Επείγον: Αναζητείται... δήµιος!

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=439572&wordsinarticle=Τομαή

*ΤΟ ΜΠΟΥΡΤΖΙ στο Ναύπλιο, όπου εκτελούνταν οι θανατικές ποινές τα πρώτα χρόνια 

του νέου ελληνικού κράτους. 

*Ο ιθαγενής εκτελεστής 

αδυνατούσε να χειριστεί 

το εξελιγµένο φονικό όργανο, 

που µόλις ήλθε από τη Γαλλία

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Όσο και να ακούγεται ανατριχιαστικό, λειτούργησε ακόµη και στην Ελλάδα, στη χώρα όπου γεννήθηκε η δηµοκρατία, η εκτέλεση θανατικής ποινής διά λαιµητόµου! Μάλιστα, οι Γάλλοι, οι οποίοι την εφηύραν στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, φρόντισαν- θωπεύοντας ίσως τις συνειδήσεις τους- να τη συνδέσουν µε το θεµελιώδες ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία, όπως προκύπτει από χαλκογραφία λαιµητόµου της εποχής µε τη φράση στο κάτω σηµείο της: «Η αληθινή γκιλλοτίνα: Ω, το ωραίον βάθρον της ελευθερίας!». 
Η µακάβρια πληροφορία προέρχεται από έγγραφο φακέλου του έτους 1834 που υπέγραφε ο τότε ΥΠΕΞ Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός µε ηµεροµηνία 10/22 Αυγούστου, απευθυνόµενος στον έλληνα πρεσβευτή, διαπιστευµένο στην Υψηλή Πύλη Κωνσταντίνο Ζωγράφο, µε θέµα την αναζήτηση δηµίου! (ΑΠ 98, «Περί προµηθεύσεως δηµίου»).

ΣΧΟΛΙΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

*Η Προσωρινή Κυβέρνηση (η επιλεγόμενη "κυβέρνηση του βουνού") 

εξέδιδε και Εφημερίδα της Κυβέρνησης

Γράφει ο  δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Το κείμενο του Κ. Μαραντζίδη στην «Καθημερινή», όπως και τα υπόλοιπα κείμενα που έχει συμπεριλάβει σε διάφορες εκδόσεις, χαρακτηρίζεται από ισορροπία στην έκφραση, αλλά όχι και στην έμπνευση. Υπ’ αυτήν την έννοια, ο Μαραντζίδης αποδρά από την ιδιότητα του ιστορικού, για να αγκαλιάσει την ιδιότητα του δημοσιογράφου, χωρίς να είναι. Ας το αποδείξουμε:

Ο Μαραντζίδης ξεκινά το αφιέρωμά του με το αξίωμα, πως η συγκρότηση της «κυβέρνησης του βουνού» αποτελούσε εγχείρημα με ξεκάθαρες αποσχιστικές συνέπειες. Η έκφραση είναι προσεκτικά διατυπωμένη, καθώς ο πανεπιστημιακός μας δεν κάνει λόγο για «στοχεύσεις», αλλά για «συνέπειες». 

49) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΑΛΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

*Πορτρέτο του Δημήτριου Ράλλη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Πέντε φορές πρωθυπουργός και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής αναδείχθηκε ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πολλές φορές υπουργός, και πρωταγωνίστησε στην πολιτική σκηνή, από το 1873 έως το 1921. 

O Δημήτριος Ράλλης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 14 Απριλίου 1842.

Ο πατέρας του Γεώργιος Ράλλης, φαναριωτικής καταγωγής, ήταν καθηγητής του Εμπορικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας

Ως φοιτητής ο Δημήτριος Ράλλης, είχε πάρει μέρος στις εξεγέρσεις κατά του Όθωνα και της κυβέρνησης Αθανάσιου Μιαούλη, στην οποία συμμετείχε ως υπουργός Δικαιοσύνης ο πατέρας του.

Σταχυολόγηση ιστορικών τηλεοπτικών εργασιών

*Σταχυολόγηση από παλαιότερα 

τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ μου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. 
της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ σε συνεργασία με το ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ,σας προσκαλούν στην κοπή της βασιλόπιτας της Π.Ο.Θ.Σ. που θα γίνει το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 18:30 στην αίθουσα των Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Βενιζέλου 30, Θεσσαλονίκη. Θα ακολουθήσει ομιλία με θέμα «Το Θέατρο στη Θράκη κατά τον ΙΘ΄ αιώνα» από το Θρακιώτη δημοσιογράφο 
κ. Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη.
Η εκδήλωση θα κλείσει με την απονομή τιμητικής διάκρισης στον Αξιοσέβαστο καθηγητή του Α.Π.Θ. κ. Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο για την προσφορά του στο Θρακικό Ελληνισμό.

Με εκτίμηση τα Δ.Σ.
Της Π.Ο.Θ.Σ. Του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

48) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΕΤΣΙΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

*Ζωγραφικό πορτρέτο του Θεόδωρου Ρετσίνα

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Αυτοδημιούργητος βιομήχανος, επιτυχημένος δήμαρχος του Πειραιά και διακεκριμένος πολιτικός, υπήρξε ο Θεόδωρος Ρετσίνας, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1901. 

Mέχρι πρόσφατα, πολλοί θυμούνταν τα υφάσματα του εργοστασίου του, που είχαν γίνει γνωστά με το όνομα «ρετσίνες».

        Γεννήθηκε στο Άργος το 1836. Ήταν γιος του Γεωργίου Ρετσίνα, από τους πρώτους, που είχαν σπεύσει να κατοικήσουν στον Πειραιά μετά την επανάσταση του 1821.

1947: Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (Σ.Σ. Η λεγόμενη του Βουνού)

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/01/2012_468468

*Αντάρτικη εφημερίδα αναγγέλει το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης των ανταρτών

*Την αποτελούσαν ανώτατα στελέχη 
του ΚΚΕ και οι συνέπειες ήταν ξεκάθαρα 

αποσχιστικές, 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Μαραντζίδη*

Στα τέλη του 1946 και τους πρώτους μήνες του 1947, το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα συνέκλινε πλέον στη δυναμική στήριξη της υπόθεσης των Ελλήνων συντρόφων.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως επιλέχθηκε το συνέδριο ενός δυτικού κομμουνιστικού κόμματος, του γαλλικού, για να ανακοινωθεί επίσημα από τον αντιπρόσωπο του ΚΚΕ, Μιλτιάδη Πορφυρογένη, τον Ιούνιο του 1947, η πρόθεση δημιουργίας ξεχωριστής κυβέρνησης με δική της κρατική υπόσταση. Επρόκειτο για τμήμα του σεναρίου που σχετιζόταν με το στρατηγικό Σχέδιο Λίμνες, γιουγκοσλαβικής κατά πάσα πιθανότητα σύλληψης, που επισήμως εγκρίθηκε λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1947.

Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία τακτικού στρατού 50.000 - 60.000 μαχητών που να ήταν ικανός να θέσει υπό τον έλεγχό του ευρείες περιοχές της βόρειας Ελλάδας με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Το Σχέδιο Λίμνες, όπως εξήγησε ο ιστορικός Φίλιππος Ηλιού, με βάση τα αρχειακά τεκμήρια του ιδίου του ΚΚΕ που έφερε στο φως, είχε εκπονηθεί τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 1947. 

1912: Οταν άλλαξε ο χάρτης της Βαλκανικής

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436891&wordsinarticle=Κουλούρη

*Ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄ και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, εισέρχονται στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη

*Εκατό χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέµους

Της κ. Χριστίνας Κουλούρη*

Στις 27 Οκτωβρίου 1912 η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε στον ελληνικό στρατό. Την επόμενη ηµέρα ο διάδοχος Κωνσταντίνος εισήλθε θριαµβευτικά στην πόλη, επικεφαλής των ελληνικών στρατευµάτων.

Ο πόλεµος εναντίον της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας από τους βαλκάνιους συµµάχους (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) είχε κηρυχθεί μόλις πριν από περίπου τρεις εβδομάδες, στις 5 Οκτωβρίου.

 Ύστερα από πολλές διακυμάνσεις, κρίσεις και διπλωματικές αμφιταλαντεύσεις, το περίφηµο «Ανατολικό Ζήτηµα» γύρω από την τύχη της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας θα λυνόταν µε τα όπλα, στα πεδία των µαχών. 

Η µατωµένη Πρωτοχρονιά του 1942

Από ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436880&wordsinarticle=Τομαή

*Η πείνα της κατοχής και τα συσσίτια

*Πλήθος µηνύµατα ηγετών συµµαχικών χωρών 

εξήραν τη µαχητικότητα και το φρόνηµα 

του ελληνικού λαού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Εβδοµήντα χρόνια πριν, ακριβώς σαν σήµερα, παραµονή Πρωτοχρονιάς του 1942, δεκάδες ευχετήρια µηνύµατα ηγετών συµµαχικών κρατών προς την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αλλά και διαγγέλµατα προς τον δοκιµαζόµενο ελληνικό λαό που ζούσε έναν απ’ τους φρικτότερους χειµώνες, γεννούν αισθήµατα θαυµασµού για το µεγαλείο του φρονήµατος, την αξιοπρέπεια και τη µαχητικότητα µε την οποία στάθηκε απέναντι στους κατακτητές του. 

Σε δύσκολες εποχές όπως αυτή που διανύουµε, η συλλογική µας µνήµη µπορεί, εκτός από το να διδάσκει, ακόµη και να θεραπεύει, να γεννά ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο... 

47)ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΜΠΟΥΦΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Το πορτρέτο του Νικόλαου Μπουφίδη

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τρίτος κατά σειρά Πρόεδρος Βουλής, που ανέδειξε η Λιβαδειά, μετά τον Αντώνιο Γεωργαντά και τον Φίλωνα Φίλωνος, είναι ο Νικόλαος Μπουφίδης, που άσκησε το ανώτατο αυτό αξίωμα πέντε φορές στη δεκαετία του 1900.

Ο Νικόλαος Μπουφίδης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε με τη δικηγορία.

Εισήλθε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής Λεβαδείας το 1874-1875, το 1879-81 και το 1885-1886. 

ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ!!!

*Ο περίφημος πίνακας του Νικολάου Ορλώφ

Γράφει  ο Παντελής Στεφ, Αθανασιάδης

Οι φουστανελοφόροι βουλευτές, ήταν πάντα ένα προσφιλές θέαμα και θέμα. Ορισμένοι κατάλοιπα της Επανάστασης του 1821, δεν αποχωρίσθηκαν την εθνική ενδυμασία και δεν προσχώρησαν ποτέ στην μετεπαναστατική μόδα της λεγόμενης φράγκικης φορεσιάς.  Ωστόσο φουστανελοφόροι βουλευτές υπήρχαν στα ύστερα χρόνια, έως τα τέλη του 19ου αιώνα, αρχές του 20ου αιώνα.

Εικαστικά, ο γνωστότερος φουστανελοφόρος βουλευτής είναι ο Στριφτόμπολας, που απεικονίζεται στον περίφημο πίνακα του ζωγράφου Νικολάου Ορλώφ, ο οποίος ανήκει στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, από δωρεά του Κωνσταντίνου Ελευθερουδάκη, τη δεκαετία του 1930.

46) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΤΣΑΜΑΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Ο Νικόλαος Τσαμαδός

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Απόγονος γενιάς ναυμάχων της Ύδρας, ο Νικόλαος Τσαμαδός διακρίθηκε κατά την υπηρεσία του στο Στρατό Ξηράς και κατόπιν στην πολιτική. Αναδείχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της Βουλής και κατ’ επανάληψη υπουργός.

Ο Νικόλαος Τσαμαδός, γεννήθηκε στην Ύδρα το 1839. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων, σταδιοδρόμησε σαν αξιωματικός του Μηχανικού και έφτασε έως το βαθμό του υποστρατήγου. Διετέλεσε καθηγητής της Πολεμικής Τέχνης στη Σχολή των Ευελπίδων και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στη θέση του διευθυντή της Επιτελικής Υπηρεσίας του υπουργείου Στρατιωτικών.

Ο επισιτισμός της Ελλάδας στην Κατοχή

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/12/2011_466566

*Δραματική εικόνα από την πείνα της ναζιστικής Κατοχής


*Στοιχεία από το αρχείο του Σπύρου Σκούρα

Του Ηλία Χρυσοχοΐδη*


Η κατάρρευση της εθνικής οικονομίας και η άμεση πτώση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων Ελλήνων φέρνει στη μνήμη την Κατοχή. 
Οι νεότεροι βεβαίως δεν ενθυμούνται τον λιμό του 1941, αλλά και όσοι βίωσαν τις κακουχίες της περιόδου αγνοούν μέχρι σήμερα γεγονότα καθοριστικά για την επιβίωση της χώρας. Ενα από αυτά ήταν η σωτήρια παρέμβαση μιας ομάδας Ελληνοαμερικανών για τον επισιτισμό της κατεχόμενης Ελλάδας. 

Ελληνική τραγωδία στην Αιθιοπία

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=434234&wordsinarticle=Τομαή

*Βρετανοί στρατιώτες και μέλη του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού μετά τον βομβαρδισμό 

και τη ρίψη χημικών αερίων από ιταλικά αεροσκάφη

 *Από τους ξένους υπηκόους οι οµογενείς δέχθηκαν το ισχυρότερο πλήγµα 

από την προέλαση του ιταλικού στρατού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Η δίνη στην οποία ενεπλάκη σύσσωµη η ανθρωπότητα µε την έκρηξη του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου δεν ήταν απρόβλεπτη. 

Η προπολεµική προπαρασκευή της Γερµανίας, η ιταλική απόβαση στην Αιθιοπία, η διαµόρφωση του Αξονα Ρώµης- Βερολίνου, η ανακατάληψη της Ρηνανίας από τον Χίτλερ και η επέκταση της ναζιστικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια µε την αποτελεσµατική προσφυγή στο όπλο της οικονοµικής διείσδυσης έδωσαν στη χιτλερική Γερµανία τη δυνατότητα, προτού κατισχύσει στρατιωτικά και πολιτικά, να αλώσει κυριολεκτικά και εκ των ένδον οικονοµικά τα µικρά κράτη του ευρωπαϊκού περιγύρου της. 

1913: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α' ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μέρος από ένα παλαιότερο ντοκιμαντέρ μου 

για τη δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου Α'΄

στη Θεσσαλονίκη, το 1913


Βλέπε επίσης και το σχετικό θέμα στη θέση 
http://sitalkisking.blogspot.com/2011/12/1913_14.html

Το Σχέδιο Μάρσαλ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100001_11/12/2011_465794

 *Η παροχή βοήθειας στην κατεστραμμένη Ευρώπη μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ

 *Συνέβαλε ουσιαστικά στην οργάνωση 

και αναμόρφωσητης κατεστραμμένης 

από τον πόλεμο Δύσης64 χρόνια πριν.

Επιμέλεια: Στέφανος Xελιδόνης

Την επαύριον του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γηραιά Ήπειρος, με τις εξαθλιωμένες μάζες της, διαλυμένη και διαιρεμένη, μετρούσε τις πληγές της.

Η ΕΣΣΔ είχε επιβάλει τη βούλησή της στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ ως προς τη Δυτική Ευρώπη, το μέλλον παρουσιαζόταν ζοφερό: ο βαρύς χειμώνας του 1946-47 δημιουργούσε φόβους για την πορεία των οικονομιών και επιβάρυνε ένα ήδη δυσμενές ψυχολογικό κλίμα, τόσο ώστε να φοβούνται οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις μια εσωτερική αναταραχή στις χώρες τους ή και ενίσχυση των κομμουνιστών.

Δράμα 1941: Η πρώτη πράξη αντίστασης

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ 4ης Νοεμβρίου 2011

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_04/12/2011_464753

*Το εξώφυλλο του βιβλίου 

  

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Δράμα 1941: Μια παρεξηγημένη εξέγερση

Εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 480

Μαρτυρίες-  ντοκουμέντα

Του Θανάση Βασιλείου

Η μονογραφία του βετεράνου δημοσιογράφου, ερευνητή και συγγραφέα Σπύρου Κουζινόπουλου για τα γεγονότα της Δράμας, το 1941, κινητοποιεί, τουλάχιστον, δύο σκέψεις. 

Πρώτον, τα λόγια του Β. Μπένζαμιν με τα οποία έκλεινε τον «Μονοδιάστατο άνθρωπο» ο Χ. Μαρκούζε: «Αν έχουμε ακόμη μια ελπίδα, τη χρωστάμε σε αυτούς που δεν είχαν καμιά». Δεύτερον, ένα παλιό γιουγκοσλαβικό γνωμικό: «Το μόνο πράγμα που μπορεί να είναι απολύτως βέβαιο είναι το μέλλον, μια και το παρελθόν μεταβάλλεται διαρκώς».

Η ανασύνθεση της ιστορίας της «παρεξηγημένης εξέγερσης» της Δράμας, τα ντοκουμέντα και οι μαρτυρίες πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής (τους πρόλαβε εν ζωή ο Κουζινόπουλος) δείχνουν ότι επρόκειτο για μία πρόωρη μεν, πλην γνήσια ηρωική λαϊκή εξέγερση- η πρώτη που σημειώθηκε στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Επέτειος ξεχασμένη: 9 Δεκεμβρίου 1974

*Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής μετά τη δικτατορία

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τέτοιες μέρες ήταν και τότε, το Δεκέμβρη του 1974. Σχεδόν ηλιόλουστες. Με πολλή ζωντάνια, δυναμισμό και απροσμέτρητες  προσδοκίες. Ήταν 9 του Δεκέμβρη… Μια επέτειος σχεδόν ξεχασμένη σήμερα, αλλά αρκούντως σημαντική τότε. 

          Είχαν περάσει 22 μέρες από τις πρώτες μετά την επτάχρονη δικτατορία ελεύθερες βουλευτικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία που είχε ιδρύσει το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε πάρει το εκπληκτικό ποσοστό του σχεδόν 54%. Ο κόσμος αδημονούσε να ξαναδεί τη Βουλή να λειτουργεί πάνω σε νέες βάσεις, χωρίς      τις παρενέργειες του 1963-1967.

          Στις 11 το πρωί της 9^ης Δεκεμβρίου, όλοι οι νεοεκλεγμένοι βουλευτές ήταν στις θέσεις τους. 

Η κτηνώδης δράση ενός εγκληµατία πολέµου

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=433187&wordsinarticle=Μαρατζίδης

 *Το βιβλίο του Θανάση Φωτίου

*Η σταδιοδροµία του Γερµανού Φριτς Σούµπερτ,

διοικητή του ελληνικού «σώµατος κυνηγών»,

ο οποίος αιµατοκύλησε την Κρήτη και τη Μακεδόνία

την περίοδο της Κατοχής

Του κ. Νίκου Μαραντζίδη*

Συνήθως οι αφηγήσεις για τους πολέµους αφορούν ήρωες ή µάρτυρες. Για τους πρώτους ακούµε τις περιπέτειές τους, τον τρόπο µε τον οποίο διακινδύνευσαν τη ζωή τους ή και τη θυσίασαν για κάποιο ιδανικό ή για να εκπληρώσουν το καθήκον τους προς την πατρίδα. 

Για τους δεύτερους µαθαίνουµε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες υπήρξαν θύµατα των θηριωδιών µιας πολεµικής σύγκρουσης, πώς έχασαν τη ζωή τους ή δεινοπάθησαν από αυτά που φέρνουν οι πόλεµοι.

45) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΩΜΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

*Ο Αλέξανδρος Ρώμας με τη  στολή των Ερυθροχιτώνων Γαριβαλδινών

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Η οικογένεια Ρώμα είναι παλαιά οικογένεια ευγενών της Ζακύνθου με ιταλική καταγωγή, που ανέδειξε σημαντικούς πολιτικούς και λογοτέχνες. Ανάμεσά τους συγκαταλέγεται και ο Αλέξανδρος Ρώμας, που αναδείχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της Βουλής, διετέλεσε υπουργός και έχει να επιδείξει πολεμική δράση το 1897 και στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Ο Αλέξανδρος Ρώμας γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1863. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι.

Οπαδός του Δηλιγιάννη, εξελέγη βουλευτής Ζακύνθου τέσσερις φορές συνεχώς από το 1895 έως το 1906. Στις 29 Απριλίου 1909 αντικατέστησε στη Βουλή τον Δημήτριο Στεφάνου. 

ΒΟΡΕΙΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_04/12/2011_465006

*Πορεία ανταρτών στα βουνά

*Η αλλαγή τακτικής 

του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας,

από την «αυτοάμυνα» 

στην ολομέτωπη ένοπλη επίθεση

64 χρόνια πριν

Του Σπυρίδωνα Σφέτα*

«Το ΚΚΕ έλαβε φιλικές συμβουλές για συμμετοχή στις εκλογές, όμως οι συμβουλές αυτές βασίζονταν σε μια μη ολότελα ακριβή αντίληψη για την τακτική του ΚΚΕ. Την τακτική του τελευταίου την αντιλήφθηκαν με έναν απλουστευμένο τρόπο. Θεωρήθηκε δηλαδή ότι το ΚΚΕ είχε μόνο δύο διεξόδους: εμφύλιο ή συμμετοχή στις εκλογές. Σε αυτές τις συνθήκες η συμμετοχή στις εκλογές θα μπορούσε πραγματικά να φανεί περισσότερο σωστή απόφαση παρά ο εμφύλιος πόλεμος. Ωστόσο, το ΚΚΕ, στην πραγματικότητα, επέλεξε την τρίτη λύση, δηλαδή το μποϊκοτάζ των εκλογών και την περαιτέρω διεξαγωγή του αγώνα με κάθε δυνατή μέθοδο, μη φθάνοντας ωστόσο στην ένοπλη εξέγερση».

Aυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο Ζαχαριάδης στον Σοβιετικό πρέσβη στην Αθήνα, Ροντιόνοφ, κατά τη συνάντησή τους στις 4 Μαΐου 1946, όταν ο τελευταίος ρώτησε τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ για την τακτική του ΚΚΕ και την απόφασή του να απόσχει από τις εκλογές. Πράγματι, στις αρχές του 1946 ο Μολότoφ μέσω του Δημητρόφ επισήμανε στον Ζαχαριάδη ότι το ΚΚΕ έπρεπε να ακολουθήσει όχι τον δρόμο προς την ένοπλη εξέγερση, αλλά προς την ανάπτυξη του μαζικού αγώνα για δημοκρατία, συμμετέχοντας στις εκλογές, σε συνδυασμό με μαζική αυτοάμυνα. 

3η Δεκέμβρη: 1912, 1944, Ελλάδα και Δύση

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=433097

*"Αβέρωφ":Το θωρηκτό- θρύλος.

Του δημοσιογράφου Γιώργου Π. Μαλούχου

Για τον ελληνικό λαό η σημερινή ημέρα κρύβει μεγατόνους αντιφατικής μνήμης. 

Η αρνητική δύναμη της 3ης Δεκέμβρη του 1944 υπήρξε τέτοια, που, μεταξύ όλων των άλλων, έριξε στο σκοτάδι της συλλογικής μνήμης μιαν άλλη 3η Δεκέμβρη, θεμελιώδη για τον τόπο και την ιστορία του: ήταν τέτοια μέρα όταν το 1912 ο ναύαρχος Κουντουριώτης με το θωρηκτό "Αβέρωφ" νικούσε τους Οθωμανούς στη Ναυμαχία της Ελλης, τους έκλεινε στα Στενά και εξασφάλιζε έκτοτε την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.