Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Αύγουστος Μύρμπεργκ: Ένας άγνωστος Φιλέλληνας

*Ο Αύγουστος Μαξιμιλιανός Μύρμπεργκ

*Μια ζωή γεμάτη αγώνες 
για την ελευθερία των λαών

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Ο αγώνας της Εθνεγερσίας του 1821 έχει πολλές πτυχές ηρωισμών και άλλων σημαντικών πράξεων, ανάμεσα στις οποίες μεγάλο μέρος κατέχουν και οι φιλέλληνες, οι οποίοι μέσα από ένα πέπλο άλλοτε ρομαντισμού και άλλοτε τυχοδιωκτισμού, έγραψαν τις δικές τους σελίδες ιστορίας. Πολλοί από αυτές τις ευγενείς μορφές των φιλελλήνων παραμένουν σήμερα άγνωστες και είναι απλά, καταγεγραμμένες σε απρόσιτα αρχεία ή μας τις υπενθυμίζουν διάφορα μνημεία σε τόπους μαχών.
                Για παράδειγμα στον Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι  υπάρχει μνημείο των Σουηδών φιλελλήνων, που αγωνίστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία της Ελλάδας.  
                Σήμερα, θα γνωρίσουμε έναν άγνωστο Σουηδό Φιλέλληνα, τον Αύγουστο Μαξιμιλιανό Μύρμπεργκ, που ήρθε εθελοντικά στην μαχόμενη Ελλάδα και έφτασε να γίνει και φρούραρχος του Ναυπλίου.


                Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου το 1799,δηλαδή την τελευταία ημέρα του 18ου αιώνα, στο Uleaborg της Φινλανδίας. Ο πατέρας του Γουσταύος, διευθυντής τελωνείου, ήταν Σουηδός και η μητέρα του Χριστίνα Σοβέλιους ανήκε σε εμπορική οικογένεια της Φινλανδίας.
*Η οικία των Μύρμπεργκ, που σώζεται στη Φινλανδία. Μπροστά φαίνεται η προτομή του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ

                Προ της ενάρξεως του Φινλανδικού πολέμου το 1808, η οικογένεια του έμενε έξω από την πόλη και ο μικρός Μύρμπεργκ έδειξε την κλίση του να αψηφά τους κινδύνους, αλλά και τη σωματική του ρώμη, που τον έκανε ατρόμητο. Στον πόλεμο εκείνο οι Ρώσοι είχαν καταλάβει την περιοχή του και ο στρατηγός Καμένσκυ με το επιτελείο του εγκαταστάθηκαν στην οικία της οικογένειας Μύρμπεργκ.
                Ο πατέρας του μικρού Αύγουστου Μαξιμιλιανού πήρε την οικογένειά του και έφυγε στη Σουηδία όπου ασχολήθηκε πάλι με τελωνειακές εργασίες. Πέθανε το 1822 και άφησε τη γυναίκα του, χήρα με έξι παιδιά σε κατάσταση πενίας. Ο Αύγουστος Μαξιμιλιανός είχε μπει σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα, όπου μεγάλωνε και σε ηλικία 16 ετών άρχισε να σπουδάζει νομικές επιστήμες. Μετά από διετή φοίτηση πήγε στο Άβο της Φινλανδίας όπου συνέχισε τις σπουδές του. Το 1822 επέστρεψε στη Σουηδία και υπηρέτησε στο στρατό. Ένα χρόνο αργότερα, χωρίς πόρους και απελπισμένος για το μέλλον του, μπάρκαρε σε ένα φινλανδικό πλοίο που πήγαινε στην Πορτογαλία.
                Στη Λισαβόνα, διαφώνησε με τον πλοίαρχο, παράτησε το πλοίο και αναμίχθηκε με τους Ισπανούς επαναστάτες  του Ραφαέ Ντελ Ριέγο, που πολεμούσαν κατά του βασιλιά Φερδινάνδου Ζ΄. Τελικά, γαλλικά στρατεύματα τον συνέλαβαν αιχμάλωτο και τον οδήγησαν στη Μασσαλία. Αργότερα βρέθηκε στο Παρίσι, τον χειμώνα του 1823. Εκεί ήρθε σε επαφή με τα φιλελληνικά κομιτάτα και έτσι κατόρθωσε να επιβιβασθεί σε ένα πλοίο και να φτάσει στις αρχές του 1824 στο Ναύπλιο, όπου κατετάγη στο ελληνικό Ιππικό, που είχε οργανώσει ο γενναίος φιλέλληνας Regnault  de St Jean dAngely, ο οποίος αργότερα αναδείχθηκε στρατάρχης της Γαλλίας.
                Το 1825 ο Μύρμπεργκ πολεμώντας στην Εύβοια τραυματίσθηκε βαριά στον αριστερό κρόταφο. Το 1826 πήρε μέρος στην πολιορκία της Ακρόπολης, που κατείχε ο Ρεσήτ Πασάς. Ο αγώνας αυτός κράτησε εννέα μήνες και ο Μύρμπεργκ τραυματίσθηκε στο πόδι, στη μάχη του Χαϊδαρίου.
*Μια άλλη εικόνα του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ

                Προήχθη στο βαθμό του λοχαγού και πήρε μέρος στη μάχη της Κωλιάδας Άκρας, στις 6 Μαΐου 1827, δηλαδή στην περιοχή του Αγίου Κοσμά.   Στη μάχη αυτή έγινε μεγάλη σφαγή και ο Μύρμπεργκ, πυροβολούμενος και καταδιωκόμενους από Τούρκους ιππείς, κατόρθωσε να διαφύγει πέφτοντας στη θάλασσα με το όπλα του για να μην τα εγκαταλείψει. Κολυμπώντας έφτασε έως τα ελληνικά πλοία. Την επομένη ο ναύαρχος Τσώρτς υπέγραψε ειδικό μαρτυρικό έγγραφο, με το οποίο επιβεβαίωνε την ανδρεία που επέδειξε στη μάχη ο Σουηδός φιλέλληνας. Αργότερα ο ήρωας μας τέθηκε υπό τις διαταγές του Φαβιέρου και πολέμησε το 1828 στη Χίο. Ο Άγγλος ιστορικός Τόμας Γκόρντον χαρακτήρισε τον Μύρμπεργ «άριστον και γενναιότατον μεταξύ των φιλελλήνων, θαυμαστόν δια την δύναμιν και το παράστημα και την τόλμην, ών και πρότυπον παράδειγμα ηθικής».
                Στη συνέχεια υπηρέτησε υπό τον Γερμανό φιλέλληνα  ‘Ειντεκ και το 1829 αναδείχθηκε σε φρούραρχο Ναυπλίου στο Παλαμήδι, από 26 Ιουλίου.
                Αργότερα ο βασιλεύς Όθων τον παρασημοφόρησε  με τον Σταυρό του Σωτήρος. Η ελληνική κυβέρνηση του παραχώρησε ως εθνική αμοιβή μια μικρή σύνταξη και κάποιο αγρόκτημα, το οποίο όμως ο αφιλοκερδής Αύγουστος όταν έφυγε από την Ελλάδα το εγκατέλειψε και παραχωρήθηκε σε κάποιον άλλον.

Έφτασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας

                Ο Μύρμπεργκ συνήθιζε να αφηγείται και να διασκεδάζει, ένα περιστατικό της ζωής του, που είχε μείνει στη μνήμη του.
                Σε κάποια μάχη, πληγωμένος και κατάκοπος, είχε κατορθώσει να διαφύγει μέσα από τις τάξεις των Τούρκων. Κατέφυγε σε ένα κοντινό δάσος, αλλά και όλη την νύχτα διέτρεχε τον κίνδυνο να ανακαλυφθεί. Είχε αρχίσει να σκέφτεται ακόμα και να αυτοκτονήσει, παρά να παραδοθεί στους Τούρκους. Θύμιζε μάλιστα, ότι όλοι οι αγωνιστές είχαν πάντα μαζί τους μια πιστόλα, για τέτοιες απελπιστικές καταστάσεις γιατί οι Τούρκοι για κάθε κεφάλι εχθρικό, έπαιρναν ξεχωριστή γενναία αμοιβή!!! Το πιστόλι αυτό το κρατούσε συνεχώς στα χέρια του, όταν άκουσε τον καλπασμό ενός αλόγου. Όταν μάλιστα ο ήχος πλησίασε αρκετά, ο Αύγουστος πυροβόλησε και το άλογο σταμάτησε να προχωρεί. Μέσα από τους θάμνους που ήταν κρυμμένος, παρατήρησε ότι η σφαίρα του είχε χτυπήσει το φορτίο του αλόγου, το οποίο δεν είχε αναβάτη!!! Τότε πέταξε το φορτίο ανέβηκε στο άλογο και κατόρθωσε να εντοπίσει τους Έλληνες και να σωθεί.
                Έλεγε ακόμα, πως δεν μπορούσε να συμμορφωθεί με την νέα τάξη πραγμάτων που επέβαλε ο Καποδίστριας, τον νεποτισμό, τον συντηρητισμό αλλά και την φιλορωσική στάση του και το 1830 παραιτήθηκε από το αξίωμα του φρουράρχου Ναυπλίου.
*Η αναμνηστική πλάκα, που τοποθετήθηκε το 2009 στο Ναύπλιο

Η στήριξή του στους Πολωνούς

                Τον Ιανουάριο του 1831 αποφάσισε, χωρίς να έχει σκοπό να εγκαταλείψει την Ελλάδα, να ξαναγυρίσει να δει μετά από έξι χρόνια την πατρίδα του τη Σουηδία.  
                Με πολεμικό πλοία πήγε στη Μάλτα. Από εκεί στην Ισπανία και τελικά έφτασε στο Παρίσι. Στην Ισπανία πιάστηκε αιχμάλωτος, αλλά κατόρθωσε να διαφύγει. Στο Παρίσι έμαθε τα μαντάτα που επικρατούσαν στην Ευρώπη και τον συνεπήρε ο ενθουσιασμός για την Πολωνία, που μάχονταν για την ελευθερία της εναντίον των Ρώσων. Στη γαλλική πρωτεύουσα βρήκε φίλους του Φαβιέρου, οι οποίοι τον εφοδίασαν με συστατικές επιστολές για τους αρχηγούς της Πολωνικής εξέγερσης. Έτσι πήρε το δρόμο για την Πολωνία. Όταν έφτασε στα σύνορα Πολωνίας- Αυστρίας, οι Αυστριακοί που είχαν κλείσει τα σύνορα, δεν επέτρεπαν τη διέλευση. Ο Μύρμπεργκ δεν δείλιασε και έπεσε στα νερά του ποταμού Βιστούλα, ενώ οι Αυστριακοί τον πυροβολούσαν…
                Στην Πολωνία πήρε μέρος σε διάφορες μάχες, αλλά συνελήφθη αιχμάλωτος. Ένας Ρώσος λοχαγός όμως, που είχε μείνει πριν χρόνια στο πατρικό σπίτι του Μύρμπεργκ στη Φινλανδία, τον βοήθησε να διαφύγει κρυφά. Καταπονημένος και χωρίς χρήματα κατέφυγε στο Παρίσι. Εκεί, χάρη στις γνωριμίες του έπιασε δουλειά ως γραμματέας.
                Το 1836, τον κάλεσε και τον φιλοξένησε στη Σκωτία ο λόρδος Γκόρντον, που τον γνώριζε.
*Ο τάφος του στη Στοκχόλμη

Δοξασμένος αλλά πάμπτωχος

                Ο Αύγουστος Μαξιμιλιανός Μύρμπεργκ το 1840 επέστρεψε δοξασμένος αλλά πάμπτωχος στην πατρίδα του. Το 1842 υπέβαλε στον βασιλέα της Σουηδίας Κάρολο ΙΔ΄ έκθεση για τη συμμετοχή του στους αγώνες της Ελλάδας και αυτός τον έστειλε με το βαθμό του λοχαγού στη νήσο του Αγίου Βαρθολομαίου, σουηδική αποικία τότε. Ανήσυχο πνεύμα όμως, δεν έμεινε για πολύ καιρό εκεί και επέστρεψε στη Σουηδία. Η Σουηδική κυβέρνηση του απένειμε το Σταυρό των Ιπποτών του Τάγματος του Ξίφους. Το 1852 επισκέφθηκε την γενέτειρά του Φινλανδία και το 1863 ταξίδεψε στην Ιταλία.
                Το 1867 ασθένησε από πνευμονία και μετά από 14 μέρες πέθανε στο σπίτι της αδερφής του Hedvig στις 31 Μαρτίου, έχοντας το βαθμό του ταγματάρχη. Ήταν ανύπαντρος. Τον έθαψαν με πολλές τιμές στο νεκροταφείο του Αγίου Ιωάννη στη Στοκχόλμη. Στη βάση του ταφικού μνημείου του, έχει χαραχθεί με χρυσά γράμματα μια υπενθύμιση ότι η Ελλάδα, η Πολωνία και η Ισπανία μαρτυρούν για την τόλμη και τον ηρωισμό του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ.
*Η βάση του τάφου του που υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα, η Πολωνία και η Ισπανία, 
μαρτυρούν για την τόλμη και τον ηρωισμό του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ

                Το 1996, κατά την επίσκεψη στη Φινλανδία του Προέδρου Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, ο πρόεδρος Μάρτι Αχτισάαρι αναφέρθηκε στη δράση στην Ελλάδα του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ.  
                Στις 19 Μαΐου 2009, ο Φινλανδός Υπουργός Πολιτισμού, Stefan Wallin, έκανε στο Ναύπλιο, τα αποκαλυπτήρια μιας τιμητικής μαρμάρινης πλάκας για τον Μύρμπεργκ                   
                Εμείς από την πλευρά μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε, αυτούς που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Ελλάδας.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Πηγές:
-Περιοδικό ΑΡΜΟΝΙΑ, 1901.
-Wikipedia


22 σχόλια:

  1. Υπέροχο άρθρο- μαρτυρία κύριε Αθανασιάδη.

    Αρχοντία Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στη βάση του ταφικού μνημείου του, έχει χαραχθεί με χρυσά γράμματα μια υπενθύμιση ότι η Ελλάδα, η Πολωνία και η Ισπανία μαρτυρούν για την τόλμη και τον ηρωισμό του Αύγουστου Μαξιμιλιανού Μύρμπεργκ. Ένας γενναίος άντρας..

    Vassilika Sarilaki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παντελή σ' ευχαριστώ ... ο,τι κοινοποιείς στο χρονολόγιο μου το διαβάζω,έστω με λίγη καθυστέρηση λόγω ...κοινής χρήσης του λάπτοπ με το έτερον ήμισυ στις διακοπές...!Το συγκεκριμένο θέμα ήταν εξαιρετικό και κατατοπιστικό ,αφού δεν γνώριζα κάτι σχετικό για τον συγκεκριμένο φιλέλληνα...!

    Litsa Gouni-Das

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ Κε Αθανασιάδη. Εξαιρετικό.

    Ypsilantis Tzouros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ενδιαφέρον Παντελή, ευχαριστώ!

    Σέσσυ Σαμόλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Eυχαριστώ γιά την ενημέρωση. Ας τα διαβάζουν καποιοι δικοί μας τρέσες και ριψάσπιδες και ας αναλογίζονται τό τι τους πρέπει την ώρα που κάποιο αλλοι ξένοι και άσχετοι με την ιστορία και το καθήκον μας, έδωσαν τόσα πολλά για αυτήν την έρμη πατρίδα μας την Ελλάδα. Αιώνια ευνωμοσύνη σ' όλους αυτούς πού θυσιάσθηκαν γιά να ζούμε εμείς ελεύθεροι. Η αγνωμοσύνη είναι το χείριστο και ασυγχώρητο (από Θεό και ανθρώπους) ελάττωμα του ανθρώπου.

    Πετρος Γεωργαντζης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ... Αιώνια πρέπει να είναι η ευγνωμοσύνη μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εξαιρετικός ο Σουηδός και το άρθρο Παντελή μου

    Katerina Kastoris

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τώρα; Μήπως πρέπει να ανακαλύψουμε τους σύγχρονους φιλέλληνες; Μήπως τους έχουμε και τώρα ανάγκη, όπως παλιότερα;

    Christiana Ioannou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα! Εξαιρετικό, ομολογώ ότι δεν γνώριζα!

    Mairy Mauridopoulou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αεικινητος και υπόδειγμα επιβίωσης ο φίλος μας. Και άξιος του τιτλου του φιλέλληνα, συγκριτικά με πολλους κατ' όνομα Έλληνες...Μπράβο σου Παντελή που ανακαλύπτεις τις βαριές υποσημειώσεις της ιστορίας!

    Ματρώνη Δικαιάκου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Thank you , for sharing the above article with us, very interesting.

    Romies Politises

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ενδιαφέρουσα αλλά και αξιοθαύμαστη, τόσο η πορεία του αλλά και η αγάπη του για την Ελλάδα. Λυπηρό που δεν υπάρχουν πλέον παρόμοια σύγχρονα παραδείγματα... ή τουλάχιστον σπανίζουν...

    Eleni Despotidi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο αγώνας για την ελευθερία , του 1821 κρύβει μέσα του , την σημαντική συμβολή των διαφόρων φιλλελήνων , που πολέμησαν και αγωνίστηκαν , μαζί με τους Ελληνες , για την ελευθερία της Ελλάδας μας!!΄Ενας , από αυτους , ο Σουηδός Μαξιμιλιανός Μύργκεργκ..γεννημένος στις 31 Δεκεμβρίου 1799, απο πατέρα Σουηδό -Γουσταύος , διευθυντής τελωνείου και μητέρα Φιλανδέζα -Χριστίνα Συβέλιους, από εμπορική οικογένεια της Φιλανδίας-Αφού , περιπλανήθηκε αρκετά , λόγω του πρόωρου θανάτου του πατέρα του -το 1822-και λόγω της απόλυτης ένδειας της μητέρας του -μπήκε και σε φιλανθρωπικό ίδρυμα -κατέληξε στις αρχές , του 1824 στο Ναύπλιο , όπου κατετάγη στο ελληνικό ιππικό!Ακολούθως , προήχθη στον βαθμο του λοχαγού , στις 6 Μαίου 1827!η ανδρεία και το θάρρος του , τον ανέδειξαν σε φρούραρχο Ναυπλίου , στο Παλαμήδι στις 26 Ιουλίου 1829!!όμως , διαφωνόντας πολιτικά με τον Καποδίστρια , εγκαταλείπει το αξίωμα και την Ελλάδα..ταξίδεψε σε Πορτογαλία και Ισπανία και στην χώρα του ..πέθανε το 1867 απο πνευμονία , μέσα σε 14 ημέρες!!η συμβολή του για την αποκατάσταση της ελευθερίας της πατρίδας , εξαιρετικά σημαντική ..γι' αυτό τον τιμούμε και τον θυμόμαστε..μάλιστα στις 19 Μαίου 2009 , ο Φιλανδός υπουργός πολιτισμού , έκανε στο Ναύπλιο , τα αποκαλυπτήρια , τιμητικής μαρμάρινης πλάκας με το όνομά του!!!

    Φανη Πιατα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Eξαιρετικο αρθρο και ιδιαιτερα καλογραμμενο.Για αλλη μια φορα συγχαρητηρια και ευχαριστω!!!!

    Soula Sanskri

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολύ ενδιαφέρουσες ιστορικές αναφορές! Μας γεμίζεις με πληροφορίες και γνώσεις που θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί στο σχολείο και να έχουν γίνει τηλεοπτικά-κινηματογραφικά αφιερώματα. Καλύπτεις ένα μεγάλο κενό στην ενημέρωση και στη γνώση μας και γι αυτό σ' ευχαριστούμε!

    Chris Ntsounos Astral Feres

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΚΥΡΙΕ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΛΕΛΗΝΑ - ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ.

    Dimitris Arabatzis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θυμήθηκα την έκθεση που γράφαμε σε άλλες εποχές με θέμα "Ο πατριωτισμός των Ελλήνων". Ορισμένοι φιλέλληνες έδειξαν παραδειγματικό πατριωτισμό και μεγαλύτερη αυτοθυσία από ορισμένοιυς ντόπιους γιατί πίστευαν και μάχονταν για τα ιδανικά τους, ασχέτως εθνικών και προσωπικών συμφερόντων. Για να μην "προσβάλλουμε" το έθνος προτιμήσαμε να τους ξεχάσουμε. Μπράβο κε Αθανασιάδη που δεν αφήνετε να λησμονηθούν.

    Vassilios Kazakidis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Stamatis Alamaniotis
    Πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά κε Αθανασιάδη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Stylianos Xenokrates
    Η αναρτηση αυτη του ιστορικου κ. Αθανασιαδη αφορα στον αγνωστο για πολλους Φιλανδοσουηδο φιλελληνα Μυρμπεργκ που διετελεσε μαλιστα και Φρουραρχος του Ναυπλιου, πολεμωντας ηρωικα τους Τουρκους σε παμπολλες μαχες κατα την Επανασταση του 1821.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Νίνα Γκούδλη
    Ας είμαστε ευγνώμονες στους "Φιλέλληνες" που αγωνίστηκαν για την πατρίδα μας. Μπράβο Παντελή που αναδεικνύεις τέτοιους ήρωες!...Αυτά πρέπει να διδάσκονται για παραδειγματισμό των Ελλήνων.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιωργος Βασιλειαδης

    . Και ενώ πήγα με την οικογένειά μου να πιούμε καφέ στο γνωστό Καφέ Αλέξης (αυτό μέσα στα δέντρα με το μικρό ρυάκι να περνά ανάμεσα στα τραπέζια) παρατήρησα μια πλάκα στον τοίχο που βρίσκεται εκεί. Πλησιάζοντας διάβασα ότι πρόκειται για τον Φιλανδό Αύγουστο Μύρμπεργκ. Ποιός ήταν ο Αύγουστος Μύρμπεργκ και ποιος ο λόγος δημιουργίας του μνημείου στο Ναύπλιο; Ψάχνοντας πληροφορίες για αυτόν τον φιλέλληνα φιλανδό τις βρήκα μα που αλλού; Στη Φιλανδική Πρεσβεία και στη σχετική ανακοίνωσή της. Ο Αύγουστος Μύρμπεργκ λοιπόν ήταν Φινλανδός που πολέμησε έξι χρόνια περίπου για την ελευθερία των Ελλήνων. Ο Μύρμπεργκ έφτασε στην Ελλάδα το 1825 και αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο. Τα δύο πρώτα χρόνια πήρε μέρος σε μάχες εναντίον των Τούρκων στην Εύβοια, στο Χαϊδάρι, στη Μουνιχία και στους Τρεις Πύργους στην Αττική και στη Χίο. Ξεχώρισε για τη μεγάλη του γενναιότητα, τραυματίστηκε μια φορά και μάλλον έσωσε τη ζωή του συνταγματάρχη Φαβιέρου, διοικητή των φιλελλήλων. Σε σύντομο χρονικό διάστημα προβιβάστηκε σε λοχαγό και διορίστηκε υπασπιστής του Συνταγματάρχη Φαβιέρου. Όταν ο πόλεμος τελείωσε και επέστρεψε στο Ναύπλιο, το 1829 έγινε φρούραρχος του Παλαμηδίου, αξίωμα που κράτησε μέχρι τις αρχές του 1831, όταν παραιτήθηκε και έφυγε από την Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο πρωτεύουσα της Ελλάδας ήταν το Ναύπλιο και κυβερνήτης ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ο Μύρμπεργκ ζούσε στο φρούριο του Παλαμηδίου, αλλά τα απογεύματα κατέβαινε για να συναντήσει φίλους στο Καφέ Αλέξης, περνώντας ακριβώς από το σημείο αυτό που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Στην Ελλάδα επειδή είχε δύσκολο όνομα ήταν γνωστός και ως Μουράτ Μπέης. Στο Ναύπλιο η μνήμη του διατηρήθηκε μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά χάθηκε. Ο Φινλανδός Υπουργός Πολιτισμού, Stefan Wallin, έκανε τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του στις 19 Μαίου (η πρώτη φωτογραφία πάνω). Παρόλα αυτά σήμερα πολλοί λίγοι γνωρίζουν για τον Μύρμπεργκ όπως και για τόσους άλλους φιλέλληνες που πολέμησαν και αγωνίστηκαν για την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...