*Ο Ζαβιτσιάνος, δίπλα στον Ιωάννη Μεταξά, αντιπρόεδρoς της κυβέρνησής του το 1936
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της εποχής του, συνεργάσθηκε αλλά και διαφώνησε τόσο με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, όσο και με τον Ιωάννη Μεταξά.
Αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής τέσσερις φορές, συνέδεσε το όνομα του με την νομοθεσία περί ιδιωνύμου και δημοσίευσε δίτομο έργο με πολύτιμες πληροφορίας για τη μελέτη της εποχής του Διχασμού.
Αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής τέσσερις φορές, συνέδεσε το όνομα του με την νομοθεσία περί ιδιωνύμου και δημοσίευσε δίτομο έργο με πολύτιμες πληροφορίας για τη μελέτη της εποχής του Διχασμού.
Ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος, γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1879.
Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο νησί του και σπούδασε νομικά στη Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Για μικρό διάστημα, εισήλθε στο δικαστικό σώμα και υπηρέτησε ως πρωτοδίκης. Παραιτήθηκε το 1907 και συνέχισε τις σπουδές του έως το 1910 στην Ιταλία και τη Γαλλία.
Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο νησί του και σπούδασε νομικά στη Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Για μικρό διάστημα, εισήλθε στο δικαστικό σώμα και υπηρέτησε ως πρωτοδίκης. Παραιτήθηκε το 1907 και συνέχισε τις σπουδές του έως το 1910 στην Ιταλία και τη Γαλλία.
Αναδείχθηκε βουλευτής Κέρκυρας για πρώτη φορά στην Πρώτη Αναθεωρητική Βουλή του 1910 και στη συνέχεια στη Δεύτερη Αναθεωρητική Βουλή των ετών 1910-1911. Επανεξελέγη το 1912-1915, το 1915-1920 και το 1923-25.
Το 1925 του προτάθηκε η πρωθυπουργία από τον δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο, αλλά δεν την αποδέχθηκε.
Κατά την περίοδο 1928-1932 εξελέγη πλέον βουλευτής, με το δικό του κόμμα, της Πολιτικής Προοδευτικής Ένωσης, συνεργαζόμενος με το Κόμμα των Φιλελευθέρων.
Διετέλεσε και αριστίνδην γερουσιαστής από τις 25 Σεπτεμβρίου 1932 έως την 1η Απριλίου 1935.
*Η υπογραφή του στα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής
O Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής στις 2 Οκτωβρίου 1912, όταν ο Ιωάννης Τσιριμώκος ανέλαβε υπουργείο. Δυο μέρες αργότερα, η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, συμμαχώντας με τη Σερβία, τη Βουλγαρία και το Μαυροβούνιο.
Ο Ζαβιτσιάνος προήδρευε, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ανήγγειλε στη Βουλή στις 6 Μαρτίου 1913 τη δολοφονία του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ στη Θεσσαλονίκη από τον Σχινά. Στις 8 Μαρτίου 1913 έγινε στη Βουλή υπό την προεδρία του, η πανηγυρική συνεδρίαση για την ορκωμοσία του νέου βασιλέως, του Κωνσταντίνου.
*Ο Κ. Ζαβιτσιάνος, όταν αναγγέλθηκε στη Βουλή, η κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου
Ο Ζαβιτσιάνος προήδρευε, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ανήγγειλε στη Βουλή στις 6 Μαρτίου 1913 τη δολοφονία του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ στη Θεσσαλονίκη από τον Σχινά. Στις 8 Μαρτίου 1913 έγινε στη Βουλή υπό την προεδρία του, η πανηγυρική συνεδρίαση για την ορκωμοσία του νέου βασιλέως, του Κωνσταντίνου.
*Η κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά, τον Αύγουστο του 1946
Υπηρέτησε επίσης ως Πρόεδρος της Βουλής από τις 4 Νοεμβρίου 1913 έως τις 3 Ιουνίου 1914, από τις 15 Σεπτεμβρίου 1914 έως τις 21 Φεβρουαρίου 1915 και από τις 3 Αυγούστου 1915 έως τις 21 Οκτωβρίου 1915.
Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών κατά τα έτη 1928-1929 σε κυβερνήσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου. Τότε συνέδεσε το όνομά του με την ψήφιση του νόμου περί «ιδιωνύμου», ο οποίος απέβλεπε ουσιαστικά στην αστυνόμευση των δραστηριοτήτων της Αριστεράς. Αργότερα, το 1929, διαφώνησε με τον Βενιζέλο και παραιτήθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών. Έκτοτε μεταβλήθηκε σε σκληρό πολέμιο του Κρητικού πολιτικού.
*Ο νόμος περί "ιδιωνύμου" στο ΦΕΚ
Στις 5 Αυγούστου 1936 μια μέρα μετά την επιβολή της δικτατορίας, ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά, υπουργός Οικονομικών και προσωρινά Εθνικής Οικονομίας. Στις 22 Ιανουαρίου 1937 διαφωνώντας με την οικονομική πολιτική του Μεταξά υπέβαλε την παραίτηση του.
Τον Ιανουάριο του 1941 ανέλαβε τη θέση του διοικούντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους εξελέγη από τους μετόχους συνδιοικητής της Τράπεζας και παρέμεινε στη θέση αυτή ως το 1943 οπότε εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.
*Το έργο του για την εποχή του Διχασμού
Κατά τα έτη 1946-1947 εξέδωσε το δίτομο έργο «Αναμνήσεις εκ της ιστορικής διαφωνίας του Βασιλέως Κωνσταντίνου και του Ελευθερίου Βενιζέλου, όπως την έζησα». Το έργο αυτό θεωρείται αξιόλογη πηγή για τη μελέτη των γεγονότων της περιόδου του Διχασμού 1914-1922.
*Ένα από τα βιβλία του
Έγραψε επίσης μεταξύ άλλων, τα δοκίμια «Η χρεωκοπία του κοινοβουλευτισμού» το 1933 και «Η χρεωκοπία του κεφαλαιοκρατισμού και του σοσιαλισμού και το νεοφιλελεύθερον οικονομικόν σύστημα» που εκδόθηκε το 1948
Πέθανε στην Αθήνα το 1951.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΕ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΥΤΟ.ΩΣ ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ,ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΑΡΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθανάσιος Μανουσάκης