Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Μια αυθεντική περιγραφή της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου

*Ο ναύαρχος Έρασμος Ομάνεϋ, που σε νεαρή ηλικία είχε παρακολουθήσει 
τη Ναυμαχία του Ναυρίνου το 1828


*Αφήγηση του Άγγλου ναύαρχου 
Έρασμου Ομάνεϋ, το 1898


                Το 1898, ο γηραιός Άγγλος ναύαρχος Έρασμος Ομάνεϋ, που σε νεαρή ηλικία είχε πάρει μέρος στην ναυμαχία του Ναυαρίνου, αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του σε βρετανό, από την ναυτική εκείνη σύγκρουση, που οδήγησε στον σχηματισμό του νεώτερου ελληνικού κράτους. Η ναυμαχία διεξήχθη στον κόλπο του Ναυαρίνου στις 20 Οκτωβρίου 1827.
                Οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία είχαν συμφωνήσει με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1827), να επιβάλουν στην οθωμανική αυτοκρατορία να παραχωρήσει αυτονομία στους επαναστατημένους  Έλληνες και απέστειλαν ναυτικές μοίρες στην Ανατολική Μεσόγειο για να εφαρμόσουν την πολιτική τους, αλλά και να καταστείλουν την πειρατεία, που έβλαπτε κυρίως το βρετανικό εμπόριο.
                Οι αγριότητες του Ιμπραήμ της Αιγύπτου στην Πελοπόννησο και ορισμένα άλλα περιστατικά, οδήγησαν στην σύγκρουση των δύο στόλων, όταν ο Ιμπραήμ επιχείρησε παρά τις υποσχέσεις του, να εξέλθει από τον κόλπο του Ναυαρίνου.
                Αφηγούμενος ο ναύαρχος Ομάνεϋ τα γεγονότα εκείνα στον Άγγλο δημοσιογράφο υπενθύμισε ότι τότε η Ελλάδα βρίσκονταν σε φρικαλέα κατάσταση στενάζοντας κάτω από τον τουρκικό ζυγό, ενώ η αναρχία απ’ άκρου εις άκρον της χώρας έκανε τα πράγματα χειρότερα. Η θάλασσα είχε γεμίσει από πειρατές και οι Τούρκοι έσφαζαν τους Έλληνες ασταμάτητα.


*Οι τρεις ναύαρχοι που πρωταγωνίστησαν 
στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827, σε ελληνικό γραμματόσημο

                «Εκείνο τον καιρό- συνέχισε ο Ομάνεϋ- εμείς είχαμε μια ναυτική μοίρα στη Μεσόγειο υπό τον σερ  Έντουαρντ Κόδριγκτων. Μια άλλη γαλλική μοίρα είχε διοικητή τον ναύαρχο Δε-Ριγνύ. Μια ρωσική μοίρα στη Μεσόγειο είχε διοικητή τον κόμη Χέυδεν. Η διαταγή του πρωθυπουργού μας Τζορτζ Κάνινγκ ήταν: Αποκαταστήσατε την ειρήνην μόνον δια του λόγου ει δυνατόν, εάν όμως παραστεί ανάγκη, κάμετε χρήσιν βίας. Τώρα, πώς ο Ιμπραήμ  υποσχέθηκε ειρήνη προς του Έλληνες και πώς παρέβη τον λόγον του είναι μακρά ιστορία. Οπωσδήποτε όμως απελπισθείς να επιτύχει ένωση του στρατού του στην Πάτρα ξέσπασε κατά των Ελλήνων εκδικούμενος τους δυστυχείς κάτοικους του Μωριά. Ούτε γυναίκες ούτε παιδιά μπόρεσαν να διαφύγουν από μανία του. Χωριά ολόκληρα λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν κατόπιν. Όλη η Πελοπόννησος απειλήθηκε να παραδοθεί στη φωτιά και στο σίδερο και να μεταβληθεί σε ερείπια».
*Ο Άγγλος ναύαρχος σερ Έντουαρντ Κόδριγκτων

                Ο Άγγλος ναύαρχος Κόδριγκτων επικεφαλής των τριών ναυτικών μοιρών (με 27 πλοία συνολικά), είχε διατάξει να προπορευθούν η αγγλική και η γαλλική μοίρα και να ακολουθεί η ρωσική, όταν τα πλοία έφτασαν στον κόλπο του Ναυαρίνου, γεγονός που δυσαρέστησε τον τουρκοαιγυπτιακά στόλο.
                Την στιγμή κατά την οποία ο ενωμένος κόλπος έμπαινε στον κόλπο του Ναυαρίνου, εστάλη μια λέμβος από τους Τουρκοαιγύπτιους για να μεταφέρει το μήνυμα, ότι ο Ιμπραήμ πασάς, επειδή δεν έδωσε καμιά διαταγή ούτε άδεια στους Ευρωπαίους να εισέλθουν στον κόλπο, καλά θα ήταν οι ναύαρχοι να έχουν την καλοσύνη να κάνουν πίσω.
                Ο Κόδριγκτων θεώρησε αυθάδη την κίνηση αυτή και απάντησε:
                «Δεν ήρθα για να λάβω διαταγή από κανένα, αλλά να δώσω διαταγές. Εάν και μία βολή ριφθεί εναντίον των συμμαχικών στόλων, ο τουρκικός στόλος θα καταστραφεί τελείως».
                Την  ώρα που ο Άγγλος ναύαρχος έδινε αυτήν απάντηση τα συμμαχικά πλοία αγκυροβολούσαν και μάζευαν τα πανιά τους, ενώ στην ναυαρχίδα «Ασία» παιάνιζε η μουσική.
*'Οταν πυροβολήθηκε η λεμβος και σκοτώθηκε ο υπολποίαρχος Σμίθ σε αγγλικό σκίτσο του 1898

                Όλα φαίνονταν ήσυχα, όταν αναστατώθηκαν όλοι από μια βολή, που ρίχθηκε εναντίον της φρεγάτας «Νταρτμάουθ». Αμέσως ορισμένες λέμβοι υπό την διοίκηση του υποπλοίαρχου Σμιθ εστάλησαν προς τα πυρπολικά, με εντολή να απομακρύνουν τους επικίνδυνους γείτονες. Οι Τούρκοι είδαν τις λέμβους φοβήθηκαν πως οι Ευρωπαίοι κάτι τους ετοιμάζουν και άρχισαν τους πυροβολισμούς σκοτώνοντας τον Σμιθ και ορισμένους ναύτες του. Τότε από την φρεγάτα «Νταρτμάουθ» άρχισε αμυντικό πύρ για υπεράσπιση των λέμβων. Ταυτόχρονα άρχισε ελαφρό πυρ και από την γαλλική ναυαρχίδα «Σειρήν». Μόλις όμως άρχισαν οι πυροβολισμοί από την γαλλική ναυαρχίδα- κατά την αφήγηση του Ομάνεϋ- ένα αιγυπτιακό πλοίο άρχισε να βάλει εναντίον της. Αυτό λειτούργησε σαν σύνθημα γενικευμένης σύρραξης.
                «‘Ο μεγαλύτερος φόβος μου κατά την στιγμή εκείνη- συνέχιζε την αφήγησή του ο Ομάνεϋ- ήταν μήπως ο θείος μου, κυβερνήτης του πλοίου «Αλβιών» με κλείσει κάτω και δεν με αφήσει να δω τη μάχη, για την έναρξη της οποίας έβλεπα την ευτυχία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα του πληρώματος. Ευτυχώς ο φόβος μου αποσοβήθηκε».
*Ο Γάλλος ναύαρχος Δε-Ριγνύ

                  Μετά από λίγα λεπτά δόθηκε από τη ναυαρχίδα το σύνθημα και όλα τα αγγλικά πλοία άρχισαν να κανονιοβολούν τα κοντινότερα προς αυτά τουρκικά πλοία. Όταν η ναυμαχία γενικεύθηκε πυκνοί καπνοί κάλυψαν τον κόλπο. Και ήταν τόσο πυκνοί που δεν φαίνονταν τα πλοία και οι πυροβολητές σκόπευαν μόνο με βάση τη σημαία του πλοίου «Καπετάν Μπέης» του Αιγύπτιου ναύαρχου Μωχάμετ Μπέη, που εξείχε από τους καπνούς. Εν τω μεταξύ ο Πήτερ Μίτσελ, που είχε σταλεί από τον Άγγλο ναύαρχο προς τον ομόλογό του Μωχάμετ Μπέη, να μεταφέρει την επιθυμία των συμμάχων να αποφευχθεί μια αιματοχυσία, σκοτώθηκε από τους Αιγύπτιους.
                «Φαντασθείτε το θέαμα μόνοι σας, αφηγείτο ο γηραιός Άγγλος ναύαρχος. Κάθε τόσο ένα από τα πελώρια εκείνα πλοία, χάνονταν μέσα σε ένα νέφος καπνού, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε αν ήταν φιλικό ή εχθρικό. Εμείς όμως συνεχώς ήμασταν έτοιμοι να χτυπήσουμε εάν  χρειασθεί. Λησμόνησα να σας πως, ότι μόλις φτάσαμε στο Ελληνικό Αρχιπέλαγος, πήραμε στο πλοίο μας μερικούς ‘Ελληνες πιλότους, οι οποίοι στην αρχή της μάχης είχαν τοποθετηθεί στο ψηλότερο σημείο της πρύμνης με τα καριοφίλια στα χέρια τους  και σημάδευαν τους ατυχείς Τούρκους που είχαν πέσει στη θάλασσα και κολυμπούσαν για να σωθούν. Αυτό οι Έλληνες μας το θεωρούσαν λαμπρή εκδίκηση για τα βάσανα τα οποία η φυλή τους υφίστατο εκ μέρους των πιστών του Μωάμεθ».  
                Κατά τη διάρκεια της νύχτας, μετά την ναυμαχία, περισσότεροι από 50 Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι είχαν εξαναγκασθεί να αναλάβουν υπηρεσία στα τουρκικά πλοία, όπου τους μεταχειρίζονταν σαν σκλάβους, δραπέτευσαν και κολυμπώντας έφταναν στα συμμαχικά πλοία ζητώντας βοήθεια και αναρριχούνταν σ’ αυτά.  
                «Εγώ- έλεγε ο Ομάνεϋ- στεκόμουνα στο κατάστρωμα με τα μάτια προσηλωμένα στους καπνούς και τα αυτιά μου βουλωμένα από τους ακατάπαυστους κανονιοβολισμούς πνιγμένος από τη ζέστη, ήμουνα μάρτυρας φρικαλέων σκηνών. Ο επικεφαλής του Πυροβολικού μας αξιωματικός χτυπήθηκε και διαμελίσθηκε σε τεμάχια! Ένας από τους άνδρες του, άρπαξε το κομμένο χέρι του και το έκρυψε στο στήθος του και συνέχισε να μάχεται ρίχνοντας άγρια και θηριώδη βλέμματα κατά του εχθρού. Δεν γνωρίζω το λόγο της πράξης αυτής του ναύτη. Υποθέτω όμως ότι θέλησε να φυλάξει το απαίσιο αυτό λείψανο για να το παραδώσει ως ενθύμιο στη χήρα του αξιωματικού».
                Πάντως μετά τη μάχη ο ναύτης παρουσιάστηκε στο διοικητή του, τον χαιρέτισε στρατιωτικά, του επέδειξε το κομμένο χέρι και τον ρώτησε: «Τι να το κάνω τώρα αυτό κύριε κυβερνήτα;».
*Η ναυμαχία του Ναυαρίνου σε ζωγραφικό πίνακα


Η ναυμαχία…

                Λίγη ώρα μετά την έναρξη της ναυμαχίας η «Αλβιών» έπεσε με όλη της ορμή της εναντίον μιας τουρκικής φρεγάτας που ήταν εξοπλισμένη με 54 πυροβόλα. Ο πρωραίος ιστός της φρεγάτας μπλέχτηκε με ορισμένα εξαρτήματα της «Αλβιόνας» και αυτό έδωσε την ευκαιρία σε μερικούς Άγγλους ναύτες να εισχωρήσουν μέσα.
                «Εμείς είδαμε τότε τον Τούρκο κυβερνήτη να έχει πιάσει ένα ναύτη μας και να ετοιμάζεται να τον σφάξει με το γιαταγάνι του. Ακαριαία, ένας άλλος Άγγλος ναύτης όρμησε επάνω του, τον έριξε στο κατάστρωμα και του πήρε το γιαταγάνι και τα πιστόλια του, που τα παρέδωσε μετά στο θείο μου. Και ενώ συνέβαιναν αυτά, είδαμε τη φρεγάτα να καίεται και σπεύσαμε ν την απομακρύνουμε από το δικό μας πλοίο. Λίγες στιγμές αργότερα η φωτιά μεταδόθηκε στην πυριτιδαποθήκη της και το τεράστιο πλοίο ανατινάχθηκε με φοβερό πάταγο, οδηγώντας στο βυθό όλο το πλήρωμά του, που ήταν 500 άνδρες».
                Ο Ομάνεϋ αφηγήθηκε και διάφορα άλλα περιστατικά από τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, ανάμεσα στο οποία και το ακόλουθο:
                Η γαλλική ναυαρχίδα «Σειρήν» που κατόρθωσε να βάλει φωτιά στο απέναντί της τουρκικό πλοίο, κινδύνευσε και αυτή να καεί, γιατί δεν μπόρεσε να αποσπασθεί γρήγορα. Τότε ένας ναύτης της κρατώντας στο ένα χέρι ένα χονδρό καραβόσκοινο, που ήταν δεμένο στην πλώρη έπεσε στη θάλασσα και κολυμπώντας έφτασε στο βρετανικό πλοίο «Νταρτμάουθ» οπότε ρυμουλκήθηκε το γαλλικό σκάφος και διέφυγε τον κίνδυνο.
                Η ναυμαχία διήρκεσε σχεδόν τέσσερις ώρες από τις 3 μμ έως τη δύση του ήλιου. Αλλά η καταστροφή δεν τελείωσε μόνο με τη ναυμαχία. Οι Τούρκοι φοβούμενοι ότι τα πλοία τους θα καταληφθούν από τους συμμάχους έβαλαν φωτιά σε όσα απόμειναν και τα ανατίναξαν. Το επόμενο πρωί από τα 80 και πλέον τουρκοαιγυπτιακά πλοία, είχαν απομείνει μόνο 12. Αλλά και οι στόλοι των μεγάλων δυνάμεων είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές. Μόνο η «Αλβιών» είχε υποστεί μικρές υλικές ζημιές, αλλά από τους άνδρες του σκάφους 16 είχαν χάσει τη ζωή τους και 70 είχαν τραυματισθεί.
*Ο Ρώσος ναύαρχος κόμης Χέυδεν

                «Κατά τη γνώμη μου- έλεγε ο Ομάνεϋ- ο Ρώσος ναύαρχος κόμης Χέυδεν, ήταν εκείνος που είχε κηρυχθεί υπέρ της ένοπλης δράσης και είχε εξαναγκάσει τον σερ Κόδριγκτων να αρχίσει πυρ μετά το επεισόδιο με την λέμβο. Περιττό να σας πω ότι τη νύχτα εκείνη δεν κοιμήθηκε κανένας. Όλοι κατά τα μεσάνυχτα, όταν η σελήνη είχε ανεβεί ψηλά βλέπαμε την «Αλβιόνα» μας.  Ούτε ο ιστός της είχε μείνει ακέραιος και τα σκοινιά της όλα ήταν κομμένα. Αλλά η πανωλεθρία των Τούρκων ήταν μεγάλη. Μια κορβέτα ακυβέρνητη που την έφερναν τα κύματα κοντά μας, είχε  το κατάστρωμά της γεμάτο πτώματα».
                Κάποια στιγμή δόθηκε η διαταγή κατάπαυσης του πυρός. Ο νεαρός τότε Ομάνεϋ κατέβηκε στο θάλαμο του θείου του. Όμως και εκεί το θέαμα ήταν απαίσιο. Σε μια γωνία ήταν σωρευμένα σε ύψος δύο μέτρων, διάφορα ανθρώπινα μέλη, που οι γιατροί είχαν αναγκασθεί να τα κόψουν από τραυματίες!!!
                Η «Αλβιόνα» εξάντλησε στη ναυμαχία εκείνη όλα τα πυρομαχικά της. Αν αυτή συνεχίζονταν για λίγα λεπτά ακόμα, θα αναγκάζονταν να ζητήσει δανεικά πυρομαχικά από άλλο πλοίο.
                Όταν αποκαταστάθηκαν όπως- όπως οι ζημιές τα αγγλικά πλοία «Αλβιών», «Ασία» και «Γενεύη» διατάχθηκαν να κατευθυνθούν στη Μάλτα έτοιμα για άλλες αποστολές…
                Για την Ελλάδα όμως ξημέρωνε μια άλλη μέρα, ελπίδας και ελευθερίας.

Π. Αθ.



Πηγή:
*Εφημερίδα "Το Άστυ" 2 Αυγούστου 1898
*Wikipedia

Σχετικό θέμα: 
*Από την Αγία Ελένη του Ναπολέοντα, στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου
http://sitalkisking.blogspot.gr/2012/03/blog-post_21.html


43 σχόλια:

  1. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Καλημέρα Παντελή. Το διάβασα και το χάρηκα. Τέτοιες λεπτομέρειες δεν είχα ξαναδιαβάσει.. Άσε που έχει και λεπτομέρειες από την Τακτική ναυμαχίας της εποχής των ιστιοφόρων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. George Levidis
    Τόσο ενδιαφέρον Παντελή!!! Διερωτώμαι αν υπάρχουν άλλες περιγραφές από αυτόπτες μάρτυρες της ναυμαχίας????


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Elen Chion
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΝΤΕΛΗ!!!! ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Teo Adenas
    ..ΤΟΤΕ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΕΙΧΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΙΛΟΤΟΥΣ(ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΛΟΥΣ). ΣΤΗΝ ΛΕΜΒΟ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ(ΠΙΛΟΤΟ) ΜΕ ΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΛΕΜΒΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Soula Koromilas
    Πολυ ενδιαφερουσα !!!Σαs ευχαριστω !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρενιερης Ιωαννης
    Εξαιρετικο Παντελή! Πανω κατω ηξερα το τι εγινε (λεμβοι κλπ κλπ) μα τα ειχα διαβασει απο περιγραφή Ελληνα, δεν θυμαμαι καλα. Ελεγε παντως για τον Αγγλο αξιωματικο που σκοτωθηκε στη λεμβο και για τον ελληνα πιλοτο. Ο Κοδριγκτων θα περναγε ναυτοδικειο αλλα επικαλεστηκε τη μυστικη συνθηκη που υπηρχε για την χρηση βιας και ετσι αθωωθηκε

    Νομιζω δεν υπαρχει πιο κομβικο σημειο στον αγωνα της Ελλαδας...και αυτο απο ενα σχετικα τυχαιο γεγονος..απο μια αψιμαχια. Θα ελεγα οτι η αρχη εγινε με την καταληψη της Τριπολιτσας και το τελος με τη ναυμαχια του Ναυαρινου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Emmanouil Simos
    ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΕΥΡΩΠΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρενιερης Ιωαννης
    Η αρχη με την αλωση της Τριπολης ...το τελος με τη ναυμαχια του Ναυαρινου. Τα δυο σημαντικα γεγονοτα που αλλαξαν το ρου της ιστοριας κατα τη ταπεινη μου αποψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Grigoris Mpesikiaris
    Ζωντανή περιγραφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Giannis Panagiotopoulos
    ΑΞΙΟΛΟΓΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Nanna Brn
    Πραγματικά υπέροχες οι αναρτήσεις σας Κύριε Παντελή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σπυρίδων Νικολοβιέννης
    Ὁ ναύαρχος Κόρδιγκτων Ἐδουάρδος, ποὺ ἐδωσε τὴν διαταγὴ ἐνάρξεως πυρὸς, ἦτο Ναΐτης Ἱππότης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελένη Γκαλδάνα
    Πολύ ωραία περιγραφή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Giorgos Koufakis
    Και αυτό πολύ ενδιαφέρον, Παντελή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανθούλα Δαστερίδου
    Παντελή διάβασα και ξαναδιάβασα την λεπτομερέστατη περιγραφή.Ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Xristina Rigo
    Πολύ παραστατική η περιγραφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Rosemarie Marcopouliotou
    Pάντα η "σημασία στην λεπτομέρεια", ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Olga Mavrou
    Όταν οι "φιλέλληνες" "εταίροι" και "σύμμαχοι" θεωρούσαν συμφέρον να διαλύσουν την Τουρκία και ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ να "στηρίξουν" την Ελλάδα. Όλα εδώ πληρώνονται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ὁ ἐπὶ τῆς πρωτοβληθείσης λέμβου ἀναφερόμενος καὶ φονευθεὶς Πῆτερ Μίτσελ δὲν ἦτο ἄλλος ἀπὸ τὸν Ἕλληνα πιλότον Πέτρον Μικέλην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  20. Νὰ προσεχθῇ ἐπίσης ἡ «πολίτικαλ ἰνκορρέκτ» κατὰ τὰ τρέχοντα δεδομένα τῆς «μουλτικάλτσουραλ» ξεφτίλας φράσις τοῦ βρετανοῦ ναυμάχου:
    «...Αυτό οι Έλληνες μας το θεωρούσαν λαμπρή εκδίκηση για τα βάσανα τα οποία Η ΦΥΛΗ ΤΟΥΣ υφίστατο εκ μέρους ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ...».
    Αὐτὰ διὰ κάποιους ποὺ μέμφονται τοὺς προγόνους μας ἐπειδὴ ἔκαναν τὴν διάκρισιν «ἐχθρός - φίλος» μέσῳ τοῦ θρησκεύματος.
    Ἐδῷ τὴν διάκρισιν δὲν τὴν κάνει κάποιος «ἄξεστος φουστανελᾶς ἀντάρτης κατὰ τῆς χρηστῆς διοίκησης τῆς Πύλης», ἀλλὰ ἕνας «μορφωμένος», «εὐρωπαῖος» ἀξιωματικός...
    ΦΥΛΗ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ. (Ἄπαπα! Πιππέρι!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ὁ 76ετὴς ναύαρχος σέρ Erasmus Ommanney, 13ετὴς ναυτόπαις τὸ 1826 καὶ ὄχι ἀξιωματικὸς ὡς προεγράψαμεν, ἦτο ἐκεῖνος ἐκ τῶν ἐπιζώντων τῆς Ναυμαχίας, ὅτε τὸ 1890 παρέδοσεν εἰς χείρας τοῦ βασιλέως Γεωργίου Α΄ τὴν καταληφθείσαν σημαίαν τῆς τουρκικῆς ναυαρχίδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Νίνα Γκούδλη
    Συγχαρητήρια Παντελή!..…Μας δείχνεις τόσο ωραία την ιστορία της πατρίδας μας!...Αυτά που δεν ξέρουμε και τα ψάχνεις εσύ για μας!...Λειτουργείς σα μαγνήτης για μένα, ψάχνω να βρώ που έχεις γράψει για να διαβάσω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Και τότε οι "κακοί" ξένοι μας ξελάσπωσαν. Θα ήμασταν ακόμα Τουρκάκια γιατί ο Ιμπραήμ δεν αστειεύονταν . Πολύ όμορφο άρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Marios Chimonides
    Και μετά ο Κοδριγκτων αποπέμφθηκε απο την αγγλική κυβέρνηση!
    Ισως οι εγγλέζοι να μην ήθελαν να δυσαρεστήσουν τόσο πολύ τους "παντοτινούς" φίλους τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Άννα Παπαδημητροπούλου
    Πολύ ωραίο άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Armandos Manafis
    Καλές οι λεπτομέρειες. αλλά μηπως πρεπει να μαθουμε και τις λεπτομέριες που οι Αγγλογάλλοι αποφάσισαν να κανουν την ναυμαχία; και να αρχίσουμε να αφήνουμε σιγά σιγά τα παραμυθάκια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Kostas Patialiakas
    Πολύ κατατοπιστικό. Η Ελλάδα τίμησε τους τρεις Διοικητές των Στόλων δίνοντας τα ονόματά τους σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, κάτω από το Πεδίον του Άρεως. Έτσι τα ονόματά τους στους δρόμους θα θυμίζουν τη ναυμαχία του Ναυαρίνο, που αποτέλεσε τη ληξιαρχική πράξη της γέννησης του Ελληνικού κράτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Armandos Manafis
    Φίλτατε κύριε Πατλιακα όταν κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον βγουν στο φως οι αληθινές ιστορίες και επιδιώξεις τότε πολλές πλατείες και δρόμοι θα πρέπει να αλλάξουν όνομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Kostas Patialiakas
    Κύριε Μαναφή με βάση στοιχεία, που μέχρι σήμερα δεν έχουν αντικρουσθεί και απορριφθεί, οι τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, ασφαλώς και για τα δικά τους συμφέροντα, τη συγκεκριμένη περίοδο συνέβαλαν ουσιαστικά στη συγκρότηση του Ελληνικού κράτους, μετά την Επανάσταση του 1821. Ποία θα ήταν η τύχη του αγώνα του Ελληνικού Έθνους, χωρίς την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, ευνόητη είναι και δεν χρειάζεται τεκμηρίωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μπάμπης Τζιγκουνάκης
    Pαρηκουσε τις οδηγιες του αρχιναυαρχου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε σαν ένδειξη ελάχιστης ευγνωμοσύνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Armandos Manafis
    Kostas Patialiakas την συγκεκριμένη περίοδο οι προστάτες ήθελαν μια ανεξάρτητη Πελλοπόνησο μια ανεξάρτητη Κρήτη και μια ανεξάρτητη Κύπρο φόρου υποτελής στο Σουλτάνο απλά και μόνο για να έχουν ναυτικές βαςεις τίποτε παραπάνω. Αυτό δεν μειώνει την Εθνική μας αξιοπρέπεια. Δίνει τις πραγματικές διαστάσεις στον ρόλο των ξένων. Η ναυμαχία ήταν μια ύστατη προσπάθεια των αγγλογαλων να πετύχουν το σχέδιο τους, μιας και ο εμφύλιος είχε πλέον σβήσει και την τελευταία ελπίδα ανεξαρτησίας και να μην πάνε και χαμένα τα λεφτουδακια που είχαν δανείσει και τα οποία εάν δε κάνω λάθος τελειώσαμε να τα πληρώνουμε υπερπολλαπλάσια πριν λίγα χρόνια. Εάν δεν δούμε το παρελθόν με ειλικρίνεια δεν θα μπορέσουμε να χτίσουμε το μέλλον . Και αυτά ειναι στοιχεία απο το μεταπτυχιακό μου στη διεθνολόγια με θέμα τον ρόλο της Ευρώπης στη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Με τιμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Kostas Patialiakas
    Δεν διαφωνώ μαζί σας. Δυστυχώς κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι οι σύμμαχοι μας υποστηρίζουν στις διεκδικήσεις και στα προβλήματά μας, είτε εθνικά, είτε οικονομικά κ.λ.π. , εφόσον ευνοούνται και προωθούνται και τα δικά τους γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντάα στην περιοχή. Αυτό είναι διαπιστωμένο διαχρονικά. Ακόμα και ο σημερινός αριστερός πρωθυπουργός συχνά προσφεύγει στον κ. Ολάντ και στην κ. Μέρκελ, που ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τους καθύβριζε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Σόφη Σταμπολίδου
    Αυτή είναι η αλήθεια,αλλά δεν κατάλαβα ποια είναι αυτά τα παραμυθάκια που λέει ο φίλος Manafis.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Armandos Manafis
    Προς αποφυγή παρεξήγησης, όχι η δουλειά του κυρίου Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Stavros Kourousis
    Συγχαρητήρια κε Αθανασιάδη για τα εκπληκτικά σας άρθρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Margarita Inglis Ragouzi
    Τώρα που υπάρχει χρόνος, ας μάθουμε κ άγνωστες πτυχές της ιστορίας...Ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Kokkineas Aineias
    Ωραία μαρτυρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Εξαιρετικό Παντελή! Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Marinos Vavaitis
    Κύριε Παντελή καλησπέρα. Καταρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολυ για τα κείμενα, διότι κυριολεκτικά κοσμούν την "ιστοριογραφική " ομάδα. Αναφορικά με το Ναυαρίνο, υπάρχει εκ μέρους της εθνικιστικής ιστοριογραφίας μια φοβερή εμμονή, οτι το Ναυαρίνο έλαβε χώρα προκειμένου να δεχτούν οι Οθωμανοί τις αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων, ότι οδήγησε στην απελευθέρωση και ότι η επανάσταση έπνεε τα λοίσθια! Στην πραγματικότητα, παρά το γεγονός ότι επηρέασε την ελληνική επανάσταση, η ναυμαχία (αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε ως τέτοια) δεν έγινε για την ελληνική επανάσταση, δυστυχώς δεν οδήγησε στην απελευθέρωση, ενώ ο Ιμπραήμ δεν είχε τη δυνατότητα να κάψει ολόκληρη την Πελοπόννησο διότι πολύ απλά δεν μπορούσε. Έχω έτοιμο τον σκελετό ενός κειμένου, το οποίο βασίζεται σε απόψεις ακαδημαϊκών επάνω στο θέμα και ζωηρές βιβλιογραφικές αναφορές, αλλά δεν το ποστάρω μόνο και μόνο λόγω εξεταστικής, που με τη σειρά της, συνεπάγεται με ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο, καθώς το κείμενο χρειάζεται ακόμα δουλειά! Πρώτα ο Θεός, μετά τις 2 Ιουλίου, θα μπορώ να σας αναπτύξω και να τεκμηριώσω πολλά πράγματα αναφορικά με το Ναυαρίνο.

    Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι αυτά που σας γράφω ακούγονται κάπως αλλόκοτα, αλλά όταν οι συγκεκριμένοι ακαδημαϊκοί μας αποκάλυψαν και την "μεγάλη εικόνα" της Ναυμαχίας, τότε άρχισα να αισθάνομαι σαν εξαπατημένος σύζυγος!

    Φυσικά, το γεγονός οτι μπορεί να αποδέχομαι μια διαφορετική άποψη για το συγκεκριμένο γεγονός, δεν σημαίνει ότι εγώ βρίσκομαι απαραίτητα στη σωστή πλευρά κι εσείς στη λάθος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνο, είσαι ελεύθερος να αποδεχθείς όποια άποψη θεωρείς σωστότερη. Κανένας μας δεν είναι αλάθητος. Εύχομαι καλά αποτελέσματα στην εξεταστική.

      Διαγραφή