Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

ΠΩΣ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ «ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ» ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ!!!

*Εμπνεόταν από την Αρχαία Ελλάδα, αλλά ρήμαξε την σύγχρονη Ελλάδα όταν την κατέκτησε.


*Θαύμαζε την αρχαία Ελλάδα, αλλά
κατέστρεψε την Ελλάδα της εποχής του

Γράφει ο Απόστολος Τσομπάνης- Νότιος

          «[…] δ) Μόνο ένας γνήσιος Γερμανός μπορεί να έχει το δικαίωμα της υπηκοότητας. Γνήσιος Γερμανός μπορεί να θεωρηθεί κάποιος που έχει γερμανική καταγωγή, ανεξαρτήτως θρησκείας. Συνεπώς, κανένας Εβραίος δε μπορεί να θεωρηθεί γνήσιος Γερμανός, ε) Όσοι δεν έχουν δικαίωμα υπηκοότητας μπορούν να θεωρούνται μόνο φιλοξενούμενοι στη Γερμανία και πρέπει να υπάγονται στους νόμους περί αλλοδαπών, στ) Μόνο οι πολίτες πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν για την ηγεσία και τους νόμους του κράτους. Έτσι, απαιτούμε μόνο όσοι έχουν δικαίωμα υπηκοότητας να πρέπει να έχουν πρόσβαση στην εργασία σε οποιαδήποτε δημόσια θέση, είτε σε εθνικό είτε τοπικό επίπεδο – είμαστε αντίθετοι στο διεφθαρμένο κοινοβουλευτικό σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι εργάζονται με βάση το κόμμα στο οποίο ανήκουν και όχι σύμφωνα με τον χαρακτήρα και την ικανότητά τους […]».
          Αυτές οι προτάσεις περιέχονται αυτούσιες στο πρόγραμμα των εικοσιπέντε σημείων του Κόμματος των Γερμανών Εργατών και εκφωνήθηκαν από τον Αδόλφο Χίτλερ, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής και Υπεύθυνος του Τομέα Προπαγάνδας, σε συγκέντρωση του κόμματος στις 24 Φεβρουαρίου 1920. 

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Το κίνημα της 30ής Μαΐου 1951


ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_17/02/2013_511636
*Ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος,με την στραταρχική ράβδο


*Η αποτυχημένη στάση αξιωματικών του στρατού
προκειμένου να αποτρέψουν την παραίτηση Παπάγου  
από την αρχιστρατηγία,62 χρόνια πριν.


Του κ. Δημήτρη Παπαδιαμάντη*

          Το κίνημα της 30ής-31ης Μαΐου του 1951 αποτελεί έως σήμερα ένα από τα πιο σκοτεινά γεγονότα της μετεμφυλιακής ιστορίας. Την περίοδο πριν από τη δικτατορία του 1967, λησμονήθηκε σύντομα ως κάτι το ασήμαντο, ενώ μεταπολιτευτικά δημοσιογράφοι και ιστορικοί επιχείρησαν να το αναδείξουν ως βασικό σταθμό στην πορεία των γεγονότων προς το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
          Στόχος του συγκεκριμένου άρθρου, λοιπόν, θα είναι η προσπάθεια περιγραφής και αξιολόγησης του κινήματος αυτού στις, κατά το δυνατόν, πραγματικές του διαστάσεις.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Ο αγώνας για την εξουσία στην Ελλάδα του ’40

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=497264
*Ο ταγματάρχης Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ (αριστερά) και ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ναπολέων Ζέρβας (μέσον) χαιρετούν στρατιωτικά. 
Φωτογραφία από την περίοδο της Αντίστασης


*Η μαρτυρία του μέλους και στη συνέχεια
διοικητή της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής
στην Ελλάδα Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ
για την Αντίσταση, τα Δεκεμβριανά και τον Εμφύλιο.
Για πρώτη φορά στα ελληνικά.



Του Αναστάση Βιστωνίτη

          Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου και παρά την πληθώρα των βιβλίων για την Κατοχή και την αδελφοκτόνο σύρραξη που τη διαδέχτηκε εξακολουθούν να εκδίδονται και πλήθος άλλα σχετικά με το θέμα: απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών, ιδίως από την πλευρά της Αριστεράς, ιστορικές αναλύσεις, εκτιμήσεις, κρίσεις και επικρίσεις, μαρτυρίες, αξιόπιστες ή μη.
          Δεν έχουμε όμως ακόμα μια πλήρη- και απολύτως αντικειμενική- ιστορία της εποχής, αφού σημαντικά αρχεία, όπως αυτό του ΚΚΕ ή ντοκουμέντα άλλων πηγών από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες δεν είναι διαθέσιμα στους μελετητές. Έτσι, ένα βιβλίο που προέρχεται από τον Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάουζ, εκ των πρωταγωνιστών της εποχής, είναι για πολλούς λόγους διαφωτιστικό. Κυρίως για το πώς έδρασε η εδώ Βρετανική Συμμαχική Αποστολή, μέλος και στη συνέχεια διοικητής της οποίας υπήρξε ο Γουντχάουζ. Και ακόμη, γιατί ο ίδιος αγάπησε την Ελλάδα- τον τόπο (κατ' εξοχήν τα βουνά), τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του-, με τον δικό του τρόπο φυσικά, τις ιδιαιτερότητες και τις πολιτικές του συμπάθειες.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Ξεπεράσαμε τις 300.000 επισκέψεις και συνεχίζουμε...

Σήμερα, 
το ιστολόγιό μου ξεπέρασε τις 300.000 επισκέψεις. 
Το ταξίδι στην Ιστορία ξεκίνησε 
στις 29 Οκτωβρίου 2009, παρουσίασε 597 θέματα- σταθμούς της νεώτερης ελληνικής ιστορίας 
και συνεχίζεται, 
με την συμπαράσταση όλων σας. 
Σας ευχαριστώ όλους που επισκέπτεστε 
αυτή τη γωνιά, που αγάπησα πολύ 
και συνεχίζουμε μαζί.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Γιατί δεν σώθηκαν οι εβραίοι στην Ελλάδα

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=494871&h1=true#commentForm
*Η μεγάλη συγκέντρωση των εβραίων τον Ιούλιο του 1942, κατόπιν διαταγής 
των κατοχικών δυνάμεων, στην πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη 
που σηματοδότησε την έναρξη του διωγμού


*Το βιβλίο της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή
φιλοδοξεί να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων,
που σχετίζονται με τη διάσωση των εβραίων
στην ελληνική επικράτεια, τη σχέση τους με τη χριστιανική
 κοινότητα, τον ρόλο του ΕΑΜ
και τα εσωτερικά προβλήματα της εβραϊκής κοινότητας

Του κ. Γιάννη Ν. Μπασκόζου
           
          Στις 5 Μαρτίου 1943 ο επικεφαλής του διορισμένου από τους Γερμανούς Εβραϊκού Συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη ραβίνος Τσβι Κόρετς υπέγραφε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Καλούμε τους ομόθρησκούς μας να διατηρήσουν όλη την ηρεμία των και την ψυχραιμία, να μην παρασυρθούν από τον πανικόν, να μη δίδουν πίστη εις τας ανησυχητικάς διαδόσεις, που όλες είναι δίχως βάση. Ο καθένας πρέπει να εξακολουθεί να ασχολείται ήρεμα με τις εργασίες του και να εμπιστεύεται εις τους διευθύνοντας την Κοινότητα».
          Μία εβδομάδα μετά ο ίδιος ο αρχιραβίνος εμφανίστηκε στη συναγωγή για να ανακοινώσει στους ομόθρησκούς του ότι όλος ο πληθυσμός θα εκτοπιζόταν στην Κρακοβία. Ήξερε άραγε εκ των προτέρων ο Κόρετς ότι τους περίμεναν στρατόπεδα και κρεματόρια, κάτι που συνιστά, αν το γνώριζε, εσχάτη προδοσία, ή ήταν κι αυτός παραπλανημένος; Μπορούσαν άραγε να διασωθούν οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, όπως διασώθηκε μια μεγάλη πλειοψηφία των εβραίων της Αθήνας, της Λάρισας ή του Βόλου;  Ποιος ήταν ο ρόλος των διορισμένων από τις κατοχικές δυνάμεις Εβραϊκών Συμβουλίων; Ήταν συνεργάτες των Γερμανών ή αναγκαίος θεσμός για τη βοήθεια των εβραίων που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη;

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Η ανάδειξη του Μακαρίου ως ηγέτη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_10/02/2013_510854
*Ο Μακάριος

*Η εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο
σηματοδότησε το απόγειο
των ενωτικών διεκδικήσεων
και μια νέα φάση του Κυπριακού

Της κ. Αναστασίας Γιάγκου*

          Τον Ιανουάριο του 1950, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου διοργάνωσε δημοψήφισμα, το οποίο κατέδειξε την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού ελληνισμού (95,7%) για ένωση με την Ελλάδα.
          Στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος πρωτεύοντα ρόλο διαδραμάτισε ο νεαρός επίσκοπος Κιτίου και Γραμματέας του Γραφείου Εθναρχίας, Μακάριος (κατά κόσμον Μιχαήλ Μούσκος). Όταν τον Ιούνιο του 1950 ο γηραιός αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄ απεβίωσε, ο επίσκοπος Κιτίου εξελέγη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, στην ουσία χωρίς αντίπαλο υποψήφιο, εφόσον ο βασικότερος ανταγωνιστής του, ο επίσκοπος Κυρηνείας Κυπριανός, απουσίαζε στο εξωτερικό επικεφαλής εθνικής πρεσβείας, η οποία θα γνωστοποιούσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Πώς έπεσε μια κολώνα στο Ολυμπιείον, το 1852

*Το δημοσίευμα της εφημερίδας "Αιών"

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Η χθεσινή βροχόπτωση και το χαλάζι στην Αθήνα, θύμισε μια ανάλογη περίπτωση του 1852. Μια φοβερή κακοκαιρία τη νύχτα της 14ης προς την 15η Οκτωβρίου του έτους εκείνου, που κράτησε πέραν των τριών ωρών, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στην Αττική, αλλά και μια αγιάτρευτη πληγή.
          Έπεσε μια κολώνα στον ναό του Ολυμπίου Διός!!!
          Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας «Αιών». Την φοβερή εκείνη νύχτα, μια απροσδόκητη λαίλαπα που άρχισε από τις 8 μμ. Και κράτησε πέραν  της 11ης νυκτερινής, έπληξε την Αττική. Δυνατή βροχή αλλά και δύο μικρού μεγέθους σεισμοί, έκαναν το σκηνικό εφιαλτικό.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

69) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ ΗΛΙΑΣ

*Πορτρέτο του Ηλία Τσιριμώκου

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Ο Ηλίας Τσιριμώκος, Πρόεδρος του Κοινοβουλίου στην πρώτη κυβέρνηση που σχημάτισε το 1963 η Ένωση Κέντρου, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Το 1965, όταν του ανατέθηκε η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, από τον βασιλέα Κωνσταντίνο, δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
Γεννήθηκε το 1907 στην Λαμία και ήταν γιος του διατελέσαντος Προέδρου της Βουλής Ιωάννη Τσιριμώκου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι. Άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα, από το 1931.
          Εισήλθε στην πολιτική σε νεαρή ηλικία και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδας με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή στις 26 Ιανουαρίου 1936. Η Βουλή εκείνη καταλύθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος στις 4 Αυγούστου του ιδίου έτους εγκαθίδρυσε δικτατορία.

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Μη υπαρχόντων πόρων.... και το 1901!!!

*Ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα φύλλα της εφημερίδας "'Εβρος" 
του Κωνσταντίνου Βλαχόπουλου, από τη συλλογή του Μιχάλη Πατέλη (Αλεξανδρούπολη).





*Η περίπτωση της εφημερίδας "'Εβρος" της Αδριανούπολης
που έμεινε αβοήθητη το 1901 από το Εθνικό Κέντρο, 
όταν στη Θράκη μαίνονταν οι προπαγάνδες 
και ο αλυτρωτισμός των γειτόνων μας 



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



           Σήμερα θα σας αφηγηθώ μια σύντομη ιστορία, που δείχνει πώς το εθνικό κέντρο το 1901, όταν υπήρχαν σημαντικές ελληνικές αλύτρωτες πληθυσμιακές ομάδες, αδυνατούσε να τις βοηθήσει λόγω ελλείψεως πόρων. Ένα φαινόμενο, που και σήμερα ενδημεί στην εθνική ζωή, με αποτέλεσμα να χάνονται ή να υποβαθμίζονται διεθνή ερείσματα της χώρας και να υποχωρούν πολλές γραμμές άμυνας του ελληνισμού, εδώ που έχουμε καταντήσει... 
          Η ιστορία είναι πάντα διδακτική, γιατί παρέχει απτά παραδείγματα, που δείχνουν, αν πράγματι κάτι αλλάζει ή αν κάποια πράγματα, παραμένουν σε τέλμα όλα τα χρόνια, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
          Δυστυχώς η παραμέληση του Τύπου της Θράκης από το Εθνικό Κέντρο, σαν φαινόμενο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό, είναι διαχρονικό.
          Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, μας δίνει ένα έγγραφο του 1901, που διασώζεται, έως και σήμερα στο Ιστορικό Αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών.
          Το 1901 ο εκδότης της εφημερίδας «Έβρος» της Αδριανούπολης Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος, αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα.