Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Ο Λεόν Τρότσκι καταγγέλλει Βουλγαρικές θηριωδίες εναντίον Τούρκων αιχμαλώτων στο Διδυμότειχο, το 1912

*Ο Τρότσκι ως δημοσιογράφος


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης       


                Είναι άγνωστο, αλλά ο Λεόν Τρότσκι ο περίφημος δημιουργός του Κόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ, κατήγγειλε το 1912, ως δημοσιογράφος, απίστευτες Βουλγαρικές θηριωδίες εναντίον Τούρκων αιχμαλώτων, στο Διδυμότειχο!!!
                O Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστέιν όπως ήταν το πραγματικό και πλήρες όνομά του, υπήρξε δυναμικός Μπολσεβίκος επαναστάτης εβραϊκής καταγωγής, αλλά και πολυγραφότατος θεωρητικός του Μαρξισμού. Διετέλεσε Κομισσάριος (υπουργός) Εξωτερικών αμέσως μετά την κομμουνιστική επανάσταση το 1917 και στη συνέχεια, στα χρόνια της Αντεπανάστασης, ίδρυσε τον Κόκκινο Στρατό και διετέλεσε Κομισσάριος Πολέμου. Υπήρξε ο θεωρητικός εμπνευστής της ιδέας της διεθνούς εργατικής αλληλεγγύης και της διαρκούς επανάστασης.  Μετά το θάνατο του Βλαντίμιρ Λένιν τον διέγραψαν από το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της αγεφύρωτης  διαφωνίας του στην πολιτική που άρχισε να εφαρμόζει ο Ιωσήφ Στάλιν. Εξορίστηκε το 1928 από την Σοβιετική Ένωση και κατέφυγε στο Μεξικό, όπου δολοφονήθηκε το 1940, από τον Ισπανό πράκτορα των Σοβιετικών, Ραμόν Μερκαντέρ.
                Ο Τρότσκι είχε έντονη επαναστατική δραστηριότητα πολλά χρόνια πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Το 1907 εξορίστηκε και με την οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Βιέννη ως το 1914, όπου εργάσθηκε ως δημοσιογράφος.
*Βουλγαρικά στρατεύματα διασχίζουν κάποια από τις γέφυρες στον Έβρο

Ο δημοσιογράφος Τρότσκι στα Βαλκάνια το 1912


                Το Σεπτέμβριο του 1912, όταν τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν στα Βαλκάνια, ταξίδεψε στη Βουλγαρία ως ανταποκριτής της εφημερίδας «Κιέβσκαϊα Μυσλ» (Η Σκέψη του Κιέβου) μαρξιστικής απόχρωσης, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Αντίντ Ότο. Οι ανταποκρίσεις του Τρότσκι από τους Βαλκανικούς πολέμους κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και ως εκ τούτου αντιμετώπισε πολλές φορές την άτεγκτη Βουλγαρική στρατιωτική λογοκρισία.
                Σε κάποια περίπτωση, το 1912, ο Τρότσκι δημοσίευσε μια κριτική για τη Βουλγαρική δημοκρατική διανόηση και την παρουσία της στη στρατιωτική λογοκρισία. Του απάντησε στις 19 Νοεμβρίου με επιστολή του ο Πέτκο Τόντορωφ, άνθρωπος των γραμμάτων, που εργάσθηκε ως λογοκριτής. Του έγραφε μεταξύ άλλων:
                «… θεωρώ τη συμμετοχή μου στη στρατιωτική λογοκρισία τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγώτερο  από την εκπλήρωση του καθήκοντός μου ως πολίτη. Όπως ακριβώς εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μου στάλθηκαν άλλοι να πολεμήσουν στο μέτωπο της Τσατάλτζας και άλλοι να πολιορκήσουν την Οντρίν (σ.σ. Αδριανούπολη) έτσι κι εγώ τοποθετήθηκα σε μια θέση, όπου έχω αναλάβει την προστασία του απελευθερωτικού μας στόχου απ’ όλους εκείνους τους ασυνείδητους κατασκόπους και τους πλιατσικολόγους, με τους οποίους τα έντυπα των Ευρωπαίων τοκογλύφων έχουν πλημμυρίσει τη χώρα μας…».
*Βούλγαροι στρατιώτες σκάβουν χαρακώματα 

                Ο Τρότσκι σχολίασε την επιστολή του Τόντορωφ στην «Κιέβσκαϊα Μυσλ» την επομένη γράφοντας μεταξύ άλλων:
                «Οι Ευρωπαίοι τοκογλύφοι διαθέτουν αρκετούς ντόπιους πράκτορες για να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους εδώ πέρα και εξάλλου πώς μπορεί η λογοκρισία να προφυλάξει από τους κατασκόπους; Από πότε οι κατάσκοποι υποβάλλον προς εξέταση τις αναφορές τους στους λογοκριτές; Αν πράγματι έχουν έρθει εδώ μερικοί κατάσκοποι μεταμφιεσμένοι σε δημοσιογράφους, τότε βρίσκουν σίγουρα τον τρόπο να κάνουν τη δουλειά τους, ακόμα και κάτω από άγρυπνο μάτι της λογοκρισίας».
                Στις 27 Νοεμβρίου 1912, ο Τρότσκι ευρισκόμενος στη Σόφια στέλνει μακροσκελή επιστολή στον Πέτκο Τόντορωφ, που στην πραγματικότητα αποτελεί και ένα έμμεσο μανιφέστο κατά της απόφασης της Βουλγαρικής ηγεσίας να αναμιχθεί στον πόλεμο αυτόν. Αναφερόμενος στο ρόλο της στρατιωτικής λογοκρισίας υπογραμμίζει ότι «η λογοκρισία σας δεν είχε στρατιωτικούς σκοπούς, δεν ενδιαφερόταν για τη διαφύλαξη στρατιωτικών μυστικών, αλλά μάλλον να κρύψει «μυστικά» πολύ διαφορετικού είδους: όλες τις μελανές κηλίδες, όλες τις βαναυσότητες και τα εγκλήματα, όλα τα αίσχη που συνοδεύουν κάθε πόλεμο και τον δικό σας ιδιαίτερα. Αυτά πασχίσατε πάνω απ’ όλα να κρύψετε από την Ευρώπη». Ο Τρότσκι καταγγέλλει επίσης απόπειρα τρομοκράτησης των Ευρωπαίων δημοσιογράφων και έκδοση δελτίων Τύπου, με τα οποία επιχειρούσαν να φορτώσουν στους Τούρκους αντιπάλους τους, όλες τις βιαιότητες, για να κρύψουν τις δικές τους.
*Βουλγαρικό Πυροβολικό


Βουλγαρικά εγκλήματα κατά των Πομάκων

                Μια ιδιαίτερα σημαντική καταγγελία του Τρότσκι σ’ αυτήν  την επιστολή αφορά τους Πομάκους.
                «Μήπως κύριε Τόντορωφ, δεν έχετε ιδέα για το τι εννοώ; Μήπως δεν γνωρίζετε πως στην αρχή του πολέμου τα στρατεύματά σας στη Ροδόπη κατέστρεψαν με πυρά Πυροβολικού ένα Πομάκικο χωριό με ολόκληρο τον πληθυσμό του- σπίτια και κτήματα, ανθρώπους και ζώα, γυναίκες και παιδιά; Μη μου πείτε πως αυτή η άγρα πράξη εξηγείται από την αγανάκτηση των στρατιωτών απέναντι σε Μουσουλμάνους Βούλγαρους που συμμάχησαν με τον εχθρό. Την ξέρω αυτή την εξήγηση τόσο καλά όσο και σεις. Μα ο εξοβελισμός της αναφοράς αυτών των μεσαιωνικών αντιποίνων ενάντια στους Πομάκους από τη στρατιωτική λογοκρισία. Το ότι μετά, ενώ ήταν ακόμα νωπό το έγκλημα, δεν ακούστηκαν φωνές διαμαρτυρίας και προειδοποίησης- αυτό πρέπει να απαλλάξει δίχως άλλο τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες σας από κάθε ενδοιασμό και να τους γέμισε με μια αίσθηση πλήρους ηθικής ελευθερίας από ευθύνες».
                Ο Τρότσκι στην επιστολή αυτή δεν κατονομάζει το πομακικό χωριό.
*Βούλγαροι στρατιωτικοί στον Καλέ, στο Κάστρο του Διδυμοτείχου 


Σαν αγριόπαπιες σκότωναν Τούρκους στο Διδυμότειχο

                Η επόμενη καταγγελία του Τρότσκι στην ίδια επιστολή του προς τον Πέτκο Τόντορωφ, αφορά βουλγαρικές βαναυσότητες στο Διδυμότειχο. Συγκεκριμένα γράφει:
                «Μήπως δεν γνωρίζετε το πώς αντιμετώπισε ένας ουλαμός Ιππικού αιχμαλώτους και αμάχους στο Διδυμότειχο; Ρωτήστε τους αξιωματικούς που γύρισαν  από εκεί, ρωτήστε τους τραυματισμένους στρατιώτες. Θα σας πούνε με κάθε ειλικρίνεια- μια που σας θεωρούν και πολύ σωστά, ηθικούς συνεργούς τους- το πώς οδήγησαν μέσα στο νερό άοπλους Τούρκους και τους σκότωσαν σαν να ήτανε αγριόπαπιες, το πώς με τις ξιφολόγχες τους έσπρωχναν άοπλους ανθρώπους να πέσουν από τη γέφυρα στο νερό».
                Το περιστατικό αυτό δεν είναι γνωστό στην προφορική παράδοση των παλαιοτέρων κατοίκων του Διδυμοτείχου. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες αναφορές σε τουρκικές ιστοσελίδες, ως αναφορά του Τρότσκι, αλλά οι Τούρκοι αποδίδουν τη θηριωδία για τους δικούς τους γνωστούς λόγους σε Αρμένιους της Βουλγαρίας, που είχαν καταταγεί στο Βουλγαρικό στρατό. Αν και το 1912 δεν είχε αρχίσει η Αρμενική Γενοκτονία από τους Νεότουρκους. Υπήρχαν όμως ασταμάτητοι παλαιότεροι διωγμοί. Όσον αφορά το σημείο του εγκλήματος, αυτό κατά τους Τούρκους έγινε στον ποταμό Έβρο και από ό,τι φαίνεται σε γέφυρα που υπήρχε. Τέτοια γέφυρα, υπήρχε και το 1922, όταν έγινε η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από τον Ελληνικό πληθυσμό. Χαρακτηριστικό είναι απόσπασμα ανταπόκρισης. Στις 14 Οκτωβρίου ο εκ Διδυμοτείχου δημοσιογράφος Γ. Αποστολίδης δημοσίευσε στο «Φως» της Θεσσαλονίκης ανταπόκριση για την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης υπογραμμίζοντας ότι «εις τας γεφύρας και τας διόδους συνωστισμός μέγιστος και μεγάλη αταξία επικρατεί. Αμάξια σπασμένα και πεσμένα στη λάσπη, διότι έχει βρέξει και βρέχει κάθε λίγο, εμποδίζουν την κυκλοφορία για πολλές ώρες. Η μοναδική γέφυρα του Έβρου εις την περιφέρειαν Διδυμοτείχου είναι κατάμεστος αμαξών εκατέρωθεν, που αναμένουν να περάσουν. Ένα έτερον καΐκι παραλαμβάνον δύο αμάξας πιο κάτω χρησιμεύει και αυτό ως δίοδος, αλλά δεν αρκεί, διότι τα αμάξια υπερβαίνουν τα χίλια που περιμένουν».

*Από την αναγγελία της επιστράτευσης το 1912, στη Βουλγαρία


Αγριότητες και νότια του Κίρτζαλι

                Οι καταγγελίες του Τρότσκι για τη βαρβαρότητα των Βουλγάρων στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο συνεχίζονται. Γράφει στην επιστολή του προς τον Πέτκο Τόντορωφ ειδικότερα, ότι η «Μακεδονική Λεγεώνα» με το πρόσχημα πώς είχε να κάνει με κατασκόπους «έκοβε το λαρύγγι του κάθε άμαχου Τούρκου  που έβρισκε μπροστά της. Αν δεν ακούσατε γι’ αυτό, αν δεν γνωρίζετε, πηγαίνετε προς το Τίρνοβο και από εκεί κάντε μια βόλτα ως το Κίρτζαλι και νοτιότερα και θα βρείτε στο δρόμο γενειοφόρους Μουσουλμάνους με τα χέρια πισθάγκωνα δεμένα και τα λαρύγγια κομμένα ως τους σπονδύλους του λαιμού. Θα βρείτε αρκετές Μουσουλμάνες γερόντισσες  να έχουν πέσει νεκρές με ένα χτύπημα στο κεφάλι, δίπλα στο τζάκι τους και θα δείτε σίγουρα και τα πτώματα των Τουρκόπουλων να σημαδεύουν, σαν εγκαταλελειμμένα τρόπαια, το δρόμο που ακολουθεί η «απελευθερώτρια» λεγεώνα».
                 Αναφορά για «ανόητες και αναίτιες εκτελέσεις» στο Μουσταφά Πασά (σημερινό Σβίλεγκραντ) «που κατέληξαν σε ένα φρικιαστικό παιχνίδι  αργόσχολων αξιωματικών» κάνει λόγο ο Τρότσκι χωρίς να παραθέτει λεπτομέρειες και διερωτάται:
                «'Η μήπως ούτε γι’ αυτά δεν ξέρετε τίποτα; Διαμαρτυρηθήκατε; Αφήσατε τους δημοσιογράφους να τα καταγγείλουν και να εκπληρώσουν ένα στοιχειώδες ανθρώπινο καθήκον;». 
                Αφού αναφέρει και διάφορα άλλα εγκλήματα του Βουλγαρικού στρατού, ο Τρότσκι αποκαλεί μάλλον ειρωνικά τον Τόντορωφ ριζοσπάστη, ποιητή, ανθρωπιστή και παρατηρεί:
                «Μα, το ότι η Βουλγαρική δημοκρατική διανόηση υπήρξε συνοδοιπόρος και συνένοχος σε όλα αυτά τα τρομακτικά έργα, με τα οποία αυτός ο πόλεμος θα δηλητηριάζει για πολύ καιρό ακόμα, ίσως και για δεκαετίες, την ψυχή του λαού σας- αυτό θα παραμείνει ένα ανεξίτηλο γεγονός που δεν θα μπορέσετε να το αλλάξετε ή να το σβήσετε από την ιστορία της χώρας σας».
                Ήταν πολύ προφητικό, αυτό που έγραψε ο Τρότσκι. Οι Βούλγαροι έδειξαν τον εκδικητικό χαρακτήρα τους εναντίον Χριστιανών και Μουσουλμάνων ότι με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 τους παραχωρήθηκε η Δυτική Θράκη, καθώς και το 1941-44 όταν πάλι οι Ναζί της Γερμανίας τους παραχώρησαν την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (πλην του νομού Έβρου) στους Βούλγαρους συμμάχους τους.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης       


ΠΗΓΗ
Λεόν Τρότσκι «Τα Βαλκάνια και οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913», Εκδόσεις Θεμέλιο, 1993, μετάφραση Παρασκευάς Ματάλας.

40 σχόλια:

  1. Vasso E. Morali
    Πραγματικά ανατριχιαστικά στοιχεία, Παντελή! Πολύ περισσότερο που προέρχονται από μια παγκόσμιας εμβέλειας προσωπικότητα όπως ο Τρότσκι. Κρίμα που ο ίδιος δεν γνώριζε (ή δεν φρόντισε και πολύ να μάθει) τις πολλές άλλες μεθοδευμένες και συστηματικές γενοκτονικές αγριότητες των Βουλγάρων πριν και παράλληλα με την εποχή που αναφέρεται εις βάρος ειδικά των Ελλήνων της Ανατ. Ρωμυλίας και του Ευξείνου Πόντου (από την "ρωσικής έμπνευσης και κατασκευής" Μεγάλη Βουλγαρία έως και το 1914-15) και της ελληνικής Μακεδονίας (περίοδος Μακεδονικού Αγώνα, Α' και Β' Βαλκανικοί Πόλεμοι)!..
    Και για τον δικό σου επίλογο, θα μου επιτρέψεις να σου υπενθυμίσω πως επιπλέον των περιόδων που αναφέρεις για Δυτ. Θράκη (1913 - 1920) και Ανατ. Μακεδονία - Δυτ. Θράκη στον Β' Παγκ. Πόλεμο, υπήρξε και η ανεπανάληπτη φρίκη της βουλγαρικής κατοχής του 1916-18 (Α' Παγκ. Πόλεμος) στην Ανατ. Μακεδονία -όταν επιχειρήθηκε οργανωμένα ο αφανισμός του ελληνικού στοιχείου από τα πάτρια εδάφη τους με ασύλληπτες αγριότητες από τον τακτικό βουλγαρικό στρατό κατοχής ΚΑΙ ατάκτους (πρώην Κομιτατζήδες) που τον ακολουθούσαν. (Είναι η περίοδος στην οποία αναφέρομαι στην ιστορική έρευνα που έκανα πέρυσι).
    Με πολλή εκτίμηση κι ευγνωμοσύνη για όσα "ανασκάπτεις" και φέρνεις στο φως, για να μαθαίνουμε! Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βαλέρια Σιβούδη
    Εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο, συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Andreas Makrides
    Μια άγνωστη λεπτομέρεια της θητείας του Τρότσκυ ως υπουργού Άμυνας της Ρωσίας (ακόμα δεν είχε μετονομαστεί σε Σοβιετική Ένωση) ήταν η αποδοχή του την άνοιξη του 1920, να αποσταλούν "όπλα αλλά όχι αξιωματικοί" στους αντάρτες του Πόντου, για υποβοήθηση της προσπάθειάς τους να συγκροτήσουν ανεξάρτητο ποντιακό κράτος στη γη τους. Η συνεργασία αυτή ναυάγησε κατόπιν της ρητής άρνησης της Αθήνας, που χαρακτήρισε την ιδέα "ασύμφορη και απαράδεκτη".
    Το τι θα μπορούσε να είχε προκύψει στη συνέχεια, "εάν και εφόσον" είναι ένα από τα γοητευτικά εκείνα ερωτήματα που μπορούν να απαντηθούν μονάχα στη φαντασία μας δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτή είναι όντως μια διαφορετική πτυχή, που αφορά το Ποντιακό ζήτημα. Εμένα το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στη Θράκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κιμων Βρεττος
    Πράγματι είναι άγνωστη η δραστηριότητα του Τρότσκι στην περίοδο πριν την Οκτωβριανή επανάσταση..... Κάποιες πολύ δραστήριες μορφές της ΙΣΤΟΡΙΑΣ είναι σαν να γεννήθηκαν μόλις... μετα το 1917. Δεν γνωρίζουμε την προέλευσή τους, ουτε ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν το πολιτικό τους φρόνημα. Ο Τρότσκι με τη δημοσιογραφική του ματιά και τη θητεία του στην Αυστρία, έβλεπε καθαρά όσα συνέβαιναν, και αργότερα με παρρησία ύψωσε το ανάστημά του στον Στάλιν. Το αποτέλεσμα γνωστό..... και λυπηρό. Η συμπαραστασή του στους κατατρεγμένους απο τους Βουλγαρους, αδύναμους λαούς έδειχνε τις ευαισθησίες του.... { Παντελή με εντυπωσιάζεις πάντα.... !!!!! }

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρυσουλα Αμίλλη
    Αγαπητέ φίλε, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία που μας δίνεις με τις αναρτήσεις σου να γνωρίσουμε την ιστορία των προγόνων μας! Μ.Φ.Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πετρος Γεωργαντζης
    Πολύ ενδιαφέρον. Πάντα τέτοια!!! Πολλά συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειχαμιασκασιλα Τινασουπω
    Ελπιζω να ειχε στοιχεια γιατι δεν ειναι δα και η πιο εγκυρη πηγη.Οχι οτι θα επεφτα απο τα συννεφα αν ισχυει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν το διάβασες. Αν το διάβαζες, θα έβλεπες ότι αυτά τα αναφέρει σε επιστολή που έστειλε σε Βούλγαρο ποιητή, πολύ γνωστό εκεί και λογοκριτή. Δεν θα τολμούσε να του γράφει για ανύπαρκτα γεγονότα,αφού ο λογοκριτής τα ήξερε και μπορούσε να τον κολλήσει στον τοίχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ειχαμιασκασιλα Τινασουπω
    Δεν πεφτω απ'τα συννεφα οπως προειπα. Μια ερωτηση μονο. Οι Πομακοι της Ροδοπης ηταν Τουρκοι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όχι, δεν ήταν Τούρκοι. Ήταν Μουσουλμάνοι και δεν είχαν καλές σχέσεις με τους Βουλγάρους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα οι ίδιοι ζήτησαν ως Τούρκοι να ενταχτούν - εδαφικά - στην Ελλάδα και όχι στη Βουλγαρία. Οι ίδιοι οι Πομάκοι, μη επιθυμώντας να προσαρτηθούν στη Βουλγαρία, επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα ως Έλληνες Πολίτες. Μετά τις εκλογές πού πραγματοποιήθηκαν τό 1914 στή διάρκεια τής πρώτης βουλγαρικής κατοχής της Δυτικής Θράκης, οι "Τούρκοι μουσουλμάνοι βουλευτές τής Δυτικής Θράκης στή Βουλγαρική Βουλή" (όπως προσδιορίζονται οι ίδιοι), μέ υπόμνημα πού έστειλαν άπό τή Σόφια, στις 31/12/1918, στον Γάλλο στρατηγό D’Esperey ζήτησαν τήν κατάληψη τής Δυτικής Θράκης άπό συμμαχικά στρατεύματα μέ συμμετοχή καί ελληνικών στρατευμάτων. (Κ. Γέραγας, ’Αναμνήσεις έκ Θράκης 1920-1922, ’Αθήνα, «Εστία», 1926, σσ. 53-56)

      Διαγραφή
    2. Μην ξεχνάς ότι τότε δεν υπήρχε η συνθήκη της Λωζάνης κα ορθά αυτοπροσδιορίζονταν ως Τούρκοι Μουσουλμάνοι.

      Διαγραφή
    3. Οι ΙΔΙΟΙ ζήτησαν ως ΤΟΥΡΚΟΙ να ενταχτούν στην Ελλάδα. Τί εννοείτε "πολύ ορθά"; Εσείς θα το κρίνετε; Αυτοί θα το κρίνουν. Αν δεν αισθάνονταν Τούρκοι, θα μπορούσαν να δηλώσουν σκέτο "Πομάκοι" αλλά δεν το έκαναν. Το τί είναι αυτοί οι άνθρωποι, θα το αποφασίσουν οι ίδιοι, ΟΧΙ κάποιοι πολιτικοί με βάση τα συμφέροντα τους.

      Διαγραφή
    4. Οι Πομάκοι είναι Δωριείς.

      Διαγραφή
  12. Panagiota Pitiakoudi
    Πολύ ενδιαφέρον...Σε ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Hlias Xatsithis
    Ποιος καταγγελει; 🤣🤣🤣 ο Λεων Νταβιντοβιτς Μπρονστεην που ηγειτω μετεπειτα του Ερυθρου Επαναστατικου Στρατου της Νεοσυσταθεισας τοτε ΕΣΣΔ καταγγελνει για σφαγες αιχμαλωτων...το διποδο αποβρασμα της ανθρωποτητας που στον εμφυλιο της ΕΣΣΔ δεν αφησε ρουθουνι απο τους "λευκους" αιχμαλωτους,αμαχους κλπ...το κανανε κ αρθρο 🤣🤣🤣

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Petropoulos Nikolaos
    Αρα ειναι ανυπόστατες οί καταγγελίες του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Hlias Xatsithis
    ξαναδιαβαστε το σχολιο μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Petropoulos Nikolaos
    Ευχαριστώ.Πάντως όταν απαξιοίς τον καταγγέλοντα μάλλον αποδυναμώνεις τις καταγγελίες του.Αυτό ήθελα να επισημάνω.Κατά τα άλλα είναι τερατώδη τα εγκλήματά του ,πού δυστυχώς διέπραξαν καί στη χώρα μας ομοιδεάτες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Hlias Xatsithis
    ο διαπρατων ιδιας φυσεως εγκληματα δεν δυναται να ληφθει υποψην ως αξιοπιστη πηγη,κατα την αποψη μου...ειναι σαν να βγει ο Ατατουρκ κ να κατακρινει τον Χιτλερ για το Ολοκαυτωμα...ο Ατατουρκ...που διεπραξε 3 Γενοκτονιες θα καταδικαζει τον Χιτλερ ως γενοκτονο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Petropoulos Nikolaos
    Αρα επανερχόμαστε στα ίδια.Απαντείστε ευθέως .Αμφισβητείτε τα καταγγελόμενα τού Τρότσκυ; Καταγγελίες αξιόπιστες κάνουν μόνο οι ανεπίληπτοι;Αυτά πού καταγγέλει έχουν επιβεβαιωθεί από πολλές πηγές.Εμείς ας μην ξεχνάμε το Δοξάτο καί όλη την Ανατολική Μακεδονία καί Θράκη, Ανατολική Ρωμυλία κλπ. Το ηθικό δικαίωμα τού καταγγέλοντος (γιά καταγγελία )αλλοιώνει την πραγματικότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Hlias Xatsithis
    Υπαρχουν κ αλλες πηγες να επικαλεστουν εκει θελω να καταληξω...μην δυσκολευετε μονος την κατανοηση των γραφομενων μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Petropoulos Nikolaos
    Ευχαριστώ γιά τον διάλογο πάντως. Εάν είναι δύσκολες οί ερωτήσεις μου συγγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Hlias Xatsithis
    οι ερωτησεις σας δεν ειναι δυσκολες,ξενιζει η προσεγγιση σας.Να ειστε καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Petropoulos Nikolaos
    Κι'εγώ ελπίζω να είστε καλά κι'ας διαφέρουν οί προσεγγίσεις μας.Άλλωστε , σημασία έχει ο διάλογος καί το επίπεδό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Fotis Sarantopoulos
    Λογικό.
    Τότε ήταν ακόμη δημοσιογράφος.
    Αλλά φαίνεται ότι έβλεπε και μάθαινε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Georgios Bartzoudis
    Μια και είμαστε, «ημερολογιακά» στην περίοδο του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, ας αναφέρω και ένα κατηγορητήριο του Τρότσκι εναντίον του πολυπράγμονα Ρώσου Μιλιούλωφ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας αλλά και …πρωτοπαλλήκαρο των Αμερικανών στην ανθελληνική προπαγάνδα. Παραθέτω απόσπασμα από το βιβλίο μου «Πολιτική και Θύματα Πολέμου», που αντλείται από την ίδια πηγή (Λέον Τρότσκι «Τα Βαλκάνια και οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913, μετάφραση Παρασκευάς Ματάλας, Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1993):
    Εκείνος ….που ξεσκεπάζει τον Μιλιούκωφ, σε σχέση με την μεροληπτική συμπεριφορά του στα Βαλκανικά θέματα, είναι ο Τρότσκι, που κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ήταν πολεμικός ανταποκριτής εφημερίδων στη Σόφια. Ο Τρότσκι κατόρθωσε να παρακάμψει σε μεγάλο βαθμό την αυστηρότατη βουλγαρική λογοκρισία: Εγκαταστάθηκε μέσα στη Σόφια, μακριά από τα πεδία των μαχών, και έπαιρνε πληροφορίες από τραυματίες στα νοσοκομεία, αιχμαλώτους κλπ.
    Σε δημοσιεύσεις του στις 19, 21 και 22/2 (4, 6 και 7/3)/1913 στη Λουτς, ο Τρότσκι, αναφερόμενος σε αντίστοιχες δημοσιεύσεις του Μιλιούκωφ στην εφημερίδα Ρετς, του κόμματος Καντέτ, επισημαίνει:
    «Ο Μιλιούκωφ αναφέρθηκε δις στα τρομερά γεγονότα των Βαλκανίων. Τη μία μάλιστα φορά ασχολήθηκε άμεσα μαζί τους. Και αυτό, όταν μίλησε για τη συμπεριφορά των ελληνικών στρατευμάτων. Ο Μιλιούκωφ σίγουρα δεν έδειξε κανέναν οίκτο για τους Έλληνες. Αυτό ...καθιστά ...την όλη συμπεριφορά του ...διπλά αποκρουστική... Απομόνωσε τις ελληνικές ωμότητες, και για κάποιον λόγο αναλώνει το φυσικό του χάρισμα να αγανακτεί αποκλειστικά και μόνο πάνω ‘στις λαμπρές νίκες των Ελλήνων επί του αμάχου πληθυσμού’... Γιατί ξεχωρίζει όμως μόνο τους Έλληνες, τους μοναδικούς μη Σλάβους που συμμετέχουν στο ‘έργο της απελευθερώσεως των Σλάβων’; Μα γιατί οι Έλληνες είναι στα μαχαίρια με τους Βουλγάρους για τη Θεσσαλονίκη... Κι όποιος διαθέτει κάποια έστω και μικρή γνώση των βαλκανικών πραγμάτων, κατανοεί πολύ καλά πως μ’ αυτή την αποκάλυψη των ελληνικών ωμοτήτων στη Θεσσαλονίκη, ο Μιλιούκωφ απλώς παρείχε υπηρεσίες στους κυβερνώντες της ‘αδελφικής σλαβικής’ Βουλγαρίας, τα φρικτά κατορθώματα της οποίας οι ανταποκριτές του, η εφημερίδα του και ο ίδιος αποσιώπησαν-ως τη στιγμή που στριμώχτηκαν. Όχι, ο Μιλιούκωφ δε χαρίζεται στους Έλληνες, και όχι μόνο τους καταγγέλλει, αλλά και χαρακτηρίζει τον στρατό τους-και εδώ πάλι εν χορώ με το βουλγαρικό σοβινισμό-ως άχρηστο και δειλό... Ενώ σκοπίμως αποσιωπά ή αρνείται τις βαλκανικές φρικαλεότητες συνολικά, η Ρετς καταγγέλλει τις ελληνικές ωμότητες στο βαθμό που αυτό ευνοεί τους Βουλγάρους στη διαμάχη τους με τους Έλληνες για τη Θεσσαλονίκη...
    »Ο βασιλιάς Φερδινάνδος ...όταν άκουσε για την εκτέλεση από Βούλγαρους στρατιώτες μιας φουρνιάς Τούρκων αιχμαλώτων, αναφώνησε: ‘Τι καλά που δεν υπήρχαν μπροστά ξένοι ανταποκριτές!’... Μπορώ να αναφέρω κι άλλους... Για το Βούλγαρο στρατηγό, που διέταξε να ‘ελαττωθούν’ οι αιχμάλωτοι αν αποδεικνύονταν εμπόδιο στις κινήσεις του στρατού... Είναι ο περίφημος Ράτκο Ντιμήτριεφ, ο ‘ήρωας’ του Λόζενγκραντ, του Λουλέ Μπουργκάζ και του Τσορλού ...ο δημοφιλέστερος άνθρωπος στο βουλγαρικό στρατό. Και δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την τρομαχτική απήχηση που είχε στο στρατό η κανιβαλιστική διαταγή του: ‘Αν οι τραυματίες ή οι αιχμάλωτοι εμποδίζουν τις μεταφορές [του στρατεύματος], πάρτε αποφασιστικά μέτρα για τον περιορισμό των εμποδίων’».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Fotis Sarantopoulos
    Λύστε μου μία απορία:
    Τι το αξιόλογο βρήκατε στον Τρότσκυ, ώστενα ασχολείστε με αυτόν;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Δημητρης Αθανας
    ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΦΑΓΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΜΕ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ.........
    ΜΕ ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΚΑΓΚΟΥΡΑ........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ματθαίος Λαμπρινίδης
    Όσο πιο πρωτογενής είναι η μαρτυρία, τόσο καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Χρυσα Φανφανη Στουρα
    Για τους Έλληνες ουδείς λόγος..... Γιατί; Τόσος ελληνισμός αόρατος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΕΕΕ ΟΧΙ ΤΩΡΑ Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΣΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΕΒΡΑΙΟΣ ΕΙΧΕ ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΚΕΜΑΛΤΟΝ ΑΛΛΟ ΣΦΑΓΕΑ ΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Achilles Karathanos
    Τα ίδια λέει και για μας.Οπως και η Έκθεση Hoover.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. MD Ektoras
    λέει ο άνθρωπος που αν υποχωρούσαν μονάδες του κόκκινου στρατού, τις εκτελούσε. Ποιός θα μπορούσε να πιστέψει λέξη απο το στόμα του η την πένα του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός γνωρίζουμε τι ήταν και τι έκανε. Αν δεχτούμε όμως την άποψή σου μηδενίζουμε τα εγκλήματα των Βουλγάρων.

      Διαγραφή
  32. Vassilios Kazakidis
    H πρόγιαγιά μου, έλεγε ότι από τις κατοχες που γνώρισε (Τούρκοι, Βούλγαροι, Γερμανοί) η βουλγαρική ήταν η χειρότερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Eleni Gididou
    Πολύ ενδιαφέρον. Δεν γνώριζα πραγματικά ότι ο Τρότσκι είχε δραστηριοποιηθεί και σαν δημοσιογράφος, πόσο μάλλον ότι είχε ασχοληθεί και με τα ζητήματα της Θράκης μας ιδιαίτερα. Καλημέρα κ. Παντελή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Dhmitriou Sakis
    Και που να ήξερε με τι βάρβαρο τρόπο θα τον εκτελούσαν οι σύντροφοι του , με γκασμα τον εκτέλεσαν οι κουμουνιστές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Konstantinos Samamidas
    Είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά των βουλγαρικων στρατευμάτων έναντι των Μουσουλμάνων δεν ήταν η καλύτερη. Άλλωστε ήταν νωπές οι μνήμες των οθωμανικών βαιοτήτων στο Μπατάκ το 1876.
    Στο στόχαστρο βρέθηκαν ιδιαίτερα οι Πομάκοι οι οποίοι ως Σλαβοφωνοι θεωρούνταν από τον βουλγαρικό εθνικισμό εξισλαμισμενοι Βούλγαροι. Στόχος λοιπόν ήταν ο εκχριστιανισμός τους (πολλοί θα βαπτιστούν με τη βία) ώστε να ενταχθούν στο βουλγαρικό έθνος. Με τον τρόπο αυτον θα ενισχύονταν το βουλγαρικό στοιχείο στη Θράκη άρα και η διεκδίκηση της περιοχής από τη Βουλγαρία.
    Αντίθετα όταν ο ελληνικός στρατός θα μπει στη Δυτική Θράκη κατα τον Β' Βαλκανικό, θα επιδείξει πολιτική σεβασμού του Μουσουλμανικού στοιχείου. Η συμπεριφορά αυτή των ελληνικών στρατευμάτων θα αποδώσει καρπούς λίγα χρόνια αργότερα όταν οι Μουσουλμανοι μετά τον Α Παγκόσμιο θα εκδηλώσουν την επιθυμία τους (όταν πια είχε καταστεί σαφές ότι δε θα επέστρεψαν στην Οθωμανική κυριαρχία) να ενταχθούν στο ελληνικό κράτος και σε καμία περίπτωση στο βουλγαρικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...