Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Ο Ιούλιος, είναι ο μήνας της ανάμνησης της μάχης των Δερβενακίων το
1822. Η μάχη αυτή καθιέρωσε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ως αναμφισβήτητο στρατιωτικό
αρχηγό της Επανάστασης του 1821, αλλά και θεμελίωσε την πεποίθηση για τη νίκη των Ελλήνων.
Πράγματι, η έκβαση της μάχης
αυτής έκρινε τον κατοπινό αγώνα των εξεγερμένων Ελλήνων. Διότι αν έχαναν τη
συγκεκριμένη μάχη οι Έλληνες, ο Μαχμούτ Πασάς γνωστός ως Δράμαλης λόγω της
καταγωγής του από τη Δράμα, θα κυριαρχούσε στην Πελοπόννησο με χιλιάδες
στρατιώτες και θα διέλυε κάθε απόπειρα Επανάστασης, η οποία δεν είχε οργανωθεί
ακόμα αποτελεσματικά.
Τα γεγονότα των ημερών εκείνων
του Ιουλίου 1822 και η φοβερή ήττα του Δράμαλη είναι γνωστά. Έχουν περιγραφεί
επαρκώς. Αθέατη σχετικά, παραμένει η ψυχολογική δύναμη και επιρροή που ασκούσε
ο Κολοκοτρώνης καθώς και η στρατηγική του αντίληψη.
Τον Ιούλιο του 1822, την
κατάσταση έσωσε η αστείρευτη ψυχολογική δύναμη και η υπέροχη στρατηγική αντίληψη
του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Η δύναμη του λόγου και η πειστικότητά του, ξυπνούσε
στις καρδιές των αγωνιστών του τα ευγενέστερα αισθήματα και τις διαθέσεις τους
για το αγώνα της ελευθερίας. Μπορούσε ακόμα, να εκμεταλλεύεται με κατάλληλο
τρόπο, και τις προλήψεις που φώλιαζαν στις ψυχές των ταπεινών και αφελών ανθρώπων
της υπαίθρου και να τους μεταβάλει σε ήρωες και σε ακατάβλητους πολεμιστές, που
πίστευαν στην ιδέα της ελευθερίας και στον τελικό θρίαμβο του αγώνα τους.
