Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941: Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_27/06/2010_405905

*Η σημαία των οχυρών Ρούπελ μετά τις μάχες με τους Ναζί 



 *Παρά την ήττα, η χώρα μας έγινε σύμβολο
 της αποφασιστικότητας της ανθρωπότητας
να αντιπαρατεθεί στον ναζισμό 69 χρόνια πριν

Επιμέλεια: Νίκος Χρυσολωράς



Τον χειμώνα του 1940 και ενώ σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη έχει υποταχθεί στις δυνάμεις του ναζισμού, η Ελλάδα καταφέρνει να αποκρούσει με επιτυχία την εισβολή της Ιταλίας στην επικράτειά της, αναπτερώνοντας το ηθικό όσων κρατών απέμεναν ακόμη να αντιστέκονται. 
Θορυβημένος από την ήττα του Μουσολίνι στην Ήπειρο, ο Χίτλερ αποφασίζει να παρέμβει. Ο ήδη εξαντλημένος από τις πολύμηνες μάχες στην Πίνδο ελληνικός στρατός δεν ήταν σε θέση να αντιπαρατεθεί με τις αριθμητικά πολλαπλάσιες δυνάμεις της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Βουλγαρίας, μολονότι 60.000 Βρετανοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Κύπριοι και Παλαιστίνιοι στρατιώτες προσέφεραν πολύτιμη βοήθεια. Πάντως, ο απελπισμένος αγώνας που δόθηκε μέχρι να σβήσει και η τελευταία εστία αντίστασης, στην Κρήτη, αποτέλεσε μία από τις συγκλονιστικότερες στιγμές του 20ού αιώνα. Από τους Ελληνες υπερασπιστές των οχυρών της γραμμής Μεταξά, που συνέχισαν να πολεμούν ακόμη και όταν όλα είχαν τελειώσει, μέχρι τους απαράμιλλης ανδρείας Νεοζηλανδούς, από τους οποίους ζητήθηκε να δώσουν και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους, στον Πλαταμώνα, η μάχη της Ελλάδας ανέδειξε τα όρια του ανθρώπινου θάρρους. Παρά τα λάθη των Συμμάχων, η Γερμανία χρειάστηκε περισσότερες ημέρες για να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, απ' ό,τι χρειάστηκε για να καταλάβει τη Γαλλία. Εντούτοις, απέδειξε -σε όσους ακόμη αμφέβαλλαν- ότι διαθέτει την αρτιότερη πολεμική μηχανή που είχε εμφανιστεί έως τότε στην ιστορία και θα χρειαζόταν χρόνια για να νικηθεί.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΘΡΑΚΙΩΤΗ (ΑΙΝΙΤΗ) ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΥ 1821



*Το κάστρο της Αίνου, σήμερα

*Μαργαρίτης Κούταβος, ναυμάχος του 1821.
*Η Αίνος με 300 καράβια, στην Επανάσταση.
*Με το πλοίο «Ποσειδών» στον Αγώνα.
*Έσωσε Χιώτες από τη σφαγή.
*Φροντιστής του στρατοπέδου της Αθήνας.
*«Αν ήμην Πελοποννήσιος ή Στερεοελλαδίτης…»


Γράφει ο Παντελής Αθανασιάδης 


          Η Αίνος, μια σημαντική ελληνική πόλη στα παράλια του Θρακικού Πελάγους, έδωσε πολλούς αγωνιστές, στην Επανάσταση του 1821. Ναυτικοί οι περισσότεροι, επάνδρωσαν τα πλοία του Αγώνα και έδωσαν το αίμα τους και το βιος τους για να ελευθερωθεί η πατρίδα. Αλλά πριν φύγουν για το μεγάλο Αγώνα, στα τέλη Απριλίου- αρχές Μαΐου 1821 κατάφεραν να καταλάβουν το κάστρο της πόλης τους και να κάνουν αισθητή την αντίθεσή τους στη Σουλτανική σκλαβιά. Μετά την ανακατάληψή του όμως από τους Τούρκους δεν είχαν πολλά περιθώρια να μείνουν εκεί. Έτσι μπήκαν στα καράβια τους και τράβηξαν για το Νοτιά, εκεί που τους καλούσε η φωνή του καθήκοντος.
Το 1821, όταν ξέσπασε η Επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής κυριαρχίας η Αίνος, αριθμούσε 300 πλοία περίπου, τα οποία όργωναν τη Μεσόγειο, κουβαλώντας όλα τα αγαθά. Ο Γάλλος πρόξενος στην Πάτρα και ιστορικός της εποχής του, έχει γράψει ότι νωρίτερα, το 1813, η Αίνος είχε μόνο τέσσερα μεγάλα καράβια και 60 σακολέβες.
Την ναυτοσύνη της Αίνου, δηλαδή τους φημισμένους εφοπλιστές της, τους ηρωικούς ναύτες, τους δεξιοτέχνες ναυπηγούς, αλλά και τις υπομονετικές Αινίτισες, ύμνησε η δημοτική μούσα: 

«...Έχει η Αίνος ξακουστές
πλεούμενες φεργάδες,
έχει καραβοκύρηδες
και καραβοκυράδες,
έχει καραβομαραγκούς
καράβια π’ αρματώνουν,
που φεύγουν στην Ανατολή
και πάνε και στη Δύση,
φέρνουν χρυσό κι ασημικό
και κεντητά μαντήλια,
τα βάζουν οι νοικοκυρές
και παν στην εκκλησία…».

          Ορισμένοι μάλιστα διακεκριμένοι καραβοκύρηδες, πρόσφεραν τα πλοία τους και τις  τεράστιες περιουσίες τους, με πρωτοφανή ανιδιοτέλεια και όταν η Πατρίδα ελευθερώθηκε, η αμοιβή τους ήταν η περιφρόνηση, ο κατατρεγμός και η φτώχεια.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑΣ: Η ΑΓΡΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ

*Τούρκοι στρατιωτικοί, εκπαιδεύονται στην Αδριανούπολη. 
Υπήρξαν φόβος και τρόμος για τους υπόδουλους Έλληνες





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης     




          Η ιστορία της Θράκης κατά το ΙΘ΄ αιώνα, ιστορία που μπορεί να τεκμηριωθεί με έγγραφα, είναι η ιστορία της σκληρής και άγριας καθημερινότητας των υπόδουλων Θρακών. 
          Είναι θα μπορούσα να πω, η μικροϊστορία, η οποία εμπλουτίζει την μεγάλη Ιστορία με λεπτομέρειες και περιστατικά, χωρίς να αμβλύνει τις διαπιστώσεις της, να διαστρεβλώνει τα συμπεράσματά της, να «σουλουπώνει» τις ετυμηγορίες της και να στηρίζει την εθνική μνήμη, του κόσμου αλλά και τους μικρόκοσμού της, που ζει στο πετσί του κάθε άγρια καθημερινότητα, όταν η Ιστορία γεννοβολάει εξελίξεις.
          Ποια ήταν αυτή η άγρια καθημερινότητα; Την περιγράφει λιτά και άκρως παραστατικά, ένα γράμμα των Ελλήνων κατοίκων της Αίνου προς τον υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Δεληγιάννη, με ημερομηνία 14 Απριλίου 1868[1].

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ....

        

          Με μεγάλη χαρά σας αναγγέλω, ότι συμπληρώθηκαν 20.000 επισκέψεις στο ιστολόγιο αυτό, με αναγνώστες προερχόμενους από 80 διαφορετικές χώρες.
          Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες, που με τις επισκέψεις και τα σχόλιά τους στήριξαν την προσπάθεια αυτή.
          Με τις ευχές σας και την αγάπη σας,  συνεχίζω την προσπάθεια!




Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ΒΟΥΛΗ: Εγκαίνια της έκθεσης για τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα



Ο Πρόεδρος της Βουλής Φ. Πετσάλνικος στα εγκαίνια της έκθεσης. 
Δεξιά ο δήμαρχος Μαραθώνα κ. Σπ. Ζαγάρης. 


          Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος εγκαινίασε την έκθεση που διοργανώνει το Ίδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, με τίτλο «Η Μάχη του Μαραθώνα: Ιστορία και Θρύλος», στο νέο εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος που βρίσκεται στη Λεωφόρο Αμαλίας 14.
          Η έκθεση διοργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση (τον Σεπτέμβριο του 2010) 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.
Στα εγκαίνια παρέστησαν ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής κ. Θάνος Παπαϊωάννου, ο Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, καθηγητής Ευάγγελος Χρυσός και ο Δήμαρχος Μαραθώνα κ. Σπύρος Ζαγάρης.
          Ο Πρόεδρος της Βουλής στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στη σημασία της Mάχης του Μαραθώνα, το αποτέλεσμα της οποίας «αποτέλεσε σημείο αναφοράς κατά την αρχαιότητα και προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης».
          Ο κ. Πετσάλνικος υπογράμμισε πως «η ιστορική αυτή αναμέτρηση έμεινε στην ιστορία διότι σηματοδότησε τη σύγκρουση δύο τελείως διαφορετικών πολιτισμών και κόσμων.
Από τη μία πλευρά, υπήρχε η επεκτατική δύναμη που στην προσπάθειά της να εξαπλώσει την παγκόσμια κυριαρχία της, επεδίωκε να εξασφαλίσει ένα σημαντικό προγεφύρωμα προς δυσμάς. Κάτω από τη δύναμη και την απολυταρχική εξουσία του «Μεγάλου Βασιλέα» συγκεντρώνονταν φυλές της Ανατολής που είχαν υποταχθεί στην παντοδυναμία του.
Από την άλλη πλευρά, παρά τη διαφορετικότητα στις αντιλήψεις και στις απόψεις των στρατηγών, παρά τις διαφορές στα άτομα που συγκροτούσαν το στρατό, υπερίσχυε η θέληση του συνόλου να αποκρούσει την εισβολή μίας τυραννικής δύναμης που ήθελε να επιβάλλει δια της βίας την εξουσία της πάνω σε ελεύθερους πολίτες».
«Θα ήταν διαφορετικό το μέλλον του δυτικού κόσμου» 
Ο Πρόεδρος της Βουλής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη χρονική συγκυρία της Μάχης του Μαραθώνα τονίζοντας πως «πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν διαχρονικά ότι εάν σε εκείνη τη μάχη του Μαραθώνα είχαν επικρατήσει οι στρατιές του Πέρση μονάρχη το μέλλον του σημερινού δυτικού κόσμου θα ήταν διαφορετικό. Η ήττα των Ελλήνων θα σηματοδοτούσε την οπισθοδρόμηση, η δημοκρατία δεν θα καλλιεργούσε τις αξίες της, η αρχαία ελληνική φιλοσοφία και η επιστήμη θα εμποδίζονταν να αναπτυχθούν τα πολιτιστικά μνημεία του χρυσού αιώνα του Περικλή δεν θα πραγματοποιούνταν ποτέ. Ο σημερινός πολιτισμένος κόσμος αναγνωρίζει ότι μόνο μέσα από τη δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα, μόνο μέσα από τους θεσμούς της, κατοχυρώνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και σφυρηλατούνται η δικαιοσύνη και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου».
Η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής που θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου παρουσιάζει μέσα από ψηφιακές αναπαραγωγές, αντίγραφα αρχαίων αντικειμένων, οπτικοακουστικό υλικό και διαδραστικές εφαρμογές, τους δύο αντίπαλους κόσμους – τον κόσμο των ελληνικών πόλεων και της περσικής αυτοκρατορίας- τόσο στις παραμονές της Mάχης του Μαραθώνα όσο και στην ίδια τη Μάχη.

Ξενάγηση στην έκθεση




Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ






*Η αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου, πρώην αίθουσα Τροπαίων





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



           Η Βουλή, με την φημισμένη Βιβλιοθήκη της αλλά και το Ίδρυμα για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, είναι μια πνευματική κυψέλη, καθώς με τις κατά καιρούς μνημειώδεις και άλλες εκδόσεις τους υπηρετούν τις επιστήμες, την ιστορία αλλά και την τέχνη. 
          Αυτές τις εκδόσεις, που έχουν γράψει ήδη τη δική τους ιστορία, θα θυμηθούμε σήμερα.
           Μια από τις τελευταίες μνημειώδεις εκδόσεις είναι η "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ" του Τζωρτζ Φίνλευ. Το έργο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1861 και έκτοτε υπέστη πολλές αναθεωρήσεις. 

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ- ΚΑΡΑΓΑΤΣ- ΝΕΑ ΟΡEΣΤΙΑΔΑ


*Μια εξαιρετική φωτογραφία του Γρηγόρη Αζορίδη από το κτίριο του Παλαιού Δημαρχείου Αδριανούπολης. Διακρίνεται στη μαρκίζα η υποδοχή για τοποθέτηση της ελληνικής σημαίας, 
όταν απελευθερώθηκε Αδριανούπολη.

          Μια ιδιαίτερα σημαντική έκδοση, παρουσιάστηκε στις 13 Ιουνίου στην Νέα Ορεστιάδα. Η παρουσίαση έγινε στο Πολιτιστικό Πολυκέντρο της ΔΚΕΠΑΟ. Η παρουσίαση αυτή επαναλαμβάνεται στις 20 Ιουνίου στο ξενοδοχείο GRECOTEL, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Νομαρχίας Έβρου "Τρένο Πολιτισμού".  Ομιλητής και στις δύο παρουσιάσεις ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης κ. Θεοφάνης Μαλκίδης.
          Η έκδοση αυτή έχει τίτλο "ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ- ΚΑΡΑΓΑΤΣ- ΝΕΑ ΟΡEΣΤΙΑΔΑ". Συγγραφείς είναι οι κ. Κιηγμάς Ν. Δημήτριος και Ρυζιώτης Β. Γεώργιος.
          Πρόκειται για το μοναδικό μέχρι τώρα βιβλίο, όπως γράφει και η εφημερίδα ΜΕΘΟΡΙΟΣ, που με επιστημονικό τρόπο καταγράφει την ιστορία της Αδριανούπολης και την εξέλιξη της ως ιστορία της Νέας Ορεστιάδας.
          "Το βιβλίο αυτό- όπως αναφέρεται στον πρόλογό του- είναι αποτέλεσμα μιας προηγηθείσης πολύχρονης έρευνας και ενασχόλησης των συγγραφέων με την ιστορία του τόπου. Αφού έγινε μια μεγάλη συγκέντρωση σχετικών πηγών, δημιουργήθηκε η ανάγκη να γραφεί ένα βιβλίο, που να περιλαμβάνει οργανωμένα όλα τα στοιχεία που καταδεικνύουν την ιστορική συνέχεια των κατοίκων της Νέας Ορεστιάδας. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου γίνεται καταρχάς μια προσπάθεια να αναδειχτεί η σημαντικότητα της Θράκης γιά όλο τον Ελληνισμό και τους γειτονικούς λαούς και στη συνέχεια να γίνει φανερή η ιστορική και πολιτιστική καταγωγή των κατοίκων της Νέας Ορεστιάδας από το Καραγάτς, την Αδριανούπολη, τα υπόλοιπα προάστιά της, αλλά και τα άλλα χωριά της ευρύτερης περιοχής και ακτινοβολίας της. Στόχος του βιβλίου δεν ήταν η εξαντλητική παράθεση στοιχείων για την Νέα Ορεστιάδα από την ίδρυσή της έως σήμερα, κάτι που αποτελεί φυσικά στόχο και υλικό ενός άλλου ξεχωριστού βιβλίου".
          Η εκτύπωση και η βιβλιοδεσία υλοποιήθηκε στη Νέα Ορεστιάδα από την εταιρία ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΟΥ ΧΡΥΣΗ Α.Ε. "ΜΕΘΟΡΙΟΣ" με τη συμπαράσταση της Νομαρχίας Έβρου και του Συλλόγου Απογόνων Καραγατσιανών- Αδριανουπολιτών "Η ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ". 


*Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός της Αδριανούπολης. 
Αρχείο Γρηγόρη Αζορίδη.


          Με την ευκαιρία αυτή, διαβάστε στο ιστολόγιο αυτό το θέμα που είχαμε αναρτήσει στις  17 Νοεμβρίου 2009, με τίτλο "Η Αδριανούπολη του ΙΘ΄ αιώνα, μέσα από διπλωματικά ντοκουμέντα".


http://sitalkisking.blogspot.com/2009/11/blog-post_17.html


*Αριστερά το κτίριο του Δημαρχείου της Αδριανούπολης στις αρχές του 20ου αιώνα.
 Δεξιά το ίδιο κτίριο σήμερα, διατηρημένο, σε φωτογραφία του Γρηγόρη Αζορίδη

*Το κτίριο του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού της Αδριανούπολης. 
Σήμερα στεγάζει το Πανεπιστήμιο της πόλης


*Φανταστική απεικόνιση της Αδριανούπολης στο αρχοντικό της οικογένειας Τζώνου 
στη Σιάτιστα

*Το προάστειο της Αδριανούπολης Κιρισχανέ.















Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Ο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ.


*Οι τάφοι των Βενιζέλων στο Ακρωτήρι Χανίων

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

            Έξω από τα Χανιά, στην μαγευτική τοποθεσία Ακρωτήρι, βρίσκονται οι τάφοι των δύο Βενιζέλων, που διετέλεσαν πρωθυπουργοί της Ελλάδας. Του Ελευθέριου Βενιζέλου και του γιου του Σοφοκλή Βενιζέλου. Στο πλάι των τάφων αυτών υπάρχει ένα κείμενο. Το κείμενο αυτό, είναι το σημερινό μας αντικείμενο.
           Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπήρξε μεγάλος πολιτικός και κατ’ εξοχήν ρεαλιστής. Το ρεαλισμό του, τον απέδειξε όχι μόνο στην καθημερινή πολιτική πρακτική του, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως είναι η περίφημη αυτονεκρολόγησή του στις 28 Απριλίου 1932.


Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100006_13/06/2010_404375



Η απόκρουση 
των στρατευμάτων του Μουσολίνι 
αποτέλεσε την πρώτη νίκη 
κατά μιας χώρας του Άξονα


Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης


          Την επαύριο του τορπιλισμού της «Έλλης» η ελληνική κυβέρνηση αποσιώπησε ότι η επίθεση ήταν έργο των Ιταλών. Παρά τα αδιάσειστα στοιχεία και τις υποψίες του λαού για τους ενόχους, η Ελλάδα απέφυγε τη σύρραξη. Ετσι, ο Ιωάννης Μεταξάς κέρδιζε κι άλλον χρόνο προκειμένου να προετοιμάσει τη χώρα του ενάντια σε μια μεγάλη ιταλική εισβολή την οποία ανέμενε από καιρό. 
          Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε στον Μεταξά τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης. Με αυτό, η Ρώμη ζητούσε να επιτραπεί η ελεύθερη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, τα οποία θα κατελάμβαναν απροσδιόριστα «στρατηγικά σημεία» εντός της ελληνικής επικράτειας. Ο Μεταξάς αρνήθηκε, απαντώντας στα γαλλικά: «Alors, c' est la guerre» («Λοιπόν, έχουμε πόλεμο»). Με το «ΟΧΙ» άρχισε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος. Οι εντυπωσιακές νίκες των Ελλήνων κατά των Ιταλών θα έφερναν εν καιρώ τους Γερμανούς στην Ελλάδα, οι οποίοι θα έσπευδαν σε βοήθεια των συμμάχων τους που αποτύγχαναν στην επίθεσή τους από την Αλβανία. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η αναγκαστική γερμανική επέμβαση στα Βαλκάνια επηρέασε την έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς καθυστέρησε την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα στην ΕΣΣΔ. Αλλοι ιστορικοί διαφωνούν με αυτήν τη θέση. Το βέβαιο είναι πως η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη κατά μιας χώρας του Αξονα. Το ηθικό παράδειγμα από το «Επος του '40» τονιζόταν τότε στους διθυραμβικούς επαίνους για τη μικρή Ελλάδα. Οπως είχε πει και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Εφεξής δεν θα λέμε ότι οι Ελληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες».

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ

*Το Μεσολόγγι σε παλιά καρτ ποστάλ


          Το Μεσολόγγι από τις αρχές του εθνικού πολιτικού βίου, πρωταγωνίστησε με κάθε τρόπο στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Είτε με τη συμμετοχή των Μεσολογγιτών στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, είτε με τη συμμετοχή τους στην πολιτική, αλλά και πνευματική ζωή της χώρας.
          Το Μεσολόγγι, γεννά ήρωες, πρωθυπουργούς και ποιητές. Η μικρή αυτή πόλη της Ρούμελης, που άφησε κατάπληκτη την Ευρώπη με τις δραματικές πολιορκίες της από τους Οθωμανούς και την ηρωική έξοδο των κατοίκων της, «ετούτο τ’ αλωνάκι», όπως την αποκαλούσε ο Διονύσιος Σολωμός στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», γέννησε πέντε πρωθυπουργούς, αριθμός σημαντικός, ανάλογα και με τον πληθυσμό της πόλης.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

ΑΙΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥH ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΤΟ ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑ

*Η Αίνος το 1902


*Αναδρομές στην ιστορία της Θράκης

*Άγρια πολεμική δια του Τύπου



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης




          Διάβαζα πρόσφατα, μια νέα μετάφραση της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους, που παρουσίασε με επιτυχία σε ένα τόμο, ο συνάδελφός μου Ανδρέας Ζούλας. Το μάτι μου έπεσε σε δύο αναφορές του κειμένου για τις δύσκολες Θρακικές θάλασσες και τις αλίμενες ακτές της και θυμήθηκα άθελά μου την παλαιά «κόντρα» που είχε ξεσπάσει τον ΙΘ΄ αιώνα μεταξύ της Αίνου και του νεοσύστατου τότε Δεδέαγατς. Μια κόντρα, για την οποία έχω αρθρογραφήσει και παλαιότερα.
          Η Αίνος ήταν μια πόλη με μεγάλη ναυτική παράδοση. Ανέδειξε θρυλικούς καπεταναίους στη θάλασσα και έμειναν οι ηρωικές μορφές του καπετάν Χατζή Αντώνη Βιζβίζη, της γυναίκας του Δόμνας Βιζβίζαινας, και των άλλων αγωνιστών.

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

        Στις φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις στην Ιστορία της Θεωρητικής Κατεύθυνσης, ζητήθηκε από τoυς διαγωνιζόμενους, μεταξύ άλλων, να  δώσουν το περιεχόμενο του όρου: "Ομάδα των Ιαπώνων". 
        Στο ιστολόγιο αυτό πάντως, είχαμε την χαρά να γράψουμε για τους Ιάπωνες της Βουλής των Ελλήνων από τις 22 Ιανουαρίου 2010.
        Επαναφέρουμε σήμερα το θέμα αυτό, για να το θυμηθούν οι φίλοι αυτού του ιστολογίου.



ΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ





*Σχόλιο από την "Ακρόπολη" την εφημερίδα του Βλάση Γαβριηλίδη


          Μια άτυπη και πολιτικά ετερόκλητη ομάδα βουλευτών, με ξενική ονομασία, έγραψε τη δική της πολιτική ιστορία, στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η χώρα προσπαθούσε να απαλλαγεί από τις παλαιοκομματικές νοοτροπίες και να βρει τον κατάλληλο βηματισμό στο νέο περιβάλλον, που δημιουργούσαν οι ανάγκες του εκσυγχρονισμού της.
          Τους ονόμασαν Ιάπωνες, αλλά ήταν Έλληνες. Τους παρομοίωσαν με τους Ιάπωνες στρατιώτες, αλλά ήταν βουλευτές, με πάθος για την αποστολή τους και όραμα για τη χώρα. 
          Ήταν το έτος 1906, όταν ένα πυρήνας βουλευτών με ταυτόσημες απόψεις σε καίρια ζητήματα, έκανε την εμφάνισή του στην Ελληνική Βουλή, χωρίς ωστόσο να αποτελέσει κόμμα.

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

ΨΗΦΙΔΕΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ (και μη...) ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

   
*Εδώ έρριχναν τα σφαιρίδια, επιλέγοντας το "μαύρο" ή το "άσπρο" τμήμα της κάλπης αυτής


         Έστω και χωρίς πάθος, όπως θυμούνται οι παλαιότεροι, που έλεγαν, πως… θα το ρίξουν  δαγκωτό! Εννοώντας ότι θα ψηφίσουν με πάθος και ένταση. Είναι μια φράση, που επέζησε έως τις ημέρες μας και τείνει να εκλείψει. 
        Κατάλοιπο της ψηφοφορίας, που γίνονταν με τα σφαιρίδια, τα οποία έριχναν μέσα από ένα σωλήνα (στον οποίο έμπαινε το χέρι του ψηφοφόρου) που οδηγούσε σε δύο κουτιά, το άσπρο για τις θετικές ψήφους και το μαύρο για τις αρνητικές. Από εκεί μας έμεινε η φράση: «Τον μαύρισα!!!». Όμως μιλούσαμε για το «δαγκωτό». Αυτή η φράση προέκυψε από το πάθος των ψηφοφόρων που πριν ρίξουν το μολύβδινο σφαιρίδιο στο κουτί… το δάγκωναν με μανία! Αντίστοιχα έχουμε και τη φράση "τον έβγαλα ασπροπρόσωπο"!!!
          Μια άλλη φράση από την ανύπαρκτη επιστήμη της… Λαογραφίας των εκλογών (άραγε δεν θα μπορούσε να υπάρξει ένας τέτοιος κλάδος, ανάμεσα στην Πολιτική Ιστορία και Συνταγματική Ιστορία;) που έχει ήδη ξεχαστεί, είναι η φράση για τους «βουλευτές του ρεφενέ».

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Ο τορπιλισμός της «Έλλης» στην Τήνο το 1940

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_06/06/2010_403530
*Το ιστορικό πολεμικό πλοίο



*Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 
η Ελλάδα συγκλονίζεται
από μία απρόκλητη επίθεση 
της φασιστικής Ιταλίας


Επιμέλεια: Νίκος Χρυσολωράς


Τον Αύγουστο του 1940, η Γερμανία είχε θέσει ήδη υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και η Luftwaffe βομβάρδιζε ανηλεώς (αλλά χωρίς αποτέλεσμα) την τελευταία εστία αντίστασης που είχε απομείνει στις Βρετανικές Νήσους. Παράλληλα, ο Χίτλερ κατέστρωνε το πλέον μεγαλεπήβολο από τα σχέδιά του - την εισβολή στη Σοβιετική Ενωση. Το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας όμως δεν είχε ανάλογες επιτυχίες να επιδείξει. Ο Μουσολίνι χρειαζόταν επειγόντως μια γρήγορη και αποφασιστική νίκη, ώστε να ενισχύσει το κύρος του. Η Ελλάδα φάνταζε ιδανικός στόχος, καθώς θα εξυπηρετούσε και τα ιταλικά σχέδια για απόλυτη κυριαρχία στη Μεσόγειο.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑ



*Πομάκοι. Φωτό από το Blog Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

*Ηρωικές αντιστάσεις των Πομάκων
*Άγνωστα στοιχεία
*Διεθνείς παρεμβάσεις


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



     Η ιστορία των εξεγέρσεων στη Θράκη, είναι εν πολλοίς αδιερεύνητη ιστορικά. Έχει πολλές δραματικές σελίδες από τις καταπιέσεις που υπέστη ο Χριστιανικός πληθυσμός της και οι Πομάκοι, από τους Τούρκους και από τους Βούλγαρους.
          Στην εποχή που εξετάζουμε δηλαδή τον ΙΘ΄ αιώνα, σημειώθηκαν εξεγέρσεις των Πομάκων, τόσο εναντίον των Τούρκων, όσο και εναντίον των Βουλγάρων.
          Η μεγαλύτερη ίσως εξέγερση σημειώθηκε την άνοιξη του 1878 και προκάλεσε την ανάμειξη ακόμα και των ξένων δυνάμεων και διεθνές ενδιαφέρον. 

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

ΤΑ 90α "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ


*Η κατάθεση στεφάνων στον Άγνωστο Στρατιώτη

          Στις 29 και 30 Μαΐου γιορτάσθηκαν στην Αθήνα, τα 90α "Ελευθέρια" της Θράκης από τα Θρακικά σωματεία της Αθήνας, με επικεφαλής την Ομοσπονδία.


Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ







Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



          Η αρχή της δεδηλωμένης, αποτελεί το βάθρο του κοινοβουλευτισμού. Είναι η αρχή που επιβάλει να δίδεται από τον Ανώτατο Άρχοντα, η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα κόμματα ή στους συνασπισμούς κομμάτων, που διαθέτουν την πλειοψηφία της Βουλής, με βάση την ψήφο εμπιστοσύνης, που παρέχουν οι εκπρόσωποι του Έθνους  στη συγκεκριμένη κυβέρνηση. Οι αγώνες του Χαρίλαου Τρικούπη και η αρθρογραφία του, του στοίχησαν ακόμα και φυλάκιση, αλλά οδήγησαν στην θέσπιση της αρχής της δεδηλωμένης στη χώρα μας από το 1875.
          Αυτά τα γεγονότα, θα θυμηθούμε σήμερα εδώ. 
          Υπήρξαν εποχές, στην ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία, που η  αυθαιρεσία του Ανωτάτου Άρχοντος, επέτρεπε τον σχηματισμό κυβερνήσεων ακόμα και μειοψηφικών, γεγονός που δημιουργούσε εντάσεις και δυσλειτουργίες στην ομαλή λειτουργία του Πολιτεύματος.

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Η Πολεμική Ιστορία του Ελληνικού Στρατού



Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_23/05/2010_401691

*Πόλεμος. Η ιαχή "Αέρα" δονεί την ατμόσφαιρα



 *Ενενήντα τόμοι με αρχειακό υλικό, 
που έχει ψηφιοποιηθεί, 
από το 1897 έως τις μέρες μας




Του Ηλία Mαγκλίνη




Βαρύ πράγμα η πατρική κληρονομιά. Ελάχιστο, αλλά σημαντικό, μέρος της βρίσκεται στη βιβλιοθήκη: μια σειρά από ογκώδεις, φθαρμένους τόμους σε άπταιστη καθαρεύουσα με θέμα τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Παρατακτική αφήγηση, ξερή μα πυκνή, με χάρτες και σχεδιαγράμματα. Διαβάζω σε ένα εξώφυλλο: «Τα προ της Τουρκικής Επιθέσεως γεγονότα. Σεπτέμβριος 1921 - Αύγουστος 1922». Τόμος έκτος, Αθήναι 1960. Εκδοσις Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού, Γενικόν Επιτελείον Στρατού – ή αλλιώς, ΔΙΣ/ΓΕΣ. Ελάχιστο τμήμα από τους ενενήντα τόμους ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας που έχει εκδώσει η ΔΙΣ/ΓΕΣ.
Ομως, δεν είναι μόνον αυτό: αν επισκεφθεί κανείς το ιστορικό κτίριο της υπηρεσίας, απέναντι από την Πύλη του Αδριανού και πίσω από πολυκατοικία διάτρητη με σφαίρες των Δεκεμβριανών, θα διαπιστώσει ότι έχει πρόσβαση σε ένα τεράστιο ιστορικό αρχείο το οποίο μάλιστα έχει ψηφιοποιηθεί.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΑΓΓΕΛΑ ΕΛΛΑΣ: Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ ΜΠΑΛΕΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΑΓΓ. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ



Γράφει ο Ιωάννης Παν. Λεκατσάς


          Μία φωτογραφία της μητέρας μου στον τοίχο της τραπεζαρίας ανάμεσα σε δεκάδες άλλες οικογενειακές, που κοσμούν τον τοίχο της με ενδυμασία χορεύτριας κλασσικού χορού και οι σποραδικές αναφορές της όταν ζούσε ότι από μικρό κοριτσάκι σπούδαζε κλασσικό χορό μέχρις ότου τελειώνοντας το σχολείο χόρεψε με το ρωσικό μπαλέτο, είναι τα μόνα πράγματα που είχα στο μυαλό μου σχετικά με το θέμα αυτό μέχρι το θάνατο της. 
          Τι ακριβώς χόρεψε η μητέρα μου κατά την εκπαίδευση της, με το ρωσικό μπαλέτο η αλλού δεν τα θυμόμουνα. Όπως είπα και παραπάνω κατά καιρούς είχε αναφερθεί σ’αυτά, αλλά κάτι το ότι δεν είχα ιδιαίτερες γνώσεις για το μπαλέτο, κάτι το ότι δεν ήταν τότε από τα θέματα που με ενδιέφεραν ιδιαίτερα, ξεχάστηκαν. 


Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Το «Κρυφό Σχολειό» στην υπόδουλη Θράκη


*Ο γνωστός πίνακας του Γύζη, το "Κρυφό Σχολείο"

          Αυτό που συνηθίσαμε να λέμε σχηματικά «Κρυφό Σχολειό», είναι όσα φέρνει στο νου μας, ο γνωστός πίνακας του Νικ. Γκύζη με τον παπά, που σε κάποιον νάρθηκα διδάσκει τα μικρά Ελληνόπουλα χρησιμοποιώντας το Ψαλτήρι και την Οκτώηχο.
           Στα Αρχεία της Βιβλιοθήκης της Βουλής διασώθηκαν ορισμένες περιγραφές, που οδηγούν κατευθείαν τη σκέψη μας, στον πίνακα αυτό. Ειδικότερα σε μια ανυπόγραφη και χωρίς ημερομηνία «Στατιστική έκθεση» για την εκπαίδευση στα χωριά της Θράκης, υπάρχουν δραματικές διαπιστώσεις για την ελληνική εκπαίδευση, έξω από τα αστικά κέντρα, δεδομένου ότι στις πόλεις, υπήρχαν αξιόλογα εκπαιδευτήρια χάρη στις προσπάθειες των Ελλήνων. Ειδικότερα, η έκθεση γράφει:
          «Η δημοτική εκπαίδευσις εν τη Θράκη είναι τοσούτον οικτρά, ώστε δύναται να θεωρηθεί ως μη υπάρχουσα. Εις πολλά μεν των χωρίων ουδέν υπάρχει περί των γραμμάτων διδασκαλίαν. Εις πλείστα η δημοτική εκπαίδευσις συνίσταται εις την υπό αγραμμάτων ιερέων ή ψαλτών ή κανδηλαναπτών διδασκαλίαν της Οκτωήχου και του Ψαλτηρίου».

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Η επιβίωση εκφράσεων της αρχαίας Ελληνικής στη Νέα Ελληνική Γλώσσα


 
Μια εξαιρετική εργασία του κ. Ρεντζέλου Δημήτρη, καθηγητή 1ου Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών

(ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΘΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ «ΣΠΑΜΕ» ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ, ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ, ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑ ΤΑΞΕΩΣ)

Η επιβίωση χαρακτηριστικών εκφράσεων της αρχαίας Ελληνικής στη Νέα Ελληνική Γλώσσα
Ancient Greek Phrases that Survived in the Modern Greek Language
 

Στον καθημερινό λόγο, προφορικό και γραπτό, χρησιμοποιούμε συχνά εκφράσεις προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική και την κοινή Ελληνιστική, τη γλώσσα της Αγίας Γραφής.
Καθώς είναι διάσπαρτες, σπαράγματα ,δίνουν στο λόγο σφρίγος και ζωντάνια, ενώ η άγνοιά τους δημιουργεί μερικές φορές αμηχανία.
Με αυτές ερχόμαστε σ΄ επαφή με παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας, σε μικρή ηλικία με φυσικό και αβίαστο τρόπο έτσι ώστε η γνώση της σημασίας , της χρήσης και προέλευσής τους να αποτελεί ένα καλό πνευματικό και γλωσσικό εφόδιο για το μαθητή.

Αιδώς Αργείοι : Ντροπή σας, δεν ντρέπεστε καθόλου;
Όλα όσα είπατε στην αγόρευσή σας ήταν ψέματα. Γιατί τόση υποκρισία;
Αιδώς Αργείοι.
Φράση που φώναξε ο Στέντορας στην προσπάθειά του να παρακινήσει τους Αργείους να δείξουν θάρρος στον αγώνα εναντίον των Τρώων, μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα από τη μάχη.
Ιλιάδα,Ε,787

Αντίπαλον δέος : Αντίπαλος, αντίπαλη παράταξη. Ισορροπία προερχόμενη από το φόβο των δυο αντιπάλων.
Τώρα που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και χάθηκε το αντίπαλο δέος η Αμερική συμπεριφέρεται αλαζονικά.
Η φράση χρησιμοποιείται κυρίως από το Θουκυδίδη, Γ,11

Από μηχανής θεός : Απροσδόκητη βοήθεια από άνθρωπο ή κάποιο γεγονός που εμφανίζεται απροσδόκητα και βγάζει από τη δύσκολη θέση δίνει λύση στο πρόβλημα.
Βρισκόταν σε απελπιστική οικονομική κατάσταση, αλλά το λαχείο που κέρδισε ήρθε σαν από μηχανής θεός και τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση.
Η φράση προέρχεται από το θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα, κατά το οποίο οι τραγικοί ποιητές εμφάνιζαν στη σκηνή πάνω σ΄ ένα είδος γερανού ένα θεό που έδινε λύση στην αδιέξοδη πλοκή του έργου.

Αρχή άνδρα δείκνυσι : Η εξουσία αποκαλύπτει τις δυνατότητες του ανθρώπου δείχνει τις ικανότητες και το χαρακτήρα του.
Τώρα που είναι στην αντιπολίτευση κατηγορεί το δήμαρχο για ανικανότητα. Να δούμε τι θα κάνει όταν εκλεγεί αυτός αρχή άνδρα δείκνυσι.
Η φράση αποδίδεται στο Βίαντα, αρχαίο Έλληνα σοφό, παρόμοια άποψη εκφράζεται στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Σοφοκλή Αντιγόνη,62

Ασκοί του Αιόλου : Λέγετε, όταν εμφανίζονται πολλά κακά, συμφορές.
Αν η γειτονική χώρα εξαπολύσει επίθεση εναντίον μας θα γίνει μεγάλο κακό, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου.
Η φράση είναι από την Οδύσσεια. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα από περιέργεια άνοιξαν ένα ασκί δοσμένο από τον Αίολο στον Οδυσσέα και αμέσως πετάχτηκαν οι άνεμοι και καθώς ήταν απομάκρυναν το καράβι τους από την πατρίδα και του έφερε στον νησί των Λαιστρυγόνων.
Οδύσσεια, κ, 1-56

- Άχθος αρούρης : Βάρος της γης άχρηστος Άνθρωπος που δεν προσφέρει τίποτε.
Συνέχεια ζητά δανεικά για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα κατάντησε άχθος αρούρης.
Ο Αχιλλέας στο διάλογό με τη μητέρα του αναφέρει ότι αισθάνεται άχθος αρούρης (βάρος της γης) μετά από μεγάλο διάστημα απραξίας και αποχής από τη μάχη.
Ιλιάδα,Σ,104

Αχίλλειος πτέρνα : Το αδύνατο σημείο
Είναι σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος, αλλά στο ποδόσφαιρο παθιάζεται και συμπεριφέρεται απρεπώς η αγάπη του για την ομάδα αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα του.
Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, κατά τον οποίο η μητέρα του Θέτις, όταν τον βάφτισε στο αθάνατο νερό, τον κράτησε από τη φτέρνα με αποτέλεσμα το σημείο εκείνο να μη βραχεί και να μείνει το μόνο απροστάτευτο. Μόνο στη φτέρνα μπορούσε να πληγωθεί.

-  Βίος αβίωτος : Ζωή ανυπόφορη.
Τον απείλησε ότι θα του κάνει το βίο αβίωτο.
Η φράση αποδίδεται στο Χίλωνα, έναν από τους εφτά σοφούς της αρχαιότητας.

Γαία πυρί μειχθήτω : Ας καταστραφούν όλα, ας γίνουν όλα τα πάνω κάτω.
Εμείς να πετύχουμε το στόχο μας και γαία πυρί μειχθήτω.
Η φράση αποδίδεται σε αρχαίο Έλληνα ποιητή.

Γερανοί του Ιβύκου : απροσδόκητη αποκάλυψη του ενόχου.
Ο δράστης του εγκλήματος παρέμεινε για αρκετό διάστημα άγνωστος, έως ότου ήρθαν οι γερανοί του Ιβύκου, η κατάθεση του τελευταίου μάρτυρα που αποκάλυψε τον ένοχο.
Γύρω στα 550 π. Χ. ληστές επιτέθηκαν και τραυμάτισαν θανάσιμα τον ποιητή Ίβυκο. Τη στιγμή εκείνη πέρασαν από πάνω του ένα κοπάδι γερανοί (πουλιά) και τους παρακάλεσε να εκδικηθούν το θάνατό του. Λίγο αργότερα σ΄ ένα ανοικτό θέατρο της Κορίνθου κατά την παράσταση εμφανίστηκαν οι γερανοί και ένας θεατής ακούστηκε να λέει πανικόβλητος : Οι γερανοί του Ιβύκου: Οι εκδικητές .Έτσι οι θεατές κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο ένοχος.

Γη και ύδωρ : Σύμβολα υποταγής ,πλήρης υποχώρηση.
Οι αντίπαλοι μας αντιστάθηκαν για λίγο, στο τέλος όμως παραδόθηκαν και μας έδωσαν γην και ύδωρ.
Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, κατά τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γήν και ύδωρ ως σύμβολο υποταγής σ΄ αυτούς.
Ηροδότου Ιστορία ,V,17-18

Γόρδιος δεσμός : Δύσκολο πρόβλημα, άλυτο πρόβλημα.
Η υπόθεση ήταν τόσο μπερδεμένη που αποτελούσε γόρδιο δεσμό για τους δικαστές.
Η φράση λέγεται για δύσκολη κατάσταση σαν και αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα μπερδεμένο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό», που σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας.
Αρριαννού ,11,3

- Δαμόκλειος σπάθη : Απειλητικό πράγμα, απειλή.
Το ένταλμα που εκδόθηκε κρεμόταν ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι του.
Η φράση προέρχεται από το επεισόδιο του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου, ο οποίος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο του, ενώ από πάνω του κρεμόταν από μια αλογότριχα ένα μεγάλο σπαθί.

Διέβην τον Ρουβίκωνα : πήρα μια παράτολμη απόφαση.
Ο στρατηγός βρισκόταν σε δίλημμα τι να κάνει , στο τέλος όμως διέβη τον Ρουβίκωνα και εξαπόλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των εχθρών.
Η φράση αναφέρεται στον Ιούλιο Καίσαρα που το 49 π.Χ. πήρε την παράτολμη, απόφαση να κηρύξει τον εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία και γι΄ αυτό πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα ,κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.

Δούρειος Ίππος : Προσφορά επικίνδυνη. Ό,τι φαίνεται σαν δώρο, ενώ στην πραγματικότητα είναι επικίνδυνο. Ο δόλιος και επικίνδυνος.
Η πρόταση για συμφωνία που διατυπώνουν οι αντίπαλοι για να δείξουν τις καλές τους προθέσεις αποτελεί δούρειο ίππο, γιατί έτσι θέλουν να εξυπηρετήσουν μόνο τα συμφέροντά τους.
Η φράση είναι παρμένη από τον Όμηρο. Οι Έλληνες χάρισαν στους Τρώες ένα ξύλινο άλογο ως αφιέρωμα στους Θεούς, ενώ μέσα βρισκόταν ο Οδυσσέας με τους συντρόφους τους και πρώτοι άρχισαν την καταστροφή της Τροίας.
Οδύσσεια, λ,529

- Δρακόντεια μέτρα : αυστηρά μέτρα, σκληρά μέτρα.
Η αστυνομία πήρε δρακόντεια μέτρα για να αποτρέψει βίαια επεισόδια στο κέντρο της πόλης.
Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα, αρχαίο νομοθέτη της Αθήνας που ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε τον 7ο αιώνα π.Χ.

Eξ απαλών ονύχων : από μικρό παιδί, από νηπιακή ηλικία.
Είμαστε πολύ φίλοι και γνωριζόμαστε εξ απαλών ονύχων.
Η φράση χρησιμοποιείται για να δηλώσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος μαλακά νύχια.

- Έξεστιν Κλαζομενίοις ασχημονείν : Επιτρέπεται στους Κλαζομενίους να φέρονται με απρέπεια.
Η φράση χρησιμοποιείται υποτιμητικά για όσους συμπεριφέρονται με απρέπεια και δηλώνει ότι η απρέπεια είναι δικό τους γνώρισμα.
Την φράση είπαν οι Έφοροι της Σπάρτης για τους Κλαζομένιους, κατοίκους των Κλαζομενών, πόλης της αρχαίας Ιωνίας, όταν οι αντιπρόσωποί τους λέρωσαν τους θρόνους τους στη γερουσία.
Αιλιανού Ποικίλαι Ιστορίαι,2,15

Έπεα πτερόεντα : Λόγια του αέρα.
Θέλω αποδείξεις γι΄ αυτό το ζήτημα, γιατί όσα λες είναι «έπεα πτερόεντα» και δεν με πείθεις.
Ποιητική Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια, όταν βγαίνουν από το στόμα μας τα παίρνει ο αέρας και πετούν.
Ιλιάδα,Α,201

Επί ξυρού ακμής : στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, είναι επί ξυρού ακμής και πρέπει να πάρουμε ορθές και ταχύτατες αποφάσεις.
Ομηρική φράση, ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον ξεσηκώσει για πόλεμο εναντίον των Τρώων.
Ιλιάδα,Κ,173

Εκατόμβη : Τεράστια θυσία πολλά θύματα.
Στη διάρκεια του β΄ παγκοσμίου πολέμου υπήρξαν Εκατόμβες, πράγμα που δεν πρέπει να ξεχάσει η ανθρωπότητα.
Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία, προσφορά προς τους θεούς από εκατό βόδια.
Υπάρχει πολλές φορές στον Όμηρο. Ιλιάδα , Α,65

Ες αύριον τα σπουδαία : Αύριο θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά.
Έλα τώρα ας διασκεδάσουμε σήμερα, έχουμε καιρό γι΄ αυτά. Ες αύριο τα σπουδαία .
Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν πήρε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα.
Πλουτάρχου Πελοπ.,10

Ή ταν ή επί τας : Η να την φέρεις νικητής ή να σε φέρουν πάνω της νεκρό, ή θα καταφέρουμε ή θα αποτύχουμε, ό,τι θέλει ας γίνει.
Ο αγώνας είναι δύσκολος αλλά πρέπει να αγωνιστούμε μέχρι τέλους , ή ταν ή επί τας.
Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο.
Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16

- Ήξεις αφήξεις : Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει σταθερή άποψη, αλλά αλλάζει συνεχώς γνώμη.
Πρέπει να ξέρεις ότι και εσύ έχεις ευθύνη για την κακή κατάσταση που βρίσκεσαι, γιατί δεν πήρες μια σταθερή απόφαση, συνέχεια ήσουν «ήξεις αφήξεις».
Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών « ήξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο ου, καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.

Κέρβερος : Σκληρός, ανυποχώρητος.
Παρά τα παρακάλια μιας ο φύλακας δεν μας άφησε να περάσουμε. Ήταν αληθινός Κέρβερος.
Από το όνομα του τέρατος που φύλαγε τον Άδη και δεν άφηνε κανένα να μπει μέσα.

Η κεφαλή της Μέδουσας : Λέγεται για ό,τι είναι αποκρουστικό, για ό,τι δεν αντέχει να το βλέπει κανείς.
Το θέαμα ήταν αποκρουστικό και ανυπόφορο, όπως η κεφαλή της Μέδουσας.
Η φράση προέρχεται από το μύθο της Μέδουσας που απολίθωνε όποιον την κοιτούσε
Ησίοδου Θεογονία, 1270

Κέρας Αμαλθείας : Πλούτος, αφθονία
Παρόλο που ήταν τα χρόνια δύσκολα αυτός με την κληρονομιά που πήρε είχε το κέρας της Αμαλθείας.
Η φράση προέρχεται από το περιστατικό όπου η Αμαλθείας έτρεφε το μικρό δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

Καυδιανά δίκρανα : Λέγεται στη φράση "περνώ μέσα από τα καυδιανά δίκρανα", αναγκάζομαι να υποστώ ταπεινώσεις.
Η φράση προέρχεται από την ταπεινωτική ήττα του ρωμαϊκού στρατού στο Καύδιο, στην Αππία οδό, όπου ο ρωμαϊκός στρατός υποχρεώθηκε να περάσει κάτω από ένα ζυγό σε σχήμα Π κατασκευασμένο από δόρατα (καυδιανά δίκρανα).

Και συ τέκνον Βρούτε; Λέγεται για κάποιο άνθρωπο, που ξαφνικά στρέφεται εναντίον μας.
Τη φράση είπε ο Καίσαρας, όταν αναγνώρισε τον Βρούτο ανάμεσα στους δολοφόνους του.

Κόπρος του Αυγείου : Μαζεμένες ατασθαλίες, καταστάσεις που δύσκολα διορθώνονται.
Όταν έγινε έλεγχος από τον επόπτη αποκαλύφθηκαν πολλά σκάνδαλα και ο υπουργός έδωσε εντολή να καθαριστεί αμέσως η κόπρος του Αυγείου.
Η φράση προέρχεται από ένα άθλο του Ηρακλή, όταν καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα : Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματά τους και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια.
Αφού είσαι τόσο δυνατός απόδειξέ το, μη λες μόνο λόγια ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Η φράση προέρχεται από τον Αισώπειο μύθο «Ανήρ Κομπαστής», σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση.
Αισώπου Μύθοι, «Ανήρ Κομπαστής»

Mηδένα προ του τέλους μακάριζε : Μην καλοτυχίζεις κανένα, πριν να δεις το τέλος του.
Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια.
Ηροδότου Ι. 32. 7

Κύκνειο άσμα : Η τελευταία πράξη, το τελευταίο έργο, η τελευταία ενέργεια κάποιου.
Με αυτή τη διδασκαλία, που αποτελεί το κύκνειο άσμα του, ο δάσκαλος αποσύρεται και συνταξιοδοτείται.
Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατο του.
Πλάτωνος, Φαίδων 84,Ε

Ιστός της Πηνελόπης : Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει.
Χρόνια προσπαθούν να τελειώσουν τα έργα για την κατασκευή του λιμανιού και δεν το κατόρθωσαν ακόμη έχουν καταντήσει σαν τον ιστόν της Πηνελόπης.
Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται πως η Πηνελόπη ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία.
Οδύσσεια, τ,149

Κουτί της Πανδώρας : Συνδυασμένη επιδρομή συμφορών η εμφάνιση πολλών κακών ταυτόχρονα.
Εκείνη τη χρονιά πολλές συμφορές χτύπησαν την πόλη, λες και άνοιξε το κουτί της Πανδώρας.
Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, κατά την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα σαν δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο απ΄όλες τις συμφορές κι έτσι μόλις το άνοιξε βγήκαν έξω τα κακά, εκτός από την ελπίδα.

Ο κύβος ερρίφθη : Η απόφαση πάρθηκε.
Ο Υπουργός υποσχέθηκε ότι το έργο θα προχωρήσει. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κύβος ερρίφθη.
Τη φάση είπε ο Καίσαρας όταν αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο.

Κλίνη του Προκρούστη : Λέγεται στην περίπτωση που κάποιος θέλει να προσαρμόσει την πραγματικότητα σ΄ ένα αυθαίρετο σχήμα, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πέρασε τον εκλογικό νόμο από την κλίνη του Προκρούστη για να έχει ίδιο όφελος.
Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη που έδενε τα θύματά του στο κρεβάτι του κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, για να τους φέρει σε μήκος ίσο με το κρεβάτι.

Μέμνησο των Αθηναίων : Μην ξεχάσεις να εκδικηθείς τους αντιπάλους σου.
Οι αντίπαλοι πρέπει να πληρώσουν τα κατά που μας έκαναν «μέμνησο των Αθηναίων».
Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο υπενθυμίζοντας του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, γιατί συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων.
Ηροδότου, V.105

Μερίς του λέοντος : Το μεγαλύτερο μέρος το μεγαλύτερο κομμάτι.
Η μοιρασιά δεν ήταν δίκαιη, γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός πήρε τη μερίδα του λέοντος και στους υπόλοιπους έμειναν ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία.
Από το μύθο του Αισώπου «Λέων και αλώπηξ».

Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας : Λέω πράγματα πασίγνωστα, σαν να ήταν άγνωστα.
Κομίζεις γλαύκα εις Αθήνας λέγοντας μας ότι η παχυσαρκία βλάπτει την υγεία.
Η φράση λέγεται γιατί στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν πασίγνωστη, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π.
Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301.
                                                           


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...