"H Μάχη της Κρήτης",
Χρήστος Ρουσόπουλος,
Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών
( Μαρτυρίες 5), 2014
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
... Και να, η ώρα δύο το μεσημέρι της 27ης του Μάη 1941 πάντα. Σε λίγο πλακώνουν αμέτρητα γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδιστικά. Κάνουν κύκλους γύρω από το Ηράκλειο. πολυβολούν όπου καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ελληνικός στρατός ή υποψιάζονται ότι υπάρχει. Αυτό βαστάει περίπου μία ώρα. Και σε μεμονωμένο στρατιώτη, αν δουν, κάνουν βουτιά και πολυβολούν. Τα αγγλικά αντιαεροπορικά συνέχεια βάλλουν στα αεροπλάνα αυτά, τόσο από το αεροδρόμιο όσο και από το λιμάνι και τη δυτική παραλία. Πολλά πετούν χαμηλά και κάνουν επίτηδες φοβερό κρότο, μήπως από το φόβο οι Έλληνες υψώσουν άσπρες σημαίες […]
Ο κρότος που κάνουν τα αεροπλάνα πετώντας και ο κρότος των βομβών σου παίρνουν τα αυτιά. Νομίζεις ότι θα βουλιάξει το Ηράκλειο μαζί με τον κόσμο του. Καπνοί και σκόνες σύννεφο βγαίνουν από την πόλη, απλώνονται παντού. Ο άμαχος κόσμος του Ηρακλείου είναι μέσα στα αθάνατα τείχη, από τον πολύ κρότο τα τείχη σείονται και πέφτουν πετρίτσες και χώματα, όλα αυτά σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο στον κοσμάκη. Φοβούνται να μην πέσουν τα τείχη. Παίρνουν την απόφαση να βγουν έξω και, αν μπορέσουν, να φύγουν από την πόλη.
Τα καταφύγια στα τείχη αυτά δεν έπεσαν. Μα ο κοσμάκης από τον φόβο του βγαίνει έξω και παίρνει δρόμο για να φύγει από την πόλη. Οι Γερμανοί είναι αιμοβόροι, είναι φασίστες, δεν λυπούνται κανέναν. Είναι πρόθυμοι να κάψουν πόλεις και χωριά, αρκεί να πετύχουν το σκοπό τους…
Τον Μάιο του 1941, εκατοντάδες στρατιώτες από την Θράκη πολέμησαν στην Μάχη της Κρήτης. Μετά την μάχη και την επικράτηση των Γερμανών, όσοι δεν είχαν σκοτωθεί, συνελήφθησαν και για ένα διάστημα κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο νησί.
Αργότερα οι Γερμανοί τους μετέφεραν πίσω στην Θράκη όπου εκεί αφέθησαν ελεύθεροι προκειμένου να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Μετά από μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θράκη, εντοπίστηκαν επιζώντες βετεράνοι και απόγονοι άλλων τους οποίους δεν προλάβαμε εν ζωή.
Στον Έβρο, όσοι γνωρίζουν αυτό το περιστατικό, κάνουν λόγο για τους "300 του Έβρου στη Μάχη της Κρήτης".
Μέχρι πρότινος οι ιστορικές αναφορές ήταν φτωχές και το γεγονός αυτό σιγά σιγά ξεχνιόταν.
Το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης φέτος εξέδωσε τα απομνημονεύματα του Χρήστου Ρουσσόπουλου, ενός Εβρίτη στρατιώτη που πολέμησε στη Μάχη της Κρήτης.
Ο Χρήστος Ρουσσόπουλος, από το Μέγα Ζαλούφι Ανατολικής Θράκης και κάτοικος Χειμωνίου Ορεστιάδος κρατούσε ημερολόγιο όπου κατέγραφε λεπτομερώς τη μάχη στο Ηράκλειο και την τύχη του ίδιου όσο και άλλων στρατιωτών από τη Θράκη.
Οι μαρτυρίες του Χρήστου Ρουσσόπουλου παραχωρήθηκαν στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης από την οικογένεια του, προκειμένου να εκδοθούν.
Στο επίμετρο της έκδοσης παρατίθενται και μαρτυρίες άλλων Εβριτών οι οποίες καταγράφησαν κατά την πρόσφατη έρευνα στη Θράκη.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, στο Ηράκλειο, τέλη Ιουνίου, όπου θα παραστούν συγγενείς του Χρήστου Ρουσσόπουλου αλλά και Θρακιώτες της Κρήτης (στο Ηράκλειο υπάρχει ένας μεγάλος και δυναμικός σύλλογος Θρακιωτών).
Σε πολλά χωριά της Κρήτης ακόμα μιλούν για τους στρατιώτες από τον Έβρο, τους οποίους φιλοξενούσαν για ένα διάστημα, την περίοδο της αιχμαλωσίας τους. Επίσης σε σπίτια του ¨Έβρου διασώζονται στρατιωτικές φωτογραφίες που πάρθηκαν στην Κρήτη την περίοδο εκείνη.
Emmanouil Simos
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΡΩΕΣ!!!
εξπλάγην όταν διάβασα για τον Συγχωριανό μου Χρήστο Ρουσσόπουλο, ξέρω πολλά πάρα πολλά για αυτόν , δεν γνώριζα όμως ότι είχε πολεμήσει στην μαχη της Κρήτης , απεναντίας γνώριζα για την συμμετοχή του άλλου συγχωριανού μοτ Τσονίδη Νικολάου ,που έχει πει πολλές ιστορίες , ο Ρουσσόπουλος έχει ασχοληθεί με το θέατρο στο μικ΄ρο χωριό μας , το Ν.Χειμώνιο , που το πλήρωσε ακριβά γαιτί εξορίστηκε απο το καθεστώς ,το πολιτικό,έχει γράψει βιβλιά , για την ζωή στο Μ.Ζαλούφι ,υπάρχουν τόσα πολλά που δεν χωράνε στο μικρό αυτό χώρο , Φυσικά αισθάνομαι υπερήφανος , ήταν συνομίληκος του πατέρα μου ,γείτονας αλλά και συγγενής ,μεγάλωσα μαζί με τα τρι κορίτσια του ,η γυναίκα του Καλυψώ έχει βαπτίσει την αδερφή μου έβαλλε το όνομα της , αιωνία του η μνήμη , οπωσδήποτε θα αγοράσω το Βιβλίο ,
ΑπάντησηΔιαγραφήεξεπλάγην όταν διάβασα για τον Συγχωριανό μου Χρήστο Ρουσσόπουλο, ξέρω πολλά πάρα πολλά για αυτόν , δεν γνώριζα όμως ότι είχε πολεμήσει στην μαχη της Κρήτης , απεναντίας γνώριζα για την συμμετοχή του άλλου συγχωριανού μου του Τσονίδη Νικολάου ,που έχει πει πολλές ιστορίες , ο Ρουσσόπουλος έχει ασχοληθεί με το θέατρο στο μικρό χωριό μας , το Ν.Χειμώνιο , που το πλήρωσε ακριβά γιατί εξορίστηκε απο το καθεστώς ,το πολιτικό,ώς ανατμοιβή γαι την συμμετοχή στην μάχη της Κρήτης ,έχει γράψει βιβλιά , για την ζωή στο Μ.Ζαλούφι ,υπάρχουν τόσα πολλά που δεν χωράνε στο μικρό αυτό χώρο , Φυσικά αισθάνομαι υπερήφανος , ήταν συνομίληκος του πατέρα μου ,γείτονας αλλά και συγγενής ,μεγάλωσα μαζί με τα τρια κορίτσια του ,η γυναίκα του Καλυψώ έχει βαπτίσει την αδερφή μου έβαλλε το όνομα της , αιωνία του η μνήμη , οπωσδήποτε θα αγοράσω το Βιβλίο ,και θα το διαβάσω , θα το αφήσω παρακαταθήκη στα παιδιά μου , αν τα καταφέρω θα διαθέσω μερικά αντίτυπα στο πολιτιστικό σύλλογο του χωριού μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την προβολή και την ανάδειξη μια ακόμη όχι τόσο γνωστής πτυχής της Θράκης μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Παντελή