1946-1949: Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

*Φωτογραφία του Δημ. Χαρισιάδη, από τη Δάφνη του Άγιου Όρους. Χωροφύλακες με το σερδάρη. Σερδάρης λέγονταν ο οιονεί φύλακας της περιοχής. 

Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

Το Άγιο Όρος δεν έμεινε εκτός δράσης των ανταρτών κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Μονάδες του Ελληνικού Στρατού δεν επιχείρησαν και ούτε έδρευαν εντός του Αγίου Όρους, καθ’ όλη τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.

Στις 27 Απριλίου 1945 εγκαταστάθηκε για τη φρούρηση του Αγίου Όρους το πρώτο κλιμάκιο της τότε Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, δύναμης 36 Αξιωματικών και Χωροφυλάκων.

Μπενάκης, Βενιζέλος, Γονατάς και τα Θεοφάνια από την Αττική ως τη Φλόριδα

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=853986

*Τελετή των Θεοφανίων στον Πειραιά, με τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος και τον Αντώνη Μπενάκη στην πρώτη γραμμή των επισήμων, μέσα δεκαετίας του 1930

*Η τελετή του αγιασμού των υδάτων

οι εορτασμοί των ημερών

από τους θεσμούςτου ναυταθλητισμού

και του ελληνικού προσκοπισμού

Το πρωτοχρονιάτικο αφιέρωμα των «Βιβλίων» του «Βήματος» σε μεγάλους αρχειακούς φορείς της χώρας, που εγκαινιάστηκε πέρυσι με τα Αρχεία της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, συνεχίζεται το 2017 με την παρουσίαση εορταστικών σελίδων, ημερολογίων, επιστολών, φωτογραφιών, καρτποστάλ από τις συλλογές των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη (ΙΑΜΜ) και συγκεκριμένα από τα αρχεία Γιάννη Ρίτσου, Άγγελου Σικελιανού, Εύας Palmer-Σικελιανού, Τάκη Παπατσώνη, Οικογένειας Πετιμεζά, Ξανθοπούλου, Βασίλη Κύρη, Αντώνη Μπενάκη, Σοφοκλή Βενιζέλου, Στυλιανού Γονατά. Ευχαριστούμε τα ΙΑΜΜ για την ευγενική παραχώρηση του αρχειακού υλικού προς δημοσίευση, τους ιστορικούς Τάσο Σακελλαρόπουλο, υπεύθυνο των ΙΑΜΜ, και Μαρία Δημητριάδου, αρχειονόμο των ΙΑΜΜ, καθώς και την ‘Ερη Ρίτσου, τον Κώστα Μπουρναζάκη, τη Μαρία Παπατσώνη και τον Έντμουντ Κίλι.

Mια ιστορική πτήση υδροπλάνου το 1913!!!

*Το υδροπλάνο των Μουτούση- Μωραϊτίνη

*Η πρώτη διεθνώς επιχείρηση 

αεροναυτικής συνεργασίας

ήταν ελληνική.

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Οι Βαλκανικοί πόλεμοι, που πραγματικά δόξασαν την Ελλάδα, και την διπλασίασαν σε έκταση και πληθυσμό, κατέγραψαν και μια άλλη ελληνική πρωτιά, σε διεθνές επίπεδο. Την πρώτη αεροναυτική συνεργασία. Η πρωτιά αυτή οφείλονταν στην τόλμη ενός νεόκοπου αεροπόρου του Μιχαήλ Μουτούση, που πέταξε , με παρατηρητή το σημαιοφόρο Αριστείδη Μωραϊτίνη με υδροπλάνο τύπου Maurice Farman MF7. Ήταν 5 Φεβρουαρίου 1913 (24 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο). Η Ελλάδα πρωτοπορούσε καθώς ήταν από τις πρώτες και ελάχιστες χώρες στον κόσμο που χρησιμοποίησε τότε το νέο μέσο, το αεροπλάνο, για στρατιωτικούς σκοπούς.

                Ο Μουτούσης, υπολοχαγός του Μηχανικού, λίγους μήνες νωρίτερα και συγκεκριμένα το Σεπτέμβριο του 1912 ήταν στη Γαλλία, όπου εκπαιδεύονταν ως πιλότος μαζί με τους  Δημήτριο Καμπέρο, υπολοχαγό του Πυροβολικού, Πανούτσο Νοταρά υπίλαρχο και Χρήστο Αδαμίδη, ανθυπίλαρχο. Τότε, με διαταγή του υπουργείου των Στρατιωτικών, ανακλήθηκαν οι πιλότοι αυτοί, για να επανδρώσουν το νεοσύστατο Λόχο Αεροπορίας, ενόψει του προετοιμαζόμενου Βαλκανικού Πολέμου.

Οι σχέσεις Ελλάδος- Σερβίας και η Δύση

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  http://www.kathimerini.gr/889752/article/politismos/vivlio/oi-sxeseis-ellados---servias-kai-h-dysh

*Σέρβοι βουτάνε στα παγωμένα νερά του Δούναβη στο Βελιγράδι για να πιάσουν τον σταυρό των Θεοφανίων. Ως γνωστόν, οι Ελληνες και οι Σέρβοι είναι δύο λαοί της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία. Πάνω δεξιά, ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης.

Γράφει ο κ. Δημήτριος Καιρίδης*

Oι Ελληνες και οι Σέρβοι είναι δύο λαοί της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ουδέποτε πολέμησαν μεταξύ τους. Αντίθετα, τόσο στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, που καθόρισαν τη σύγχρονη Βαλκανική, όσο και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους βρέθηκαν στην ίδια πλευρά. Κατά τη διάρκεια, μάλιστα, της ναζιστικής κατοχής ανέπτυξαν τα πιο αξιοθαύμαστα κινήματα αντίστασης στην Ευρώπη.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι οι δύο αυτοί λαοί πρωτοπόρησαν στη μεγάλη ιστορική αλλαγή που αντικατέστησε τις παλιές αυτοκρατορίες με τα σύγχρονα έθνη- κράτη. Πρώτα οι Σέρβοι το 1804 και, στη συνέχεια, οι Ελληνες το 1821, πιο ολοκληρωμένα, εξεγέρθηκαν εναντίον των Οθωμανών και πέτυχαν, στην πρώτη περίπτωση, την αυτονομία και στη δεύτερη την ανεξαρτησία τους. Με λίγα λόγια, οι ‘Ελληνες και οι Σέρβοι είναι δυο λαοί που έχουν όχι μόνο μακραίωνη ιστορία αλλά και καθοριστική συμβολή στη διαμόρφωση των μετα- οθωμανικών Βαλκανίων της νεότερης εποχής. Αυτό, εξάλλου, έχει καλλιεργήσει σε αμφοτέρους τους λαούς έναν «μεγαλοϊδεατισμό», που συχνά τους οδήγησε σε θριάμβους αλλά και σε μεγάλες καταστροφές.

Οι κυβερνήσεις των «αποστατών»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/889980/article/epikairothta/ellada/oi-kyvernhseis-twn-apostatwn

*Η κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στις 24 Σεπτεμβρίου 1965 και παρέμεινε στην εξουσία έως τον Δεκέμβριο του 1966.

Γράφει ο κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ*

«Απλούν και μέγα είναι το ερώτημα το οποίον έχει τεθή: Ποίος κυβερνά την Ελλάδα; Ο Βασιλεύς ή ο Λαός;». Με τα λόγια αυτά, ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ολοκλήρωνε τη θριαμβευτική του πορεία από το Καστρί στο κέντρο της Αθήνας, στις 19 Ιουλίου 1965, λίγες ημέρες μετά την αποπομπή του από τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τη συνακόλουθη ορκωμοσία της πρώτης κυβέρνησης των «αποστατών» (όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται).

Η εν λόγω αποστροφή αντικατόπτριζε μία ευρύτερη κοινωνική δυναμική, επαναφέροντας, ακριβώς μισό αιώνα μετά, διλήμματα της περιόδου του Εθνικού Διχασμού. Η Ένωση Κέντρου, η οποία στις εκλογές του προηγούμενου έτους είχε κερδίσει 171 έδρες, βρισκόταν πλέον έναντι μιας πρωτοφανούς εσωτερικής κρίσης. Η αποχώρηση μιας πρώτης ομάδας ηγετικών στελεχών του κόμματος και η συγκρότηση της κυβέρνησης Νόβα μετέβαλε άρδην το πολιτικό σκηνικό, πυροδοτώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις. Εν μέσω υπονοιών περί ύπαρξης σχεδίων εκτροπής του πολιτεύματος, η σύγκρουση πρωθυπουργού και Στέμματος επρόκειτο να μεταβάλει τα δεδομένα σε επίπεδο κοινωνίας και πολιτικής.

1921: ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΣΑΓΓΑΡΙΟ ΚΑΙ ΑΓΚΥΡΑ;

*'Ελληνες φτάνουν στο Σαγγάριο και γεμίζουν τα παγούρια τους νερό.... 

Είναι το τέλος μια μεγάλης πορείας 

 Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

Στις 28 Ιουλίου/ 10 Αυγούστου 1920 υπογράφηκε η Συνθήκη των Σεβρών, η οποία δημιουργούσε τη Μεγάλη Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών και υλοποιούσε το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας.

Την ίδια περίοδο η επίσημη Τουρκία αντιδρούσε, η Εθνικιστική οργάνωση του Μουσταφά Κεμάλ δήλωνε ότι ουδέποτε θα αποδεχόταν τους πράγματι αποπνικτικούς όρους της Συνθήκης των Σεβρών, η Γαλλία και η Ιταλία, παρά την υπογραφή της και από αυτές ακούσια όπως ισχυρίζονταν, είχαν αρχίσει παρασκηνιακά τις επαφές τους με τον Κεμάλ για τα δικά τους γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή και ευνοούσαν ενδόμυχα την πλήρη αποτυχία εφαρμογής των όρων της, και η Μεγάλη Βρετανία παρά την υποστήριξη των Ελληνικών θέσεων είχε εγκαταλείψει κάθε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Παράλληλα ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναλάμβανε απέναντι των Συμμάχων τη βαριά υποχρέωση να επιβάλλει τους όρους της συνθήκης, χωρίς καμιά στρατιωτική και οικονομική βοήθεια.

Το δυσμενές αυτό κλίμα επιδείνωσε η ήττα του Βενιζέλου στις βουλευτικές εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 1920 και η επάνοδος στο θρόνο, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Δεκεμβρίου 1920, του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Έτσι δόθηκε η αφορμή για τη μεταστροφή και στο προσκήνιο της πολιτικής των Συμμάχων απέναντι στην Ελλάδα.

Η άγνωστη δράση του Ηλία Δεληγιαννάκη στους Βαλκανικούς Πολέμους

*Ο Ηλίας Δεληγιαννάκης (Φωτογραφία από το αρχείο του Ε.Λ.Ι.Α.) 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Η συμβολή των Κρητών εθελοντών στη διεξαγωγή των Βαλκανικών Πολέμων 1912-13, υπήρξε πολύ σημαντική. Η συμμετοχή τους στην μεγάλη εθνική εξόρμηση εκείνων των ετών είναι μια παράμετρος, που συνήθως την αγνοούμε αν και η αποφασιστική συμβολή των Κρητών με την εγνωσμένη μαχητικότητά τους και τη γενναιότητά τους, συνετέλεσε στην εξασφάλιση της νίκης σε πολλά μέτωπα. Αξίζει κατά συνέπεια η μελέτη, η διερεύνηση και η ανάδειξη αυτής της συμβολής.

Μια από τις περιπτώσεις των Κρητών εθελοντών, είναι και η περίπτωση των αδελφών Μάρκου, Κανάκη και Ηλία Δεληγιαννάκη από την Αργυρούπολη Ρεθύμνης και ιδιαιτέρως του Ηλία Δεληγιαννάκη. Ο Ηλίας Ιωάννου Δεληγιαννάκης ή Βασούλης (1877- 1918), γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1877. Έδρασε στην επανάσταση των Κρητικών στα 1896. Αργότερα πήρε μέρος ως οπλαρχηγός με δικό του σώμα στο Μακεδονικό αγώνα επί τέσσερα χρόνια. Έδρασε στις περιοχές Μονής Παναγίας Σισανίου, Βιτσίου και Καστανοχωρίων, Μεταμορφώσεως Καστοριάς και τέλος δυτικά της Φλώρινας- Κλεισούρας, στο Βίτσι, όπου, μετά τη μάχη στην περιοχή του χωρίου Ποριάς Καστοριάς στις 4 Φεβρουαρίου 1908, έπαθε πνευμονία και αποσύρθηκε. Εξελέγη «τιμής ένεκεν» βουλευτής Ρεθύμνης, στο καθεστώς της Κρητικής Πολιτείας, για να σταλεί στην Ελληνική Βουλή, αλλά συνελήφθη και κρατήθηκε με άλλους Κρητικούς βουλευτές σε Αγγλικό πολεμικό στη Σούδα.

Όταν κηρύχθηκε ο πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος του 1912, κλήθηκε από το Γενικό Επιτελείο, και απεστάλη στη Μακεδονία ως αρχηγός ανεξαρτήτου σώματος με δική του πολεμική σημαία και αγωνίσθηκε έως ότου απελευθερωθεί η Μακεδονία. Ευτύχησε να είναι το σώμα του, μεταξύ των εθελοντικών σωμάτων που απελευθέρωσαν τη Σιάτιστα, μια ημέρα πριν την απελευθερώσει ο ελληνικός στρατός.