ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ, ΤΟ 1902, ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ…ΜΠΑΜ!!!

*Οι δύο "μονομάχοι" Βασίλειος Βουδούρης και Κωνσταντίνος Τρικούπης, 

στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων

*Δύο αλλεπάλληλες μονομαχίες

σημαντικών πολιτικών, το 1902,

με αναπάντεχα αποτελέσματα.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

         Το Φεβρουάριο του 1902, δύο μονομαχίες- αναίμακτες ευτυχώς- συγκλόνισαν την κοινή γνώμη της μικρής τότε Αθήνας, αφού οι μονομάχοι, ήταν διακεκριμένοι πολιτικοί της εποχής εκείνης αλλά και απόγονοι μεγάλων τζακιών. Πρωθυπουργός, ήταν ο Αλέξανδρος Ζαΐμης και Πρόεδρος Βουλής ο Νικόλαος Λεωνίδας.

          Όλα άρχισαν στις 9 Φεβρουαρίου 1902. Την ημέρα εκείνη, η Βουλή συζητούσε το σημαντικό νομοσχέδιο «Περί δυνάμεως του κατά γην στρατού κατά το 1902» με ομιλητές τους Νικ. Λεβίδη, Γ. Θεοτόκη Στέφ. Δραγούμη, Λεων. Δεληγεώργη,  Βασ. Βουδούρη Θεόδ. Βελλιανίτη, Νικ. Χατζίσκο, Γ. Πετροπουλάκη. Προήδρευε ο Νικόλαος Λεωνίδας, εκ Σπετσών.

          Στις αγορεύσεις που επεκτάθηκαν σε κριτική για το ρόλο των βασιλοπαίδων στο Στράτευμα, αλλά και για την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, θεωρήθηκε, ότι μεταξύ άλλων διατυπώθηκαν και υπαινιγμοί κατά του Χαρίλαου Τρικούπη, γεγονός που ενόχλησε τον βουλευτή Μεσολογγίου Κωνσταντίνο Τρικούπη, εξάδελφο του μεγάλου  πολιτικού.

Η ΒΟΥΛΗ ΑΡΧΙΖΕΙ... ΝΕΟ-ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΚΑ!!!!

          Η Βουλή που προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές  «φουλάρει» τις μηχανές  της για να παράγει νομοθετικό έργο…        

          Δυστυχώς οι ελπίδες του λαού, είναι περιορισμένες. Κανένας πλέον δεν πιστεύει, πως το έργο της νέας Βουλής θα ανακουφίσει το λαό ο οποίος έχει πληγεί ποικιλότροπα… Το μαρτυρούν άλλωστε τα εκκαθαριστικά της εφορίας, που καταφτάνουν αυτές τις μέρες σωρηδόν στα νοικοκυριά.

          Αντί άλλων σχολίων, θα παραθέσω ένα μέρος από ένα έμμετρο σχόλιο του Π.Π.Πηγαδιώτη, διευθυντή του «Νέου Αριστοφάνη» που δημοσιεύθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1896.

          Προσέξτε ιδιαίτερα τις τελευταίες αράδες του στιχουργήματος αυτού

          Αδέρφια, βοήθειά μας….

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ- Τηλεοπτική εκπομπή

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Τετάρτη 28/03/2012 ώρα 20:30- 21:00

Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ

Ενημερωτική Εκπομπή

Συζήτηση με την αφορμή την έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη, που διοργανώνει η Βουλή των Ελλήνων.
Δημοσιογραφική Επιμέλεια– Παρουσίαση: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

Συμμετέχουν η κ. ΝΙΚΗ ΜΑΡΩΝΙΤΗ Λέκτορας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και η Διευθύντρια 

της Βιβλιοθήκης της Βουλής κ. Ευρυδίκη Αμπατζή.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Αυτά, που έφυγαν....

Επλούτει εκ της μεταξοτροφίας...

*Το Διδυμότειχο την εποχή της Τουρκοκρατίας

*Σελίδες από την εκπαιδευτική ιστορία

Διδυμοτείχου και Σουφλίου στον ΙΘ' αιώνα

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Διδυμότειχο και Σουφλί, ήταν δυο πόλεις της Θράκης, που διέθεταν κατά τον ΙΘ΄ αιώνα αλλά και πολύ νωρίτερα, σπουδαία ελληνικά σχολεία. Είχαν επίσης και μεγάλη παραγωγή μεταξιού.        
          Υπάρχει στο φάκελο της Βιβλιοθήκης της Βουλής, μια έκθεση που συνετάγη στις 15 Οκτωβρίου 1868 (Σ.Σ. Οι ημερομηνίες όλες αναφέρονται στο Παλαιό ή Ιουλιανό Ημερολόγιο, που ίσχυε τότε) από τον Νικόλαο Χατζόπουλο, διευθύνοντα προσωρινά, το ελληνικό υποπροξενείο Πύργου. Εκεί διαβάζουμε μια σημαντική πληροφορία για την οικονομική και εκπαιδευτική ζωή του Διδυμοτείχου.

          «Άλλοτε, γράφει, το Διδυμότειχον επλούτει  εκ της μεταξοτροφίας. Αλλά από του 1864 κατέπεσεν ολοσχερώς. Μόλις δε και μετά πολλού κόπου και δια της αόκνου ενεργείας, του Αγίου Διδυμοτείχου κυρίου Μεθοδίου, διατηρεί Ελληνικήν Σχολήν και Δημοτικόν, είτα δε και Παρθεναγωγείον. Αν δεν με απατά  η μνήμη, η Σεβ. Εκπαιδευτική Αδελφότης χορηγεί εις το Μεγάλο Δερβέντι (Μεγάλο Δέρειο σήμερα) της επαρχίας Διδυμοτείχου πεντηκοντάλιρον ετησίαν συνδρομήν».

          Αξίζει να αναφερθεί, ότι το Διδυμότειχο με την πανάρχαια ιστορία του αναφέρεται από πολλούς περιηγητές, αλλά και χαρτογράφους, της προ του 1800 εποχής. Σε έκθεση που είχε οργανωθεί στο Ζάππειο από 21 Σεπτεμβρίου έως 5 Οκτωβρίου 1998 από το υπουργείο Αιγαίου με θέμα τους χάρτες του Αιγαίου και της Κύπρου (1485-1800) από τις συλλογές Χρήστου Ζαχαράκι και Μαργαρίτας Κουτσογιαννοπούλου- Σαμούρκα, υπήρχε και ένας χάρτης του Joachim Ottens εποχής 1675 με το Αρχιπέλαγος και την Ηπειρωτική Ελλάδα. Στο χάρτη αυτό, αναφέρεται και το Διδυμότειχο με την ονομασία Dimotic. Το Διδυμότειχο περιλαμβάνεται και στη Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα.

ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

*Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Αδριανούπολης- Σπάνια φωτογραφία 

από το αρχείο του Γρηγόρη Αζορίδη

«Θυμόμουν τα πλατάνια,

το πλήθος στο Διδυμότειχο,

την αγριότητα που έκαιγε τα δέντρα θυμόμουν,

τα τραίνα με τους μελλοθάνατους

τη δίψα, τη δίψα».

Ζέφη Δαράκη

Από τη συλλογή «Ωσάν λέξεις» 1998

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Από τα δημοσιεύματα του Τύπου, προκύπτει ότι το Μάιο του 1872 η στρώση της σιδηροδρομικής γραμμής στο σημερινό νομό Έβρου προχωρούσε. Ήδη είχε κατασκευασθεί το τμήμα Δεδέαγατς- Φέρρες στο οποίο κυκλοφορούσε μια ατμάμαξα που μετέφερε υλικό για την προώθηση του έργου. Επίσης είχαν τοποθετηθεί οι σιδηροτροχιές μεταξύ Διδυμοτείχου και Αδριανουπόλεως.

ΡΟΖΟΥ: Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝ ΤΩΝ ΘΕΩΡΕΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

*Δημοσίευμα της εφημερίδας "Ακρόπολις" της 2ας Μαρτίου 1884 

με τους χουλιγκανισμούς της Ροζούς

·     Αντίπαλος του Χαρ. Τρικούπη

·     Οπαδός του Θεόδ. Δηλιγιάννη

·     Κυρία του καλού κόσμου, αλλά… γλωσσού

·     Κυριαρχούσε στα θεωρεία της Βουλής

·     “Πελματώδη ποδοκροτήματα, χειλώδη σφυρίγματα” και άλλα ευτράπελα!…

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

*Σκίτσο της Ροζούς στο ΡΩΜΗΟ του Γεωργίου Σουρή

          Ήταν κυρία του καλού κόσμου, αλλά έμεινε στην ιστορία σαν η μεγαλύτερη χούλιγκαν του Κοινοβουλίου! Η δράση της έφερε σε δύσκολη θέση, ακόμα και τον μεγάλο Χαρίλαο Τρικούπη.

          Ήταν η περίφημη Ροζού, δυναμική, εφευρετική και γλωσσού! Την γνώρισαν οι κοινοβουλευτικοί άνδρες των τελών του προπερασμένου αιώνα. Άλλοι την φοβήθηκαν και άλλοι την είχαν σύμμαχο και στήριγμα.

Τα πολύ παλαιότερα χρόνια, τις μεγάλες διαμάχες των πολιτικών- ιδιαίτερα δε των πολιτικών αρχηγών- παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον οι πολίτες από τα  θεωρεία του κοινού της Βουλής, η οποία τότε στεγάζονταν στο Μέγαρο του σημερινού Μουσείου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας στην οδό Σταδίου, πίσω από τον ανδριάντα του έφιππου Κολοκοτρώνη. Ένα μεγάλο διάστημα μάλιστα η Βουλή, στεγάζονταν και σε παρακείμενο χώρο, σε μια… παράγκα «πλινθόκτιστον» και «σανιδόπηκτον» όπως έγραφαν οι χρονογράφοι της εποχής.