Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Το δραματικό ημερολόγιο της Κατοχής 1941- 44 στη Θράκη

*Κατοχή. Στην πλατεία Διδυμοτείχου κυματίζει η σβάστικα. Η ελληνική σημαία παραπίσω....






Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

 

         Η Θράκη δοκιμάσθηκε ιδιαίτερα από το Ναζισμό και τους συμμάχους του, κατά τα χρόνια 1941-1944, όταν κατακτήθηκε και διαμελίστηκε, από κατακτητές  ιδιαζόντως σκληρούς και ανελέητους .  Η κατάκτηση της Θράκης, αποτέλεσε ένα γεγονός εξαιρετικά δραματικό, αλλά και επικίνδυνο, αφού η κατάκτησή της ακολουθήθηκε από μέτρα δημογραφικής αλλοίωσης της περιοχής, με απώτερο στόχο να αποσπασθεί από τον εθνικό κορμό.
          Είναι γνωστό ότι η Βουλγαρία συμμάχησε με τον Χίτλερ, όταν αυτός επιχειρούσε να κατακτήσει ολόκληρη την Ευρώπη και παραχώρησε τα εδάφη της για να περάσουν οι σιδερόφρακτες στρατιές των Γερμανών, για να επιτεθούν εναντίον της Ελλάδας, η οποία ήδη είχε δώσει ένα σκληρό μάθημα στα βουνά της Ηπείρου, στον άλλο εισβολέα, στον Φασισμό του Μουσολίνι.
          Η ανίερη συμμαχία Βουλγάρων- Γερμανών είχε και τα ανταλλάγματά της. Η Θράκη (πλην του νομού  Έβρου) και η Ανατολική Μακεδονία παραχωρήθηκαν στις ύαινες που ακολουθούσαν τα στρατεύματα του Χίτλερ, δηλαδή τα στρατεύματα του βασιλιά Μπόρις. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, η περιοχή από τον ποταμό Στρυμόνα έως τον ποταμό  Έβρο, μαζί με τα νησιά της Θάσου και της Σαμοθράκης παραχωρήθηκαν στη Βουλγαρία, ως ανταμοιβή για την προσχώρησή της στον Άξονα. Εξαιρέθηκε ο νομός Έβρου, (όχι όμως και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης και Δερείου) ο οποίος κατά τα ¾ παρέμεινε υπό Γερμανική κατοχή με Έλληνα νομάρχη στο Διδυμότειχο.
*Οι σύμμαχοι Χίτλερ και Μπόρις, "διεμοιράσαντο" το ιμάτια της Ελλάδας...

          Η Βουλγαρία ιστορικά ήθελε πάντοτε να έχει διέξοδο στο Αιγαίο, αλλά κάθε φορά προσδένονταν σε λάθος συμμαχικό στρατόπεδο από το 1878. Έτσι και το 1941 επιδίωξε όχι μόνο να καταλάβει τη Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία, αλλά και να αλλοιώσει όλα τα εθνογραφικά στοιχεία της περιοχής και να την προσαρτήσει οριστικά στο δικό της έδαφος.
          Το πλέον χαρακτηριστικό γεγονός είναι  ότι η Βουλγαρία δεν κήρυξε ποτέ τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας ούτε εναντίον των συμμάχων της!!! Και από τις πρώτες μέρες άρχισε τις πράξεις αγριότητας και βίας στους κατοίκους της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, όπως κατήγγειλε από τις 2 Ιουλίου 1941 ο Έλληνας πρεσβευτής στο Λονδίνο Χ. Σιμόπουλος.
          Τα πάθη του κόσμου αυτά τα χρόνια, υπήρξαν πρωτοφανή και ατελείωτα. Από τις μαζικές δολοφονίες του Δοξάτου και άλλων πόλεως, έως τις αποστολές εργατών στα καταναγκαστικά έργα στο εσωτερικό της Βουλγαρίας, τα γνωστά «Ντουρντουβάκια». Και από την επιβολή της Βουλγαρικής γλώσσας σαν μέσο συνεννόησης με τις αρχές, έως το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων. Υπήρχε δηλαδή σχέδιο πλήρους βουλγαροποίησης.
          Στόχος του άρθρου αυτού είναι να προσδιορίσει τις ημερομηνίες εισόδου των Γερμανών και των Βουλγάρων στις κατεχόμενες περιοχές των τριών νομών της Θράκης, βάσει των στοιχείων που υπάρχουν στα αρχεία της ΔΙΣ/ΓΕΣ. Δεν θα αναφέρεται σε αφηγήσεις των βουλγαρικών ωμοτήτων.
          Η συγκέντρωση των στοιχείων αυτών, έγινε το 1946, από τη Διεύθυνση Πολεμικής Εκθέσεως του  Γενικού Επιτελείου Στρατού σε συνεργασία με τις αρχές Χωροφυλακής, οι οποίες κατά τη διάρκεια της Κατοχής, δεν είχαν διαλυθεί υπηρεσιακά και κατά συνέπεια κατείχαν ημερολογιακά στοιχεία. Διευθυντής της υπηρεσίας αυτής του ΓΕΣ το 1946, ήταν ο τότε αντισυνταγματάρχης Πεζικού Κωνσταντίνος Δόβας (κατοπινός υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 1961).
*Το μοναδικό σωζόμενο από τα φυλάκια που έχτισαν οι Βούλγαροι 
στην περιοχή του Τριγώνου Ορεστιάδας. Κατά τον κ. Βασίλη Πενταλοφιώτη στον οποίο ανήκει αυτή η φωτογραφία, στην Κατοχή από τον Απρίλιο του 1941 μέχρι Σεπτέμβριο 1944, οι Βουλγαρικές δυνάμεις κατασκεύασαν μια οχυρωματική γραμμή κατά μήκος των 
Ελληνοβουλγαρικών συνόρων από την Μηλιά έως τα Πετρωτά, φοβούμενοι μια αντεπίθεση των συμμαχικών δυνάμεων. Μετά την αποχώρηση του βουλγαρικού στρατού ανατινάχτηκαν όλα τα οχυρωματικά έργα, εκτός από αυτό, που βρίσκεται στο Φυλάκιο 37 και ένα άλλο, που βρίσκεται στην Γιαλιά, διότι τα πυροβολεία αυτά είχαν στόχο την ελληνική επικράτεια. 



Η είσοδος των κατακτητών




          Στις 9 Απρ 1941, ο αγώνας ανατολικά του Νέστου είχε ουσιαστικά τερματισθεί, µετά  την εγκατάλειψη των οχυρών Νυμφαίας και Εχίνου στις νότιες πλαγιές της Ροδόπης. Τα γερμανικά στρατεύματα προσέγγισαν στα ελληνικά σύνορα, από το συμμαχικό τους βουλγαρικό έδαφος.
          Ας δούμε ημερολογιακά, πότε μπήκαν οι κατακτητές σε πόλεις και χωριά της Θράκης:

Κομοτηνή

          Οι Γερμανοί εισήλθαν στην περιοχή της επαρχίας Κομοτηνής στις 6 Απριλίου και στην επαρχία Σαππών στις 13 Απριλίου 1941. Από τις δύο επαρχίες αποχώρησαν στις 10 Μαΐου 1941, αφήνοντας μόνο λίγους άνδρες. Οι Γερμανοί αποχώρησαν οριστικά από την περιοχή Σαππών στις 15 Αυγούστου 1944 και από την περιοχή της Κομοτηνής στις  30 Αυγούστου 1944.
          Οι Βούλγαροι κατέφθασαν στην περιφέρεια της Κομοτηνής στις 20 Απριλίου 1941 και στις Σάππες στις 5 Μαΐου 1941.
          Μετά από μια δραματική, βάρβαρη και βασανιστική Κατοχή οι Βούλγαροι  έφυγαν από την περιοχή της επαρχίας Κομοτηνής στις 26 Οκτωβρίου 1944 και από τις Σάππες στις 13 Οκτωβρίου 1944.
          Στην περιοχή της κοινότητας Ξυδίων (το 1953 μετονομάσθηκε σε κοινότητα Φιλλύρας) της επαρχίας Κομοτηνής, δεν εγκαταστάθηκαν ούτε Βουλγαρικές ούτε Γερμανικές δυνάμεις. Από τις 10 Μαΐου 1941 εγκαταστάθηκε Βουλγαρική Χωροφυλακή και πολιτική διοίκηση, η οποία παρέμεινε συνεχώς μέχρι τις 17 Οκτωβρίου 1944 οπότε και αποχώρησε οριστικά.
          Σχετική αναφορά της Διοίκησης Χωροφυλακής  Ροδόπης με ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1946 υπογράφει ο ταγματάρχης Ν. Λαλιώτης.
*Το πάνω μέρος της αναφοράς της Χωροφυλακής για το νομό Ξάνθης

Ξάνθη

          Στην Ξάνθη οι Γερμανοί εισήλθαν στις 8 Απριλίου και παρέμειναν έως τις 20 Απριλίου 1941, οπότε τους αντικατέστησαν αυθημερόν οι Βούλγαροι σύμμαχοί τους. Παρέμειναν στην Ξάνθη έως τις 8 Σεπτεμβρίου 1944, όταν συνθηκολόγησαν με τους συμμάχους.
          Στην περιφέρεια της Σταυρούπολης οι Γερμανοί μπήκαν στις 7 Απριλίου και αποχώρησαν στις 5 Μαΐου 1941. Οι Γερμανοί είχαν εισέλθει μέσα στη Σταυρούπολη στις 7 Απριλίου και αποχώρησαν στις 5 Μαΐου 1941. Οι Βούλγαροι μπήκαν την Πρωτομαγιά του 1941 και έφυγαν από τη Σταυρούπολη στις 14 Σεπτεμβρίου 1944. 
*Γερμανοί στην Ξάνθη τον Απρίλιο του 1941. Αρχείο Μιλτιάδη Δημητριάδη
 
          Στην περιφέρεια του Εχίνου οι Γερμανοί μπήκαν στις 6 Απριλίου, και έμειναν έως τις 25 Απριλίου 1941. Στις 6 Απριλίου 1941 μπήκαν οι Βούλγαροι, που έφυγαν οριστικά της 25 Σεπτεμβρίου 1944.
          Σχετική αναφορά προς το ΓΕΣ έκανε στις 4 Φεβρουαρίου 1946 η Διοίκηση Χωροφυλακής Ξάνθης. Την υπογράφει ο Διοικητής Εμμανουήλ Πιτυκάκης, αντισυνταγματάρχης Χωροφυλακής. 
*Το έγγραφο από την Ασφάλεια της Αλεξανδρούπολης

 Αλεξανδρούπολη

          Τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην Αλεξανδρούπολη στις 8 Απριλίου 1941 και η κύρια δύναμή τους αποχώρησε από την πόλη στις 30 Απριλίου. Παρέμεινε μόνο μια μικρή δύναμη, που εκτελούσε καθήκοντα Φρουραρχείου Λιμένος μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου 1944, που αποχώρησαν οριστικά.
          Τα βουλγαρικά στρατεύματα μπήκαν στην Αλεξανδρούπολη στις 23 Απριλίου 1941 και αποχώρησαν στις 21 Οκτωβρίου 1944.
          Τη σχετική αναφορά προς το ΓΕΣ με ημερομηνία 7 Ιανουαρίου 1946 υπογράφει ο διοικητής Ασφαλείας, μοίραρχος Γ. Σακελλαρίου.

Διδυμότειχο

          Στο Διδυμότειχο και στην περιφέρειά του υπήρξε μόνο Γερμανική Κατοχή. Γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη στις 11 Απριλίου 1941 και αποχώρησαν μετά από μάχη με τις δυνάμεις της Αντίστασης στις 28 Αυγούστου 1944 (σχετικά βλέπε και στο http://sitalkisking.blogspot.gr/2011/08/29-1944.html )
 *Απόσπασμα από την αναφορά της Χωροφυλακής Σουφλίου

Σουφλί

          Οι κατοχικές γερμανικές δυνάμεις βάσει αναφοράς της υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Σουφλίου στις 13 Μαρτίου 1946, εισήλθαν στην πόλη στις 10 Απριλίου 1941, στις 4 το απόγευμα και αποχώρησαν στις 31 Αυγούστου 1944, στις 10 το πρωί. Βούλγαροι εισήλθαν μόνο στις περιοχές Μικρού και Μεγάλου Δερείου στις 21 Απριλίου 1941 και τις εγκατέλειψαν στις 18 Οκτωβρίου 1944.
*Από τη Χωροφυλακή Νέας Ορεστιάδας για το πήγαινε- έλα Βουλγάρων κατασκόπων

Ορεστιάδα

          Οι πληροφορίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες Η Χωροφυλακή ανέφερε ότι δεν μπόρεσε να εξακριβώσει την ακριβή ημερομηνία άφιξης και αναχώρησης των Γερμανών κατακτητών. Η πλέον προσεγγίζουσα προς την πραγματικότητα ημερομηνία, είναι ότι οι Γερμανοί μπήκαν στην Ορεστιάδα στις 15-5-1941 και την εγκατέλειψαν στις 28-8-1944. Σε σχετικό έγγραφο, που υπάρχει στη ΔΙΣ/ΓΕΣ, υπογραμμίζεται ότι:
          «Την περιφέρειαν Ορεστιάδος εκτός ωρισμένων χωρίων είχαν καταλάβει οι Γερμανοί πλην όμως συχνά αφικνούντο Βούλγαροι στρατιωτικοί ως επί το πλείστον διά προπαγανδιστικούς λόγους και τοιούτους κατασκοπείας εις βάρος των εθνικών ημών συμφερόντων».
          Την αναφορά  προς το ΓΕΣ, υπογράφει στις 16 Ιανουαρίου 1946, ο Διονύσιος Παπαθανασίου, ανθυπασπιστής Χωροφυλακής, επικεφαλής του Αστυνομικού Σταθμού της Ορεστιάδας.
          Παρόμοια αναφορά στις 27 Φεβρουαρίου 1946 υπογράφει και  ο διοικητής της υποδιοίκησης Χωροφυλακής  Ορεστιάδας ανθυπομοίραρχος Β. Μιχαήλ.

Σαμοθράκη

          Στις 19 Απριλίου 1941 το νησί της Σαμοθράκης καταλήφθηκε από γερμανικά στρατεύματα.
          Στη  Σαμοθράκη στις 12 Μαΐου 1941 αποβιβάσθηκε δύναμη του Βουλγαρικού Στρατού και την επομένη 13 Μαΐου έγινε η υποστολή της Γερμανικής σημαίας, δεδομένου ότι παραχωρήθηκε το νησί μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης στη Βουλγαρία. Αυθημερόν τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν και οι Βούλγαροι παρέμειναν στη Σαμοθράκη έως τις 21 Σεπτεμβρίου 1944 (έγγραφο της Χωροφυλακής προς το ΓΕΣ με ημερομηνία 23 Απριλίου 1958).
*Η είσοδος των οχυρών του Εχίνου στο νομό Ξάνθης, σήμερα

Ρύζια

          Ο Σταθμός Χωροφυλακής Ρυζίων Ορεστιάδας ανέφερε στο ΓΕΣ, ότι στο χωριό εισήλθαν μόνο Γερμανοί στις 10 Μαΐου 1941 και παρέμειναν εκεί έως τις 15 Σεπτεμβρίου 1944.

Νέα Βύσσα

          Ο Σταθμός Χωροφυλακής της Νέας Βύσσας ανέφερε προς το ΓΕΣ ότι  στο γνωστό κεφαλοχώρι οι Γερμανοί εισήλθαν στις 11 Απριλίου 1941 και το εγκατέλειψαν στις 28 Αυγούστου 1944. Την αναφορά της 11ης Ιανουαρίου 1946 υπέγραφε  ο σταθμάρχης Καλπογιάννης.

Μαράσια

          Βούλγαροι κατακτητές εισήλθαν στην περιοχή των Μαρασίων στις 15 Απριλίου 1941 και αποχώρησαν στις 25 Μαΐου 1941, ύστερα από διαταγή των Γερμανών και σε συνεννόηση με της Τουρκικές αρχές, δεδομένου ότι η περιοχή αυτή ήταν μεθόριος προς την Τουρκία και είχε χαρακτηρισθεί νεκρή ζώνη. Οι Γερμανοί εισήλθαν στα Μαράσια στις 26 Απριλίου 1941 και αποχώρησαν στις 28 Αυγούστου 1944 κατευθυνθέντες στην Αλεξανδρούπολη.
          Το σχετικό έγγραφο της το ΓΕΣ υπογράφει στις 13 Ιανουαρίου 1946, ο ενωμοτάρχης Δ. Κατσής.
 *Οι πληροφορίες για την περιοχή της Αλεξανδρούπολης

Άλλες πληροφορίες

          Η Διοίκηση Χωροφυλακής Έβρου με αναφορά της 6ης Μαρτίου 1946, που υπέγραφε ο  αναπληρωτής του Διοικητή Χωροφυλακής Έβρου, μοίραρχος Γ. Σακελλαρίου, έδινε τις ακόλουθες ημερομηνίες εισόδου και αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων σε διάφορα σημεία του νομού Έβρου.
          Μάκρη: Οι Γερμανοί μπήκαν στις 8 Απριλίου 1941 και έφυγαν στις 28 Σεπτεμβρίου 1944. Οι Βούλγαροι ήρθαν στις 14 Μαΐου 1941 και έφυγαν στις 28-9-1944.
          Αισύμη: Εισήλθαν Βούλγαροι κατακτητές στις 23 Απριλίου 1941 και έφυγαν στις 14 Σεπτεμβρίου 1944.
          Συκαράγη: Οι Βούλγαροι την κατέλαβαν στις 5 Απριλίου 1941 και αποχώρησαν στις 20 Νοεμβρίου 1944.
          'Αβαντας: Είσοδος Βουλγάρων στις 23 Απριλίου 1944, αποχώρηση στις 20 Νοεμβρίου 1944.
          Κοίλα: Τα κατέλαβαν μόνο Γερμανοί στις 9-4-1941 και τα κράτησαν έως τις 3 Σεπτεμβρίου 1944.
          'Ανθεια: Την κατέλαβαν μόνο Γερμανοί στις 10-4-1941 και την κράτησαν έως τις 2 Σεπτεμβρίου 1944. 
          Μαΐστρος: Οι Γερμανοί κατακτητές μπήκαν στο χωριό στις 15 Μαρτίου 1941 και έφυγαν στις 10 Οκτωβρίου 1944.
          Φέρρες:  Οι Ναζιστές πάτησαν το πόδι τους στις 9 Απριλίου 1941 και απήλθαν στις 3 Σεπτεμβρίου 1944.
          Νίψα: Την κατέλαβαν οι Βούλγαροι τον Ιούνιο του 1941, αλλά έφυγαν 10 μέρες αργότερα.
          Υπάρχει παρόμοιο έγγραφο της 22ας Ιανουαρίου 1946 της υποδιοίκησης Χωροφυλακής Αλεξανδρούπολης, που το υπογράφει ο μοίραρχος Μουρκογιάννης Γεώργιος.
           Ο λαός της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, πλήρωσαν με πολύ αίμα και πόνο την ιδιαίτερως βάρβαρη Βουλγαρική Κατοχή. Ο πικρός αστεϊσμός των κατοίκων που εγκατέλειπαν τις βουλγαροκρατούμενες περιοχές και κατέφευγαν διωγμένοι στις γερμανοκρατούμενες δυτικά του Στρυμόνα, ήταν "Φεύγουμε στην ελέυθερη Ελλάδα"!!!  


Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

35 σχόλια:

  1. μπράβο ρε Παντελή
    οι φωτο που έβαλα στην σελίδα που είμαι διαχειριστής μήπως είναι Διδυμότειχο ?
    ρίξτες μια ματιά .... έχει και γερμανό στρατιώτη που ποζάρει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Elen Chion ΜΠΡΑΒΟ,Παντελη,πολυ τιμητικη η αναφορα σου στη Θρακη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Elen Chion ΜΠΡΑΒΟ,Παντελη,πολυ τιμητικη η αναφορα σου στη Θρακη.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελένη είναι η πατρίδα μου...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Elen Chion .......και την τιμας επαξιως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Nikolaos Kalogeridis Κατατοπιστικοτατο αρθρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δημήτρης Κολιός ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Vassilios Kazakidis H Βουλγαρική κατοχή ήταν πολύ σκληρή εφόσον επιδιώκετο η εξαναγκαστική αφομοίωση του Ελληνικού στοιχείου. Όπως γράφει ο Κρίτων στο βιβλίο του, όταν φύγανε οι Βουλγάροι το φθινόπωρο το '44, πήραν μαζί τους ότι μεταλλικό αντικείμενο υπήρχε στα χωριά. Ακόμη και τα άροτρα πήραν, κάτι που ανάγκασε τη χρησιμοποίηση αρότρων από τη νεκρή περιοχή του ανατολικού Έβρου για το φθινοπωρινό όργωμα των χωραφιών. Ο ανατολικός Έβρος έμεινε νεκρή ζώνη ύστερα από συμφωνία Γερμανών - Τούρκων το '41 για να μη αυξηθούν τα βουλγαροτουρκικά σύνορα. Κάναμε πολύ λίγα στο σχολείο γα τη βουλγαρική κατοχή και συγχατητήρια κ. Αθανασιάδη για την παρουσίαση της ιστορίας μιάς δύσκολης περιόδου.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δυστυχώς οι Βούλγαροι φέρθηκαν ρεβανσιστικά και η κατοχή τους ήταν απείρως χειρότερη από την κατοχή των Γερμανών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Emmanouil Simos ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Vassilios Kazakidis Ακόμα το φυσάνε και δεν κρυώνει: Βαλκανικοί, Α' και Β' Παγκόσμιος. Έγινε αποθημένο και σε νέους Βούλγαρους δεύτερης γεννιάς που ζούν χρόνια εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. RANIA PANTAZI Κύριε Αθανασιάδη Kαλημέρα, όπως πάντα πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα γράφετε. Μου έλεγε η μητέρα μου (παιδάκι τότε, γεννημένη το 36΄) ότι Βούλγαροι είχαν επιτάξει το σπίτι τους στην Παλαγία. όπου έμενε ο διοικητής. Για λίγο έμειναν μαζί τους , μάλιστα θυμάται που έπαιζαν με την κόρη του Βούλγαρου διοικητή . Στη συνέχεια έφυγαν και πήγαν σε συγγενείς τους στη Μακεδονία (μάλλον στους Ευζώνους... πάντως θυμάται ότι παιδάκια έτρεχαν έξω από το χωριό και έβλεπαν τα γερμανικά αεροπλάνα να βομβαρδίζουν στη βουνοπλαγιά. , Αφού έφυγαν οι Βούλγαροι από το σπίτι τους ξαναγύρισαν. Εχω κάποια .....λάφυρα της εποχής....Φεύγοντας άφησαν στο σπίτι κάτι μαχαιροπίρουνα , ένα μαχαίρι σκαλιστό ... Η αλήθεια είναι ότι οι εικόνες είναι ελάχιστες που διατηρεί η μητέρα μου από την εποχή εκείνη. Θυμάται χαρακτηριστικά το κοριτσάκι του Βούλγαρου διοικητή που έμενε στο σπίτι τους και που έπαιζαν μαζί της και το βομβαρδισμό στους Εύζωνους...Τι πέρασαν οι πρόγονοί μας αλήθεια....Και όμως επέζησαν , έστησαν και πάλι το σπιτικό τους, έκαναν οικογένειες, πορεύτηκαν σε τούτη τη ζωή.Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευχαριστώ κ. Πανταζή για τα καλά σας λόγια Δυστυχώς οι μνήμες των συμπατριωτών μας από τη Βουλγαρική κατοχή, είναι δραματικές... Καλό Πάσχα σας εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλκίνοος Μίτος ...Δέν έχω κάτι άλλο να γράψω, παρ' εκτός, ...ΕΥΓΕ, Pant Ath!!! 10-04-0014

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιά την λεγόμενη "Ουδετέρα ζώνη" !!!"Στις 21 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί παραχώρησαν την διοίκηση της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους. Από το τρίτο δεκαήμερο του Απριλίου, με την άδεια των Γερμανών εμφανίστηκαν τα πρώτα Βουλγαρικά στρατεύματα, ενώ οι Γερμανικές δυνάμεις, από τις αρχές του δεύτερου δεκαήμερου του Μαΐου, άρχισαν να εκκενώνουν τμηματικά την περιοχή, εκτός από μία ζώνη εδώ στον Έβρο (από τις Φέρες μέχρι το Διδυμότειχο) που τελούσε υπό Γερμανική κατοχή και στην οποία οι Γερμανοί αναγνώρισαν όλες τις δημόσιες, δημοτικές, κοινοτικές, δικαστικές και αστυνομικές αρχές και τις διατήρησαν. Για τον λόγο αυτό η περιοχή ονομάσθηκε «Ουδετέρα Ζώνη»".http://ordoumpozanis-teo.blogspot.gr/2012/07/1941-1944.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νανά Χασικοπούλου
    ........Η Θράκη (πλην του νομού Έβρου) και η Ανατολική Μακεδονία παραχωρήθηκαν στις ύαινες που ακολουθούσαν τα στρατεύματα του Χίτλερ....."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. 20 Δεκεμβρίου 2014.Ώρα 01.00
    Το μεγαλύτερο μέρος του Νομού Έβρου παρέμεινε υπό Γερμανική κατοχή 1941-1944 για στρατηγικούς λόγους. Συγκεκριμένα η Γερμανία δεν ήθελε για κανένα λόγο πιθανές προστριβές μεταξύ Βουλγάρων και Τούρκων,οι οποίες ανεξέλεκτα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολεμικές επιχειρήσεις και την έξοδο της Τουρκίας στο πλευρό των Συμμάχων,εάν παρεχωρείτο στη Βουλγαρία η γειτνιάζουσα περιοχή του Έβρου με την Τουρκία.
    Οι Σύμμαχοι επιδίωκαν με εδαφικά ανταλλάγματα την έξοδο της Τουρκίας στο πλευρό τους,γιατί:
    1.Απο τα πολεμικά αεροδρόμια της Τουρκίας τα Βρετανικά μαχητικά αεροσκάφη ευκολότερα θα μπορούσαν να καταστρέψουν τις πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας,απαραίτητες για τον ανεφοδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας και Ιταλίας.
    2.Απο την Τουρκία οι ΗΠΑ και η Βρετανία θα μπορούσαν αποτελεσματικότερα να υποστηρίξουν τις αμυντικές επιχειρήσεις της Σοβιετικής Ένωσης έναντι των Γερμανικών στρατευμάτων,κατά την προέλασή και επίθεσή των προς τις πετρελαιοπηγές του Καυκάσου.
    Τους Στρατηγικούς σκοπούς των Συμμάχων για έξοδο της Τουρκίας στο πλευρό τους στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο επόμενο ήταν να αποφεύγει με κάθε τρόπο η Γερμανία.
    Κωνστ. Πατιαλιάκας
    Αντιστράτηγος ε.α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Dimitra Deligergiu
    Πολύ ωραία τα κείμενα αυτά αν γίνεται να ανεβάζετε πιο συχνά, είναι ωραίο να τα διαβαζουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αλέξανδρος Αρμένης
    Δεν θα εκλείψει ποτέ ο εξ ανατολών και βορρά κίνδυνος για την Ελλάδα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γιώργος Μπουρμπουτέλης
    Κάποιοι που κάνουν τους σπουδαίους στην Αλεξπολη και στα περιφερειακά χωριά και πλούτισαν αυτήν την περίοδο... Και κάνουν τους δήθεν εθνικόφρονες τότε όταν ήλθαν οι Βούλγαροι ανέβασαν την βουλγαρική σημαία στα σπίτια Τους...Και ο πατέρας μου έλεγε για κάποιον που έκανε τον εθνικόφρονα και στις εθνικές μας γιορτές έβαζε μια υπερμεγέθη ελληνική σημαία ελεγε: 《Ο τι και να βάλει τις βρωμιές και τις προδοσίες του που έκανε στην κατοχή υποστηρίζοντας τα κατοχικά δολοφονικά βουλγαρικά στρατεύματα δε μπορεί να τις καλυψει》...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Νικος Παπαθανασιου
    Ανθυπασπιστής Διονύσιος Παπαθανασίου: Ο πατέρας μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Σου το έγραψα κι άλλες φορές . Αυτή την εικόνα με την σβάστικα στην πλατεία της πόλης μας ΔΕΝ μπορώ να την ξεπεράσω. ..είναι όμως μια πραγματικότητα. ΠΟΤΕ ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεώργιος Ταμουρίδης
    Παντελή καλημέρα. Η αλήθεια πάντοτε, έστω και αργά υπερισχύει. Συγχαρητήρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τριαδα Φωτοπουλου
    Καλημέρα παντελή!!! Να σου γράψω ενα γεγονος του τοτε!!! Η μάνα μου ανύπαντρη τοτε πήγε στην πλατεια και οι γερμανοι την κερασανε καφέ!!! Αλλά όταν γηρησε σπιτη, της άνοιξε το κεφάλι η μάνα της!!! Κι όλο μου το έλεγε!!! Πως έφαγε ξύλο για τους γερμανούς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Vassiliki Tsakoglou
    Η κατοχή στην ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη ήταν πιο φρικώδης και θηριώδης από αυτή της υπόλοιπης Ελλάδας. Συγγενείς μας, που μετά το '22, είχαν εγκατασταθεί στο νομό Σερρών, την Κατοχή την πέρασαν σε χωριό της Θεσσαλονίκης. Οι Βούλγαροι ήθελαν από δεκαετίες πριν αυτόνομη Θράκη, και με το Β´ Πόλεμο, αυτόνομη Μακεδονία. Πάντως, στις μέρες μας, μας προέκυψε μια "Μακεδονία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Kostas Atmatzidis
    Κύριε Αθανασιάδη, συγχαρητηρια για την ιστορική σας ανάλυση. Όταν ακόμα ο Ελληνισμός ήταν ενωμένος εννοώ μετά την εισβολή των Γερμανοβουλγάρων κατακτητών, το 1941-1942 υπήρξε δράση και αντάρτικων ομάδων πατριωτική, στην Μακεδονία και Θράκη, στην οποία θα μπορούσαμε να αναφέρθουμε ? Εκ μέρους του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, υπάρχουν καποιες πληροφορίες για θύματα Ηταν η δράση, υπερ της Ελλάδος και όχι τρίτων όπως έγινε αργότερα , γιατί έχω ένα ντοκουμέντο και θα το βγάλω μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Βεβαίως και μπορείτε να αναφερθείτε σε δράσεις, αν έχετε στοιχεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τα μεταλλεία της Κίρκης, αν και βρισκόταν στη Βουλγαροκρατούμενη περιοχή, είχαν ειδικό καθεστώς με γερμανική διοίκηση & φρουρά για την συνεχή λειτουργία τους και την παραγωγή συμπυκνώματος Pb-Zn κατά τη διάρκεια της κατοχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κιμων Βρεττος
    Γερμανοί και Βούλγαροι σε αγαστή συνεργασία. Όπου οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι η δική τους βαρβαρότητα θα βρει απόλυτη ταύτιση, παρέδιδαν τις περιοχές στους Βούλγαρους....."Τυχερή" η Ελλάδα με τέτοιους γείτονές !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Χρήστος Παπαϊωάννου γόνος αγωνιστών της κατοχής. Συγχαρητήρια για το άρθρο. Είναι ο μόνος τρόπος για να διδάσκονται οι νεώτερες γενιές, έτσι ώστε να μην εκκολαφθει ποτε ξανά το αβγό του φιδιου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αθανασία Ματσάκη
    Μπραβο!!! Πολυ ενδιαφερουσα ,η αναρτηση σου,....για μας τους θρακιωτες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Marion Bargas
    Δραματικές ιστορίες πολέμου Οι λαοί καλούνται να πολεμούν για τα συμφέροντα των μεγάλων Πόσος κόσμος χάθηκε άδικα πόσο πίσω πήγε η ανάπτυξη τών λαών Τίποτα δεν διδαχθηκαμε Ή ιστορία επαναλαμβανεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. παρασχος ανδρουτσος
    Το χωριο μου ο αβαντας πολυ υπέφεραν οι χωριανοί μου από τους εποίκους Βουλγάρους θυμούνται μόνο το γνωστό βουλγαρικό ξύλο με τα δέρματα μετά που τους τύλιγαν για να τους φυγει το πρήξιμο και η πείνα .τότε πέθανε η γιαγιά μου και ο παππούς μου από την πεινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία Μαυρίδου
      παρασχος ανδρουτσος Και ο παππούς μου από το ξύλο των Βουλγάρων , αν κ ήταν δυνατός άνθρωπος, παλαιστής.

      Διαγραφή
  34. Αλία Σιλκ
    Μετά τον Λουτρό Αλεξανδρούπολης υπήρχαν γερμανικά στρατεύματα και η γιαγιά μου στις ιστορίες της έλεγε πως πήγαιναν στο "ελευθερο" για να βρουν τρόφιμα γιατίοι Βούλγαροι δεν τους άφηναν τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...