*Στιγμιότυπο από την ομιλία
Η Δημοτική Τηλεόραση της Ορεστιάδας βιντεοσκόπησε την ομιλία
μου στην Ορεστιάδα με θέμα «Οι τελευταίες ελληνικές ημέρες της Αδριανούπολης
και του Κάραγατς». Η ομιλία οργανώθηκε από το Σύλλογο Απογόνων Αδριανουπολιτών
και Καραγατσιανών, στο πλαίσιο των «Ορεστείων
2019». Τα «Ορέστεια» είναι οι εκδηλώσεις που τελούνται κάθε χρόνο, για να
τιμηθούν τα γενέθλια της νεώτερης πολύς της Ελλάδας, της Νέας Ορεστιάδας.
Η ομιλία έγινε στην αίθουσα του ιστορικού «Φιλεκπαιδευτικού
Συλλόγου Αδριανουπόλεως».
Ευχαριστώ
την Δημοτική Τηλεόραση της Ορεστιάδας για την προβολή της ομιλίας μου και ιδιαίτερα
την κ. Βικτωρία Τσονίδου, για την βιντεοσκόπηση και την επιμέλειά της. Η
διάρκεια της ομιλίας είναι 52’ και 43’’.
Popi Manaridou
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθησαμε την ομιλια σας κυριε Αθανασιαδη, ειστε καταπληκτικος! Θερμα συγχαρητηρια!!
Χρυσα Φανφανη Στουρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο θλίψη
Ουρανια Μαυριδου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικός!
Στέλλα- Περιστέρα- Παλάζη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξάντλητος... συγχαρητήρια, Παντελή!
Georgia Mpetzios
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία αφήγηση... όλων των γεγονότων..
Vassilios Kazakidis
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Παντελή!!! Θυμήθηκα ότι αναφέρεται κάπου στη σχετική ιστορία ένα δημοψήφισμα που έγινε στις Καστανιές. Δεν έχω δει κάπου λεπτομέρειες. Έχει συμβολική αξία καθώς είναι το μόνο. Αργότερα έγινε κάποιο στην Αλεξανδρέττα.
vbafataki@gmail.com
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την εξαιρετική μελέτη και ομιλία σας
Λαμπρινή Γιουβανούδη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Παντελη μου, σ'ευχαριστω που κάθε φορά με ενημερώνεις!! Ό,τι έχει σχέση με την Πατρίδα μας τον Έβρο, νασαι παντα καλά!!!
Πασχαλιά-Λίτσα Κυπραίου Π.Π.Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΡΑΒΟ ΠΑΝΤΕΛΗ !!!
Vassilios Kazakidis
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πιστεύω σημαντικό να επισημανθεί ότι η Ανατολική Θράκη που παραχωρήθηκε στην Τουρκία το '22 ήταν μέρος της ελληνικής επικράτειας από το '20 με τους κατοίκους της να έχουν φορολογηθεί, ψηφίσει και στρατευθεί. Ανατολικοθρακιώτες στρατιώτες του ΕΣ μετά την κατάρρευση του μετώπου στην μικρασιατική καταστροφή ακολούθησαν τους δικούς τους στο δρόμο της προσφυγιάς ή τους βρήκαν αργότερα. Μακάρι να μην ξανασυμβεί!
Για το θέμα που θέτεις μπορείς να δεις μια άλλη ομιλία μου του Νοεμβρίου 2018, πάλι στην Ορεστιάδα. https://sitalkisking.blogspot.com/2018/11/blog-post_21.html
ΑπάντησηΔιαγραφήVassilios Kazakidis
ΑπάντησηΔιαγραφήEυχαριστώ! Πιστεύω ότι μετά το Chanak Αffair και την έλλειψη επιλογών, η Αγγλική πολιτική συντάχθηκε με την Γαλλική. Ο Lloyd και ο Corson βρισκόταν σε διαφωνία αναφορικά με την πολιτική της Αγγλίας. Με την έλλειψη στρατεύματος από την κοινοπολιτεία και την Ελλάδα δεν θα άνοιγαν νέο μέτωπο με την Τουρκία και ο Corson ανέλαβε να κλείσει το θέμα. Όπως αναφέρεται στην ομιλία σας υπήρχε χάος στην Αθήνα μετά την μικρασιατική καταστροφή. Η ελληνική κυβέρνηση απήντησε αρνητικά σε ερώτημα της Αγγλίας για διαθεσιμότητα στρατευμάτων για την υπεράσπιση των στενών μετά την καταστροφή στο Αφιόν. Το ελληνικό ΥΠΕΞ ούτε που γνώριζε τις λεπτομέρειες της συνθήκης της Σόφιας του '15. Ο Κεμάλ είχε προλειάνει το έδαφος διπλωματικά με τη Γαλλία (Ancora Accord - Oct '21) για το τι θα κερδίσει σε περίπτωση νίκης στη Μικρασία και δεν υπήρξε καν ελληνική στρατηγική για το τι θα γινόταν με τη Θράκη. Το σχέδιο του Χατζηανέστη για κατάληψη της Πόλης δεν αξίζει σχολιασμό. Η διχασμένη Ελλάδα βρέθηκε εκτεθειμένη χωρίς συμμάχους και δύναμη για να μπορεί να ρισκάρει περαιτέρω πολεμικές αναμετρήσεις στα Βαλκάνια. Η Σερβία αρνήθηκε να συμμετάσχει και η Βουλγαρία εποφθαλμιούσε την έξοδο στο Αιγαίο που είχε χάσει το '19. Η οικονομία της χώρας είχε χρεοκοπήσει και ήθελε να ξεμπερδεύει στρατιωτικά υπό το βάρος του προσφυγικού κύμματος. Και ο τύπος των Αθηνών δεν πρόβαλε το θέμα αρκετά, όπως λέτε, ίσως γιατί η Θράκη έπρεπε να γίνει Ιφιγένεια στη θυσία για να κλείσει το ελληνοτουρκικό μέτωπο, όπως αποφάσισαν άλλοι για μας χωρίς εμάς.. Πολλά διδάγματα για πολλά λάθη που μακάρι να μην ξανασυμβούν. Πολλά από αυτά τα διάβασα στο βιβλίο πολιτικής ιστορίας του παππού της συζύγου μου που ήταν καθηγητής και διπλωμάτης μεταπολεμικά στον Καναδά.
Vassilios Kazakidis
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελευταία έψαξα λίγο για τον αδερφό του παππού μου που χάθηκε στη Μικρασία το '22. Ο στρατευμένος Ευάγγελος Μπαμπούρας ήταν 20 χρόνια μεγαλύτερος του παππού μου Δανιήλ και υπηρετούσε στον Υγειονομικό Όρχο του Β' ΣΣ. Έστελνε συχνά γράμματα στο σπίτι και στο τελευταίο τελειώνει με το στιχάκι: "Από μακριά σας χαιρετώ δεν έχω πια ελπίδα σαν όνειρο μου φαίνεται πως θα ξαναδώ πατρίδα"!😢
Πόσο λυπηρό... Τον παππού σου το Δανιήλ τον θυμάμαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήVassilios Kazakidis
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το πέρασμα του Έβρου το '22 από τούς πρόσφυγες υπήρχε και μία ξύλινη γέφυρα κοντά στο Διδυμότειχο στο δρόμο για Μακρά Γέφυρα. Δεν είναι η σιδηροδρομική του Πυθίου που διατηρήθηκε. Δεν γνωρίζω το πότε και από ποιόν κτίστηκε, αλλά λίγο μετά την διέλευση των τελευταίων προσφύγων το φθινόπωρο του '22, η γέφυρα ανατινάχθηκε από τους Τούρκους για να μην μπορεί να λειτουργήσει σαν πέρασμα πια (σε περίπτωση επιχείρησης του ΕΣ). Η πληροφορία είναι πριν 30 χρόνια από κάποιον Αδριανουπολίτη που ζούσε στο Διδυμότειχο. Ο χάρτης παρακάτω είναι της περιοχής του 1885. Στον 2ο Βαλκανικό το '13 οι Τούρκοι πέρασαν στο βόρειο Έβρο από τους Πετράδες, ίσως να είναι το ίδιο σημείο.
Στην προηγούμενη ομιλία μου για την άδικη εκκένωση της Ανατολικής Θράκης, αναφέρομαι σε ανταπόκριση του δημοσιογράφου Αποστολίδη από το Διδυμότειχο, ο οποίος κάνει λόγο για γέφυρα στον Έβρο, αλλά χωρίς άλλες πληροφορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφή