Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το 1977

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

https://www.kathimerini.gr/society/561716212/i-proori-prosfygi-stis-kalpes-to-1977/

*27 Οκτωβρίου 1977. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μιλάει στην προεκλογική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα της κάλπης έδωσε την πρώτη θέση στη Ν.Δ. με ποσοστό 41,84%, το οποίο, με την ενισχυμένη αναλογική, μεταφράστηκε σε ευρεία πλειοψηφία 171 εδρών. Φωτ. ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

 

*Το φθινόπωρο του 1977 συμπληρώνονταν

τρία χρόνια από τη διεξαγωγή των πρώτων εκλογών

 μετά την κατάρρευση της δικτατορίας

και την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

 

 

Του κ. ΑΝΤΩΝΗ ΚΛΑΨΗ

 

Το φθινόπωρο του 1977 συμπληρώνονταν τρία χρόνια από τη διεξαγωγή των πρώτων εκλογών μετά την κατάρρευση της δικτατορίας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Με βάση το Σύνταγμα, η Βουλή που είχε προκύψει από αυτές είχε ακόμα έναν χρόνο ζωής. Ωστόσο, ήδη από το καλοκαίρι του 1977, είχαν αρχίσει να πυκνώνουν οι φήμες ότι η προσφυγή στις κάλπες θα επισπευδόταν με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Λίγο μετά τα μέσα Αυγούστου, η φημολογία απέκτησε υπόσταση όταν δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες η είδηση ότι ο Καραμανλής είχε μεν διαβεβαιώσει τον πρόεδρο της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) Ηλία Ηλιού πως δεν σκόπευε να αιφνιδιάσει την αντιπολίτευση, αλλά από την άλλη είχε προσθέσει πως δεν ήταν δυνατόν να δεσμευτεί για τον ακριβή χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, ο οποίος θα προσδιοριζόταν ανάλογα με τις ευρύτερες εξελίξεις. Στην πραγματικότητα, επομένως, ο πρωθυπουργός όχι απλώς άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, αλλά σχεδόν τις προδιέγραφε.

Η ανακάλυψη των τάφων στη Βεργίνα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ https://www.kathimerini.gr/culture/561584824/i-anakalypsi-ton-tafon-sti-vergina/

*Εργάτες της ανασκαφής στη Μεγάλη Τούμπα της Βεργίνας δίπλα στον μισοσκαμμένο τάφο του Φιλίππου. Η πολύτιμη τοιχογραφία αποκαλύπτεται ταλαιπωρημένη, αλλά οι μαρμάρινες πόρτες είναι στη θέση τους, σημάδι ότι ο τάφος είναι ασύλητος. (ASSOCIATED PRESS)

*Ο Μανόλης Ανδρόνικος σημειώνει

μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες

στην αρχαιολογική έρευνα

του 20ού αιώνα

Του κ. Μιχάλη Α. Τιβέριου

        Η 8η Νοεμβρίου του 1977 αποτελεί ορόσημο για τις αρχαιολογικές έρευνες του μακεδονικού χώρου και γενικότερα για την Ιστορία της Μακεδονίας. Στη Βεργίνα, την ημέρα εκείνη κατά την οποία γιορτάζονται οι Αρχάγγελοι, άρχοντες του κάτω κόσμου, Γαβριήλ και Μιχαήλ, ο Μανόλης Ανδρόνικος εισήλθε στον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο που είχε βρεθεί έως τότε.

        Ο ίδιος, περιγράφοντας τα συναισθήματά του κατά τη μοναδική εκείνη στιγμή της αρχαιολογικής του σταδιοδρομίας, γράφει: «Είναι… εύκολο να υποθέσει κανείς πως, παρ’ όλη την ψυχραιμία που ήμουν υποχρεωμένος να διαθέτω, για να αντιμετωπίσω την κατάσταση με την επιστημονική ευθύνη που επιβαλλόταν εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα βαθύτατη συγκίνηση και δέος στη θέα ενός πλούσιου ταφικού θαλάμου, που είχε μείνει ανέπαφος μέσα στους αιώνες, από την ώρα που είχαν κλείσει οι μαρμάρινες θύρες του ύστερα από την τελετή της ταφής».

        Η μοίρα έχει παίξει καίριο ρόλο στο να συνδεθεί ο Ανδρόνικος με τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας, τον οποίο πρωτογνώρισε το 1938, όντας ακόμη φοιτητής. Στον χώρο αυτόν έκανε την πρώτη του συστηματική ανασκαφή (1951-1961) σε ένα εκτεταμένο νεκροταφείο τύμβων, αφού με την είσοδό του στην Αρχαιολογική Υπηρεσία το 1949, έτυχε να διοριστεί στην τότε ΙΒ΄ Αρχαιολογική Εφορεία Βέροιας, στη δικαιοδοσία της οποίας ανήκε και ο αρχαιολογικός χώρος της Βεργίνας. Αλλά στον ίδιο χώρο έτυχε να διεξάγει και την πρώτη του πανεπιστημιακή ανασκαφή, ως υφηγητής (1957) και αργότερα ως καθηγητής (1961) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Η συμφωνία κορυφής Μακαρίου – Ντενκτάς

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

https://www.kathimerini.gr/world/561504286/i-symfonia-koryfis-makarioy-ntenktas/

*12 Φεβρουαρίου 1977. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς (δεξιά) συναντώνται για δεύτερη φορά στη Λευκωσία, παρουσία του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ (στη μέση). Φωτ. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

 

*Μια βασική επιλογή του Αρχιεπισκόπου,

που καθορίζει έως σήμερα το πλαίσιο

των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό

 

 

 

 

Γράφει ο κ. Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης*

 

 

Οι κατευθυντήριες γραμμές, που συχνά αποκαλούνται «συμφωνία υψηλού επιπέδου», της 12ης Φεβρουαρίου 1977, μεταξύ του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς συνιστούν μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία του κυπριακού ζητήματος. Με αυτήν οι Ελληνοκύπριοι αποδέχθηκαν επίσημα για πρώτη φορά την πάγια τουρκική θέση ότι η λύση του Κυπριακού θα έπρεπε να έχει ομοσπονδιακό χαρακτήρα.

Στο ομοσπονδιακό πολίτευμα, η πολιτική εξουσία κατανέμεται μεταξύ της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και των κυβερνήσεων των ομόσπονδων πολιτειών. Οι ομόσπονδες πολιτείες έχουν δική τους εδαφική περιφέρεια, εντός της οποίας ασκούν καθορισμένη κρατική εξουσία. Δεν υπάρχει διεθνώς ένα καθορισμένο σύστημα ομοσπονδιακής οργάνωσης του κράτους, αλλά μπορεί σε γενικές γραμμές να λεχθεί πως στα ομοσπονδιακά συστήματα υπάρχει ένας μεγάλος βαθμός αποκέντρωσης της κρατικής εξουσίας, ώστε αν και υπάρχει μια κεντρική/ομοσπονδιακή κυβέρνηση που ασκεί τις εξουσίες της επί ολόκληρου του κράτους, υπάρχουν παράλληλα και επιμέρους ομόσπονδες ενότητες με υψηλό βαθμό αυτονομίας, που ασκούν μέσω των δικών τους οργάνων εξουσίες ανεξάρτητες από αυτές της κεντρικής κυβέρνησης και επί των οποίων η κεντρική κυβέρνηση δεν έχει εξουσία να επέμβει. Αντίθετα, στο ενιαίο κράτος υφίσταται εδαφική ενότητα υπό την έννοια ότι η άσκηση της κρατικής εξουσίας εκτείνεται σε ολόκληρο το κράτος, υπάρχει ενότητα της κρατικής διάρθρωσης υπό την έννοια ότι τα κρατικά όργανα ασκούν το σύνολο της κρατικής εξουσίας, και ενότητα λαού υπό την έννοια ότι όλες οι κρατικές λειτουργίες ασκούνται και δεσμεύουν ολόκληρο τον λαό του κράτους. Η τοπική αυτοδιοίκηση στο ενιαίο κράτος δεν διασπά την ενότητα του κράτους.