Μνήμη και λήθη του Εμφυλίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_22/12/2012_505901

 *Σταυροί στο μέτωπο του εμφυλίου. "Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε....".

*Οι δύο πλευρές επιχείρησαν

να ξεχάσουν το παρελθόν

και να επιστρέψουν σε μια ειρηνική συμβίωση

Της Ελένης Πασχαλούδη*

          Η θεσμική μνήμη μιας κοινωνίας συνήθως συγκροτείται από ιστορικά γεγονότα και σύμβολα που προάγουν την κοινωνική και την εθνική συνοχή, αλλά και την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας στον χώρο και στον χρόνο. Γι’ αυτό, κατά κανόνα δεν θεωρούνται αξιομνημόνευτες όλες οι ιστορικές στιγμές μιας χώρας ούτε και φυσικά εορτάσιμες.

          Αντίθετα, επιλέγονται για να αναδειχθούν και να εορταστούν γεγονότα θετικής σημασίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σύμβολα εθνικής υπερηφάνειας και ως παραδείγματα προς μίμηση. Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η απόκρουση ενός παντοδύναμου ή επικίνδυνου εχθρού (28 Οκτωβρίου 1940) ή η επανάσταση με σκοπό την ίδρυση εθνικού κράτους (25 Μαρτίου 1821). 

H εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

*Ἡ γέφυρα στόν ποταμό Τούνζα πού ἑνώνει τήν Ἀδριανούπολη μέ τό Κάραγατς. Ἡ γέφυρα εἶχε ὀνομασθεῖ σέ "Γέφυρα Διαμάντη" κατά τή διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς Διοίκησης πρός τιμήν τοῦ λοχαγοῦ Διαμάντη, ὁ ὁποῖος ἔπεσε ἐκεῖ μαχόμενος τόν Ἰούνιο τοῦ 1920. Στό βάθος δεξιά διακρίνεται τό τέμενος Σελιμιέ. Φαίνονται καθαρά στή γέφυρα τά κάρα πού ἔρχονται πρός τό Κάραγατς καί τή δυτική ὄχθη τοῦ Ἕβρου καί αὐτά πού γυρίζουν πίσω ἄδεια. (Ἀρχές Ὀκτωβρίου 1922)

Γράφει ο κ. Δημ. Α. Μαυρίδης

          Η ασύλληπτης έκτασης, τρομερή Μικρασιατική Καταστροφή έχει απωθηθεί και παραμένει σήμερα ως ανοικτό τραύμα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου του 1922. Κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν, όμως, τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922.

          Η Ανατολική Θράκη αποτελούσε την κύρια εστία του θρακικού Ελληνισμού και ήταν προαύλιο και ενδοχώρα της Κωνσταντινούπολης. Η Ανατολική Θράκη βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο ελληνικό κράτος από τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Σήμερα, η απώλεια της Ανατολικής Θράκης θεωρείται ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της.

          Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή, η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και ουσιαστικά αδικαιολόγητη. Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα. Και αυτό το εννοούμε με τη συναίσθηση ότι ανάλογες συνθήκες συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα. Πρόκειται για την άνιση διπλωματία που εφαρμόζεται στις ετεροβαρείς σχέσεις μας με τους ισχυρούς προστάτες, που είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητούμε.

Εμφύλιος: Μια ελληνική υπόθεση

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_16/12/2012_505231

*Άγριες μάχες μεταξύ του Εθνικού Στρατού και των ανταρτών

*Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο

και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ

να συνεργαστεί με τους αντιπάλους της

Του Θάνου Bερέμη*

          Η ένοπλη αναμέτρηση του εμφυλίου δεν ήταν προϊόν συνωμοσίας της Αριστεράς ή της Δεξιάς μολονότι ήταν αναπόφευκτο να επιδιώξουν και οι δύο πλευρές να ταυτίσουν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης με τα σχέδια των πρωταγωνιστών του Ψυχρού Πολέμου, της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ.

          Όμως τον ελληνικό εμφύλιο δεν προκάλεσαν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Σοβιετική Ένωση αλλά η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλει τον νόμο και να εξασφαλίσει την ισονομία και η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους τους οποίους περιφρονούσε. Υπήρξαν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταπολεμικές εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες χωρίς όμως να οδηγηθούν στην ένοπλη σύγκρουση.

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

          Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου στις 10.10 μ.μ. στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, μπορείτε να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ μου

          Αφιέρωμα στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912 1913 - 100 Χρόνια μετά «Τα Χρόνια της Δόξας» 

Σκηνοθεσία: Τάϊνα Γρηγοριάδου

Μοντάζ: Χρήστος Παπαγεωργίου

Ηχοληψία- Μιξάζ: Γιάννης Καμαριανός

Διεύθυνση Παραγωγής: Ελευθερία Μελενίκου

Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Κατωτάκη

Τα γραμματόσημα αφηγούνται την πρώτη απελευθέρωση της Θράκης

*Στιγμιότυπο από την επιστημονική ημερίδα

                    Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, η επιστημονική ημερίδα, που οργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και η Πανθρακική Ομοσπονδία Νότιας Ελλάδας, σε συνεργασία με το τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το θέμα της ημερίδας ήταν: «Εκατό χρόνια από την απαρχή των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913- Διωγμοί Ελλήνων των Θράκης».

          Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στην κατάμεστη αίθουσα συνεδριάσεων του Μεγάρου της Παλαιάς Βουλής. Το Μέγαρο αυτό, όπως είναι γνωστό λειτουργεί ως Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

          Εισηγήσεις ανέπτυξαν κατά σειρά οι Παντελής Αθανασιάδης δημοσιογράφος, Βασιλική Τσακόγλου φιλόλογος- συγγραφέας, Κωνσταντίνος Χατζόπουλος καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Χρήστος Βαλσάμης Μεταπτυχιακός φοιτητής, Ελεονώρα Ναξίδου, Ελπίδα Βόγλη λέκτορες του ίδιου Πανεπιστημίου και Βασίλης Ριτζαλέος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θράκης. 

Ο Πόλεμος της Κορέας- Η συμμετοχή της Ελλάδας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100004_09/12/2012_504449

*Εικόνα από τις μάχες στην Ιντσόν

*Σηματοδότησε τη σύγκρουση

μεταξύ Δύσης και Ανατολικού συνασπισμού

σε μια κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

          Σαν σήμερα πριν από 62 χρόνια, στις 9 Δεκεμβρίου 1950, έφθασε στην Κορέα για να πολεμήσει το ελληνικό τάγμα. Το «Εκστρατευτικόν Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν» μετείχε στη δύναμη του ΟΗΕ επιφορτισμένη με τη σωτηρία της Ν. Κορέας από την επίθεση του κομμουνιστικού Βορρά. Ο Πόλεμος της Κορέας είχε ξεσπάσει στις 25 Ιουνίου 1950, σηματοδοτώντας μια κορύφωση στον Ψυχρό Πόλεμο.

          Ο πόλεμος προκάλεσε δραματική αύξηση των φόβων στη Δύση για τις προθέσεις του Ανατολικού συνασπισμού, με ευρύτερες επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό, αλλά και στο παγκόσμιο σκηνικό. Η ανακωχή ήρθε τρία χρόνια μετά την έναρξή του, στις 27 Ιουλίου 1953. Οι δύο Κορέες εξακολούθησαν έκτοτε να αποτελούν χωριστές πολιτικές οντότητες, διαχωρισμένες από τον 38ο παράλληλο, το σημείο από το οποίο είχαν ξεκινήσει οι εχθροπραξίες.

Οι «φυλές» των Αλβανών. Ας τις γνωρίσουμε...

*Χάρτης της Αλβανίας

*Γκέγκηδες, Μαλισώροι, Μιρδίτες,

Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι Αλβανοί είναι γείτονές μας, αλλά ουσιαστικά δεν αποδείχθηκαν ποτέ καλοί γείτονες και αυτό το γνωρίζουμε και από την ιστορία, αλλά και από την τρέχουσα φοβερή καθημερινότητα, εξαιτίας της παρουσίας τους στη χώρα μας, που μας κατατυραννεί όλους.

          Κράτος, κατόρθωσαν να γίνουν μόλις το 1912. Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και το οιονεί άνοιγμα των συνόρων, πολλές χιλιάδες Αλβανών κατέφυγαν στην Ελλάδα, όπου η πλειονότητά τους δημιούργησε σειρά προβλημάτων κοινωνικής μορφής (ροπή προς την εγκληματικότητα κ.λπ.) Αυτά βέβαια, δεν αφορούν την ιστορία, αλλά την κοινωνιολογία. Αξίζει πάντως να γνωρίζουμε, ποιοι είναι αυτοί οι γείτονες που έχουν αναστατώσει τη χώρας μας ποικιλοτρόπως, αφού πέραν της καθημερινότητάς τους, που συνήθως κινείται στη σφαίρα του ποινικού νόμου ή τις παρυφές του, έχουμε και επίσημες εκδηλώσεις μεγαλοϊδεατισμού, που στρέφονται ευθέως κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΚΑΙ Η ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ 
ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ 
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ 
ΜΕ ΘΕΜΑ "ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ- ΔΙΩΓΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ" 

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ, 

ΣΤΙΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012, ΩΡΑ 10.30 π.μ- 3 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη- Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!!!

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

*Ο Κωνσταντίνος στο στρατηγείο του στο Λιβούνοβο. Από εδώ απένειμε στον Βενιζέλο, που βρίσκονταν στο Βουκουρέστι, τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος

*Γιατί μας υποστήριξαν 

ξαφνικά οι Γερμανοί 

στη συνθήκη του Βουκουρεστίου. 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Εφέτος  γιορτάζονται  τα 100 χρόνια από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13. Είναι οι κατ εξοχήν ένδοξοι πόλεμοι, μετά την Επανάσταση του 1821,που διπλασίασαν την έκταση και τον πληθυσμό της Ελλάδας.

          Ο δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος του 1913, που ήταν πόλεμος της Ελλάδας εναντίον της πρώην συμμάχου της Βουλγαρίας, έληξε τελικά το φθινόπωρο εκείνου του έτους μετά από διάσκεψη, που έγινε στο Βουκουρέστι.

          Εκεί η ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, συνάντησε σφοδρή αντίδραση στο εδαφικό ζήτημα. Ήδη η Ελλάδα είχε απελευθερώσει με το στρατό ξηράς την περιοχή της Ξάνθης, ενώ με ναυτικά αγήματα είχε απελευθερώσει τον Ιούλιο το Δεδέαγατς (τη σημερινή Αλεξανδρούπολη) και στη συνέχεια την περιοχή της Γκιουμουλτζίνας (σημερινή Κομοτηνή), ενώ αγήματα είχαν φτάσει βόρεια έως το χωριό Κορνοφωλιά, 4 χιλμ. Έξω από το Σουφλί.