε για την περίοδο αυτή όταν με καλούσε στο ιατρείο του στην οδό Μπεγέτη με Βενιζέλου, αλλά δυστυχώς δεν είχα την πρόνοια να τις καταγράψω ως ιστορία του Διδυμοτείχου. Μπράβο σου πάντα για το πάθος για την πατρώα γη που την αναδεικνύεις ιστορικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τον γνώριζα και εγώ προσωπικά, αλλά τότε δεν είχαμε μυαλό να καταγράψουμε την ζώσα ιστορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Vasiliki Vasiliki
    Εξαιρετική δουλειά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Kostas Atmatzidis
    Αγαπητέ και πολύμαθε φίλε μας Παντελή, που μας μαθαίνεις την ιστορία του τόπου μία και αναφέρεσαι στο Διδυμότειχο υπήρξε και η Πανδημία του 1820 περίπου της πανώλης, με πολλά θύματα και τότε, τότε που βγήκαν και οι λεγόμενοι μόρτιδες, αυτοί που είχανε ανοσία στον ιό και συγκέντρωναν τους πεθαμένους. (από την λατινική λέξη muerte)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Δεν έχω στοιχεία για την πανδημία που αναφέρετε. Γνωρίζω όμως στους Κώδικες της Μητρόπολης Διδυμοτείχου γίνεται αναφορά στους "μόρτηδες".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Χρυσούλα Τσιακιράκη-Κυρούδη
    Ευχαριστούμε πολύ κ.Αθανασιάδη για την ανάρτηση. Άθελά μας θυμηθήκαμε όλοι αυτές τις ημέρες τις διηγήσεις των γονέων μας για την επιδημία της Ευλογιάς στο Διδυμότειχο. Ευχόμαστε να περάσει και αυτό που ζούμε σήμερα με τις λιγότερες συνέπειες .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Dimos Kourtesis

    Αυτή ήταν η επιδημία ευλογιάς στον Έβρο, βασικά στο Διδυμότειχο, απο7/1943 έως 7/1944 και η επιτυχής αντιμετώπιση της με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Δημ. Χατζηπουλιδη, ο οποίος αντιμετώπισε επιτυχώς και την κατά πολύ υποδεέστερη σε έκταση επιδημία μηνιγγίτιδας στην Καρωτή Έβρου το 1941. Για να προλάβω ορισμένους, πρέπει να επισημάνουμε ότι άλλο ευλογία και άλλο κορονοιος η οποιοσδήποτε άλλος ιός και άλλη η τεχνολογία των εμβολίων που χρησιμοποιούσαν τότε και εντελώς διαφορετικό το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής εκείνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Θς Σα
    Ευχαριστούμε πολύ κύριε Παντελή για αυτό το νοερό ταξίδι στην ιστορία των προγόνων μας, για να μαθαίνουμε κι εμείς οι νεότεροι τις δυσκολίες και κακουχίες που αντιμετώπισαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Χρηστος Λινταρακης
    τό εύγε είναι τίποτα στον αγώνα πού έδωσε ο άνθρωπος Χατζηπουλιδης μακάρι να υπήρχαν και άλλοι επιστήμονες ομποοί του.Υυπάρχουν πολύ λίγοι. Πιστεύω ότι ο μεγαλοδηναμος νά τόν έχει ευχαριστήσει.και επενως στους κληρονόμους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Γεωργία Γιακζίδου
    Κοινοποιήστε το και σε άλλες ομάδες πρέπει ο κόσμος να τα μάθει. Είναι άγνωστα για μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Vasiliki Hatzipapa
    Πολύ σωστά εγώ θυμάμαι τον εμβολιασμό και εμβολιάστηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Kostas Mpatzanakis
    μπραβο σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Χρυσουλα Αμιλλη

    Επί τέλους
    ας διδαχτούμε
    από τις πανδημίες
    του παρελθόντος!
    Και ας επωφεληθουμε από τις συμβουλές των ειδικών και τα εμβόλια
    που μας προτείνουν !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Georgia Mpetzios
    Ευχαριστουμε παρά πολυ Παντελή… για της σληθρινες ιστορίες του παρελθόντος, που μας διαφωτίζεις!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Athanasia Mpountziouka
    Σε ευχαριστούμε πολύ Παντελή που φέρνεις στο φως ,άγνωστα σε μας ,συγκλονιστικά γεγονότα του τόπου και της ιστορίας μας! Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Soula Kariotidou
    Η Μητέρα μου μιλούσε συχνά για αυτόν τον γιατρό με τα καλύτερα λόγια!! Διαβάζοντας όλα αυτά είμαι περήφανη που κάποτε είχαμε αυτόν τον γιατρό στην πόλη μας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Κατερινα Ρειζη
    Αυτα πρεπει να τα βλεπουν οι αρνητες που μιλανε για υποχρεωση οτι μας επιβαλουν για τα εμβολια. Χωρις λογο λετε ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Anestis Zisoglou
    από το 1958 είναι γνωστή η ευλογιά των πιθήκων. Είναι όμως ενδημική με χαμηλή θνητότητα και είναι πολύ πιο ήπια από τη γνωστή ευλογιά που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στην ιστορία της ανθρωπότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Despoina Gourloumenou
    Όταν εγώ διορίστηκα στο Νοσοκομείο μας σαν διοικητική υπάλληλος στο εικοστό πρώτο της ηλικίας μου ο κ Χατζηπουλίδης ήταν Δ/ντής της Χειρουργικής Κλινικής πολύ επιβλητικός και σεβάσμιος ,φοβόμασταν να τον μιλήσουμε και δεν γνώριζα ότι συνυπηρετούσαμε με έναν ήρωα ,γίγαντα ,παρ' όλο που όταν χειρουργούσε πατούσε σε σκαμπό μαζί με την Ελένη Γκαγκά ως εργαλειοδότρια. Αθάνατος,αιωνία του η μνήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Anastasia Papadopoulou
    Συγχαρητήρια Παντελή για την εμπεριστατωμένη καταγραφή της ιστορίας της θανατηφόρου επιδημίας και της τότε κοινωνικής κατάστασης !! Είναι πράγματα που αγνοούν παντελώς οι νεώτερες γενιές!!! Επίσης μου θύμισες τον αείμνηστο Ευστράτιο Τσιρταβή που είχα την τιμή να τον γνωρίσω γιατί ήταν πελάτης του γραφείου μου και είχα την τύχη να ακούσω πολλές φορές αφηγήσεις του !!! Καλή χρονιά με υγεία,να είσαι καλά και να μας προσφέρεις την υπέροχη γραφή σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Σουλα Γιαννακακη
    Πολύ ωραία εξιστόρηση και ενδιαφέρουσα....Σ ευχαριστούμε πολυ. Είχα ακούσει από την αείμνηστη μητέρα μου που είχε γεννηθεί το 1936 πολλά για τον γιατρό Χατζηπουλιδη...Δεν ήξερα όμως για την τόσο μεγάλη του προσφορά σ αυτή τη δύσκολη ιστορική περίοδο της πατρίδας μας....Ας είναι αιώνια η μνήμη του....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Κυριακή Καραμητσογλου Βρεττού
    Ο γιατρός χατζηπουλιδης ήταν ο ΓΙΑΤΡΟΣ μας, αλλά δεν γνώριζα την ηρωική προσφορά του στα πολύ δύσκολα χρόνια της πατρίδας μας. Ήταν υπέροχος άνθρωπος και επιστήμονας. Παντελή μου σ'ευχαριστώ που με τα άρθρα σου μας μαθαίνεις τόσες πτυχές της ιστορίας του τόπου μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...