*Ο αποφασιστικός ρόλος
του γιατρού Β.
Χατζηπουλίδη
*Τουλάχιστον 1250
κρούσματα
και 282 θάνατοι
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η ναζιστική κατοχή υπήρξε αποτρόπαιη για
την Ελλάδα γενικά και ειδικά για κάθε πόλη της και χωριό. Είναι γνωστό ότι
συνέβησαν «ολοκαυτώματα» σε πολλές πόλεις και χωριά, εξαιτίας της βαρβαρότητας
των κατακτητών, από την οποία έχασαν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι, ακόμα και
αθώοι και μικρά παιδιά.
Κοντά όμως
σε όλα αυτά υπήρξαν και παράλληλες απώλειες από ποικίλες άλλες αιτίες. Μια
τέτοια παράλληλη απώλεια, με πολλούς νεκρούς, στοίχειωσε το 1943 το
Διδυμότειχο. Ήταν η φοβερή θανατηφόρα επιδημία ευλογιάς, η μεγαλύτερη στην
Ελλάδα και στην Ευρώπη, τα χρόνια εκείνα.
Μέσα
από τις προσπάθειες καταπολέμησης αυτής της τρομερής ασθένειας, αναδείχθηκε η
προσωπικότητα, αποφασιστικότητα, η αφοσίωση στο καθήκον και ο σεβασμός στον
όρκο του Ιπποκράτη, ενός νέου τότε γιατρού, του Βασίλειου Δημ. Χατζηπουλίδη.
