Από τη Ρώμη του ’57 στην κρίση του ’17

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/902143/article/epikairothta/kosmos/apo-th-rwmh-toy-57-sthn-krish-toy-17

*Η υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης στις 25 Μαρτίου 1957. Η ανάπτυξη της ΕΟΚ/Ε.Ε. 

άλλαξε το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.

Γράφει η κ. ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗ*

Ο εορτασμός της 60ής επετείου μιας ένωσης 28 κρατών είναι ένα εντυπωσιακό γεγονός. Αλλά καθώς σήμερα, 25 Μαρτίου, τα κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τιμούν το γεγονός, μία σειρά προβλημάτων σκιάζει το «πάρτι γενεθλίων»: η Ευρώπη αντιμετωπίζει τη χειρότερη υπαρξιακή κρίση της, που συγκροτείται από το Brexit, το δημοσιονομικό τραύμα, τις μεταναστευτικές ροές και τον ανερχόμενο λαϊκισμό.

Η πρόσληψη της ιστορίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης έχει διαμορφωθεί από μια πασίγνωστη φράση της Συνθήκης της Ρώμης του 1957: ότι ο στόχος ήταν μια «διαρκώς στενότερη ένωση» («ever closer union»). Οι πολιτικοί επιστήμονες προώθησαν το «νέο λειτουργικό» μοντέλο για να εξηγήσουν ότι η συνένωση της βιομηχανίας άνθρακα και χάλυβα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οδήγησε σε νέα επέκταση της συνεργασίας με τη δημιουργία της Κοινής Αγοράς και αυτή με τη σειρά της θα οδηγούσε «αναπόφευκτα» σε πολιτική και νομισματική ένωση. Ένα πολυχρησιμοποιημένο κλισέ των Ευρωπαίων αξιωματούχων στις Βρυξέλλες, που αντικατόπτριζε αυτήν ακριβώς την αντίληψη, συνέκρινε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα με ένα ποδήλατο που πρέπει να κινείται για να μην πέσει.

Η ίδρυση της ΕΟΚ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/789538/article/epikairothta/kosmos/h-idrysh-ths-eok

*Ο χάρτης εξέλιξης της ΕΟΚ

*Με την συνθήκη της Ρώμης άρχισε η πορεία προς μια

«διαρκώς στενότερη ένωση» των χωρών της Ευρώπης.

Γράφει η κ. ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗ*

            Στις 25 Μαρτίου 1957, υπογράφηκαν στη Ρώμη οι Συνθήκες που δημιουργούσαν την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (Ευρατόμ). Το γεγονός αυτό αποτέλεσε καμπή στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

            Λιγότερο από πέντε χρόνια μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης των Παρισίων που εγκαθίδρυσε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), και λιγότερο από τρία χρόνια μετά την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας (ΕΑΚ), τα έξι ιδρυτικά κράτη (Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ιταλία και οι χώρες της Μπενελούξ) έκαναν ένα κρίσιμο βήμα για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. «Επανεκκίνηση της Ευρώπης» αποκλήθηκε η έντονη διπλωματική διεργασία που ξεκίνησε στη Μεσσήνη της Σικελίας την 1η Ιουνίου 1955, για να ακολουθήσουν οι διαβουλεύσεις των Έξι, υπό την προεδρία του Βέλγου υπουργού των Εξωτερικών, Πολ- Ανρί Σπάακ, κατά τη διακυβερνητική διάσκεψη που συνεκλήθη για να υλοποιήσει τα δύο παράλληλα σχέδια που αφορούσαν τη δημιουργία της Κοινής Αγοράς και της Ευρατόμ.