Μια αυθεντική περιγραφή της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου

*Ο ναύαρχος Έρασμος Ομάνεϋ, που σε νεαρή ηλικία είχε παρακολουθήσει 
τη Ναυμαχία του Ναυρίνου το 1828

*Αφήγηση του Άγγλου ναύαρχου 

Έρασμου Ομάνεϋ, το 1898

                Το 1898, ο γηραιός Άγγλος ναύαρχος Έρασμος Ομάνεϋ, που σε νεαρή ηλικία είχε πάρει μέρος στην ναυμαχία του Ναυαρίνου, αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του σε βρετανό, από την ναυτική εκείνη σύγκρουση, που οδήγησε στον σχηματισμό του νεώτερου ελληνικού κράτους. Η ναυμαχία διεξήχθη στον κόλπο του Ναυαρίνου στις 20 Οκτωβρίου 1827.

                Οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία είχαν συμφωνήσει με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1827), να επιβάλουν στην οθωμανική αυτοκρατορία να παραχωρήσει αυτονομία στους επαναστατημένους  Έλληνες και απέστειλαν ναυτικές μοίρες στην Ανατολική Μεσόγειο για να εφαρμόσουν την πολιτική τους, αλλά και να καταστείλουν την πειρατεία, που έβλαπτε κυρίως το βρετανικό εμπόριο.

                Οι αγριότητες του Ιμπραήμ της Αιγύπτου στην Πελοπόννησο και ορισμένα άλλα περιστατικά, οδήγησαν στην σύγκρουση των δύο στόλων, όταν ο Ιμπραήμ επιχείρησε παρά τις υποσχέσεις του, να εξέλθει από τον κόλπο του Ναυαρίνου.

                Αφηγούμενος ο ναύαρχος Ομάνεϋ τα γεγονότα εκείνα στον Άγγλο δημοσιογράφο υπενθύμισε ότι τότε η Ελλάδα βρίσκονταν σε φρικαλέα κατάσταση στενάζοντας κάτω από τον τουρκικό ζυγό, ενώ η αναρχία απ’ άκρου εις άκρον της χώρας έκανε τα πράγματα χειρότερα. Η θάλασσα είχε γεμίσει από πειρατές και οι Τούρκοι έσφαζαν τους Έλληνες ασταμάτητα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ, ΣΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ

*Ζωγραφικός πίνακας με την Ναυμαχία του Ναυαρίνου

*Η ιστορία του Γερογιάννη ή Old John

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Ήταν ένα ταπεινό αλλά αγαπητό γεροντάκι, εκείνος ο Γερογιάννης, που άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο μια θεοσκότεινη παγωμένη νύχτα στις 31 Δεκεμβρίου 1874. Δεν άντεξε να συναντήσει την καινούργια χρονιά που θα ξημέρωνε…
Ο Γερογιάννης, πάνω από 90 χρονών, ήταν γνωστός με το όνομα αυτό στην Κωνσταντινούπολη και περισσότερο στα στενά του Γαλατά. Όσοι ήταν αγγλομαθείς τον αποκαλούσαν Old John και όταν σπάνια ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιεί το κανονικό όνομά του, τότε τον αποκαλούσα John Richards.