Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης
Την 28η Οκτωβρίου 1940, η φασιστική Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο
εναντίον της Ελλάδας. Ύστερα από πέντε μήνες ηρωικής αντίστασης εκ μέρους του
ελληνικού στρατού, η χιτλερική Γερμανία επενέβη στο πλευρό της συμμάχου της. Η
Ελλάδα βρίσκεται υπό Κατοχή και υπό την διακυβέρνηση μιας κυβέρνησης Κουίσλιγκ.
Ένα χρόνο μετά την ιταλική
επίθεση, στις 28 Οκτωβρίου 1941, χιλιάδες Αθηναίοι θα σπεύσουν παρά την
κυβερνητική απαγόρευση, να προσκυνήσουν στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Δωσίλογοι υπουργοί αποδοκιμάζονται από το πλήθος στο δρόμο και τα μνημεία των
ηρώων της Επανάστασης του 1821 γεμίζουν με λουλούδια. Ανάμεσά τους, το άγαλμα
του Λόρδου Βύρωνα στο κέντρο της Αθήνας. (Θεοτοκάς 303)
Ο θάνατος του ποιητή στο Μεσολόγγι, τον κατέταξε στον πάνθεον των ηρώων της Επανάστασης. Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος ωστόσο, ήταν ένα κρατίδιο, οικονομικά και πολιτικά καταδικασμένο, να προσδεθεί στο άρμα κάποιων μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων για να πετύχει την ολοκλήρωσή του. Και το πρόσωπο του ποιητή αποστειρώθηκε για να χωρέσει στο στενό πλαίσιο των εθνικών δικαίων των και των εθνικιστικών αξιώσεων των Ελλήνων, ως ενός προσώπου εσαεί και άνευ όρων φιλέλληνα, και με την καρδιά του έτοιμη «για κάθε ελληνική μοίρα».
