Άθλιες ύβρεις κατά Θρακών μέσα στη Βουλή, το 1922

*Ευτυχώς, ο Τύπος κατέγραψε τις άθλιες ύβρεις κατά των Θρακών βουλευτών 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Το Μάρτιο του 1922, συνέβη στη Βουλή μια πρωτοφανής αθλιότητα εις βάρος των Θρακών βουλευτών, που παρόμοιά της, δεν συνέβη ποτέ άλλοτε. Μια αισχρή και ιταμή φραστική επίθεση, ελεεινή και ανεξιλέωτη στην κρίση της Ιστορίας. Τυπικά ήταν μια λεκτική επίθεση βουλευτών του Λαϊκού Κόμματος, εναντίον βουλευτών του κόμματος των Φιλελευθέρων. Ουσιαστικά όμως ήταν μια ανεξίτηλη κοινοβουλευτική ντροπή.

                Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 1922. Εν τω μεταξύ η χώρα μας έχει στα χέρια της τη Συνθήκη των Σεβρών, κάνοντας αληθινό το όνειρο της Ελλάδας των δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών. Η Θράκη, Δυτική και Ανατολική, έχει απελευθερωθεί από τον Ελληνικό Στρατό, από το 1920. Τον Νοέμβριο του 1920, διεξάγονται εκλογές και η Θράκη στέλνει για πρώτη φορά τους αντιπροσώπους της στη Βουλή. Όλοι ανήκουν στο κόμμα των Φιλελευθέρων, γιατί η Ηνωμένη Αντιπολίτευσις δεν βρήκε ούτε υποψηφίους. Και όμως, το κόμμα των Φιλελευθέρων, ηττάται. Ο Βενιζέλος δεν εκλέγεται ούτε βουλευτής Αττικοβοιωτίας, όπου ήταν υποψήφιος και φεύγει στο εξωτερικό. Μετά τις εκλογές ο βασιλεύς Κωνσταντίνος επέστρεψε στο θρόνο ύστερα από δημοψήφισμα. Τα συμμαχικά κράτη δυσαρεστήθηκαν από την εξέλιξη αυτή. Η Αγγλία και η Γαλλία επέδωσαν διακοινώσεις στη νέα κυβέρνηση των Λαϊκών, με τις οποίες δεν αναγνώριζαν τον Κωνσταντίνο ως αρχηγό του κράτους και πάγωσαν όλα τα δάνεια που είχαν αποφασίσει να δώσουν προς την Ελλάδα. Ο στρατός όμως και το 1921 σημείωνε μεγάλες επιτυχίες στο μέτωπο, φτάνοντας στο Σαγγάριο.

*Ο στρατός είχε φτάσει στο Σαγγάριο...(Auctions Karamitsos)

                Το 1922 τα τουρκικά στρατεύματα του  Μουσταφά Κεμάλ, άρχισαν την αντεπίθεση και κατόρθωσαν να αναγκάσουν τους Έλληνες να οπισθοχωρήσουν και να χάσουν ακόμα και τη Σμύρνη.

                Στο διεθνές προσκήνιο είχαν αλλάξει εντελώς οι συνθήκες και οι Μεγάλες Δυνάμεις, θέλησαν να επιβάλλουν τερματισμό των εχθροπραξιών, με ανακωχή και εκκένωση της Μικράς Ασίας και της Θράκης, αποδεχόμενοι  όλους τους ιταμούς όρους που έθετε ο Κεμάλ.

                Στο Παρίσι είχε συγκληθεί Διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) για τα θέματα της Εγγύς Ανατολής. Έτσι φτάνουμε στην κρίσιμη ημερομηνία 14 Μαρτίου 1922, όταν επιδόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση η διακοίνωση, που προοιώνιζε τον ενταφιασμό της Θράκης και της Μικράς Ασίας. Επίσης δημοσιεύθηκε το επίσημο ανακοινωθέν της Διάσκεψης, με το εμετικό περιεχόμενο υπέρ της Τουρκίας. Μεταξύ άλλων ανακοινωθέν αναφέρονταν:

                «Ενεργούντες δικαίως μεταξύ των δύο μερών και χωρίς να επιβάλλον επ’ αυτών οιονδήποτε όρον, όστις ήθελεν εμφανισθεί εις αυτούς ως σημαίνων ήτταν, οι Σύμμαχοι υπουργοί επιθυμούν να αποκαταστήσουν την εθνικήν δύναμιν και την ισχύν των Τούρκων και όρους επιτρέποντας εις αυτούς, να αναλάβουν τη εθνικήν των ανεξαρτησίαν και όπως διατηρήσουν την πρωτεύουσάν των εν Κωνσταντινουπόλει. Οι υπουργοί επίσης επιθυμούν να εξασφαλίσουν εις τους Μωαμεθανούς το μάλλον δίκαιον καθεστώς και να διατηρήσουν την απ’ αιώνων θρησκευτικήν εξουσίαν του Σουλτάνου της Τουρκίας.

                Επιθυμούν αφ’ ετέρου να παράσχουν εις το Ελληνικόν  Έθνος ανταλλάγματα δια τας θυσίας δια τας οποίας η Ελλάς υπεβλήθη κατά την διάρκειαν του πολέμου υπέρ της υποθέσεως των Συμμάχων. Επί τω σκοπώ όπως προαγάγουν την εμπιστοσύνην εν τω μέλλοντι μεταξύ των δύο λαών, οι τρείς υπουργοί προτείνουν μέτρα δια την προστασίαν και την ασφάλειαν των μειονοψηφιών τόσον τω μωαμεθανικών όσον και των χριστιανικών είτε εν Ευρώπη είτε εν Ασία.

                Υπό το πνεύμα τούτο η πρότασις περί ανακωχής εγένετο με την πρόθεσιν της εξασφαλίσεως της ειρηνικής εκκενώσεως της Μικράς Ασίας. Αν η ενέργεια αύτη διεξαχθή μετά πλήρους επιτυχίας, η Τουρκική κυριαρχία θα εξασφαλισθή εν Ανατολή, εκ της Μεσογείου εις τον Εύξεινονκαι εκ των συνόρων του Καυκάσου και της Περσίας εις το Αιγαίον».

                Από πολύ νωρίς δηλαδή, φάνηκε η απαράδεκτη πρόθεση των «συμμάχων» να θυσιάσουν την Ελλάδα.

*Εδώ ακούστηκαν οι ανήκουστες ύβρεις κατά των Θρακών

               

Οι ύβρεις κατά των Θρακών στη Βουλή

Μέσα σ’ αυτό πολιτικό και διπλωματικό πλαίσιο, φτάνουμε στη μοιραία εκείνη συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης, με το κλίμα οξυμένο, όχι μόνο από την ελεεινή στάση των συμμάχων, αλλά και από διάφορα εσωτερικά γεγονότα. Εκείνες τις μέρες διεξάγονταν η δίκη των υπευθύνων βενιζελικών παρακρατικών για το φόνο του Ίωνα Δραγούμη. Λιγότερο από ένα μήνα νωρίτερα, είχε δολοφονηθεί ο υποστηρικτής του Βενιζέλους εκδότης του «Ελεύθερου Τύπου» Ανδρέας Καβαφάκης. Ο Διχασμός έφτανε στο αποκορύφωμά του με άδικα χυμένο αίμα. Το φάσμα της εθνικής καταστροφής διαγράφονταν πλέον ευκρινώς. Αλλά ο στρατός μάχονταν στα βάθη της Μικράς Ασίας.

*Ο υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Μπαλτατζής

Ο υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Μπαλτατζής ανακοίνωσε στις 14 Μαρτίου 1922 στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση τα έγγραφα, τα σχετιζόμενα με την πρόταση των υπουργών Εξωτερικών των Τριών Μεγάλων Δυνάμεων προς την ελληνική κυβέρνηση για ειρήνευση. Βασικά οι σύμμαχοι, που δεν συμπαθούσαν την κυβέρνηση των Αθηνών διότι επανέφερε τον βασιλέα Κωνσταντίνο αλλά και για πολλούς άλλους λόγους, πρότειναν στην Αθήνα να συνάψει ανακωχή στον πόλεμο της Μικράς Ασίας.

Υπήρξαν όμως αντιρρήσεις γιατί οι πληρεξούσιοι ζητούσαν να κατατεθούν τα έγγραφα, ενώ ο πληρεξούσιος Κοζάνης Γεώργιος Μπούσιος ειδικά, υπογράμμισε ότι στην πρόταση της ανακωχής υπάρχει ως προϋπόθεση η εκκένωση της Μικράς Ασίας.

Έγινε μακρά συζήτηση για το αν πρέπει να συζητηθεί το θέμα της ανακωχής στην Εθνική Συνέλευση και κάποια στιγμή πήρε το λόγο ο Νικόλαος Παρίτσης πληρεξούσιος Λέσβου, ο οποίος μίλησε για αγωνία και πανικό των Μικρασιατικών πληθυσμών, λόγω της σιωπής της κυβέρνησης και της έλλειψης ελπιδοφόρου ενίσχυσης της Ελλάδας.

*Ο Δημήτριος Γούναρης

ΔΗΜ. ΓΟΥΝΑΡΗΣ (πρωθυπουργός): Είπομεν ότι οι όροι της ειρήνης δεν εξαρτώνται από την ανακωχήν. Τι άλλο θέλετε;

Και πρόσθεσε ότι κάθε άλλη συζήτηση είναι επιβλαβής για τα εθνικά συμφέροντα. Ο Γούναρης υπενθύμισε ότι και στο Αγγλικό Κοινοβούλιο αποφεύχθηκε πρόσφατα ευρεία συζήτηση επί του Ανατολικού ζητήματος και προέτρεψε τον ρήτορα να παραιτηθεί του λόγου.

Ο Παρίτσης όμως εξακολούθησε να μιλάει εκνευρίζοντας τον Γούναρη. Στο σημείο αυτό δημιουργήθηκε ένταση μέσα στην αίθουσα της Βουλής. Ο βουλευτής Αττικοβοιωτίας Ιωάννης Κίνιας ζήτησε από τον Παρίτση να σταματήσει να μιλάει. Αμέσως αντέδρασαν οι βουλευτές των Φιλελευθέρων και δημιουργήθηκε ένταση μέσα στην αίθουσα της συνεδρίασης.

ΝΙΚ. ΠΑΡΙΤΣΗΣ: Επιθυμώ κ. πρωθυπουργέ, όπως γίνει δήλωσις επίσημος και καθησυχάσουν οι Μικρασιατικοί και Θρακικοί πληθυσμοί.

ΔΗΜ. ΓΟΥΝΑΡΗΣ: Να παύση η συζήτησις αυτή.

Εν τω μεταξύ εκνευρισμένος, σηκώνεται και βγαίνει από την αίθουσα. Ο θόρυβος εντείνεται. Οι Θράκες πληρεξούσιοι όρθιοι διαμαρτύρονται γιατί δεν μπορούν να εκφράσουν τον πόνο τους.

-Αφήστε μας να ομιλήσωμεν. Απειλείται η ελευθερία μας, κραύγαζαν απεγνωσμένα.

*Από τον "Ελεύθερο Τύπο" οι ντροπές κατά των Θρακών

Πολλοί κυβερνητικοί πληρεξούσιοι σηκώνονται και κινούν απειλητικά τα χέρια τους προς τους Θράκες. Κατά τον «Ελεύθερο Τύπο» από την κυβερνητική πτέρυγα «εγείρεται δαιμονιώδης θόρυβος με τον σκοπόν όπως εμποδίσωσι αυτούς (σ.σ. τους Θράκες) να ομιλήσουν».

ΗΛ. ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ (κυβερνητικός πληρεξούσιος Τρικάλων): Να φύγετε από δω, δεν σας θέλουμε! (απευθυνόμενος προς τους Θράκες).

Ι. ΚΙΝΙΑΣ (κυβερνητικός πληρεξούσιος Αττικοβοιωτίας απευθυνόμενος στους Θράκες): Καλλίτερα να σας σφάξει εσάς ο Κεμάλ, παρά να σφάξη εμάς  ο Γύπαρης!

ΘΕΟΔ. ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΗΣ (Φιλελεύθερος πληρεξούσιος Καλλιπόλεως): Είναι ανάξιον Ελλήνων να τολμούν να εκστομίζουν μέσα εις την Εθνικήν Συνέλευσιν τοιαύτας τερατώδεις φράσεις, χωρίς ολόκληρος η Εθνοσυνέλευσις να διαμαρτύρεται . Ημείς χανόμεθα και σεις δεν μας αφήνετε να διακηρύξωμεν τον πόνον μας.

Ύστερα από αυτό το επεισόδιο οι Θράκες πληρεξούσιοι αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι και κλείστηκαν σε ένα γραφείο, όπου συνέταξαν δριμεία διαμαρτυρία. Εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς και της παρεμπόδισης της ελευθερίας του λόγου τους, συνέταξαν ένα κείμενο και το κατέθεσαν στο Προεδρείο της Εθνοσυνέλευσης. Ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Αργασάρης- Λομβάρδος, ειδοποίησε αμέσως τον πρωθυπουργό Δημήτριο Γούναρη, ο οποίος κατά τον «Ελεύθερο Τύπο» συναισθανθείς αν και αργά, την ακατονόμαστη διαγωγή των φίλων του βουλευτών, κάλεσε τους Θράκες βουλευτές στην αίθουσα του υπουργικού Συμβουλίου και τους παρακάλεσε να αποσύρουν τη διαμαρτυρία τους, προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι θα προκληθεί ζημία στο εθνικό συμφέρον. Ο Γούναρης επιπλέον διαβεβαίωσε τους Θράκες ότι στο μέλλον δεν θα υπάρξει καμία δυσκολία από τη συμπολίτευση, όταν θέλουν να μιλήσουν. Οι Θράκες το καλοσκέφτηκαν και ακούγοντας τη φωνή του πατριωτισμού δέχτηκαν να αποσύρουν τη διαμαρτυρία!!!

*Τα παραποιημένα Πρακτικά της 14ης Μαρτίου 1922

Παραποιημένα τα Επίσημα Πρακτικά

Από όλο αυτό το άθλιο επεισόδιο τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής… δεν άκουσαν… δεν είδαν… δεν κατάλαβαν τίποτα!!!… Και ιδού τι ανέγραψαν προφανώς λογοκριμένα. Ότι ο Κίνιας συνιστούσε στον Παρίτση να πάψει να μιλάει και ότι προκλήθηκε θόρυβος από την πλευρά των Φιλελευθέρων «ο οποίος καταπαύει τη επεμβάσει του προεδρικού κώδωνος».

Οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες όμως τριών εφημερίδων κατέγραψαν το γεγονός, πράγμα που προκάλεσε τις διαμαρτυρίες του… υβριστή Κίνια!

Την επομένη στην Εθνοσυνέλευση ο Κίνιας ζήτησε το λόγο και επικαλούμενος τα πρακτικά είπε ότι πουθενά δεν φαίνεται τι είπε επί λέξει στον Παρίτση. Και ζήτησε να αναγνωσθούν τα στενογραφημένα πρακτικά για να καταδειχθεί ότι «παρά τα επίσημα πρακτικά και παρά τα εστενογραφημένα, δύο ή τρείς αντιπολιτευόμεναι εφημερίδες ανέγραψαν ότι είπε φράσεις τας οποίας δεν είπεν». Κατά τον Κίνια τη διαστρέβλωση έκαναν οι εφημερίδες «Ελεύθερον Βήμα», «Ελεύθερος Τύπος» και «Πατρίς».

Αμέσως ξέσπασε θόρυβος από την πλευρά των Φιλελευθέρων, που διαμαρτύρονταν,  ότι ο Κίνιας είπε, όσα έγραψαν οι εφημερίδες.

Ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης αντιλαμβανόμενος, ότι δεν πρέπει να γίνει συζήτηση, παρενέβη λέγοντας ότι δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο συζήτησης ο τρόπος που οι εφημερίδες δημοσιεύουν τα πρακτικά. Και αν υπάρχει κάτι το ανακριβές, να ζητηθεί η διόρθωση χωρίς να γίνει συζήτηση.

Οι Θράκες πληρεξούσιοι Φίλιππος Μανουηλίδης (Ραιδεστού) και Νικόλαος Κωνσταντόπουλος (Σαράντα Εκκλησιών) εξέφρασαν τη λύπη τους γιατί ο Μπασδέκης τους είπε να φύγουν από τη Βουλή.

*Ο Φίλιππος Μανουηλίδης

Ο Φίλιππος Μανουηλίδης αφηγούμενος πώς έλαβε χώρα το επεισόδιο και τι ελέχθη, συμφώνησε ότι δεν έπρεπε να γίνει συζήτηση, γιατί οι Θράκες είχαν αποχωρήσει και πρόσθεσε:

ΦΙΛ. ΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ: Δεν έπρεπε λοιπόν οι δημιουργήσαντες το επεισόδιον να έλθωσι να κάμωσι τας δηλώσεις τας οποίας έκαμαν και ότι η εν τοις πρακτικοίς διατύπωσις είναι εσφαλμένη. Λέγω ταύτα, διότι φρονώ ότι η αλήθεια πρέπει να λέγηται εν τη αιθούση ταύτη.

ΝΙΚ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η εν τοις πρακτικοίς διατύπωσις των υπό του κ. Κίνια λεχθέντων  είναι λίαν επιεικής. Δεν πρόκειται κύριοι, περί απλής συστάσεως και θορύβου των Φιλελευθέρων, ως διαλαμβάνουσι τα πρακτικά και διϊσχυρίζεται ο συνάδελφος, αλλά πρόκειται περί βαρυτάτης ύβρεως εκτοξευθείσης εναντίον της ομάδος των Θρακών βουλευτών. Ο κ. Κίνιας απηύθυνεν ύβρεις, ο δε κ. Μπασδέκης είπεν εις εμέ τον ίδιον «να φύγετε απ’ εδώ μέσα».

ΗΛ. ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ: Όχι, όχι δεν είπον το τοιούτον.

Από την αριστερή πτέρυγα μερικοί φώναξαν:

«Τα είπατε, τα είπατε».

Ο Μπασδέκης συνέχισε να διαμαρτύρεται ότι τέτοια φράση που του αποδόθηκε, δεν είπε.

Οι φωνές και οι διαμαρτυρίες δυνάμωσαν στην αίθουσα.

*Ο Νικόλαος Κωνσταντόπουλος

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν εσφαζόμεθα υπό των Τούρκων και επροτιμήσαμε να μείνωμεν μόνοι εν τω κόσμω δια να αξιωθώμεν να εισέλθομεν εδώ και να παρακαθήσωμεν ελεύθεροι μεταξύ ελευθέρων αδελφών, δεν εφαντάσθημεν ποτέ ότι ήτο δυνατόν να ευρεθώσι χείλη Ελληνικά, τα οποία να εκστομίσωσιν εναντίον ημών την ανήκουστον αυτήν ύβριν «φύγετε από εδώ μέσα». Να φύγωμεν από εδώ μέσα, δια να υπάγωμεν πού;

ΗΛ. ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ (διαμαρτυρόμενος): Ποτέ δεν είπον τοιούτον τι.

Οι Μανουηλίδης και Κωνσταντόπουλος όμως επέμειναν ότι αυτά ελέχθησαν. Δημιουργήθηκε νέος θόρυβος και ένταση στην αίθουσα της Βουλής.

ΔΗΜ. ΓΟΥΝΑΡΗΣ: Δεν ευρισκόμεθα ενταύθα δια να συζητώμεν περί φράσεων. Αφού ο κ. πληρεξούσιος δηλοί ότι ουδέποτε έσχεν εν τη διανοία του την ιδέαν, ήν υμείς αναφέρετε, δεν υπάρχει λόγος να εξακολουθήσει η συζήτησις.

                Λίγες μέρες αργότερα,  οι Θράκες πληρεξούσιοι πρώτοι, έστειλαν τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς της συμμαχικές κυβερνήσεις, έχοντας πληροφορίες για όσα εξυφαίνονταν εις βάρος της Ελλάδος, αλλά και της Θράκης ειδικότερα, και εκφράζοντας ταυτόχρονα τους φόβους ότι θα γίνουν σφαγές.

                «Απαλλαγέντες από την νεοτουρκικήν κόλασιν κατόπιν των σκληροτέρων  θυσιών, οι πληθυσμοί ημών παρηγορούντο υπό της ελπίδος, ότι επί τέλους θα ηδύναντο να ζήσωσι και να αναπτυχθώσιν εν ασφαλεία υπό καθεστώς τάξεως εν τω οποίω η σφαγή των αθώων δεν θα είχεν αναχθή είς την περιωπήν θεσμού». 
 

Σχόλια του Τύπου

Το «Έθνος» στις 16 Μαρτίου σε σχόλιό του με τίτλο «Αι τερατωδίαι κατά των Θρακών» έγραψε ότι οι Μπασδέκης και Κίνιας εκτόξευσαν «τερατώδεις ύβρεις κατά των Θρακών» ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι δήθεν δεν εκστόμισαν «όσα αχαρακτήριστα ήκουσαν όλοι οι πληρεξούσιοι και τα θεωρεία». Η εφημερίδα κατέληγε με την παρατήρηση: «Και όταν σκέπτεται κανείς ότι ο λαός της Αττικοβοιωτίας επροτίμησε να εκλέξη τον κ. Κίνιαν αντί του Ελευθερίου Βενιζέλου…». Υπενθυμίζεται ότι στις εκλογές του Νοεμβρίου 1920 ο Βενιζέλος υποψήφιος Αττικοβοιωτίας δεν εξελέγη ούτε καν βουλευτής!!!

*Σκίτσο στην εφημερίδα "Πατρίς" που παριστά τον... ανεγκέφαλο Ι. Κίνια 

(9 Ιουλίου 1922).

 Ο «Ελεύθερος Τύπος» (16 Μαρτίου 1922) στο δικό σχόλιο, υπογράμμισε: «Ο πληρεξούσιος εκείνος, ο οποίος διακόπτων τους Θράκας εξεστόμισε την φοβεράν εκείνην βλασφημίαν κατά της Πατρίδος, βεβαίως δεν δύναται να λογίζεται Έλλην. Από της χθεσινής συνεδριάσεως η θέσις αυτού ευρίσκεται εις την Εθνοσυνέλευσιν της Αγκύρας. Αλλ’ ο κ. Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Πρωθυπουργός, οι οποίοι δεν διεμαρτυρήθησαν δια την παρουσίαν κεμαλικού αντιπροσώπου εν τη Εθνοσυνελεύσει των Ελλήνων; Μήπως εφιλοδόξησαν και αυτοί θέσιν Προέδρου Βουλής και Κυβερνήσεως εν Αγκύρα;».

Η «Εστία» (15/3/1922) υπό τον τίτλο «Εις την λήθην!» σημείωσε: «Παρερχόμεθα χωρίς σχόλια την φράσιν, την οποίαν πληρεξούσιος της Παλαιάς Ελλάδος απηύθυνε προς τους πληρεξουσίους της Θράκης. Είναι από τα φράσεις που πρέπει να τα λησμονή η ιστορία και ο ανθρωπισμός».

*Η "Πατρίς" για τις αθλιότητες εναντίον των Θρακών βουλευτών

Η αντιβενιζελική «Εφημερίς» έσπευσε να διαψεύσει ότι ο πρωθυπουργός εκλιπαρούσε τους βουλευτές της Θράκης να μην αποχωρήσουν από τη συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης, χάριν των κινδυνευόντων εθνικών συμφερόντων. «Πάντα ταύτα είναι φαντασιώδη» έγραψε.  Η ίδια εφημερίδα, την επομένη σε άλλο σχόλιο της, άσχετο με το άθλιο περιστατικό, μιλούσε για «ψευτοβουλευτές της Θράκης» και συνεπέραινε πως «φαίνεται, ότι οι άνθρωποι δεν είναι στα καλά τους»!!! Η «Εφημερίς» την μεθεπομένη επιτέθηκε κατά του Νίκου Κωνσταντόπουλου γράφοντας: «Ο κ. Κωνσταντόπουλος ας μη συγκινήται και αςμη ομιλή περί της ελληνικής του ψυχής. Έχουν και άλλοι ελληνικήν ψυχήν».

 Η «Νέα Αλήθεια» της Θεσσαλονίκης σε κύριο άρθρο της (16 Μαρτίου) παρατηρούσε ότι η συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης παρουσίασε θέαμα εθνικής ακοσμίας το οποίο θα παραμείνει μοναδικό στην ιστορία της Ελληνικής Βουλής και πρόσθετε: «Όσα ελέχθησαν εκ μέρους τινων βουλευτών προς τους Θράκας πληρεξουσίους είναι ανάξια όχι πλέον βουλευτών, όχι αντιπροσώπων του Ελληνικού λαού, αλλ’ ούτε καν Ελλήνων».

Τελικά οι αθλιότητες δεν γράφτηκαν στα Επίσημα Πρακτικά. Παραμένουν όμως στα δημοσιεύματα του Τύπου και ηχούν όπως η φωνή της συνείδησης, για τους άθλιους υβριστές.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

ΠΗΓΕΣ

*Αρχείο εφημερίδων «Ελεύθερος Τύπος», «Πατρίς», «Έθνος», «Εμπρός», «Εστία», Αθηνών,  «Νέα Αλήθεια» Θεσσαλονίκης