Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

Ελευθ. Βενιζέλος προς Αλεξ. Σταμπολίνσκυ: Δεν παραχωρώ τη Θράκη στη Βουλγαρία. Επιστολή ντοκουμέντο και αλλαγή στάσης

*Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Βουλγαρίας Ελευθέριος Βενιζέλος και Αλεξάνταρ Σταμπολίνσκυ





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης





        Το ετος 1912, είχε αφήσει μια μεγάλη πίκρα στον Θρακικό Ελληνισμό, όταν στη Βουλή, από πρόκληση αντιβενιζελικών βουλευτών, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αναγκάσθηκε να παραδεχθεί ότι ενόψει των Βαλκανικών Πολέμων, στις προκαταρκτικές συνεννοήσεις με τα άλλα βαλκανικά κράτη, δεν είχε προβλέψει τίποτα για την τύχη της Θράκης, αφήνοντας να την καταλάβουν οι άλλοι σύμμαχοί μας, την οποία σε πρώτη φάση, όπως ήταν επόμενο κατέλαβε η Βουλγαρία, ασκώντας από την πρώτη μέρα άκρως ανθελληνική πολιτική με απηνείς διωγμούς κατά των Ελλήνων.

        Το πρόβλημα αυτό αποκαταστάθηκε το 1919, όταν μετά τον τερματισμό του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα χάρη στους διπλωματικούς χειρισμούς του Βενιζέλου η Θράκη γνώρισε το 1920 οριστικά, την πολυπόθητη ελευθερία της μετά από 550 χρόνια και πλέον υποδούλωσης στους Τούρκους. Ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας εξαγνισμός για την προγενέστερη στάση του. Μια καταφανής αλλαγή στάσης.

        Το 1919, το Παρίσι και κάποια προάστιά του έγιναν το επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος, γιατί εκεί συγκλήθηκε το Συνέδριο της Ειρήνης που οργανώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ και των ΗΠΑ, στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με στόχο να συσταθεί ένας παγκόσμιος σύνδεσμος των εθνών, που θα λάβει την επίσημη ονομασία Κοινωνία των Εθνών και να τεθούν υπό διαπραγμάτευση οι συνθήκες ειρήνης μεταξύ αυτών και των ηττημένων

        Στο προάστειο Νεϊγύ-συρ-Σεν (Neuilly sur Seine) υπογράφηκε στις 27 Νοεμβρίου 1919 μεταξύ της Βουλγαρίας και των νικητριών δυνάμεων του Α' Παγκοσμίου πολέμου η συνθήκη που επέβαλε στην ηττημένη Βουλγαρία να παραιτηθεί από όλα τα κυριαρχικά δικαιώματά της στη Δυτική Θράκη. Η συνθήκη αυτή, χαρακτηρίσθηκε από τη βουλγαρική ιστοριογραφία ως εθνική καταστροφή.

* Βούλγαρος πρωθυπουργός Αλεξάνταρ Σταμπολίνσκι (από το site LostBulgaria))


Η επιστολή του Σταμπολίνσκυ



        Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Αλεξάνταρ Σταμπολίνσκυ ήταν επικεφαλής της Βουλγαρικής αντιπροσωπείας στη Συνέδριο της Ειρήνης στο Παρίσι. Ήταν αντίθετος στην πολιτική που έσυρε τη Βουλγαρία στο πλευρό των Κεντρικών Αυτοκρατοριών και της Τουρκίας “του κοινού εχθρού των Χριστιανικών λαών εν τη Βαλκανική Χερσονήσω” σύμφωνα με φράση του Βενιζέλου. Ήταν όμως ως πρωθυπουργός υποχρεωμένος να υποστηρίξει τα συμφέροντα της χώρας του. Για το λόγο αυτό έστειλε επιστολή Νεϊγύ- συρ- Σεν, στις 23 Νοεμβρίου για τον Έλληνα πρωθυπουργό, αλλά ο Βενιζέλος ήταν στο Παρίσι.

        Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Σταμπολίνσκυ, έστειλε επιστολή στην ελληνική αντιπροσωπεία στο Νεϊγύ- συρ- Σεν, στις 23 Νοεμβρίου 1919, εξέφραζε την άποψη ότι για την επίτευξη διαρκούς ειρήνης και ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ των κρατών της Βαλκανικής Χερσονήσου απαιτείται να παραιτηθεί η Ελλάδα από κάθε αξίωσή της επί της Θράκης, υπέρ της Βουλγαρίας.

        Ο Σταμπολίνσκυ υποστήριζε ότι με την παραχώρηση της Θράκης στην Ελλάδα θα υποστεί διάσπαση η εθνική ενότητα των Βουλγάρων και θα εστερείτο η Βουλγαρία εξόδου προς το Αιγαίο, μέγιστη γεωγραφική οικονομική και πολιτική αναγκαιότητα γι’ αυτήν, όταν μάλιστα η Θράκη δεν είναι αναγκαία για την Ελλάδα για κανένα λόγο πολιτικής, γεωγραφικής και οικονομικής φύσεως.

        Στην επιστολή αυτή απάντησε ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος στις 27 Νοεμβρίου από το Παρίσι, αναφέροντας ότι η επιστολή του Βούλγαρου ομολόγου του έφτασε στα χέρια του μόλις στις 26 Νοεμβρίου.

*Από τα δημοσιεύματα του Τύπου με την απάντηση του Βενιζέλου


Σημαντικό ντοκουμέντο για την ιστορία της Θράκης



        Η επιστολή αυτή, αποτελεί σημαντικό ντοκουμέντο για την ιστορία της Θράκης, γιατί με τον πιο επίσημο τρόπο, σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν παίζονταν το μέλλον της (ας μην ξεχνάμε ότι ΗΠΑ και Ιταλία τότε υποστήριζαν τις αξιώσεις των Βουλγάρων για έξοδο στο Αιγαίο) διακηρύχθηκε η ελληνικότητά της από τα αρχαία χρόνια και αναλύθηκε η στάση της αδηφάγου Βουλγαρίας, που αν και ηττημένη επιχειρούσε να κυριαρχήσει στα Βαλκάνια.

        Η επιστολή δημοσιεύθηκε σε εφημερίδες της Αθήνας στις 12 Δεκεμβρίου 1919.

        Από την αρχή της επιστολής του ο Βενιζέλος ξεκαθάριζε με απόλυτη σαφήνεια:

        Δυστυχώς μοι είναι αδύνατον να προσχωρήσω εις την Υμετέραν αντίληψιν και παραιτηθώ της Δυτικής Θράκης υπέρ της Βουλγαρίας”.

        Η επιστολή αυτή γράφηκε από τον Βενιζέλο, ο οποίος εξασφαλίζοντας στο συνέδριο της Ειρήνης το μέλλον της Θράκης υπέρ της Ελλάδος, δεν δίστασε να κάνει παραδοχές, που από το 1912, δεν ήθελε να κάνει δημόσια (Βλέπετε σχετικά στο https://sitalkisking.blogspot.com/2014/06/1912.html) και κάθε υπόμνησή τους, του προκαλούσε εκνευρισμό. Τόνιζε μάλιστα προς τον Σταμπολίνσκυ ότι χάριν της αποτελεσματικώτερης προσεγγίσεως των Βαλκανικών λαών “εφάνην μάλιστα διατεθειμένος να προβώ προς τον σκοπόν τούτον εις πολιτικάς θυσίας αλησμονήτους”.

*Απόσπασμα από τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής με τον Βενιζέλο να δηλώνει το 1912: "Ποιούμαι την θυσίαν ταύτην των πληθυσμών της Θράκης ζητών αλλαχού κατά το δυνατόν ανταλλάγματα"



Οι... "αλησμόνητες θυσίες"



        Ποιές ήταν αυτές οι αλησμόνητες θυσίες; Τις περιγράφει με ειλικρίνεια ο Βενιζέλος στην επιστολή του προς τον Σταμπολίνσκυ, γράφοντας:

        “Πράγματι δεν είναι δυνατόν να λησμονηθή, ότι η Ελλάς μετά τον πρώτον Βαλκανικόν πόλεμον ήτο διατεθειμένη να παραιτηθή υπέρ της Βουλγαρίας, αλλά αυτής της Ανατολικής Μακεδονίας, όπως η Βουλγαρία συγκατατεθή εν τη Δυτική Μακεδονία εις θυσίας αναλόγους αλλά πολύ κατωτέρας κατ’ έκτασιν. Ο συμβιβασμός ούτος είχεν ως σκοπόν να διευκολύνη την ειρηνικήν διανομήν των απελευθερουμένων εδαφών και τον σχηματισμόν Βαλκανικού Συνασπισμού, όστις θα εξησφάλιζεν οριστικώς την ειρήνην εν τη Χερσονήσω.

        Δια των παραχωρήσεων τούτων η Ελλάς εθυσίαζε 750.000 Ελλήνων εν τη Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη συμπεριλαμβανομένης και της Κωνσταντινουπόλεως”.

        Πράγματι είναι πλήρης η παραδοχή του Βενιζέλου ότι η Θράκη το 1912, ουσιαστικά ήταν αποφασισμένο, να παραχωρηθεί στη Βουλγαρία ανάλογα με την εξέλιξη του πολέμου. Και πρόσθετε:

        “Διαρκούντος του δευτέρου τούτου Βαλκανικού πολέμου, η Ελλάς είχε καταλάβη άπασαν την Δυτικήν Θράκην μέχρι του Έβρου. Είχεν απωθήσει την Βουλγαρίαν μέχρι των του πρώτου πολέμου συνόρων αυτής. Ουχ’ ήττον εν τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου η Ελλάς εδέχθη να αποδώση εις την Βουλγαρίαν την Δυτικήν Θράκην, εν τη οποία οι Βούλγαροι απετέλουν μόνον μειονότητα, υπήρχον δε πλεόν της μιας ανθούσαι Ελληνικαί πόλεις, μη υπολογιζομένων πολυαρίθμων και πλουσίων αγροτικών πληθυσμών.

        Η Υμ. Εξοχότης θα θελήση να αναγνωρίση ότι το διαλλακτικόν τούτο πνεύμα εις ουδέν ωφέλησεν. Μόλις κατέλαβε την Δυτικήν Θράκην η Βουλγαρία, έσπευσε να εκδιώξη εκείθεν ολόκληρον τον Ελληνικόν πληθυσμόν”.

*Ο Ελευθέριος Βενιζέλος

        Συνεχίζοντας ο Ελευθέριος Βενιζέλος επισημαίνει ότι όλες οι παραχωρήσεις προς την Βουλγαρία υπήρξαν ανωφελείς, αλλά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η γειτονική χώρα, αγνόησε και τις προτάσεις της Αντάντ, που της παραχωρούσε όσα είχε χάσει κατά τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο και προτίμησε να συμμαχήσει με την Τουρκία και να επιβάλλει την ηγεμονία της σε εδάφη της Βαλκανικής στα οποία άλλοι λαοί είχαν επικρατήσει από πολλούς αιώνες πριν.

        Με αφορμή την επιστολή αυτή ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε και σειρά ιστορικών αναφορών υπογραμμίζοντας ότι στα εδάφη της Θράκης, ζούσαν εξαπλάσιοι Έλληνες και πενταπλάσιοι Τούρκοι έναντι των Βουλγάρων και αν συνυπολογισθεί ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης, τότε ο Βουλγαρικός πληθυσμός της Θράκης θα ισούτο μόλις προς το ένα ένατο του Ελληνικού πληθυσμού και το ένα δέκατο του Τουρκικού. Υπενθύμιζε επίσης ότι από την εποχή που εμφανίσθηκαν οι Βούλγαροι στα Βαλκάνια και έως την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους η Θράκη ποτέ δεν είχε περιληφθεί στο Βουλγαρικό κράτος. Μόνο όταν κατά τη Δ΄ Σταυροφορία όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και η η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στη Νίκαια, οι Βούλγαροι κατέλαβαν ένα σημαντικό μέρος της Θράκης. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση η κατοχή τους κράτησε μόνο 14 χρόνια. Συνιστούσε μάλιστα στον Σταμπολίνκυ να διαβάσει το βιβλίο του Βούλγαρου πρεσβευτή στο Βερολίνο Ριζώφ, που εκδόθηκε το 1917, με τίτλο “Οι Βούλγαροι εν τοις ιστορικοίς, εθνογραφικοίς και πολιτικοίς συνόροις αυτών” και τόνιζε ότι “εν τοις Βαλκανίοις μέχρι των ημερών ημών, ήτοι επί δώδεκα αιώνας το Ελληνικόν Έθνος ουδέποτε έπαυσεν επικρατούν εν των τμήματι τούτω της Θράκης”.

        Ο Βενιζέλος υπενθύμιζε στη συνέχεια πως αναγνωρίζοντας ότι τα οικονομικά συμφέροντα της Βουλγαρίας θα εξυπηρετούνταν καλύτερα πρόσφερε το λιμάνι του Δεδέαγατς, που οι Βούλγαροι θεώρησαν ανεπαρκές. Πρότεινε το λιμάνι της Καβάλας να παραχωρηθεί μάλιστα με καθεστώς εγγύησης της Κοινωνίας των Εθνών. Θύμιζε ότι και η δίοδος του Ντάντσιχ είχε παραχωρηθεί στην Πολωνία ως εμπορική διέξοδος προς το λιμάνι του και δεν τέθηκε υπό την κυριαρχία της, γιατί η πλειονότητα του πληθυσμού ήταν γερμανική. Και ρωτούσε γιατί η Βουλγαρία δεν ζητάει διέξοδο στο Αιγαίο από γειτονική της χώρα, ως τίμημα της φιλίας της, υπονοώντας χωρίς να την κατονομάζει την Τουρκία.


Σχόλια του Τύπου



        Η εφημερίδα “Καιροί” σε σχόλιό της στις 13 Δεκεμβρίου 1919 έγραψε: “Η δημοσιευθείσα απάντησις του κ. Πρωθυπουργού προς τον Πρωθυπουργόν της Βουλγαρίας κ. Σταμπολίνσκυ δύναται να θεωρηθεί, όπως και είναι, πρότυπον διπλωματικού εγγράφου”.

        Η “Εστία” σε κύριο άρθρο της την ίδια μέρα με τίτλο “Η απάντησις που εχρειάζετο” είχε γράψει μεταξύ άλλων: “Ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός εζήτησε παρά της Ελλάδος να στέρξη να παραιτηθή της Δ. Θράκης επ’ ανταλλάγματι της Βουλγαρικής φιλίας εις το μέλλον. Και ο κ. Βενιζέλος απάντησε επί τη βάσει της Ιστορίας: Η Θράκη ουδέποτε υπήρξε Βουλγαρική”.

*Η Συνθήκη του Νεϊγύ με τις υπογραφές του Βούλγαρου Βασιλιά Φερδινάνδου, του πρωθυπουργού  Αλεξάνταρ Σταμπολίνσκυ και του υπουργού Εξωτερικών Μιχαήλ Ματζάρωφ


Τι είχε προηγηθεί



        Τα 25 χρόνια του 20ου αιώνα, ήταν χρόνια φωτιάς, εξαιτίας τοπικών πολέμων, αλλά και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τα 10 και πλέον εκατομμύρια νεκρών στρατιωτών και 20 και πλέον εκατομμύρια τραυματιών και τα 10 εκατομμύρια άμαχων νεκρών.

        Η Ελλάδα, έχοντας τα δικά της εσωτερικά προβλήματα (Βαλκανικοί Πόλεμο, Εθνικός Διχασμός, χωριστικό κράτος Θεσσαλονίκης κ.λπ.) μπήκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο τέλος του 1917. Μπήκε χωρίς προηγουμένως να έχει συνάψει συμφωνία με τους Συμμάχους για τα οφελήματα που θα αποκόμιζε σε περίπτωση νίκης των συμμάχων της Αντάντ. Έτσι ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος που πήρε μέρος στη υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης στο Παρίσι, αρκέσθηκε να αποδεχθεί την ελεύθερη αυτοδιάθεση των λαών αλλά πρόβαλε την ικανοποίηση των ελληνικών αξιώσεων στο μέλλον.

        Οι ελληνικές διεκδικήσεις είχαν περιληφθεί στο υπόμνημα το οποίο κατέθεσε στις 30 Δεκεμβρίου 1918 και παρουσίασε ο ίδιος ενώπιον του «Συμβουλίου των Δέκα» στις 3 Φεβρουαρίου 1919. Το ελληνικό υπόμνημα είχε αντιμετωπισθεί με ευμένεια, με εξαίρεση τους αντίθετους Αμερικανούς και Ιταλούς. Γνωρίζοντας ο Βενιζέλος στάση τους για την έξοδο στο Αιγαίο, όταν μίλησε ζήτησε την εφαρμογή της αρχής των εθνοτήτων της Θράκης της οποίας το δυτικό τμήμα, έπρεπε να παραχωρηθεί στην Ελλάδα τονίζοντας μεταξύ άλλων:

        «Αναμφιβόλως τούτο θα είχε ως αναπόφευκτον συνέπειαν την απώλειαν της διεξόδου εις το Αιγαίον αλλά είμαι έτοιμος να συστήσω λύσιν προς αντιμετώπιση των οικονομικών αναγκών της Βουλγαρίας, καίτοι αυτή διαθέτει θαυμάσιους λιμένες εις την Μαύρην Θάλασσαν...» και συνέχισε «κάθε παραχώρηση κι αν εγίνετο θα ήταν ανωφελής εφόσον η Βουλγαρία δεν θα ησύχαζε μέχρις ότου αποκτήση ολόκληρον την Βαλκανικήν, αξιούσα πλήρη ηγεμονίαν εφ΄ όλης της Χερσονήσου και κατά συνέπειαν, επωφελούμενης πάσης ευκαιρίας δια να ικανοποιήση τις φιλοδοξίες της. Η Βουλγαρία αντιπροσωπεύει εις τα Βαλκάνια ότι η Πρωσσία εις την Κεντρικήν Ευρώπην, πάντοτε δε θα επιχειρή να επιβάλη τον μιλιταρισμόν της επί των Βαλκανίων, όπως επεχείρησε να πράξη η Πρωσσία εις την Δυτικήν Ευρώπην».

        Η Θράκη ζούσε τότε μεγάλες στιγμές, με αγωνία αλλά και ελπίδα, περιμένοντας την απελευθέρωσή της, που άργησε να έρθει και τελικά ήρθε μέσα από πολυετείς και μεγάλες δοκιμασίες θηριωδιών, ωμοτήτων και γενοκτονικών διαθέσεων. Όμως άντεξε...



Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



ΠΗΓΕΣ

*Αρχείο εφημερίδων “Καιροί”, “Εμπρός, "Εστία" Αθηνών, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.







28 σχόλια:

  1. Πατιαλιάκας Κωνσταντίνος
    Το 1922 όμως; Δήλωσε στον Πλαστήρα ότι εάν δεν αποδεχθούν την παραχώρηση της Ανατ. Θράκης παραιτείται από αντιπρόσωπός τους στις συνομιλίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κορνηλία Καραμπίνα
    ΝΑΙ ...ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΤΟ ΚΑΡΑΓΑΤΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ Ο ΙΝΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ.....ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΣ ΑΕΙ....ΟΠΩΣ ΚΑΙΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΤΕΨΟΥΝ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ,ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ....ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλα τα λέμε. Αυτό είδικά, το έχω γράψει σε άλλη περίσταση που αφορούσε το Καραγάτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Περί της παραιτήσεώς του από τις συνομιλίες της Λωζάνης, το έχω γράψει με αφορμή άλλο άρθρο. Βλέπετε στο https://sitalkisking.blogspot.com/2020/05/1923.html#more

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αθανασια Τσακπινογλου
    Οι συνειρμοι με τη σημερινη πραγματικοτητα, αναποφευκτοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Vassilios Kazakidis
    Όπως αναφέρατε σε άλλο άρθρο σας, ο βενιζέλος δεχόταν να παραχωρήσει έναν χώρο για χρήση και όχι κυριότητα της Βουλγαρίας δίπλα στην Αλεξανδρούπολη, αλλά δεν το δέχθηκε η Βουλγαρία που δεν κατάφερε τις μαξιμαλιστικές επιδιώξεις της ούτε με τον 2οΠΠ. Η δυτική θράκη δεν περιέρχετο στην Βουλγαρία ούτε καν με την συνθήκη του Αγ. Στεφάνου (1878).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλογραμμένο και τεκμηριωμένο όπως πάντα. Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο Ινονού δεν γύρισε μόνο με το Κάραγατς, αλλά και με δύο Ελληνικότατα νησιά την Ίμβρο και την Τένεδο, τα οποία μάλιστα αντί να παραδοθούν σε τοπικές αυτοδιοικούμενες αρχές, όπως προέβλεπε η συνθήκη της Λωζάννης, παραδόθηκαν σε αμιγώς Τουρκικές αρχές. Και να μην ξεχνάμε και την τραγική εκκένωση της Ανατολικής Θράκης που είχε προηγηθεί. Για ποιές επιτυχίες μιλάμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αριδακη Σοφια
    Ευχαριστώ άλλο ένα κομμάτι της ιστορίας της πολύπαθης Θρακης, να είστε καλά και να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Pagona Sianidou
    Ευχαριστούμε πολύ για τα πολύτιμα ιστορικά στοιχεία που μας παρουσιάζετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φίλε ανώνυμε, πουθενά στο κείμενό μου δεν υπάρχει η λέξη επιτυχία ή επιτυχίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σευχαριστω Παντελκη για την λεπτομερη και τεκμηριωμενη αναφοραστα γεγονοτα της εποχης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν αναφερόμουν στο περιεκτικότατο άρθρο σας το οποίο (όπως πάντα) παρουσιάζει πάντα με στοιχεία ιστορικές αλήθειες. Άλλους αφορούσε. Και με την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω και να σας συγχαρώ για το έργο σας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κορνηλία Καραμπίνα
    Pantelis Athanasiadis χαιρομαι πολυ τις αναρτησεις σας...ειναι τοσο ενδιαφερουσες....μου αρεση η ιστορια γενικως αλλα με εξηταρουν κατι λεπτομερειες γεγονοτων που δεν τα γραφουν συνηθως βιβλια ιστοριας....την αναρτηση για το καραγατς δεν την διαβασα...μηπως να την ξαναφερνατε στην επιφανεια?????ευχαριστω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Pantelis Athanasiadis
    https://sitalkisking.blogspot.com/2019/07/blog-post.html...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κορνηλία Καραμπίνα
    Pantelis Athanasiadis Ευχαριστω....διαβασα το κειμενο με μεγαλο ενδιαφερον....εχω διαβασει ολα τα υπο του Ερνεστ Χεμινγκγουει....επισης αναλογα κειμενα ουκ ολιγα...ομως το θεμα με τον Βενιζελο θελω να πιστευω οτι δεν ειναι αντικειμενικο...κοντα στα τεραστια σφαλματα του αυτο ειναι το κορυφαιο...του κλαφτηκε ο Ισμετ Ινονου ....---πως θα γυρισω πισω με αδεια χερια.
    .θα μεριξουν αμεσως----και για να μην πεσει ο φιλος του--ειχαν προσωπικη σχεση---εδωσε Ελληνικο εδαφος....ηθελα ναξαιρα αν του ζητουσε κομματι της αυλης του θα εδινε????ο Βενιζελος ειναι υπερεκτιμημενος...εχει κανει κολοσιαια σφαλματα....αλλα καθαγιαστηκε λογω καταγωγης....σημερινοι αντικειμενικοι μελετητες τον χαρακτηριζουν περιπου εθνικο μειοδοτη...δυστυχως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κώστας Ευαγγελούδης
    Κορνηλία Καραμπίνα Μην ξεχνάς ότι δεν ήταν ούτε καν βουλευτής. Τον κάλεσαν να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Αλλού να βρεις τις αιτίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κορνηλία Καραμπίνα Χωρις διαθεση αγιοποιησης, αυτα που λες σε ποιες πηγες υπάρχουν; Εγω στο αρθρο μου αναφερω πηγές και στα κρισιμα Πρακτικα εχω φωτογραφια του σχετικου αποσπάσματος. Βεβαιως εκανε λαθη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κορνηλία Καραμπίνα
    Pantelis Athanasiadis Ο καθηγητης Βακουφαρης...ηταν γνωστης της ιστοριας....ειχε διατελεση καθηγητης στην Κων/πολη.....ειχε μελετηση αρχεια.....γνωριζε πολυ καλα το ολο θεμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. παρασχος ανδρουτσος
    Κατά τα άλλα παρέδωσε αμαχητί την αν Θράκη στους Τούρκους και την αν Ρωμυλία στους Βουλγάρους αυτά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Nikolaos Vasileiou
    Βρε πατριώτη τι σχέση έχει ο Βενιζέλος ή οποιοσδήποτε άλλος Ελλην πρωθυπουργός με την ανατολική Ρωμυλία ; Όταν έγινε η προσάρτησή της στην Βουλγαρία το τότε Ελληνικό κράτος είχε τα σύνορά του λίγο πιό πάνω από την Λάρισα . Ήταν αδύνατο συνεπώς να επέμβει. Από πολλόυς ακούω ότι η Ελλάδα παρέδωσε αμαχητί την Αν Θράκη. Κάθησα και μελέτησα το θέμα και ειδικότερα την κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός Στρατός . Η πικρή αλήθεια ήταν ότι δεν υπήρχε στρατός. Ο στρατηγός Φράγκου αναφέρει στα απομνημονεύματά του ότι μετά τις 18 Αυγούστου 1922 δεν υπήρχε συντεταγμένος στρατός στην Μικρά Ασία. Ο μάρτυράς υπεράσπισης (υπεράσπισης επαναλαμβάνω) στην δίκη των εξ ταγματάρχης Παναγάκος , είπε ότι ότι μετά την επίθεση του Κεμάλ ο Ελληνικός στρατός διαλύθηκε και οι στρατιώτες λιποτακτούσαν. Όσοι αξιωματικοι προσπαθούσαν να τους σταματούσαν εκτελούντο από τους λιποτάκτες. Η μεραρχία θράκης που εστάλει στην Σμύρνη , όταν έφτασε στην Σμύρνη εστασίασε και αρνήθηκε να αποβιβαστεί. Πως λοιπόν θα έδινες την μάχη ; Με τους στασιαστές , τους λιποτάκτες της Μικράς Ασίας και μια Ελλάδα διχασμένη ; Μόνο τον Φεβρουάριο του 1923 η Ελλάδα κατόρθωσε να αναστήσει τον στρατό της , αλλά το πουλάκι όμως είχε πετάξει. Αν θέλεις να μάθεις τι , κατά την αποψή μου φυσικά, έγινε στην Ελλάδα με τις εκλογές του 1920 και τα αίτια της καταστροφής , υπάρχει στο YOUTUBE ανάρτησή μου με τίτλο '' Ο Ελ Βενιζέλος και οι εκλογές τον Νοεμβριο 1920''. Είναι 42 λεπτά αλλά αξίζει τον κόπο να ακούσεις μία ανεξάρτητη φωνή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Theodoros Dimosthenis Lymperakis
    Η προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στην Βουλγαρία έγινε πολύ πριν ο Βενιζέλος αναλάβει την εξουσία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Apostolos Sarvalis
    Με πολυ μεγαλη ευκολια ομως εδωσε την Ανατολικη στον ξαδερφο του τον κεμαλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Η κατανόηση του ιστορικού γίγνεσθαι είναι πολύπλοκη διαδικαία. Το πιο δύσκολο σκάκι.
    Δυστυχώς, αντι να θέλουμε να μάθουμε, πολλοί θέλουμε εν τη αγνοία μας να πούμε τα δικά μας!
    Σεβαστό το σχόλιο του Nikolaos Vasileiou.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Andreas Makrides
    Νομίζω ότι αδικείς λίγο τον Βενιζέλο, μιλώντας για "εξαγνισμό" και "καταφανή αλλαγή στάσης" σε σχέση με το Θρακικό.

    Με τις εκφράσεις αυτές, είναι σαν να πιστεύεις πως ο Βενιζέλος μπορούσε το 1912-13 να διεκδικήσει τη Θράκη, αλλά δεν το έπραξε - και στον αναγνώστη δίνεται η εντύπωση πως θεωρούσε λογικά τα σύνορα της Ελλάδας στην Αν. Μακεδονία.

    Νομίζω πως ο πολιτικός της Μεγάλης Ιδέας δεν θα ήταν δυνατόν να είχε τέτοιες απόψεις και να τις άλλαξε στη συνέχεια. Γιατί για την εκπλήρωση της Μεγάλης Ιδέας, η Θράκη ήταν απαραίτητη - το λέει άλλωστε και ο ίδιος εμμέσως στην απαντητική του επιστολή στον Σταμπολίνσκυ.

    Κατά τη γνώμη μου ο Βενιζέλος ήταν ένας σκληρός ρεαλιστής. Ήξερε πότε έπρεπε να ζητά και πώς, και να εμφανίζεται στην Αντάντ ως παράγοντας ησυχίας, σταθερότητας και πειθαρχικότητας...

    Στην προκείμενη περίπτωση μάλιστα, αυτό που ήταν ανάγκη το παρουσίασε ως φιλοτιμία - δηλαδή ότι εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να εξασφαλίσουμε την ειρήνη στα Βαλκάνια, αλλά το "ευχαριστώ" σας κ. Βούλγαροι, ήταν οι διωγμοί των Θρακιωτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπήρξε μέγας, πραγματικά ξεχωριστός σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι ένα σημείο. Σταδιακά μετά το 1915 άρχισε να παρουσιάζει κάμψη στην απόδοσή του και το 1922 ήταν άλλος άνθρωπος. Οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι, έχω κάποιους κι εγώ στο μυαλό μου, αλλά το συμπέρασμα είναι αμάχητο. Πρώτα απ'όλα έχασε την ικανότητά του να σκέφτεται ψύχραιμα, εν μέσω πιεστικών καταστάσεων, και με μακρινό ορίζοντα. Για να φέρω ένα μόνο παράδειγμα, ο ίδιος άνθρωπος που διατήρησε τη Δυναστεία ανέπαφη το 1910,σε πείσμα κοινής γνώμης, συγκυριών κλπ, αποφάσισε να φτάσει στα άκρα το 1915, αδιαφορώντας για τις συνέπειες της διχόνοιας (να σημειωθεί ότι ο ίδιος ζήτησε τις δυναμικές αυθαιρεσίες της Αντάντ εις βάρος του πληθυσμού,που τσιμέντωσαν τον φανατισμό). Τον Εθνικό Διχασμό τον μετάνιωνε μέχρι το τέλος της ζωής του όπως δήλωνε ο ίδιος.
    Σε ό,τι αφορά την Ανατολική Θράκη, ο Στρατηγός Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν, που είχε διοριστεί μαζί με τον Πτολεμαίο Σαρηγιάννη, ως εκπρόσωποι της Ελλάδας στη διάσκεψη των Μουδανιών, έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι πολύ κακώς και πολύ εύκολα παραχώρησε η Ελλάδα την Ανατολική Θράκη (την οποία μάλιστα ο ίδιος είχε καθαρίσει το 1919 απ'τους Τούρκους). Δε νομίζω ότι υπάρχει πιο κατάλληλο πρόσωπο να εκφράσει άποψη. Σχετικώς ανέφερε ότι 1.ο Τουρκικός στρατός δεν ήταν σε θέση να επιχειρήσει απόβαση στην Αν. Θράκη για κανένα μήνα ακόμα 2. Τα στενά, τα όριζε ακόμα ο κραταιός ελληνικός στόλος, κατά συνέπεια απόβαση των Τούρκων ήταν αδύνατη για αρκετό χρονικό διάστημα 3.ο στρατός στον Έβρο, δεν ήταν διαλυμένος (κακώς λέει αποδίδονται τέτοια εύσημα στον Πάγκαλο), και εύκολα μέσα στο 2μηνο-3μηνο, που κατ'ελάχιστον ήθελαν οι Τούρκοι να αποβιβάσουν δυνάμεις, θα μπορούσε να καταστεί απολύτως ετοιμοπόλεμος και εν τω μεταξύ να υποχρεώσει τους Συμμάχους σε δεύτερες σκέψεις.
    Ο δε Στυλιανός Γονατάς,στα δικά του απομνημονεύματα, αναφέρει ότι σε κάποια φάση, περί το 1923, υπήρχε έντονη υποψία για "αδικαιολόγητη και συνεχιζόμενη υποχωρητικότητα Βενιζέλου" στα τουρκικά αιτήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αθανασιος Γιαλαμας
    Την παρεδωσε στην Τουρκια μετα απο 10 χρονια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...