Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Η επιδημία της χολέρας στον Τουρκικό στρατό της Θράκης το 1912-13

*Με βοϊδάμαξες μετέφεραν τους χολεριώντες Τούρκους στρατιώτες 
σε νοσοκομεία της Κωνσταντινούπολης







Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 




            Άγνωστα παράπλευρα πλήγματα, κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, δέχτηκε η Θράκη, όταν από τα Τουρκικά στρατιωτικά τμήματα, ξέσπασε μια φοβερή επιδημία χολέρας, η οποία μοιραία μεταδόθηκε στα αντιμαχόμενα Βουλγαρικά στρατεύματα, τα οποία στη συνέχεια τη μετέδωσαν στα ελληνικά στρατεύματα, κατά το Β’ Βαλκανικό Πόλεμο.
            Τα πρώτα κρούσματα άρχισαν να αναφαίνονται από τα μέσα του Οκτωβρίου 1912.
            Εδώ αξίζει να θυμίσουμε ότι στις αρχές του Οκτωβρίου 1912, οι συμμαχικές χώρες Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εξαιτίας της γεωγραφίας της Βαλκανικής Χερσονήσου, οι ‘Ελληνες άρχισαν να προελαύνουν από τα σύνορα της Μελούνας προς Βορράν, με στόχο τη Μακεδονία και την  Ήπειρο. Οι Βούλγαροι προέλασαν προς Νότο διέβησαν τη Ροδόπη και κατέλαβαν Γκιουμουλτζίνα (Κομοτηνή) και Δεδέαγατς, ενώ άλλες φάλαγγές τους, εισήλθαν στην Ανατολική Θράκη κατευθυνόμενες προς το κέντρο και περικυκλώνοντας την Αδριανούπολη, όπου πολιόρκησαν ασφυκτικά τους Τούρκους.
             Πολύνεκρες μάχες έγιναν και στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών. Επικεφαλής των Βουλγαρικών δυνάμεων ο στρατηγός Δημήτριεφ. Οι Σαράντα Εκκλησίες καταλήφθηκαν μετά από πείσμονες μάχες στις 11 Οκτωβρίου 1912, ενώ ο τουρκικός στρατός υποχωρούσε προς τη Βιζύη. Κατά την φυγή των Τούρκων ο Μεχμέτ Μουχτάρ Πασάς, δεν πρόλαβε να πάρει ούτε τις ατομικές αποσκευές του! Οι Βούλγαροι όμως κυρίευσαν επτά πυροβολαρχίες ταχυβόλων πυροβόλων, μεγάλη ποσότητα φυσιγγίων, 18 τηλεβόλα και 12 τοπομαχικά, καθώς και μεγάλες ποσότητες ζωοτροφών και άλλα εφοδίων. Μαζί με αυτά πήραν και… δύο αεροπλάνα που δεν μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν οι Τούρκοι!
*Από τις υποχωρήσεις των Τούρκων

            Στις 16 Οκτωβρίου οι Βούλγαροι κατευθυνόμενοι νότια, πίεσαν τους Τούρκους, που υποχώρησαν στο μέτωπο της γραμμής Διδυμοτείχου- Λουλέ Μπουργκάς. Η μάχη υπήρξε αιματηρότατη. Ο τουρκικός στρατός υπό την διοίκηση του Ναζήμ πασά αναγκάσθηκε να τραπεί σε άτακτη φυγή προς την Τυρολόη εγκαταλείποντας μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών.
*Ελληνικά λάφυρα από τους ηττημένους Βουλγάρους

            Ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος με αντιπάλους πλέον τους πρώην συμμάχους Έλληνες και Βουλγάρους άρχισε το καλοκαίρι του 1913 και ήταν σύντομος, αλλά άκρως νικηφόρος για την Ελλάδα. Τότε φαίνεται ότι μολύνθηκαν τα ελληνικά στρατεύματα,  από την επαφή τους με τα αντίστοιχα βουλγαρικά. Στο διάστημα μεταξύ των δύο πολέμων αρχικά σημειώθηκαν μερικά κρούσματα χολέρας σε κατοίκους των περιοχών Ξάνθης, Δοϊράνης και Καβάλας, οι οποίες βρίσκονταν πλέον υπό βουλγαρικό έλεγχο.  
 *Η χολέρα πλήττει την Τουρκία




Όταν μαθεύτηκαν τα πρώτα κρούσματα χολέρας

           

            Στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων οι Νεότουρκοι, επιστράτευσαν και ορισμένες ηλικίες Χριστιανών από τις αλύτρωτες περιοχές.
            Τότε παρουσιάστηκε το φαινόμενο των σχεδόν μαζικών λιποταξιών από τις γραμμές των Τούρκων, των Χριστιανών στρατιωτών, όταν μαθεύτηκαν τα κρούσματα της χολέρας.
             Ζωντανή περιγραφή αυτού του φαινομένου υπάρχει στο μυθιστόρημα του Μιχάλη Μπουναρτζίδη «Προσευχή για τις καινούργιες πατρίδες», όπου όμως ο συγγραφέας βασισμένος στις αφηγήσεις του παππού του, ο οποίος έζησε την κατάσταση εκείνη και δραπέτευσε μέσα από μυθιστορηματικές συνθήκες, περιγράφει την ατμόσφαιρα, τότε που ξέσπασε η επιδημία της φονικής χολέρας στη Θράκη, μέσα στις γραμμές των τουρκικών στρατευμάτων.
*Τρόμος από την εξάπλωση της χολέρας


            Μια πρώτη είδηση που ανιχνεύει κανείς, αναφέρει ότι τρία κρούσματα χολέρας σημειώθηκαν μεταξύ προσφύγων που προέρχονταν από το Σουφλί. Τη δημοσίευσε στις 28 Οκτωβρίου 1912 η εφημερίδα «Καιροί{ των Αθηνών.
Ακολούθησαν τηλεγραφήματα , από την Κωνσταντινούπολη προς τη Ρώμη, που δημοσιεύθηκαν και στην Αθήνα, την 1η Νοεμβρίου 1912. Ανέφεραν ότι και μέσα στην Οθωμανική πρωτεύουσα, σημειώθηκαν 18 κρούσματα χολέρας, τρία από τα οποία ήταν θανατηφόρα. Τρείς μέρες αργότερα νέες πληροφορίες από την Κωνσταντινούπολη ανέφεραν ότι «η χολέρα ενέσκηψεν εκεί μεθ’ ορμής και λαμβάνει τροπήν επιδημίας. Ο τουρκικός στρατός της Τσατάλτζας, λέγεται ότι μαστίζεται υπό της νόσου ταύτης». Πολλοί άμαχοι λόγω των φονικών συγκρούσεων έφευγαν προς την Κωνσταντινούπολη. Πρόσφυγες με βοϊδάμαξες προσπαθούσαν να σωθούν από τον πόλεμο και μετέφεραν παντού το θανατηφόρο δονάκιο της χολέρας.
Δέκα μέρες αργότερα τα κρούσματα μέσα στην Κωνσταντινούπολη είχαν φτάσει τα 28 και από αυτά τα 12 ήταν θανατηφόρα!
            Στην Τσατάλτζα συνεχίζονταν οι πολυήμερες άγριες μάχες μεταξύ Τούρκων και Βουλγάρων. Όπως έγραψε όμως η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου, στις αρχές Νοεμβρίου 1912, εκείνο που καταστρέφει τους Τούρκους είναι η χολέρα. Και η καταστροφή που επιφέρει στους Τούρκους, είναι «δυσπερίγραπτη». Και πρόσθετε:
            «Το φρικωδέστερον δε είναι ότι τα πτώματα των εκ του λοιμού νεκρών στιβάζονται εις σωρούς άταφα και εις τα προχώματα της οχυρωματικής γραμμής της Τσατάλτζας και εις τους δρόμους».
            Ο ανταποκριτής της  εφημερίδας «Νέος Ελεύθερος Τύπος» της Βιέννης τηλεγραφούσε, ότι ο ίδιος παρέστη αυτόπτης μάρτυρας του φοβερού αυτού ολέθρου, περιέγραφε την καταστροφή ως «σκηνές της κόλασης» και βεβαίωνε ότι μεταξύ των θυμάτων, υπάρχουν πασάδες και άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί.
            Στην Κωνσταντινούπολη, το υγειονομικό συμβούλιο αποφάσισε να διαθέσει 10.000 τουρκικές λίρες για την καταπολέμηση της χολέρας.
*Ο Χάρος βγήκε παγανιά... Διεθνώς γνωστό γίνεται το θέμα.



Μια περιγραφή, που μυρίζει θάνατο…



            Λίγο πριν από τα μέσα Νοεμβρίου 1912 η βουλγαρική εφημερίδα «Τριμπούνα» δημοσίευσε μια φρικιαστική περιγραφή του ανταποκριτή της στο βουλγαρικό στρατό για την κατάσταση περί το χωριό Χαδέμκιοϊ. Συγκεκριμένα έγραψε:
            «Δεν τολμώ να καθορίσω αριθμόν των χολεροβλήτων. Επί εκτάσεως είκοσιν όλων χιλιομέτρων έβλεπα παντού πτώματα εγκαταλελειμμένα, αναδίδοντα φρικώδεις αναθυμιάσεις. Είδα αγωνιώντας εν μέσω στρατού, όστις αδιαφορών ητοιμάζετο δια την μάχην. Αλλά δεν είχα ιδή τίποτε ακόμη. Η τρομερά εικών με ανέμενεν εις το Χαδέμκιοϊ, όπου εισήλθα διασπάσας την υγειονομική ζώνην. Η φαντασία δεν δύναται να συλλάβη το φρικώδες θέαμα, το οποίον θα μείνη εις την μνήμην μου αιώνιος εφιάλτης. Οι πάσχοντες εστάλησαν εις το χωρίον τούτο τόσον πολυπληθείς, ώστε δεν κατέστη δυνατόν να περισυλλεχθώσιν. Εις όλα τα μέρη, οικίας, σταύλους, μάνδρα,ς οι ασθενείς ήσαν ερριμένοι κυριολεκτικώς εις σωρούς. Μεταξύ αυτών υπήρχεν εκατοντάς πτωμάτων.
            Απαισία δυσωδία ανεδίδετο. Οι χολερικοί οίτινες είχαν στηρίξει τα νώτα εις τους τοίχους και απέθανον εκεί εφαίνοντο αναπαυμένοι. Άλλοι είχαν πέσει  με το πρόσωπον  επί του χώματος. Πτώματα ήσαν πεταγμένα εδώ και εκεί, εις τους δρόμους. Και διαρκώς νέοι ήρχοντο. Μία αμαξοστοιχία με μυρίας δυσχερείας κατώρθωσε να φορτώση μερικούς δια την Κωνσταντινούπολιν. Καθ’ οδόν όμως απέθανον οι περισσότεροι.
            Εις τους δρόμους της Σταμπούλ και του Πέραν βλέπει κανείς ομίλους 20-40 στρατιωτών χολεριώντων, οίτινες μεταβαίνουν πεζοί, μόλις συρόμενοι  εις τα νοσοκομεία. Πολλοί πίπτουν καθ΄ όδόν».   
            Στην Κωνσταντινούπολη επικρατούσε μεγάλη ανησυχία. Τα ξένα κράτη, έφεραν αγήματα δικά τους και φρουρούσαν τις πρεσβείες τους, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις, που οι Βούλγαροι ανέστειλαν κινήσεις προέλασης, για να αποφύγουν επαφή με Τούρκους της Τσατάλτζας, που τη μάστιζε η χολέρα.
            Η κατάσταση στα μέσα Νοεμβρίου 1912 είχε γίνει εφιαλτική. Οι «Τάιμς» του Λονδίνου έγραφαν ότι είχε καταπέσει τη ηθικό του τουρκικού στρατού και ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες των ουλεμάδων να τονώσουν το ηθικό των στρατιωτών, δεν αναθερμάνθηκε η εμπιστοσύνη τους. Οι περισσότεροι απροκάλυπτα έλεγαν ότι δεν υπάρχει πλέον ελπίδα αντίστασης, ότι κουράστηκαν να πολεμούν και θέλουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
            Σε πρώτη φάση το πρόβλημα της επιδημίας έλυσε η ανακωχή που υπέγραψαν οι Τούρκοι και έτσι μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη της χολέρας. Οι συνολικές απώλειες του Τουρκικού στρατού υπολογίσθηκαν σε περίπου 100-120.000 άτομα, από τις οποίες οι 75.000 οφείλονταν σε μεταδοτικά νοσήματα και μόνο οι 50.000 οφείλονταν στις μάχες!!!
            Το γεγονός αυτό, δηλαδή της επιδημίας χολέρας και της έλλειψης αποτελεσματικών μέτρων υγιεινής, θεωρήθηκε μια από τις αποτυχίες του στρατηγού Φον Ντερ Γκόλτς πασά, που τον είχαν καλέσει από τη Γερμανία να αναδιοργανώσει τον Τουρκικό στρατό.
Τα πρώτα κρούσματα χολέρας κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ανησύχησαν τους Βουλγάρους. Ο βασιλιάς Φερδινάνδος της Βουλγαρίας κάλεσε από τη Βιέννη τον καθηγητή Rudolf Krauss ο οποίος με ομάδα γιατρών, πήρε μέτρα για να αντιμετωπίσει την επιδημία στο βουλγαρικό στρατό.
*Καθηγητής Κωνσταντίνος Σάββας. Ο ένας από τους δύο στυλοβάτες του συστήματος προστασίας των ενόπλων δυνάμεων από την επιδημία της χολέρας του 1912-13



Ο Β'  Βαλκανικός Πόλεμος



            Οι πληροφορίες για κρούσματα χολέρας στη Θράκη από την αρχή του πολέμου, κινητοποίησαν αμέσως τις ελληνικές στρατιωτικές υγειονομικές αρχές.
Από το χειμώνα του 1912-1913 άρχισαν να λαμβάνονται τα πρώτα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτής της φονικής επιδημίας . Επικεφαλής της υπηρεσίας του αντιχολερικού αγώνα, τοποθετήθηκαν  ο Γενικός Αρχίατρος Παναγιώτης Μανούσος και ο επίτιμος Αρχίατρος Κωνσταντίνος Σάββας, καθηγητής Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με προσωπική διαταγή του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου.
Η επιδημία της χολέρας στην ελληνική πλευρά εμφανίστηκε στις 14 Μαΐου 1913 αρχικά σε ένα στρατιώτη του 5ου Συντάγματος Πεζικού, που στρατοπέδευε στην περιοχή του Παγγαίου. Η φοβερή  νόσος είχε μεταφερθεί από πρόσφυγες των γύρω περιοχών και επεκτάθηκε στις γειτονικές μονάδες εκστρατείας.
            Σύντομα, τα κρούσματα έφτασαν τα τριάντα και οι θάνατοι τους επτά στις αρχές Ιουνίου 1913. Η έξαρση της χολέρας μεγάλωνε όσο εντείνονταν η προέλαση του ελληνική στρατού σε χολερόπληκτες περιοχές, που κατείχαν οι υποχωρούντες Βούλγαροι.
            Ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της χολέρας αποδείχθηκε υποδειγματικός. Αμέσως καθορίσθηκαν υγειονομικές ζώνες, με επιβολή καραντίνας και επιβολή μαζικού εμβολιασμού τόσο των στρατιωτών όσο και του πληθυσμού των περιοχών που είχαν πληγεί. Επίσης δημιουργήθηκαν σε πολλές περιοχές λοιμοκαθαρτήρια και υγειονομικοί σταθμοί.
Στα μέσα Ιουνίου αποφασίστηκε η παραγωγή εμβολίου στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξασφαλίσθηκε επάρκεια. Τότε εμβολιάστηκαν περίπου 500.000 άτομα δηλαδή 150.000 στρατιώτες και 350.000 πολίτες. Αυτή η μαζικότητα των εμβολιασμών τότε, αποτέλεσε παγκόσμιο φαινόμενο.

*Από την επιδημία χολέρας που έπληξε τον Τουρκικό στρατό στη Θράκη



Αφηγούνται οι στρατιώτες…



            Έχουν διασωθεί προσωπικές επιστολές, ημερολόγια, αλλά και στρατιωτικά έγγραφα, που αναφέρονται στο πρόβλημα της χολέρας.
Ένας στρατιωτικός ο Κωνσταντίνος Βάσσος, στις 22 Ιουνίου 1913, έγραφε στο ημερολόγιό που κρατούσε, ότι ο ελληνικός στρατός  προελαύνει γεμάτος μίσος για τους Βούλγαρους λόγω και των ωμοτήτων που διέπραξαν και αυτό τον κάνει να ξεχνά ακόμα και την αδιαθεσία και τον πυρετό του και επιμένει να συνεχίζει την προέλαση. Στις αρχές Ιουλίου έγραφε ότι κατά τη διάρκεια της προέλασης των ελληνικών στρατευμάτων συναντούν άταφα πτώματα Βουλγάρων, κάτι που υποψιάζεται ότι γίνεται σκόπιμα, ώστε να μεταδοθεί η χολέρα και στον ελληνικό στρατό.
Ένας άλλος ο Δημήτριος Καμπάνης, είχε γράψει: «Ο φόβος που προκαλεί η ιδέα της χολέρας είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον που εμπνέουν τα πολεμικά όπλα. Γιατί από τις σφαίρες και τις οβίδες μπορεί να προφυλαχθεί κανείς, αλλά από τη χολέρα…».

*Αριστερά ο Κυριάκος Βενιζέλος, που κατατάχτηκε σε μονάδα του Παγγαίου. 
Δεξιά ο εύελπις Σοφοκλής Βενιζέλος. Αμφότεροι επιστρατευμένοι το 1912-13.


 Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος σε μια σύγκρουση που είχε στη Βουλή, έκανε γνωστό, ότι ο γιος του ο Κυριάκος αν και δεν είχε υποχρέωση στράτευσης, έσπευσε να καταταγεί ως εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους. Είχε κάποιο πρόβλημα στο πόδι και τελικά αν και είχε ανάγκη εγχείρησης, ανέβαλε την επέμβαση και έσπευσε στο Παγγαίο, όπου είχαν αρχίσει οι ελληνοβουλγαρικές εχθροπραξίες του δευτέρου Βαλκανικού Πολέμου. Εκεί, το σύνταγμα στο οποίο υπηρετούσε, είχε προσβληθεί από χολέρα! Ο Βενιζέλος, δεν ζήτησε την μετάθεση του γιου του Κυριάκου, ο οποίος έμεινε εκεί με κίνδυνο να προσβληθεί από το δονάκιο της χολέρας και ακολούθησε την πρωταγωνιστική πολεμική πορεία της μονάδας του, έως τη Τζουμαγιά (Λεπτομέρειες βλέπε στο   https://sitalkisking.blogspot.com/2009/10/blog-post.html).
Η επιδημία της χολέρας κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, ειδικά στη Θράκη ήταν μια από τις άγραφες και μη αναμενόμενες ταλαιπωρίες του Θρακικού Ελληνισμού, ο οποίος υπέστη τότε και φοβερές σφαγές και ανομολόγητους διωγμούς, τόσο από τους Τούρκους όσο και από τους Βουλγάρους, όσο διαρκούσαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι.



Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης  



ΠΗΓΕΣ
*Αρχείο εφημερίδων «Πατρίς», «Ακρόπολις», «Καιροί» Αθηνών.
*Δημήτριος Ντούρος «ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΩΣ ΒΙΩΜΑ: ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (1912-1913), ΙΜΧΑ.
*Γρηγόριος Σκαμπαρδώνης– Νικόλαος Σχίζας– Αλέξανδρος Καρδούλης «Η υγειονομική υπηρεσία κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων (2013).
*Εμμανουήλ Μαγιορκίνης, «Η επιδημία χολέρας κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων (2013).
*Καρδαμάτης Ι. «Τα πεπραγμένα επί της εν Μακεδονία χολέρας κατά τον Ελληνοβουλγαρικόν πόλεμον», Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας.

19 σχόλια:

  1. ντινος Γαλανος
    Θαυμασιο κειμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Penelope Kambakis Vougiouklis
    Το ´χει η μοίρα της Θράκη να βάλλεται πανταχόθεν...😢

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kleanthis Gavrielides
    Με τα μυαλά που έχουν θα γίνουν χειρότερα τώρα με τον Κορονοιο !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θωμη Καρακωνσταντινου
    Τελικά και ιστορικά η αντίδραση και η άμεση αντιμετώπιση επιδημιών, που σε άλλες χώρες ήταν καταστροφικές, ήταν και είναι για την Ελλάδα αδιαμφισβήτητα γεγονότα! Μακάρι να έρθει γρήγορα και το πολυπόθητο εμβόλιο...Και η αντίδραση αυτή να επεκταθεί και σε άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Georgios Tountas
    Ποτε δεν σταματησαν οι πανδημιες!! Απο οτι συμπεραινεται, η πανδημια αυτη επηρεασε τις Στρατ Επιχαιρησεις σε βαρος των Τουρκων!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Vassilios Kazakidis
    Πολύ ενδιαφέρον! Πιστεύω ότι η προέλαση των Βουλγάρων στην Ανατ. Θράκη σταμάτησε στην Τσατάλτζα όχι τόσο λόγω της οχείρωσης που υπήρχε εκει, αλλά λόγω της χολέρας, της αργής προέλασης του πεζικού καθώς το ιππικό τους παρέμεινε στην δυτική πλευρά του Έβρου (κάλυψη για πιθανή πλαγιοκόπηση από την τουρκική δύναμη στο Κίρτσαλι), αλλά και του ότι οι μεγάλες δυνάμεις της εποχης δεν θα επέτρεπαν κατάληψη της Κωνσταντινούπολης εφόσον σταμάτησαν και τους Ρώσους στον Αγ Στέφανο το 1878. Ο συμβιβασμός που επεβλήθει από τους Αγγλογάλλους στη Θράκη ήταν η γραμμή Αίνου-Μήδειας με το τέλος του 1ου Βαλκανικού. Η τουρκική πανολεθρία στον 1ο Βαλκανικό έφερε αλλαγές στην Πύλη με ενίσχυση του ρόλου των νεοτούρκων. Βουλγαρικά στρατεύματα που βρισκόταν στην Θράκη μεταφέρθηκαν σιδηροδρομικώς στην Μακεδονία πριν τον 2ο Βαλκανικό και μετέφεραν και τη χολέρα εκεί. Ταυτόχρονα με τις ελληνικές νίκες στη Μακεδονία στο 2ο Βαλκανικό, οι τούρκοι ανακατέλαβαν την Ανατ. Θράκη με την Αδριανούπολη και τον βόρειο Έβρο τότε. Η χολέρα μετακινούμενου στρατεύματος συχνά μεταφερόταν και στον ντόπιο πληθυσμό τότε. Στο Διδυμότειχο σπιτάλια με χρέη νοσοκομείου υπήρχαν στον Άγιο Χαράλαμπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βάγιος Αποστολία Μπιτζέκας
    Βασίλη ευχαριστούμε για τις πληροφορίες έχω και εγώ αναμνήσεις από την εξιστόρηση του παππού μου βαιος μπιτζεκας 1900..1991 μου είχε πει ότι στη μάχη της τσιαταλτζας υπήρχε μια γέφυρα που την βούλωσα τουρκικά κεφάλια οι Βούλγαροι και η αντίποινα μετά οι Τούρκοι με μαλια γυναικών μου τα εξιστόρησε όπως τα είχε ακουσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Vassilios Kazakidis
    Η υποχώρηση του τουρκικού στρατού και των αμάχων για να κλειστούν στην Πόλη ήταν άτακτη, αλλά πρόλαβαν. Στην Τσατάλτζα υπήρχε γραμμή αμύνης με πυροβολία των τούρκων. Το δεύτερο μπαλκόνι στο τζαμί στο Διδ/χο το φτιάξανε οι νεότουρκοι για να γιορτάσουν την επιστροφή τους στην πόλη το '13... Υπάρχουν λεπτομέρειες από αφηγήσεις συγγενών και ξενόγλωση βιβλιογραφία κυρίως. Δεν τα κάναμε στην ελληνική ιστορία. Να είσαι καλά Βάϊε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Panagiota Pitiakoudi
    Κάθε 100 χρόνια εχουμε και μια πανδημία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Vassilios Kazakidis
    Υπάρχουν στοιχεία για την διασπορά χολέρας στον άμαχο πληθυσμό κατά την υποχώρηση του Τουρκικού Στρατού στην Τσατάλτζα μετά την ήττα του στο Λουλέμπουργκάς το '12 και κατά την μεταφορά βουλγαρικών μονάδων από την Ανατ Θράκη στη Μακεδονία την άλλη χρονιά. Η μετακίνηση στρατού συχνά συνοδευόταν με διασπορά επιδημιών. Η μεραρχία των Τούρκων στο Κούρτσαλι που υποχώρησε νότια στην Δυτική Θράκη, βρίσκοντας τον Έβρο πλημμυρισμένο, δεν αναφέρει κρούσματα. Η πολιορκία της αποκλεισμένης Αδριανούπολης το χειμώνα του '12 έφερε και πείνα σε στράτευμα και αμάχους στην Θράκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Margarita Inglis Ragouzi
    Ευτυχώς που μας φωτίζει κ μερικές άγνωστες πτυχές της ιστορίας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κορνηλία Καραμπίνα
    Εφτασα να ψαχνω καθε πρωι τις αναρτησεις σας....παντα τοσο ενδιαφερουσες....ευχαριστω...παγωμενη καλημερα απο την Αλκυωνα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεδελούδης Ελευθέριος
    Πολύ επίκαιρη η παρουσίασις της επιδημίας, η οποία εμφανίσθηκε κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων 1912- 1913 και ήταν τόσο καθοριστική εις την εξέλιξιν των τότε προβλημάτων. Σας ευχαριστώ δια την ενημέρωσιν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χρυσάφης Συκακης
    Καλημέρα Παντελή.
    Πολύ καλά κάνεις και μας τα θυμίζεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χρυσα Φανφανη Στουρα
    Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες των δεινών της Θράκης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Katerina Ioannidou
    Μπράβο κύριε Αθανασιάδη!
    Ενδιαφέρουσα, λεπτομερής και επίκαιρη η ανάρτηση σας!
    Να είσαστε καλά και να μας ενημερώνετε πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Vassilios Kazakidis
    H χολέρα ήταν συνδεδεμένη με μετακίνηση στρατευμάτων. Μετά την Βουλγαροτουρκική μάχη στο Lule Burgas, και την ήττα των Τούρκων εκεί, υπήρξε κινητικότητα αμάχων Τούρκων προς την Πόλη με τους Βουλγάρους να προωθούνται και να σταματούν στα οχυρά της Τσατάλτζας, έξω από την Πόλη που είχε κλείσει. Η χολέρα άρχισε να εξαπλώνεται γρήγορα και στους δύο. Είχε αρχίσει και να καλοκαιριάζει. Παρά την επιτυχία τους στην Ανατ. Θράκη στον 1ο Βαλκανικό, οι Βούλγαροι επικεντρώθηκαν κατόπιν στη μεταφορά στρατευμάτων τους σιδηροδρομικώς στη Μακεδονία το καλοκαίρι του '13. Αυτά τα στρατεύματα έφεραν τη χολέρα στην Ανατ. Μακεδονία στον 2ο Βαλκανικό. Το ελληνικό υγειονομικό αντιμετώπισε αποτελεσματικά τη χολέρα εκεί στη λέλαπα του 2ου Βαλκανικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Anna Moystacka
    Τρομερό ενδιαφέρον πολύ
    Δραματικές καταστάσεις πάντως
    πρέπει όλοι να γνωρίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...